Friday 25 July 2014

மல்லிகை என்றும் மணக்கும் 36


வீட்டை அடைந்து உள்ளே செல்ல அங்கே என் கணவரும் சுதாவும் ஹாலில் உட்கார்ந்து டீவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். நாங்கள் உள்ளே போனதும் எங்களைப் பார்த்து சிரித்தபடி திரும்பி பார்க்க, நாங்களும் அவர்கள் அருகில் சென்று எதிரே உட்கார்ந்து அன்றைய அனுபவத்தை சிறிதாக பகிர்ந்து கொண்டோம். நானோ மணியோ எங்களுடன் வேறு ஒருவரை சேர்த்து கொண்டதைப் பற்றி எதுவும் சொல்ல வில்லை. கொஞ்சம் பேசி கொண்டிருந்து விட்டு நான் எழுந்து உள்ளே போய் காஃபி போட போன போது சுதாவும் எழுந்து என்னுடன் வந்தாள். காஃபி போட்டுக் கொண்டே இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் நன்றி சொல்லிக் கொண்டோம். அடிக்கடி இதே மாதிரி நாம் சந்திக்க வேண்டும் என்றுm முடிவெடுத்துக் கொண்டோம்.

நாங்கள் இருவரும் காஃபி கோப்பைகளுடன் வெளியே வர, நால்வரும் சேர்ந்து காஃபி குடித்து விட்டு அவர்கள் இருவரும் புறப்பட்டார்கள். அவர்கள் போனவுடன் என் கணவர் குளித்து விட்டு வருவதாகச் சொல்லி விட்டு பாத் ரூமுக்கு போக, அன்றைய நிகழ்ச்சிகளை அசைபோட்டபடி நான் டீவீயை பேருக்கு பார்த்தபடி உட்கார்ந்திருக்க, அவருடைய போன் அடித்தது. அவர் குளிக்கப் போய் இருந்ததால் அந்த போனை நான் எடுத்துப் பார்க்க, அதில் 'சிவா - கோவை' என்று தெரிந்தது. அதை பார்த்ததும் சிவகுமார்தான் அழைக்கிறார் என்று புரிந்து கொண்டு போனை ஆன் செய்தேன். என் குரலை கேட்டதும் அவர் உற்சாகமாக பேசினார். 'என்ன ஜாஸ்மின்.....எப்படி இருக்கேங்க....?' 'ம்..நல்லா இருக்கேன்....நீங்க எப்படி இருக்கீங்க...?' ''நானும் நல்ல இருக்கேன்....' 'ம்ம்...சொல்லுங்க...' 'நான் தந்ததை எல்லாம் யூஸ் பண்ணி பாத்தீங்களா...?' 'ம்ம்....எல்லாத்தையும் இன்னும் யூஸ் பண்ணலை....ஒவ்வொண்ணா பாத்துகிட்டு இருக்கேன்.' 'சரி....எல்ல்லாத்தையும் யூஸ் பண்ணிட்டு சொல்லுங்க...' 'ம்ம்...சரி....' 'அப்புறம்....நான் சொன்ன மாதிரி எல்லாத்தையும் சுதாகர்கிட்ட சொல்லலையே...?' 'ம்ம்....அதெப்படி சொல்ல முடியும்....?' 'குட்....இனிமேலும் எதுவும் சொல்ல வேண்டாம்....' 'சரி....' 'சுதாகர் எங்க....?' 'குளிச்சுக்கிட்டு இருக்கார்....' 'அப்போ நீங்க மட்டும் தனியாத்தான் இருக்கீங்களா...?' 'ஆமா....என்ன ....எதாவது விசயமா...?' 'ம்ம்...விசயம் இல்லாம கூப்பிடுவேனா...?' 'என்ன சொல்லுங்க....?' நான் பாத் ரூம் கதவை பார்த்தபடி தணிந்த குரலில் பேசினேன். 'நான் அடுத்த வாரம் உங்க ஊருக்கு வரலாம்னு பாக்கிறேன்...' 'இங்கியா....என்ன விசயம்....?' 'ம்ம்...கொஞ்சம் பிஸினெஸ்.... கொஞ்சம் ஜாஸ்மின்...' 'புரியலை....' 'நான் அங்கே பிஸினஸ் விஷயமாத்தான் வாரேன்...அப்படியே உங்களையும் பாத்துட்டு வரலாம்னு....' 'ஐயோ....அதெப்படி முடியும்...? அவர்ட்ட அடிக்கடி எப்படி இத சொல்லி சம்மதிக்க வைக்க முடியும்...?' 'உங்களை யாரு சுதாகர்ட்ட சொல்லச் சொன்னது....?' 'என்ன சொல்றீங்க....அவர்ட்ட சொல்லாம எப்படி ....?' 'நான் சொல்றதை கேளுங்க....இதை சுதாகர்கிட்ட சொல்ல வேண்டாம்.... அதுலதான் த்ரில் இருக்கு..... எனக்கு அங்க ஒரு அரை நாள்தான் வேலை.... அப்புறம் மத்தியானம் நாம் மீட் பண்ணலாம்... நீங்க ஸ்கூலுக்கு போறதா சொல்லிட்டு வாங்க....' 'ம்ம்....நீங்க சொல்றதும் சரிதான்....நான் முயற்சி பண்றேன்...அது சரி.... இந்த தடவை நீங்க மட்டும்தானா....இல்லை....வேற யாரையும் கூட்டிக்கிட்டு வரீங்களா...?' 'ம்ம்...பரவாயில்லையே.....கரக்டா சொல்றீங்களே....?' 'உங்களை பத்தி எனக்கு தெரியாதா...தனியா அனுபவிக்கிறதுதான் உங்களுக்கு பிடிக்காதே...' 'ஹாஹாஹா.....கரக்ட்...கரக்ட்....ஆனா இங்கே இருந்து யாரையும் கூட்டிக்கிட்டு வரலை.... உங்க ஊருல உள்ள ஒரு பெரிய ஆளுதான் நாம கூட இருக்கப் போறார்....' 'ஐயோ.....இங்க உள்ள ஆளா....அதெப்படி.... தெரிஞ்ச ஆளாயிருந்தா பிரச்சினை ஆயிருமே....?' 'கவலையே படாதீங்க....உங்களுக்கோ இல்லை சுதாகருக்கோ அவரை தெரிய வாய்ப்பே இல்லை...அவர் ரொம்ப பெரிய ஆளு...' 'அப்படி யாரு எங்களுக்கு தெரியாம....?' 'அதை நேரில நீங்களே பாத்தா போதாதா...?' 'ம்ம்...சரி....நீங்க அடுத்தவாரம் வரதுக்கு ரெண்டு நாள் முன்னாடி போன் பண்ணுங்க...' 'ஓகே.....ஜாஸ்மின்.....வச்சுடறேன்....' அவர் பேசி முடித்து ரெண்டு நிமிடம் கழித்து அவர் பாத் ரூமில் இருந்து வெளியே வர, நான் சிவகுமார் கூப்பிட்டு சும்மா பேசிகிட்டு இருந்தார் என்று சொல்ல, 'உன்னை மறக்க முடியாமல் தவிக்கிறாரா...?' என்று கேட்டு சிரித்துக் கொண்டு உடை மாற்றுவதற்காக உள்ளே சென்றார். கொஞ்சம் வெளியே வேலை இருக்கிறது......போய் விட்டு கொஞ்ச நேரத்தில் வந்து விடுகிறேன் என்று சொல்லி விட்டு கணவர் வெளியே சென்றவுடன் நானும் குளித்து விட்டு வரலாம் என்று வாசல் கதவை சாத்தி தாளிட்டு விட்டு உடைகளை களைந்து விட்டு பாத்து ரூமுக்கு சென்றேன். ஷவரை திறந்து அலுப்பு தீர நன்றாக உடம்பை நனைத்துக் கொண்டு மணி வீட்டில் நடந்தததை நினைத்துக் கொண்டு நின்றேன். எவ்வளவு தைரியமாக வீட்டை விட்டு வெளியே வந்து நடைபாதையில் வைத்து என்னை பின்னால் விட்டு புணர்ந்தான்....? அவனுக்கு மட்டுமா தைரியம்....? நானும்தானே கொஞ்சம் கூட தயக்கம் இன்றி அவனுடன் வெளியே சென்றேன்....? தெருவில் அடிக்கடி நாய்கள் செய்வதைப் போல என்னை குனிய வைத்து செய்தததை நினைத்து சிரிப்பும் வந்தது. சுவருக்கு நடுவே தனியாக செய்வதை விட வெளியே வைத்து செய்வதில்தான் எத்தனை சுகம்....? மணி செய்த மாதிரி அவரும் வெளியே வைத்து செய்திருந்தால் இன்னும் நன்றாக இருந்திருக்கும்.... அவரிடம் இப்போது பேசினால் என்ன....? அவருடைய போன் நம்பர்தான் என்னிடம் இருக்கிறதே....? இப்படி நினைத்துக் கொண்டு குளித்துக் கொண்டிருந்தபோது காலிங் பெல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டது. யாராக இருக்கும்.....என்று யோசித்துக் கொண்டே டவலை எடுத்து மார்பில் கட்டிக் கொண்டே கதவை திறந்து வெளியே வந்து கதவருகில் போய் யார் என்று கேட்க, 'நான்தான்..' என்று ஹவுஸ் ஓனரின் குரல் கேட்டது. இந்த மனிதர் எதுக்கு இப்போது இங்கே வந்திருக்கிறார்..... ரொம்ப அரிதாகத்தான் எப்பவாவது வருவார்.... என்ன விசயமாயிருக்கும்....? என்று சிந்தனை செய்து கொண்டே மார்பில் கட்டியிருந்த தவலை ஒருமுறை பார்த்து யோசித்து... பாரவாயில்லை....அவருக்கு ஐம்பது வயதுக்கு மேலிருக்கும்.... இதுல என்ன இருக்கிறது.,.... என்று அசட்டு துணிச்சலுடன் தாழ்ப்பாளை விடுவித்து கொஞ்சமாக கதவை திறந்தேன். கதவை திறந்தவுடன் என்னை பார்த்தவர், 'ஐயோ...சாரிம்மா....குளிச்சுக்கிட்டு இருந்தியா....? நான் அப்புறமா வாரேன்...' என்று திரும்ப எத்தனிக்க, 'பரவாயில்லைங்க.....உள்ள வாங்க....' என்று நான் அவரை அழைக்க, என்னை கடைக்கண்ணால் பார்த்துக் கொண்டே தயங்கி மெதுவாக என்னை தாண்டி உள்ளே வந்தார். அவர் உள்ளே வந்ததும் நான் சும்மா கதவை சாத்தி விட்டு அவர் பின்னால் வந்து தயங்கி நின்ற அவரை கடந்து நான் முன்னால் சென்று 'வாங்க....உட்காருங்க....' என்று சொல்ல, இன்னும் என் உடலை மேய்ந்து கொண்டிருந்த பார்வையை அகற்றாமல் 'ம்ம்....நான் உட்கார்ந்திருக்கேன்....நீ வேணும்னா போய் துணி மாத்திக்கிட்டு வாயேன்...' என்று சொன்னார். சரி என்று சொல்லி விட்டு உள்ளே போய் ஒரு மெல்லிய இரவு உடுப்பை அணிந்து கொண்டு வெளியே வந்து அவர் பக்கத்தில் நின்றேன். 'எதுக்குமா நிக்கிறே.....வா...இப்படி உட்காரு....' என்று என்னைப் பார்த்து அவர் சொல்லவும் நான் அவருக்கு எதிரில் உட்கார்ந்தேன். இப்போது வேண்டுமென்றே நான் போட்டுக் கொண்டு வந்த அந்த உடையும் அவர் கண்களுக்கு விருந்தளிப்பதை போலத்தான் இருந்தது. ஒரு நாளும் இல்லாமல் இன்றைக்கு எதுக்கு வந்து இருக்கிறார் ..... போன மாதம் வாஅதாகை கொடுக்கச் சென்றிருந்தபோது மகனும் மருமகளும் கொஞ்ச நாளில் இங்கே வந்து விடுவார்கள் .....அதானால் வீடு தேவை இருக்கும் என்று சொன்னாரே....அது சம்மந்தமாக எதாவது பேச வந்திருக்கிறாரோ என்று நான் சிந்தித்துக் கொண்டிருக்க, 'சுதாகர் எங்கே....வெளியே போய் இருக்காரா...?' என்று வீட்டை சுற்று முற்றும் பார்த்தபடி கேட்க, 'ஆமா....கொஞ்சம் வெளியே போயிருக்கார்....இப்ப வந்திடுவார்....' என்று சொன்னேன். 'பரவாயில்லைம்மா....போன மாசம் நான் சொன்னதை ஞாபகப்படுத்திட்டு போகலாம்னு வந்தேன்...' என்று நான் நினைத்த மாதிரியே வீட்டை காலி செய்யும் விசயமாகத்தான் pesinaar. கண்டிப்பாக இந்த மாதிரி வசதியான வீடு உடனே கிடைப்பது அதனை சுலபமில்லை.... எப்படியாவது இன்னும் ஆறு மாத கால அவகாசம் கிடைத்தால் பரவாயில்லை என்று தோன்றியது. 'ஆமா....நாங்க அதை பத்தி பேசிட்டுதான் இருக்கோம்.... உங்க வீட்டை மாதிரி வசதியா வீடு வேணுமே.... எங்களுக்கு தெரிஞ்சவாகிட்ட சொல்லி வச்சிருக்கோம்....' என்று நான் மெதுவாக சொல்லிக் கொண்டே அவரை பார்க்க, என்னதான் வீடு விசயமாக சீரியசாக பேசினாலும் அவருடைய கண்கள் என் உடம்பை மேய்ந்து கொண்டுதான் இருந்தது. ராணுவத்தில் நல்ல பதவியில் இருந்தவர் என்று தெரியும்.... அதற்கேற்றாற்போல நல்ல ஆகிருதியான ஆண்மை பொருந்திய உடம்பு... அவர் அணிந்திருந்த கழுத்து வரை இருந்த கைவைத்த வெள்ளை பனியன் அவருடைய ஆஜானுபாகுவான உடம்பை நன்றாக எடுத்துக் காட்டிக் கொண்டிருந்தது. தலைக்கும் மீசைக்கும் டை அடிக்கும் பழக்கம் உள்ளவர் போல.... கொஞ்சம் கூட நரை முடி தெரியாமல் கருகருவென்றிருந்தது. அவரது கம்பீரமான உடம்பை நான் பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்ததால் என்னுடம்பை அவர் பார்வையால் மேய்ந்ததைப் பற்றி நான் ஒரு பொருட்டாக கருதவில்லை. அவர் உடம்பை பார்த்துக் கொண்டே நான் அவரை பார்த்து 'கொஞ்சம் இருங்க....குடிக்க எதாவது எடுத்துட்டு வாரேன்...' என்று ஏழ முயன்ற என்னை 'அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம்மா....உட்காரு....' என்று தடுக்க வேறு வழியின்றி நானும் உட்கார்ந்தேன். 'அதாம்மா.... நீ சொல்றது எனக்கு நல்லா புரியுது....

ஆனா....என் மகனும் மருமகளும் அடுத்த மாசம் வந்துருவாங்க... எனக்கு வேற வழியில்லை....அதனால நீங்க கொஞ்சம் சீக்கிரமா காலி பண்ணுனா எனக்கு வசதியா இருக்கும்....' 'நீங்க சொல்றது புரியுது ஸார்....உடனே வீடு கிடைக்கிறது கஷ்டமா இருக்கு.... ஒரு ஆறு மாசம் டைம் குடுத்தா நல்லா இருக்கும்....' 'ஐயோ....ஆறு மாசமா.....அது ரொம்ப கஷ்டம்மா....' 'ப்ளீஸ் ஸார்....எங்க நிலைமையை கொஞ்சம் யோசிச்சு பாருங்க ஸார்.... காலி பண்ண மாட்டோம்னு சொல்லலையே....கொஞ்சம் டைம்தான் கேக்கிறோம்...' என்று முகத்தை ரொம்ப சோகமாக வைத்துக் கொண்டு அவரை பார்த்து கேட்க, என் முகத்தை கொஞ்ச நேரம் உன்னிப்பாக பார்த்து கொண்டிருந்த அவரை, நானும் பதிலுக்கு பாவமாக பார்க்க, அவருக்கு அதற்கு மேல் என்னிடம் கண்டிப்பாக பேச முடியாமல் தவிப்பது எனக்குப் புரிந்தது. அந்த சந்தர்ப்பத்தை வீணடிக்க விரும்பாமல் டக்கென்று எழுந்து அவர் அருகில் போய் அவருக்கு முன்னால் உட்கார்ந்து அவர் கையை பற்றி, 'நீங்க எனக்கு அப்பா மாதிரி.....நீங்கதான் கொஞ்சம் மனசு வைக்கணும்....' என்று அவரை எரித்து பார்த்து சொல்ல, அவர் என்னுடைய திடீர் ஸ்பரிசத்தில் சற்று தடுமாறிதான் போனார். கூடவே அவருக்கு முன்னால் கீழே நான் உட்கார்ந்திருந்ததால் என் கணத்த மார்பு அவருக்கு நன்றாக தெரிந்திருக்க வேண்டும்.... அங்கே அவர் கண்கள் போனதை நான் கவனிக்க தவர வில்லை.... ஏனோ தெரிய வில்லை.....திடீரென்று அவர் பேச்சு சற்று ரொமான்சுக்கு மாறியது. 'என்னம்மா...என்னை பார்த்தா அப்பா மாதிறியா தெரியுது....எனக்கு அப்படியா வயசாயிட்டு,....?' என்று உதட்டில் சிரிப்புடன் கேட்க, 'ம்.....இல்ல ஸார்....ஒரு பேச்சுக்கு சொன்னேன்....' என்று நானும் அந்த ரொமான்ஸ் பேச்சுக்கு ஈடுகொடுத்து பேச ஆரம்பித்தேன். 'அப்பா மாதிரி இல்லைன்னா வேற என்ன மாதிரி தெரியுது....?' 'ம்ம்....எனக்கு அண்ணன் மாதிரின்னு வச்சுக்கோங்களேன்...' 'சரி....எனக்கு என்ன வயசு இருக்கும்னு நினைக்கிறே....?' 'என்ன ஒரு ஐம்பது வயசு இருக்குமா....?' 'ம்ம்...ஓரளவுக்கு சரிதான்.....என்ன என்னை பார்க்க ரொம்ப வயசான மாதிரி தெரியுதா....?' என்னவோ தெரியவில்லை.....மனிதர் இந்த மாதிரி எல்லாம் என்னிடம் இப்படி பேசியது கிடையாது... இன்றுதான் இப்படி பேசுகிறார். ஒருவேளை நான் அணிந்திருந்த உடை அப்படி பேச வைக்கிறதா....?அவரை வரவேற்ற விதமே அப்படிதானே இருந்தது. என்னை அரை குறை உடையில் பார்த்து விட்டுதானே இப்படி பேசுகிறார்.... 'ம்ம்....அப்படி எல்லாம் தெரியலை.....' 'எப்படி அப்படி சொல்றே....?' எனக்கு வலை விரிப்பது புரிந்து அதற்கேற்றாற்போல நானும் பேச ஆரம்பித்தேன். 'ம்ம்....உங்க உடம்பை பார்த்தா வயசான மாதிறியா இருக்கு....?' 'பிறகு எப்படி இருக்கு....?' 'நல்ல முருக்கேறி வாலிபன் மாதிரிதான் தெரியுது....' என்று மெல்லிய குரலில் சொல்ல அதில் அவர் கொஞ்சம் விழுந்து விட்டார். 'ம்....நீ சொல்றது சரிதான்....நான் இன்னமும் டெய்லி எக்ஸைஸ் பண்ணுவேன்....அதனால அப்படி தெரியுது.... அது சரி....நீ என்ன எக்சைஸ் பண்றே....?' என்று என் மார்பை பார்த்துக் கொண்டே கேட்க, அவர் பார்வையையும் பேச்சையும் கேட்டு உள்ளுக்குள் மகிழ்ந்து இவரிடம் கொஞ்சம் விளையாடி பார்க்கலாம் என்று நினைத்து, அவர் பேச்சுக்கு அர்த்டம் புரியாதவள் போல, 'இல்லியே....எதுக்கு அப்படி கேக்குறீங்க....?' என்று முகத்தை அப்பாவி போல வைத்துக் கொண்டு கேட்டேன். 'ம்ம்....சும்மாதான் கேட்டேன்....பார்த்தா எக்சைஸ் பண்ற உடம்பு மாதிரி சும்மா கின்ணுன்னு இருக்கே....அதான்...' என்று அங்கிருந்து பார்வையை அகற்றாமல் சொல்ல, அப்போதுதான் அவர் சொன்னது புரிந்தது போல, வெட்கபட்டுக் கொண்டு ஒரு கையால் மார்பை மறைத்தபடி எழுந்தேன். அப்படி நான் எழுந்தவுடன், 'சுதாகர் வர நேரமாகுமா...?' என்று கேட்டார். அவர் நோக்கம் புரிந்து, 'ஆமா....ஒரு மணி நேரம் ஆகும்....அவர் வந்தவுடன் உங்களை வந்து பார்க்கச் சொல்லவா...?' 'வேண்டாம்....நான் கொஞ்சம் கீழே போயிட்டு வந்திடுறேன்....வெளிக்கதவை சரியா சாத்தலை....' என்று சொல்லிக் கொண்டு எழுந்தார். 'இப்ப ஒரு பத்து நிமிஷத்துல வாரேன்...' என்று சொல்லி விட்டு கீழே போனார். எனக்கு தெரியும்....கீழே போய் விட்டு நோட்டம் பார்த்து விட்டு மீண்டும் இங்கே வரப் போகிறார் என்று.... அவருடைய மனைவிக்கு வெகுநாள்களாக உடம்புக்கு முடியாமல் படுக்கையில் இருக்கிறார்.....எப்பவாவது தட்டு தடுமாறி வெளியே கொஞ்ச நேரம் வந்து நிற்பார்.... இப்போது இவர் அங்கே உள்ள நிலவரம் அறிந்து வரப் போகிறார்....என்று நினைத்து கொண்டே, அவர் அப்படி வந்தால் நாமும் அவரை ஒரு வழி பண்ண வேண்டும் என்று தீர்மானித்துக் கொண்டேன். கணவருக்கு போன் செய்து எப்போது வருவார் என்று கேட்க, பத்து மணிக்குத்தான் வருவேன் என்று சொல்லி விட்டு போனை வைக்க, நான் இந்த சூழ்நிலையை பயன் படுத்திக் கொள்ள தீர்மானித்து ஹவுஸ் ஓனருக்காக காத்திருந்தேன். வேறு உடை மாற்ற வேண்டுமா என்று யோசித்து, வேண்டாம் இதுவே சரியாகத்தான் இருக்கிறது என்று முடிவெடுத்து கண்ணாடி முன் நின்று லேசாக டச்சப் செய்து கொண்டேன். நான் அணிந்திருந்த இரவு உடையை எங்குமிங்கும் கொஞ்சம் தளர்த்தி விட்டு முன்னை விட இப்போது கொஞ்சம் கூடுதல் கவர்ச்சியாக தெரிந்ததை பார்த்து திருப்தி பட்டுக் கொண்டேன். இன்று பகலில் ஆறேழு தடவை இருவரோடு உறவு கொண்டு கொஞ்ச நேரம்தான் ஆகிறது. அதற்குள் அடுத்து உறவுக்கு வாய்ப்பு வருகிறது. ஒருவேளை ஹவுஸ் ஓனர் என்னை உறவுக்கு அழைத்தாலும் அதற்கும் மறுக்க கூடாது என்று முடிவெடுத்துக் கொண்டேன். என்னை விட ஏறக்குறைய பதினைந்து வயது அதிகமானவர். இத்தனை வயது முதிர்ந்தவரோடு இது வரை உறவு கொண்டதில்லை. இந்த அனுபவம் எப்படி இருக்கும் என்று அதை பற்றி சிந்தித்து கொண்டிருக்கும் போதே அவர் எங்கள் வீட்டு படியேறி வரும் சப்தம் கேட்டது. இந்த முறை அவர் வரும் சப்தம் கேட்டதும் எனக்குள் ஏனோ ஒரு குறுகுறுப்பு எழுந்தது. எதற்காக வருகிறார் என்று தெளிவாக தெரியும்....பிறகு குறுகுறுப்பு ஏற்படாமல் என்ன செய்யும்....? நான் அவருக்கு உடன்படுவேன் என்று எப்படி முடிவு செய்தார்....? பார்க்கலாம்....என்னதான் செய்வார் என்று....? அவர் சிரித்த முகத்துடன் உள்ளே வந்து, 'வெளியே கதவு சாத்தாமல் இருந்துச்சு.....அதான்....' என்று அசடு வழிந்தது போல சொல்லி கொண்டே என்னை நோக்கி வந்தார். அவர் போகும் போது இருந்தததை விட நான் கொஞ்சம் டச்சப் செய்ததால் இப்போது என் முகம் கொஞ்சம் பளிச்சென்று தெரிந்ததால் என்னை உற்று பார்த்தபடி நிற்க, நான் அவரை உட்காரச் சொன்னேன். சோஃபாவில் உட்கார்ந்தவர் என்னையும் உட்காரச் சொன்னார். னான் எதிரில் போய் உட்கார, 'வாம்மா....இங்க வந்து உட்காரேன்....' என்று சொல்ல, நானும் அதை மறுக்காமல் அந்த சோஃபாவில் அவருக்கு அருகே கொஞ்சம் இடம் விட்டு உட்கார்ந்தேன். என்ன பேச என்று தெரியாமல் நான் அமைதியாக இருக்க, 'ம்ம்....அப்புறம் சொல்லும்மா....என்னென்ன எக்ஸைஸ் எல்லாம் பண்ணுவே....' என்று பேச்சை தொடர்ந்தார். மனுசன் எந்த மறைவும் இல்லாமல் நேரடியாக விசயத்துக்கு வருகிறார் என்று புரிந்து, 'ஐயோ...அப்படி எல்லாம் ஒன்னும் இல்லை ஸார்.....அது மாதிரி எல்லாம் ஒன்னும் இல்லை...' என்று சிணுங்கலாக பதில் சொன்னேன். 'ஆச்சரியமா இருக்கும்மா....எக்ஸைஸ் ஒன்னும் பண்ணாமலா இந்த மாதிரி கின்ணுன்னு உடம்பை வச்சிருக்கே....?' 'போங்க ஸார்....கிண்டல் பண்ணாதீங்க....' 'நான் கிண்டல் பண்ணலை.....உண்மையாத்தான் சொல்றேன்... உன்னை பாக்கும் போதெல்லாம் நான் அப்டித்தான் நினச்சுக்கிட்டு இருக்கேன்.....' 'அப்போ ..... என்னை எப்போ எல்லாம் பாத்தீங்க....?' 'இது என்னம்மா கேள்வி....ஒரே வீட்டுல இருந்துட்டு எப்படி பாக்காம இருக்க முடியும்....?' 'அப்போ இன்னைக்கு மட்டும் எப்படி கேக்க தோணிச்சு....?' 'அதான் எனக்கு தெரியலை.....உன்னை இந்த மாதிரி பக்கத்துல வச்சு பாத்தது இல்லை....அதனால தோணலை....' 'இப்போ அப்படி என்ன தோணிச்சு....?' 'அத நான் தனியா சொல்லனுமா...?' 'அதான் கேக்குறேன்....எக்ஸைஸ் பண்றனான்னு கேக்குற அளவுக்கா நான் இருக்கேன்...?' 'பிறகு இல்லையா....பாக்கும்போதே தெரியுதே....?' என்று என் முகத்தை பார்த்து சொல்லி விட்டு அடுத்த நொடியே முகம் முழுக்க சிரிப்புடன் என் மார்பை நோக்கி பார்வையை இறக்கினார். அவர் பார்வை போகும் போக்கை பார்த்து நான் மீண்டும் ஒரு கையால் நான் அணிந்திருந்த நைட்டியின் மேல்புறத்தை பிடித்து சரி செய்தபடி பதிலுக்கு சிரித்துக் கொண்டே, 'சீ போங்க ஸார்.....' என்று செல்லமாக சிணுங்கினேன். 'எதுக்கும்மா மறைக்கிறே.....அதான் என்னை உன்னோட அப்பா மாதிரின்னு சொன்னியே....?' 'ம்ம்ம்ம்ம்........இல்ல......ஒரு மாதிரியா வெக்கமா இருக்கு....' 'எதுக்கும்மா வெக்கம்.....?' என்று சொல்லி விட்டு மிடறு விழுங்கினார். நான் ஒன்றும் சொல்லாமல் அவரையும் டீவீயையும் மாறி மாறி பார்க்க, 'நான் ஒன்னு கேட்டா தப்பா நினைக்க மாட்டியே....?' என்று சற்று நெகிழ்ந்த குரலில் கேட்டார். அவருடைய அந்த நெகிழ்ந்த குரலில் சற்று இறங்கிய நான், என்னவென்று கண்ணால் கேட்க, சற்று நேரமெடுத்து, தொண்டையை சிறிதாக கனைத்தபடி, 'நான் நேரடியாவே கேக்குறேன்.....சுத்தி வளச்சு பேச எனக்கு தெரியாது.....உன்னை பாக்கும் போதெல்லாம் என்ன நினைப்பேனோ அதை இப்போ கேக்குறேன்....' என்று நீண்ட பீடிகையோடு சொல்ல, இப்போது நான் நன்றாக நிமிர்ந்து அவரைப் பார்க்க, 'அதை நான் பாக்கலாமா...?' என்று என் மார்பை கண்ணால் காட்டியபடி மெதுவாக கேட்க, எனக்கு ஒன்றும் ஓட வில்லை.... என்ன இந்த மனுசன் இப்படி ஓப்பனா கேக்குறார்.... இது என்ன மிட்டாயா....கேட்டவுடனே கையில் எடுத்து கொடுப்பதற்கு....? என்ன செய்வது என்று தோன்றாமல் அவர் அப்படி கேட்டதால் உடலெங்கும் மின்சாரம் பாய்ந்ததைப் போல, கூச்சம் தோன்ற, ஒன்றும் பேசாமல் தலையை குனிந்தபடி இருக்க, அவர் என்னை கொஞ்சம் நெருங்கி உட்கார்ந்தார்.

நெருங்கி உட்கார்ந்து நடுங்கும் குரலில் மெதுவாக பேசினார். 'ரொம்ப நாளா உன்னை கவனிச்சுக்கிட்டுதான் இருக்கேன் மல்லிகா....இன்னைக்கு இங்க உன்னோட பசங்களும் இல்லை....காலைல நீ இங்க இல்லை....இப்போ சுதாகர் வெளியே போனதை பாத்துட்டுதான் வந்தேன்....நீ மட்டும் தனியா இருப்பேன்னு தெரிஞ்சுதான் வந்தேன்.....' நான் ஒன்றும் பேசாமல் இருக்க.... 'நான் உன்கிட்ட திடீர்னு இப்படி கேக்குறது எவ்வளவு தப்புன்னு எனக்கு தெரியும்.... என்னோட நிலைமை அப்படி..... உனக்கே தெரியும்....வீட்டுலயும் எனக்கு கஷ்டம்தான்....அதனாலதான் உன்கிட்ட கேக்குறேன்....வயசுதான் ஆயிட்டே தவிர எனக்கும் மனசுக்குள்ளே எல்லா ஆசையும் இருக்கு....கட்டுப்படுத்த முடியலை....ப்ளீஸ்மா....' என்று கெஞ்சாமல் கெஞ்சினார். ஆனாலும் நான் எப்படி உடனே அவருக்கு உடன்படுவது,.....? அப்படி உடன்பட்டால் என்னைப் பற்றி அவர் என்ன நினைப்பார்....? இப்போதும் நான் ஒன்றும் சொல்லாமல் தலையை குனிந்து உட்கார்ந்திருக்க, அவர் இன்னும் கொஞ்சம் என்னை நெருங்கி உட்கார்ந்து என் சம்மதம் இல்லாமலேயே என் கையை பிடித்து 'ப்ளீஸ்மா......ஒரே ஒரு தடவை....அப்புறம் இங்க வரவே மாட்டேன்....' என்று அதே கெஞ்சும் குரலில் கேட்க, நான் மெதுவாக தலையை நிமிர்த்தி அவரை பார்த்து.... 'அது எப்படி ஸார்.....நீங்க இப்படி எல்லாம் பேசுவீங்கன்னு நான் எதிர்பார்க்கவே இல்லை....' என்று போலி வருத்ததுடன் சொல்ல, 'நான் கேக்குறது தப்புதான்....வீட்டுல தனியா இருக்குற ஒரு பொண்ணுகிட்ட இப்படி படியேறி வந்து கேக்குறது தப்புதான்....எனக்கு வேற வழி தெரியலை....என் வீட்டுல ரெண்டு வருசமா குடியிருக்கிற உனக்கு என்னோட நிலைமை நல்லா தெரிஞ்சிருக்கும்....அதான் கேக்குறேன்....எனக்கு கொஞ்சம் கருணை காட்ட கூடாதா....?' என்று மீண்டும் கெஞ்ச, கொஞ்ச நேரம் ஒன்றும் பேசாது இருந்து மெதுவாக அவரிடம் கேட்டேன்... 'இப்போ என்னை என்ன செய்ய சொல்றீங்க....?' 'வேற ஒன்னும் வேண்டாம்... அதை பாக்கணும்....' 'அது எப்படி ஸார்......எனக்கு கல்யாணமாகி ரெண்டு பெரிய பசங்க இருக்காங்க....புருஷன் இருக்கார்.... எங்கிட்ட வந்து இப்படி கேட்டா நான் என்ன சொல்ல....?' 'நீ எதுவும் சொல்ல வேண்டாம்....எனக்கு நீ சொல்றது நல்லாவே தெரியுது....ஆனா உன்கிட்ட ஏனோ இப்படி கேக்கனும்னு தோணிச்சு.... என்னை மன்னிச்சுக்கோ.....ஆனா முடியாதுன்னு மட்டும் சொல்லிராதே....ப்ளீஸ்....' போக போக அவருடைய கெஞ்சல் அதிகமாகிக் கொண்டிருந்தது. அதற்கு மேல் அவரை கெஞ்ச வைக்க எனக்கு மனம் வர வில்லை.....என்றாலும் வேறு வழியில்லாமல் உடன்படுவதைப் போல போலியான அவஸ்தயை முகத்தில் காட்டியவாறு அங்கிருந்து எழுந்து கதவை நோக்கி நடந்து போய் வெளியே சென்று சுற்று முற்றும் பார்த்து விட்டு தயங்கியபடி மீண்டும் உள்ளே வந்தேன்... என்னை கவனித்துக் கொண்டிருந்த அவர், 'பயப்படாதே.....அங்கே யாரும் வர மாட்டாங்க....நான் வாசல் கேட்டை பூட்டிட்டுதான் வந்திருக்கேன்...' என்றார். மனுஷன் ரொம்ப முன் ஜாக்கிரதையாகத்தான் வந்திருக்கிறார். அவர் சொன்னதை கேட்டுக் கொண்டே அவர் அருகே போய் நின்று குனிந்த பாடி நிற்க, இப்போது அவர் எழுந்து என்னருகில் வந்து, 'என்னம்மா.....இன்னும் தயக்கமா இருக்கா...?' என்று கேட்க, 'அப்புறம்.....இருக்காதா.....நான் எப்படி ஸார் நீங்க சொல்றது மாதிரி அப்படி காட்ட முடியும்....?' என்று அழுவது மாதிரி சொல்ல, 'நீ இந்த அளவுக்கு சொன்னதே போதும்மா....நீ அப்படியே நில்லு....நான் வேணும்னா அவுத்து பாக்கட்டுமா....?' என்று சொல்லி கொண்டு என்னருகில் கூச்சு காற்று படும் படி நெருங்கி நிற்க, நான் அதற்கும் ஒன்றும் சொல்லாமல் அப்படியே நிற்க, என் மௌனத்தை சம்மதமாக பாவித்து என் இரு தோள்களிலும் மெதுவாக கை வைத்து அந்த நைட்டியை பக்கவாட்டில் நகற்றி தள்ள, அது கொஞ்சம் நகண்றதே தவிர அவர் எதிர்பார்த்த மாதிரி இறங்க வில்லை... என்னதான் செய்கிறார் என்று நான் அப்படியே நிற்க, என் முகத்தை ஒரு விநாடி உற்றுப் பார்த்து விட்டு, என் முன்னால் குனிந்து நைட்டியின் அடி முனையை பிடித்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மேலே தூக்கினார். என்னவோ தாலி கட்டிய மனைவியின் உடையை அவிழ்ப்பது போல உரிமை எடுத்துக் கொண்டு மெது மெதுவாக மேலே தூக்க, அது மேலே வந்து என் கைகளுக்கு கீழே வந்து நிற்க, வேண்டா வெறுப்பாக சம்மதிப்பது போல முகத்தை வைத்துக் கொண்டு இரு கைகளையும் லேசாக உயர்த்த, கிடைந்த அந்த இடைவெளியில் நைட்டியை முழுவது உருவி எடுத்து கீழே போடாமல் என் முன்னே நெருங்கி நின்று அந்த நைட்டியை பந்து போல சுருட்டி முகத்தில் வைத்து முகர்ந்து பார்த்தார். அவர் அப்படி முகர்ந்து பார்ப்பதை பார்த்த எனக்கு உடம்புக்குள் ஒரு சிலிர்ப்பு தலையிலிருந்து மின்னல் போல கீழே இறங்கியது. அப்படி முகர்ந்து பாத்து விட்டு அதை சோஃபாவில் போட்டு விட்டு ஓரடி பின்னால் சென்று என்னை பார்த்தார். அப்போதுதான் குளித்து விட்டு வந்திருந்ததால் நான் உள்ளே ஒன்றுமே போடாமல் இருந்ததால், எனது முழு உடம்பும் எந்த ஒளிவு மறைவும் இல்லாமல் அவருக்கு தெரிய, என் கழுத்து முதல் கால் பாதம் வரை அணு அணுவாக உற்றுப் பார்க்க எனக்கு குறுகுறுப்பாக இருந்தது. தனது மனைவியையோ இல்லை வேறு பெண்ணையோ இந்த மாதிரி நிர்வாணமாக இது வரை பார்த்திருக்க மாட்டார் போல.... மிட்டாய் கடையை பார்க்கும் குழந்தையைப் போல வாயில் எச்சில் வடியாத குறையாக ரொம்ப நேரம் உற்றுப் பார்த்து விட்டு கடைசியாக நிமிர்ந்து நின்று என் முகத்தை பார்த்து மிடறு விழுங்கினார். அவரை பதிலுக்கு நானும் கண்ணோடு கண் பார்த்து, 'போதுமா ஸார்.....நான் இப்போ நைட்டியை போட்டுக்கலாமா...?' என்று கேட்க, 'என்னம்மா அவசரம்......சுதாகர் வரத்தான் இன்னும் நேரம் இருக்கே.....எனக்கு ஒரு காஃபி போட்டு தர மாட்டியா....?' என்றார். என்னை அம்மணமாக நடக்க சொல்கிறார் என்பதை புரிந்து கொண்டு, 'சரி....உட்காருங்க....கொண்டு வாரேன்....' என்று சொல்லியபடி கிச்சானைப் பார்த்து திரும்ப, 'காஃபி எல்லாம் வேண்டாம்மா....அதுக்கு நேரமாகும்....கொஞ்சம் தண்ணி கொண்டு வா...அது போதும்...' என்று சொல்ல, நான் அதை கேட்டு தலையை ஆட்டி விட்டு அவரிடம் இருந்து விலகி என் பின்புற கலசங்கள் ஆட நான் கிச்சனை நோக்கி நடக்க, என் பின்புறத்தை அவர் பார்த்து ரசிப்பதை முதுகில் உணர்ந்து எனக்கு கீழே குறுகுறுப்பு அதிகமானது. என்ன வயசானால் என்ன.....மனிதருக்கு இன்னும் ஆசை குறையாமல் இருக்கிறாரே....அதுவும் அவர் உடம்பு வாக்கைப் பார்த்தால் அந்த விசயத்திலும் இன்னும் கைதேர்ந்தவராகத்தான் இருப்பார் போல....என்று மனதினுள் எண்ணங்கள் ஓட நடந்து சென்று நேரத்தை கடத்தாமல் ஒரு லெமனை எடுத்து உப்பு சேர்த்து ஒரு டம்ளரில் 'போன்ஜ்' தயார் செய்து கொண்டு வெளியே வந்து அவரை நோக்கி முலைகள் அசைந்தாத நடந்து செல்ல, அவர் இப்போது என் முன்புறத்தை பார்த்து ரசித்தபடி இருந்தார். எனக்கும் இப்போது கொஞ்சம் கூச்சம் விலகி இருந்தது. அவர் முன்னால் போய் நின்று அந்த டம்ளரை அவரிடம் நீட்ட, அவர் அதை என்ணிடம் இருந்து வாங்கிய பிறகு என் கையை பிடித்து இழுத்து தன்னருகில் உட்கார வைத்தார். நான் விருப்பம் இல்லாதவாலைப் போல உடலை நெளித்து சிணுங்கியபடி அவர் அருகில் உட்கார, அப்படி உட்கார்ந்ததால் கொஞ்சம் அசைந்தாடிய எனது வலது பக்கத்து முலை அவர் கையில் இடிக்க, அந்த வாய்ப்பை விட்டு விடாமல் பட்டென்று அதை பிடித்து அமுக்க, நான் 'ஐயோ' என்ற முனகலோடு போலியாக திமிற, இடது கையால் என்னை அழுத்தி பிடித்தார். என்ன ஒரு பலம்....? அவர் அழுத்தி பிடித்ததில் அவருடைய பலம் தெரிந்தது. அவரிடம் இருந்து விடுபட்ட முடியாமல் அவரருகில் நெருங்கி உட்கார, ஒரு கையால் என் முலையை பிடித்துக் கொண்டு மறு கையில் வைத்திருந்த டம்ளரை வாயில் வைத்து கொஞ்சம் குடித்து விட்டு அதை என் வாய்க்கருக்கே கொண்டு வந்து என் உதட்டில் வைத்து, 'நல்லா இருக்கும்மா....நீயும் கொஞ்சம் குடிச்சு பாரு....' என்று சொன்னவுடன், நான் வேண்டாம் என்று மறுக்க, என்னை வற்புறுத்தி குடிக்க வைத்தார். வேறு வழியில்லாமல் நான் அதை குடித்து முடிக்க, நான் குடித்து முடிக்க காத்திருந்தவர் நான் குடித்து முடித்ததும் அந்த டம்ளரை கீழே வைத்து விட்டு என் முகத்தை இழுத்து என் உதட்டை கவ்வி சப்பினார். முதலில் கொஞ்சம் முரண்டு பிடித்து விடு பின்னர் அவர் பிடியில் இருந்து விடுபட்ட முடியாமல் அடங்கி அவருக்கு ஒத்துழைத்தேன். நான் அடங்கி விட்டதை உணர்ந்து என் உதட்டை இன்னும் நன்றாக ஆசை தீர சப்பி விட்டு என் தலையை அமுக்கிப் பிடித்து இருந்த கையை எடுத்து விட்டு எழுந்து என் முன்னால் நின்றபடி தான் அணிந்திருந்த பனியனை கழற்றி விட்டு பின்னர் வேஷ்டியையும் அவிழ்த்தார்.

ஆகா....அவரும் உள்ளே ஒன்றும் போடாமல் தயாராகத்தான் வந்திருக்கிறார்.... இப்போது என் முகத்துக்கு நேராக குத்திட்டு நின்ற அவரது ஆண்மையை பார்த்து நான் ஒரு கணம் விக்கித்து விட்டேன். ஐயோ.....என்ன ஒரு நீளம்......என்ன மாதிரி தடிமான்....என்ன மாதிரியான விறைப்பு..... கண்டிப்பாக நான் சொல்லியே ஆக வேண்டும்.... நான் இது வரை இந்த மாதிரி ஒரு ஆண்மையை பார்த்ததே இல்லை.... அந்த படகில் வைத்து என்னை குத்தி கிழித்த அந்த படகோட்டிகளுக்கு கூட இந்த அளவுக்கு இல்லை... அவரைப் போலவே அவருடைய ஆண்மையும் மிகுந்த கம்பீரத்துடன் இரும்பு கம்பியைப் போல இருந்தது. அதை பார்க்க பார்க்க எங்கக்கு உள்ளுக்குள் என்னவோ செய்தது. இப்போதே அதை என்னுள்ளே விட்டு இடிக்க மாட்டாரா என்று ஏக்கம் பிறந்து அதன் பலனாக எண்ணுரூப்பில் ஈரம் கசிந்தததை உணர்ந்தேன். கொஞ்சம் விட்டால் நானாகவே அதை பிடித்து விட்டேன் போல.... கஷ்டப் பட்டு என் மனத்தை அடக்கி கொண்டு அதை பார்த்து விட்டு பயந்ததைப் போல தலையயை கவிழ்ந்து கொண்டேன். 'என்னம்மா....ஒன்னுமே சொல்லாம குனிஞ்சுகிட்டே....எப்படி இருக்கு.....பிடிச்சிருக்கா....?' நான் இப்போது மனத்தை கட்டுப் படுத்திக் கொண்டு அமைதியாக இருக்க, என் முன்னால் தனது ஆண்மையை ஆட்டிக் கொண்டு நின்றபடி, ஒரு கையால் என் முகத்தை பிடித்து நிமிர்த்தி என் கண்களைப் பார்த்து, 'என்னம்மா....ஒன்னுமே சொல்லாம குனிஞ்சுகிட்டே....எப்படி இருக்கு.....பிடிச்சிருக்கா....?' என்று மீண்டும் கேட்க, நான் அதற்கும் ஒன்றும் சொல்லாது அமைதியாக இருக்க, அவருக்கு அத்ற்கு மேல் என்னை எப்படி கையாள்வது என்று தெரியாமல் தனது ஆண்மையை என் முகத்தருகில் கொண்டு வந்து இடிப்பது போல செய்ய, யானையின் தும்பி கையால் முகத்தை தடவுவது போல அது என் முகத்தில் லேசாக உரசிக் கொண்டு நின்றது. என் நிலமையோ வேறு.... கொஞ்சம் விட்டால் நானே அதை பிடித்து என் வாயில் வைத்து கடித்து தின்று விடுவேன் போல ஆசையாக இருந்தாலும் அந்த ஆசையை கட்டுப் படுத்திக் கொண்டு அமைதியாக இருக்க, அவர் தனது ஆண்மையை இன்னும் கொஞ்சம் அழுத்தினார். இப்போது அது மிக துல்லியமாக எனது இரு உதடுகளுக்கு இடையே முட்டிக் கொண்டு நின்றது. இதற்கு மேல் நான் என்ன செய்ய.....?

No comments:

Post a Comment