“என்னோட சந்தோஷத்துக்கும் அதுதாங்க காரணம்.” “புரியலையே. விளக்கமா சொல்லேன்.” “காலைலே அவர் எனக்கு போன் செஞ்சு. ‘முடிஞ்சா ரெண்டு பேரும் சேலத்துக்கு வாங்க. நாலு பேரும் சேர்ந்து தீபாவளி கொண்டாடலாம். முடியலைன்னா ரெண்டு பேரும் அங்கேயே சந்தோஷமா தீபாவளி கொண்டாடிட்டு, எப்ப வரணும்னு பிரியப் படறீங்களோ அப்ப மெதுவா வாங்க. ராகவன் உன் மேலே ரொம்ப ஆசையா இருக்கிறதா பூமா சொன்னா, அதனாலே புரிஞ்சு நடந்துக்க’ன்னு சொல்லி பர்மிஷன் கொடுத்துட்டார். அதான் அவ்வளவு சந்தோஷம்.” என்று சொன்ன என்னை அள்ளி எடுத்து முகமெங்கும் முத்தமிட்டு கொஞ்சி, ஜீன்ஸ் பட்டன்களை அவிழ்த்து, ஜிப்பை கீழே இழுத்து விட, எழுந்து நின்று ஜீன்ஸை கால் வழியாக உருவினேன். உருண்டு திரண்டிருந்த என் முலைகளுக்கிடையே ஊசலாடிய என் தாலிக் கொடியும், என் புடைத்த ஈரம் கசிந்த முக்கோணப் பெட்டகத்தை மறைத்தபடி வெளிர் நீல நிற பேன்டீஸ் மட்டுமே என் உடலில் ஒட்டி இருந்தது. மீண்டும் மடியில் உட்காரவைத்து என்னை அள்ளி அனைத்து கொஞ்சியபடியே பேன்டீஸ் எலாஸ்டிக்கை நெகிழ்த்தி, என் புடைத்த புண்டைக்கும் மேலாக கை விரல்களை அலைய விட்டு, அங்கே வளர்ந்திருந்த ரோமங்களை கொத்தாக சுருட்டிப் பிடித்து இழுக்க, ஆவ்” என்று அலறி, “என்னண்ணா இப்படியா இழுக்கறது வலிக்காதா?” என்று சொல்லி அவர் மூக்கைப் பிடித்து திருகினேன். “இப்படி சில்க் நூலாட்டம் வளத்து வச்சிருக்கியே, இதை எப்படி இவ்ளோ அழகா மெயின்டெயின் பண்றே? கனேஷுக்கு இப்படி இருந்தாதான் பிடிக்குமா?" ”ம்,...அவருக்கு இப்படி இருந்தாதான் பிடிக்கும். வாரத்துக்கு ஒரு தடவை லேசா ட்ரிம் செஞ்சு விடுவார். சீயக்காய் குளியல்தான். ஷேம்பு எல்லாம் யூஸ் பண்றதில்லை. ஏன்,.. உங்களுக்கு இப்படி இருந்தா பிடிக்காதா?’ “பூமா, உங்கிட்டே சொன்னதில்லையா?” “ஐய்யே,... இதையெல்லாமா ஒரு பொம்பளைகிட்டே கேப்பாங்க?” “ஆம்பிளைங்க்கிட்டேதான் கேப்பீங்களாக்கும்.” “ச்சீய்,...உங்களுக்கு கொஞ்சம் கூட விவஸ்தையே கிடையாது. நான் ஒரு மடைச்சி. நீங்க கேட்ட்துக்கெல்லாம் பதில் சொல்லிகிட்டு இருக்கேன் பார். விடுங்க புடவை கட்டிட்டு வந்து காட்டறேன்.” “புடவை கட்டவா உன்னை எல்லாத்தையும் அவுத்துப் போடச் சொன்னேன்.” “பின்னே எதுக்காம்” “எல்லாம் அதுக்குதான்”, என்று சொல்லிக் கொண்டே, முடிகளை விலக்கி, ஜூஸ் தழும்பி இருந்த வெடிப்பில் தன் விரல் ஒன்றைச் சொறுகி, கொஞ்சமாக உள்ளே நுழைக்க,”ஆவ்,...ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்,...எடுங்க கையை” என்று சிணுங்கியபடியே சொல்லி அவர் கையை நான் விலக்க முயன்று தோற்க, வெடிப்பின் கீழே இருந்து விரலை சொருகிய படியே நகர்த்தி வெடிப்பு மேலே வரை வந்து, கையை வெளியே எடுத்து, சொறுகி இருந்த விரலை எனக்கு காட்ட, அந்த விரல் முழுவதும் வழ வழப்பான என் அதிரச தேன் படர்ந்து மினு மினுப்பதை பார்த்த எனக்கு வெக்கத்தில் முகம் சிவக்க, தலையை தாழ்த்தினேன். தாழ்த்திய தலையை, தாவங்கட்டையில் ஒரு விரல் கொடுத்து தூக்கி, வெக்கத்தில் மருளும் என் கரு விழிகளைப் பார்த்தபடியே அவர் வாயைத் திறந்து, தேன் தோய்ந்த விரல் முழுவதையும் உள்ளே நுழைத்து சூப்பி சப்புக் கொட்ட, எனக்கு வெக்கம் என்னைப் பிடுங்கித் தின்ன, என் உடலெங்கும் சூடாகி வேர்த்தது. “விமலா” “,........” “வார்த்தைகள் வாயிலிருந்து வர அடம் பிடித்தது.’ “ஏய்,... விமலா” “ம்,...” “சூப்பர் டேஸ்ட்டுடி உன் ஜூஸ்” “,........” “என்னடி பேச மாட்டேங்கிறே?” “என்ன பேசறதாம்” “உன் ஜூஸ்தான் இன்னைக்கு எனக்கு தீபாவளி ஸ்வீட்.” ஆசையில் அவரை இழுத்தனைத்து காம வெறி பொங்க, முகமெங்கும் முத்தமிட்டேன். என்னை அள்ளி இரு கைகளிலும் ஏந்தி படிக்கட்டு வழியாக இறங்கி கீழ் போர்ஷனுக்கு வந்தார். அங்கே இருந்த அவர் படுக்கை அறைக் கதவைத் திறக்க,...., ”வாவ்” முதலிரவு அறை போல பூக்களால் அலங்கரித்திருந்தார். “இதையெல்லாம் எப்பண்ணா செஞ்சீங்க?” ஆச்சரியமாய் கேட்டேன். “. ‘இன்னைக்கு இரவு விருந்தா விமலாக்காவையே வச்சுக்கோங்க’ன்னு பூமா காலையிலேயே சொல்லிட்டா. அதான் இந்த அலங்காரம்.” என்று சொல்லிக் கொண்டே பூக்கள் தூவிய பெட்டில் என்னைப் பூ போல படுக்க வைத்து, அவர் உடைகளை அவசர அவசரமாக அவிழ்த்துப் போட்டு, வாங்கி வைத்திருந்த ஐந்து முழ ஜாதி மல்லி சரத்தை என்னைத் திரும்பச் சொல்லி, அவர் உருட்டுத் தடி என் மென்மையான புட்டங்களில் பட்டு, பட்டு போல உரச என் கூந்தலில் சூடி, என் நெற்றியில் குங்குமத்தை வைத்த போது, அவரோடு குடும்பம் நடந்த ஆசை வந்தது. அவர் அடிக் கிழங்கு அழகாக உருளைக் கட்டை போல உருண்டாட, அம்மன ஆணழகனாக பெட்டில் ஏறி என் தொடைகளை விரிக்கச் சொல்லி இடுப்புப் பக்கம் தன் முகத்தை கொண்டு வந்து, ”வேண்டாம், அங்கே எல்லாம் வாய் வைக்காதிங்க. விட்டுடுங்கண்ணா’ன்னு கெஞ்சித் தடுத்தும் கேக்காமே, என் தொடைகளை கைகளால் விரித்துப் பிடித்து, வாங்கி வந்த ஜீராவை அதில் வழிய வழிய ஊற்றி, ஊறிய அதிரச வெடிப்பைப் பிளந்து, அதில் வாயை வைத்து, வழிந்த ரசத்தை உறிஞ்சி, தினவெடுத்து ‘தின்’ என்று வீங்கி இருந்த பருப்பை தன் முன் பற்களால் லேசாக கடித்த போது, ‘ஜிவ்’ என்றிருந்தது. “அஹ்,....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ், ....ம்ம்மாஆஆ” இன்பத்தில் உடல் சிலிர்த்து அடங்கியது. நாக்கை நன்றாக உள்ளே விட்டு, என் அதிரசத்தின் அடி ஆழம் வரை ஆசையாய் நக்க நக்க, இன்ப வேதனையில் இடுப்பை இப்படியும் அப்படியும் ஆட்டி துடித்தேன். என் கைகள் என் அனுமதி இன்றி, தானாகவே என் முலைகளை மென்மையாகப் பிசைந்து விட, என் செவ்விதழ்கள் ஈர மினு மினுப்போடு தரை கண்ட சிறு மீனாய் தவித்து துடிக்க, காம மயக்கத்தில் கண் சொறுகினேன். அவர் நக்க நக்க இன்பம் எல்லை மீற, பருப்பு துடிக்க, உச்ச கட்ட்த்தில் ஷாக் அடித்தது போல, உடல் துள்ளித் துடித்து இன்பத்தை அலை அலையாக உடலெங்கும் பரவ விட்டது. இன்னும் அவர் ஆசையாக நக்க, கூச்சத்தால் அவர் முடியை கொத்தாகப் பற்றி மேலே தூக்கினேன். முகமெங்கும் என் அதிரச ரசம் அப்பி பரவியிருக்க முத்தெடுக்க ஆழ் கடலில் மூழ்கியவனைப் போல மூச்சிறைத்த அவரைப் பார்க்க பாவமாக இருந்தது. மேலே வரச் சொல்லி காதலாக கண் ஜாடை காட்டினேன். என் முலைகள் அவர் நெஞ்சில் பட்டுப் பிதுங்க என் மேலே பரவிப் படுத்தவரை அள்ளி அணைத்து உச்சி மோந்து, ஓனானாய்த் துள்ளும் அவர் அடிக் கிழங்கை பிடித்து அவர் முகம் பார்த்தேன். ஆசையாய் என் அதிரசம் வேண்டுமென்றார். மெதுவாக மேலும் கீழும் உறுவி விட்டு, அவர் இடுப்பை தூக்கச் சொல்லி, என் வெடிப்பில் அவர் அடிக் கிழங்கின் நுனியை வைக்க, அங்கே இருந்த வழ வழப்புக்கு அவர் சுன்னி, பூமாவுக்கு சொந்தமான பூல், என் புண்டையை பிளந்து கொண்டு வெண்ணையில் கத்தியாக இறங்கியது. என் மனசுக்கு பிடித்த ஆண் மகனின் சுன்னி புதிதாக என் புண்டைக்குள் கொஞ்ச கொஞ்சமாக இறங்குவதை நினைக்கும் போதே கிறக்கமாக இருந்தது எனக்கு. இதோ, தன் அவரின் அடித் தண்டின் முழு நீளமும் என் புண்டையின் அடி ஆழம் தொட்டு அடைக்கலம் ஆக, ஆப்படித்தது போலத்தான் இருந்தது எனக்கு. என் கணவரின் பூலை விட அண்ணனின் பூல் கொஞ்சம் பெருசுதான். தன் சுன்னி முழுவதையும், ஆசைப் பட்ட மாற்றான் மனைவியின் புண்டைக்குள் புதிதாக புகுத்திவிட்ட மகிழ்ச்சியில் அவர் இன்பப் பெரு மூச்சு விட, அவரைப் பார்த்து, ’இதற்குதானே ஆசைப் பட்டாய் பாலகுமாரா?’ என்று சொல்லி, அவர் இன்னும் ஓத்து இன்பமாய் இருக்க, அவர் ஓக்கும் ஓழுக்கு இடுப்பை இசைவாக தூக்கிக் கொடுக்கத் தோன்றியது. “அண்ணா?’ “ம்,....” “இன்னும் என்னண்ணா, அதான் உங்க ஆசைப் படி என் புண்டைக்குள்ளே உங்க சுன்னியை நுழைச்சுட்டீங்க. ஆட்டி, அசைச்சு, உங்க ஆசை தீர என்னை ஓத்துடுங்க.” என்று சொல்லி அவர் புட்டங்களை பிசைந்துவிட, மோக வெறி ஏறி என் முகமெங்கும் முத்தமிட்டு, சுன்னியை வெளியே உறுவி, மீண்டும் உள்ளே தள்ளி அழகாக ஓத்தார். அனுபவப் பட்டவரல்லவா, சீரான கதியில், சிறு உலக்கையால் என் செம்பவளப் புண்டையை குத்திக் கிழித்துக் கொண்டிருந்தார். “அஹ்,....அஹ்,....ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...ம்மாஆஆ” அவரின் அசுரத் தனமான ஓழுக்கு மூச்சிரைத்தது எனக்கு. இருவர் உடலிலும் வேர்வை ஆறாகப் பெறுக இன்ப வேள்வி நடந்த்து. அந்த நேரம் பார்த்து அவர் செல் அலற ‘நச்',.'நச்' என்று அவர் என் இளகிய புண்டையை ரெண்டாக கிழித்துவிடும் வெறியில் ஓக்க, காட்டுத் தனமான ஓழுக்கு கட்டிலோடு சேர்ந்து, என் கனிந்த முலைகளும் அதிர்ந்து குலுங்க, ”அண்ணாஆஆஆ” என்று நான் அலறிய அலறல் அந்த அறை எங்கும் எதிரொலிக்க, அவர் அடித்து ஆவேசத்துடன் ஓத்ததால் அலறிய என் அலறல் ஆனந்த தேனாய் அவர் காதில் பாய்ந்த்தோ என்னவோ, இன்னும் அழுத்தம் கொடுத்து ஓத்தார். ‘ஐயோ,... போதும்ண்ணா, விட்டுடுங்க’ என்று கத்த வேண்டும் போல இருந்தது எனக்கு. கண்களில் லேசாக கண்ணீர் வழிய, வேதனையை வெளிக் காட்டாமல் விம்மினேன். அன்புக்குரியவளின் வேதனை உணர்ந்த அவர், ”கொஞ்சம் பொருத்துக்கோம்மா. இதோ ஆய்டுச்சு.” என்று சொல்லி என் இடுப்பை தூக்கிப் பிடித்தபடி ஓக்க, ஓழ் சுகம் உடலெங்கும் இன்ப அலையாகப் பரவ, வேதனையில் பல்லைக் கடித்தபடி பெட் ஷீட்டை கசக்கி, கண்டபடி நெளிந்தேன். இடுப்பை நன்றாக பின்னுக்கு இழுத்து, என் இடுப்பை ஏந்திப் பிடித்து கடைசியாக ஓத்த அவர் கடப்பாரை ஓழுக்கு, அவர் சுன்னியின் முனை என் கர்பப் பையைத் தொட,”அம்மாஆஆஆஆஆஆஆ” என்றே வாய் விட்டு கதறிவிட்டேன். கோடை இடி இடித்து வானம் மழை நீரை சோவென கொட்டியது போல, அவர் சுன்னியிலிருந்து ஆறாய் பெருகிய விந்து அமுதமாய் என் புண்டையை நிரப்பியது. என் புண்டை வேதனையையும் ஆற்றியது. என் புண்டை கொடுத்த இன்ப சுகம் தாளாமல், “இன்பத் தேவடியாடி நீ.” என்று புகழ்ந்து, என்னை கட்டி அனைத்து கண்ட இடங்களில் முத்தமிட்டு, இதழ்களை கவ்வி சுவைக்க, கிழிந்த நாராய், முகமெங்கும் வேர்த்து, குங்குமம் கலைந்து, பூக்கள் கசங்கியது போல, களைத்துக் கிடந்தேன். இருந்தாலும், அடுத்தவள் புருஷனிடம் ஆழமான ஓழ் வாங்கிய அனுபவமும், சுகமும் என்னை இன்ப போதையில் மிதக்க விட, காம மயக்கத்தில் எப்போது கண்ணயர்ந்தேன் என்று தெரியவில்லை அதிகாலை ஐந்து மணி. அலாரம் அடித்தது. அதற்கு முன்னாலே அங்காங்கே பட்டாசு வெடிகள் பட படவென பொரிந்து தள்ளியது, நாங்கள் இணைந்த இந்த நாளை ஊரே கொண்டாடுவது போல இருந்தது. சத்தம் கேட்டு விழித்த நான் என் முகத்தோடு முகம் வைத்து, நிர்வாணமாக இருந்த என் தொடை மேல் கால் போட்டு நிம்மதியாக நிர்வாணமாக தூங்கிக் கொண்டிருந்த ராகவனைப் பார்த்தேன். அன்பு மேலிட அவர் நெற்றிக்கு முத்தம் கொடுத்து,” அண்ணா, எந்திரிங்க. இன்னைக்கு தீபாவளி.” என்று சொன்னபடியே நான் எழ “விமலா, நான் நேத்து ராத்திரிலேர்ந்தே தீபாவளி கொண்டாடிகிட்டுதானே இருக்கேன். எனக்கு நீதான் ஸ்வீட். எவ்வளவு சாப்பிட்டாலும் ஆசை அடங்க மாட்டேங்குது. இப்பவும் சாப்பிடணும் போல இருக்கு கிட்டே வாயேன்.” பயந்து அவரை விட்டு விலக, எழ முயற்சி செய்த என் கையைப் பிடிக்க,... நைட் என் ஆப்பத்துக்குள் ஜீராவை ஊத்தி, நாக்கு தேய தேய அவர் நக்கி சுவைத்தது ஞாபகத்துக்கு வர, என்ன சொல்ல வருகிறார் என்பதைப் புரிந்து கொண்ட நான், ”ச்சீய்,... விடுங்க” என்று சொல்லி அவரிடம் இருந்து போராடி எழுந்து, விடுபட்டு, அவர் லுங்கியைக் கட்டிக் கொண்டு, அவர் சட்டையைப் போட்டுக் கொண்டு, வெளியே வந்து, வென்னீர் வைத்து, வந்து அவரை மீண்டும் எழுப்பி, குளியலறைக்கு அழைத்துச் சென்று உட்கார வைத்து, நேற்றிரவு ஆண் மகனாய் என் அடி மைதானத்தில் புழுதி பரக்க, தன் பூலைப் புழுத்தி விளையாடி என்னை வெற்றி கொண்ட அவருக்கும், அவர் அடி ஆளுக்கும் நான் எண்ணெய் தேய்த்துவிட, நான் தடுத்து விலக விலக அவர் என்னை எங்கெங்கோ தொட்டு தடவி, எனக்கு எண்ணெய் தேய்த்து விளையாட, இருவரும் சேர்ந்து எண்ணெய் தேய்த்து குளித்தோம். குளித்து முடித்த ராகவனை புது வேஷ்டி கட்டி, புது சட்டை போட்டு ஹாலில் இருந்த சோபாவில் உட்காரச் சொல்லி, நானும் குளித்து முடித்து ஒரு பெரிய டர்க்கி டவலை மார்பையும் இடுப்பையும் மறைக்கும் படி கட்டி, இன்னொரு வெள்ளைத் துண்டை தலைக்கு சுற்றி சுருட்டி, கூந்தலைப் போல முடிச்சிட்டு, குளித்த ஈரம் சோப்பு வாசனையுடன் திவலை திவலையாக மேனியெங்கும் முத்துகளைப் போல பூத்து நிற்க, காலில் அணிந்திருந்த, வெள்ளிக் கொலுசுகள், ‘ஜல்’ ‘ஜல்’ என்று சங்கீதம் பாட ஹாலுக்கு வந்தேன். ஹாலுக்கு வந்து ஜன்னல் கதவுகளை சாத்தி விட்டு, ராகவன் படித்துக் கொண்டிருந்த தினசரியை பிடுங்கி தூரப் போட்டு, அவரை ஆசையாகவும், அன்பாகவும் பார்த்துக் கொண்டே அவர் முன்னாலேயே என் உடலில் சுற்றி இருந்த டர்க்கி டவலை அவிழ்த்து தூர தூக்கிப் போட்டு, “அண்ணா என்னை அம்மனமா பாக்கணும்னு ஆசைப் பட்டீங்களே. இந்த ஆசைத் தங்கச்சியின் அம்மனம் உங்களுக்கு பிடிச்சிருக்கா. உங்க ஆசைப் படி, அதிகாலைலேயே எழுந்து, என் அதிரசத்தை மொழு மொழுன்னு ஷேவ் செஞ்சி வச்சிருக்கேன்.” “உன் புண்டை ஷேவ் செஞ்சு, அகலமா புடைச்சு, அல்வா துண்டு மாதிரி இருக்கு விமலா. ஆசை தீர கவ்வி கடிச்சு திங்கணும்னு தோணுது.” “தின்னுங்களேன். யார் வேண்டாம்கிறது?” என்று சொல்லிக் கொண்டே,... . என் நிர்வாண அழகை ராகவன் பார்த்து ரசிக்க ரசிக்க அவர் எடுத்துக் கொடுத்த பேன்டீஸ், பிரா அணிந்து, மாட்ட முடியாமல் இருந்த ஹூக்குகளை மாட்டச் சொல்லி, பாவாடையை தொப்புளுக்கு கீழே ஒரு ஜான் இறக்கிக் கட்டி, கழுத்தின் முன் பக்கம் நன்றாக இறக்கி வெட்டி தைக்கப்பட்ட ஜாக்கெட் அணிந்தேன். முக்கால் வாசி முலைப் பிளவு அவர் கண்களில் பட, ஆசையாகப் பார்த்துக் கொண்டே தன் அடிக் கிழங்கை உறுவினார். அவர் எடுத்துக் கொடுத்த பட்டுப் புடவையை, துணிக்கடை பொம்மை போல அழகாகக் கட்டினேன். தலை வாரினேன். பின்னலிட்டேன். நெற்றியில் குங்குமத்தையும் கூந்தலில் மல்லிகைப் பூச்சரத்தையும் அவர் கையால் வைக்கச் சொல்லி அவர் முன் நின்றேன். “என்னண்ணா நீங்க வாங்கிக் கொடுத்த புடவையை நான் கட்டி, நீங்க பாக்கணும்னு ஆசைப் பட்டீங்களே. நீங்க வாங்கிக் கொடுத்த புடவையிலே அழகா இருக்கேனா?” “விமலா நீ புடவையிலே மட்டுமில்ல, அது இல்லாம கூட அழகாத்தான் இருக்கே. இந்த தீபாவளியை நான் மறக்க முடியாது.” ‘அண்ணா” “ம்,....” “நீங்க மட்டும் தீபாவளி ஸ்வீட் சாப்பிட்டீங்க. எனக்கு தீபாவளி ஸ்வீட் வேண்டாமா?” “ நம்ம ரெண்டு பேருக்காகத்தான் இவ்வளவு ஸ்வீட் வாங்கி வச்சிருக்கேன். எது வேணுமோ எடுத்து சாப்பிடு. இதுக்கு என்னை கேக்கணுமா என்ன?’ “எனக்கு பிடிச்ச ஸ்வீட்டை எடுத்துக்கவா?” “ம்,..” “கிட்ட வாங்க.” என் அருகில் வந்த அவரின் வேஷ்டிக்குள் கையை விட்டேன். சர்க்கரை வள்ளிக் கிழங்கு போல சரிந்திருந்த்து. “அடியே கள்ளி. உனக்கு இந்த ஸ்வீட் தான் வேணுமா. எடுத்துக்கடி” என்று சொல்லி அவர் வேஷ்டியை அவிழ்த்து ஒரு ஓரமாக வீச, நின்றிருந்த அவர் முன்னே மன்டி இட்டு உட்கார்ந்து, அவர் புட்டங்களை ஆதரவாகப் பற்றி, இடுப்பில் முகம் புதைத்து பூலோடு சேர்த்து, கொட்டைகளுக்கும் முத்தமிட்டு கொஞ்ச, வீறு கொண்டு எழுந்தான் வீரன். ஒரு கையால் அதனை ஏந்திப் பிடித்து, பசுவின் பால் மடி கறப்பதைப் போல மெதுவாக உறுவி விட, தண்டாயுதமாய் நீண்டு பெருத்தது. நேத்து ராத்திரி என் புண்டையைக் கிழித்த சுன்னி இதுதானா என்று பார்க்கும் போதே பயமாக இருந்தது. கைவிரல்களை வளையமாக்கி லேசாக உறுவிக் குலுக்கினேன். டார்ச் லைட் போல டங் டங் என்று ஆடியது. “விமலா” அவர் முகத்தை அண்ணாந்து பார்த்தேன். ஆசையாக எதையோ எதிர்பார்ப்பது போல இருந்தது. ஆண் மகனின் ஆசை எனக்குத் தெரியாதா? அவரைப் பார்த்து கண் அடித்து, திரண்ட சுன்னி முனைக்கு முத்தம் கொடுத்து, அழகாக வாய் விரித்து என் உதடுகள் அவர் சுன்னி உரச உள் வாங்கினேன். தொண்டைக் குழியைத் தொட்டது. மீண்டும் வெளியே உறுவி வெளியே எடுத்து , என் அன்புத் தோழி பூமாவின் புண்டைக்குள் போய் வரும் சுன்னி இதுதானா? என்று என் எச்சிலால் பள பளத்த சுன்னியை உருட்டி உருட்டி ஆசையாகப் பார்த்து, மீண்டும் உள்ளே சொருகினேன். ‘ராத்திரி என் புண்டையை என்ன பாடு படுத்தினே?’ என்று அவர் சுன்னியை கேளாமல் கேட்டு, அவர் தொடைகளைப் பிடித்துக் கொண்டு, சுன்னியை என் தொண்டை அடி ஆழம் வரை சொருகி, ஆடி ஆடி, கடைவாயில் எச்சில் வழிய ஊம்ப, அவருக்கு இன்பம் தலைக்கேற காம மயக்கத்தில் நிலையாக நிற்க முடியாமல் தவித்தார். என் நெற்றியில் விழுந்து புரண்ட முடிக் கற்றையை ஒதுக்கி விட்டபடி, என் வெது வெதுப்பான வாய்க்குள் தன் சுன்னியை சுகமாக நுழைத்துக் கொண்டிருந்தார்.
“விமலா” வாய் நிறைய அவர் சுன்னியை வைத்தபடி 'என்னண்ணா' என்பது போல பார்த்தேன். “ஸ்வீட் வேணும்னு கேட்டியே, வேணுமா?” “இந்த ஸ்வீட்டே போதும்ண்ணா,’ என்று சொல்ல முயன்று, அவர் எந்த ஸ்வீட்டை சொல்கிறார் என்ரு அறிய ஆவல் கொண்டு பார்க்க, என்வாயிலிருந்து அவர் சுன்னியை என் எச்சில் ஒழுக ஒழுக உறுவி எடுத்து, என்னை விட்டு விலகி சென்றவர், பத்து நொடியில் ஒரு கின்னத்தில் ஜீராவை எடுத்து வந்தார். எடுத்து வந்த ஜீராவை, தன் சுன்னியை ஏந்தி என்னைப் பிடிக்கச் செய்து, அதன் மேல் ஜீராவை சொட்ட சொட்ட ஊற்றி என் வாய்க்குள் தள்ள, வழிந்த ஜீராவைச் சுவைத்தபடி வழ வழத்த வாழைப் பழ சுன்னியை வாய் நிறைய வாங்கி ஊம்பினேன். பத்து நிமிஷமாய் இடை விடாமல் ஜீராவை ஊற்றி ஊற்றி நான் ஊம்பியதில் சுன்னிக்கு கிடைத்த சுக இன்பம் மின்னலாய் தலைக்கேற, உடல் முறுக்கேறி கண்கள் மயங்க, என்னை காதலாகப் பார்த்த போது, அவரின் கஞ்சி காட்டாற்று வெள்ளமாய் வரப் போவதை உணர்ந்தேன். விரைத்த சுன்னி என் தொண்டை குழிக்குள் நன்றாக சொறுகிக் கொள்ளும் அளவுக்கு என் தலையை தன் இடுப்போடு அழுத்த, அனுபவத்தின் காரணமாக அருவி போல ஆண் தேன் பெருகி வருவதை உணர்ந்து, அதை சொட்டு விடாமல் உறிஞ்சிக் குடிக்க தயாரானேன். என் தலையை தன் இடுப்போடு அழுத்திப் பிடித்துக் கொண்டு இடுப்பை ஆட்டி,”யேய்.....என் ஆசைத் தேவடியா” என்று முனகி, சுன்னியை என் அடித் தொண்டையில் சொறுகிய போது மூச்சடைத்த்து, அடுத்த கனமே, அவரது விந்து, வெது வெதுப்பாக வெள்ளைப் பாயாசமாக வெள்ளம் போல என் வாய்க்குள், ‘சர், ‘சர்’ என்று சீறிப் பாய, அதன் வேகத்துக்கு ஏற்றபடி, உறிஞ்சி மடக் மடக் என்று கண்களை மூடிக் கொண்டு குடித்தேன். இதயத் துடிப்பு எகிற, தஸ் புஸ் என்று மூச்சு வாங்க, அவரின் விந்து என் தொண்டையில் இறங்குவதை ஆசையாகப் பார்த்தார். இன்ப ஆட்டம் முடிந்து, சுன்னி சுருங்க, அதை வாயிலிருந்து எடுத்து, சுற்றிலும் நக்கி, அண்ணனைப் பார்த்து சிரித்தேன். எழுந்து வா என சைகை செய்தார். எழுந்த என்னை காமப் பாசத்தில் கட்டி அனைத்து, என் முகமெங்கும் முத்தமிட்டு, என் உதடுகளில் நான் உறிஞ்சியது போக எச்சமாக ஒட்டி இருந்த ஜீராவோடும், என் எச்சிலோடும் கலந்திருந்த அவர் விந்துத் துளியை என் உதடுகளைக் கவ்வி அதை அவரே சுவைத்த போது காம சுகம் கவிதையாய் தெரிந்தது. “என் உதடுகளை கவ்வி சுவைத்தவர்,”என் சுன்னி டேஸ்ட் உனக்கு பிடிச்சிருக்கா விமலா” “ம்,... நல்லா டேஸ்ட்டா இருந்துச்சுண்ணா. பூமா கொடுத்து வச்சவதான்.” “பூமா கொடுத்து வைக்கலைம்மா. கணேஷ் தான் கொடுத்து வச்சிருக்கார்.” “என்னண்ணா சொல்றீங்க” “ஏனோ பூமாவுக்கு ஊம்பறது பிடிக்கலை. ஆனா நீ அதிலே எக்ஸ்பர்ட்டா இருக்கே. உன் தங்கச்சிக்கும் அதை கத்துக் கொடேன்.” “அதெல்லாம் அவர் பாத்துக்குவார்ண்ணா. ஊம்பறதும் ஒரு கலைதான்னு சொல்லி, இந்தக் கலையை அவர்தான் கத்துக் கொடுத்தார்.” “சரி, வாங்கண்ணா ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து சாமி கும்பிட்டுட்டு, பட்டாசு வெடிப்போம், மத்தாப்பு கொளுத்துவோம்.” இருவரும் சேர்ந்து சாமி கும்பிட்டோம். நான் அவர் காலில் விழுந்து வணங்க, கை பிடித்து தூக்கி, நெற்றியில் பாசமாக முத்தமிட, அவர் வாங்கி வைத்திருந்த பட்டாசுகளை வெடித்து, மத்தப்புகளை கொளுத்தி, பட்டுப் புடவை, பட்டு வேஷ்டி, சட்டை சர சரக்க இருவரும் சேர்ந்து நின்ற படி தீபாவளியை கொண்டாடி சிரித்து மகிழ்ந்தோம். மதியம் 1 மணி. விழித்துக் கொண்டு, முனகினேன். என் வீட்டில் டிவி பார்த்துக் கொண்டே, ஏதோ சமையல் வேலையில் இருந்தவள். நான் எழுந்துகொண்டதைப் பார்த்ததும்,”அண்ணா, எழுந்திட்டீங்களா,...இதோ வந்திட்றேன்” என்று சொல்லி, சமையலறைக்குச் சென்று பால் காய்ச்சி எடுத்து வந்தவள், வாங்கி வந்த ப்ரெட்டை அதில் தோய்த்து எனக்கு ஊட்டி விட்டாள். நாலைந்து ஸ்லைஸ் சாப்பிட்டதும் கொஞ்சம் தெம்பு வந்தது போல இருந்தது. மதியம் சாப்பிட வேண்டிய மாத்திரையை எனக்கு எடுத்துக் கொடுத்து, என்னை சுடு தண்ணீரில் விழுங்கச் சொல்லி, கொஞ்ச நேரம் அருகிலேயே உட்கார்ந்திருந்து விட்டு எழுந்தாள். “அண்ணா வீட்டுல கொஞ்சம் வேலை இருக்கு. ரெஸ்ட் எடுங்க இதோ வந்திட்றேன் மாத்திரையும், ப்ரெட்டும் சாப்பிட்ட நான் மீண்டும், நானும் அசதியில் தூங்கி விட்டேன். மாலை ஆறு மணிக்கு வீட்டுக்கு வந்தாள். நானும் கொஞ்சம் கண் விழித்தேன். “அண்ணா நல்ல தூக்கம் போல.” “ஆமாம்மா, அடிச்சுப் போட்டாப்பல அசதியா இருந்தது. கொஞ்சம் தூங்கிட்டேன்.” “இப்போ எப்படிண்ணா இருக்கு?” “இப்போ கொஞ்சம் பரவாயில்லைம்மா. இருந்தாலும் கொஞ்சம் சோர்வா இருக்கு.” “ஒன்னும் கவலைப் படாதீங்கண்ணா, எல்லாம் சரியாய்டும். இப்ப உங்களுக்கு பால் வேணுமா, காபி குடிக்கறீங்களா?” “காபி கொஞ்சம் போட்டுக் கொடேன்". அந்த நேரத்தில் பூர்ணிமா கையிலிருந்த செல் போன் அடித்தது. எடுத்துப் பார்த்து, “அவர்தான்” என்று என்னிடம் மென்மையாக சொல்லி விட்டு, போனை ஆன் செய்து,... ,”சொல்லுங்க?” “இப்ப எப்படி இருக்கார். ஹாஸ்பிட்டல் கூட்டிகிட்டு போனியா?” “இப்ப கொஞ்சம் பரவாயில்லேங்க,...” என்று ஆரம்பித்து, அவள் காலையில் வந்தது முதல் இப்போது வரை நடந்த அத்தனையும் ஒன்று விடாமல் சொல்லி முடித்தாள். அதன் பிறகும் அவள் கனவன் ராகவன் ஏதோ சொல்லிக் கொண்டிருக்க,....ம்,ம் என்று பதில் சொல்லி, பேச்சு முடிந்ததும் போனை ஆஃப் செய்து, சமையலறைக்கு காபி போட்டு எடுத்து வரச் சென்றாள்” காபியைக் குடித்துக் கொண்டே,”என்னம்மா சொல்றார் உன் புருஷன்” உங்களுக்கு ராத்திரிக்கு இட்லி செஞ்சு கொடுக்கணுமாம். மாத்திரையை ஞாபகமா எடுத்துக் கொடுக்கணுமாம். ராத்திரிக்கு உங்களுக்கு துணையா நான் உங்க வீட்லேயே படுத்துக்கணுமாம். “ஏம்மா, என் வீட்டுக்கு உன் புருஷன் இல்லாத நேரத்துல அடிக்கடி வந்துட்டு போனா பாக்கிறவங்க தப்பா எடுத்துகிட்டா என்ன பண்றது?” “பாக்கிறவங்க ஆயிரம் சொல்வாங்க. நல்லதோ, கெட்டதோ, அனுபவிக்கறது நாமதானே. அதுவுமில்லாம இந்த ஹால்லே இருந்து கீழ் வீட்டுக்கு போற படிக்கட்டை நான் யூஸ் பண்ணினா யாருக்கும் ஒன்னும் தெரியாது.” சொல்லிச் சென்றவள், இரவு 7 மணி சுமாருக்கு, இட்லி செய்து அதற்கு தொட்டுக் கொள்ள காரச் சட்னி செய்து, அதை ஹாட் பாக்ஸில் போட்டு, ஹாலில் இருந்த படிக்கட்டு வழியாக மேலே வந்தாள். பூர்ணிமாவின் கனிவான கவனிப்பாலும், மாத்திரை மருந்துகள் சாப்பிட்டதாலும் உடம்பு ஓரளவுக்கு தேறி இப்போது நலமுடன் இருந்தேன். “அண்ணா எப்படி இருக்கீங்க?” குளித்து, ஃப்ரஷ்ஷாக, தலைக்கு மல்லிகைப் பூ சரம் வைத்து வேறு புடவை மாற்றி, பகலில் பார்த்ததை விட இன்னும் அழகாகத் தெரிந்தாள். சோஃபாவில் உட்கார்ந்து டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்த என் லுங்கிக்குள்ளே சுன்னி லேசாக நெளிந்தது. “என்னண்ணா அப்படிப் பாக்கறீங்க?” “இந்தப் புடவையிலே அழகா இருக்கேம்மா.” தனியாக நானும் அவளும் இருக்கிற தைரியத்தில் சொல்லி விட்டேன். “அழகை ரசிச்சது போதும்ணா. சூடா இட்லி, சட்னி செஞ்சு எடுத்துட்டு வந்திருக்கேன். கை கழுவிட்டு வாங்க சேர்ந்து சாப்பிடலாம். ‘சாப்பிடலாம்’ என்று சொல்லி முடிக்கும் போது, லேசாக விலகிப் போன முந்தானையை மூடுவதற்காக அவள் முந்தானையை இழுத்து விட்ட நேரம், சைடில் ஜாக்கெட்டோடு தெரிந்த முலை அழகை பார்த்து ரசித்தபடி,”ஆமாம்மா, பசியாத்தான் இருக்கு சாப்பிடணும்.” என்று சொல்லி டைனிங்க் டேபிள் முன் உட்கார்ந்து இருவரும் சாப்பிட்டோம். பூர்ணிமாவின் கரு விழி கண்களும், அவள் சிவந்த இதழ்களும், பால் வன்ணப் பற்களும், இட்லி சாப்பிட்ட அழகும், சின்ன இடையும், பெருத்த முலையும் தனிமையும், மல்லிகைப்பூ மணமும் எனக்குள் காம ஆசையை கிளறி விட்டது. கட்டுப் பாட்டோடு கன்னியம் காத்தேன். கொஞ்ச நேரம் டிவி பார்த்தோம். “அண்ணா எனக்கு தூக்கம் வருது. நான் போய் படுக்கிறேன். நீங்க டிவி பாத்துட்டு தூங்க வரும் போது, கதவு நல்லா பூட்டி இருக்கான்னு பாத்துட்டு, லைட்டை எல்லாம் அணைச்சிட்டு தூங்க வாங்க” என்று சொல்லிவிட்டு நானும் என் மனைவியும் படுக்கும் கட்டிலில், என் மனைவி படுக்கும் இடத்தில் பூர்ணிமா சென்று படுத்துக் கொண்டாள். நான் தனியாக டிவியின் முன்னால், டிவி யை கண்கள் மட்டும் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, பல எண்ணங்கள் என்னை அலை கழித்தன. எனக்கும் தூக்கம் வந்தது. பெட் ரூம் சென்றேன். அழகாக படுத்து உரங்கிக் கொண்டிருந்தாள். லேசாக அவள் முந்தானை நெகிழ்ந்து, ஒரு பக்க பால் கலசம் பூரித்து புடைத்து தெரிய, அதைப் பார்த்து எச்சில் விழுங்கினேன். ஒரு கனம் தடுமாறி பின், பக்கத்தில் கிடந்த போர்வையை எடுத்து அவள் கழுத்து வரை போர்த்தி விட்டு, பெட் ரூமில் எரிந்து கொண்டிருந்த லைட்டை அணைத்து, நைட் லேம்ப்பை எரியவிட்டு, நானும் ஒரு ஓரத்தில் படுத்து கட்டுப்பாடும், கண்ணியமும் நிறைந்த ஆண் மகனாக தூங்கினேன். சென்னை. இரண்டு வாரம் கழித்து, அதே புதன் கிழமை. ஸ்டேசனை விட்டு ஆஃபீஸுக்கு போக பஸ் பிடிக்க ரோட்டிலே ஓரமா நான் நடந்து போய்கிட்டு இருந்தேன்., டூ வீலர் காரன் எவனோ ஒருத்தன் பிரேக் பிடிக்க முடியாம தடுமாறி என் பின் பக்கமா மோத,...மோதினதில் நான் பலமாக அடிபட்டு ரோட்டிலேயே மயங்கி விழுந்துட்டேன். நல்ல வேளை நான் ரோட்டு ஓரமா அடி பட்டு விழுந்ததினாலே பெரிசா எதுவும் நடக்கலை கூட்டம் கூடி வேடிக்கை பார்த்தாங்களே தவிர, எனக்கு உதவ யாரும் முன் வரலை. மயக்கம் தெளிஞ்சு லேசா கண் விழிச்சுப் பாத்தா,... இடுப்பிலேயும், முகத்திலேயும் பலத்த அடி பட்டு, வலது காலில் பெரிய கட்டுப் போட்டு ஹேங்கரில் தொங்கவிடப் பட்டிருக்க, தலையிலும், இடது கையிலும் கட்டுப் போடப்பட்டு ஹாஸ்பிட்டல்லே இருக்கேன். என் கணவருக்கு போன் பண்ணலாமுன்னு பாத்தா, என் செல் ஃபோனோட என் ஹேன்ட் பேக்கும் காணாம போய் இருந்தது. போட்டிருந்த கட்டுகளைப் பார்க்கும் போது எழுந்து நடக்க முடியாத்து போல இருந்தது என்னை படுக்க வைத்திருந்த அந்த ICU அறையைப் பார்த்தாலே பயமாக இருந்தது. சேலத்திலிருந்த என் கணவருக்குக்கு போன் செய்து உடனே வரச் சொல்லாமென்றாலும் அதற்கும் வழி தெரியாமல் தடுமாறினேன். சிறிது நேரத்தில் யாரோ கதவைத் தள்ளிக் கொண்டு வர,...பார்த்தால்,ராகவன் சார். “வாங்கண்ணா, நான் இங்கே எப்படி?” “ரோட்ல நீ அடி பட்டு விழுந்தட்டேம்மா. அந்தப் பக்கம் நான் எதேச்சையா வந்தப்போ அடிபட்டு விழுந்துகிடக்கிறது நீதான்னு தெரிஞ்சுகிட்டு நான் தான் ஆம்புலன்ஸ் வரச் சொல்லி உன்னை இங்கே கொண்டு வந்து சேத்திருக்கேன். ஒன்னும் பயப் படாதே.” “என் ஹேன்ட் பேக்?. அதிலே என் செல் போன்.? பணம்.?” “எல்லாம் பத்திரமா இருக்கு. ஆனா உன் செல் போன்தான் கொஞ்சம் டேமேஜ் ஆயிடுச்சு. அதை நீ யூஸ் பண்ண முடியாது.” “சரி,...உங்க போனை கொஞ்சம் கொடுங்கண்ணா, அவருக்கு போன் செஞ்சு விஷயத்தை சொல்லிட்றேன்.” ராகவனிடம் இருந்து போனை வாங்கி, அவருக்கு போன் செய்தேன். “என்னங்க, கொஞ்சம் பதட்டப் படாம கேளுங்க..” ‘ஏதாவது கெட்ட செய்தியா?” ‘அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை. ஒரு சின்ன ஆக்ஸிடென்ட்ல லேசா அடி பட்டதினாலே என்னை ஹாஸ்பிட்டல்ல சேத்திருக்காங்க. எழுந்து நடக்கக் கூட முடியலை.. பாத் ரூம் அதுக்கு இதுக்கு போக பக்கத்துல துணைக்கு யாரும் இல்லை. நீங்க லீவு போட்டுட்டு வந்துடுங்களேன்..” என்று ஆக்ஸிடென்ட் ஆனதிலிருந்து ஹாஸ்பிடல் வந்து சேர்ந்த்து வரை அனைத்தையும் சொன்னேன். “அய்யய்யோ!!, இப்ப என்ன பண்றதுன்னு தெரியலையே. இங்க ஏதோ பிரச்சினையிலே பஸ் ஸ்ட்ரைக். டாக்ஸி பிடிச்சு வந்துடலாமுன்னா எந்த வண்டியையும் ஓட விடறதில்லையாம்.. ட்ரெயின் கூட கேன்சல் பண்ணிட்டாங்கன்னு கேள்விப் பட்டேன். எப்படிப் பாத்தாலும், நான் நைட்டுதான் வர முடியும். அது வரைக்கும் எப்படியாவது அட்ஜஸ்ட் செஞ்சுக்கோயேன். ஸ்ட்ரைக் முடிஞ்ச உடனே எப்படியாவது வந்திட்றேன். ஆம்புலன்ஸ் வந்து தூக்கிகிட்டு போற அளவுக்கு அடி பட்டிருக்கேடி. இவ்வளவு தூரத்துல நீ வேலை பாத்துகிட்டு, உனக்கு ஏதாவது ஒன்னுன்னா நான் என்னடி பண்ணுவேன்?” என் கண்கள் என்னை அறியாமல் கலங்கியது. “எனக்கு ஒன்னும் ஆகாது. நீங்க வாழற வரைக்கும் உங்க கூட, உங்களுக்கு மனைவியா இருந்து செய்ய வேண்டிய கடமையை செஞ்சுட்டுதான் போவேன். நான் சொல்ல வந்ததைக் கொஞ்சம் கேளுங்களேன்.” “................” “கீழே அடி பட்டு விழுந்த நான், எப்படி இந்த ஹாஸ்பிடலுக்கு வந்தேன்னு ஒரே குழப்பமா இருந்துச்சு. கீழ் வீட்டு ராகவன் அண்ணன் தான் ஆக்ஸிடென்ட் ஆன இடத்திலேர்ந்து என்னைக் காப்பாத்தி, இந்த ஹாஸ்பிட்டல்லே சேத்து, பணம் கட்டி என்னை கவனமா பாத்துகிட்டார்ங்கிறதை அப்புறமாதாங்க தெரிஞ்சிக்கிட்டேன்.” “ நல்ல வேளைடி. ராகவன் சார் செஞ்ச நன்றியை நாம என்னைக்கும் மறக்கக் கூடாதுடி. ஆண்டவன்தான் அந்த நேரத்துக்கு ராகவன் சாரை அங்கே அனுப்பி வச்சிருக்கான்” “ஆமாங்க,..... முன்னே பின்னே தெரியாத ஊர்லே நல்லா போய்க்கிட்டு இருக்கிற வரைக்கும் ஒன்னு பிரச்சினை இல்லை. எதாவது பிரச்சினைன்னு வந்துட்டா சமாளிக்கிறது ரொம்ப கஷ்டம்ங்க.” “சரிடி,.... அப்புறமா அவரை நேர்ல பாத்து தேங்க்ஸ் சொன்னியா?” “இல்லைங்க,...”. “என்ன விமலா இப்படி இருக்கே,....போய் முதல்லே அவருக்கு தேங்க்ஸ் சொல்லிட்டு, அவர் ஹாஸ்பிட்டல், அது, இதுன்னு எவ்வளவு செலவு செஞ்சிருக்கார்ன்னு கேட்டு சொல்லு அதைக் கொடுத்துட்டு வரலாம்.” “அவரும் பக்கத்துலதாங்க இருக்கார். அவர் கிட்டேயே பேசுங்க.” “சார், நான் தான் கணேஷ் பேசுறேன்” “சொல்லுங்க என்ன விஷயம்?” “நீங்க என் மனைவியை காப்பாத்தி ஹாஸ்பிடல்லே சேத்த்துக்கு ரொம்ப நன்றிங்க. நான் சொல்ற இந்த நன்றி எல்லாம் நீங்க செஞ்ச உதவிக்கு முன்னாலே ரொம்ப சின்னதுங்க. என் நன்றிக் கடனை எப்படி தீக்கறதுன்னு தெரியலை..”. “சரிங்க கணேஷ், பெரிய வார்த்தை எல்லாம் சொல்லாதீங்க. பெரிசா ஒன்னும் நான் செய்யலை. ஒன்னும் பயப் படாதீங்க. உங்க மனைவியை ஹாஸ்பிடல்லே சேத்ததே நான்தான். எல்லாம் நான் பாத்துக்கறேன். லேசான காயம்தான். நீங்க ஸ்ட்ரைக் முடிஞ்சு வந்தா போதும்.” போனை கட் செய்த அடுத்த நொடி, பூர்ணிமாவிடம் இருந்து ராகவனுக்கு அழைப்பு. “என்னங்க,...” “சொல்லும்மா.” “அக்காவுக்கு ஆக்ஸ்டென்ட் ஆகி பலமா அடி பட்டு ஹாஸ்பிடல் சேத்திருக்காங்களாமே. கேட்டதும் எனக்கு பக்குன்னு ஆயிடுச்சு. அண்ணன் சொல்லிட்டு ரொம்ப கவலையா இருக்கார்.” “ஒன்னுமில்லை பூமா. ஒரு டூ வீலர்காரன் மோதினதிலே கீழே விழுந்துட்டாங்க. லேசா அடி பட்டிருக்கு. பயப்படற அளவுக்கு வேற ஒன்னும் இல்லை.” “அப்புறம் எதுக்கு ஹாஸ்பிடல்ல ஐ. சி. யூ- லே சேத்திருக்காங்களம். நீங்க அங்க இருந்து என்ன புண்ணியம்? என்ன செய்வீங்களோ தெரியாது. அவங்களை நல்ல படியா பக்கத்திலேர்ந்து பாத்து, கவனிச்சு, ஆகிற செலவை செஞ்சு அக்காவை நல்ல படியா வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வர்றீங்க.” “ சரிம்மா, ஹாஸ்பிடல்லே சேத்த்தே நாந்தான். உன் அக்காவுக்கு ஒன்னும் ஆகாது பயப்படாதே சரி, போனை கட் பண்ணு நான் அப்புறமா பேசுறேன்..” “அக்கா இப்ப எப்படி இருக்காங்க. அவங்களால பேச முடியுது இல்ல.” “ம்,..” “அக்கா கிட்டே போனைக் கொடுங்க.” போனை ராகவன் என்னிடம் தந்தார். “அக்கா நீங்க ஒன்னும் பயப்படாதீங்க. நீங்க பூரணமா குணமாகிறவரைக்கும், நல்ல படியா உங்களை கவனிக்கச் சொல்லி இருக்கேன். டெய்லி போன் செய்ங்க. வச்சுடட்டுமா.” ஆபத்து கட்டத்தை தான்டியதால், ஸ்பெஷல் வார்டுக்கு மாற்றினார்கள். “ஏங்க, நீங்க சாப்பிட ப்ரெட் ஸ்லைஸும், ஃப்ரூட்ஸும் வாங்கி வந்திருக்கேன். கொஞ்சமா எழுந்து சாஞ்சு உக்காருங்க.” எழ கஷ்டப் பட்டேன். என் நிலையை உணர்ந்தவர், நர்ஸை தேடிப் பார்த்துவிட்டு யாரும் கிடைக்காததால், செய்வதறியாமல் நிற்க,... தடுமாறி எழுந்த நான் படுக்கையின் ஒரு பக்கமாக சாய்ந்து விழப் போக, பதறி ஓடி வந்து என்னைத் தாங்கிப் பிடிக்க உறுதியான, அன்பான மனசுக்குப் பிடித்த ஆண் மகனின் ஸ்பரிசம் என் உடம்புக்குள் என்னவோ செய்ய வெக்கத்தில் அவர் முகத்தை பார்க்க கூச்சப்பட்டேன். “ஏங்க அதுக்குள்ள என்ன அவசரம். உங்க கை, கால்ல ஃப்ராக்சர் ஆகி இருக்கு தெரியுமா?” அதிர்ந்தேன். “ சின்ன காயம்னு சொன்னீங்க. இப்போ ஃப்ராக்சர்ன்னு சொல்றீங்க.” “நீங்களும் மத்தவங்களும் பயப்படக் கூடாதுங்கிறதுக்காக அப்படி சொன்னேன். கை கால்ல ஃப்ராக்சர். அப்புறம் தொடையிலே கன்னிப் போற அளவுக்கு அடி பட்டிருக்கு.” அப்போதுதான் என் வலது தொடையை துணிக்கு மேலாக தொட்டுப் பார்த்தேன். கட்டுப் போட்டு இருந்தார்கள். பக்கத்திலேயே என் தோளை அணைத்தபடி எனக்கு ப்ரெட் ஸ்லைஸ் ஊட்டினார். “போதும்ண்ணா வாந்தி வர்றாப்பல இருக்கு.” ‘அடிபட்ட ஷாக்ல அப்படிதான் இருக்கும். எல்லாம் சரியாயிடும். ப்ரெட் பிடிக்கலைன்னா, இந்த ஆரஞ்ச் ஜூஸையாவது சாப்பிடுங்க என்று சொல்லி, ஒரு ஆரஞ்சு பழத்தை பிழிந்தார். என் கண்களில் லேசாக கண்ணீர் தழும்ப, பக்கத்திலிருந்த டேபிளில் ஜூஸ் கிரஸரை வைத்து எனக்கு முதுகு காட்டி ஜூஸ் பிழிந்து கொண்டிருந்தவரைப் பார்த்தேன். என் மேல் ஏன் இப்படி அன்பு வைத்திருக்கிறார்? தொடையில், இடுப்புக்கு பக்கம் அடி பட்டிருந்ததெல்லாம் இவருக்கு தெரிகிறதென்றால், இவர் அங்கே எல்லாம் பார்த்திருப்பாரோ? காலையில் நான் போட்டிருந்த உடை இப்போது இல்லை. என் உள் ஆடை முதற்கொண்டு யார் மாற்றி இருப்பார்கள்?“ ஜூஸ் பிழிந்து அதை டம்ளரில் எடுத்து வர, தழும்பி நின்ற கண்ணீரை வலது கையால் துடைத்து அவரை புன்னகையோடு பார்த்தேன். “இதைக் குடிங்க.” ஜூஸ் டம்ளரை கையில் வாங்கிய நான்.”அண்ணா, நீங்க என்னை ஒருமையிலேயே கூப்பிடலாம். வாங்க, போங்கன்ற மரியாதை அவசியமில்லை.” என்று சொல்லி தொண்டைக்குள் எழுந்த குமட்டலை அடக்கியபடி ஜூஸை கொஞ்ச கொஞ்சமாக குடித்தேன். அந்த டம்ளரில் பாதி ஜூஸைக் குடித்திருப்பேன். வாந்தி வந்து விடும் போல குமட்டலாய் இருந்தது. “வேண்டாண்ணா,... வாந்தி வந்திடும் போல இருக்கு. அப்புறமா குடிச்சுக்கிறேன்.” டம்ளரை அவரிடம் கொடுக்க டம்ளரோடு கையை அவரை நோக்கி நீட்டினேன். “அப்படிதாம்மா இருக்கும். டம்ளர்ல மீதி இருக்கிற ஜூஸையாவது குடிச்சிடும்மா.“ என்று சொல்லி இன்னும் கொஞ்சம் குடிக்க வைக்க,.. “உவ்வே,...”
ராகவனின் சட்டை பேண்ட் முழுவதும் என் வாந்தியால் நிரம்பிக் வழிந்தது. எனக்கு மிகவும் சோர்வாகப் போய் விட்டது. உதவிக்காக வந்த ஒரு ஆணின் மேல் இப்படி அசிங்கமாக வாந்தி எடுத்து விட்டோமே என்று எனக்கு வெக்கமாக இருந்தது. கண்கள் லேசாக மேலே செறுக,” நான் அப்பவே சொன்னேனேண்ணா. இப்பப் பாருங்க. உன் ட்ரெஸ் எல்லாம் அசிங்கம் பண்ணிட்டேன்” என் வாயிலிருந்து வெளி வந்த கஞ்சிக் கலவை, மற்றும் சளி வாந்தியாக அவர் புடவையில் பரந்து படிந்து கிடப்பதைப் பற்றி கொஞ்சம் கூட கவலைப் படாமல், முகம் சுழிக்காமல், ”அதனால் என்னம்மா? என்று எனக்கு ஆறுதலாகச் சொல்லி, படுக்கையில் முதுகுக்கு ஒரு தலையணை கொடுத்து, என்னை சாய்வாக படுக்க வைத்து விட்டு, அவர் ஆடைகளில் சிந்திய வாந்தியோடு பக்கத்திலிருந்த அட்டாச்டு பாத் ரூம் சென்றார். அவிழ்த்து அலசி, ஹாஸ்பிடல் பெட் ஷீட்டை சுற்றிக் கொண்டு, ஃபேன் காற்றில் காய வைத்தார். எனக்கு நம்பர் 1 வரும் போல இருந்தது. விசிட்டர் டைம் என்பதால் நர்ஸும் இருக்க மாட்டாள். பெட்டுக்கு கீழே வைத்திருந்த யூரினல் பேனில் எனக்கு சிரு நீர் கழிக்க விருப்பமில்லை. அப்படி செய்யவும் வெக்கம் என்னைத் தடுத்தது. அவர் துணை இல்லாமல் எழ முடியாது என்று எனக்கு தெளிவாகத் தெரிந்தது. இருந்தாலும் கன்பவன் அல்லாத அடுத்த ஆடவனை, அவன் அண்ணனே ஆனாலும் அருகில் அழைத்து என்னைத் தொட அழைக்க எனக்கு கூச்சமாக இருந்தது. ஊன்று கோல் எடுத்துக் கொண்டு நானாகவே எழ முயன்றேன். “இரும்மா நான் உனக்கு ஹெல்ப் பண்றேன். ஆபத்துக்கு பாவமில்லை. என்னை நீ உன் அண்ணனா நினைக்கிறது உண்மைன்னா. நான் செய்யிற உதவியை நீ ஏத்துகிட்டே ஆகணும். “உனக்கெதுக்குண்ணா சிரமம்?.” “இதிலென்னம்மா சிரமம் இருக்கு. தங்கச்சி படுக்கையிலே முடியாமப் படுத்துக் கிடந்தா அண்ணன் உதவி பண்றதில்லையா?” என் தலைக்கு கை கொடுத்து, கைத் தாங்கலாக என்னை எழுப்பி, என் கையை அவர் தோள் மேலே போட்டு பாத் ரூம் அழைத்துச் சென்றார். பாத்ரூமில் அவர் தோளைத் தாங்கியபடி என் உள்ளாடையை உயர்த்தி நான் சிறு நீர் கழிக்க, அது என் உடைகளில் படாதபடி கவனமாக தூக்கிப் பிடித்தார். கடைசியாக மக்கில் தண்ணீர் எடுத்து என் உறுப்பை அவர் கழுவி விட்ட போது அன்பின் மிகுதியால் உணர்ச்சிகளின் உந்துதலில் அவர் கன்னத்தில் முத்தம் ஒன்றைக் கொடுத்து விட்டேன். நான் படும் சிரமத்தை பார்த்த அவருக்கும் கண்ணீர் கண்களில் தழும்ப என் முகத்தையே சில நொடிகள் உற்றுப் பார்த்து என் கன்னத்தில் அவர் உதடுகள் ஒட்டியும், ஒட்டாமலும், பட்டும் படாமலும் ஒரு முத்தத்தை மென்மையாக கொடுக்க, அன்பால் இருவரும் உறுகினோம். அவர் தோளில் நான் சாய்ந்து கொள்ள என்னை அழைத்து வந்து பெட்டில் படுக்க வைத்து, ஃபேன் காற்றில் உலர்ந்திருந்த அவர் பேன்ட், சர்ட்டை எடுத்துப் போட்டுக் கொண்டு நிற்கவும், நர்ஸ் ஒருத்தி வந்து, ”விசிட்டர் டைம் முடிஞ்சிடுச்சு,. கிளம்புங்க. என்று சொல்லவும் சரியாக இருந்தது. “சரி வர்றேன்மா. ஆபீஸ் போயிட்டு திரும்பவும் வர்றேன்” என்று சொல்லி அவர் கிளம்ப, அவர் போகக் கூடாது. அருகிலேயே இருக்க வேண்டும் என்று ஏனோ என் மனம் விரும்பியது. ஆண்கள் குணம்தான் எத்தனை விதமாக மாறுகிறது. மீண்டும் மாலை 7 மணிக்கு, அவர் மாற்றிக் கொள்ள ட்ரெஸ்ஸும், நான் மாற்றிக் கொள்ள புது ட்ரெஸ்ஸும் ஒரு பையில் போட்டு, இருவருக்கும் கடையில் டிபன் வாங்கிக் கொண்டு வந்தார். அவர் வந்த்தும் என் மனசுக்கு கொஞ்சம் தைரியமாக இருந்த்து. “அண்ணா, அவருக்கு போன் பண்ணி ஸ்ட்ரைக் முடிஞ்சிடுச்சா? எங்க வந்துட்டாருன்னு கேளுங்கண்ணா. உங்களுக்கு எதுக்கு சிரமம்?” போன் பண்ணினார். “ஹலோ,... கணேஷா?” “ஆமாங்க. விமலா எப்படி இருக்கா? ஆஃபீஸ் முடிச்சிட்டு திரும்பவும் அவளைப் போய் பாத்தீங்களா? இங்க சாயந்திரம் 6 மணிக்குதான் ஸ்ட்ரைக் முடியுமாம். அதுக்கு மேலதான் நான் அங்கே கிளம்பி வரணும். அங்கே வந்து சேர எப்படியும் மணி பத்துக்கு மேலே ஆய்டும்.” நீங்க ஒன்னும் கவலைப் படாதீங்க. நான் அவளைப் பத்திரமா பாத்துக்கறேன். இந்தாங்க விமலாகிட்டே பேசுங்க.” என்னிடம் போனைக் கொடுக்க, அதை வாங்கி,” நீங்க பேசுனதையெல்லாம் கேட்டுகிட்டுதாங்க இருந்தேன். மெதுவாவே வாங்க. இங்க அண்ணன் என்னை நல்லா பாத்துக்கறார். வார்ட்ல அதிகமா பேசக் கூடாது வச்சிடட்டுங்களா.” மணி 8 ஆனது. என் அருகில் உட்கார்ந்து வாங்கி வந்திருந்த இட்லிப் பொட்டலத்தைப் பிரித்து, என்னை ‘ஆ’ திறக்கச் சொல்லி எனக்கு ஒரு வாய் ஊட்டி விட்டு, அதே கையால் அவரும் சாப்பிட்டார். சாப்பிட்டு விட்டு, எனக்கு மாத்திரை எடுத்துக் கொடுத்து விழுங்கச் சொல்லி, நான் முடித்த்தும், தன் உடைகளை மாற்றி பக்கத்திலேயே ஒரு பெட் ஷீட்டை விரித்துப் படுத்து குங்கும்மோ, குமுதமோ ஏதோ ஒன்றைப் படித்துக் கொண்டிருந்தார். எனக்குள் எனென்னவோ நினைவுகள், அங்கே என் கணவருக்கு காய்ச்சல் வந்து கஷ்டப் பட்ட போது, பூமா அவருக்கு செய்த உதவியும், இங்கே எனக்காக இவர் செய்து கொண்டிருக்கும் உதவிகளும், முன் ஜென்மத்து தொட்ட குறை, விட்ட குறையா? இரவு என் கணவரும் வந்து விட, எல்லோரும் காட்டிய அன்பில் ஒரு வாரத்திலேயே குணமாகி விட்டேன். ராகவன் அண்ணனைப் பார்த்து பேச வேண்டும் என்று உள்ளம் உறுத்திக் கொண்டே இருந்தது. ஆனால் முடியவில்லை. அந்த வாரம் வெள்ளிக் கிழமை கிளம்பி சேலம் சென்றேன். சேலம். சென்னையிலிருந்து நான் சேலம் வந்ததும் என் கணவரும் நானும் கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்துவிட்டு கீழ் வீட்டுக்கு சென்றோம். ராகவனும், பூமாவும் வர வேற்றனர். நான் ராகவன் கைகளை நன்றியுடன் பிடித்துக் கொண்டு, ”ரொம்ப நன்றிங்க!! ஆபத்து காலத்துலே என் மனவிக்கு உதவினதுக்கு. இந்த நன்றிக் கடனை எப்படி திருப்பி செய்யிறதுன்னு எங்களுக்கு தெரியலை. இந்தாங்க, இதுலே பத்தாயிரம் ரூபா இருக்கு நீங்க செலவு செஞ்சதுக்கு எடுத்துக்கோங்க. இதுக்கு மேலே செலவாகி இருந்தாலும் நாங்க அப்புறமா தந்திட்றோம்.” “என்னங்க இது? இதெல்லாம், மனுஷனுக்கு மனுஷன் சாதாரணமா செய்யிற உதவிங்க. இதைப் போய் பெரிசு படுத்திகிட்டு. இவங்க இல்லாம வேற யாராவது அந்த இடத்துல அடி பட்டு விழுந்திருந்தாக் கூட நான் அப்படிதான் உதவி செஞ்சிருப்பேன். அதுவுமில்லாம நீங்க என் ஃப்ரண்ட். எங்க வீட்ல குடி இருக்கிறவங்க. உங்க கிட்டே போய் நான் செஞ்ச உதவிக்கு பிரதி பலனா இந்தப் பணத்த வாங்கினா அது நான் செஞ்ச உதவிக்கு அர்த்தம் இல்லாம போய்டும்ங்க.” எவ்வளவோ வற்புறுத்தியும், பணத்தை அவர் வாங்கவே இல்லை. கொஞ்ச நேரம் ஏதேதோ பேசிக் கொண்டிருந்துவிட்டு எங்கள் வீட்டுக்கு வந்தோம். வாரங்கள் கடந்தன. ஒரு நாள் திங்கட் கிழமை. ‘அக்கா,....அக்கா,...” கீழ் வீட்டிலிருந்து பூர்ணிமாவின் குரல். என் மனவி அவசர அவசரமாக புறப்பட்டுக் கொண்டிருந்தாள். “ஏங்க, பூமாதான் கூப்பிட்றா, என்னன்னு கேளுங்க.” “என்னங்க,...” கீழ் வீட்டை நோக்கி கேட்டேன். “அண்ணா, அவர் ஆபீஸ் கார் வந்திருக்கு. விமலாவுக்கு இஷ்டமிருந்தா அந்த காரிலேயே போகட்டும்.” பூர்ணிமா சொன்ன பதிலை என் மனைவிக்கு சொன்னேன். “ஏங்க ராகவன் அண்ணன் ரொம்ப நல்லவரா இருக்காருங்க. நான் கூட அவர் எப்படியோன்னு நினைச்சேன். நான் அவர் கூடவே சென்னைக்கு போகட்டுமாங்க?” “உன் அண்ணன் கூட போறதுக்கு என்னைக் கேக்கணுமா? தாராளமா போய்ட்டு வா.” வீட்டு வராந்தாவுக்கு வந்தவள், பூர்ணிமாவுக்கு கேக்கும் விதமாக “இதோ ஒரு நிமிஷம்டி. ரெடியாயிட்டேன். வந்திட்றேன்.” அரக்க பரக்க சுறு சுறுப்பாக, அங்குமிங்கும் கிடந்த வீட்டுப் பொருள்களை ஒழுங்கு படுத்தியவள், முன் தினமே கட்டி, ஃப்ரிட்ஜில் வைத்திருந்த இரண்டு முழ மல்லிகைப் பூச்சரத்தை எடுத்து வந்து, என் அருகில் வந்து நின்று, “என்னங்க,... இதைக் கொஞ்சம் வச்சு விடுங்க.” தூங்கி எழுந்து பல் கூட விளக்காமல், சோஃபாவில் உட்கார்ந்து காஃபி குடித்துவிட்டு தினசரியைப் படித்துக் கொண்டிருந்த நான் எழுந்து, குளித்து புத்தம் புது மலராக இருக்கும் விமலாவின் அழகை ரசித்து, அவள் கையிலிருந்த பூச்சரத்தையும், ஹேர் பின்னையும் கையில் வாங்கி, அவள் பின் பக்கம், அவள் புடைத்திருந்த மென்மையான புட்டமேடுகளை என் சுன்னி உரச நின்று, தலையில் பூ வைத்து விட்டேன். சோப் வாசம் கமழ குளித்து, சீவி, சிங்காரித்து, மலர்ந்து மணம் வீசும் இரண்டு முழ மல்லிகை சரத்தை அடர்த்தியான கூந்தலில் சூடி, அழகாக, கவர்ச்சியாக புடவை கட்டி இருந்த விமலாவைப் பார்த்ததும் என் காம உணர்வுகள் காதலோடு தலை தூக்க, அவள் தோளைத் தொட்டுத் திருப்பி, அவள் முகத்தை இரு கைகளாலும் அள்ளிப் பிடித்து, அழகான விரிந்த இரு கரு விழிகளை காதலாகப் பார்த்து, பான்ட்ஸ் டால்கம் மணம் வீசும் அவள் மலர்ந்த மங்கல முகத்தோடு என் முகத்தை அருகில் கொண்டு வந்து, ஈரத்தில் மினு மினுத்த அவள் சிவந்த இதழ்களை, என் உதடுகளால் மெல்ல எச்சில் பட முத்தமிட்டு, அப்படியே கவ்வி சுவைத்து, அவள் இதழ் தேனைப் பருகிக் கொண்டிருக்க,... என் முத்தத்தில் மயங்கி, கண் மூடி ரசித்து ஒரு கணம் மெய் மறந்து என் இதழ்களை கவ்வி சுவைத்துக் கொண்டிருந்தவள், என்ன நினைத்தாளோ திடீரென விலகினாள்.. “ஐயோ!!,...என்னங்க இது?!! விடுங்க! புடவை எல்லாம் கலையுது. நைட் பூரா என்னைத் தூங்க விடாம விடிய விடிய விளையாண்டது போதாதா? இப்ப இப்படியெல்லாம் செஞ்சு என் மூடைக் கிளப்பாதீங்க. அண்ணன் வேற கிளம்பிட்டார். டைம் வேற ஆய்டுச்சு. இந்த ட்ரெயினை விட்டா, அடுத்த ட்ரெயினுக்குதான் போகணும். ஆபீஸ் போக 11 மணி ஆகிடும். விடுங்க” சொல்லிக் கொண்டே என்னிடமிருந்து விலகி உடைகளைச் சரி செய்து, கண்ணாடி பார்த்து முகத்தைத் துடைத்து, மீண்டும் பவுடர் டச் அப் செய்து, அவள் ஹேன்ட் பேக்கை எடுத்துக் கொண்டு படிக்கட்டில் இறங்க,....அவள் பின்னே நானும் இறங்கி ராகவன் வீட்டுக்குள் நுழைந்தோம்.
அதற்கு அடுத்த வாரம் வந்த விடுமுறையில் சேலத்துக்கு ஒன்றாகவே சென்றோம். சேலம். சேலத்தில் கீழ் வீட்டில் கதவைத் தட்ட, அரை குறையாக வேஷ்டியைக் கட்டியபடி என் கனவர்தான் திருட்டுச் சிரிப்போடு வந்து கதவைத் திறந்தார். “என்னங்க இங்க இருக்கீங்க? பூமா எங்கேங்க?” “பெட் ரூம்லதான் இருக்காடி. தனியாப் படுக்க பயமா இருந்ததா சொன்னா. அதான் துணைக்கு,...” என்று இழுக்க, எங்கள் இருவருக்கும் புரிய, மூவரும் சிரித்துக் கொண்டே பெட் ரூம் சென்றோம். அங்கே அம்மனமாக பெட் சீட்டை போர்த்தியபடி, விடியும் வரை ஓத்த களைப்பு முகத்தில் தெரிய, அரை குறை தூக்கத்தில்,”என்னங்க வந்துட்டீங்களா?’ என்று கேட்டு கன்னத்தில் குழி விழ கவர்ச்சியாக பூமா சிரிக்க,... அப்புறம் என்ன? நால்வரும் ஒரே கட்டிலில் ஆடை இல்லாமல் அம்மனமாக காலை பத்து மணி வரை, தீபாவளி கதை பேசி படுத்து உருண்டோம். இந்த தீபாவளி எங்களுக்கு தித்திப்பாக இருந்தது. உங்களுக்கு?
No comments:
Post a Comment