"மல்லிகா, சீக்கிரம் பாவாடையை தூக்கு"

பட்.. பட்... படார்... படார்..பட்...பட்... படார்......பட்....படார்.... தெளசண்ட்வாலா ஒரு பக்கம் தெறித்க்கொண்டிருக்க பாட்டிலில் ராக்கெட்டை கொளுத்தினேன். வானை கிழிப்பது போல சீறிச்சென்று வர்ணஜாலம் காட்டியது. மல்லிகா காதில் கையை வைத்துக்கொண்டு சின்ன பயத்தோடு என் சூரத்தனங்களை ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் அவளின் கையை பிடித்து இழுத்தேன். "பயப்படாத புள்ள, இந்தா ஊதுபத்தி இந்த ஊசி வெடியையாவது பத்த வை" "ஐயோ மாமா நான் மாட்டேங்கோ... எனக்கு பயமுங்கோ...." "மாமோய் அய்த கூப்பிடுறாஹ...பட்டாளத்துல வெடிச்சது பத்தலையாக்கும்... இங்கையும் சும்மா வெடிச்சி தள்ளுரீஹ. நீயும் வாடீ சாப்பிட போலாம்"

என் கையிலிருந்த ஊதுவத்தியை பிடுங்கி வீசி, என் முதுகில் இரண்டு கைகளையும் பதித்து வீட்டுக்குள் தள்ளிக்கொண்டே சென்றாள். மதுமிதா துடுக்கானவள். என் மீது ரொம்ப ஆசை. என்னிடம் அதிகமாக உரிமை எடுத்துக்கொண்டாள். நானும் அதற்கு தகுந்தபடி அவளிடம் செல்ல சண்டைகள், கொஞ்சல்கள் என்று கிளுகிளுப்பாக இருப்பேன். பெரியவள் மல்லிகா அமைதியானவள். அதிகம் பேசமாட்டாள். ஓரிரண்டு வார்த்தைகள் மட்டும்தான். என்னுடைய அதிகமான வளவள பேச்சுகளுக்கு சின்ன புன்னகையை மட்டுமே பதிலளிப்பாள். இருவரும் அத்தை பெண்கள். மாமா சோமனூரில் தரி வைத்திருக்கிறார். வீடு நிலம் என்று வசதியானவர்கள். சும்மா சொல்லக்கூடாது என்னுடைய இரண்டு முறைப்பெண்களும் ரம்பையும், ரதியும் போல இருப்பார்கள். சின்னக்குட்டி ரதியென்றால் பெரியவள் ரம்பை. சின்னவள் தாவணியிலும், பெரியவள் பட்டு சேலையிலும் ஜொலித்தார்கள். பொதுவாக எப்பொழுதும் இருவருமே தாவணிதான் அணிந்திருப்பார்கள். பாவாடை தாவணி அணிந்து, ரெட்ட ஜடை பின்னலில் பெண்களின் அழகு ஆயிரம் மடங்கு அதிகரித்து விடும். அப்பா, அம்மா, நான். சின்ன குடும்பம். ஒரே மகன் என்பதால் ஓவர் செல்லம். +2 படித்து விட்டு நாட்டுக்கு சேவை செய்ய வேண்டும் என்ற ஆசையில், அம்மாவின் கடுமையான எதிர்பையும் மீறி ராணுவத்தில் 5 வருடங்கள் பணியாற்றினேன். போன மாதம்தான் ஊர் திரும்பினேன். இனிமேலும் என்னை பிரிந்திருக்க முடியாத அம்மா, ராணுவத்திற்கு திரும்பி போக கூடாது என என்னிடம் சத்தியம் வாங்கிக்கொண்டாள். அப்பாவும் அம்மாவும் பேசிக்கொண்டிருந்தது வேறு என்னை குஷிப்படுத்தி விட்டது. "என்னங்க நம்ம பையன் சிவா கண்ணாலப் பேச்செடுத்தாவே நழுவிக்கிட்டு ஓடறானே.... அவனுக்கு உங்க தங்கச்சி மகளை கட்டி வச்சிட்டா... பெறவு அவன் நம்ம கறவை மாடு, கண்ணுங்களையும், விவசாயத்தையும் பாத்துக்கிட்டு நம்மோடவே இருப்பான். பட்டாளத்தை பற்றி நினைக்க மாட்டானுங்க.... என்னங்க நான் சொல்றது சரிதான" "ஆமா புள்ள.. இந்த தீவாளிக்கு பொண்ணுத்தாய நம்மூட்டுக்கு அழைக்கலாம்... சின்னஞ்சிறுசுக பழகிருச்சுகன்னா இந்த சிவா பயல லேசா சம்மதிக்க வச்சிப்புடலா.." இந்தத் திட்டத்தின்படிதான் என் அத்தையும் மாமனும் இந்த தீபாவளிக்கு இங்கே வந்திருக்கிறார்கள். மல்லிகாவையும், மதுமிதாவையும் சின்னப்புள்ளையில பார்த்தது, இப்போ எப்படி மளமளவென்று வளர்ந்து நிற்கிறாளுக. நான் மிலிட்டரிக்கு போகும் போது கோயமுத்தூர் ரயில்வே ஸ்டேசனில் பாவாடை சட்டையில் வந்து டாட்டா காட்டி வழியனுப்பிய பெண்களா இவர்கள். அதிலும் இந்த மதுமிதா ஒன்பதாவது படிச்சிக்கிட்டிருந்தாலம் மூக்கை ஒழுக்கிக்கிட்டு இருந்தாளே....... இந்த ஆறு வருட இடைவெளியில் 19 வயது பருவ மங்கையாக பரிமளிக்கிறாளே. அவளை விட இரண்டு வருடம் பெரியவள் மல்லிகா. செக்கச் சிவந்த நிறம். லட்சணமான முகம். வஞ்சனையில்லாமல் வளர்ந்து திமிரிக்கொண்டிருக்கும் மார்புகள். இவ்வளவு பெரிய கனிகளை எப்படித்தான் தாங்குகிறதோ என்னுமளவு கொடி இடை. அவளின் அன்ன நடைக்கு ஏற்ப குதித்து கூத்தாடும் குண்டிகள். இதெல்லாவற்றையும் விட எனக்கு அவளிடம் பிடித்தே அவளின் அடக்கமும், அமைதியும்தான். என்னை நிமிர்ந்து முழுசாக கூட பார்க்க மாட்டாள். அதற்குள் நாணம் வந்து ஒட்டிக்கொள்ளும். ஓடி ஒளிந்து கொள்வாள். தேவதை போன்ற அவளை மனைவியாக அடைய நான் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும். மல்லிகாவிடன் தனித்திருக்க வேண்டும். காதல் மொழி பேசி களித்திருக்க வேண்டும். அவள் மடியில் தலைவைத்து படுத்து, இடுப்பை கிள்ளி, செல்லச் சிணுங்கல்கள். பொய் கோபங்கள் என காதலாகி கசிந்துருக வேண்டும். திருட்டுத்தனமான சந்திப்புகளில் அவளை நான் சீண்ட அவள் என்னை தூண்ட, சின்னச்சின்ன அத்துமீறல்கள். ஏரிக்கரையில் அமர்ந்து எத்தனை குழந்தைகள் பெற்றுக் கொள்வது, எங்கே படிக்க வைப்பது என்று எதிர்கால திட்டங்கள் பேச..... இப்படி மல்லிகாவுடன் பழக வேண்டுமென எனக்கு கொள்ளை ஆசை. ஆனால் அவளோ தனிமையில் ஒரு நிமிடம் கூட நின்று பேசுவதில்லையே... இன்றும் அப்படித்தான் சினிமாவுக்கு கூப்பிட்டேன். "மல்லிகா... மல்லி" "ம்" "சினிமா போலாமா, சுறா. விஜய் படம்னா உனக்கு ரொம்ப பிடிக்குமே" "ஐயே. சண்முக தேவிக்குதானே... அதெல்லாம் ஒரு சினிமா கொட்டாயா, பாடாவதியா இருக்கும்" "ஹை.... மாமா சினிமாக்கா... நானும் வரேன். இங்க வேணாம் கோயமுத்தூருக்கு போயிரலாம்" "போடி.... நான் கட்டிக்க போறவளை கூட்டிட்டுப் போறேன். நீ எதுக்கு எங்க கூட" "ஐயே... கட்டிக்க போறாறாமில்ல. அப்ப சரி. அக்காவை கட்டினா கொழுந்தியா ஃப்ரீ. என்னையும் கூட்டீட்டு போ மாமா" "என்ன பேச்சுடி பேசற. கொஞ்சமாவது வெக்கமிருக்கா... விடுங்க அவளும் நம்மகூட வரட்டும்" மல்லிகாவுக்கு பயம். எங்கே தன் தங்கை தன்னை கழட்டி விட்டுவிட்டு மாமனோடு சினிமாவுக்கு போய் விடுவாளோ என்று. இல்லையென்றால் இவ்வளவு இலகுவாக என்னோடு வெளியே செல்ல சம்மதித்திருக்க மாட்டாளே. சந்தோஷமாக டாக்ஸி பிடித்து அர்சனா தர்சனா தியேட்டரில் இறங்கினோம். ஏதிர்பார்த்த அளவு கூட்டமில்லை. படமும் அவ்வளவு சரியில்லை. தியேட்டரின் இருட்டில் மல்லிகா எனக்கு பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்ததால் ஏதாவது சில்மிஷ விளையாட்டு பண்ணலாம் என்று நினைத்து விட்டு பிறகு அந்த நினைப்பை கை விட்டு விட்டேன். நல்ல பிள்ளையாக படம் மட்டும் பார்த்தேன். இன்டர்வலில் வெளியே வந்ததும். "படம் நல்லாவே இல்லீங்க மாமா, வீட்டுக்கு போலாம்" "ஏண்டி மல்லிகா டப்பா படமாயிருந்தாலும் கடைசி வரைக்கும் பாப்ப......மாமா எங்கையாவது எசகுபிசகா கை வச்சிருச்சா ?" "அடி கழுத.பாருங்க மாமா, இவ என்ன ஓவரா கலாய்கிறா" "சரி சரி விடு மல்லிகா. நாம வேணா காந்திபுரத்துல எக்ஸிபிஷன் போலாம்" ஆட்டோ பிடித்து எக்ஸிபிஷன் கிளம்பினோம். ராட்டிணம், ஜெய்ட்வில் எல்லாம் விளையாண்டு விட்டு, பெரிய அப்பளம் சாப்பிட்டு, மேஜிக் ஷோவும் பார்த்து விட்டு கடைசியாக ஸ்டால்களுக்கு போனோம். இருவருக்கும் வளையல், கம்மல், நெத்திச்சுட்டி போன்றவை வாங்கி தந்தேன். "என் நெஞ்சுக்குள்ள வச்சி, நினைச்சி பாக்கிற மாதிரி ஏதாவது வாங்கி குடுங்க மாமா" "மாமோய் அப்ப அவளுக்கு பிரா வாங்கி கொடுத்திரு.... நெஞ்சுக்குள்ளேயே வச்சிக்குவா" "ச்சீ.... எனக்கு பிராவெல்லாம் வேணாம். நா அந்த அர்த்தத்தில சொல்லல" "ஏம்புள்ள நான் பிரா வாங்கி கொடுக்க கூடாதா ?" "அதானே மாமா பிரா வாங்கி கொடுத்தா வாங்கிக்க மாட்டியோ. மாமா நீ வாங்கு மாமா அவ சைஸ் கொஞ்சம் பெரிசு. 36. எனக்கு 32 தான்" "ஐயோ இவளை கூட்டிக்கிட்டு வந்தது தப்பா போச்சி. நீங்க பணத்தை கொடுங்க. நானே வாங்கிக்கறேன்" "இல்ல இல்ல நல்ல டிசைனா பார்த்து நானே வாங்கி தரேன்" "ஆமா அந்த ஸ்டாலை பாத்தீங்களா, பொம்பள புள்ளைங்ககிட்ட போயி பிரா கேட்க போறீங்களா ?" நான் அசடு வழிய அங்கையே நின்று கொண்டேன். இருவரும் சென்று நீண்ட நேரம் செலக்ஷன் பண்ணி வாங்கிக் கொண்டு வந்தனர். வீட்டுக்கு திரும்பினோம். அடுத்தநாள் காலை நான் வேப்பங்குச்சியில் பல் துளக்கிக் கொண்டிருந்தேன். அங்கு வந்த மல்லிகா "மாமா எனக்கும் ஒரு குச்சி ஒடிச்சி தாரியளா" "தர்றேம்புள்ள.... நம்ம தோட்டத்து மரத்துல இன்னும் நல்ல பச்ச கிளை இருக்கும். என்னோட வா அங்கேயிருந்து பறிச்சி தாறேன்" எப்படியோ மல்லிகாவை தனியே தள்ளிக்கிட்டு போனேன். பச்சை வயல்வெளிகளை ரசித்துக்கொண்டே என்னுடன் நடந்து வந்தாள் மல்லிகா. இருவரும் மெளணமாகவே நடந்தோம். தோட்டத்தில் பம்பு செட் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. வாய்காலில் தண்ணீர் திறந்து விடப்பட்டு ஓடிக்கொண்டிருந்தது. சின்னக்குழந்தை போல வாய்காலுக்குள் இறங்கி தண்ணிக்குள் நடந்து வந்தாள். சிறிது தூரம்தான் நடந்திருப்போம். "ஸ்ஸ்... ஆ..." மல்லிகா கத்தினாள்."ஸ்ஸ்... ஆ..." மல்லிகா கத்தினாள். "மாமா கால்ல முள்ளு தச்சிருச்சிங்க....." "அடி என்ன புள்ள செருப்பு தொட்டுட்டு வரலயா... என்னாட்டம் வரப்புலயே நடந்து வந்திருக்கலாம்ல... கால காட்டு முள்ளை பிடுங்கறேன்" இன்று மல்லிகா பாவாடை தாவணி அணிந்திருந்தாள். ஒரு காலை மடக்கிக்கொண்டு ஒரு காலில் அவள் நின்றபோது பாவாடை தூக்கிக்கொண்டு அவளின் கெண்டை கால் தரிசணம் கிடைத்தது. மல்லிகா வரப்பில் அமர்ந்துகொண்டு தனது காலை தூக்கி காட்டினாள். தண்ணீரில் ஊறியிருந்த கால்கள் இன்னும் வெளுப்பாக இருந்தது. நான் வாய்காலில் இறங்கி நின்று கொண்டு மல்லிகாவின் காலை என் கையால் தாங்கினேன். பாதத்திற்குள் முள்ளின் நுனி குத்திக்கொண்ட ஒடிந்திருந்தது. பல்லால் கடித்து அந்த துண்டு முள்ளை எடுத்து விட்டு தலையை நிமிர்ந்தேன். தூக்கியிருந்த அவளின் கால்களுக்கிடையே காற்று புகுந்து அவளின் பாவாடையை பறக்கச் செய்தது. மல்லிகாவின் வெண்மையான தொடைகள் சில விநாடிகள் கண்களுக்கு தட்டுப்பட்டு மறைந்தது. பெண்ணின் அந்தரங்க பாகத்தை முதன்முறையாக பார்த்ததில் எனக்குள் குறுகுறுப்பு. பூனை முடிகளுடன் என்ன ஒருதிரட்சியான தொடைகள். மீண்டும் காற்றடித்து அவளின் தொடை தரிசனம் கிடைக்குமா ? நான் அங்கேயே வெறித்துக்கொண்டிருக்க.... "மாமா. மா.......மா............" "ம்" "என்ன மாமா செலையா நிக்கற" "ஒன்னுமில்ல புள்ள. உங்காலுக்கு கொலுசு அழகா இருக்கு, ஜல் ஜல்லுனு நீ நடந்து வர்ற அழகே தனி" கொலுசை பார்ப்பது போல மெதுவாக அவளின் இடதுகாலில் கை வைத்து தடவினேன். என் கை பாவாடைக்குள்ளாக நகர்ந்த கெண்டை கால் வரை சென்று விட்டது. "ஐயோ..... மாமா பாம்புங்க" எகிறி குதித்து, என் இடுப்பின் இரு பக்கமும் கால் போட்டு உட்கார்ந்து கொண்டாள். ஏற்கனவே சிறிது விலகியிருந்த அவளின் பாவாடை இப்போது தொடைக்கு மேலே ஏறிவிட்டிருந்தது. எப்போது அவளின் குண்டியை பிடித்தேன் என்றே எனக்கு தெரியவில்லை. இடுப்பில் ஏறிக் கொண்டவளை விழுந்து விடாமலிருக்க, அனிச்சை செயலாக அவளின் குண்டிகளை தாங்கி பிடித்துக் கொண்டிருந்தேன். அதிலும் இடது கைதான் பாவாடைக்கு மேல் இருந்தது. வலதுகை பாவடைக்கு உள்ளே சென்று அவளின் அம்மண குண்டையை நேரடியாக தொட்டுக்கொண்டிருந்தது. என் கையின் ஈரம் அவளின் குண்டியை நனைத்தது. பஞ்சு போன்ற சதை திரட்சி என்னை சொக்க வைத்தது. மல்லிகா என் கழுத்தை கட்டிக்கொண்டு தோள்களில் தலையை சாய்த்துக் கொண்டிருந்தாள். குனிந்து பார்த்தால் என் கால்களுக்கு அருகே தண்ணிப் பாம்பொன்று நீரோட்டத்தின் போக்கிலேயே நீந்திச் சென்று கொண்டிருந்தது.

"தண்ணிப்பாம்பு புள்ள. இது கொத்தாது" என்றேன். மெதுவாக தலையை நிமிர்ந்தாள். எங்கள் கன்னங்கள் உரசிக்கொண்டன. தலையை திருப்பி அவளின் கன்னத்தில் ஒரு இச் கொடுத்தேன். என்னிடமிருந்து இறங்கி ஓடினாள். "நில்லு புள்ள..... அந்தாண்ட பெரிய பாம்பு இருக்கு" நிற்காமல் ஒடினாள். துரத்திச்சென்றேன். மதகு கரைக்கே வந்து விட்டோம். (மதகு என்பது ஓடும் நீரை தேக்கி வைத்து, தேவைக்கு திறந்து விடும் இடம்). காலையில் வண்ணாத்தி துவைத்து போட்டு சென்றிருந்த எங்கள் வீட்டு துணிகள் அருகில் காய்ந்து கொண்டிருந்தன. தேங்கியிருந்த நீரை கண்டு ஓட்டத்தை நிறுத்தினாள். நான் அவளின் அருகே சென்றேன். இருவருக்குமே மூச்சு வாங்கியது. தலையை குனிந்தாள். மெதுவாக அவளின் மேவாயில் கை வைத்து முகத்தை தூக்கி பார்த்தேன். "என்ன புள்ள இப்படி ஓடி வந்திட்ட ?" ".........." திரும்பி நின்று கொண்டாள். "முத்தம் கொடுத்தது புடிக்கலையா ?" "........." "ஏதாவது சொல்லேன்......... எம்மேல கோவமா ?" "ம்ஹும்" "அப்ப பேசு" "வெட்கமா இருக்கு....." "எதுனால வெட்கம் ?" "அங்கெயெல்லாம் கைய வச்சா வெட்கம் வராதா ?" "ஓ. உள்ள கை பட்டிச்சேன்னு வெட்கமா" சொல்லிக்கொண்டே அவளின் குண்டியின் மீது கையை வைத்தேன். "ம்கூம்....." இரண்டடி நகர்ந்து நின்றாள். ஆனால் ஓட முயற்சிக்கவில்லை. "இன்னைக்குத்தான் ஜட்டி போடலியா, இல்ல எப்பவுமே போடறதில்லையா ?" "போ மாமா, நீ ரொம்ப மோசம். நான் வீட்டுக்கு போறேன்" "ப்ச். என் கேள்விக்கு நீ பதிலே சொல்லலியே" "சொல்ல மாட்டேன்" "சரி. நான் வாங்கி கொடுத்த பிரா பிடிச்சிருந்ததா ?" "ம்" "அதைத்தானே இப்ப போட்டிருக்கிற. எங்க நாங் கொஞ்சம் பாக்கவா ?" மல்லிகாவின் தோளை தொட்டேன். மருண்டு போன புள்ளிமானாக துள்ளி ஓடினாள். எதிரே தண்ணீர், இருந்தாலும் என்னிடமிருந்து தப்பிச்செல்லும் வேகத்தில் நீருக்குள் இறங்கி மறுகரைக்கு செல்ல முனைந்தாள். "ஏ புள்ள அங்கன ஆழம் ஜாஸ்தி. துணியெல்லாம் நனைஞ்சிரும் புள்ள" என் கூக்குரல் அவளுடைய காதில் எட்டும் முன்னரே தண்ணியில் காலை வைத்தவள் "தொபுக்கடீர்" என வழுக்கி தண்ணிக்குள் விழுந்தாள். நல்லவேளையாக இடுப்பளவு நீர் மட்டுமே இருந்ததால் விபரீதமாக எதுவும் நடக்கவில்லை. உடலெல்லாம் நனைந்த போய், "ஓ.....ம்ஹும்..........ம்ஹும்...........ஓஓஓஓஓஓஓஓ" அழுது கொண்டே கரைக்கு வந்தாள். "அடியே அழாத புள்ள, நீயாதானே தண்ணிக்குள்ள விழுந்த" "ம்ஹும்..........ம்ஹும்........ ,நான் எப்படி இப்படியே வீட்டுக்கு போவேன். ஓஓஓ.........ஓ" பெருங்குரலெடுத்து அழுதாள். "அழாத புள்ள. இப்படி வந்து வெயிலுல உட்காரு... செத்த நேரத்துல துணியெல்லாம் காஞ்சிரும், அப்புரமா வீட்டுக்கு போகலாம்" என்னை விட்டு தூரமாக தள்ளிச்சென்று திரும்பி உட்கார்ந்து கொண்டாள். பக்கத்திலிருந்த புல்லை பிடுங்கி பிடுங்கி எறிந்து கொண்டிருந்தாள். எம்மேல இருந்த கோபத்தை அங்க காட்டறா..... நானும் அமைதியாக உட்கார்ந்து கொண்டு அவளை கவனித்துக் கொண்டிருந்தேன். அரைமணிநேரம் ஆகியிருக்கும் எழுந்து என்னிடம் வந்தாள். "அரைமணி நேரமாச்சி வெயிலும் சுள்ளுன்னு அடிக்கல, என்னோட துணியும் காயில. இப்படியே உட்கார்ந்திருந்தா பதினோரு மணிக்குத்தான் துணி காயும். அதுக்குள்ள நம்மை தேடிக்கிட்டு எங்கம்மாவும், அத்தையும் இங்கயே வந்துடுவாங்க" "ஏழுமணி வெயில் இப்படித்தானே இருக்கும் புள்ள. நீ சொல்லற மாதிரி ஏறு வெயில் வர்ர வரைக்கும் இப்படியே காத்திருக்கவும் முடியாது. நா வேணா ஒரு ஐடியா சொல்லட்டுமா ?, உன்னோட துணியெல்லாம் கழட்டி இந்த கொடியில காயப்போட்டா காத்துக்கு சீக்கிரம் உலர்ந்து விடும்" "ச்சீ. இந்தக் காட்டுக்குள்ள என்னோட துணியெல்லாம் நான் கழட்ட மாட்டேம்பா...." "மண்டு மண்டு உன்ன அம்மணமாவா நிக்க சொன்னேன். இதோ கொடியில இருக்கிற எங்கம்மவோட கறுப்பு பாவாடையை கட்டிக்க புள்ள" என்னுடைய யோசனையை ஏற்றவள் அந்த பாவாடையை எடுத்துக்கொண்டு என் கண்படாத மறைவிற்கு சென்று உடைகளை மாற்றிக்கொண்டு வந்தாள். நெஞ்சுவரை ஏற்றிக்கட்டிய பாவாடை அவளின் மா முலைகளை நெருக்கிக் கொண்டிருந்தது. பாவாடை அவளின் முட்டி வரை மட்டுமே மறைத்திருக்க, முன்பு நான் பார்க்க ஏங்கிய கெண்டங்கால்கள் அழகாக தெரிந்தன. தனது பாவாடை தாவணியை கொடியில் காயப்போட்டாள். நான் நேற்று வாங்கிக்கொடுத்திருந்த பிராவும் காற்றில் பறந்தது. தாவிச்சென்று அதை கையில் எடுத்தேன். அதற்கு முத்தம் கொடுத்து முகத்தில் அணைத்துக் கொண்டேன். "ச்சீ... இப்படித்தான் பண்ணுவீங்களா ?" எரித்து விடுவதுபோல பார்த்தாள். "ஆமா இது நாங்கட்டிக்கப் போறவளோடது...... அதுவும் நான் வாங்கி கொடுத்தது..... என்ன வேணும்னாலும் பண்ணுவேன்" "ச்சீ போங்க மாமா... தொட்டதுக்கெல்லாம் கட்டிக்கப்போறவ, கட்டிக்கப்போறவன்னு சொல்லிக்கிட்டு... எனக்கு கூச்சமா இருக்கு" "கூச்சத்த விடு புள்ள.... வா நாம மதகுல குளிர்ச்சியா ஒரு முக்குலி போடுவோம்" வேகமாக என் சட்டை மற்றும் கைலியை கழட்டிவிட்டு ஜட்டியுடன் நின்றேன். "வேணா மாமா, முன்னமே சருக்குச்சு" "நா இருக்கேம்புள்ள பயப்படாம இறங்கு" தண்ணிக்குள் இறங்கி நின்ற நான் அவளின் கையை பிடித்து பக்குவமாக நீருக்குள் இறக்கினேன். பயத்துடனே இறங்கினாள். ஜில்லென நீரின் குளிர்ச்சியில் அவளின் உடல் ஒரு முறை குலுங்கியது. "கரையிலதான் பாசி பிடிச்சிக்கிட்டு இருக்கும். நடுவுல மணல்தான். அங்க வழுக்காது புள்ள, நடுவுக்கு வா" மல்லிகாவின் கையை பிடித்துக்கொண்டு நடுவே அழைத்துச் சென்றேன். கண்களில் மிரட்சியும், மனசுக்குள் ஆசையுமாக என் அருகே வந்து நின்றாள். நான் ஒரு தடவை முங்கி எழுந்ததை பார்த்து அவளும் முங்கி எழுந்தாள். தலையிலிருந்து தண்ணீர் வடிய, எனக்கு மிக நெருக்கமாக நின்று கொண்டிருந்தாள் மல்லிகா. பாவாடை நனைந்து அவளின் உடலோடு ஒட்டிக்கொண்டிருந்தது. அவளின் புடைப்புகளும், அங்கங்களின் அளவுகளும் அப்பட்டமாக தெரிந்தது. தொடை சங்கமத்தில் மன்மதமேடு கூட பாவாடையின் மீது மேடிட்டு காட்டியது. பாவாடைக்குள் முட்டிக்கொண்டிருந்த அவளின் பெரிய முலைகளும், உருண்டு திரண்டு இருந்த அவளின் தொடைகளும் எனக்குள் என்னென்னவோ செய்தன. ஈர பாவாடை வேறு அவளின் வயிற்றோடு ஒட்டிக்கொண்டு, தொப்புளின் ஆழத்தையும், செல்ல தொப்பையையும் காட்டியது. மல்லிகா இன்னொருமுறை முங்கி எழுந்தாள். அடக்க முடியாத காமம் தலைக்கேற மல்லிகாவை நெருங்கி சென்றேன். பின் பக்கத்திலிருந்து அவளை கட்டிப்பிடித்தேன். ஜட்டிக்குள் விரைத்திருந்த என் சுன்னி அவளின் குண்டியில் குத்தியது. முன்பக்கம் அவளின் முலையை பாவாடையோடு சேர்த்து பிடித்தேன். மல்லிகா என் கையை அவளின் முலையிலிருந்த எடுத்து விட்டாள். என் பக்கமாக திரும்பினாள். "கண்ணாலத்துக்கு முன்னால வேணா மாமா...தப்பு மாமா" அவளின் வாயோடு வாய் பதித்தேன். என் கைகள் அவளின் மேனியெங்கும் உலா வந்தது. பருத்த குண்டிகளை கசக்கி விட்டேன். அவளின் கழுத்தில் வாய் பதித்து முத்த மழை பொழிந்தேன். திமிறினாள். காதுமடல்களை வருடிவிட்டு முதுகை தடவினேன். என்னுடைய மற்றொர கை அவளின் பாவாடையை முட்டிக்கு மேலே தூக்கிக் கொண்டிருந்தது. மல்லிகாவின் எதிர்ப்பு குறைந்தது. என்னுடைய செயல்களுக்கு இசைவாக இயங்கினாள். அவளின் கையை பிடித்து என் ஜட்டியின் மீது வைத்தேன். மெதுவாக தடவி விட்டாள். ஜட்டியை கீழே இழுத்து விட்டு என் ஆண்மையை வெளியே எடுத்தாள். கையில் பிடித்து பார்த்தாள். ஆச்சரியத்தில் அவளின் கண்கள் விரிந்தது. "இம்மாம் பெரிசா இருக்கு மாமா... இது எப்படி உள்ளே போகும்......? இப்ப வேணா மாமா" "பயப்படாத புள்ள, சொகமா இருக்கும், உனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும்" "இன்னைக்கு வேண்டாம் மாமா" "என்னால பொறுத்துக்க முடியாது புள்ள. யாராவது வந்திரப்போறாங்க. சீக்கிரமா முடிச்சிடலாம்" "மாமா........ அதுக்கில்ல......" "மல்லிகா, சீக்கிரம் பாவாடையை தூக்கு""வீட்டுக்கு விலக்கா இருக்கேன் மாமா. ரெண்டு நா கழிச்சி ஆசய தீத்துக்க" ப்ச்.... கைக்கு எட்டியது சுன்னிக்கு எட்டாமல் போய்விட்டதே என்று நொந்து கொண்டேன். துவட்டிக்கொண்டு இருவரும் வீட்டுக்கு கிளம்பினோம். வீட்டு வாசலில் மதுமிதா நின்று கொண்டிருந்தாள். "சோடி போட்டுக்கிட்டு சுத்த போயிட்டீயளோ...." என்றாள். "வாய மூடிக்கிட்டு, உள்ள போடி" "ஆத்தீ.... ரோசத்த பாரு. முணுக்குனு இருந்தாலும் மாமனை கைக்குள்ள போட்டுக்கிட்டையே" "அடிச்சேன்னா...." மல்லிகா துரத்த மதுமிதா "அய்தேதேதேதே..... மல்லிகா கைய ஓங்கரா" என்று கத்திக்கொண்டே வீட்டுக்குள் ஓடினாள். "சிவா, எங்கடா போயிட்டீங்க. ரொம்ப நாளியா காணமுன்னு தொழாவிக்கிட்டு இருக்கோம். அந்த புள்ளையையும் கூப்பிடு. கைய கழுவிட்டு உட்காந்து சாப்பிடுங்க. பாவம் அந்த புள்ள பசி தாங்காது" அக்கறையான அம்மா. குளித்துவிட்டு வந்ததற்கு பசி கப கப வென இருந்தது. இருவரும் சாப்பிட அமர்ந்தோம். மதுமிதாதான் தட்டை எடுத்து வந்தாள். "இளஞ்சோடிகளுக்காக நானே செஞ்சது. இனிப்ப்ப்பபாபா... இருக்கும். சாப்பிட்டு பாருங்க" கேசரி பரிமாறினாள். ஒரு வில்லலை வாயில் போட "தூத்தூ. தூத்......த்...த்தூ" அப்படி ஒரு உப்பு கரித்தது. "ஹா....ஹா.....ஹா....... உப்பிட்டவளை மறந்திராத மாமோய்" ஓடியே போனாள் மதுமிதா. அன்று எனக்கும்-மல்லிகாவுக்கும் திருமணம் செய்து வைப்பது விஷயமாக பெரியவர்கள் கூடி பேசினார்கள். மாலையில் குடும்பமாக சிவன்மலை சென்று சாமியை தரிசித்து வந்தோம். அடுத்த முகூர்த்தத்திலேயே கல்யாணம் வச்சிக்கலாம் என முடிவு செய்தார்கள். இத்தனை நிகழ்வுகள் நடந்து கொண்டிருந்தாலும் என் மனம் அவற்றில் எல்லாம் லயிக்கவில்லை. காலையில் நடந்த நிகழ்ச்சிகளே மனக்கண்ணில் ஓடிக்கொண்டிருந்தது. குட்டி போட்ட பூனை போல மல்லிகாவையே சுற்றிச் சுற்றி வந்தேன். அவளும் ஓரக்கண்ணில் பார்ப்பதும், நான் நெருங்கிச் சென்றால் விலகி ஒதுங்குவதமாக இருந்தாள். ஒரு நாளை நகர்த்துவதற்குள்ளாகவே படாத பாடு பட்டு விட்டேன். மறுநாள் காலை வீட்டிலேயே பல் துலக்கி, குளித்துவிட்டு என்னுடைய அறைக்குள் நுழைந்தால்....... உள்ளே திரும்பி நின்றிருந்த மதுமிதா ஜாக்கெட்டின் ஊக்குகளை மாட்டிக்கொண்டிருந்தாள். என் சப்தம் கேட்டு திடுக்கிட்டு திரும்பினாள். "கதவ சாத்தியிருந்தேனே. எப்படி மாமா உள்ளே வந்த" "கதவு சும்மா தானே சாத்தியிருந்தது. தாள் போடலியே..... துணி மாத்தறியா ? சரி நான் வெளியே போயிடறேன்" "மாமா... மாமா நில்லு மாமா. இந்த பாவாடை ரவிக்கை நல்லா இருக்கா ?.......... ரவிக்கைக்குள்ள நீங்க வாங்கி கொடுத்தத தான் போட்டிருக்கேன்" அப்படியே பாவாடையை கையில் பிடித்துக்கொண்டு லேசாக ஆடினாள். தலை நிறைய பூ, கை நிறைய வளையல்கள், மிதமான மேக்கப்.... ஏதாவது விஷேசத்திற்கு போகப்போறவளை போல தயாராகிறாளே. எல்லாரும் ஏதாவது கல்யாணத்திற்கு போகப்போறாங்களோ....... தாவணி மூடாத அவளின் சின்னக் கனிகள் என் கவனத்தை கலைத்தது. சின்ன இடுப்பு அதற்கு தகுந்த மடிப்பு. அழகான தொப்புள். மதுமிதா தூக்கலான் அழகுடன் காணப்பட்டாள். "மொதல்ல தாவணிய எடுத்து போடு.... ஆமா இன்னைக்கு என்ன விஷேசம் ?. அமர்களமா தயாராகிக்கிட்டு இருக்க" இன்னைக்கு அக்காவுக்கு நிச்சயம் பண்ணராங்க. மாப்பிள்ளை உங்களுக்கு இங்க வேலையில்லை. நீங்க எங்கையாவது வெளியே போயிட்டு வாங்க" அட ஒரு பேச்சுக்கு கூட எங்கிட்ட சொல்லலியே. சரி பரவாயில்லை. சீக்கிரம் கட்டி வச்சாங்கன்னா சரி என்று நினைத்துக்கொண்டு வாசலுக்கு வர... நிச்சயதார்த்த சமாச்சாரத்தை அப்பா கூறினார். நான் கோயமுத்தூருக்கு சென்று ரவுண்ட் அடித்து விட்டு இரவுதான் வீட்டுக்கு வந்தேன். மல்லிகா என் கண்களுக்கு தட்டுப்படவில்லை. காலையிலும் மதுமிதாதான் என்னை சீண்டிக் கொண்டிருந்தாளே தவிர மல்லிகாவை காணவில்லை. "உங்கக்கா எங்கடி" "ம்..... உடனே அக்காவ பாக்கனுமாக்கும். அவ உங்கள பாக்க வெட்கப்பட்டுக்கிட்டு வெளியவே வர மாட்டேங்கறா" சரி அவளை காலையில பாத்துக்கலாம்னு தூக்கப்போனேன். மறுநாள் சீக்கிரமே எழுந்து விட்டேன். வெளிவாசலுக்கு வந்தால் என்னுடைய அப்பா அம்மாவுடன் மல்லிகா நின்று கொண்டிருந்தாள். நீலக்கலர் புடவையில், தங்க சருகையில் மாம்பழ டிசைன் செய்யப்பட்ட சேலை அணிந்திருந்தாள். வேகமாக சென்று அவளின் கையை பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு, "அப்பா தோப்பு வரைக்கும் போயிட்டு வரிரேம்பா" தோப்பை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தேன். மல்லிகா முரண்டுபண்ணினாலும் என் பிடியிலிருந்து விடுவித்துக் கொள்ள முடியாதவளாக என்னை பின் தொடர்ந்தாள். "இது என்னங்க இப்படி கல்யாணத்துக்கு முன்னால ஊரை சுத்திக்கிட்டு இருக்குதுக ?" "சரி விடுடி, அவனோட முறைப்பொண்ணு தானே. நிச்சயமும் செஞ்சிட்டோமில்ல.... தனியா போயி ஏதாவது பேசிக்கிட்டு இருக்குங்க" என் அப்பா அம்மாவின் உரையாடல் காதில் விழுந்தது. நான் மல்லிகாவை இழுத்துக்கொண்டு மதகு கரைக்கு வந்து விட்டேன். "இப்ப எதுக்கு மாமா என்னை இங்க கூட்டிட்டு வந்த"

"வெட்கப்பட்டுக்கிட்டு இருக்கியாமே, மதுமிதா சொன்னா. இப்ப உன்னோட வெட்கத்தை எல்லாம் போக்கப்போறேன்" சொல்லிக்கொண்டே அவளின் முந்தானையை விலக்கிவிட்டேன். பெரிய பெரிய மார்புகள் ரவிக்கைக்குள் புடைத்துக் கொண்டிருந்தன. கண்கள் விரிய அவற்றை உற்றுப்பார்த்தேன். தொடுவதற்கு கையை கொண்டு செல்ல, கையை தட்டி விட்டு விட்டு, திரும்பி நின்று கொண்டாள் மல்லிகா. "ச்சீ...... இந்த வேலைக்குத்தான் இங்க கூட்டிக்கிட்டு வந்தியளா ?" என்றாள் நான் அவளின் இடுப்பு பகுதியில் கையை நுழைத்து அவளின் சேலைக் கொசுவத்தை எடுத்து விட்டு புடவையை அவிழ்த்து எடுத்தேன். பாவாடை நாடாவை தேடி அதன் முடிச்சையும் அவிழ்த்தவிட, அது மல்லிகாவின் காலுக்கடியில் வட்டமிட்டு விழுந்தது. உள்ளே எதுவும் அணியாமல் அம்மணக்குண்டியை காட்டிக்கொண்டு நின்றிருந்தாள் மல்லிகா. ஏற்கனவே சிவந்திருந்த அவளின் உடல் வெட்கத்திலும், வெயில் வெளிச்சத்திலும் பொன்னை போல மின்னியது. நான் அப்படியே குத்த வைத்து உட்கார்ந்து அவளின் குண்டியில் வாய் பதித்தேன். பல் பதியாமல் கடித்தேன். மல்லிகா துள்ளிக்கொண்டு நகர்ந்தாள். அவளை இழுத்து பிடித்துக்கொண்டு அவளின் காலை லேசாக அகட்டி வைத்து, எனது நாக்கால் அவளின் பெண்மையை நக்கினேன். மல்லிகா திரும்பி நின்று கொண்டாள். "ஐயே அசிங்கம் புடிச்ச இடத்தையெல்லாம் நக்காத மாமா" "ஆகா இங்க ஜாம் தடவின பிரட் மாதிரி இருக்கே" மல்லிகாவின் மன்மத பிளவில் கை வைத்து வருடினேன். "வீட்டுக்கு தூரமாயிட்டு இருந்தேனே மாமா அதுதான் அந்த ஜாம். நேத்து நைட்டுதான் நின்னுச்சி. நான் இன்னும் குளிக்கல" "அப்ப நல்லதா போச்சி, நாம ரெண்டு பேரும் இந்த மதகுலயே குளிச்சிடலாம்" "வேணா வேணா..... நா வீட்டுலயே குளிச்சிக்கறேன். விடு மாமா நா போறேன், அய்த தேடுவாஹ" "நாம தான் சொல்லிட்டு வந்திருக்கோமில்ல புள்ள. என்னால இதுக்கும் மேல பொறுத்துக்க முடியாது புள்ள. சீக்கிரமா குளிக்கலாம்" என்று சொல்லிக் கொண்டே மல்லிகாவின் ஜாக்கெட், பிராவையும் கழற்றி வைத்தேன். முழு நிர்வாணத்தில் அழகு சிலையாக நின்று கொண்டிருந்தாள் மல்லிகா. அவளின் அங்க அவையங்களும், மேடு பள்ளம் நிறைந்த உடலின் வளைவுகளும் என்னை பித்தம் கொள்ள வைத்தன. நானும் என் உடைகளை களைந்து நிர்வாணமானேன். "போ மாமா. இப்படி அம்மணமா குளிக்க எப்படியோ இருக்கு. நா அந்த பாவாடைய கட்டிக்கறேன்" "அட வேணாம் புள்ள. இப்படி உன்ன பாத்ததுல என்னோடது எப்படி தூக்கிக்கிட்டு இருக்கு பாரு. உன்னைய இப்படி பாக்கறதுக்கு தான் ரொம்ப செக்ஸியா இருக்கு" "ப்ச்... போ மாமா" என்று சொல்லிக்கொண்டே பாவாடையை எடுத்தாள். "அடி அது வேணாம் புள்ள, கண்டிப்பா கட்டிக்கனும்னா. பாவாடை வேண்டாம் அது எல்லாத்தையும் மறைச்சிக்கும். இந்தா, இந்த சேலைய சுத்திக்க" என்று அவளின் சேலையை எடுத்து அவளிடம் கொடுத்தேன். அதை வாங்கி இடுப்பில் சுத்திக்கொண்டு, முந்தானையை தோளில் போட்டுக்கொண்டு நீருக்குள் இறங்கினாள். குழந்தை போல குதூகலமாக தண்ணீரின் குளிர்ச்சியை அனுபவித்தாள். நான் கரையில் நின்று கொண்டு அவளின் அழகை ரசித்தேன். குழிவான அவளின் தொப்புளுக்கு உள்ளேயே சுன்னியை விட்டு ஓக்காலாம் போல இருந்தது. "ச்சீ...... அப்படி முழுங்கற மாதிரி பாக்காத மாமா" என்று வெட்கப்பட்டுக்கொண்டே திரும்பி உட்கார்ந்து கொண்டாள். நான் எதிர்பார்த்தது போலவே சேலை அவளின் முக்கால் பங்கு உடலை அப்பட்டமாக காட்டிக்கொண்டிருந்தது. அதிலும் அவள் உட்கார்ந்திருந்த போஸில் முந்தானை விலகி அவளின் பாதி முலைகள் வெளியே எட்டிப்பார்த்துக் கொண்டிருந்தது கிக்கை அதிகப்படுத்தியது. வெண்ணிற முதுகும், வெண்ணை இடுப்பும் சுன்னியை நட்டமாக்கியது மெதுவாக நெருங்கி சென்று அவளின் இடுப்பில் கை வைத்தேன். மல்லிகா நெளிந்தாள். "அப்படியே இரு புள்ள, முதுகு தேய்ச்சி விடறேன்" அவளின் இடுப்பையும், முதுகுப்பகுதியையும் இரு கைகளாலும் தடவியவன், ஓரத்தில் எட்டிப்பார்த்துக் கொண்டிருந்த வெண் முயல்குட்டியின் மீது மெதுவாக கையை வைத்தேன். மல்லிகாவிடம் எந்தவித எதிர்ப்பும் இல்லை. நன்றாக அதை கையில் பிடித்து பிசைந்தேன். இரண்டு கையையும் முன்பக்கமாக கொண்டு சென்று கைக்கொன்றாக இரண்டு கொங்கைகளையும் மாவு பிசைந்தேன். மல்லிகா கண்களை மூடிக்கொண்டு ரசித்தாள். அவளின் பக்கமாக சென்று உதட்டோடு உதடு பொறுத்தினேன். எனது நாக்கை அவளின் வாய்க்குள் விட்டு துளாவினேன். இதழமுதம் பருகினேன். எனக்கு தேதாக இசைந்து கொடுத்தாள் மல்லிகா. கீழுதட்டை கவ்வி இழுத்தேன். சப்பி சுவைத்தேன். இப்போது மல்லிகாவின் கை என் உடலில் ஊர்ந்தது. எனது நெஞ்சுப்பகுதியை வருடி, கையை கீழே நகர்த்தி சென்றான். என் தொப்புள் குழிக்குள் விரலை விட்டு நோண்டி விட்டு கையை இன்னும் கீழே இறக்கிச் சென்றாள். அவள் நேராக என் சுன்னியை தான் பிடிக்கப்போகிறாள் என்பதை அறிந்து மனம் காற்றில் பறந்தது. சுன்னி வெடித்து விடுமளவுக்கு புடைத்துக் கொண்டு நிமிர்ந்து நின்றது. என் சுன்னியின் மேல்பக்கம் இருந்த முடிகளை களைத்தவள் மெதுவாக சுன்னியின் மீது கையை வைத்தாள். அவளின் பிஞ்சு விரல்கள் என் சுன்னியில் பட்டதும் அதன் நரம்புகள் புடைத்துக் கொண்டன. என் நினைவு தெரிந்து முதன் முறையாக மற்றொருவரின் கை என் அந்தரங்கத்தை தொடுகிறது. உடலே சிலிர்த்தது. நரம்புகளுக்குள் சுக மின்சாரம் தாக்கியது. விரல்களை வைத்தவள் மிக மிருதுவான தனது உள்ளஙகையையும் சுன்னியின் மீது வைத்தாள். பஞ்சு ஒத்தடம் கொடுத்தது போல இருந்தது. மெதுவாக உறுவி விட்டாள். அதற்கும் மேல் பொறுக்க முடியாதவனாக அவளை தண்ணிக்குள் சரித்தேன். அவள் மீது படர்ந்தேன். அவளின் உடலெங்கும் முத்த மழை பொழிந்தேன். மல்லிகா சுற்றியிருந்த சேலையை அவிழ்த்து அம்மணமாக்கினேன். பாதி நீருக்குள் மூழ்கி கடல் கன்னி போல தோன்றினாள். மெதுவாக அவளின் கால்களை பிரித்தேன். அவளின் பெண்மை தண்ணீருக்குள் மூழ்கி, உதிரப்போக்கு எல்லாம் சுத்தமாக கழுவப்பட்டு, ஊறிப்போயிருந்தது. என் சுன்னியை எடுத்து அவளின் மதனமேட்டின் மேல் வைத்து தேய்த்தேன். "ஸ்ஸ்.......மாமா....... மெதுவாங்க" மல்லிகாவிடமிருந்து முனங்கல். அவளின் இடுப்பை பிடித்துக்கொண்டு என் தண்டை அவளின் பொந்திற்குள் நுழைத்தேன். என் சுன்னியை உள்ளே வாங்கிக்கொண்டது. அவளின் பெண்மை சுவர்கள் என் சுன்னியை இறுக்கிப் பிடித்துக் கொண்டிருந்தது. மல்லிகாவின் உடல் சுட்டை என் சுன்னியில் உணர முடிந்தது. மெதுவாக இழுத்து இழுத்து உள்ளே விட்டேன். சுகமான இயக்கம். இது சிற்றின்பமல்ல, இதுதான் பேரின்பம். இடிக்க இடிக்க இன்பம் அதிகரித்தது. என் வேகமும் அதிகரித்தது. மல்லிகாவின் முலைகளை பிடித்து கசக்கிக் கொண்டே அவளினுள் இயங்கிக் கொண்டிருந்தேன். அவளும் இடுப்பை தூக்கி கொடுத்து எனக்கு ஒத்துழைத்தாள். வேக வேகமாக இயங்கி என் ஜீவ நீரை அவளின் பெண்மைக்குள் செலுத்தினேன். இப்படியாக எங்களின் முதல் பகல் தண்ணீருக்குள்ளேயே அரங்கேறியது. இருவரும் தண்ணீரில் முங்கி குளித்து விட்டு கரையேறினோம். மல்லிகா என் முகத்தை நிமிர்ந்து பார்க்கவே இல்லை. குனிந்த தலை நிமிராமல் வீடு வந்து சேர்ந்தாள்.

அன்று எங்கள் மாமா குடும்பம் சோமனூருக்கு புறப்பட்டனர் "அக்கா, மாமங்கிட்ட சொல்லிட்டு வா" என்றாள் மதுமிதா. "போயிட்டு வரமுங்க" குனிந்த தலை நிமிறாமல் கூறினாள் மல்லிகா. அதன் பிறகு எங்களுக்கு திருமணம் நடந்து, முதலிரவும் முடிந்தது. மல்லிகாவின் கூச்சம் மட்டும் போகவேயில்லை....

“எல்லாம் ப்ளானு?

”கயல்விழி... கயல்விழி....”. “என்னங்க காலங்காத்தால என்னய ஏலம் விட்டுக்கிட்டிருக்கீங்க. ரொம்பநாளைக்கப்புறம் இன்னிக்குத்தான் கோர்ட்டுக்குக் கிளம்பிக்கிட்டிருக்கேன்” என்றேன். நான் கயல்விழி. வயது 32. வக்கீல். முதல் பிரசவம் முடிந்த 4 மாதம் கழித்து கோர்ட்டுக்குச் செல்கின்றேன். “அப்படி என்ன கேஸோ?” என்றான் என் கணவன் கணேஷ் (வயது 37, ஒரு பொதுத்துறை வங்கியில் உதவி மேனேஜர்). “கோர்ட்டுக்குப் போய் வாய்தா வாங்கணும். நாலு மாசம் கேப் விட்டதுல கேஸ் ஹிஸ்டரி சுத்தமா மறந்து போச்சு” என்றேன், மளமளவென்று டிஃபன் பாக்ஸில் இட்லியை அடுக்கிக்கொண்டே. அங்கே போய் இடைவேளையில் சாப்பிட்டுக்கொள்ள வேண்டியதுதான்.

“இட்லிய அடுக்குற அடுக்கப் பாத்தா கோர்ட்டுல எல்லாருக்கும் கொடுக்கப் போறாப்ல இல்ல தெரியுது” என்றான் கணேஷ். “ம்ம்... மூஞ்சி. கண்ணு வைக்காதீங்க. உங்க புள்ளைக்கும் சேத்துல்ல சாப்பிட வேண்டியிருக்கு” என்றேன் முகத்தைச் செல்லக்கோபமாக வைத்துக்கொண்டு. “அப்படியே எனக்காகவும் ரெண்டு இட்லி சேத்துச் சாப்பிடு” என்றவனை நான் அடிக்கக் கை ஓங்குமுன், சட்டென்று எட்டி நின்று “ஹெஹே” என்றான். அவன் என்ன சொல்ல வருகிறான் என்பது எனக்குத் தெரிந்ததால் மனதுக்குள் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. இன்றிரவு கண்டிப்பாக ஆட்டம் உண்டு, அவன் விரும்பினாலும் விரும்பாவிட்டாலும். “வாய்தா வாய்தான்ற. நான் ‘வாய் தா.. வாய் தா’ன்னு நைட்டுல கெஞ்ச வேண்டியிருக்கே” என்றவனிடம் “இன்னிக்கு நைட்டு கேட்டுப்பாருங்க. சாங்ஷன் பண்ணாலும் பண்ணுவேன்” என்றேன். “நேரம்டி. நைட்டு வேலைக்குக் காலைலயே மனு போட வேண்டியிருக்கு. விட்டா கோர்ட் ஃபீஸ் ஸ்டாம்ப் ஒட்டச் சொல்வ போலிருக்கே” என்ற கணேஷ் அப்படியே என் இடுப்பில் கைபோட்டு தன் பக்கம் இழுத்து, என் கனத்த முலைகள் அவன் நெஞ்சில் இடிக்க, அணைத்து என் உதட்டில் அழுத்தமாக முத்தமிட்டான். அந்தநேரம் பார்த்து குழந்தை தொட்டிலில் கால் உதைத்து அழ, “த்சோ த்ச்ச்சோ த்ச்ச்சோ.... அம்மா வந்துட்டேண்டி செல்லம்” என்றபடியே பாலூட்டிவிட்டு கருப்பு மேலங்கியைக் கையில் எடுத்துக்கொண்டு காரை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினேன். ஆயா வந்தவுடன் குழந்தையை ஒப்படைத்துவிட்டு கணேஷும் பைக்கில் கிளம்பிவிடுவான். கோர்ட்டில் உள்ள என் சேம்பருக்குச் சென்று, சேலைக்குமேல் வக்கீல் உடையையும் கழுத்துப் பட்டையையும் அணிந்துகொண்டு வாய்தாவுக்கு அப்ளிகேஷனைத் தாக்கல் செய்துவிட்டுக் காத்திருக்க ஆரம்பித்தேன். கொண்டுபோன இட்லியைச் சாப்பிட்டேன். என் டர்ன் வரும்போது மதியம் 12 ஆகிவிட்டது. இரண்டு வார வாய்தா வாங்கிக்கொண்டு வீட்டுக்குக் கிளம்பினேன். முதல் வேலையாக பாத்ரூம் சென்று நைட்டியை மாட்டிக்கொண்டு, முலையைக் கழுவிவிட்டு, குழந்தைக்குப் பால்கொடுத்துப் படுக்க வைத்தேன். ரொம்பநாளைக்கப்புறம் வெளியே சென்று வந்ததால் உடலில் கசகசப்பு வந்ததுபோல் உணர்ந்தேன். சாப்பிடுமுன் ஒரு குளியல் போட்டால் என்ன என்று தோன்றவே டவலை எடுத்துக்கொண்டு பாத்ரூமுக்குள் நுழைந்தேன். நைட்டியைத் தலைவழியே உருவி எடுத்தேன். வெறும் பிராவுடனும், பேண்ட்டியுடனும் இருந்த உடல் என் கண்ணுக்கே ஆச்சரிய அழகாகத் தெரிந்தது. குழந்தை பிறந்ததும் இடைவிடாத உடற்பயிற்சியில் வயிறு உப்பாமல் இருந்தது. பிராவை அப்படியே உருவி ப்ளாஸ்டிக் கூடையில் போட்டேன். கால்வழியே பிங்க் நிறப் பேண்ட்டியையும் உருவி எறிந்தேன். வழக்கமாக 34” சைஸ் இருக்கும் என் முலைகள் இன்னும் இரண்டு இஞ்ச் பெரிதாகி என் உடலுக்கு மேலும் அழகு சேர்த்தது. நான் அப்படி ஒன்றும் கலர் இல்லை. ஆனாலும், கருப்பு ரகமும் இல்லை. மாநிறத்துக்கும் கொஞ்சம் கூடுதலான நிறம்தான். குழந்தை பிறந்ததும் உடல் ஒரு சுற்றுப் பெருத்திருந்தது. அதுவும் எனக்கு அழகாகவே இருந்தது. பாத்ரூமில் உள்ள முழு உருவக்கண்ணாடியில் அப்படியும் இப்படியும் திருப்பி என்னையே பார்த்துக்கொண்டேன். உருண்டையான என் முலைகளின் நுனியில் என் முலைக்காம்புகள் கனத்து எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் பாலை வெளியேற்றிவிடுவோம் என்று பயம் காட்டிக்கொண்டிருந்தன. சுகப்பிரசவம் என்பதால் ஆபரேஷன் தழும்பு இல்லாத வயிற்றின்கீழ்... இன்னும் கீழே... கருகரு மயிரடர்ந்த என் உப்பலான புண்டை தெளிவான நடுக்கோட்டுடன் உட்கார்ந்திருந்தது. குழந்தை பிறந்ததும் புண்டை ஓட்டை கொஞ்சம் லூசாகிவிடும் என்ற பயம் முதலிலேயே இருந்ததால் கொஞ்சம் அதிகப்படியாக சதை இறுக்க எக்சர்சைஸ் செய்து, கூடுமானவரை புண்டையை இறுக்கமாகவே வைத்திருந்தேன். கணேஷ் கூட ஆச்சரியமாகச் சொல்வான் “எப்படிடி புள்ள பெத்த பிறகும் புண்டையை அப்படியே வச்சிருக்கே?” என்று. என் புண்டையைப் பற்றி எனக்கே கர்வம் வந்தது. முழு நிர்வாணமாக என் உடலைப் பார்க்கையில் எனக்கே மூடு வந்தது. இன்றிரவு கணேஷை உசுப்பேற்றி.... வேண்டாம் வேண்டாம்.... அவனுக்கே மூடு வந்துவிடும் அளவுக்கு முலைகளின் வடிவம் ததும்பித் தெரிய, காம்புகள் குத்திக்கொண்டு நிற்கும்படியாக மெல்லிய நைட்டியைப் போட்டுக்கொண்டு, ஜாதிமல்லியைத் தலையில் சூடிக்கொண்டு அப்படியும் இப்படியும் இரண்டு தடவை நடமாடினாலே பார்ட்டிக்கு மூடு பிய்த்துக்கொள்ளும். என் முலைகளை அப்படியே நைட்டியோடு கசக்கி, பின்னர் நைட்டியை உருவி எறிந்து பால் குடிப்பான். அது என்னவோ என் முலைப்பால் என்றால் அவனுக்கு அப்படி ஒரு இஷ்டம். யாருக்குத்தான் பெண்டாட்டியிடம் பால் குடிக்க இஷ்டம் இருக்காது? காப்பர்-டி வைத்திருப்பதால் அவனை நேரடியாகவே ஓக்கச் சொல்லலாம். அவனுடைய சுண்ணியின் வெதுவெதுப்பில் என்னுடைய புண்டையின் உட்சுவர்கள் எல்லாம் கொதித்துக் கொந்தளிக்கும். மிகவும் உற்சாகமாக ஓத்து என் புண்டைக்குள் கொதிநீர் விடுவான். என் உடலுக்கே வெந்நீர் ஒத்தடம் கொடுத்ததுபோல் ஆகிவிடும். என்னைவிட 10 கிலோ வெயிட் அதிகமான கணேஷின் உடலைச் சுமப்பது அந்த நேரத்தில் தெரியவே தெரியாது. சுண்ணியை என் புண்டைக்குள் திணித்து அவன் என்னை ஆட்கொள்வது அலாதியான சுகம். பாத்ரூமில் இப்படி அம்மணமாக நான் கற்பனையில் இருக்கையிலேயே, என் புண்டையில் இருந்து ரதிநீர் பிரவகிப்பது என் தொடையின் கசகசப்பில் எனக்குத் தெரிந்தது. அப்படியே என் புண்டையின் கீற்றில் என் மூன்று விரல்களினால் ஒற்றியெடுத்தேன். பிசுபிசுப்பான திரவம் விரல்களில் படர்ந்திருந்தது. வாஷ்பேசினில் கையைக் கழுவித் துண்டால் துடைத்தேன். குளிக்கும்போது புண்டையை நன்கு அலசிக்கொள்ளலாம் என்று அந்த ஏரியாவை விட்டுவிட்டேன். நான் பாத்ரூம் ஷவரைத் திறக்குமுன், என் செல்ஃபோன் ஹாலில் ஒலிக்க, அப்படியே அம்மணமாக ஹாலுக்குள் வந்தேன். ஆயாவை அனுப்பிவிட்டதால், குழந்தை மட்டும் தொட்டிலில் தூங்கிக்கொண்டிருந்தது. செல்லை எடுத்து யார் அழைக்கிறார்கள் என்று பார்த்தேன். ‘கண்ணன் காலிங்’ என்று வந்தது. கண்ணன் என்னுடன் +2 வரை படித்தவன். அதன்பின் அவன் கம்ப்யூட்டர் எஞ்சினியரிங் படிக்கச் செல்ல, நான் டிகிரி முடித்து, சட்டம் பயின்று திருச்சியில் வக்கீலாகிவிட்டேன். கண்ணன் கொஞ்சநாள் இந்தியாவில் வேலை செய்துவிட்டு, அழகான உஷாவை (நானும் அழகியென்றாலும், இந்த விஷயத்தில் உஷாமேல் எனக்கு ரொம்பவே பொறாமை) மணந்துகொண்டு, சவுதியில் போய்க் கிட்டத்தட்ட செட்டிலாகிவிட்டான். எப்பொழுதாவது தொலைபேசியில் அழைப்பான். சந்தித்து 4 வருஷம் ஆகிவிட்டது. கடைசியாய் ஒரு பொது நண்பனின் திருமணத்தில் சந்தித்தோம். சமீபகாலமாக ஃபேஸ்புக்கில் என்னை நண்பியாகச் சேர்த்துக்கொண்டு அவ்வப்போது சேட்டிங்கில் வருவதுண்டு. செல்ஃபோன் ஒலித்துக்கொண்டே இருந்தது. காலை அக்செப்ட் செய்தேன். மறுமுனையில் “என்ன வக்கீலம்மா (எடுத்த உடனே லொள்ளு).... என்னாச்சி? இவ்வளவு லேட்டா எடுக்கற. பிசியா?” என்றான் கண்ணன். நான் “பிசியெல்லாம் இல்ல கண்ணன். இப்பத்தான் கோர்ட்டுல இருந்து வந்தேன். ஒரு குளியல் போடலாம்னு நினைச்சேன். உன் கால் வந்திரிச்சி. சொல்லு. உஷால்லாம் சவுக்கியமா?” என்றேன். அம்மணமாக நின்றுகொண்டு கண்ணனுடன் ஃபோனில் பேசுவது ஒருமாதிரியாக இருந்தது எனக்கு. அதற்காக “நீ லைனில் இரு. நான் ட்ரெஸ் போட்டுட்டு வர்றேன்” என்றா அவனிடம் சொல்ல முடியும்? “எல்லாரும் சவுக்கியம்தான். இன்னிக்கு ஈவ்னிங் ஃப்ளைட்டுல ட்ரிச்சி வர்றேன். இருப்பேல்ல?” என்றான். “வெரிகுட் கண்ணன். வீட்டுக்கு எப்ப வர்றே?” என்றேன். “எப்பவும் போல் ஃபெமினாவுலதான் தங்குவேன். எப்ப நீ ஃப்ரீன்னு சொல்லு. வர்றேன். கணேஷ் வந்ததும் சொல்லு. வந்துர்றேன்” என்றான் கண்ணன். “அவரு 7 மணிக்கெல்லாம் வந்துருவாரு. ஹௌ அபவுட் டின்னர்?” என்றேன். “ஏன் சிரமப்படுறே கயல்? எல்லாரும் சேர்ந்து எங்கயாச்சும் வெளிய ஹோட்டல்ல சாப்பிடலாமே?” என்றான். “கைக்குழந்த இருக்கு கண்ணா. அதெல்லாம் சரிப்படாது. வீட்டுலயே சாப்பிடலாம்” என்றேன். “சரி சரி. வீட்டுக்காரர் வந்ததும் கால் பண்ணு. நானும் ட்ரிச்சியில் லேண்ட் ஆனதும் கால் பண்றேன்” என்றான். “என்ன சமைக்கட்டும் கண்ணா? ஹௌ அபவுட் பிரியாணி அண்ட் மட்டன் சுக்கா?” என்றேன். “அதெல்லாம் வேணாம் கயல். மத்தியானம் சாப்பிட்டதுல எதாச்சும் இருந்திச்சின்னா எடுத்து வைய்யி. சூடு பண்ணிச் சாப்பிட்டுக்கலாம். எனக்காக ஸ்பெஷலால்லாம் ஒண்ணும் வேணாம். அத இன்னொரு நாள் நீ நார்மலானவுடனே வச்சிக்கலாம். கீப் இட் சிம்பிள்” என்றான். “மத்தியானம்லாம் ஒண்ணும் மிச்சம் இருக்காது. சரி எதாச்சும் சிம்பிளாச் செய்றேன். வந்து சேரு” என்றபடியே ஃபோனை கட் செய்தேன். மறுபடியும் பாத்ரூமுக்கு ஓடி, அவசரம் அவசரமாகக் குளியல் போட்டேன். கண்ணன் வருகிறான். நல்லபடியாக எதாவது சமைக்கவேண்டுமே என்ற பரபரப்பிலேயே குளித்தேன். உஷாவைவிட நன்றாகச் சமைக்க வேண்டும். இப்படி ஏன் நினைத்துக்கொள்கின்றேன் என்று எனக்கே தெரியவில்லை. இருந்தும் அப்படி நினைக்கச் சொன்னது மனது. மதுரை ஸ்டைல் என்றால் பிடிக்கும் என்று கண்ணன் எப்பவோ சொன்ன ஞாபகம். கோழிக்குழம்பு வைக்கலாம் என்று நினைத்தேன். உடை மாற்றி, கணேஷ்க்கு கால் போட்டேன். கண்ணன் வருவதைச் சொன்னேன். வரும்போது கோழி வாங்கிவரச் சொன்னேன். நான் சொன்னதையெல்லாம் பொறுமையாகக் கேட்ட கணேஷ் “வாங்கிட்டு 5 மணிக்கே வர்றேன். ஆனா, இன்னிக்கு என்னால உன் கோழிக்குழம்பைச் சாப்பிட முடியாது” என்றான். “ஏன்... எதாச்சும் விரதமா?” என்றேன். ”இல்லடி. அவசரமா மும்பை போகணுமாம். ஈவினிங் ஃப்ளைட்ல சென்னை போயி, அங்க இருந்து மும்பை போகணும். டிக்கெட் ரெடி. மூணு நாளைக்குத் தேவையான டிரஸ், மத்தத எடுத்து வையி. மிச்சத்த நேர்ல சொல்றேன். நிறைய வேல இருக்கு கிளம்பறதுக்கு முன்ன” என்றபடியே சலிப்போடு ஃபோனைக் கட் செய்தான் கணேஷ். அப்போ கணேஷ் இன்றிரவு என்னுடன் இருக்க மாட்டானா? என்னுள் எழுந்த ஏமாற்றத்தை அடக்கிக்கொண்டே, அழுத குழந்தையை மடியில் கிடத்திப் பாலூட்டினேன். இரண்டு உறிஞ்சல்களுக்கு அப்புறம், குழந்தை காம்பை விட்டு வாயை எடுத்து வீறிட்டது. ஒருக்கால் பசிக்கவில்லையோ என்று வயிற்றைத் தடவினேன். காலியாகத்தான் இருந்தது.பின்னே ஏன் பால் குடிக்க அடம் பிடிக்கிறது? குழந்தையின் வாயைக் கவனித்தேன். உதடுகள் சிவந்து கன்னிப்போய் வாயோரத்தில் சிறு வெடிப்பு தெரிந்தது. அடடே.. வாய்ப்புண் போல. கணேஷைச் சீக்கிரம் வரச்சொல்லி டாக்டரிடம் அழைத்துச் செல்லவேண்டும். கணேஷுக்கு ஃபோன் அடித்தால் எடுக்கவில்லை. நானே டாக்டரிடம் அழைத்துச் சென்று மருந்து போட்டு வந்தேன். குழந்தை பால் குடிக்காததால் என் முலைகள் கனத்து நெஞ்சே பாரமானதுபோல் உணர்ந்தேன். சாயங்காலம் வந்த ஆயாவிடம் கேட்டேன். ஒரு துணியில் விளக்கெண்ணெய் வைத்துக் கட்டச் சொன்னது ஆயா. செய்து பார்த்தேன். முலை பிசுபிசுத்ததுதான் மிச்சம். வெந்நீர் ஒத்தடம் கொடுக்கச் சொன்னது. செய்தேன். கொஞ்சநேரம் நன்றாக இருக்கவே ஆயாவை அனுப்பிவிட்டுப் படுத்துவிட்டேன். சரியாக 5 மணிக்குக் கோழியுடன் வந்த கணேஷ் “என்ன கயல்விழி இந்த நேரத்துல படுத்துட்ட?” என்றான். சொன்னேன். “அடடே..... ஏன் இப்படி? நான் வேற அவசரம் அவசரமாக் கெளம்பணுமே. இப்ப என்ன செய்ய?” என்றான். “ஆஸ்பத்திரிக்கு யாராச்சும் துணைக்கு வேணுமே. ஆயாவும் அவங்க மக வீட்டுக்கு மணச்சநல்லூர் போயாச்சு” என்றேன். “கண்ணன் வர்றார்ல. கூட்டிட்டுப் போ” என்றான் கணேஷ். “இந்த மாதிரி மேட்டர வச்சிக்கிட்டு அவன எப்படிக் கூடக்கூட்டிட்டுப் போறது?” என்றேன். “அட.. அவரா அவுத்து வைத்தியம் பாக்கப்போறாரு. சும்மா ஒரு துணைக்குத்தானே” என்றான் கணேஷ். அதுவும் சரிதான் என்று ஒத்துக்கொண்டேன். கணேஷ் கிளம்பிய சிறிது நேரத்தில் கண்ணனிடமிருந்து ஃபோன் திருச்சி வந்துவிட்டதாக. “வந்துட்டேன் கயல். ரூம்ல போயி வெயிட் பண்றேன். கணேஷ் வந்ததும் கால் பண்ணு” என்ற கண்ணனை இடைமறித்து “இல்ல கண்ணா. ரூமுக்குப் போகாதே. நேரா இங்க வந்துரு. நான் ஆஸ்பிட்டலுக்குப் போகணும்” என்றேன். பதற்றமான குரலில் “ஏன் கயல்? என்னாச்சு? யாருக்கு உடம்பு சரியில்ல?” என்றான் கண்ணன். “அப்படியெல்லாம் சீரியஸா ஒண்ணுமில்ல. எனக்குத்தான் செக்கப். வா” என்றேன். “நீ கெளம்பி இரு. 20 நிமிஷத்துல வந்துருவேன். இதே கார்ல ஆஸ்பிட்டல் போயிரலாம்” என்றான். சரியென்று கிளம்பி ரெடியாக இருந்தேன். கண்ணனின் கார் வந்தது. சிரித்துக்கொண்டே இறங்கி, சிநேகமாய் “ஹாய் கயல்” என்றபடியே கை குலுக்கினான். ஜீன்ஸும், டி-ஷர்ட்டும் அணிந்திருந்தான். நாசியை உறுத்தாத மெல்லிய சேனல் செண்ட்டின் வாசம் காற்றில் தவழ்ந்தது. என் கையிலிருந்த குழந்தையை வாங்கிக்கொண்டு நான் காரில் ஏறியதும் என் மடியில் கிடத்தி என் அருகிலேயே உட்கார்ந்தான். என்னவோ கண்ணனைப் பார்த்ததும் மனதில் ஒரு உற்சாகம் தொற்றிக்கொண்டதுபோல் உணர்வு. அவனுடைய அருகாமை எனக்குள் தனிமையை விரட்டியிருந்தது. விசாரிப்புகள் முடியவும், ஆஸ்பத்திரி வரவும் சரியாக இருந்தது. என்னுடன் நடந்துகொண்டே,“என்ன விஷயம் கயல்விழி? ஏன் திடீர்னு ஆஸ்பத்திரிக்கு?” என்று கேட்ட கண்ணனிடம் “அதெல்லாம் லேடீஸ் ப்ராப்ளம். ஜஸ்ட் குழந்தையை வச்சிக்கிட்டு வெளிய ஒக்காரு” என்றேன். “ஒஹோன்னானாம். நீங்க ரெண்டுபேரும் கேர்லெஸ்சா இருந்து மறுபடியும் நீ ப்ரெக்னெ....” என்று கண்ணன் சொல்லிமுடிக்குமுன், அவன் தோளில் இடித்து “அதெல்லாம் இல்ல. கொஞ்சநேரம் வாய மூடிட்டி வா” என்றேன். “நேரம்டா “ என்றபடியே குழந்தையை வாங்கிக்கொண்டு கண்ணன் வெயிட்டிங் ஹாலில் உட்கார, நான் என்னுடைய வழக்கமான ஜைனக்காலஜிஸ்ட்டைத் (மெடிக்கல் லைனில் இந்த ’ஸ்ட்டு’களின் பெயர்களை வாயில் நுழையிற மாதிரி எளிதாகவே வைக்கமாட்டார்களா? ஆர்த்தோபெடீஷியன், பீடியாட்ரீஷியன், ஆஃப்தால்மாலஜிஸ்ட், ஜைனக்காலஜிஸ்ட், நெஃப்ராலஜிஸ்ட், நியூராலஜிஸ்ட், டெர்மட்டாலஜிஸ்ட், ஆங்காலஜிஸ்ட், ரேடியாலஜிஸ்ட், அனெஸ்தெடிஸ்ட்,... ஸ்ஸப்பா.... இருக்கிறதிலேயே ஈஸியானது டெண்டிஸ்ட்தான். அதுக்காக டெய்லி பல் டாக்டர்கிட்டயேவா போயிப் பல்லக் காட்டிட்டிருக்க முடியும்?) தேடினேன். அந்தம்மா சென்னைக்குப் போயிருக்கிறார் என்று சொன்னார்கள். அதற்குப் பதிலாக அடுத்த ஆஸ்பத்திரியில் இருந்து கடனாக வந்திருந்த ஒரு டாக்டரம்மா என்னை செக் செய்தார். ரவிக்கையையும், பிராவையும் அவிழ்த்துப் படுக்கவைத்து என் முலையை விரல்களால் கிட்டத்தட்ட ஸ்கேனும் எக்ஸ்-ரேயும் செய்து “ஒண்ணும் பிரச்னையில்லை. க்ரீம் இருக்கு. டெம்பரரி ரிலீஃப்தான் தரும். அடுத்தடுத்து பால் கொடுத்த ரொட்டீன்ல பால் வந்து கட்டிக்கும். பால் வராமச் செய்ய மருந்து கொடுத்தா, அது பிரச்னைல கொண்டுபோய் விட்டுரும். இதுக்குன்னே பம்ப் விக்குது. அத வச்சி பாலை பாட்டிலில் சேவ் பண்ணி ஃப்ரிட்ஜ்ல வச்சிக்கோங்க. லைட்டா சூடு பண்ணிக் குழந்தைக்குச் சங்குல குடுங்க. குழந்தைக்கு வாய்ப்புண்ணுக்கு மருந்து தர்றேன். ரெண்டுநாள்ல எல்லாம் நார்மலாயிடும்” என்றார் டாக்ரம்மா. “என்னது... பம்ப்பிலேயா? (இது என்ன கார்ப்பரேஷன் குழாயாம்மா லொடுக்கு லொடுக்குன்னு அடிச்சி தண்ணிய வெளியேத்த?) “ என்றேன் தயக்கமாக. “அது பரவாயில்லைம்மா” என்று என்னிடம் ஃபீஸ் வாங்கிக்கொண்டு அனுப்பினார். நான் வெளியேறி, கண்ணனிடம் இருந்து குழந்தையை வாங்கிக்கொண்டேன். கிளம்ப இருக்கையில் வெளியே வந்த நர்ஸ் “சார், உங்களை டாக்டரம்மா கூப்பிடறாங்க” என்றாள். “என்னது? என்னயவா?” என்று விழித்தான் கண்ணன்.

“போ கண்ணா. எதாச்சும் மருந்து கிருந்து எழுதித் தருவாங்களா இருக்கும். போயி என்னன்னு கேட்டுட்டு வந்திரு” என்றபடியே உட்கார்ந்தேன். கண்ணன் சென்றான். ஐந்தே நிமிடத்தில் முகம் சிவந்துபோய் வெளியே வந்தான். என்னவென்று கேட்டேன். “ஒண்ணும் இல்ல. எல்லாம் உன்கிட்டச் சொன்னதைத்தான் என்கிட்டயும் ரிப்பீட் பண்ணாங்க. கெளம்பு” என்று சொல்லி, மருந்தை ஃபார்மஸியில் வாங்கிக்கொண்டு வந்தான் (அந்த பம்ப் உட்பட). காரில் திரும்பினோம். வீடு திரும்புகையில் இரவு மணி 7 ஆகிவிட்டது. ”இங்கேயே இருந்துரு கண்ணா” என்று நான் சொல்லவும், காரை செட்டில் செய்து அனுப்பினான். “இனிமேல்தான் சமைக்கணும் கண்ணா” என்று சமையலறைக்குக் கிளம்பினேன். “நீ பேசாம ஒக்காரு. நான் குக் பண்றேன் இன்னிக்கு. என்ன இருக்கு வீட்டுல?” என்று கிச்சனில் நுழைந்தான் கண்ணன். “என் வீட்டுக்கு வந்துட்டு நீ சமைக்கறதாவது. பேசாமப் போயி ஒக்காரு” என்று அவன் முழங்கையைப் பிடித்து இழுத்தேன். “அட... நான் நல்லாச் சமைப்பேன் தாயி” என்றான், அவனும் விடாப்பிடியாக. ”என்னவோ செய் போ. கோழி ஃப்ரிட்ஜ்ல இருக்கு. வேற என்னென்ன வேணும்னு கேளு. எடுத்துத் தர்றேன். மளமளவென்று மசாலாக்களின் லிஸ்ட்டை அவன் கொடுக்க, நான் அவற்றை எடுக்க உள்ளே நுழைய, “எடுத்து வையி கயல். நான் வெளிய போய் ஒரு தம்மப் போட்டுட்டு வந்துர்றேன்” என்றான் கண்ணன். “இன்னும் அத விடலயா நீயி” என்றபடியே நான் கிச்சனுக்குள் செல்ல, ”ம்ஹும்... அது என்னய விடல” என்றபடியே அவன் வாசற்படிக்குச் சென்றான். நான் பொருட்களை எடுத்து வைக்கவும், அவன் உள்ளே நுழையவும் சரியாக இருந்தது. தன்னுடைய பெட்டியைத் திறந்து நீலநிறக் கட்டம்போட்ட லுங்கியைக் கட்டிக்கொண்டு சட்டையை அவிழ்த்து, கட் பனியனுடன் கிச்சனுள் நுழைந்தான். “லைட்டாத் தொப்பை போட்டிருச்சு கண்ணா” என்றேன். “கொஞ்சம்தானே. பரவாயில்ல. விடு” என்றான் கண்ணன். “அதுவும் ஒரு அழகுதான்” என்றேன். என்னதான் செய்கின்றான் என்று பார்ப்போமே என்று நானும் கிச்சனில் போய் நின்று கொண்டேன். கோழியைத் துண்டுகளாக நறுக்கி, அத்துடன் மிளகாய்த்தூள், மல்லித்தூள், கறிமசால்தூள், சோம்புத்தூள் கொஞ்சமாக நல்லெண்ணெய், உப்பு சேர்த்துப் பிசைந்தான். இந்தக் கலவை ஊறிய இடைவேளையில் மீண்டும் ஒரு தம் அடித்து வந்தான். வாணலியில் கொஞ்சம் பட்டை கிராம்பு போட்டு, இஞ்சி பூண்டு பேஸ்ட், கொஞ்சம் வெங்காயம் போட்டு வதக்கி, அவை பாதி வறுபட்டதும் கோழி-மசாலாக் கலவையைச் சேர்த்து வதக்க ஆரம்பித்தான். கோழியில் வரும் நீரிலேயே வேகவேண்டும் என்று ‘பண்டுதம்’ சொன்னான். கோழி வேகவேக வீடெங்கும் மணம் வீசி, பசியைத் தூண்டியது. நான் ஒரு ஓரத்தில் குக்கரில் சாதம் வைத்தேன். கண்ணன் முழங்கால்வரை லுங்கியை மடித்துக் கட்டியிருந்தான். அவன் கெண்டைக்கால்களை எதேச்சையாகப் பார்த்தேன். இடதுகாலில் இருந்த சிறிய பிறைவடிவத் தழும்பைப் பார்த்தபடியே “கண்ணா.... இது ஸ்கூல் மரத்துல மாங்கா பறிக்கும்போது கீழ விழுந்து அடிபட்டதுல வந்ததுதானே?” என்றேன். “ஆமாம் கயல். கரெக்டா ஞாபகம் வச்சிருக்கியே” என்றான் கண்ணன். தழும்பைப் பார்க்கையில் கொஞ்சமே புசுபுசுவென்று முடி படர்ந்திருந்த அவன் கெண்டைக்கால்களைக் கூடுதலாகக் கவனித்தேன். பின்பக்கம் கெண்டைக்காலின் மேலே அவனுடைய தொடை தொடங்கும் இடம் கொஞ்சம் தெரிந்தது. கண்ணை முன்னால் ஓடவிட்டேன். முன்பக்கத் தொடை ‘நான் இன்னும் கொஞ்சம் மேலே அகலமாக ஆகப்போகிறேன்’ என்று சொல்வதுபோல் விரிந்து மேல்நோக்கிச் சென்று கொண்டிருந்தது. பாதத்தில் சீராக நகம் வெட்டப்பட்ட செழுமையான விரல்கள் தெரிந்தன. சாக்ஸை நாள் முழுவதும் போடுவதால், பாதம் மட்டும் பளிச்சென்று தெரிந்தது. மேலே கவனித்தேன். சுருட்டை முடி. மெல்லிய புருவங்கள் பெண்களுக்கு த்ரெட்டிங் செய்ததுபோல் இருந்தன. சிறிய கண்கள் அலைபாய்ந்து கொண்டிருந்தன சமையல் மேடையை நோக்கி. கூர்மையான மூக்கின் கீழ், மேலுதட்டைக் கொஞ்சமாக மறைக்கும் மீசை. கீழுதட்டை அடிக்கடி அவன் நாக்கால் நீவிக்கொள்ளும் அதே மேனரிஸம் இன்னும் அவனை விடவில்லை. கையின் இரு மோதிர விரல்களிலும் மோதிரம் போட்டிருந்தான். மெல்லிய மைனர் செயின் கழுத்தில் தவழ்ந்து கொண்டிருந்தது. இடது கையில் மெட்டல் செயினுடன் ரேடோ வாட்ச் போட்டிருந்தான். ‘பனியனை மீறிய அவனுடைய மார்பகப் புடைப்பும், காம்பின் நுனியின் துருத்தலும் தெரிந்தன. ’உஷாவின் கணவனை நாம் இப்படி ரசித்துக்கொண்டிருக்கிறோமே’ என்று உள்ளுணர்வு சொல்லிக்கொண்டே இருந்தது. ‘அதெல்லாம் பரவாயில்லை. உஷா இவனைப் பார்க்கும் முன்பே இவனை எனக்குத் தெரியுமே’ என்று மனதின் மறுபக்கம் பதில் அளித்தது. எல்லார் மனதிலும் இப்படிக் கோர்ட் போல வாதி-பிரதிவாதி வாக்குவாதங்கள் நடந்துகொண்டே இருக்கும்போல. ஏதோ ஒரு வாதம் ஜெயிக்கத்தானே வேண்டும்? “கயல்... இந்த வாட்சைக் கழட்டி ஹால்ல வையேன்” என்றான் கண்ணன். மெட்டல் ஸ்ட்ராப்பை விடுவித்துக் கையில் கொண்டு போய் ஹாலில் கப்போர்டில் வைத்தேன். வாட்சின் கதகதப்பு கண்ணனையே நான் தொட்டுக்கொண்டிருப்பதுபோல் நினைக்க வைத்தது. வாட்சை எடுத்துப் போட்டுப் பார்த்தேன். நீலநிற டயலில் இரண்டு நேரங்கள் காட்டிக்கொண்டிருந்தது வாட்ச். இந்தியா மற்றும் சவுதி நேரங்கள். ம்ம்.... உலகப்பந்தில் இரண்டரை மணிநேர இடைவெளியில் இருந்து கொண்டிருந்த இருவரும் இதோ ஒரே வீட்டில் இருக்கிறோம். இந்த நெருக்கமும் வாய்ப்பும் மீண்டும் அமையுமா? ஏன் அமைய வேண்டும்? ஏன் இப்படித் தாறுமாறாக யோசிக்கிறேன்? எனக்கு உதவுவதற்குத்தானே அவனைச் சீக்கிரம் வரச்சொன்னேன்? ஏன் இப்படி அடுக்காகக் கேள்விகள் என் மனதில்? “ஹலோ கயல்விழி. என்ன யோசனை அப்படி? கசகசன்னு இருக்கு. நான் குளிச்சிட்டு வர்றேன். டவல் இருந்தாக் கொடு” என்றான் கண்ணன். அலமாரியில், கணேஷின் டவலை ஒதுக்கிவிட்டு, நான் வழக்கமாகப் பயன்படுத்தும் டவலைக் கண்ணனிடம் கொடுத்தேன். கண்ணனின் வாசனை என் டவலில்தான் ஏறட்டுமே என்று எனக்கு ஏன் தோன்றியதோ தெரியவில்லை. “அப்படியே துணி துவைக்கும் சோப் இருந்தாக் குடு. பனியன் ஜட்டியத் துவைச்சிப் போடணும்” என்றான். “வேணாம். அப்படியே வச்சிரு. வாஷிங் மெஷினில் போட்டுர்றேன். காலைல காஞ்சிரும். உள்ள இருக்கிற ஸிந்த்தால் சோப்பை யூஸ் பண்ணிக்கோ” என்றேன். அது என்னுடைய சோப். 10 நிமிஷத்தில் குளித்து வெளியே வந்தான். டைனிங் டேபிளில் உட்கார்ந்து சாப்பிட்டோம். நான் இதுவரை சுவைத்திராத பாணியில் அருமையான கோழிக்குழம்பு வைத்திருந்தான். சாதம் எப்படி உள்ளே போனது என்றே தெரியவில்லை. நான் பாத்ரூம் சென்று அழுக்குத் துணிகளை எடுத்து வாஷிங் மெஷினில் போட்டேன். கண்ணனின் பனியனும் ஜட்டியும் பாத்ரூமில் உள்ள காலி வாளியில் கிடந்தன. என்ன தோன்றியதோ தெரியவில்லை.... என் முலைகளோடு பனியன் ஜட்டியை ஒரே ஒரு நொடி சட்டென்று அணைத்துக்க்கொண்டேன். அப்படியே அவற்றை வாஷிங் மெஷினில் தூக்கிப்போட்டு மெஷினை ஆன் செய்தேன். என் பாவாடை பிரா ரவிக்கை சேலை நைட்டியுடன் கண்ணனின் ஜட்டியும் பனியனும் சேர்ந்து சுழல்வது வட்டக் கண்ணாடியின் வழியே தெரிந்தது. அது எனக்கென்னவோ கண்ணனே என்னைக் கட்டிப் புரள்வதுபோல்.... இல்லை இல்லை.... நானே கண்ணனைக் கட்டிப் புரள்வதுபோல் தோற்றமளித்தது. என் தொடையிடுக்கில் வெதுவெதுவென்று ஆவதும், நைட்டியினுள் காம்பு புடைப்பதும் தெரிந்தன. எதற்காக இரண்டும் பந்திக்கு முந்துகின்றன? விருந்து வைத்தவனுக்கே விருந்து வைக்கவா? சட்டென்று நெஞ்சு பாரமானது. பால் நன்றாகக் கட்டிக்கொண்டது போல. முலைகளில் தொடங்கி, நெஞ்சுக்கூடு தொட்டு, தோள்பட்டை, அக்குள் வரை வலி பரவியது. அவஸ்தையாய் நெளிந்தேன். கண்ணன் இதைக் கவனித்து “என்ன கயல்? டாக்டர் சொன்னதைச் செய்யேன்” என்றான். “உன்கிட்ட என்ன சொன்னாங்க அவங்க?” என்றேன். சட்டென்று முகம் வெளிறிய அவன் “மொதல்ல போயி அவங்க உன்கிட்டச் சொன்னதச் செய்” என்று என்னை பெட்ரூமுக்குள் அனுப்பிக் கதவைச் சாத்தினான். நான் ஒரு பாட்டிலைப் பம்ப்பில் பொருத்தி, அதன் அடுத்த முனையை முலையில் பதித்து பம்ப் செய்ய ஆரம்பித்தேன். முனையில் ஹார்ன் மாதிரி இருந்த அதை நான் அமுக்க அமுக்க, புனல்போன்ற அடுத்த முனை வேக்குவம் க்ளீனர் போல் என் முலையைக் கவ்விக்கவ்வி எடுக்க, கொஞ்சமாகப் பால் குழாய் வழியே வெளியேறி பாட்டிலில் இறங்கியது. இருந்தாலும் இந்த இயந்திர கதியான பால் உறிஞ்சல் எனக்குக் கொஞ்சம்கூடப் பிடிக்கவில்லை. மிஷினைக் கழற்றிவிட்டு அப்படியே படுக்கையில் விழுந்தேன். என் நைட்டி நனைந்து அறையில் பால்மணம் வீசியது. கண்ணன் ஹாலில் சேனல் மாற்றி மாற்றிப் பார்த்துக்கொண்டிருப்பது கேட்டது. கொஞ்சநேரத்தில் உடையைச் சரிசெய்து வெளியே வந்தேன். முலைகள் இன்னும் பாரமாகவே இருந்தன. கண்ணனுக்குப் பக்கத்தில் சோஃபாவில் உட்கார்ந்தேன். ”என்ன கயல்விழி. ஆச்சா? ஹௌ டு யு ஃபீல் நௌ?” என்றான். “ம்ம்”. “வலி குறைஞ்சிருச்சா?” என்றான். மீண்டும் “ம்ம்” என்றேன். “இப்படி எதுக்கெடுத்தாலும் ம்ம்னு சொல்றத எப்ப விடப்போறியோ?” என்றான். அடுத்தும் “ம்ம்” என்றேன். “கடுப்பேத்துறார் மை லார்ட்னு சொல்லலாம்னு வருது. ஒன்னயயெல்லாம் என்ன செய்றது?” என்றான் கண்ணன் நிஜமாகவே கடுப்பாக. “டாக்டரம்மா உன்கிட்ட என்ன சொன்னாங்க?” என்றேன். “அவங்க சொன்னாங்க ஆயிரம். இப்ப அதுக்கென்ன?” என்றான். “டாக்டர்கிட்டயும் வக்கீல்கிட்டயும் உண்மையை மறைக்கக் கூடாது. நீ டாக்டர் சொன்னதையே வக்கீல்கிட்ட மறைக்கப் பாக்குற. தப்புப்பா. சொல்லிடு” என்றேன். ”இதோ ஃப்ளாஷ்பேக்காவே சொல்லிடறேன்” என்றான் கண்ணன். ”ஹேவ் யுவர் சீட் யங்மேன்” - இது டாக்டர். “தேங்க்ஸ் டாக்டர். என்னய எதுக்கு???” - இது நான். “இங்க பாருங்க சார். நான் ஓப்பனாவே சொல்லிடறேன். ப்ரெஸ்ட்ல பால் வெளியேறுறது வெறும் ஃபிசிக்கல் சமாச்சாரம் இல்ல. கொஞ்சம் எமோஷனலானது. ஒரு பசுமாடு பால் கறக்கறதுக்கே நாம கொஞ்ச நேரம் கன்னுக்குட்டியப் பால் குடிக்க விடுறோம்” - இது டாக்டர். “அதுக்கு நான் எப்படி.... நான் அவங்க கூட.....” - இது நான். “உஷ்ஷ்ஷ்.... கவனமாக் கேளுங்க. நான் ஒரு பம்ப் வாங்கச் சொல்லி எழுதியிருக்கேன். சிலபேருக்கு அது ஒத்துப்போகும். பால் வெளியேறிடும். இல்லாட்டி நீங்கதான் ஹெல்ப் பண்ணனும். நீங்க மெஷினை ஆப்பரேட் பண்ணுங்க. மிஷின் ஒத்துவராட்டி நீங்களே டைரக்டா...” - இது டாக்டர். “டாக்டர். நான் சொல்றதைக் கொஞ்சம் கேளுங்க” - மீண்டும் நான். “என்னதான் நான் டாக்டரா இருந்தாலும் நான் ஒரு லேடி. ஒரு லெவலுக்கு மேல சொல்லமுடியாது. புரிஞ்சிக்கோங்க. ப்ளாட்தான் நான் சொல்ல முடியும். கதை வசனமெல்லாம் எழுதிக்கொடுத்திட்டிருக்க முடியாது. கெளம்புங்க கெளம்புங்க” - கடைசியாய் டாக்டர். “படவா.... இவ்வளவு சொல்லியிருக்காங்க. நீ பாட்டுக்கு அமுங்கிணி மாதிரிக் கமுக்கமா ஒக்காந்து டிவி பாத்துட்டிருக்கே. நான் உள்ள அவஸ்தைப்பட்டுக்கிட்டிருக்கேன்” என்றேன். “ஹேய்.... அதுக்கு இப்ப பண்ணனும்கிற?” என்றான் கண்ணன். “ஊரு ஊராய்ப் போய் போடுற மாதிரிக் கதையெல்லாம் எழுதற. பக்கத்துல நின்னு நான் வெத்தல பாக்கு வச்சி அழைக்கிறேன். ரொம்ப பிகு பண்றயே” என்றேன். “ஐயோ.. அதெல்லாம் கதைக்காக தாயி. அத வச்சிக்கிட்டு இப்படி பாயிண்ட் ப்ளாங்க்ல வச்சி மெரட்டலாமா?” என்றான் கண்ணன். அவன் உண்மை சொல்கிறானா கதை விடுகிறானா என்று என்னால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. வக்கீல் என்கிற முறையில் நானே ஒரு குறுக்கு விசாரணை செய்யலாம்தான். ஆனால், அதற்கு நேரமில்லை. அவன் மீசையை விரலால் இழுத்து “டேய் உண்மையைச் சொல்லு. கிச்சன்ல நான் நிக்கும்போது சைடா என் பால்ஸைப் பாக்கல?” என்றேன். அவன் என் விரல்களை லாவகமாக விலக்கியபடி “காட்டினாப் பாக்க மாட்டாங்களா?” என்றான். “ஹெல்ப் பண்ணக் கூப்பிட்டா மட்டும் வர மாட்டீங்களாக்கும் துரை?” என்றேன். “இப்ப என்ன செய்யணும்? பால பம்ப் செய்யணும் அவ்ளோதானே?” என்றான். “பம்ப்னா நாங்க பண்ணிக்க மாட்டமா? வா” என்றேன். ”இது எதுலபோயி முடியப்போகுதுன்னு தெரியல” என்றபடியே வந்தான். “எனக்குத் தெரியும். பேசாம வா. என்னமோ இஷ்டமே இல்லாதவன் மாதிரி... ரொம்பத்தான்...ஹாங்” என்றபடியே உள்ளே சென்று என் நைட்டியின் முன் ஜிப்பை இறக்கி, இறுக்கமான பிராவினுள் இருந்து ஒரு முலையை மட்டும் கைத்தாங்கலாக வெளியே எடுத்தபடியே கண்ணனின் முகத்தைப் பார்த்தேன். “படவா.... என்னமோ மிட்டாய்க்கடையைப் பாக்கற மாதிரிப் பாத்துக்கிட்டு பிகுவா பண்ற பிகு” என்று நினைத்துக்கொண்டு ”வா.... வந்து பால வெளிய எடு” என்றேன். கண்ணன் பார்வை பட்டதுமே என்னுடைய முலை சிலிர்த்துக்கொண்டு காம்பில் புடைப்பை உண்டுபண்ணியது. “கையால பண்ணி விடவா?”. “ட்ரை பண்ணு”. கண்ணன் என் முலைகளை ஆர்வமாகப் பார்த்துக்கொண்டே முலைக்காம்பில் விரல் பதித்துத் திருகினான். “இதென்ன பால் பாட்டிலா? என்னமோ மூடியக் கழட்டுற மாதிரித் திருகிறியே. அழுத்திப் பீய்ச்சு” என்றேன். அவன் மாட்டின் காம்பை நீவுவதுபோல் நீவி, கொஞ்சமாக அழுத்தம் கொடுத்து முலையை அமுக்கிப் பீய்ச்சினான். நான்கே நான்கு இழுவையில், பால் காம்பிலிருந்து மூன்று கோடுகளாய்ப் பீய்ச்சி அவனுடைய முகத்தில் தெரித்தது. நாக்கால் தன்னுடைய உதட்டை நீவிச் சுவை பார்த்தான். சுவை பிடித்திருக்க வேண்டும். அப்படியே மேலும் மேலும் பீய்ச்சினான். நான் கட்டிலில் உட்கார்ந்திருக்க அவன் கீழே மண்டியிட்டுப் பீய்ச்சிக்கொண்டிருந்தான். அவனுடைய சுண்ணிப் புடைப்பை மறைக்க, கால்களை நெருக்கியிருப்பது தெரிந்தது. ”எந்திச்சி வாய வச்சிப் பீய்ச்சவா? இது கஷ்டமா இருக்கே” என்றான். “அப்படி வா வழிக்கு. ஆனா, அது பேரு பீய்ச்சுறது இல்ல. பால் குடிக்கிறது. வா. கட்டில்ல வந்து என் மடியில படு” என்றபடியே நைட்டியைத் தலைவழியே உருவி வீசினேன். மேலே திறந்த கருப்பு பிராவுடனும், கீழே பேண்ட்டியுடனும் நான் சப்பணம் இட்டு உட்கார, கண்ணன் என் மடியில் படுத்தான். என் இரு விரல்களால் இடதுமுலையைப் பற்றி அவன் உதடுகளில் காம்பைத் தேய்த்தேன். மீசையின் குறுகுறுப்பு என் காம்பை இன்னும் கெட்டித்துப்போக வைத்தது. அவன் லபக்கென்று என் காம்பைக் கவ்வி, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முழு முலையையும் வாய்க்குள் அடைத்து, நாக்கால் முலையும் காம்பையும் ஒருசேர உறிஞ்சி அழுத்தம் கொடுத்தான். மளமளவென்று பால் பொங்கி அவன் வாய்க்குள் பாய்வது என் முலையின் விர்ர்ரென்ற ரத்தஓட்டத்தில் தெரிந்தது. நெஞ்சின் பாரம் கொஞ்சம்கொஞ்சமாகக் குறைந்துவருவது தெரிந்தது. கண்ணனின் கை அப்படியே என் வலது முலையைப் பற்றிக் கசக்கத் தொடங்க, நான் அப்படியே மல்லாந்து படுத்து, முலையை அவனுக்கு ஊட்டிக்கொண்டே இருந்தேன்.

கண்ணன் மாறிமாறி இரு முலைகளிலும் பால் குடித்தான். “உன்னையையே அப்படியே உறிஞ்சுற மாதிரி இருக்கு கயல்விழி” என்றபடியே என் பேண்ட்டியின் புடைப்பைத் தேடித் தடவினான். புண்டையின் ஓடையில் விரலால் நடந்தான். கொத்தாகப் புண்டையைப் பிடித்தான். “என்ன கயல்.. அங்கயும் கெட்டியா இருக்கு. அங்கயும் எதாச்சும் கட்டிக்கிச்சா?” என்றான். “லொள்ளு? வேணும்னா கேளுங்களேண்டா.... ஏன் இப்படிச் சுத்தி வளைக்கிற?” என்றபடியே பேண்ட்டியை இறக்கி வீசினேன். கண்ணனின் கதகதப்பை மேலோட்டமாக இதுவரை வாங்கிக்கொண்டிருந்த என் உடலுக்கு கண்ணனின் நுழைவு தேவைப்பட்டது. அவனாக அந்த ஏரியாப்பக்கம் வந்ததில் எனக்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. கண்ணன் முலையை அம்போ என்று விட்டுவிட்டு, அப்படியே என் புண்டைப்பக்கம் வந்தான். கொஞ்சநேரம் அதையே வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்துவிட்டு “உன் புண்டை உண்மையிலேயே ரொம்ப அழகு கயல்விழி. நல்ல ஷேப்பா முடியோட ஜம்முனு உப்பலா அழகா வச்சிருக்கே” என்றான். சொன்னதோடு நிற்காமல் கையில் ஐந்தாறு முடிகள் சிக்க அப்படியே புண்டையைத் தூக்க முயன்றான். எனக்கு என் உயிரையே யாரோ பிய்த்து இழுப்பதுபோல் தோன்ற, “கண்ணா.....” என்றபடியே அவனுடைய முகத்தை என் புண்டையில் பதித்தேன். கண்ணன் மூக்கால் முதலில் புண்டையை வருடினான். “உன் புண்டை வாசனை நல்லா இருக்கு கயல். வியர்வை, ஒன் பாத்ரூம், மஞ்சள், பவுடர், பார்லிக்கஞ்சின்னு எல்லா வாசனையும் வருது. உன் உடலோட அஞ்சறைப்பெட்டியா உன் புண்டை?” என்றான். “வாய எங்க போய் வச்சாலும், இந்த லொள்ளு மட்டும் ஒன்கிட்ட இருந்து போகாதோடா?” என்றபடியே அவனை என் மார்மேல் இழுத்தேன். என் சிக்னல் புரிந்த அவன் லுங்கியையும், ஜட்டியையும் அவிழ்த்து எறிந்து என் மேல் படர்ந்து, முலையில் முன்பு “தொடரும்” போட்ட இடத்திலிருந்து வாய் வைத்து பால் குடிக்க ஆரம்பித்தான். நான் அவனுடைய எழுச்சிபெற்ற சுண்ணியைப் பார்த்தேன். எப்போது வேண்டுமானாலும் குண்டு பாய்ச்சிவிடுவேன் என்கிற துப்பாக்கிபோல் கிளம்பி நின்றது அது. கையால் கொழுக்கட்டை போல் சுண்ணியைப் பிடித்தேன். என் கை பட்டதும் மீண்டும் ஒரு சுற்றுப் பெருத்தது சுண்ணி. அவனைப் புரட்டி மல்லாத்தி, சுண்ணியின் நுனியை முத்தமிட்டேன். கசிந்தான். நுனிநாக்கால் அவனுடைய மொட்டின் பிளவில் குறுகுறு நடனமாடினேன். கொந்தளித்தான். அரைக்கால்வாசிச் சுண்ணியைக் கவ்விக்கவ்வி விட்டேன். துடிதுடித்தான். கொஞ்சம்கொஞ்சமாக முழுச்சுண்ணியையும் வாய்க்குள் கொண்டுசென்று குதப்பிக் கவ்வி, கவ்விக் குதப்பினேன். மீனாய் நெளிந்தான். இன்னும் கொஞ்சநேரம் விளையாட்டுக் காட்டினால், வாயிலேயே மங்களம் பாடிவிடுவான்போல் இருந்தது. ம்ஹும்... வேண்டாம். அவனுடைய முழுக்கஞ்சியும் என் புண்டைக்குள் வேண்டும். நான் குனிந்து முழங்காலிட்டு “பின்னாடி இருந்து செஞ்சி பாக்கறயா? உனக்குப் பிடிக்குமா?” என்றபடியே அவன் கையைப் பிடித்து இழுத்தேன். “எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்ச டாகி ஸ்டைலாச்சே” என்றபடியே , குனிந்து லாங்-ஷாட்டில் தொங்கிய என் மாங்காய் முலைகளைப் பார்த்தபடியே பேக்-ஷாட்டுக்குத் தயாரானான். என் கனத்த குண்டிகளைச் சற்றே ஒதுக்கிவிட்டுவிட்டு, கொதித்து நொதித்துக்கொண்டிருந்த என் புண்டையின் மயிர்க்கற்றைகளை விரலால் புறம்தள்ளி, சுண்ணியை இதமாக என் புண்டைக்குள் திணித்தான். கண்ணனே என் உடலுக்குள் நுழைந்து வேடிக்கை பார்ப்பதுபோல் இருந்தது. இடிக்க ஆரம்பித்தான். துளை துளை என்று துளைத்தெடுக்க ஆரம்பித்தான். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வேகம் கூட்ட ஆரம்பித்தான். புண்டையின் சந்துபொந்து, இண்டு இடுக்கெல்லாம் சுண்ணியால் தேய்த்து என்னை மணக்க மணக்க ஓக்க ஆரம்பித்தான். அவனுடைய சுண்ணியிலிருந்து முன்திரவம் வந்துகொண்டே இருந்தது. மேலும் மேலும் மேலும் என்று என் புண்டையைக் குத்திக் குடைந்தெடுத்தான். அவனுக்கு என் குண்டியும் புண்டையும் போதாதென்று, முன்புறம் கெட்டியாக ஆடிக்கொண்டிருந்த என் முலைகளையும் பிசைந்து பால் வரவழைத்தான். “கயல்..... கயல்விழி.... வர்றாப்ல இருக்கு. உள்ளயே அவுட் பண்ணட்டுமா?” என்றான். “அவுட் பண்ணு. காப்பர்-டி வச்சிருக்கேன். ஆனால், பின்னால வேண்டாம். நீ எனக்குள்ள பொங்கும்போது உன் முகத்தை நான் பாக்கணும்” என்றபடியே மல்லாந்து புண்டையைப் பிளக்கும்வகையில் தொடைகளை விரித்தேன். மீண்டும் புண்டையை ஒருமுறை அழுத்தமாக வாயால் கவ்விய அவன் என் புண்டைக்குள் சுண்ணியைச் சட்டென்று அடிவரை திணித்துப் பின்னிப் பெடலெடுக்க ஆரம்பித்தான். மாங்கு மாங்கென்று அவன் குத்தக்குத்த, என்னுள் பரவசப்புல்லரிப்புடன் வெதுவெதுப்பாக ஏதோ ஒன்று உற்பத்தியாகி என் உடலைத் தூக்கித் தூக்கிப் போட “கண்ணா...... எனக்குள்ள முழுசா வந்துர்றா.... விடுறா..... தண்ணிய விடுறா.... தாங்க முடியலடா...... யம்மா....” என்று அரற்றினேன். “இந்தா.....வந்துட்டேண்டி செல்லம்..... கயல்ல்ல்ல்ல்ல்........ கயல்விழி...... இந்தா இந்தா” என்றபடியே எனக்குள் சரக்சரக்சரக்கென்று கண்ணன் தன்னுடைய சூடான கஞ்சியைப் பீய்ச்சினான். புண்டை சூடாகிறதா குளிராகிறதா என்றே வித்தியாசம் காணமுடியாமல் கஞ்சியைப் புண்டை முழுக்க வாங்கிக்கொண்டேன். அவன் முகம் சொல்லமுடியாத உணர்ச்சித்தளங்களுக்குச் சென்று வந்து,, பின்னர் அமைதியானது. அப்படியே என் முலைகளின்மேல் முகம் பதித்துக் கவிழ்ந்தான்.

காலையில் குளித்துக் கிளம்பினான். “என்ன கண்ணா? நேத்து நல்லா இருந்திச்சா?” என்றேன். “உனக்குப் பால் கட்டினதால இந்த அட்டகாசமான அனுபவம் கிடைச்சிச்சி. இல்லாட்டி கிடைச்சிருக்காது. இல்ல?” என்றான். ”இல்ல..... இல்லாட்டியும் நடந்திருக்கும்” என்றேன் தலையைக் கவிழ்ந்தபடி. “எல்லாம் ப்ளானு?” என்றான் கண்ணன்.

அனிதா 5

"ஆஅங்ங்ன்... மீசை குத்துதுங்க...." பயங்கர கிளுகிளுப்பாக இருந்தது. தங்குத் தடையில்லாத என் பருப்பின் மீது அவன் மீசை குறுகுறுவென்று செய்தது. மனைவிக்கு இணையாக கணவனும் நாக்கு போடுவதில் வல்லவன். "ஆஹ்ஹ்... அர்விந்த்....ம்ம்... உங்க... ஓஹ்... நாக்கும் என் புண்டையும் சேர்ந்தா மட்டும் போதாதுங்க.. ம்ம்.. ம்ம்... அஹ்..." "முழுமையா சேரணும்னு சொல்றியா வைஷூ டார்லிங்?" "ஆமாங்க..." மறு பேச்சு இல்லாமல் என்னைத் தூக்கி கட்டில் மீது போட்டு என் கால்களை விரித்து உள்ளே..... ஏறினான்.... அஹ்.... கணவன் அல்லாத மாற்றானிடம் கற்பிழந்தேன்.

அர்விந்த் மெதுவாக எனக்குள் தன் சுண்ணியை ஏற்றினான். ஆஹா... அதன் தடிமனை இப்போது தான் முழுமையாக உணர முடிந்தது. என் யோனி சுவர்களைத் தேய்த்து சூடேற்றிக்கொண்டு உள்ளே சென்றது. "கால நல்லா தூக்கிக்கோ வைஷூக்கண்ணா.. ம்ம்ம். மடக்கு.. ம்ம்ம் அப்பிடித்தான். இப்போத் தான் ரொம்ப நெருங்கி வர முடியும்." "எங்க எதிர் வீட்டுக்காரரோட இதுக்கு மேலே நெருங்க முடியுமா என்ன?" "ஆனா நான் இப்பிடி நெருங்கினாத் தான் என் எதிர்வீட்டுக்காரியோட முலைய பிசைய முடியும்." என் தொடைகளை மடக்க என் முழங்கால்கள் தோள் மீது பட்டன. இன்னும் ஆழமாக ஏறினான். "இப்பிடி நெருங்கி வந்தாத் தான் இதைப் பிடிக்க வசதியா இருக்கு." என் இரண்டு காம்புகளையும் விரல்களால் பற்றி இழுத்தான். "ஸ்ஸ்ஹ்ஹா .. உங்க பொண்டாட்டிய இப்பிடித்தான் இழுப்பீங்களோ?" "அனிதாவோட ப்ரெஸ்ட்ஸ் இவ்வளவு இல்லையே. ஆனா விரலாலப் பிடிச்சி இழுக்க வசதியா நீளமான நிப்பிள்ஸ் அவளுக்கு. உனக்கு நல்லா பிடிச்சி சப்பாத்தி மாவு மாதிரி பிசைய சரியான சைஸ் குண்டு மாங்காய்." மெதுவாக சுண்ணியை வெளியே இழுத்து மீண்டும் உள்ளே ஏற்றினான். "உன் ஹஸ்பெண்டோ ட பூள் உள்ளே போனா எப்பிடி ஃபீலிங் இருக்கும்?" என்று கேட்டான். என் கணவன் பற்றியும் அவன் மனைவி பற்றியும் பேசிக்கொண்டே ஓழ் செய்வது த்ரில்லிங்காக இருந்தது. என் ராஜீவும் அவன் அனிதாவும் இப்போது அருகில் இருந்து வேடிக்கைப் பார்த்தால்?.??? எப்படி இருக்கும்? "அவரோடது இன்னும் நீளம் அதிகம். ஒரு இஞ்ச் அதிகமா இருக்கும். உள்ளே போய் குத்திக் குடாயும். ஆனா உங்களோடது உள்ள ஏத்தவே இவ்வளவு நேரமாகுதே. அவ்வளவு குண்டா." "ம்ம்ம். உன் குண்டு மார்புக்கு, என்னோட குண்டு பூள். அனிதாவோட நீள நிப்பிளுக்கு ...." என்று நிறுத்தினான். அப்படியென்றால் அனிதாவிற்கு என் கணவனின் நீளப் பூளா? என் மனதில் அந்த எண்ணம் தோன்றியது. அர்விந்திற்கும் அப்படியே தோன்றியிருக்க வேண்டுமோ? யோசிக்க நேரமில்லாமல் சரக்கென்று வேகமாக ஒரு குத்து கொடுத்தான்... "ம்ம்ஹ்ஹா... மெதுவாங்க." "வலிக்குதா?" "இல்ல.. சும்மாத்தான்... ஜாலியா இருக்கு." ஜாலியாக இல்லாமல் என்ன? அவன் மனைவி வீட்டு வேலை செய்து கொண்டிருக்க, கணவன் எதிர் வீட்டுக்காரனின் மனைவியை பதம் பார்த்துக்கொண்டிருக்கின்றான். "அப்ப இன்னும் வேகமா பண்ணட்டுமா?" "ம்ம்." என் கொலுசுச் சத்தம் சிணுங்குவது ஏனோ மிகவும் செக்ஸியாக இருந்தது. அர்விந்தின் ஓழுக்கு ஏற்ப தாள கதியில் என் கொலுசும் ஆடியது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வேகம் கூட்டினான். "ம்ம்ம். .. அஹ்.. இன்னும்..ஆஆஅ.... ம்ம். குத்துங்க அர்விந்த்...ம்ம்." "என் பொண்டாட்டி தவிர .... வேற பொண்ணத் தீண்டுறது இது தான் ...அஹ்... அஹ்..ஹ்.... ஃபர்ஸ்ட்." "ம்ம்..அம்ம்ம்.. ஆம்...ஆமா... எனக்குந்தாங்க... அஹ்..." "ஜாலியா இருக்குல்ல?" "ம்ம். அஹ்.. ஆஹ்ஹ்ஹ்.. எனக்கு தண்ணி ஊறுதுங்க..ம்ம்ம்..." இப்போது வேகம் அதிகமானது. என் யோனிக்குள் ஈரம் மிக அதிகமாகக் கசிந்ததால் சளக் புளக் என்ற ஓசையும் என் கொலுசின் கிண்கிணி ஓசையோடு சேர்ந்தது. "அதுக்குள்ள... உச்சமா?" "ஆமாங்க.. ஆஅஹ்ஹ்... எனக்கு... அஹ்...ம்ம்ம்.." அந்த situation இன் த்ரில்லே எனக்கு உச்சம் வரவழைத்தது. என் புண்டையிலிருந்து என் திரவம் கசியக் கசிய என்னை மேலும் குத்தினான். திடீரென்று நிறுத்தினான். "ஆ.. என்ன அர்விந்த்? நிறுத்திட்டீங்க?" "ம்ம்ம். விட்டுருவீனா? உனக்கு உச்சம் வந்திருச்சு.. ஆனா எனக்கு? எழுந்திரு." என்றான். முதலில் எனக்குப் புரியவில்லை. "நீ என் மேலே ஏறு. குதிரை சவாரி செய்." அவன் படுத்துக்கொள்ள நான் மண்டியிட்டு, என் கால்களை அகட்டி அவன் இடுப்பின் மீது மெதுவாக என் குண்டிகளைக் கீழே கொண்டு வந்தேன். பொல பொலவென்று அருவி போல் கொட்டிக்கொண்டிருந்த என் புழைக்குள் சுலபமாக அவன் சுண்ணி நுழைந்தது. "இந்த போஸ் தான் உன் ஃபுட்பால் ரெண்டையும் பிடிச்சி நசுக்க சரியா இருக்கும்." என்றபடி என் கலசங்கள் இரண்டையும் கைப்பற்றினான். என் கணவர் எனக்குச் சொல்லிக் கொடுத்தது நினைவிற்கு வந்தது. சும்மா எம்பி எம்பிக் குதிக்காமல் இடுப்பை உரல் போல் ஆட்டினால், நன்றாக கியர் விழுமாம். தண்டும் தடிக்கும், என் யோனிக்குள்ளேயும் சுழன்று அடிக்கும். ஆனால் இது போல் பளீரென்ற வெளிச்சத்தில் என் கணவருடன் நான் உறவு செய்ததே இல்லை. இது போல் என் மார்புகளைப் பிசையும் வாய்ப்பு அவருக்கு நான் தந்ததே இல்லை. ப்ராவைக் கழற்றுவது என்றாலே எனக்கு பயமாயிற்றே. என் புருஷன் கட்டிய தாலி என் மார்பகங்களுக்கிடையே தவழ, இப்போது எதிர்வீட்டுக்காரன் என் கலசங்களை ஹார்ன் அடித்து விளையாடுகின்றான். மெதுவாக என் இடுப்பை அசைத்தேன். க்ளிக்கென்று கதவு திறக்கும் ஓசை கேட்டது. முந்தானையில் ஈரக்கை துடைத்தபடி அனிதா உள்ளே வந்தாள். "ம்ம். பஜனை ரொம்ப சீக்கிரமே தொடங்கியிருச்சு போல?" அடிப்பாவி. தாலி கட்டிய தன் கணவன் சுண்ணி மீது எதிர்வீட்டுப் பெண் சவாரி செய்து கொண்டிருப்பதைக் கண்டு அவள் பதறவில்லையே? "உன் ஃப்ரெண்டு சரியான சூப்பர் குட்டி அனிதா. எப்பிடி மாவு அரைக்கிற மாதிரி குண்டி ஆட்டுறா பாரு." என்று தன் மனைவியிடமே காட்டினான் அந்த அற்புதக் கணவன். "உங்களுக்குப் பிடிச்சிருக்குன்னா ரொம்ப தாங்க்ஸ் டியர். எனக்கும் வைஷுவ ரொம்பப் பிடிச்சிருக்குப்பா." அனிதா கட்டில் மீதேறி என்னருகே மண்டியிட்டாள். என் கன்னத்தில் கை வைத்து என் முகத்தை தன்னிடத்தில் திருப்பி என் இதழ்களோடு தன் இதழ்கள் சேர்த்தாள். தன் சுண்ணி மீது அம்மணமாக அமர்ந்திருக்கும் எதிர்வீட்டுக்காரியும் முழுப் புடவையை அணிந்த தன் மனைவியும் லெஸ்பியன் முத்தம் கொடுப்பதைக் கண்ட அர்விந்தின் சுண்ணி துடித்தது. என் யோனிக்குள் அதன் திமிறலை உணர்ந்தேன். வேண்டுமென்றே அவனுக்கு ஷோ காட்டுவதற்காக என் நாக்கை நான் வாயை விட்டு வெளியே நீட்ட, அனிதா தன் மெல்லிய உதடுகளால் என் நாக்கைக் கவ்வி இழுத்தாள். நானும் அனிதாவிற்கு அது போல் செய்தேன். "ஏய் பொம்பளைங்களா... போதும்.. ஃபிலிம் காட்டியது போதும். முதல்ல என் சுண்ணிக்கு ரிலீஃப் குடுங்கடி பாவிப் பொண்ணுங்களா." மேலும் இரண்டு முறை ஆட்டிவிட்டு நான் அவன் சுண்ணியிலிருந்து எழுந்தேன். நான் நகர்வதற்குள் அனிதா பாய்ந்து வந்து தன் கணவரின் சுண்ணியைக் கவ்விப் பிடித்தாள். நான்கு முறை நக்கிச் சப்பினாள். "என் ஃப்ரெண்டோ ட டேஸ்ட் ரொம்ப ப்ரமாதங்க. நீங்க டேஸ்ட் பாக்கிறீங்களா?" என்றபடி நகர்ந்து சென்று தன் கணவனை முத்தமிட்டாள். அனிதாவின் வாயிலிருந்த திரவங்களை அர்விந்து சுவைத்தான். "சரியான நாட்டுக்கட்டையத் தாண்டி பிடிச்சிருக்கே." நாக்கு சப்பு கொட்டினான். நானும் அனிதாவும் அர்விந்தின் சுண்ணிக்கு சொந்தம் கொண்டாடினோம். அவள் சப்ப, நான் கொட்டைகளை நக்கினேன். பின்னர் அவள் நக்க நான் பூளை ஊம்பினேன். அவன் சுண்ணியிலிருந்து வெளி வந்த விந்து நீரை இருவரும் பங்கிட்டுக் குடித்து முடித்தோம். பின்னர் ஆடைகளைக் களைந்து அனிதாவும் நிர்வாணம் எய்தி எங்களுடன் சேர்ந்தாள். தூங்குவதற்குள் நள்ளிரவைத் தாண்டி சில மணி நேரங்கள் ஆயிற்று. நானும் அனிதாவும் 69 உறவு கொள்வதை அர்விந்து மிகவும் ரசித்துப் பார்த்தான். சற்று நேரத்திற்கெல்லாம் ஏதாவது ஒரு பொந்திற்குள் புகுந்துவிடுவான். --------------------- இவ்வாறாக எங்கள் உறவு வளர்ந்தது. நாளடைவில் என் கணவர் ராஜீவ்வையும் எங்கள் ஆட்டத்தில் சேர்த்துக்கொண்டோ ம். ராஜீவை அனிதா எப்படி செட்யூஸ் செய்தாள் என்று கதை சொல்லத் தொடங்கினால் அது வேறு இன்னும் 20 பாகங்களுக்குச் செல்லும். அதனால் அக்கதையினை bye-pass செய்து விடுகின்றேன். நால்வரும் வேறுபாடின்றி பழகினோம். ஒவ்வொரு இரவும், யார் வேண்டுமானாலும் யார் ஃப்ளாட்டிலும் படுப்போம். அல்லது எல்லோரு சேர்ந்து ஒரே படுக்கையிலும் இருப்போம். வீட்டிற்குள் இருக்கும் போது சர்வ சுதந்திரம். ஆனால் வெளியே செல்லும் போது காட்டிக்கொள்ள மாட்டோ ம். வெளி ஆட்களைப் பொறுத்த வரையிலும், நாங்கள் குடும்ப நண்பர்கள் - அவ்வளவே. நான் அர்விந்தையோ அல்லது அனிதா ராஜீவ்வையோ வெளியே சந்திக்க நேர்ந்தால், ஜஸ்ட் வெறும் புன்னகை மட்டுமே பரிமாறிக்கொள்வோம். யாருக்கும் சந்தேகம் வராதபடி நடந்து கொள்வோம். அதே போல் வீட்டினுள் பாதி நேரம் நிர்வாணமாகவோ அல்லது குறைந்த ஆடைகளுடனோ இருந்தாலும், வெளியே செல்லும் போது நான் பெரும்பாலும் பருத்திப் புடவையை அழகாக, எழிலாக, பாங்காகக் கட்டிய படியே செல்வேன். அனிதா என்னை மிகவும் வற்புறுத்தி சில சமயம் சல்வார்-கமீஸ் அணியச் செய்வாள். அவளும் ரொம்ப அலட்டிக்கொள்ளாமல் மிகவும் குடும்பப்பாங்கான உடைகள் மட்டுமே அணிவாள். இப்படியே சில மாதங்கள் கழிந்தன. ஒரு சனிக்கிழமை மாலை நாங்கள் நால்வரும் எங்கள் வீட்டு ஹாலில் கீழே தரையில் அமர்ந்து அரட்டை அடித்துக்கொண்டிருந்தோம். அன்று ஆண்கள் இருவருக்கும் அலுவலகம் விடுமுறையினால் நாள் முழுதும் "சேர்ந்தே" இருந்தோம். மாலை நான்கு மணியிலிருந்து சீட்டு விளையாடினோம். தோற்றவர், வென்றவரை நக்கவேண்டும், ஊம்பவேண்டும், ஓழ்க்கவேண்டும், என்றெல்லாம் எங்களுக்குள் விதிமுறைகள் விதித்துக்கொண்டு விளையாடினோம். ஆண்கள் இருவருக்கும் ஓரளவு ஹோமோவில் நாட்டம் இருந்ததால், எந்த வித விதிவிலக்கும் இல்லாமல் ஜாலியாக ஆடினோம். இரண்டு மணி நேர ஆட்டத்திற்குள் கண்டபடி ஓழ்த்து முடித்து விட்டோ ம். பின்னர் தளர்ந்து போய் அர்விந்த் மடியில் நானும், அனிதா மடியில் ராஜீவும் படுத்துக்கொண்டே அரட்டை அடித்துக்கொண்டிருந்தோம். அனிதா முதலில் இந்தப் வினாவை எழுப்பினாள். "நாம நாலு பேரும் நாலு சுவத்துக்குள்ள ஜாலியா புகுந்து விளையாடுறோம். ஆனா வெளில போய் அது மாதிரி பிஹேவ் பண்ண முடியல்லையே. ஒரு மாதிரி கண்டிரோல்டா இருக்குற மாதிரி ஃபீல் பண்ணுறேன். இன்னும் சுதந்திரமா இருக்கணும்னா, வீட்டை விட்டு வெளிலயும் சுதந்திரமா நான் ராஜீவ் கை பிடிச்சுப் போகணும். கொஞ்சம் என் உடம்பத் திறந்து காட்டணும். வைஷூவோட குண்டு குண்டு க்ளீவேஜ வெளியாள் யாராவது சைட் அடிக்கணும். இப்பிடியெல்லாம் ஆசையா இருக்கு. ஆனா செய்ய முடியல்லையே?" அவள் கூறியது உண்மை தான். கட்டுப்பெட்டியாக கிராமத்தில் வளர்ந்த எனக்கே, எப்போதாவது எக்ஸிபிஷன் காட்டலாமா என்ற ஆசை தலை தூக்கும். ஆனால் சமுதாயம், சுற்றுப் புறத்து மக்கள் என்று போலியான கவுரவம் தடுத்துவிடும். "ஆமா. எனக்கும் தான் என் பொண்டாட்டியோட குண்டிய நாலு பேரு பாக்கணும்னு ஆசையா இருக்கு. ஆனா என்ன பண்ண?" என்று அர்விந்த் அங்கலாய்த்தான். "அட்லீஸ்ட் temporary relief க்கு ஒண்ணு பண்ணலாமா?" என்று ராஜீவ் தொடங்கினார். "சீ... சும்மா இரு அனிதா. நான் யோசனை பண்ணிகிட்டு இருக்கேன் இல்ல? நீ பாட்டுக்கு சுண்ணி உருவுறியே?" அனிதாவின் கையைத் தட்டி விட்டார். "உங்களுக்கு சுண்ணில தானே மூளையே இருக்கு." என்று அவள் களுக்கென்று செக்ஸியாகச் சிரித்தாள். "ம்ம்ம்.. ப்ளீஸ் பீ சீரியஸ். உன் விளையாட்டை பிறகு வச்சிக்கோ. முதல்ல ராஜீவோட ஐடியா என்னன்னு கேக்கலாம்." என்று அர்விந்த் தன் மனைவியை அதட்டினான். "நான் என்ன சொல்றேன்னா, இங்க நம்ம சென்னைல வீட்டு பக்கத்துல இருக்கும் போது தான் நமக்கு போலியான கௌரவம், வரட்டு பயம் எல்லாம் இருக்கும். முன்பின் தெரியாத ஒரு இடத்துக்குப் போய், அதுவும் அங்கே கொஞ்சம் "இப்பிடி-அப்பிடி" இருந்தாலும் டேஞ்சர் இல்லைங்கிற இடத்துக்கு ஒரு ஹாலிடே போல போயிட்டு வரலாமா?" இது என் கணவர் ராஜீவ்வின் ஐடியா. "நல்ல ஐடியா தான் ராஜீவ். அட்லீஸ்ட் ஒரு வாரமாவது அப்பிடி ஜாலியா இருக்கணும்." அர்விந்த் ஆமோதித்தான். "ஹையா... அப்ப சுதந்திரமா இருக்கலாம் இல்ல.. ஜாலியா டிரஸ் பத்தி கவலப் படாம இருக்கலாம்பா." என்று அனிதா குதூகலித்தாள். நால்வரும் கலந்து பேசி ("கலந்தோம்") ஒரு முடிவிற்கு வந்தோம்.

அந்த முடிவு.... இனி வரும் பாகத்தில்...சென்னை சென்டிரல் ரயில் நிலயம். முன்னிரவு நேரம் 9:30யை நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது. ஐந்தாம் எண் நடைமேடையில் சென்னையிலிருந்து கல்கத்தா செல்லும் ஹவுரா மெயில் தன் நீண்ட நீல நிற மேனியை நீட்டிக்கொண்டு நின்றிருந்தது. பின்னாலிலிருந்து நடந்து வந்தால், ஒரு சில பெட்டிகள் விஜயவாடாவில் கழற்றி விடப்பட வேண்டியவை. அவற்றைக் கடந்து ஓரிரு முன்பதிவில்லாப் பெட்டிகளையும் கடந்தால் மூன்று பெட்டிகள் குளிர்பதனப்படுத்தப் பட்டவை, அவற்றின் முன்னால் முதல் வகுப்பு. TTE சாந்தகுமார் நடைமேடையில் நடந்து வந்து இப்பெட்டிகள் எல்லாம் கடந்து வந்தான். அவன் முன்னால் இரண்டு போர்ட்டர்கள் அவனுடைய பெரிய மரப்பெட்டியைச் சுமந்து சென்று A1 என்ற பெட்டியில் ஏற்றினார்கள். இன்று சாந்தகுமாரின் ட்யூட்டி A1 மற்றும் முதல் வகுப்பு அதாவது F1 பெட்டிகள் மட்டும். போர்ட்டர்கள் சரியாக ஏற்றிவிட்டனரா என்று 39 வயதான சாந்தகுமார் பார்த்தான். பின்னர் நடைமேடையிலிருந்த Coffee Day vending மிஷின் அருகே சென்று ஒரு கோப்பை காஃபி ஆர்டர் செய்தான். தன் கோட் பையிலிருந்து ஒரு சிகரட் எடுத்து உதட்டில் பொருத்தி ஒரு தீப்பெட்டியை எடுத்து பற்ற வைத்துக்கொண்டான். vending machineஇல் சூடான ஸ்டிராங் காஃபி ஊற்றி தயாராக இருந்தது. வாங்கிக்கொண்டு அருகில் இருந்த பெஞ்சில் உட்கார்ந்தான். காஃபியையும் சிகரெட்டையும் அனுபவித்துக்கொண்டே கையில் மடக்கி வைத்திருந்த reservation chartஐ எடுத்துப் பார்த்தான். பிப்பிரவரி மாதம் ஆதலால் அவ்வளவாக கூட்டம் இல்லை. நம் இந்தியாவில் பயணக் கூட்டம் எல்லாம் விடுமுறைகள் மற்றும் பண்டிகைகளை ஒட்டியே இருக்கும். பிப்ரவரியில் பண்டிகைகளும் இல்லை; பள்ளி மற்றும் கல்லூரிகளில் தேர்வுகளுக்காக முழுமூச்சுடன் தயார் செய்யும் நேரம் வேறு. A1 கோச்சில் 8 பெர்த்கள் காலி. F1ல் மூன்று காலி. விஜயவாடா சென்றபிறகு யாராவது வந்து ஏறுவார்களோ என்னவோ. மீண்டும் ஒரு முறை சார்ட்டைப் படித்தான். F1 பட்டியலிலிருந்த பெயர்களைச் சற்று நிதானமாகப் படித்தான். ம்ம்ம் இப்போதெல்லாம் யார் செலவு செய்து முதல் வகுப்பில் வருகின்றார்கள். ஊருக்கு முப்பது ஏர்லைன்ஸ் விமானங்கள் படு பயங்கர cheap rate இல் பறக்கும் போது யார் முதல் வகுப்பில் வருவார்கள்? ஆனாலும் ரயிலில் பயணிப்பது என்றால் குஷிதான். சார்ட்டைப் பார்த்துக்கொண்டு வந்ததில் ஓரிடத்தில் சட்டென்று அவன் கண்கள் நின்றன. C கம்பார்ட்மெண்டில் - Mr. & Mrs. அர்விந்த் - வயது முறையே 28, 23 D கம்பார்ட்மெண்டில் - Mr. & Mrs. ராஜீவ் - வயது முறையே 27, 23 என்று படித்தவுடன் TTEஇன் கண்கள் அங்கேயே நின்றன. ம்ம்ம். C மற்றும் D இரண்டும் இருவர் மட்டுமே பயணிக்கும் கூப்பேக்கள். ஹனிமூன் ஜோடிகளா? ஒரே ரயில் பயணத்தில் இரண்டு வெவ்வேறு ஹனிமூன் ஜோடிகளா? சாந்தகுமாரின் சர்வீஸில் கடந்த இரண்டு வருடங்களாக முதல் வகுப்பில் பணி புரிந்து வருபவன். அடிக்கடி ஹனிமூன் தம்பதிகள் அதில் பயணிப்பார்கள். சாதாரணமாக சாந்தகுமாருக்கு அது போன்ற ஜோடியைப் பார்த்தால் மனம் எல்லாம் பூரிக்கும். அழகான இளம் மனைவி, புதுமணம் மாறாத பெண்; அவனுடன் லேசாக அசடு வழிந்துகொண்டும், அதே நேரம் கம்பீரமாக show போடும் இளம் கணவன். ஒரு மாதிரியான சிலிர்ப்பை சாந்தகுமார் உணர்வான். ஒரு சில ஜோடிகள் கூப்பேயின் கதவை அடைத்துவிட்டு உள்ளே மஜா செய்யும்போது வண்டியினுள் காரிடாரில் சாந்தகுமார் நின்று அறைக்குள்ளே இருந்து ஓசை வருகின்றதா என்று கவனிப்பான். ஒரு சில நேரம் பெண்ணின் செல்லச் சிணுங்கலும், அவள் வளையோசை மற்றும் கொலுசுச் சத்தத்தைத் தொடர்ந்து ஆணின் உறுமல் ஓசையும் கேட்கும். .ம்ம்ம்... மேட்டர் முடிந்துவிட்டது... என்று சாந்தகுமார் தன் சுண்ணியைத் தடவிப் பார்த்துக்கொள்வான். இன்று இரண்டு இளம் ஜோடிகளா?? ம்ம்ம். பார்க்கலாம். என்று நினைத்தவாறு காஃபியை வாயில் ஊற்றிவிட்டு காலிக்கோப்பையைக் குப்பைத்தொட்டியில் எறிந்தான். ஊதி முடித்த சிகரெட்டையும் நசுக்கிவிட்டுத் திரும்பினான். ஆஹா... இரண்டு இளம் ஜோடிகள் ஒரே நேரத்தில் நடைமேடையில் வந்து கொண்டிருந்தனர். முதலில் மீசையில்லாத ஒரு வாலிபன், அவன் பின்னால் நேர்த்தியாக அழகான ஷிஃப்பான் புடவை அணிந்த இளம் பெண் (அவள் நடந்து வருவதற்கு முன்பாகவே, அவள் முன்பாகப் பரிமாணங்கள் குலுங்கிக்கொண்டு வந்தன) அடுத்து ஒரு ஒல்லியான இளைஞி - ஜியார்ஜெட்டில் எம்ப்ராய்டரி செய்த மெல்லிய புடவை லேசாகத் தொப்புள் தெரிய கட்டியிருந்தாள். அவள் சூத்து ஆட்டத்திற்கே கோடி ரூபாய் தரலாம். மூவருக்கும் பின்னால் மற்றொரு வசீகரமான மீசை வைத்த இளைஞன். ஆளுக்கு ஒரு பெட்டி அல்லது பை எடுத்து வந்தார்கள். போர்ட்டர்கள் யாரும் இல்லை. நால்வரும் முதல் வகுப்புப் பெட்டிக்குள் ஏறுவதை சாந்தகுமார் பார்த்தான். இரு பெண்களைக் கண்டதும்; சாந்தகுமாருக்கு ஜொள்ளு வடியத் தொடங்கியது. அவர்களின் அழகான கனபரிமாணங்களை கற்பனை செய்து பார்த்ததிலேயே அவன் சுண்ணி வடிக்கத் தொடங்கியது. மணிக்கட்டிலிருந்த கைக்கடிகாரத்தைப் பார்த்தான் 9:55. வண்டி புறப்பட இன்னும் 20 நிமிடங்கள் இருந்தன. இருந்தாலும் ஏதோ செக் செய்வது போல் முதல் வகுப்பிற்குள் ஏறினான். சும்மா பெயருக்கு A பெட்டிக்குள் எட்டிப் பார்த்தான். வயதான ஒரு பெங்காலி ஜோடி மற்றும் இரு சிறுவர்கள் மட்டுமே இருந்தனர். அடுத்து B - ஒரு ஆண் மட்டுமே இருந்தான். இன்னொருவன் வரவேண்டும். மற்ற இரண்டு பெர்த்களும் காலி. நெஞ்சம் தடதடக்க C அருகே வந்து நின்று எட்டிப் பார்த்தான் சாந்தகுமார். அங்கே ஒரு ஜோடி. மீசை வைத்த இளைஞனும், கனமான பெரிய மார்புகள் கொண்ட இளைஞியும் இருந்தனர். அந்த் ஆண் கீழே குனிந்து தான் கொண்டு வந்த பைகளை சரியாக வைத்துக்கொண்டிருந்தான். அந்தப் பெண்ணோ.... ஓ மை ஜீஸஸ்..... சாந்தகுமாரின் இதயம் நின்றே விட்டது. அந்தப் பெண் அங்கே அந்த கம்பார்ட்மெண்டில் பளீரென்ற விளக்கொளியில்.... தன் முந்தானையின் கீழே இரு பக்கமும் விரல்கள் நுழைத்து நிதானமான தன் ரவிக்கையின் ஊக்குகளைக் கழற்றிக்கொண்டிருந்தாள். முந்தானை லேசாக விலகியிருந்தது. ஆனால் முற்றிலும் விலகவில்லை. அபாயகரமான லோ-கட் ஆகையால் ஃபுட்பால் போன்ற முலைகள் கும்மென்று தூக்கிக்கொண்டு வெளியே வழியும் அபாயத்தில் இருந்தன. ஆனால் அதற்கு தேவையே இல்லை போல உள்ளதே? ஜாக்கெட் ஊக்குகளை அவிழ்த்துகொண்டுள்ளாளே? அப்பெண் நிமிர்ந்து பார்த்தாள். TTE நின்றுகொண்டிருப்பதைக் கண்டாள். மிகவும் ஸ்நேகமாகப் புன்னகைத்தாள். "என்னங்க.. டி.டி.இ வந்திருக்காரு. டிக்கெட் காட்டுங்க." "ஹலோ.. குட் ஈவினிங் டிடிஇ சார்." என்றபடி அவன் எழுந்தான். தன் பேண்ட் பாக்கெட்டிலிருந்து பர்ஸ் எடுத்து அதிலிருந்து டிக்கெட் எடுத்தான். ஆனால் சாந்தகுமாரின் பார்வை வேறு எங்கோ இருந்தது. அந்த கனமான முலைக்காரி தன் ஜாக்கெட்டின் எல்லா ஊக்குகளையும் இப்போது அவிழ்த்து விட்டிருந்தாள். வழுவழுக்கும் ஷிஃப்பான் புடவையின் மார்ப்பை தன் கழுத்தைத் தாழ்த்தி இறுக்கிப் பற்றிக்கொண்டு தன் தோள்கள் வழியாக ஜாக்கெட்டை உருவி எடுத்து விட்டாள். இடது தோளிலிருந்து புடவை சரிந்தது. ஆனால் நல்ல வேளையாக கழுத்தைத் தாழ்த்தியிருந்ததால், அவள் தாடைக்குக் கீழே மாராப்பு மாட்டியிருந்தது. இல்லையென்றால் அவ்வளவு தான். நினைத்தாலே சாந்தகுமாருக்குப் பதறியது. அவ்வளவு கனத்த மார்புக்காரி, ப்ரா கூட அணியாமல் வந்திருக்கின்றாள். ஜாக்கெட்டைக் கழற்றி விட்டு முந்தானையைத் தோள் மீது சரி செய்துகொண்டாள். மார்பகங்கள் மீது ஒற்றையாக விரித்து வைத்தாள். மிக மெல்லிய ரோஸ் நிற ஷிஃப்பான் துணிக்குள் அவள் முலைகள் துல்லியமாகத் தெரிந்தன. முலைகளை மூடியும் வெளிச்சமாய் காட்டிக்கொண்டிருந்த ரோஸ் நிற மேலாக்கின் மீது அவளது தாலிக்கொடி கம்பீரமாக வீற்றியிருந்தது. சாந்தகுமாரின் மண்டையில் ஒரு சர்ச்சை. அவள் காம்புகளின் நிறம் ப்ரவுனா? கருப்பா? "சார்.. கொஞ்சம் டிக்கெட்டையும் பாக்குறீங்களா?" அந்த ஆணின் கேலியானக் குரலைக் கேட்டு சாந்தகுமாரின் கவனம் சிதறியது. "ஓஒ.. ஐம் வெரி சாரி.. மிஸ்டர்.. மிஸ்டர்..." சார்ட்டை மீண்டும் பார்த்தான். "மிஸ்டர் அர்விந்த்." "இட்ஸ் ஓக்கே டிடிஇ சார். சாரி எல்லாம் வேணாம்.. பார்க்க வேண்டியத தாராளமாப் பாருங்க. ஆனா அதே நேரம் ஒரு நிமிஷம் டிக்கெட்டையும் செக் பண்ணுங்க." என்று அர்விந்த் கூறியவுடன் அந்தப் பெண் களுக்கென்று சிரித்தாள். அந்தச் சிறிய சிரிப்பைக் கூடத் தாங்காமல் அவள் மார்பகங்கள் குலுங்கின. "சேலைக்குள் பூத்துக்குலுங்கும் மாஞ்சோலை" என்று ஒரு கவிதை சாந்தகுமாரின் மனதில் தோன்றியது. அவனும் சிரித்தான். "என்ன டிடிஇ சார்... சிரிக்கிறீங்க?" என்று அந்த இளம் பெண் வினவினாள். "இல்ல்ல.. மிஸஸ் அர்விந்த். திடீர்னு ஒரு கவிதை ஞாபகம் வந்தது. "ஓ ரியலி.. என்னை பார்த்தா கவிதை ஞாபகம் வருதா.. தட்ஸ் கிரேட் டி.டி.இ சார். அது சரி. என்ன கவிதைன்னு எங்களோட பகிர்ந்துக்கலாமா?" "அது.. வந்து... நீங்க தப்பா.. நோ..நோ..." "ஓ நோ டிடிஇ சார். தப்பு என்ன இருக்கு. ப்ளீஸ் சொல்லுங்களேன்." உரிமையுடன் ஒரு இளம் பெண்.. அதுவும் இப்போது தான் தன் முன் லஜ்ஜையில்லாமல் ரவிக்கையை அவிழ்த்த இளம் இல்லத்தரசி உரிமையுடன் கேட்கும் போது.... "அது... வந்து... சேலைக்குள் பூத்துக்குலுங்கும் மாஞ்சோலை..." சொன்னதற்குள் சாந்தகுமாருக்கு வியர்த்து விட்டது. "வாவ்... சூப்பர் வரிகள் சார்." அந்தப் பெண் கை கொட்டிப் பாராட்டினாள். அடிப்பாவி.. அவள் கை தட்டினாலே கும் கும் என்று குலுங்குகின்றனவே. என்ன அரிசி சாப்பிட்டு இப்பிடி வளர்த்தாளோ? 40-42 இஞ்ச் இருக்குமோ? ஆனாலும் இப்பெண்ணுக்கு வெட்கமே இருக்காதோ? "சூப்பர் டிடிஇ சார்." என்று அர்விந்தும் தொடர்ந்தான். "ஆனா ஒரு சின்ன கரெக்ஷன் பண்ணலாமா?" "சொல்லுங்க." என்று சாந்தகுமார் கேட்க. "சேலைக்குள் பூத்துக்குலுங்கும் இரண்டு மாங்கனிகள்னு சொல்லலாமே. மாஞ்சோலைங்கறத விட பெட்டர் இல்லையா?" "ஓஹ்ஹ்ஹ்.. அதுவும்.. நோ மிஸ்டர் அர்விந்த்... மிஸஸ் அர்விந்த் கோவிச்சுக்கப் போறாங்க." என்றபடி டிக்கெட்டை திரும்பக் கொடுத்தான் சாந்தகுமார். "சார்.... டிடிஇ சார். ஒரு சின்ன கரெக்ஷன்." என்று அந்த இளம் மனைவி கேட்க. "என்ன? நீங்களும் உங்க கணவன் மாதிரியே ஒரு கரெக்ஷன் சொல்றீங்களா மிஸஸ் அர்விந்த்." "இல்ல சார். உங்க கவிதைல இல்ல. மிஸஸ் அர்விந்த்துன்னு என்னக் கூப்பிட்டீங்களே.. அதுல தான். ஆக்சுவலி.. ஐ'ம் மிஸஸ் ராஜீவ். இவர் மிஸ்டர் அர்விந்த். நானும் அர்விந்தும் இன்னிக்கி ராத்திரி இந்த கம்பார்ட்மெண்ட்ல இருக்கப் போறோம். என் ஹஸ்பெண்ட் ராஜீவ்வும், அர்விந்த்தோட வொயிஃபும் அடுத்த D கம்பார்ட்மெண்ட்ல இருக்காங்க. ப்ளீஸ் சார். உங்க பர்மிஷன் இல்லாம எக்ஸ்சேஞ்ச் பண்ணிகிட்டோ ம்." சாந்த குமாரின் நெஞ்சில் பலமான சம்மட்டி தாக்கியது போல் இருந்தது. எக்ஸ்சேஞ்ச் செய்கின்றார்களா? எதை? இடத்தை மட்டுமா அல்லது புருஷனையும் எக்ஸ்சேஞ்சா? அவன் தலை கிறுகிறுத்தது. வேகமாக C அறையை விட்டு வெளியேறினான். அவன் காதுகளில் வைஷாலியின் (அதான் - மிஸஸ் ராஜீவ்வின்) கலகலப்பான சிரிப்பொலி ரீங்கரித்தது. வேகமாக அடுத்த அறை Dஐ நோக்கிச் சென்றான். அங்கேயும் ஒரு காட்சி அரங்கேறிக்கொண்டு இருந்தது. அந்த ஒல்லியான பளபளப்பான வெண்மையான இளம் மாது இப்போது முதுகைக் காட்டிக்கொண்டிருந்தாள். ரவிக்கையின் முதுகுப் பாகம் மிக மிகச் சிறியதாகவும், வெட்டவெளிச்சமான வெண்மை பளீரென்று கண்களைப் பறித்துகொண்டும் இருந்த காட்சியைப் பார்த்தான். "என்னங்க. ப்ளவுஸ் ஹுக்க கொஞ்சம் கழட்ட ஹெல்ப் பண்ணுங்களேன் ப்ளீஸ்." அந்தப் பெண் கொஞ்சும் குரலில் கேட்டாள். "ரெண்டு நிமிஷம் இரு அனிதா... வண்டி கிளம்பட்டுமே." "என்னங்க நீங்க.. உங்களுக்குத் தெரியாதா? எனக்கு ப்ளவுஸ் அவுத்துட்டு வெறும் புடவையோட இருந்தாத் தான் ஃப்ரீயா சுதந்திரமா இருக்கும்னு.." "அது சரி.. இன்னும் ரெண்டு நிமிஷத்துல வண்டி புறப்படும்..." "இல்ல ப்ளீஸ்.. ஃப்ரண்ட் ஹூக்னா நானே கழட்டியிருப்பேன். பேக் ஹூக்குங்குறதுனாலே உங்க ஹெல்ப் வேண்டியிருக்கு." செல்லமான சிணுங்கலைக் கேட்டு சாந்தகுமாரின் உடம்பெல்லாம் ஆடியது. மெதுவாக எட்டிப் பார்த்தான். அங்கே ராஜீவ் அனிதாவின் முதுகின் மீது கை வைத்து ரவிக்கையைக் கழற்ற உதவுவதைக் கண்டான். "க்க்ஹ்ஹ்ம்ம். எக்ஸ்க்யூஸ்மி." என்று கனைத்தவாறு D அறைக்குள் கால் எடுத்து வைத்தான். அவனுக்குத் தன் நிர்வாண முதுகைக் காட்டிய அனிதா, அப்படியே கழுத்தைத் திருப்பி அவனைப் பார்த்து.. "ஹலோ டிடிஇ சார்." என்று greet செய்தாள். அந்த அற்புதமான பால் வெண்மை நிற ஹவர்க்ளாஸ் அசத்தியது. ராஜீவ் டிக்கெட்டை எடுத்து நீட்டினான். அனிதா தன் ரவிக்கையை களைந்து விட்டு, அழகான வேலைப்பாடுகள் நிறைந்த ஜியார்ஜெட் புடவையை சரியாக மூடிக்கொண்டு திரும்பினாள். "சார்.. ஒரு ரிக்வெஸ்ட்..." என்று அனிதா தொடங்கியவுடனேயே சாந்தகுமார் முந்திக்கொண்டான். "தெரியும் மிஸஸ். அர்விந்த். உங்க ஃப்ரெண்ட் மிஸஸ். ராஜீவ் சொல்லிட்டாங்க. நீங்க ரெண்டு பேரும் உங்க கணவன்மார்களை மாத்திகிட்டீங்கன்னு ... ஐ மீன்.. இடத்த மாத்திகிட்டீங்கன்னு சொன்னாங்க." "ஓஓ.. இந்த வைஷாலி ஒரு முந்திரிக்கொட்டை..." அனிதா அழகாக தன் உதட்டைச் சுழித்தாள். பின்னர் தொடர்ந்தாள் "அது மட்டும் இல்ல சார். இதுக்குப் பிறகு அடுத்த செக்கிங்குக்கு டிடிஇ யாராவது வருவாங்களா? வழியில வந்து..." "அடுத்தது விசாகபட்னத்துல தட் இஸ், நாளைக்கு மதியம்தான் டிடிஇ மாறுவாங்க. அது வரைக்கும் நான் தான். என்ன மிஸஸ் அர்விந்த். வேறு ஏதாவது வேணுமா?" என் சுண்ணி ஊம்ப வேணுமா? என்பது போல் கேட்டான். "மார்னிங் ராஜமுந்த்ரில ப்ரேக்ஃபாஸ்ட் அரேஞ்ச் பண்ணட்டுமா?" "ப்ரேக்ஃபாஸ்டா? ஹஹ்ஹஹ்ஹா...." என்று சிரித்தாள் "எத்தன மணிக்கு சார்?" "அரௌண்ட் எய்ட் ஓ க்ளாக், மார்னிங்.." மீண்டும் கலகலவென்று அனிதா சிரித்தாள். "எட்டு மணிக்கா?.. சார்.. நீங்க ரொம்ப ஜோக் அடிக்கிறீங்க. இப்போ ராஜீவ் இருக்குற மூட்ல நாங்க தூங்குறதுக்கே காலைல எட்டு மணி ஆயிரும் போல? என்ன ராஜீவ்?" என்று ராஜீவ்வைப் பார்த்து ஒரு கண் அடித்தாள். "அதுக்காகத் தான் கேட்டேன் சார்.. வேறு யாராவது டிக்கெட் செக்கிங்குன்னு தொந்திரவு பண்ணுவாங்களான்னு. எங்களோட ப்ரவஸி டிஸ்டர்ப் ஆகுமான்னு கேட்டேன்." என்றபடி ராஜீவ்வின் தோள் மீது கை போட்டாள். முந்தானையை தேவைக்கு அதிகமாக அட்ஜெஸ்ட் செய்தாள். சாந்தகுமாரால் தன் சுண்ணி அரிப்பைத் தாங்க முடியாத நிலை வந்துவிட்டது. பற்களைக் கடித்துக்கொண்டான். "நோ நோ.. நீங்க ஜாலியா இருங்க. அதே மாதிரி உங்க புருஷனும், மிஸஸ் ராஜீவும் அந்த கம்பார்ட்மெண்ட்ல ஜாலியா இருப்பாங்க போல.. ஓக்கே." "ஆமாம் சார். வைஷாலி எங்க வீட்டுக்காரரத் தூங்க விட மாட்டா சார். இவரும் அதே மாதிரி தான்.. நைட் ஃபுல்லா என்னப் போட்டு பெண்டு எடுக்கப் போறாரு." போலியான கவலையுடன் ஆனால் கனிவான சிரிப்புடன் அனிதா சொன்னாள். ஸ்டைலாக ராஜீவ்வின் மார்பு மீது தன் தலையைச் சாய்த்துக்கொண்டாள். முந்தானை லேசாக விலகியது ஆனால் இப்போது அனிதா அதை மூட எத்தனிக்கவில்லை. அவசரம் அவசரமாக சாந்த குமார் விலகிக்கொண்டான். ராஜீவ் பாய்ந்து வந்து கதவை மூடி தாளிட்டான்.

"உங்க பொண்டாட்டி ரொம்ப மோசம் ராஜீவ். நான் டிடி-இக்கு ஷாக் குடுக்கலாம்னு நெனச்சேன்.. அவளே குடுத்துட்டா போல." அனிதா எழுந்து நின்று முந்தானையைச் சரிய விட்டாள். காலைச் சுற்றி புடவை அவிழ்ந்து கொண்டே வந்தது. தன் கூம்பு வடிவ மார்பகங்களைத் தடவி விட்டுக்கொண்டாள். நிப்பிள்களைத் தொட்டுப் பார்த்தாள். "ஏய்.. என்ன அனிதா.. இன்னும் வண்டி மூவ் ஆகல்ல. அந்த பக்கம் ஜன்னல் திறந்திருக்கு பார். நீ பாட்டுக்கு டிரஸ் அவுக்குறே." "ஓ கமான் ராஜீவ் டியர். அடுத்த டிராக்ல வண்டி ஏதும் இல்ல." "ஆனா அடுத்த ப்ளாட்ஃபார்ம்ல பாரு எவ்வளவு ஆளுங்க.. ஓ மை காட். அங்க பாரு.. கூட்டம் சேருது. நீ டாப்லெஸ்ஸா இருக்குறதப் பாக்குறாங்க பாரு அனி டியர்..." "அப்பிடியா?? பாக்குறாங்களா?" அனிதா அந்தப் பக்கம் ஜன்னல் வழியாக எட்டிப்பார்த்தாள். ஆறாவது நடைமேடையில் இருக்கும் யாரோ ஒருவர் இங்கு அனிதா நிர்வாணம் ஆவதை ஜன்னல் வழியாகப் பார்த்து விட்டார்கள் போலும். செய்தி பரவ, அங்கே ஆட்கள் கூடத் தொடங்கிவிட்டார்கள். ஜன்னல் வெளியே கை நீட்டிய அனிதா அனைவருக்கும் கையாட்டினாள். ஃப்ளையிங் கிஸ் கொடுத்தாள். மார்பகங்கள் இரண்டையும் தூக்கிக் காட்டினாள். அனிதாவைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த சிலர், இப்போது அடுத்த பெட்டியின் ஜன்னலை நோக்கி விரல் நீட்டிப் பேசத் தொடங்கினர். ஏன் அப்படிச் செய்தனர்...ஏய்.. என்ன அனிதா.. இன்னும் வண்டி மூவ் ஆகல்ல. அந்த பக்கம் ஜன்னல் திறந்திருக்கு பார். நீ பாட்டுக்கு டிரஸ் அவுக்குறே." "ஓ கமான் ராஜீவ் டியர். அடுத்த டிராக்ல வண்டி ஏதும் இல்ல." "ஆனா அடுத்த ப்ளாட்ஃபார்ம்ல பாரு எவ்வளவு ஆளுங்க.. ஓ மை காட். அங்க பாரு.. கூட்டம் சேருது. நீ டாப்லெஸ்ஸா இருக்குறதப் பாக்குறாங்க பாரு அனி டியர்..." "அப்பிடியா?? பாக்குறாங்களா?" அனிதா அந்தப் பக்கம் ஜன்னல் வழியாக எட்டிப்பார்த்தாள். ஆறாவது நடைமேடையில் இருக்கும் யாரோ ஒருவர் இங்கு அனிதா நிர்வாணம் ஆவதை ஜன்னல் வழியாகப் பார்த்து விட்டார்கள் போலும். செய்தி பரவ, அங்கே ஆட்கள் கூடத் தொடங்கிவிட்டார்கள். ஜன்னல் வெளியே கை நீட்டிய அனிதா அனைவருக்கும் கையாட்டினாள். ஃப்ளையிங் கிஸ் கொடுத்தாள். மார்பகங்கள் இரண்டையும் தூக்கிக் காட்டினாள். அனிதாவைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த சிலர், இப்போது அடுத்த பெட்டியின் ஜன்னலை நோக்கி விரல் நீட்டிப் பேசத் தொடங்கினர். ஏன் அப்படிச் செய்தனர்... அனிதாவிற்குப் புரிந்தது. "ஹேய் ராஜீவ் டார்லிங்.. உங்க பொண்டாட்டியும் ஜன்னல் வழியா ஷோ காட்ட ஆரம்பிச்சிட்டா போல." "எம் பொண்டாட்டியா? நெவர். அவ கட்டுப் பெட்டி ஆச்சே.. நீதான் ஏதோ ப்ரச்சனை கிரியேட் பண்ணப் போறியோன்னு பயம்மா இருக்கு ஹனி.." ஆனால் ராஜீவ் கூறியது தவறு என்று அவனுக்கு பின்னர் தெரிந்தது. ஏனென்றால் வைஷாலி அனிதாவை விட சில படிகள் முன்னேறியிருந்தாள். தன் கனத்த கலசங்களைத் திறந்து காட்சி காட்டியதோடு நிற்கவில்லை. குண்டு மார்பகங்களைத் தன் கையில் ஏந்தி, தலை குனிந்து தானே தன் நிப்பிள்களை தானே நக்கினாள். சப்பினாள். பின்னர் அர்விந்தை தன் முன்னால் நிற்க வைத்து அவன் பேண்ட் ஜிப்பையும் திறந்து விட்டாள். அங்கே ஆறாவது ப்ளாட்ஃபாரத்தில் ஒரே களேபரம் ஆகத் தொடங்கியது. நீ - நான் என்று முட்டி மோதத் தொடங்கினர். பெரிய ப்ரளயம் வெடிக்கும் அபாயம் ஏற்படத் தொடங்கியது. நல்ல வேளையாக வைஷாலி அர்விந்தின் சுண்ணியை வெளியே இழுத்து ஊம்பத் தொடங்கிய போது நேரம் 10:15 pm ஆகி வண்டி நகரத் தொடங்கியது. இல்லையென்றால் சென்டிரல் ஸ்டேஷனில் நடந்த ரத்தக்களறி மற்றும் stampede அடுத்த நாள் செய்தித்தாள்களில் பளிச்சிட்டிருக்கும். சென்னை மக்கள் தப்பித்தார்கள். வெளியே காரிடாரில் நின்றுகொண்டிருந்த சாந்தகுமாருக்கு, இந்தக் களேபரம் எல்லாம் தெரியாவிட்டாலும், காது கொடுத்து கேட்டுக்கொண்டிருந்தான். பெண்களின் சிரிப்பொலி, செக்ஸி பேச்சு, வளையோசை, ஜிப் திறக்கப்படும் ஓசை எல்லாம் அவன் காதுகளில் தேன் போல் பாய்ந்தது. "ரொம்ப தைரியம் தான்டீ வைஷூ டார்லிங்." சுண்ணி ஊம்பப்படும் அர்விந்த் தன் கள்ளக்காதலி வைஷாலியின் கூந்தலைக் கோதி விட்டபடிக் கூறினான். சில விநாடிகள் அர்விந்தின் சுண்ணியை வாயிலிருந்து எடுத்து கையால் உருவிவிட்ட வைஷாலி.." இருக்கட்டுமேங்க. நாம் ரெண்டு பேரும் நம்ம உடம்பால இன்னிக்கு ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் விருந்து படைக்கப் போறோம். அங்க ப்ளாட்ஃபார்ம்ல இருக்குறவங்களுக்கும் டிடிஇக்கும் கண்ணுக்கு விருந்தாவது குடுக்கலாமே.." "ம்ம்ம் சரி சரி.. இருக்கட்டும்.. முதல்ல உன் வாய் வேலையச் செய்." அவள் தலையைப் பிடித்து அர்விந்த் தன் சுண்ணி மீது அழுத்தியபோது, ரயில் பேசின் ஃப்ரிட்ஜ்ஜை மெதுவாகக் கடந்துகொண்டிருந்தது. அடுத்த அறையில்.. "ஹனி டார்லிங்.. பாவம் அந்த டிடிஇ. ஒரு வழி பண்ணிட்டியேப்பா?" ராஜீவ் கேட்டபோது, அனிதா தன் ஆடைகளை முற்றிலும் களைந்திருந்தாள். பேசின் ப்ரிட்ஜ் நிலையத்தை மெதுவாகக் கடக்கும் போது அங்கே இருக்கும் சென்னை நகர வாசிகள் தன் முழு நிர்வாண எழிலைக் காணவேண்டும் என்று அனிதா நினைத்தாளோ? "இருக்கட்டும்ங்க பாவம் டிடிஇ. அவரோட கண்ணுக்கும் காதுக்கும் விருந்து குடுக்கலாமே.. இங்க உங்க சுண்ணிக்கும் என் பொந்துக்கும் விருந்து படைக்கலாமே.." வெளியே இருந்து ஒட்டு கேட்டுக்கொண்டிருந்த சாந்தகுமாரால் தாங்க இயலவில்லை. தன் பேண்ட் ஜிப்பை இறக்கி தன் நீன்ற கரிய பைப்பை வெளியே இழுத்து விட்டான். "அதுலயும் விடிய விடிய பஜனை பண்ணப் போறோம்னு வெளிப்படையா சொல்லிட்டியே?" "ஆமாம் ராஜீவ் டார்லிங். உங்களத் தூங்க விட மாட்டேன்." "வாடி.. என் வைப்பாட்டியே." தன் ஆடைகளைக் களைந்து ராஜீவ்வும் பிறந்த மேனியானான். "ஆனா.. ராஜீவ்.. ஒண்ணு மட்டும் நாம் கேர்ஃபுல்லா இருக்கணும்." திடீரென்று முகத்தை சீரியஸ்ஸாக வைத்துக்கொண்டு அனிதா கூறியவுடன் ராஜீவுக்கும் கலவரம் தொற்றிக்கொண்டது. "என்னம்மா?" "நாம பாத்ரூம் போகணும்னா ரொம்ப கேர்ஃபுல்லா நடக்கணும். காரிடார்ல நின்னுகிட்டு அந்த டிடிஇ, கையடிச்சு கையடிச்சு, தரையெல்லாம் வழுக்கலாகி, நாம வழுக்கி விழுந்துடப் போறோம்." கலகலகலவென்று டெலிஃபோன் மணி போல் சிரித்தாள் அனிதா. "அடச்சீசீ... சிறுக்கி அனிதா... ஏதோ சீரியஸ்ஸா சொல்றேன்னு நெனச்சேன்... இரு.. இரு.. உன்ன....." அனிதாவின் மீது ராஜீவ் பாய்ந்தான். இருவரும் கீழ் பெர்த்தில் படுத்து கட்டிக் கொண்டனர். அனிதாவின் புண்டைக்குள் ராஜீவ் தன் நீண்ட கோலை நுழைத்தான். வெளியே சாந்தகுமார் தன் சுண்ணியை வேகம் வேகமாக ஆட்டி அன்றிரவின் முதல் விந்துவை சீறிப் பாய்ச்சி, காரிடாரின் தரையை வழுவழுப்பாக்கினான். அந்த இரவு முடிவதற்குள் எவ்வளவு முறை கையடித்தானோ தெரியவில்லை. C மற்றும் D இரு அறைகளிலும் இரவு விளக்கு அணைக்கவேயில்லை. உடலுறவு ஓசைகள், சிணுங்கல்கள், காமம் மற்றும் காதல் பேச்சுக்கள் தொடர்ந்து கொண்டே இருந்தன. அதிகாலை நான்கரைக்கு விஜயவாடா ஸ்டேஷனுக்குள் வண்டி நுழையும் போது இரண்டு அறைகளிலும் விளக்கு அணைந்த்ன. இரண்டு அறைகளிலும் மேல் பர்த் காலியாகவே இருந்தது. கீழ் பர்த்திலேயே ஜோடியாக அணைத்தபடி உறங்கினார்கள். டிடி-இ சாந்தகுமாருக்கு உறக்கமே வரவில்லை. ஆனால் கையடித்து அடித்து சுண்ணி துவண்டு போனது. நண்பகல் பனிரெண்டு மணிக்கு D அறையின் கதவு திறந்தது. ராஜீவ்வும் அனிதாவும் வெளியே வந்தனர். ராஜீவ் ஒரு பாக்ஸர் ஷார்ட்ஸ் மட்டுமே அணிந்திருந்தான். அனிதா இன்னும் மோசம். ராஜீவ்வின் பனியன் ஒன்றை அணிந்து கொண்டாள். கையில்லாத வெள்ளை பனியன். ஆண்கள் அணியும் பனியன். முன்னால் அவள் கையடக்க முலைகள் முட்டிக்கொண்டு நின்றன. விடைத்த காம்புகள் பனியனைக் குத்திக் கிழிப்பது போல் நின்றன. நீளமான பனியன் ஆதலால், அவளுடைய அம்சமான அபாரமான குண்டிகளைச் சுற்றி வளைத்து மூடின. ஆனால் குண்டியை மூடியதோடு சரி. அதற்குக் கீழே, பளபளக்கும் உரித்த வாழைத் தண்டு போன்ற தொடைகள் வழுவழுப்பாய் மூங்கில் மரங்கள் போல் நின்றன. குண்டிகளை பனியன் இறுக்கிப் பிடித்த பாங்கிலிருந்தே தெரியும் - கீழே ஜட்டி ஏதும் அணியவில்லை என்று. தொடைகள், முழங்கால்கள், கால்கள், என்று கெண்டைக்கால்கள் வரை ஒரே பிசுபிசுப்பு. அனிதாவின் இடுப்புக்குக் கீழே இருந்த இரண்டு குகைகளுக்குள்ளும் ராஜீவ் தன் தண்ணீரை தாராளமாக வார்த்திருந்தான். அனிதாவின் காம திரவங்களும் கணிசமாகக் கசிந்திருந்தன. கூந்தல் முழுதும் கலைந்திருந்தது. அள்ளி முடித்து கொண்டையாக்கியிருந்தாள். மெதுவாகக் கால் வைத்து காரிடாரில் நடந்தார்கள். சாந்தகுமார் அன்று விடிகாலை காரிடாரை தண்ணீர் விட்டுக் கழுவித் துடைத்து சுத்தமாக்கியிருந்தான். இல்லையென்றால் டிடிஇ இன் விந்து நீரில் இவர்கள் வழுக்கி விழுந்திருப்பார்கள். இருவரும் இரு வேரு டாய்லெட்டிற்குள் சென்று காலைக்கடன்களை முடித்து விட்டு C அறையின் வாயிலில் வந்து நிற்க, அனிதா கதவைத் தட்டினாள். C அறையின் உள்ளே, அப்போது தான் அர்விந்தும் வைஷாலியும் தூக்கத்திலிருந்து எழுந்திருந்தனர். ஆனால் அதற்குள் வைஷாலிக்கு அரிப்பு தொடங்கிவிட்டது. தன் கள்ளக்காதலன் அர்விந்தின் சுண்ணியை வாயில் போட்டு குதப்பிவிட்டு பெரிதாக்கி, தனக்குள் ஏற்றுமாறு பணிந்தாள். நாய் போன்ற போஸில் வைஷாலி தன் குண்டிகளைத் தூக்கிக் காட்ட, அர்விந்த் பின்னாலிலிருந்து வைஷாலியின் புண்டைக்குள் ஏறினான். அப்போது தான் அனிதா கதவைத் தட்டும் ஓசை கேட்டது. "ஹூ இஸ் தட்?" என்று வைஷாலி குரல் கொடுத்தாள். "ஏய்.. நாங்க தாண்டி. கதவத் திறக்கிற நிலமைல இருக்கியா இல்லியா?" அனிதா கேள்வி கேட்க, விடையேதும் வரவில்லை. ஆனால் அர்விந்த் வைஷாலியின் புண்டையிலிருந்து தன் சுண்ணியை உருவி எடுத்தான். கதவருகே வந்து தாழ்பாளை விலக்கி sliding door ஐ மெதுவாகத் திறந்தான். அவனைத் தள்ளிக்கொண்டு அவன் மனைவி அனிதா உள்ளே வந்தாள். பின்னாலேயே ராஜீவ்வும் வந்து தாழிட்டான். ஏதும் நடவாதது போல் அர்விந்த் மீண்டும் வைஷாலியின் புண்டைக்குள் ஏறினான். "வாடி.. என் சக்களத்தி... என் புருஷன உருப்படியா விட்டு வச்சிருக்கியா?" வைஷாலி தன் புண்டைக்குள் இடி வாங்கிக்கொண்டே அனிதாவைக் கேட்டாள். "தோடா... இதப் பாரு. இங்க என்னடான்னா, இந்தச் சிறுக்கிச் சக்களத்தி என் புருஷன தன் குண்டில இடி வாங்கிகிட்டு இருக்கா? ஆனா நான் அவ புருசன விட்டு வைக்கணுமாம். பாத்தீங்களா ராஜீவ். உங்க பொண்டாட்டிய?" ராஜீவ்விடமிருந்து விடை வரவில்லை. ஏனென்றால் அவன் தரையில் மண்டியிட்டு, கீழே பசு மாட்டின் மடி போல தொங்கியபடி தொட்டில் ஆடிக்கொண்டிருந்த தன் மனைவியின் அம்சமான கலசங்களைக் கசக்கியபடி ஒரு நிப்பிளை வாய் வைத்துச் சுவைத்துக்கொண்டிருந்தான். அர்விந்த் தன் ஓழ் இடியின் வேகத்தை அதிகப் படுத்திக்கொண்டிருந்தான். "ஏய்.. அனிதா... அம்ம்..ம்.க்க்.. உன்.. உன்னோட கேள்விக்கு.. அஹ்.. அம்ம்மா... யாரும் பதில் சொல்லல்லடீ.. அஅஹ் அஹ்.. நீ சொல்லுடி.. என் புருஷன... விட்டு வச்சியா?" அர்விந்தின் குத்துக்களை வாங்கிக்கொண்டே வைஷாலி கேட்டாள். "ம்ம்ம். நீயே பாத்துக்கோடி அம்மா... உன் புருஷன் பண்ண வேலைய." என்ற அனிதா, வைஷாலியின் முகம் அருகே வந்து நின்று, தன் பனியனைக் கழற்றி, ஒரு காலைத் தூக்கி பர்த் மீது வைத்து காலை விரித்து வைஷாலியின் முகம் அருகே காட்டினாள். அப்போது தான் மூத்திரம் பெய்து கழுவியிருந்ததால், அனிதாவின் புண்டை பளிச்சென்று இருந்தது. இரவு முழுதும் உழுது எடுத்ததில் வெளி உதடுகள் உப்பிப் போய் விரிந்து உள்ளே ரோஸ் நிற குகையைக் காட்டியது. பருப்பும் விடைத்து நின்றது. "ம்ம்ம். ஆஹா..." ஆழமாக மூச்சு இழுத்தாள் வைஷாலி. "என் ஸ்வீட் ஏஞ்சல் அனிதான்னா என் ஸ்வீட்டி தான். ஆஹா.. என்ன ஸ்வீட் புண்டை." என்று அனிதாவின் புண்டையை நக்கினாள். அனிதாவும் வசதியாக நகர்ந்து காலை மேலும் விரித்து வைஷாலியின் நாக்கிற்கு ஏதுவாக காட்டிக்கொண்டே, தன் தோழியின் தலையை அன்புடன் கோதிவிட்டாள். கலைந்திருந்த நீண்ட கேசத்தை, வைஷாலியும் அள்ளி முடிந்திருந்தாள். இருந்தாலும் சில முடிக்கற்றைகள் காற்றில் அலை பாய்ந்தன. அவற்றை அனிதா மெதுவாகத் தடவிவிட்டாள். தன் உயிர்த் தோழியின் நாக்கு தன் புண்டைக்குள் ஊடுறுவதைக் கண் மூடி ரசித்தாள். அனிதாவின் கணவன் முழு மூச்சுடன் வைஷாலியை ஓழ்க்க, வைஷாலியின் கணவன் மனைவியின் கசலங்களிலிருந்து பால் குடிக்க, ரயில் அதிவேகமாக விஷாகபட்டிணம் நோக்கி விரைந்தது."ம்ம்ம். ஆஹா..." ஆழமாக மூச்சு இழுத்தாள் வைஷாலி. "என் ஸ்வீட் ஏஞ்சல் அனிதான்னா என் ஸ்வீட்டி தான். ஆஹா.. என்ன ஸ்வீட் புண்டை." என்று அனிதாவின் புண்டையை நக்கினாள். அனிதாவும் வசதியாக நகர்ந்து காலை மேலும் விரித்து வைஷாலியின் நாக்கிற்கு ஏதுவாக காட்டிக்கொண்டே, தன் தோழியின் தலையை அன்புடன் கோதிவிட்டாள். கலைந்திருந்த நீண்ட கேசத்தை, வைஷாலியும் அள்ளி முடிந்திருந்தாள். இருந்தாலும் சில முடிக்கற்றைகள் காற்றில் அலை பாய்ந்தன. அவற்றை அனிதா மெதுவாகத் தடவிவிட்டாள். தன் உயிர்த் தோழியின் நாக்கு தன் புண்டைக்குள் ஊடுறுவதைக் கண் மூடி ரசித்தாள். அனிதாவின் கணவன் முழு மூச்சுடன் வைஷாலியை ஓழ்க்க, வைஷாலியின் கணவன் மனைவியின் கசலங்களிலிருந்து பால் குடிக்க, ரயில் அதிவேகமாக விஷாகபட்டிணம் நோக்கி விரைந்தது. சுகமான ஒரு ரவுண்ட் ஓழுக்குப் பிறகு மீண்டும் அவர்கள் காஸ்ட்யூம் அணிந்துகொண்டனர் - அதாவது அனிதாவும் வைஷாலியும் தலா ஒரு பனியனும் (மட்டுமே) ஆடவர் இருவரும் பாக்ஸர் ஷார்ட்ஸ் மட்டும் அணிந்தனர். அறையை விட்டு வெளியே வந்தனர். வண்டி விசாகபட்டினம் ரயில் நிலையத்திற்குள் நுழைந்துகொண்டிருந்தது. டிடிஇ சாந்தகுமார் தன் ட்யூட்டி முடிந்து இறங்கினான். அடுத்து டியூட்டியில் வந்த டிடிஇ இடம் இந்த நால்வரையும் சுட்டிக் காட்டி ஏதோ சொல்லிவிட்டுச் சென்றான். வந்த புதியவன் ஒரியாக்காரன். இந்த இளம் மாதுக்களை கண் கொட்டாமல் ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டான். அவர்கள் நால்வரும் கவலைப் படாமல் அப்படியே வண்டியிலிருந்து இறங்கிச் சென்று அருகிலிருந்த refreshment கடைக்குச் சென்று மதிய உணவு வாங்கி வந்தனர். பனியனுக்குள் அப்பட்டமாகத் தெரியும் காம்புகளும், குலுங்கும் முலைகளும், உருளும் குண்டிகளும், தாராளமாகக் காட்டப்பட்ட வாழைத்தண்டுத் தொடைகளும் எல்லாருக்கும் காட்சியளிப்பதை நால்வரும் கண்டுகொண்டதாகத் தெரியவில்லை. இரு பெண்களும் பனியனுக்குக் கீழ் வேறு ஒன்றும் அணியவில்லை என்பது அப்பட்டமாகத் தெரிந்தது. சிறிது நேரம் அப்படியே உலாவி விட்டு பின்னர் ரயிலில் ஏறிக்கொண்டனர். நால்வரும் ஒரு அறைக்குள் சென்று அணிந்திருந்த சொற்ப ஆடைகளை மீண்டும் துறந்து விட்டு மதிய உணவு உண்டனர். அதன் பின் அடுத்த இரண்டு மணி நேரமும் மறுபடியும் ஜல்சா. இந்தத் தடவை புதிய ஒரியா டிடிஇ வெளியில் நின்று ஒட்டுக் கேட்டுக்கொண்டே தன் சுண்ணியைத் தடவும் நேரம். எப்படியோ நேரம் சென்று இறுதியில் மாலை ஆறு மணிக்கு பெர்ஹாம்பூர் (ஒரிஸ்ஸா) என்ற ரயில் நிலையம் வந்தவுடன் நம் கதாபாத்திரங்கள் நால்வரும், தத்தம் பெட்டிகளை எடுத்துக்கொண்டு இறங்கினர். இவ்வளவு நேரம் ஓழடித்தப் புண்டைகளா? என்று பார்ப்போர் ஆச்சரியப் படும் அளவிற்கும் மிக நேர்த்தியாக சீவிச் சிங்காரித்துக்கொண்டு, பாந்தமாக அருமையாக புடவை உடுத்தி, தோள்களைச் சுற்றி புடவைத் தலைப்பைப் போர்த்திக்கொண்டு தேன் தமிழ்ப் பெண்களாய், மாதூ சிரோண்மணிகளாய் ரயிலிலிருந்து இறங்கினர். அவர்கள் விடுமுறைக்காகத் தேர்ந்தெடுத்த இடம் - சந்திராப்பூர் என்ற கடற்கரைச் சொர்க்கத்தை. இதை ராஜீவ் தேர்ந்தெடுக்க அவன் கூறிய முக்கியமான காரணங்கள் 1) இந்தியர்கள் மிகவும் அபூர்வமாக வரும் இடம் 2) வெள்ளைக்கார டூரிஸ்டுகள் மட்டுமே அதிகம் வரும் இடம். 3) கோவா கடற்கரைப் போல் மிக நீள-அகலமாக வெள்ளை வெளேர் மணல் கொண்ட கடற்கரை. 4) அங்கு இருக்கும் ஒரு ரிஸார்டில், 99% வெளிநாட்டவர்கள் மட்டுமே வருவதால், ஆடைகள் விஷயத்தில் கெடுபிடிகள் சற்றும் குறைவு. அதுவும் அந்த ரிஸார்ட் கட்டப்பட்டிருப்பது ஒரு private கடற்கரையில். அதைச் சுற்றி வேலி போட்டு தடுத்திருப்பதால், "சுதந்திரமாகத்" திரிந்தாலும் வெளியாட்களால் தொந்திரவு மற்றும் பாதுகாப்பு முரண்பாடுகள் இருக்காது.

நால்வரையும் அழைத்துச் செல்ல ரிஸார்டின் கார் ஒன்று தயாராக ரயில் நிலையத்திற்கு வந்திருந்தது. அதில் ஏறிக்கொண்டு அடுத்த அரை மணி நேரத்தில் அங்கு சென்றடைந்தனர். அங்கு ரிசப்ஷனிலிருந்தவன் மிக ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தான். இந்தியர்கள் (அதுவும் தென்னிந்தியர்கள்) இங்கு வருவது மிகவும் அரிது. இந்தப் பெண்கள் இருவரும் இது போல் எளிமையாக போர்த்திப் பொத்திக்கொண்டு வருகின்றனர். இவர்கள் இது போன்ற ரிஸார்டில் வந்து தங்கி என்ன செய்ய? என்று நினைத்தான். - மறுநாளிலிருந்து அவர்கள் செய்யப் போகும் கூத்தைப் பற்றி அறியாமல் அப்பாவியாக நினைத்தான். அவர்களுக்கு ஒதுக்கப்பட்ட double cottage இல் அன்று அமைதியாக இருந்துகொண்டனர். of course வெவ்வேறு combinationகளில் எல்லோரும் ஓரிரு முறை ஓழ்த்துவிட்டு பின்னரே தூங்கச் சென்றனர். மறுநாள் காலை எழுந்து குளிக்கவே அவர்களுக்கு மனம் வரவில்லை. அப்படியே படுக்கையில் படுத்து புரண்டபடியே காலை உணவிற்கு order செய்தனர். ஒரு இளம் வாலிபன் அவர்கள் order செய்த உணவை எடுத்துக்கொண்டு அவர்கள் cottage கதவை மரியாதையாகத் தட்டினான். "உள்ளே வா தம்பி." என்று வைஷாலி கதவைத் திறந்து அவனை வரவேற்றாள். எப்போதும் அவள் அலட்சியமாக செய்திருப்பதைப் போல் தன் கூந்தலை அள்ளி முடிந்தி உச்சந்தலையில் கொண்டையாக்கியிருந்தாள். கொழுத்த 42EE மார்பகங்கள் மீது தாலிக்கொடி தவழ, அவள் முகத்தில் புன்முறுவலும் தவழ வரவேற்றாள். திகைத்து நின்ற பையனைக் கை பிடித்து உள்ளே அழைத்தாள். "என்ன தம்பி? நீ இது வரைக்கும் பொம்பளைய ந்யூட்டா பார்த்ததேயில்லையா?" தன் முலைகளைக் கையில் பிடித்துக்கொண்டு காம்புகளைத் தடவி விட்டபடி கேட்டாள். "மேடம்... இல்ல்..ல்..மேடம்." "வா தம்பி.. வெக்கப்படாதே. நாங்க எல்லாரும் இப்பிடி வெக்கப்படாமத் தான் இருப்போம்." அவனை உள்ளறைக்குள் அழைத்துச் சென்றாள். "ப்ரேக்ஃபாஸ்ட எடுத்து இந்த டேபிள் மேலே எடுத்து பரப்பி வைப்பா?" ஆனால் அந்தப் பையன் வந்த வேலையைச் செய்யாமல் அங்கு கட்டில் மீது இருந்தவர்களையே கண்கொட்டாமல் பார்த்தான். "ஓஹோ.. வேடிக்கை பார்க்கணுமா?.. ம்ம் பாரு.. நீ வேடிக்கைப் பாரு.. நான் எல்லாத்தையும் எடுத்து வைக்கிறேன்." என்று வைஷாலி தொடர்ந்தாள். கட்டில் மீது ராஜீவ் மல்லாக்கப் படுத்திருக்க, அவன் மீது அனிதா உட்கார்ந்து தேங்காய் உரிக்கத் தொடங்கியவுடன், அர்விந்த் அவள் பின்னால் வந்து தன் மனைவியைக் குனிய வைத்து அவள் சூத்துக்குள் சுண்ணி ஏற்றிக்கொண்டிருந்தான். தன் இரு கீழ் ஓட்டைகளிலும் தலா ஒரு சுண்ணி வாங்கிக்கொண்டு உற்சாகக் குரல் கொடுத்து அனிதா எகிறிக்குதிக்க, இரு ஆண்களும் சீராக இயங்கிக்கொண்டிருந்த காட்சி அந்தப் பையனை கட்டிப் போட்டிருந்தது. ஏதும் நடக்காதது போல் வைஷாலி அவன் கொண்டு வந்திருந்த டிரேயில் இருந்து தின்பண்டங்களை எடுத்து வைத்துவிட்டு, பின்னர் கட்டில் மீதேறி, நிதானமாக தன் கணவன் ராஜீவ்வின் வாய் மீது உட்கார்ந்தாள். வைஷாலியில் புண்டையில் கணவன் நாக்கு போட, அவள் தொப்புளுக்குள் அனிதா நாக்கு நுழைத்து துளாவ, அந்தக் குண்டு மார்பகங்களை அர்விந்த் பற்றி இழுத்து கசக்கிச் சுவைத்தான். நால்வரும் ஒரே நேரத்தில் உடலுறவில் ஈடுபட்டது.. அதுவும் ரூம் சர்வீஸ் பையன் எதிரில்.... "கொஞ்சம் நேரம் இருந்து வேடிக்கைப் பார்த்த்ட்டு போ தம்பி." என்று வைஷாலி ஃப்ரீ ஷோவிற்கான அழைப்பு வேறு விடுத்தாள். ஆனால் பையனால் தாக்குப் பிடிக்க இயலவில்லை. அவசரமாக சுண்ணியடிக்க வேண்டுமே... அவர்கள் எதிரில் அடிக்க வெட்கம். வேகமாக வெளியே ஓடிச்சென்றான். மறைவான இடத்திற்கு சென்று தன் இளம் சுண்ணியை வெளியே உருவி வேகம் வேகமாக அடித்தான். வெட்கமில்லாத ஃபோர்சம் செக்ஸ் பற்றியச் செய்தி காட்டுத் தீயாகப் பரவியது. ரிசார்ட் ஊழியர்கள் எல்லோருக்கும் விஷயம் தெரிந்து விட்டது. மதியம் நால்வரும் ரெஸ்டாரெண்ட் வந்தபோது எல்லோர் கண்களும் அவர்களையே மொய்த்தன. நால்வரும் ஒரே போன்ற ஹவுஸ்கோட் அணிந்து வந்திருந்தனர். எல்லோர் பார்வைகளும் அவர்கள் மீது விழுந்ததை மிகவும் ரசித்துக்கொண்டே உணவு உண்டனர். பின்னர் மாலை நான்கு மணிக்கு, வெயில் தாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் வேளையும் அந்த ஹவுஸ்கோட்டை நால்வரும் அவிழ்த்து விட்டு கடற்கரை நோக்கி நடந்தனர். ஆண்கள் சிறிய ஜட்டியும், பெண்கள் டூ பீஸ் நீச்சலுடை மட்டுமே அணிந்து சென்றனர். அவர்களைக் கண்டவுடன் சில வெளிநாட்டு விடுமுறை விரும்பிகளும் மேலாடைகளை அவிழ்த்து டூ பீஸிற்கு வந்து விட்டனர். ஆனால் கடற்கரையில் ஒரு ஓரமாக மணலில் துண்டு விரித்து அமர்ந்தவுடன், இவர்கள் கொஞ்சம் நெஞ்சம் ஆடைகளயும் துறந்து உட்கார்ந்தனர். வேடிக்கைப் பார்க்க வந்தவர்களுடன் கூச்சமின்று நிர்வாணமாக அமர்ந்து அரட்டை அடித்தனர். இருட்டத் தொடங்கியவுடன், அங்கே கடற்கரை மணலிலேயே விதம் விதமாக உடலுறவு கொண்டனர். சுற்றி இருந்தவர்கள் வேடிக்கைப் பார்த்ததையோ, கை தட்டியதையோ, கிண்டல் பேசியதையோ சலனப் படாமல் ஏற்றுக்கொண்டு வெட்ட வெளியில் நால்வரும் உறவு கொண்டனர். மறுநாள் அதே பையன் ஆவலுடன் காலைச் சிற்றுண்டி கொண்டு வந்தான். ஆவல் வீண் போகவில்லை. இந்த முறை அனிதா கதவைத் திறந்து அவனை வரவேற்றாள். கட்டிலில் வைஷாலியும் அர்விந்தும் ஓழ்த்துக்கொண்டிருந்தனர். பையன் சிற்றுண்டியை வைத்து விட்டு வருவதற்குள் அனிதா டிரஸ்ஸிங் டேபிள் மீது கை வைத்துக் குனிய அவள் பின்னாலிலிருந்து ராஜீவ் உள்ளே ஏறிவிட்டான். நின்று கொண்டே அவர்கள் இருவரும் செய்த காட்சியைக் காண கண் கோடி வேண்டுமே என்று நினைத்தபடி அந்தப் பையன் காட்சியைக் கண்டு களித்தான். ராஜீவ், அனிதாவை ஓழ்த்துக்கொண்டே அவனிடமிருந்து பில் வாங்கி, அனிதாவின் முதுகின் மீது வைத்து கையொப்பமிட்டான். அனிதாவும் அவனை மிஞ்சுவது போல், குண்டிக்குள் ஓழ் வாங்கிக்கொண்டே டிரஸ்ஸிங் டேபிள் மீதிருந்த ஹேண்ட்பேக்கிலிருந்து பணம் எடுத்து பையனுக்கு டிப்ஸ் கொடுத்தான். பின்னாலிலிருந்து ராஜீவ் குத்து குத்து என்று அவள் பருத்த சூத்துக்குள் குத்த, அனிதா சிரித்த முகத்துடனும் விடைத்த மார்க்காம்புகள் குலுங்கவும் டிப்ஸ் அளித்து, அந்தப் பையனின் கண்களுக்கு காம விருந்தும் அளித்தாள். அடுத்த சில நாட்களை அப்படியே கழித்தனர். காலை நேரத்தில் சில மணி நேரங்கள் காட்டேஜுக்குள் டண்டணக்கா ஆட்டம். அதுவும் கதவைத் திறந்து வைத்துக்கொண்டு போடும் ஆட்டம். போவோர் வருவோர் எட்டிப்பார்த்து ரசிக்கலாம். அதன் பின்னர், குளித்துவிட்டு நேர்த்தியாக அமைதியாக உடை அணிந்துகொண்டு வாடகைக்கார் அமர்த்திக்கொண்டு வெளியே சென்று அருகில் இருந்த ஊர்கள், வரலாறு சிறப்பு பெற்ற இடங்கள், கோவில்கள், கடை வீதிகள் என்று அலசிவிட்டு, சற்று நேரம் தாழ்த்திய மதிய நேர உணவு முடித்த பின் தங்கள் அறை திரும்புவார்கள். கொஞ்ச நேரம் ஓய்விற்குப் பின், கடற்கரை மணலில் நடந்து சென்று ஓரிடத்தில் ஆடைகள் எல்லாவற்றையும் அவிழ்த்து படுத்துக்கொள்வார்கள். அந்தி சாயும் நேரத்தில் அங்கு கடற்கரையிலேயே மீண்டும் காம நாடகம் நடந்தேறும். சுற்றி நின்று வேடிக்கை பார்ப்போர் (அநேகம் பேர் வெளிநாட்டவர்கள் மட்டுமே) கை தட்டி உற்சாகப் படுத்த அங்கே மணல்வெளியிலேயே சூடான செக்ஸ் காட்சிகள் லைவ்வாக அறங்கேறும். சில நேரம் நேயர் விருப்பம் போல், அவரவர்களுக்குத் தோன்றிபடி செக்ஸ் வைக்கும் படி பார்வையாளர்கள் கேட்டுக்கொள்ள அதன் படி இவர்கள் நால்வரும் செய்வது வழக்கமாயிற்று.

ஆனால் ஒரு விஷயத்தில் மட்டும் படு strict. எல்லா ஆட்டத்தையும் நால்வருக்குள் மட்டுமே நிறுத்திக்கொள்வார்கள். வேறு யாரையும் தொட விட்டதில்லை. பார்த்துப் பரவசப் பட வேண்டியது தான். அத்தனை மட்டும், தங்களுக்குள் "கற்பை" பாதுகாத்துக்கொண்டார்கள். விடுமுறை கழிந்து மிக உற்சாகத்துடன் சென்னை திரும்பினார்கள். இப்போதும் சென்னையில் வெளியே பார்ப்போருக்கு "ராமன்-சீதை"களாகவும், அவர்களுக்குள் காமம் தலைவிரித்து ஆடுவதாகவும் தங்கள் வாழ்க்கையைச் சுவையாக அமைத்துகொண்டு வாழ்ந்து வருகின்றனர்.