Saturday 12 October 2013

9B, மாலதி காம்பௌண்ட், மல்லிகை நகர், குனியமுத்தூர், கோவை


இதுதான் எனக்கும் என்னோட மனைவிக்குமான புதிய முகவரி. என் மனைவி எனக்கு மிகவும் நெருங்கிய சொந்தம், தாய்மாமா மகள். நான் முதுகலை விலங்கியல் பட்டடதாரி, அவளோ தாவரவியல் இளங்கலை ( அப்புறம் என்ன, விலங்கு தாவரத்தை மேஞ்சுட வேண்டியதுதான்!!!). எங்களிருவரின் திருமணம் என் மனைவி பிறந்த அன்றே தீர்மானிக்கப்பட்டுவிட்டது. எனக்கு அவளென்றும் அவளுக்கு நானென்றும் வீட்டில் பெரியவர்கள் தீர்மானித்து விட்டனர். இளம் பிராயத்தில் விளையாட்டுத் தோழியாகவும், பதின்ம வயதில் என் காதலியாகவும், இருபதுகளின் துவக்கத்தில் இப்போது என் மனைவியாகவும் என் வாழ்வுடன் இரண்டறக் கலந்துவிட்டாள் என் இளையநிலா ( என் மாமா தீவிர இளையராஜா-வைரமுத்து கூட்டணி பாடல்களின் வெறியர்), எனக்கு நிலா ( அப்ப எங்களுக்குனு நீங்க கேக்குறது காதுல விழுது, உங்களுக்கு ...... ம்ம்ம்ம்....... அமாவாசை). நான் மாநிறமா இருப்பேன், அவளோ மாம்பழமா இருப்பா.

நிலாவும், என் இளம்பிராயத்து விளையாட்டுகளும் சின்ன வயசுல அப்பா-அம்மா விளையாட்டு ஆடுறப்ப எல்லாம், என்னை மாமா, மாமா னு கூப்பிடுவா. மாமா, காய்கறி வாங்கிட்டு வாங்க, மளிகை வாங்கிட்டு வாங்க னு, ஒரு கேரி பேக கொடுத்து விடுவா, அப்புறம், மாமா டிபன் ரெடி, குளிச்சுட்டு வாங்கனு சொல்லுவா, நானும் குளிக்கிற மாதிரி இல்லாத வாளியிலிருந்து, இல்லாத குவளையை விட்டு இல்லாத தண்ணிய ஊத்தி இல்லாத சோப்ப போட்டுட்டு, ஏ நிலா, இங்க வாடி, யாருடி முதுகு தேச்சுவிடுவா னு கத்துவேன், அவ உடனே வந்து எனக்கு முதுகு தேச்சுவிடுவதுபோல் பாவனை செய்வா. பாவனைக் குளியல் முடிந்த்தும், இல்லாத துண்டால் துவட்டுவாள், அப்போது அவளது இடுப்பை இறுகப் பற்றிக் கொள்வேன், அப்படியே மெல்ல கைகளை கீழே இறக்கி இருக்கும் அவளது சிறிய புட்டச்சதைகளைப் பற்றும்போதே, போ மாமா, நீ ரொம்ப மோசம் னு விளையாட்டை கலைத்து ஓடிவிடுவாள். ஏய், நிலா நில்லுடி, இனிமேதாண்டி விளையாட்டே இருக்குனு, அவளை தாஜா செய்து அழைத்து வருவேன். அவளும், இனிமே அங்கல்லாம் கை வைக்க மாட்டேனு சத்தியம் பண்ணு அப்பதான் வருவேன்னு சொல்லுவா, நானும் (பொய்) சத்தியம் செஞ்சுட்டு, விளையாட்ட்த் தொடருவேன். ஆபிஸுக்கு கிளம்ப இல்லாத வண்டிய வாயலயே கிளப்பி, வேகவேகமா வேலைய முடிச்சிட்டு, வீட்டுக்கு ஓ(ட்)டி வேகமா வந்துடுவேன். உடனே அவளுக்கு கோபம் பொத்துக்கிட்டு வந்துடும், அதுக்குள்ள யாராவது ஆபிஸ் விட்டு வந்துடுவாங்களா னு என்னைத் திட்டுவாள், உடனே, இல்லடா குட்டி, நீ வீட்டுல தனியா இருப்பேன்னுதான் அவசரமா வந்தேன்னு சமாளிப்பேன், உடனே அந்த குட்டி உதட்டுல அழகான சிரிப்பு வரும், அந்த நேரத்துல ஆதுரமா அவ என்னப் பாக்குற பார்வையில நாங்க உண்மையிலேயே திருமணம் ஆனவர்கள் என்று தான் உங்களுக்குத் தெரியும். அடுத்து என்ன, எங்களுக்கு உடனே இரவாகிவிடும், ஒரு சிறிய போர்வைக்குள் இருவரும் இறுக்கமாகக் கட்டிப்பிடித்துக் கொள்வோம். அவளது முகத்தைப் பார்ப்பேன், அவளது கண்கள் எனது கண்களை விரட்டி விரட்டிப் பார்க்கும், அவளது உடல் இறுக்கம் குறைந்து தளர்வாகும், கண்கள் மெலிதாய் சொருகும், கிறங்கும், அவளது காது மடல்களைக் கவ்விச் சுவைப்பேன், அவள் உடல் சிலிர்க்கும், கழுத்தில் ஈரமான எனது நாவின் நுனியால் கோடுகள் இடுவேன், அவளது நுண்ணிய பூணை ரோமங்கள் குத்திட்டு நின்று ஆரவாரம் செய்யும். அவ்வேளையில் அவளது ஒழுக்கச் சிந்தனைகள் போன இடம் பற்றி ஆராய்ச்சி செய்யும் அற்பனாக இராமல், அவளது கணவனாகவே மாறிவிடுவேன். அவளது சிறு சுளை உதடுகள் நடுங்கித் துடிக்கும், என்னை எடுத்துக்கொள் என்றே அவை பேசுவது எனக்குக் கேட்கும். நானும் என் உதட்டால் அக்கனிச்சுளைகளைக் கவ்விக்கொள்வேன், கீழ்தாடைப் பற்களின் பின்னாலிருந்து உமிழ்நீர் ஊற்றெடுக்கும், அவை ஒன்றுடன் ஒன்று கலந்து பின் தொண்டைக்குழிக்குள் இறங்கும், உமிழ்நீரின் வெற்றிடம் நீக்க மேலும் மேலும் இருவரின் வாய்க்குள்ளும் வாயைக் கவ்விக் காற்றுப் புகாதவாறு வாய் வலிக்கும் வரை இணைந்திருப்போம். பின் ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்டு மீண்டும் உதடுகளை உறிஞ்சிக்கொள்வோம். மெல்ல என் விரல்கள் அவளது இல்லாத மார்புகளில் இருக்கும் காம்புகளை வட்டமிடும். அவளோ, உதடுகளை விடுவித்து என் தலை பிடித்து அவளது மாரபின் மீது வைப்பாள். என் விரல்கள் ஒரு தேர்ந்த சந்தர்ப்பவாதி போல இன்னும் கீழிறங்கும். அவளது உள்ளாடையின் ஊடே ஊர்ந்து செல்லும் என் விரல் அவளது சின்ஞ்சிறிய மேட்டினை அடையும் போதே அவளது விரல்கள் என் விரல்களைப் பற்றி அவளது மாவடு போன்ற பிளவிற்கு கூட்டிச்செல்லும். அப்பிளவில் என் விரல்கள் பட்டும் படாமலும், தொட்டும் தொடாமலும் தாள்மிட்டுக் கொண்டிருக்கும். உதடுகளைச் சுவைத்துப் பின், அவளது காம்புகளைச் சுவைக்கும் அடுத்த கட்ட பணியை என் நா எடுத்துக்கொண்ட பின், அவளது உடம்பிலிருந்தும் என் உடம்பிலிருந்தும் அதிகளவில் வெப்பம் தகிக்கும், மூச்சு சூடாகி அவளது காம்பில் ஒரே நேரத்தில் என் நாவின் குளிர்ச்சியும் என் தகிக்கும் மூச்சின் வெம்மையும் அவளை வாட்டி அவளது அடி நெஞ்சிலிருந்து மெல்லிய குரலில் மாமா, மாமா என்று பிதற்றிக் கொண்டிருப்பாள். இது என்னை மேலும் மேலும் உன்மத்தம் அடைய வைத்து மிருக வெறியைத் தூண்டும். பின் மெதுவாக அவளது வயிற்றுப் பகுதிக்கு நாவால் பயணிப்பேன். அவளது கைகள் மெதுவாக அவளது உள்ளாடையை முழங்காலுக்கும் கீழிறக்கும், என் கைகளோ, அதைப் பாதத்தின வழியே வெளியேற்றும், அவளது முழு நிர்வான உடல் முழுவதும் தகிக்கும் எரிமலையாய் உருகி ஓடிக்கொண்டிருக்கும். வெப்பம் தணிக்க என் எச்சிலூறும் நாவானது அவளது பிளந்துகிடக்கும் மாவடுவினைச் சுவைக்க கீழிறங்கும், உப்பில் ஊறுவதுதானே மாவடு, இதுவும் சிறுநீரின் கரிப்புச் சுவையுடன் ஒரு மாதிரியான வாசனையுடன் இருக்கும், வாசனை மோசமானதாக இருந்தாலும் அது மேலும் மேலும் அவளது அல்குலை சுவைப்பதற்கு தூண்டுதலாகவே அமையும். மெல்ல மெல்ல அவளது வெள்ளைப் பணியாரம் முழுவதும் என் நாக்கு, உதடு, மற்றும் பற்களின் கட்டுப்பாட்டிற்குள் வந்துவிடும்.

அவளது உடல் ஜண்ணி கண்டதுபோல் தூக்கி தூக்கிப் போடும், நானோ அவளது அப்பத்தை விடாது குதறிக்கொண்டிருப்பேன். அவளோ, பற்களைக் கடித்துக் கொண்டு, பற்களின் இடைவெளியில் ஸ் ஸ் ஸ் ஸ் ஸ் ஸ் என்று ஒரு பெண் இராஜநாகமாகச் சீறிக் கொண்டிருப்பாள். வளர்ந்தும் வளராத சிறு மிளகாய் போன்ற என் மணிப்பயல் வேறு என் உள்ளாடையில் தாண்டவமாடிக் கொண்டிருப்பான். அரற்றும் என் நிலா என் மணிப்பயலைத் தன் விரல்களின் இடையே வைத்து அழுத்திக் கொண்டிருப்பாள். சுவைத்து சுவைத்து என் எச்சிலால் அவளது சிறு வயல் முழுதும் மழை பொழிந்திருக்கும். சலித்துச் சுவைத்து, சுவைத்துச் சலித்து, என் வாய் வலிக்கும் வரை அவளது அல்குலைச் சப்பி, இழுத்துப், பெரிதாக ஆக்கியிருப்பேன். மெல்ல் என் மணிப்பயல் அவள் பிடியிலிருந்து விடுதலையாகி மீண்டும் சுருங்கிச் சிறிதாகி விடுவான். அரை மயக்க நிலையில் எங்கள் உடைகளைச் சரி செய்து கொண்டு தூங்கிவிடுவோம்.

No comments:

Post a Comment