ஆனால் அவர்களுக்குள் புறத் தோற்றத்தில் பொருத்தம் இருந்ததே தவிர, மனப் பொருத்தம் இருந்ததில்லை. ஒரு காலகட்டத்தில் எங்கள் குடும்பமும், சித்தப்பா குடும்பமும் ஒரே வீட்டில் குடியிருந்தோம். ஒரே வீட்டில் குடியிருந்ததால் நான் சித்தியை நிறையவே சைட் அடித்தேன். அவளது அழகைக் கண்களால் பருகினேன். சித்தி துணி துவைக்கும்போது அவளுடன் பேச்சு கொடுக்கும் சாக்கில் அங்கிருந்த கல்லில் உட்கார்ந்துகொள்வேன். துணி துவைக்கும் ஜோரில் சித்தியின் சேலை விலகி அவளது மார்பகங்கள் பளீரென்று தெரியும். நான் அவள் மார் அழகை ரசிப்பேன். சித்தி அழகாக இருந்து என்ன பிரயோஜனம்? அவளிடம் சித்தப்பா அன்பாக இருந்தது போலத் தெரியவில்லை. தினம்தோறும் சித்திக்கு அர்ச்சனைதான். அடி உதைதான். புருஷன் தன்னைத் திட்டும்போது வாயை வைத்துக்கொண்டு சும்மா இல்லாமல் பதிலுக்கு ஏதாவது பேசி சித்தி மேலும் பல அடி உதைகளைப் பெற்றுக்கொள்வாள். சித்தப்பா நல்ல உடற்கட்டு கொண்டவர். கட்டுமஸ்தானவர். அவரது அடி உதைகள் ஒவ்வொன்றும் செமத்தியாக விழும். சித்தி அந்த அடிகளை எல்லாம் எப்படித்தான் தாங்கிக்கொண்டாளோ!
ஆனால் பகலில் சண்டை போட்டுக்கொள்வார்களே தவிர ராத்திரியில் சமாதானமாகிவிடுவார்கள் போல. மன்மத அம்புகள் அவர்களைத் தைத்துவிடும் போல. பகலில் சண்டை போட்டாலும், ராத்திரியில் அவர்கள் அதை மறந்துவிட்டு செக்ஸ் அனுபவித்ததற்கு சாட்சியாக அவர்கள் ரெண்டு மூணு வருஷங்களுக்கு ஒரு முறை குழந்தை பெற்றுக்கொண்டார்கள். சித்தி மொத்தம் ஆறு குழந்தைகள் பெற்றாள். எனக்கு சித்தப்பாவை நினைத்தால் பொறாமையாக இருக்கும். அவருக்கு மிகவும் அழகான மனைவி அமைந்திருக்கிறாளே என்றுதான் பொறாமை. எனக்கு ஒரு ஆசை இருந்தது. வேறு ஒன்றும் இல்லை. என்றைக்காவது ஒரு நாள் என் அழகுச் சித்தியை ஆசை தீர ஓக்க வேண்டும் என்பதுதான் அந்த ஆசை. ஒரு நாள் சித்தி கிணத்தடியில் குளித்துக்கொண்டிருந்தாள். எல்லா ஆடைகளையும் களைந்துவிட்டு முழு நிர்வாணமாகக் குளித்துக்கொண்டிருந்தாள். அவளுக்குத் தெரியாமல் மறைந்திருந்து அவளது உடல் அழகை ரசித்தேன். அன்றிலிருந்து அவள் மீதான என் ஆசை பல மடங்காக அதிகரித்துவிட்டது. சித்தியிடம் ஒரு பழக்கம் இருந்தது. அதைப் பெரிய குறையென்று சொல்ல முடியாது. இயல்பான ஒன்றுதான். எப்போதாவது எவனாவது இளைஞனிடம் சிரித்துப் பேசிக்கொண்டிருப்பாள். அவன் தெரிந்தவனாகத்தான் இருப்பான். இருந்தாலும் சித்தப்பா சித்தி மேல் சந்தேகப்படுவார். அவள் அப்படிப் பேசிக்கொண்டிருந்ததற்காக அவளை செம்மையாக உதைப்பார். ஆரம்பத்தில் யாரும் தடுக்க மாட்டார்கள். கொஞ்ச நேரம் கழித்து தடுப்பார்கள். அதற்குள் சித்தி பாவம் செம்மையாக உதை வாங்கியிருப்பாள். இப்படித்தான் ஒரு நாள் சித்தி நான்கு வீடு தள்ளிக் குடியிருந்த ஒரு இளைஞனிடம் பேசிவிட்டாள் என்று சித்தப்பா அவளை மூர்க்கமாக அடித்தார். செம சாத்து சாத்தினார். சத்தம் கேட்டு வீட்டில் குடியிருந்தவர்கள், அக்கம்பக்கத்து வீடுகளில் இருந்தவர்கள் என்று பலர் குழுமிவிட்டார்கள். சித்தியை சித்தப்பா அடிப்பதை வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள். அடி உதையை வாங்கிக்கொண்டு சித்தி சும்மா இருக்கவில்லை. பதிலுக்குப் பதில் என்னவோ சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள். அதனால் சித்தப்பா மேலும் கோபமடைந்து அவளை மேலும் அதிகமாக உதைத்துக்கொண்டிருந்தார். அடி மேல் அடி வாங்கி சித்தி களைத்துப் போய்விட்டாள் போல. சுற்றியிருந்தவர்களாலும் சித்தப்பாவைக் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை.
புருஷன் தன்னை அடிப்பதைத் தடுக்க வேண்டும் என்று நினைத்தோ என்னவோ, சித்தி அப்போது ஒன்று சொன்னாள். அதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தவர்கள் எல்லோரையும் அது மிகவும் பாதித்திருக்க வேண்டும். மற்றவர்களை பாதித்ததோ என்னவோ, என்னை மிகவும் பாதித்தது. சித்திக்கு இருந்தாலும் துணிச்சல் அதிகம்தான் என்று நினைத்துக்கொண்டேன். சித்தப்பாவின் அடி உதைகளாலும் வசவுகளாலும் (வார்த்தைக்கு வார்த்தை தன் மனைவியை அவர் 'தேவடியாளே' என்று திட்டிக்கொண்டிருந்தார்) ஆத்திரம் அடைந்திருந்த சித்தி, அங்கு ஆண்கள் பலர் இருக்கிறார்களே என்பதைக் கூட பொருட்படுத்தாமல், தன் புருஷனை அவமானப்படுத்த வேண்டும் என்ற ஒரே நோக்கத்தில் "வாங்க வாங்க. எல்லோரும் வந்து என்னை ஓத்துட்டுப் போங்க" என்று சொன்னாள். தன் புருஷனின் மேல் எவ்வளவு வெறுப்பு இருந்தால் ஒருத்தி இப்படிச் சொல்லியிருப்பாள்? அங்கு கூடியிருந்தவர்கள் அனைவரும் சித்தி சொன்னதைக் கேட்டு திகைத்துவிட்டோம். ஒருத்தர் "ச்சீ வாயை மூடு. ஒரு பொம்பளையா இருந்துகிட்டு நீ இப்படிப் பேசலாமா?" என்றார். நாங்கள்தான் திகைத்துப் போனோமே தவிர சித்தப்பா சாதாரணமாகத்தான் இருந்தார். அவர் சித்தியை மேலும் சாத்து சாத்து என்று சாத்தினார். பெண்டாட்டியை ஒருத்தர் அடித்துக்கொண்டே இருக்க முடியாது இல்லையா? ஒரு கட்டத்தில் சித்தப்பா களைப்படைந்தார். அப்போதுதான் அடிப்பதை நிறுத்தினார். சித்தப்பாவின் அடி உதைகளால் காயமடைந்த சித்தியின் உடல் நலம்பெற ஒரு வாரம் பிடித்தது. ஆனால் அவளது மனம் குணமடைய எத்தனை வாரம் பிடித்தது என்று தெரியவில்லை. அன்று சித்தி அப்படிப் பச்சையாகப் பேசியதற்காக மற்றவர்களும் சித்தப்பாவும் கோபப்பட்டிருக்கலாம். ஆனால் நான் சித்தி மேல் கோபப்படவில்லை, அவளை வெறுக்கவும் இல்லை. உண்மையில் அவளது துணிச்சலை எண்ணி வியப்படைந்தேன்.
பாவம் சித்தி! அவள் அழகாக இருந்து என்ன பயன்? அவளை அனுசரித்து அவளுடன் அன்புடன் நடந்துகொள்ள, அவளை ராஜாத்தி போல வைத்துக்கொள்ள அவளுக்கு ஒரு புருஷன் கிடைக்கவில்லையே என்று மிகவும் வருத்தப்பட்டேன்.
No comments:
Post a Comment