அம்மாவுடன் மதுரை டூர் 12

இருவரும் சத்தம் வராமல்.. மெல்ல காலடி எடுத்து வைத்து பெட்ரூம் பக்கம் சென்று கதவை தொட்டனர்.. கதவு உல் பக்கம் சாத்தி இருந்தது மெல்ல கதவில் காதை வைத்து உள்ளே என்ன சத்தம் என்று கேட்டார்கள்.. ஹ ஹ ஹ ஹா ஹ ஹ ஹ ஹா ஹ ஹ ஹ ஹா ஹ ஹ ஹ ஹா முனகல் சத்தம்.. நடு நடுவே கிரிச் கிரிச் கிரிச் கிரிச் கிரிச் கிரிச் கிரிச் கிரிச் கட்டில் சத்தம்..

இருவரும் உள்ளே என்ன நடக்கிறது என்பதை யூகித்து விட்டனர்.. விஷ்ணுவுக்கு அழுகையே வந்து விட்டது.. தன்னுடைய அம்மாவை சக்ஸ் அங்கிள் ஒத்து கொண்டு இருக்கிறார்.. அதற்கு அம்மாவும் உடன் பட்டு விட்டார்களே என்று.. அவன் தன அம்மா வந்தனா மேல் வைத்து இருந்த மரியாதை போய் விட்டது.. ப்ரியா : விஷ்ணு என்னடா ஆச்சு.. ஏம்மா சோகமா இருக்க.. விஷ்ணு : அம்மா.. அம்மா.. விஷ்ணுவுக்கு அதற்கு மேல் வார்த்தைகள் வரவில்லை.. ப்ரியா அவனை இறுகி கட்டி பிடித்து கொண்டு அவன் முகத்தை தன்னுடைய பெரிய முலையில் அழுத்தி கட்டி கொண்டால்.. பிறகு ஏதோ யோசனை வந்தவளாக.. சாவி துவாரம் வழியாக உள்ளே எட்டி பார்த்தல்.. உள்ளே.. இருவரும் படு வேகமாக ஒத்து கொண்டு இருந்தார்கள்.. அந்த சின்ன சாவி துவாரத்தில் சரியாக அவர்கள் இருவரின் முக்கியமான உறுப்புக்கள் மட்டுமே தெரிந்தது.. அவர் மல்லாக்க படுத்து இருக்கா.. அவளுடைய புண்டை அவர் கடப்பாரை பூளை சொருகியபடி.. நச்சு நச்சு என்று மட்டை உரைக்கும் பொசிசனில் வேக வேகமாக மேலும் கீழும் போய் போய் வந்தது… முனகல் சத்தத்ம் இபோதோ அதிகமானது.. ப்ரியா : உன் வந்தனா அம்மா ரொம்ப வெறியா இருக்கா போல இருக்குடா.. என் மாமனாரை வெறித்தனமா மல்லாக்க படுக்க வச்சு மட்டை உரிசுடு இருக்காங்க.. முனகல் சத்தம் அடங்கியது… இப்பொது சலக் புலக் என்று சத்தம்.. ப்ரியா : டேய் விஷ்ணு.. நீ பர்குரியா.. விஷ்ணு கண்ணீருடன்.. : வேண்டம்கா.. எனக்கு என்னோட அம்மாவை பிடிகள.. ப்ரியா : சீச்சீ அப்படி சொல்லாதடா.. என்ன பண்றது.. ஒரு ஆணையும் ஒரு பெண்ணையும் ஒரே ரூம்ல விட்டு வச்சா சும்மாவா இருபங்க.. விஷ்ணு : ஏன் நம்ம ரெண்டு பேரும் ஒரே ரூம்ல எதுவும் பண்ணாம இருகால.. ப்ரியா : சொல்லுவடா.. சொல்லுவா.. காலைல ரூம் வந்தோன சும்மாவா இருந்தா.. விஷ்ணு : அக்கா அது சும்மா.. நீங்க என் முன்னாடி டிரஸ் மாத்தும் போது அப்படி ஆயிடுச்சு.. அது கூட இவங்க மாதிரி பெரிய தப்பு இல்லையே.. சும்மா உணரச் வாச பட்டு உங்களை கட்டி பிடிச்சு கிச் பண்ணிட்டேன்.. அதுக்கு கூட நான் எதனை முறை சாரி கேட்டு இருப்பேன்.. ப்ரியா : நீ நல்லவன்டா.. அதுவும் கல்யாணம் ஆகாத கன்னி பய்யன்.. நீ கொஞ்சம் யோசிச்சு அடக்கிகிட்ட.. என் மாமனாரும்.. உன் அம்மாவும் அப்படியா.. ரெண்டும் ருசி கண்டதுங்க.. அதான் புகுந்து விளையாடுறாங்க… ப்ரியா : டேய் டேய்.. இபோ உன் அம்மா என் மாமனார் பூளை ஊம்புரங்க.. இதையாவது பாருடா.. ப்ளீஸ்…

விஷ்ணு : ம்ம் இருங்க பார்க்குறேன்.. விஷ்ணு சாவி துவாரம் வழியாக பார்த்தான்.. அக்கா இது எங்க அம்மா இல்ல.. ப்ரியா : என்னடா சொல்ற.. விஷ்ணு : சாவி ஓட்டைல சரியா பூளும் சப்புற வாயும் மட்டும் தான் தெரியுது.. இதுல சப்புரவங்க மூக்குத்தி போடல.. இது என் அம்மா கிடையாது.. ப்ரியா : அப்படியா.. இரு இரு நான் பார்க்குறேன்.. சரி உன் அம்மா கிடையாது.. அபோ என் மாமனார் பூலு தானான்னு பார்க்குறேன்.. ப்ரியா இப்பொது ஓட்டை வழியாக பார்த்தல்.. ப்ரியா : டேய் இது என் மாமனாரு பூலு தாண்ட.. கோட்டைக்கு மேல ஒரு சின்ன மச்சம் இருக்கும்.. அது இருக்கு.. விஷ்ணு : அப்போ உங்க மாமனார் பூளை ஊம்புறது யாருக்கா.. ? ப்ரியா : தெரியலியேட.. இரு இரு கண்டு பிடிப்போம்.. ட்ரிங் ட்ரிங்.. ட்ரிங் ட்ரிங்.. ட்ரிங் ட்ரிங்.. ப்ரியாவின் மொபைல் மெல்லிய சத்தம் கொடுத்தது.. ப்ரியா எடுத்து அட்டென்ட் பண்ணால்.. சக்ஸ் : ப்ரியா நான் சக்ஸ் பேசுறேன். என்ன நல்லா ரெஸ்ட் எடுதின்களா.. 9.00 மணிக்கு டின்னெர் சொல்லி இருக்காங்க.. ரெண்டு பேரும் கிளம்பி சீக்கிரம் வந்துருங்க.. இபோ மணி 8.30 ஆகுது.. சரியா.. ப்ரியா அதிர்ந்தாள்.. ப்ரியா : மாமா நீங்க எங்க இருக்கீங்க.. ? சக்ஸ் : நான் எங்க ரூம்ல தான்மா இருக்கேன்.. என்ன திடிர்னு இந்த கேள்வி.. ப்ரியா கொஞ்சம் சமிளித்து கொண்டு.. : இல்லமாமா சும்மா தான் கேட்டேன்.. சரி நானும் விஷ்ணுவும் கிளம்பி வரோம்.. போன் வைத்து விட்டு.. விஷ்ணுவிடம் திரும்பினால்.. ப்ரியா : டேய் விஷ்ணு.. இபோ என் மாமனார் பேசினார்.. என்னடா மறுபடியும் குழப்பம் இது.. இருவரும் அப்படியே ஹால் பக்கம் வந்தார்கள்.. டேபிள் மேல் ஒரு சாவி இருந்தது.. அதோடு ஒரு பெரியா வெண்கல கீ செயின் பட்டை… அதில் ரூம் நம்பர் பெரிதாக பொரிக்க பட்டு இருந்தது.. அதில் 215 என்று இருந்தது.. இருவருக்கும் தூக்கி வாரி போட்டது.. ப்ரியா : அடபாவி.. நம்ம ரூம் மாத்தி வந்து இருக்கோம்டா..

விஷ்ணு : எப்படிக்கா.. ப்ரியா : முன்பக்கம்.. சரியா தான் வந்து பார்த்து இருக்கோம்.. ஆஅனா பால்கனி மாறி வந்துட்டோம்டா.. விஷ்ணு : ச்சே ச்சே.. வீணா எங்க அம்மாவை சந்தேகம் பட்டுடேங்கா.. ப்ரியா : அப்போ ரூம் நம்பர் 215 ல இருக்குறவன் பூளுளையும் மச்சம் இருக்கா.. என் மாமனாருநு நினைச்சு நானும் வீனா சந்தகம் பட்டுட்டேன்டா.. விஷ்ணு : ச்சே ச்சே.. வீணா எங்க அம்மாவை சந்தேகம் பட்டுடேங்கா.. ப்ரியா : அப்போ ரூம் நம்பர் 215 ல இருக்குறவன் பூளுளையும் மச்சம் இருக்கா.. என் மாமனாருநு நினைச்சு நானும் வீனா சந்தகம் பட்டுட்டேன்டா.. விஷ்ணு : அக்கா.. அபோ நம்ம எதுக்கும் அவங்க ரூமுக்கு போய் ஒரு தடவ பார்த்துடலாமா.. ப்ரியா : டேய் அதுக்கெல்லாம் டைம் இல்ல.. வா நம்ம கான்பெரென்ஸ் ஹால் போகணும்.. சரியா 9.00 மணிக்கு டின்னெர் முதல்ல சாப்டனும்.. அப்புறம் போட்டில கலந்துக்கணும்.. வா நம்ம ரூம் போகலாம்.. விஷ்ணுவும் ப்ரியாவும் பின்பக்கம் பால்கனி வழியாக வெளியேறி.. வராண்டவுக்கு வந்து மீண்டும் முன்பக்கம் வந்து தங்கள் ரூம் அடைந்தனர்.. ப்ரியா கதவை திறக்கிற நேரத்தில்.. விஷ்ணு சற்றென்று பக்கத்துக்கு ரூம் சென்று சாவி துவாரம் வழியாக எட்டி பார்த்தான்.. வந்தனா ஹாலில் படுத்து தூங்கி கொண்டு இருபது தெரிந்தது.. ஹோ அம்மா ஹாலில் தான் படுத்து கொள்கிறார்களா.. என்ற பேரும் நிம்மதி விஷ்ணுவுக்கு வந்தது.. ப்ரியா அவனை பிடித்து இழுத்தால்.. ப்ரியா : வாடா நேரம் ஆகுது.. இருவரும் ரூம் சென்று தனி தனியாக நல்ல சுத்தமா குளித்து விட்டு.. ப்ரியா ஒரு டய்யிட் டி ஷர்ட்ட்டிலும் ஜீன்சும் போட்டு இருந்தால்.. விஷ்ணு வெறும் ஷார்ட்ஸ் மறம் ஒரு டி ஷர்ட் போட்டு இருந்தான்.. சும்மா சாப்பிடுவதற்கு தானே.. என்று அப்படி சாதாரன உடை அணிந்து கொண்டு சென்றார்கள்..