நான் அவர் உட்கார்ந்திருந்த மேஜையை நோக்கி மெதுவாக நடக்க, அவரது கண்கள் என் தொப்புளை துளைப்பதை கவனித்தேன். பார்க்க வேண்டுமென்றுதானே நெகிழ்த்தி விட்டு வந்திருக்கிறேன். அவர் அருகில் போய் நின்று அந்த சார்ட்டை அவரிடம் நீட்ட, அதை வாங்கி விட்டு சற்று தோரனையான குரலில், 'கதவை திறந்து vachchuteenkale...ஏசி ஓட்டிகிட்டு இருக்கு......போய் அந்த கதவை சாத்திட்டு வாங்க...' என்று உத்தரவு போல சொல்ல, உள்ளுக்குள் எனக்கு கோபம் எட்டிப் பார்த்தாலும், அதை கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு, என்னதான் நடக்கிறது என்று பார்க்கலாமே என்று நினைத்தபடி அவர் சொன்னபடி, கதவை நோக்கி சென்று அதை நன்றாக சாத்*தி விட்டு திரும்ப, 'லாக் பண்ணிருங்க....இல்லைன்னா தானா திறந்திடும்...' என்று சொல்ல, எனக்கு புரிந்து போனது.....நாம் எதிர்பார்த்ததைப் போலவே என்னவோ செய்யப் போகிறார் என்று. நானும் அதற்கு எந்த விதமான மறுப்பும் சொல்லாது, கதவின் நடுவில் இருந்த லாக்கை மாட்டி விட்டு, அவரை நோக்கி திரும்பி போய் அருகே நிற்க, முகத்தில் கொஞ்சம் கூட சிரிப்பை காட்டாமல் இறுகிய முகத்தோடு அவரது சூழலும் நாற்காலியில் சாய்ந்து உட்கார்ந்தபடி என்னைப் பார்த்து, 'எதுக்கு நீங்க வந்து இருக்கீங்க....அங்க ஒரு ஸார் உண்டே....அதான் உங்க சிஸ்டரோட ஹஸ்பண்ட்....' என்று கேட்டார். நானும் அவரது மன ஓட்டத்தை புரிந்து அதற்கேற்ப கொஞ்சம் பயந்த முகத்தோடு 'இல்ல....அவங்க பக்கத்துல கடைக்கு போய் இருக்காங்க....நீங்க இதை அவசரமா வேணும்னு கேட்டீங்களாம்...அதான் நான் கொண்டு வந்தேன்....' என்று சொன்னேன், நான் சொல்வதை கேட்டாரே தவிர, அவரது பார்வை என் தொப்புளை விட்டு அகலவே இல்லை... நான் அதை கவனித்தும் கவனிக்காதமாதிரி நிற்க, அந்த சார்ட்டையும் மேஜையில் விரித்து வைக்கப் பட்டிருந்த லேப்டாப்பையும் மாறி மாறி பார்த்து விட்டு, ஓகே என்று சொல்லியபடி தலையை ஆட்டிக் கொண்டே அந்த சார்ட்டை என்னிடம் நீட்ட, நான் அதை வாங்க கையை நீட்டினேன். வேண்டுமென்று நடந்ததா இல்லை தெரியாமல் நடந்ததா என்று தெரியவில்லை.... அந்த சார்ட் என் கையில் இருந்து நழுவி கீழே விழா, பதறிபோய் அதை பிடிக்க குனிய, நல்ல நெகிழ்த்தி சொருகி இருந்த என்னுடைய புடவை தலைப்பு என் இடுப்பில் இருந்து விடுபட்டு தரையில் விழுந்தது. அந்த சார்ட்டை எடுத்தவள் அதே பதற்றத்தோடு நிமிந்தவள் அந்த டாக்டருக்கு முன்னே முந்தானை இன்றி மிக குறைந்த அளவே உள்ள ஜீக்கெட்டை மீறி திமிறி கொண்டு நின்ற என்னுடைய கணத்த முலைகளை காட்டிக் கொண்டு ஓரிரு நிமிடம் நின்றவள் சுதாரித்தவள் போல தொங்கி கொண்டிருந்த புடவை தலைப்பை எடுத்து மேலே போட்டுக் கொண்டு திரும்பி கதவை நோக்கி நடக்க, என் பின்னால் இருந்து, 'வெரீ நைஸ்..' என்று குரல் கேட்டது. அதை கேட்டு நான் மீண்டும் திரும்பி அவரை பார்க்க, 'சூப்பர்.....நைஸ்....' என்று ஒரு கண்ணை மூடி கொண்டு ஒரு கண்ணால் என்னைப் பார்த்து சொல்ல, நான் கொஞ்சம் தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு, 'என்ன....' என்று கொஞ்சம் அதட்டலாக கேட்டேன். ''இல்ல.....சார்ட்ல உள்ள டீட்டயில்ஸ் நல்லா இருக்கு....' 'ம்ம்.....சரி...' சொல்லி விட்டு கதவை நெருங்கி அதன் லாக்கை விடுவிக்க போக, அது கொஞ்சம் மக்கர் செய்தது. நான் திறக்க சிரமப் படுவதை பார்த்தவர் என் பின்னால் வந்து, 'விடுங்க....நான் திறக்கிறேன்....இது அடிக்கடி இப்படிதான் சிக்கிக்கும்....' என்று என் பதிலை எதிர்பாராமல் என்னை தாண்டி கதவை நோக்கி கையை நீட்ட, அது என் இடது பக்க முலையை உரசியது. அவருடைய கை என் முலையில் உரசியதும் பதறி போனவளைப் போல நகர, அதை பொருட்படுத்தாதவரைப் போல, கதவை மறைப்பதை போல நின்று என்னைப் பார்த்து, 'என்னாச்சு.....வலிக்குதா....எங்க பாக்கலாம்...' என்று என் கையை பிடிக்கப் பார்க்க, கற்பழிப்பு காட்சியில் சிக்கி தவிக்கும் கதாநாயகியைப் போல நான் போலியாக திமிரினேன். ஒரு தீர்மானத்தோடுதான் கதவை பூட்டச் சொல்லி இருக்கிறார் போல.... திமிரிய என்னை பார்த்து கொஞ்சம் சிரித்தபடி, 'வலிக்குனா சொல்லுங்க....ஊசி போட்டு விடறேன்....' என்று சொல்லி விட்டு சிரிப்பை அதிகமாக்க, அவர் சொல்வதன் அர்த்தம் எனக்கு விளங்கியது. இரட்டை அர்த்தத்தில் பேசுகிறார் என்று புரிந்தது. அவருடைய இந்த அவசரம் எனக்கு அவ்வளவாக பிடிக்க வில்லை.....ஆனால் பாவம் அவர் என்ன செய்வார்.... இப்போது கதவை திறக்காமல் கதவை மறைத்தபடி நின்று கொண்டு என்னை பார்த்து திரும்பி நின்றபடி, 'உங்க சிஸ்டரோட புருசன் வெளியே போனதை பாத்துட்டுதான் உங்களை வர வச்சேன்....' என்று சொல்லி விட்டு நம்பியார் சிரிப்பு சிரித்தார். அப்படி என்றால் வேண்டும் என்றுதான் என்னை வர வைத்து இருக்கிறார் என்று புரிந்து கூடவே, இப்போது என்னை எதாவது செய்யாமல் விட மாட்டார் என்று தோன்ற, 'இதெல்லாம் எனக்குப் பிடிக்காது.....விடுங்க...நான் போணும்....' என்று முகத்தை கொஞ்சம் கடுமையாக வைத்துக் கொண்டு நான் சொல்ல, திடீரென்று நான் எதிர்பார்க்காத வகையில் நன்றாக தெரிந்த என் இடுப்பில் கைவைத்து தொப்புளை தொட்டு கிள்ளி விட்டு அப்படியே வயிற்று சதையை கொத்தாக அழுத்திப் பிடிக்க, எனக்கு நிஜமாகவே வலித்தது.
அந்த ரூமின் ஏசி குளிர்ச்சியில் எனக்கும் கொஞ்சம் உள்ளே கிளர்ச்சி உண்டானாலும் அவருக்கு உடன்படவா வேண்டாமா என்று ஒரு குழப்பமும் வந்தது. ஆனால் அவர் என்னை எந்த விதமான சிந்தனையும் செய்ய விடாமல் பட் பட்டென்று அடுத்த நடவடிக்கைகளில் இறங்கினார். என் இடுப்பை பிடித்து தொப்புள் பகுதியில் கை வைத்து அமுக்கியதும் எனக்குள் உருவாக்கிய கிளர்ச்சியை நான் சமாளிக்கும் முன்பாகவே ஒரு கையால் என் பின்னந்தலையில் சுற்றி வளைத்து என் முகத்தை அவரை நோக்கி இழுத்து என் உதட்டோடு அவர் உதட்டை பதிக்க, நான் அதை மறுத்து சொல்ல வாயெடுக்க அது முடியாமல் போய் 'ம்ம்...ம்...' திமிரினேன். ஆனால் அவரது பிடி ரொம்ப இறுக்கமாக இருந்ததால் என்னால் அவர் பிடியில் இருந்து விடுபட்ட முடியவில்லை.. இப்போது என் வாயில் அவர் வாயை வைத்து கடிப்பது போல செய்ய எனக்கு சற்று வலிக்க, அதனால் நான் 'ஆ...' வென்று சன்னமான குரலில் கூச்சலிட்டு வாயை சற்று திறக்க, கிடைத்த அந்த இடைவெளியில் அவரது நாக்கை என் வாய்க்குள் நுழைத்தார். சற்றும் அறிமுகம் இல்லாத ஒரு ஆண் என்னைப் பார்த்து கொஞ்ச நேரத்திலேயே என்னிடம் இப்படி நடந்து கொள்வது எனக்கு கொஞ்சம் தர்ம சங்கடமாக இருந்தபோதும் தொடர்ச்சியாக அவர் செய்த சில்மிஷத்தில் எனக்கும் கொஞ்சம் உஷ்ணமேறியது. ஆனால் அதை வெளிக்காட்டாமல் தொடர்ந்து திமிருவதை போல செய்ய, என்னிடம் இருந்து கொஞ்சம் பின்னால் நகர்ந்து பட்டென்று என் புடவை தலைப்பை நல்ல பலமாக இழுக்க, சற்று முன்புதான் நழுவி விழுந்த முந்தானையை அவசரத்தில் எடுத்து சொருகி இருந்ததால் அது அவருக்கு எந்த சிரமத்தையும் கொடுக்காமல் ஏறக்குறைய முழுவதும் அவர் கையோடு போக, நான் இப்போது அவர் முன்னார் வெறும் உள்பாவாடை மற்றும் முலைகள் முட்டிக் கொண்டு நின்ற ஜாக்கெட்டோடு நின்றேன். எனது அந்த கவர்ச்சியான நிலையை அவர் கண்கள் விரியப் பார்க்க, நான் எனது கைகளால் மார்பின் குறுக்காக வைத்து மறைக்க முயன்றபடி அவரைப் பார்த்து, 'இதெல்லாம் எனக்குப் பிடிக்காது.....விடுங்க...நான் போணும்....இல்லைன்னா நான் இப்போ சதம் போட்டுருவேன்...' என்று சொன்னேன். நான் அப்படி சொன்னது அவருக்கு மேலும் கோபத்தை உண்டாக்கி இருக்க வேண்டும்..... இப்போது எனது இரண்டு தோள்களிலும் கையை வைத்து என்னை பின்னோக்கி தள்ளிக் கொண்டு போய் அங்கே சுவற்றின் ஓரத்தில் போடப் பட்டிருந்த சற்று உயரம் குறைந்த பெஞ்சில் என்னை அழுத்தி உட்கார்த்தி அப்படி பின்னோக்கி தள்ள, நான் போக்கிலேயே அந்த பெஞ்சில் மல்லார்ந்தேன். நான் பிடிவாதம் பிடிக்கிறேன் என்று புரிந்து அதற்கேற்றார் போல எனக்கு யோசிக்கவே சிந்திக்கவோ அவகாசம் தராமல் அடுத்த நடவடிக்கையில் இறங்கினார். நான் மேலே பார்த்தபடி படுத்திருக்க, அவசரமாக என்னுடைய உள்பாவாடையை சரேலென்று தொடைக்கு மேலாக ஏற்றினார். என்னால் அதை தடுக்க முடியாமல் போக இப்போது ஜட்டி போடாத நிலையில் என்னுடைய பெண்ணுருப்பு அவருக்கு நான்கு தெரிய, அதைப் பார்த்து சப்பு கொட்டியபடி ஒரு கையால் முரட்டுத் தனமாக அதை பிடித்து வலுவாக அமுக்கியபடியே இழுக்க, எனக்கு வழி தாங்க முடியாமல், 'விடுங்க....விடுங்க...' என்று லேசாக கத்தினேன். 'ம்ம்...விடத்தானே போறேன்...' என்று சொல்லியபடி மீண்டும் உப்பியிருந்த என்னுடைய பெண்ணுருப்பை பிடித்து ஒரு முறை கிள்ளி விட்டு லாவகமாக ஒரு kaiyaal தன்னுடைய பேண்டை அவிழ்த்து இறக்கி விட்டு கூடவே ஜட்டியையும் இறக்கி விட்டு என் சம்மதம் இல்லாமலேயே என் கால்களை விரித்து கால்களுக்கு நட்டுவைல் வந்து நின்று தன்னுடைய ஆண்மையை என் தொடையிடுக்கில் வைத்து அழுத்த எனக்கு வலித்தது., அதனால் நான் 'ம்ம்...' என்று என் வலியை வெளிப்படுத்த அதை கவனிக்கும் நிலையில் அவர் இல்லை. எனக்கு இப்போது அவருடைய செய்கையில் அவ்வளவாக ஈடுபாடு இல்லாததால் என் பெண்ணுருப்பு புணர்ச்சிக்கு தயாராக இல்லாததால் அங்கே வைத்து அழுத்திய அவரது ஆண்மை உள்ளே போக சிரமப் பட்டது. ஏறக்குறைய எனக்கு விருப்பம் இல்லாமல் என்னை பலவந்தப் படுத்துவதை போலவே இருந்தது. அவர் மேலும் மேலும் அங்கே வைத்து அழுத்த வழக்கமாக ஏற்படும் கிளர்ச்சிக்கு பதில் வழிதான் தெரிந்தது. ஆனாலும் அவரிடம் இருந்து விடுபட்ட இயலாது என்பது தெரிந்ததால் பல்லைக் கடித்துக் கொண்டு நான் சமாளிக்க, நான் இதை ஒரு முன்னோட்டமாக கருதினேன். இன்னும் ஓரிரு நாட்களில் நானும் காணவரும் சுததாவும் சேர்ந்து வெளியே போகும் போது நானும் சுததாவும் அணிந்திருக்கும் உடையைப் பார்த்து அங்கே இருக்கும் மற்ற ஆண்கள் ஒரு வேலை எங்களை பலவந்தப் படுத்தினால் எப்படி சமாளிக்க வேண்டும் என்பதற்கான பயிற்ச்சியாக என்னை ஏற்பட்ட வழியை பொறுத்துக் கொண்டு படுத்திருக்க, அவர் தன்னால் முடிந்தமாட்டும் அழுத்த ஒரு வழியாக அவரது ஆண்மை எனக்குள் நுழைந்தது. அது உள்ளே நுழைந்தததை அறிந்து அவர் என்னை வயிற்று பக்கத்தில் அழுத்தி பிடித்தபடி எக்கி எக்கி இடிக்க, என்னை அறியாமல் நான் என் இரண்டு கால்களையும் மேல் நோக்கி உயர்தினேன். அப்படி நான் கால்களை உயர்த்தியததைப் பார்த்து நான் அவருக்கு இசைந்து கொடுக்கிறேன் என்று நினைத்தாரோ என்று தெரிய வில்லை... மேலும் மேலும் எக்கி எக்கி இடிக்க, என் உடம்பு அவரது ஈடியினால் அந்த பெஞ்சில் முன்னும் பின்னும் போய் வந்தது.
அப்படி அவசரமாக என்னை படுக்க வைத்து என்னுள்ளே நுழைத்து இடித்துக் கொண்டிருந்த அவருக்கு மூன்று நிமிடத்துக்கு மேல் தாக்குப் பிடித்க்க முடியவில்லை.... அவருக்கு க்ளைமாக்ஸ் நெருங்கி விட்டத்தை நான் உணரும் முன்பே எனக்குள்ளே வோருக்கி இருந்த தனது ஆண்மையை வெளியே அவசரமாக எடுத்து அதன் முனையில் ஒரு கையை வைத்து போத்திக் கொண்டு என்னிடமிருந்து விளகி அந்த ரூமிலேயே இருந்த டாய்லெட்டை நோக்கி போனார். அவர் என்னை விட்டு விலகிப் போனதும் நான் அந்த பெஞ்சில் இருந்து எழுந்து இறங்கி தரை கால்களை ஊன்றி நிற்க, எனக்கு தொடையிடுக்கில் எரிச்சல் ஏற்பட்டது. அதை பொறுத்துக் கொண்டு பெஞ்சை விட்டு நகன்று கதவின் அருகே கிடந்த என் புடவையை குனிந்து எடுத்து கட்டிக் கொண்டு தலை முடியை ஒழுங்கு படுத்தி கொண்டிருக்க, அந்த டாக்டர் டாய்லெட்டிலிருந்து வெளியே வந்து என்னை நோக்கி வந்து லேசாக சிரித்தபடி, 'சாரிங்க....ரொம்ப ரொம்ப சாரிங்க......உங்களை அங்கே பார்த்தவுடனேயே உங்க மேல எனக்கு ரொம்ப ஆசை வந்துட்டு....அதுவும் உங்க ட்ரெஸ் என்னை ரொம்ப சூடேத்தி விட்டுட்டு. அதனால்தான் உங்களை இங்கே வர வச்சேன்....' என்றார். அவர் சொல்வதை கேட்டு விட்டு அதற்கு நேரிடையாக ஒன்றும் பதில் சொல்லாமல் இறுக்கமான முகத்துடன் 'கதவை திறந்து விடுங்க....நான் போல்காணும்....' என்றேன். என்னுடைய இறுக்கமான முகத்தை பார்த்து விட்டு, 'ரொம்ப சாரிங்க.....ஏதோ ஒரு வேகத்துல இப்படி நடந்து போச்சு.....' என்று மீண்டும் என்று என்னிடம் சமாதானப் பேச்சு பேச முயன்றவரை நான் சட்டை செய்யாமல் நிற்க, என்னை தாண்டி கதவுக்கு அருகே போய் அதன் லாக்கை எடுத்து விட்டு கதவை திறந்தார். அவர் கதவை திறந்தவுடன் அந்த சார்ட்டை எடுத்துக் கொண்டு அவர் ரூமை விட்டு வெளியே வந்து ஜெயாவின் ரூமை நோக்கி நடந்தேன். கொஞ்சம் செக்ஸியாக ட்ரெஸ் அணிந்து இங்கே வந்தால் மற்றவர்கள் என்னை எப்படி பார்ப்பார்கள் என்று பார்ப்பதற்காக வந்தால் இப்படி ஒரு அனுபவம் எதிர்பாராமல் கிடைத்து இருக்கிறது. என்னதான் எனக்கு இந்தில் முழுமையான ஈடுபாடு இல்லாவிட்டாலும் ஏதோ ஒரு கற்பழிப்பு காட்சியில் நடித்து விட்டு வருவதைப் போல உணர்ந்தேன். ஆள் பார்க்க லட்சனமாக இருந்தபோதிலும் அந்த விசயத்தில் அவருக்கு அனுபவம் போதவில்லை..... பிறகு....இப்படி அவசரப் பட்டால் இந்த மாதிரிதான் நடக்கும்..... அவர் என்னை அவசரமாக செய்தததில் கிடைக்க வேண்டிய சுகத்தை விட எரிச்சலும் வலியும்தான் அதிகமாகத் தெரிந்தது. என்னவோ சரி.....யாருக்கும் தெரியாமல் நடந்து முடிந்து விட்டது. அந்த டாக்டர் கூட என்னை பற்றி எதுவும் தவராக நினைத்திருக்க வாய்ப்பில்லை... கடைசி வரை நான் விருப்பம் இல்லாதவளை போலத்தானே நடந்து கொண்டேன். நான் ஜெயாவின் ரூமுக்குள் நுழைந்ததும் ஜெயா என்னை பார்த்து, 'என்னம்மா.....அந்த டாக்டர் எதுக்கு அவ்வளவு அவசரமா கூப்பிட்டார்....?' என்று கேட்டார். அவர் எதற்கு கூப்பிட்டார் என்று எனக்குத்தானே தெரியும் என்ற்ு மனதிற்குள் நினைத்தபடி, 'இல்லக்க....இந்த சார்த்துல ஏதோ அவருக்கு டவுட் போல....அதான் அவர்கிட்ட இருந்த பாலையா ப்பிலை பார்த்து செக் பண்றதுக்காக வரச் சொல்லி இருக்கார். நல்லா செக் பண்ணிப் பாத்துட்டார். ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லியாம்...' என்று நான் எடுத்து விட, 'இப்பததாம்மா எனக்கு நிம்மதியா இருக்கு.....அவர் அவசரமா வரச் சொன்னதும் நான் பயந்து போயிட்டேன்...' என்று சொல்லி புன்னகைக்க, நான் பதில் எதுவும் சொல்லாமல் அவர் அருகில் இருந்த ஸ்டூலில் உட்கார்ந்தேன். பக்கத்தில் உட்கார்ந்த என் கையை பிடித்து தனது கைக்குள்ளே வைத்தபடி என்னைப் பார்த்து, உனக்கு எப்படி நன்றி சொல்றதுன்னு தெரியலை மல்லிகா...' என்று பேச்சை ஆரம்பித்தார். 'எதுக்கு எனக்கு போய் நன்றி எல்லாம் சொல்லிகிட்டு....?' 'அப்படி இல்லம்மா...யாரு சம்மதிப்பா இதுக்கெல்லாம்.....அவர் இப்பத்தான் இவாலவு சந்தோசமா இருக்கார்....ரெண்டு வருசமா அவர் பட்ட பாடு எனக்குத்தான் தெரியும்....' 'போங்கக்கா...அதை எல்லாம் பெருசா சொல்லிகிட்டு....' என்று வெட்கப் பட்டு நெளிந்தேன். 'இல்லம்மா....உன்னப் பத்தி எனக்கு தெரியும்.....இத்தனை நாளா எங்க வீட்டுல குடி இருக்கீங்க...ஒரு பிரச்சினை கிடையாது.... நீயும் இருக்குற இடமே தெரியாம இருக்குற ponnu....எங்க நிலைமையை புரிஞ்சுகிட்டு இதுக்கு சம்மதிச்சியே.....' 'விடுங்க அக்கா.....எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு....' 'நீ சொன்னாலும் சொல்லாட்டாலும் நான் உனக்கு அக்காதான்....நீ எனக்கு தங்கச்சிதான்.... என் புருசனை நீ எப்படி கவனிச்சுகிறே....அதுவும் என் முன்னாடி வச்சு அவரை எப்படி எல்லாம் சந்தோசப் படுத்துற...? இதுக்கு கைம்மாறா நாங்க உனக்கு ஒரு விசயம் பண்ணப் போறோம்....' 'என்னக்கா சொல்றீங்க....?' 'ஆமா மல்லிகா....ஆனா அதை இப்போ சொல்ல மாட்டேன்....நான் வீட்டுக்கு வந்த பிறகு சொல்றேன்....என்ன...' 'என்னமோ சொல்றீங்க.....சந்தோசம்.....ஆனா காசு எதாவது குடுத்து என்னை அந்த மாதிரி பொம்பளையா ஆக்கிடாதீங்க....' 'சீசீ....என்ன அப்படி சொல்லிட்ட....எனக்கு தெரியாதா....?' நாங்கள் பேசிக் கொண்டு இருக்கும் போதே ஹவுஸ் ஓனர் வந்து விட்டார். ஜெயாவுக்கு சாப்பாட்டில் எந்த கட்டுப்பாடும் இல்லாததால் நல்ல ஹோட்டலாக பார்த்து சாப்பாடு வாங்கி வந்து இருந்தார். என்னையும் சாப்பிட்ட சொல்ல, நான் மறுத்து விட்டேன்... 'அப்படின்னா.....நர்ஸை வரச் சொல்றேன்....நீ சாப்பிட்டுகிட்டு இரு.....நான் மல்லிகாவை கொண்டு போய் விட்டுட்டு வந்துடறேன்....' என்று ஜெயாவைப் பார்த்து சொல்ல, ஜெயா அதற்கு சம்மதித்து தலையாட்ட, அவர் வெளியே போய் கொஞ்ச நேரத்தில் திரும்பி வந்து, ஒரு நர்ஸ் இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் வந்து விடுவாள் என்று சொன்னார். நான் ஸ்டூலை விட்டு எழுந்து நிற்க, ஜெயா அவரைப் பார்த்து ஒரு சின்ன புன்முறுவலோடு, 'ம்ம்....உங்க சின்னப் பொண்டாட்டியை கூட்டிட்டு போறீங்க....வீட்டுக்கு போய் அவ கூட எதும் விளையாடப் போறீங்களா....?' என்று கேட்க,
'என்ன ஜெயா அப்படி கேட்கிற....உனக்கு தெரியாம நான் எதையும் பண்ண மாட்டேன்னு உனக்கு தெரியாதா...?' என்றார். 'சரி....சும்மாதான் கேட்டேன்.....வேணும்னா விளையாடிக்கோங்க....நான் ஒன்னும் தப்பா நினைக்க மாட்டேன்...அங்கதான் யாரும் இல்லியே....?' என்று பதில் சொல்ல, நான் போலியாக வெட்கப் பட்டு தலையை குனிந்த படி நிற்க, ஒரு நர்ஸ் உள்ளே வந்தாள். அந்த நர்சிடம் அவர் விசயத்தை சொல்லி விட்டு, என்னை அழைத்து கொண்டு வெளியே போக, நான் ஜெயாவிடம் சொல்லி விட்டு ரூமை விட்டு வெளியே வந்து மாடிப்படியை நோக்கி நடக்கப் போனவள் எதேச்சையாக பின்னால் திரும்பி பார்க்க, கொஞ்ச தூரம் தள்ளி அந்த டாக்டர் மறுபுறம் உள்ள சுவற்றோராம் மறைவாக நின்று சிகரட் பிடித்துக் கொண்டு நின்றவர் என்னையே பார்ப்பதை நானும் பார்த்தேன். இந்த ஆஸ்பத்திரிக்கு இன்னொரு முறை வர வேண்டும் என்று ஒரு சின்ன ஆசை வந்தது.
No comments:
Post a Comment