“முத்து உன் புண்ணியத்துலதான் டா என் தாலி தப்புச்சு, டாக்டரு ஒரு வாரத்துல டிஸ்சார்ஜ் ஆகிடலாம்னு சொன்னாரு, எங்க வீட்டுக்காரு உன்ன நேர்ல பார்த்து நன்றி சொல்லனும்னு சொல்றாரு” என்றாள். “என்னக்கா இதுக்கு போய் நன்றியெல்லாம், ஏதோ என் கிட்ட ஹாஸ்பிட்டல் இருந்த்தாலதான் இந்த ஹெல்ப்ப பண்ண முடிஞ்சிது அதே நான் சாதாரணமா இருந்திருந்தா இது கூட முடிஞ்சிருக்காது, எங்கிட்ட இருக்கிறத கேட்டீங்க, நான் செஞ்சேன் அவ்ளோதான், ஆனா இந்த உதவியால் எனக்கு தான் கொஞ்ச்ம பிரச்சினையா போச்சுக்கா” என்றதும் அவள் பதறிக் கொண்டு என்ண்டா உனக்கு என்ன பிரச்சின” என்றாள். “அது ஒன்னுமில்லக்கா, நான் முன்ன மாதிரியே இருக்கிறதா என் பொண்டாட்டி இன்ன்ம் நம்பிக்கிட்டு என்ன் நம்பாம என் மேல சந்தேகப்படுறா” என்றதும். “அட்டா, எனக்கு உதவி பண்ணப்போய் உன் மேல உன் பொண்டாட்டி சந்தேகப்படுறாளா, சரி முத்து இப்ப நான் உனக்கு ஏதாவது பண்ணனும், ஆனா என்ன பணன முடியும்னு நீயே சொல்லு” என்றாள். “நீங்க என் வீட்டுக்கு போன் பண்ணி, என் பொண்டாட்டி என்ன நம்புற மாதிரி இனிமே என் மேல சந்தேகமே வராத மாதிரி நாலு வார்த்த என்ன் பத்தி சொன்னீங்கன்னா போதும்” என்றதும். “இவ்ளோதான, நீ எனக்காக செஞ்ச உதவிக்க்க நான் இத கூட செய்லைனா எப்டி, நீ உன் வீட்டு நம்பர் சொல்லு” என்றாள். நான் வீட்டி லேண்ட் லைன் நம்பர் கொடுக்க அதை குறித்துக் கொண்டவள். “நீ கவலப்படாத, நான் உடனே போன் பண்ணி உன் பொண்டாட்டி கிட்ட பேசுறேன்” என்று இணைப்பை துண்டித்தாள். என் வீட்டில் ராதா சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு ஹாலில் இருந்த சோஃபாவில் படுத்து டிவியை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். லேண்ட் லைன் போன் ஒலிக்கிறது.டிவியை அணைத்துவிட்டு எழுந்து சென்று ரிசீவரை எடுத்து காதில் வைக்கிறாள். “ஹலோ யார் பேசுறது” என்றாள் ராதா “நான் பத்மினி பேசுறேன், முத்துவோட வீடுதான இது” பத்மினி கேட்க “ஆமா என்ன் விஷயம், நீங்க யாரு” என்றாள். ராதா. “நான் குமாரோட தூரத்து சொந்தம், என் ஹஸ்பண்ட்டுக்கு ஆக்ஸிடெண்ட் ஆகிடுச்சின்னு இன்னைக்கு முத்துவோட் ஹாஸ்பிடல் போய் இருந்தேன். இப்ப என் வீட்டுக்கார்ருக்கு உடம்பு பரவால்ல, அத சொல்லனும், முத்து இருக்காரா” என்று பத்மா கேட்க “அவரு வெளியில் போய் இருக்காரு வர கொஞ்ச்ம லேட் ஆகும்” இது ராதா. “சரி நீங்க யாருன்னு தெர்ஞ்சிக்கலாமா” இது பத்மா. “நான் அவ்ரோட மிஸ்ஸ்ர்ஸ் பேசுறேன்” என்றதும் “அட முத்துவோட் சம்சாரமாம்மா” என்று வியப்புடன் கேட்க ராதா சிரித்துக் கொண்டே “ஆமா” என்றாள். “அம்மாடி நீ ரொம்ப கொடுத்து வெச்சவம்மா, முத்து மாதிரி ஒரு புள்ளைய எங்கயுமே பார்க்க முடியாதும்மா, நான் அவனுக்கு எந்த சொந்தமும் இல்ல பந்தமும் இல்ல ஆனா என் கஸ்ட்த்த பார்த்துட்டு அந்த தம்பி எப்பிடி பதறிப்போச்சு தெரியுமா, அக்கா உங்க வீட்டுக்காருக்கு ஒன்னும் ஆகாதுக்கா, அவரு பொழச்சிக்குவாருக்கான்னு, எனக்கு எவ்ளோ ஆறுதல் சொல்லுச்சி தெரியுமா, சொந்த அக்கா தங்க்ச்சிங்களுக்கு ஏதாவ்து ஒன்னுன்னாலே கண்டுக்காம் போற இந்த ஒலகத்துல என் மேல இவ்ளோ மரியாதையோட பாசத்தொட அந்த தம்பி கவனிச்சிக்கிச்சு தெரியுமா, சரியா பழக்கமில்லாதவங்களைய இந்த அளவுக்கு பார்த்துக்குற அந்த புள்ள கட்டிக்கிட்ட உன்ன கண்ணுல வெச்சில்ல பார்த்துக்கும், உண்மையிலேயே நீ கொடுத்து வெச்சவம்மா, நீங்க ரொம்ப நாளைக்கு நல்லா இருக்கனும்” என்றதும் ராதா மௌனமாக சிரித்தாள். தன்னை நினைத்து அவளுக்கே ஒரு நொடி பொறாமையாக இருந்தது. தன் கழுத்தில் கிடந்த செயினை எடுத்து வாயில் கடித்தபடி போனில் பத்மா பேசியதை கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள். “ஏம்மா, தம்பி உன்ன லவ் பண்ணி கல்யாணம் பண்ணிக்கிச்சாம்மா” என்றாள் பத்மா, ராதா சட்டென “ஏன்” என்றதும் “இல்லம்மா, நான் ஹாஸ்பிடல் போய் இருக்கும்ப்போது நிமிஷத்துக்கு ஒரு தடவ உன்ன் பத்தி ஏதாவது பேசிக்கிட்டேதான் இருந்தான், அதான் கேட்டேன்” என்றதும் ராதாவுக்கு உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்தது. “சரிம்மா, தம்பி வந்தா நான் போன் பண்ணேன்னு மட்டும் சொல்லு, நான் வெச்சிடுறேன்” என்று இணைப்பை துண்டித்தாள். பத்மினி சொன்ன ஒவ்வொரு வார்த்தையும் ராதாவின் காதில் மீண்டும் ஒரு முறை கேட்டது. மகிழ்வுடன் தன் அக்காவுக்கு போன் செய்தாள். “இதான் அனி, நடந்திருக்கு” என்று நான் சொல்ல ”டேய் ஆனாலும் நீ சரியான் கிரிமினல்டா” என்று என் தோளில் செல்லமாக் தட்டியவள். மெல்ல என் அருகே நெருங்கி வந்தாள். அவல் மார்புக் காம்புகள் இரண்டும் என் மார்பில் குத்தும் அளவுக்கு நெருக்கமாக் நின்றாள். இரவு நேரம் என்பதால் சாலையில் யாரும் இல்லாமல் வெறிச்சோடி கிடந்த்து. இன்னும் சில அடி தூரத்தில் அவள் வீடும் இருக்க இங்கு அவள் என்னை இவ்வ்ளவு நெருக்கமாக் நின்று கொண்டு “உண்மையிலேயே நீ திருந்திட்டியாடா” என்றாள். நான் அவள் தோள்கள் இரண்டையும் பிடித்து அவளை என்னிடமிருந்து சில அடி தூரங்கள் தள்ளி நிறுத்தி “போடீ, போங்கடீ, எவனாவது திருந்தனும்னு நெனச்சா அவன திருந்த விடுங்கடீ, இப்டி உசுப்பேத்தி ஏண்டீ எல்லாரையும் கெடுக்குறீங்க” என்று ச்சிகுமார் ரேஞ்சுக்கு பேச அவள் சிரித்துவிட்டு “டேய் உன்னல்லாம் நம்பவே முடியாதுடா” என்று என பேண்டில் கைவைத்து உள்ளே இருந்த என் சுண்ணியை அழுத்தி பிடித்து லேசாக் இழுத்து ஒரு முத்தம் கொடுத்துவிட்டு “என்னைக்கு இருந்தாலும் இந்த புண்டைக்கு இந்த சுண்ணிதாண்டா கரக்டா இருக்கும்” என்று என் கன்னத்தில் ஒரு இடி இடித்துவிட்டு அங்கிருந்து வீட்டை நோக்கி நடந்தாள். நான் மீண்டும் காரில் வீடு திரும்பினேன். வீட்டில் ராதா ஹாலில் இருந்த சோஃபாவிலேயே படுத்து உறங்கி இருந்தாள். அதனால் நான் காலிங்க் பெல் அழுத்தாமல் என்னிடமிருந்த சாவியால் கதவை திறந்து கொண்டு உள்ளே வந்தேன். நான் நினைத்த்து போலவே ராதா சொஃபாவிலேயே தூங்கி இருந்தாள். அவள் தூங்குவதை பார்த்த்தும் எனக்கு ஒரு ஐடியா தோன்ற, அவள் தூக்கத்தை கலைக்காமல் அவளை பெட்ரூமுக்கு அலேக்காக தூக்கி செல்லலாம். என்று முடிவெடுத்தேன். ஒரு வேலை இதனால் அவளுக்கு என் மேல் நெருக்கம் அதிகமாகலாம் என்ற சின்ன ஆசையுடன், நான் மெல்ல அவள் காலுக்கு அருகேயும் தோளுக்கு பின்னாலும் கைகளை நுழைத்து அவளை அலுங்காமல் மெல்ல் தூக்கினேன். மனதில் காதல் இருந்தால் காதலி சுமையாக் தெரியமாட்டாள் என்று ஏதோ கவிஞன் சொன்னது எனக்கு அப்போது நியாபகம் வர எந்த எண்ணத்துலயா சொன்ன, கனமாத்தான்யா இருப்பாளுங்க, தூக்கி பாரு தெரியும் என்று அந்த கவிஞருக்கு மனதால் பதில் சொல்லிவிட்டு ராதாவை தூக்கிக் கொண்டு எங்கள் அறைக்கு சென்றேன். அவள் கண்விழிக்காமல் மெல்ல ந்டந்து அறைக்குள் சென்று அவளை படுக்க வைத்துவிட்டு நானும் படுத்துக் கொண்டேன். தூங்குமபோது வழக்கம்போல் அவள் அழகை ரசித்த்விட்டு நானும் தூங்கினேன். காலையில் என் தோளில் யாரோ உசுப்ப கண் விழித்தேன். எதிரே சிரித்த் முகத்துடன் தலை குளித்து அந்த ஈரம் இன்னும் காயாமல் பின்னலை சுற்றி அதை ஒரு டவலால் மூடி அழகாக ஒரு புடவையுடன் என் எதிரே ராதா நின்றிருந்தாள். அவளை இந்த நிலையில் பார்த்த்தும் என்னாலெயே என் கண்களை நம்ப முடியவில்லை. மெல்ல் எழுந்து உட்கார்ந்து காஃபியை வாங்கி குடித்தேன். எப்போதும் காஃபியை கொடுத்துவிட்டு சென்றுவிடுபவள் இன்று நான் குடித்து முடிக்கும்வரை என் பக்கத்திலேயே நின்று காஃபி கப்பை வாங்கிக் கொண்டு சென்றாள். பாத்ரூம் சென்று பார்க்க எனக்காக ப்ரஷ்ஷில் பேஸ்ட்டும் வென்னீரும் போடப்பட்டிருந்த்து. டவலும் தயாராக எடுத்து வைக்கப்பட்டிருந்த்து, எனக்கு நடப்பவற்றை நம்பவே முடியவில்லை. குளித்து முடித்து சாப்பிட உட்கார்ந்தேன். எனக்கு சாப்பாடு எடுத்து வைத்துவிட்டு அவளும் சாப்பிட்டாள். இருவரும் காரில் ஹாஸ்பிடல் கிளம்பினோம். இன்று அவள் என்னுடன் காரில் முன்னால் உட்கார்ந்த்து மட்டுமில்லாமல் மிகவும் சிரித்த் முகத்துடன் இருந்தாள் இருவரும் ஹாஸ்பிடல் சென்றதும். பத்மாவின் கணவன் சேர்க்கப்பட்டிருந்த வார்டிற்க்கு என்னுடன் வந்தவள் பத்மாவை நன்றாக விசாரித்தாள். அவள் கணவனுகு தேவையான எல்லா உதவிகளையும் செய்வதாக சொல்லிவிட்டு வந்தாள். பதமா என்னை பார்த்து “என்ண்டா தம்பி எல்லாம் ஓகேவா” என்றாள். “அக்கா சூப்ப்ரா ஒரு பஞ்ச் போட்டீங்க” ஏன்று நான் சொல்லிவிட்டு ராதாவின் பின்னாலேயே ஓடி கேபினுக்கு வந்து சேர்ந்தேன். எனக்கு அன்றைய நாள் முழுவதும் ஏதோ கனவு போல் இருந்த்து. எப்போதும் ஹாஸ்பிடலில் மௌனமாகவே இருக்கும் ராதா இன்று எல்லா டாக்டர்களிடமும் கலகலப்பாக பேசி நட்பாக பழகியதை அவர்களால் கூட நம்ப முடியவில்லை. எனக்கும் ராதா சீக்கிரம் என்னை புரிந்து கொண்டு என்னை மனதளவில் ஏற்றுக் கொள்வாள் என்ற நம்பிக்கை எழுந்த்து. நானும் அன்று முழுவதும் அவ்ளை போலவே மகிழ்ச்சியுடன் வேலைகளை கவனித்தேன். இருவரும் நேராக ஒரு ரெஸ்டாரண்ட் சென்று சாப்பிட்டு முடித்து வீடு வந்து சேர்ந்தோம். அடுத்த் நாள் கலை விடிந்த்து. அடுத்த இரண்டு நாட்களும் எங்கள் இருவருக்கும் காகலப்பாக சென்றது. இருவருக் காதலர்கள் போல் பீச்சுக்கும் பார்க்குக்கும் சென்றுவிட்டு அப்படியே கே.எஃப்.சி, பீட்சா கார்னர் என்று எது கண்னில் படுகிறதோ அங்கு சென்று சில நிமிடங்கள் உட்கார்ந்து சாப்பிட்டுவிட்டு வீட்டுக்கு வருவோம். நாட்கள் நன்றாக ஓடின. ஒரு வாரம் கழித்து ஒரு நாள் நான் ஹாஸ்பிடல் சென்றேன். ராதா தான் வழக்கமாக பார்க்கும் வேலைகளை பார்த்துக் கொண்டிருக்க நான் அவுட் பேஷண்டகள் பகுதிக்கு சென்றேன். சில நோயாளிகள் வர அவர்களை பரிசோதித்து மருந்துகள் கொடுத்து அனுப்பினேன். கடைசியாக் ஒருவர் இருப்பதாக கூற அவரையும் பார்த்துவிடலாம் என்று வர சொன்னேன். கதவு திறந்த்து. ஒரு பெண் உள்ளே வந்தாள். அவள் பார்க்க மிகவும் அழகாக இருந்தாள். மஞ்சள் நிறத்தில் சிவப்பு நிற பூப்போட்ட டிசைனில் புடவையும் ஜாக்கெட்டும் அணிந்திருந்தாள். வரும்போதே காலை நொண்டிக் கொண்டே வந்தாள். என் எதிர இருந்த சேரில் தடுமாறி உட்கார போனவளை “நீங்க அங்க போய் படுங்க” என்றதும் .அருகே இருந்த உயரமான ஒரு படுக்கையில் சென்று படுத்தாள். நான் என் தோளில் ஸ்டெதஸ்கோப்பை எடுத்து போட்டுக் கொண்டு அவள் அருகே சென்றேன். அவள் வசதியாக காலை நீட்டி மல்லாந்து படுத்திருந்தாள். நல்ல எடுப்பான உடல் அமைப்பு, எகிப்து பிரமீடுகளை போல் கொஞ்ச்ம கூட சரியாமல் நிலைத்து நிற்கும் இரண்டு காய்களை பார்க்கும்போதே கைகள் பரபரக்கும். நான் அவள் அருகே சென்று “என்ன் ஆச்சு” என்றேன். “டாக்டர் கால் பெசகிடுச்சி” என்றாள். நான் அவள் கால் அருகே சென்று “ஏந்த காலு” என்று கேட்க அவள் தன் வலது காலை கொஞ்சமாக் தூக்கி காட்டினாள். நான் அந்த காலை கொஞ்ச்ம தூக்கி அவள் சொன்ன இட்த்தில் லேசாக் கைவைத்து அழுத்த “அம்மா வலிக்கிது” என்றாள். நான் என் ஒரு விரலால் தடவி பார்த்தேன். ஏதோ நரம்புதான் முறுக்கி இருப்பது தெரிந்த்து. நான் எனக்கு ஒரு பக்கத்தில் இருந்த ரேக்கிலிருந்து ஒரு ஜெல்லை எடுத்து கையில் ஊற்றி லேசாக் தடவினேன். தடவ தடவ அவள் வலி ஏதும் இன்றி அமைதியாக இருந்தாள். நான் காலை கொஞ்ச்ம அதிகமாக தூக்கியதால் அவள் புடவை பாவாடையுடன் கீழெ நின்றுவிட அவள் கால்கள் தொடை வரை என் கண் முன்னே தெரிந்த்து. நான் காலை கீழெ வைத்துவிட்டு அவள் அருகே வந்து நின்று இதயத்துடிப்பை பரிசோதித்தேன். “ஒரு இன்ஜெக்ஷன் போடுறேன், ஒரு ஜெல் தரேன், அத தடவிக்கிட்டு வாங்க எல்லாம் சரியா போய்டும்” என்று சிரஞ்சில் மருந்தை ஏற்றிக் கொண்டு திரும்ப அவள் தன் புட்வையை இடுப்புக்கு மேலே ஏற்றி தன் அழகான அம்சமான செக்க சிவந்த சூத்தை எனக்கு நன்றாக காட்டியபடி திரும்பி நின்று கொண்டிருந்தாள். எனக்கு அதை பார்த்த்துமே சுண்ணி படமெடுத்து ஆட்த் தொடைங்கியது,. இது நாள் வரை நான் இப்படி பார்த்த்தில்லை. ஊசி போட வேண்டும் என்றாலெ எல்லா பெண்களும் கையை தான் காட்டுவார்கள். ஆனால் இவளோ நான் எதுவுமே சொல்லாமல் இப்படி தூக்கி காட்டிக் கொண்டு நிற்கிறாளே என்று நினைத்துக் கொண்டு “ஹலோ என்ன மேடம் இது, துணிய விடுங்க, இந்த ஊசிய கையிலேயே போடலாம்” என்று சொல்ல “பரவால்ல டாக்டர் நானே காட்றேண்ல பின்னாலேயே குத்துங்க” என்று அவள் சொல்ல அட்டா இது ஏதோ மேட்டரான மேட்டர் போல தெரியுதே, கரக்ட் பண்ணி போட்டுடலாமா என்று என் மனம் சொல்ல அந்த நேரம் ராதாவின் முகம் என் கண் முன்னே வந்து போக வேண்டாண்டா சாமி இப்ப்தான் ஆத்தா மல எறங்கி வந்திருக்கா, இது தெரிந்தா திருப்மபவும் மலயேறிடுவா. என்று நினைத்துக் கொண்டு “துணிய விடுங்க மேடம்” என்று அவள் கையை தட்டிவிட அவள் புடவையை கீழ விட்டுவிட்டு “சரி மேல தான் போடுவீங்களா” என்று கூறி வேகமாக தன் புடவை மாராப்பை எடுத்துவிட்டு ஜாக்கெட் கொக்கிக்ளை அவிழ்க்க போனாள். “ஹலோ ஹலோ என்ன் பண்றீங்க” என்று பதற்றத்துடன் நான் கேட்க கையில் போட்னும்னா தோள் பட்டை சரியா தெரியனும்ல” என்று அவள் கூறா “அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம்” என்று கூறி அவள் ஜாக்கெட்டின் கை பகுதியை லேசாக மேலே ஏற்றி அங்கு ஊசியை குத்தினேன். அடேங்கப்பா இது குத்து வாங்க ரொம்ப ஆர்வமா இருக்குற பார்ட்டி போல் தெரியுதே என்று நினைத்துக் கொண்டு வந்து உட்கார்ந்தேன். அவளும் முகத்தை சிடுசிடுப்பாக வைத்துக் கொண்டு நொண்டியபடி என் எதிரே வந்து உட்கார்ந்தாள். நான் ஒரு ஜெல்லை எடுத்து கொடுத்து “இத நல்லா அழுத்தி தடவிக்கிட்டு வாங்க ரெண்டு நாள்ல சரியாகிடும்” என்று கூற “டாக்டர் இத எப்டி தேய்க்கிறதுனு எனக்கு தெரியாதே” என்றாள். ‘எப்டின்னா, கையால் எடுத்துதான் தேய்க்கனும்” என்றதும் “ஸார் யாரையாவது வந்து தேய்ச்சிவிட சொல்லுங்களேன்” என்று ஏகப்பட்ட ஏக்கத்துடன் கேட்டாள். அட்டா விட்டா இவ நம்மளா மாமாவாக்கிடுவா போலிருக்கே என்று நினைத்துக் கொண்டு “நர்ஸ் யாரும் ஃப்ரீயா இல்லையே” என்று நான் சொல்ல “என்ன் டாக்டர் உங்க ஆஸ்பிட்டல நம்பி வந்தா அந்த பேஷண்ட அதோட அப்டியே விட்டுடுவீங்களா, உங்கள நம்பி வந்த பேஷண்ட் எப்டி போனாலும் உங்களுக்கு காசு வந்தா போதும்னு மட்டும்தான் பார்ப்பீங்களா” என்றெல்லாம் ஏதேதோ உளறினாள். “சரி ஓகே, உங்க வீட்டு அட்ரஸ் கொடுங்க, நான் வந்து மருந்து தடவி விடுறேன்” என்றதும் அவள் மகிழ்ச்சியுடன் தன் ஜாக்கெட்டுக்குள் கைவிட “எல்லாத்தையுய்ம் அங்கதான் வைக்கனுமா” என்று ,மெல்லிய குரலில் கூற “அங்கதான் டாக்டர் நல்லா வசதியா இருக்கும்” என்று கூறிவிட்டு உள்ளிருந்து தன் விசிட்டிங்க கார்டை எடுத்து என்னிடம் கொடுத்தாள். நான் அதை வாங்கி கையில் வைத்த்தும் சூடாக இருப்பதை உணர்ந்தேன். ஆளும் ரொம்ப சூடானவ போலதான் இருக்கா என்று நினைத்துக் கொண்டு “வீட்டுக்கு போய் நல்ல கூலிங்கான தண்னியில குளிங்க:” என்று நான் சொல்ல “ஏன் டாக்டர் கார்ட் ரொம்ப சூடா இருக்கா” என்று கூறிவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினாள். மதிய உணவு சாப்பிட்டு முடித்து மீண்டும் என் கேபினுக்கு வர என் செல் ஒலித்த்து. எடுத்து “ஹலோ” என்றதும் “டாக்டர் வரீங்களா” என்று ஒரு பெண்ணின் குரல் மிகவும் செக்ஸியாக கேட்ட்து. “ஹலோ யாருங்க, எங்க் இருந்து பேசுறீங்க” என்று நான் கேட்க “என்ன் டாக்டர் அதுக்குள்ளவா மற்ந்துட்டீங்க, நாந்தான் மஞ்சு பேசு”ேன்" என்றாள். எனக்கு யார் மஞ்சு என்று தெரியாமல் யோசிக்க் அந்த நேரம் தான் என் பாக்கெட்டில் இருந்த் விசிட்டிங் கார்டில் அந்த பேரை பார்த்த நியாபகம் வந்து எடுத்து பார்த்தேன். அவளே தான் “என்ன் சொல்லுங்க” என்று நான் கேட்க “டாக்டர் ரொம்ப வலிக்குது, கொஞ்ச்ம வந்து பார்க்க முடியுமா” என்று கேட்டாள். நான் யோசித்தேன். “சரி நான் இன்னும் ஒரு மணி நேரத்துல் வரேன்” என்று சொல்லிவிட்டு இணைப்பை துண்டித்தேன். காரில் ஏறி கிளம்பினேன். போரூர் அருகே அவள் கொடுத்த் கார்டில் இருந்த முகவரியை அடைந்தேன். மிகப்பெரிய பங்களாவாக இருந்த்து. உள்ளே சென்றேன். வாசலில் காவலுக்கு கூட ஒரு வாட்ச்மேன் இல்லாமல் இருந்த்து. உள்ளே சென்று காலிங் பெல்லை அழுத்த சில நொடிகள் கழித்து கதவு திறந்த்து. எதிரே மஞ்சுளா நின்றிருந்தாள். மஞ்சள் நிற நைட்டி, அதுவும் உள்ளே அவள் போட்டிருந்த பிராவும் கீழெ இருந்த பேண்டியும் தெளிவாக தெரியும் அளவுக்கு ட்ரான்ஸ்பரண்டாக ஒரு நைட்டியில் வந்து நின்றவள். “வாங்க டாக்டர்” என்றாள். நான் உள்ளே சென்றதும் கத்வை மூடிவிடு நொண்டிக் கொண்டு வந்தவள். “டாக்டர் ரொம்ப வலிக்குது டாக்டர்” என்று சோஃபவில் உட்காந்தாள். நான் அவள் அருகே சென்று உட்கார்ந்து “ரொம்ப் தூரம் நடந்தீங்களா” என்றேன். “இல்ல டாக்டர் குளிச்சிட்டு வந்தேன், அப்பதுல இருந்து வலிக்குது” என்றாள். நான் அவள் காலடியில் அதே சோஃபாவில் உட்கார்ந்தேன். கொஞ்ச்ம கஸ்டமாக் இருக்கவே அவள் “டாக்டர் இங்க வேண்டாம், வசதியா இருக்காது” என்று எழுந்து என்னை ஒரு ரூமுக்குள் கூட்டி சென்றாள். அது அவள் பெட்ரூம், உள்ளே சென்றவள் நேராக சென்று மல்லாந்து படுத்துக் கொண்டாள். நான் அவள் காலடியில் உட்கார்ந்த்தும் அவள் காலை தூக்கி என் மடி மீதி வைத்தாள். நானும் சரியென்று நைட்டியை லேசாக் மேலே ஏற்றிவிட்டு முன்பு ஜெல்லை தடவிய இட்த்தில் மீண்டும் விரலால் லேசாக் அழுத்தி பார்த்தேன். அந்த நேரம் அவள் தன் கண்களை மூடிக் கொண்டிருந்தாள். நான் என் பேகிலிருந்து அந்த ஜெல்லை எடுத்து அவள் காலடியில் தடவினேன். பேன் ஓடிக் கொண்டிருந்த்தால் காற்றில் அவள் நைட்டி அடிக்கடி நான் தடவும் இட்த்தில் வந்து விழ அவள் சட்டென தன் நைட்டியை முட்டிவ்ரை ஏற்றிவிட்டுக் கொண்டு படுத்தாள். அவளின் அந்த பளபளப்பான கண்ணாடி போன்ற கால்களை பார்த்த்துமே என் மனதில் லேசான சபலம் எழுந்த்து. ஆனாலும் கட்டுப்பாட்டுடன் ஜெல்லை தடவி மெல்ல் உறுவினேன். அவள் தன் கால்கள் இரண்டையும் மேலும் கீழுமாக தேய்த்துக் கொண்ட்தால் அவள் நைட்டி மெல்ல மேலேறிக் கொண்டே போனது. இப்போது அவளின் அழகான் தொடை வரை அந்த நைட்டி ஏறி இருக்க் இன்னும் ,மேலே சென்றாள் உள்ளிருக்கும் பேண்டி தெரிய் ஆரம்பிக்கும் அவ்வள்வு மேலே ஏறி இருக்க எனக்கு கைகள் லேசாக நடுங்க ஆரம்பித்த்து. அவள் கண்கள் என்னை உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க நைட்டி இன்னும் மேலே ஏறியது, அவள் உள்ளே போட்டிருந்த கறுப்பு நிற பேண்டி என் கண் முன்னே தெரிய நான் காலை கீழெ வைத்துவிட்டு என் முகத்தை திருப்பும் நேரம் அவள் தன் அருகே வைத்திருந்த செல்போன் அலறியது. கொஞ்ச்ம ஏமாற்றத்துடன் அத எடுத்து பேசினாள். நானும் தப்பிச்சம்டா சாமி என்று நினைத்துக் கொண்டு என் கைகளை துடைத்துக் கொண்டேன். அவள் போன் பேசிவிட்டு மீண்டும் என்னை பார்த்தாள். “நான் மருந்து போட்டிருக்கேன், வலி இனிமே கம்மியாகும்” என்று கூறிவிட்டு கிளம்ப முயல் :டாக்ட்ட் என்ன் டாக்டர் அதுக்குள்ள் கிளம்புறீங்களா” என்று அவள் கொஞ்ச்ம ஏக்கத்துடன் கேட்க நான் திரும்பி அவளை பார்க்க அவள் எழுந்தாள். எழுந்து நின்று கொண்டு “கொஞ்ச்ம் உட்காருங்க டாக்டர் நான் காஃபி கொண்டு வரேன்” என்று கூறிவிட்டு சமயலறைக்குள் சென்றாள். சில் நிமிடங்களில் இரண்டு கப்புகளில் காவி கொண்டு வந்தவள் ஒன்றை என்னிடம் கொடுத்துவிட்டு இன்னொன்றை குடித்தபடி என்னையே உற்றுப் பார்த்தாள். நான் அவள் என்னத்தை திசை திருப்ப பேச்சை ஆரம்பித்தேன். “நீங்க மட்டும்தான் இருக்கீங்களா” என்றேன். அவள் “ஆமா டாக்டர்” என்றாள். நான் ஜெல் தடவும்போது அவள் காலில் கவனித்த் மெட்டி அப்போதுதான் நியாபகம் வர “உங்க ஹஸ்பெண்ட் என்ன் பண்றாரு” என்று கேட்டேன். “அவ்ரு யூ.எஸ்ல இருக்காரு, ரெண்டு மாசத்துக்கு ஒரு தடவ வருவாரு” என்று சலிப்புடன் சொல்ல “ஏன் வீட்டுக்கு ஒரு செக்யூரிட்டி கூட போட்டுக்காம இருக்கீங்க” என்று கேட்க “அதெல்லாம் எதுக்குங்க, இங்க கொள்ள அடிக்க என்ன் தவிற ஒன்னுமில்ல, எல்லாம் பேங்க்ல இருக்கு” என்று கூலாக சொன்னாள். “ஆனாலும் உங்களுக்கு ரொம்ப தைரியம்தான்” என்று நான் சொல்ல “டாக்டர் ஒரு நிமிசம் இருங்க நான் ஸ்னேக்ஸ் கொண்டுவரேன்” என்று மீண்டும் சமயலறைக்குள் சென்றாள். நான் காஃபியை குடித்துக் கொண்டிருக்க சமயலறைக்குள்ளிருந்து ஒரு சத்தம்
“அய்யோ அம்மா” என்று கேட்க காஃபியை வைத்துவிட்டு உள்ளே ஓடினேன். உள்ளே ஒரு பிஸ்கட் டின் கீழெ விழுந்து கிடக்க ஒரு ஓரத்தில் மஞ்சுளா விழுந்து கிடந்தாள். அவள் மேல் சில பிஸ்கட்கள் கிடந்தன. அவள் போட்டிருந்த நைட்டி தொடைக்கு மேல ஏறி இருக்க வலியால் துடித்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் ஓடி சென்று அவளை கை கொடுத்து தூக்க எழ் முயன்றவள் இடுப்பை பிடித்துக் கொண்டு “ஆ இடுப்பு வலிக்குது டாக்டர், எழுந்திருக்க முடியல” என்று முனகினாள். நான் மெல்ல அவளை தூக்கிக் கொண்டு ஹாலுக்கு வர “இங்க வேணாம் டாக்டர் பெட்ரூமுக்கே போங்க” என்றாள். அவளை பெட்டில் படுக்க வைக்க வலியால் துடித்தாள். “ஐயோ இடுப்பு பயங்கரமா வலிக்குது சார்” என்று பெட்டில் புரண்டாள். நான் உடனே என்னிட்மிருந்து ஜெல்லை எடுத்து “இந்தாங்க இத தடவுங்க” என்று நீட்ட் “என்ன் டாக்டர் நானெ வலியால் துடிக்கிறேன், இப்ப போய் என்னயே தடவ சொல்றீங்க, நீங்களே கொஞ்ச்ம தடவுங்க டாக்டர்” என்று மீண்டும் வலியால் முனகினாள். நானும் அவள் அருகில் உட்கார “ஏங்க வலிக்குது” என்று கேட்க அவள் தன் நைட்டியை வேகமாக மேலே ஏற்றினாள். ஒருக்களித்து படுத்திருந்த்தால் நல்லவேலையாக் முதுகு பக்கம் தெரிந்த்து. இடுப்புக்கு மேலே நைட்டி ஏறிவிட உள்ளே அவள் போட்டிருந்த கருப்பு ஜட்டியோடு படுத்துக் கிடந்தாள். நானும் ஜெல்லை தடவி நன்றாக நீவி விட்டேன். என் கை பட்ட்துமே அவள் முனகல் கொஞ்ச்ம அடங்கிப் போனது. மெல்ல் மெல்ல் அமைதியானாள். அதன் பின் அப்படியே புரண்டு மல்லாந்து படுத்தாள். முன்பை விட நைட்டி இப்போது இன்னும் கொஞ்ச்ம மேலே ஏறிக் கொண்ட்து. மேலே கருப்பு பிராவும் கீழெ இருந்த ஜட்டியும் பலிச்சிட்டு தெரிய அவள் நைட்டி மார்புக்கு அருகே கிடக்க “சார் இப்ப கொஞ்ச்ம வலி குறஞ்சிருக்கு சார்” என்றதும் நான் “சரி நான் வெளியில் இருக்கேன், நீங்க வாங்க” என்று கூறிவிட்டு எழுந்து ஹாலுக்கு வந்தேன். சில் நிமிடங்களில் அவள் வந்தாள். என் எதிரே உட்காந்தாள். நான் அவளை பார்த்து “உங்களுக்கு கால்ல எப்டி அடி பட்டுதுன்னு சொல்லவே இல்லையே” என்று நான் கிளற ”நீங்க இதுவரைக்கும் கேக்கவே இல்லையே டாக்டர்” என்று அவள் நக்கலடிக்க் “சரி இப்ப சொல்லுங்க” என்று காஃபியை குடித்தபடி கேட்க அவள் தன் கதையை சொன்னாள். நமக்குதான் கத கேக்குறது பிடிக்குமே அதனால் நாமும் அவ கூட கதைக்குள்ள போய்ட்டு வரலாம்னு போனேன். மஞ்சுளா ராணி மேரி கல்லூரியில் படித்துவந்தாள் அவளுக்கு சொந்த ஊர் செங்கல்பட்டு நல்ல வசதியான குடும்பம், சென்னையில் அவளுக்கு நெருக்கமான ஒரு உறவினர் குடும்பம் இருந்த்து, ஆனாலும் இவள் சென்னையில் ஒரு ஹாஸ்டலில் தங்கித்தான் படித்தாள். கல்லூரியில் முதலாம் ஆண்டில் எல்லாரையும் போல் ஒன்றுமே தெரியாதவளாய் இருந்தாள். ஹாஸ்டலில் இவளுடன் இருக்கும் பெண்கள் எல்லாத்தையும் சொல்லி கொடுத்துவிட்டார்கள். சில பல புத்தகங்கள் சில பலான சீடிக்கள் என்று அவளுக்கு இரண்டாம் ஆண்டிலேய மன்மத கலையை பற்றிய எல்லாவற்றையும் சொல்லிக் கொடுத்துவிட அவளும் அரிப்பெடுத்து சுண்ணிக்காக அலையத்தொடங்கினாள். ஆனால் அவள் குடும்ப மிக பணக்கார குடும்பம் மட்டுமல்லாது மிகவும் மரியாதை மிக்க குடும்பம் அதனால் எல்லா அரிப்பையும் அடக்கிக் கொண்டு மற்ற பெண்களை போல் கண்னியமானவளாக வெளியில் சீன் போடுவதும், ஹாஸ்டலுக்கு சென்றதும் மொட்டைமாடிக்கு சென்று படிப்பது போல் புத்தகத்தை வைத்துக் கொண்டு கீழெ எம்.ஏ சிதம்பரம் சாலையில் பஸ்சுக்காக செல்லும் ஆண்களையும் அருகே இருக்கும் ஆண்கள் ஹாஸ்டல் பசங்களையும் பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருப்பாள். சில படங்களில் பார்த்த்தால் அவளும் புண்டை அரிப்பை சரி செய்ய ஒரு வழி வைத்திருந்தாள் அது சாதாரணமாக் அதிகமான பெண்கள் பயன்படுத்தும் மெழுகு வர்த்தி முறைதான். இவள் கொஞ்ச்ம பெரிய சைஸ் மெழுகு வர்த்தியை வாங்கி அதன் திரியை வெட்டிவிட்டு முனையை நன்றாக தேய்த்து மென்மையாக்கிக் கொண்டு மூடு வரும்போதெல்லாம் பாத்ரூமுக்குள் சென்று தன் புண்டைக்குள் விட்டு ஆட்டிக் கொண்டிருப்பாள். படித்து முடித்த்தும் அவளுக்கு கல்யாண ஏற்பாடுகள் செய்யப்பட்டன. அவளும் தனக்கு வரப்போகின்றவன் கழுதை பூலனாக இருக்க வேண்டும் தினமும் 4 அல்லது 5 முறை ஓத்து கஞ்சியை ஊற்றி தன்னை புரட்டி எடுக்க வேணும் என்றேல்லாம் கனவோடு இருந்தாள். ஒருத்தனை பார்த்து கட்டி வைத்தார்கள். அவனும் முதல் ஒரு வாரம் இவளை சலிக்க் சலிக்க் ஓத்தான், முதலிரவன்றே 5 முறை விடிய விடிய இவளை தூங்க விடாமல் ஓத்து தள்ளினான். பல் வருட புண்டை வருமையை அவன் தீர்த்து வைக்க இவளுக்கு மிகவும் சந்தோஷமாக வாழ்க்கை சென்று கொண்டிருந்த்து, ஒரு நாள் மஞ்சுளாவின் கணவன் செய்து வந்த தொழில ந்ஷ்ட்த்தில் போக அவன் போண்டியானான். இவளும் தன்னிடமிருநத நகை நட்டு போலடு என்று எல்லாத்தையும் அவுத்து கொடுத்தாள். கடைசியில் தான் தெரிந்த்து. அவன் சரியான ரேஸ் பைத்தியம் என்று எல்லாத்தையும் ரேஸ்ல் குதிரையின் சூத்தில் கட்டி நாசமாக்கியது. கடைசியில் மஞ்சுளாவின் குடும்ப சொத்துக்களை வித்து கடனை அடைத்து புது தொழில் தொடங்கினான். அப்போதும் இவளின் புண்டை ஆட்டம் அடங்காமல் நன்றாகத்தான் போய்க் கொண்டிருந்த்து. சில நாட்களில் இவன் செய்த புதிய தொழிலும் மயிறாய் போய்விட மஞ்சுளாவின் அப்பா சொத்தெல்லாம் புடுங்கிக்கிட்டு போய்டுச்சேன்னு நெனச்சி மண்டைய போட அவ அம்மாவும் கூடவே போய் சேர்ந்துட்டாங்க, இவ புருசன் இனிமே நான் நல்லவனா இருப்பேன்னு சொல்லிட்டு இருந்த கொஞ்ச நஞ்சம் காசையும் எடுத்துக் கிட்டு சிங்கப்பூருக்கு போய் ட்ரைவரா வேலைக்கு சேர்ந்தான். அங்கிருந்து கொஞ்ச்ம கொஞ்ச்மா எப்டி சம்பாதிச்சானு தெரியல ஆனா நெறைய காசு அனுப்புனான். மூனு மாசத்துக்கு ஒரு தடவ வருவான். வந்து ரெண்டு நாள் இருப்பான். ரெண்டு நாளும் இவ புண்ட ரொம்புற அளவுக்கு ஓத்து கஞ்சிய ஊத்துவான். அடக்கி வெச்ச அரிப்ப எல்லாம் இவளும் தீர்த்துக்குவா. கொஞ்ச நாளாச்சு, இவளுக்கும் அதிகமா புண்ட அரிக்க ஆரம்பிச்சிடுச்சு, வெரல் வேல கேரட் மெழுகுவர்த்தினு எல்லாம் இருந்தாலும் ஆம்பள மேல படுத்து ஓக்குற சுகம் வருமா, அதுக்கு ஏங்குனா, எவனாவது தன் புண்டைக்குள்ள் பூல விட்டு இடிக்க மாட்டானானு ஏகினா. ஆனா புருஷனுக்கு துரோகம் பண்ண மனசு வரல. ஒன்னுத்துக்கும் ஓதவாத பூலாட்டியா இருந்தாலும் பரவால்ல தன் புண்டைய நல்லாவே ஓட்றவனா இருக்கும்போது அவனுக்கு எப்பிடி துரோகம் பண்றது. அதே நேரம் அவன் மூனு மாசம் கழிச்சி வர வரைக்கும் புண்டைய காய விட மனசில்ல, என்ன பண்லாம்னு யோசிச்சா, யாரையாவது எப்டியவது வளச்சி போட்டு அப்ப்ப்ப ஓத்துக்கலாம்னு ஒரு வழியா முடிவு பண்ணா. ஆனா அதுக்கும் பயம், இத்தன் நாள் தன் புருஷன் ஓத்தும் வயித்துல ஒன்னும் தங்கல அதுல இவளுக்கும் சந்தோஷம்தான். ஆனா வேற எவனாவது ஓத்து அதுல வயித்துல ஏதாவது வந்துட்டா என்னா பண்றதுனும் பயன். ஓலுக்கும் ஆச வயித்தையும் பார்த்துக்கனும், அதான் சரியான் நேரம் பார்த்து காத்திருந்தா, எவனையாவது எப்டியாவது ஓத்திடனும்னு முடிவோட இருந்தா. அந்த இனிய நாளும் வந்துச்சி. அவ வீடு தனியா இருக்கும், அங்க இவள தவுற வேற யாரும் இல்ல, இவ வீட்டுக்கு ஒரே ஒரு வயசான் பாட்டி வருவாங்க, காலையில் எல்லா வேலையும் செஞ்சிட்டு இவளுக்கு சாப்பாடு செஞ்சி வச்சிட்டு அவங்க கெளம்பிடுவாங்க, அதே மாதிரி சாயங்காலமும் வந்து எல்லா வீட்டு வேலைங்களையும் செஞ்சிட்டு சாப்பாடு செஞ்சி இவ கூட சாப்டுட்டு நைட்டுக்கு இங்கயே படுத்துக்குவாங்க, இவ காலியில் 10 இல்ல 11 மணிக்கெல்லாம் குளிச்சி ரெடியாகி லேடீஸ் கிளப்பு அங்க இங்கன்னு சுத்துவா, சாயந்திரம் 5 மணிக்குதான் வீட்டுக்கு வருவா. வீட்ல எதுவும் சொல்லிக்கிறா மாத்ரி ஐட்டங்க (பொருட்கள்) இவள தவிர இல்லாத்தால் வீட்டுக்கு வாட்ச்மேக் கூட கெடையாது. என்னைக்கும் போல் அன்னைக்கும் இவ லேடீஸ் கிளப் கிளம்ப தயாரா இருந்தா. நல்லா செக்ஸியா ஒரு பொடவ கட்டி அதுல லோ ஹிப் வெச்ச ஜாக்கெட்டு போட்டிருந்தா, அந்த ஜாக்கெட்டுல முன்னால் காயோட முக்காவாசி தெரியுறா அளவுக்கும், பின்னால் பாதி முதுகு தெரியுற மாத்ரி ஒரு ஜாக்கெட், கீழெ தொப்புளுக்கு சில அங்குலம் கீழ் வரைக்கும் தெரியுற மாதிரியும், பின்னால இருந்து பார்த்தா ஜாக்கெட்டுக்குள்ள் இவ போட்டிருக்குற பிராவோட கல்ரு டிசைனுன்னு எல்லாமே தெரியுற மாத்ரி பயங்கர ட்ரான்ஸ்பரண்ட், ஜாக்கெட்டுதான் இப்டினா பொடவையும் அத விட மெல்லீசு, உள்ள கட்டி இருக்குற பாவாடையும் அதுக்குள்ள் இவ போட்டிருக்குற ஜட்டிகூட தெரியுற மாதிரி ஒரு ட்ரெஸ்ல ரெடியா இருந்தா அப்போ.........
No comments:
Post a Comment