அவன் பூலின் மேல் என் கையை

நான் இப்பொழுதுதான் இந்த ஏரியாவுக்கு புதிதாக குடி வந்தேன். ஒரு மாதம் என்னுடைய மனதில் எந்த ஒரு சஞ்சலமோ, வாலிப கிளர்ச்சியோ இல்லை. எப்பொழுதும் எங்கள் வீட்டிற்கு நான் வரும் தெரு வழியாகவே வந்து இருந்தால், இந்த கதை எழுதும் அவசியமே எனக்கு வந்திருக்காது. ஒரு நாள் வேறொரு தெரு வழியாக வர நேரும்போதுதான், என் மனதில் ஒரு மின்னல் வெட்டியது. அந்த மின்னலின் பெயர் காமேஷ்.

முதல் சந்திப்பு: நான் எதேச்சையாக அன்று எங்கள் வீட்டிற்கு வர வேறொரு வழியை தேர்வு செய்தபோது, அப்படி ஒரு அழகான பட்டாம்பூச்சியை சந்திப்பேன் என்று கனவிலும் நினைக்க வில்லை. அது அந்தி வேளை நான்கு மணி. அங்குள்ள சில சிறுவர்கள் கிரிக்கெட் விளையாடி கொண்டு இருந்தார்கள். நானும் அவர்களுடைய விளையாட்டை ரசித்தவாறே சென்று கொண்டு இருந்தேன். அந்த சிறுவர்களுக்கு மத்தியில் காமேஷ் என்று ஒருவன் இருப்பான் என்று எனக்கு அந்த கணம் வரை தெரியாது. நானும் அவர்களை கடந்து, என் வீட்டை நோக்கி சென்றேன். சற்று தூரம் போயிருப்பேன். வேகமாக ஒரு கிரிக்கெட் பந்து என் பின்புறத்தை பதம் பார்த்தது. நான் வலியில் என் பின்புறத்தை தடவி கொண்டு திரும்பினேன். அப்பொழுதான் காமேஷ் என்ற அந்த 18 வயசு பட்டாம்பூச்சி என்னை நோக்கி பறந்து வந்தது. சாரி. காமேஷ் என்னை நோக்கி ஓடி வந்தான். அவன் என் அருகே வந்ததும் அவனை பார்த்து முறைத்தேன். வலியில். (பிறகு "ஒரு அழகான சிறுவனை பார்த்து ஏன்டா முறைத்தாய்?" என்று என்னுடைய இன்னொரு மனச்சாட்சி என்னை பார்த்து கடிந்து கொண்டது வேறு விஷயம்) காமேஷ் என் முறைப்பை பார்த்துக்கொண்டே, கனிவான குரலில் கேட்டான் "வலிக்குதான்னா?". அவன் கெட்ட தொனியில், என் கோபம், சூரியனை கண்ட பனிக்கட்டி தண்ணீரானது போல் சட்டென்று கரைந்து போயிற்று. நானும் அந்த அழகனை கண்டு சுதாரித்து கொண்டே, "பரவாயில்லை, யாரவது வேணும்னே அடிப்பாங்களா என்ன? உன் பேரென்ன?" அவன் சொன்னான் "காமேஷ், உங்க பேர் என்ன அண்ணா?" நான் என் பெயரை சொல்லிவிட்டு கூறினேன். "சரி காமேஷ், நீ போய் விளையாடு. உன் பிரெண்ட்ஸ் எல்லாம் பந்துக்காக வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்காங்க" காமேஷ் பந்தை கீழிருந்து பொறுக்கி கொண்டே ஓடினான். அவன் ஓடும்போது, அவனது பின்புறம் அழகாக அசையும் இரு குண்டியின் கன்னங்களும் என் மனதில் பலவித கிளர்ச்சிகளை ஏற்படுத்தியது. அன்று இரவு நான் அவனது அழகான குண்டியை நினைத்து கொண்டே, என் வீட்டு பாத்ரூமில் கை அடித்தேன். 18 வயசு பட்டாம்பூச்சி (பகுதி 2) ------------------------------------- அன்று முதல் நான் காமேஷ் இருக்கும் தெரு வழியாகவே வரலானேன். ஆனால் நான் எப்பொழுதும் தாமதமாகவே வருவதால் நான் வரும் சமயத்திற்கு காமேஷை காண முடிவதில்லை. அவனை தொடர்பு கொள்ள ஒரு தொலைபேசி எண்ணை கூட வாங்க தோணாத என் முட்டாள்தனத்தை எண்ணி எனக்கு நானே கடிந்து கொண்டேன். இப்படியாக ஒரு சில நாட்கள் காமேஷை காணாததால் அவன் என் நினைவுகளில் இருந்து மங்க தொடங்கினான். சில நாட்கள் கழித்து நான் சல்லாபம் கொள்வதற்க்காக என் நண்பன் ஒருவனை என் வீடிற்கு அழைத்து செல்லும் வழியில் மீண்டும் காமேஷை காண நேர்ந்தது. நானும் காமேஷும் ஒருவரை ஒருவர் கண்டு கொண்டோமே தவிர, பேசி கொள்ள தோன்றவில்லை. அதற்கு என்ன காரணம் என்று நான் புரியாமல் தவித்தேன், என்னை விட வயதில் சிறியவனான ஒருவனிடம் வலிய போய் பேச இடம் கொடுக்காத என் தன்மானமா? அல்லது என்னுடன் என் நண்பன் ஒருவன் இருக்கும் பயமா? என்று எனக்கு தெரியவில்லை. ஆனால் சற்று தூரம் சென்றதும் நான் திரும்பி பார்த்தேன். காமேஷ் என்னை பார்த்து கொண்டே சென்றான். பிறகு தான் தெரிந்தது, நான் பேசுவேன் என்று அவனும், அவன் பேசுவான் என்று நானும் எதிர் பார்த்த ஒரு டெட் லாக் நிலை தான் எங்கள் இருவரையும் பேச தடுத்தது என்று புரிந்து கொண்டேன். ஹ்ம்ம். காதல் என்று வந்து விட்டால் இதெல்லாம் சகஜம் தானே. என்ன என்ன சொன்னேன். காதலா? ஆம் உண்மைதான். காமத்தோடு காமேஷை எதிர் நோக்கிய என் மனதுக்குள் முதன் முதலாக காதல் பூ பூத்தது. அதை உணர்வுபூர்வமாக என்னால் உணர முடிந்தது. என் நண்பனுடன் அன்று சல்லாபம் கொள்ளும் போது என் மனம் முழுவதும் காமேஷ் மட்டுமே ஆக்ரமித்து இருந்தான். என் நண்பனின் முகத்திற்கு பதிலாக, என் காமேஷின் முகத்தை கட் அண்ட் பேஸ்ட் செய்து என்னுடைய சாப்ட்வேர் மனம் ஒரு சிறு விளையாட்டு விளையாடியது. நானும் அதே போல் எண்ணி ஒரு முறை மனதுக்குள் சிலிர்த்து கொண்டேன்.

பிறகு வந்த நாட்களில் என் மனம் முழுவதும் காமேஷை எப்படி என் வலைக்குள் விழ வைப்பது என்றே திட்டம் தீட்டி கொண்டிருந்தது. ஒரு நாள் அவன் வீட்டு வழியே வரும்போது, காமேஷ் தனது அப்பாவுடன் நின்று பேசி கொண்டிருந்தான். நான் காமேஷின் முதுகில் தட்டி "ஹாய் காமேஷ்" என்றேன். காமேஷும் என்னை பார்த்து சிநேகமாக புன்முறுவல் பூத்தான். காமேஷ் என்னை அவர் அப்பாவுக்கு அறிமுகம் செய்து வைத்தார். அவர் அப்பா என்னை பற்றிய விவரங்களை கேட்டறிந்தார். காமேஷ் அப்பா: நீ என்னப்பா பெங்களூர்ல பண்ற? நான்: நான் இங்க படிச்சிட்டு இருக்கேன் அங்கிள். காமேஷ் என்ன பண்றான்? காமேஷ் அப்பா: அவன் இப்பதான் டிப்ளோமா செகண்ட் இயர் படிக்கிறான் பா. நான்: ஓ. வெரி நைஸ். நானும் டிப்ளோமா படிச்சிட்டுதான் இப்ப மேல படிக்கிறதுக்காக இங்க பெங்களூர் வந்து இருக்கேன். காமேஷ் அப்பா: அப்படின்னா என் பையனுக்கு இருக்குற சப்ஜெக்ட்ஸ் பத்தி உனக்கு நல்லா தெரிஞ்சு இருக்குமே? நான்: அவன் என்ன டிபார்ட்மென்ட் அங்கிள்? காமேஷ் அப்பா: கம்ப்யூட்டர் சைன்ஸ் தம்பி நான்: நானும் கம்ப்யூட்டர் சைன்ஸ் தான் அங்கிள். காமேஷ் அப்பா: அப்படின்னா அவனுக்கு ஏதாவது டௌப்ட்ஸ் இருந்தா கேட்டு க்ளியர் பண்ணுப்பா. நான்: ஸ்யூர் அங்கிள். என்னையும் காமேஷயும் சேர்த்து வைக்கும் சந்தர்ப்பம் இவ்வளுவு எளிதாக கிடைக்கும் என்று நான் நினைக்கவில்லை. ஆனால் காமேஷ் மீது எனக்கு காமத்தையும் மீறி ஒரு அபரிமிதமான நட்பும் இருந்ததால், எனக்கு கிடைத்த சந்தர்ப்பத்தை எங்கள் நட்பை பலப்படுத்த மட்டுமே அப்போது நினைத்து இருந்தேன். அது மட்டும் அல்லாமால், நானும் ஒரு படிக்கும் மாணவன் என்பதால், படிப்பை ஒரு சாக்காக வைத்து காமேஷுடன் செக்சில் ஈடுபட என் மனம் சற்று தயங்கியது. எனவே அவனுக்கு தற்போது நடந்து கொண்டிருக்கும் செமஸ்டர் முடிந்து விடுமுறை விடுவதற்காக காத்திருந்தேன். காரணம் என்னுடைய காம விளையாட்டு காமேஷின் படிப்பை எவ்வளுவும் பாதிப்படைய கூடாது என்பதில் நான் கவனமாக இருந்தேன். அதற்கு பிறகு, காமேஷ் என் வீட்டிற்கு அச்சைன்மேன்ட் எழுதுவதற்காகவும் என்னிடம் கம்ப்யூட்டர் கான்செப்த்ஸ் சம்பந்தப்பட்ட சந்தேகங்களை நிவர்த்தி செய்வதற்காகவும் அடிக்கடி வரலானான். அப்போது காமேஷின் தொடையை அழுத்தியும், அவனுக்கே தெரியாமால் அவன் பூலின் மேல் என் கையை எதேச்சையாக தட்டி விட்டும் , சிறு சிறு இன்பம் கண்டேன்.

நாட்கள் மெதுவாக ஓடியது. எங்கள் நட்பு வேகமாக வளர்ந்தது. காமேஷும் செமஸ்டர் தேர்வுகளை நன்றாக செய்து, கோடை விடுமுறையை உல்லாசமாக கழித்து கொண்டிருந்தான். நான் ஒரு அருமையான சந்தர்ப்பதிர்க்காக காத்து கொண்டிருந்தேன்.