நான் அவள் சூத்தில் என் கையை வைத்து அழுத்திக் கொண்டே இரண்டுக்கும் நடுவில் இருந்த பிளவில் கைவைத்து முன்னும் பின்னும் தேய்த்தேன். அவள் நெளிந்து கொண்டே ஊம்பலை தொடர்ந்தாள். நான் கையை இன்னும் கொஞ்சம் கீழெ இறக்கி அவள் சூத்து ஓட்டையில் என் விரலை வைத்து நைட்டியின் மேலாக அழுத்தினேன். என் விரல் அவள் நைட்டி மற்றும் பாவாடை இரண்டையும் தாண்டி உள்ளே செல்லாமல் தவிக்க நான் நைட்டியை மேலே ஏற்றினேன். இவ்வளவு நேரமும் அவள் தன் வாயை என் பூலில் இருந்து எடுக்காமல் ஊம்பிக் கொண்டே இருந்தாள். எனக்கு கஞ்சி வருவது போல் இருக்கவே “ஆண்டி எனக்கு வரப்போகுது” என்று கூறிய பின்னும் மீனா வாயைவிட்டு பூலை எடுக்காமல் ஊம்பிக் கொண்டிருந்தாள். எனக்கு தலையில் இருந்து பெருக்கெடுத்த வெள்ளம் என் முதுகுத்தண்டு வழியாக அதிக சீற்றத்துடன் பாய்ந்து வந்து என் சுண்ணி வழியாக வேகமாக வெளியேறி அவள் வாயில் கொட்டி நிரப்பியது, மீனா என்றும் இல்லாமல் என்று என் கஞ்சியை வாயில் வாங்கினாள். ஒரு சொட்டு கூட கீழெ விடாமல் அவ்வள்வையும் சப்பிக் குடித்துவிட்டு என்னை பார்த்தாள். அவள் உதட்டின் ஓரம் கொஞ்சம் வழிந்து வந்த கஞ்சியை தன் நாக்கால் நக்கி குடித்தாள். மெல்ல எழுந்து நைட்டியை தலை வழியாக கழட்டினாள். இப்போது அவள் முலைகள் இரண்டும் தரையை பார்த்துக் கொண்டிருக்க என் முன் வெரும் பாவாடையுடன் நின்றிருந்தாள். என்னை பார்த்து ஒரு காம புன்னகை செய்துவிட்டு என்னை எழுப்பி நிற்க வைத்து என் சட்டையை கழட்டி போட்டாள், பின் என் பேண்டையும் கழட்டிவிட்டு என்னை ஜட்டியுடன் அவள் பெட்ரூமுக்கு கூட்டி சென்று என்னை பெட்டில் படுக்க வைத்துவிட்டு என் ஜட்டியை உறுவி எடுத்துவிட்டு தன் பாவாடையை கழட்டி காலடியில் போட்டாள். மெல்ல என் அருகே வந்து உட்கார்ந்தாள். என் பூலை கையில் பிடித்து உறுவிக் கொண்டே என்னை பார்த்து சிரித்தாள். “முத்து நான் செத்துப் போய்ட்டா என் பொண்ண பார்த்துக்குவியாடா” என்று ஒருவித ஏக்கத்துடன் கேட்டாள். “ஆண்டி ஏன் இப்படியெல்லாம் பேசுறீங்க, உங்களுக்கு ஒன்னுமில்ல, 100 வருஷம் நல்லா இருப்பீங்க, நாம ரெண்டு பேரும் கடைசிவரைக்கும் எப்பவும் இப்படியே செஞ்சுக்கிட்டிடுக்கலாம்” என்று நான் கூற “ச்..சீ போடா, நீ என் பொண்ண கட்டிக்கனும் அவ வயித்துல உன் கொழந்த பொறக்கனும், அது போதும் எனக்கு நீ அவள கட்டிக் கிட்டினா அதுக்கப்புறம் நான் உன்கிட்ட இப்படிலாம் கேக்க மாட்டேண்டா” என்று கூறிக் கொண்டே என் பூலை ஆட்டிவிட்டாள். “ஆண்டி ஏன் இப்படி என் மனச கஸ்டப்படுத்துறிநங்க” என்று நான் கூற , “ஏண்டா உனக்கு லதாவ பிடிக்கலையா” என்று கேட்டாள். நான் என்ன சொவது என்று தெரியாமல் மௌனமாக இருக்க அவள் முகம் வாடிப்போனது. நான் அவள் கன்னத்தை தடவிக் கொண்டே “ஏன் மீனு சோகமாய்ட்ட” என்று அவள் பெயரை உரிமையுடன் கூறி கேட்ட்தும் அவள் முகம் கொஞ்சம் பிரகாசமானது. அவள் கை வித்தையில் என் பூல் விறைத்து நின்றதால் மெல்ல எனக்கு இரண்டு பக்கமும் கால்களை போட்டுக் கொண்டு அப்படிய்யெ என் பூலின் மேல் உட்கார்ந்தாள். என் சுண்ணி அவள் புண்டைக்குள் ட்ரில்லர் போல் இறங்கி முட்டிக் கொண்டு நின்றது. அவள் சில நொடிகள் அப்படியே உட்கார்ந்து கொண்டிருந்துவிட்டு என்னை பார்த்தாள். என் மார்பின் மேல் அவள் கையை ஊன்றி அவள் முகத்தை என் முகத்துக்கு நேராக் கொண்டு வந்து. “முத்து நீ என்ன ஓக்குறமாதிரியே என் பொண்ணையும் கட்டிக் கிட்டு அவளையும் ஓக்குற, இது என் மேல சத்தியம்” என்று ஒரு குண்டை போட்டுவிட்டு வேகமாக என் பூலின் மேல் ஏறிக் குதித்து மட்டை உறிக்க தொடங்கினாள். “ஆண்டி என்ன சொல்றீங்க” என்று நான் அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய் கேட்க அந்த நேரம் சரியாக என் முகத்தின் மேல் அவ்ள் சாய்ந்து என் உதட்டில் அவள் உத்ட்டை வைத்து என்னை எதுவும் பேசவிடாமல் லாக் செய்தாள். எனக்கு இது மிகப்பெரும் அதிர்ச்சியாக இருந்த்து. எங்கள் இருவரின் உதடுகள் இணைந்திருக்க அவள் குண்டி மட்டும் மேலும் கீழுமாக ஏறி குதித்து ஓத்துக் கொண்டே இருந்தது. கிட்ட்தட்ட இரண்டு நிமிடங்கள் என் உதட்டைவிட்டு அவள் உதட்டை விட்டு பிரிக்காமல் அப்படியே ஓத்தவள். என் சுண்ணியிலிருந்து கஞ்சி இறங்கிய பின்தான் தன் உதட்டை எடுத்தாள். தன் புண்டையில் என் கஞ்சி வழிய அப்படியே கட்டிலிருந்து கீழெ இறங்கி நின்றாள். தன் பாவாடையால் கூதியை துடைத்துக் கொண்டே என்னை பார்த்தாள். அவள் கூதியில் கசிந்து மீண்டும் என் பூலில் ஊற்றிய கஞ்சி என் தொடைவரை வடிந்து இருந்த்து. “ஆண்டி ஏன் இப்படியலாம் சொல்றீங்க” என்று நான் அதிர்ச்சியுடன் கேட்க அவள் முகம் கொஞ்சம் பயங்கரமாக மாறியது. “இங்க பாரு முத்து நீ மட்டும் என் பொண்ண கல்யாணம் பண்ணிக்கல நமக்குள்ள இருக்குற இந்த தப்பான உறவ நான் எல்லாருக்கும் சொல்லிடுவேன். அப்புறம் நீ லதாவ மட்டுமில்ல வேற எந்த பொண்ணையுமே கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியாது” என்று வில்லத்தனமாக என்னை மிரட்டினாள். எனக்கு சொல்ல வார்த்தைகள் வராமல் தொண்டை அடைத்த்து., “ஆண்டி நீங்க என்ன சொல்றீங்க, அப்ப இந்த மாதிரி மிரட்ட்த்தான் என் கூட படுத்தீங்களா” என்று நான் கேட்க அவள் எதுவும் கூறாமல் அழுதாள். பின் கண்ணீரை துடைத்துக் கொண்டு “அதெல்லாம் எனக்கு தெரியாது நீ என் பொண்ண கல்யாணம் பண்ணிகிற” என்று கூறிவிட்டு விரு விருவென்று பாத்ரூமுக்குள் சென்று கதவை சாத்திக் கொண்டாள். எனக்கு தலை சுற்றியது. என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் உடைகளை அணிந்து கொண்டு அங்கிருந்து கிளம்பினேன. பஸ் ஸ்டாப்புக்கு வந்து நின்றதும் ஒரு பஸ் வர அதில் ஏறினேன். ஒரு சீட் காலியாக இருப்பது தெரிந்து அங்கு உட்கார்ந்தேன். எனக்கு நான் எங்கு இருக்கிறேன். எங்கே போகின்றேன் என்று கூட தெரியாமல் இருக்க யாரோ என் தோளில் கைவைத்த்தும் திரும்பி பார்க்க அருகே குமரன். “என்ன மச்சி, ஏண்டா காலேஜ் வரல” என்றான். “ஒன்னுமில்லடா, அனிதா கூட வெளில போய் இருந்தேன்” என்று மட்டும் கூறி மீண்டும் முன்னால் பார்த்து உட்கார்ந்தேன். அடுத்த நிறுத்த்த்தில் பஸ் நிற்க குமரன் மீண்டும் என்னை சீண்டினான். “மச்சான் அங்க பாரு” என்று அவன் காட்டிய திசையில் பார்க்க அது ஒரு சினிமா பட போஸ்டர். “மச்சி அந்த ஹீரோயின், என்னமா இருக்காடா, செம பிகர்டா, ஓத்தா இவள ஓக்கனும்டா, இல்லனா இவள ஓத்தவன் பூல தொட்டு கும்பிடனும்டா” என்று மிகுந்த ஏக்கத்துடன் கூறினான். அவன் கூறியதை ரசிக்கும் மன நிலையில் நான் இல்லை, ஆனாலும் அந்த நடிகை உண்மையிலேய ரொம்ப சூப்பர் பிகர்தான். பஸ் மீண்டும் புறப்பட்ட்து. குமரன் என் முகத்தை அடிக்கடி பார்த்தபையே இருந்தான். இறங்க வேண்டிய நிறுத்தம் வந்த்து. இருவரும் இறங்கினோம் அடுத்த நாள் காலை 5.30 மணி இருக்கும் வீட்டில் எல்லோரும் தூங்கிக் கொண்டிருந்த நேரம் என் செல் ஒலித்த்து. தூக்க கலக்கத்தில் யார் நம்பர் என்று கூட தெரியவில்லை. எடுத்து காதில் வைத்து “ஹலோ” என்றேன் எதிர் முனையில் லதாவின் குரல் “என்ன லதா, இந்த நேரத்துல” “முத்து கொஞ்சம் வீட்டுக்கு வரியா” என்று துக்கம் கலந்த குரலில் கூற “என்ன விஷயம் சொல்லு லதா” என்று நான் கேட்க அவள் கொஞ்ச்ம அழுதவளாய் “முத்து அம்மா இறந்துட்டாங்க” என்று கூறிவிட்டு கதறி அழுதாள். காலை 7.00 மணி லதாவின் வீடு. வீட்டின் முனபுறம் மீனா ஆண்டியின் உயிரில்லாத உடல் ஐஸ் பாக்ஸின் உள்ளே மாலையுடன் கிட்த்தி வைக்கப்பட்டிருந்த்து. அருகே லதா கதறி அழுது கொண்டிருந்தாள். என் அருகே குமரன் செல்வம் மற்றும் எங்கள் வகுப்பில் படிக்கும் அணைவரும் கூடி நின்று கொண்டிருந்தனர். தாரை தப்பட்டை ஒலி அந்த இட்த்தில் அமைதியை கெடுத்துக் கொண்டிருக்க ஒரு கார் வேகமாக வந்து நின்றது. உள்ளே இருந்து ராதாவும் அனிதாவும் இறங்கி வந்தனர். அனிதாவின் கையில் ஒரு மாலை ராதா நேராக ஓடிச்சென்று லதாவை கட்டிக் கொண்டாள். ராதாவை பார்த்த்தும் லதாவின் கதறல் இன்னும் அதிகமானது. அவள் அழுது கதறியது அங்கிருந்த எல்லோரையும் கலங்க வைத்த்து. ராதா அழுதபடி “எப்படி டீ ஆச்சி” என்றாள். லதா அழுகையை அடக்க முடியாம்ல் கதற அனிதா பெட்டியின் மேல் மாலையை போட்டுவிட்டு என் அருகே வந்து நின்றாள். “என்ன முத்து எப்ப இறந்தாக, என்ன ஆச்சி” என்றாள். நான் லதா என்னிடம் கூறியதை அப்ப்டிய்யெ கூற தொடங்கினேன். நைட்டு எப்பவும் போல் சாப்பிட்டுவிட்டு படுத்தவள் காலையில் எழவே இல்லை, உறக்கத்திலேயே உயிர் பிரிந்துவிட்ட்து. இதுவரை இல்லாத அளவிற்க்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்த்தாக லதா கூறினாள். அனிதா இதை கேட்ட்தும் பெரு மூச்சுவிட்டுவிட்டு “சொல்ல வேண்டியவங்க எல்லாருக்கும் சொல்லியாச்சா” என்றாள். “அவங்களுக்குனு யாரும் இல்ல, இந்த காரியங்கள எல்லாம் என்னோட கை காச போட்டுதான் செஞ்சுக்கிட்டிருக்கேன், என்னோட ப்ரெண்ட்ஸும் ஹெல்ப் பண்றனு சொல்லி இருக்காங்க” என்று நான் தழுதழுத்த குரலில் கூற அனிதா என் தோளில் தட்டிக் கொடுத்துவிட்டு தன் ஹேண்ட் பேகை திறந்து உள்ளே இருந்து 500 ரூபாய் கட்டு ஒன்றை எடுத்து என்னிடம் கொடுத்துவிட்டு. “முத்து இத வெச்சி ஆக வேண்டியத பாரு, மேற்கொண்டு தேவ பட்டாலும் எனக்கு போன் பண்ணு” என்று கூறிவிட்டு லதாவின் அருகே சென்றால். லதா இவளை பார்த்து கதறி அழ அவ்ளுக்கு என்ன ஆறுதல் சொல்வதென்று தெரியாமல் காரை நோக்கி கிளம்பினாள். ராதா லதாவுடனே இருக்க காரில் ஏறும்போது என்னை பார்த்து ரெண்டு பேரையும் பார்த்துக்க என்பது போல் கண் அசைத்துவிட்டு சென்றாள். மீனாவின் உடலுக்கு செய்யவேண்டிய எல்லாவற்றையும் நானும் குமரனும் முன் நின்று செய்துவிட்டு அவர் உடலை அடக்கம் செய்தோம். இரவு ஏழு மணி இருக்கும் லதா வீட்டின் ஒரு மூலையில் உட்கார்ந்து தன் அம்மாவின் போட்டோவை பார்த்து அழுது கொண்டிருந்தாள். ராதா அவளுக்கு காபி போட்டு கொண்டு வந்து அதை குடிக்க சொல்லி கேட்டும் காலையிலிருந்து தண்ணீர் கூட குடிக்காம்ல் இருந்தாள். வந்தவர்கள் எல்லாரும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சந்தடி இல்லாமல் கிளம்பி இருந்தனர். இரவு 8 30 மணி. நான் குமரன் செல்வம் ராதா மட்டுமே அங்கு இருந்தோம். வெளியே அனிதாவின் கார் வந்து நின்றது. அனிதா இறங்கி வந்தள். நான் அவளிடம் மீதி இருந்த காசை திருப்பி கொடுக்க அவள் அதை வாங்க மறுத்து என்னிடமே திரும்பவும் கொடுத்து லதாவிற்க்கு வேண்டியதை வாங்கி தரும்படி கூறிவிட்டு ராதாவை அழைத்துக் கொண்டு சொல்லாம்ல் கிளம்பினாள். குமரனும் செல்வமும் தங்கள் ரூமுக்கு கிளம்பி விட இரவு 10 மணி வரை லதா எதுவும் சாப்பிடாமல் அழுது கொண்டிருந்தாள், எனக்கு மனது வலித்தது, மீனாவின் சாவில் எனக்கும் சிறு பங்கு உள்ளது என்று என் மனம் அறுத்துக் கொண்டிருந்தது லதாவின் அருகே சென்று அவளுக்கு காபியை கொடுத்தேன் “லதா கொஞ்சம் காபியாவது குடிமா, காலையிலிருந்து எதுவுமே சாப்பிடாம இருக்கியே, உனக்கு ஏதாவது ஆகிடப்போகுது” என்று நான் கூற வெடித்து அழுதவள் “எங்க அம்மாவும் போனதுக்கு அப்புறம் நான் மட்டும் இருந்து என்ன் செய்ய போறேன் எனக்குனு யாரு இருக்கா,” என்று கதறி அழுதாள்.என் கண்கள் கலங்கியது “ஏன் லதா உனக்கு நான் இல்ல” என்று கூற என் தோளில் சாய்ந்து விம்மி அழுதாள். அவள் அழுகை என மனதை சிதறடித்தது. நீண்ட நேரம் அழுதவள் அப்படியே என் மடியில் உறங்கிப்போனாள். காலை 6 மணி, வீட்டின் காலிங்க் பெல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டது. நான் அபோதுதான் கண் விழித்தேன். எப்போ தூங்கினேன் என்றே தெரியவில்லை. என் மடியில் உறாங்கிக் கொண்டிருந்த லதாவை கீழெ படுக்க வைத்துவிட்டு எழுந்து போய் கதவை திறக்க எதிரே ராதா நின்றிருந்தாள். கையில் ஒரு கூடையில் சாப்பாடும் காபி ஒரு ஃப்ளாஸ்க்கிலும் இருந்தது. என்னை பார்த்தவள் கொஞ்சம் சோகமாக முகத்தை வைத்துக் கொண்டு “நைட்டு நீ வீட்டுக்கு போகல” என்றாள். நான் கொஞ்சம் திணறியவனாய், “இல்ல ராதா நைட்டு அவ எதுவுமே சாப்பிடல, எவ்வளவோ சொல்லியும் சாப்பிடாமலேயே தூங்கிட்டா” என்று நான் சொல்லியதும் என்னை தள்ளிவிட்டு உள்ளே சென்று லதாவின் அருகே உட்கார்ந்தாள். லதா இன்னும் எழவில்லை. அவள் தோளில் லேசாக தட்டி எழுப்ப மெல்ல எழுந்து உட்கார்ந்தவள் ராதாவை பார்த்தாள். “லதா னைட்டு சாப்பிடலையா” என்றாள். லதா சோகமாக தலையை மட்டும் ஆட்ட தான் கொண்டு வந்த சாப்பாட்டை அவளிடம் கொடுத்துவிட்டு என்னை பார்த்து “நீ கிளம்பு நான் லதாவ பார்த்துக்குறேன்” என்றாள். நான் கிளம்ப முயலும் நேரம் லதா என்னை பார்த்து “முத்து. திரும்ப வருவியா” என்றாள். நான் மௌனமாக தலையசைத்துவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினேன். நாட்கள் உருண்டன. லதா ராதாவின் வீட்டிற்க்கு கூட்டி செல்லப்பட்டு அவளுட்னே தங்கி இருந்தாள். ஆனால் இது ராதாவின் அம்மாவிற்க்கு பிடிக்கவில்லை. அத்னால் லதா மீண்டும் தான் குடி இருந்த வீட்டிற்க்கே திரும்பி வந்து விட்டாள். நான் அவளை அடிக்கடி சென்று பார்த்து ஆருதல் சொல்லிவந்தேன். சில மாதங்கள் கழித்துதான் அவள் கல்லூரிக்கு மீண்டும் வந்தாள். எங்கள் வீட்டில் புதிதாக ஒரு இடம் வாங்கி அங்கு சொந்தமாக வீடு கட்ட ஆரம்பித்தோம். வீடு கட்டும் வேலை நடந்து கொண்டிருந்தது. வழக்கம்போல் அன்றும் கல்லூரிக்கு சென்றேன். ராதாவும் லதாவும் ஒன்றாக உட்கார்ந்திருக்க நான் இருவரின் அருகிலும் செல்லாமல் குமரனின் பக்கத்தில் போய் உட்கார்ந்து கொண்டேன். வகுப்புகள் முடிந்தது. எல்லோரும் கிளம்பும் நேரம் ராதா என் அருகே வந்தாள். “முத்து உன் கூட கொஞ்சம் பேசனும்” என்றாள். நீண்ட நாட்களுக்கு பிறாகு இன்று தான் என்னிடம் பேசினால், இருவரும் ஒன்றாக நடந்து செல்ல லதா எங்கள் பின்னால் நடந்து வந்து கொண்டிருந்தாள். “என்ன ர்ராதா என்ன விஷயம்” நான். “முத்து லதாவோட அம்மா இறந்ததுக்கு அப்புறம் அவளுக்குனு யாருமே இல்லாம தனி ஆளா நிக்குறா, எங்க வீட்லயும் அம்மா அவள அசிங்க படுத்து அனுப்பிட்டாங்க, அவளுக்குனு யாரும் இல்ல, சோ. . . “ என்று நிறுத்தினாள். “சோ. . என்ன சொல்லு” என்று நான் கேட்க. “ஏன் நீ லதாவ உங்க வீட்டுக்கு கூட்டி போக கூடாது” என்றாள். “எங்க வீட்டுக்கா, எப்படி முடியும்” என்று நான் கேட்க “முடியும், நீ நெனச்சா முடியும், நீ அவள உன் வீட்டுக்கு கூட்டி போ” “எப்படி ராதா, எங்க வீட்ல எப்படி ஒத்துப்பாங்க, வயசு பொண்ண வீட்ல என்ன்னு சொல்லி கூட்டி போக முடியும்” “முடியும் முத்து, நீ லதாவ உன் ஒய்ஃபா கூட்டிட்டு போக முடியும்” என்று ராதா கூற நான் அத்ர்ச்கியுடன் திரும்பி லதாவை பார்க்க அவள் முகத்தில் புன்னகை. ராதா கூறியதை கேட்டு நான் அதிர்ந்து நிற்க லதா அதை கேட்டு மனதில் மகிழ்ந்த்து அவள் முகத்தில் தெரிந்த்து. “என்ன ராதா சொல்ற” என்று நான் கேட்க “ஆமா முத்து நீ லதாவ கல்யாணம் பண்ணிக்க, அதுதான அவங்க அம்மாவோட ஆசையும்” என்று ராதா கூறியதும் எனக்கு மற்றொரு அதிர்ச்சி, மீனா என்னிடம் கேட்ட்து இவளுக்கு எப்படி தெரியும். எனக்கு ராதாவை பற்றி நினக்கும்போது தலை கிருகிருத்த்து. என்ன இவள் அன்று என்னை காதலிக்க சொல்லி கட்டாயப்படுத்தினாள். அதோடு நான் அனிதாவுடனும் மீனாவுடனும் செய்த்து இவளுக்கு தெரிந்திருந்த்து. இன்று மீனா இறப்பதற்க்கு சில மணி நேரங்களுக்கு முன்னால் அவள் என்னிடம் கேட்ட விஷயம் இவளுக்கு எப்படி தெரிய வந்த்து. அது எங்கள் இருவருக்கும் மட்டுமே தெரிந்த ரகசியம் என்று நான் நினைத்திருக்க இதை ராதா லதாவின் முன்னால் இப்படி போட்டு உடைத்துவிட்டாளெ. இவளுக்கு எப்படி தெரிந்த்து. என்று பல விஷயங்கள் என் மண்டையில் குடைந்து கொண்டிருக்க, லதா ஒருவித கலக்கத்துடன் எங்களை நோக்கி வந்தாள். “ராதா நீ என்ன சொல்ற, முத்துவ நான் கல்யாணம் பண்ணிக்கிறது எங்க அம்மாவோட ஆசையா” என்றாள். “ஆமா லதா, உங்கம்மா அந்த ஆசைய முத்துகிட்டயே கேட்டிருக்காங்க” என்று ராதா கூற லதா என்னை பார்த்து “முத்து ராதா சொல்றது நிஜமா” என்றாள். நான் மௌன்மாக தலையசைத்தேன். பின் லதா ராதாவை பார்த்து “அது உனக்கு எப்படி தெரியும்” என்று கேட்க எனக்கு கதிகலங்கி போனது. ராதா எங்களை பற்றி என்ன சொல்ல போறாளோ என்று வயிற்றில் புளிகரைத்தது. ராதா என்னை பார்த்தாள். “லதா உங்கம்மா சாகுறதுக்கு முந்தன நாள் முத்து உங்க வீட்டுக்கு உன்ன பார்க்க வந்தான். அப்போதான் உங்கம்மா, எங்களுக்கு யாரும் இல்ல அதனால எனக்கப்புறம் லதாவ நீதான் கல்யாணம் பண்ணி அவள கடைசிவரைக்கும் காப்பாத்தனும்னு சொல்லி சத்யம் வாங்கியிருக்காங்க” என்று அவள் நேரில் பார்த்து போல் சொன்னது என் தலையை சுற்றிவிட்ட்து போல் இருந்த்து. லதா விடவில்லை மீண்டும் ராதாவிடம் “சரி எங்கம்மா இவங்கிட்ட கேட்ட்து உனக்கு எப்படி தெரியும், அன்னைக்கு நைட்டேதான் எங்கம்மா எறந்துட்டானகளே” என்று அவள் கேட்க ராதா மீண்டும் என் முகத்தை பார்த்துவிட்டு “அன்னைக்கு ஈவ்னிங்க் 6 மணிக்கு அதாவது முத்து உங்க வீட்ல இருந்து போனதுக்கு அப்புறம் எனக்கு போன் பண்ணாங்க, அப்பதான் எல்லாத்தையும் சொன்னாங்க, உங்கம்மா எனக்கு அடிக்கடி போன் பண்ணி உன்ன பத்தின அவங்க கவலைய சொல்லி அழுவாங்க அது மாதிரிதான் இந்த விஷயத்தயும் சொன்னாங்க” என்று முடித்ததும் லதாவின் கண்களில் கண்ணீர் வழிய தொடங்கியது. ராதா என்னை பார்த்தாள். “என்ன முத்து நான் கேட்ட்துக்கு என்ன சொல்ற” என்றாள். “ராதா, என்னோட நிலைமைய நான் ஏற்கனவே உங்கிட்ட் சொல்லி இருக்கேன். உங்க ரெண்டு பேரையுமே நான் ப்ரெண்டாதான் நெனச்சி பழகி இருக்கேன். ஏற்கனவே ஒரு தடவை ராதா அவ காதல எங்கிட்ட சொன்னப்பவே நான் இத சொல்லியும் இருக்கேன், அப்போ வேண்டானு சொல்லிட்டு இப்ப நான் லதாவ ஏத்துக் கிட்டா அது அவ மேல பரிதாப பட்டு நான் செஞ்சதாதான் இருக்கும், அதோட இது நான் மட்டும் முடிவு பண்ற விஷயம் இல்ல நம்ம படிப்பும் இன்னும் முடியல, எல்லாரும் ஸ்ட்டீஸ முடிக்கலாம், அதுக்கப்புறம் யாருக்கு என்ன்னு இருக்கோ அதுபடி நடக்கட்டும்” என்று நான் கூற, ராதாவும் லதாவும் இதை ஏற்றுக் கொண்டவர்களாய் அமைதியாய் இருந்தன்ர். எனக்கும் லதாவை ஏற்றுக் கொள்வதே சரி என்று தோன்றியது, உடல் சுகத்துக்காக நான் லதாவின் அம்மா மீனாவுடன் படுத்திருந்தாலும் அவளின் கடைசி ஆசையாகி போன இந்த விஷயத்தை நான் எப்படியாவது செய்தால்தான் அவள் ஆத்மா என்னை நிம்மதியாக வாழவிடும் என்று தோன்றியது. லதாவின் முகத்தில் மீண்டும் மகிழ்ச்சி திரும்பியது ஆனால் ராதாவின் முகத்தில் ஒரு வருத்தமும் கொஞ்சம் குரூரமும் தெரிந்த்து. இவள் என் மேல் அவ்வள்வு வெறியாக இருந்துவிட்டு இப்போது லதாவுக்கு என்னை கல்யாணம் பண்ண முயற்சி செய்கிறாளே என்று எனக்குள் ஒரு கேள்வி எழுந்து கொண்டே இருந்த்து. மூவரும் கிளம்பினோம். ராதாவுடன் அவள் காரிலேயே தான் நானும் லதாவும் சென்றோம், லதா தன் வீட்டில் இறாங்கிக் கொள்ள என்னை என் வீட்டில் விடுவதற்க்காக ராதா காரை ஓட்டிக் கொண்டிருந்தாள். காருக்குள் இப்போது நானும் ராதாவும் மட்டும்தான் இருந்தோம், அவள் சாலையை பார்த்தபடி காரை ஓட்டிக் கொண்டிருந்தாள். என் மனதில் உறுத்திக் கொண்டிருந்த அந்த கேள்விகளை கேட்க இதுதான் சரியான சந்தர்ப்பம் என்று தோன்றவே நான் மெல்ல பேச்சை தொடங்கினேன். “ராதா நான் உங்கிட்ட ஒன்னு கேட்கட்டுமா” என்று தொடங்க அவள் சாலையிலிருந்து கண்ணை அகற்றாமல் “கேளு” என்று மட்டும் சொன்னாள். “அன்னைக்கு நீ என் மேல வெறித்தனமா இருந்த மாதிரி பேசினியே, இன்னைக்கு நீயே லதாவ கல்யாணம் பண்ணிக்க சொல்ற, அப்போ உனக்கு என் மேல இருந்த லவ் போய்டுச்சா” என்று நான் கேட்க அவள் சில நொடிகள் மௌனமாக இருந்துவிட்டு “உன் மேல எனக்கு இருந்த காதல் எப்பவும் போகாது, எனக்குனு நெறைய பேர் இருக்காங்க, அவங்க எனக்கு ஒரு நல்ல வாழ்கை துணைய செலக்ட் பண்ணி கொடுப்பாங்க, ஆனா லதாவுக்குனு நாம இருந்தாலும் அவளுக்கு லைஃப் புல்லா நீ மட்டும்தான் நல்ல துணையா இருக்க முடியும், அதான் என்னோட லவ்வ்விட அவளோட வாழ்க்கைதான் முக்கியம்னு இப்படி ஒரு முடிவெடுத்தேன்” என்று அவள் கூறி முடிக்கும் நேரம் கண்களில் வழிந்த கண்ணீரை துடைத்துக் கொண்டாள்.
“நீ சொன்ன இந்த காரணம் உண்மையானதா” என்று நான் கேட்க, “ஆமா இதுல என்ன சந்தேகம்” என அவள் சொன்னாள். நான் மீண்டும் “நீ பொய் சொல்ற ராதா, என்ன பத்தின எல்லா விஷயங்களும் உனக்கு எப்படியோ தெரியும், நான் எந்தந்த பொண்ணுங்க கூடலாம் கனக்ஷன் வெச்சிருக்கேன்றது உனக்கு தெரிஞ்சதாலதான் நீ என்ன அவாய்ட் பண்ற அந்த நேரத்துல இப்படி ஒரு சம்பவம் நடந்த்தும் உன் காதல அழிச்சிட்டு லதாவுக்கு நீ தியாகம் பண்றதா நடிக்கிற“ என்று நான் ஆக்ரோஷமாக கேட்க அவள் காரை ஓரமாக நிறுத்தினாள். என்னை திரும்பி பார்த்தவள். “அப்படி எல்லாம் ஒன்னுமில்ல முத்து, உன்ன பத்தின எல்லா விஷயங்களும் தெரிஞ்சதுக்கு அப்புறம்தான் உன் மேல எனக்கு காதல் வந்த்து” என்று ஒரு வரியில் முடிக்க எனக்கு அது கொஞ்சம் வலித்த்து. “சரி என்ன பத்தின விஷயமெல்லாம் உனக்கு எப்படி தெரிஞ்சது” என்று கேட்க அவள் மீண்டும் காரை இயக்கிக் கொண்டே சாலையை பார்த்தவளாய் பேச ஆரம்பித்தாள். அன்று முதல் முறை நானும் அனிதாவும் அந்த பீச் ஓரத்து பண்ணை வீட்டிற்க்கு செனற போது அந்த வீட்டிற்க்கு என்று நியமிக்கப்பட்டிருந்த வாட்ச்மேன் அன்று தாமதமாக வந்திருந்தார், அவர் வருவதற்க்கு முன்மே நானும் அனிதாவும் அந்த வீட்டிற்க்கு சென்று எங்கள் வேலையை ஆரம்பித்துவிட்டோம். வீட்டிற்க்கு வந்த அந்த வாட்ச்மேன், கடற்கரையில் நாங்கள் நிர்வாணமாக் கிடந்த்தை பார்த்துவிட்டு ராதாவின் அம்மாவிற்க்கு போன் செய்ய அந்த போன் காலை ராதா எடுத்து பேசினாள். விஷயம் தெரிந்த்தும் வாட்ச்மேனை வீட்டிற்க்கு செல்ல சொல்லிவிடு இந்த விஷயம் யாருக்கும் தெரிய வேண்டாம் என்று உத்தரவும் போட்டிருக்கிறாள். லதாவின் வீட்டில் அன்று நான் மீனாவுடன் ஆட்டம் போட்டுக் கொண்டிருக்கையில் லதா ராதா என்.சி.சி கேம்ப் சென்றது நியாபகம் இல்லாமல் அவளை பார்ப்பதற்க்காக வீட்டிற்க்கு வர வாசலில் என் செருப்பு இருந்த்தை பார்த்துவிட்டு சந்தேகத்தினால் ஜன்னல் வழியாக பார்க்க உள்ளே நானும் மீனாவும் போட்ட லீலைகளை பார்த்து அதிர்ச்சி அடைந்திருக்கிறாள். எங்கள் ஹவுஸ் ஓனரின் மகளான விஜயா இவளுக்கு சிறு வயது பள்ளித்தோழி, எப்போவாது இவளை தேடி இவள் வீட்டிற்கு வருவாளாம், ஒரு முறை யாரையோ சொல்வது போல் என்னுடன் போட்ட ஓல் ஆட்ட்த்தினை பற்றி விஜயா ராதாவிடம் சொல்ல மேற்க்கொண்டு அவள் வாயை கிளறி என்னை பற்றிய தகவல்களை கேட்டு நான் தான் என்பதை உறுதி செய்து கொண்டாள். கடைசியாக கல்லூரியில் நான் இருக்கும் போது அனிதா என்னை போன் செய்து அழைத்து நானும் அவளும் ஓத்துக் கொண்டிருக்கும் போது நான் கதவை சரியாக மூடாமல் வந்த்தால் எதேச்சையாக அங்கு வந்த ராதா நான் அனிதாவை போட்டு ஓத்துக் கொண்டிருந்த்தை பார்த்துவிட்டாள். இவ்வளவையும் பார்த்த பின்னும் அவளுக்கு என் மேல் இருந்த அன்பு இன்னும் உறுதியானது. இவனுக்கென்று ஒருத்தி வந்துவிட்டால் அவள் பின்னால் தான் இவன் சுற்றுவான் சுற்றவைக்கலாம், என்று தன் மனதுக்குள் என் மேல் இருந்த அன்பை காதலாய் வளர்த்துக் கொணடாள் ராதா. நடந்தவற்றை ராதா சொல்லி முடித்ததும் எனக்கு அதிர்ச்சியாக் இருந்தாலும் ஒரு பக்கம் ஆச்சர்யமாகவும் இருந்தது. சில சமயங்களில் கற்பனையைவிட நிஜம் எவ்வளவு த்ரில்லிங்காக உள்ளது. ஆக நடந்த எதையும் ராதாவே தேடி செல்லவில்லை எல்லாமெ எதிர்பாராமல தெரிந்த விஷயங்கள்தான். இதில் எனக்கு ஒரே ஒரு மன நிம்மதி மட்டும்தான். என்னவென்றால், மீதி இருக்கும் மெர்சி, ஓமணா, சுந்தரி, உமா, ஆகியோரின் விஷயங்கள் இவளுக்கு தெரியாது. என்று மட்டும் ஆறுதல் பட்டுக் கொண்டேன். என் வீடு இருக்கும் தெரு முனை வர கார் நின்றது. ராதா என்னை பார்க்க நான் அவளை பார்த்து “ராதா உனக்கு இவ்வளவு விஷயம் தெரிஞ்சதுக்கு அப்புறமும் என் மேல காதல் இருக்கலாம், ஆனா என்ன பத்தி இவ்வளவு விஷயத்தையும் தெரிஞ்சிக்கிட்டும் என்ன காதலிக்கிற உன்னோட மனசுக்கு முன்னாடி நான் ஒன்னுமே இல்ல, உன்னோட காதலுக்கும் நான் தகுதியானவன் இல்ல” என்று கூறிவிட்டு கார் கதவை திறந்து கொண்டு இறங்கி சென்றேன். கார் நீண்ட நேரம் அங்கேய நிற்பது எனக்கு புரிந்த்து. அடுத்த நாள் நான் கல்லூரிக்கு வந்தேன். லதா மீண்டும் பழைய மன்நிலையில் இருப்பது தெரிந்த்து. ராதாவும் அவளுடன் கொஞ்சம் மகிழ்ச்சியுடனே பேசிக்கொண்டிருக்க நான் அந்த வரிசைக்கு சென்றதும் ராதா எனக்கு எழுந்து வழிவிட நான் எப்போதும் போல் இருவருக்கும் இடையே அமர்ந்து கொண்டேன். வகுப்புகளும் பிராக்டிகல்சும் முடிந்து வெளியே வர குமரன் என் அருகே வந்தான். “என்ன மச்சி, லதாவுக்கு என்ன ஏற்பாடு பண்ணி இருக்க என்றான்” நான் என்ன சொவது என்று தெரியாமல் ஏதோ சொல்லி அவனை சமாளித்தேன். “சரி மச்சி, அன்னைக்கு அந்த பொண்ணு ரம்யாவ போட்ட்து பத்தி சொன்ன அதுக்கப்புறம் என்ன ந்டந்துச்சினு சொல்லவே இல்லையேடா” என்று நான் அவன் வாயை கிளற, அவன் கொஞ்சம் நெளிந்து கொண்டே “அத ஏன் மச்சி கேக்குற, அந்த பொண்ணு ஊருக்கு முன்னாடி தண்ணி எடுக்க வர்றது அவங்க வீட்ல இருக்கவங்களுக்கு எல்லாம் சந்தேகத்த கெளப்பிடுச்சி, இவ ஏதோ தப்பு பண்றானு னெனச்சி, கல்யாணம் வரக்கும் வெளில எங்கயும் போகாதனு சொல்லி, அவள வீட்லயே இருக்க சொல்லிட்டாங்கடா” என்று புலம்பினான். “என்ன மச்சி, ரொம்ப இன்ட்ரஸடிங்கா ஆரம்பிச்சி இப்படி சப்புனு போய்டுச்சி” என்று நான் கேட்க, “அத விடு மச்சி, அத விட செம மேட்டர் ஒன்னு நடந்திருக்கு, அத சொல்றேன்” என்று கூற, “அது என்ன மச்சி மேட்டரு” . குமரனை பங்கஜம் மாமி மெஸ்ஸில் சேர்த்துவிட்டதோடு அப்படியே விட்டுவிட்டோம். இப்போது கொஞ்சம் பின்னோக்கி சென்று என்ன நடந்ததது என்று குமரன் கூறியவற்றை பார்க்கலாம். குமரன் தினமும் மதியம் கல்லூரி முடிந்ததும் மாமி மெஸ்ஸிற்கு சென்று சாப்பிடுவான், மீண்டும் என்றாவது மாலையில் மெஸ்ஸில் சென்றும் சாப்பிடுவான். ஒரு நாள் கல்லூரியிலிருந்து கிளம்ப லேட் ஆனது, இவன் மெஸ்ஸிற்கு செல்லும்போது மணி மூன்று இருக்கும், வழக்கமாக மாமி மெஸ்ஸில் 2 மணிக்கெல்லாம் எல்லா உணவுகளும் தீர்ந்துபோய் விடும், அதன் பின் கஸ்டமர்கள் யாரும் வரவும் மாட்டாட்கள். குமரன் இந்த சந்தேகத்துடனே மெஸ்ஸிற்க்குள் சென்றான். அங்கு யாரும் இல்லாமல் காலியாக இருந்தது. மாமியின் அக்கா மட்டுமே டேபில் சேர்களை துடைத்துக் கொண்டிருந்தார். அவர் யாரிடமும் அவ்வளாவாக பேச மாட்டாள். பங்கஜம் மட்டும்தான் கல கலவென்று எல்லோரிடமும் பேசுவார். குமரன் உள்ளே சென்றதும் அந்த மாமி மௌனமாக இவனை பார்க்க இவன் நேராக சமையல் கட்டிற்க்கு சென்றான். அங்கே மாமி குனிந்து கொண்டு ஒரு பெரிய அண்டாவை கழுவிக் கொண்டிருந்தாள். அன்று அவல் கருப்பு நிறத்தில் ட்ரான்ஸ்பரண்ட் ஜாக்கெட் அணிந்திருக்க உள்ளே எதுவும் போடவில்லை. மாமியின் இட்து பக்கம் புடவை விலகலில் அவள் வெள்ளை நிறக்காய்களின் சைடு போர்ஷன் அந்த கருப்பு நிற ஜாக்கெட்டை மீறி குமரனை வா என அழைத்த்து. அப்படியே சில நொடிகள் நின்று அந்த அழகை பார்த்து ரசித்தான். மாமி எப்போதும் மடிசார்தான் கட்டுவார். இன்றும் அப்படித்தான் அரக்கு கலர் புடவையும் கறுப்பு நிற ஜாக்கெட்டிலும் இருந்தாள். அவள் முன்னும் பின்னுமாக கையை ஆட்டி ஆட்டி கழுவும்போது வெள்ளை நிறக் காய்கள் நன்றாக தெரிந்த்து. அவள் முலையை எப்படியாவது பார்த்துவிட குமரன் துடித்தான் ஆனால் அதுமட்டும் தெரியவே இல்ல்ல். கழுவிக் கொண்டே திரும்பியவள் குமர்னை பார்க்க அவனும் அப்போதுதான் வந்த்து போல் “என்ன மாமி, சாப்பாடு ஏதாவது இருக்கா” என்று கூறிக் கொண்டே மாமியின் அருகே வர, “என்னடா அம்பி இத்தன லேட்டாவ வர்றது” என்றாள். அவள் மேலிருந்து மஞ்சளும் அதில் கலந்த அவள் வியர்வை வாடையும் வீச அது குமரனை என்னவோ செய்த்து. “நீ வருவேண்ணுதான் உனக்காக கொஞ்சோண்டு சாதம் எடுத்து வெச்சிருக்கேன், கை கால் அலம்பிண்டு வாடா” என்று கூற குமரன் கை கால் கழுவிவிட்டு அந்த இட்த்திலேயே இருந்த சேர் ஒன்றில் அமர்ந்தான். சாதாரணாமாக யாருக்கும் இந்த நேரத்தில் அதுவும் இந்த இட்த்தில் வைத்து மாமி சாப்பாடு போட மாட்டார், என்னுடைய ரெகம்ண்டேஷன் என்பதால்தான் குமரனுக்கு இந்த மரியாதை. குமரன் சாப்பாட்டை சாப்பிட்டுக் கொண்டே மாமியின் பக்கம் திரும்ப் மாமி மீதி இருந்த பாத்திரங்களை துலக்க ஆரம்பித்தாள். இவனுக்கு தன் பின்புறத்தை காட்டியவாறு நின்று கொண்டிருந்தாள், குமரனுக்கோ மாமியின் முலையை பார்க்கத்தான் ஆவல். ஆனால் முடியவில்லை. அதே நேரம் மாமியின் பின் புறம் அவன் கண்களை உறுத்தியது மாமி புடவையை பின் புறமாக சொறுகி இருந்த்தால். அந்த இடம் நன்றாக அழுந்தி இரண்டு மேட்டுக்கும் இடையே சென்றிருந்த்து. அது மாமியின் புட்டங்களை இன்னும் பெரிதாக காட்டியது. மாமி இப்போது இவன் பக்கமாக திரும்பி பாத்திரம் துலக்க இவனுக்கு இப்போது மாமியின் முன் புறம் தெரிந்த்து. மாமி மாராப்பை இருக்கமாக போட்டிருந்த்தால், ஜாக்கெட் வழி தரிசனம் ஏதும் கிடைக்கவில்லை. ஒரு பெரிய ஏக்க பெரு மூச்சுடன் சாப்பிட்டு முடித்தான். மாமியை இப்படி சீன் பார்க்க முயன்றதால் பேண்டுக்குள் இருந்த அவன் தண்டு விறைத்து இருந்த்து. எழுந்து சென்று கை கழ்ழுவி விட்டு கிளம்ப முயன்றான். “தம்பி குமரா நாளையில இருந்து டைமுக்கு வந்துடு, தினமும் என்னால இப்படி சாப்பாடு எடுத்து வைக்க முடியாது” என்று குமரனை பார்த்து கூற மாமியின் பார்வை அடிக்கடி அவன் பேண்டின் மேல் இருந்த்தை குமரன் கவனித்தான். “சரி மாமி, இனிமே சீக்கிரம் வந்துடுறேன்” என்று கூறிவிட்டு கிளம்பினான். அன்று இரவு ரூமிற்க்கு அவன் மாமா பையனால் வர முடியவில்லை அதனால் சாப்பிட மெஸ்ஸிற்கு சென்றான். இரவு 8 மணி இருக்கும். கஸ்டமர்கள் குறைவாக இருந்தனர். குமரனை பார்த்த்தும் மாமி “என்னடா உன் மச்சான் ஊருக்கு போய்ட்டானா” என்றான். “இல்ல் மாமி அவனுக்கு ஓவர் டைம் இருக்காம் அதான் என்ன வெளில சாப்ப்பிட சொல்லிட்டான்” என்று கூறி ஒரு இட்த்தில் உட்கார்ந்தான். கடைசி கஸ்டமரும் பணம் கொடுத்துவிட்டு கிளம்பிட மாமி குமரனுக்கு இலை போட்டாள். மாமி சாப்பாடு போடுகையில் குமரன் அவளுக்கு தெரியாமல் அவள் இடுப்பில் இருக்கும் மடிப்பையும் ஜக்கெட்டுக்குள் தெரியும் அவள் வெள்ளை நிற அழகையும் பார்த்து ரசித்துக் கொண்டே இருக்க அவன் பூல இன்னும் நன்றாக விறைத்தது. அவன் இப்போது லுங்கியில் வேறு இருந்ததால் அவன் தண்டு கூடாரம் அடித்து நின்றது. மாமி சாப்பாட்டை போட்டுவிட்டு பாத்திரம் துலக்க உட்கார்ந்தாள். குமரன் சாப்பிட்டு முடிக்கும் நேரம் மாமியும் தன் வேலைகளை முடித்து வெளியே இருந்த வராண்டா திண்ணையில் உட்கார்ந்தாள். குமரன் அவளுக்கு எதிரே இருந்த மற்றொரு திண்ணையில் உட்கார்ந்தான். “என்னடா குமரா சாப்பாடு நல்லா இருந்ததா” என்று கேடக “என்ன மாமி, உங்க கை பக்குவத்த சொல்லனுமா” என்று கூறிவிட்டு மாமியை கவனித்தான். காலையில் போட்டிருடந்த அதே மடிசார் புடவைதான் இப்போதும் போட்டிருந்தாள். “மாமி, நீங்க நைட்டியெல்லாம் போட மாட்டீங்களா” என்றான். “அட போடா அதெல்லாம் இந்த வயசுல எனக்கெதுக்கு” என்று கூறிவிட்டு முகத்தை ஒரு முறுக்கு முறுக்கிக் கொண்டாள். “அட் என்ன மாமி நீங்க, உங்களவிட வயசானவங்களாம் போடும்போது, உங்களுக்கென்ன மாமி, நீங்க இப்பவும் காலெஜ் பொண்ணு மாதிரிதான இருக்கீங்க” என்று பெரிய ஐஸை மாமி தலையில் போட மாமி வெட்கப்பட்டு கொண்டே “டேய் நீ ரொம்ப பொய் சொல்றடா” என்று கூற “மாமி இதுல பொய் சொல்ல என்ன மாமி இருக்கு, இந்த கடைக்கு வர்ற நெறைய பேரு உங்கள் சைட்டடிக்கிறத நானே பார்திருக்கேன் மாமி, நீங்க அழகா இருக்குறதாலதான உங்கள சைட்டடிக்கிறாங்க” என்று குமரன் கூற, “என்னடா சொல்ற, இங்க வரவாளாம் என்ன சைட்டு அடிக்கிறாங்களா” என்று வியப்புடன் கேட்க “அட ஆமா மாமி, அழகா இருந்தா அப்படித்தான், காய் காச்சி இருக்குற மரத்துல நிறைய காயடி படுறது சகஜம்தான” என்று உளற, “என்னடா பழமொழிய தப்புதப்பா உளற” என்று மாமி கூற, “அட பழமொழியா மாமி முக்கியம், நீங்க நைட்டி போட்டீங்கனா இன்னும் சூப்பரா இருப்பீங்க” என்றதும் மாமி யோசித்தாள். “அது சரிடா ஆனா இப்பவே என்ன சைட்டு அடிக்கிறதா சொல்ற நான் நைட்டி போட்டுண்டா இன்னுந்தான அதிகமா சைட்டடிப்பா” என்று அப்பாவியாக மாமி சொல்ல, “மாமி நீங்க இப்டி எப்பவும் மடிசார்ல இருக்குறதாலதான் எல்லாரும் சைட்டு அடிகிறாங்க, நைட்டி போட்டா அது கம்மியாகும்” என்று குமரன் கூற, “என்னடா சொல்ற, மடிசாராலதானா” “ஆமா மாமி, எங்க கொஞ்சம் எழுந்து நில்லுங்க” என்றதும் மாமி அவன் முன் எழுந்து நின்று “ம். நின்னுட்டேன்” “அங்க பாருங்கோ உங்க இடுப்பு, எப்படி எடுப்பா தெரியுது, அத எல்லாரும் பார்க்க மாட்டாங்களா” என்று கும்ரன் கை காட்டி சொல்ல மாமி படக்கென்று இடுப்பை புடவையால் மூடிக் கொள்ள “இடுப்ப மூடிக்கிட்டீங்க, இங்க பாருங்க உங்க வாழ தண்டு மாதிரி வழ வழனு இருக்குற காலு தெரியுது” என்றதும் மாமி குனிந்து தன் காலை பார்க்க அதை அவளால் மூட முடியாததால் பட்டென்று உட்கார்ந்து கொண்டாள். “பார்த்தீங்களா மாமி, புடவையில் இவ்வள்வு அழகு வெளில தெரியுறதாலதான் எல்லாரும் உங்கள சைட்டு அடிக்கிறாங்க, அதே நைட்டி போட்டீங்கனா, கழுத்துல இருந்து கால் வரைக்கும் புல்லா மூடிக்கும்” என்று கூற மாமி சற்று யோசித்தாள். “ஸரிடா கும்ரா, நாளைக்கு நீ வரச்சே ரெண்டு நல்ல நைட்டியா பார்த்து எடுத்துண்டு வந்துடு, காசு எவ்வளவோ அத நான் கொடுத்துடுறேன்” என்று கூற குமரனும் சந்தொசமாய் “ஓகே மாமி” என்று கூறி எழ அந்த நேரம் மாமி “டேய் பட வா, மத்தவாளாம் ரசிக்கிறாங்கனு சொன்னியே அப்ப நீயும்தான என்ன ரசிச்சிருக்க” என்று கூற குமரன் சிரித்துக் கொண்டே “நீங்க அவ்வளவு அழகா இருக்கீங்க மாமி” என்று அவள் கன்னத்தை லேசாக கிள்ளிவிட “ச்..சீ..போடா படவா ராஸ்கல்” என்று மாமி அவன் கையை வெட்கத்துடன் தட்டிவிட குமரன் அங்கிருந்து கிளம்பினான். அன்று மாலையே ஒரு கடைக்கு சென்று இரண்டு நைட்டிகளை வாங்கினான். ஒன்று கருப்பு கலர், இன்னொன்று சிவப்பு கலர் இரண்டும் கொஞ்சம் ட்ரான்ஸ்பரண்டாக இருந்தது. அதாவது உள்ளே போடும் ஆடையின் கலர் லேசாக தெரியும். இரண்டுமே லோ நெக் வைத்தது. மாமி கொஞ்ச்ம அதிகமாக குனிந்தால் அவள் முலை முதற்க்கொண்டு எல்லாமே தெரியும்படி இரண்டு நைட்டிகளை வாங்கிக் கொண்டு வழக்கம்போல எல்லர் கஸ்டமர்களும் போன பின் மெஸ்சுக்கு வந்து சாப்பிட ஆரம்பித்தான், மாமி அன்றும் வேலை முடிந்ததும் திண்ணையில் உட்கார குமரன் கையில் ஒரு பிளாஸ்டிக் கவருடன் வெளியே வந்தான். “மாமி இந்தாங்க நீங்க கேட்ட நைட்டி” என்று கவரை அவளிடம் கொடுக்க அவள் வாங்கி பிரித்து பார்த்துவிட்டு “டேய் இது எனக்கு பத்துமாடா” என்றாள். “எல்லாம் கரக்டா இருக்கும் மாமி” என்று குமரன் கூற, “என்னமோ என்ன டேப்பு வச்சி அளந்து பார்த்தமாதிரி சொல்ற” என்று மாமி நக்கலாய் கேட்டாள். “அதெல்லாம் அப்படித்தான் மாமி, போய் போட்டு பாருங்க” என்று கூற மாமி உள்ளே எழுந்து சென்றாள். குமரனுக்கு வெளியே உட்கார முடியவில்லை மாமி துணி மாத்தும் அழகை பார்க்க அவன் கண்கள் துடித்தது. அந்த நேரம் உள்ளே இருந்து மாமி குமரனை அழைக்கும் குரல் கேட்க, குமரன் ஆர்வமுடன் உள்ளே ஓடினான். ஒரு ரூமுக்குள் மாமி கருப்பு கலர் நைட்டியில் இருக்க “டேய் என்னடா இது ரொம்ப டைட்டா இருக்கு” என்று இவனுக்கு காட்ட குமரன் தன் வாயை பொத்திக் கொண்டு சிரித்தான். “டேய் கடங்காரா, ஏண்டா சிரிக்கிற” என்று மாமி கேட்க “பின்ன என்ன மாமி மடிசார் ஜாக்கெட் எல்லாத்தையும் கழட்டாம அது மேலயே போட்டா டைட்டாதான் இருக்கும்” என்று குமரன் சொல்ல. “என்னதா எல்லாத்தையும் கழட்டிட்டு போடனுமா” என்று மாமி அப்பாவியாக கேட்க “ஆமா மாமி, னைட்டுல உடம்பு ரிலாக்ஸா இருக்கதான் நைட்டிய பொண்ணுங்க போடுறாங்க, இப்பவும் டைட்டா இருந்தா எப்படி” என்று அவளை பார்த்து சொல்ல அவள் இவனை பார்த்து “சரி நீ போ நான் போட்டுண்டு வரேன்” என்று கூறி கதவை சாத்தினாள். குமரனுக்கு இருப்பு கொள்ளவில்லை, கதவை உடைத்துக் கொண்டு உள்ளே சென்றுவிடலாமா என்று அவன் மனம் அலைந்து கொண்டிருந்த்து. சில நிமிடங்களில் கதவு திறக்க உள்ளிருந்து மாமி அந்த கறுப்பு கலர் நைட்டியுடன் வெளியே வந்தார். குமரனை பார்த்து “எப்படிடா இருக்கு” என்றார் முகத்தில் கொஞ்சம் புன்னகையுடன். குமரன் வியப்புடன் அவளை காலில் இருந்து மெல்ல கண்களால் மேலேறி அவள் கால் முட்டி தொடை இடுப்பு வயிறு மார்பு கழுத்து முகம் என்று வரிசையாக் அவளை நைட்டியில் பார்த்தான். “என்னடா குமரா, நன்னா இருக்கோ இல்லையோ சொல்லுடா” என்று கேட்க.
“என்ன மாமி நீங்க, முதல்ல புடவ ஜாக்கெட் மேல அப்ப்டியே நைட்டிய போட்டீங்க இப்ப ஜாக்கெட்டு மேல போட்டிருக்கீங்களே” என்று கூறி குமரன் சிரிக்க “டேய் அபிஷ்டு, சிரிக்காதடா, வேற எப்படி போடுறது, நீ வாங்கிண்டு வந்த இந்த னைட்டில கழுத்து ரொம்ப அகலமா இருக்கு நான் எதேச்சியா குனிஞ்சா எல்லாம் தெரியாதா” என்று மாமி கேட்க “என்ன மாமி தெரிய போகுது” என்று குமரன் அவள் வாயை பிடுங்க பார்த்தான். “அட சீ. இதெல்லாம ஒரு பொம்மனாட்டியாண்ட கேப்ப” என்று மாமி கொஞ்சம் சீரியசாக கேட்டாள். “சாரி மாமி, உண்மையிலேயே எனக்கு நீங்க சொன்னது புரியல, நான் பெண்கள்கிட்ட அவ்வளவா பழகுனது இல்ல அதனாலதான் அப்படி கேட்டேன், நான் கேட்ட்து தப்புனா மன்னிச்சிடுங்க மாமி” என்று கொஞ்சம் பரிதாபமான முகத்துடன் சொல்ல மாமி லேசான சிரிப்புடன் “அட குமரா, ஏண்டா பீல் பண்ற நான் ஒன்னும் தப்பா எடுத்துக்கலடா, நீதான் சொல்றியே புரியாம கேட்டேன்னு” என்று அவன் முக வாய்க்கட்டையை தடவ குமரன் “மாமி நைட்டி போட்டா உள்ள ஜாக்கெட்டுலாம் போட கூடாது கசகசனு இருக்கும்” என்று மீண்டும் ஆரம்பிக்க மாமி “வேற என்னடா போடுறது, இந்த நைட்டில கழுத்து பெருசா இருக்கறாதால குனிஞ்சா மாரெல்லாம் தெரியும்டா” என்று வெளிப்படையாக சொல்ல “ஓ நீங்க அத தான் சொன்னீங்களா” என்று குமரன் கூறவும் மாமி அதை ஆமோதிப்பவள் போல தலையாட்டினாள். “பிளவுஸ் தான போட கூடாதுனு சொன்னேன், ஏன் உங்க கிட்ட இருக்குற பிராவ போட்டு அது மேல நைட்டிய போட்டுக்கொங்க” என்று குமரன் கூற மாமி அவன் கன்னத்தில் தன் கையால் ஒரு இடி இடித்துவிட்டு “பொண்ணுங்களாண்ட பழக்கம் இல்ல்னு சொல்லிட்டு இதெல்லாம் மட்டும் எப்படிடா தெரியும்” என்று கேட்க “அதுவந்து மாமி, இத துணி விக்கிற் கடைல் இருக்குறவங்களே சொல்லி தருவாங்களே” என்று சமாளித்தான். “ஓ அப்படியா, ஆனா என்னாண்ட அந்த பிரா புறா வெல்லாம் இல்லையேடா” என்று மாமி கைவிரித்து காட்ட குமரன் அவளை வியப்புடன் பார்த்துவிட்டு “என்ன மாமி நீங்க சரியான தயிர்சாதமா இருக்கீங்க, பிராவே இல்லையா உங்க்கிட்ட” என்று கேட்க “நான் அதையெல்லாம் பார்த்த்தே இல்லடா எங்க ஊருல எல்லாம் ஜாக்கெட்டு போடுறாதே பெரிய விஷயம் இதுல எங்க இருந்து பிராவெல்லாம்” என்று மாமி ஏக்கத்துடன் கூறினாள். “சரி மாமி அது ஒன்னும் பெரிய விஷயமில்ல அதையும் நானே வாங்கிகிட்டுவந்து தரேன்” என்று கூற’ “ச்சீ இதெல்லாம் போய் ஆம்பளையா வாங்குவாளா” என்று மாமி முகத்தை சுளித்தாள். “ஏன் மாமி நீங்க இன்னும அந்த காலத்துலையே இருக்கீங்க, இப்போலாம் பையனுங்களுக்கு பொண்ணுங்களும், பொண்ணுங்களுக்கு பையனுங்களும் ட்ரெஸ் வாங்கி கொடுக்குறது சாதாரணமாயிடுச்சி, நீங்க உங்க பிரா சைஸ சொல்லுங்க நாளைக்கு நான் வாங்கிக்கிட்டு வரேன்” என்று குமரன் கூறியதும் மாமி அவன் தலையில் ஒரு கொட்டு வைத்துவிட்டு “நாந்தான் அதேல்லாம் போட்ட்தே இல்லனு சொன்னேன்ல அப்புறம் சைஸ் கேட்டா எப்படிடா” என்று கூற “ஆமால்ல” என்று குமரன் யோசித்தான். “சரி மாமி உங்க்கிட்ட இன்ச் டேப் இருக்கா” என்றான் “இருக்குடா, எதுக்கு” என்றாள் மாமி. “கொண்டாங்கோ சொல்றேன்” என்று மாமியை துரத்தினான். மாமி டேப்போடு வந்தாள். குமரன் அதை கையில் வாங்கிக் கொண்டு “மாமி இங்க பாருங்கோ இத வெச்சி நீங்க அளவெடுத்து சொல்லுங்க நான் வாங்கி வரேன்” என்றான் குமரன. மாமி டேப்போடு டூமுக்குள் சென்று கதவை சாத்திக் கொண்டாள். சில வினாடிகளில் வெளியே வந்தவள். டேப்பை காட்டி இதாண்டா சைஸ் என்றாள். குமரன் அந்த அளவை பார்க்க அது 46 என்று காட்டியது. “மாமி இவ்ளோ இருக்கதே, நீங்க நைட்டி மேலயே அளவு எடுத்தீங்களா” என்று குமரன் கேட்க “ஆமாண்டா, வேற எப்படி எடுக்குறது. “அட என்ன மாமி நீங்க ட்ரெஸ்ஸெல்லாம் அவுத்துட்டு வெரும் உடம்பு மேல வெச்சி எடுங்க” என்று குமரன் கூற மாமி அவன் கன்னத்தை தட்டி “நீ ரொம்ப மொசமானவண்டா” என்று கூறி மீண்டும் அறைக்குள் சென்று கதவை மூடினாள். கதவு சில னொடிகளில் திறக்க மாமி நைட்டியை சரியாக போடாமல் இடுப்புவரை கட்டி கையில் பிடித்துக் கொண்டு மேலே ஒரு டவலால் மூடிக் கொண்டு வெளியே வந்தாள். “என்ன மாமி அள்வெடுத்திட்டீங்களா” என்றான் குமரன் ஆர்வமாக “எனக்கு தெரியலடா” என்று மாமி அப்பாவியாக கூற “என்ன மாமி தெரியல” என்று குமான் கேட்டான். ‘டேப்ப எங்க வெச்சி அளவெடுக்கனும்டா” என்று அவள் கேட்க குமரன் வாயில் கைவைத்து சிரித்துவிட்டு “ஆனாலும் நீங்க ரொம்ப தயிர்சாதமா இருக்கீங்க மாமி, நான் அளவெடுக்கட்டுமா” என்று குமரன் பட்டென கேட்க “அடி ராஸ்கல் என்னை என்ன அந்த மாதிரி ஆளுனு நெனச்சிட்டியா,பிச்சிபுடுவேன் படவா ராஸ்கல்” என்று மிகவும் கோவமாக திட்ட குமான் கூலாக “என்ன மாமி அளவெடுக்குறேனு சொன்னா உடனே உங்க உடம்ப பார்த்துகிட்டு அளாவெடுப்பேனு நெனச்சிட்டீங்களா” என்றான். “வேற எப்படிடா அளவெடுப்பே” என்று கேடக் குமரன் அவள் கையிலிருந்த டேப்பை வாங்கிக் கொண்டு “மாமி இப்ப நீங்க உங்க டவல எடுத்துடு திரும்பி நில்லுங்க நான் உங்க முதுகுக்கு பின்னால இருந்துகிட்டு அளவெடுத்துடுறேன்” என்று கூற மாமி யோசித்துவிட்டு “சரிடா, ஆனா முன் பக்கம் எட்டிகிட்டி பார்த்த அவ்வளவுதான்” என்று சொல்லிவிட்டுஅந்த அறைக்குள் சென்று டவலை எடுத்துவிட்டு நைட்டியை இடுப்புக்கு கொஞ்சம் கீழெ இறக்கிபிடித்துக் கொண்டு குமரனை அழைத்தாள். குமரன் உள்ளே சென்றதும் மாமியை கூட கவனிக்காமல் அந்த அறையை நோட்டமிட்டான். உள்ளே ஒரு பீரோ ஓரத்தில் ஒரு கட்டில் மேலே பேன், அங்காங்கே சில சிறு சாமாங்கள் என்று இருந்த்து. நேராக சென்றதும் மாமியின் பின்னால் நின்று கொண்டு “அளவெடுக்கலாமா மாமி’ என்றான் “சீக்கிரம் எடுடா” என்று மாமி கூற குமரன் டேப்பை அவள் முன் பக்கம் கொடுத்து பின் பக்கம் எடுத்தான். மாமியின் முதுகே மிகவும் அழகாகவும் கவர்ச்சியாகவும் இருந்தது. பளிங்கு கல்லில் செய்து வைத்தது போல் வெள்ளை நிறத்தில் கொஞ்சம் உற்றுப் பார்த்தால் அதிலே முகம் கூட தெரியும் அளவுக்கு மாமியின் முதுகு பகுதியே அழகாக இருந்தது. டேப்பில் அளவு 38 என்று காட்டியது. இருந்தாலும் அவள் காய்களை பார்த்துவிட வேண்டும் என்று. டேப்பை வைத்தபடியே “மாமி, இங்க வெளிச்சம் இல்ல கொஞ்சம் தள்ளிவாங்க என்று கூற அவளும் இவனுக்கு முதுகை காட்டியபடி நகர்ந்து வர பீரோவின் கண்ணாடிக்கு நேராக மாமியை நிறுத்திவிட்டு பீரோவை பார்க்க மாமியின் முலைகள் அவன் கண்ணுக்கு முதல் முறையாக தரிசனம் காட்டியது. மாமி இதுவரை பிராவே போட்டதில்லை ஆனாலும் அவள் காய்களில் கொஞ்சம் கூட தொஇவே இல்லாமல் நேராக நின்று கொண்டிருந்தது. யார் கையும் இதுவரை படாத காய்கள் அல்லவா. மாமியின் காய்களும் அவளின் முதுகுக்கு சரிசமமான அழகுடன் வெள்ளை நிறத்தில் நன்றாக உப்பிக் கொண்டு னிற்க அதன் நடுவே பிங்க் நிறத்தில் முளையும் அதை சுற்றி லேசாக கறுப்பு நிற வட்டமும் பார்க்க பார்க்க குமரனின் பூலை எழுப்பியது “அட்டா, எத்தனை பாக்கியம் செய்தவன் நான், உலகில் யாரும் பார்க்காத பங்கஜம் மாமியின் முதல் அந்தரங்கத்தை நான் இப்போது பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேனே” என்று மனதுக்குள் நினத்துக் கொண்டிருக்க மாமி முகத்தை மட்டும் திருப்பி “டேய் என்னடா அளவெடுத்தியா” என்றாள். “எடுத்திட்டேன் மாமி” என்று கூறி வெளியே வந்தான். சில நொடிகளில் மாமி நைட்டியை மேலேற்றி ஜிப் போட்டுக் கொண்டு வந்தாள். கொஞ்ச் நேரம் கூட மாமி முலைய பார்க்க முடியலையே என்று மனதுக்குள் ஏங்கிக் கொண்டான். இருவரும் மீண்டும் வராண்டா திண்ணைக்கு வந்தனர், “சரி மாமி அப்ப நான் நாளைக்கு உங்களுக்கு பிரா வாங்கிகிட்டு வந்திடுறேன்” என்று குமரன் சொல்லிவிடடு கிளம்ப முற்பட மாமி அவனை பார்த்து “டேய் குமரா, இங்க நடந்தத எல்லாம் யாராண்டையும் சொல்லிடாதடா” என்று கெஞ்சலாய் அவனை பார்த்து கேட்க குமரன் “என்ன மாமி இத போயெல்லாம் யார் கிட்டயாவது சொல்லுவேனா” என்று கூறிவிட்டு தன் ரூமுக்கு கிளாம்பினான். அடுத்த நாள் சனிக்கிழமை கல்லூரி விடுமுறை, அதனால் நேராக அண்ணாநகரில் உள்ள நாயுடு ஹாலுக்கு சென்றான். அங்கு இருப்பதிலேயே ரொம்பவும் கவர்ச்சியான பிராவை வாங்கினான். அது முன்புறம் பிகவும் ட்ரான்ஸ்பரண்டாகவும் பக்கவாட்டு பட்டிகள் மிக மெல்லியதாகவும் இருக்கும்படியாக பார்த்து கறுப்பில் ஒன்றும் சிவப்பில் ஒன்றும் வாங்கினான். நேராக மாமியின் வீட்டுக்கு வந்தான். காலை நேரம் என்பதால் மாமி மதிய சமையலுக்கு வேண்டிய ஏற்பாடுகளை செய்து கொண்டிருந்தாள். “என்ன மாமி லன்சுக்கு ரெடி பண்றீங்களா” என்று கூறி காய்கறிகளை வெட்டிக் கொண்டிருந்த அவள் பக்கத்தில் போய் உட்கார்ந்தன். “ஆமாண்டா, இப்பா ஆரம்பிச்சாதான் சரியா இருக்கும்” என்று கூறிக் கொண்டே மாமி முருங்கைக்காயை வெட்டிப் போட் குமரன் மாமியை கவனித்தான். “என்ன மாமி நைட்டி போடலையா, சாரிலையே இருக்கீங்க” என்று கேட்க. “அட போடா, புதுசா வாங்குன துணிய இந்த சமையல் கட்டு அழுக்குல போட்டு நாசம் பண்ணனுமா, ராத்திரி தூங்க போகச்ச போட்டுக்குறேன்” என்று கூறிவிட்டு வேலையை தொடர்ந்தாள். “என்ன மாமி நான் கட கடையா அலஞ்சி வாங்குனது. உங்களுக்கு கரக்டா இருக்கானு தெரிஞ்சிக்கிட்டாதான மனசுக்கு ஒரு த்ருப்தி இருக்கும்” என்று கும்ரன கூற.
“அதுனால என்னடா னேத்து மாதிரி நைட்டுக்கு வா போட்டு காட்டுறேன்” என்று கூற குமரன் முகத்தில் புன்னகை. “மாமி அப்படியே இதையும் போட்டு கரக்டா இருக்கானு சொல்லிடுங்க” என்று கையில் இருந்த கவரை கொடுக்க மாமி வாங்கிக் கொண்டு “பிராவாடா” என்றாள். “ஆமா மாமி”என்று கூறிவிட்டு அவளுடன் வேலைகளை செய்தான். இரவு 7 மணி வரை குமரன் மெஸ்ஸிலேயே மாமியுடன் எல்லா உதவிக்ளையும் செய்துவந்தான். அப்போது ஊறுகாய் தீர்ந்துவிட மாமி குமரனிடம் பணம் கொடுத்து ஊறுகாய் வாங்கி வரச்சொன்னாள். குமரனும் சிலகடைகளில் கேட்டு பார்த்துவிட்டு நேராக வேறொரு கடைக்கு சென்றான். மெஸ்ஸிலிருந்து அந்த கடை நீண்ட தூரம் இருந்தது. வாங்கிக் கொண்டு திரும்பி வருவதற்க்குள் மழை ஆரம்பித்துவிட்டது. அறை மணி நேரம் விடாமல் பெய்தது. குமரனும் கடையிலேயே நின்று பார்த்தான், மழை விடுவதாகதெரியவில்லை அதனால் நனைந்து கொண்டே மெஸ்ஸிற்க்கு கிளம்பினான். 15 நிமிடம் அடை மழையில் நனைந்து கொண்டே மெஸ்சுக்கு வந்து சேர மெஸ் காலியாக கிடந்தது. குமரன் சொட்ட சொட்ட நனைந்து வருவதை பார்த்த மாமி “அடப்பாவி ஏண்டா இப்படி நனைஞ்சுன்டு வர, எங்கயாவது நின்னு வர வேண்டியதான” என கேட்க “இல்ல மாமி அற மணி நேரமா நின்னு பார்த்தேன் மழ விடவே இல்ல அதான் அப்படியே வந்துட்டேன்” என்று கையில் இருந்த ஊறுகாய் பாட்டிலை கொடுக்க மாமி அதை வாங்கி வைத்துவிட்டு “உள்ள வாடா, எப்படி நனஞ்சுட்ட பாரு” என்று அவனை உள்ளே இருந்த ஒரு சேரில் உட்காரவைத்துவிட்டு டவலை கொண்டுவந்து அவன் தலையை துவட்டினாள். அவள் இவனுக்கு மிக அருகே வந்து தலை துடைக்கையில் அவள் அல்வா துண்டு போன்ற இடுப்பும் அதன் நடுவே குழிந்து சுழிந்து இருந்த அவள் தொப்புளும் புடவைக்குள்ளிருந்து தெளிவாக தெரிந்தது. குமரனின் கைகள் அந்த பகுதியை தொட்டு பார்க்க பர பரத்தது. ஆனாலும் அட்க்கிக் கொண்டான். மாமி டவலை தேய்த்து துடைக்க அவள் பிரா போடாத காய்கள் ஜாக்கெட்டுக்குள் இருக்க முடியாமல் தறிகெட்டு துள்ளியது. இவனை இன்னும் கொஞ்சம் சூடேற்றியது. மாமி தலை முதல் முகம் வரை துடைத்துவிட்டு “டேய் சட்டைய கழடுடா” என்றாள். குமரன் யோசிப்பது போல் பாசாங்கு செய்துவிட்டு சட்டையை கழட்டி போட்டான். மாமி அவன் உடலை நன்றாக அழுத்தி துடைத்துவிட்டு. “பாவி நான் காலையிலருந்து எனக்கு எவ்வளவு ஒத்தாசையா இருந்த புள்ளைய இப்படி மழையில் நனைய விட்டேனே” என்று முனுமுனுத்துக் கொண்டே அவன் முதுகை துடைத்துவிட்டாள். அவன் பேண்டும் ஈரமாக இருக்க “டேய் உன் பேண்டும் ஈரமா இருக்குடா, அந்த ரூமுல போய் கழட்டி துடச்சிக்கோ” என்றாள். குமரன் உள்ளே சென்று கதவை மூடாமல் தன் பேண்டை கழட்டினான். மாமி எதேச்சையாக அந்த ரூம் பக்கம் திரும்ப குமரன் பேண்டை கழட்டுவதை பார்த்து அப்படியே சில நொடிகள் நின்றாள். குமரன் பேண்டை கழட்டி தன் கையில் எடுத்து அதை உதறும்போது அவனுக்கு முன்னால் இருந்த அதே பீரோ கண்ணாடியில் மாமி இவனை பார்ப்பது தெரிந்தது, ஆனால் அதை காட்டிக் கொள்ளாமல் வேண்டுமென்றே தன் ஜட்டியையும் கழட்டினான், மாமி முதலில் வெட்கத்தில் கண்களை மூடினாள், பின் மெல்ல கண்ணை திறந்து பார்த்தாள். மாமிக்கு இப்போது குமரனின் பின்புறம் மட்டும்தான் தெரிந்தது. குமரன் ஹன் உடைகளை காயப்போட்டுவிட்டு மீண்டும் பீரோ முன் வந்து நின்றான். மாமி இப்போதும் பார்துக் கொண்டே இருப்பது தெரிந்ததும்,. மெல்ல தன் கையை கீழெ இறக்கி தன் தண்டை ப்டித்து உறுவத்தொடங்கினான். மாமி தன்னை பார்க்கிறாள் என்பது தெரிந்ததுமே அவன் பூல விறைத்துக் கொண்டிருந்தது. மாமிக்கு தன் பின்புறத்தை காட்டிக் கொண்டு தன் பூலை பிடித்து உறுவத்தொடங்கினான். மாமியோ இவன் என்ன செய்கிறான் என்று தெரிந்துக்கொள்ள ஆர்வமாக இருந்தாள் ஆனால் அவளுக்கு இவன் பின்புறம்தான் தெரிந்தது. சில நொடிகள் மட்டும் உறுவிவிட்டு அங்கிருந்த டவலை எடுத்து கட்டிக் கொண்டு வெளியே வந்தான். குமரன். மாமி ஒன்றும் தெரியாதவள் போல அவனை பார்த்து. “குமரா, மழ விடவே இல்லடா, எப்படி நீ ரூமுக்கு போவே” என்றாள். “அதான் மாமி தெரியல, ட்ரெஸ்ஸ்லம் வேற நெனெஞ்சி போச்சி” என்று குமரன் கவலையுடன் கூற. “சரிடா நாளைக்கு உனக்கு காலேஜ் லீவுதான, இங்கயே படுத்திருந்துட்டு காலைல போ” என்று கூறிவிட்டு அவனுக்கு சாப்பாடு எடுத்து வைத்தாள்.
