Friday 20 February 2015

சுகன்யா... 01


சுகன்யா சென்னைக்கு வந்து, அந்த அரசு அலுவலகத்தில் உதவியாளர் பதவியில் சேர்ந்து மூன்று மாதங்களாகிறது. முதல் ஒரு வாரம் தன்னுடன் சிறுவயதில் படித்த தோழியின் வீட்டில் தங்கி இருந்தாள். பின்னர் அவளுடைய தாய் மாமாவின் நண்பர் வீட்டு மாடிப் போர்ஷனுக்கு குடி வந்தாள். கீழ்ப் போர்ஷனில் வீட்டுகாரர் குடும்பம் வசித்தது. மாணிக்கம், ஓய்வு பெற்ற ஆசிரியர், தானுண்டு தன் வேலை உண்டு என்று இருப்பவர். இந்த மூன்று மாதத்தில் அவர் அதிர்ந்து பேசி அவள் பார்த்ததில்லை. மாணிக்கத்தின் மனைவி வசந்தி எப்போதும் சிரித்த முகம், அமைதியான பேச்சு என்று இருப்பவள். உடன் அவர்களது மகன் சங்கர் அவனுடைய மனைவி வேணி என சிறிய அளவான மகிழ்ச்சியான குடும்பம். அவர்களின் மகள் ராதாவுக்கு திருமணமாகி பெங்களூரில் வாசம். அவளுக்கு ஒரு பெண் குழந்தை. கணவன் அசோக் சாஃப்ட்வேர் எஞ்சினியர். மாடியில் ஏறியதும் சற்றே பெரிய அறை. உள்ளே நுழைந்ததும் இடப்புறத்தில் சமயலறை. எதிரில் பாத்ரூம் மற்றும் டாய்லெட். அறையின் வெளியே வந்தால் சிறிய பால்கனி. படுக்க கட்டில், உட்க்கார சிறிய டேபிள் மற்றும் சேர், துணிகளை வைத்துக்கொள்ள சுவரிலேயே பொறுத்தப்பட்ட மரத்தினாலான அலமாரி மற்றும் லாஃப்ட் என இருவர் தங்குவதற்கான எல்லா வசதிகளும் மாணிக்கம் செய்து கொடுத்து இருந்தார். தனது மகன் பெயரில் வாங்கி வைத்திருந்த காஸ் அடுப்பையும், இணைப்பையும் சுகன்யா உபயோகித்து கொள்ள அனுமதியும் கொடுத்திருந்தார். வாடைகை சிறிது அதிகம் என்றாலும், நல்ல மனிதர்களின் அரவணைப்பிலும், கண்காணிப்பிலும் தன் பெண் இருக்கவேண்டும் என்றும், மேலும் மாதத்திற்கு ஒரு முறை கன்யாவை பார்க்க வரும் போது அவளும் அங்கே அக்காடா என தங்க மிக வசதியான இடம் என்ற எண்ணத்திலும் அவள் அம்மா ஒரே காலில் நின்று அவளை அங்கே குடி வைத்துவிட்டாள்.

மாலையிலிருந்தே லேசாக தூறிக்கொண்டிருந்தது. வெளியில் சற்றே கனமாக மழை பெய்து ஓய்ந்திருந்தால் குளிர்ந்த காற்று வீசிக்கொண்டிருந்தது. சுகன்யா கட்டிலில் படுத்துக்கொண்டிருந்தாள். கையில் இருந்த நாவலில் அவள் மனம் லயிக்கவில்லை. மணி பத்தை தொட்டுக் கொண்டிருந்தது. மனது ஒரிடத்தில் நில்லாமல் இங்கும் அங்குமாக அலை பாய்ந்து கொண்டிருந்தது. மாலையில் அவள் கண்ட காட்சி மனதில் மீண்டும் மீண்டும் தோன்றி அவளை அலை கழித்துக்கொண்டிருந்தது. மனம் அந்த காட்சியை திரும்பவும் ஒரு முறை அசை போடத்தொடங்கியது. அந்த காட்சியின் தாக்கம், அதனால் ஏற்பட்ட சுகம், இப்போதும் சுகன்யாவின் மார்பகங்களில் சூடு பரவியது. தன் முலை காம்புகள் மெல்ல மெல்ல விறைப்பதை உணர ஆரம்பித்ததும் அவளுக்கு அவள் மீதே வியப்பும், உணர்வுகள் தன் கட்டுப்பாட்டில் இல்லாததை உணர்ந்து சிறு கோபமும் வந்தது. என்ன செய்வாள்? அவள் வயதும், இளமையும், அவளை தூங்கவிடாமல் பாடாய் படுத்தின. அவள் முலைகளில் லேசாக தினவெடுக்க ஆரம்பித்து, இரு காம்புகளும் அவள் அணிந்திருந்த மெல்லிய காட்டன் நைட்டியை குத்தி கிழிப்பதை போல் நிமிரத் தொடங்கின. அவள் தவிக்க ஆரம்பித்தாள். அடி வயிற்றிலிருந்து பெருமூச்சு ஒன்று மேலெழுந்து ம்ம்....என்ற ஓசையுடன் வெளிப்பட்டது. அவளின் பருத்த தொடைகளிரண்டும் ஒன்றோடு ஒன்று உரசியதன் விளைவாக இனம் தெரியாத சுகத்தை அனுபவிக்கத் தொடங்கினாள். யாரவது தன்னை அழுத்தமாக கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டால் சுகமாக இருக்கும் என அவள் மனம் ஏங்கத் தொடங்கியது. பக்கத்தில் இருந்த தலையனையை எடுத்து மார்போடு இறுக்கிக் கொண்டாள். சுகன்யா தலைவலி காரணமாக, அன்று மத்தியானமே அலுவலகத்திலிருந்து சீக்கிரமாக வீடு திரும்பினாள். சுற்று சுவரின் இரும்புக் கதவை மூடிக்கொண்டு வீட்டினுள்ளே நுழைந்தாள். மாடியிலிருந்த தன் அறையை நோக்கி படிகளில் ஏறத்தொடங்கினாள். கீழ் வீட்டின் வலப்புற அறையில் இருந்து "மெதுவாங்க.... வலிக்குது" கிசுகிசுப்பாக வந்த பெண்ணின் குரலோசை கேட்டு ஒரு நொடி திகைத்தாள்; தயங்கி அங்கேயே நின்றாள். ம்ம்ம்...ப்ச்ச்....ப்ச்ச்... முத்தமிடும் ஓசை. உடன் ம்ம்ம்ம்மாஆஆஆ முனகலுடன் மெதுவா.... மெதுவா.... என்று பெண் குரல் உள்ளே ஒலித்தது. அது வேணியின் குரல். வீட்டுச் சொந்தக்காரரின் மருமகள். கல்யாணமாகி ஒரு வருடமாகிறது. இன்னும் குழந்தை இல்லை. சுகன்யாவால் தன் அறையை நோக்கி மேலே செல்ல முடியவில்லை. உள்ளே எட்டிப்பார்க்க மனம் தூண்டியது. எட்டிப் பார்க்கலாமா வேண்டாமா? வெட்க்கத்தால் மனம் தவித்தது. யாராவது தன்னைப் பார்த்துவிட்டால் அசிங்கமாகிவிடும் என அதே மனம் அவளை எச்சரித்தது. மனதை கட்டுப்படுத்திவிட்டால் வாழ்க்கையிலே ஏது பிரச்சனைகள்? அந்த வயது... என்னதான் நடக்கிறதெனப் பார்ப்போமே என்று... மனச்சலனத்தால் அங்கேயே ஒரு நொடி நின்றாள். கடைசியில் அந்த வயதுக்கே உரிய ஆசை வெட்க்கத்தை வென்றது! அறை சன்னல் சற்றே திறந்திருந்தது. சுகன்யா சுற்றுமுற்றும் தன் பார்வையை ஒரு முறை வீசினாள். தன் கால் செருப்பு ஓசை எழாமல் அடிமேல் அடிவைத்து சன்னல் அருகே சென்று உள்ளே பார்த்தாள். பொட்டுத்துணி இல்லாமல் சங்கரின் மடியில் வேணி படுத்து இருந்தாள். வரும் மே மாதத்துக்கு இருபத்தாறு வயாதாகிறது. தங்கத்தை உருக்கி வார்த்த நிறம் அவளுடையது. பார்ப்பவரை சுண்டி இழுக்கும் கண்கள், சிறிய ரோஜா நிறத்தை ஒத்த உதடுகள். கூரான மூக்கு, சற்றே பருத்த ஆனால் நிமிர்ந்த முலைகள், மாநிற முலைகளின்முடிவில் ஒரு ரூபாய் அளவில் கருத்த வளையங்கள், வளையங்களின் முனையில் ஊதா நிறத்தில் உப்பிய காம்புகள்....குறுகிய இடுப்பு, கொழுத்த பிருஷ்டங்கள். வலது புட்டத்தில் ஒரு குண்டுமணி அளவில் கருநிற மச்சம் அவள் பின்னழகுக்கு மேலும் அழகை கூட்டியது. கடந்த ஒரு வருடமாக தவறாமல் அனுபவிக்கும் தாம்பத்ய சுகத்தால் அவள் மேனியில் ஒரு பூரிப்பும், தளதளப்பும் தென்பட்டது. சங்கர், அவள் கணவன் குனிந்து, வேணியின் வலப்புற முலையை அழுத்தமாக முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தான். அவன் வலது கை அவளின் இன்னொரு முலையை வெறியொடு கசக்கிக் கொண்டிருந்தது. வேணி தன் கண்கள் செருக, கணவன் தன் மார்பில் கொள்ளும் உறவினால் உண்டான இன்ப வேதனையில் ம்ம்ம்ம்...மா... ம்ம்ம்ம்...மா...என்று முனகிக் கொண்டிருந்தாள். சுகன்யாவிற்கு குப்பென்றாகிவிட்டது. லேசாக தொடைகள் நடுங்க ஆரம்பித்தது. முகம் சிவந்து சூடாகியது, உதடுகள் துடிக்கத்தொடங்கியது. முதல் தடவை...இதுதான் முதல் தடவை...அவளின் இருபத்து மூன்று வயதில் இப்போதுதான் முழு நிர்வாணமான இரண்டு உடல்களை, தங்களை மறந்து... இந்த உலகை மறந்து...உடல் புணர்ச்சியில் ஈடுபட்டு காமத்தை சுவைக்கும் இருவரை பார்த்தது.... நடுங்கும் கால்களுடன் சுகன்யா தனது அறையை நோக்கி செல்ல ஒரு எட்டு எடுத்து வைத்தாள். பாழாய்ப்போன மனம் மீண்டும் அவளை தடுத்தது. மறுபடியும் சுகன்யா தனது பார்வையை சன்னல் வழியாக திருப்பினாள். இந்த உலகத்தின் ஓசைகள் எதுவும் அந்த தம்பதிகளுக்கு கேட்க்கவில்லை. சங்கர், வேணியை தன் மடியில் இருந்து தூக்கி தன் மார்போடு அணைத்து, அவள் செவ்வரி ஒடிய கண்களை தன் கண்களால் உற்று நோக்கினான். அந்த விழிகளில் தெரிந்த கூடலுக்கான ஏக்கம் சங்கரை அவள் அதரங்களை தேடத்தூண்டியது. தன் உதடுகளை வேணியின் உதடுகளில் அழுத்தமாக பதித்தான். அவன் மழையாய் பொழிந்த முத்தங்களால் அவளுடைய சிவந்த நிற இதழ்கள் வெளுக்க ஆரம்பித்தன. அவள் தன் கணவனை ஆரத்தழுவினாள். வேணியின் சதைப்பிடிப்பான மாங்கனிகளின் காம்புகள் சங்கரின் வெற்று மார்பை குத்திக் கிழித்துக் கொண்டிருந்தன. சங்கரின் கைகள் தன் அன்பு மனைவியின் பின்னழகை ஆசை வெறியுடன் தடவிக்கொண்டிருந்தன. சங்கரின் விரல்கள் மெதுவாக வேணியின் புட்ட பிளவில் கோலம் போடத்தொடங்கின. சுகன்யா தன் நிலை தடுமாற ஆரம்பித்தாள். அவள் மெல்லிய தேகம் காற்றிலாடும் கொடியைப் போலானது. அவள் முழு உடம்பையும் உஷ்ணம் தாக்கியது. அவள் மூச்சின் வேகம் அதிகமானது. சுகன்யாவின் அடிவயிறு அவர்களின் இன்ப விளையாட்டைக் கண்டு இறுகியது. ஜுரம் வந்தவளைப் போல சுகன்யா நின்றவாறே நெளிந்தாள். மந்திரித்து விட்ட கோழியைப் போல் செய்வதறியாது அவர்களின் காம விளையாட்டிற்கு சாக்ஷியாக அந்த ஜன்னலோரத்து இருட்டில் நின்றாள். சுகன்யா தன் தொடையிடுக்கில் பெண்மையின் பிசுபிசுப்பை உணர்ந்தாள். தன் வலது கையால் புடைவையோடு சேர்த்து தன் அந்தரங்கத்தை ஒரு முறை அழுத்தித் தேய்த்தாள். அறையின் உள்ளே, வேணி சங்கரின் முகத்தை தன் இரு கரங்களாலும் பிடித்து, அவன் உதடுகளில் தன் உதட்டைப் பதித்து, தன் நாக்கை அவன் வாய்க்குள் நுழைக்க முயன்று கொண்டு இருந்தாள். அவன் தன் உதடுகளை லேசாக இறுக்கிக் கொண்டு வேணியின் உதடுகளை திறக்க முயற்சி செய்து கொண்டு இருந்தான். அவர்கள், இந்த முத்தச் சண்டையில் வெறியோடு, ஒருவரை ஒருவர் தோற்கடிக்க முயன்று கொண்டு இருந்தனர். காம விளையாட்டில் யார் ஜெயித்தால் என்ன? கடைசியில் கிடைக்கப் போகும் சுகம் என்னவோ இருவருக்கும் ஒன்றுதானே... இருந்தும் ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் இடையில் காலம் காலமாக யாரை யார் வெல்வது என்ற போட்டி இருந்து கொண்டே தான் இருக்கிறது. இதில் மன முதிர்ச்சி அடைந்தவர்கள், தோற்பது போல் நடிக்கிறார்கள். உண்மையில் தோற்பது போல் நடிப்பவரே அதிக சுகத்தை அனுபவிக்கிறார்கள். இங்கே யார் தோற்கப்போவது? வேணி தன் கணவனின் அடிவயிற்றை தடவிக் கொண்டே, விறைத்து சண்டைக்கு தயாரானது போலிருந்த, நீண்டு பருத்திருந்த அவன் ஆண்மையை பிடித்தாள். சங்கரின் உடல் ஒருமுறை சிலிர்த்து அடங்கியது. இது அவளின் முதல் வெற்றியா? தன் உள்ளங்கையால் தன் கணவனின் ஆண்மையின் சிவந்த மொட்டின் நுனியை வேணி அழுத்தத் தொடங்கினாள். இதைப் பார்த்து கொண்டிருந்த சுகன்யாவின் நிலைமை காற்றில் ஆடுகின்ற பட்டம் போலானது. அவளுக்கு என்ன செய்வது என்று புரியவில்லை. ஜாகெட்டினுள் வீங்கும் தனது மார்பை ஒரு முறை குனிந்து பார்த்துக்கொண்டாள். அது விம்மி விம்மி அவளை மெய் மறக்கச்செய்து கொண்டிருந்ததது. தன் நிலை கண்டு அவள் வெட்க்கப்பட்டாள்; சுற்றுமுற்றும் ஒரு முறை பார்த்தாள், தனது வலது கையால் தன் இடது முலையை ஜாக்கெட்டோடு சேர்த்து பிடித்துக் கொண்டாள். மன்மதன் தன் அம்பை அவள் மீது எய்துவிட்டான். அவள் உடலில் சுகமும், வேதனையும் ஒரு சேர தோன்றி அவளை துன்புறுத்தின. இந்த இன்ப வேதனை எங்கிருந்து வருகிறது? அவள் இதயத்திலிருந்தா அல்லது தேகத்திலிருந்தா...தேகம் என்று ஒன்று இருந்தால் இதயம் என்ற ஒன்று இருக்க வேண்டும். இதயம் என்ற ஒன்று இருந்தால் சுகமும் வேதனையும் இருந்துதானே ஆகவேண்டும். இதுதானே இயற்கையின் நியதி... வேணியும், சங்கரும் தங்கள் காரியத்தில் கண்ணாயிருந்ததால், ஒரு கன்னிப் பெண் தங்களின் இன்ப நாடகத்துக்கு சாட்சியாக ஜன்னலுக்கு வெளியே நிற்கிறாள் என்று அறியாமலிருந்தார்கள். ம்ம்ம்...சங்கர் முனகினான். "கண்ணு நல்லா அழுத்துடி" "மாட்டேன், என் ராஜாவுக்கு வலிக்கும்" வேணிக்குத் தெரியும் அவள் எவ்வளவு பலமாக அவன் தடியை அழுத்துகிறாளோ அவ்வளவுக்கு அது பருத்து நீளும் என்று...ஒவ்வொரு ஆணுக்கும் உடலில் இந்த இடம் வேறுபடுகிறது. அவனை கிளர்ச்சியூடும் முறையும் மாறுபடுகிறது. "இல்லே...இல்லே..." நீ ஆட்டுடா கண்ணு, என் செல்லம்லே; என் கண்ணுல்லே; நீ ஆட்டுமா...என்று சங்கர் பிதற்றினான். பிதற்றியவாறே அவளின் மார்க்காம்பை பிடித்து திருகினான். ம்ம்ம்...."நீங்க என்ன பண்ணுவீங்க? என் ராஜாவை இரண்டு வாரமா...பட்டினி போட்டுட்டேன்..."இன்னைக்கு முழு விருந்து சாப்பாடுதான்; சாப்பிட்டுக்கோடா செல்லம்" வேணி அவன் ஆண்மையை தனது தொடைகளின் இடுக்கில் அழுத்தித் தேய்த்தாள். சங்கரின் ஆண்மையின் நீளத்தையும், பருமனையும் கண்ட சுகன்யாவிற்கு, சங்கரின் இவ்வளவு பெரிய ஆயுதத்தை, வேணி தனக்குள் எப்படி வாங்கிக் கொள்வாள் என்று யோசிக்கத் தொடங்கினாள். அவனின் திண்மையான தடியை மலைத்துப் பார்த்தாள். அவளது இடது மார்பு சன்னலின் பக்கச் சுவரில் அழுந்திக் கொண்டிருந்தது. சுகன்யா மேலும் சுவரொடு தனது உடலை அழுத்திக் கொண்டாள். அந்த நேரத்தில் அந்த அழுத்தம் அவளுக்கு தேவையாக இருந்தது. சங்கர் தனது பிடியை தளர்த்தி வேணியின் தலையை தன் அடிவயிற்றை நோக்கி இழுத்தான். பத்து நாட்களுக்கு மேலாக அலுவலக பணி காரணமாக வெளியூர் சென்று, தனியாக இரவுகளை கழித்த ஏக்கத்தில் வேணியின் முகத்தை கெஞ்சலாக பார்த்தான். வேணிக்கு அவன் தேவை என்ன என்று புரிந்தது. பெண்கள் இந்த விஷயத்தில் மிகவும் சூடிகையாக இருக்கிறார்கள்! கணவனின் பார்வை ஒன்றே போதும் அவர்களுக்கு. அன்புள்ள கணவனின் ஒரு பார்வை நூறு சொற்களுக்கு இணையான செய்தியை சொல்லுகிறது! அந்தப் பார்வையின் அர்த்தத்தை சரியாக உணர்ந்து கொள்ளும் பெண்ணுக்காக அந்த ஆண் எதையும் செய்ய துடிக்கிறான். வேணி தன் நாக்கால் கணவனின் தொப்புளை சுற்றி முத்தமிட்டாள். எப்பா....டா...அவன் மீண்டும் ஒரு முறை சிலிர்த்தான். அவளது மென்மையான உதடுகளின் சூடான அழுத்தம் சங்கரின் ஆயுதத்தை முழுமையாக்கியது. முழுமை அடைந்த அதன் முனையில் நிறமற்ற சிறிய பனித்துளி ஒன்று தோன்றியது. அந்த பனித்துளியை வேணி, தன் நுனி நாக்கால் வழித்தெடுத்தாள். வேணி, சங்கரின் முழுமையை தன் கைகளால் இறுக்கி மேலும் கீழுமாக உருவி விட்டாள். சங்கரின் மூச்சு துரிதமாகியது. "வேணி...வேணி... சீக்கிரம்டா கண்ணு" சங்கர் தவித்தான். 'என்ன வேணும்டா...சொல்லுடா பட்டு..." வேணி ஒரு குறும் சிரிப்புடன் கொஞ்சினாள். அவன் தேவையை, அவன் வாயால் கேட்க்க விரும்பினாள். சங்கர் பேசும் நிலையை கடந்துவிட்டான். அவளுக்கு பதில் ஒன்றும் சொல்லாமல் தன் ஆண்மையை அவள் உதடுகளின் மேல் தேய்த்தான். இரும்பை ஒத்த அவன் தடி, பூ போன்ற மென்மையான இதழ்களை உரசியதும் அவள் உடலில் மின்சாரம் பாய்ந்தது. அவள் பெண்மையும் சுரந்தது. ம்ம்ம்... என்ற நீளப்பெருமூச்சுடன், வேணி அவனை மேலும் தவிக்கவிடாமல், அவன் ஆண்மையை அழுத்தமாக முத்தமிட்டாள். நரம்புகள் முறுக்கேறி துடித்துக் கொண்டிருந்த அவன் தடியை அடியிலிருந்து முனைவரை முத்தமிட்டுக் கொண்டே, இரண்டு விரைகளையும் உள்ளங்கையால் பற்றி மெதுவாகக் கசக்கினாள். முள்ளை முள்ளால் எடு என்பார்கள். இங்கு கணவனின் உடல் சூட்டை தணிக்க, வேணி தன் சூடான உதடுகளை உபயோகிக்கிறாள். சூடு சூட்டைத் தணிக்குமா? ஆனால் காலம் காலமாக இதுதானே குடும்பங்களில் நடந்து வருகிறது. சன்னலுக்குப் பின்னே, மாடிப்படியின் இருட்டில், ஒரு கன்னி, இந்த இருட்டறைக்குள் அரங்கேறும் இன்ப நடகத்தை திருட்டுத்தனமாக பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறாளே அவளின் சூட்டை யார் தணிப்பார்கள்? அவள் சூடு எப்படி தணியும்? வேணி ஆர்வத்துடனும், முழு விருப்பத்துடனும் சங்கரின் ஆண்மையை முத்தமிட்டு அவனை மகிழ்விப்பதை பார்த்த சுகன்யாவின் அங்கமெங்கும் உஷ்ணம் பரவியது. அவள் நாக்கும், உதடுகளும் சுரம் வந்தவளை போல உலர்ந்தன. அவள் பெண்மையின் அந்தரங்க நீர் முழுவதுமாக சுரந்து, அவளின் காட்டன் ஃப்பாண்டியை நனைத்தது. சுகன்யா தன் தொடை நடுவில் சூட்டையும், குளிர்ச்சியையும் ஒருங்கே அனுபவித்தாள். சங்கரின் ஆண்மை வேணியின் சூடான முத்தங்களால் வெடித்து சிதறும் நிலைக்கு வந்துவிட்டது. இரும்பு கம்பியை ஒத்திருந்த அந்த ஆயுதத்தின் மேல் தோலை வேணி கீழேத்தள்ளி, ரோஜா நிறத்தை போலிருந்த அந்த மொட்டினை தனது நுனி நாக்கால் தீண்டினாள். தன் நாக்கில் சுரந்த எச்சிலால் அம்மொட்டினை முழுவதுமாக ஈரமாக்கினாள். 'ஸ் ம்ம்ம்...ம்மா...ம்மா' முனகிக்கொண்டே சங்கர் தனது தடியை வேணியின் வாய்க்குள் நுழைத்தான். இதற்காகவே காத்திருந்ததைப் போல வேணி அவனுடய பாதியை உள்வாங்கி தன் நாக்கால் அழுத்தி உறிஞ்ச ஆரம்பித்தாள். உடல் நடுங்க மனைவியின் வாய் சூட்டை, நாக்கின் ஈரத்தை, இரு கண்களும் செருக, சங்கர் அனுபவித்தான். சுகன்யா ஆங்கிலப் புத்தகங்களில் வாய்ப்புணர்ச்சியைப் பற்றி படித்திருக்கிறாள். கல்லூரியில் படிக்கும் போது தன் தோழிகள் சிலர் இது பற்றி பேசி சிரித்த போதும் அவர்கள் உடன் இருந்திருக்கிறாள். ஒருத்தி தன் மொபைல் தொலைபோசியில் இது போன்ற குறும் படங்களை கொண்டு வந்து அவர்களுக்கு காட்டியதுமுண்டு. அவள் அப்போதெல்லாம் செக்ஸ் பற்றி அதிகம் சிந்தித்ததில்லை. அவள் கவனமெல்லாம் படித்து ஒரு வேலையை தேடுவதில்தான் இருந்தது. அவள் குடும்ப நிலைமை அப்படி...படித்து, வேலையில் சேர்ந்து, ஓரளவிற்கு தன் சொந்த காலில் நின்ற பின் இன்று, சன்னலுக்கு பின் நின்று கொண்டிருந்த சுகன்யா, வேணியின் வாய் வேலையை கண்டு, தன் மூச்சடங்கி ஸ்தம்பித்து நின்றாள். இந்த காட்சி அவளை ஒரு புது உலகத்தில் கொண்டு தள்ளிவிட்டது. காம உணர்ச்சி முழுவதுமாக அவளை ஆட்க்கொண்டுவிட்டது. அறையின் உள்ளே வேணி தன் கணவனின் ஆண்மை மொட்டை சுற்றி தன் நாக்கால் வட்டம் வரைவதை போல துழாவிக் கொண்டிருந்தாள். சங்கர் இன்ப வேதனையில், அந்த வேதனையை பொறுக்க முடியாமல், தன் உறுப்பை வேணியின் வாயிலிருந்து வெளியில் இழுத்து மீண்டும் அவள் வாயின் உள்ளே நுழைக்கவும், வேணியும் அவன் எண்ணத்தை புரிந்து கொண்டு தன் உதடுகளை இறுக்கமாக்கி அவனுக்கு தோதாக வாயை மேலும் கீழுமாக அசைக்கத் தொடங்கினாள். சங்கரின் ஆண்மையின் சுற்றளவு மேலும் விரிவடைந்து அவள் வாயின் உள்ளேயே துடிக்க ஆரம்பித்தது. சங்கரின் உறுப்பு விந்தை கக்கி விடுமோ என அஞ்சி வேணி தன் உதடுகளின் இறுக்கத்தை சற்றே தளர்த்தினாள். வேணிக்குத் தெரியும், சங்கரின் பலம் எனன; பலவீனம் என்னவென்று... காம கிரியைகளில் சங்கருக்கு மிகவும் பிடித்த விஷயம், அவன் ஆண்மையை அவன் மனைவி சுவைப்பது. ஆனால் அவன் மனைவி அவனை சுவைக்கும் போது, அவனுடைய உணர்ச்சி மேலீட்டால், தன் மனைவியின் பெண்மையில் உறவு கொள்ளும் நேரத்தை போல, நீண்ட நேரம் அவனால் இந்த விஷயதில் தாக்கு பிடிக்க முடிவதில்லை. வேணி, இன்று சங்கர் தன் விந்தை தன்னுடைய பெண்மையில்தான் வெளிவிடவேண்டும் என்று விரும்பினாள். உடலுறவில் வேணிக்கு இது மிகவும் விருப்பமான விஷயம். வெளியில் சுகன்யா இந்த இன்ப நாடகத்தின் கடைசி அத்தியாயத்துக்காக காத்திருந்தாள் போலும்...அவளின் ஒரு கை அவளது மார்பிலும், மறு கை தொடை நடுவிலும் அழுந்தி இருந்தது. ஒருபுறம் அவர்களின் இன்ப விளையாட்டை பார்ப்பதனால் கிடைக்கும் கிளர்ச்சியும், அந்த கிளர்ச்சியினால் கிடைக்கும், இது வரை அனுபவித்தறியாத சுகத்தின் காரணமாக அவள் தன் நிலை மயங்கி அங்கேயே நின்றிருந்தாள். இந்த விளையாட்டு எது வரை செல்லும் என்னும் எதிர்ப்பார்ப்பும் அவளை அங்கிருந்து நகரவிடவில்லை. மறுபுறம் தன் நிலை கண்டு, 'இது என்ன வேடிக்கை?' ஒரு திருடி போல் அந்த தம்பதிகளின் கலவியை பார்க்கும் நிலைக்கு தன்னை எது தள்ளியது?... மேலும் பட்டப் பகலில், நட்ட நடு வீட்டில், 'இப்படி நான் என் மார்பையும், என் அந்தரங்கத்தையும் தடவிக் கொண்டு நிற்கிறேனே' என்று அவள் வெட்கமும் வேதனையும் அடைந்தாள். உள்ளே அறையில், சங்கர் தன் ஆசை நாயகியின் எச்சில் அபிஷேகத்தால் அடிமுதல் நுனிவரை ஈரத்துடன் இருந்த தன் தடியை வேணியின் வாயிலிருந்து வெளியில் எடுத்தான். அது போருக்கு தயாரான வீரனை போல் நிமிர்ந்து நின்று தன் இலக்கு எங்கே என்று தேடியது. தன் கணவன் ஏன் இன்னும் தன்னுள் முழுவதுமாக முயங்க முயற்சிக்கவில்லை என்று எண்ணிய வேணி மல்லாந்து கட்டிலில் படுத்து தன் இரு தொடைகளையும் விரித்து, சற்றே தனது இடுப்பை மேல் நோக்கி உயர்த்தி, சுத்தமாக மழிக்கப்பட்ட தன் பெண்மையை முழுவதுமாக அவனுக்கு காட்டி தான் புணர்ச்சிக்கு தயார் என தன் கண்களாலும் அழைப்பு விடுத்தாள். வேணி, ...ம்ம்ம்...'வாப்பா... எனக்கு வேணும்பா' என்று முனகி, தனது இரு கால்களையும் சங்கரின் இடுப்பில் மாலை போல போட்டு, அவன் இடுப்பை தனது பெண்மையின் மீது அழுத்தி தேய்த்தாள். அவனை ஆசையோடு நோக்கி, தனது தொடைகளால் இறுக்கி, அவன் உடலை தன் மார்போடு சேர்த்து அணைத்தாள்.

'என்னடா கண்ணு அவசரம்'... கொஞ்சம் பொறு...சங்கர் அவளது கால்களை தனது இடுப்பில் இருந்து பிரித்து, சற்றே கீழ் இறங்கி அவள் தொப்புளில் தனது நாக்கால் கோலம் போட துவங்கினான். பின் சற்றே நிமிர்ந்து அவளை நோக்கி, தனது நாக்கை வெளியே நீட்டி, மேலும் கீழுமாக ஆட்டினான்... உன் பெண்மையை நான் சுவைக்கட்டுமா என்று. அந்த சைகைக்கு அர்த்தம் வேணிக்குத் தெரியும், தெரிந்தபோதிலும், வேணியால் இதற்கு மேல் பொறுக்க முடியவில்லை. அவள் உடல் முழுவதுமாக குழைந்து, பெண்மையில் மதன நீர் சுரந்து, புணர்ச்சிக்கு முழுவதுமாக ஆயத்தமாகி இருந்தாள். வேணியின் பெண்மை மொட்டும் தினவெடுத்து துடித்துக் கொண்டிருந்தது. சங்கர் தன் மனைவியின் பொறுமையை சோதிக்க விரும்பவில்லை. சற்றே குனிந்து அவளின் திண்மையான தொடைகளில் மெதுவாக முத்தமிட்டான். அவள் தொடைகளின் உட்ப்புறங்களில் லேசாக வரி வரியாக படர்ந்திருந்த மெல்லிய ரோமங்கள் சிலிர்த்தெழுந்ததை பார்த்த அவன் மேலும் கீழிறங்கி வேணியின் தொடைகளை விரித்து, அவளின் பெண்மை மொட்டில் மெண்மையாக முத்தமிட்டான். வேணி துடித்து அவனை தன் மீது இழுத்து இறுக்கினாள். ம்ம்ம்...'உள்ளே விடுங்க' தன் உதடுகளை மெதுவாக கடித்த, வேணி அவன் தடியைப் பிடித்து தன் பெண்மையின் உதடுகளின் நடுவில் வைத்துத் தேய்த்தாள். சங்கரின் ஆண்மை மொட்டு வேணியின் அந்தரங்க வாசனையை நுகர்ந்து அவளுள் முழுவதுமாக நுழையத் துடித்தது. சங்கர் தனது இடுப்பை மேலும் கீழுமாக அசைத்து தனது லிங்கத்தை அவளின் புழை வாசலில் சரியாக பொருத்தி, மூச்சை முழுவதுமாக உள்ளிழுத்து தனது ஆண்மையை வேகமாக அவள் தேனடைக்குள் இறக்கினான். ப்ப்ப்பா...ப்ப்ப்பா...என்று குரலெழுப்பி, வேணி தன் உடல் சிலிர்த்து, அவனை முழுவதுமாக தன்னுள் வாங்கிக் கொண்டாள். சங்கர் மெதுவாக அவள் பெண்மையின் உள்ளிருந்த தனது உறுப்பை உறுவியெடுத்து, மீண்டும் அவள் பெண்மையின் உள்ளே குத்த ஆரம்பித்தான். தன் கணவனின் இயக்கத்திற்கு ஏற்ப வேணியும் தனது இடுப்பை மேலும் கீழுமாக அசைக்க ஆரம்பிக்க, அவளது பருத்த முலைகள் லயத்துடன் அசைய தொடங்கின. உடல்களின் உராய்வின் காரணமாக இருவரின் காது மடல்களும் சூடேறி சிவந்தன. உராய்வின் விளைவே சக்தி. 'இரண்டு' 'ஒன்றாகும்' போதுதான் சக்தி பிறக்கிறது. சங்கரின் பருத்த தடி சீரான வேகத்தில் அவளை உழுது கொண்டிருந்தது. வேணி கண்கள் செருக....என் ராஜா...என் தங்கம்...என் பட்டு...என பிதற்றியவாறு அவன் இடுப்பை இறுகப் பற்றி தன்னை நோக்கி இழுத்தாள். அவளின் ஈரப்பெண்மையில் சங்கரின் ஆண்மை ச்வ்க்...ச்வ்க்... என்ற சத்தத்துடன் ரயிலின் பிஸ்டன் போல் இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. சங்கர் சீரான கதியில் தன் மனைவியை புணர்ந்து கொண்டிருந்தான். இருவரின் உடலிலும் மெலிதாக வியர்வையின் வாசம் அரும்பத்தொடங்கியது. ஒருவர் அடுத்தவரின் வாசத்தை நுகர்ந்து கிறங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். அறைக்குள் அவர்களுக்கிடையே அமைதி நிலவிக் கொண்டிருந்தது. இயல்பான, சீரான இயக்கத்தில், எந்த விதமான அவசரமுமின்றி, அவர்கள் இருவரும் தங்களை மறந்து, மனமொன்றி தங்களை, காமத்தில் கரைத்துக் கொண்டதனால், காலம், தேசம், பாத்திரம் என்ற தடைகள் எதுவும் அங்கு அவர்களுக்கு இல்லை. வேறு எந்த தேவையும் இல்லாமல் அவர்கள் கணங்களை சுகித்துக் கொண்டிருந்தனர். அடுத்தடுத்து வந்த நொடியில் அவர்கள் வாழ்ந்து கொண்டிருந்ததனால் அங்கு துக்கமும் இல்லை; மகிழ்ச்சியும் இல்லை. அவர்கள் காமமாகவே மாறி இருந்தார்கள். ஒருவேளை, இதுதான் வாழ்க்கையை வாழும் விதமோ? சன்னலுக்கு வெளியே சுகன்யா பதட்டத்துடன் நின்று தன் வளர்ப்பையும், தான் வளர்ந்த விதத்தையும், அவள் செய்கின்ற காரியத்தையும், அதை யாராவது பார்த்துவிட்டால் அதனால் உண்டாகக்கூடிய விளைவுகளையும் யோசித்துக்கொண்டு, தன்னை மூன்று காலங்களுடனும் முன்னுக்குப்பின்னாக இனைத்துக் கொண்டதனால், அவளால் தொடர்ந்து தன்னுள் ஒன்றியிருக்க முடியவில்லை. தன்னுள் ஒன்றாதவனுக்கு சுகமில்லை. வினாடிகள் கரைய கரைய, இயல்பாக வேணியின் புட்டங்கள் இறுக்கமடைந்து, அவளுடைய பெண்மையின் சுவர்களும் சுருங்க ஆரம்பித்தது. சங்கரின் ஆண்மையை அவள் இறுக்கி பிடித்ததன் விளைவாக அவனுடைய இயக்கத்தின் வேகம் சற்றே மட்டுப்பட்டது. சங்கர் மீண்டும் நிகழ் காலத்திற்கு வந்தான். அந்த வேகக் குறைவை ஈடுகட்ட தனது இரு கரங்களையும் வேணியின் பிருஷ்டங்களுக்கு கீழே நுழைத்து சிறிதே அவைகளை உயர்த்திக்கொண்டு, மூச்சை இழுத்துப் பிடித்து அவளை மேலும் வலுவாக குத்த ஆரம்பித்தான். மூச்சுப்பயிற்சியினால் விந்து வெளிப்படும் நேரத்தை தள்ளிப்போடலாம். அந்த வித்தை இயல்பாகவே அவனுக்கு வாய்த்திருந்தது. வேணியின் மூச்சுக்காற்று அனலாகி அவன் மார்பை சுட்டது. அவளுடைய முலைக்காம்புகள் கனத்து, குத்தீட்டியாகியது. ம்ம்ம்...ஹையோ..ம்ம்மா... என வேணி முனகத் தொடங்கியதால், அந்த முனகல்கள் சங்கரின் உணர்ச்சிகளை பெருக்கி, அவன் வேணியின் புழை ஆழத்தை அளந்தே தீருவது என்ற வெறியோடு இயங்கினான். அந்த வலுவான ஆண்மையின் தாக்குதல்களை சமாளித்த வேணியின் உடல் முறுக்கேறி, மகிழ்ச்சியில் திளைத்த அவள், தன் கைகளால் கணவனின் உடலை மேலும் இறுக்கினாள். துடிக்கும் அவள் மேல் உதட்டில், கலவியினால் தோன்றிய மெல்லிய வியர்வைத் துளிகள், சங்கரின் வெறியை மேலும் தூண்டியது. ம்ம்ம்...என்று முனகிக் கொண்டே, சற்றே திறந்து, விலகியிருந்த இரண்டு உதடுகளையும் தன் வாயால் கவ்வி அவள் செவ்விதழ்களில் ஊறிய எச்சிலை உறிந்தான். வேணியின் உடம்பு காற்றில் பறக்கும் சறுகாகி, ம்ம்ம்...ம்ம்மா...என கூவியபடி தன் இன்பத்தின் உச்சத்தை அனுபவித்தாள். அவள் தேனடையில் வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து சங்கரின் ஆண்மையை குளிப்பாட்டியது. அவள் முகம் குங்குமமாக மாறி, தான் பெற்ற அந்த கலவியின் சுகத்தை தன் கணவனுக்கு வழங்க தன் புட்டத்தை வேக வேகமாக மேலே தூக்கிக் கொடுத்தாள். வேணியின் உடல் அசைவுகளில் இருந்து அவள் அடைந்த சந்தோஷத்தையும், உச்சத்தையுமுணர்ந்த சங்கர் தன் குத்தும் வேகத்தை கூட்டி, அவளை இறுக்கியணைத்து தன் ஆண்மையால் அவள் தேனடயை கிழிக்க ஆரம்பித்தான். சொத சொதவென இருந்த வேணியின் குழியில் துடிப்போடு அவன் தண்டு வெகு வேகமாக சென்று வர தொடங்கியது. தன் முழுமூச்சையும் இழுத்துப் பிடித்து அவள் பெண்மையை அவன் தாக்க, சங்கரின் தொடைகளும் இடுப்பும் இறுகி, வேணியின் பெண்மையில் அவன் ஆண்மை தன் நிலை இழந்து துடித்து, அந்த கடைசிக் குத்தில் அவன் தடி இளகியது, இளகிய அவன் தண்டிலிருந்து பத்து நாட்களாக அவன் சொம்பில் தேங்கியிருந்த விந்து கங்கை வெள்ளமாக பாய்ந்து வேணியின் உப்பிய ஆப்பக்குழியை நிறைத்தது. சங்கரின் துடிக்கும் குஞ்சியிலிருந்து வெளியேறிய வெண் கஞ்சி வேணியின் ஆழக் குகையில் பாய்ந்ததும், அவள் தன் உடல் முறுக்கேறி மீண்டும் ஒரு முறை தன் உச்சத்தை தொட்டாள். சங்கர் மூச்சிரைக்க அவள் மேல் சரிந்து, அவள் இதழ்களை தன் வாயால் கவ்விக் கொண்டு, பொங்கும் அவள் சுவாசத்தின் வாசனையை நுகர ஆரம்பித்தான். துடிப்பான இன்ப விளையாட்டுக்குப் பின்னர், சங்கரும் வேணியும், ஒருவர் மற்றவரை மெலிதாக அணைத்துக் கொண்டு, இதுவரை இறுகியிருந்த உடல்கள் மெல்ல மெல்ல தளரத் தொடங்க, இமைகள் மூடிக்கிடக்க, மூடிய கண்களுக்குப் பின்னால், வெகு தூரத்தில் தோன்றிய ஊதா நிற வெளிச்சத்தில், எல்லையில்லா அகன்றப் பெருவெளியில், சிறு சிறு மஞ்சள் நட்ச்சத்திரங்கள் உதிர, மனம் ஒரிடத்தில் குவிந்து, தங்கள் மெய் மறந்து, அந்த உச்சக்கட்ட இன்பத்தை அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அந்த இன்ப நாடகத்திற்கு அது வரை சாட்சியாக சன்னலுக்கு வெளியில் நின்று கொண்டிருந்த சுகன்யா, கால்கள் தளர, தன் சூடான உடல் நடுங்க, மனம் இலக்கின்றிப் பறக்க, அந்த தம்பதியினரின் தனிமையை மேலும் கலைக்க விருப்பமின்றி, இந்த நாள் அவள் வாழ்க்கையில் ஒரு பெரிய திருப்பத்தை கொண்டு வரப்போகிறது என்றறியாமல், மாடியிலிருந்த தன் அறையை நோக்கி மெதுவாக படியேறினாள். சங்கரும் வேணியும், துடிப்பான அந்த இன்ப விளையாட்டுக்கு பின்னர், பரஸ்பரம் தங்கள் உச்சத்தை அனுபவித்தப்பின், ஒருவர் மற்றவரை மெலிதாக முத்தமிட்டு கண் மூடி களைத்து கிடந்தார்கள். இவ்வளவு நேரம் ஒருவர் அடுத்தவரின் அணைப்பில், உடல் தளர இளைப்பாறிக் கொண்டு இருந்தவர்களில் முதலில் கண் விழித்தது சங்கர்தான். ஓரக்கண்ணால் தன் மனைவியை அன்போடு பார்த்தான். அவள் கண் மூடி இன்னும் தளர்ந்து கொண்டிருந்தாள். அவள் வலது காலை, அவன் தன் வயிற்றின் மேலிருந்து நகர்த்தி, சற்றே ஒருக்களித்து படுத்த சங்கரின் வலது கை, இயல்பாக வேணியின் இடது மார்பை வருடத் தொடங்கியது. ம்ம்ம்...மெலிதாக அவள் முனகினாள். "இவ்வளவு நேரம் ஆடினது பத்தலையா?" "அப்ப உனக்கு போதும்...ம்..?புன்முறுவலுடன் அவளை தன் மார்போடு அணைத்துக் கொண்டவன் அவள் பின்புற மேடுகளில் மெண்மையாக தன் விரல்களால் கோலமிட ஆரம்பித்தான். "முதல்ல கேட்டது நான்" அதுக்குப் பதிலைக் காணோம்... வேணி தன் கணவனின் மார்பில் முளைத்திருந்த சுருட்டை முடிகளில் தன் விரல்களை ஓடவிட்டாள். பதிலை அவன் சொல்லவில்லை..அவன் தடித்த உதடுகள் சொல்ல ஆரம்பித்தன. சங்கர் வேணியின் ஈரம் மின்னிய கீழ் உதட்டை முத்தமிட்டான். "போதும்ம்ம்...விடுங்கன்னா... திருப்பியும் மொதல்லேருந்தா...என்னால முடியாதுப்பா" சிணுங்கினாள் அவள். சிணுங்கிய அவளின் உதடுகளில் மீண்டும் ஒரு முறை அவன் முத்தமிட்டான். "சொன்னா கேட்டாதானே...என் உதடெல்லாம் எரியுதுங்க...இந்த ஆம்பளைங்களுக்கு எவ்வளவு சாப்பிட்டாலும் பசி அடங்கறதே இல்ல" தன் முகத்தை வேணி சங்கரின் மார்பில் புதைத்துக் கொண்டாள். "அப்ப இதுவரைக்கும் எத்தனை ஆம்பளைங்களை பாத்து இருக்கே?" கள்ளக்குரலில் போலியான கோபத்துடன் அவள் முகத்தை தன் மார்பிலிருந்து சற்றே விலக்கி சங்கர் அவள் கண்களோடு தன் கண்களை ஓடவிட்டான். "ஆமாம்...ஒரு பானை சோத்துக்கு ஒரு சோறு பதமுன்னு எங்க அம்மா சொல்லுவாங்க? மெலிதாக சிரித்தவள், வேணி அவன் மார்பில் தன் கைகளால் மெல்ல குத்தினாள். "சரிதாண்டி...உங்கம்மா சொன்னது சரிதான்...நானும் சோத்தை பதம் பாத்துட்டேன்"...கிண்டலாக அவன் சிரித்தான். "என்ன சொல்றீங்க...புரியற மாதிரி சொல்லுங்க" அவனை வேணி விழித்துப் பார்த்தாள். அவள் கைகள் அவன் அடி வயிற்றை தடவிக்கொண்டிருந்தது. "புரியல...உனக்கு...ம்ம்ம்...நீ ஆடற ஆட்டத்தைதான் ஒரு வருஷமா பார்க்கறேனே...உன் பதம் என்னன்னு? அவன் வாய்விட்டு சிரித்தான். இப்போது வேணிக்கு புரிந்தது அவன் என்ன சொல்ல வருகிறானென்று...அவளும் வாய் விட்டு சிரித்தாள், உடலும் மனமும் நிறைந்த திருப்தியுடன். மெல்ல நகர்ந்து அவன் முகத்தை இழுத்து அவன் உதடுகளில் தன் உதட்டைப் பதித்து அழுத்தி ஓசையுடன் முத்தமிட்டாள். அவன் அவளை வளைத்து இறுக்கினான். போதும்...போதும்...விடுங்க அவன் பிடியிலிருந்து, வேணி தன்னை விலக்கிக் கொண்டு கட்டிலில் இருந்து இறங்கி இரு கைகளையும் தூக்கி விரிந்து கிடந்த கூந்தலை முடிந்து கொண்டாள். அவள் பருத்த முலைகள் மேலும் கீழும் ஆடின. ஆடும் அவள் முலைகளை கண்ட சங்கரின் தண்டு லேசாக எழ ஆரம்பித்தது. "ஆமாம்...கேக்க மறந்துட்டேன்.. ஒரு சோறு பதம்ன்னு...உங்கம்மா...உங்கப்பா ஆடின ஆட்டத்தை பாத்து சொன்னாங்களா? தன் எழும் தண்டை ஆட்டிக்கொண்டே சிரித்தான். "எங்கம்மாவையும் அப்பாவையும் இப்ப எதுக்கு இதுல இழுக்கிறீங்க...எனக்கு கெட்ட கோவம் வரும்...சொல்லிட்டேன்...ஆமாம்" வேணியின் முகம் சிவந்தது. "என்னாடி...எழுந்துட்ட..நிஜமாவே போதுமா" சங்கர் இன்னும் தாபத்துடன் அவளைப் பார்த்தான். "நேரமாச்சுங்க...அத்தையும் மாமாவும் வந்துடுவாங்க...பால் காய்ச்சணும்...வந்தவுடன் காஃபி குடிக்கணும்பாங்க...மீதியை ராத்திரிக்கு வச்சுக்கலாம்...கிணத்து தண்ணி எங்க போகுது" தன் ப்ராவையும், பேண்ட்டியையும் எடுத்து போட்டுக்கொண்டாள். நைட்டியை அவன் முதுகுக்கு கீழ் இருந்து உருவி அணிந்தாள். சங்கரின் தோளில் ஒட்டிக்கிடந்த ஸ்டிக்கர் பொட்டை எடுத்து தன் புருவங்களுக்கு மத்தியில் அழுத்திக்கொண்டாள். விறுவிறுவென்று சமையலறையை நோக்கி நடந்தாள். சங்கரும் மனநிறைவுடன் எழுந்து, கைலியை உடுத்திக்கொண்டு குளியலறையை நோக்கி நடந்தான். கட்டில் இரவுக்காக காத்திருந்தது. சமையலறையில் நுழைந்த வேணி யந்திரமாக சுழல ஆரம்பித்தாள். மறுநாள் இட்லிக்கு வேண்டிய உளுத்தம்பருப்பை கழுவி கிரைண்டரில் போட்டுவிட்டு, பாலை குக்கரில் ஊற்றி இண்டக்ஃஷன் ஸ்டவ்வை ஆன் செய்தாள். தனக்கும் தன் கணவனுக்குமென இரண்டு கோப்பைகளில் சர்க்கரையையும், இன்ஸ்டண்ட் காஃபியையும் போட்டு சிறிது சுடு நீரை ஊற்றி கலக்கும் போது, சங்கர் சமையலறையில் நுழைந்தான். சர்க்கரையை கலக்கும் அவளின் பின்புறமாக நெருங்கி நின்று தனது இரு கைகளையும் அவள் இடுப்பில் சுற்றி, தூக்கி கட்டியிருந்த அவளது முடிகளின் கீழ், பின்னங்கழுத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டான். அவள் வேர்வை வாசம் அவனை கிறங்கடித்தது. அவனது விரல்கள் அவளது அடி வயிற்றில் கோலம் போட ஆரம்பித்தது. அவனது தண்டு அவளின் புட்டப் பிளவுகளின் இடையில் அழுந்தியது. "ஆரம்பிச்சாச்சா...வந்ததுலேருந்து பாக்கறேன்... இது என்ன அலைச்சலோ"...கப்பில் சூடான பாலை ஊற்றிக்கொண்டே அலுத்துக்கொண்டாள் வேணி. "எனக்கு அலுக்கலடீ வேணிக்குட்டி...அலுத்துப்போற வயசா நமக்கு?" அவளது காது மடலை மெதுவாக கடித்தான் சங்கர். 'ச்ச்சும்மா இருங்க... பால் கொட்டிடப்போகுது" உடல் சிலிர்த்த அவள் முனகினாள். அவளுக்கு சற்று கர்வமாகவும் இருந்தது. தன் கணவன், தன் மீது கொண்டுள்ள மோகத்தைக் கண்டு. ஆண்டவா! இவன் இப்படியே எப்போதும் இருக்கவேண்டும் என்று மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டாள். புடைத்த அவன் தண்டு அவள் பின்புறத்தில் உரசியதனால் அவள் உடல் பரவசமடைவதைக் கண்டு, தன் உடலும் தான் ஏன் இப்படி அலைகிறது என்று தனக்கு தானே கேட்டுக்கொண்டாள். "சரி...சரி... காஃபியை பிடிங்க...போய் நிம்மதியா ஹாலில் உட்கார்ந்து குடிங்க...நீங்களும் டயர்டா இருப்பீங்கல்ல" உங்கம்மவும் அப்பாவும் வர நேரமாச்சு எனக்கூறியவாறே அவன் பிடியிலிருந்து நகர முயன்றாள். பத்து நாளாக பட்டினி கிடந்த அவன் அவளை விடுவானா என்ன? அவன் காய்ஞ்ச மாடு...கம்பில் பாய்ந்து தானே ஆக வேண்டும்! அவன் மீண்டும் அவளின் பின்புறத்தில் தன் ஆண்மையை உரசினான். அவன் சின்னத் தம்பியும் மெல்ல மெல்ல அவன் கைலிக்குள் நெட்டுக்கொள்ள தொடங்கியது. "பிளீஸ் ...லேசா தலை வலிக்குதுங்க...காபி குடிக்க விடுங்க... நான்தான் சொன்னேன்ல்லா... ராத்திரிக்கு வெச்சுக்கலாம்ன்னு....பிளீஸ்டா செல்லம்..." வேணி புன்னகைத்தாள் அவன் கைலியில் கூடாரம் அடித்துக் கொண்டிருந்த கோவிந்தனைப் பார்த்து. "சரி...இப்போதைக்கு ஒரு எச்ச முத்தம் குடுடி... மீதியை அப்புறம் பாக்கலாம்" நல்ல பிள்ளை போல அவன் சிரித்தான். இதற்காகவே காத்திருந்தது போல், அவள் அவனை தன்னோடு இறுக்கிக் கொண்டாள்; தன் வாயால் அவன் வாயை கவ்விக்கொண்டு, தன் நாக்கால் அவன் உதடுகளை தன் உமிழ் நீரால் நனைத்தாள், அவன் தன் பங்கிற்கு அவள் வாயினுள் தன் நாக்கை நுழைத்து துழாவினான். அவன் தம்பி மேலும் தடித்து அவள் தொடைகளில் இடிக்கத் தொடங்கினான். அவள் உடல் சிலிர்க்கத் தொடங்கியது. டிங்..டிங்..டிடிடிங்ங்..டிங்.. வாசலில் காலிங் பெல் ஒலித்தது. வேணி அவனை, அவன் மார்பில் கையை வைத்து தன்னிடமிருந்து தள்ளினாள். "பாத்தீங்ளா நான் சொல்லிகிட்டே இருக்கேன்ல்லா... கேட்டாத்தானே...அவங்களாத்தான் இருக்கும்; போய் கதவைத் திறங்க; முதல்ல உங்க லுங்கியை சரி பண்ணுங்க; அப்படியே போய் என் மானத்தை வாங்காதீங்க" அவள் அவனை எச்சரித்தாள். சங்கர் வாசலுக்கு விரைந்து கதவைத் திறந்தான். தோளில் பை மாட்டியிருக்க மற்றொரு கையில் சிறிய தோல்பையுடன் அவன் அப்பா நின்றிருந்தார். அவன் அம்மா போர்ட்டிகோவின் படியில் உட்கார்ந்திருந்தாள். இருவரும் ஒரு வாரமாக பெங்களூரில் தங்கி பெண் ராதாவையும், பேத்தியையும் பார்த்துவிட்டு திரும்பி வருகிறார்கள். "நீ எப்படா வந்தே" கேட்ட மாணிக்கம் அவன் பதிலை எதிர்பார்க்காமல் உள்ளே நுழைந்தார். "இரண்டு மணி நேரம் ஆச்சு...ராதாவும் மாப்பிள்ளையும் எப்படி இருக்காங்க ப்பா...?" சங்கர் அவர் கையில் இருந்த பையை வாங்கிக்கொண்டே அவர் பின்னே நுழைந்தான். "வாங்க மாமா... அத்தை எங்கே? "வெய்யில் அதிகமாப் போச்சு... இவர் எப்ப ஊர்லேருந்து வரார்ன்னு மதியம் வரை தெரியலை... இல்லன்னா இவரே ரயில்வே ஸ்டேஷனுக்கு வந்திருப்பார். அத்தே நீங்க பேனுக்கு கீழே உக்காருங்க... கூலா தண்ணியை கொஞ்சம் குடிங்க... பால் தயாராக இருக்கு, உங்களுக்கு காபி கொண்டுவரேன்" கையில் குளிர்ந்த நீருடன் வந்த வேணி அவர்களை உபசரிக்கத் தொடங்கினாள். பேசிக்கொண்டே காபி கொண்டு வர வேணி மீண்டும் கிச்சனுக்குள் நுழைந்தாள். "குடும்மா காபியை முதல்ல...நீ எப்படி இருக்க... சங்கர் ஊர்ல இருந்து வந்து சாப்டாச்சா... நீயும் காபியை குடிக்கறதுதானே... மணி அஞ்சாச்சே" காபியுடன் வந்த வேணியை நிமிர்ந்து பார்த்த வசந்தி கேள்விகளை வீசினாள். "குடிக்க ஆரம்பிச்சேன்...நீங்க வந்துட்டீங்க...பெங்களூரில் அக்கா எப்படி இருக்காங்க? மாமா நல்லா இருக்காரா? வேணி நலம் விசாரித்தாள். "நல்லா இருக்காங்க எல்லோரும்...உன்னை விசாரிச்சாங்க... விசேஷம் எதுவும் உண்டான்னு?" வேணியின் முகத்தைப் பார்த்து புன்னகைத்தாள். வேணிக்கு அவள் தன் மகளுக்கும் மேலான இடத்தை தன் மனதில் கொடுத்திருந்தாள். வேணியின் முகம் சிவந்தது. வெட்கத்தினால் தலையை குனிந்து கொண்டாள். ஓரக்கண்ணால் தன் கணவனைப் பார்த்தாள், சங்கர் அவளைப் பார்த்து கண்ணடித்தான். அவளுடைய மாமனார் இமைகளை மூடி தன்னை ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டிருந்தார். "மாமா...டிபன் ஏதாவது செய்யட்டுமா, சூடா சாப்பிடறீங்களா"? தன் தலையை கோதிக் கொண்டே வேணி எழுந்தாள்." "வேண்டாம்மா.. ஒரு வழியா ராத்திரிக்குத்தான் சாப்பிடப்போறேன். ஒரு கை சாதமும் மிள்கு ரசமும் வேணும், முடிந்தால்...தேங்காய் தொகையல் அரைச்சுடு...அது போதும் எனக்கு" சொல்லியவாறு எழுந்து பின்புறம் நோக்கிச் சென்றார். நாளின் பாதியை அவர் வீட்டின் பின்புறமுள்ள தோட்டத்தில்தான் செலவிடுவார். "என்னம்மா செய்யற... நான் வேணா ரசம் கூட்டிடவா" வசந்தியும் எழுந்தாள். "இல்லம்மா... ஒரு வேலையும் இப்ப இல்ல.. ஏற்கனவே நீங்க வருவீங்கன்னு வடிச்ச சாதம் அப்படியே இருக்கு... ரசமும் மதியானம் வெச்சு இருக்கேன். தொகையல்தான் அரைக்கணும்...தேங்காய் திருகிட்டா நிமிழத்துல ஆயிடும்...நான் பாத்துக்கிறேன்...நீங்க செத்த நேரம் படுங்களேன்" வேணி தன் மாமியாரை ஆதுரத்துடன் பார்த்தாள்.

"வேணி...சொல்ல மறந்துட்டேன், சமையல் கடையை நான் பாத்துக்கிறேன். அவனும் வீட்டுல இருக்கான்... முகத்தை கழுவிக்கோ... அந்த துணிப்பையில் நாலு முழம் கிட்ட மல்லிப்பூ இருக்கு... கொஞ்சம் கிள்ளி பிள்ளையார் படத்துக்குப் போட்டுட்டு மீதியை நீ வெச்சுக்கம்மா... இரண்டு பேருமா கோயிலுக்கு போயிட்டு வாங்க" எழுந்து குளியலறை நோக்கி நடந்தாள். "என்னம்மா விசேஷம் இன்னைக்கு" வேணியின் நெஞ்சம் சந்தோஷத்தால் துள்ளியது. தன் மாமியாரின் அருகில் சென்று அவள் கையை தன் கையால் பற்றிக் கொண்டாள். "ஒன்ணுமில்லேம்மா... இன்னைக்கு வெள்ளிக்கிழமை ... கூடவே கிருத்திகை வேற...நல்ல நாளும் அதுவுமா, போய் அந்த முருகனை கும்பிட்டுட்டு வாம்மா, சின்னஞ்சிறுசுங்க நீங்க...அவனும் பத்து நாளா சரியா சோறு தண்ணி இல்லாம ஊரு விட்டு ஊரு சுத்திட்டு வந்திருக்கான்...கொஞ்ச நேரம் சந்தோஷமா அவன் கூட வெளியே போய் வாம்மா" அவள் கண்கள் பாசத்தினால் கனிந்திருந்தன. "சரிம்மா...ரொம்ப ரொம்ப தேங்க்ஸ்ம்மா" வேணி தன் அறையை நோக்கி துள்ளி ஓடினாள்.

இரண்டும் இரண்டும் நான்கு 5


உள்ளே புவனா படுக்கையின் ஓரத்தில் உட்கார்ந்து இருந்தாங்க, என்னை பார்த்ததும் எழுந்து கதவு பக்கம் வந்தாங்க அவங்க நைட்டி ஜிப் மூடாமல் இருந்தது அதன் வழிய அவங்க மார்பகங்கள் வளைவு இரண்டும் தெரிந்தன நான் பார்ப்பதை தெரிந்ததும் ஜிப்பை மேலே இழுத்து கொண்டார்கள் "அருண் வேண்டாம் என்னை தப்பு செய்ய வைக்கதிங்க" அவங்க வாய் தான் மறுத்ததே தவிர அவங்க எண்ணம் அவங்களை தடுக்கவில்லை, அவங்க என்னை வெளியில் அனுப்ப முற்படவில்லை "புவனா எதுக்கு இப்படி குற்றம் செய்த மாதிரி வருத்தபடுரிங்க, நீங்க இப்படி பண்றதால பாஸ்கருக்கு எந்த துரோகமும் செய்ய போறதில்லை வழக்கம் போல இருக்கலாம்"

புவனா ஒன்னும் சொல்லாமல் இருந்தார்கள் அவங்க உணர்ச்சி பெருக்கில் இருகரங்கன்னு நல்ல தெரிந்தது. "புவனா இந்த விசியம் யாருக்கும் தெரியாம நான் பார்த்துக்குறேன் நிங்களும் யாருகிட்டயும் சொல்லவேண்டாம்" நான் கதவை மூடி தாழ் போட்டுவிட்டு புவனாவை மெல்ல தூக்கினேன் அவங்க என்னை பார்த்து வெட்கப்பட்டு மோகத்தோடு பார்த்தாங்க "என் எடை கொஞ்சம் அதிகம், கிழே போட்டுட போறீங்க" நான் எதையும் காதில் வாங்கிகொள்ளவில்லை, புவனாவை படுக்கைக்கு தூக்கி சென்றேன் மெதுவா படுக்கையில் போட்டேன். நான் என் சட்டை மற்றும் பண்டை கழற்றினேன் புவனா வெட்கத்தில் கண்களை முடி கொண்டார்கள் நானும் படுக்கையில் அவங்க இடது பக்கம் படுத்தேன் "அருண் நாம செய்றது சரிய" "புவனா இங்க இப்போ நாம ரெண்டு பேரு மட்டும் தன இருக்கோம், இந்த விசியம் யாருக்கும் தெரிய போறது இல்லை, சரியா" புவனா மிகவும் படபடப்புடன் இருந்தாங்க, முதல் முறைய அவங்க கணவர் இல்லாத வேறொருவரோடு படுக்கையில் படுப்பது இது தான் முதல் தடவை. அவங்க மனதுக்குள் பெரிய போராட்டமே நடந்து கொண்டு இருந்தது. எனக்கும் கிட்டத்தட்ட அதே நிலைமை, வேருஒருவர் மனைவி அதுவும் என்னை நம்பி பழக விட்ட நண்பர் மனைவியை படுக்கையில்.... மனம் குமுறியது பெரிய போராட்டமே நடந்தது முடிவில் என் காமம் தான் வென்றது, ஒரு அழகிய பெண் அருகில் படுத்து இருக்கும் போது கண்டதை யோசிக்காதே முட்டாள் என்று என் சாத்தான் மனசு சொன்னது. என் தலையை நிமிர்த்தி அருகில் மல்லாந்து படுத்து இருந்த புவனா மிஸ்ஸை பார்த்தேன், அந்த அழகிய முகத்தை பார்த்ததும் என் எண்ணம் முழுவதும் இந்த அழகிய தேவதையை இன்று முழுவதும் அனுபவிக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது. குணிந்து நெற்றியில் முத்தம் இட்டேன், பின்பு கண்களில், பின்பு கன்னத்தில், அப்புறம் மூக்கில்... அப்புறம்.... மெல்ல நடுங்கி கொண்டே அவங்க அழகிய செவ்விதழில் மெதுவா முத்தம் இட்டேன். புவனா முகத்தை லேசா தூக்கி எனக்கு வசதியா அவங்க வாயை லேசா முன்னே கொண்டுவந்தாங்க அவங்க மூச்சில் அணல் பறந்தது. ஆனாலும் அவங்க கண்கள் முடிக்கொண்டு படுத்து இருந்தாங்க நானும் அவங்க மன போராட்டத்தில் இருந்து வென்று வர ஏதுவ அவங்க காமத்தை தூண்ட முடிவுசெய்தேன். என்னால புவனா மிஸ் இதைய துடிப்பை உணர முடிந்தது அவங்களுக்கு இதுல விருப்பம் இருக்குனு தெரிஞ்சது. அவங்களுக்குள்ள மிகுதியான உணர்ச்சி ஓடிக்கொண்டு இருந்தது இருந்தாலும் நான் அவங்களை தப்பா நினைத்து விடுவேனொன்னு அதை காட்டி கொள்ள அவங்க விரும்பலன்னு தெரிந்தது. நானும் அவங்கள் மனம் திறந்து என்னை நம்பட்டும்னு காத்து இருக்க முடிவு செஞ்சேன். என் வலது கையால் அவங்க நைட்டி ஜிப்பை மெல்ல கிழே இறக்கினேன். புவனா மிஸ் அதை தடுத்தாங்க,நான் அவங்களை இன்னும் அணைத்தவாறு மென்மையா முத்தம் இட்டேன். சிறிது நேரம் கழித்து மிண்டும் அவங்க நைட்டி ஜிப்பை கழட்ட, இந்த முறை அவங்க தடுக்கவில்லை. அவங்க சுவாசிப்பு அதிகம் ஆனது அவங்க உள்ளே பிரா ஏதும் அணியவில்லை அவங்க ரெண்டு குன்றும் வெளியே துள்ளி கொண்டு எட்டி பார்த்தது. அவங்க ரெண்டு முளை கம்பும் விறைத்து நிட்டி கொண்டு நின்றது, அதை பிடித்து விளையாட தொடங்கினேன் மெல்ல அவங்க வாய்க்குள் இருந்த என் நாக்கை அவங்க நாக்கல் வருட எங்கள் இரண்டு நாக்கும் அவங்க வாய்க்குள் சேர்ந்து விளையாடியது. புவனா என் முத்தத்துக்கு ஒத்துழைப்பு கொடுத்தாங்க இருந்தாலும் கட்டிலில் கண்ணை முடிகொண்டு ஓகேன்னு சொல்ற மாதிரி வேறு எந்த செயலும் கட்டவில்லை. நான் மெல்ல அவங்க நைட்டியோடு அவங்க தொடை மிது வைத்து தடவினேன் "அஹ்ஹ்ஹ்ஹ்...." புவனா ஒரு பெரிய பெருமுச்சு விட்டாங்க என் செயல் அவங்க உணர்ச்சியை மேலும் நன்றாக துண்டி விட்டு இருந்தது. மெல்ல அவங்க தொடையை தடவி கொண்டே அவங்க மேல் தொடை பக்கம் வந்தேன். புவனா தன்னிச்சையாக அவங்க கால்கள் இரண்டையும் லேசா அகட்டி வச்சாங்க. அவங்க முச்சுகற்று இன்னும் அதிகம் ஆனது. மெல்ல அவங்க கால்கள் இரண்டும் சேரும் இடத்துக்கு கொண்டு சென்றேன் அவங்க இடுப்பின் மேடான பகுதிக்கு என் கைகள் சென்று தடவியதும் "ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.... அஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ...." புவனா மேலும் முனங்க எனக்கு மிகவும் சுடு ஏறியது. நான் என் கையை வைத்து மதன மேடை தடவி பார்த்தேன் மேடு பள்ளங்கள் தென்பட்டன அவங்க ஜட்டி போட்டு இருப்பது தெரிந்தது. என் கையை மெல்ல அவங்க நைட்டிக்குள் விட்டேன் தொடையை உரசிக்கொண்டே அவங்க மன்மத மேட்டுக்கு கொண்டு வந்தேன். அவங்க ஜட்டி எலாஸ்டிக் பட்டையை தூக்கி என் கையை அவங்க ஜட்டிக்குள் விட்டேன் என் கை அவங்க மன்மத பிடத்தை தொட்டதும் அவங்க மூச்சே அடைக்கும் அளவுக்கு பெருமுச்சு விட்டாங்க என் விரல் அவங்க புண்டை பிளவில் பட்டதும் அவங்க உனர்ச்சியில் நல்ல ஈரமா இருக்காங்கனு தெரிஞ்சது. அவங்க ஈரத்தை தெரிந்ச்சிகிட்டேன்னு புரிந்ததும் அவங்களுக்கு தன் குட்டு வெளிபட்டுருச்சின்னு அசிங்கமா நெனச்சிகிட்டு வெட்கப்பட்டு என் கிட்ட இருந்து சட்டுன்னு விலகி கட்டில் அந்த பக்கம் திரும்பி உட்கார்ந்துகிட்டங்க. "புவனா மிஸ் என்னாச்சு" "நான் ஒன்னும் கட்டில் சுகத்துக்கு அலையற பொண்ணு இல்ல" "நான் அப்படி எப்போதும் நினைக்க மாட்டேன்" "எப்படி, என் கணவர் இல்லாத வேறு ஒருவரோடு நான் படுக்கையில் அரகுறைய இருக்கேன், உணர்ச்சி வசப்பட்டு செக்ஸ் வேணும்ன்னு.... இதுக்கு மேல என்ன" "இதுக்கு நானும் தானே காரணம், அதுவும் இல்லாம உங்கள எப்பவும் தப்பவே நினைக்கமாட்டேன்" புவனா என்னை மோகதோடும் அன்போடும் பார்க்க "என் அப்படி" "நீங்க ஒன்னும் கெட்டவங்க இல்லை, அப்புறம்.... அப்புறம்..." "அப்புறம் என்ன...." "புவனா மிஸ்.... நான் உங்கள மனபுர்வமா விரும்பறேன், காதலிக்கிறேன்" "என்னது..., நான் ஒன்னும் சின்ன பொண்ணு இல்லை, கல்யாணம் ஆகி ஒரு குழந்தை இருக்கு" "இருந்த என்ன, அப்பவும் நான் உங்கள விரும்புறேன், நீங்க என்னை காதல் பண்றிங்கள" "ஐயோ, முதல்ல இந்த மாதிரி பேசுறத நிறுத்துங்க" "நிறுத்திட்டு, வேலைய பாருடான்னு சொல்லவரிங்க..... அப்படிதானே" "சீ, பொருக்கி" அப்படியே அவங்க அருகில் சென்று அவங்க அடி வயிறு பகுதியை பிடித்து என் மீது விழ வைத்தேன். புவனா மிஸ் என் மடியில் மல்லாந்து படுத்தாங்க இந்த சந்தர்பத்தை பயன்படுத்தி நான் குனிந்து அவங்களுக்கு மென்மையான முத்தம் கொடுத்தேன் இந்த முறை புவனா மிஸ் அவங்க இரு கைகளையும் என் கழுத்தில் போட்டு கட்டி கொண்டு பதில் முத்தம் கொடுத்தாங்க எங்கள் இரு நாக்கும் வாய்க்குள் சேர்ந்து வேலை செய்தது மாறி மாறி ஒருவர் மற்றொருவர் எச்சிலை பருகினோம். புவனா கொடுத்த ஒத்துழைப்பில் என் குற்ற உணர்வு முற்றிலும் மின்னல் போன்று பளிச்சென்று மறைந்து போனது. என் மனசு புவனா மிஸ்ஸை முழு மனதுடன் காதலியாக ஏற்றுகொண்டது. இப்படியே புவனாவும் நினைத்து விட்டால் எப்படி இருக்கும் என்று தோன்றியது. புவனா மிஸ் இதுவரை அனுபவிக்காத இன்பத்தை கொடுக்கணும்ன்னு எண்ணியது. முத்தத்தை நிறுத்திவிட்டு புவனாவை எழுப்பினேன், இருவரும் வேர்வையில் நனைந்து இருந்தோம். திறந்து இருந்த நைடிக்குள் கை விட்டு இரண்டு பால்குடங்களையும் தடவி, பிசைந்து விட்டு வெளியே கொண்டு வந்தேன் இரண்டு முலைகளும் தொய்வு இல்லாமல் நேர்த்தியாக குத்திட்டி போல நின்றது. சிறிய காம்பு வட்டத்தின் நடுவில் முளை காம்பு தடித்து விறைத்து நின்றது. பார்க்க பென்சில் ரப்பர் போல இருந்தது. இரு விரலால் வலது பக்க காம்பை பிடித்து நசுக்கி திருக்கி விளையாடினேன். "அஹ்ஹ்.... ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்....." புவனா மிஸ் முனகினங்க புவனா மிஸ் உணர்ச்சி பிழம்பில் மெல்ல கண்ணை திறந்து என்னை பார்த்தார்கள் நான் உடனே வலது முலை கம்பை கவ்வி உறிஞ்ச தொடங்கினேன். "ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்.... ஆஆஆ...." புவனா முனங்கி கொண்டே என் தலையை அவங்க மார்பில் வைத்து அழுதிணங்க, நான் காம்பை சப்புவதை விட்டுட்டு "என் புவனா மிஸ் பால் வரமாட்டேங்குது, என் தகத்தை தணிக்க இப்போ பால் வேணும்" புவனா என் தலையில் லேசா தட்டி "கல்யணம் அனா பிறகு உங்க மனைவிகிட்ட குடிங்க" "எனக்கு இந்த பசுகிட்ட இருந்து தான் பால் வேணும்" புவனா சிரித்துகொண்டே மிண்டும் என் தலையை லேசா தட்டி "நான் என்ன பசு மாட" "ஆமா ஜெர்சி பசு" புவனா வெட்கப்பட்டு சிரிக்க நான் மீண்டும் காம்பை வாயில் கவ்வி கொண்டு பால் குடிப்பது போல் சப்பினேன் புவனா மிஸ் உணர்ச்சியில் முனங்க தொடங்கினாங்க "ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...... அஹஹஹஹ....." "..." "ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்.... மெதுவ்வவவவவவா...." "..." "ஆஆஆஆ..... ம்.....மா..." புவனா மிஸ் மிகவும் உணர்ச்சிபட்டு முனங்க அவங்க கீழ் உதட்டை கடித்துக்கொண்டு இன்பத்தை அனுபவித்து கொண்டு இருந்தார்கள் அதை பார்க்க என் கம்மம் தலைக்கு ஏறியது நான் முலைகாம்பை சப்பிகொண்டே வலது கையை நைடிக்குள் விட்டு தொடைகளை தடவினேன் "அஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்சா...." புவனா உணர்ச்சி பிழம்பில் இருந்தாங்க நான் உடனே நைட்டியை கிழே இருந்து தூக்கினேன் அவங்க இடுப்பை தூக்கி கொடுக்க நைட்டியை தலைவழிய உருவி கழற்றி போட்டேன். இப்போ இருவரும் ஜட்டியுடன் இருந்தோம் நான் புவனாவின் அழகை ரசித்தேன் அவங்க மல்லது படுத்து இருக்க அவங்க பால்குடங்கள் இரண்டும் மேல்நோக்கி நின்றது. காம்பு விறைத்து துருத்தி கொண்டு நின்றது. காம உணர்ச்சியில் அவங்க நெஞ்சு மேலும் கிலும் வேகமாக ஏறி இறங்கி கொண்டு இருந்தது. கிடைத்து கொண்டு இருக்கும் காம சுகத்தில் கண்கள் சொருகி அனுபவித்து கொண்டு இருந்தார்கள். நானும் பக்கத்தில் படுத்து கொண்டு அவங்க முலைகளை கவ்வினேன் என் வலது கையை அவங்க ஜட்டிக்குள் விட்டேன் என் விரல் அவங்க புண்டை பகுதில் பட்டதும் புவனா நல்ல முனகினங்க "ம்ம்.... அம்மா..." நான் விரலை வைத்து புண்டை இதழ்களை விரித்தேன் நடுவில் வைத்து மேலும் கிலும் தேய்த்தேன் "ஹா.... ஹா.... ஆவ்வ்வ்வ்வ்... அஹ்ஹ்ஹ்ஹ்" புவனா உணர்ச்சி பிழம்பில் மிதந்தார்கள், மெல்ல அவங்க மன போராட்டத்தில் இருந்து விடுபட்டு அவங்க முகத்தில் ஒரு மற்றம் தெரிந்தது, இப்போ அவங்க மனதில் அவங்க கணவர் பாஸ்கர் தெரியவில்லை நான் மட்டும் தான் தெரிந்தேன், முழு மனதுடன் என்னுடன் உடலுறவு இன்பம் அனுபவிக்க கற்பனை செய்ய தொடங்கிட்டாங்க. "அருண், மெதுவா பண்ணுங்க..." முதல் முறைய என் பெயரை அழைத்து செய்ங்கன்னு சம்மதம்ன்னு சொல்வது போல் சொன்னங்க நான் இனியும் தாமதிக்க கூடாது என்று அவங்க ஜட்டியை பிடித்து இழுத்தேன் அவங்க இடுப்பை துக்க நான் அதை கால் வழியாக கழற்றி போட்டேன். இப்போ புவனா மிஸ் முழு நிர்வணமா படுகையில் மல்லாந்து படுத்து இருந்தாங்க புவனா மிஸ் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்து போச்சு. கையால் அவங்க புண்டையை முடிகிட்டங்க, நான் அவங்க கைகள் இரண்டையும் விலக்கி அவங்க நிர்வான அழகை பார்த்ததும் முச்சடைத்து நின்றேன் அவங்க மன்மத மேட்டில் சுருள் சுருளாக கொஞ்சம் அடர்த்தி கம்மியான முடிகள் இருந்தது அவங்க புண்டை இதழ்கள் நன்றாக உப்பி தடித்து இருந்தது. அவங்க ரெண்டு புண்டை இதழ்கள் நடுவில் முனை மாதிரி துருத்தி கொண்டு இருந்தது. அதை பார்க்க மிகவும் கவர்ச்சியா இருந்தது. என் சுண்ணி என் ஜட்டிக்குள் முட்டிக்கொண்டு கூடரம் அடித்து நின்றது. கிழ் பகுதி லேசா விரிந்து ஈரத்துடன் பளபளத்தது அதை பார்த்ததும் என் நாக்கில் எச்சை உரியது. உப்பிய புண்டையை பார்த்ததும் முத்தம் கொடுக்க முகத்தை கொண்டு சென்றேன். என் தலை இடுப்பை நோக்கி நகர்வதை பார்த்த புவனா மிஸ் "அருண் அங்க என்ன செய்ய போறீங்க" "ஒரு முத்தம் " "சீ, அசிங்கம் அங்க எல்லாம் முகத்தை வைப்பாங்க" நான் எதுவும் காதில் வாங்கிக்கொள்ளவில்லை குனிந்து புண்டை மேட்டில் முத்தம் இட்டேன் "ஆஆஆஆ......., கூசுசுசுசு....து" மெல்ல அவங்க இரண்டு புண்டை இதழையும் விரித்து அதன் வெளிப்புறத்தை சுற்றி நக்கினேன் புவனா மிஸ் உடல் வெட்டிக்கொண்டு துள்ளியது நான் மேலும் நாக்கை வைத்து புண்டையை துளவ புவனா என் பின் தலையை பிடித்து அவங்க புண்டையில் அலுதிணங்க. "ம்ம்ம்... அஹாஹாஹா... அவ்வ்வ்வ்வ்... அம்ம்ம்மம்ம்மா...." சிறிது நேரம் நக்கினேன் பின்பு தலையை எடுத்தேன் புவனா என்ன என்பதை போல் பார்க்க நான் அவங்க புண்டையை விரித்து மிண்டும் சப்பி உறிந்தேன் அவங்க ஜூசை குடித்தேன். புவனா மிஸ் வித விதமாய் முனகினார்கள், அது எனக்கும் மேலும் உணர்ச்சி உட்டியது அறை முழுவதும் அவங்க புண்டை ஜுசும் வசமும் முனங்களும் எதிரொலித்து. நான் என் ஜட்டியை கழற்றி எறிந்தேன் என் சுன்னி ஸ்ப்ரிங் போல வெளியே வந்து நின்றது புவனா மிஸ் அதை பார்த்தவுடன் கண்களை முடிகிட்டங்க "மிஸ் கண்ணா திறந்து பாருங்க" "ஹும், முடியாது" நான் வலுகட்டையமாக அவங்க கண்களை முடி இருந்த கைகளை விளக்கி அவங்க முன்னால் என் இடுப்பை காட்டி நின்றேன் "பார்த்து எப்படி இருக்குனு சொல்லுங்க" முதலில் மறுத்தவாங்க பின்பும் மெதுவா பார்த்தாங்க என் சுன்னி விறைப்பை, தடிமன், விதை கொட்டை எல்லாம் பார்த்தாங்க "எப்படி இருக்கு மிஸ்" "..." "பிடிச்சி இருக்க" "ம்..." "ம்..ன்ன என்ன அர்த்தம்" "பிடிச்சீருக்குனு அர்த்தம், முட்டாள்... முட்டாள்..." நான் சிரித்துகொண்டே என் சுண்ணி தோலை பின்னுக்கு இழுத்து கட்டினேன் "இப்போ எப்படி இருக்கு" "ம்..." மிண்டும் திட்டு வாங்க மனம் இல்லை ஆதனால் அதோடு நிறுத்திக்கொண்டேன் அவங்களை பார்த்தேன் "அழக.... இருக்கு... பிடிச்சி இருக்கு" அவங்க சொன்னது எனக்கு பெரிய சான்று வாங்கியது மாதிரி பெருமையா இருந்தது, நான் புவனா மிஸ் கால்கள் நடுவில் உட்கார்ந்தேன் அவங்க கலைகளை அகட்டினேன் என் சுன்னியை கையில் பிடித்து கொண்டு அவங்க புண்டையில் நுழைக்க நகர்ந்தேன் "அருண் இது வேண்டாம்" சொல்லிட்டு என்னை தள்ளிவிட முயற்சி செஞ்சாங்க நான் எதையும் பொருட்படுத்தாமல் என் சுண்ணியை உள்ளே விடுவதில் குறியை இருந்தேன் முடிவில் புவனா மிஸ் தன் எதிர்ப்பை விட்டுட்டு "அருண் காண்டம் போட்டவது செய்யலாம்" "என் கிட்ட இப்போ ஆணுறை எதுவும் இல்லை உங்ககிட்ட இருந்த ஒன்னு குடுங்க" அவங்க என் தலையில் ஒரு தட்டினார்கள் "ஆமா நான் எப்போவும் ஆணுறை எடுத்துகிட்டே அலைறேன்னு நினைச்சிங்கள" "உங்க புருஷன் பாஸ்கர் எதாவது வாங்கி வச்சிருக்கற" "சீ.." சொல்லிட்டு சிரிச்சாங்க "புவனா மிஸ் இப்போ ரொம்ப நேரம் ஆச்சி வெளியே போய் வாங்க முடியாது" "..." "கவலை படாதிங்க வெளிய வர்ற மாதிரி இருக்கும் போது எடுத்துடுறேன்" "முடியாது, நான் கருத்தடை மாத்திரை எதுவும் எடுக்குறது இல்லை, உங்க விந்து உள்ளே போன நான் கர்ப்பம் ஆக நெறைய வாய்ப்பு இருக்கு" "நான் கட்டுப்பட செய்றேன் உள்ள விடாம பார்த்துக்குறேன்" சொல்லி கொண்டேன் என் பெரிய சுண்ணி தலை பகுதியை அவங்க புண்டை இதழ்கள் நடுவில் வைத்து மேலும் கிலுமாக தேய்த்தேன் "அஹ்ஹ்ஹ்......வ்வ்வ்வ்வ்வ்..... அம்ம்ம்ம்ம்மா" "ஒ...வ்வ்வ்வ்வ்வ்.... கடவுளே இவ்ளோ சூட இருக்கீங்க" மெல்ல என் சுன்னி தலை பகுதியை புண்டைக்குள் நுழைத்தேன் புவனா கண்களை முடி கொண்டு கீழ் உதட்டை கடித்து கொண்டு மெல்ல முணங்கினார்கள் "ஆஆஆஆ....." மெல்ல என் சுண்ணி உள்ளே செலுத்தினேன், என் தடிமண் சுன்னி புவனா மிஸ்ஸின் புண்டையை விரித்துகொண்டு மெல்ல இறங்கியது. அவங்க முகத்தில் லேசான வலி தெரிவது போல் காட்டினார்கள். அவங்க புண்டை ஈரத்தாலும் நான் சப்பியதால் என் எச்சியும் சேர்ந்து எதுவாக என் சுன்னி சுலபமாக உள்ளே போக வழி செய்து கொடுத்தது. புவனா மிஸ் புண்டை இறுக்கமாகவும் மிகவும் சூடாகவும் இருந்தது. என் சுன்னி அவங்க புண்டைக்குள் விறைப்பாய் இருந்தது.

மெல்ல என் இடுப்பை மேலும் கிலும் ஆட்ட தொடங்கினேன். அப்பப்பா என்ன ஒரு இன்பம் வெண்ணெய்க்குள் கத்தி சொருவுவது போல் என் சுன்னி அவங்க புண்டையை விரித்து கொண்டு இறங்கியது. மெல்ல என் இயக்கத்தை கூட்டினேன் "fuck மீ அரூன்" புவனா மிஸ் வெக்கம் எல்லாம் போய் என்னை ஒக்க சொல்லி முனங்கினங்க, அவங்க வாயில் இருந்த இந்த வார்த்தை எனக்கு மிகவும் ஆச்சர்யத்தை கொடுத்தது. நானும் பதிலுக்கு குனிந்து அவங்க காது அருகில் சென்று "ஆமா புவனா உங்கள நல்ல ஒக்க போறேன், நீங்க போதும் போதும்ன்னு கதற்றவரைக்கும் வேகமா போடா போறேன்" நான் எப்படி இந்த மாதிரி பேசுறேன்னு எனக்கே ஆச்சர்யமாக இருந்தது. நான் இன்னும் வேகமாக இடுப்பை ஆட்டி அவங்க புண்டையில் என் சுன்னியை விட்டு எடுத்தேன். "ஆஹா ஹஹஹஹ... ....ம்ம்ம்ம்ம்மா, ஆமா அப்படித்தான் நல்ல குத்துடா" புவனா உணர்ச்சியில் கத்தினாங்க அவங்க எழுப்பிய சத்தம் என்னை மேலும் உணர்ச்சி துண்ட இன்னும் வேகமாக என் இடுப்பை துக்கி துக்கி சொருகினேன். என் குத்துக்கு தகுந்தாற்போல் அவங்க இரண்டு மார்பு முலைகளும் குலுங்கியது. ரெண்டு பேர் உடலும் வேர்வையில் நனைந்து, அறை முழுவதும் எங்கள் முனங்கல் ஒலித்தது. நான் என் உணர்ச்சியை கொஞ்சம் கட்டு படுத்தி அதிக நேரம் புவனாவை ஒக்க நினைத்தேன். நான் உச்சம் அடைவதற்குள் புவனாவை முழு உச்சம் அடைய செய்யவேண்டும் என்று நினைத்தேன். அவங்க இறுக்கமான புண்டை அவங்க இடுப்பை தூக்கி கொடுக்கும் விதம் நான் அதிக நேரம் தாக்கு பிடிக்க முடியாது என்று தோன்றியது. நல்லவேளையாக புவனா மிஸ் உச்சம் கிட்ட நெருக்கியது "அம்மா... என்னால முடியல...அஹஹஹஹஹஹ.....இன்னும் வேகமா..." அவங்க ஒரு தேவிடிய மாதிரி கத்தினாங்க அவங்க கால்கள் இரண்டையும் என் இடுப்பை சுற்றி போட்டு கொண்டங்க என் இடுப்புக்கு ஏற்றவாறு அவங்க இடுப்ப கொண்டு வந்து என் முலுவேகதையும் அவங்க புண்டைக்குள் வங்கிகிட்டாங்க "...ம்ம்ம் ஆஆஆஆஆஆ.... ஒஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்..... அம்ம்ம்ம்ம்ம்மா....." "..." "போதும்..... போதும்.... போதும்.... கடவுளே...." புவனா மிஸ் உடல் சிலிர்க்க என்னை இருக்க கட்டி பிடிச்சி "அம்மா......" கத்திகிட்டே உச்சம் அடஞ்சங்க நான் விடாம என் இடுப்பை ஆட்டிகிட்டே இருந்தேன் புவனா மிஸ் அவங்க இடுப்பை அழுத்தி எவ்வளோ உள்ளே என் சுண்ணிய வாங்க முடியுமா அந்த அளவுக்கு இருக்கிணங்க, கணவில் என்னை அவங்க காதலான நினைத்து இன்பம் அனுபவிப்பதா நினைக்க அவங்க உடல் மிண்டும் ஒரு முறை சிலிர்க்க இன்னொரு முறை உச்சம் அடஞ்சங்க. என் சுண்ணி முழு விரைப்புக்கு முறுக்கேறி வெடிக்கும் நிலைக்கு வந்ததும், என் விரைகள் சுருங்க என் விந்தை பிச்ச தயார் ஆனது. "புவனா மிஸ், ம்ம்ம்ம்... இதுக்கு மேலே எனக்கு தங்காது என் விந்து விடபோறேன், இடுப்பை விடுங்க" என்று எச்சரித்தேன் புவனா மிஸ் காதில் வாங்கியத தெரியவில்லை மிண்டும் ஒரு முறை எச்சரித்து விட்டு என் சுன்னியை அவங்க புண்டையில் இருந்து உருவ என் சுண்ணி விந்தை பிச்சி அடிக்கவும் சரியாக இருக்க புவனா சுதாரித்து கொண்டு என்ன என்று தலை தூக்கி பார்க்கவும் என் சுண்ணி விந்தை பிச்சி அடிக்கவும் சரியாக இருக்க என் விந்து புவனா மிஸ் முகத்தில் தலை முடியில் நெஞ்சில் எல்லாம் போய் விழுந்தது. நான் புவனா மிஸ் மேலே உட்கார்ந்து அவங்க கைகள் இரண்டும் என் காலுக்கு அடியில் வைத்து பிடித்து கொண்டதால், நான் முழுவதும் விந்தை பிச்சி அடித்து முடிக்கும் வரை புவனா மிஸ்ஸல் எதுவும் செய்யமுடியவில்லை. கோபத்தில்.. "சீ குரங்கு, குரங்கு...." என்று என்னை திட்டினாங்க என் சுண்ணி விறைப்பு குறைந்ததும் அவங்களை விட்டேன், புவனா மிஸ் வேகவேகமா பாத்ரூம் நோக்கி ஓடினாங்க, நான் அதை பார்த்து சிரித்தேன், புவனா என்னை கோபத்தோடு பார்த்து முறைத்தார்கள் "அசிங்க பிடிச்ச பண்ணி, இப்படியா பண்ணுவாங்க, பண்ணி" சொல்லிவிட்டு புவனா மிஸ் பாத்ரூம் உள்ளே போனாங்க, நான் முழு திருப்தியுடன் படுக்கையில் மல்லாந்து படுத்தேன் மணியை பார்த்தேன் 12.30தை காட்டியது. சிறிது நேரம் கழித்து புவனா மிஸ் முகம் புண்டை எல்லாம் கழுவிவிட்டு ஒரு துண்டை மார்பில் சுற்றி கொண்டு வெளியில் வந்தாங்க. அவங்க முகத்தில் ஒரு தெளிவும், பிரகசாமாவும் மின்னியது, அதில் முழு திருப்பதி அடைந்ததர்க்கான அறிகுறிகள் தெரிந்தன நடந்த அனைத்தையும் அவங் முழு மனசா ஏற்றுகொண்டு இருந்தார்கள் "அருண் எழுந்து போய் சுத்தம் பண்ணிட்டு வாங்க" "எதை சுத்தம் பண்ணனும்னு சொல்லலியே" "சீ" "எதை கழுவனும்ன்னு சொன்னதனே செய்யமுடியும்" நான் அவங்களை சீண்டி பார்த்தேன் "ம்ம்ஹும், அப்படியா இடுப்புக்கு கிழே தொங்குதே தடித்த வாழை பழம் அதை தான் சொல்றேன் போதுமா" சொல்லிவிட்டு புவனா மிஸ் அவங்க கிழ் உதட்டை கடித்து கொண்டு லேசாக சிரிதங்க. "சரிங்க மேடம் இப்போ இந்த வாழை பழம் உங்களுக்கு சொந்தம் ஆயிருச்சி அதனால நீங்க சொல்றத அப்படியே செய்றேன்" "சீ பொருக்கி" செல்லமா கோவித்துகொண்டு என்னை எழுப்பி பாத்ரூம் பக்கம் தள்ளி விட்டார்கள், பின்பு அவங்க நைட்டியை தேடி எடுத்து போட்டுகிட்டங்க. நான் நிர்வணமா பாத்ரூம் போயிட்டு என் சுன்னியை கழுவிட்டு வந்தேன், புவனா மிஸ் திரும்பி நின்றுகொண்டு படுக்கையை தயார் செய்துகிட்டு இருந்தாங்க அவங்க குண்டியை பார்த்ததும் என் சுண்ணி மிண்டும் விறைக்க தொடங்கியது. மெல்ல அவங்க பின்னாடி போய் கட்டி அணைத்தேன் புவனா மிஸ் சிரித்துகொண்டே "போங்க அருண் ட்ரெஸ்ஸ போட்டுக்குங்க" "இன்னைக்கு இப்படியே தான் இருக்க போறேன்" "போதும் அருண் இப்பவே நேரம் அச்சு தூங்க போலாம்" "இன்னொரு ரவுண்டு செய்யலாமா மிஸ்" "முடியாது காலையில் சிக்கிரம் எழுந்திரிக்கனும்" நான் கிட்ட போய் கட்டி அணைக்க என்னை பிடித்து படுகையில் தள்ளி விட்டாங்க நான் புவனாவை பிடித்துகொள்ள இருவரும் கட்டிபிடித்து கொண்டே படுகையில் விழுந்தோம் "ஒவ்.., இப்படியா இழுக்குறது அடி எதாவதுபட்ட" புவனா அருகில் இருந்த பெட்ஷீட்டல் என் சுண்ணியை மூடி விட்டார்கள் "ஒன்னும் படாது" சொல்லி கொண்டு அவங்க வாய் இதழ்கள் இரண்டையும் கவ்வி சுவைத்தேன் புவனா மிஸ் எந்த எதிர்ப்பும் சொல்லாததால் ஒரு இரண்டு முன்று நிமிடம் இதழ்களை சுவைத்த பின்பு என் வாயை எடுத்தேன். "புவனா மிஸ் நான் உங்கள ரொம்ப ரொம்ப காதலிக்கிறேன்" "நீங்க காதலிக்க நான் இன்னும் கண்ணி பொண்ணு இல்ல நான் இன்னொருத்தர் மனைவி, ஒரு குழந்தையும் இருக்கு" "இருந்த என்ன நான் உங்களை காதலிக்கிறேன்" சொல்லி கொண்டு அவங்களை கட்டி அணைத்தேன் "தூங்கலாம் அருண் ரொம்ப நேரம் அச்சி" "இப்படி என் பக்கம் திரும்புங்க புவனா" "ம்ம்.. என்ன" "அவங்க என் பக்கமா திரும்பி ஒரு பக்கமா படுக்க நைட்டிக்குள் அவங்க இரண்டு மல்கோவா மாம்பழங்களும் குலுங்கியது இரண்டு என் பக்கமா துருத்தி கொண்டு நின்றது. நான் அவங்க நைட்டி ஜிப்பை பிடித்து கிழே இழுத்தேன் இரண்டும் எனக்கு முழு தரிசனம் கொடுத்தது. என் இடது கையால் மெல்ல வருடி கொடுத்தேன். "இந்த ரெண்டு மல்கோவவுக்காக எவ்வளோ நாள் ஏங்கி இருக்கேன் தெரியும்" "தெரியும்..." "தெரியுமா!" "ஆமா நீங்க திருட்டு தனமா பார்த்த எங்களுக்கு தெரியாத" "ஹும் அப்போ நான் பர்கறேன்னு தெரிஞ்சி தான் கட்டினிங்கல" "ஆமா, சரி கல்யாணம் ஆகாத பிரமச்சாரி பார்த்துட்டு போகட்டுமேன்னுவிட்ட இப்போ..." "இப்போ.. சொல்லுங்க " "சீ.." "..." "ஐ லவ் யூ அருண்" "என்ன சொன்னிங்க!!!!!!" ஆச்சரியத்தில் நான் எழுந்து உட்கார்ந்து கொண்டேன் "அருண் எனக்கு உங்கள ரொம்ப பிடிக்கும், ஆன உங்க கூட செக்ஸ் வச்சிக்கணும் என் கணவர் பாஸ்கருக்கு துரோகம் செய்யணும்னு நினைச்சது இல்லை" சொல்லிவிட்டு கொஞ்சம் அமைதி ஆகிட்டாங்க "கண்டிப்பா இந்த விசயம் நம்ம ரெண்டு பேருக்குள்ள மட்டும் தான் இருக்கும், உங்க கல்யாண வாழ்கையில் எந்த பிரச்சனையும் வராம நான் பார்த்துக்குறேன்" எங்கள் உரையாடல் என் சுண்ணியை நன்றாக விறைப்பு ஏற்றி இருந்தது என் சுன்னி மீது போட்டு இருந்தே போர்வையில் கூடரம் அடித்து நின்றது புவனா அதை பார்க்க "என்ன திரும்பவும் அது எழுந்துகிச்ச" "புவனா மிஸ்..." "நீங்க எதுக்கு அடி போடுரிங்கன்னு எனக்கு தெரியும் துங்கலாம்" "அது இல்ல " "அப்புறம், வேற எண்ண" "என்னோடாத சப்புரிங்க, ப்ளீஸ்" "ம்ம்...ஹும்ம்ம்..." "ப்ளீஸ், ப்ளீஸ் கொஞ்ச நேரம்" "அருண் நான் இதுக்கு முன்னால யாரோடதையும் அப்படி செஞ்சது இல்லை" "பாஸ்கர்ரோடாத கூட சப்பினது இல்லையா" "இல்ல" "பாவங்க பாஸ்கர்" "என்" "எல்லா ஆண்களுக்கும் ஊம்பிவிட்ட ரொம்ப ரொம்ப பிடிக்கும்" "உண்மையாவா, எனக்கு தெரியாது" "ம்ம்ம்... நீங்க மட்டும் பாஸ்கருக்கு ஒரு வட்டி ஊம்பி பாருங்க என்ன எல்லாம் நடக்குதுன்னு" "உண்மையாவா!!!" "இவ்ளோ நாள் தெரியாம போச்சே, ரொம்ப நாளா ஒரு வைர கல் வச்ச நெக்லஸ் கேட்டுகிட்டே இருக்கேன் இதுவரைக்கு வாங்கி தரவேயில்லை" "அடுத்த வட்டி அவர் சுண்ணிய நல்ல ஊம்பி விட்டுட்டு அவர் மயக்கத்துல இருக்கும் போது கேள்ளுங்க கண்டிப்பா வாங்கி தருவார்" "உண்மையாவா வாங்கி தருவாரா அருண்" "கண்டிப்பா நடக்கும் இப்போ என் சுண்ணிய கொஞ்சம் ஊம்புங்க ப்ளீஸ்" "அருண் ப்ளீஸ் தப்பா எடுத்துகாதிங்க உங்கள எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும் கண்டிப்பா இன்னொரு நாள் செய்றேன்" "ஓகே நோ ப்ரோப்லம், நீங்க செய்றேன்னு சொன்னதே போதும் ப்ளீஸ் எல்லாம் சொல்லவேண்டாம் " புவனா என்னை நேராக பார்த்தாங்க, என் மூடி நிறைந்த என் மார்பை தடவி பார்த்தாங்க என் கண்களை பார்த்து கொண்டே மெல்ல கையை போர்வையோடு சேர்த்து என் சுண்ணியை பற்றிணங்க என் சுண்ணி பருமனை கையால் அளந்தாங்க, பின்பு என் சுண்ணியை பற்றி கொண்டு மேலும் கிலும் ஆட்டி விட்டாங்க எனக்கு சொர்க்கத்தில் மிதப்பது போல் இருந்தது. நான் சட்டென்று என் சுன்னியை முடி கொண்டு இருந்த போர்வையை உருவி எறிந்தேன் என் முழு விறைத்த சுண்ணி ஸ்ப்ரிங் போல ஆடியது புவனா மிஸ் அதை ஆசையாய் பற்றி மிண்டும் மேலும் கிழும ஆட்டிணங்க என் சுண்ணி தண்டு மேலும் விறைத்து தொண்ணுறு டிகிரியில் நின்றது. நான் சற்றும் எதிர்பார்க்காத நேரத்தில் புவனா மிஸ் என் உதட்டை கவ்வி முத்தம் கொடுத்தாங்க. நான் நிலை குழைந்து போனேன். மெல்ல புவனா என் இதழ்களை கவ்வி உறிந்தர்கள். அவங்க கை இன்னும் என் சுண்ணியை அட்டி கொண்டே இருந்தது. நானும் அவங்களுக்கு இடு கொடுக்க என் வாயை திறந்தேன். புவனா மிஸ் அவங்க நாக்கை என் வாய்க்குள் விட்டு துலவிணங்க அவங்க நாக்கு செய்த சில்மிசனில் என் வாய்க்குள் எச்சில் உரியது. ஊரிய என் எச்சிலை லாவகமாக உறிஞ்சி அவங்க வாய்க்குள் கொண்டு போய் குடித்தார்கள். என் வாய்க்குள் வந்த அவங்க நாக்கை நான் என் நாக்கால் பிடிக்க முயற்ச்சித்தேன் அவங்க என் நாக்கை பிடிக்க முயல என் வாய்க்குள் இரண்டு நாக்கும் பெரிய போராட்டமே நடத்தியது. நான் என் நாக்கை புவனா வாய்க்குள் விட முயச்சிதேன் அப்போது அவங்க என் நாக்கை அவங்க உதட்டால் கவ்வி பிடித்து உறிய தொடங்கினாங்க. எனக்கு இன்பம் அதிகமாக ஏற கண்கள் சொருகி நாக்கை கொடுத்து கொண்டு இருந்தேன். சிறிது நேரம் அப்படி செய்து விட்டு சட்டென்று விலகினார்கள் "இன்னைக்கு போதும் இப்படி ஏக்கத்தோட துங்குங்க" "என்ன மிஸ் இப்படி உசுப்பேத்தி விட்டுட்டு படுக்க சொல்றிங்க" "ஆமா நாளைக்கு அஞ்சு மணிக்கு போகணும், பேசாம துங்குங்க" "சரி இது தான் இல்லன்னு சொல்லிடிங்க, ரெண்டு பேரும் டிரஸ் இல்லாம துங்கலாம்" "டிரஸ் இல்லன்னா நீங்க சும்மா இருக்க மாட்டிங்க" "கண்டிப்பா ப்ராமிஸ் எதுவும் செய்ய மாட்டேன்" புவனா ஒரு போர்வைய போற்றிக்கொண்டு உள்ளே இருந்து அவங்க நைட்டியை கழற்றி படுக்கைக்கு அருகில் கிழே போட்டாங்க "போதுமா" "போதும், இன்னைக்கு இத்தோடு திருப்திபட்டுகறேன்" நானும் அவங்க போர்வைக்குள் புகுந்து கொண்டேன், என் கைகளை கொண்டு அவங்க புண்டை மேட்டை தடவினேன் "அருண் இப்ப தான் எதுவும் பண்ணமாட்டேன்னு சொன்னிங்க" "சொன்னேன், சும்மா தடவுறேன் அவ்ளோதான்" நான் அவங்க புண்டை பருப்பை தடவினேன் அவங்க புண்டை லேசா ஈரம் ஆனது கலை கொஞ்சம் அகட்டி வச்சாங்க நான் இன்னும் நல்ல தேய்த்தேன் மெல்ல நான் தலைகிழ திரும்பி படுத்தேன் மல்லாந்து படுத்து இருந்த புவனா மிஸ் என் பக்கம் திரும்பி அவங்க இடுப்பை என் பக்கம் வசதியா நகர்திணங்க. நான் அவங்க புண்டையை விரலால் பிரித்து வைத்து நக்கினேன் புவனா மிஸ் அவங்க முகத்து அருகில் இருந்த என் விறைத்த சுண்ணியை பிடித்து குலுகிணங்க. இருவரும் இந்த சில்மிசனோடு அப்படியே தூங்கினோம்...... நான் கலையில் எழுந்திரிக்கும் போது மணி 4.30. பக்கத்தில் புவனா மிஸ் இன்னும் பார்க்க அப்பாவித்தனம குழந்தை மாதிரி தூங்கிக்கிட்டு இருந்தாங்க. அவங்க கை இன்னும் என் சுண்ணியை பிடிச்சிகிட்டே இருந்தது. மெதுவா எழுந்து பாத்ரூம் போய் என் காலை கடன்கள் எல்லாம் முடித்தேன். சமையல் அறைக்கு போய் டீ போட்டு இருவருக்கும் எடுத்து வந்தேன். புவனா மிஸ் இன்னும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தாங்க. அவங்க குழந்தை தனமான முகத்தை பார்த்து ரசித்தேன். என்னால இன்னும் நம்ப முடியவில்லை, இந்த அழகு தேவதையைய நான் அனுபவித்தேன். எதானை நாள் இவங்களை நினைத்து அடிச்சிருப்பேன். மணியை பார்த்தேன் 4.45, சிக்கிரம் போகணும் என்பதால் அவங்க உதட்டில் முத்தம் இட்டு தோள்களை தட்டி எழுப்பினேன். புவனா மெதுவா கண் விழிதங்க "காலை வணக்கம், எழுந்திருங்க புவனா, பல்லு தேச்சிட்டு டீ குடிங்க" புவனா என்னை பார்த்து சிரிதங்க "எதுக்கு நீங்க பொய் டீ போட்டிங்க, என்னை எழுப்பி இருந்த நான் போட்டு கொடுத்து இருப்பேன்ல்ல" "பரவாஇல்லை விடுங்க" சொல்லிட்டு அவங்க எழுந்திரிக்க உதவி செய்தேன் நான் இன்னும் முழு நிர்வணமா தான் இருந்தேன் என் சுண்ணி விறைத்து கொண்டு நின்றது. புவனா அதை சிறிது நேரம் பார்த்து விட்டு "எதாவது போட்டு அதை மூடுறது" "பரவாஇல்லை, குளிச்சிட்டு போட்டுக்கறேன், அதுவரை அது சுதந்திரமா இருக்கட்டும்" "உனக்கு சுத்தமா வெக்கமே இல்லடா" சொல்லிட்டு அவங்க பாத்ரூம் போனாங்க "எதாவது உதவி வேணுமா" "மூடிட்டு உட்காருங்க போதும்" சொல்லிட்டு சிரிச்சாங்க, பல்லு விலக்கிட்டு வெளியில் வந்தாங்க நான் அவங்களுக்கு டீ உற்றி கொடுத்தேன். டீ உறிஞ்சி குடிச்சிட்டு "ம்.., டீ நல்ல போட்டு இருக்கீங்க" "நிங்களும் ரொம்ப நல்ல தான் இருக்கீங்க" அவங்க என் தலயில் தட்டி "ஓகே, திருப்பியும் அரம்பிச்சிடதிங்க, போங்க குளிங்க", என்னை தள்ளி பாத்ரூமில் விட்டாங்க நான் ஒரு 5 நிமிடத்தில் குளித்து விட்டு வந்தேன் பிறகு அவங்க குளிக்க போனாங்க "முதுகு தேய்க்க ஆள் வேணுமா, உதவிக்கு வரட்டா" "ஒன்னும் வேண்டாம், நீங்க போய் டிரஸ் போட்டுட்டு கிளம்புங்க" அவங்க 10 நிமிடத்தில் குளித்து வந்து கிளம்பினாங்க இருவரும் 5.15க்கு பேருந்து நிலையத்துக்கு வந்து சேர்ந்தோம். முகூர்தா நேரம் என்பதால் அணைத்து பேருந்தும் கூட்டமக வந்தது, நேரம் கழிந்து கொண்டே போனது. புவனா மிஸ் படபடப்புடன் இருதங்க நேரத்துக்கு மண்டபம் போக முடியுமா என்ற சந்தேகம் வர தொடங்கியது. "புவனா மிஸ் எல்லா பஸ்சும் கூட்டம வருது கார் பிடிச்சி போய்டலாம்" "டாக்ஸின்ன ரொம்ப கேட்பாங்களே" "என்ன பண்றது நேரத்துக்கு போகணும்னா அதை எல்லாம் பார்க்ககூடாது" அருகில் இருந்த டாக்ஸி ஸ்டாண்டில் போய் கேட்டேன் "டாக்ஸி வருமப்பா" "எங்க சார் போகணும்" "காஞ்சிபுரம் " "6000/- ஆகும் சார்" "ஏம்பா அவ்ளோ சொல்ற, பாதி தன ஆகும் " "முகூர்த நேரம் சார்" "அதுக்காக இப்படியா" எல்லோரும் அதே மாதிரி சொல்ல வேறு வழி இல்லாமல் போகலாம்னு என்று முடிவு செய்து புவனா மிஸ்ஸை பார்த்தேன் "அருண், இவ்ளோ காசு கொடுத்து வேண்டாம்" "புவனா மிஸ் இது தவிர சரியான நேரத்துக்கு போக வேற வழி இல்லை" "இவ்ளோ காசு கொடுத்து போக எனக்கு மனசே இல்லை நான் கொடுக்க போற அன்பளிப்பு கூட இவ்ளோ விலை இல்ல" அவங்க முகம் மிகவும் வாடி போனது அதை பார்க்க கஷ்டமாக இருந்தது. நான் என் போனை எடுத்து என் நண்பன் ஒருவனுக்கு போட்டு பேசினேன், அப்போது புவனா கைபேசி அடிக்க எடுத்து பேசினாங்க "..." "அம்மா பஸ்சுக்கு காத்துட்டு இருக்கேன், சிக்கிரம் வந்துர்றேன்" "..." "6000/- ருபாய் கேக்கறாங்க" "..." "முடியாது, எப்படியாவது நேரத்துக்கு வந்துர்றேன், வைக்கிறேன்" பதினைத்து நிமிடம் கழித்து, எல்லா பேருந்துகளும் ஏற முடியாத அளவுக்கு கூட்டம் அலை மோத புவனா மிஸ்ஸுக்கு இருப்பு கொள்ளவில்லை அப்போ என் கைபேசி அடிக்க நான் இருக்கும் இடத்தை சொன்னேன் புவனா புரியாமல் என்னை பார்க்க, சிறிது நேரத்தில் எங்களுக்கு முன்னால் ஹுண்டாய் ஐ-10 கார் வந்து நின்றது. உள்ளே இருந்து ஒரு பையன் இறங்கி வந்தான் "ஹாய் அருண், என்ன ரொம்ப அவசரமா" "ஆமா சுப்பு, ஒரு கல்யாணத்துக்கு போகணும்" "கல்யாணத்துக்க" "ஆமா, இவங்க தான் புவனா மிஸ், மிஸ் இவன் என் நண்பன் சுப்ரமணி" "வணக்கம்" "சுப்பு, இவங்க விட்டு கல்யாணத்துக்கு தான் போக காலையில் வந்தோம் பஸ் ரொம்ப கூட்டம், அதன் உன்கிட்ட உதவி கேட்டேன், உனக்கு ஏதும் சிரமம் இல்லையே" "ஒன்னும் சிரமம் இல்லை, நான் ஆபீஸ் பைக்ல தான் போவேன் ஒரு வாரத்துக்கு பிரச்சனை இல்லை, ஆன பெட்ரோல் நீ தான் போட்டுக்கணும்" "அருண், அவங்களை எதுக்கு சிரம படுத்திறிங்க" "மேம், ஒன்னும் சிரமம் இல்லை, இவன் எனக்கு ரொம்ப உதவி பண்ணி இருக்கான், அப்பறம் நீங்க என்னை சுப்புன்னே கூப்பிடலாம்" "ஒஹ், சுப்பு நிங்களும் மேம்ன்னு, சொல்லாம புவனான்னு கூப்பிடலம், நீங்க ரெண்டு பேரும் காலேஜ் நண்பர்கள" "இல்லை, ஒரே ஊர், +2 வரை சேர்ந்தே படிச்சோம் உயிர் தோழன்" "உயிர் தோழன்ன்ன உங்களுக்குள்ளே ரகசியம் ஏதும் இருக்காது" சொல்லிவிட்டு என்னை பார்த்து முறைத்தார்கள் "சரி, சுப்பு நாங்க ஏற்கனவே லேட், திரும்பி வரும் போது நிதானமா பேசலாம், சரி செல்வி எப்படி இருக்க" "அவங்க அம்மா விட்டுக்கு, வர ஒரு வாரம் ஆகும்" "மனைவி இல்லை அப்போ ஜாலி தான்" புவனா என்னை முறைக்க "ஒஹ், சுப்பு அருண் சொல்றது சரியா" "ஐயோ, அப்படி எல்லாம் இல்லங்க, அவன் அப்படி தான் கிண்டல் பண்ணுவான், அவங்க இல்லன்னா ரொம்ப கஷ்டம்" கஷ்டம் ரொம்ப அழுத்தி சொன்னான், புவனா புரிஞ்சிகிட்டங்க "புவனா மிஸ் வாங்க கிளம்பலாம், சரி சுப்பு திரும்பி வந்ததும் உனக்கு போன் பண்றேன்" "உங்க நண்பர் வரலைய, அப்போ யார் வண்டி ஓட்ட போறது" "நான் தான் வண்டி ஓட்ட போறேன், அவன் இப்போ வரலை" நான் சொன்ன வார்த்தையில் இரண்டு அர்த்தம் இருப்பது போல் நினைக்க புவனா என்னை முறைத்தார்கள் என் நண்பன் கிளம்ப நான் டிரைவர் இடத்தில அமர்ந்து காரை ஸ்டார்ட் செய்தேன் புவனா மிஸ் நான் கார் வர சொன்னது நானும் புவனாவும் தணிய சந்தர்ப்பம் ஏற்படுத்த செய்ததாக நினைத்து, முன்னால் ஏறாமல் பின் கதவை திறந்து ஏறினார்கள். நானும் பேசாமல் காரை கிளப்பி, காஞ்சிபுரம் நோக்கி பயணித்தோம். நான் ஓட்டும் போது அவ்வபோது கண்ணாடி முலமாக புவனாவை பார்த்தேன், அவங்க அழகிய மல்கோவாக்களை பார்த்து ரசித்தேன் புவனா என்னை கொன்றுவிடுவது போல் பார்த்தார்கள். இரண்டு மணி நேர பயணம் என்பதால் வழியில் ஒரு பெட்ரோல் பாங்கு ஒன்றில் நிறுத்தினேன் தேவை ஆன அளவு பெட்ரோல் போட்டு கொண்டேன் நான் காசு கொடுக்கும் முன்னர் புவனா கொடுத்து விட்டார்கள் நான் சொல்லுவதையும் கேக்கவில்லை அது எனக்கு மிகவும் கோபத்தை ஏற்படுத்தியது. மிண்டும் வண்டியை காஞ்சிபுரம் நோக்கி செலுத்தினேன், கோபத்தில் நான் கொஞ்சம் வேகமாக காரை ஓட்டினேன் கண்ணாடி வழியாய் பார்க்கும் போது புவனா கொஞ்சம் மிரட்சியில் இருந்தாங்க "அருண் கொஞ்சம் மெதுவா ஓட்டுங்க" "வேகமா போனாதான் சரியான நேரத்துக்கு போக முடியும்" "இப்படி வேகமா போன மண்டபத்துக்கு போக மாட்டோம் மருத்துவமனைக்கு தான் போக வேண்டி இருக்கும்" நான் எதுவும் கேட்காமல் வேகமாக ஓட்டினேன், சிறிது நேரம் என்னிடம் மெதுவா ஓட்ட சொன்னவங்க திடிர்ன்னு "அருண் கொஞ்சம் காரை நிறுத்துங்க, ப்ளீஸ்" எனக்கு ஒன்னும் புரியாமல் காரை ஒரு ஓரமாய் நிறுத்தி அவங்கள பார்த்தேன், புவனா கதவை திறந்து வெளியில் வந்து முன் கதவை திறந்து உள்ளே வந்து உட்கார்ந்தார்கள், என்னை பார்த்து புன்னகைதர்கள் நானும் புவனா மிஸ் அருகில் வந்து உட்கார்ந்த சந்தோஷத்தில் லேசா புன்னகைத்தேன் "சிடுமுஞ்சி காரை இப்போ மெதுவா பார்த்து ஒட்டு" புவனா அப்படி சொல்லியும் இப்போ எனக்கு கோபமா இல்லை, அவங்களை பார்த்து வழிந்து கொண்டே மிண்டும் காரை எடுத்தேன் என் மணம் முழுக்க சந்தோஷம் நான் கியர் போடும் போது அவங்க தொடையில் என் கை உரசியது புவனா எதுவும் நடக்காதது போல மறுபக்கம் திரும்பி ஜன்னல் வழிய வேடிக்கை பார்த்து கொண்டு இருந்தாங்க நான் கியர் போடும் சாக்கில் அவங்க வலது தொடையை தடவிய பார்த்தேன். அப்போ ரோட்டு ஓரம் நடந்து செல்லும் குழந்தைகள் புவனா மிஸ்ஸை பார்த்து கை அசைக்க அவங்க வலது கையை ஜன்னல் பக்கம் கொண்டு போய் தூக்கி அவங்களுக்கு கை அசிதாங்க கை துக்கினத்தால் அவங்க முந்தானை வலதுபக்கம் நல்ல விலகி அவங்க வலது பக்க முலை முழுவதும் என் பார்வையில் விழுந்தது அந்த அழகிய மல்கோவ அவங்க பட்டு ஜாக்கட்டில் கூர்மைய எடுப்ப நிணத்தை பார்த்ததும் என் சுண்ணி என் ஜட்டிக்குள் விறைக்க என் பேண்ட் ஜிப் பகுதி மேடாய் தெரிந்தது. புவனா மிஸ் கை வலது கையை உடனே எடுக்காமல் ஜன்னலில் பிடிப்பது போல் வைத்து இருந்தார்கள் ஜாக்கெட் அதில் இருந்து இடுப்பு கொசுவம் வரை அவங்க இடுப்பு பகுதி முழுவதும் தெரிய அவங்க தொப்புள் பகுதி வனப்பை பார்த்ததும் என்னால் கட்டு படுத்த முடியாத அளவு சுண்ணி விறைத்து நான் காரை வேகமாக ஒட்டமுடியாமல் மெதுவாய் ஓட்டினேன் புவனா மிஸ் திரும்பி சாதாரனமாய் உட்கார்ந்தாங்க அனாலும் அவங்க புடவை முந்தானையை சரி செய்யாமல் இருந்தாங்க நான் என் விறைத்த சுண்ணியை சரி செய்ய லேசா எழுந்து உட்கார்ந்தேன் "அருண் என் கார் மெதுவா ஓட்டுறிங்க, கொஞ்சம் வேகமா போங்க, முகுர்ததுக்கு நேரம் ஆகுது" சொல்லிட்டு லேசா நமட்டு புன்னகை செய்ய, ஆக பெண்கள் தங்கள் சாதிக்க நினைச்சதை எவ்ளோ அழகா முடிசிடுரங்க இதுல ஒண்ணுமே தெரியாத மாதிரி வேற ஆக்டிங் கொடுக்குறது என்று மனதில் நினைத்து கொண்டேன் "என்ன ஒன்னும் பதிலே காணோம், அங்க இங்க பார்க்காம நேர பார்த்து வண்டிய ஓட்டுங்க" "ம்ம்... ஓட்டறேன்..."

புவனா முகத்தில் மகிழ்ச்சி புன்னகை தவழ, அவங்க முந்தானையை சரி செய்வது போல் இன்னும் முந்தானையை மார்பில் இருந்து விளக்கி வைக்க என் பக்கத்தில் இருந்து பார்க்க முந்தானை இல்லாமல் வெறும் ஜாக்கெட் மட்டும் இருப்பது போல் அவங்க இரண்டு மல்கோவகளும் ஜாக்கட்டில் தெளிவாய் தெரிய எனக்கு இறுப்பு கொள்ளவில்லை புவனா மிஸ் என்னை பார்க்காமல் ஜன்னல் பக்கம் பார்த்து கொண்டு இருந்தார்கள் அடுத்து ஒரு மணி நேரத்தில் அவங்க அழகை ரசித்து கொண்டே காஞ்சிபுரம் வந்து சேர்ந்தோம் குறிப்பிட்ட நேரத்துக்கு முன்னாடியே வந்தது புவனா மிஸ்ஸுக்கு மிகவும் மகிழ்ச்சி புவனா மிஸ் முழு உற்சாகத்துடன் மண்டபம் முழுவது சுற்றி வந்தாங்க நான் அவங்க பின்னாடியே போனேன் அவங்க பார்க்கும் உறவினர்கள் ஒவ்வொருத்தர என்னை அறிமுகம் செய்து வைத்தார்கள் கடைசியா அறிமுகம் செய்து வச்சவங்களை பார்த்ததும் நான் மிகவும் அதிர்ச்சி ஆனேன். அது அது ....

புவனா மிஸ் மாதிரியே சின்னா பொண்ண பார்த்ததும் எனக்கு மிகவும் ஆச்சர்யமாக இருந்தது ஒரே வித்தியாசம் அவள் கொஞ்சம் ஒல்லியாவும், உயரமாகவும் இருந்தாள் மற்றபடி அப்படியே செராக்ஸ் காப்பி தான். "அருண் இது என் தங்கை அகிலா" அவளை பார்த்ததும் கொஞ்ச நேரம் நான் சுய நினைவிலேயே இல்லை, புவனா மறுபடியும் சொல்ல நான் சுயநினைவுக்கு வந்தேன் "ஹலோ அகிலா, நான் அருண்" "பிபிஎ அப்புறம் கம்ப்யூட்டர் படிக்கிற" "ம்.. ஓகே" அதன் பிறகு புவனா மிஸ் மணமகளை அலங்காரம் செய்ய சென்றுவிட்டதால் அவங்களை பார்க்க முடியவில்லை, நான் அகிலாவை நோட்டம் விட்டு கொண்டே இருந்தேன் அப்போது திடிர் என்று என் மனதில் என் பெற்றோர் கல்யாணம் செய்துகொள்ள வற்புறுத்துவது நினைவுக்கு வர ஏன் இவளையே கல்யாணம் செய்து கொள்ளகூடாது என்று எனது மனம் எண்ணியது. நான் உடனே என் அம்மாவுக்கு போன் செய்தேன் "அம்மா எப்படி இருக்கீங்க" "நல்ல இருக்கேன், என்னடா திடிர்னு போன் பண்ற" "ஒன்னும் இல்லம்மா சும்மாதான் அப்பா எப்படி இருக்காங்க" "எல்லாம் நல்ல இருக்காங்க" கொஞ்ச நேரம் பேச்சுக்கு பிறகு "அருண் எப்படா விட்டுக்கு மருமகள் குட்டிட்டு வர போற" நான் இந்த பேச்சக்கு தான் எதிர்பார்த்தேன், அகிலாவை பார்த்துக்கொண்டே "அம்மா கூடிய சிக்கிரம் கொண்டு வந்துருவேன்" அம்மாவுக்கு சந்தோசம் சிறுது நேரம் பேசி விட்டு அம்மா போனை வைத்தார்கள், மிண்டும் நான் அகிலாவை நோட்டம் விட தொடங்கினேன் அவளின் ஒவொவொரு அசைவையும் ரசித்தேன் எல்லாவிதத்திலும் அகிலா அவள் அக்காவை போலவே இருந்தாள் ஆனால் அக்காவை விட கொஞ்சம் உடல் எடை குறைவு அவ்வளவு தான். ஒருவழியாக கல்யாண விழ முடிய மணி ஐந்து ஆனது நானும் புவனாவும் கிளம்ப ஆயத்தம் ஆனோம், இடையில் புவனாவின் அப்பா அம்மா மற்றும் உறவினர்களிடம் பேசினேன் எல்லோரும் அன்புடனும் மதிப்புடனும் நடந்துகொண்டார்கள் எனக்கு மிகவும் பிடித்து இருந்தது எல்லோருக்கும் சொல்லிவிட்டு புறப்பட்டோம் "அருண் வண்டில் பெட்ரோல் இருக்க" "கொஞ்சம் போடணும், வழயில் போட்டுக்கலாம்" "ஓகே ஆன நான் தான் பணம் கொடுப்பேன்" "அப்படி சொல்லாதிங்க, எப்பவும் என்ன மாதிரி ஜெனடில்மேன் தான் பணம் கொடுக்கணும், பெண்கள் எப்பவும் ஏத்துக்கணும்" புவனா சிரிச்சிகிட்டே "நீங்க ஜெனடில்மேன்னு சொல்லாதிங்க நீங்க செய்றது நெறைய அநாகரிகமானது தெரிஞ்சிக்குங்க" கடைசியா இருவரும் காரில் ஏறி சென்னை நோக்கி பயணித்தோம் ஒரு இடத்தில தேவையான பெட்ரோல் நிரப்பிகொண்டு மிண்டும் கிளம்பினோம் என் மனம் அகிலாவை திருமணம் செய்வது பற்றியே நினைத்து கொண்டு இருந்தது அதை எப்படி புவனா மிஸ்ஸிடம் சொல்வது என்ற யோசனையில் எதுவும் பேசாமல் காரை ஒட்டி கொண்டு இருந்தேன் "என்ன அருண் உம்ம்ன்னு..., வரிங்க" நான் சொல்ல போவதை எப்படி எடுதுப்பங்கன்னு தெரியாமல் கொஞ்சம் மனதை திட படுத்திகொண்டு "புவனா நான் சொல்றத தப்பா எடுத்துக்க கூடாது..." "ரொம்ப பிடி போடுறிங்க, எங்காவது ஓட்டல்ல ரூம் போட்டு ஜாலிய இருந்துட்டு காலைல போகணும் கேப்பிங்க, அது தானே சொல்ல வரிங்க" கொஞ்சம் சலிப்போடு கேட்டாங்க எனக்கு கோபமாக வந்தது கொஞ்சம் கிழே இறங்கி வந்த எல்லாம் தப்பவே நினைக்கிறது பெண் புத்தி முன் புத்தின்னு சொல்றது சரியாய் தான் இருக்குன்னு மனதுக்குள் நினைத்து கொண்டேன் "என்ன ஒன்னும் சொல்லாம வரிங்க, எதோ மனசு நினைக்குதுள்ள அதை சொல்லுங்க" "ம்..., பெண் புத்தி முன் புத்தின்னு நினைத்தேன் போதுமா" "என்னது..." புவனா மிஸ் என்னை முறைத்து பார்க்க "நானே நினைகலன்னாலும், நிங்களே ஐடியா சொல்லுவிங்க போல" சொல்லிட்டு அவங்க ஏறிட்டு பார்த்தேன் "நான், நானா ஐடியா சொல்றேன" "பின்னே நானா இப்போ ஓட்டல் ரூம் பத்தி எல்லாம் பேசினேன்" "அப்போ, அப்போ..." "புவனா, பதட்டபடாதிங்க, நான் எப்பவும் உங்க விருப்பம் மீறி எதுவும் செய்ய மாட்டேன், அப்புறம் உங்க கிட்ட அப்படி இப்படி நடந்துகிட்டதால நான் மோசமானவனும் இல்லை" சிறிது நேரம் அமைதியாய் கழிந்தது நான் ரோட்டை பார்த்து காரை ஓட்டினேன், புவனா மிஸ் என்னை பார்த்து கொண்டு இருப்பதை பார்த்தேன் நான் திரும்பும் போது ஜன்னல் பக்கம் திரும்பி கொண்டார்கள், நான் மனதுக்குள் சிரித்து கொண்டேன் அவங்களும் லேசாய் சிரித்து கொள்வது தெரிந்தது. சிறிது நேரம் கழித்து "மன்னிச்சிடுங்க அருண்" "எதுக்குங்க பெரிய பெரிய வார்த்தை எல்லாம் சொல்லிட்டு, உங்க மன நிலைமை என்னால் நல்ல புரிஞ்ச்சிக்க முடியுது, என்னடா இவனுக்கு இடம் கொடுத்துட்டோம் நம்மல சீப்பா நினைப்பனொன்னு நினைகிரிங்க" புவனா மிஸ் என்னை பார்த்து கொண்டு இருந்தார்கள் எதுவும் பேசவில்லை "நான் எப்பவும் உங்களை மரியாதையை குறைவா நடத்த மாட்டேன் நீங்க என் பெஸ்ட் சிநேகிதன்" புவனா மிஸ் முகத்தில் பெரும் மகிழ்ச்சி "யப்பா... ஆம்பளைங்க எல்லோரும் பேசி மயகறதுள்ள பெரிய கில்லாடிகள்" "ஆமா பொண்ணுங்க நீங்க மட்டும் என்னவாம், அசைவுலையே ஆம்பளைய கவுதுர்விங்க" "சீ, பொருக்கி" இருவரும் சிரித்து கொண்டோம் "சரி இபோ சொல்லுங்க, மண்டபத்தில் இருந்து வரும் போது எதை பற்றி யோசனை பண்ணிட்டு வந்திங்க" வண்டியை ரோட்டு ஓரமா நிறுத்தினேன் "பிடிக்கலன்னா, சொல்லிடுங்க ஆன கோப படாதிங்க..., நான்..." புவனா மிஸ் கண்ணை சுறிக்கிகொண்டு என்ன முகத்தையே பார்க்க "நீங்க..." "நான் உங்க தங்கச்சிய கல்யாணம் செஞ்ச்சிக்க ஆசைபடுறேன்" நான் சொல்றதை கேட்டதும் புவனா மிஸ்ஸுக்கு பெரும் அதிர்ச்சி, சிறிது நேரம் யோசிதவங்க "நல்லவன்னு நினைச்சி தங்கச்சிய அறிமுகம் படுத்தி வச்ச, நீ இப்படி தப்பு தப்பா பார்த்து இருக்க" சொல்லிட்டே நல்ல அழுத்தி என் தொடைல கிள்லிணங்க "ஆ..." "ஏன் தான் ஆம்பளைங்க புத்தி இப்படி இருக்கோ, உன் புத்தி பேதளிச்சி போச்சிடா, பொருக்கி, பண்ணி" "ஹலோ, ஹலோ இருங்க நான் என்ன அப்படி தப்ப கேட்டுட்டேன், உங்க தங்கச்சிய கல்யாணம் பண்ணிக்கிறேன்ன்னு தானே சொன்னேன்" "அறிவுகெட்ட தனமான முடிவு" "நான் தெளிவா தான் இருக்கேன், ஏற்கனவே சொல்லி இருக்கேன் உங்கள மாதிரி ஒரு பொண்ண தான் நான் கல்யாணம் பண்ண ஆசைபடுறேன்னு, இப்போ உங்க தங்கையே உங்கள மாதிரி இருகாங்க" என் தெளிவான, உறுதியான வார்த்தையை கேட்டதும் புவனா கொஞ்சம் குழப்பத்துடன் முகபாவத்தை கட்டினாங்க "உண்மையா தான் சொல்றிங்கள" "என்னங்க கல்யாண விசியத்தில் யாராவது பொய் சொல்லுவங்கள" "மன்னிச்சிடுங்க அருண், நீங்க என் தங்கையை சைட் அடிச்சிட்டு, மயக்கத்தில் உலர்ரிங்கன்னு தப்ப புர்ந்துகிட்டேன்" "பெண்..." புவனா மிஸ் என் வாயை அடைதர்கள். "ம்..., என்ன சொல்ல வர்ரிங்கன்னு தெரியுது, நாங்க கொஞ்சம் அவசர புத்தி தான் ஆன தெளிவா இருப்போம்" அவங்க சொன்ன முகபாவம் பார்க்க மிகவும் அழகா இருந்தது. இதுல ரெண்டு பிரச்சனையை இருக்கு, ஒன்னு, உங்க அப்பா அம்மா ஜாதி மாற்றி கல்யாணம் பண்ண ஒத்துக்குவாங்கள" "எங்க விட்டில் எந்த பிரச்சனையும் இல்லை, நான் ஆமா சொன்னா போதும், உங்க விட்டில் பார்ப்பிங்கள" "எங்க அப்பா ரொம்ப முற்போக்கு வாதி அவருக்கு மாப்பிள்ளை நல்லவற, தான் பொண்ண கண் கலங்காம பர்த்துக்குரவரன்னு மட்டும் தான் பார்ப்பார்" "அப்புறம் என்ன, ஓகே சொல்லுங்க மிஸ்" "இரண்டாவது, எங்க அப்பா அதிகமா வரதட்சணை எல்லாம் தர முடியாது, உங்க விட்டில் எவ்ளோ எதிர் பார்ப்பாங்க" "சத்தியமா சொல்றேன் நீங்க எந்த வரதட்சணையும் தரவேண்டாம் பொண்ணை மட்டும் கொடுத்த போதும்" புவனா என்னை குறும்பாக பார்த்துகொண்டு சிரித்துகொண்டே "ஒரு பைசா வரதட்சணை வேண்டாம்ன்னு சொல்ற உனக்கு எதாவது குறை இருக்கடா" "நல்ல யோசிச்சி சொல்லுங்க நேத்து நைட்.... எதாவது குறை தெரிஞ்சுதா..." "சீ..... பொருக்கி.. பொருக்கி..." "எங்க விட்டல எந்த பிரச்சனையும் இல்ல மிஸ், ஜாதி, வரதட்சணை இப்படி ஏதும் பார்க்க மட்டங்க, இன்னும் சொல்ல போன உங்க தங்கச்சிய எங்க அப்பா அம்மாவுக்கு ரொம்ப பிடிச்சிடும், என் விருப்பத்தை மீறி எதுவும் செய்ய மட்டங்க" முடிவில் புவனா மிஸ்ஸுக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியல அவங்க தங்கைக்கு நல்ல வரன் கிடைச்ச சந்தோசம் "ஓகே, நான் பாஸ்கர் கிட்டயும் அப்பா கிட்ட பேசுரேன், ஆன ஒன்னு கல்யாணத்துக்கப்புறம் நேற்று இரவு செஞ்ச மாதிரி எல்லாம் வச்சிக்ககூடாது, அது நம்ம குடும்பத்துக்கு நல்லது இல்லை" புவனா மிஸ் நம்மன்னு என்னையும் அவங்க குடும்பத்தில் இணைத்து பேசியது அவங்க என் விருப்பத்தை முழு மனதுடன் எத்துகிட்டங்கன்னு புரிந்தது "அது எல்லாம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் தானே மிஸ்" சொல்லிட்டு புவனா மிஸ் வலது மார்பகத்தை அமுக்கினேன், புவனா சிரித்துக்கொண்டே கையை தட்டி விட்டார்கள் "உங்க தங்கச்சிக்கு என்னை கல்யாணம் செஞ்ச்சிக்க விருப்பம் இருக்குமா" "பிடிக்கலாம், எதுக்கும் பாஸ்கர், அப்பாகிட்ட பேசுனதுக்கப்புறம் சொல்றேன்" "எவ்ளோ நாள் காத்து இருக்கனும்" புவனாவுக்கு கொஞ்சம் கோபம் வந்தது "எதுக்கு என் தங்கச்சிய பார்க்க இவ்ளோ அவசரம், என்னை பிடிக்கலைய?" யப்பா இந்த பொண்ணுங்களை புர்ஞ்ச்சிக்கவே முடியலியே, தங்கச்சின்னாலும் பொறமை வந்துருதுய்யா "உங்க தங்கை எனக்கு பிடிச்சதுக்கு காரணமே அவ உங்களை மாதிரி இருக்குறது தான் போதுமா" புவனாவுக்கு ரொம்ப சந்தோசம் "கல்யாணத்துக்கு பிறகு இந்த மாதிரி எல்லாம் நடந்துகதிங்க" "அதை அப்புறம் பார்த்துக்கலாம்" காரை மிண்டும் கிளப்பி பயணம் ஆனோம், எதுவும் பேசி கொள்ளாமல் வந்தோம், புவனா மிஸ் மிகவும் சந்தோஷத்தில் இருந்தாங்க, எதோ நினைத்து சிரிச்சிட்டே இருந்தாங்க, என்னை அடிக்கடி பர்த்துகொன்டர்கள் நானும் மனதுக்குள் சந்தோஷத்துடன் காரை ஓட்டினேன்.

ஆறு முப்பது மணி அளவில் அவங்க விடு வந்து சேர்ந்தோம். புவனா அவங்க குடும்ப நண்பர் விட்டுக்கு போன் போட்டு ஹரிணி பற்றி விசாரித்தார்கள், பிறகு தான் சென்னை வந்துவிட்டதையும் இரவு பத்து முப்பது மணி அளவில் வந்து அழைத்து செல்வதையும் சொல்லிவிட்டு வைத்தார்கள். "புவனா மிஸ் இப்போவே போய் கூட்டிட்டு வந்த ஒரு வேலை முடிஞ்சிடும், வாங்க போலாம்" "10.30 வரேன்னு சொல்லியச்சி, உள்ள வாங்க" "களைப்பா இருந்த நீங்க ஓய்வு எடுங்க நான் போய் கூட்டிட்டு வந்துடுறேன்" "என்ன அவசரம் என்கூட தனிய இருக்க பயமா" என்று சொல்லிவிட்டு குறும்பாக ஒரு வசீகர பார்வையை என் மீது விசினர்கள் நான் புவனா மிஸ்ஸை அதுக்கா என்பது போல ஏக்கத்துடன் பார்த்தேன், அவங்க ஒன்னும் சொல்லாமல் விட்டுக்குள் சென்றார்கள்..... 35

இரண்டும் இரண்டும் நான்கு 4


காலையில் என்னை யாரோ எழுப்புவது போல் உணர்ந்தேன் அது புவனாவின் கணவர் பாஸ்கர் நான் உடனே எழுந்தேன் "காலை வணக்கம் பாஸ்கர்" "காலை வணக்கம், மன்னிக்கவும் உங்க துக்கத்தை கெடுத்துட்டேன்" "பரவயில்லை இல்லை, பாஸ்கர்" "நான் ஹரிணி அறையில் இருந்து வெளியே வந்தேன்" "பாத்ரூம் போய் முகம் கை கால் கழுவிக்குங்க" என்று பெட்ரூம் கதவை காட்ட அவங்க பெட்ரூம்க்குள் இருக்கும் பாத்ரூம்க்கு சென்றேன் உள்ளே புவனாவின் சேலை, ஜாக்கெட், பிரா அப்புறம் பாஸ்கர் லுங்கி, ஜட்டி எல்லாம் கழற்றி போட்டு கிடப்பதை பார்த்தேன். அதை பார்க்க அவங்க நல்லா உடலுறவுக்கு பிறகு குளித்து இருக்காங்கன்னு தெரிந்தது. முகம் கழுவி வெளியே வருவதற்குள் பாஸ்கர் டிரஸ் பண்ணி ரெடியாக இருந்தார். புவனா பாஸ்கருக்கு வேண்டிய உடைகள் பொருள்கள் எடுத்து வைத்து கொண்டு இருந்தாங்க. அவங்க நைட்டி போட்டு தலையில் துண்டு கட்டி இருந்தார்கள், என்னை பார்த்ததும் காலை வணக்கம் சொன்னங்க புவனா இருவருக்கும் காபி கொடுத்தாங்க, குடித்து முடித்ததும் நான் பைக் ரெடி செய்ய வெளியே சென்றேன். பாஸ்கர் புவனாவுக்கு பை சொல்லிவிட்டு பெட்டியுடன் வந்தார். இருவரும் ஏர்போர்ட் சென்றோம். காலையில் குளிர் நன்றாக இருந்தது

"அருண் உங்கள் தொந்தரவு பண்ணதுக்கு ரொம்ப சாரி" "இது எல்லாம் ஒன்னும் இல்லை பாஸ்கர், இனி நீங்க நன்றியோ வருத்தமோ சொல்லகூடாது" பாஸ்கர் சந்தோசப்படு சிரித்தார் போகும் வழியில் "அருண் நமக்குள்ள இனி வாங்க போங்கண்ணு மரியாதையை வேண்டாம்ணு நினக்குறேன்" "நானும் அப்படி தான் நினைத்தேன், ஆன நீங்க எப்படி எடுதுப்பிங்கன்னு தெரியல" "நான் தப்ப நினைக்க மாட்டேன் அருண் நீ இனிமேல் இருந்து என் குடும்பத்தில் ஒருத்தன் என் நெருக்கிய நண்பன்" "ஓகே ப்ரெண்ட்" முதலில் கொஞ்சம் சங்கோஜம இருந்தது பிறகு ஏர்போர்ட் போய் சேருவதற்குள் சகஜமகிவிட்டோம் ஏர்போர்டில் இருவரும் டீ அருந்தினோம், அந்த சிறிய நேரத்தில் மிகவும் நெருக்கமா பெசிகொண்டோம். "அருண் முதல்ல எல்லாம் வெளியூர் போகும்போது மனைவி மகள் எல்லோரையும் தனிய விட்டு போறோம்மேன்னு கவலையுடன் போவேன் இப்போ மனம் ரொம்ப இலகுவா இருக்கு மாச கனக்க கூட இருக்கலாம் போல் இருக்கு" "பாஸ்கர் அப்படி எல்லாம் நினச்சி இருந்துடதிங்க அப்புறம் புவனா என்னை கோவித்து கொள்வாள், ஒஹ்... சாரி பாஸ்கர் புவனா மிஸ்சை உங்களை பேசுற மாதிரியே உரிமையோடு பேசிட்டேன்" "அட இதுக்கு எல்லாம் பீல் பண்ணிட்டு, இப்போ என் பொறுப்பை நீ பாக்குற அதனால ஒண்ணும் தப்பு இல்லை" என் பொறுப்பை என்பதை அழுத்தி சொன்னது போல தோன்றியது பின்பு பாஸ்கர் ஏர்போர்ட் உள்ளே செல்ல வழி அனுப்பிவிட்டு வீட்டுக்கு வந்தேன், புவனா வெளியே முற்றம் பெருக்கி கோலம் போட்டு கொண்டு இருந்தாங்க. என்னை பார்த்ததும் "சரியான நேரத்துக்கு போய் விட்டுடிங்கள" "ஆமா கொஞ்ச நேரம் இருந்துச்சி, ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லை" "தேங்க்ஸ்" "என்னங்க தேங்க்ஸ்ன்னு சொல்லி என்னை முனைவது ஆளு மாதிரி நடத்துரிங்க, இனிமே நன்றி சாரி என்ற வார்த்தை எல்லாம் சொல்லாதிங்க" கொஞ்சம் கோபவமே சொன்னேன் "ஓகே, ஓகே, சாரி ஓ சே" சொல்லிட்டு மிண்டும் சாரி சொன்னதற்கு புவனா உதட்டை கடித்து கொண்டார்கள், அதை பார்க்க மிகவும் அழகா இருந்தது. புவனா இன்னொரு முறை காபி கொடுத்தாங்க, வெளியே இருந்த குளிருக்கு இதமாய் இருக்கும்னு வங்கி குடித்தேன். புவனாவும் என்னுடன் சேர்ந்து காபி குடித்தார்கள். நான் ரகசியமா புவனாவை ரசித்தேன். அவங்க முகம் சந்தோசமாக காணப்பட்டது, இப்போ தான் குளித்து இருந்ததால் பார்க்க மிகவும் அழகா இருந்தாங்க. காபி குடித்து முடித்ததும் "அருண் நீங்க கொஞ்ச நேரம் துங்கனும்ன எங்க பெட்ரூம் கொஞ்ச நேரம் படுத்துக்குங்க" "பரவாஇல்லை புவனா, எனக்கு துக்கம் நல்ல களைந்து போச்சு" "அப்படின்னா சரி நான் சமைக்க போறேன், நீங்க ஹல்ல உகர்ந்து டிவி பார்த்துட்டு இருங்க" "டிவி எல்லாம் அலுக்கும், நான் உங்களுக்கு சமையல் கட்டுல எதாவது உதவி செய்கிறேன்" "சமையலா வேண்டாம் வேண்டாம், ப்ளீஸ் நீங்க ரெஸ்ட் எடுங்க" நான் அவங்க சொன்னதை கேட்காமல் அவங்க கூட சமையல் அறைக்கு சென்றேன். புவனா காய்கறி வெட்டி கொண்டு இருந்தாங்க "புவனா அதை என்கிட்டே கொடுங்க" நான் அவங்க கிட்ட இருந்து வாங்க முற்பட்டேன் "வேண்டாம் அருண்" "நான் காய்கறி வெட்டி தரேன் நீங்க வேற வேலை பாருங்க" புவனா சிரித்து கொண்டே என்னிடம் கொடுத்துவிட்டு வேற சமையல் வேலை செய்ய தொடங்கினார்கள் நான் கிழே தரையில் உட்கார்ந்து காய்கறியை வெட்ட தொடங்கினேன். அதே வேலை மறைமுகமா புவனாவை கண்காணித்தேன் கொண்டு இருந்தேன். "காஞ்சிபுரத்தில், யாரோட கல்யாணம்" "என்னோட சித்தப்பா மகள் கல்யாணம்" "ஓ, உங்க குடும்பம் பெரிய குடும்பமா இருக்கும் போல" "ஆமா, எனக்கு சித்தப்பா மூணு பேரு, அப்பா தான் எல்லோருக்கும் பெரியவர், காஞ்சிபுரத்தில் எல்லோரும் பக்கத்துக்கு பக்கத்துக்கு விடு தான்" "பாஸ்கருக்கு எந்த ஊர்" "அவருக்கு கும்பகோணம்" "சரி அருண் நீங்க என் இன்னும் கல்யாணம் பண்ணிக்கல, விட்டில் பொண்ணு எதாவது பக்கரங்க்கள" "ஆமா பார்த்துட்டு தான் இருக்காங்க" நான் காய்கறி வெட்டி முடித்ததும் அதை எடுக்க புவனா குனிந்த போது பிரா போடாத அவங்க பளிச்சிடும் இரண்டு மாம்பழங்களும் பார்த்தேன் நான் அதையே வெறித்து பார்த்தேன் அதனால் புவனா கேட்ட கேள்விக்கு நான் பதில் சொல்லவில்லை. என்னுடைய அமைதிக்கு என்ன காரணம் என்று பார்த்த போது புவனா நான் அவங்க மார்பை பார்ப்பதை தெரிந்து கொண்டார்கள் உடனே நேராக எழுந்து நின்றார்கள். நான் கையும் களவுமாக மாட்டி கொண்டேன், எல்லாத்தையும் கெடுத்துவிட்டேன். எனக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. புவனா ஹாலுக்கு போய்ட்டாங்க எனக்கு என்ன பண்றதுன்னே தெரியல இருக்கலாமா இல்லை போய்விடலாமான்னு யோசிக்கையில் புவனா ஒரு துண்டை மார்புக்கு போட்டு கொண்டு வந்தார்கள். எனக்கு மிகவும் அசிங்கம போச்சி. என்ன பேசுறதுன்னே தெரியவில்லை அப்படியே தரையில் உட்கார்ந்து இருந்தேன். சிறிது நேர அமைதிக்கு பிறகு "நான் உங்க அப்பா அம்மாவை பார்க்கணும், உடனே ஒரு பெண்ணை பார்த்து கல்யாணம் செய்து வைக்க சொல்லணும்" எனக்கு என்ன பதில் சொல்லனும்னு தெரியல ஆன புவனா இந்த விசியத்தை பெரிசா எடுத்துக்கவில்லை என்று நினைக்கும் போது மனசுக்கு கொஞ்சம் ஆறுதலா இருந்தது. "சாரி, புவனா" "அருண் நீங்க தான் சாரி தேங்க்ஸ் சொல்லகூடாதுன்னு சொல்லிட்டு இப்போ நிங்களே சொல்றிங்க?" நான் எதுவும் பேசாமல் இருந்தேன் "எப்படி நீங்க என்னை அப்படி பாக்கலாம் உங்களுக்கு எவ்ளோ தைரியமா?, எனக்கு கல்யாணம் ஆகி நான் இப்போ ஒரு குழந்தைக்கு அம்மா" "புவனா நான் வேணுன்னே பார்க்கல இது ஒரு விபத்து" சமாளித்தேன் புவனா அமைதியா இருக்க நான் மிண்டும் தொடர்ந்தேன் "புவனா நான் உங்கள மாதிரி அழகான பெண்களோடு தோழிய, நெருக்கமா பேசி பழகினது இல்லை " "அப்போ உங்ககிட்ட நெருக்கமா பழகின இப்படித்தான் அசிங்கம பர்ப்பிங்கள" எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியல என் தப்பை ஒத்துக்கொண்டேன் "புவனா நீங்க ரொம்ப அழகா இருக்கீங்க அதன் அப்படி செஞ்சிட்டேன்" "நான் உங்களுக்கு ரொம்ப அழகா தெரியறேனா நான் முப்பது வயதை நெருங்கிக்கொண்டு இருக்குறேன்" "என் உள் மனசுல இருந்து சொல்றேன் நீங்க உண்மைய ரொம்ப அழகா தான் இருக்கீங்க" "ம்ம்.., அழகா இருக்கேன்னு சும்மா தாஜாபண்ணாதிங்க" புவனா முகத்தில் கோபம் குறைந்து லேசா மலர்ச்சி தெரிந்தது. அவங்க சாதரணம பேசுறதை வைத்து என் மேல் கோபம் இல்லை என்று தெரிந்து கொண்டேன். சிறிது நேரம் கழித்து புவனா ஹரிணியை டியூஷன் அனுப்ப எழுபினர்கள் அவள் எழுத்து ரெடி ஆகி டியூஷன் கிளம்பி சென்றாள். இப்போது நானும் புவனா மட்டும் வீட்டில் தனியாக் இருந்தோம். புவனா பெரிதாக நினைக்காததால் மேலும் தொடரலாம் என்று நினைத்தேன் இருந்தாலும் பயத்தில் ஹாலில் உட்கார்ந்து கொண்டேன் புவனா சமையல் அறையில் இருந்தார்கள் சிறிது நேரம் கழித்து "என்ன அருண் உதவி செய்றேன்னு சொன்னது இது தானா" என்று குறும்புத்தனமானவும், கிண்டலவும் கேட்க, எனக்கு சற்று கோபம் வந்தாலும் பொறுத்துக்கொண்டு "என்ன உதவி செய்யணும் சொல்லுங்க" கேட்டுகொண்டே சமையல் அறைக்கு சென்றேன் "கொஞ்சம் வெங்காயம் வெட்டிதரிங்கள, எனக்கு வெங்காயம்ன்னா அலர்ஜி" நான் சிரித்து கொண்டேன் புவனா முகத்திலும் மலர்ச்சி புவனா வெங்காயம் கொடுக்க நான் வாங்கி கொண்டு கிழே உட்கார போனேன். "கிழே எல்லாம் உக்கார வேண்டாம் நீங்க நினைப்பது எல்லாம் நடக்காது இந்த மேடை மேல வச்சி வெட்டுங்க" அவங்க பக்கத்தில் இருக்கும் சமையல் மேடையை காட்டினாங்க நான் வெங்காயத்தை எடுத்து கொண்டு அவங்க எதிர் பக்கமா திரும்பி நின்று வெட்டினேன். புவனா திரும்பி அடுப்பில் வேலை செய்து கொண்டு இருந்தாங்க. எங்களோட குண்டி ரெண்டு பாகத்து பக்கத்தில் இருந்தது. சமையல் அரை சின்னது என்பதால் பொருள்கள் எடுக்க புவனா நகரும் போது எங்கள் குண்டி லேசாக உரசி கொண்டது. வேலை செய்யும் மும்முரத்தில் என் பக்கம் இருத்த கரண்டியை எடுக்க புவனா கையை நிட்டவும் நான் வெங்காயத்தை வெட்டி முடித்து திரும்பவும் புவனா மார்பு என் முதுகில் இடித்து நசுங்கியது. பிரா போடாத அந்த முலைகளின் ஸ்பரிசம் என்னை மெய் மறக்க வைத்தது. எதிர்பார்க்காமல் நடந்து விட்டதால் புவனா முகம் கூச்சத்தல் சிவந்து போனது. அந்த சம்பவத்துக்கு பிறகு புவனா படபடப்பா இருந்தாங்க. நான் பக்கத்தில் நின்று கொண்டு அவங்க எதிபார்க்கும் பொருளை ஒவ்வொன்றா எடுத்து கொடுத்து கொண்டு இருந்தேன் இந்த போக்கில் நான் புவனாவுக்கு மிக நெருக்கத்தில் வந்துவிட்டேன். நான் ரகசியமா அவங்க இடுப்பை ரசித்து கொண்டு இருந்தேன். என் மனம் அதை பிடிக்கலாம வேண்டாம் என்ற போராட்டத்தில் இருந்தது அதற்கான சந்தர்பத்தை எதிர்பார்த்து கொண்டு நின்றேன். நான் அருகில் இருந்ததால் புவனா அடுப்புக்கு மிக அருகில் சென்ற விட்டார்கள் அப்போது வானலியில் நீர் உற்றும்போது எழுந்த ஆவி அவங்க முகத்தில் படும் என்பது போல் தோன்ற அவங்க இடுப்பை இருபக்கமும் பிடித்து என் பக்கம் இழுத்தேன். என் திடிர் நடவடிக்கையால் புவனா உடல் சிலிர்த்தது அப்படியே உறைந்து போனார்கள். இருபினும் நான் பின்னுக்கு இழுக்கவில்லை என்றால் ஆவி முகத்தில் பட்டு இருக்கும் என்று தெரிந்ததால் எதுவும் சொல்லவில்லை நான் "சாரி" "எதுக்கு சாரி நீங்க பண்ணது சரிதான் இல்லாட்டி ஆவி என் முகத்தில் பட்டு இருக்கும்" அவங்க எதுவும் சொல்லாததால் எனக்கு மேலும் தைரியம் வந்தது. மேலும் ஒரு சந்தர்பத்தில் மிண்டும் அவங்க இடுப்பை பிடித்து இழுத்தேன் ஆனால் இந்த முறை எந்த ஆபத்தும் நிகழவில்லை. நான் பின்னுக்கு இழுத்தும் அவங்க இடுப்பை விடாமல் நின்றேன். புவனா சிரித்து கொண்டே திரும்பினார்கள் "புவனா திரும்பவும் நல்ல கிட்ட போய்டிங்க, பாதுகாப்புக்கு பின்னால இழுத்தேன்" "என்னை பாதுகாத்தது போதும்" என்று இடுப்பை பிடித்து கொண்டு இருந்த என் கையை எடுத்து விட்டாங்க "அருண் வானலியில் இருப்பதை கொஞ்ச இடைவெளிவிட்டு கிண்டி விடுங்க நான் இப்போ வந்துர்றேன்" புவனா பெட்ரூம் சென்று ஐந்து நிமிடத்தில் திரும்பி வந்தாங்க அவங்க சேலை கட்டி வந்தாங்க நான் என் புருவத்தை உயர்த்திக்கொண்டு "என் புவனா சேலைக்கு மாறிட்டிங்க" "ஆமா இங்க சிலர் கண்ணு சரி இல்லை" என்று கிண்டல் செய்தார்கள் "புவனா, ரொம்ப கிட்ட போகாதிங்க நீங்க காட்டன் சேலை கட்டி இருக்கீங்க" "கவலை படாதிங்க அருண் நான் அப்படி கிட்ட போய்ட்ட என்னை காப்பாத்த கடவுள் என்னை பின்னுக்கு இழுத்து விடுவர்" சொல்லிவிட்டு என்னை பார்த்து கண்சிமிட்டி அப்பாவிதனமா பார்த்தாங்க நானும் புரிந்து கொண்டு லேசா சிரித்தேன். புவனா மிண்டும் சமையல் வேலையில் கவனம் செலுத்த நான் அவங்க இடுப்பை பார்த்து ரசித்தேன். அவங்க திறந்த இடுப்பை பார்த்ததும் எனக்கு அடுத்த முயற்சி எடுக்க துணிந்தேன். நான் புவனா பின்னாடி சென்று அவங்க வெற்று இடுப்பை பற்றி இழுத்தேன். "அருண் என்ன பண்றிங்க விடுங்க" நான் அவங்க சொல்றதை எதுவும் காதில் வாங்க வில்லை அவங்க முகத்தை திருப்பி அவங்க செவ்விதழை கவ்வி முத்தம் கொடுத்தேன் "அருண் கல்யாணம் ஆன பொன்னை இப்படி பண்றது, தப்பு" நான் அவங்க சொன்னதை காதில் வாங்காமல் மிண்டும் முத்தம் கொடுக்க முற்பட்டேன் "முட்டாள் என்னை விடு, வெளியே போ, என்கிட்ட அப்படி நடக்காதே" என்று சொல்லி என்னை தள்ளிவிட முயற்சி செய்தாங்க நான் மேலும் முன்னேறி அவங்க உதட்டை கவ்வி என் நாக்கை உள்ளே திணிக்க முயற்ச்சித்தேன் அவங்க வாயை இருக்கம முடிகிட்டங்க அவங்க வாயை திறக்க வைக்க குண்டியை பிடித்து கடுமையா அழுத்தி பிடித்தேன் அவங்க வலியால் "ஆ" என்று வாயை திறக்க என் நாக்கு அவங்க வாய்க்குள் நுழைந்து அவங்க நாக்கை தேடி பிடித்தது நான் அவங்க எச்சிலை உரிந்து குடித்தேன் மெதுவா அவங்க எதிர்ப்பு குறைந்தது அவங்க அப்படியே நிற்க அவங்க கண்ணில் இருந்து சில துளி கண்ணிர் வடிந்து ஓடியது நான் உனர்ச்ச்யில் இருந்ததால் எதையும் கண்டு கொள்ள வில்லை என் வேலையில் மும்முரம இருந்தேன் அவங்க உதட்டை கவ்வி எச்சிலை உறிந்து குடித்தேன். புவனா எதுவும் செய்யாமல் அமைதியை இருந்தார்கள் நான் ஹரிணி வரும் நேரம் என்பதால் புவனாவை விட்டேன். புவனாவின் முகம் கோபத்தில் சிவந்து இருந்தது. அவங்க அழ தொடங்கினாள் அப்போது தான் நான் என் சுயநினைவுக்கு வந்தேன். "புவனா சாரி" அவங்க எதுவும் பேசவில்லை "..." "புவனா என்ன மன்னிச்சிடுங்க, ப்ளீஸ்" புவனா எதுவும் காதில் வாங்கி கொள்ளவில்லை, அவங்க ஓடி சென்ற பெட்ரூமுக்குள் புகுந்து தாழ் போட்டு கொண்டார்கள் எனக்கு பயம் தொற்றிகொண்டது நான் ஓடி போய் பலமா கதவை தட்டி பார்த்தேன் அவங்க திறக்கவில்லை "புவனா, ப்ளீஸ் கதவ திறங்க, நான் இனிமே இந்த மாதிரி நடந்துக்க மாட்டேன் ப்ளீஸ்" புவனா எந்த பதிலும் கொடுக்கவில்லை அந்த நேரத்தில் ஹரிணி டியூஷன் முடித்துக்கொண்டு வந்தாள் நான் பெட்ரூம் கதவை தட்டுவதை பார்த்து திடுக்கிட்டு "என்னாச்சு சார்" "அம்மாவுக்கும் எனக்கு ஓர் சின்ன சண்டை, அவங்க கோபத்தில் கதவை பூட்டிட்டு திறக்க மட்டேங்கரங்க. ஹரிணி, நீ கொஞ்சம் அம்மாவை கூப்பிடு" "அம்மா, அம்மா கதவை திறங்கம்மா, அம்மா ப்ளீஸ் கதவை திறங்க" கடைசியா புவனா முகத்தை கழுவி விட்டு கதவை திறந்தாங்க "சார் அம்மாகிட்ட சண்டை போடதிங்க, பாருங்க அவங்க ரொம்ப அழுதுருக்காங்க" "ஹரிணி கண்டிப்பா உங்க அம்மாகிட்ட இனி சண்டை போடா மாட்டேன்" புவனா என்னை அப்படியே எரித்துவிடுவது போல பார்த்தாங்க அப்புறம் சமையல் அறைக்குள் சமைக்க போனாங்க நான் அவங்கள சமாதனம் படுத்த பல முறை திரும்ப திரும்ப மன்னிப்பு கேட்டேன் ஆன அவங்க காது கொடுத்து கேட்ட மாதிரியே காட்டிகல. ஒரு நிலையில் மிகவும் கடுப்பாகி நேராக வெளியே வந்தேன் "ஹரிணி நான் வீட்டுக்கு கிளம்புறேன்" புவனா நான் கிளம்புவதை பார்த்தும் ஒரு வார்த்தை கூட பேசவில்லை, நான் நேர என் வீட்டுக்கு சென்றேன் நான் புவன்விடம் நடந்து கொண்டதை நினைக்கும் மிகவும் வெட்கப்பட்டேன். புவனாவும் பாஸ்கரும் என்னிடம் மிகவும் நல்லதா நடந்துகிட்டங்க, இருந்து நான் இப்படி நடந்து கொண்டோமேனு அவமானமா தோன்றியது. புவனா நடந்த விசியத்தை பாஸ்கர்கிட்ட சொல்லிடுவங்கலோன்னு நினைக்கையில் எனக்கு பயமா இருந்தது என்னோடோ மதிப்பு மரியாதையை எல்லாம் போய்விடும் என்று நினைத்தேன். எனக்கு ஸ்கூல் செல்ல மனசு இல்லை. முடிவாய் ஸ்கூல்க்கு போய் ஊருக்கு போவதாக சொல்லி மூணு நாள் விடுமுறைக்கு கடிதம் கொடுத்துவிட்டு வந்தேன். ஊருக்கு போய் கொஞ்சம் மனம் சாந்தி அடைந்த பிறகு வரலாம் என்று தோன்றியது

கோபமும் களைப்புமாய் இருக்க பெட்டில் படுத்தேன், அப்படியே துங்கி போனேன் எவ்ளோ நேரம் துங்கினேன் என்றே தெரியவில்லை மணியை பார்த்தேன் மதியம் 2.00 என்று கட்டியது. காலையில் சாப்பிடவில்லை என்பதால் மிகவும் பசித்தது ஓட்டலுக்கு சாப்பிட போகலாம் என்று நினைத்தேன். என் மொபைல் போனை பார்த்தேன் நிறைய அழைப்புகள் தெரிந்தது யார் என்று பார்த்தேன், அது புவனா மிஸ் தான். "ஹாய், எங்க இருக்கன்னு" எஸ்-எம்-எஸ்ஸும் அனுப்பி இருந்தாங்க. என் கோபமும் இகோவும் நான் அவங்களுக்கு திரும்ப போன் செய்யவதை தடுத்தது. நான் வெளியில் சென்று மதிய உணவு சாப்பிட்டுவிட்டு என் அறைக்கு வந்தேன் இரண்டு நாட்களுக்கு வேண்டிய துணிகளை ஒரு பையில் எடுத்து வைத்தேன். முனு முப்பது மணி அளவில் என் கதவு மணி அடிக்க யார் என்று திறந்து பார்த்தேன் என் ஆச்சர்யத்துக்கு அங்க புவனா நின்று கொண்டு இருந்தாங்க. நான் முகவாட்டத்துடன் இருந்தேன் "உள்ளே வாங்க" என்று சொல்லிவிட்டு லேசா வழி விட புவனா உள்ளே வந்து நாற்காலியில் உட்கார்ந்தாங்க "எதுக்கு ஸ்கூல் வரல, முனு நாள் லீவ் சொல்லி கடிதம் வேர கொடுத்து இருக்கீங்க" "அவசரமா ஊருக்கு போகவேண்டி இருக்கு" "அப்போ என் சித்தப்பா மகள் கல்யாணத்துக்காக என்னை கடைக்கு கூட்டி போறதா என் கணவருக்கு சொன்னது என்ன அச்சு" "என்கூட கடைக்கு வர்றதுக்கு உங்களுக்கு பிடிக்கதோன்னு நினச்சேன்" "நான் அப்படி இதுவரை ஏதும் உங்ககிட்ட சொல்லவே இல்லையே" "அப்போ என் காலையில் நான் அத்தனை முறை மன்னிப்பு கேட்டும் நீங்க பதிலே சொல்லல" புவனா என்னை கொன்று போட்டுவிடுவது போல் பார்த்தாங்க "காலையில் நடந்த விசியத்தை யாரும் எதுக்க முடியாது, அவ்ளோ கேவலமா நடந்துட்டு சாதாரணம் மன்னிப்புன்னு சொன்ன ஏத்துக்கணும்மா" நான் அமைதியா நின்றேன் "முடிவ சொல்றேன் நடந்தது நடந்து போச்சி எல்லாம் மறந்துருவோம், என் கூட இன்னைக்கு சாயந்தரம் கடைக்கு வாங்க, ஏற்கனவே ஒத்துகிட்ட மாதிரி கல்யாணத்துக்கும் வாங்க, ஏன்னா நீங்க இவ்ளோ கேவலமணா ஆளுன்னு என் கணவருக்கு தெரியவேண்டாம்" புவனா கடைசியா சொன்ன வார்த்தைகள் என்னை கோபம் அடைய செய்தது இருந்தும் அடக்கி கொண்டேன் "சரி நான் ஆறு மணிக்கு கிளம்பி வரேன் ரெடியா இருங்க" "அதெல்லாம் முடியாது இப்பவே கிழம்பி வாங்க, ஹரிணிக்கு பிரக்டிகல் கிளாஸ் இருக்கு ஆறு முப்பது மணிக்கு தான் முடியும், நான் திரும்பவும் ஸ்கூல் வந்து அவளை கூட்டி போகணும்" சரி என்று சொல்லிவிட்டு என் அறையை தாழ் போட்டுவிட்டு அவங்க பின்னாடி சென்றேன். புவனா அவங்க ஸ்கூட்டியில் முன்னால் செல்ல நான் என் பைக்கில் பின் தொடர்ந்து சென்றேன். முதல்ல ஒரு பெரிய வணிக வளாகத்துக்கு போனாங்க அங்கே ஆடைகள் பிரிவுக்கு போய் அவங்களுக்கும் ஹரிணிக்கும் உடைகள் வாங்கினாங்க அவங்க ஆடைகள் பார்க்கும் போது அவங்க பக்கத்தில் நின்று கொண்டு மற்ற ஆடைகள், அப்புறம் கடைக்கு வரும் மக்களை பார்த்து கொண்டு இருந்தேன். "அருண் இந்த இரண்டு சேலையில் எது நல்ல இருக்கு சொல்லுங்க" "புவனா, எனக்கு சேலை எல்லாம் பார்த்து வாங்க தெரியாது" புவனா நான் சொன்னதை வேற மாதிரி எடுத்து கொண்டார்கள், அவங்க நான் இன்னும் கோபமா இருப்பதால் அப்படி சொல்வதா நினைத்து கொண்டங்க "என் இன்னும் கோபமா இருக்கீங்க அருண், சாதாரணம் நடந்துக்குங்க" "நான் சாதாரணம தான் இருக்கேன் உண்மை என்னன்னா எனக்கு சேலை பற்றி ஏதும் தெரியாது" "அப்போ உங்க வருங்கால மனைவிக்கு கஷ்டம் தான்" என்று சொல்லிவிட்டு சிரிதங்க நானும் சிரித்தேன். கடைசிய பிங்க் நிறத்தில் சில வடிவமைப்பு போடாபட்ட சேலையை எடுதுகிட்டங்க. பிறகு அன்பளிப்பு பொருள் இருக்கும் பிரிவுக்கு போனோம் புவனா அன்பளிப்பு பொருள் தேர்வு செய்யும் ஆர்வத்தில் முழு கவனமாக இருக்க அருகில் இருந்த மின்விசிறி காற்றில் அவங்க சேலை பறக்க அவங்க இடுப்பு பகுதி முழுவது தெளிவா தெரிந்தது. என்னுள் இருக்கும் சாத்தான் மெல்ல வெளியே வர அவங்க திறந்த இடுப்பு பாதி அளவு மார்பகங்கள் பார்த்தேன். பிறகு கலையில் நடந்த குழப்பத்தை நினைத்து கொண்டு வேறு பக்கம் திரும்பி நின்றேன். அப்போது அங்கே அன்பளிப்பு பொருள் வாங்க வந்த ரெண்டு கல்லூரி மாணவர்கள் புவனா திறந்த இடுப்பையும் மார்பையும் வெறித்து பார்த்து கொண்டு நின்றார்கள். எனக்கு என்ன பண்றதுன்னே தெரியல முடிவ தைரியம் வரவழைத்து கொண்டு புவனா அருகில் சென்று கிசுகிசுப்பான குரலில் அவங்க சேலை விலகி இருபதையும் அதை ரெண்டு மாணவர்கள் பார்த்து கொண்டு இருபதையும் சொன்னேன். புவனா உடனே சேலையை சரி செய்து கொண்டு முகத்தில் கோபத்துடன் அவங்களை முறைத்து பார்த்தார்கள். எல்லாம் வாங்கி முடித்து கொண்டு அருகில் இருந்த ஹோட்டலில் சாப்பிட வந்தோம். புவனாவும் நானும் எதிர் எதிரே உட்கார்ந்து கொண்டோம், நான் அவங்களுக்கு தெரியாமல் அவங்க முகத்தை பார்த்தேன். அவங்க முகம் சோர்வாகவும், கடுமையாகவும் இருந்தது. "அருண் நீங்க என்ன சப்பிட்ரிங்க" "நீங்க என்ன சொல்றிங்கள அதையே சாப்பிடுறேன்" புவனா இரண்டு நெய் தோசை ஆர்டர் கொடுத்தாங்க, தோசை வருவதற்காக காத்து இருந்த நாங்க இருவரும் அதிகம் பேசிக்கொள்ளவில்லை, திடிர்ன்னு புவனா முகத்தை கடுமையா வைத்து கொண்டு மெதுவான குரலில் பேசினாங்க "அருண் நீங்க இன்னும் மோசமா தான் இருக்கீங்க" "எதவச்சி அப்படி சொல்றிங்க" "கடையில் வைத்து நீங்க என் இடுப்பை பார்க்கல" எனக்கு உண்மையிலேயே கோபம் வந்தது "சேலை விலகி இருக்குறத பசங்க பாக்கறாங்கன்னு சொல்ல தான் வந்தேன், நீங்க சொல்ற மாதிரி நான் நினச்சி இருந்த அவங்களோட சேர்ந்து நானும் ரசிச்சிட்டு இருந்துருப்பேன் உங்ககிட்ட சொல்ல வேண்டிய அவசியம் இல்லை" நான் சொன்ன விசியத்தில் உண்மை இருப்பதை புரிந்து கொண்டு என்னை பார்த்து லேசா சிரிதங்க "மனிச்சிடுங்க அருண்" அந்த நேரம் சர்வர் தோசை கொண்டு வந்து வைத்தார் புவனா சாப்பிட தொடங்கினார்கள் ஆனால் அவங்க அந்த மாதிரி கேள்வி கேட்டதால் சாப்பிட மனம் இல்லை புவனா திரும்ப திரும்ப மன்னிப்பு கேட்க்க கொஞ்ச நேரம் கழித்து சாப்பிட தொடங்கினேன் கடைசியா தோசையும் ஒரு காபியும் குடித்து விட்டு வீட்டுக்கு வந்து சேரும் போது மணி ஐந்து முப்பதை தொட்டு இருந்தது "மிஸ், ஹரிணி ஸ்கூலில் இடுந்து வர ஒரு மணி நேரம் இருக்கு நான் அதுக்குள்ள என் ரூம்க்கு போயிட்டு வந்துர்றேன்" "சரி அருண்" நான் மிஸ் என்று அழைத்தது அவங்க முகம் கொஞ்சம் மாறியது "அருண் எனக்கு ஒரு சின்ன உதவி செய்ய முடியுமா" "சொல்லுங்க" "வரும்போது ஹரிணியை கொஞ்சம் ஸ்கூல்ல இருந்து அழைத்து வர முடியுமா" "கூட்டிடு வர்றது பற்றி எனக்கு எந்த அட்சபனையும் இல்லை, ஆன நான் லீவ் லெட்டர் கொடுத்துட்டு இப்போ ஹரிணியை கூப்பிட போன தப்பா ஆயிடும்" "அதுவும் சரிதான், அப்போ கொஞ்சம் இருங்க நானும் உங்க கூட பைக்ல வர்றேன் நீங்க வெளியில் நில்லுங்க நான் ஹரினிய கூடிட்டு வந்துறேன்" "சரி வாங்க" நான் சோபாவில் உட்கார்ந்து கொண்டேன் சிறுது நேரத்தில் புவனா ஒரு அழகான குட்டையான சுடிதார்ரும் அதுக்கு மேட்சாக லெக்கிண்ஸ் போட்டு வந்தாங்க, தலையை வரி பின்னாமல் ப்ரீய விட்டு இருந்தாங்க. புவனாவை அப்படி பார்க்க என சுண்ணி தலை துக்க ஆரம்பித்தது. நான் புவனாவை பார்ப்பதை தவிர்க்க செய்தித்தாள் படிப்பது போல் பாவனை செய்தேன். ஆறு பதினைந்து மணி அளவில் இருவரும் ஸ்கூல் நோக்கி கிளம்பினோம். நான் நல்ல மனிதன் போல வண்டியை மேடு பள்ளம் பார்த்து ஓட்டினேன். என் உடல் அவங்க மேல் படாமல் பார்த்து கொண்டேன். புவனாவும் ஹெல்மெட் லாக் கம்பியை பற்றி கொண்டு உட்கார்ந்து இருந்தாங்க. ஸ்கூல் நெருங்கியதும் கொஞ்சம் முன்னாலையே வண்டியை நிறுத்தினேன் புவனா உள்ளே போய் ஹரிணியை கூட்டி வந்தாங்க. ஹரிணி என்னை பார்த்ததும் வணக்கம் சொல்லிவிட்டு "என் சார் இன்னைக்கு ஸ்கூல் வரல" "எனக்கு கொஞ்சம் தலைவலி அதன் வரல" சொல்லிட்டு புவனாவை பார்த்தேன் புவனா மெல்ல சிரித்து கொண்டார்கள் பிறகு எல்லோரும் விட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தோம். புவனா இரவு சாப்பாடு தயார் செய்ய சமையல் அறைக்கு சென்றார்கள், நான் ஹரிணிக்கு பாடம் எடுக்க தொடங்கினேன். எனக்கும் என் ஆணவத்தை விட்டு கொடுக்க மனம்மில்லாததால் நான் புவனா முகத்தை திரும்பி பார்க்கவில்லை. பின்பு பாடம் முடிக்கும் நேரத்தில் ஹரிணியிடம் மட்டும் சொல்லிவிட்டு கிளம்பினேன். புவனா நான் செல்வதை பார்த்து. "அருண் சாப்பிட்டு போங்க" "இல்ல நான் மதியமே வீட்ல சாப்பாடு தயார் பண்ணிட்டேன்" புவனா நான் அவங்களை தவிர்க்க முயற்ச்சிக்கிறேன் என்பதை புரிந்து கொண்டு "அருண் எதாவது என் மிது தப்பு இருந்த மன்னிச்சிடுங்க, பழைய மாதிரி சாதாரணம் இருங்க" "அப்படி ஏதும் இல்ல நான் சாதரணம தான் இருக்கேன், வீட்ல சாப்படு இருக்கு அதனால தான் போறேன்னு சொல்றேன்" "அருண் நீங்க என்னை உங்க பிராண்ட நினைச்ச கண்டிப்பா சாப்பிட்டு தான் போறீங்க, அப்புறம் உங்க இஷ்டம்" என கண்டிப்பா சொல்ல, நான் சிறிது யோசித்து விட்டு "சரி சாப்பிடுறேன்" புவனா எனக்கும் ஹரிணிக்கும் சாப்பாடு பரிமாறிவிட்டு அவங்களும் எங்க கூட உட்கார்ந்து சாப்பிட்டாங்க நான் அவங்களை பார்க்காம தட்டை மட்டும் பார்த்து சாப்பிட்டேன். "அருண், நாளைக்கு என் கூட காஞ்சிபுரம் கல்யாணத்துக்கு வர முடியுமா" நான் அவங்க முகத்தை பார்த்தேன் "உங்களுக்கு எந்த அட்சபனையும் இல்லன்னா வரேன்" "எனக்கு எந்த அட்சபனையும் இல்ல" "அப்போ வரேன்" "கல்யாணம் காலையில் ஒன்பது மணிக்கு, நீங்க எதனை மணிக்கு வர முடியும்" "காலையில் ஐந்து மணிக்கே வந்துடுறேன், அப்போ தான் நாம சரியான நேரத்துக்கு போக முடியும், அதுவும் முகூர்த நேரம்ன்ன கூட்டம் அதிகமா இருக்கும்" "சரி, ஹரிணி நம்ப கூட வரல அவளுக்கு பிரக்டிகல் பாடம் இருக்கு அதனால அவளை எங்க பாமிலி பிரான்ட் வீட்ல விட்டுடலாம், அவங்க பொன்னும் இவளும் ஒரே வகுப்பு தான் அதனால் ரெண்டு பெரும் சேர்ந்து ஸ்கூல் போய்டுவாங்க" "அவங்க விடு பக்கமா, எப்போ கொண்டு போய் விடுவிங்க" "அவங்க விடு கொஞ்சம் இங்க இருந்து துரம் தான் காலையில் விட முடியாது" புவனா போனை எடுத்து அவங்க பிரான்ட்டுக்கு அழைத்தார்கள் ஹரிணி நாளை ஒரு நாள் மட்டும் அங்கே விடுவது பற்றி சொன்னார்கள் அவங்களும் சம்மதித்தார்கள். "ஹரிணி நீ இன்னைக்கு கவிதா ஆண்டி வீட்ல தங்கிக்க, நான் கல்யாணத்துக்கு போயிட்டு உன்னைவந்து கூட்டிட்டு போறேன், அங்க எந்த தொந்தரவும் செய்ய கூடாது" "சரிம்மா" ஹரிணி காலையில் போடா வேண்டிய பள்ளி உடைகளை எடுத்து கொண்டாள் "அருண், ஹரிணிக்கு அவங்க வீட்டுக்கு வலி தெரியும், நீங்க அவளை விட்டுட்டு நைட்டுக்கு இங்க வந்துருங்க, உங்களுக்கும் காலையில் எழுந்து வர கஷ்டமா இருக்கும், இங்க நான் தனிய தான் இருப்பேன், பயமா இருக்கும்" புவனா சொன்ன வார்த்தை கேட்டதும் எனக்கு மிகவும் சந்தோசமா இருந்தது வெளியில் கட்டி கொள்ளாமல் சரி என்று ஒத்துக்கொண்டு ஹரிணியை கூட்டி கொண்டு கிளம்பினேன் அவங்க குடும்ப நண்பர்கள் விட்டுக்கு போய் ஹரிணியை ஒப்படைத்து விட்டு ஹரிணியை விட்டபிறகு நேராக என் அறைக்கு சென்றேன் நன்றாக ஒரு குளியல் போட்டேன், பின்பு ஒரு செட் துணியை எடுத்து வைத்து கொண்டு பத்து மணி அளவில் புவனா வீட்டை சென்று அடைந்து அழைப்பு மணியை அடித்தேன், சில நிமிடங்களுக்கு பிறகு புவனா கதவு அருகே வந்து. "யாரு" "நான் தான் மிஸ், அருண்" புவனா கதவை திறந்தார்கள். புவனா ஒரு இளம் சிகப்பு நைட்டி அணிந்து இருந்தாங்க, மேலே மார்புக்கு ஒரு துண்டு போட்டு மறைத்து இருந்தாங்க. "உள்ளே வாங்க அருண்" நான் உள்ளே சென்று சோபாவில் அமர்ந்தேன், நான் கொண்டு வந்த பையை சோபாவில் வைத்தேன் "அருண் நீங்க ஹரிணி அறையில் தூங்குங்க" "பரவால்லை நான் இங்க சோபாவில் படுத்துக்குறேன்" "இல்ல அருண் நீங்க ஹரிணி ரூம்ல படுத்துக்குங்க, இங்க வசதியா இருக்காது, காலையில் சிக்கிரமா வேற எழுந்திரிக்கனும், நல்ல துங்கின தான் களைப்பு தெரியாது, உள்ள போங்க அருண் ப்ளீஸ்" புவனா சொல்லி கொண்டு இருக்க அவங்க போன் ஒலித்தது. அது அவங்க கணவர் பாஸ்கரிடம் இருந்து வந்தது. புவனா பாஸ்கரிடம் பேசி கொண்டு இருக்க நான் டிவி ஆன் செய்து பார்த்து கொண்டு இருந்தேன். புவனா சிறிது நேரம் கழித்து போனை என்னிடம் கொடுத்தார்கள். "அருண், அவர் உங்க கிட்ட பேசனுமாம்" நான் போனை வாங்கி பேசினேன், வழக்கமான வணக்கங்களுடன் ஆரம்பித்தேன். அவர் எனக்கு மிகவும் நன்றி கடன் பட்டு இருப்பத சொன்னார் பிறகு சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு குட்நைட் சொல்லிவிட்டு போனை வைத்தார். நான் மிண்டும் டிவி பார்க்க தொடங்கினேன், புவனா பெட்ரூம் சென்று கதவை சாற்றி கொண்டார்கள். நான் காலையில் நன்றாக தூங்கிவிட்டதால் எனக்கு உடனே தூக்கம் வரவில்லை நான் டிவி பார்த்து கொண்டே இருந்தேன் பதினோரு மணி வாக்கில் புவனா கதவை திறந்தார்கள் நான் டிவி பார்த்து கொண்டு இருப்பதை பார்த்து. என் எதிரில் உள்ள நாற்காலியில் உட்கார்ந்தாங்க "அருண் என் இன்னும் துங்க போகல" "காலையில் நல்ல தூங்கிட்டேன், அதன் இப்போ துக்கம் வர மாட்டேங்குது" "நான் நாலு மணிக்கு அலாரம் வச்சிருக்கேன், சிக்கிரம் துங்கின தான் காலையில் எழுதிரிக்க முடியும்" "கொஞ்ச நேரம் கழித்து துங்கிடுவேன், நீங்க போய் படுத்துக்குங்க" "காபி, வேற எதாவது குடிக்க வேணுமா" "எதுவும் வேண்டாம் தங்க்ஸ்" சிறிது அமைதிக்கு பிறகு "அருண் நீங்க என் என்கிட்ட சாதரணம பேச மாட்டேங்குரிங்க, நான் நடந்தததை எல்லாம் மறந்துட்டேன், நீங்க எனக்கு ரொம்ப உதவி பண்ணிருக்கிங்க, நாம என் மிண்டும் நல்ல நண்பர்களா இருக்க கூடாது" புவனா பேசும் போது நான் அவங்களை நோட்டம்விட்டேன் அவங்க மேலே போட்டு இருந்த துண்டு இப்போ இல்லை, அவங்க ரெண்டு உருண்டையான பால் குடங்களும் இப்போ எடுப்ப தெரிய, புவனா லேசா குனிந்த நிலையில் இருந்ததால் அவங்க நைட்டி முன்பக்கம் லேசா விலகி அவங்க இரண்டு மல்கோவா மாம்பழங்களையும் கட்டியது. இரண்டு முலைகளுக்கும் நடுவில் இருந்த பள்ளத்தாக்கு, அதன் நடுவில் அவங்க தாலி செயின் பார்க்க படு கவர்ச்சியாக இருந்தது. அது என் சுண்ணியை தட்டி எழுப்பியது. அவங்க வாய் இதழ்கள் மென்மையா லேசான ரோஸ் நிறத்தில், கிழ் உதடு சின்னதாவும் மேல் உதடு கொஞ்சம் தடித்தும் இருந்தது. அதை பார்க்க என் நவில் எச்சி உரியது. அவங்க உதடு அசையும் அழகு, அவங்க எடுப்பான மூக்கு, கரு நிற கண்கள், எல்லாம் என்னுள் இருந்த காமத்தை துண்டியது. நானும் புவனாவும் தனிமையா இருந்த சூழல் எனக்கு தைரியம் கொடுக்க நேராக எழுந்தேன், புவனா அருகில் சென்றேன், என் திடிர் செயலால் புவனா எழுந்து ஓட முயர்ச்சித்தர்கள் நான் கைகளால் அவங்க தோளை பிடித்து அழுத்தி உட்கார வைத்தேன். புவனா வாயை திறந்து கத்தும் முன்னர் அவங்க அழகிய செவ்வாய் இதழ்கள் இரண்டையும் கவ்வி முத்தம்மிட்டு வாய்க்குள் இருந்த எச்சில் நீரை உறிந்தேன்.

புவனா தான் முழு பலம் கொண்டு இரு கைகளையும் என் நெஞ்சில் வைத்து தள்ளிவிட முயன்றார்கள். நான் அவங்களை முத்தம்மிட்டு கொண்டே அப்படியே சோபாவில் தள்ளி படுக்கவைத்து என் கால்கள் அவங்க கால்கள் மேல் போட்டு அழுத்தி பிடித்தேன் வலது கையால் அவங்க நைட்டி ஜிப்பை கிழே இறக்கினேன். புவனா தான் அதிக படியான எதிர்ப்பை வெளிப்படுத்தி தடுக்க பார்த்தாங்க. நான் விடம் முயற்சி செய்து ஜிப்பை கிழே இறக்க அவங்க மல்கோவ இரண்டும் வெளியே வந்தது மெல்ல இரண்டையும் வருடினேன் நான் மெல்ல புவனா தோள்களை அழுத்தி கொடுத்து, அவங்க இரண்டு மார்பகங்களையும் அழுத்தி பிசைந்து கொண்டு முத்தமிட்டு வாய் நீரை உரிவதை தொடர்ந்தேன். சில நிமிடங்கள் அவ்வாறு தொடர்ந்தேன் என்னுடைய இதமான முத்தம், வாய் உறிஞ்சளால் மெல்ல புவனா எதிர்ப்பை குறைத்தார்கள். சிறிது நேரத்தில் புவனாவின் எதிர்ப்பு முழுவதும் நின்றுவிட்டது. புவனா இப்போ நான் என்ன செய்தலும் முழுக்க ஒத்துழைக்க தயார் ஆகி விட்டாள் என்று புரிந்துகொண்டேன். என் முத்தத்துக்கு ஒத்துழைப்பு கொடுக்கவில்லை என்றாலும் என் நாக்கு அவங்க வாய்க்குள் துளவுவதை தடுக்கவில்லை நான் என் நாக்கை கொண்டு அவங்க முழு வாயையும் துலவி அவங்க உமில்நிரை பருகினேன் அவங்க நாக்கை என் வாய்க்குள் கொண்டு போய் சப்பினேன். புவனா எந்த எதிர்ப்பையும் கட்டவில்லை இனி அவங்க கத்த மாட்டார்கள் என்று தெரிந்ததும்மெல்ல புவனாவின் உதட்டில் இருந்து என் வாயை எடுத்தேன். மெல்ல பலம் இல்லாம முனுமுப்போடு பேசினாங்க "அருண் இது தப்பு, நான் கல்யாணம் ஆனவள், விட்டுடுங்க, ப்ளீஸ்" புவனா கண்ணை முடிகொண்டு அப்படியே படுத்து இருந்தாங்க. பலம் இல்லாமல் மெல்லிய ஒலியில் பேசினாள். "அருண், இது நல்லது இல்லை, நான் பாஸ்கருக்கு துரோகம் செய்ய விரும்பல" "புவனா மிஸ் இப்போ எதுவும் நினைத்து குழப்பிக்காதிங்க, இப்போ ரெண்டு பேருக்கும் இது வேணும் அதை மட்டும் நினைப்போம்" "வெளியில் தெரிஞ்ச எண்ண சொல்லுவாங்க, என் வாழ்கையே கெட்டு போய்டும்" "புவனா, இது நாம ரெண்டுபேருக்குள் மட்டும் வச்சிக்கலாம், பாஸ்கருக்கு தெரியாமல் பார்த்துக்கலாம்" புவனா உணர்ச்சி மேலும் உட்ட மிண்டும் மெல்ல அவள் உதட்டை கவ்வி சுவைத்தேன். இந்த முறை புவனா முழு ஒத்துழைப்பு கொடுத்தாங்க என் நாக்கு அவங்க வாய்க்குள் செல்ல அனுமதிதாங்க. நாம் மிகவும் கிளர்ச்சி ஆகி அவங்க இரண்டு குண்டியையும் அழுத்தி கொண்டு அதே நேரத்தில் அவங்க வாய் எச்சிலை உரிந்து குடித்தேன் இருவரும் காம வயப்பட்டு மிகவும் உணர்ச்சி வசபட்டோம். திடிர் என்று இருவரும் கொஞ்சம் சுய நினைவு வர இருவரும் ஒரே நேரத்தில் தள்ளி கொண்டு பிரிந்தோம். இருவரும் எதிரெதிரே உட்கார்ந்திருந்தோம், ஆனால் எழுந்து செல்ல மனம் இல்லை, தவறு என்று தெரிந்தும் அது வேண்டும் என்று இருவரும் நினைப்பது தெரிந்தது. இருவர் முகத்திலும் வேர்வை துளிகள் சிறிது நேரம் கழித்து புவனா எழுந்து படுக்க சென்றார்கள் பெட்ரூம் கதவை முடும் போது என்னை பார்த்து கொண்டே மூடினார்கள் அந்த பார்வைக்கு என்ன அர்த்தம் என்று புரியவில்லை.

நான் சிறிது நேரம் சோபாவில் அமர்ந்து இருந்தேன் எனக்கு துக்கம் வரவில்லை பிறகு ஒரு முடிவோடு புவனாவின் படுக்கை அறைக்கு நகர்ந்தேன். கதவை தட்டலாம வேண்டாமா என்ற யோசனையில் கதவில் கை வைத்தேன் என் ஆச்சரியத்திற்கு கதவு தாழ் போடாபடவில்லை. மெல்ல கதவை திறந்து உள்ளே சென்றேன்