Tuesday 6 August 2013

சங்கீதா - இடை அழகி 2


குளிக்க ஆரம்பித்தவள் குழந்தைகளின் சண்டை சத்தம் கேட்க்க உடனே முடித்துக்கொண்டு ஒரு towel ஐ தன் ஈரமான கூந்தல் மீது பிண்ணி அதை கொண்டையாக போட்டுக்கொண்டு, பின் ஒரு blue நிற blouse (semi sleeveless) ஒன்றை அணிந்துகொண்டு cream நிறத்தில் பாவாடை மட்டும் அணிந்திருந்தாள். நெத்தியில் தனக்கு பிடித்த சிறிய வட்டமான சிங்கார் பொட்டை வைத்திருந்தாள். சேலை கட்ட நேரம் கிடைக்க வில்லை, அதனால் ஒரு டர்கி towel ஐ துப்பட்டா போல போர்த்திகொண்டாள், காரணம் அவளுடைய குழந்தைகள் போடும் சண்டை…. உடனே ரூமுக்கு சென்று அவர்களின் சண்டையை தடுத்து “இப்போ இதே மாதிரி கத்தினா அம்மா நாளைக்கும் லேட்டா வீட்டுக்கு வருவேன்….ஓகே வா?” என்று கொஞ்சியவாறு அதட்டினதில் இரு குழந்தைகளின் சிறிய கண்களும் அழகாக சுழண்டு சுழண்டு அவள் கண்களையே பார்த்தது sorry என்று சொல்லும் வகையில். அந்த திருட்டு முழிகளை பார்த்து ஒரு நிமிடம் சங்கீதாவுக்கு குபுக்கென குழந்தைகள் முன்பு சிரிப்பு வந்துவிட்டது. அதுங்களும் அவளை பார்த்து சிறிய தெத்துப் பல்தெரிய பால் போன்ற சிரிப்பை வார்த்தன. அதை ரசித்தவாறே சமயலறைக்குச் சென்று அவர்களுக்கு சாப்பிட உணவு தயார் செய்தாள்.

TV யில் தங்கம் சீரியல் ஓடிகொண்டிருக்க, அதை சற்று நேரம் பார்த்தவள், பிறகு ரஞ்சித்தின் பிடிவாதம் தாங்க முடியாமல் “Chutti TV” யை வைத்தாள். செரியாக சாப்பிட்டு முடிக்காமல், வாய்ப்புரம் அருகே சாப்பாட்டை அப்பிக்கொண்டு அங்கும் இங்கும் அவன் ஓடிக்கொண்டிருக்க, சங்கீதா இழுத்துப்பிடித்து அவள் மடியில் உட்கார வைத்து சாப்பாட்டை ஊட்டினால். அவளின் மடியில் அமர்ந்து இருக்கும் அவன் கைகள் அவளுடைய தாலியை மார்பு இடுக்கு பள்ளத்தாக்கில் இருந்து இழுத்து இழுத்து விளயாடிக்கொண்டிருண்தது. “ஏய் கண்ணா எனக்கு வலிக்குது டா” என்று சிரித்து கொஞ்சும் குரலில் சொல்லி அவன் கைகளை விடுவித்தாள். முழுவதும் சாப்பிட்டு முடித்துவிட்ட பிறகு, கைகளால் அவள் குழந்தையின் முகத்தை இரு புறமும் சுத்தி திருஷ்டி எடுத்தாள் சங்கீதா, “து னு துப்புட கண்ணு” என்று சொல்லி அவன் மெலிதாக பெயருக்கு து என்று சத்தமே வராமல் துப்ப, வாயில் ஜொள்ளு மட்டும் வர அதை பார்த்து ரசித்து சிரித்து விட்டு “என் செல்லம்” என்று சொல்லி கண்ணத்தை பிடித்து அழுத்தி ஒரு முத்தம் குடுத்துவிட்டு தட்டை துக்கிக்கொண்டு சமையல் அறைக்கு சென்றாள். இரவு 10 மணி ஆக, குமார் உள்ளே வந்தான். உள்ளே வந்தவன் எப்பொழுதும் போல வழக்கமாக முகத்தை சலித்துக்கொண்டே shoe வை கழட்டி வைத்து விட்டு பத்ரூம்க்கு சென்று கை கால் கழுவினான். அப்போது சங்கீதா தன் குழந்தைகளை படுக்க வைத்து விட்டு சமையல் ரூமுக்கு போய் சில பாத்திரங்களை மட்டும் கழுவினால், அப்போது பாத்ரூமுக்குள் குமார் சங்கீதாவின் பின் அழகை அங்கிருந்து பார்த்தான், எப்பொழுதும் நைட்டியில் அல்லது புடவையில் இருப்பவளை நீண்ட நாட்களுக்கு பிறகு திடீரென்று வெறும் பாவாடை ரவிக்கையில் அதுவும் குளித்து முடித்த ஈர கூந்தலுடன் இருப்பது அவனுள் ஒரு தீயை ஏற்படுத்தியது, அவன் கவனம் இன்னும் அதிகம் ஈர்ததுக்கு காரணம் அவள் புடவை அணியவில்லை, அதே சமயம், அவன் அன்றும் போதையில் இருந்தான். போதாததுக்கு, பாத்ரூம் உள்ளே சங்கீதாவின் அவிழ்த புடவை, ரவிக்கை, பாவாடை, பிரா, ஜட்டி என்று அனைத்தும் ஸ்டான்ட் ல் தொங்கின, அதை பார்த்து விட்டு அவளின் பின் அழகையும் கதவின் ஓரமாக ஒரு முறை எட்டிப்பார்த்தான், ஒரு towel லில் தனது முகத்தை துடைத்துக்கொண்டு சமையல் ரூமுக்கு சென்று சங்கீதாவின் முதுகிலிருந்து பின் பக்கமாக அவளுடைய இடுப்பை சுத்தி கட்டிப்பிடிக்க.. “என்ன?” என்று திரும்பி பார்வையால் கேட்டாள். “ஒன்னும் இல்ல சும்மாதான்”.. – என்று இழுத்தான்….அவன் வாயினில் இருந்து வரும் காற்று, அன்றும் அவன் குடித்து வந்திருக்கிறான் என்பதை உணர்த்தியது அவளுக்கு, மீண்டும் மனதளவில் எரிச்சல் கலந்த சலனம் அடைந்தாள். “hall ல டிபன் ரெடி ஆக இருக்கு சாப்பிட்டுட்டு போய் படுக்குற வழிய பாருங்க”– என்றால் சங்கீதா சற்று வெறுப்பாகவும் கண்டிப்பாகவும்…. அவள் சொல்வதெல்லாம் என்னதான் காதில் கேட்டாலும் அவளின் இடுப்பும், பின் புற புட்டங்களின் வளைவும் அந்த பாவாடையில் அழகாக தெரிந்து அவனுடைய உஷ்ணத்தை அதிகரித்தது. ஒரு நிமிடம் மனைவியிடம் ரோஷத்தை மறந்து மீண்டும் அவளின் பின்னால் போய் பக்கத்தில் நின்று இடுப்பின் இரு பக்கங்களிலும் அவனது கைகளை வைத்து தடவி முன் பக்கம் தொப்புள் அருகே இறக்கி கொண்டு சென்றான். இதை கவனித்த சங்கீதா –“இப்போதான் குளிச்சிட்டு சுத்தமா இருக்கேன், பசங்கலோடையும் கொஞ்சம் சந்தோஷமா இருந்தேன், பக்கத்துல வந்து உங்க quarter ஸ்மெல் காமிச்சி என்னை மூட் அவுட் ஆக்காதீங்க, நாளைக்கு காலிலையும் எனக்கு நிறைய முக்கியமான வேலைகள் இருக்கு, நான் சீக்கிரம வேலைய முடிச்சிட்டு தூங்கணும், தயவு செஞ்சு என்னை தனியா விடுங்க.” என்று மிகவும் கண்டிப்பாக சொன்னாள். ஏய், தாலி கட்டினவன் நான் டி, கட்டின பொண்டாட்டிய தொடுறது ஜீவாதார உரிமை, அதனால ஒழுங்க நான் உன் கிட்ட இருக்கும்போது பேசாம என்னை allow பண்ணிடு, இல்லேன்னா வீனா நமக்குள்ள சண்டை வரும் ஏன் சண்டை வருதுன்னு கொஞ்சம் உட்கார்ந்து யோசிச்சி, அதுக்கு என்ன solution னு கண்டுபுடிச்சி, என்னை எப்படி சந்தோஷமாக்கலாம் னு முடிவு பண்ணி முயற்சி பண்ணு, அப்படி செஞ்சா நானே உனக்கு எல்லாத்தையும் குடுப்பேன், இப்படி திருடன் மாதிரி பொண்டாட்டி கிட்டயே பின்னாடி வந்து தடவ வேண்டாம். – சுட்டெரிக்கும் பார்வை பார்த்து பேசினால் சங்கீதா.. அவள் மனதில் இருப்பதெல்லாம் பேசி க் கொட்டிக்கொண்டிருக்க ,அதை எல்லாம் காதில் வாங்காமல் அவனுடைய கைகள் அவளுடைய இடுப்பை பிசைந்து, மேல் நோக்கி, ரவிக்கைக்கு மேல் அவளுடைய முளை சதைகளை அடி பாகத்தில் அமுக்க தொடங்கின, அப்போது கோவம் தாங்காமல் திரும்பி நின்று தன் கணவனை பார்த்த படி சங்கீதா “இவளோ பேசியும் கொஞ்சம் கூட காதுல வாங்காம சொரணை இல்லாம என் மேல கை வைக்குறீங்க…. அப்படின்னா, நான் உன்னை ஆம்பலையே இல்லைன்னு சொல்லுறேன், இதை கேட்டுட்டும் உனக்கு என்னை சீண்ட ஆசையா இருந்தால் நல்லா சீண்டிக்கோ. எனக்கு ஏதோ செவுத்துல உரசுர எண்ணம் தான் வரும்” என்று அவனின் முகம் பார்த்து அவன் ரோஷத்தை சீண்டும் வகையாக பேச அந்த பேச்சை கேட்டு மூக்கின் மேல் வேர்த்து ஆத்திரம் அடைந்த குமார் அவளை ஒரு நிமிடம் “என்னடி சொன்ன” என்று அதட்டும் வகையில் கத்த அப்பொழுது சங்கீதாவின் இளைய மகன் ரஞ்சித் எப்படியோ சத்தம் கேட்டு “அம்மா அம்மா” என்று ஓடி கிட்சன் உள்ளே ஓடி வர, அந்நேரம் குமார் அதிக கோவத்துடன் நின்றுகொண்டிருக்க, அதை ரஞ்சித் பார்க்க, உடனே தன் கைகளால் ஓடி அவனை தூக்கி இடுப்பில் வைத்துக்கொண்டாள் சங்கீதா “ஒன்னும் இல்லைடா, ஒன்னும் இல்லை தங்கம் இச் இச்” என்று சொல்லி முத்தங்கள் குடுத்து அவன் தலையை தடவி அவள் தோளில் சாய வைத்துக்கொண்டாள். அவள் தோளில் அழகாக படுத்துக்கொண்டு ஒரு விரலால் வாயினில் சப்பிக்கொண்டு தன்னுடைய முறைதுக்கொண்டிருக்கும் தந்தையின் கண்களை பயத்துடன் பார்த்தது. குமார் இதைக்கண்டு வெறுப்புடன் அவளை பிடித்து “திரும்புடி, உன்னை எப்போ வேணும்னாலும் தொட எனக்கு உரிமை இல்லையா?, நான் உன் புருஷந்தானே” என்று சொல்ல, அந்த கல்யாண சடங்கைதான் முடிச்சி வெச்சி உன்னை எனக்கு புருஷன்னு ஊர் அறிய சொல்லிட்டாங்களே அப்புறம் என்ன உனக்கு மட்டும் தனியா சந்தேகம்? என்று குத்தும் விதமாக வார்த்தைகளை உபயோகித்து பதில் சொல்ல, அவள் பேச்சை கவனிக்காமல், குழந்தை அவளின் தோளில் இருப்பதையும் கண்டுகொள்ளாமல் அவள் மீது மீண்டும் கை வைத்தான், அப்போது “செப்பா….” என்று பெருமூச்சு விட்டு மெதுவாக திரும்பி குமார் காதுகளுக்கு கேட்க்கும் விதமாக “போய் படுங்க, கட்டில்ல வெச்சிக்கோங்க….” திருந்தாத ஜென்மம் என்று யாருக்கும் கேட்கத வண்ணம் மெல்லிய குரலில் தனக்கு தானே எரிச்சலாக ரஞ்சித்துக்கும் குமாருக்கும் கேட்க்காத வகையில் கூறினாள். இரவு வேலைகள் அனைத்தையும் முடித்து விட்டு தனது பெட்ரூமுக்கு சென்றாள், லைட் அணைக்கப்பட்டு, வந்து தனது குழந்தைக்கும் புருஷனுக்கும் மத்தியில் படுக்க, அவளது நெஞ்சு அவளின் குழந்தையின் முகத்தருகே இருந்தது, முதுகை காமித்து படுத்தாலும் பரவாயில்லை என்று குமார் அவனது கைகளை அவளுடைய மார்பின் மீது வைத்திருந்தான். சற்றும் மணம் ஒட்டாதவளாய், தனது குழந்தையின் தலையில் தடவி, தட்டி தூங்க வைத்தாள் சங்கீதா, அந்த பிஞ்சு கைகளின் விரல்கள் அவளுடைய வயிற்றில் தொப்புள் உள் வைத்து தூங்க தடவி தேடிப்பார்க்க, அது அந்த குழந்தைக்கு கிடைக்காததால், “ஹ்ம்ம்” என்று லேசாக அழ, அந்த பிஞ்சு அழு குறள் கேட்டு “இல்லடா இல்லடா, இந்தா” என்று சொல்லி தொப்புளுக்கு மேல் கட்டிய பாவாடையின் நாடாவை லேசாக தானே அவிழ்த்து தளர்த்தி அதைக்கொஞ்சம் இறக்கி விட்டு அந்த சிறிய விரலை தானே எடுத்து தன் தொப்புளில் வைத்து “ஆறி ராரி புஜ்ஜி கண்ணா…… ஆறி ராரி செல்ல கண்ணா……” என்று அவளின் கொஞ்சல் தாலாட்டைக் கேட்டுக்கொண்டே சொக்கிய விழிகளுடன், சமத்தாக தூங்கும் அவளது குழந்தையின் முகத்தை ரசித்துக்கொண்டே மற்றொரு முனையில் புருஷனின் சீண்டல்களில் சிறிதும் உயிர் இல்லை என்பதை அவனுக்கு சீக்கிரமாகவே தன் குழந்தையை நெஞ்சோடு அனைத்து குழந்தையுடன் தானும் தூங்கி புரிய வைத்தாள் சங்கீதா…. அடுத்த நாள் காலை 5:30 மணிக்கு எழுந்து சுப்ரபாதம் பாட்டு போட்டு, கோலம் போட்டு, உள்ளே சென்று முகம் கழுவுகையில், யாரோ பெல் அழுத்தினார்கள், பால் பாக்கெட் போடா வரும் மருதனா என்று பார்க்க சென்றாள் சங்கீதா, பார்த்தவளுக்கு அவள் வீட்டு வாசலின் முன் ஒரு ஆச்சர்யம் காத்து இருந்தது. காலை நேர மிருதுவான வெளிச்சத்தில் சுமார் 16 அடி நீளத்துக்கும் மேல் ஒரு Benz கார் பல பலக்க நின்றுகொண்டிருந்தது. அதன் கதவில் IOFI Executives என்று எழுதி இருந்ததை கவனித்தாள் சங்கீதா. ஓட்டுனர் அவள் கையில் ஒரு கார்டு குடுத்தான் அதில் “We take pleasure in providing you our warm welcome to IOFI Mrs.Sangeetha Madam. We hope your consultation might help us reach our profit targetted for the annual year 2012. looking forward for your arrival – Mr.Raghav, CEO, IOFI, chennai, India.” என்று அதில் அச்சிடப்பட்டு இருந்தது. மனதுக்குள் ஆச்சர்யமும் உற்சாகமும் சேர்ந்து எட்டிப்பார்த்தது அவளுக்குள். காரின் கதவில் உள்ள IOFI எழுத்துக்களை படித்து விட்டு ஒரு நிமிடம் பிரமிப்பானவள், ஓட்டுனரிடம் “கொஞ்சம் 30 நிமிடம் wait பண்ணுங்க, நான் சில வேலைகளை முடித்து விட்டு வருகிறேன்” என்றாள்…. “பரவாயில்லை மேடம், நீங்க வழக்கமா உங்க bank குக்கு கிளம்புற நேரத்துலேயே வரலாம், 9 மணிக்கு மேல shed ல கார் இருக்காது, ஏன்னா கம்பெனியில் யாரவது பெரிய மனுஷனுங்க எதாவது வெட்டி காரணத்துக்காக காரை எடுத்துகுட்டு கம்பெனி செலவுல பெட்ரோல் வீனாக்குவாங்க, அதனால யாரவது executives எங்க factory க்கு வராங்கனா காலைலேயே இந்த வண்டிய எடுத்து block பண்ணி வெச்சிப்போம், நீங்க பொறுமையா வாங்க நான் பத்திரமா கொண்டு போய் இறக்கிடுறேன்” – என்று இதற்கு முன்பு சில ஆண் executive களுக்கு இப்படியெல்லாம் அதிகம் விளக்கம் தராத அந்த 50 வயதை தாண்டி காதோரம் நரைத்த முடிகளை கொண்ட அந்த ஓட்டுனர் சங்கீதாவிடம் என்னமோ அவர் இல்லை என்றாள் இந்த கார் ஓடாது என்பது போல நெத்தியில் சுருக்கம் தெரிய புருவங்களை ஏற்றி சிரித்து அவர் பங்குக்கு வழிந்தார். “ஒஹ் அப்படினா நல்லது, கொஞ்சம் இந்த paper படிச்சிட்டு இருங்க, time ஓடிடும், நானும் சீக்கிரம் வந்துடுவேன்..” – என்று சொல்லி தன் வாசலில் இருக்கும் தினத்-தந்தி, தின-கரன் பத்திரிக்கைகளை ஓட்டுனரிடம் குடுத்து விட்டு உள்ளே சென்றாள் சங்கீதா. ரூமுக்குள் சென்று நேற்றைய இரவு கூந்தலில் கட்டி இருந்த ஈர டர்கி towel ஐ ஹாலில் உள்ள chair மீது fan காற்றின் கீழ் காய வைத்திருந்தாள், அது சற்று காய்ந்திருப்பதை உணர்ந்து எடுத்துக்கொண்டு, ரூமுக்குள் சென்று நேற்றோடு காலியான gopuram பூசு மஞ்சள் தூள் டப்பாவை குப்பையில் போட்டுவிட்டு புதிய மஞ்சள் டப்பாவை தனது bureau வை திறந்து எடுத்துக்கொண்டாள், பிறகு தன் கழுத்தை தொட்டுப்பார்த்து “முதன் முதலில் consultation போகிறோம், ஏதாவது போடலாமா?..” என்று தனக்கு தானே மெலிதாக பேசிக்கொண்டே அவளிடம் இருக்கும் ஒரு சில chain களை பார்த்தாள், பிறகு வேண்டாம் இருப்பதே போதும் என்று சொல்லி, light beige நிற சேலையை எடுத்துக்கொண்டாள், அதற்கு matching blouse எடுத்துக்கொண்டு, சமீபத்தில் west side ல் ரம்யவுடன் சென்று வாங்கிய stone worked design வளையல்கள் மற்றும் கம்பல்கள் எடுத்துக்கொண்டாள். நேற்று இரவு கசங்காமல், சுருங்காமல் சுத்தி வைத்த மல்லிகைப்பூ வை அவள் பாத்ரூமில் இருந்து எடுத்து ஒரு கவருக்குள் போட்டு தனது fridge ல் வைத்திருந்தாள், அதையும் பிறகு கூடவே புதியதாய் துவைத்து மடித்து வைத்த துணிகளில் வெள்ளை நிற உள்பாவாடை ஒன்று, மற்றும் ஒரு செட் பிரா ஜட்டியை யும் எடுத்துக்கொண்டு, ரேடியோவில் சுப்ரபாதம் முடிந்ததை அடுத்து சினிமா பாடல்கள் தொடர்ந்தன, அதில் வந்த பாடல் “புத்தம் புது காலை, பொன் நிற வேலை,… என் வானிலே, புது ராகம் பாடும், சுக ராகம் கேட்க்கும், எந்நாளும் ஆனந்தம்” என்ற அலைகள் ஓய்வதில்லை படத்தின் இளையராஜாவின் மேனயான பாடல் ஒலிக்க, அதை humming செய்து கொண்டே பாத்ரூமுக்குள் சென்று உள்புறம் தாழ்பாள் போட்டாள். சீக்கிரமாகவே சோப்பும், மஞ்சளும் தேய்த்து குளித்து விட்டு முழுவதுமாய் தயார் ஆனா பிறகு கண்ணாடியை ப் பார்த்து ப் பூ வைக்க கைகளை தூக்குகையில் அவளுடைய அக்குள் பார்த்தாள். அதன் மீது நேற்று இரவு கவனித்த லேசான மயிர்களை பார்த்தாள், “அய்யோ நேத்து தான் waxing செய்யணும் னு யோசிச்சேன் ச்சா, சரி, இப்போதிக்கு நேரம் இல்லை…” என்று தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டு நேரத்தின் அவசரத்தால், உடனே சமையல் அறைக்கு சென்று அங்கே பால் பாக்கெட் கட் செய்ய வைத்திருந்த சிறிய கத்திரிக்கோளை அவசரமாக எடுத்து வந்து பாத்ரூம் கண்ணாடியின் முன் தனது இடது கையை தூக்கி அங்குள்ள அக்குள் மயிர்களை ஓரளவுக்கு trim செய்து கொண்டு, அதே போல் வலது கையை தூக்கி இடது கையால் மற்றொருபுறம் இருக்கும் அக்குள் மயிர்களையும் துல்லியமாக trim செய்து கொண்டாள். கூடவே Charlie strawberry flavour perfume ஐ அங்கு மெலிதாக spray செய்து கொண்டாள். வழக்கம் போல அவளுகேட்ட்ற lakme maroon lipstick ஐ உதட்டில் தடவிக்கொண்டு, தன் sleeveless ரவிக்கையில் இருக்கும் ஹூக் அனைத்தையும் முந்தானைக்குள் கை விட்டு தன் இரு முலைகளையும் இறுக்கி அணைத்து மாட்டிகொண்டாள். ரவிக்கையை அணிந்த பிறகு, விறு விறுயென கூந்தலை பின்னல் போட்டு, பூவை தலையில் வைத்து, slide போட்டுக்கொண்டு, புடவையை இடுப்பு பகுதியில் சீக்கிரமாக கட்டி முன் புறம் வயிற்று பகுதியின் முன் புடவை கொசுரை தன் அழகான nail polish வைத்த விரல்களால் ஹார்மொனியும் வாசிப்பது போல அழகாக மடித்து சற்று தொப்புளுக்கு மேல் இறுகிய பாவாடையின் உள் சொருகிக்கொண்டாள், குழந்தைகள் சத்தம் கேட்டு சீக்கிரமாகவே பாத்ரூமில் இருந்து வெளியில் வந்தாள், அவர்களுக்கு bread toast மற்றும் omlet செய்து விட்டு, குளிக்க அடம் பிடித்த ரஞ்சித்தை நன்றாகவே கொஞ்சியும் கெஞ்சியும் குளிப்பாட்டி, பள்ளி சீருடைகளை ஸ்நேஹாவுக்கும், ரஞ்சித்க்கும் அணியவைத்து, அவர்களுக்கு மதிய உணவுக்கு தயிர் சாதத்தை கட்டிக்குடுத்து break fast சாப்பிட வைத்து school van ல் அனுப்பிவிட்டு, கிளம்பிக்கொண்டிருந்த கணவனுக்கும் tiffen செய்து விட்டு வழி அனுப்பினாள். கிளம்பியவன் வெளியில் Benz car நிற்பதை ப் பார்த்து விட்டு உள்ளே வந்து சங்கீதாவிடம் கேட்டான்.. “என்னடி…. வெளியில என் கம்பெனி கார் நிக்குது.” – அவளைப்பார்த்து ஆச்சர்யமாகவும் அதே சமயம் புருவத்தை இறக்கி இவளுக்கா? என்ற எண்ணத்துடனும் ஏளனமாகவும் கேட்டான். “Excuse me குமார், உங்க கம்பெனி கார் இல்லை, நீங்க வேலை செய்யுற கம்பெனியோட கார், எனக்க்காகதன் வந்திருக்கு, ஏன் ஒரு தடவ கூட அதுல நீங்க போனதில்லையா?” – முந்தைய இரவில் அவனுடைய சீண்டல்கள் அவளுக்கு பிடிக்கவில்லை, கூடவே அவனுடைய ஆணாதிக்க பார்வையும் கேள்வியும் அவளை எரிச்சலடைய செய்தன, எனவே இது போன்று லேசாக கிண்டலும், குத்தும் வார்த்தைகளையும் சொல்லி உதட்டை “உ க்கும்….” என்று ஓரமாய் இழுத்து இதற்க்கு மேல் பதில் கிடைக்காது என்று முக பாவனை செய்தாள். “சம்பாதிக்குற திமிருடி அதான் பேசுற, உன்னை கல்யாணம் பண்ணேன் பாரு…. என் தலை எழுத்து..” – என்று அவன் கோவமாக கூறுகையில் சற்று சத்தமாகவே சிரித்தாள் சங்கீதா, அதை கேட்டு இன்னும் எரிச்சல் அடைந்தான் குமார்.. “என்னடி சிரிக்குற…”என்று கண்ணாடியை பார்துகொண்டிருந்தவளின் பின்னாடி நெருங்கினான், “நீ என்ன நினைக்குறன்னு தெரியுது, உன்னை கல்யாணம் பண்ணது என் தலயெழுத்துனு நீ சொல்ல கூடாது, நான் தான் சொல்லணும் னு தானே…” – முறைத்துக்கொண்டே வெட்டி கோவத்துடன் சீரும் பார்வையில் பார்த்தவனை கண்ணாடியில் அவன் முகம் பார்த்தபடியே “கேள்வியும் நானே பதிலும் நானே னு simple அ எனக்கு பதில் சொல்லுற வேலைய குறைசிடீன்களே!!” என்று சங்கீதா புன்னகைக்க அது அவனுக்குள் அதீத எரிச்சலையும் கோவத்தயும் ஏற்படுத்தியது.. கிட்டத்தட்ட நேற்று இரவு சங்கீதாவுக்கு சிறிதும் ஆர்வம் இல்லாதபோது அவளது உடலில் அவன் செய்த சீண்டல்களால் அவளுக்கு எப்படி இருந்ததோ அது போலவே!! “என் கம்பெனிக்கு நீ எதுக்கு வர இப்போ?” – எரிச்சலுடன் கேட்டன் குமார். நீங்க Junior designer அ வேலை பார்க்குற கம்பெனில நான் என்ன செய்ய போறேன்குற official details எல்லாம் நான் உங்க கூட ஷேர் பண்ண விரும்பல. கூடவே அது confidential, சொல்லுறதும் சொல்லாததும் என் விருப்பம், என் manager க்கு நான் சொன்னால் போதும். I dont want to disclose any of my professional stuff to a junior designer in IOFI.” என்று அவள் சொல்ல கோவமும் ரோஷமும்(!!) அதிகமாக தலை வரை எட்டியது, அனால் அவளுக்கு பதில் சொல்ல ஒரு வார்த்தை கூட தொண்டை வரை வரவில்லை குமாருக்கு. பதில் ஏதும் கூறாமல், தலையை திருப்பியவாறு விறு விறுயென வெளியே சென்று கம்பெனிக்கு கிளம்பினான் குமார்.

என்னதான் குத்தி பேசினாலும் ஒரு தடவையாவது உன்னை விட மேல வந்து காமிப்பெண்டி னு ஒரு வார்த்தை சொல்ல தோணலையா? குறைந்த பட்சம் அந்த வார்த்தை கூட வாயில இருந்து வரலைனா என்ன ரோஷம்கெட்ட .ஜென்மமோ – என்று மனதில் எண்ணி லேசாக சலித்துக் கொண்டிருக்க.. “மேடம் ready ஆகிட்டீங்களா?” – என்று ஓட்டுனர் வெளியில் இருந்து குறள் குடுத்தார். “ஆங் இதோ வந்துட்டேன்” – என்று முந்தானையை மீண்டும் ஒரு முறை சரி செய்துக்கொண்டு, பொட்டு செரியாக இருக்கிறதா என்றும் ஒரு முறை பார்த்துவிட்டு கிளம்பினாள்…. தனது handbag, lunch box, இரண்டையும் எடுத்துக்கொண்டு, பக்கத்து வீட்டு நிர்மலாவின் கதவை தட்டினாள் சங்கீதா, அப்போது நிர்மலாவின் மகன் rohit கதவை திறந்து “சொல்லுங்க சங்கீதா ஆன்டி” என்றான், “அம்மாவை கூப்பிடு கண்ணா” என்றாள் சங்கீதா. சொல்லுமா சங்கீதா, எதாவது உதவனுமா? – என்றால் நிர்மலா. ஒன்னும் இல்லை அக்கா இன்னிக்கி நான் என்னோட வண்டியில போகல…. வெளியில நிறுத்தி வெச்சி இருக்கேன், அப்போ அப்போ ஒரு கண் பார்த்துக்கோங்க, வேணும்னா எடுத்து use பண்ணிகொங்க கா, எனக்கு நேரம் ஆயிடுச்சி, கொஞ்சம் கிளம்பனும், நான் வரேன் கா – என்று கிட்டத்தட்ட அவள் குடித்தனம் செய்ய வந்த நாள் முதல் இன்று வரை அவளுக்கு பல விதத்தில் உதவி செய்து அவளுக்கு அக்கா ஸ்தானத்தில் இருந்து கொண்டிருக்கும் நிர்மலாவிடம், தனது வண்டியின் சாவியை குடுத்தாள். பிறகு “வாங்க வாங்க வண்டி எடுங்க” என்று சொல்லிக்கொண்டே ஓட்டுனரை நோக்கி விரைந்தாள். அந்த சொகுசு காரில் சங்கீதா ஏறிக்கொண்டு கிளம்புகையில், அந்த தெருவினில் உள்ள மற்ற பெண்கள் சற்று பொறாமையாக தான் பார்த்தனர். ஓட்டுனர் தனது rear view mirror ஐ சரி செய்கையில் சங்கீதாவின் படர்ந்த பொலிவான முகம் அதில் தெரிய, அதில் லேசாக மயங்கி, அவரது மணம் எதாவது அவளுடன் பேச வேண்டும் என்று ஆவலுடன் ஏங்கியது, அப்போது “மேடம் நீங்க எங்க கம்பெனிக்கு புதுசா வேலைக்கு செர்ந்திருகீங்கள?” என்று இழுத்தான்.. இல்லை.. – என்று அவரது முகம் பார்த்து மென்மையாக சிரித்துக்கொண்டு கூறினாள். அப்போ சும்மா இன்னிக்கி மட்டும் நீங்க வரீங்கள? – லேசாக சிரித்துக்கொண்டே கேட்டான் ஓட்டுனர். அப்போ அப்போ வருவேன்….என் வேலை விஷயமாக.. – என்று அவள் சொல்ல.. ஒஹ்…. உங்களுக்கு என்ன மேடம், படிச்சவங்க, அப்படிதான் நாலு இடத்துல கூப்பிட்டுகுட்டே இருப்பாங்க.. – என்று அவர் வழிந்தது சங்கீதாவுக்கு ஒன்னும் புதிதல்ல, பலரை இது போல் அவள் சந்தித்து இருக்கிறாள். அனால் ஓட்டுனருக்கு இதில் ஒரு சிற்றின்பம், இப்படி பேசுவதை தவிர அவரால் வேறு ஒன்றும் செய்ய முடியாது என்பது அவருக்கே தெரியும். கம்பெனியை கார் நெருங்க IOFI Welcomes you என்கிற போர்டை கார் ஜன்னல் வழியே பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள் சங்கீதா. ஒரு Red carpet முன்பாக கார் நிறுத்தப்பட்டது. காரின் கதவை திறக்க சங்கீதாவின் உயரத்துக்கு நிகரான ஒரு பெண் முட்டி வரை grey colour pencil skirt போட்டுக்கொண்டு மேலே கச்சிதமாக இடுப்பு வரை வரக்கூடிய சிவப்பு நிறத்தில் short tops அணிந்து கையில் ஒரு பூச்செண்டுடன் வந்து சங்கீதாவிடம் “welcome Mrs.sangeetha” என்று ஆங்கிலத்தில் வரவேற்றாள். ஒரு நிமிடம் சங்கீதா அவளை ஏற இறங்க பார்த்துவிட்டு மெலிதாக உள்ளுக்குள் ஆச்சர்யப்பட்டு புன்னகைதுக்கொண்டாள். “your good name please” என்று சங்கீதா கை கொடுத்தவாறு அவளிடம் கேட்க்க சங்கீதாவுக்கு கை குலுக்கிக்கொண்டே “Sanjana” என்றாள். சங்கீதா அவளின் tops மீது குத்தப்பட்டிருக்கும் badge ஐ கவனித்தாள், அதில் “Sanjana, CEO Personal Seceratory, IOFI Ltd..” என்று எழுதி இருந்தது. வெளியில் எங்காவது எதேச்சையாக சிலர் சங்கீதாவை ஒரு முறை பார்த்தால் எப்படி மறுபடியும் அவளை பலருக்கு பார்க்கத்தோணுமோ அது போலவே சங்கீதாவும் ஒரு நிமிடம் சஞ்சனாவை நன்கு தலை முதல் கால் வரை உற்று கவனித்தாள். good looking lady என்று மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டாள். என்ன சார், என் முத்தத்துக்கு wait பண்ணுறீங்களா? குடுக்கவா?… – என்றாள் சஞ்சனா ஓட்டுனரிடம் குறும்பாக.. ஓட்டுனர் ஒரு நிமிடம் சங்கீதாவை பார்த்துவிட்டு “இந்த பொண்ணு இப்படிதான் மா ரொம்ப வெகுளியா பேசும் நீங்க ஒன்னும் தப்பா நினைக்காதீங்க..” ஏன் சார் தயங்குறீங்க முத்தம் குடுப்பேன் சார், ஆனா ஒரு condition, வீட்டுல உங்க பொண்டாட்டி கிட்ட paper ல எழுதி sign போட்டு permission வாங்கிக்குட்டு வாங்க…தரேன் என்று கண் அடிக்க, அடுத்த நிமிடம் ஓட்டுனர் வண்டியுடன் அங்கிருந்து மேலும் பேச முடியாமல் ஓட்டம் பிடித்தார். சஞ்சனாவின் இந்த பேச்சும் போக்கையும் பார்த்து ஒரு நிமிடம் என்ன சொல்வதென்றே தெரியாமல் உறைந்து நின்றால் சங்கீதா. சஞ்சனா பற்றி சில குறிப்புகள்: சஞ்சனா மனதில் எதையும் வைத்துக்கொள்ள மாட்டாள். சில நேரங்களில் யாரையாவது வம்பிழுப்பது அவளுக்கு பிடிக்கும். வாக்குவாதம் செய்ய வேண்டுமானால் மூச்சு விடாமல் செய்வாள். மனதில் தோன்றுவதை உடனே போட்டு உடைப்பாள். அவளுக்கு வயசு 32, கல்யாணம் செய்து கொள்ளவில்லை. ஆண்களிடம் sexy ஆக பேசி கிண்டல் செய்வதும், ஒரு பெண் எப்படியெல்லாம் பேசக்கூடாது , இருக்கக்கூடாது என்று நமது சமுதாயம் சொல்கிறதோ அதற்க்கு எல்லாம் நேர்மாறாக நடப்பவள். மனதளவில் மற்றவர்களுக்கு உதவி செய்ய வேண்டும் என்கிற நல்ல மனது உடையவள், ஆண்களிடம் அவள் வைத்திருப்பது casual & careless behaviour தான். நண்பர்களை பொருத்தவரை பெண்களை விடவும் ஆண்கள்தான் அவளுக்கு அதிகம். மிகவும் தனது பாஸ் Raghav மீது அவளுக்கு அதீத மரியாதையும் அன்பும், யாருக்கும் தெரியாத லேசான காதலும் அவளின் மனதின் ஆழத்தில் இருந்தது. (கிட்டத்தட்ட இந்தியன் படத்தில் வரும் ஊர்மிலாவின் குணாதிசயங்கள் தான் அவளுடைய குணாதிசயங்களும்) IOFI கடல் போன்ற இடம், முழுவதும் செடிகள், மரங்கள், fountains என்று நிறையவே பச்சை பசேலென்று அந்த factory இருக்கும் இடங்களை அழகாக பகல் வெளிச்சத்தில் சூரியன் ஓவியம் போல தீட்டிக்கொண்டிருந்தன, இருவரும் Raghav இருக்கும் அறைக்கு செல்ல ஒரு 5 நிமிடம் நடக்க வேண்டியிருந்தது. அப்போது சங்கீதாவும், சஞ்சனாவும் பேசிக்கொண்டே நடந்தார்கள். “மேடம், நீங்க எந்த bank ல வேலை பார்க்குறீங்க?.- என்றாள் சஞ்சனா..” – நடக்கையில் தனது curling தலை முடியை நெஞ்சின் அருகே விரல்களால் சுருட்டிக்கொண்டே கேட்டாள்.. “Citibank, the city never sleeps” என்று சிரித்துக்கொண்டே சொன்னாள் சங்கீதா…. “ஒஹ் very nice, ஆனா உங்களை நான் ஒரு நிமிஷம் பார்த்ததும் அசந்துட்டேன்.” “ஏன்?” “நீங்க நல்ல உயரம், ரொம்ப சிகப்பாவும் இருக்கீங்க, நல்ல face features, அதுலயும் உங்க புருவம் ரொம்ப பக்காவா shape பண்ணி இருக்கீங்க, கூடவே you have lovely curves. பேங்க் ல வேலை பார்க்குரவங்க நிறைய பேர் இப்படி இருந்து நான் பார்த்ததில்லை. இங்கே modelling செய்ய மாசத்துக்கு 2 தடவையாவது auditon நடக்கும், அப்போ வரவங்க நூத்து கணக்குல இருப்பாங்க, அவர்களில் கூட யாருக்கும் இவளோ நேர்த்தியான வளைவுகள் இருக்காது. நீங்க ஏன் bank ல வேலை செய்யுறீங்க?” “I like the job thats why” – என்றாள் சங்கீதா, லேசாக சிரித்தவாறு சஞ்சனாவின் கண்களை நேருக்கு நேராக ப் பார்த்து.. “எங்க boss Raghav பத்தி எதாவது தெரியுமா உங்களுக்கு?” “ஹ்ம்ம் தெரியும், எங்க bank ல 2 crores deposit பண்ண வந்தப்போ பார்த்திருக்கேன், நல்லா பேசுவார்.” என்றாள் சங்கீதா சிரித்துக்கொண்டே.. “ஆமாம், இதுக்கு முன்னாடி பேசினதே இல்லைனாலும் நல்லா பழகினா போல ஒரு உணர்வை எர்ப்படுத்திடுவார். எதாவது டிரஸ் suggesstions குடுத்து இருப்பாரே?” – புருவத்தை உயர்த்தி தெரிந்தது போல கேட்டாள்…. “எப்படி அவளோ கரெக்டா சொன்நீன்ங்க?” – மீண்டும் அதே சிரிப்புடன் கேட்டாள் சங்கீதா,, “fashion அவருக்குள்ள ஊறி இருக்குற விஷயம் மேடம், என்னை முதல் முதலில் interview எடுத்தப்போ கூட இப்படிதான் சில suggesstions கொடுத்தார். அவர் கிட்ட எந்த தயக்கமும் இல்லாமல் பேசினால், நம்ம கூட நல்லா பழகுவார், you know some thing?, நான் ஒரு நாள் என் friend கல்யாணத்துக்கு கிளம்புகையில் எனக்கு ஒரு தர்க் மரூன் chamkki worked சேலையை அணிய சொன்னார், எனக்கு personally அது போன்ற சேலைகள் பிடிக்காது என்று விட்டுவிட்டேன், அனால் ஒரு வேலை போட்டால் நன்றாக இருக்குமோ என்று எண்ணி கட்டிப்பார்த்தேன், wow it was looking amazing on me sangeetha madam, சில நேரங்களில் நான் அவர் கிட்ட எனக்கு என்ன மாதிரி bikini போட்டால் நல்லா இருக்கும்னு கூட கேட்டு இருக்கேன்..” – என்று அவள் சிரித்துக்கொண்டே தரையை பார்த்து சொல்ல அவளின் முகத்தில் கண்னங்கள் லேசான சிவந்தன வெட்கத்தில். “ஒஹ் அவளோ close அ பழகுவாரா உங்க பாஸ்? அனால் அவர் குடுக்குற டிரஸ் tips உண்மையாகவே ரொம்ப நல்லா இருக்கும், அதை நான் ஒத்துக்குறேன். ஆனா bikini யை உங்க வீட்டுல உங்க கணவருக்கு எது பிடிக்குமோ அதை வாங்க வேண்டியதுதானே?” “அதுதான் Raghav கிட்ட இருக்குற plus point, அவர் கிட்ட நிறைய பேசினா, சகஜமான மண நிலையில் நமக்கு இருக்க தோணும். மற்றபடி எனக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆகல Mrs. Sangeetha, ஏன் னு கேட்காதீங்க, simply I dont like it. அவளோதான்.” பேசிக்கொண்டே Raghav இருக்கும் இடத்திற்கு சென்றார்கள். “கொஞ்சம் இருங்க யார்கிட்டயாவது பேசிக்குட்டு இருக்காரா னு பார்த்துட்டு வந்துடுறேன்.” என்றாள் சஞ்சனா.. 2 நிமிடத்திற்கு பிறகு, “உள்ள வாங்க சங்கீதா” என்றாள் சஞ்சனா.. Marble floring செய்யப்பட்டு, wooden cushion chairs வைத்து, சுவரின் ஓரங்களில் செயற்கை செடிகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டு மேல் நாட்டு பொருட்களால் அலங்கரிக்க பட்டு இருந்தது அந்த அறை, புதியதாய் varnish அடிக்கப்பட்ட நீளமான பளபளக்கும் மேஜையின் மீது சங்கீதா உள்ளே வருவதின் பின்பம் எதிரொலிக்க (reflection) அதை Raghav ஒரு நிமிடம் கவனித்து அவளை நிமிர்ந்து மேல்நோக்கி பார்த்தான். அன்று bank ல் அவள் உட்கார்ந்து இருக்கையில் அவளை முழுவதுமாய் பார்க்காதவன், என்னதான் பல பெண்களை தனது fashion உலகில் பார்த்திருந்தாலும் இன்று அவளை ஒரு நிமிடம் தலை முதல் கால் வரை நிர்க்கும்போழுது பார்க்கையில, மிகவும் புதியதாய் பார்ப்பது போல இருந்தது அவனுக்கு. “வாங்க Mrs.Sangeetha உட்காருங்க, what you would like to have? hot or cold? என்று அவன் கேட்க்க, water please என்றாள் சங்கீதா, Raghav சஞ்சனாவை நோக்கி if you dont mind can you get us some water” என்றான். “அப்புறம்….. சொல்லுங்க சங்கீதா மேடம், காலைல டிரைவர் ஒழுங்கா கூட்டிக்குட்டு வந்தார?” “yeah no problem Raghav, ரொம்பவும் comfortable journey, thanks. என்றாள்.’ “no no its our pleasure…. “ என்று அவர்கள் இருவரும் பேசுகையில் சஞ்சனா அவர்கள் இருவருக்கும் மேஜையின் மீது தண்ணீர் வைத்தாள். “thanks sanjana, நம்ம போன வருஷத்துக்கான income & profits இருக்குற accounts புக் குடுங்க” என்று சொன்னான். அவைகள் அனைத்தையும் கொண்டு வந்து மேஜையின் மீது வைத்தாள் சஞ்சனா. அதில் இருக்கும் அனைத்து விஷயங்களையும் துல்லியமாக அலசி ஆராய்ந்தாள் சங்கீதா.. எதில் கம்பெனிக்கு வருமாணம் குறைகிறது, எதில் அதிகரிக்கிறது, எந்த செலவுகளை தவிர்க்கலாம், எதில் பணத்தை அர்த்தத்துடன் செலவு செய்யலாம், என்று தனது official diary யில் ஏற்கனவே prospectus பார்த்து எழுதி வைத்த குறிப்புகளை தற்போதிய accounts book ல் இருக்கும் கணக்குகளுடன் ஒப்பிட்டு பார்த்து, Raghav இருக்கும் அறையின் சுவரில் தொங்க விட்டிருக்கும் white board ல் marker வைத்து அதில் தனக்கு தோன்றியதை முழுதும் எழுதி விளக்கம் குடுத்தாள் சங்கீதா. அவற்றை நன்கு கூர்ந்து கவனித்த ராகவ் 2 நிமிடங்கள் ஒன்றும் பேசாமல் இருந்தான். சஞ்சனாவும் ஒரு நிமிடம் “பாஸ் என்ன யோசிக்குறீங்க?” என்று கேட்க்க… This is amazing, and I believe the strategies what you have provided will surely increase my profit this year atleast by another 30% என்று Raghav ஆங்கிலத்தில் ஒரு நிமிடம் அவள் சொன்ன குறிப்புகளை பார்த்து வியந்து பாராட்டி பேசிக்கொண்டிருந்தான். “I just did my job sir” என்றாள் சங்கீதா அடக்கத்துடன் புன்னகைத்துக்கொண்டே.. “பார்த்தீங்கள?… திரும்பவும் sir போடுறீங்களே… ஏன் இப்படி?” “oh yes, மறந்துட்டேன், sorry… I just did my job Mr.Raghav… இப்போ கரெக்டா பேசிட்டேனா?” என்று அவள் தலை ஆட்டி சிரித்து கேட்க்கையில், அவள் சிரிப்பும், இதழும் கண்களும் மட்டும் அல்ல, அதனுடன் அவளுடைய காதில் இருக்கும் கம்பளும் அவள் தலை அசைப்பதற்கு ஏற்றவாறு ஆடியது மிக அழகாக இருந்தது Raghav வின் கண்களுக்கு.. “சஞ்சனா, சங்கீதா மேடம் சொன்ன குறிப்புகள் அனைத்தையும் உங்க system ல நோட் பண்ணிக்கோங்க, மற்றபடி நம்ம customers நடத்துற garments க்கு நாம எடுத்த assignments எல்லாம் on track ல போகுது இல்ல? ஏன்னா அது ரொம்ப முக்கியம், ஒரு நாள் கூட delay ஆனா நம்ம பேரு கெட்டுடும்” – Raghav பேசிக்கொண்டிருக்கையில் சங்கீதா அவனை ஒரு முறை கவனித்தாள், அவன் வெள்ளை நிற முழுக்கை சட்டை அணிந்து தனது கைகள் ஆட்டி பேசுகையில் அவனுடைய Seiko steel watch அவன் கைகளில் சல சலவென ஆடுவதும், அவன் மீது இருந்து வரும் மெலிதான perfume ஸ்மெல், பேசுகையில் அங்கும் இங்கும் அலையும் அவனுடைய தலை முடி, trim செய்த தாடி, கூர்மையான கண்கள், சுறுசுறுப்பு, அனைத்தையும் ஒரு நிமிடம் பார்த்து அவளுடைய கல்லூரி நாட்களில் அவள் பார்த்து மிகவும் வியந்த சில ஆண்களை நினைத்துக்கொண்டாள். அவ்வப்பொழுது சங்கீதாவின் உடல் வளைவுகள் Raghav வின் கவனத்தை ஈர்த்தது, அவன் சில நேரங்களில் அவளை கவனிப்பது சஞ்சனாவுக்குள் சஞ்சலத்தை ஏற்ப்படுத்தியது. சஞ்சனா, சங்கீதா மேடம் க்கு நம்ம factory முழுவதும் ஒரு small விசிட் கூட்டிட்டு போங்களேன். என்று Raghav சொல்ல, “கண்டிப்பாக Raghav” என்று சொல்லிவிட்டு சங்கீதாவை அழைத்து சென்றாள் சஞ்சனா. Factory முழுவதும் சுத்தி ப் பார்த்தாள் சங்கீதா… ஒரு பாகத்தில் நிறைய miscellenious வகை சேர்ந்த ornaments இருந்தது, கைகளுக்கு டிசைன் bracelets, மூக்குத்தி மற்றும் அதில் பலவகைகள், முத்து மாலைகள், தொப்புள் வலயங்கள், இடுப்புக்கு அணியும் hip chains, போன்ற பொருட்கள் தயார் ஆகிக்கொண்டிருந்தன. மற்றொரு புறம், சேலைகள், பாவாடைகள், half-sarees, அதிலும் sleeveless வகைகள், வித விதமான blouse கள், உள்ளாடைகள் என்று மற்றொரு பக்கம் தயார் ஆகிக்கொண்டிருந்தன. இவற்றையெல்லாம் பார்த்த பொழுது, prospectus ல் அவள் பார்த்த honey moon saree நியாபகத்துக்கு வர, சஞ்சனாவிடம் அதை பற்றி கேட்டாள் சங்கீதா… சஞ்சனா.. நான் உங்க கம்பெனி prospectus ல் honey moon saree என்று ஒரு வகையான புடவையை ப் பார்த்தேன், கூடவே அதற்க்கு matching ஆக நிப்போஸ் என்று ஒரு வகையான blouse இருப்பதாகவும் போட்டு இருந்தது. இவை இரண்டை பற்றியும் description குடுத்து இருந்தார்கள். அனால் அதற்க்கு picture எதுவும் குடுக்கலை. if you dont mind நான் அந்த புடவையும் அந்த நிப்போஸ் blouse ம் எப்படி இருக்கும்னு பார்க்கலாமா? – மிகவும் ஆர்வமாய் கேட்டாள் சங்கீதா. ”ஏன் மேடம் உங்களுக்கு இந்த ஆசை?” சங்கீதா சொன்னதை கேட்டு சற்று சத்தமாகவே சிரித்துவிட்டாள் சஞ்சனா…இரு கைகளையும் வாயில் வைத்து மூடியபடி பின் பக்கம் லேசாக தலையை சாய்ந்து பிறகு முன் பக்கம் நிமிர்கையில் அவளது red short tops லேசாக மேலே ஏறிவிட, சஞ்சனாவின் தொப்புள் தெரிந்தது…. அக்கம் பக்கம் ஒரு நொடி பார்த்துவிட்டு அவளுக்கு கைகளால் ஜாடையாக இடுப்பருகே காண்பித்து மூடிக்கொள் என்றாள் சங்கீதா.., – “ஒஹ் அதுக்கென்ன மேடம், தெரிஞ்சா தெரிஞ்சிட்டு போகுது, இப்போ யாரவது பிச்சி தின்னுடவா போறாங்க… கூடவே அது எனக்கு பார்க்க அழகா இருக்குறதால freeya விட்டுடுறேன், ஒரு வேலை உங்களை மாதிரி எனக்கும் இருந்தா முடிக்கலாம், I am youth sangeetha mam” என்று குறும்பு சிரிப்புடன் சொன்னாள் சஞ்சனா.. “ஹேய் சஞ்சனா, என்ன உங்க நக்கல் ஓவரா போகுது? நான் family lady, அதனால எனக்கு எல்லாம் சாதாரணமா இருக்கும்னு நினைச்சீங்களா? நான் சில காரனங்களுக்காகதான் என் தொப்புள் தெரியாம சேலை கட்டுறேன், நானும் மத்தவங்க மாதிரி முழு இடுப்பையும் தொப்புலையும் காட்டுறா மாதிரி சேலை காட்டிக்குட்டு வந்தா எனக்கென்று இருக்கும் ஒரு status ஐ நானே கேடுத்துகுறா மாதிரி ஆகிடும். அதான் அப்படி பன்னுறதில்லை – என்று சங்கீதாவும் சிரித்துக்கொண்டே சஞ்சனாவிடம் கூறினாள்…. “மேடம் அப்படியெல்லாம் பண்ணிடாதீங்க, you have dangerous hip curves, நான் ஏதோ விளையாட்டுக்கு சொன்னேன், நீங்க பாட்டுக்கு என்னை மாதிரி பொண்ணுங்களுக்கு போட்டியா வந்தா இங்கே பல ஆண்களோட மனசு சஞ்சலப்படும் கூடவே பொண்ணுங்களும் பொறாமை ப் படுவாங்க,…. நான் ஏன் சிரிச்சென்னா திடீர்னு honey moon saree & நிப்போஸ் blouse பத்தியும் ஆர்வமா கேட்டீங்களே னு தான்..” – சங்கீதாவின் அருகினில் வந்து சிரித்துக்கொண்டே அவள் காதுகளில் மட்டும் கேட்க்கும் வகையில் சொன்னாள் சஞ்சனா…. “சும்மா ஒரு ஆர்வத்துலதான் கேட்டேன், ஏன் நான் பார்கக்கூடதா?” – சஞ்சனா கேட்க்கும் விதத்தை பார்க்கையில் கேட்க்கக்கூடாதது ஏதாவது கேட்டுவிட்டோமோ என்று ஒரு நிமிஷம் யோசித்தாள் சங்கீதா.. “உங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகிடுச்சா சங்கீதா மேடம்?” – சஞ்சனாவின் வலது கை விரல்கள் அவளது curly தலை முடியை முன்பக்கம் வலது பக்க மார்பு மீது விட்டவாறு தடவிக்கொண்டே சிறிய ஆர்வத்துடன் கேட்டாள்…. “come on sanjana, எனக்கு வயசு 37, கல்யாணம் ஆகிடுச்சி, கூடவே ரெண்டு குழந்தைகளும் இருக்கு ஏன்? – என்று லேசாக நெஞ்சருகே தன் தாலியை சஞ்சனாவிடம் காண்பித்து ஆச்சர்யமும் கலவரமும் கலந்த படி கேட்டாள் சங்கீதா.. “nice, உங்க தோற்றத்துக்கும் நீங்க சொன்ன வயசுக்கும் சம்மந்தமே இல்லாதது போல இருக்கு.. நான் நினைச்சது கல்யாணம் ஆகி ரெண்டு குழந்தைக்கு கூட அம்மா ஆகிடீங்க, ஆனாலும் சில விஷயத்துல பெண்களோட ஆர்வம் குறைய மாட்டேங்குது னு நினைச்சேன் அதான் ஆச்சர்யப்பட்டேன்…- என்று புன்னகைத்தாள் சஞ்சனா..” “உங்களுக்கு புடவை மீது ஆர்வம் குறைஞ்சிடுச்சா சஞ்சனா?” என்று சற்று கண்களால் கேள்வி எழுப்புவது போல சிறிய நக்கலுடன் புருவத்தை உயர்த்தி கேட்டாள் சங்கீதா.. “howcome? உங்களுக்கே அந்த சேலைய பார்க்குற ஆர்வம் இருக்கும்போது எனக்கு 32 தான் ஆகுது, அந்த honey moon சேலைய கட்டிகுட்டு real honey moon கொண்டாடுற அளவுக்கு ஆர்வமாய் இருக்கேன் மேடம் நான். என்று சிரித்துக்கொண்டே நட்ப்புனர்வோடு சிரித்து பேசினாள் சஞ்சனா… கை தட்டி உதவி செய்யும் பெண் ஒருவளை கூப்பிட்டு அவள் காதில் விஷயத்தை சொல்லி அனுப்பினாள், அந்த பெண் சற்று நேரத்தில் கையில் ஒரு box உடன் வந்தாள், அதை தனியாக பக்கத்தில் இருக்கும் staff room க்கு எடுத்து சென்று சங்கீதாவை அங்கே அழைத்து சென்று காண்பித்தாள் சஞ்சனா.. அந்த சேலையை பார்த்தவுடன் சங்கீதாவின் முகத்தில் சிரிப்பு வந்து விட்டது, அவ்வளவு transparent “இதை கட்டிக்குறதுக்கு பதிலாக கட்டிகாமலேயே இருக்கலாமே” என்று சொல்லி சங்கீதா சிரிக்க… “ பின்ன honey moon ல இழுத்து போர்த்திகுட்டு பூஜை பண்ணுவாங்களா என்ன?” என்று பதிலுக்கு சஞ்சனா குறும்பாக சிரிக்க, box ன் அடியில் பட்டை பட்டையாக சில துணிகள் இருந்தன.. அதில் buttons வைத்து இருந்தது, தொட்டுப்பார்க்க மிகவும் soft ஆக இருந்தது.. சங்கீதா அதில் இருக்கும் buttons அனைத்தையும் இணைத்த பிறகு அந்த துணியில் வந்த வடிவத்தை பார்த்தாள் அவளுக்கு இன்னும் என்ன என்று புரியாதது போல இருந்தது… சங்கீதா என்னவென்று தெரியாமல் முழிப்பதை கவனித்த சஞ்சனா மீண்டும் சத்தமாக சிரித்தாள். சங்கீதா அவர்கள் இருக்கும் staff roomன் கதவருகே சென்று கொஞ்சம் அழுத்தி சாத்தி விட்டு “போதும் மெதுவ சிறிங்க, எனக்கு இது என்னனு ஒன்னும் தெரியல, ஒத்துக்குறேன் நீங்களே சொல்லுங்க இது என்ன?” என்று சங்கீதா சொல்ல.. சஞ்சனா அவள் கையிலிருந்து அந்த துணியை வாங்கி, தன் மார்புகள் மீது மாட்டி காண்பித்தாள்.. அதை பார்த்து “ச்ச்சி என்ன கன்றாவி இது, blouse னுடைய ரெண்டு cups க்கு நடுவுல இவளவு பெரிய ரெண்டு ஓட்டையா?… அப்போ வெறும் மார்போட சைடு எல்லாம் முடிக்கலாம் ஆனால் நம்ம முளை காம்பு மட்டும் மூடாம சென்டர்ல தெரிஞ்சிட்டு இருக்குமா?… என்று குழந்தைத்தனமா ஒரு Girlish ஆன சிரிப்பும் வெட்கமும் கலந்து கேட்டாள் சங்கீதா…. “you are absolutely correct, isn’t this exciting sangeetha mam? இந்த blouseக்கு ஏன் நிப்போஸ் னு பேரு வந்துச்சி தெரியுமா? nipples + expose ரெண்டையும் சேர்த்து nippose னு இதுக்கு பேரு வெச்சோம்…. அதனால்தான் இதை prospectus ல நாங்க போடல மேடம் என்றாள் சிரித்துக்கொண்டே.” அப்போது உள்ளே பெருக்குவதற்கு ஒரு வயது முதிர்ந்த பெண் ஒருவர் வந்தார், அவர் சங்கீதாவை ஒரு நிமிடன் பார்த்துவிட்டு யாரும்மா இந்த அழகி என்று தனது பாக்கு போட்ட பல்லை காமிது சிரித்து கொண்டே சஞ்சனாவிடம் கேட்க்க, சஞ்சனா அவளுக்கே உரிய கிண்டலுடன், “சும்மா வலைவா இடுப்பு இருக்குறவங்க எல்லாம் அழகி ஆகிட முடியுமா பாட்டி… பெருக்குற வேலைய மட்டும் பாரு. வேணும்னா என்னை மட்டும் அழகி னு சொல்லு மத்தவங்கள சொன்னா இந்த சஞ்சனா ஒத்துக்க மாடா” சஞ்சனாவுக்கே உரிய trade mark குறும்புடன் சிரித்து கொண்டே கூறினாள்….. இதை கேட்ட அந்த பாட்டியம்மா “சரி சரி நான் னஎன் வேலைய கவனிக்குறேன், உன் கிட்ட வாய் குடுத்தா வேலை நடக்காது” என்று சொல்லி கஷ்டப்பட்டு குனிந்து பெருக்கினால். என்னதான் சஞ்சனா விளையாட்டுக்கு சொன்னாலும் அது ஒரு நிமிடம் சங்கீதாவுக்கு விளையாட்டாக எடுத்துக்கொள்ள முடியவில்லை, ஆனாலும் அதே சமயம் அந்த உணர்வுகளை தன் முகத்திலும் பேச்சிலும் கூட காட்டிக்கொள்ளவில்லை, மாறாக அவள் வெகுளியாக பேசும் விதம், பழகிய சற்று நேரத்தில் நட்புடன் பழகும் பேச்சு, இவைகளை நினைக்கையில் அவளிடம் கோவத்தை காண்பிக்க தோன்றவில்லை சங்கீதாவுக்கு.. நேரம் மாலை 5 மணி ஆக, சஞ்சனாவிடம் “சரி அப்போ இன்னிக்கி நான் கிளம்புறேன், என்னுடைய அடுத்த schedule நாளைக்கு காலைல, lets meet tomorrow morning” என்று சொல்லி தனக்கு வெளியில் காத்திருக்கும் அதே Benz காரில் ஏறி தனது வீட்டிற்கு விரைந்தாள் சங்கீதா. சங்கீதா விடைபெறுகையில் “very sincere, sensitive, innocent & must be having lot of regrets for loosing many happiness in her life” – என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டாள் சஞ்சனா…. வீட்டை அடைந்த நேரம் குழந்தைகளும் வந்து சேர்ந்தனர், வழக்கம் போல அன்று அவர்களுக்கு குடிக்க பால் சுடவைத்து குடுத்து விட்டு TV on செய்து அமர்கையில் வீட்டு calling பெல் அழுத்தப்பட்டது, யாரென்று பார்த்தாள் சங்கீதா, பக்கத்துக்கு வீட்டு நிர்மலா அக்காவின் மகன் rohit நின்று கொண்டிருந்தான், தன் கையில் அன்று காலை சங்கீதா குடுத்துவிட்டு சென்ற தன் வண்டியின் சாவியை வைத்துக்கொண்டு… ரோஹித் பற்றி சில குறிப்புகள்: 11 வயது முடிந்து 12 வயது ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது, கடந்த 2 ஆண்டுகளாக அவனுக்கு சங்கீதா ஆண்டியை நன்றாக தெரியும். அதாவது அவளிடம் பேச ஆரம்பித்தது அந்த 2 வருடத்தில்தான், அதற்க்கு முன் அவளை பார்த்தால் அவள் வாங்கிக்கொடுக்கும் biscuits chocolates எல்லாம் வாங்கிக்கொண்டு உள்ளே ஓடி விடுவது, அல்லது ஒன்று இரண்டு வார்த்தைகளில் பேசிவிட்டு சென்றுவிடுவதுமாக இருப்பான். சில வாரங்களுக்கு முன் ஒரு நாள் அவன் சங்கீதா ஆன்டியின் வீட்டில் ஸ்நேஹா வுடனும் ரஞ்சித்துடனும் பந்து விளயாடிக்கொண்டிருக்கையில் ஸ்நேஹா பந்தை ஓங்கி அடிக்க அது சுவரில் ஒரு ஓரமாய் பட்டு, அது திடீரென்று பெட்ரூம்குள் பாதியாக சாத்தி வைத்த கதவை முட்டி உள்ளே சென்று அங்குள்ள கட்டிலின் கீழ் சென்றுவிட்டது, அதை எடுக்க உள்ளே சென்றவன் இந்த க் காட்சியை பார்த்தான் – குளித்து முடித்த பிறகு சங்கீதா தனது நெஞ்சில் கட்டிய ஈர பாவடையை அவிழ்த்து விட்டு அவளுடைய ஈரமான உடலில் ஒரு துணியும் இல்லாமல் தனது bureau வை திறந்து பிரா, ஜட்டியை எடுத்து அணிந்து கொண்டிருந்தாள், கிழே ஜட்டியை மட்டும் அணிந்து விட்டு மேலே பிரா அணியும்போது bureau வின் கண்ணாடியில் rohit கதவின் அருகே நிற்பதை பார்த்து உடனே அதிர்ந்து தன் இரு கைகளாலும் முலைகளின் மீது சட்டென்று மூடியவாறு, “கண்ணா என்னடா பண்ணுற இங்கே, ஒரு நிமிஷம் வெளியில இருடா ஆண்டி டிரஸ் போட்டுட்டு வந்துடுறேன், சரியா?” என்று சிரித்து அன்பாக சொல்ல “சரி ஆன்டி, எனக்கு கட்டில் அடியில இருக்குற பந்து வேனும் அதை எடுக்கத்தான் வந்தேன்” என்று பாவமாக சொல்ல “ சரி இரு என்று மேலே ஒரு டவலால் கை வைத்து மூடிக்கொண்டு, சற்று முன் அணிந்த ஜட்டியுடன் அவள் முட்டிக்கால் போட்டு குனிந்து கட்டில் கீழ் இருக்கும் பந்தை அவள் கை நீட்டி எடுக்கையில் என்னதான் கையால் தனது டர்கி டவலை அழுத்தி பிடித்தாலும், டவலில் இருந்து லேசாக நழுவிய அவளுடைய பால் நிறம் கொண்ட முலைகளையும், குளித்து முடித்து ஈரம் சொட்ட குனிந்து பந்தை எடுத்து குடுக்கையில் அவளின் உடல் வளைவுகளை தலை முதல் கால் வரை ப் பார்த்தான் ரோஹித். பார்த்த அந்த கணமே அவன் மனதில் எந்த சலனமும் தோன்ற வில்லை, சாதாரனமாக விளையாடிவிட்டு வீட்டிற்க்கு சென்றான். அன்று இரவு வீட்டிலும் video games விளையாடி விட்டு அவன் hall ல் படுத்து தூங்குகையில், அவனது பெற்றோர்கள் TVயில் அன்று இரவு புத்தம்புது சினிமா பாடல்கள் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் நிகழ்ச்சியை வைத்தார்கள், அதில் ஹீரோ, ஹீரோயின் இனைந்து செய்யும் கச முசா நடனக்காட்சிகளும், ஹீரோயின் உடைகளும், அவர்கள் பாடலில் உச்சரிக்கும் வார்த்தைகளும் அவன் மனதில் வயதுக்கு மீறிய கற்பனைகளை உருவாக்கியது. அவன் அன்று காலை சங்கீதா ஆன்டியை பார்த்தது அடிக்கடி நினைவுக்கு வர அன்று இரவு முழுவதும் அவனுக்குள் ஏதோ ஒரு விதமான, அதே சமயம் சில வினோதமான உணர்வுகள் எழுவதை உணர்ந்தான். மேலும் அது போன்று சங்கீதா ஆண்டியை பார்க்க நேர்ந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று அவ்வப்பொழுது அவன் மணம் ஏங்கியது. (இப்போது…) கதவை திறந்த சங்கீதா ரோஹித் நிற்பதை பார்த்தாள் ….. ஹேய் ரோஹித் கண்ணா…. ஆண்டிக்கு சாவி குடுக்க வந்தியா? என் சமத்து…. என்று சொல்லி வீட்டின் உள்ளே அழைத்து அவனுக்கும் ஒரு டம்ளர் பால் குடுத்துவிட்டு “பசங்களோட விளையாடிட்டு இரு கண்ணா….” என்று சொல்லிவிட்டு பாத்ரூமுக்கு சென்று, எப்போதுடா இதில் இருந்து விடை பெறுவோம் என்பதுபோல் தன் சேலை, இறுக்கமான ரவிக்கை, பாவாடை, உள்ளாடைகள் அனைத்தையும் அவிழ்த்து அங்கிருக்கும் ஸ்டாண்டில் தொங்க விட்டு, நைட்டியில் ஆயாசமாக வந்து TVயில் ஓடிக்கொண்டிருந்த தங்கம் சீரியலை hall ல் இருக்கும் chair ல் அமர்ந்து தனது இரு முட்டிகளையும் மடக்கி பாதங்களை chair மேலே வைத்துக்கொண்டாள். ரோஹித், ரஞ்சித்துடன் விளயாடிகொண்டிருக்கையில், மேலே ஓடும் fan காற்றில் அவ்வப்பொழுது சங்கீதா ஆண்டியின் நைட்டி லேசாக பாதங்கள் அருகே பறந்து side ல் ஒதுங்குவதை கவனித்து, சங்கீதா அமர்ந்து இருக்கும் chair அருகில் வந்து தரையில் அமர்ந்துகொண்டான். அப்பொழுது hall tube light வெளிச்சத்தில் சங்கீதா ஆண்டியின் நைட்டி fan காற்றில் லேசாக நகர்கையில், தன் சங்கீதா ஆண்டி கருப்பு நிற ஜட்டி அணிந்து இருப்பது அவன் கண்களுக்கு நன்கு தெரிந்தன.. அந்த ஜட்டி அவளது அந்தரங்க ப் பெண் உறுப்பை மூடி, இரு பெரும் மென்மையான சூத்தின் சந்துக்குள் அழுத்தமாக சொருகி இருந்தது.., ஜட்டியின் அருகே இரு பக்கமும் தொடைகளின் உள்புறம் இருந்து சூத்து வரை செல்லும் curvey lines அவன் கண்களுக்கு விருந்தானது. அவனது கண்கள் சங்கீதா ஆண்டியின் நைட்டியினுள் ஆழ்ந்து இருக்க…. அவளது கண்களோ TV சீரியலில் ஆழ்ந்து இருந்தது. Telephone மணி அடிக்க எழுந்து சென்றவள் receiver ஐ காதில் வைத்தாள், அப்போது டோபி காரர் வெளியில் calling bell அழுத்த “ச்ச்சே எல்லாம் ஒரே நேரத்துல வந்தா என்ன செய்வேன்? என்று லேசாக அலுத்துக்கொண்டு கதவருகே போனாள், டோபி காரனை நாளை காலை வருமாறு சொல்லிவிட்டு telephone பக்கம் மீண்டும் சென்றாள். வங்கி விஷயமாக வந்த கால் அது. குழந்தைகள் அனைவரும் விளையாடிக்கொண்டிருக்க சமைக்கலாம் என்று எழுந்து சென்றவள், “தோபிக்கு துணியை எடுத்து வைத்து விடலாம் இல்லையென்றால் நாளை காலை அவன் வேற உயிரை எடுப்பான்” என்று மனதில் யோசித்து அதை முதலில் செய்ய ஆரம்பித்தாள், பிறகு துணிகளை எண்ணிக்கொண்டு ஒரு basket ல் போடும்போது எண்ணிக்கையில் ஒன்றிரண்டு குறைந்தது, “இன்னிக்கி நாம அவுத்தது கூட சிலது எங்கே னு தெரியலையே….தேடலாமா” என்று அவள் எண்ணுகையில் மணி ஓடிக்கொண்டே இருந்தது, இது சரி வராது நாளைக்கு காலிலேயே பார்த்துக்கலாம் என்று சொல்லி சமைக்க ஆரம்பித்தாள்.. விளையாடி களைத்துப்போன குழந்தைகள் (rohit உட்பட) சாப்பிட்டு முடித்து விட்டு தூங்க சென்றார்கள், ரோஹித் சங்கீதாவிடம் “ tiffin நல்லா இருந்துச்சி ஆன்டி, தேங்க்ஸ் ஆன்டி” என்று மழலையாக சிரித்து சொல்லும்போது “எனக்கு நீ தேங்க்ஸ் எல்லாம் சொல்ல கூடாது, இதுவும் உன் வீடு மாதிரித்தான் சரியா…” என்று சொல்லி அவன் கண்ணத்தில் இருபக்கமும் முத்தம் குடுத்து இரவு தூங்குவதற்கு அவன் வீட்டிற்கு அனுப்பி வைத்தாள். சங்கீதா படுக்க பெட்ரூம் உள் செல்கையில், அவனது கணவன் காலையில் அவள் பேச்சால் பாதிக்க பட்டவன் போல் போலியாக முக பாவனை வைத்துக்கொண்டு செய்த tiffan ஐ சாப்பிட்டு விட்டு வந்து படுத்தான். இதற்கு சங்கீதாவிடம் இருந்து எந்த reaction னும் வரவில்லை என்பது மற்றொரு எரிச்சல் அவனுக்கு. பக்கத்து வீட்டில் நிர்மலா அவளது மகன் rohit ஐ சாப்பிட வருமாறு அழைக்க அவன் மேல் ரூமில் படுத்துக்கொண்டு இருந்தான்…. “சாப்பிட்டுடேன் மா சங்கீதா ஆன்டி வீட்டுல….” என்று கத்தி பதில் சொல்லி விட்டு திரும்பி படுத்துகொண்டான். ரூமில் இருக்கும் ஜன்னலை சாத்தினான், பிறகு கதவையும் சாத்தி விட்டு படுக்கையில் வந்து அவனது தலையணையை தூக்கி பார்த்தான். அவனது உடல் முழுதும் current அடிப்பதுபோல உணர்ந்தான். அன்று காலை முதல் மாலை வரை சங்கீதா ஆன்டி அணிந்திருந்த வியர்வை ஈரமுடைய ஜட்டியை அவளது வீட்டின் பாத்ரூமில் இருந்து அவள் telephone பேசுகையில் அவளுக்கே தெரியாமல் எடுத்து வைத்திருந்தான். இதைத்தான் டோபி காரனுக்கு துணி அடுக்குகையில் கணக்கில் அடங்க வில்லை என்று சங்கீதா அவள் வீட்டில் தேடினாள். தலையணைக்கு கீழ் அந்த ஜட்டியை நன்றாக முகர்ந்து பார்த்தான், உடல் முழுதும் உஷ்ணமாகியது அவனுக்கு, முகமெல்லாம் அதிக ரத்த ஓட்டத்தால் சிவந்தது…. அதிலிருந்து வரும் ஒரு வகையான சங்கீதா ஆண்டி சூத்தின் வியர்வை வாசமும், கூடவே லேசாக yardley ரோஸ் flavoured பவுடர் வாசனையும் சேர்ந்து அடித்தது அவனுக்கு. உலகிலேயே ஏதோ ஒரு பெரிய அற்ப்புதம் கிடைத்தது போல அந்த ஜட்டியின் உள்புரத்தையும் வெளிப்புரத்தயும் கை விட்டு உருவி முகத்திலும், மூக்கிலும் அழுத்தி த் தடவியும் தேய்த்தும் ப் பார்த்து ரசித்தான், அவனுக்கு ஒன்றுதான் புரியவில்லை, அது அந்த ஜட்டியின் ஓரத்தில் ஒட்டி இருந்த மிகச்சிறிய அளவில் சுருள் சுருளாக இருந்த ஒன்றிரண்டு மயிர்கள். “ஆண்டியோட ஜட்டியில ஏன் முடி இருக்கு? ஹ்ம்ம் தலை வாரும்போது கூட உள்ள ஒன்னு ரெண்டு விழுந்து இருக்கும்” என்று அவனது வயதுக்குரிய அறியாமை அழகாக அவனுக்குள் பதில் சொன்னது. இவ்வளவு நேரம் இல்லாது இப்போதுதான் ஒரு விஷயத்தை கவனித்து அதிர்ச்சி அடைந்தான் ரோஹித், அது என்னவென்றால், எப்போதெல்லாம் அவன் சங்கீதா ஆண்டியை பற்றி நினைக்கிறானோ, அல்லது TVயில் சில கச முசா பாடல்கள் பார்க்கிறானோ, அப்போதெல்லாம் அவனுக்கு கிழே அவனுடைய ஆண் உறுப்பு கனமாவதை உணர்கையில், அறியாமையின் காரணத்தினால் மனதில் பயம் ஏற்ப்பட்டு தனக்கு ஏதோ உடம்பில் கோளாறு இருக்கிறது என்றும், வெளியில் சொல்ல முடியாதே என்று அஞ்சி வேர்த்து கொட்டும் அளவுக்கு வேடவேடத்து போய்விட்டான்.., திடீரென சங்கீதா ஆண்டியின் ஜட்டியை அவனது cupboard ல் துணிகளுக்கு மத்தியில் வைத்துவிட்டு சற்று நேரம் cartoon network சேனல் வைத்து அதில் Tom & Jerry கார்ட்டூன் பார்த்துகொண்டிருந்தான். கிழே அவனது உறுப்பு சாதாரனமாக மாறுவதை கவணித்து ஏதோ பெரிய ஆபத்தில் இருந்து தப்பித்து வந்தது போல உணர்ந்து ஒரு டம்ளர் தண்ணீர் குடித்துவிட்டு அவன் படுக்கைக்கு படுக்க சென்றான் ரோஹித். சாப்பிட்டு வந்து படுத்த கணவனுக்கு அருகில் தன் கண்மணி ரஞ்சித்தயும் படுக்க வைத்துக்கொண்டு நைட்டி zip ஐ லேசாக இறக்கி காற்று வரும்படி செய்து கொண்டு தூங்குகையில், ரஞ்சித்தின் கை வழக்கமாக அவளது தொப்புளை தேட, நைட்டி அணிந்திருப்பதால் அந்த பிஞ்சு கைகளுக்கு அவளின் தொப்புள் கிடைக்க வில்லை, மேல்புறம் zip அவிழ்க்கப்பட்டு அங்கே லேசாக பிதுங்கி இருக்கும் முலைகளுக்கு நடுவில் அவளது தாலி ரஞ்சித்தின் கண்களுக்கு தென்பட அதை அவளுடைய முலைகளுக்கு இடுக்கில் இருந்து இழுத்து இழுத்து விளையாடிக்கொண்டே தூங்கினான் ரஞ்சித். சங்கீதாவின் தலை அருகே அவள் செல் போன் லேசாக சினுங்கியது, அதில் “sorry to disturb at this moment, this is Raghav here, I got your number from your manager Mr.Vasanthan I didn’t get chance to talk to you much today, sorry about that. Also I have another confusing problamatic puzzle in my factory, with your intellectual analysing skills I want you to solve it if possible, I will talk to you in detail about this tomorrow, gud night – Raghav” – என்று sms அனுப்பி இருந்தான் Raghav. அதற்க்கு சங்கீதா “Definately Raghav, with pleasure….”என்று reply செய்துவிட்டு செல் போனை ஓரத்தில் வைத்துவிட்டு, ரஞ்சித்தின் பிஞ்சு கைகளில் அவளின் தாலி இருப்பதை கவணித்து புன்னகைத்துக்கொண்டே “என் செல்லக்குட்டி, என் லட்டுக்குட்டி, தாலியோட விளயாடிகுட்டே …தூங்கிட்டான் என் வெள்ளக்குட்டி….” என்று தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டு, மெதுவாக தன் தாலியை அவன் பிஞ்சு கைகளில் இருந்து எடுத்து மீண்டும் முலைகளின் இடுக்கில் சொருகிவிட்டு, முத்த மழையால் தன் கண்மணியை சற்று நனைத்து தன் நெஞ்சுடன் அணைத்து தூங்க வைத்து அவளும் தூக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள்….அதிகாலை 5:30 மணியளவில் படுக்கையில் இருந்து எழுந்து அமர்ந்தாள் சங்கீதா, ரஞ்சித் தன் ஒரு விரலால் அவன் வாயினில் சப்பிக்கொண்டு தூங்குவதை பார்த்து லேசாக சிரித்து “என் செல்ல naughty கண்ணா….” என்று சொல்லிவிட்டு, பக்கத்தினில் இருக்கும் ரப்பர் nipple எடுத்து ஜொள்ளு விழும் அந்த பிஞ்சு உதடுகளின் நடுவில் திணித்துவிட்டு hall ல் வந்து அமர்ந்தாள்…. இருள் சூழ்ந்து நிசப்தமாக இருந்த hall ல் வந்து அமர்ந்தாள்…., மேஜையின் மீது இருந்த IOFI prospectus அவள் கண்ணில் பட சில நிமிஷங்கள் Raghav ன் பேச்சும், அவனது முகமும் அவள் மனதில் சில நொடிகள் ஓடின, prospectus பார்த்துக்கொண்டே பக்கத்தில் இருக்கும் ரேடியோவை on செய்தாள்…. tune செய்கையில் ஏதோ ஒரு அலைவரிசையில், “சங்கத்தில் பாடாத கவிதை அங்கத்தில் யார் தந்தது….” என்கிற இளையராஜாவின் கவிதை நயமான காதல் மெலடி அவள் காதில் ரீங்காரமாக ஒலித்துக்கொண்டிருந்தது …. அவளுக்கு அந்த பாடல் மிகவும் பிடித்த பாடல்…. கண் மூடி அந்த இசையில் அவள் மூழ்கினாள்…. அப்போது அவள் மனது சற்று 20 வருடங்களை கடந்து பின் நோக்கி ஓடியது…. கோயம்பத்தூரில் கல்லூரியில் படிக்கையில், அங்கே சங்கீதாவுக்கும் ரமேஷ் என்கிற அவளுடைய சக வயதை சேர்ந்த மற்றொரு இலைஞனுக்கும் அழகிய காதல் பூத்தது…. அவளுடைய படிப்புக்கு அவன் உதவுவதும், அவனுடைய மதிய உணவுக்கு இவள் இவளுடைய உணவை பகிர்ந்து உதவுவதும், பலவகையான விஷயங்களை இருவரும் பகிர்ந்துகொள்வதும், மாலை நேரங்களில் வீட்டிற்கு செல்லுகையில் இவர்கள் இருவரும் குறைந்தது ஒரு மணி நேரம் கல்லூரி வளாகத்தில் அமர்ந்து மணம் விட்டு தங்களது வீட்டில் உள்ள பிரச்சினைகளை பற்றி பேசி மனதுக்கு ஆறுதல் கூருவதும், தங்களுக்கு பிடித்த பாடல்களை பற்றி பேசுவதும், சமீபமாக திரைக்கு வந்த ரஜினி, கமல், படங்களை பற்றி பேசுவதும், அவள் ரஜினியை பற்றி அதிகம் கூறுவதும், அதற்க்கு பதிலாக அவன் கமலை பற்றி இன்னும் அதிகம் கூறுவதும், ஆசிரியர்கள் நடத்திய பாடங்கள், அன்றைய தினத்தில் அவர்களுடைய நண்பர்கள் உடன் ஏற்பட்ட சம்பவங்கள், என அவர்கள் சிலாகித்து கொண்டிருக்கையில் அந்த ஒரு மணி நேரம் கிட்டத்தட்ட ஒரு நிமிடம் போல ஓடிவிடும்….இப்படியே சில மாதங்கள் ஓடியது…. ஒரு நாள் கலூரிக்கு 3 நாட்கள் தொடர்ந்து விடுமுறை விடப்பட்டு இருந்தது…. உண்மையில் இவர்கள் இருவருக்கும் தினமும் அந்த மாலை நேரம் எப்போது வரும் என்று ஏங்கி தவிக்க செய்தார்கள். நான்காவது நாள் ரமேஷ் அவளிடம் பேசுகையில் முகத்தில் ஒரு விதமான இறுக்கத்தில் பேசினான்….என்ன என்று அவள் கேட்க சிறிதும் தயங்காமல் அவளிடம் தனது காதலை கண்ணியமாக ஒரு கடிதத்தில் எழுதி அதை படிக்குமாறு அவளிடம் நீட்டினான்.. அதில் அவன் சங்கீதா இல்லாமல் வாழ முடியாது என்றும், அவன் வாழ்கையில் அந்த ஒரு மாலை நேரம் கிடைக்கும் சந்தோஷம் வாழ்க்கை முழுவதும் கிடைத்தால் மிகவும் சந்தோஷமாக இருக்கும் என்றும் எழுதி இருந்தான்…. இதை படித்த உடனே சங்கீதாவின் மனதில் அப்படி ஒரு பூரிப்பு, அவளுடைய வாழ்வினில் முதல் காதல்…. அதிலும் அவள் மனமும் விரும்புக்கூடிய ஆண் குடுக்கையில் சந்தோஷத்தின் உச்சத்தில் இருந்தாள் சங்கீதா…. கல்லூரி முடித்த கையோடு ரமேஷ் தனது வீட்டில் தன் தந்தை விருப்பத்தை நிறைவேற்ற அயல் நாட்டுக்கு மேற்படிப்பு படிக்க சென்றான்…. அப்போது கடைசியாக விடை பெரும் முன் ஒரு பூங்காவில் தனியாக அமர்ந்து இருக்கையில் சங்கீதாவின் தலையில் அவனே மல்லிகை பூ வைத்து, இன்னும் 2 ஆண்டுகளில் வந்து விடுவேன் என்றும், வந்த உடனே கல்யாணம் செய்துகொள்ளலாம் என்று கூறி பிரியாவிடை பெற்றான் ரமேஷ்…. பதிலுக்கு அவள் ஒரு watch ஐ பரிசாக குடுத்து watch box மீது “sara” என்று எழுதி இருந்தாள் , sara வா என்ன அது? என்று ரமேஷ் கேட்க, “sangeetha+Ramesh என்பதை சுருக்கி sara னு எழுதி இருக்கேன் மண்டு” என்று லேசாக அன்புடன் அவன் தலையில் குட்டி சொன்னாள்…. அன்றிலிருந்து 2 ஆண்டுகளுக்கு அவளது வாழ்கையில் அவள் மணம் முழுதும் ரமேஷை ஏங்கி தவித்தது.. ஒரு நாள் ரமேஷின் தந்தை தன் மகன் அதிக வசதி இல்லாத பெண்ணை காதலிக்கிறான் என்று தெரிய வர அதை தவிர்க்கும் விதமாக ரமேஷ் மேற்படிப்பு படிக்க சென்ற இடத்தில் வேறொரு பெண்ணை விரும்புவதாகவும், அங்கே அவளை மணம் முடிப்பதாகவும் சொல்லி இருக்கிறான் என்று சங்கீதாவிடம் கூற அதை கேட்டு சுக்குநூறாக மணம் ஒடிந்து போனவளாய் இருந்தாள் சங்கீதா… பிறகு ஒரு நாள் ரமேஷிடம் இருந்து ஒரு கடிதாசி வந்தது அவளுக்கு…. சங்கீதா…., எனது வாழ்கை நிலையை எப்படி கூறுவது என்று தெரியவில்லை…. ஒரு புறம் என் வீட்டில் பெண் பார்க்கிறார்கள், மற்றொரு புறம் எனக்கும் இன்னொரு பெண்ணுக்கும் தொடர்பு இருப்பதாக உன்னிடம் சொல்லி இருப்பதாகவும் என்னிடம் கூறினார்கள். என் தலை எழுத்து, என் தங்கை ஒருவனை காதலிக்கிறாள், அவனை இவளுக்கு கல்யாணம் செய்ய வேண்டுமானால், நான் அவர்கள் வீட்டு பெண்ணை மணம் முடிக்க வேண்டும் என்பது அவர்களுடைய கட்டாயம். தங்கை வாழ்வுக்காக நான் அந்த கல்யாணத்தை செய்ய வேண்டும். இதற்க்கு மேல பேசவோ, எழுதவோ என்னிடம் வார்த்தைகள் இல்லை, உன் மனதில் எனக்கு மன்னிப்பும் இருக்காது என்பது எனக்கு தெரியும்.. இருப்பினும் மிகுந்த வலியுடன் கேட்க்கிறேன்… “என்னை மன்னித்துவிடு” என்று அவன் அந்த கடிதத்தில் எழுதி இருந்தான்…. இதைப் படித்த சங்கீதா வெறும் ஜடமாக இருந்தாலே தவிர உயிருள்ளவளாக சில மாதங்கள் இல்லை….சில நாட்களுக்குப் பிறகு தன்னை சுதாரித்துக்கொண்டு தன் மணம் விரும்பிய காரியங்களில் இறங்கினாள், பிடித்த வேலையை தேர்ந்தெடுத்தாள், அதில் சந்தோஷம் கண்டாள், பிறகு பணி புரியும் இடத்திலும் இருவர் அவளிடம் தங்களது காதலை சொல்ல, அதை அவளுடைய மனதுக்கு ஏற்க இடம் இல்லாமல் தவிர்த்தல்… பிறகு வாழ்கையின் விதி அவளை குமாருடன் கிட்டத்தட்ட 31 வது வயதில் சேர்த்து வைத்தது சென்னை வந்தடைந்தாள்…. இவைகள் அனைத்தையும் அவள் மனது அதிகாலையில் நினைப்பதற்கு காரணம், Raghav முகம், பேச்சு செய்கை அனைத்தையும் பார்க்கையில் அவளுடைய மனது ஒரு நிமிடம் ரமேஷை நினைவுகூற செய்தது…. என்னதான் அவள் மனது ரமேஷை அடையவில்லை என்றாலும் அவன் மீது இருந்த காதல், அவ்வபோழுது Raghav முகம் காண்கையில் சங்கீதாவுக்கு அதிகம் நியாபகம் வருவதை அவளாள் தவிர்க்க இயலவில்லை…, அவள் கேட்டுக்கொண்டிருந்த இளையராஜா பாடல் இப்போது ரேடியோவில் முடிய, திரும்பவும் tune செய்தாள், சுப்ரபாதம் ஆரம்பமானது…. சுப்ரபாதம் தொடங்க, வெளியில் இருக்கும் காக்கை குயில் சத்தங்கள் மெதுவாக கேட்க ஆரம்பித்தன…. அவளின் மனதில் தோன்றிய பலவிதமான பழைய எண்ணங்கள் சத்தமின்றி அமுங்க தொடங்கின…. முகத்தை கழுவி கூந்தலை சரி செய்து கொண்டு கோல மாவை எடுத்துக்கொண்டு வாசலுக்கு சென்று கோலம் போட ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா…. வழக்கம் போல கோலம் போட்ட பிறகு குழந்தைகளுக்கும் கணவனுக்கும் சமைக்க சென்றாள்…. இன்றைக்கும் IOFI வண்டி விரைவாக வந்துவிடும் என்பதால் சமைத்து விட்ட பிறகு குளிக்கலாம் என்று முடிவு செய்து சமையலை சீக்கிரமே முடித்தாலள். பிறகு அவளது அறைக்கு சென்று “நேற்று light color சேலைதானே கட்டினோம், ஒரு மாறுதலுக்கு dark colour போடலாம்” என்று யோசித்து, ஒரு dark நிற maroon புடவையை எடுத்துக்கொண்டாள்…. குளித்து முடித்த பிறகு பேட்ரூமின் கண்ணாடியின் முன் ரவிக்கையை அணிந்த பிறகு, பாவாடை, blouse மட்டும் அணிந்திருந்த அவளது உடலை ஒரு நிமிடம் அவளே கண்ணாடியில் பார்த்தாள்…. என்ன குறைஞ்சிடுச்சி நம்ம கிட்ட னு அந்த வாயாடி சஞ்சனா நேத்து பெருக்க வந்த கிழவி கிட்ட கிண்டல் செய்யுறா?….” என்று நினைத்துக்கொண்டு சேலையை கட்டிகொண்டிருக்கையில் முந்தானையை மேலே போட்ட பிறகு, “ ஏன் இன்றைக்கு ஒரு நாள் நானும் அவளை போல தொப்புள் தெரிய சேலையை கட்டக்கூடாது?” என்று யோசித்து, மீண்டும் பாவாடை நாடாவை லேசாக தளர்த்தி கீழிறக்கி கட்டிய பின்பு புடவை கொசுரை தொப்புளுக்கு கீழ் கொஞ்சம் இறக்கி சொருகினாள், பிறகு முந்தானையை மேலே போட்டு விட்டு இரு புறமும் திரும்பி கண்ணாடியில் அவளை பார்க்கையில் இடுப்பின் வளைவு மிகவும் அப்பட்டமாக தெரிய ஒரு நிமிடம் அந்த அறையின் மஞ்சள் நிற வெளிச்சத்தில் அவளுடைய தங்க நிற மேனியின் அழகை மிக ரகசியமாக யாருக்கும் தெரியாமல் தனக்கு தானே மீண்டும் மீண்டும் இரு புறமும் கண்ணாடியில் திரும்பி பார்த்து எவளோ பெரிய bend, ஹ்ம்ம்…. வெச்சிக்குட்டு மட்டும் என்ன செய்ய…..என்று சொல்லி பூ, பொட்டு வைத்து கிளம்பி hall க்கு வருகையில் “தொப்புளுக்கு கீழ் கட்டிதான் ஆக வேண்டுமா…அல்லது வேண்டாமா?….” என்கிற எண்ணம் ஒரு விதமான உறுத்தலை அவளுக்குள் குடுத்தது, “ஏதோ அந்த சஞ்சனா சொன்னதுக்கும், அவள் டிரஸ் பண்ணுற விதத்துக்கும், நம்ம மனசு ஏன் இப்படி சஞ்சலப்படுது?,…” என்று எண்ணினாள் மனதினில் அவளுடைய குடும்ப சுமைகளால் தனது விருப்பு வெறுப்புகள் அனைத்தையும் அடக்கி வைத்து வாழ்கிறாள் சங்கீதா, ஆனாலும் அவ்வப்பொழுது IOFI போன்ற இடங்களில் நவ நாகரீகமான பெண்களை பார்க்கையில் அவளுடைய மனதிலும் அவர்களை போல உடை அணிய வேண்டும் என்கிற ஆசையும் அவள் மனதில் உண்டு…. இத்தனைக்கும் பலரை விட சங்கீதாவின் உடல் எடுப்பு யாருக்கும் சுலபமாக கிட்டாது, பல விஷயங்களில் குடும்பத்திற்காக மனதை அடக்கி வாழும் பெண்களுக்கு எற்படக்கூடியவைதன், அதில் சங்கீதா விதிவிலக்கா என்ன? …. என்னதான் வேளையிலும் மற்றவர்களிடம் பழகுவதிலும் கண்டிப்பான குணம் இருந்தாலும், கடைசியில் அவளும் பெண்தானே….. அதுவும் கடவுளின் படைப்பில் அசாத்திய வளைவுகளை கொண்ட அழகிய பெண்ணும் கூட…. ரஞ்சித், ஸ்நேஹா இருவருடைய school van வர அவர்களை ஏற்றி அனுப்பிவிட hall ல் இருந்து சற்று வாசலுக்கு வெளியே வந்தாள், பல நாட்களாக தொப்புளுக்கு மேல் சேலையை தூக்கி கட்டி இடுப்பின் கீழ் பகுதியை மூடியவாறு வெளியே சென்றவளுக்கு, திடீரென வெளிக்காற்று அவளுடைய இடுப்பின் கீழ் பகுதியில் பட, ஜில்லென்று இருந்தது அவளுடைய இடுப்பு பகுதி, கூடவே அந்த கற்று லேசாக கூசவும் செய்தது அவளுக்கு, எப்பொழுதும் மூடியே வைத்திருக்கும் தொப்புளின் மீது இன்று காற்று பட்டு கூசியதில் ஏதோ யாரும் கானக்கூடாததைக்கண்டு விடுவார்களோ என்கிற ஒரு விதமான வெட்கம் அவளை ஆட்கொண்டது….. உடனே உள்ளே சென்று “சாமி வம்பே வேண்டாம்” என்று மனதில் நினைத்து மீண்டும் பாவடையை மேலே தூக்கி தொப்புளை மறைத்த வன்னம் இறுக்கி புடவை கொசுரையும் சரி செய்துகொண்டாள்…. அனால் இதை செய்த போது அவளுடைய உள் மனது “உனக்குத்தான் தைரியம் இல்லையே அப்புறம் ஏன் இதுக்கெல்லாம் முயற்சி செய்யுற?” னு நக்கலாக கேட்பது போல் இருந்தது, அவளுக்கே லேசாக அவள் மீது வெறுப்பும் கோவமும் எட்டிப் பார்ப்பது கண்ணாடியில் உள்ள சங்கீதாவின் முகத்தில் தெரிந்தது சங்கீதாவுக்கு…. இயந்திரமாக கிளம்பியவண்ணம் கட்டிய சாப்பாட்டை எடுத்துக்கொண்டு தன் மனைவியின் முகம் கூட பார்க்க விருப்பம் இல்லாமல் வெட்டி கவுரவத்தை காண்பித்து கிளம்பினான் அவளது கணவன்…. ட்ரிங்ங்ங்ங்….. என்று calling bell சத்தம் கேட்டு யாரென்று பார்க்க சென்றாள் சங்கீதா…. நெற்றியில் சுருக்கம் தெரிய புருவம் உயர்த்தி சிரித்துக்கொண்டே “நான்தான் மேடம்” என்றான் ஓட்டுனர்.. “ஒஹ் ஒரு நிமிஷம் இருங்க….” என்று கூறிவிட்டு பக்கத்தில் நிர்மலா அக்காவின் கதவை தட்டினாள்…. “சொல்லுமா….. ஒஹ் இன்னிக்கும் வண்டி வந்துடுச்சா…சரி நான் பார்த்துக்குறேன் உன் Honda Activa வ என்று சொல்லி அவளது வண்டி சாவியை வாங்கிகொண்டாள் நிர்மலா…..” “அக்கா ஒரு பொட்டு வேனும், எதுவும் செரியா ஓட்ட மாட்டேங்குது…. கொஞ்சம் உள்ள போயி எடுத்துக்கவா?” என்று கேட்க்க, “இதெல்லாம் நீ கேட்கனுமா என் கிட்ட, இதுவும் உன் வீடு…போமா…பொய் எடுத்துக்க… உள்ள சாந்து, ஸ்டிக்கர் ரெண்டும் இருக்கு எது வேணுமோ எடுத்துக்க….” என்று நிர்மலா சொல்லுகையில், “Thanks அக்கா….” என்று சொல்லிவிட்டு ஓட்டுனரிடம் “ஒரு நிமிஷம் இருங்க ப்ளீஸ் வந்துடுறேன்” என்று கூறியவாறு சங்கீதா விறு விறுயென உள்ளே ஓடுகையில், ஓட்டுனருக்கு அன்று பகல் சங்கீதாவின் குலுங்கும் பின்னழகை பார்க்கும் தரிசனம் கிடைத்தது…. நிர்மலாவின் அறையில் சங்கீதா நுழைந்தாள், dressing table அருகே உள்ள Shingar வகை shining sticker பொட்டுகளில் ஒன்றை தன் maroon நிற புடவைக்கு matching ஆக வைத்துகொண்டாள்…. நிர்மலாவின் அறையில் முகம் பார்க்கும் கண்ணாடியின் பக்கத்தில் சூரிய வெளிச்சம் பளீரென அடித்தது, செயற்கை வெளிச்சத்தை விட அந்த இயற்கை வெளிச்சத்தில் அவள் கண்களுக்கு அவளே இன்னும் மிக அழகாக தெரிந்தால்…. “அக்கா ok வா?” என்று கேட்க “லட்சணமா இருக்கே டி….” என்று நிர்மலா certificate குடுத்து சங்கீதாவின் கன்னத்தில் லேசாக கிள்ளிவிட்டாள். சங்கீதா அறையை விட்டு வெளியே கிளம்புகையில், அருகில் உள்ள கட்டிலின் மீது bedsheet உள்ளே சின்ன புழு தூங்குவது போல rohit தூங்குவதை கவனித்தாள்.. ஆசையாக உடனே சென்று அவன் கண்ணத்தில் முத்தம் குடுத்து “செல்ல குட்டி இன்னும் எழுந்திரிக்கலையா?” என்று நிர்மலாவிடம் கேட்டாள்… “நேத்து ராத்திரி ஐயா அவரோட மேல் ரூம்லதான் படுதுக்குட்டு இருந்தாரு…. வரவே இல்ல… Tom & Jerry cartoon சத்தம் கேட்டுகுட்டு இருந்துச்சி கிழே வரைக்கும்….என்னதான் பன்னுதுங்களோ இந்த காலத்து பசங்க” என்று சொல்லி சங்கீதாவிடம் சிரித்தாள் நிர்மலா…. சங்கீதா உரிமையாக “இன்னிக்கி ராத்திரி நான் என் செல்லத்துக்கு ருசியா சப்பாத்தி குருமா குடுத்து சாப்பிட வெச்சி அனுப்புறேன்…. பாவம் ரஞ்சித், ஸ்நேஹா ரெண்டு பெரும் rohit கூட ஆசையா விளையாடுவாங்க. சரி அக்கா நான் கிளம்புறேன்… நேரம் ஆச்சு….” என்று சொல்லிக்கொண்டே சாரா சரவென நடந்து வீட்டின் வெளியில் வந்தாள் சங்கீதா. ஓட்டுனர் சங்கீதாவை பார்த்துக்கொண்டே கதவை திறக்க, உள்ளே அமர்ந்து, ஜன்னல் கண்ணாடியை இறக்கி நிர்மலாவுக்கு வருகிறேன் என்று சொல்லி கிளம்பினாள். அன்று போட்டிருந்த blouse அவளுக்கு வழக்கத்துக்கு மாறாக கொஞ்சம் அழுத்தமாகவே இருந்தது…. லேசாக காரின் உள்ளே ஓட்டுனருக்கு தெரியாத வன்னம் குனிந்தவாறு கொஞ்சம் முந்தானைக்குள் கை விட்டு மார்புக்கு அடிப் பக்கத்தில adjust செய்து கொண்டாள்…. கார் IOFI வளாகத்தில் நுழைய, பச்சை பசேலென்று இருக்கும் அந்த இடத்தில் இருந்து சில்லென்று அவளுக்கு காற்று வீசியது ஜன்னல் ஓரமாய்… வழக்கம் போல Red carpet உள்ள main entrance முன் வண்டி நின்றது…. அப்போது பக்கத்தில் Maruthi Alto வில் சஞ்சனா நுழைவதை கவனித்தாள் சங்கீதா…. “ஹாய்” என்று கைகளை உயர்த்தி இருவரும் செய்கையால் காண்பித்து கொண்டனர். சஞ்சனா அவளது வண்டியை நிறுத்திவிட்டு சங்கீதாவை Receive செய்து கொண்டு Raghav அறைக்கு சென்றாள்…. Raghav அப்போது தான் தனது BMW காரை நிறுத்தி விட்டு அவன் cabin க்கு வருகிறான்…. கருப்பு நிற pant மற்றும், வெள்ளை, கருப்பு கோடுகள் போட்ட Louie Phillippe cotton shirt அணிந்து கைகள் இரு புறமும் மடித்து விட்டுக்கொண்டு அவனுடைய பெரும் தோள்களுக்கும், புஜங்களுக்கும் அந்த shirt ல் போதிய இடம் பத்தாமல் இறுக்கமாக தெரிய மின்னல் வேகத்தில் நடந்து வந்தான், அலுவலகத்தில் சஞ்சனா மட்டும் அல்ல, அனைத்து பெண்களுக்கும் Raghav ஒரு ரகசிய romeo தான்.. Raghav, அவனது அறையை நோக்கி வர….அவன் அப்போது சஞ்சனா, சங்கீதா இருவரையும் பார்த்து “ஹாய் லேடீஸ்” என்று சொல்லிக்கொண்டே சங்கீதாவை பகல் வெளிச்சத்தில் அவள் கட்டிக்கொண்டு வந்த maroon புடவையில், அவளது சிகப்பான தோற்றம், வசீகரிக்கும் மென்மையான சிரிப்பு, உடல் மொழி அனைத்தும் ஒரு நிமிடம் அவனை மிகவும் கவர்ந்தது…. அவளை பார்த்துக்கொண்டே கதவை திறந்து அறைக்கு உள்ளே சென்றான். அவன் உள்ளே நுழைந்த பின் இருவரும் அவனை பின் தொடர்ந்தார்கள்…. Raghav, சஞ்சனா, சங்கீதா, மூவரும் அறையில் அமர்ந்து இருக்கையில், Raghav சஞ்சனவிடம் “நீங்க இப்போதிக்கு இங்கே இருக்க வேண்டாம், நம்முடைய Garments க்கு போக வேண்டிய டெலிவரி details எல்லாம் கொஞ்சம் செக் பண்ணுங்க, இப்போ இங்கே நானும் சங்கீதா மேடம் மும் பேசப்போவது யாருக்கும் தெரியக்கூடாது, அதனால கொஞ்சம் கதவை மூடிவிட்டு போங்க” என்பது போல் வாயால் சொல்லாமல் ஜாடை காமிக்க, சரி என்பது போல தலை மட்டும் அசைத்து விட்டு “c u later sangeetha madam” என்று புன்னகைத்து கதவை சாத்தி விட்டு சென்றாள் சஞ்சனா…. சஞ்சனா கதவை சாத்துகையில். Raghav சங்கீதாவை ப் பார்த்து “Hope you dont mind…this is confidential and secret, thats why I asked her to close the door…” என்று தாழ்மையுடன் கேட்க…”I have no issues Raghav” என்று மென்மையாக புன்னகைத்தாள் சங்கீதா …. “ஏதோ problamatic puzzle னு நேத்து ராத்திரி sms அனுப்பி இருந்தீங்களே, என்னது அது?”– என்று கேட்டாள் சங்கீதா….

எங்க கம்பெனி ல ஒரு விசித்திரமான காரியம் நடக்குது மேடம், அதுக்கு பின்னாடி என்ன விஷயம் இருக்கு, என்ன சதி நடக்குது, எதனால? என்னனு நானும் கண்டுபிடிக்க கொஞ்சம் நிறையவே முயற்சி செஞ்சி பார்த்தேன், ஆனா ஒரு clue கூட கிடைக்கல….”– என்று சற்று விரக்தியாகவே சொல்ல…. “For every issue there will be a solution”– என்று தன் hand bag ஐ மேஜையின் மீது வைத்து chair ஐ இழுத்துக்கொண்டு ஆர்வமாக சற்று அருகில் வந்து கைகளை மேஜையின் மீது ஊனி கன்னத்தில் கை வைத்தவாறு raghav வின் கண்களை பார்த்து சொன்னாள் சங்கீதா…. சங்கீதாவின் ஆர்வம் Raghav மனதில் ஒரு நம்பிக்கையும் தைரியத்தையும் குடுத்தது…. “See this….”– என்று Raghav ஒரு சின்ன மரத்துண்டை சங்கீதாவிடம் காண்பித்தான். ஆச்சர்யமாக பார்த்தாள் சங்கீதா…. “என்னது இது?”– ஒன்றும் புரியதவாறு கேட்டாள் சங்கீதா.. “அதுதான் எனக்கும் தெரியல… அனால் இந்த பொருளுக்கு நிறைய மதிப்பு இருக்கு, இதை வெச்சி இங்க இருக்குற workers என்னமோ பண்றாங்க, என் கிட்ட கூட சொல்லாம ஏதோ தில்லுமுல்லு நடக்குது, ஆனா என்னன்னுதான் தெரியல…. சங்கீதா சற்று ஆர்வமாக திரும்பி அந்த மரத்துண்டை ப் பார்த்தாள்…. –“மரத்துண்டு தான் ஆனாலும், ரொம்ப hard ஆக இருக்கு” என்று முணுமுணுத்துக்கொண்டே பார்த்தாள்.. உங்களுக்கு இது எப்படி கிடைச்சிது? – என்றாள் சங்கீதா.. அது ஒரு பெரிய கதை, எங்க IOFI வளாகத்துள இருக்குற பேப்பர் manufacturing ஏரியா வில் நாடு இரவு யாரும் இல்லாத போது தனியாக போயி எடுத்துகுட்டு வந்தேன்… இது ஒரு முக்கியமான பொருள் னு எப்படி சொல்லுறீங்க? – என்று சங்கீதா கேட்டாள்.. தினமும் இதுபோல raw materials import பண்ணுற லாரி வரும்போது கொஞ்சம் கொஞ்சம் இந்த பொருளும் சேர்ந்து வருது…. யாரு அனுப்புறாங்கனு தெரியாது.. ஆனா ரகசியமா நடக்குற ஒரு காரியத்துக்கு இந்த பொருள் தான் மூலதனம்.. அது மட்டும் தெளிவா தெரியுது…. – என்று ராகவ் சொல்ல, அந்த பொருளை மீண்டும் நன்றாக உற்று பார்த்து “interesting….” endru manadhil நினைத்துக்கொண்டாள்…. சரி இந்த விஷயத்துக்கும் எனக்கும் என்ன சம்மந்தம் இருக்கு? என் கிட்ட என் இதை சொல்லுறீங்க? என்று புரியாமல் அவள் கேட்க்க உங்களோட Analytical + Logical thinking எனக்கு மிகவும் பிடிச்சி இருந்துச்சி, அதுல உங்க கிட்ட நிறைய stuff இருக்குன்னு நேத்து என்னோட profitability increment presentation காமிச்சப்போவே நான் புரிஞ்சிகுட்டேன். அதான் இதை உங்க கிட்ட இன்னிக்கி டிஸ்கஸ் பண்ணுறேன். அதை நீங்க யாருக்கும் காமிக்காம உங்க hand bag ல வெச்சிக்கொங்க, யார் கண்ணுலயும் பட வேண்டாம்…. என்று Raghav கேட்டுக்கொள்ள அவன் சொன்னபடியே செய்தாள் சங்கீதா…. “சரி இந்த விஷயத்தை இப்போதிக்கு விடுவோம், அப்படியே மெதுவா வாங்க, இன்னும் சில இடங்கள் நேத்து சஞ்சனா உங்களுக்கு காமிச்சி இருக்க மாட்டாள், ஒரு சின்ன walk போகலாம், நம்ம factory உள்ள….” என்று Raghav சங்கீதாவை அழைக்க உற்சாகமாக சென்றாள் அவனுடன்…. சற்று தூரம் நடந்து செல்கையில் Raghav வின் நடை உடை பாவனை எல்லாம் கிட்டத்தட்ட சங்கீதாவுக்கு அவளுடைய பழைய காதலனை நியாபகப்படுதியது…. “how is life going madam” என்று அவன் கேட்க.. “கடவுள் புண்ணியத்தில் ஏதோ போகுது….உங்களுக்கு எப்படி போகுது ராகவ்” என்று அவளும் பதில் அளித்தாள்…. “ஹ்ம்ம் போகுது….”– தோள்களை உலுக்கிகொண்டே சிரித்துக்கொண்டு சொன்னான்… சற்று தூரம் நகர்கையில், இடது புறத்தில் “Natural Light spot” என்று ஒரு போர்டு இருந்தது… அங்கே camera, lights, settings, மற்றும் பல வயதுக்கு வந்த பெண்கள் சிறிதாக tent கட்டி அதில் make-up போட்டுக்கொண்டு modelling session கு தயார் ஆனார்கள், அனைத்தையும் கவனித்தாள் சங்கீதா…. Raghav அருகில் சஞ்சனா ஏதோ இரண்டு files கொண்டு வந்து குடுக்கையில், அருகில் உள்ள staff ரூமுக்குள் சென்று அதில் sign போடுவதற்கு முன் ஒரு முறை படித்துக்கொண்டிருந்தான்… அந்த சமயம், சராசரி உயரம், மிருதுவான கருப்பு நிறம் கொண்டு லேசான மீசை வைத்து, safari டிரஸ் அணிந்துகொண்டு லேசான தொந்தி தெரிய, வேலை செய்பவர்கள், மற்றும் auditon க்கு வந்திருக்கும் பெண்கள் அனைவரையும் வார்த்தையால் வருத்துக்கொண்டிருந்தான் அங்குள்ள சீனியர் supervisor சம்பத்.. அப்போது Raghav staff ரூமுக்குள் இருப்பதை அவன் கவனிக்கவில்லை, சங்கீதா அவளது கழுத்தினில் Visitor tag போடவில்லை, அவள் அருகே வந்து பின்னாடி தொடக்கூடாத இடத்தில் தட்டி “போ..போ…. தனியா வெத்திலை பாக்கு வெச்சி சொல்லனுமா, வந்த வேலைய கவனிக்காம என்ன பராக்கு பார்க்குற?…. audition அங்கே நடக்குது இங்கே இல்ல….” என்று கோவமும் எரிச்சலும் கலந்து கொஞ்சம் கூட மதிப்பு குடுக்காமல் பேசினது சங்கீதாவின் முகத்தை சிவக்க செய்தது… லேசாக முறைத்தாள்.. “அய்ய…என்ன லுக் இது… என் கிட்ட இதெல்லாம் வேண்டாம்… போ…” சங்கீதா அவனை மீண்டும் கூர்ந்து பார்த்தாள்… “என்ன, திரும்பி திரும்பி பார்க்குற…சொன்னது காதுல விழல?….போ”– விரலை சொடக்கு போட்டு பேசினான்… மீண்டும் சுட்டெரிக்கும் பார்வையில் சங்கீதா அவனை கூர்ந்து பார்த்தாள்…. “திரும்பி திரும்பி சொல்றேன், என்ன நினைச்…..” பேசி முடிப்பதற்குள் பளார் என்று ஒரு சத்தம் பலமாக கேட்டு அனைவரும் சில வினாடிகள் அப்படியே உறைந்து நின்றார்கள்…. அனைத்து மூளை முடுக்கிலும் ஒரு நொடி நிசப்தம்…..Raghav staff ரூமை விட்டு வெளியே வருகையில் அந்த காட்சியை பார்த்தான்…. அறை வாங்கிய கண்ணத்தை கையால் மூடியபடி supervisor சங்கீதாவை முறைத்துக்கொண்டிருந்தான்…. சிலர் முகத்தில் சந்தோஷமும் குதூகலமும் இருந்தது…. பலர் லேசான குரலில் “வாங்குனாண்டா தடியன், நாக்கை புடிங்கிக்கலாம் இதுக்கு” கூறி சிரிப்பதும் அந்த நிசப்தத்தில் சிலரது காதுகளுக்கு எட்டியது…. supervisor க்கும் அது கேட்டது. இன்னும் சிலர் அந்த காட்சியை cell phoneல் போட்டோ எடுத்து வைத்துக்கொண்டார்கள். Raghav உடனடியாக அங்கே விரைந்து, “Hey bloody fool, avanga நம்ம கம்பெனிக்கு visitor டா மடையா…. She is a manager in citibank” என்று கூறி “Extremely sorry sangeetha madam, அவன் சார்புல நான் மன்னிப்பு கேட்டுக்குறேன்” என்று கூற.. “சாரி மேடம், நீங்க யாருன்னு தெரியாம பேசிட்டேன்….” என்று சம்பத் ம் சொல்ல “பரவாயில்லை, ஆனா பொம்பளைங்களை கேவலமா நினைக்காதீங்க, வார்தைகள பார்த்து பேசுங்க….” என்று சங்கீதா கூற அங்குள்ள பெண்கள் அனைவரும் கை தட்டினார்கள் எங்கிருந்தோ ஒரு விசில் சதமும் கூட கேட்டது…. அங்கிருந்து Raghav, சங்கீதா இருவரும் மெல்ல நகர்ந்தார்கள்…. “மேடம்…. ஒரு நிமிஷம் நான் அப்படியே ஆடிப்போய்டேன், உங்களுக்கு இவளோ கோவம் வருமா னு” “ஏன் Raghav, என்ன சொன்னாலும் சும்மா கேட்டுகுட்டு நிக்க சொல்லுறீங்களா?” இல்லை இல்லை… actually I am impressed by your action, public place ல் பொம்பளைங்க இப்படிப்பட்ட ஆம்பளைங்க கிட்ட அப்படித்தான் இருக்கணும், உண்மையில் சொல்லனும்னா எனக்கே அந்த ஆளை பிடிக்காது, என் மாமா recommendation ல இங்கே வேலைக்கு சேர்ந்தான். ஏற்கனவே நிறைய complaints இருக்கு அவன் மேல, action எடுக்க ஒரு நிமிஷம் கூட ஆகாது, ஆனால் அப்பாவுக்கும் மாமாவுக்கும் problem வரக்கூடாது னு டெய்லி பொருத்துக்குட்டு போறேன் நான் staff ரூம்ல இருக்கேன்னு தெரிஞ்சி இருந்தா பூனை மாதிரி அடங்கி இருந்திருப்பான்…ஆனா நல்லதா போச்சு இல்லேன்னா உங்க கிட்ட அறை வாங்குற பாக்கியம் கிடைச்சி இருக்குமா அவனுக்கு?..– வெறும் வார்த்தையாக சொல்லாமல் உண்மையாக மனதார சந்தோஷப்பட்டு சொன்னான் ராகவ்…. இந்த சம்பவம் சங்கீதாவை நிஜத்தில் அவன் மனதில் ஒரு சிறந்த இடத்தில் வைக்க தோணியது அவனுக்கு…. Raghav வின் பாராட்டு அவள் மனதில் ஒரு தனி சந்தோஷத்தை கொடுத்ததை அவளே இல்லை என்று நினைத்தாலும் மறுக்க முடியாத உண்மை அது.. “கொஞ்ச நேரம் இங்கே வேண்டாம்… வாங்க நாம பக்கத்துல இருக்குற cafe coffee bar க்கு போகலாம் என்று சொல்ல….”இப்போ எதுக்கு cafe coffee bar ராகவ், இங்கேயே பேசலாமே….” என்று புன்னகைத்தாள் சங்கீதா.. “உங்க கூட கொஞ்சம் unofficially பேச நினைச்சேன் அதான்…” கையில் உள்ள Seiko thick steel வாட்ச் குலுங்க அதில் நேரம் பார்த்து விட்டு சங்கீதாவின் கண்களை கூர்ந்து பார்த்து கூறினான். கத்தி துழாவுவது போல் இருந்தது Raghav வின் பார்வை சங்கீதாவுக்கு.. “ஒஹ் then fine போகலாம்”– ஏதோ அவனது பார்வையில் hypnotise ஆனது போல் புன்னகைத்தாள் சங்கீதா…. waiter இருவருக்கும் தண்ணீர் கொண்டு வந்து வைத்தான்….சூரிய வெளிச்சத்தில் sleeveless அணிந்து கொண்டிருக்கும் சங்கீதாவின் வழு வழுப்பான கைகளை ஒரு முறை பார்த்தான், அவளுடைய வசீகரமான முகத்தையும் ஒரு முறை பார்த்தான்…. அவள் இவனை ப் பார்க்கையில் மேஜையின் மீது பார்வையை மாற்றிக்கொண்டான்…. “நீங்க என்ன மாதிரி books படிப்பீங்க மேடம்…”– இரு கைகளையும் இணைத்து தாடையின் கீழ் வைத்து அவளை கூர்ந்து பார்த்து கேட்டான் ராகவ்…. “எதுக்கு திடீர்னு books பத்தி?”– தலையை சாய்த்து மெதுவாக சிரித்து கேட்டாள் சங்கீதா.. “சொல்லுறேன் நீங்க சொல்லுங்க….”– கதவருகே வந்த காற்று ரகாவின் தலை முடியை கடல் அலை போல அலையை வைத்தது, இருப்பினும் அனைத்தும் மீண்டும் ஒரு ஒரு கோதலில் சரியாக அமர்ந்தது…. அதை லேசாகக் கண்டு ரசித்தவாறு பேசத்தொடங்கினாள் சங்கீதா…. சிறுகதைகள் நிறைய படிப்பேன், சுஜாதா நாவல்கள் மிகவும் பிடிக்கும், jeffrey archer crime stories ரொம்ப பிடிக்கும், கூடவே carl marx புத்தகத்தையும், சேகுவேரா புத்தகமும் கூட நிறைய பிடிக்கும்…ஹ்ம்ம் அப்புறம் agatha christie புத்தகங்கள் கூட பிடிக்கும்….நிறைய படிச்சி இருக்கேன்… வாவ்.. I am not surprised…. – என்று ஆச்சர்யமாக அவளை பார்த்து பேசினான். பேசும்பொழுது ஒரு ஒரு முறையும் அவனது பார்வை அவளை க் கொன்றது… “What you are not surprised Raghav?” என்று அவள் கேட்க…. “நான் ஏன் உங்களுக்கு புடிச்ச புக்ஸ் பத்தி கேட்டேன் தெரியுமா? …அதுல இருந்து உங்க characters define பண்ண முடியும்…. அந்த விதத்துல நீங்க சொல்லுறது எல்லாம் வெச்சி பார்க்கும்போது நிஜமாவே self-esteem (சுய கௌரவம்) அதிகம் இருக்குற பெண் நீங்க…. ஆனா அதே சமயம் மனசுல இருக்குற பல ஆசைகளை அடக்கி, பல விஷயங்களை மத்தவங்களுக்காக விட்டுகுடுத்து வாழவும் செய்யுற குணம் உங்களுடையது…. அப்படி வாழுற வாழ்க்கைல உங்களுக்கு அப்பாப்போ regrets இருக்கும், அனால் வேறு எதாவது விஷயத்துல திசை மாற்றி உங்களை நீங்களே சமாதானம் செஞ்சிக்குவீங்க…. ஒரு நிமிடம் ஆச்சர்ய ப் பட்டாள் சங்கீதா…. இவளோ தூரம் அலசி பார்க்கும் பார்வையா? – என்று மனதில் நினைத்துக்கொண்டு…. “என்ன ஆச்சு மேடம்?”– ராகவின் மீது வெச்ச கண் வாங்காமல் பார்த்துகொண்டிருந்த சங்கீதாவை பார்த்து கேட்டன் ராகவ்…. “ஆங்ங் … ஒன்னும் இல்ல நீங்க பேசுங்க….its interesting.. – என்று புன்னகைத்தாள்…. உங்களுக்கு நான் ஒரு புத்தகம் suggest பண்ணுறேன்….”The Seventh Secret” by Irving wallace… அதை ப் படிச்சி பாருங்க… அதில் ஒரு பெண் கதாபாத்திரம் “எமிலி” hitler ன் மரணத்துக்கு பின்னாடி இருக்குற உண்மைய கண்டுபிடிக்க போராடுவா, அனால் கடைசியில் அவள் உயிரக்குடுத்து கண்டுபிடிச்ச உண்மைய எப்படி இந்த உலகத்துக்கு சொல்ல முடியாம போகும் என்பதை ரொம்ப அழுத்தமா எழுதி இருப்பார் அந்த எழுத்தாளர்…. Raghav பேச பேச அவனின் பேச்சும், சிந்தனையும் அவளை வெகுவாக ஈர்த்தது…. அவன் மீது அவளுக்கு இருக்கும் மரியாதை ஒரு புறம் ஏறுகையில், அவனது வசீகரமான பேச்சு அவளை கவர்ந்தது…. “உங்க கூட பேசிக்குட்டே இருந்தா நிறைய கத்துக்கலாம் னு ஒரு முறை நான் bank ல சொன்னேன்…. அது நிஜம் னு ஒரு ஒரு தடவையும் நாம பேசும்போது நீங்க நிரூபிக்கிறீங்க….”– என்று அவள் சொல்லுகையில் பக்கத்தில் உள்ள ஜன்னலில் இருந்து வரும் இதமான ஜன்னல் காற்றில், eye-tex மை வைத்த அகலமான அந்த வில் போன்ற புருவத்தின் மீது ஒன்றிரண்டு முடிகள் விழ அதை silky maroon colour nail polish வைத்த அவளுடைய அழகிய விரல்களால் தலையின் ஓரம் மெதுவாக இழுத்து விட்டு அதன் நுனியை சுருட்டிக்கொண்டடே சிரித்தவாறே கூறினாள் சங்கீதா…. அந்த சிரிப்பும் முகமும் ராகவை மிகவும் ஈர்த்தது…. அவனுடைய வாழ்வினில் அவன் சக வயது பெண்களுடன் கூட இப்படி தனிமையில் அமர்ந்து freeஆக பேசியதில்லை. “நான் அவளோ பெரிய ஆளெல்லாம் ஒன்னும் இல்லீங்க உண்மைய சொல்லனும்னா உங்க கூடத்தான் இவளோ casual அ நான் பேசுறேன், அதுவும் நிறைய நாட்களுக்கு பிறகு நண்பர்கள் உடன் வரும் இந்த இடத்துக்கு இப்போ உங்க கூட வந்து இருக்கேன்…. எனக்கே கொஞ்சம் ஆச்சர்யமாதான் இருக்கு….” என்று கூறி மேஜையின் மீது உள்ள பூங்கொத்தைப் பார்த்து பேசினான்.. ராகவ் பேசிய பிறகு coffee வர சங்கீதா ரமேஷின் நியாபகத்தில் ரகாவின் முகத்தையே ஒரு நிமிடம் உற்று பார்க்க, ராகவ் நிமிரும்போது மேஜையின் மீது பார்வையை திருப்பினாள் சங்கீதா… ராகவின் கண்கள் சங்கீதாவின் தைரியமான போக்கை எண்ணிக்கொண்டு தான் கண்ட பெண்களில் அவனின் மனதை சற்று லேசாக கவர்ந்த அவள் முகத்தை ராகவ் கூர்ந்து கவனித்தான், அப்போது சங்கீதா நிமிர்கையில் அவனது கண்களும் அவளைப்போலவே மேஜையின் மீது பாய்ந்தன…. ஒருவருக்கு ஒருவர் மெளனமாக இப்படி ப் பார்த்துக்கொள்கையில், coffee cup முக்கால்வாசி முடிந்து விடும் சமயத்தில் இருவரும் ஒருவருக்கு ஒருவர் தங்கள் கண்களால் பார்ப்பதை பார்த்து விட்டனர்… மெலிதான வெட்கத்தில் இருவரும் திசைக்கு ஒரு புறம் திரும்பி லேசாக சிரித்துக்கொண்டே மெதுவாக தலையை சாய்த்துக்கொண்டார்கள்….. பில் குடுக்க வந்த நபரிடம் “tissue please” என்று சங்கீதா கேட்க்கையில் எதேச்சையாக ராகவும் “tissue please” என்று அதே வார்த்தையை சொல்ல இருவரும் மீண்டும் ஒருவருக்கு ஒருவர் பார்த்து சிரித்துக்கொண்டனர்…. – இந்த முறை கொஞ்சம் சத்தமாகவே சிரித்தனர் இருவரும்…. cafe coffee day வில் இருந்து கிளம்பிய பிறகு, இருவரும் மீண்டும் நடந்து செல்கையில், சங்கீதா உண்மையில் சற்றுமுன் ராகவிடம் பேசுகையில் அவளது 20 ஆண்டு காலத்தை பின் நோக்கி சில நிமிடங்கள் வாழ்ந்தாள் என்பதுதான் உண்மை…. மற்றபடி நிஜத்தில் தன்னை விட 15 குறைவான ஒரு வாலிபனுடன் பேசுகிறோம் என்ற எண்ணம் அவளுக்கு அப்போது தோன்றவில்லை…. அந்த விதத்தில் கால வெள்ளம அவளது மனதை அடித்து ச் சென்றது…. ரகாவிடம் மெதுவாக மீண்டும் பேச்சை ஆரம்பித்தாள்…. நீங்க கல்யாணம் செஞ்சிக்கலையா Raghav? i mean, i know you are just 23 but…. என்று சங்கீதா லேசாக இழுக்கையில்…. கண்டிப்பா பண்ணிப்பேன், ஆனா நம்ம சமுதாயம் சொல்லுற கண்டிஷன படி எல்லாம் என்னால் செஞ்சிக்க முடியாது…. என் மனசு உண்மையில் ஒரு பெண்ணுக்கு எங்கணும், அவள் இல்லாமல் வாழ்க்கையே இல்லைன்னு தொணனும் ஒரு ஒரு நிமிஷமும் அவளோடு இனைந்து காதலை அனுபவிச்சி வாழனும், அணு அணுவா அவள் அழகை ரசிக்கணும்…. அப்படி நான் ரசிக்க அதை பார்த்து அவள் வெட்கப்பட அதையும் பார்த்து ரசிக்கணும், அவளை மனைவி ஆக்கின பிறகும் காதல் குறையாமல் அவள் கூடவே இருக்கணும்… இப்படி எல்லாம் செய்யலேன்னா என்ன வாழ்க்கை மேடம்….? என்று அவன் தலையை ஆட்டி ஆட்டி கைகளை pant pocket உள் வைத்து பேசிக்கொண்டே வந்தான்…“இது ஏதோ டும் டும் டும் படத்துல மாதவன் சொல்லுற வசனம் மாதிரி தெரியுதே….”– என்று சொல்லி சிரித்தாள் சங்கீதா…என்னதான் அவள் கிண்டலாக சொன்னாலும் அவள் மனதில் ரகாவின் எண்ணங்கள் அவளுடைய எண்ணங்களோட ஒட்டி போவதை கவணிக்க தவறவில்லை…. அதே சமயம் மனதளவில் அவனுக்கு வரும் பெண் குடுத்து வைத்தவள் என்று எண்ணி, “that girl would be a lucky being” என்று சிரித்துக்கொண்டே சொன்னாள் சங்கீதா.. ஒரு நிமிடம் நடக்கையில் நல்ல நிழல் தரும் மரத்தினருகே நின்று “மேடம் கல்யாணம் னா என்ன ….ஒரு definition குடுங்க….” என்று அவன் கேட்க்கையில்… “ஹ்ம்ம்….. முயற்சி பண்ணுறேன், அது ஒரு சடங்கு…. சம்ப்ரதாயம்…. அதுக்கு மேல என்னால விளக்கம் தர தெரியல…. ஆனா ஒன்னு, பெண்ணுக்கு இன்னொரு புது வாழ்கையை பெத்தவங்க இல்லாமல் எவனோ ஒரு புது மனுஷன் தருகிறான் னு சொல்லுறது எல்லாம் என்னால ஒதுக்க முடியல…. குழந்தைய குடுக்க முடியுமே தவிர சந்தோஷத்தையும், நிம்மதியையும் பெண்களான நாங்கதான் தேடிக்கனும்….” என்று புருவத்தை உயர்த்தி தனக்கு தெரிந்த அர்த்தத்தை கூறினாள் சங்கீதா… “ஹாஹ்ஹா….” மெதுவாக சிரித்துக்கொண்டே “நான் சொல்லவா?….” என்றான் ராகவ்…. “ஹ்ம்ம்…. சொல்லுங்க கேட்கலாம்….”–“ஆர்வம் இருப்பினும் அதை முகத்தில் காமிக்காமல் அடக்கமாக கேட்டாள் சங்கீதா” You marry someone, not just to live with them its because you cannot live in this world without them.. இதை க் கேட்ட பிறகு, ஒரு நிமிடம் ஒன்றும் பேசாமல் அமைதியாய் நின்றால் சங்கீதா.. woww….. simple but powerful explanation, seriously very impressive Raghav, இது வரைக்கும் வாழ்க்கைல காதல் செய்யதவங்க கூட marriage பத்தி நீங்க சொன்ன explanation கேட்டா காதல் செய்ய ஆரம்பிச்சிடுவாங்க….” என்று அவன் கண்களை கூர்ந்து பார்த்து மென்மையாக சிரித்துக்கொண்டே சொன்னாள் சங்கீதா.. பேசிக்கொண்டே இருவரும் நடக்கையில், “இன்றைக்கு நாம கணக்கு வழக்கெல்லாம் பார்க்க வேண்டாம்…. lets relax for this day, கூடவே உங்க கூட பேசினது எனக்கு ரொம்ப இதமா இருந்துச்சி மேடம்” என்று ராகவ் கூறுகையில்… “Not just for you, for me too Raghav….” என்று புன்னகைதுக்கொண்டு அவளை வீட்டில் இறக்கி விடும் கார் IOFI வாசலில் நிற்க அதை நோக்கி நடந்தார்கள் இருவரும்…. கார் கிளம்பும் வேலையில், ஜன்னல் கண்ணாடியை இறக்கி, அதன் வழியாக ராகவை பார்த்து வருகிறேன் என்று சொல்லுகையில் “அந்த மரத்துண்டை மறந்துடாதீங்க” என்று சொல்ல “I will start my analysis today Raghav” என்று சொன்னாள்…, அருகில் இரண்டு மூன்று staff களுடன் நின்றுகொண்டிருந்த சஞ்சனா சங்கீதா வை ப் பார்த்து நன்கு சிரித்துக்கொண்டே ஏதோ கூறினாள் …. என்னவென்று சங்கீதாவுக்கு புரியவில்லை, இருப்பினும் வருகிறேன் என்று கை அசைத்து கூற சஞ்சனாவும் பலமாக குதித்து கை அசைத்து “bye madam” என்று உரக்க கத்தி சொன்னாள்…. கார் சங்கீதாவின் வீட்டை வந்தடைய, குழந்தைகளின் school van வருவதற்கு இன்னும் சில நேரம் ஆகும் போல தெரிந்தது… வாசலில் நின்றுகொண்டிருன்தவள், சற்று நேரம் நிர்மலா அக்காவின் வீட்டில் உட்காறலாம் என்று யோசித்து, அங்கே சென்று அவர்களின் வீட்டு calling bell அழுத்தினாள் சங்கீதா.. கதவை த் திறந்த rohit, கையில் ஒரு plastic bat ம் ball ம் வைத்துக்கொண்டிருந்தான், சங்கீதாவை ப் பார்த்தவுடன் உள்ளே ஓட முயற்சி செய்தவனை அலேக்காக தூக்கி இடுப்பில் வைத்துக்கொண்டாள் சங்கீதா…. “ஏய்ய் வாலு தனியா cricket விளையாடுறியா?… நீதான் சச்சின் டெண்டுல்கரா..ஹா சொல்லு நீதான் டெண்டுல்கரா…. ஆண்டி, கேட்க்குறேன் இல்ல சொல்ல மாட்டியா செல்லம்?…” என்று அவன் மூக்கினை தான் மூக்கின் நுனி மீது இரு புறமும் உரசியவாறு கொஞ்சி முத்த மழை பொழிந்து கேட்டாள் சங்கீதா…. சங்கீதா கொஞ்சிக்கொண்டிருக்கும் சத்தம் கேட்டு ரூமிலிருந்து தூக்கம் களைந்து எழுந்து வந்து hall ல் அமர்ந்தாள் நிர்மலா…. “வாமா சங்கீதா…. கொஞ்சம் இரு டீ போடுறேன் உனக்கு” என்று சொல்லி சமையல் அறைக்கு சென்றாள் நிர்மலா, இடுப்பில் இருந்து rohit ஐ இறக்கி விடாமல் அப்படியே வைத்துக்கொண்டு அவளும் நிர்மலாவுக்கு உதவ சங்கீதாவும் சமையல் அறைக்கு சென்றாள்…. ரோஹித்துக்கு சங்கீதாவின் மார்புகள் அவன் மீது அழுந்துவதை தவிர்க்க முடியவில்லை, இருப்பினும் அதை மிகவும் ரசித்தான், அவனுடைய உடல் அவனுக்கே காரணம் புரியாமல் சூடானது.. நிர்மலா டீ போடுகையில், ஒரு நிமிஷம் rohit ஐ தரையில் நிக்க வைத்து விட்டு, “என்னவோ தெரியல அக்கா காலைல இருந்து கீழ் பக்கம் ரொம்ப tight அ இருக்கு….” என்று சொல்லி திரும்பவும் முந்தானைக்குள் கைவிட்டாள் சங்கீதா…. “ஏண்டி? பிரா சைஸ் எல்லாம் கடையில கரெக்டா பார்த்துதானே வாங்குற? அப்புறம் என்ன?” என்று நிர்மலா கரிசனமாக கேட்கயில் சங்கீதாவின் தாலி அவளுடைய ரவிக்கையின் உள் இருப்பதை கவணித்து…. “கொஞ்சம் இரு…எவளோ சொன்னாலும் தாலிய தூக்கி உள்ள சொருகிக்க வேண்டியது கொஞ்சம் ஜாக்கெட் வெளியே தொங்க விடலாம் இல்ல, எவளோ நேரமா உள்ளேயே குத்திக்குட்டு இருக்கும்? இப்போ யாரு பரிச்சிக்குட்டு ஒடப்போறாங்க” என்று சொல்லி சங்கீதாவின் கையில் டீ டம்ளர் குடுத்து, “கொஞ்சம் டீ யை ப் பிடி, நானே சரி பண்ணுறேன் உனக்கு” என்று சொல்லி நிர்மலா சங்கீதாவின் முந்தானையை லேசாக மேலே தூக்கி முலைகளின் இடுக்கில் சொருகி, அவள் ரவிக்கையின் அடிப்புறம் கண்களுக்கு தெரியும் வண்ணம் அட்ஜஸ்ட் செய்து விட்டு, இப்பொழுது சங்கீதாவின் இரு பெரும் முலைகளுக்கு க் கீழ் நடுப்பகுதியில் அடியிலிருந்து நிர்மலா தான் இரு விரல்களை அழுத்தமான ஜாக்கெட் உள் விட்டு அவளது தாலியின் நுனிபகுதியை பிடித்து லேசாக கீழே இறக்குகையில், தாலியின் முத்து ஒன்று அவளின் கொழுத்த முலையின் உட்புற சதையில் உரசி லேசான வலி குடுக்கையில், “ouchhhh…அக்கா…மெதுவா, நீங்க இழுக்கும் போது உள்ள கீருதுக்கா” என்று சொல்ல “ஹ்ம்ம் முடிஞ்சிது இப்போ அவளோ வலிக்காது இனிமேல” என்று சொல்லி அவளின் முந்தானையை மீண்டும் எடுத்து பழையபடி போட்டு விட்டாள் நிர்மலா…. “அக்கா ராத்திரி நேரத்துல கட்டில்ல திரும்பி படுக்கும்போது ரொம்ப அழுந்துது அக்கா, அப்போ வலிக்குது….” அதற்க்கு நிர்மலா சிரித்துக்கொண்டே “இவளோ பெருசா இருந்தா அமுங்கதான் செய்யும் டி, அப்புறம் எப்படி வலிக்காம இருக்கும்? நீட்டு வாக்குல படுத்துக்கோ குப்புற படுக்காதடி….” என்று நிர்மலா அன்புடன் அறிவுரை குடுக்க, இவை அனைத்தையும் கீழே நின்றபடி பார்த்து க் கொண்டிருந்தான் rohit, மனதில் சலனம் அதிகரித்தது அவனுக்கு, மீண்டும் அவனுடைய அறைக்கு சென்று ஒழித்து வைத்த சங்கீதாவின் ஜட்டியை எடுத்து குப்புற படுத்து தான் முகத்தினில் வைத்து தடவிக்கொண்டிருந்தான்.. கீழே இருந்து நிர்மலா, சங்கீதா இருவரும் ஏதோ பேசிக்கொண்டு படி ஏறி அவன் மாடிக்கு மேலே வருவது தெரிந்து உடனே சங்கீதாவின் ஜட்டியை அவனது cupboard டினுள் அவசரமாக விசிறி அடித்து சாத்தினான், பதட்டத்தில் அவனுக்கு முகம் சற்று வியர்த்து இருந்தது…. உள்ளே நுழைந்த நிர்மலாவும் சங்கீதாவும் ரோஹித் அருகே சகஜமாக வீட்டு கதைகளை பேசிக்கொண்டே வந்தார்கள்….”அவர் வர லேட் ஆகும் அக்கா….அப்படியே வந்தாலும் ஒன்னும் பேசிக்க மாட்டோம், எனக்கும் ஒன்னும் பேச இஷ்டம் இல்லை, அப்படியே குழந்தைங்க விளையாட, அதுன்களோட சேர்ந்து TV பார்த்துட்டு, அப்படியே முடிஞ்சா கொஞ்சம் books ஏதாவது படிச்சிட்டு படுக்க போய்டுவேன்….” என்று பேசிக்கொண்டே அவனை நெருங்க “ஏய்ய் செல்லகுட்டி ஏன்டா இங்கே வந்துட்ட, கீழே உன் கூட ஆண்டி விளையாட தேடிட்டு இருந்தேன் தெரியுமா…. சரி வா நாம நம்ம வீட்டுக்கு போகலாம், அங்கே ரஞ்சித் ஸ்நேஹா கூட விளையாடலாம்” என்று சொல்லி “பசங்க van வந்துடுச்சி அக்கா நான் rohit கூட்டிட்டு கிளம்புறேன், அப்புறம் ராத்திரி சாப்பிட வெச்சிட்டு அனுப்பி வெக்குறேன்,” என்று அவள் சொல்ல “ஏன்மா இப்படி ஒரு ஒரு நாளும் சிரமம் எடுத்துக்குற” என்று நிர்மலா சொல்ல “ஏன் அக்கா எப்போவும் இப்படியே பேசுறீங்க, இவன் எனக்கும் குழந்தைதான்….இல்லடா கண்ணா….” என்று சொல்லி அவனது மூக்கினால் லேசாக சங்கீதா கிள்ள, ரோஹித் தனது பிஞ்சு முகத்தை அவளின் தோள்களில் சாய்த்துக்கொண்டான், “இங்கே வந்தா மட்டும் ஓடி ஓடி ஒளிஞ்சிக்குறான், ஆனா அதுவே அங்கே இருந்தாள், சங்கீதா ஆண்டி, சங்கீதா ஆண்டி னு சுத்தி சுத்தி வந்து ஒட்டிகுவான் செல்லம்….” என்று கொஞ்சியபடியே “வரேன்கா” என்று நிர்மலாவிடம் சொல்லிவிட்டு அவள் வீட்டுக்கு சென்றாள் சங்கீதா இடுப்பில் ரோஹித்தை வைத்துக்கொண்டு…. அம்மா…என்று அவள் கண்மணிகள் ஓடி வந்து முத்தம் குடுக்க, இவளும் அதுங்களுக்கு மாறி மாறி முத்த மழை குடுக்க…. இரு குழந்தைகளும் ரோஹித் கையை பிடித்து ரூமுக்கு சென்று அங்குள்ள சொப்பு சாமான்களை எடுத்து வந்து hall ல் வைத்து விளையாட, சமையல் ரூமில் பம்பரமாக வேலை செய்ய ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா…. சமையலறையில் ventilation fan செரியாக ஓடாததால் காற்று சரிவர பத்தவில்லை, சமைத்து முடித்த பிறகு முழுவதும் வியர்த்து இருந்தது சங்கீதாவுக்கு, பெட்ரூமுக்கு சென்று புடவையை அவிழ்த்து, இறுக்கமான பாவாடை நாடாவை லேசாக தளர்த்தி வீட்டில்தானே இருக்கிறோம் என்று சொல்லி கொஞ்சம் தொப்புளுக்கு கீழ் இறக்கி விட்டுக்கொண்டாள்….”செப்பாடா” என்று பெருமூச்சு விட்டபடி அவளது டர்கி டவலை நெஞ்சின் மீது போர்த்திக்கொண்டு hall ல் வந்து fan காற்றின் கீழ் ஆயாசமாக அமர்ந்தாள்…. முட்டியில் லேசாக நமுச்சல் எடுக்க பாவாடையை அமர்ந்த படியே முட்டி வரை லேசாக தூக்கி சொறிந்து கொண்டிருக்கும்போது ரோஹித் அவளது வாழைத்தண்டு போன்ற முழங்காலை தரையிலிருந்து பார்த்தான், கூடவே இடுப்பின் அருகே அவளுடைய தொப்புள் அவன் கண்களுக்கு விருந்தானது…. “என்னடா கண்ணா… வா ஆண்டி கிட்ட” என்று அவள் ரோஹித்தை தான் மடியில் படுக்க வைத்துக்கொண்டாள், TV serial பார்க்க ஆரம்பிக்கையில், அவளுக்கு அந்த மரத்துண்டு நியாபகம் வந்தது….ரோஹித்தை துக்கிக்கொண்டு sofa அருகே சென்று landline phone எடுத்து மடியில் வைத்தாள்…. அப்போது ரோஹித்தின் முகம் சங்கீதாவின் இடுப்பருகே தொப்புளின் முன் இருந்தது. அவள் மூச்சு விட்டுக்கொண்டிருக்கையில் ரோஹித்தின் மூக்கின் நுனியை அவளது தொப்புள் முன்னுக்கு வந்து தொட்டுவிட்டு பின்பு மீண்டும் பின்னுக்கு சென்றது…. அவள் ஒரு புறம் மூச்சு விட, இது மறுபுறம் தொடர்ந்து நடந்து கொண்டிருந்தது….. அமைதியாக சத்தமின்றி ஒரு சிறிய கள்வன் அவளது மடியிலேயே படுத்து அவள் தொப்புளை ரசித்துகொண்டிருந்தான்…. ஹேய் ரம்யா…நான்தான் சங்கீதா பேசுறேன்…. ஹாய் மேடம் நாளைக்கு bank வந்துடுவீங்க இல்ல, இல்லை இன்னும் IOFI லதான் duty யா? நீங்க இல்லாம போர் அடிக்குது மேடம்… manager இல்லைன்னு சிலருக்கு கொஞ்சம் துளிர் விட்டுடுச்சி”– ரொம்ப கரிசனமாகவும், கூடவே excite ஆகியும் கேட்டாள் ரம்யா.. ஆமம்டி நாளைக்கு ஆபீஸ் வந்துடுவேன்…. நாளைக்கு வந்து எல்லோருடைய bend ஐயும் நிமித்துறேன்…. சரி இப்போ ஒரு முக்கியமான விஷயமா பேசணும் டி…” என்றாள் சங்கீதா…. என்ன விஷயம் சொல்லுங்க? – லேசான படபடப்புடன் கேட்டாள் ரம்யா.. “இல்லடி உன் கணவர் ஷங்கர் கிட்ட பேசணும், laboratory சம்மந்தமானது….” “ஒஹ், அவரா …ஹாஹ்ஹா….”– வெட்கத்தில் லேசாக சிரித்தாள் ரம்யா.. “என்னடி சிரிக்கிற, கூப்பிடு நான் பேசணும்…”– தாமதிக்க முடியாமல் கேட்டாள் சங்கீதா…. “இல்ல மேடம்…. (சிறிது மௌனத்துக்கு பிறகு தொடர்ந்தாள் ரம்யா..) உங்க கிட்ட சொல்லுறதுல ஒன்னும் குத்தம் இல்ல, last ஒரு வாரமா பட்டினி போட்டுட்டேன், அதனால அவர் இப்பதான் என் கூட கட்டில்ல செமையா பூந்து விளையாடிட்டு கலைச்சி போய் தூங்குறார்…அதான்.. – என்று லேசாக ரம்யா வெட்கத்துடன் வழிய… “ஹ்ம்ம்….”– என்று ஒரு நிமிடம் என்ன சொல்வதென்றே தெரியாமல் லேசாக முழுங்கிய குரலில் பேசினாள் சங்கீதா…ஒரு நிமிடம் அவளுக்கு ஏன் கூப்பிட்டோம் என்று embarassed ஆக இருந்தது…. சிறிது நேரம் இருபுறமும் மௌனம் காத்தபின் ரம்யா தொடர்ந்தாள்..”but இருங்க மேடம், முக்கியம் னா எழுப்புறேன்….” என்று சொல்லி அவளது கணவனை எழுப்பி phone குடுத்தாள் ரம்யா…. “சொல்லுங்க சங்கீதா மேடம்”– என்றான் ஷங்கர்.. “sorry to disturb you”– என்றாள் சங்கீதா தயக்கத்துடன். “அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை மேடம், சொல்லுங்க….”– என்றான் ஷங்கர்.. “ என் கிட்ட ஒரு சிறிய மரத்துண்டு இருக்கு, அதுல இருக்குற chemical composition என்னனு எனக்கு தெரியலை, நீங்க கொஞ்சம் ஹெல்ப் பண்ணனும்…- என்று requesting tone ல் கேட்டாள் சங்கீதா.. “sure கண்டிப்பா மேடம்…நாளைக்கு ரம்யா கிட்ட அந்த piece குடுத்து அனுப்புங்க, அதுக்கு அடுத்த நாளே சொல்லிடுறேன்….” என்றான் மிகுந்த மரியாதையுடன்…. “சரிங்க thanks, really sorry உங்க தூக்கத்தை கெடுத்துட்டேன்”– என்று சங்கீதா மரியாதை நிமித்தமாக மீண்டும் சொல்ல “இல்ல இல்ல பரவாயில்லை, இன்னிக்கி நிறைய வேலை இருந்துச்சி office ல அதான் வீட்டுக்கு வந்த உடனேயே நேரா படுக்க போயிட்டேன்….” என்று ஷங்கர் கூற, உண்மை என்னவென்று சங்கீதாவுக்கு தெரிந்ததால் ஒரு நிமிஷம் அடக்க முடியாத சிரிப்பை வாயை ப்பொத்திகொண்டு சிரிக்காமல்….” ரம்யாவிடம் phone குடுங்க, ரொம்ப thanks” என்று சொல்லி ரம்யாவிடம் பேச ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா…. “ஏய்ய் உன் புருஷன் நல்லாவே சமாளிச்சாருடி”– என்று சிரித்தாள்… “நானும் கேட்டேன்…. சொதப்பிடாரே மனுஷன்… ச்சிசி…. போங்க மேடம்…. எனக்கு வெட்கம் வெட்கமா வருது….”– குழந்தையாக சிணுங்கினாள் ரம்யா “ஹேய் its okay dear”– என்றாள் சங்கீதா அன்புடன்.. “செப்பா… என்னதான் பண்ணாலும் இந்த ஜாக்கெட் ரொம்ப tight டி..- சொல்லிக்கொண்டே டவலுக்குள் கை வைத்து ரவிக்கையின் அடிப்பகுதியின் கொக்கியை அவிழ்த்தாள் சங்கீதா….மடியில் படுத்து இருக்கும் rohit அதை கீழிருந்து மேல்பக்கமாக பார்த்தான், டவலுக்குள் இருக்கும் மிதமான வெளிச்சத்தில், அவளுடைய முலைகளின் கீழ் பகுதியை ப் பார்த்தான்… “ஒரு நிமிஷம் இருடி வந்துடுறேன்” என்று சொல்லி தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் (தூங்குவது போல்) இருக்கும் ரோஹித்தின் தலையை தூக்கி பக்கத்தில் வைத்துவிட்டு பெட்ரூமுக்கு சென்று லேசாக கதவை பாதியாக சாத்தினாள், ரோஹித் மெதுவாக கதவின் பின்புறம் நின்று அவள் என்ன செய்கிறாள் என்று மிகுந்த எதிர்பார்ப்புடன் படபடக்கும் நெஞ்சுடன் பெட்ரூம் உள்ளே இருக்கும் கண்ணாடியில் அவளது பின்பத்தை ப் பார்த்தான்…. அப்போது “சங்கீதா தன் டவலை நெஞ்சின் மீதிருந்து எடுத்து விட்டு, மொத்தமாக எல்லா hook ம் ரவிக்கையில் இருந்து அகற்றி விட்டு இரு கைகளாலும் ரவிக்கையை மொத்தமாக கீழிருந்து மேலே தூக்கி கழட்டி தரையின் ஓரத்தில் துவைக்கும் துணிகளுடன் சேர்த்து போட்டு விட்டு, கண்ணாடியில் ரவிக்கையின் அழுத்தத்தால் அவளது மார்புக்கு க் கீழ் சற்று நமுச்சல் எடுத்தது, அதற்க்கு லேசாக பிராவை தூக்கி இரு முலைகளுக்கும் கீழ் தனது விரல்களால் சொறிந்து பிராவை மீண்டும் சரியாக போட்டுக்கொண்டு அந்த டவலை பிரா மீது போர்த்திக்கொண்டு hall க்கு வருவதற்கு திரும்புகையில் ரோஹித் அழகாக சிறிய பூனைக்குட்டி போல ஓடிப்போய் மீண்டும் sofa மீது படுத்துக்கொண்டான்…. sofa மீது அவனது தலையை மீண்டும் எடுத்து தன் மடியினில் பழைய positionல் வைத்துக்கொண்டு மீண்டும் phoneல் wait பண்ணும் ரம்யாவிடம் பேசத்தொடங்கினாள்…. “என்னமோ தெரியலடி ரொம்ப tight அ இருக்கவே ஜாக்கெட் அவுத்துட்டு வந்து உட்கார்ந்துட்டேன்….sorry to hold you in line, நீ வேற tired ஆக இருப்பே..”– என்று பெருமூச்சு விட்டு கிண்டலாக கூறினாள் சங்கீதா…. “போதும் போதும்…. ரொம்ப ஒட்டாதீங்க…. இதுக்குத்தான் எப்போவும் வசதியா டீ.நகர் போயி taylor கிட்ட சரியான அளவுக்கு தைக்க குடுத்து ஜாக்கெட் போடுங்க னு சொல்லுறேன், ஆனா நீங்கதான் என் பேச்சை கேட்கவே மாட்டேன்கிறீங்க…. நீங்க பாட்டுக்கு போயி readymade துணிகளை naihaa ல வாங்கினா இப்படிதான் இருக்கும்…. அடுத்த தடவ நான் சொல்லுற taylor கிட்ட வாங்க, சரியா?….”– உரிமையான அன்புடன் கூறினாள் ரம்யா.. அதற்க்கு “கண்டிப்பா ரம்யா மேடம்..”என்று சிரித்துக்கொண்டே கூறினாள் சங்கீதா….. பிறகு phone cut செய்துவிட்டு ரோஹித்தின் தலையை அன்புடன் மெதுவாக கோதிவிட்டு அவன் தோளைத் தட்டிக்கொண்டிருந்தாள் சங்கீதா….அப்போது வீட்டினுள் நுழைந்த கணவன் “சாப்பிட எதாவது இருக்கா? இல்லை வெளியே போகனுமா நான்?” என்று நாம்தான் எல்லாம் என்ற அகந்தை கலந்த அதட்டலுடன் கேட்க, “உள்ள போயி பாருங்க, இருந்தாள் சாப்பிடுங்க, இல்லேன்னா வெளிய போயி சாப்பிட்டு வாங்க….” என்று அவள் கூலாக பதில் சொல்ல அப்போது எதேச்சையாக TVயில் கார்ட்டூன் சேனலில் ஒரு mickey mouse “ஹாஹ் ஹாஹ் ஹாஹ்….” என்று சிரித்து கை தட்டியது….அது அவனுக்கு எரிச்சலை ஏற்படுத்தியது, “திமிருபுடிச்ச கழுதை என்று அவன் கூற அதற்க்கு சற்றும் reaction காமிக்காமல் கழுதையின் புருஷன் என்னவா இருப்பான்?” என்று கூற அக்கா ஸ்நேஹா விடம் களங்கம் இல்லாமல் விளையாடும் ரஞ்சித் ஏதோ காரணத்துக்கு “ஹிஹி” என்று ஜொள்ளு விழ சிரித்தான்…. இதைப்பார்த்து “ச்சே….” என்று கூறியவாறு கையில் இருக்கும் பையை ஹாலில் ஒரு மூலையில் விசிறி அடித்து விட்டு, செய்து வைத்த சாப்பாட்டை சொரணைக் குறைவுடன் சாப்பிட்டு விட்டு போயி படுக்கையில் படுத்தான் குமார்…. “ஆண்டி, இது என்னது?” என்று சங்கீதாவின் தொப்புளின் உள் பாவாடையின் நூல்கள் தூசியுடன் கலந்து சிறிய உருண்டையாக இருக்க…. அதை தனது சுண்டு விரலால் தொட்டவாறு கேட்டான் ரோஹித்.. “ஹேய் கண்ணா அதெல்லாம் தொடக்கூடாது….அது அழுக்கு… ஆய்…. வேண்டாம் மா சரியா?” என்று மிகுதியான அன்புடன் மென்மையாக சிரித்து சொல்லி அவனது கையை அங்கிருந்து எடுத்து விட்டு தனது விரலால் தொப்புளை த் துழாவி அங்கிருக்கும் அழுக்கை நகத்தினால் எடுத்து தரையில் ஒரு ஓரமாக போட்டாள்.. பிறகு மீண்டும் ரோஹித் தலையை தடவிய படி அவன் கண்ணத்தில் விரலால் சிறிதாக கிள்ளி “இச்” என்று முத்தம் குடுத்தாள்…. இப்போது சங்கீதாவின் cell phone சிணுங்க, யார் என்று பார்த்தாள்…. “Sanjana Calling….” என்று தெரிந்தது…. “ஹாய் சஞ்சனா…. சொல்லு மா, என்ன இந்த நேரத்துல….” மிகவும் கரிசனமாக கேட்டாள்…. “ஒன்னும் இல்ல மேடம், நான் உங்களை என்னமோ நினைச்சேன் நீங்க இன்னொரு விஜயசாந்தி னு நிருபிச்சிடீங்க….நான் உங்க ரசிகை ஆயிட்டேன் மேடம்…”– மூச்சு வாங்க பேசினாள் சஞ்சனா…. “ஹேய் relax relax…..என்ன ஆச்சு?”– சிரித்துக்கொண்டே கேட்டாள் சங்கீதா…. “இன்னிக்கி நீங்க கிளம்பும்போது உங்க கிட்ட சொல்லனும்னு நினைச்சேன் மேடம், அனால் முடியல…. காலைல நீங்க குடுத்தது செமித்தியான அறை மேடம்…. மறக்கவே மாட்டேன், அந்த ராஸ்கல் எவளோ torcher தெரியுமா எங்களுக்கு, ஒரே நாள்ல இங்க இருக்குற எல்லா பொண்ணுங்க மனசுலயும் இடம் பிடிச்சிடீங்க மேடம்…. இன்னிக்கி ஒரு நாள் முழுக்க எங்க யார்கிட்டயும் ஐயா வரவே இல்ல…. நாளைக்கு முதல் வேலையா உங்களை சந்திச்சி கைக்குடுக்கணும்…சரி ஒகே gud night madam, i dont want to disturb your sleep, take care” என்று படபடவென பேசிவிட்டு போன் கட் செய்தாள் சஞ்சனா…. சரியான லூசு பொண்ணு” என்று தலையில் லேசாக அடித்து சிரித்துக்கொண்டே போன் கட் செய்தாள்…. பசங்க தூக்கத்தில் வழிவது தெரிந்து தூக்கத்தில் இருந்த (நிஜமாகவே தூங்கிய) ரோஹித்தை எழுப்பி பால் குடுத்து நிர்மலா அக்காவின் வீட்டில் படுக்க வைத்து விட்டு, தனது வீட்டிற்கு வந்து light அனைத்தையும் off செய்துவிட்டு பெட்ரூமுக்குள் ரஞ்சித்தை அருகில் வைத்து தூங்க ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா…. அப்போது திரும்பவும் அவள் cell phone சிணுங்க…. திரும்பவும் யாரு இப்போ என்று எடுத்து பார்த்தாள் சங்கீதா…. “Raghav calling….”என்று வந்தது…. அதை ப் பார்த்தவள் சட்டென்று excite ஆகி எழுந்து கட்டிலில் அமர்ந்தாள்….நெஞ்சினில் படுத்து இருக்கும் ரஞ்சித்தை தோளில் அப்படியே போட்டுக்கொண்டு hall ல் வந்து அமர்ந்தாள் சங்கீதா…. “ஹலோ….” என்றாள் மிகுந்த ஆர்வத்துடன்…. “ஹாய் சங்கீதா மேடம்….பேசலாம? சாரி உங்களை disturb பண்ணிட்டேன்….” என்றான் அவனுக்கே உரிய வசீகர குரலில்…. “no not at all…. tell me raghav” என்றாள் சந்தோஷத்துடன் மெதுவாக தனக்குள் சிரித்துக்கொண்டே…. “சும்மா உங்க கூட பேசலாம் னு போன் பண்ணேன்…. nothing official madam…. எவலோதான் வேலை இருந்தாலும் தினமும் இரவு எதாவது ஒரு சினிமா பார்க்காமல் படுக்க மாட்டேன், என்னை ரிலாக்ஸ் செய்துகொள்ள….so for a change இன்னிக்கி சினிமா வேண்டாம்னு தோணுச்சி, அதான் உங்க கூட பேசலாம் னு phone pannen..”– என்று மெதுவான husky voice ல் சிரித்துக்கொண்டு சொன்னான்…. “Nice…. சொல்லுங்க ராகவ்…” மீண்டும் excitement டுடன் தொடர்ந்தாள் சங்கீதா…. அவளுக்குள் அவன் மீது எழும் ஒரு விதமான போதையை அவளுடைய மனதில் அவளே அறிய தவறிவிட்டாள்….நள்ளிரவை நோக்கி கடிகாரம் ஓடிக்கொண்டிருக்க என்னதான் குழந்தைக்கும் சங்கீதாவுக்கும் தூக்கம் வந்தாலும்,சங்கீதா ராகவுடன் பேசுவதை தவிர்க்க விரும்பவில்லை. காரணம் அவள் மனதில் அன்று காலை அவளுக்கு ராகவிடம் பழகிய நேரங்கள் இனிமையான சங்கீதமாக இன்னும் ரீங்காரித்து க்கொண்டிருக்கிறது.அவனது, முகம்,பேச்சு, முடி, சிரிப்பு..என எதுவும் அவள் மனதை விட்டு அகலவில்லை.. “இன்னிக்கி day எப்படி feelபண்ணீங்க?” என்றான் ராகவ். “fantastic, நிறைய புது அனுபவங்கள், அதுவும் இல்லாம coffe day ல நீங்க பேசினது கேட்டுட்டு இந்த weekend சில புத்தகங்கள் வாங்கலாம்னு யோசிச்சி இருக்கேன், especially “The SeventhSecret”. I had a memorable time with you there.. Raghav…. ஹஹ்ஹா” – பாதி காத்தும், குரலும் கலந்த husky voice ல் பேசினாள். அவளுடைய சிரிப்பை ரசித்துக்கொண்டே “ஒஹ்really, படிச்சி பாருங்க, அதுல இருக்குற suspense & thriller ரொம்ப பிடிக்கும் உங்களுக்கு….” என்றான் ராகவ். “நிஜ வாழ்கைலையே நிறைய suspense& thriller நடந்துடுச்சி ராகவ்..”- லேசான விரக்தியான சிரிப்பை குடுத்தாள் சங்கீதா.. “ஏன் சங்கீத மேடம் அப்படி சொல்லுறீங்க? எதாவது problem இருந்தால் ஷேர் பண்ணலாமே…” அவன் கூறுகையில் அவளுக்கும் உண்மையில் மனதில் இருக்கும் சில கஷ்டங்கள், பாரங்கள் எல்லாம் இறக்கி வைக்க ஆசைதான், அனால் இன்னும் அவள் மனது கட்டுக்குள் இருந்து வேண்டாம் என்று சொல்ல “இப்போதிக்கு வேண்டாம் ராகவ், நேரம் வரும்போது சொல்கிறேன்” என்றாள் மென்மையாக. “சரி, இப்போ உங்க கிட்ட நான் கொஞ்சம் மனசை உற்சாகம் + சந்தோஷ ப் படுத்துறா மாதிரி நேரம் பேசப்போறேன், ஒகே…. அதுல சில set of psychological questions இருக்கும்…. அதுக்கெல்லாம் மனசுல இருக்குற பதிலை நீங்க உண்மையா சொல்லணும்…. சும்மா மனசுல பட்டதை சொல்ல கூடாது.. ஏன்னா, உங்கபதிலை வெச்சு உங்களை பற்றியும், உங்க விருப்பு வெறுப்பு பற்றியும் நான் சொல்ல முடியும், என்று ராகவ் மறு முனையில் உற்சாகமாக சொல்ல…. “ஹ்ம்ம் சொல்லுங்க, interesting” என்றால் சங்கீதா…. “Caution… be ware of myquestions” – என்று சொல்லி சற்று குறும்புடன் சிரித்தான் ராகவ்…. “அய்யோ…ஏதாவது வில்லங்கம் னாவேணாம்பா சாமி….” – ஒரு புறம் அதிக excitement இருந்தாலும், மணதோரத்தில் லேசான பயம் கலந்த குரலில் சொன்னாள் சங்கீதா.. “அப்படி எல்லாம் ஒன்னும் இல்லை,சும்மா casually answer பண்ணுங்க….” – என்றான் ராகவ்.. “சரி..” – தோளில் தூங்கும் ரஞ்சித் எழுந்திரிக்காமல் இருக்க மிக மிகமெதுவாக பேசினாள் சங்கீதா…. “Ok… ஆரம்பிக்கலாம்….. (சில வினாடிகளுக்கு ப் பிறகு….) நீங்க தனியாக ஒரு காட்டுக்குள்ள நடந்து போறீங்க அப்போ உங்க எதிரில் ஒரு குடிசை தெரியுது, அதுக்கு கதவு இருக்குமா இல்லையா?” என்று தனது முதல் கேள்வியை ஆரம்பித்தான் ராகவ்…. “ஹ்ம்ம்….” (சிறிது யோசித்தாள்…. பிறகு) “இருக்காது….” – என்று மெதுவான குரலில் கூறினாள். “அப்போ அதுக்குள்ள போயி என்னன்னு பார்பீங்களா?” – ராகவ் தொடர்ந்தான்…. இதற்கும் சில வினாடிகளுக்கு பிறகு சங்கீதாவிடம் இருந்து வந்த பதில் “பார்ப்பேன்….” ஹ்ம்ம்… இப்போ மேலும் நடந்து போகும் போது கீழ உங்க காலடியில் ஏதோ இடிக்குது, என்னனு எடுத்து பார்த்தல் அது ஒரு கொத்து சாவி, சுமார் எத்தினி சாவி அதில் இருக்கும் னு யூகிக்குறீங்க? “ஹ்ம்ம்…..” சிறிது இடைவேளைக்கு பிறகு “2 அல்லது 3 இருக்கலாம்.” என்றாள் சங்கீதா.. nice…. இப்போ உங்க எதிரில் ஒரு castle தெரிகிறது…. அது உங்க மணசுல கற்பனையில் எப்படி தெரியுது? “கொஞ்சம் பழைய பாழடிஞ்ச அரண்மனையா தெரியுது….” – தாமதிக்காமல் உடனே சொன்னாள் சங்கீதா.. “ஒஹ் …. உள்ள போகும் போது உங்க கண்ணுல ரெண்டு குளம் தெரியுது, அது ஒண்ணுல தண்ணி ரொம்பவும் சகதியா இருக்கு, பார்க்கவே முகத்தை திருப்பிகலாம் னு தோணும், அந்த அளவுக்கு துர்நாற்றத்துடன் அருவெறுப்பான தண்ணி இருக்கு, அனால் அதற்க்கு அடியில், தங்கம், வைரம், வைடூரியம் னு ஏகப்பட்டவிலை மதிக்க முடியாத புதையல் இருக்கு…. அந்த அழுக்கு தண்ணீரை கண்டு கொள்ளாமல் நீங்க அதை எடுதுடுவீங்களா?” என்றான் ராகவ்…. சற்று நீண்ட ஆழ்ந்த சிந்தனைக்கு பிறகு…… “I think எடுத்துடுவேன்….” என்றாள் சங்கீதா…. இந்த கேள்விக்கு பதில் அளிக்கும் போது ராகவ் இடத்திலிருந்து ஒரு மெலிதான சிரிப்பு தென் பட்டது…. “ஏன் சிரிக்கிறீங்க ராகவ், எதாவது தப்பா சொல்லிடேனா?” என்றாள் சங்கீதா…. லேசாக தனது உதடை கடித்தவாறு…. “இல்லை இல்லை ஒன்னும் தப்பில்லை…”- மீண்டும் அதே சிரிப்பு, அனால் வசீகரமான சிரிப்பு ரகாவிடமிருந்து…. “மேல சொல்லுங்க இட்ஸ் interesting”- என்றாள் சங்கீதா ஆர்வத்துடன்…. “இப்போ பக்கத்துல இன்னொரு குளம் இருக்கு ஆனால் அதுல சுத்தமான தண்ணி இருக்கு, அழுக்கு இல்ல, அதுகுள்ளையும் நிறைய தங்க காசு இருக்கு, அதெல்லாம் கூட எடுத்துடுவீங்களா?” “ஹ்ம்ம் I think definately எடுத்துடுவேன்….” என்றாள் சங்கீதா மென்மையாக சிரித்துக்கொண்டே…. இந்த பதிலுக்கும் ராகவ் கொஞ்சம் சத்தம்குறைவாக சிரித்தான்…. “ஐயோ நான் ஏதோ பதில் சொல்ல நீங்கஅதுக்கு சிரிச்சிகுட்டே இருக்கீங்க… கடைசிய ஏதோ விவகாரமா என்னை ப் பத்தி சொல்லபோறீங்க – என்று லேசாக கூச்சம் கலந்த சிரிப்புடன் சொல்ல…. “No no you are doing fine….நான் continue பண்ணுறேன்…. இப்போ உங்க பக்கத்துல ஒரு flower vase இருக்கு, அது எந்த material ல செஞ்சி இருப்பாங்க னு தோணுது உங்களுக்கு?” “ஹ்ம்ம்….. brass” – என்றால்தெளிவாக… “ஒகே…. இப்போ அரண்மனைய விட்டு வெளியே வரீங்க, உங்க கண் முன்னாடி ஒரு மர டப்பா தெரியுது.. அதோட சைஸ் என்னவா இருக்கும் உங்க கற்பனையில்?” “ஒரு மினி bureau அளவுக்கு…”என்றாள் அழுத்தமாக…. “ஒஹ்….சரி இப்போ அங்கே இருந்துநின்று பார்த்தல் ஒரு அழகான நீர் வீழ்ச்சி தெரியுது, அது பார்க்க ரொம்ப அழகாஇருக்கு, அதுல மேல இருந்து கீழ வரைக்கும் தண்ணி கொட்டுற வேகத்தை 1 முதல் 10 வரை உள்ள ஏதாவது ஒரு number சொல்லி உங்க மனசுல அந்த நீர் வீழ்ச்சியோட வேகத்தை சொல்லுங்க…” என்றான் ராகவ்…. “ஹ்ம்ம்….”மீண்டும் நீண்ட இடைவெளி… சும்மா சொல்லுங்க என்ன யோசிக்குறீங்?.. 1 ரொம்ப குறைவான வேகம், 10 மிகுந்த வேகம்…. சொல்லுங்க சங்கீதா…. 8 என்றாள் சங்கீதா…. “ஹாஹாஹ்” ன்று மீண்டும் வசீகரித்தான் ராகவ்…. “என்ன சிரிப்பு…. ஏதாவது நான் தப்பா சொல்லி இருந்தா அது என் தப்பு கிடையாது, ஏதாவது வில்லங்கமா இருந்தா அடுத்த வாரம் உங்களை நான் கண்டிப்பா உதைப்பேன்….” – சிரித்துக் கொண்டே மென்மையாக கண்டித்தாள் சங்கீதா.. “அய்யோ ஏன் மேடம் என் மேல அவளோ கோவம்….” என்று ராகவ் கிண்டலாக கேட்க….. இருவரும் சிறிது நேரம் மௌனத்துக்கு பிறகு சிரித்துக் கொண்டனர்…. நீங்க பார்த்த நீர் வீழ்ச்சிக்கு போக ஒரு bridge இருக்கு, அந்த bridge எதால செஞ்சி இருப்பாங்க னு நீங்க நினைக்குறீங்க? steel என்றாள் அழுத்தமாக…. wow….nice…என்றான் ராகவ்.. ரகாவின் பதிலை கேட்டு “இப்போதான் நான் ஏதோ சரியான பதில் சொல்லி இருக்கேன் னு நினைக்குறேன்…” என்றாள் சங்கீத லேசாக சிரித்தவாறு…. “நான் தான் ஆரம்பத்துலையே சொன்னேன் இல்ல, உண்மையான பதில் இருக்கணும் னு, இப்போ வரைக்கும் அப்படிதானே சொல்லி இருக்கீங்க?” “ஹ்ம்ம் ஆமா….” “ஹ்ம்ம் அதான் வேணும்…. இப்போ அந்த bridge ல நடந்துவந்த பிறகு ஒரு குதிரை தெரியுது, அது என்ன நிறத்துல இருக்கு?” “வெள்ளை…” “அந்த குதிரை அங்கே என்ன செய்யும் னு நினைக்குறீங்க?” “துள்ளி குதிச்சி round அடிச்சிட்டு இருக்கும்….” இப்போ திடீர்னு ஒரு ஆபத்து வருது நீங்க நின்னுகுட்டு இருக்குற இடத்துல உங்களுக்கு 3 option இருக்கு தப்பிக்க, ஒன்னு நீங்க அந்த மர டப்பா உள்ள ஒழிஞ்சிக்கலாம், இல்லை அந்த bridge க்கு கீழ மறைஞ்சிக்கலாம், இல்லேன்னா கடைசியாஅந்த குதிரை மேல ஏறி ஓடிடலாம், எதை செய்வீங்க? கொஞ்சம் யோசிக்கணும் ராகவ்….ப்ளீஸ்…. sure…. sure…. take your time…. 2 நிமிடத்துக்கு பிறகு யோசித்து சொன்னாள் சங்கீதா…. “மரbureau உள்ள ஒளிஞ்சிக்குவேன்” என்று அவள் சொல்ல….

“ஹ்ம்ம்….. என்னுடைய கேள்விகள் முடிஞ்சிது….. உங்கபதிலை வெச்சி உங்களை ப் பத்தி சொல்லலாமா?” என்று ராகவ் சொல்ல, உண்மையில் கொஞ்சம் அதிகமாகவே excite ஆனாள் சங்கீதா…. “நீங்க முதல் முதலில் குடிசையின் கதவு திறந்திருக்கும் னுசொன்னீங்க…. கூடவே அதுக்குள்ள என்ன இருக்கும்னு பார்க்கவும் செய்வேன்னு சொன்னீங்க…. so, உங்க life ல யாருக்கவது help வேணும்னா, அவங்க உங்க கிட்ட கேட்குற வரைக்கும் wait பண்ணாம நீங்களே voluntarily help பண்ணுவீங்க…. ஒஹ்…. ஹ்ம்ம்…. but….( ஒரு நொடி, சில சம்பவங்களை மனதில்ஒட்டிப் பார்த்தாள் சங்கீதா, யாருக்காவது தாமே உதவி இருக்கிறோமா என்று….. சில பலசம்பவங்கள் நியாபகத்துக்கு வரும்போது மனதுக்கு சரி என்று பட…பிறகு எதுவும் பேசாமல் இருந்தாள்….).. மேல சொல்லுங்க ராகவ்…. interesting…. செப்பா…….ஒரு விஷயம் சொல்லணும் உங்க கிட்ட….. – சற்றுபெரு மூச்சு விட்டு லேசான உரிமையுடன் கண்டிப்பான குரலில் கூறினான் ராகவ்…. என்ன சொல்லுங்க – மிகவும் கரிசனமாக புன்னகைத்து கேட்டாள் சங்கீதா…. என்னை விட ரொம்பவும் வயசுல பெரியவங்க நீங்க, என்னை வாங்க போங்கனு கூப்பிடுறது என்னமோ மனசுக்கு சரின்னு படல, simpy ராகவ், இல்லைனா வாப்பா, போப்பானு கூப்பிடுங்களேன் ப்ளீஸ்…. professionally கூப்பிட்டு பழகிடுச்சி அதான்…. ஒஹ்… its fine, i dont bother, நான் இப்போ சும்மாதானே பேசுறேன், ஒரு frienda நினைச்சி பேசுங்க. நான் வெறும் ராகவ், CEO ராகவ் இல்லை….உங்க சொந்தக்காரங்கள்ள ஒருத்தனா நினைச்சிக்கோங்க….. ஹாஹ்ஹஹ்….” – என்றுhusky voice ல் சொல்லி மென்மையாக சிரித்தான் ராகவ்…. இந்த பேச்சை உடனே ஆதரிக்க அவளின் மனது இடம் கொடுக்கவில்லை….காரணம் ராகவுக்கு மனதில் அதிக இடம் குடுக்கிறோமோ என்ற எண்ணம் அவளுக்கு ஏற்பட…. ok என்றும் சொல்லாமல்,இல்லை என்றும் சொல்லாமல் “உம்” என்று ஒரு லேசான குழப்பமான குரலில்பதில் வந்தது சங்கீதாவிடமிருந்து…. “உம் னு பதில் சொல்லுறீங்களா? இல்லை “உஹும்” னுபதில் சொல்லுறீங்களா?” – லேசாக சிரித்தவாறு கேட்டான் ராகவ். மீண்டும் சில வினாடிகள் தாமதம்… பிறகு “உம் னு தான் சொன்னேன் ராகவ்….” என்று சங்கீதா மெதுவான குரலில் இரவு நேரத்தில் cellphone ல் சொன்னது ராகவுக்கு கேட்க்கும் போது மிகவும் பிடித்து இருந்தது…. “continue பண்ணுப்பா ராகவ் ….its interesting, ஏன்னா நீசொன்ன முதல் விஷயம் correct….” சங்கீதா தனது பெயரை சொல்லி சகஜமாக பேசிய விதம் அவனது மனதில் அவனையும் அறியாமல் ஒரு விதமான வினோத சந்தோஷத்தை குடுத்தது…. ஹ்ம்ம் என்னோட ரெண்டாவது கேள்விக்கு நீங்க கொத்து சாவியில 2முதல் 3 வரை இருக்கலாம் னு சொன்னீங்க, அது வெச்சி பார்க்கும்போது, உங்க வாழ்க்கைல நிறைய குப்பைத்தனமா friends வெச்சிக்க மாட்டீங்க, ரொம்ப selective ஆகா 2 முதல் 3வரை உள்ள எண்ணிக்கையில் தான் நட்பு வைத்திருப்பீர்கள்…. சுருக்கமாக சொன்னால்ரொம்ப சிறிய வட்டாரத்தில் இருக்கும் உங்க நட்பு.. “Beautiful…. மேல சொல்லுப்பா” ஆச்சர்யத்தில் சிலவினாடிகள் தாமதத்திற்கு பிறகு கூறினாள் சங்கீதா…. ஹ்ம்ம்….. அரண்மனை பார்க்க கொஞ்சம் பழசா இருக்கும் னுசொன்னீங்க, அது வெச்சி பார்க்கும்போது, எப்போவாவது உங்க மனசுல கடந்த காலத்தை நினைச்சி பார்த்தா உங்களுக்கு நிம்மதி கிடைக்காது, காரணம் நிறைய கசப்பான சம்பவங்கள் நடந்து இருக்குன்னு அர்த்தம்…. correct?…. – என்று confident ஆகாராகவ் கேட்க்க…. “ஹ்ம்ம்…. Absolutely” – என்று ராகவுக்கு வியந்துபதில் சொல்கையில், “ஸ்ஸ்ஸ்…செப்பா….” என்று ராகவுக்கு சந்கீதவிடமிருந்து ஒரு சத்தம் கேட்டது phone ல். என்ன ஆச்சு மேடம்?….- அக்கறையாக ராகவ் கேட்க. ஒன்னும் இல்லை பா ஒரு நிமிஷம் இரு வந்துடுறேன்…. – என்று சுருக்கமாக சொன்னால் சங்கீதா… அன்று இரவு தூங்குவதற்கு முன் ரம்யவிடமும் அவளது கணவனிடமும் landline phone ல் பேசுகையில் ஜாக்கெட் அடிபாகத்தில் இறுக்கமாக இருந்த காரனத்தால் கொக்கிகளை தளர்த்தி ஜாக்கெட்டை அவிழ்த்திருந்தாள் சங்கீதா, வெறும் பிராவுடன் hall ல் அமர முடியாது என்பதால் அவளது டர்கி டவலால் மேலே மூடியபடி அமர்ந்திருந்தாள்….அப்போது தனது கொழுத்த இரு பெரும் முலைகளுக்கு கீழ் இருக்கும் சதை மடிப்புகளுக்கு நடுவில் வியர்குருவால் லேசான நமச்சல் ஏற்பட அவ்வபோழுது மிதமாக (soft ஆக ) அவளது அழகிய விரல் நகங்களால் சொரிந்து கொண்டாள். பிறகு தன்கூடவே ரஞ்சித்தை தனது தோளில் வைத்து தூங்க வைத்தபடி ரகாவிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தாள் சங்கீதா, அப்போது ரஞ்சித்தின் தலை அவளின் முலையில் அழுந்தியதால், முலையின் கீழ் பக்க இடுக்கில் கொஞ்சம் அரிப்பு ஏற்பட, அதை சொரிந்து கொள்ளாமல் ராகவின் பேச்சில் ஆழ்ந்திருந்த சங்கீதாவுக்கு ஒரு கட்டத்துக்கு மேல் அரிப்பு லேசாக அதிகரிப்பது தெரிந்தது, கூடவே ரஞ்சித்தின் தலையும் அழுந்துவதால் “ஸ்ஸ்ஸ்…செப்பா….” என்று phone ல் ரகாவிடம் பேசுகையில் பெரு மூச்சவிட்டபடி ” ஒன்னும் இல்லை பா ஒரு நிமிஷம் இரு வந்துடுறேன்….” என்றுகூறி hall ல் உள்ள அலமாரியின் அருகே சென்றாள்…. அங்கே என்ன இருக்கிறதென்று இருட்டில் தெரியவில்லை, அருகே உள்ளdim night lamp on செய்து, vaseline எடுத்துக்கொண்டு மீண்டும் hall ல் உள்ளகண்ணாடியின் முன் இருக்கும் chair ல் சற்று ஆயாசமாகா உட்கார்ந்தாள். கண்ணாடியை நேருக்கு நேர் பார்க்கும் விதம் அவள் அமரவில்லை, அவள் அமர்ந்து இருக்கும் chair, கண்ணாடியின் முன் சற்று திரும்பியவாறு இருக்க, சங்கீதா தனது இடது புற தோள்கல், மற்றும் டவலால் போர்த்தி இருக்கும் நெஞ்சின் நடுவினில் தனது முலைகள் இணைந்து இருக்கும் (cleavage) சதை இடுக்கு தெரிய அமர்ந்திருந்தாள்… ஒரு கையால் ரஞ்சித்தை பிடித்துக் கொண்டு, முலைகளின் கீழ் சதை ப் பகுதியில் பிராவின் அழுத்தம் குறைக்க அவளது முதுகுப் புறம் இன்னொரு கையை வைத்து தன் அழகிய shining nail polish வைத்த இரு விரல் நுனியால் பிராவின் இறுக்கமான ஹூக் கை பிடித்து அழுத்தி கிள்ளும் விதத்தில் அவிழ்க்க “சக்” என்ற சத்தத்துடன் முதுகில் இரு முனைக்கும் புல்லெட் வேகத்தில் தன்னை விடுவித்து இழுத்துக்கொண்டு சென்றது பிரா ஹூக் straps…. முதுகின் பின் புறம் பிரா ஹூக் straps சங்கீதாவின் முதுகை ப் பிரிந்த சோகத்தில் இருக்க, முன் புறம் பல மணி நேரம் பிரித்து வைத்த காதலர்கள் எப்படி கட்டிப்பிடிக்க ஏங்கி இருந்திருப்பார்களோ அது போல் ஒரு நொடி இரு பெரும் முலைகளும் பிராவின் பெரிய cup கள் தளர்ந்த பிறகு ஒன்றோடு ஒன்று படும்போது இரண்டு முலைகளும் முத்தம் குடுத்துக்கொள்வது போல் “தொப்” என்று லேசான சத்தம் குடுத்து ஒட்டிக்கொண்டன. பின்னல் போட்ட கூந்தல் பின் புறம் முதுகில் உரச, சற்று வசதியாக அமர வேண்டுமென்பதால், தலையில் இருந்து இன்னும் எடுக்காத குண்டு மல்லிகையுடன் இருந்த அந்த கூந்தலை எடுத்து முன் பக்கம் தன் இடது புற நெஞ்சின் மீது போட்டுக்கொண்டு வசதியாக மீண்டும் சாய்ந்து அமர்ந்து ரகாவுடன் பேச தயாரானாள் சங்கீதா…. “sorry ராகவ், வெயிட் பண்ண வெச்சிட்டேன், இப்போ பேசலாம்பா” – என்று தாமதித்து விட்டோமோ என்ற எண்ணத்தில் சற்று குழையும் குரலில் கூறினாள் சங்கீதா. “No problem, just ரெண்டு நிமிஷம் தான் ஆச்சு…. என ஆச்சு மேடம்?” என்று ராகவ் கேட்க என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல், “தண்ணி குடிக்கபோனேன் அதான்…. நீ சொல்லுப்பா, ” என்று சொல்லி சமாளித்தாள் சங்கீதா. சரி சரி…. அரண்மனை உள்ளே போன உடன் இரண்டு குளம் இருக்கும்,அதில் ஒன்று அழுக்காக இருக்கும் , மற்றொன்று சுத்தமாக இருக்கும், இரண்டிலும் புதையல் இருக்கும். நீங்க அதை ரெண்டையும் எடுத்துக்குவேன் னு சொன்னீங்க.. “ஆமாம்… correct, அது பத்தி சொல்லுப்பா” -ராகாவின் பதில் என்னவாக இருக்கும் என்ற எதிர்பார்ப்பில் excited ஆக பேசினாள் சங்கீதா. ஹ்ம்ம்…. முதலில் உள்ள குளத்தில் அழுக்கு இருந்தாலும் அதில்உள்ள புதையல் விலை மதிக்க முடியாதது என்று தெரிந்ததால், அந்த அழுக்கை கண்டுகொள்ளாமல் அதனுள் இருப்பதை எடுத்து விடுவேன் என்று சொன்னீர்கள்…. அதன் அர்த்தம் என்னவென்றால், யாரேனும் அழகான வசீகரமான தோற்றத்தை உடைய ஆண் உங்களின் பார்வையில் பட்டாள், அவனுடன் பேச சந்தர்ப்பம் கிடைக்குமா என்று யோசிப்பீர்கள், ஒருகட்டத்துக்கு மேல் சந்தர்ப்பம் அமையவில்லை என்றால், ஏதேனும் ஒரு சந்தர்ப்பத்தை உருவாக்கி நீங்களே அந்த ஆணுடன் சற்று நேரம் பேசி அதில் மகிழ்ச்சி அடைவீர்கள். -என்று ராகவ் சொல்ல.. உடனடியாக அதை அவள் மனது ஏற்கவில்லை…. தனது நிகழ்காலத்தை சிலநொடிகள் மறந்து அவளது கடந்த காலத்து பருவ நாட்களை மனதில் ஓட விட்டாள் சங்கீதா….எப்படி ரமேஷ் மீது அவளுக்கு மணம் ஈர்க்கப்பட்டது, பிறகு எப்படியெல்லாம் அவள்அவனுடன் பேச ஆர்வமாய் இருப்பாள் என்றெல்லாம் யோசிக்கையில், அவளது மனது ராகவ்கூறுவது உண்மைதான் என்று உள்ளுக்குள் சொல்ல, “அப்படி ஒன்னும் எனக்கு தோணலையே….”என்று லேசான வெட்கத்துடன் அவளின் உதடுகள் பொய் சொல்கின்றது என்பதற்கு கண்ணாடியில் பார்த்த அவளது பார்வையே சாட்சி. ஒஹ்…. seriously, எனோட பதில்கள்தப்பாகாதே…. – என்று சில வினாடிகள் யோசித்து விட்டு மேலும் தொடர்ந்தான் ராகவ்…. ராகவ் யோசிக்கும் கணத்தில் தான் சற்றுமுன் கூறிய பொய்யை நினைத்து த் தனக்குத் தானே லேசாக சத்தம் இல்லாமல் சிரித்துக் கொண்டாள் சங்கீதா…. இன்னொரு குளத்தில் தண்ணீர் சுத்தமாக இருக்கும் என்று சொன்னேன், அதிலும் புதையல் இருக்கிறது, ஆனால் நீங்கள் அதிலும் புதையலை எடுத்துடுவேன் என்று சொன்னீங்க. அதற்க்கு அர்த்தம் என்னவென்றால், கல்யாணம் ஆகி கணவன் உடன் இருந்தாலும் எங்காவது திருவிழா, திருமண நிகழ்ச்சிகள், நடக்கையில், உங்கள் கணவரை க் காட்டிலும் அவரை விட சற்று தோற்றத்திலும் குணத்திலும் வசீகரமாகஒரு ஆணை ப் பார்த்தால், உங்கள் கணவருக்கு த் தெரியாமல் குறைந்தது ஒரு முறைக்கு மூன்று முறையாவது அவனை நீங்கள் உற்று கவனிச்சி ப் பார்ப்பீர்கள். – என்று ராகவ் ரொம்பவே casual ஆக சொல்ல. இதற்கும் முதலில் சங்கீதாவின் மனதுமறுக்க த் தோணியது, பிறகு திருமணம் ஆனா புதிதில், அவளுக்கு இது இயற்கையாக நடந்த சம்பவம் தான் என்று மனதில் பட மீண்டும் “இதுக்குக் கூட எனக்கு ஒன்னும் அப்படிதோணலையே….” என்று லேசான வெட்கத்துடன் அவளின் உதடுகள் பொய் சொல்ல இந்த முறை கண்ணாடியில் அவளது பார்வை மட்டும் சாட்சி அல்ல, அவள் பேசுவதை கேட்டுக் கொண்டிருக்கும் ரகாவின் காதுகளும் சாட்சிதான், ஏனென்றால் இந்த நேரத்திலும் அவள் ராகவிடம் ஆர்வமாக பேசிக் கொண்டிருப்பதே இந்த குணம் அவளுக்கு உண்டு என்பதை எடுத்துக் காட்டும் ஒரு மௌன சாட்சி…. உள்ளத்தில் உண்மையை வைத்து உதடுகள் பொய் சொல்லும் பொழுது பெண்கள் ஆண்களின் பார்வையிலும், மனத்திலும் மிக அழகாக தெரிவார்கள். அந்த விதத்தில் ராகவ் சங்கீதாவின் பொய்யான பதிலை ரசித்தான். அவனுக்கும் அவன் மணம் அறியாமல் அவளிடம் ஒரு ஈர்ப்பு ஏற்படுவதை உணர்ந்தான்…. ஆனால் அதை க் காட்டிக் கொள்ளவில்லை. “என்னபா silent ஆயிட்ட…. மேல சொல்லுபா, my interest in this is pushing me to listen further & further,please continue Raghav – என்று மிகவும் requesting tone ல் சொன்னாள் சங்கீதா.. “ஹ்ம்ம்…. சரி சரி….” -என்று ராகவ் அவளின் ஆர்வம் புரிந்து மெதுவாக சிரிக்க…. அவனது சிரிப்பைக்கேட்டு, சங்கீதாவும் மறுமுனையில் மெளனமாக புன்னகைத்துக் கொண்டு மேலும் ராகவ் கூறுவதை க் கேட்க ஆர்வமுடன் தயாரானாள்…. நீங்க அரண்மனையில் உள்ள flower vasebrass material ல செஞ்சி இருக்கும் னு சொன்னீங்க… அதிலிருந்து என்ன தெரியவருதுன்னா உங்களுக்கு ஏதாவது ஒரு விஷயம் முடிவு எடுக்க கொஞ்சம் அவகாசம் ஆகும்,ஆனால் எடுத்துட்டா, அதன் பிறகு ரொம்ப ரொம்ப உறுதியா இருப்பீங்க…. உங்க மனசையாரும் சுலபமா மாத்திட முடியாது…. -என்று ராகவ் சொல்ல.. இது நிச்சயமா correct – என்று அழுத்தமாக சொன்னாள் சங்கீதா… சில நொடிகளுக்கு பிறகு “எப்படிப்பா ராகவ் இதை predict பண்ண” என்று சங்கீதா ஆர்வமாய் கேட்க…. நீங்க சொன்ன material வெச்சி தான் சொன்னேன். ஒரு வேலை பீங்கான், கிளாஸ் material ஏதாவது சொல்லி இருந்தால், அதை போலவே உங்க எண்ணமும் ரொம்ப brittle (சீக்கிரம் உடையும் தன்மை உள்ள பொருள்) ஆக இருக்கும், அப்போது உங்க முடிவுகள் சீக்கிரம் தடம் புரளும். உறுதியாக இருக்காது. – என்று ராகவ் சொல்ல…. வாவ்…- என்று வியந்தாள் சங்கீதா…. “வெளியில் வந்த உடன் அங்கே ஒரு மர bureau இருக்கும் அதற்க்கு நீங்க சொன்ன பதில்…..” – என்று ராகவ் பேசிக் கொண்டிருக்கையில் “ம்ம்ம்மாஅஅஅ” என்று சங்கீதாவின் தோள்களில் சாய்ந்து இருக்கும் ரஞ்சித்தின் சிணுங்கும் சத்தம் ராகவுக்கு phone ல் கேட்டது…. “ஒரு நிமிஷம் ராகவ்….” என்று சங்கீதா சொல்லி விட்டு தனது cell phone ஐ அருகில் உள்ள மேஜையின் மீது வைத்துவிட்டு “என்னடா கண்ணா….. என்ன வேணும் என் செல்ல புஜ்ஜிக்கு….” என்று சொல்லிக் கொண்டே அவனுடைய விசும்பலை நிறுத்த rubber nipples தேட ரூமுக்குள் சென்றாள் சங்கீதா, light போட்டு யாரையும் எழுப்ப அவளுக்கு விருப்பம் இல்லை, அதே சமயம் அந்த இருட்டில் அவளுக்கு அதை எங்கே வைத்திருக்கிறோம் என்றும் தெரியவில்லை….விசும்பிக் கொண்டிருக்கும் குழந்தையை “செல்ல கண்ணா, புஜ்ஜிக்கண்ணா,ராஜிச்செல்லாம், வெல்லக்கட்டி…..” என்று கொஞ்சிக்கொண்டே hall ல் இரு முறைஅவனுடைய முதுகை தடவிக்கொண்டே வளாத்தினாள்…. இன்னும் விசும்பல் அதிகம் ஆனது….. வேறுவழி இல்லாமல் ஒன்றை செய்ய யோசித்தால் சங்கீதா.. பல மாதங்களாக நிறுத்திய பழக்கத்தை இன்று அவசரத்துக்கு allow பண்ணால் தப்பில்லை என்று எண்ணி மீண்டும் chair மீது அமார்ந்து, நெஞ்சின் மீது இருக்கும் டர்கி டவலை இடது புறம் தோளில் இருந்து எடுத்துநழுவ விட்டு மடியில் விட்டாள், பிறகு ஏற்கனவே பிரா ஹூக் straps அவிழ்க்க ப் பட்டதால் left shoulder மேல் இருக்கும் bra strap ஐ மெதுவாக வலது கையால் இழுத்து உருவியப்பின், இடது புற பிரா cup ஐ கீழே இறக்கினாள், அப்போது குழந்தையின் பிஞ்சு இதழ்கள் அவளிடம்எந்த ஒப்புதலையும் வாங்காமல் இடது புற பெரும் முலையின் உச்சியில் இருக்கும் வழுவழுப்பான அந்த கரும் திராட்சை போன்ற அவளது முளைக்காம்பின் மொட்டை சிறியதாக ஜொள்ளு விழும்உதடுகளால் கவ்வி மூடிபடி தன் ரோஜா மலரை ப் போன்று மென்மையான பிஞ்சு நாக்கின் நுனியால் சப்பி சுவைத்துக் கொண்டிருந்தான் ரஞ்சித்….. அப்போது அவனுடைய பிஞ்சுகைகள் அவளது இடுப்பை த் தடவி ஏதோ தேடுவது கிடைக்க வில்லை என்கிற ஆதங்கத்தில் லேசாகஅழ ஆரம்பிக்கும் தன் கண்மணியை அவள் “இன்னும் என்னடா கண்ணா வேணும் ராஜாக்கு….” என்று கொஞ்சுகையில், தூக்கம் களையும் பொழுது ரஞ்சித்தின் பிஞ்சு விரல்கள் அவளுடைய தொப்புளை அங்கும் இங்கும் இருட்டில் தடவி த் தடவ த் தேடி அவளது இடுப்பில் ஒரு சிறிய ஓட்டை அவனது பிஞ்சு விரல்களுக்கு அகப்பட்டதும் தூங்கி விடுவான் என்பது சங்கீதாவுக்கு நன்றாகவே தெரியும்…. எனவே அவளே அவளுடைய ரம்யமான விரல்களால் தன் கண்மணியின் பிஞ்சு விரல்களை எடுத்து தனது தொப்புளுக்குள் விட்டு அழுத்திக் கொண்டாள், அவளுடைய அழுத்தம் அதிகம் ஆக, ரஞ்சித்தின் விசும்பல் குறைந்து, தூக்கம் அதிகமானது…. அப்படியே தலையில் தடவி த் தடவி த் தூங்க வைத்தாள், நெற்றியில் சங்கீதாவின் முத்த மழை பெய்தது ரஞ்சித்துக்கு…. ரஞ்சித் சங்கீதாவின் உதடினில் அவளது திராட்சை காம்பை சப்பும் சத்தம் “சப் சப்….” என்று மிகவும் சிறிய அளவில் ராகவ் காதுகளில் cell phone ல்கேட்க, ஒரு நிமிடம் அவனது மணம் சஞ்சலப்பட்டது. சங்கீதா அவளது cell phone எடுத்து மீண்டும் பேச ஆரம்பிக்கையில், சுதாரித்து க் கொண்டு பேச ஆரம்பித்தான் ராகவ். ராகவ், நீ அந்த மர bureau பத்தி சொல்ல ஆரம்பிச்சப்பா…. அதுக்கு என்ன அர்த்தம்? – என்று சங்கீதா மீண்டும் ரகாவின் பதிலை ஆவலுடன் எதிர்பார்த்து பேச ஆரம்பித்தாள்…. ஹ்ம்ம்…. அந்த மர bureau வின் அளவு எவ்வளவோ அந்த அளவுக்கு உங்களின் மனதில் கர்வம் (ego) இருக்கிறது என்று அர்த்தம். இதை சொல்லும் போது அந்த dim night lamp ன் மஞ்சள் வெளிச்சத்தில் அவளுக்கு முன் இருக்கும் கண்ணாடியில் அவளுடைய பளபளக்கும் தோள்கல் அழகாக தெரிய, அதன் மீது பூவைத்த கூந்தல் இடுப்பு வரை சென்றது, மேலே நெஞ்சின் மீது இடது புறம் திறந்து இருக்கும் முளையின் மீது ரஞ்சித் சப்பிவிட்டு அவளது தோளின் மீது தூங்கியப்பின் அவனது ஜொள்ளில் ஈரமாகி பளபளப்பாக தெரிந்த அவளது காம்பு பார்பதற்கு திராட்சையின் மீது ஒருதுளி தேன் வழிந்து ஓடுவது போல மின்னியது…. நெற்றியில் அழகான பொட்டு, உதடு காய்ந்து விடாமல் இருக்க அவ்வப் பொழுது தன் நாவினால் ஈரப்படுதிக் கொள்ளும் பழக்கம் உடையதால் night lamp வெளிச்சத்தில் அதுவும் சேர்ந்து மின்னியது…. அப்போது ஒரு நொடி அவளுக்கே தனது மேனியை க்கண்ணாடியில் பார்க்கையில் ரவிவர்மனின் ஓவியம் போல தோன்றியது…. அப்போது ராகவ் சொன்ன கர்வம் அவளுக்குள் இருப்பதை சற்று லேசாக உணர்ந்தாள்…. சில வினாடிகளுக்கு ப் பிறகு ” Its quite true Raghav” என்று சங்கீதா சற்று வெட்கம் கலந்த மெதுவான குரலில் பேசினாள்….. I Know…. உங்களை மாதிரி பொம்பளைங்க கிட்ட எனக்கு பிடிச்சதே கர்வம்தான்….. – என்றி ராகவ் சொல்ல…. “ஹா ஹாஹ் ….ஏன் ராகவ் ” – மெதுவாக சிரித்தபடியே கேட்டாள் சங்கீதா.. ஒரு பொம்பளை இயற்கையாவே அழகா இருந்தாலும் அவளுக்குள்ள அளவான கர்வம் இருந்தால் அது அவளுக்கு இன்னும் பேரழகு…. கவனிச்சி இருக்கீங்களா?…. – என்று ராகவ் மெதுவாக கேட்க… “அப்படியாடி?….” என்று கண்ணாடியில் தெரியும் சங்கீதாவின் முகத்தை ப் பார்த்து கண் சிமிட்டி சிரித்த படிகேட்டாள் chair ல் அமர்ந்திருக்கும் சங்கீதா.. “யார்கிட்ட பேசுறீங்கமேடம்?….” என்று ராகவ் ஒரு நிமிஷம் புரியாமல் கேட்க…. “ஒன்னும் இல்லை ராகவ்…. மேல சொல்லுப்பா…. நான் இங்கே யார் கிட்டயும் பேசல” என்று சொல்லி விட்டு கண்ணாடியை பார்த்து அதில் தெரியும் சங்கீதாவின் முகத்துக்கு விரல் நீட்டி “finger on the lips” என்பது போல் மென்மையாக மிரட்டினாள் chair ல் அமர்ந்திருக்கும் சங்கீதா. ஹஹ்ஹா…ok..ok… அந்த நீர்வீழ்ச்சிக்கு போகுறதுக்கு ஒரு bridge இருக்கும்னு சொன்னேன், அது எந்த material ல செஞ்சி இருப்பாங்கன்னு நான் கேட்டதுக்கு “steel material” னு சொன்னீங்க…அதுக்கு அர்த்தம் என்னன்னா உங்களோட வாழ்க்கைல இருக்கும் 2 முதல் 3 வரை இருக்கக்கூடிய சிறிய நட்பு வட்டத்துக்குள்ள இருக்கும் நபர்களுடன் உங்களின் friendship bond உறுதியாக இருக்கும்…. என்று ராகவ் சொல்ல… Again absolutely correct….- என்றாள் மென்மையாக…. ‘உங்க கிட்ட friendship வெச்சிக்க ஏதாவது rules வெச்சி இருப்பீங்களா மேடம்…. I mean like….. I am simply”- என்றுராகவ் பேசி முடிப்பதற்குள் பேச ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா…. நெஞ்சின் மீது இருக்கும் கூந்தலின் மேல் உள்ள நீளமான மல்லிகை ப் பூவின் நுனியை தன் இடது கையின் இரு விரல்களின் நுனியால் பிடித்து லேசாக இழுக்க , அதுஅவளது கூந்தலின் slide ல் இருந்து விலகி அவளின் திறந்த இடது புற முலையின் மீதுபடர்ந்தது…. அப்போது முலையின் மீது இருந்த பூவை மெதுவாக துக்கி தொப் பென்று மீண்டும் முளைக்காம்பின் மீது போட்டாள்… மீண்டும் எடுத்தாள், போட்டாள்… இதுதொடர்ந்து கொண்டே இருந்தது. பொதுவாக பெண்களை பொருத்தவரை ஏதேனும் அவர்கள் மனதுக்கு பிடித்த விஷயம் நடந்து கொண்டிருக்கும் போது தங்கள் மேனியில் உள்ள ஏதேனும் ஒரு அங்கத்தை தடவிக் கொண்டோ, அல்லது நோண்டி மற்றும் விளையாடிக் கொண்டே அவர்கள் ரசிக்கும் விதம் கொள்ளை அழகு…. இவ்வாறு செய்து கொண்டே ரகாவின் கேள்விக்கு பதில் சொல்ல ஆரம்பித்தாள்.. “அப்படியெல்லாம் rules எதுவும் கிடயாதுப்பா ராகவ்…. நிறைய விஷயம் தெரிஞ்சி இருக்கணும், நான் மட்டும்பேசி என்னோட அறிவை நான் பகிர்ந்துக்குறது மாதிரி பேசுறவங்களோட அறிவையும் நான் பகிர்ந்துக்கணும்… கூடவே பேச பேச அவங்களோட பேச்சை இன்னும் கேட்கனும் னு தோணனும், அவங்க மூலமா எனக்கு solutions கிடைக்கணும்…. அப்படிப்பட்டவங்க கூட இருக்குற நட்பால எனக்கு மரியாதையும் கூடணும்….. அது மட்டும் இல்லாமல் என் நட்பால அவங்களுக்கும் நிம்மதி இருக்குறா மாதிரி நான் நடந்துப்பேன்…. இது கூட ஒரு விதத்துல என்னமோ டும் டும்டும் படத்துல மாதவன் சொல்லுற வசனத்தோட ஒப்பிடலாம் போல தெரியுதே…. – என்று சொல்லிஎப்படி சங்கீதா அவனது factory வளாகத்துக்குள் கல்யாணம் பத்தி ராகவ் சொல்லும் போது சிரித்தாலோ அதே போல கிண்டலாக சிரித்தான்…. “hey come on raghav… நான் கிண்டல் பண்ணதை இன்னும் நியாபகம் வெச்சி அதே மாதிரி tit for tat குடுத்துட்டியே, ஒன்னு தெரியுமா? என்னதான் நான் உன்னை அன்னிக்கி லேசாக கிண்டல் பண்ணி சிரிச்சி இருந்தாலும் கல்யாணத்தை ப் பத்தின உன்னோட அந்த உணர்வை நான் மதிச்சேன்….இன்னமும் மதிக்கிறேன்…. அதுக்குத்தான் அன்னிக்கே “that girl must be a luckybeing” னு சொன்னேன்…. – என்று மென்மையாக புன்னகைத்துக்கொண்டே சொன்னாள் சங்கீதா….. பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது, இப்போது வரைக்கும் அரிப்பு எடுத்த முளை சதைகளுக்கு க் கீழ் பக்கம் பூசாமல் அருகே வைத்திருந்த vaseline கிரீமை ஒரு விரலால் எடுத்து தற்போது முழுதாய் திறந்து இருக்கும் பெரும் கணமான இடது முலையை தன் இடது கையால் துக்கி, அவளின் வலது கையில் nail polish வைத்த அழகிய விரல் நுனியால் வியர்க்குரு இருக்கும் இடங்களில் dimlight வெளிச்சம் குடுத்த தயவால் கண்ணாடியை பார்த்தவாறு தடவிக் கொண்டே ரகாவின் பதிலைக் கேட்டு கொண்டிருந்தாள்…. No no…. சும்மா பதிலுக்கு கிண்டல் பண்ணேன், தப்பா எடுத்துக்காதீங்க…. நீங்க சொல்லுறதை வெச்சி பார்த்தால் நான் உங்ககூட friend ஆக இருக்க தகுதிகள் இருக்குன்னு நினைக்குறேன்…. correct?… – என்றுராகவ் அவனுக்கே உரிய வசீகர husky voice ல் பேச…. ‘do you doubt that raghav?…. ஒருவிஷயம் சொல்லுறேன், after many years இன்னிக்கி தான் இப்படி ராத்திரி எல்லாம் பேசிக்குட்டு இருக்கேன்.. காரணம் I was interested in the speech, friend ஆ இல்லாதவங்க கூட இப்படி பேச முடியுமாப்பா? – என்று லேசாக சிரித்து க் கேட்டாள் சங்கீதா…. ஹ்ம்ம்…. thanks mam…. ராகவ் ஒரு நிமிஷம்… என்றால் சங்கீதா.. என்ன சொல்லுங்க மேடம்.. என்றான் ராகவ்…. இப்போ பேசும் போது கூட அடிக்கடி mam & மேடம் போட்டு கூப்பிடனுமா? just சங்கீதா, வாங்க, போங்க னு கூப்பிடுப்பா.. இப்போநான் ஒன்னும் senior manager சங்கீதா இல்லை, just சங்கீதா…. – என்று சொல்லிவிட்டு லேசாக சிரித்தாள்…. “ஹ்ம்ம்…. என் டைலாக் எனக்கேவா….” – என்று ராகவ் கிண்டலாக சிரிக்க… அவளும் மறு முனையில் “now its my turn” என்று சத்தமாக சிரித்தாள் சங்கீதா.. சரி சரி…மேல சொல்லுப்பா… என்றுசங்கீதா மீண்டும் ஆர்வமாக கேட்க, ராகவ் ஆரம்பித்தான்…. நீர்வீழ்ச்சி பார்க்குறதுக்கு ரொம்ப இதமா இருக்குன்னு சொன்னேன்… அதோட வேகம் மேலிருந்து கீழ வரைக்கும் எந்த அளவுல இருக்கும்னு கேட்டதுக்கு நீங்க 8 னு சொன்னீங்க… ஆமாம் அதுக்கு கூட நீயும் சிரிச்சியேப்பா… சொல்லு என்ன சொல்ல போறியோ…. அது வந்து…. உங்களுக்கு artistic taste அதிகம் சங்கீதா…. – என்று சொன்னான் ராகவ்…. சரியா புரியல ராகவ், be specific, என்ன சொல்ல வரீங்க? – ராகவ் குரலில் தயக்கம் இருப்பது தெரிந்து மீண்டும் கேட்டாள் சங்கீதா.. சொல்லுறதை பத்தி ஒன்னும் இல்லை ஆனால் sportive அ எடுத்துக்கணும் சரியா?…. என்று ராகவ் சொல்ல… “I will….” என்று அழுத்தமாக சொன்னாள் சங்கீதா.. பொதுவா நீர்வீழ்ச்சியோட வேகம் 5 க்கு மேல சொன்னாலே அது அவங்களுக்குள்ள இருக்குற காம உணர்ச்சிகள் கொஞ்சம் அதிகம் னு அர்த்தம்…. நீங்க 8 னு சொன்னது கொஞ்சம் தூக்கல்…. அதனால் தான் நான் artistictaste னு ஏதோ சும்மா சொல்லிட்டு விட்டுடலாம் னு நினைச்சேன், நீங்க கொஞ்சம் bold, அதனால நீங்க சொன்ன பதிலுக்கு இதுதான் விளக்கம்னு சொன்னா அதை forward அ எடுத்துப்பீங்க னு நம்பி சொன்னேன்…. இதை ராகவ் சொல்லும்போது சங்கீதாவின் விரல்கள் ரஞ்சித் சில மணி நேரத்துக்கு முன் சப்பிய பொழுது மிதமாக கடித்த தனது முலை க் காம்பு மீது vaseline கிரீம் தடவிக் கொண்டிருக்க, ரகாவின் விளக்கமும் அவளது விரல் நுனி அவள் காம்பில் உரசுவதும் ஒரே நேரத்தில் நடக்க, தீப்போரிக்கும் கணத்தில் (less than a second) அவளின் உணர்ச்சிகள் சற்று சீண்டப்படுவதை உணர்ந்தாள் சங்கீதா…. உடனே சுதாரித்துக்கொண்டு “oh my goodness” என்று லேசான குரலில் சொல்லிவிட்டு, சட்டென்று ஒரு நிமிடம் தன் நாக்கின் நுனியை கடித்து கண்களை இறுக்கி வெட்க்கப்டுவது போல கண்ணாடியில் உள்ள சங்கீதாவும், chair ல் அமர்ந்திருக்கும் சங்கீதாவும் நேருக்கு நேர் பார்த்துக் கொண்டனர்…. சங்கீதாவும் பெண்தானே…. உணர்ச்சிகளுக்கு அப்பார்ப்பட்டவள் இல்லையே!!!! “ஹ்ம்ம்.. continue….” – வெட்கம் ஒரு புறம் மனதை ஆட்கொண்டாலும் இதற்கு ரகாவிடம் என்ன சொல்வதென்றே தெரியாமல் குழப்பத்தில் continue என்றுதான் அவளாள் சொல்ல முடிந்தது… குடும்பத்தில் பொறுப்புகள் அதிகம் உள்ளதால் என்னதான் சில பல உணர்ச்சிகளை கட்டுப்டுத்தி சங்கீதா வாழ்ந்தாலும் அவள் மணதிலும் மற்ற பெண்களுக்கு இணையான உணர்ச்சிகள் உண்டு, சமயத்தில் கொஞ்சம் அதிகமாகவும் உணர்ச்சிகள் உள்ளது, இருப்பினும் she is well defined and highly self-controlled employeed women who loves and work for her family benefits…. வெறும் continue என்கிற வார்த்தையை கேட்டவுடன் ராகவுக்கு என்ன பேசுவதென்றே புரியவில்லை…. இருப்பினும் தொடர்ந்தான்…. “என்ன மேடம் ஒன்னும் சத்தமே இல்லை, தூங்கிடீன்களா?” என்று சொல்ல… “இல்ல ராகவ்…., சொல்லுப்பா, நான் கேட்டு க் குட்டு இருக்கேன்….you continue” என்று ஆர்வத்தை உள்ளுக்குள் அடக்கி சாதரணமாக கேட்டாள் சங்கீதா.. ஹ்ம்ம்…. நீங்க இப்போ இருக்குற இடத்துலஒரு குதிரை இருக்குன்னு சொல்லி இருந்தேன்…. அதன் நிறம் வெள்ளை னு சொன்னீங்க….அதற்க்கு அர்த்தம் என்னன்னா உங்க மனசுல உங்க வாழ்க்கைல வர வேண்டிய கணவர் ரொம்பpure ஆ இருக்கணும் னு எதிர்பார்ப்பு இருக்கும் உங்களுக்கு…. கூடவே அந்த குதிரைதுள்ளி குதிச்சிக்குட்டு இருக்கும்னு சொன்னீங்க, அப்படின்னா உங்க கணவர் ரொம்ப wildஅ இருக்கணும் னு ஒரு ஆசை இருக்கும் உங்களுக்கு… எந்த பொண்ணுக்கு த் தான் அந்த ஆசை இருக்காது?….ஆனால் நினைக்குற தெல்லாம் நடந்துடுதா என்ன?…. – லேசாக சிரித்து விரக்தியாக கூறினாள் சங்கீதா…. அவளின் பதிலில் ஏதோ சிறிய கஷ்டம் இருப்பதை உணர்ந்து என்னவென்று இப்போதிக்கு கேட்க்க வேண்டாம் என யோசித்து “உங்கமனசுக்கு எல்லாம் நல்ல நடக்கும் சங்கீதா…கவலை படாதீங்க…,.” என்று அவன்சொல்ல…. எனக்கு ஏற்கனவே கல்யாணம் முடிஞ்சி ரெண்டுபசங்க கூட இருக்காங்க ராகவ்.. ஹ ஹாஹ்… – என்று லேசாக அவள் சிரிக்க ராகவ் மௌனமானான்…. விரக்தியை சமாளித்து மீண்டும் பேச ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா “சரி… இதை எப்படி correcta சொன்னா ராகவ்?” என்று அவள் கேட்க ராகவ் விளக்கினான்… brown அல்லது black கலர் னு சொல்லி இருந்தா, ஏதோ சுமாரகவோ, இல்லைநமக்கு வரப்போவது மிகவும் மோசமான life partner தான் என்று உங்கள் மனது முடிவுசெய்து இருக்கிறது என்று பொருள்…. ஆனால் நீங்க சொன்னது வெள்ளை. அதுமட்டுமில்லாமல் சிலர் அந்த குதிரை வெறுமென சும்மா நிக்கும், புல்லு தின்னும் னு சொல்லுவாங்க, அவங்க மனசுல அவங்க life partner கொஞ்சம் soft type அ இருக்கணும் னு ஆசை படுவாங்க….ஆனா நீங்க துள்ளி குதிச்சிக்குட்டு இருக்கும்னு சொன்னீங்க… so அதை வெச்சிதான் விளக்கம் சொன்னேன்.Wonderful…. – என்று வியந்து பாராட்டினால் சங்கீதா…. கடைசிய நீங்க இருக்குற இடத்துல ஒரு ஆபத்து வரும் பொழுது என்ன செய்வீங்கன்னு கேட்டதுக்கு…. மர bureau உள்ள ஒளிஞ்சிக்குவேன்னு சொன்னீங்க…. அதுக்கு என்ன அர்த்தம்னா எந்த ஒரு problem வந்தாலும், யார் கிட்டயும் சொல்லி share பண்ணிக்காம மனசுக்குள்ளே பூட்டி வெச்சி அதுக்கு solution தேடுறது உங்க குணம்… அவன் விளக்கி க் கொண்டிருக்கையில் இடது புறம் முலைகளுக்கு கீழ் vaseline பூசிய பிறகு, இப்போது வலது புற முலையை கொஞ்சம் துக்கி அங்குள்ள சதை இடுக்கினில் தனது விரல்களால் தடவி, நீண்ட நேரம் வலது பக்க முலையின்மீது படுத்து இருந்த ரஞ்சித்தை துக்கி இடது பக்க முலையின் மேல் படுக்க வைத்துக் கொண்டாள், அப்போது ரஞ்சித்தின் சிறிய trouser ல் வெளிப்புறம் தெரியும் elastic பட்டை சங்கீதாவின் வலது பக்க கொழுத்த முளையின் மீழு வெகு நேரம் அழுந்தி இருந்ததால் அந்த எலாஸ்டிக் பட்டையின் சிறிய மேடு பள்ள தடயம் சங்கீதாவின் மென்மையான முலையின்மேல் தெரிந்தது…. அதன் மீது நமச்சல் எடுக்க லேசாக சொரிந்து vaseline தடவிக் கொண்டே பேச ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா.. “correct….எப்படிப்பா ராகவ் predict பண்ண?” – என்று வியந்தாள் சங்கீதா…. 3 options ல நீங்க bridge க்கு கீழ ஒழிஞ்சிக்குவேன் னு சொல்லி இருந்தாள் உங்களுக்கு problems வரும்போது நீங்க அதையெல்லாம் உங்க friends கூட பகிர்ந்துப்பீங்க, அதுவே அங்கே இருக்குற குதிரை மேல எரிப்போயடுவேன்னு சொல்லி இருந்தா, உங்க கஷ்டங்கள், problems எல்லாம் நீங்க உங்க கணவர்கிட்டதான் share பண்ணிப்பீங்க…. seriously amazing raghav…. first நான் சொல்லவந்த பதில் குதிரை மேல எரிப்போயடுறதுதான்….ஆனால் அதெல்லாம் நான் sara வா இருந்த காலத்துல… – என்று சொல்லி லேசாக சிரித்தாள் சங்கீதா… sara வா? என்ன பெரு அது?…. சொல்லவே இல்லையே? – என்று ராகவ் ஆர்வமாக கேட்க…. “இப்போ அது பத்தி வேண்டாம் ராகவ், but கண்டிப்பா ஒரு நாள் சமயம் வரும்போது நானே சொல்லுவேன்….அதிகம் அது பத்தி பேசினா I will feel disturbed…. hope u understand….” என்று அவள் கூற அவளின் மனதில் ஏதோ ஒரு சோகம் இருப்பதை உணர்ந்தான் ராகவ்…. no no….. இப்போ நாம பேசுறதே கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் பண்ணதான் இந்நேரம் அது பத்தி வேண்டாம்…. – என்று ராகவ் சொல்ல…. ராகவ்…. நான் உங்களுக்கு ஒரு கிப்ட் குடுக்கலாம் னு இருக்கேன்…. – என்று சங்கீதா சொன்னது ராகவுக்கு சற்று ஆச்சர்யமாக இருந்தது… ஏன் சங்கீதா? சொல்லுங்க… – மிக ஆர்வமாக கேட்டான் ராகவ். நீங்க சொன்னா அனைத்து பதில்களும் correct தான்… ஒன்னு கூட தப்பு இல்லை….” சில வினாடிகளுக்கு பிறகு ” ஒத்துக்குறேன்… your answers are flawless & perfect”- என்று சொல்லும் போது லேசாக சிரித்தாள் சங்கீதா…. “really????….” – என்று excited ஆக சொன்னான் ராகவ்…. சங்கீதா அரண்மனையின் உள்ளே ரெண்டு குளம் சம்மந்தமாக கேட்ட கேள்விக்கு “அப்படி ஒன்னும் எனக்கு தோணல” என்று சங்கீதா சொன்னது பொய் என்றும்…. ராகவ் சொன்னது உண்மைதான் என்பதையும் மறைமுகமாக சொல்லாமல் சொல்லி லேசான வெட்கத்துடன் புரியவைத்தாள் சங்கீதா…. அதை அழகாக மெளனமாக புரிந்து கொண்டான் ராகவ்… “I know… Raghav can never bewrong….” – என்று அவன் சொல்லி சிரிக்கையில்… “ச்ச…தெரிஞ்சி இருந்தா சொல்லி இருக்க மாட்டேனே…. இப்போ sir ஓவரா தன்னை ப் பத்தி நினைச்சிக்குவாறு மனசுல…”.- என்று சங்கீதா சொல்லி பதிலுக்கு சிரிக்க… இருவரது சிரிப்பும் கொஞ்சம் நேரம் ஒருவருக்கு ஒருவர் காதில் இனிமையான சந்தோஷம் தரும் சந்கீதமாக ஒலித்தன…. சிரித்துக் கொண்டிருக்கையில் ஏனோ தானோ என்று சங்கீதாவின் இரு பெரும் முளைகளுக்குக்கீழ் இருந்த பிரா மொத்தமாக அவளின் தொப்புள்அருகே தொப்பென்று விழுந்தது…. அதை எடுத்து அருகில் உள்ள துவைக்கும் துணிகளுக்கு பக்கத்தில் விசிறினாள் சங்கீதா… அதுவும் correct ஆக சென்று விழுந்தது…. சிறிது இடைவேளைக்கு பிறகு மெளனமாக இருவரும் இருக்கையில், கண்ணாடியை பார்த்துக் கொண்டே ஒரு புறம் ரஞ்சித்தை தடவிக்கொண்டு, மற்றொரு புறம் தனது கூந்தல் மற்றும் பூ, அதனுடன் அவளது முலையையும் மாறி மாறி மெதுவாக தடவிக்கொண்டே சங்கீதா பேச ஆரம்பித்தாள்…. “ராகவ்….Ireally had a pleasant time….thanks a lot for that….” – என்று மனதார ஆழ் மனதிலிருந்து உண்மையாக சொன்னாள் சங்கீதா…. “Take the mirror image of the samesentence with the name sangeetha instead of raghav at the beginning” என்றான் ராகவ்… ஹ ஹாஹ் thanks ராகவ்…. – என்று புன்னகைத்தாள்…. சங்கீதா… ஒன்னுதெரியுமா இப்போ உங்களுக்கு? – என்று ராகவ் லேசான அதிர்ச்சியில் சொல்ல…. என்ன ராகவ் – என்றால்சங்கீதா ஆச்சர்யமாக…. மணி இப்போ காலைல 5:00,கிட்டத்தட்ட 6 மணி நேரமா பேசி இருக்கோம் சங்கீதா…. அய்யோ கடவுளே…ஆமாம் எப்படி நேரம் போச்சுன்னு தெரியலை, நல்ல வேலை சொன்னீங்க… ஒகே ராகவ், நான் ஒரு 1hourதூங்கிட்டுகிளம்ப பார்க்குறேன்…. – என்று லேசான பதட்டம் கலந்த குரலில் சொல்ல Yeah sure, நானும் அதே தான் பண்ணனும்… we will talk tomorrow என்று சொல்லிபோன் கட் செய்தான் ராகவ்…. தலை முதல் தொப்புள்வரை அறை நிர்வாணமாக இருக்கும் சங்கீதா மீண்டும் தனது டர்கி டவலை அவளது நெஞ்சின்மீது போர்த்திக் கொண்டு பெட்ரூமுக்கு சென்று cellphone ஐ chargeல் வைத்தாள்.பிறகு அவளது கண்மணியை அவளது முலைகளின் நடுவினில் தலையணை ப் போல் படுக்க வைத்து தூங்க வைத்து முந்தைய இரவு கழட்டி போட்ட சேலையை தன் அழகிய அறை நிர்வாண உடல் மீது போர்த்தி முழுவதுமாய் மூடி தானும் தூங்கினாள்…. மீண்டும் ஒரு மணி நேரத்தில் alarm ஏதும் இன்றி ரஞ்சித்தின் அழுகையும், விசும்பளும் அவளை தானாக எழுப்பியது…. பல வருடங்களுக்கு பிறகு இரவு முழுதும் தூங்காமல் பேசியதையும், சில வருடங்களுக்கு பிறகு முதல் முறையாக சுப்ரபாதம் ஆரம்பிக்க அவள் படுத்து உறங்குவதையும் அன்று காலை கட்டிலில் எழுந்து அமர்ந்த நிலையில் ஒரு நொடி அவள் மனதில் உணர்ந்தாள் சங்கீதா…. எழுந்த பின் வழக்கமாக குளித்து முடித்து குழந்தைகளுக்கும் கணவனுக்கும் அனைத்தையும் தயார் செய்து அனுப்பிவிட்டு தனது HondaActiva வை start செய்து கிளம்ப ஆரம்பித்தாள்…. அப்போதுஅவளுடைய cell phone ல் beep beep என்று ஒலித்துக் கொண்டு ஒரு smsவந்தது….”unknown number”என்று display வில் தெரிந்தது…. message என்னவென்று பார்த்தாள் சங்கீதா… அது “you are having a good and peaceful life, dont indulge in identifying what that small piece of wooden raw material is…. take this as a seriousadvice….”என்று இருந்தது…. சிறிதும் அசராமல் அதற்க்கு reply செய்தாள் சங்கீதா….”Thanks for reminding Mr.unknown number…. I actually forgotabout it, now I will takeit from my house and will start investigating it….”என்று reply செய்துவிட்டு, அவளது honda activa வை start செய்து விர்ர்ர்ர்ர்ர்….. என்று வழக்கம் போல bank க்கு நேரம் ஆவதை உணர்ந்து மின்னல் வேகத்தில் விரைந்தாள் சங்கீதா…. என்னதான் அந்த SMS க்கு பயப்படாமல் reply செய்தாலும் உள்ளுக்குள் சிறிது பயம் இருக்கத்தான் செய்தது சங்கீதாவுக்கு. இருந்தாலும் மறுபுறம் என்ன ஆனாலும் சமாளித்துக்கொள்ளலாம் என்ற எண்ணம் மனதில் இருந்ததால் அந்த பயம் அவளை அதிகம் சீண்டவில்லை. அன்றைய தினம் கொஞ்சம் traffic அதிகம் இருந்ததால் signal போடும் இடங்களில் கொஞ்சம் அதிகம் நிற்க வேண்டியது இருந்தது…. அப்போது சங்கீதாவின் cell phone சிணுங்க.. யாரென்று பார்த்தாள்… “Ramya calling..” என்று தெரிய அட்டென்ட் செய்தாள் சங்கீதா. சொல்லுடி…. ஒன்னும் இல்ல மேடம், evening shopping பண்ண டைம் கிடைக்கலைன்னு இன்னிக்கி காலைலேயே naihaa வந்துட்டேன், அதான் உங்களுக்கும் ஏதாவது வேணும்னா கையோட வாங்கிடலாம் னு யோசிச்சி போன் பண்ணேன்.. ஒஹ் என்ன வாங்க போராடி? என்னோட கருப்பு கலர் பாவாடை எல்லாம் கொஞ்சம் வெளுத்துடுச்சி, so மூன்று உள்பாவாடை வாங்குனேன், அப்படியே ரெண்டு செட் bra panties வாங்குனேன், so உங்களுக்கும் ஏதாவது தேவைனா சொல்லுங்க அப்படியே கையோட வாங்கிடுறேன், இதுக்காக நீங்க எதுக்கு அலையணும்.. ஒஹ்…. நல்லதாப்போச்சு நீ போன் பண்ணது…. சரிடி, எனக்கும் ரெண்டு செட் bra & panties வாங்கிடு, இருக்குற பிரா ல எல்லாம் கொஞ்சம் எலாஸ்டிக் தளர்ந்து ப் போச்சு, கூடவே panties condition ம் மோசமாதான் இருக்கு.. (லேசாக சிரித்தாள் சங்கீதா) நானே வாங்கணும் னு நினைச்சேன், பட் முடியல. உங்களுக்கும் ஏதாவது தேவைப்படும் னு எனக்கு த் தெரியும், அதான் நானே போன் பண்ணேன், சொல்லுங்க ஏதாவது specifications இருக்கா மேடம். “Blush” brand ல எனக்கு கொஞ்சம் கரெக்டா செட் ஆகும் டி. அதுல 38D size ல ரெண்டு வாங்கிடு, கூடவே கருப்புலையும், வெள்ளை colour லையும் three to four medium size panties வாங்கிடு. என்றாள் சங்கீதா.. ரம்யாவுடன் பேசும்போது signal லில் தன் வண்டிக்கு பக்கத்தில் pulsar வண்டியில் இரு இளைஞர்கள் பாதியாக மூடிய சங்கீதாவின் முலையை குறு குருவென பார்க்க அதை கவனித்து தன் முந்தானையை செரியாக இழுத்து விட்டு முழுவதுமாக மூடி பேச ஆரம்பித்தாள்.. சரி மேடம்… அப்போ இன்னொரு 1 hour ல bank ல மீட் பண்ணலாம்… – என்று சொல்லி ரம்யா போன் கட் செய்யும்போது நிறுத்தினால் சங்கீதா.. ஏய் ஒரு நிமிஷம் ….ஒரு நிமிஷம்…. சொல்லுங்க மேடம், என்ன – என்றாள் ரம்யா.. sorry dear சொல்ல மறந்துட்டேன், ஒரு yardley body spray & fem hair removal cream வேணும் டி…. என் கிட்ட ரெண்டுமே காலி ஆயிடுச்சி, மறந்துடாத சரியா…. oh god…. okay இங்கே signal போட்டுட்டான், நாம bank ல மீட் பண்ணலாம் டியர், bye. sure madam நீங்க சொன்னதெல்லாம் வாங்கிட்டு வந்துடுறேன், சீக்கை தூளும், cinthol spray வும் கேட்டீங்க இல்ல? – வேண்டுமென்றே கிண்டலாக மாற்றி சொல்லி வெருப்பேத்தினாள் ரம்யா.. ஏய் வாலு, நீ வேணும்னே சொல்லுரனு தெரியும், ஒழுங்க நான் சொன்னதை வாங்கிட்டு வா இல்லேன்னா ஒதை வாங்குவ, சரியா?… சரி சரி… horn அடிச்சி என் காதை செவிடாக்கிடுவாங்க, நான் phone வேக்குறேன் bye… – என்று சொல்லி phone கட் செய்து மீண்டும் bank நோக்கி விரைந்தாள் சங்கீதா. bank க்கு வந்து சேர்ந்தவுடன், தனது hand bag எடுத்துக்கொண்டு rest room க்கு சென்றாள் சங்கீதா.. காலையில் தூக்கம் பத்தாத காரணத்தால் அவசரமாக கிளம்புகையில் வீட்டில் தனது dressing எதையும் செரியாக இருக்கிறதா என்று அவளாள் கண்ணாடியில் பார்க்க முடியவில்லை. எனவே rest room ல் உள்ள கண்ணாடியில் தனது பொட்டை சரியாக பார்த்து வைத்துக்கொண்டு, வண்டியில் வந்த வேகத்தில் முந்தானை லேசாக அவளது shoulder safety pin ல் இருந்து தளர்ந்து இருக்க, அந்த முந்தானையை மீண்டும் சீரான பட்டையாக மடித்து தோளில் போட்டு pin குத்திக்கொண்டாள், அப்படியே பின்னாடி கூந்தலில் நழுவிய மல்லிகையை மீண்டும் slide எடுத்துவிட்டு சரியாக வைத்து slide குத்திக்கொண்டாள். பிறகு மை சற்று குறைவாக இருப்பது தெரிந்து தனது சிறிய eye-tex டப்பாவை திறந்து வலது கை நடுவிரலால் லேசாக தொட்டு அவளது அழகிய விழிகளுக்கு க் கீழும் மேலும் உள்ள இமைகளுக்கு தடவினாள், பிறகு அவளது favourite lakme maroon lipstick எடுத்து இதழ்களுக்கு பூசி, பிறகு lip gloss தடவி இரு இதழ்களும் சற்று ஈரம் ஆகும் விதம் ஒன்றோடொன்றாய் அழுத்தி ஈரப்படுத்தினாள். கிட்டத்தட்ட இரண்டு நாட்களாக senior manager இல்லாததால், சில ஊழியர்களுக்கு லேசாக குளிர் விட்டிருந்தது.. அலுவலகத்துக்குள் அவளின் வருகை அனைவருக்கும் சிறிது “Instant revive starch” கஞ்சி போட்ட துணிகளைப்போல விறைத்து நிற்க செய்தது. “Good morning madam….good morning sangeetha….” என்று அவளின் காதுகளில் மாறி மாறி பல குரல்கள் கேட்டன, கேட்ட பக்கமெல்லாம் தவறாமல் திரும்பி “good morning” என்று பதிலுக்கு அவளின் lakme lipstick ல் மின்னும் அவளது உதடுகள் மென்மையாக புன்னகைத்து க் கூறின. தனது cabin க்கு வந்து அமர்ந்து மலைப்போல் குவிந்து இருக்கும் files அனைத்தையும் விறுவிறுவென புரட்ட ஆரம்பித்தாள், home loan, personal loan, credit card returns, customer complaints என்று அனைத்து விதமான ரகங்களும் எப்போது என்னை ப் பார்க்கப்போறீங்க என்று முறைப்பது போல தோன்றியது சங்கீதாவுக்கு. என்னதான் பிடித்து வேலை செய்தாலும், இயந்திரத்தனமான அவளுடைய வேலையிலிருந்து இரண்டு நாட்கள் IOFI சென்று வந்தது…., ரகாவுடன் பேசியது…., பழகியது…. அனைத்தும் அவள் மனதுக்கு சற்று relaxation குடுத்தது உண்மை. எப்படி நேரம் போனதென்ற தெரியவில்லை சங்கீதாவுக்கும், வேகமாக பம்பரம் போல முக்கால்வாசி fileகளை பார்த்த பிறகு, சற்று தலை சுத்தியது அவளுக்கு, ரம்யா வந்துவிட்டால் அவலுடன் coffee break செல்வதற்கு காத்திருந்தாள். அவளது இருக்கையை எட்டிப் பார்த்தாள் சங்கீதா, இன்னும் வரவில்லை என்று தெரிந்தது “உச்” என்று விரக்தியாக தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டு மீண்டும் வேலையை தொடர்ந்தாள். மேஜையின் ஓரத்தில் “டப்…. டப்….” என்று தட்டும் சத்தம் கேட்டு “வாடி ஏன் இவளோ நேரம் ஆச்சு?” என்று குனிந்த படியே நிமிராமல் கேட்டாள் சங்கீதா.. “டி இல்லை…டா..” என்று குரல் வர திடுக்கிட்டு நிமிர்ந்தாள் சங்கீதா… பார்த்தவளுக்கு ஆச்சர்யம் கலந்த excitement, அங்கே நின்றுகொண்டிருந்தது ராகவ்… ஒஹ்…. நீங்களா? nice to see you again…. என்று சொல்ல…. ஆமாம், உங்க சீனியர் Mr.Vasanthan, 5 நிமிஷம் முடிஞ்சா வந்து பார்த்துட்டு போங்கனு சொல்லி இருந்தார்.. அதான் வந்தேன். – என்றான் ராகவ்.. ஒஹ்… சரி சரி, அப்போ நீங்க கவனிங்க…. – என்று கூற.. செப்பா….இந்த நீங்க…, வாங்க…. போங்க…. னு சொல்லுறதை விட மாடீன்களா? என்று ராகவ் சிரித்துக்கொண்டே கேட்க.. இப்போ நீங்களும் duty ல இருக்கீங்க… நானும் duty ல இருக்கேன், நீங்க just ராகவ் கிடையாது, நானும் just சங்கீதா கிடையாது, ஒருத்தர் CEO, இன்னொருத்தர் senior manager – என்று சொல்லி அவள் புன்னகைக்க.. ஒரு நிமிடம் அவளுடைய அழகான புண் முறுவல் கொண்ட சிரிப்பையும், உதடையும் கவனித்த ராகவ் அவளின் வாயில் இருந்து வரும் வார்த்தைகளை கவனிக்கவில்லை…. Hello Raghav… வாங்க, நான் சொன்னதுக்கு கொஞ்சம் time ஒதுக்கி வந்ததுக்கு ரொம்ப thanks – என்று Mr.Vasanthan பின்னாடி இருந்து ரகாவின் முதுகை லேசாக தட்டி சொல்ல… hello Mr.Vasanthan… – என்று ராகவும் பதிலுக்கு அவரை கை க் குலுக்கி “எப்படி இருக்கீங்க” என்று விசாரித்தான்…. அவருடைய ரூமுக்கு செல்லும்போது ஒரு முறை திரும்பி சங்கீதாவை ராகவ் பார்க்க, இதுவரை அவனை ப் பார்த்துகொண்டிருந்த சங்கீதா டக்கென வேறு புறம் திரும்ப இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் தெரியாத வண்ணம் மெளனமாக சிறிதளவு வெட்கம் கலந்து சிரித்துக்கொண்டனர்.. சற்று நிமிடங்கள் கழித்து ராகவ் மீண்டும் சங்கீதாவின் இருக்கைக்கு வருகையில், ரம்யா bank உள்ளே நுழைந்தாள்.. கையில் naihaa கவருடன்…. “hiiii… சங்கீதா மேடம்….” என்று இரண்டு நாட்களுக்கு பிறகு அவளது தோழியை ப் பார்க்கும் பரவசத்தில் விரைந்து வந்தாள் ரம்யா. சட்டென ராகவ் இருப்பதை பார்த்து கொஞ்சம் அடக்கி வாசித்தாள். இவள் பெயர் ரம்யா, கிட்டத்தட்ட நான் office ல இல்லைனா என் வேலைகளை இவதான் பார்ப்பா – என்று சங்கீதா ரம்யாவை ராகவுக்கு அறிமுகம் செய்துவைத்தாள். வாவ்.. nice to meet you என்று அவன் ரம்யாவிடம் கைக்குளுக்க, ஒரு நிமிடம் அவனுடைய personality யை வெச்ச கண் வாங்காமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள் ரம்யா.. சொல்லவே இல்லையே…. என்று ராகவ் சங்கீதாவை பார்த்து சொல்ல, சங்கீதா ஒன்றும் புரியாதவளாய் என்ன சொல்லவே இல்லை? என்று கேட்க.. உங்களை விடவும் அழகான பொண்ணுங்க இந்த bank ல இருக்காங்க னு சொல்லவே இல்லையே மேடம்… – என்று சொல்லி ராகவ் சிரிக்க.. “Do you Really mean it?…. சங்கீதாவுக்கு கொஞ்சம் பொறாமை, அதான் சொல்லி இருக்க மாட்டாங்க….” என்று பதிலுக்கு ரம்யாவும் ரகாவுடன் சேர்த்து சங்கீதாவை வெறுப்பேத்த சற்றும் அசராமல் இருவரையும் பார்த்து “போதும் போதும், அடங்குங்க…..” என்று சிரித்துக்கொண்டே சொன்னாள் சங்கீதா…. சிங்கத்தின் முன் பூனை நின்றுகொண்டு “நாந்தான் பலசாலி” என்று சொல்லி க் கொண்டாள், சிங்கத்துக்கு சிரிப்பு வருமே தவிர கோவம் வராது…. அது போன்றதுதான் சங்கீதாவின் அழகும். தன் அழகு என்னவென்று அவளுக்கு நன்றாகவே தெரியும், எனவே ராகவ் செய்யும் வெருப்பேத்தும் வேலை அவளுக்கு புரிந்து சிரித்தாள்…. மூவரும் பேசிக்கொண்டிருக்கயில், okay… நான் கிளம்புறேன், எனக்கு time ஆச்சு, என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினான் ராகவ். ரொம்ப நேரமா உனக்காக waiting டி…., சரி வா…., சூடா ஒரு cup coffee குடிக்கணும்.. – என்றால் சங்கீதா தன் தலை வலியை குறைக்க…. சங்கீதா breakக்கு அழைக்க, ரம்யா தனது hand bag ஐ மேஜையின் மீது வைத்துவிட்டு mini purse எடுத்துக்கொண்டு சங்கீதாவுடன் சென்றாள்… “ரெண்டு coffee….” என்று கான்டீன் ஊழியரிடம் சொல்லிவிட்டு அவர்களது favourite ஜன்னல் அருகே உள்ள டேபிள் பக்கம் அமர்ந்தார்கள். coffee சூடாக வந்தது.

மேடம்..உங்க IOFI visit பத்தி சொல்லுங்களேன், என்றால் ரம்யா.. அந்த இரண்டு நாட்கள், Benz கார் வீட்டுக்கு வந்தது, டிரைவர் வழிந்தது, சஞ்சனாவை சந்தித்தது, அவலுடன் உருவான நட்பு, அங்கே இருந்த supervisor க்கு விட்ட அறை, அதன் மூலம் அங்கிருந்த பெண்களிடம் அவளுக்கு கிடைத்த தனி மரியாதை, profitability increment presentation செய்தது, ராகவிடம் பழகிய அழகான நேரங்கள், மற்றும் முந்தைய இரவு முழுவதும் தூங்காமல் ரகாவிடம் பேசி இன்று காலை bankக்கு வந்தது வரை அனைத்தையும் மெதுவாக coffee குடித்துக்கொண்டே காப்பியின் ருசியுடன் அவளது மனதில் அந்த இரண்டு நாட்கள் ஏற்பட்ட நிகழ்வுகளால் உண்டான சந்தோஷங்களையும் ருசித்தவாறு கிட்டத்தட்ட ஒரு நாற்ப்பது நிமிடங்களுக்கும் மேல் பேசி இருப்பாள் சங்கீதா.. அனைத்தையும் கேட்ட ரம்யாவுக்கு அதிகம் ஈர்த்தது மூன்று விஷயங்கள்… ஒன்று சங்கீதா விட்ட அரை, சஞ்சனாவின் personality ப் பற்றி சங்கீதா கூறியது, முக்கியமாக மூன்றாவது ரகாவுடன் சங்கீதாவுக்கு ஏற்பட்ட நட்பு.. மேடம், ஒரு விஷயம் சொல்லணும் உங்க கிட்ட… என்ன? உங்க முகத்துல சில வருஷமா பார்க்க முடியாத சந்தோஷத்தை பார்க்குறேன் மேடம்…. என்று ரம்யா சொல்ல… என்ன சொல்வதென்றே தெரியாமல் மென்மையாக சிரித்துக்கொண்டே, மேஜையின் மீது இருக்கும் தன் coffee கப்பை saucer மீது தன் விரல்களால் திருப்பிக்கொண்டு இருந்தாள்.. மேடம்.. ஒரு ராத்திரி முழுக்க தூங்காம பேசுற அளவுக்கு அப்படி என்ன மேடம் பேசினான் ராகவ்? basically அவன் கூட பேசினா அவன் கிட்ட இருந்து நிறைய கத்துக்க முடியுது, இன்னொன்னு அவன் கூட பேசும்போது நேரம் போகுறதே தெரியலை டி, அது மட்டும் இல்லை… எது பத்தி பேசினாலும் involve பண்ணி interesting அ பேசுறான். அதுலயும் அவன் கேட்ட சில psychological questions இருக்கே…., எம்மாடி நாம சொல்லுற பதிலை வெச்சு மனசுல இருக்குற எல்லாத்தையும் உருவி பார்த்து தெரிஞ்சிக்குறான்.. இப்படி ராத்திரி எல்லாம் தூங்காம பேசினது பல வருஷத்துக்கு முன்னாடி நான் sara வா இருந்தப்போதான் டி… என்று எதேச்சையாக சங்கீதா சொல்ல sara வா? அதென்ன புதுசா இருக்கு… என்று ரம்யா புரியாமல் கேட்க… உடனே சுதாரித்துக்கொண்டு, அது ஒன்னும் இல்லைடி, சும்மா நான் காலேஜ் படிக்கும்போது friends வெச்ச nick name – என்று சொல்லி சமாளித்தாள் சங்கீதா. கூடவே ராகவ் கேட்ட psychological questions என்ன வென்று ரம்யா ஆர்வமாக கேட்க, அதை ஆரம்பம் முதல் கடைசி வரை ரம்யாவிடம் சங்கீதா சொல்ல, அந்த ரெண்டு குளம் சம்மந்தமான கேள்விகளுக்கும், நீர் வீழ்ச்சி வேகத்துக்கும் ரம்யா அப்படியே சங்கீதாவின் பதிலையே சொல்ல, எப்படி ராகவ் சிரித்தானோ அதே போல சங்கீதாவும் சிரித்து பின்பு கடைசியாக அதற்க்கு விளக்கம் குடுக்கையில் ரம்யாவும் வெட்கத்தில் ஆழ்ந்தாள். ரம்யா வெட்க்கப்படும்போது, சங்கீதா தனக்கு ராகவிடம் ஏற்பட்ட வெட்கத்தையும் பகிர்ந்து கொண்டாள். பேசிக்கொண்டிருக்கையில், ரம்யா அவள் வாங்கி வந்த naihaa cover பிரித்து, மேடம் பாருங்க உங்களுக்கு வாங்கினது எல்லாம் சரியா இருக்கான்னு – என்று கேட்க சங்கீதா ஒரு முறை பார்த்தாள். உள்ளே fem hair removal cream, yardley body spray, கூடவே ரெண்டு பிராவும், ஐந்து ஜட்டியும் இருந்தது, அதில் ஒன்று netted & cotton mixed அக இருந்தது… அதை பார்த்துவிட்டு சங்கீதாவுக்கு ஒன்னும் புரியாமல் என்னடி இது? என்று கவருக்குள் வைத்து காமித்தாள். ரம்யா அதை பார்த்துவிட்டு, ஒஹ்.. sorry மேடம், ஒன்னு மாறிடுச்சி, என்று அவசரமாக cover உள்ளே இருந்து அக்கம் பக்கம் யார் இருக்கிறார்கள் என்று கூட பார்க்காமல் டக்கென எடுத்து அவளுடைய கவருக்குள் போட்டாள்…. “ஏய்.. லூசு என்னடி பண்ணுற அசிங்கமா, யாரவது பார்த்தா கேவலமா இருக்கும்டி, நான்தான் பொறுமையா cover உள்ளே வெச்சி காமிக்குறேன் இல்லை… அதுக்குள்ள என்ன அவசரம்..” என்று சங்கீதா சொல்ல… பக்கத்துல ரெண்டு மூணு பொம்பளைங்கதான் மேடம் இருக்காங்க கவலை படாதீங்க…. என்று சொன்னாள் ரம்யா.. என்னடி இது பிரா கொஞ்சம் ஒரு சுத்து பெருசா இருக்குறா மாதிரி தெரியுது? நான் சொன்ன Size தானே வாங்கின? – லேசாக முறைத்துக்கொண்டே கேட்டாள் சங்கீதா.. இல்லை நீங்க சொன்னதை விட ஒரு சுத்து பெருசதான் வாங்கினேன்… தமிழ்ல ஒரு பழ மொழி இருக்கு.. ‘என்னதான் முழு பூசணிக்காய சோத்துல மறைச்சாலும் வெளியே தெரியும் னு..’. ஏன் மேடம் எப்போ பார்த்தாலும் ரொம்ப அமுக்கி அமுக்கி போடுறீங்க? அதான் நேத்து ராத்திரி என் கூட phone ல பேசும்போது அரிக்குது னு கஷ்டபட்டீங்க… இந்த பிரா ல உங்க முலைக்கு அடிப்பக்கத்துல sponge லைனிங் போறா மாதிரி இருக்கும், so sweat absorb பண்ணி வியர்க்குரு எதுவும் வராம பார்துக்கும். ஏய்ய்.. மெதுவா பேசுடி, பக்கத்துலயும் ஆளுங்க இருக்காங்க.. ஹ்ம்ம்… ரொம்ப நல்ல யோசிக்குற….. அது சரி நான் simple அ கருப்பு கலர், இல்லேன்னா வெள்ளை கலர் ல தானே panties வாங்க சொன்னேன், ஏன் violet, pink, green, maroon னு கலர் கலரா வாங்கி இருக்கே? சும்மா எப்போ ப் பார்த்தாலும் black & white லேயே வாழாதீங்க மேடம், atleast eastman கலருக்காவது மாறுங்க. இல்லைனா உங்களுக்கே போர் அடிச்சிடும். சரி சரி…. என்னடி matter, எல்லாம் புதுசு புதுசா இருக்கு உன் ஸ்டைல், அதுலயும் நீ வாங்கி இருக்குற அந்த netted panties என் பொண்ணு ஸ்நேஹா வுக்கு க் கூட பத்தாது டி… என்று சொல்லி சிரித்தாள் சங்கீதா, அவள் வாங்கின panties பார்த்துவிட்டு. அதை ஏன் மேடம் கேட்க்குறீங்க?… இப்போ எல்லாம் அவரோட choice தான், ஒரு நாள் west side கூட்டிட்டு போனேன், அங்கே மனுஷன் calvin klein brand வகையில் இருக்கும் ஜட்டி, பிராவை எல்லாம் பார்த்துட்டு இதை தான் நீ போடணும் னு சொல்லி சின்ன குழந்தை மாதிரி அடம் பிடிச்சாரு…. சரி அப்புறமா வாங்குறேன்னு சொல்லி சமாளிச்சேன்…அதான் இன்னிக்கி வாங்கினேன்… ஹ ஹாஹ் …. கல்யாணம் ஆன புதுசுல எல்லா ஆம்பளைங்களும் அப்படித்தான் டி இருப்பாங்க , ஆசை அறுவது நாள் மோகம் முப்பது நாள்…. எல்லாம் தானா ஒரு நாள் அடங்கும்… இந்த ஆம்பளைங்களுக்கு அப்படி என்னதான் இந்த nighty மேல வெறுப்போ தெரியல மேடம், nighty போட்டா என் கிட்ட வராத னு கத்துறாரு, daily ராத்திரி குட்டை பாவாடை போடணுமாம், மேல தொப்புள் தெரியுரா மாதிரி tops போட்டுகனுமாம்… அப்போதான் அவருக்கு என்னை பார்த்து பார்த்து மூடு வருதாம்.. nighty ல நமக்கு இருக்குற சௌகரியம் அவங்களுக்கு எங்கே புரியப்போகுது? உன் புருஷன் ஆசை படுறார்னா போட்டுக்கோ டி… என்று சங்கீதா புன்னகைக்க… “நீங்க வேற மேடம், முழுசா nighty ல படுத்துகுட்டு இருக்கும்போதே மனுஷன் நடு ராத்திரி கட்டிப்பிடிக்கும்போது அவர் விரலால தொப்புள் கிட்ட செய்யுற அட்டகாசம் இருக்கே, அப்பப்பா….. தூங்கிக்குட்டு இருக்கும்போது எனக்கு அவ்வளவா தெரியாது மேடம், காலைல எழுந்தா வலிக்குது, குளிக்கும்போது nighty அவுத்து பார்த்தா செவந்து கிடக்குது… அந்த அளவுக்கு நோண்டுறாரு. இந்த அழகுல அவர் சொல்லுற மாதிரி தொப்புள் தெரியுற டாப்ஸ் போட்டா என் இடுப்புல இருந்து தொப்புள தனியா பிச்சி எடுதுடுவாறு மனுஷன்….” என்றாள் ரம்யா.. “ஹ ஹாஹ்” என்று ஒரு கனம் சத்தமாகவே சிரித்து விட்டாள் சங்கீதா… அக்கம் பக்கம் ஓரிரு பெண்கள் , ஆண்கள் திரும்பி பார்ப்பதை கவனித்த ரம்யா, “மேடம் கொஞ்சம் மெதுவா…” என்று காற்று கலந்த குரலில் husky voice மெதுவாக பேசினாள்… என் விஷயம் உங்களுக்கு சிரிப்பா இருக்கு இல்லை? – என்றாள் ரம்யா சிரித்துக்கொண்டே.. இல்லைடி, எனக்கு என் குழந்தை ரஞ்சித்திடம் அந்த தொந்தரவு இருக்குதுன்னா உனக்கு உன் புருஷன் குழந்தை கிட்ட இருக்குன்னு நினைச்சி சிரிச்சேன்…. – என்று சங்கீதா சொல்ல குழந்தை மாதிரி பாவனை செய்து அழுவது போல “ஹ்ம்ம்….” என்று சிணுங்கி “போங்க மேடம் எனக்கு வெட்கமா இருக்கு…. நான் பேசவே மாட்டேன்…” என்று செல்லமாக ரம்யா கொவித்துக்கொள்ள இல்லைடி, இதெல்லாம் புதுசா கல்யாணம் ஆனா அனுபவிக்க வேண்டிய விஷயம் டி, ஏன் சலிச்சிக்குற…. – என்று கன்னத்தில் கை வைத்து தலையை சாய்த்து ரம்யாவை ப் பார்த்து பேசினாள் சங்கீதா. உண்மைதான் மேடம், ஆனா கொஞ்சம் orthodox அக வளர்ந்துட்டேன் அதான் இந்த மாதிரி விஷயத்துல எல்லாம் கொஞ்சம் பழகிக்க கூச்சமா இருக்கு…. இதெல்லாம் கூட பரவாயில்லை மேடம், night times நான் குளிச்சிட்டு படுத்தால் ok, ஆனா குளிக்காம நான் தூங்கும்போது படுக்கைல என் ரெண்டு கையையும் மேல துக்கி வெச்சிக்குட்டு என் வியர்வயான அக்குள் உள்ள அவர் பண்ணுற சேஷ்ட்டை இருக்கே.. ஹைய்யூ…( ஒரு நிமிடம் கைகளால் முகத்தை மூடி.. மீண்டும் திறந்து குழந்தை அழுவது போல பாவனை செய்து மெதுவான குரலில் பேசினாள்) வேணும்னே கூச வெச்சி என் தூக்காத்தை கலைக்குறாறு மேடம், மேல சொல்லவே கூச்சமா இருக்கு ( என்று வெட்கமும் கூச்சமும் கலந்த குரலில் தனக்கு இரவு நேரத்தில் ஏற்படும் இன்பமான ரோதனைகளை கூறினாள்..) first night முடிஞ்சிதா இல்லையா? – ன்று சங்கீதா கிண்டலாக சிரித்துக்கொண்டே கேட்டாள்.. சங்கீதா முன்புறம் லேசாக குனிந்து சிரிக்கையில், அவளின் முதுகு பக்கம் blouse க்கு வெளியில் அவளுடைய கருப்பு பிராவின் கொக்கி போடும் பட்டை லேசாக வெளியே நழுவி தெரிய, அதுவும் ஜன்னல் அருகே இருக்கும் வெயில் வெளிச்சத்தில் பளிங்கு போன்ற சங்கீதாவின் முதுகில் சிகப்பு நிறத்தில் மிகவும் சிறிய அளவில் ஒரு மறு இருந்தது, கூடவே sleeveless ரவிக்கையை அவள் வழக்கமாக அணிவதால், அவளது முதுகும்.., பிரா hook பட்டையும்.., கூடவே அவளின் தோள்களையும் அந்த வெளிச்சத்தில் கவனிக்க தவறவில்லை அங்கே பெருக்கிகொண்டிருந்த puen கோபி. (சங்கீதாவின் கேள்விக்கு ரம்யா பதில் குடுக்க தொடங்கினாள்..) முடிஞ்சி 4 மாசம் ஆகுது மேடம்…. – மேஜையை பார்த்த படி வெட்கத்தில் பதில் சொன்னாள் ரம்யா.. அப்புறம் என்னடி problem? ஏன் எல்லாத்துக்கும் வெட்க்கபடுற? casual அ எடுத்துக்க வேண்டியதுதானே.. problem னு சொல்லல மேடம், எனக்கும் ஆசைதான் (முந்தானையின் நுனியை லேசாக திருகியபடி வெட்கத்தில் சொன்னாள்), ஆனா மனுஷன் ரொம்ப wild அ இருக்காரு அதான் எனக்கு என்ன செய்யுறதுன்னு புரியல… ஒரு நாள் gillette women’s razor வாங்கிட்டு வந்து நானே உனக்கு shave பண்ணி விடப்போறேன் னு சொல்லி கிட்டத்தட்ட ரெண்டு மணி நேரமா அவர் என் கழுத்துல இருந்து கால் வரைக்கும் என் உடம்பை அவர் நோன்டின விதம் இருக்கே… ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் ஹையோ… (அவள் வெட்கப்பட்டு பேசுகையில் ரம்யாவின் கைகளில் மயிர்கள் நேராக நிமிர்ந்து நின்றது.. – goose flesh) அவளோ ஆர்வமா பண்ணுறார் னா பன்னிகோடி, parlour செலவு மிச்சம் ஆகுமே..ஹ ஹாஹ் – என்று சொல்லி ரம்யாவின் கண்ணத்தில் லேசாக தட்டி சிரித்தாள் சங்கீதா.. அதுக்க அப்புறம் அவர் பண்ணுறது இன்னும் மோசம் மேடம்…என்று ரம்யா மேலும் தொடர்ந்தாள்.. போதும் போதும் stop, எல்லாத்தையும் என் கிட்ட இப்படி சொல்லாதடி, உள்ளுக்குள்ள வெச்சி சந்தோஷப்பட்டுக்கோ.. பாவம் டி உன் புருஷன் என் கிட்ட பேசும்போது அவர் பண்ணுற லீலைகள் எல்லாம் எனக்கு தெரியாதுன்னு நினைச்சி மேடம் மேடம் னு பேசுறார்… கொஞ்சமாவது அவர் உன் கிட்ட கட்டில்ல செய்யுற காரியங்களுக்கு privacy விட்டுவைடி – என்று லேசாக சிரித்தபடி கூறினாள் சங்கீதா…. ஆனா ஒரு விஷயம் சொல்லுங்க மேடம், அவர் கடைசியா அதை செஞ்சி முடிச்ச பிறகு.. (சொல்லும்போது மிகவும் தயங்கி கூச்சத்தில் சொன்னாள் ரம்யா..) காலைல எழுந்திருக்கும்போது வயிரு வலிக்குது மேடம், தொப்புளுக்கு க் கிழே ரொம்ப உஷ்ணமா இருக்கு…. அப்படிதான்டி இருக்கும், தேங்காய் என்னை லேசா சூடு பண்ணி அடி வயித்துல பூசிக்கனும், கூடவே நாமக்கட்டி இருந்தா தண்ணியில லேசா கரைச்சி தொப்புள் சுத்தி தடவிக்கணும், அப்புறம் தயிர் சாதம் மட்டுமே அந்த ஒரு நாள் முழுக்க சாப்பிடனும், தண்ணி அதிகமா குடிக்கணும்…. – இதையெல்லாம் சொல்லும்போது “ஒன்னும் தெரியாதவளா இருக்காளே” என்று மனதில் எண்ணி லேசாக சிரித்துக்கொண்டே கூறினாள் சங்கீதா.. ஒஹ் try பண்ணுறேன் மேடம்… என்று ரம்யா பேசிக்கொண்டிருக்கும்போது, puen கோபி அருகே வந்தான்.. “good morning madam” என்று அவன் வழிந்து கொண்டே வருவது பார்த்து “gud morning gopi.” என்று சுருக்கமாக ஒரே வார்த்தையில் சொல்லி திரும்பிக்கொண்டாள் சங்கீதா.. மேடம்… என்று லேசாக இழுத்தான் கோபி, என்னப்பா? என்றால் கரிசனமாக சங்கீதா.. ரொம்ப நேரமா சிரிச்சி பேசிக்குட்டு இருந்தீங்க, என்னனு சொன்னா நானும் கேட்டு சிரிப்பேன் மேடம்… (அவ்வப்பொழுது செலவுக்கும் படிப்புக்கும் பத்து, நூறு என்று காசு குடுத்து பழகுவதால் சங்கீதாவிடம் கொஞ்சம் பேசும் அளவுக்கு தைரியம் உண்டு அவனுக்கு.) இதை கேட்டு “அதெல்லாம் பொம்பளைங்க சமாச்சாரம், உனக்கு தேவை இல்லை… நீ கொஞ்சம் மற்ற வேலையில குறியா இரு….” – என்று கொஞ்சம் லேசான கண்டிப்பான வார்த்தையில் கூறினாள் ரம்யா.. ஏய் ரம்யா…( என்று கூறி, “போதும் விடு” என்று முக பாவனை செய்தாள் சங்கீதா…) puen கோபி சங்கீதா அருகே வந்து “மேடம்… ஒன்னு சொல்லணும்..” என்றான்..

என்னப்பா? என்றாள். சொல்லுறேன்னு தப்பா எடுத்துக்காதீங்க… உங்க பின்னாடி டிரஸ் கொஞ்சம் செரியா இல்லை மேடம்… என்று மெதுவாக சொன்னான் கோபி… ஒரு நிமிடம் தன் கையை முதுகுப் பக்கம் கை வைத்து தடவிப்பார்த்தள் சங்கீதா, அவள் கைகளுக்கு தனது பிரா hook பட்டை, blouse ஐ விட்டு லேசாக வெளியே நழுவி இருப்பது தெரிந்து, உடனே சுதாரித்துக்கொண்டு தனது இடது கை விரல்களால் அந்த பிரா பட்டையை அக்கம் பக்கம் ஒரு முறை பார்த்து விட்டு blouseக்குள் சொருகி சரி செய்துகொண்டாள். ஒரு நிமிடம் கோபியை கோவித்துக்கொள்வதா, அல்லது தனியாக யாருக்கும் தெரியாமல் வந்து சொன்னனே என்று நன்றி சொல்வதா என்ற குழப்பத்தில் என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல், ஒரு நிமிடம் கண்களை மூடி “கோபி… நீ போய் மற்ற வேலைய கவனி…போ….” என்று அவன் கண்களை கூர்ந்து பார்த்து எந்த reaction னும் காமிக்காமல் கூறி அனுப்பினாள் சங்கீதா…. என்ன மேடம் ரொம்ப செல்லம் குடுக்குறீங்க?… கொஞ்சம் தள்ளியே வெய்யுங்க, 14 வயசு னு பார்க்காதீங்க… – என்று உஷார் படுத்தும் வகையில் கூறினாள் ரம்யா.. “நான் பார்த்துக்குறேன் டி, சரி வா seat க்கு போகலாம் டைம் ஆச்சு” என்று சொல்லி இருவரும் குடித்து முடித்த காபி கப்பை wash area வில் வைத்து விட்டு சென்றார்கள். என்ன மேடம், கண்ணுல கொஞ்சம் லேசான வீக்கம் தெரியுது, சரியா தூங்கலையா? – என்று ரம்யா கேட்டாள். அதான் சொன்னேனே ராகவ் கிட்ட பேசிட்டு தூங்கவே நேரம் கிடைக்கலைன்னு. இப்போ கொஞ்சம் தலை சுத்துது, கிளம்பலாம்னு இருக்கேண்டி. sure madam, நீங்க போங்க மீதி இருக்குற files எல்லாம் நான் பார்த்துக்குறேன். “தேங்க்ஸ் ரம்யா” என்று சங்கீதா சொல்ல.. “உஷ்” என்று சொல்லி வாயில் விரல் வைத்து “dont say thanks I will take care, போயி நல்லா ரெஸ்ட் எடுங்க… அப்போதான் இன்னிக்கி ராத்திரியும் தெம்பா ராகவ் கூட பேச முடியும்… ஹ ஹாஹ்” என்று கிண்டலாக ரம்யா சிரிக்க, “ஒதை வாங்குவ வாலு….” என்று குறும்பாக மிரட்டிவிட்டு Mr.Vasanthan னிடம் சொல்லிவிட்டு கிளம்ப அவர் அறைக்கு சென்றாள் சங்கீதா, அப்போது அவர் அங்கே இல்லை என்பது தெரிந்து Lunch பிரேக் வரை காத்திருந்து அவர் வந்தவுடன் அவரைப் பார்க்க சென்றாள் சங்கீதா..

No comments:

Post a Comment