"உனக்குப் பரவாயில்லே சித்தி. ஆனா எனக்குதான் என்னவோ போலிருக்கு. உன்னை நான் போனில் திட்டினது எனக்கு உறுத்தலா இருக்கு. எனக்கு மனசு சரியில்லே. அதனாலே இன்னொரு நாள் பாக்கலாமே" என்று சொல்லிவிட்டு அங்கிருந்து வந்துவிட்டேன். சித்தியின் பின்னழகைப் பற்றி "அது பின்னழகல்ல, பின்னுகிற அழகு" என்று எழுதியிருந்தேன் இல்லையா? உண்மையில் அதைச் சரியாகச் சொல்வதானால் பின்னிப் பெடலெடுக்கிற அழகு" என்று சொல்ல வேண்டும். அதற்குப் பிறகு சித்தி வீட்டுக்குப் போகவில்லை. அவளுக்கு போன் செய்து அவளுடன் கோபமாகப் பேசவில்லை. அவளே கூப்பிடட்டும் என்று காத்திருந்தேன். அதற்குள் எனக்குப் பெங்களூரில் வேலை கிடைத்துவிட்டது. பெங்களூருக்குப் போய் வேலையில் சேர்ந்துவிட்டால் மீண்டும் சென்னை வருவதற்கு குறைந்தது ஆறு மாதங்கள் அல்லது ஒரு வருஷம் ஆகலாம் என்பதால் நானும் சித்தியும் பேசி, சித்தப்பா ஊரில் இல்லாத நாளாகப் பார்த்து தேர்ந்தெடுத்தோம். அன்று சித்தி சொன்னாள். மூன்று ஸ்லாட் பற்றி. காலை, மதியம், இரவு. மூன்றில் ஒன்றைத் தேர்ந்தெடுக்கச் சொன்னாள். நாங்கள் செக்ஸ் வைத்துக்கொள்வதற்கு. காலை நேரத்தைத் தேர்ந்தெடுக்காமல் நாந்தான் மடத்தனமாக இரவு நேரத்தைத் தேர்ந்தெடுத்தேன். காலை நேரத்தைத் தேர்ந்தெடுத்திருந்தால் சித்தியைக் காலையிலேயே ஆசைதீர ஓத்திருக்கலாம். புணர்ச்சிப் பரவசம் அடைந்திருக்கலாம். ஆனால் இரவு நேரத்தைத் தேர்ந்தெடுத்ததால், மறு நாள் வருவதாகச் சொல்லியிருந்த சித்தப்பா சாயந்திரமே வந்து எங்கள் திட்டத்தில் மண்ணள்ளிப் போட்டுவிட்டார். இதைத்தான் விதி என்பதா? அப்போதும் சித்தி சொன்னாள் காலை நேரத்தைத் தேர்ந்தெடுக்கச் சொல்லி. காலையில் நான் அவளை ஓத்துமுடித்துவிட்டால் மதியம் நான் அவளை சூத்தடிக்கலாம், ராத்திரி அவள் கூதியை நான் நக்கலாம், என் பூலை அவள் ஊம்பலாம் என்று எடுத்துச் சொன்னாள். நாந்தான் கேட்டுக்கொள்ளவில்லை. ஆனால் நான் இரவு நேரத்தைத் தேர்ந்தெடுத்ததற்கு சில காரணங்கள் இருந்தன.
அந்தக் காரணங்கள்... ஒரு பெண்ணைப் பகலில் ஓப்பதைவிட இரவில் ஓப்பதுதான் சிலாக்கியமானது என்பது என் தாழ்மையான கருத்து. மனித வாழ்க்கையில் அததற்கு ஒரு நேரம் இருக்கிறது. இரவில்தான் தூங்க வேண்டும். பகலில்தான் ஓடியாடித் திரிய வேண்டும். மாலையில்தான் விளையாட வேண்டும். காலையில்தான் அந்த நாளைத் தொடங்க வேண்டும். இரவு நேரம்தான் ஒரு பெண்ணோடு மஜாவாக இருப்பதற்கு உகந்த நேரம். பகலில் நாம் ஒரு பெண்ணோடு சந்தோஷமாக இருக்கும்போது என்ன வேண்டுமானாலும் நடக்கலாம் இல்லையா? வெளியூர் போயிருந்த அவளது கணவன் திடீரென்று திரும்பி வரலாம் என்பது மட்டுமில்லை. போஸ்ட்மேன் வரலாம், விற்பனையாளர்கள் வரலாம், விருந்தினர்கள் வரலாம், அக்கம்பக்கத்திலிருந்து கொஞ்சம் காப்பித் தூள் கேட்டு யாராவது அம்மணிகள் கதவைத் தட்டலாம். இரவில் இதெல்லாம் நடக்காது. அதனால் நிம்மதியாக இருக்கலாம். அதுவும் இரவு ஒன்பது, பத்து மணிக்கு மேல் நம் வீட்டுக் கதவை யாராவது தட்டுவதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் குறைவு. அதுவும் அல்லாமல் முதன்முதலாக ஒரு பெண்ணைத் தொடப் போகிறேன். அவளை நான் சகலவிதத்திலும் அனுபவிப்பதற்கு அனுமதி கொடுத்துவிட்டாள். அது இரவில் நிகழ்ந்தால் அதுதான் எனக்கு முதலிரவு. இல்லையா? சித்திக்கு அது முதலிரவு இல்லைதான். அதனால் என்ன? ஆனால் அது அப்படியும் இல்லை. வேறு எப்படி. என்னுடன் அவளுக்கு இதுதானே முதலிரவு!!! அதனால் இருவருக்குமே இது முதலிரவுதான். சித்தியுடன் முதலிரவு. ஆஹா சொல்லிப் பார்ப்பதற்கே சுகமாக இருக்கிறதே. அந்த முதலிரவைச் செய்து பார்த்தால் எவ்வளவு சுகமாக இருக்கும்! சித்தியின் பின்னழகைப் பற்றி ஏற்கனவே கொஞ்சம் சொல்லியிருக்கிறேன் இல்லையா? அதைப் பற்றி மேலும் கொஞ்சம் சொல்ல வேண்டும். எனக்குப் பொதுவாக பெண்களை ஒட்டுமொத்தமாகப் பார்க்கத்தான் பிடிக்கும். எனக்கு ஒரு பெண் ஒட்டுமொத்தமாக அழகாக இருக்க வேண்டும். அவள் தலை முடி முதல் பாதம் வரை அழகாக இருக்க வேண்டும். அவளுக்கு சூத்து சூப்பராக இருக்கிறது, இவளுக்கு காய் அழகாக இருக்கிறது, வேறு எவளுக்கோ கூதி அழகாக இருக்கிறது என்றெல்லாம் மயங்கிவிட மாட்டேன். பெண்களின் உடலில் எந்தப் பாகத்திலும் மச்சம் இருப்பதெல்லாம் பிடிக்காது. அப்புறம் மிக முக்கியமாக அவள் முகம் அழகாக இருக்க வேண்டும். முகம் வசீகரம் இல்லாத பெண்ணாக இருந்தால் அவளை நான் இரண்டாவது முறை பார்த்ததில்லை. முக வசீகரம் இல்லாவிட்டால் உடல் எத்தனைதான் அழகாக இருந்தபோதிலும் அத்தனையும் சுத்த வேஸ்ட் என்பது என் கருத்து. கை கால் ஒல்லியாக இருந்தாலும், முலைகள் மிகவும் சின்னதாக இருந்தாலும் அவர்களது முக அழகால் மட்டுமே மயங்கி எத்தனையோ பெண்கள் பின்னால் சந்தோஷமாக சென்றிருக்கிறேன். முகம். முகம்தான் எத்தனை முக்கியமான பாகம் இந்த மனித உடலில். அகத்தின் அழகு முகத்தில்தானே தெரிகிறது. கழுத்திலோ இல்லாவிட்டால் காயிலோ தெரிவதில்லையே! எனக்கு எப்போதுமே பெண்ணின் முகம்தான் பெரிதாகத் தெரிந்திருக்கிறது. முகம் வசீகரமாக இருக்கும் ஒரு பெண்ணுக்கு கை இல்லாமல் இருக்கலாம், கால் இல்லாமல் இருக்கலாம், ஏன் மார்பகப் புற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்டு இரண்டு மார்பகங்களையும் இழந்தவளாகக் கூட இருக்கலாம். நான் அவளைத்தான் காதலிப்பேன். நான் அவளுக்காகத்தான் உருகுவேன். இவ்வளவு ஏன் அவளுக்காக உயிரைக் கூட விடுவேன். வேறொரு பெண்ணுக்கு முகத்தைத் தவிர மற்ற எல்லாம், முலைகள், கழுத்து, இடுப்பு, சூத்து, தொடை, கூதி, முழங்கால், பாதங்கள், முதுகு என்று எல்லாமே கச்சிதமாக, சூப்பராக இருக்கலாம். ஆனால் என்னால் அவளைக் காதலிக்க இயலாது. லட்ச ரூபாய் கொடுத்தாலும்கூட அவளைத் தொடக் கூடத் தோன்றாது. ஏன் என்றால் பெண்களின் முகங்கள் அவ்வளவு என்னை வசீகரித்திருக்கின்றன.
பெண்களின் முகங்கள்தான் எத்தனை வசீகரமானவை. சூரியனைவிட, நிலவைவிட அழகானவை. பெண்களின் முக அழகுக்கு இந்த உலகில் எதுவுமே ஈடாகாது. பெண்களின் முகத்தோடு ஒப்பிடும்போது தாஜ்மகால்கூட அழகில்லை. அது வெறும் கட்டிடம். அவ்வளவுதான். பல பெண்களின் முகங்கள் எனக்கு ஆசை முகங்கள். அந்த ஆசை முகங்கள் சில மறந்துபோய் "அடடா இவளின் முகம் நமக்கு மறந்துபோய்விட்டதே, அவளின் முகமும்கூட மறந்துபோய் விட்டதே, அவளை ஓவியமாக வரைந்து வைத்துக்கொள்ள என்னிடம் ஓவியத் திறமை இல்லாமல் போய்விட்டதே" என்று மிகவும் வருந்தியிருக்கிறேன், வேதனைப்பட்டிருக்கிறேன், விசனப்பட்டிருக்கிறேன். என்னை நானே நொந்துகொண்டிருக்கிறேன். முகங்கள் அந்த அளவுக்கு என்னைப் பாடாய்ப் படுத்தியிருக்கின்றன. முகங்களுக்குப் பிறகு பெண்களிடத்தில் எனக்குப் பிடித்தவை எப்போதும் முலைகள். தமிழில் சில வார்த்தைகள் மிகவும் இனிமையானவை. அதில் முலைகளும் ஒன்று. முலைகள் என்று வாய் வார்த்தையாகச் சொல்லும்போதே அல்லது யாராவது சொல்வதைக் கேட்கும்போதே மனசுக்கு மிகவும் சந்தோஷமாக இருக்கிறது. அப்படி இருக்க முலைகளை நேரில் பார்க்கும்போது கிடைக்கும் சந்தோஷம் அளவிட முடியாதது. பெண்களுக்கு மிகவும் அழகாக இருப்பது அவர்களது முகங்களுக்கு அடுத்தபடி அவர்களது முலைகள்தான். சில அசடுகள் சொல்வதைக் கேட்க வேடிக்கையாக இருக்கும். முலைகள் படைக்கப்பட்டிருப்பதே, கடவுள் பெண்களுக்கு முலைகளைக் கொடுத்திருப்பதே குழந்தைகளுக்குப் பால் ஊட்டத்தானாம். இந்த அசடுகள் ஒரு விஷயத்தை யோசித்துப் பார்ப்பதில்லை. ஒரு பெண்ணின் முலைகளை முதலில் யார் பார்க்கிறார்கள்? அவள் கணவன் அல்லது காதலனா அல்லது அவளது குழந்தையா? முதலில் அவள் கணவனோ அல்லது காதலனோதானே பார்க்கிறார்கள். முலைகளைப் பார்த்துப் பார்த்துப் பரவசமடைகிறார்கள். பிறகு தொட்டுப் பார்க்கிறார்கள், வருடுகிறார்கள், பிசைகிறார்கள், கசக்குகிறார்கள். பெண் இவற்றை எல்லாம் சந்தோஷத்தோடு அனுமதிக்கிறாள். ஏனென்றால் ஆண்களின் கைகளால் கசக்கப்படுவதற்கென்றே படைக்கப்பட்டவை முலைகள். பெண்ணின் முலைகளை ஆண்கள் கசக்கும்போது சந்தோஷம் அடைவது அந்த ஆண்கள் மட்டுமல்ல, சம்பந்தப்பட்ட பெண்களும்தான். ஆண்கள் பெண்களின் முலைகளை ஆனந்தமாகக் கசக்குகிறார்கள். பெண்களும் தங்கள் முலைகள் கசக்கப்படும்போது ஆனந்திக்கிறார்கள். பெண் சாதாரணமாகவே அழகு என்பது சத்தியமான உண்மைதான். இந்த வாக்கியத்தை நினைத்து எனக்கே வேடிக்கையாக இருக்கிறது. சத்தியம் என்பதும் உண்மை என்பதும் ஒன்றுதானே, வேறு வேறு விஷயங்கள் இல்லையே. ஏதோ ஒரு ப்ளோவில் எழுதிவிட்டேன். மன்னிக்க வேண்டுகிறேன். ஆண்கள் பெண்களின் முலைகளைத் தொடுகிறார்கள், தடவுகிறார்கள், கசக்குகிறார்கள், ஆசைஆசையாக முத்தமிடுகிறார்கள், ஆசைஆசையாகச் சப்புகிறார்கள்.
உலகில் உள்ள எந்த ஒரு உணவையும் விட சுவையானவை பெண்களின் முலைகள். நாம் முலைகளைச் சாப்பிடுவ்தில்லை என்பது என்னவோ உண்மைதான். ஆனால் அவற்றை நக்குகிறோம், சப்புகிறோம், டேஸ்ட் பார்க்கிறோம். எதற்காக இதையெல்லாம் சொல்கிறேன் என்றால் பெண்களின் முகங்களையும் முலைகளையும்தான் எப்போதும் முக்கியமாகக் கவனித்து வந்திருக்கிறேன். பின்னழகை கவனிக்கத் தவறிவிட்டேன் எனது அடல்ட் வாழ்க்கையின் ஆரம்பத்தில். சில பல ஆண்டுகள் கழித்துதான் பின்னழகைக் கவனிக்கத் தொடங்கினேன். பின்னழகைக் கவனிக்க கவனிக்க பரவசத்தில் ஆழ்ந்தேன். முன்னழகு அளவுக்கு பின்னழகும் அழகாகத்தான் இருக்கிறது. பெண்கள் முன்னே பார்த்தாலும் அழகாக இருக்கிறார்கள், பின்னே பார்த்தாலும் அழகாக இருக்கிறார்கள், பக்கவாட்டில் பார்த்தாலும் அழகாக இருக்கிறார்கள், டாப் ஆங்கிளில் இருந்து பார்த்தாலும் அழகாகத்தான் இருக்கிறார்கள். பாட்டம் ஆங்கிளில் இருந்து பார்க்கவும் ஆசைதான். ஆனால் அதற்கான வாய்ப்புதான் யாருக்கும் எப்போதும் கிடைக்காது. முலைகளைப் பற்றிச் சொல்லும்போது ஒரு விஷயம் ஞாபகத்திற்கு வருகிறது. எனக்கு கவிதைகள் எழுதுவது என்றால் மிகவும் பிடிக்கும். ஆனால் அவற்றை யாரும் புரிந்துகொள்வதில்லை என்பதால் யாரிடமும் காட்டுவதில்லை. முலைகளைப் பற்றி ஒரு சின்ன கவிதை எழுதியிருக்கிறேன். அது இதுதான்: அம்மாவின் முலைகள் அற்புதமானவை சித்தியின் முலைகள் சிறப்பானவை அக்காவின் முலைகள் அருமையானவை அண்ணியின் முலைகள் அட்டகாசமானவை அத்தையின் முலைகள் அழகானவை மனைவியின் முலைகள் மகத்தானவை மாமியாரின் முலைகள் மயங்க வைப்பவை மச்சினியின் முலைகள் மென்மையானவை ஆசிரியையின் முலைகள் ஆனந்தம் தருபவை வேலைக்காரியின் முலைகள் பிரமாதமானவை முதலாளியம்மாவின் முலைகள் முழுமையானவை அடுத்தவன் பொண்டாட்டியின் முலைகள் சூப்பரானவை தேவடியாளின் முலைகளோ திவ்யமானவை! முலைகளைப் பற்றி மட்டும் அல்ல பல்வேறு உறவுப் பெண்களுடன் செக்ஸ் வைத்துக்கொள்வதால் அடையும் ஆனந்தத்தைப் பற்றியும் ஒரு கவிதை எழுதியிருக்கிறேன். அது இதோ: அக்காவை ஓத்தால் ஆனந்தம் அண்ணியை ஓத்தால் அமோகம் சித்தியை ஓத்தால் சிலிர்ப்பு பெரியம்மாவை ஓத்தால் பேரின்பம் அத்தையை ஓத்தால் அட்டகாசம் மாமியை ஓத்தால் மகிழ்ச்சி மனைவியை ஓத்தால் மகத்தான சந்தோஷம் மாமியாரை ஓத்தால் ஆஹா பிரமாதம் மச்சினியை ஓத்தால் பிரகாசம் வேலைக்காரியை ஓத்தால் வியப்பு முதலாளியம்மாவை ஓத்தால் மட்டற்ற ஆனந்தம் அடுத்தவன் பொண்டாட்டியை ஓத்தால் அதுதானய்யா உண்மையான சந்தோஷம் தேவடியாளை ஓத்தால் திகட்டாத சந்தோஷம்! கதையை விட்டுவிட்டு வேறு எங்கேங்கோ போய்விட்டேன். சரி கதைக்கு வருவோம்.
சித்தியை நான் மிகவும் மிகவும் விரும்பினாலும் சித்தியும் என்னிடம் பிரியமாகப் பழகினாலும் சித்திக்கு என்றைக்காவது எனக்கு அவளை ஓப்பதற்கு வாய்ப்பு தருவாள் என்று நம்பியதேயில்லை. ஏனென்றால் பெண்களுக்கு உடம்பு சுகத்தைவிட உத்தமி, பத்தினி, ஒருத்தனுக்கு மட்டுமே முந்தி விரித்தவள் என்ற புகழ்ச்சிகள்தான் முக்கியமானதாயிருக்கிறது. இந்த புகழ்ச்சிகளைக் கேட்டு அசட்டு சந்தோஷம்பட்டு உண்மையான சந்தோஷத்தைக் கோட்டைவிட்டுவிடுகிறார்கள். திருட்டுத்தனமாகக்கூட ஒருத்தனுடன் பழகுவதை இவர்கள் விரும்புவதில்லை. ஆனால் இவர்களின் புருஷனைப் பார்த்தால் அவன் மச்சினியைக் கணக்கு பண்ணிக்கொண்டிருப்பான், ஆபிசில் கூட வேலை பார்க்கும் பெண்ணைக் கணக்கு பண்ணிக்கொண்டிருப்பான். அல்லது காசு கொடுத்து யாராவது தேவடியாளை ஓத்துவிட்டு வருவான். இந்த அப்பாவிப் பெண்கள் தங்கள் புருஷனுக்கு அநியாயத்துக்கு விசுவாசமாக இருப்பார்கள். சித்தியும் அப்படிப்பட்ட அப்பாவிப் பெண்களில் ஒருத்தி. அவள் என்னைத் தன் மகனாகத்தான் பார்த்தாள். நான் அவளை என்னுடைய தாயாகப் பார்க்கவில்லை. நான் அன்பு செலுத்த விரும்பும் ஒரு பெண்ணாகத்தான் பார்த்தேன். உண்மையில் நான் அவளை சைட் மட்டும்தான் அடித்துக்கொண்டிருந்தேன். அவளை ஆசைதீர ஓக்க மனதிற்குள் விரும்பினாலும் அதனைச் செயல்படுத்தும் முயற்சியில் இறங்கவில்லை. ஏனென்றால் சித்தி என்னிடம் வைத்திருக்கும் அன்பை, பிரியத்தை, பாசத்தைத் துளியும் இழக்க விரும்பவில்லை. எனவே படித்து முடித்து ஒரு வேலைக்குப் போய் நல்ல சம்பளம் கிடைத்து ஒரு கல்யாணம் செய்துகொண்டு செட்டிலாகும்வரை சித்தியை சைட் அடிப்பதுடன் மட்டும் நிறுத்திக்கொள்வோம். ஆசைதீர ஓப்பதற்குத்தான் நான் கல்யாணம் செய்துகொண்டு மனைவியாக்கிக்கொள்ளப் போகும் பெண் இருக்கிறாளே என்று நினைத்தேன். ஆனால் திடீரென்று சித்திக்கு உடம்பு சரியில்லாமல் போய் நான் அவளை பத்துப் பதினைந்து நாட்கள் உடனிருந்து அவளுக்குப் பூரண குணமாகும் வரை கவனித்துக்கொள்ள வேண்டியதாயிற்று. அது மனிதாபிமானத்தால் செய்த உதவி. எந்த உதவியையும் எதிர்பார்த்து செய்தது அல்ல.
என்னுடன் படித்த பெண்ணுக்கு அல்லது வேலை பார்க்கும் பெண்ணுக்கு உடம்பு சரியில்லாமல் போய் அவளோ அல்லது அவளின் குடும்பத்தினரோ என்னிடம் கேட்டுக்கொண்டால் அவர்களுக்கும் இந்த உதவியை செய்திருப்பேன். பெண்களுக்கு என்று இல்லை, ஆண்களுக்கும் உதவியிருப்பேன். ஆனால் நான் செய்த் உதவிக்கு நன்றிக்கடனாக, பிரதியாக சித்தி ஒரு நாள் என்னை சந்தோஷப்படுத்த முன்வருவாள் என்று கொஞ்சமும் எதிர்பார்க்கவில்லை. அப்போதுகூட பரவாயில்லை சித்தி என்றுதான் சொன்னேன். சித்திதான் "அதனாலென்னப்பா நீ என் மனசைத் தொட்டுட்டே. ஒரே ஒரு நாள் உனக்கு சந்தோஷத்தைக் கொடுத்தால் நான் என்ன குறைந்தா போய்விடப்போகிறேன்?" என்று கேட்டாள். சரி என்று ஒப்புக்கொண்டேன். நானாக முயலவில்லை. தானாக வருகிறாள் எனும்போது ஏன் விட்டுவிட வேண்டும் என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.
No comments:
Post a Comment