பாட்டியும்,அம்மாவும் 7

அம்மாவின் முலையை பார்த்து ஹரிஷ் கண்ணை அகல விரித்தான். இது வரை இலை மறைக் காயாகத்தான் அம்மாவின் முலையை பார்த்திருக்கிறான். இப்போது அவள் முலை முழுவதும் வெளியே தெரிய… அதை பார்த்து அசந்தே போனான். அப்பழுக்கற்ற வெள்ளை வெளேர் என்று இருந்தது. அதில் ஓடும் பச்சை நரம்புகள் நன்றாகவே வெளியே தெரிந்தன. அவன் படித்த புத்தங்களில் எல்லாம் கருப்பு நிற காம்பும் முளைவட்டமும் தான் பார்த்திருக்கிறான். அனால் பாட்டிக்கும் அம்மாவுக்கும் காம்பும் முலை வட்டமும் பழுப்பு நிறத்தில் அவர்கள் வெள்ளை நிற முலைகளுக்கு ஏற்றார் போல் இருந்தன. குழந்தை பாலை சப்ப முலையில் இருந்து நிறைய பால் வெளியே சுரக்க அது குழந்தையும் உதடு கன்னம் என்று வழிந்தது. அவ்வப்போது திவ்யா அவைகளை துடைத்து விட்டாள்.

இவைகளை கூர்ந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்த ஹரிஷின் குறுகுறு பார்வையை திவ்யா உணராமல் இல்லை. மெதுவாக ஏறிட்டு பார்க்க ஹரிஷ் அவள் முலைகளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். அதை பார்த்ததும் திவ்யாவின் உடல் சிலிர்த்தது. தன் மகன் தான் பால் கொடுப்பதை பார்கிறான் என்றதும் அவளுக்கு கூச்சமும் வெக்கமும் பிடுங்கி தின்றது. எதையாவது வைத்து மறைக்க வேண்டும் என்று எண்ணியவள், நைட்டியில் எப்படி மறைப்பது என்பது தெரியாமல் திண்டாடினாள். இதை கவனித்த செண்பகம், ‘ஹரிஷ் அம்மா பால் குடுக்கும்போது அப்படி பாக்ககூடாது, வா கொஞ்சம் நேரம் வெளிய இருக்கலாம் அம்மா பால் கொடுத்து முடிச்சதும் உள்ளே வரலாம்’ என்று சொல்ல… ‘ஏன் பாட்டி?’ என்று ஏக்கமாக கேட்டான் ஹரிஷ். பிள்ளை ஏங்குகிறான் என்று அறிந்து உருகிய திவ்யாவின் தாய் மனம், ‘ஏன்மா, அவன் இங்கயே இருக்கட்டுமே’ என்று வக்காலத்து வாங்க… ‘பால் திரிஞ்சி போயடும்டி, அப்புறம் குழந்தைக்கு எதாவது ஆயிடும்’ என்று செண்பகம் பதில் சொன்னாள். ‘ஏன் பாட்டி நம்ம ஊருல நெறைய பேரு வெளி இடங்கள்ள வச்சி பால் குடுக்குறாங்க, அத நிறைய பேரு பார்த்துட்டு போறாங்க, அப்போ எல்லாம் பால் திரியாதா?’ லாஜிக்கான கேள்வி கேட்டு விட்டதாக நினைத்து கேட்க… ‘டேய் மடையா, வெளி இடங்கள்ள அடுத்தவங்க பால் குடுக்குறத பாக்குறதும் அவங்களுக்கு காட்டுறதும் பிரச்சனையை இல்ல, ஆனா பால் குடுத்துட்டு இருக்கும்போது ஒருத்தர் உன்ன மாறி குறுகுறுன்னு பாக்கும்போது, உங்க அம்மா மாதிரி உணர்ச்சி வசப்பட்டா, அவ உடம்புல நிறைய நீர் (ஹார்மோன்ஸ்) சுரக்கும், அது பாலுல கலந்தா அது பச்ச குழந்தைக்கு ஆகாது. அவ்வளவுதான்’ என்று தன் அம்மா, பாட்டி தனக்கு சொல்லிக்கொடுத்தை பேரனுக்கு சொன்னாள் செண்பகம். பாட்டி சொல்வது பாதி புரிந்தும் பாதி புரியாதவனாய், குழந்தைக்கு ஆகாது என்று சொல்வதை அமோத்தித்து, ‘சரி பாட்டி’ என்று வருத்ததோடு வெளியே செல்ல ஹரிஷ் எழுந்தான். உடனே திவ்யா, ‘அம்மா அதெல்லாம் ஒன்னும் ஆகாது. நீ அவன வெளிய போக சொல்லாத. ஹரிஷ் நீ அம்மாக்கூட இருடா கண்ணா, எங்க அம்மாவுக்கு ஊட்டி விடுறேன்னு சொன்னியே, அம்மாவுக்கு பசிக்குது ஊட்டுரியா? என்று கேட்க, ஹரிஷ் சந்தோசத்தில் புன்னகைத்தவாறே ‘சரிம்மா’ என்று சொல்லி இட்லி தட்டை எடுத்துக்கொண்டு அவள் பக்கத்தில் உக்காந்து ஊட்ட ஆரம்பித்தான். திவ்யா குழந்தைக்கு பால் ஊட்டிக்கொண்டே ஹரிஷிடம் சாப்பிட ஆரம்பித்தாள். ஹரிஷின் கண் அவ்வப்போது தன் முலைகளை பார்க்கிறது என்று அறிந்தவளுக்கு கொஞ்சம் காமமும் சிலிர்ப்பும் உண்டாக, அவன் நன்றாக பாக்கட்டும் என்று நைட்டியை இன்னும் திறந்து காண்பித்தாள். திவ்யா அம்மா ஹரிஷ் வெளியே செல்ல வேண்டாம் என்று சொல்லி அவனை வைத்துக்கொண்டே தன் முலையை காட்டிக்கொண்டு பால் கொடுத்துக்கொண்டிருக்க… ‘ஆமாண்டி அவனே வெளிய போறேன்னு சொன்னாக்கூட நீ போக விட மாட்டியே, எப்படி முலைய காமிச்சிட்டு உக்காந்துட்டு இருக்கா பாரு?’ என்று செண்பகம் கிண்டல் செய்ய… ‘அவ காமிச்சிட்டு இருக்குறது இருக்கட்டும் நேத்து ராத்த்ரி நீ எத காமிச்சிட்டு இருந்த?’ என்று சாந்தி கேட்கவும், ஹரிஷுக்கும் செண்பகத்துக்கும் சுருக்கென்று இருந்தது. மறந்திருப்பார்கள் என்று நினைத்தது, அவர்கள் மறக்காமல் கேட்கவும், ஹரிஷ் தலையை குனிந்த படி இட்லியை ஊட்ட, செண்பகம் ஒன்றும் பேசாமல் எதோ வேலை செய்வது போல் சிறிது நேரம் நடித்து அமைதி காக்க, ‘என்னம்மா பதிலே காணோம்’ என்று சாந்தி மீண்டும் கேட்க, செண்பகம், ‘என்ன என்னடி பண்ண சொல்ற, என் பேரன் கேட்கும்போது நான் எப்படி மறுக்குறது’ என்று வெக்கபட்டுக்கொண்டே சொனாள். ‘ஏன்டா ஹரிஷ் நீதான் பாட்டிகிட்ட கேட்டியா’ என்று திவ்யா ஹரிஷை பார்த்து கேட்க… ஹரிஷ் தன் மேல் தவறு இல்லை என்பது போல, ‘இல்லம்மா பாட்டி தான் அங்க இங்கன்னு காமிச்சி சூடேத்தி விட்டுட்டா’. என்று சிறுபிள்ளை போல பாட்டி மேலே பழி போட்டான்.

‘டேய் ஏன்டா நானா உனக்கு அது இதுன்னு காட்டி சூடேத்தினேன், கடன்காரா, திவ்யா அவன் சொல்றத நம்பாதடி’ என்று ஹரிஷ் தலையில் பொய்யாக அடிப்பது போல் தட்டினாள். ‘நீ காமிச்சாலும் காட்டியிருப்ப, நான் இருக்கும்போதே அம்மணமா அலையாத குறைதான் எல்லாத்தையும் அவுத்து போட்டு தான் அலைவ, நான் இல்லாதப்ப சும்மாவா இருப்ப’ என்று அவள் பக்கம் செண்பகத்தை கிண்டல் செய்ய… ‘என்னடி ஆத்தாளும் மகனும் என்னை கிண்டல் பண்றீங்க, டேய் ஹரிஷ் நானாடா உனக்கு அவுத்துபோட்டு காமிச்சேன். திவ்யா வீட்டுல இல்ல ரொம்ப காமிச்சா எங்க நம்ம பேரன் நம்ம மேல பாஞ்சிடுவானோன்னு எல்லாத்தையும் இழுத்து போத்திட்டு தான் இருந்தேன். அப்புறம் யாரு அம்மாவை ரொம்ப தேடுது பாட்டின்னு சொன்னது, உன் மடியில படுத்துக்கவானு கேட்டது, எனக்கு ஊட்டிவிடு பாட்டின்னு கெஞ்சுனது. அப்புறம் மூடி இருந்த என் முந்தானைய விலக்கி என் வயித்துல நக்கினது. அப்புறம் என்னை புரட்டி புரட்டி எடுத்தது, காலைல எழுந்தும் எழுந்திரிக்காம நான் போன் பேசிட்டு இருக்கும்போதே என் மேல காளை மாடு ஏறுற மாதிரி ஏறினது.’ என்று மூச்சிவிடாமல் சொல்லி தன் பக்க ஞாயத்த முன் வைத்தாள். ‘அதெல்லாம் இல்லம்மா, ராத்திரி தான் நான் பண்ணேன், காலைல பாட்டி வெறும் ஜாக்கெட் மட்டும் போட்டுட்டு குண்டியா காமிச்சிட்டு நின்னுட்டு இருந்தா அதனாலத்தான் அப்படி ஆயிடிச்சி’ என்று ஹரிஷ் தன் மேல் முழு தவறும் இல்லை என்பது போல் கூற, திவ்யாவும் சாந்தியும் இவ்வளவு வேலை நடந்திருக்கா என்று ஒரு வரை ஒருவர் பார்த்து சிரித்துக்கொண்டனர். ‘டேய் ஹரிஷ் இவ்வளவு வேலையா பண்ண?’ என்று திவ்யா ஆச்சர்யமாக கேட்டாள், ‘உனக்கு இன்னும் விவரம் தெரியலண்ணுல நினச்சிட்டு இருக்கேன்’ ‘யாருக்கு அவனுக்கா, அவன நம்பாதக்கா, நீ புள்ளை உண்டானதுல இருந்து அவன் உன் மேல ஆசையா இருக்கானாம்’ சாந்தி குட்டையை உடைத்தது போல் சொல்ல, அதை கேட்ட திவ்யா ‘என்னடி சொல்ற?’ என்று அதிர்ச்சியாக கேட்க, சாந்தி சித்திக்கு எப்படி தெரியும் என்று ஹரிஷ் கேள்வியாக சாந்தியை பார்க்க… ‘விஷ்வாதான்க்கா சொன்னான். இவன்தான் விஷ்வாவுக்கு யோசனை சொல்லியிருக்கான், என்னை எப்படி அடையிறது, என் மாமனார் மாமியார்க்கிட்ட என்ன சொல்லி கல்யாணத்துக்கு சம்மதம் வாங்குறது, என்னை எப்படி மடக்குறது, எப்படி ஒக்குரதுன்னு பாடம் நடத்திருக்கான். நீ போய் அவன விவரம் தெரியாதவன்னு சொல்றியே’ என்று விஷயத்தை போட்டு உடைக்க அங்கே திவ்யாவும் செண்பகமும் சிலையாக இருந்தார்கள். ஹரிஷ் அவளை கேள்வியாக பார்க்க, ‘என்னடா அப்படி பாக்குற, விஷ்வாவுக்கு இப்போ நான் அம்மா மட்டும் இல்ல அவன் பொண்டாட்டியும் கூட, அவன்கிட்ட என்ன பண்ணா உண்மைய சொல்லுவான்னு எனக்கு தெரியாதா’ என்று சொல்ல… ‘பாவிப்பைய ஓக்குற சுகத்துல உண்மைய உளறிட்டான் போல’ என்று ஹரிஷ் அவனை மனதுக்குள் திட்டி தீர்த்தான். ‘அதுமட்டும் இல்லக்கா, ரெண்டு பெரும் சேர்ந்து ஒரு ஒப்பந்தம் வேற போட்டிருக்காங்க’, என்று திவ்யா குண்டை போட, ஐயையோ அதையும் சொல்லிட்டானா என்று அதிர்ச்சியாக ஹரிஷ் சாந்தியை பார்க்க, ‘என்னடி ஒப்பந்தம்’ என்று திவ்யா சாந்தியை கேட்க, ‘அந்த கருமத்த அவன்கிட்டயே கேளு’, என்று சொல்லி சாந்தி சிரித்தாள். ‘என்னடா ஒப்பந்தம் அது?’, ஹரிஷ் அமைதியாக இருந்தான். ‘அது என்னடி நீயாவது சொல்லேன்’ என்று திவ்யா சாந்தியிடம் கேட்க… ‘அது என்னன்னா, ஹரிஷ் முதல்ல உன்ன கல்யாணம் பண்ணி பொண்டாட்டி ஆக்கிபானாம், அப்புறம் நாங்க ஊருக்கு வரும்போதெல்லாம், இவங்க ரெண்டு பெரும் பொண்டாட்டிய மாத்திபாங்கலாம்’ சொல்லும்போதே சாந்தியின் முகம் சிவந்து இருந்தது. அதை கேட்டு அதிர்ந்த திவ்யா, இதுவரை கணவனிடம் வருடத்துக்கு ஒரு சில முறைகளே உறவு வைத்து பழகியவளுக்கு, தன் மகன் தன்னை ஒரு காமப்பொருளாக ஆக்க நினைப்பது நினைத்து அவள் உடல் குறுகுறுத்தது. காமத்தை இப்படி எல்லாம் அனுபவிக்கலாமா என்பதை இப்போதுதான் அவள் மனம் உணர்ந்தது. எதோ இதுநாள் வரை மனதில் இருந்த ஒரு ஒழுக்கம் மறைய தொடங்க, அவள் மனம் இப்போது லேசாக ஆவதை உணர்ந்தாள்.

பின் புன்னகை உதிர்த்தபடி, ‘டேய் சித்தி சொல்றது எல்லாம் உண்மையா, நீ இவ்வளவு வேலை பண்ணுவியா?’ என்று திவ்யா கேட்க… ஹரிஷ் தலையை குனிந்தபடி கையில் இருந்த தட்டில் இருந்த இட்லியை உருத்துபோட்டுக்கொண்டிருந்தான். சிறிது நேர அமைதிக்கு பிறகு, திவ்யா ‘உனக்கு அம்மாவ அவ்வளவு பிடிக்கும் என்று அவன் கன்னத்தில் தன் உள்ளங்கையை வைத்து முகத்தை உயர்த்தி கேட்டாள். ‘ரொம்ப பிடிக்கும்’, என்று உடனே சொன்னவனை கழுத்தோடு அனைத்து அவன் கன்னத்தில் முத்தம் பதித்து ‘அம்மாவுக்கும் உன்ன ரொம்ப பிடிக்கும்’ என்று சொல்லி அவன் கன்னங்களை தடவி கொடுத்தாள். அதற்குள் குழந்தை பால் குடித்து முடித்து தூங்கிப்போக, சாந்திதான் குழந்தையை மறுபடியும் வாங்கி கட்டிலில் படுக்க வைத்தாள். திவ்யா தன் முலையை மறுபடியும் எடுத்து உள்ளே போட்டுக்கொள்ள, ஹரிஷ் மீதம் இருந்த இட்லியை ஊட்டி முடிக்க. செண்பகம் எல்லாத்தையும் எடுத்து வைத்தாள். அந்த நேரம் பார்த்து டாக்டர் உள்ளே வர, எல்லோரும் டாக்டருக்கு கொஞ்சம் வழிவிட்டு ஒதுங்கினார்கள். உள்ளே வந்து குழந்தையையும் அம்மாவையும் செக் செய்துவிட்டு, ‘குழந்தையும் அம்மாவும் நல்ல ஆரோக்கியமா இருக்காங்க, பிரச்சனை ஒன்னும் இல்ல, நாளைக்கு ஒரு நாள் இருந்து செக் அப் முடிச்சிட்டு வீட்டுக்கு கூட்டி போய்டலாம்.’ என்றாள். ‘சரிங்க, நாளைக்கு நாளு நல்லா இருக்கு, அதனால நாளைக்கே நல்ல நேரம் பார்த்து கூட்டிட்டு போயிடுறோம்’ என்றாள் செண்பகம். ‘டாக்டர் ஒரு விஷயம் கேக்கணும்’ என்று செண்பகம் கேட்க… ‘கேளுங்க’ என்று வெளியே சென்ற டாக்டர் ஒரு கணம் உள்ளே வந்து நின்றாள். ‘மறுபடியும் எப்போ உறவு வச்சிக்கலாம்’ செண்பகம் கேட்க, அவள் எதை கேட்கிறாள் என்று புரிந்தவளாய் டாக்டர், ‘ம்ம்ம் பொதுவா பெண்களுக்கு குழந்தை பிறந்து கொஞ்ச நாளைக்கு செக்ஸ் வச்சிக்கிறதுக்கு அவங்க உடம்பு ஒத்துழைக்காது. அவங்க கர்பப்பை, பெண் உறுப்பு எல்லாமே கொஞ்சம் ரணமா இருக்கும். அதனால நிறைய பெண்களுக்கு உடலுறவு செய்ய மனசும் வராது. ஆனா சில பேருக்கு இதுவே ஒரு தூண்டுதல் மாதிரி இருக்கும் ரிஸ்க் எடுத்து செக்ஸ் வச்சிக்க பாப்பாங்க, அதனால தப்பு இல்ல, ஆனா ரிஸ்க் ஜாஸ்திதான். உங்கள பொறுத்த வரை சுக பிரசவம் தான். குழந்தை பிறக்கும்போது பெண் உறுப்பு விரிஞ்சதனால கொஞ்சம் வலி இருக்கும். ஆறு வாரத்துக்கு அப்புறம் ஒரு செக் அப் பண்ண வேண்டி இருக்கும், அது முடிஞ்சதுக்கப்புறம் செக்ஸ் வச்சிகிட்டா ரிஸ்க் கம்மி. ஆனா என்னை பொறுத்தவரை நாம ஊருல எல்லாம் சொல்ற மாதிரி ஒரு இரண்டு, இரண்டரை மாசம் பொருத்துக்கிட்டா அப்புறம் ரிஸ்க் இல்லாம பழைய படி பண்ணலாம். பெண்ணுறுப்பும் பழைய நிலைக்கு திரும்ப ஆரம்பிச்சிடும்’ என்று சொன்னவள், ‘நீங்க குழந்தையோட அப்பா இறந்துட்டாருன்னு சொன்னீங்க, அப்புறம் செக்ஸ் பத்தி கேக்குறீங்க?’ என்று கேள்வி எழுப்ப. செண்பகம், ‘இல்ல டாக்டரம்மா, அவளுக்கு இன்னொரு கல்யாணம் பண்ணலாம்னு இருக்கோம், நாளு பாக்கணும், அதான் எப்போ இவளுக்கு சொவுகரியப்ப்படும்னு கேட்டேன்’ என்று சொல்ல… அதை கேட்டு திவ்யா வெக்கத்தில் முகம் சிவக்க… ‘ஒ அப்படியா ரொம்ப நல்ல விஷயம், ம்ம்ம் இப்போ ஜனவரி மாசம். ஏப்ரில் மாசத்துல கல்யாணம் வச்சிக்கலாம், கரெக்ட்டா இருக்கும், மாப்பிள்ளை பாத்தாச்சா’ என்று டாக்டர் திரும்ப கேட்க…

‘மாப்பிள்ளை எல்லாம் குடும்பத்துல தயாரா இருக்கரும்மா, திவ்யா உடம்பு தேறினதும் கல்யாணம் வச்சிக்கலாம்னு இருக்கேன். என்று செண்பகம் சொல்ல திவ்யா பூரித்து போனாள். ‘ரொம்ப நல்லது’ என்று சொல்லி டாக்டர் வெளியே செல்ல கதவு வரை, நின்று திரும்பி, ‘உங்களுக்கு ரொம்ப அவசரம்ன்னா இன்னும் பத்து பதினஞ்சு நாளுல கூட கல்யாணத்த வச்சிக்கலாம். ஆனா மாப்பிள்ளையும் பொண்ணும் கொஞ்சம் பொறுமையா இருக்கணும். வெறும் தொடுரதொட நிறுத்திக்கணும், என்ன நான் சொல்றது புரியுதா’ என்று சொல்ல… அவள் சொல்வது புரிந்தவர்களாய் செண்பகமும் சாந்தியும் ‘புரியுது புரியுது’ என்று சொல்லி சிரிக்க, திவ்யா வெக்கப்பட்டு தலை குனிந்துகொண்டாள். சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டிருக்க பகல் நேரம் கழிய, ‘சரிங்கடி நான் போய் சமச்சி எடுத்துட்டு வரேன் மதியத்துக்கு’ என்று சொல்லி செண்பகம் கிளம்பினாள். ‘என்ன ஹரிஷ் பாட்டிக்கூட வரியா இல்ல இங்கயே இருக்க போறியா?’ என்று ஹரிஷை கேட்க, ‘நான் இன்னைக்கு இங்கயே அம்மாக்கூடையே இருந்துக்குறேன் பாட்டி’, என்று சொல்லி கட்டிலில் திவ்யாவிற்கு வலது பக்கத்தில் உக்காந்து, தன் இடது கையால் அவள் கழுத்தை வளைத்து கட்டிக்கொண்டு சொன்னான். ‘அவன் சும்மாவே அம்மா முந்தனைய பிடிச்சிட்டு அலையிறான். நீ வேற கல்யாணம் அது இதுன்னு தூண்டி விட்டுட்ட, இனிமே அவன் புது பொண்டாட்டிய விட்டுட்டு வருவானா? என்று சாந்தி கிண்டலடித்தபடி, ‘நீ வாம்மா நேத்து பஸ்ல வந்தது உடம்பெல்லாம் ஒரே பிசுபிசுன்னு இருக்கு, குளிச்சா தான் நல்லா இருக்கும், அங்க வந்து குளிச்சிட்டு ரெண்டு பெரும் சமச்சி எடுத்துட்டு வரலாம். இவன், அவன் புது பொண்டாட்டியையும், அவ பெத்த குழந்தையையும் நாம வர வரைக்கும் பாத்துக்கட்டும்’, என்றாள். ‘ச்சி சும்மா இரேண்டி, என் புள்ளை, என்ன பாத்துக்குறான், உனக்கு எங்கடி எரியுது’ வெக்கம் குறையாமல் பதிலடி கொடுப்பது போல திவ்யா பேச. ‘ஆமாண்டி உன் புள்ளை, உன் வருங்கால புருஷன் நல்லா பாத்துப்பான், அவன் பாக்குறதுக்கு நீயும் நல்லா அவுத்துபோட்டு காட்டிப்ப. எங்களுக்கு என்ன. நீங்க ரெண்டு பேரும் இப்போ காதலர்கள் ஆயிட்டீங்க. பத்திரமா இருங்க நாங்க போயிட்டு வந்திடுறோம்’ என்று அடங்கி போறது போல நையாண்டி செய்ய. ‘உன்ன… ‘அடிக்க ஓங்குவது போல கையை ஓங்கி ‘உன்கிட்ட பேசி ஜெயிக்க முடியாதுடி’, சீக்கிரம் போயிட்டு வாங்க நேரம் ஆச்சி’ என்று திவ்யா சரண்டர் ஆவது போல சொல்ல. ‘சும்மா வெளியதான்மா சீக்கிரம் போயிட்டு வாங்கன்னு சொல்லுவா, மனசுக்குல நல்லா லேட்டா வாங்கன்னு நினைச்சிட்டு இருப்பா’ என்று விடாமல் சாந்தி பேச. ‘அம்மா தாயே நேரம் ஆச்சி என் புள்ளை பசி தாங்க மாட்டான் சீக்கிரம் போயிட்டு வாங்க’, திவ்யா அடங்கி போக.

‘சரி வாடி நீ அவல விட மாட்ட, நேரம் ஆச்சி நம்ம ஊரு பஸ் இப்போ வரும், இப்போ போனா பிடிச்சிடலாம்’ என்று செண்பகம் கிளம்ப… ‘ஹரிஷ் அம்மாவையும் தங்கச்சியையும் பத்திரமா பாத்துக்க, டாக்டர் வந்துட்டு போயாச்சி, இனிமே இங்க யாரும் வரமாட்டாங்க. ஏதும் பிரச்சனைன்னா, வெளிய ஒரு லேடி உக்காந்திருக்காங்க பாரு அவங்க கிட்ட சொன்னா போதும், அவங்க டாக்டர்க்கிட்ட சொல்லுவாங்க, நாங்க இன்னும் ஒரு இரண்டு, மூணு மணி நேரத்துல வந்திடுவோம். கவனமா இருங்க’, என்று சொல்லி சாந்தியும் செண்பகத்தோடு கிளம்பினாள். இருவரும் கிளம்பி செல்ல, சிறுது நேரம் அமைதி நிலவியது அந்த அறையில், கழுத்தை கட்டிக்கொண்டிருந்த ஹரிஷ், மெதுவாக அவள் காதில் முத்தமிட்டான். ‘ஸ்ஸ்ஸ்… என்னடா பண்ற’ என்று திவ்யா உடல் சிலிர்த்தாள். ‘டாக்டர் சொன்னது ஞாபகம் இல்லையா துறைக்கு, அதுக்குள்ள அம்மா கேக்குதா, இன்னும் இரண்டு மாசத்துக்கு அம்மா கிடையாது’ என்று காமமாய் சொல்ல… ‘டாக்டர் அது தான் பண்ண கூடாதுன்னு சொன்னாங்க மீதி எல்லாம் பண்ணலாம்னு தானே சொன்னங்க’, என்று சொல்லி அம்மாவின் காது மடல்களை முத்தமிட… ‘ஹா, ஏன்டா அம்மாவ இப்படி சூடு ஏத்துற, நேத்து தான் ஒரு புள்ளையா பெத்துபோட்டேன், அதுக்குள்ள இன்னொரு புள்ளைக்கு அடி போடுற’, ‘அப்பாக்கு தானே புள்ளை பெத்த, எனக்கா பெத்த? திவ்யாவின் காதில் ஹரிஷ் சொல்ல… ‘இனிமே உனக்கு தானே பெத்து போட போறேன். எத்தன புள்ளைங்க வேணும்னு சொல்லு, அம்மா உன் புள்ளைங்கள வைத்துல வாங்கி பெத்து கொடுக்குறேன்.’ ‘அப்படியாம்மா நீ என் குழந்தைய உன் வயித்துல சுமப்பியா எனக்கு புள்ள பெத்து குடுப்பியா’ ‘இது என்னடா செல்லம் கேள்வி. உனக்கும் எனக்கும் கல்யாணம் ஆக போகுது. அப்புறம் நீ என் பையன் மட்டும் இல்ல, நீதான் என் புருஷனும்கூட, இதோ இருக்காளே இவளுக்கு அண்ணனும் நீதான் அப்பாவும் நீதான். ஒரு புருஷனுக்கு குழந்தை பெத்து குடுக்குறது ஒரு பொண்டாட்டியோட கடமை. நீ எத்தனை கேட்டாலும் அம்மா உனக்கு முந்தி விரிச்சி உனக்கு பெத்துபோடுவேண்டா கண்ணா’, என்று அவன் முகத்தை தன் பக்கம் திருப்பி அவன் கன்னங்களை உள்ளங்கையில் தாங்கி அவன் கண்ணை பார்த்து திவ்யா கூற… ஹரிஷ் முகம் சந்தோசத்தில் மலர்ந்தது. திவ்யாவை இறுக்கி கட்டிக்கொண்டு அவள் உடம்பில் இருந்து வீசிய பால் மனத்தை நுகர்ந்தான். அவள் கழுத்தை பற்கள் படாமல் உதட்டால் கவ்வினான். ‘ஹா, டேய் அம்மாவ ஏன்டா இந்த பாடு படுத்துற, இப்படி பச்ச உடம்பா இருக்கும்போதே இந்த பாடு படுத்துற. கொஞ்சம் உடம்பு தேறி கல்யாணம் ஆனா என்ன ஒரு வேலை பாக்க விட மாட்ட போல’ என்று சொல்லி அவன் முகத்தை கழுத்தில் இருந்து எடுக்க முயற்ச்சிக்க. ‘பாட்டி சொல்றத பார்த்தா எனக்கு பரிட்ச்சை லீவுல தான் நம்ம கல்யாணம் வரும். இரண்டு மாசம் லீவ் தான். அந்த ரெண்டு மாசமும் நீயும் நானும் ரூமை விட்டு வெளியவே வர கூடாது. 24 மணி நேரமும் அதான். உன் உடம்புல ஒட்டு துணி கூட போட விட மாட்டேன்’. என்று ஹரிஷ் உணர்ச்சி பொங்க சொல்ல. ஹரிஷ் எவ்வளவு வெறியாக இருக்கிறான் என்பதை அவன் பதில் சொன்ன விதமும் அவன் முகமும் உண்மையாக காட்ட, திவ்யா ஒரு கணம் திகைத்தாள். ‘அம்மா மேல அவ்வளவு ஆசையாடா’, என்று பாசத்தோடு திவ்யா கேட்க ‘ஆமாம்மா உன் மேல எனக்கு கொள்ளை ஆசை’, என்று அதே முக மலர்ச்சியோடு ஹரிஷ் கூற. ‘அம்மாவ விட்டு எங்கயும் போக மாட்டல்ல?, அம்மா கூடையே இருப்பல்ல’ என்று தாய் பாசமும் சேர்ந்து வர. ‘ச்ச ச்ச, உன் கூடையே தான் இருப்பேன், உன்ன விட்டு எங்கயும் போகவும் மாட்டேன், உன்ன போகவும் விட மாட்டேன்’ ‘அம்மா உன்ன விட்டு எங்கடா போவேன் செல்லம், என் உலகமே நீதான், நீ என் மேல வச்சிருக்குற ஆசைக்கு, என் வாழ்க்கை பூரா உன் காலடியிலேயே கிடபேன்டா’ என்று லேசாக கண் கலங்க ஹரிஷ் நெஞ்சில் சாய்ந்தாள் திவ்யா. அந்த நேரம் பார்த்து, ஆஸ்பத்திரி பணிப்பெண் ஒருவள் உள்ளே ஒரு ட்ரேயோடு நுழைய, இருவரும் பிரிந்தனர். திவ்யா அவள் கண்களை துடைத்துக்கொண்டாள். ‘என்னம்மா?’ என்று திவ்யா பணிப்பெண்ணை பார்த்து கேட்க. ‘உங்களுக்கு டவல் பாத் குடுக்க சொன்னாங்கம்மா’ என்று கூறி அவள் எல்லாவற்றையும் எடுத்துவைத்தபடி, ‘தம்பி நீங்க கொஞ்சம் வெளிய நில்லுங்க’ என்றாள்.

அந்த பணிப்பெண் ஹரிஷை வெளியில் நிற்க சொன்னதை கேட்டு ஹரிஷ் முகம் வாடியதை பார்த்த திவ்யா, இருவரும் இளம் காதலர்களை பிரிப்பது போல் உள்ளம் பதைபதைக்க, ஒரு நிமிடம் கூட அவனை பார்க்காமலோ இல்லை அவன் கண் தன் மீது படாமலோ இருக்க முடியாதது போல் திவ்யா உணர, ‘இல்லம்மா அவன் என் பையன் தான் குழந்தைய பார்க்க வந்திருக்கான். இங்கயே இருக்கட்டும்’ என்று கூறியவள், ‘நீங்க வச்சிட்டு போங்க, என் தங்கச்சியும் அம்மாவும் ஒரு ரெண்டு மணி நேரத்துல வந்திடுவாங்க அவங்க வந்ததும் அவங்கள வச்சி நானே பண்ணிக்குறேன்’ என்று சொல்ல… ‘சரிம்மா, பண்ணிட்டு என்னை கூப்பிடுங்க நானே வந்து ட்ரேயை எடுத்துக்குறேன்’ என்று அந்த பெண் சொல்லிவிட்டு வெளியே சென்றாள். அம்மா வெளியே போக வேண்டாம் என்று சொன்னதை கேட்டு சந்தோசமாக இருந்த ஹரிஷ் அந்த பெண் செல்லும் வரை காத்திருந்தவனாய் அவள் சென்றதும், அம்மாவை தழுவ வேகமாக கட்டிலுக்கு வந்த ஹரிஷை காமமாக பார்த்தபடி, ‘கதவை மூடிட்டு வா’ என்று கணவனை சொல்வது போல திவ்யா சொல்ல, தாயின் சொல்லுக்கு மறுபேச்சு பேசாமல் ஹரிஷ் கதவை மூடிவிட்டு கட்டிலுக்கு வந்தான். வந்தவனை எவ்வளவு தழுவினாலும் பத்தாதது போல தன் மேல் இழுத்துபோட்டு திவ்யா தழுவிக்கொள்ள. ஹரிஷ் அவள் பூப்போன்ற உடலை தன் கைகளுக்குள் அணைத்தான். ‘அம்மா நான் குழந்தையை விட உன்னை பாக்கத்தான் வந்தேன்’ ஹரிஷ் அவள் காதில் சொல்ல… ‘ம்ம்ம் எனக்கும் தெரியும் அதான் உனக்கு என்னை காட்டிட்டே இருக்கணும்னு வெளிய போக வேண்டாம்னு சொன்ன, என்னைதான் பாக்க வந்தான்னா அவக்கிட்ட சொல்ல முடியும் அதன் குழந்தைய பாக்க வந்தான்னு சொன்னேன்’…என்று திவ்யா ஆசையாக கூற. ‘அம்மா…’ என்று இன்னும் ஆசையாக இருக்க அணைத்துக்கொண்டான் ஹரிஷ். ‘அம்மா…’ ‘ம்ம்ம்’ ‘நீ இன்னும் குளிக்கனும்ல’ அணைத்தபடி கேட்க. ‘நீ குளிப்பாட்டுரியா’ என்று திவ்யா உடனே சொல்ல… ‘ஓ பண்றேன்மா’ அணைப்பை விடுத்து அம்மாவின் முகத்தை பார்த்து சொல்ல. அவன் முகத்தை பார்க்க முடியாதவளாய் ‘ம்ம்ம் பண்ணு’ என்று தலையை குனிந்து கொண்டு தலையை ஆட்டினாள் திவ்யா. சந்தோஷத்தில் என்ன செய்வது என்று அறியாமல் ஹரிஷ் திணற, திவ்யா தான் தன் மகனுக்கு சொல்லி கொடுப்பது போல, ‘முதல்ல ட்ரே இழுத்து கட்டில் பக்கத்துல வை’ என்றாள். சொன்னதும் கட்டிலில் இருந்து எழுந்தான். அதை இழுத்து கட்டிலில் வைத்தான். ‘ம்ம்ம் குழந்தையை தூக்கி தொட்டில போடு’ என்றாள். கட்டிலின் மறுபக்கம் வந்து குழந்தையை தூக்க முர்ப்பட்டவனை, ‘பார்த்து குழந்தை கழுத்தோட தலையையும் பிடிச்சிக்கோ குழந்தைக்கு தலை நிக்காது’ என்று பக்குவம் கூறி அவனுக்கு தூக்கி காமிக்க, அம்மா சொன்ன படியே குழந்தையை பூப்போல தூக்கி தொட்டிலில் வைத்தான். கட்டிலில் திவ்யா மட்டும் உக்காந்திருக்க தன் நைட்டியை தொடை வரை இழுத்து போட்டாள். குழந்தையை தொட்டிலில் போட்டு திரும்பியவனுக்கு திவ்யா அம்மா தொடை வரை நைட்டியை தூக்கி விட்டிருப்பதை பார்த்ததும் ஹரிஷ் தண்டு தூக்க ஆரம்பித்தான். பின் திவ்யா தன் இடது கையை கட்டிலில் ஊனி தன் குண்டியை லேசாக தூக்கி, அடியில் இருந்த நைட்டியை இடுப்புக்கு மேல் இழுத்து விட்டு வெறும் குண்டியில் கட்டிலில் உக்காந்தாள். பின் பக்கம் தூக்க பட்டிருந்தாலும் முன் பக்கம் அவள் தொடை வரை நைட்டி விலகாமல் இருக்க, திவ்யா ஹரிஷை ஒரு முறை பார்த்தாள். ஹரிஷ் வைத்த கண் வாங்காமல் திவ்யாவின் தொடைகளை பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். இதற்கு முன் திவ்யா குளிக்கும்போது வெறும் பாவாடையை மட்டும் கட்டிக்கொண்டு அலையும்போது எத்தனையோ முறை அவள் தொடைகளை பார்த்து இருக்கிறான். ஆனால் இன்று கட்டிலில் லைட் வெளிச்சத்தில் அவளது பச்சை உடம்பு மேனி பளிங்காக ஜொலிக்க அவளது கால்கள் உரித்து வைத்த வாழை தண்டு போல பல பலவென்று இருக்க ஹரிஷால் உண்மையில் தாங்க முடியவில்லை. அவன் கண்கொட்டாமல் பார்ப்பதை பார்த்து திவ்யா சிரித்துக்கொண்டாள். ‘அவன் எப்படி கடிச்சி தின்னுட்ற மாதிரி பாக்குறான் பாரு’ என்று மனம் ஒரு பக்கம் வெக்கத்தை உமிழ, ‘புள்ளைக்கு காமிக்குரதுன்னு ஆயிடிச்சி, அதோட உன்ன கட்டிக்க போறான். கட்டிக்க போறவனுக்கு காமிச்சா என்ன தப்பு. சீக்கிரம் அவுத்து போடு’ என்று இன்னொரு புறம் தைரியம் கொடுக்க, திவ்யா தன் நைட்டியை மேலும் உருவினாள். அவள் கூதியை தொடைகள் மூடி மறைத்திருக்க அவள் கூதிக்கு மேல் பகுத்து தொடைகள் மூடி இருந்ததால் முக்கோண வடிவை காட்ட, ஹரிஷிர்க்கு எதோ புதையலை பார்த்தது போல ஒரு உணர்வு. ஆனால் அவன் வீட்டில் வைத்து அம்மாவின் கூதியில் இரவு விளையாடும்போது, அதில் முடிகள் வளர்ந்து இருப்பதை உணர்ந்தவன், இன்று அவை நன்றாக மழித்து எடுக்க பட்டிருப்பதை பார்த்தான்.

சூரியன் கூட பார்த்திராத தன் அம்மாவின் கூதி மேடு இன்று ஹரிஷின் பார்வைக்கு. திவ்யாவிற்கு வெக்கம் பிடுங்கி திங்க, முழுசா நனைந்த பின் முக்காடு எதற்கு என்று நினைத்தவள், தன் தலை வழியாக நைட்டியை கலத்தி தூக்கி எறிந்தாள். இதோ ஹரிஷ் முன் திவ்யா அம்மா ஒட்டு துணிக்கூட இல்லாமல் அமர்ந்திருந்தாள். காமம் வெக்கத்தை மறைக்க, பழைய திவ்யாவாக இருந்திருந்தால், தன் உடல் இப்படி அப்பட்டமாக தெரியும் பட்ச்சத்தில் வெக்கத்தில் கை வைத்தாவது மூடி இருப்பாள். ஆனால் இன்று அவள் மாறி இருந்தாள். அவள் உடலை ஹரிஷிர்க்கு காண்பிக்கவே அவளுக்கு பிடித்திருந்தது. அப்படியே தன் கணவன் முன் அம்மணமாக படுக்கும் மனைவியை போல கட்டிலில் படுத்தவள், தன் உடலை பார்த்து சிலை போல் நிற்கும் ஹரிஷை, ‘ம்ம்ம் அம்மா தயார், வா அம்மாவை தொடச்சி விடு’ என்று காமமாக அழைத்தாள். இதோ தன்னுடைய அம்மா தன் முன்னாடி ஒட்டுத்துனிக்கூட இல்லாமல் படுத்துக்கொண்டு தன்னை அழைக்கிறாள். எதோ மந்திரிச்சி விட்ட கோழி போல ஹரிஷ் நடந்துக்கொண்டான். சோப்பு தண்ணியில் துணியை முக்கி கையில் எடுத்து எங்கு ஆரம்பிப்பது என்று முளித்தவனை பார்த்து, ‘முகத்துல இருந்து ஆரம்பிடா கண்ணா’ என்று சொல்லிக்கொண்டே தன் தலை முடிகளை கொத்தாக பிடித்து தலைக்கு மேல் பரப்பி அவைகள் நனையாமல் இருக்க வழிசெய்துவிட்டு படுத்துக்கொண்டாள். ஹரிஷ் முதலில் அவள் முகத்தை துடைத்தான். மாசு மருவின்றி அப்பழுக்கற்ற முகம். அந்த முகத்தில் இன்னமும் இளமை குடிகொண்டிருந்தது. தன்னைப்பற்றி தெரியாதவர்கள், தன் தங்கை தான் அவளுக்கு முதல் பிள்ளை என்றே நினைத்துக்கொள்வார்கள். திவ்யா கண்களில் சோப்பு தண்ணி போய்விட கூடாது என்பதற்காக கண்களை இருக்க மூடிக்கொண்டாள். முகம், காது கழுத்து என்று சோப்பு தண்ணியை வைத்து தொடைத்து விட்டு, பின் நல்ல தண்ணியை வைத்து தொடைத்தான். முகத்தை தொடைத்த படி திவ்யாவின் உதட்டை பார்க்க அது ஆரஞ்சு சுளைகளை போல அழகாக இவனை அழைக்க, துணியை விட்டுவிட்டு தன் விரல்களால் அவள் உதட்டை துடைத்தவன், அவள் கழுத்துக்கு இடையே கையை கொடுத்து அவள் முகத்தை தூக்கி தன் உதட்டை அவள் உதட்டில் பதித்தான். இதை எதிபார்க்காத திவ்யா அம்மா கொஞ்சம் உடல் துடித்து பின் ஹரிஷின் செய்கைக்கு இணங்கினாள். இருவரும் காதலர்கள் போல முத்தமிட்டுக்கொள்ள, இரண்டு நிமிடம் அந்த முத்தம் நீடித்தது. பின் திவ்யாவின் கீழ் உதட்டை சப்பியாவரே ஹரிஷ் அவள் உதடுகளை விடுவிக்க, அவ்வளவு நேரம் கண்ணை மூடி அனுபவித்துக்கொண்டிருந்த திவ்யா கண்களை திறந்து ஹரிஷை காமமாக பார்த்து தன் மகன் கடைசியாக சப்பி விட்ட தன் கீழ் உதட்டை தன் பற்களுக்கு இடையில் வைத்து அவனது எச்சில் அதில் படிந்திருக்க அதை உறிஞ்சி சப்பி குடித்துக்கொண்டாள்.

இதை பார்த்ததும் ஹரிஷின் பூலு கசிந்தே விட்டது. பெண்களுடைய சிறிய காம செயல்கள் கூட ஆண்களை எப்படி படுத்துகிறது. அதுவும் அவைகளை அம்மா தன் மகனுக்கு செய்யும்போது அவைகளின் தாக்கம் நூறு மடங்காக கூடுகிறது. பின் ஹரிஷ் திவ்யாவின் தோள்களையும் கைகளையும் தொடைத்தான். கைகளின் அடிப்பகுதியை தொடைக்க திவ்யா அம்மா தன் இரண்டு கைகளையும் தலைக்கு மேல் தூக்கி தன் அக்குளை காட்டிக்கொண்டு படுக்க, ஹரிஷ் அவள் அக்குள்களில் துவைத்து தொடைத்தவன் பின் துணி இல்லாமல் தன் முன் கை விரல்காளால் வருடி கொடுத்து, பின் அதில் முத்தமிட்டான். அவன் முத்தமிட்டதும் திவ்யாவின் உடல் சிலிர்க்க அவளது பெரிய கொங்கைகள் ஹரிஷின் முகத்தில் வந்து அடித்தன. மெதுவாக உதட்டால் முத்தமிட்டபடி இருந்தவன் அப்படியே நாக்கை வெளியே நீட்டி நக்க ஆரம்பித்தான். அக்குளில் இவ்வளவு சுகமும் உணர்ச்சியும் இருக்குமா என்று அன்றுதான் அறிந்த திவ்யா கொஞ்சம் கிரங்கியே போனாள். நக்கியவன் தன் பற்களால் வருடி லேசாக கடிக்க, திவ்யா உச்சத்தில் முனங்கினாள்.