மல்லிகை என்றும் மணக்கும் 18

ரிசப்சன் மேனேஜரை மட்டும் எதிர்பார்த்து அவரிடம் கொஞ்சம் கவர்ச்சி விளையாட்டு விளையாடலாம் என்று ஆசையாக இருந்த எனக்கு எதிர்பாராமல் கூடவே ஒரு பையனும் வந்ததால் என் ஆசையை கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு 'நீங்க வர இன்னும் கொஞ்சம் லேட்டாகும் அதுக்குள்ள ட்ரெஸ் மாத்தலாம்னு பாத்தேன்...' என்று அவரைப் பார்த்து சொல்ல, 'சாரி மேடம்... வரும்போது திரும்பவும் உங்களுக்கு போன் பண்ணிட்டு வந்திருக்கனும்... தப்பா நினச்சுக்காதீங்க.... சார்ட்டா ஒன்னும் சொல்லிட வேண்டாம் மேடம் ப்ளீஸ்.... ' 'பரவாயில்லை... நீங்க ஒன்னும் கவலைப் படாதீங்க...' என்று நான் சொல்லியும் பயம் நிறைந்த முகத்துடன் அந்த பையனை கூட்டிக் கொண்டு வெளியே சென்று கதவை மூடினார். அவரை நினைத்து எனக்கே கொஞ்சம் பாவமாகப் போயிற்று. அவருக்கு கொஞ்சம் தரிசனம் காட்டி விளையாடலாம் என்று நினைத்தது இப்படி சப்பென்று போய் விட்டதே .... என்ன செய்ய...?

மனதை தேற்றிக் கொண்டு டீவீ பார்த்துக் கொண்டே டிஃபன் சாப்பிட்டு முடித்தேன். சிவகுமார் வந்து விடுவார் என்று எழுந்து சுடிதார் போட்டு சின்னதாக மேக்கப் முடித்து ரெடியாக இருந்தேன். சொன்னது போல் சரியாக 8:45க்கெல்லாம் இண்டெர்காம் போன் சிணுங்க எடுத்தால் சிவகுமார்தான் பேசினார். 'நான்தான் பேசுறேன்... ரெடியாயிட்டீங்களா...? கிளம்பலாமா...?' 'நான் ரெடிதான்.,...' 'நீங்களே கீழ வந்துருவீங்களா....நீண் வரணுமா...?' இல்லை நானே வந்துடறேன்....' என்று போனை வைத்து விட்டு மீண்டும் கண்ணாடியைப் பார்த்து ஒரு முறை என்னை பார்த்து எனக்குள் திருப்தியடைந்தவளாய் பேக்கை எடுத்துக் கொண்டு கதவை திறக்க, வெளியே ரெடியாக வேறொரு ரூம் பாய் நின்று கொண்டிருந்தான். ரூமை விட்டு நான் வெளியே வந்ததுமே அவன் என்னிடம் இருந்து பேக்கை வாங்கிக் கொண்டு 'வாங்க மேடம்...' என்று சொல்லி எனக்கு முன்னே நடந்து லிப்டை திறந்து என்னை ரிசப்ஷனுக்கு கூட்டிச் சென்றான். அங்கே ரிசப்சன் அருகிலேயே சிவகுமார் நிற்க அவருக்கு அருகில் சற்றே பயந்தே முகத்துடன் அந்த மேனேஜர் நின்று கொண்டிருந்தார். சிவகுமார் இப்போது அன்று பார்த்ததை போல மிகவும் அழகாக ட்ரெஸ் பண்ணியிருந்தார். என்னைக் கூட்டிக்கொண்டு ஆபீசுக்குப் போவதை போலவே இருந்தது அவருடைய தோற்றம். அவருடைய தோற்றம் என்னையும் கொஞ்சம் மயக்கத்தான் செய்தது. அவரை நோக்கி நடந்து கொண்டே அவரை பார்த்து ரசித்தேன், நானும் அவரும் ஒன்றாக நடந்தால் ஒரு நடுத்தர வயது தம்பதிகள் என்றுதான் பார்ப்பவர்கள் நினைப்பார்கள். நான் ரிசப்சன் பக்கத்தில் போனதும் 'என்ன....நல்ல ரெஸ்ட் எடுத்தீங்களா...? கிளம்பலாமா...?' என்று கேட்க... 'ம்ம்....' என்று நான் தலையாட்டி சொன்னவுடன்....ரிசப்சன் மேனேஜரை திரும்பிப் பார்த்து 'ஓகே வாசு... நாங்க கிளம்பறோம்... கணபதி வந்தால் சொல்லிடுங்க...' என்று சொல்லி விட்டு என்னிடம்...'வாங்க...' என்று என் பேக்கை வாங்க கை நீட்டினார்.... நான் மறுத்து நானே பேக்கை கொண்டு வாரேன் என்று சொல்ல, நானும் மேனேஜரிடம் 'வரட்டுமா..?' என்று சொல்லி விடை பெற்று அவர் முன்னே நடக்க நான் அவரை பின் தொடர்ந்தேன். அவர் ரிசப்ஷனை விட்டு இறங்கி நடந்து போய் வேறொரு காரின் அருகே போனார். அந்தக் காரின் அருகில் இவரை ஒத்த வயதுள்ள ஒருவர் காரின் கதவை திறந்து வைத்துக் கொண்டு எங்களை பார்த்தபடியே நின்று கொண்டிருந்தார். ட்ரைவர் போலும்...... ஆனான்ள் என் பார்வைக்கு அவரைப் பார்க்க ட்ரைவர் மாதிரி தெரியவில்லை. இது அன்றும் இன்று காலையும் கொண்டு வந்த காரில்லாமல் வேறொரு காராக இருந்தது. ஏதோ நிஸ்சன் என்று எழுதி இருந்தது. எனக்கு கார் பற்றி எல்லாம் அவ்வளவாகத் தெரியாது. ஆனால் இந்தக் காரும் பார்க்க மிக அழகாக இருந்தது. இவர் எத்தனை கார் வைத்து இருக்கிறார் என்று நினைத்துக் கொண்டே காரின் அருகே போக அந்த ட்ரைவர் என்னிடம் இருந்து பேக்கை வாங்கி டிக்கியை திறந்து உள்ளே வைத்து மீண்டும் டிக்கியை மூடி விட்டு சிவக்குமாரை பார்த்து 'போகலாமா....?' என்று கேட்டார். சிவக்குமாரும் 'போகலாம்' என்று சொல்ல அவர் ட்ரைவர் சீட் பக்கத்து கதவை திறந்து உள்ளே அமர, சிவகுமார் பின் பக்கத்து கதவை திறந்து என்னை உள்ளே ஏறச் சொன்னார். நான் ஏறிக் கொண்டதும் சிவகுமார் மறுபுறம் வந்து கதவை திறந்து உள்ளே ஏறி அமர்ந்தார். அவர் ஏறிக் கொண்டதும் முன்னால் இருந்த ட்ரைவர் காரை ஸ்டார்ட் செய்து லாட்ஜை விட்டு வெளியே வந்து காரை செலுத்தினார். காரின் உள்ளே நல்ல மணம் வீச அது நான் காலையில் உபயோகித்த லோஷன் மணம் வர எனக்கு இப்போதுதான் புரிந்தது. அது அந்த லோஷனின் மணம்தான் என்று. காரினுள்ளே ஏசி ஓடிக் கொண்டிருந்ததால் அதன் மணம் தூக்கலாக இருந்தது. பின் சீட்டில் நானும் சிவக்குமாரும் மிகவும் குறைந்த இடைல்வெளியில் உட்கார்ந்திருக்க ட்ரைவர் மிகவும் சீரான வேகத்தில் வண்டியை ஓட்டிக் கொண்டிருந்தார். ஏறக்குறைய அரை மணி நேரத்திற்கும் மேலாக கார் ஓடிக் கொண்டிருக்க சிவகுமார் என்னிடம் ஒன்றுமே பேசாமல் காரின் முன்புறத்தில் பார்த்தபடி அமைதியாக இருந்தார். அவர் எதாவது பேசுவார் என்று நான் எதிர்பார்த்தேன். ஆனால் அவன் மௌனமாகவே இருக்க, நான் என் செல்போனை எடுத்து என் கணவருக்கு போன் செய்து நான் நல்லபடியாக வந்து இறங்கி விட்டேன் என்றும் இப்போது சிவகுமார் சாரோடு காரில் போய்க் கொண்டிருக்கிறேன் என்றும் சொல்லி விட்டு பசங்களை பற்றி விசாரித்து விட்டு போனை அனைத்து வைக்க இப்போது கார் நகரத்தை விட்டு வெளியே வந்து விட்டத்தை போல் தெரிந்தது. நல்ல அகலமான சாலையில் கார் ஓட, இப்போதுதான் சிவகுமார் என்னை பார்த்து, 'அப்புறம் ஜாஸ்மின்... சொல்லுங்க.... ரூம் நல்லா இருந்ததா...?' 'அப்பாடா...இப்பவாவது உங்களுக்கு பேச தோணிச்சே...?' அவர் நான் அப்படி சொன்னதும் லேசாக சிரித்து விட்டு, 'சிட்டியை விட்டு வெளியே வரட்டுமே என்றுதான் காத்துகிட்டு இருந்தேன்...' 'ஓகோ...அதுதான் அப்படி ஒண்ணுமே பேசாமல் வந்தீங்களா...?' 'ஆமாம் ஜாஸ்மின்...நான் தந்த லோஷன் எப்படி இருந்திச்சி...?' 'ம்ம்...ரொம்ப நல்ல லோஷன்...இந்த மாதிரி எல்லாம் லோஷன் இருக்குன்னு எனக்கு இதுவரை தெரியாது... பாருங்க...இப்ப கூட அந்த லோஷனோட ஸ்மெல் இருக்கே...' 'அப்படியா...எங்க பாக்கட்டும்...' என்ற வாரு என்னை நோக்கி முகத்தை நெருக்கமாக கொண்டு வர, நான் அவரைப் பார்த்து 'ட்ரைவர்...' என்று மிகவும் தணிந்த குரலில் கை காட்டிச் சொல்ல, அவர் அதற்க்கும் அதே மாதிரி சிரித்து, என்னைப் போலல்லாமல் சத்தமாகவே, 'அதெல்லாம் நம்ம ட்ரைவர்தான்.. உங்களுக்கு எந்த பயமும் தயக்கமும் வேண்டாம்...' என்று சொல்லிக் கொண்டு என்னை நோக்கி நெருங்கி வந்து என் தோளில் முகர்ந்து பார்ப்பதைப் போலச் செய்ய, என் பார்வை ட்ரைவர் மீதே கவலையுடன் பதிந்திருக்க, சிவகுமார் ஒரு கையால் என் முகத்தை பிடித்து தன்னை நோக்கி திருப்பி, 'நான்தான் சொல்றேனே.... நம்ம ட்ரைவர்தான். நாம இப்போ எங்கே எதுக்கு போறோம்னு கூட அவனுக்குத் தெரியும்...' நான் பதிலுக்கு ஒன்றும் சொல்லாது, கேள்விக்குறியுடன் அவரை நோக்க, 'எதுக்கு அப்படி பாக்குறீங்க...? நான் எல்லாம் சொல்லித்தான் கூட்டிகிட்டு வரேன்.. அவனுக்கு எல்லாம் தெரியும்...அதனால நீங்க கவலைப் படாம இருங்க...' 'ஆனாலும்.....' என்று நான் இழுக்க, 'என்ன ஆனாலும்.... இங்க நாம என்ன செஞ்சாலும் ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லை... அவன் பார்த்தால் என்ன... வெளிய சொல்ல மாட்டான்...' என்று சொல்லி கொண்டே இப்போது என்னை இழுத்து அவரும் என்னை நோக்கி சற்று நகர்ந்து அணைத்தபடி ட்ரைவர்-இ நோக்கி 'ட்ரைவர்... இங்க என்ன நடந்தாலும் நீ திரும்பி பார்காம வண்டியை ஓட்டு...சரியா...நான் சொன்னது எல்லாம் ஞாபகம் இருக்கில்ல...?' அவர் பாடி சொன்னதை கேட்டு பின்புறம் திரும்பி பார்க்காமலேயே 'ஓகே' என்று ஒற்றை வார்த்தை மட்டும் சொல்லி விட்டு கருமமே கண்ணாக கார் ஓட்டுவதை தொடர, சிவகுமார்...என் கழுத்தைச் சுற்றி கை போட்டு என் ஒரு பக்க முலை தொடுவது போல இருந்து கொண்டு என்னிடம் பேசு கொடுத்தார். எனக்கும் இப்போது கொஞ்சம் கூச்சம் விலகியது போல் இருந்தது. இவர்தான் இந்த அளவுக்கு சொல்கிறாரே.... நாமும்தான் இதற்குத்தானே வந்திருக்கிறோம்... ட்ரைவர் பார்த்தால்தான் என்ன...? என்று மனதுக்குள் தைரியம் பிறந்தது.

நெருங்கி உட்கார்ந்தபடி, ஆனால் மார்பில் போட்ட கையை ஒன்றும் செய்யாமல் அப்படியே வைத்துக் கொண்டு என்னை பற்றியும் என் கணவர் குழந்தைகளைப் பற்றியும் பற்றி விசாரித்து, பின்னர் அவர் மனைவி குழந்தைகளைப் பற்றி என்னிடம் கூறியபடி வர, கார் இப்போது வேகம் குறைந்து ரோட்டோரமாக இருந்த ஒரு சிறிய தோப்பு மாதிறியான ஒன்றிற்குள் நுழைந்து நின்றது. நான் அந்த இடத்தை பார்த்து மீண்டும் கேள்விக் குறியுடன் அவரை ஏறிட்டுப் பார்க்க, 'என்ன ஜாஸ்மின்....அப்படி பாக்குறீங்க... ட்ரெஸ் மாத்துறதுக்குத்தான்... எனக்கு இந்த ட்ரெஸ்சிலேயே வர முடியுமா.... சிட்டிக்குள்ளே யாரும் பாத்துருவாங்களோன்னுதான் இந்த மாதிரி ஆபீசுக்கு போவது மாதிரி வந்தேன்... இனி நாம எப்படி இருந்தாலும் யாரும் தெரிஞ்சவங்க என்னை பார்க்க முடியாது... நீங்கலும் வேற ட்ரெஸ் போட்டுக்கோங்க...நான் உங்களுக்கும் ட்ரெஸ் வாங்கிட்டு வந்திருக்கேன்...' என்று என்னையும் இரங்கச் சொன்னார்... எனக்கு இப்போது ட்ரைவர் மேல் இருந்த கூச்சம் இல்லாதிருந்தது. நமது கொண்டாட்டம் இங்கிருந்து தொடங்கி விட்டது என்பதும் எனக்கு புரிய, நான் எவ்வித மறுப்பும் சொல்லாமல் கீழே இறங்கினேன். பின்னால் டிக்கியை திறந்து ஒரு பெரிய கவரை எடுத்து பிரிக்க அதனுளிலிருந்து நிறைய புதிய உடைகள் எடுத்து என்னிடம் காட்டினார்... அவர் அதிலிருந்து ஒரு ஷார்ட்ஸ் மற்றும் ட்-ஷர்ட்டை எடுத்துக் கொண்டு வேறொரு ட்ரெஸ்ஸி என்னிடம் எடுத்து தந்து போட்டுக் கொள்ளச் சொன்னார். அதை பிரித்துப் பார்க்க பெண்கள் அணியும் காட்டன் ஷார்ட்ஸ் மற்றும் கை இல்லாத பனியன் தெரிந்தது. நான் அவரிடம் 'இதையா போடா சொல்றீங்க.... இதை போட்டுக்கிட்டு இன்னும் எவ்வளவு தூரம் போகனும்...? 'எவ்வளவு தூரம் போனால் என்ன...இனிமேல் நாம் ரெண்டு பெரும் காதல் பறவைகள்... யாரும் பார்த்தால்தான் என்ன...?' அவர் சொல்வதும் சரிதான்... யார் பார்த்தால்தான் என்ன.... என்னை யாருக்கு தெரியப் போகிறது...? 'சரி.. இதை எங்க வச்சு போட்டுகிறது...?' என்று சுற்று முற்றும் பார்க்க, இவரும் ட்ரைவரும் நல்ல இடமாகத்தான் பார்த்து வண்டியை நிறுத்தி இருக்கிறார்கள் என்பது புரிந்தது. ட்ரெஸ் மாத்த மட்டும் இல்லை ... ட்ரெஸ் இல்லாம நின்னா கூட யாரும் சுலபத்தில் பார்க்க முடியாது. அந்த அளவுக்கு பெரிய பெரிய மரங்கள் வளர்ந்து அது ஒரு நல்ல மறைவிடமாக அமைந்திருந்தது. என் கேள்விக்கு பதிலாக அவர் எதையோ சொல்ல வாயெடுக்க நான் அவரைப் பார்த்து, 'ஒன்னும் சொல்ல வேண்டாம்... இங்கேயே வச்சு மாத்திக்கலாம்... சரிதானே...' என்று இப்போது நான் அவரைப் பார்த்து சிரித்தபடி சொல்ல, அவர் என் பதிலில் திருப்தி அடைந்தவராய், பதிலுக்கு சிரித்தபடி, 'தட்ஸ் குட்...' என்று சொல்லிக் தான் போட்டிருந்த பேன்ட் சர்ட் ஷூ இத்யாதிகளை கலைந்து வேறு ஜட்டியோடு நின்று அந்த ஷார்ட்ஸை எடுத்து போடக் போக, நான் நன்றாகத் தெளிந்து காமக் கூத்துக்கு மனசுக்குள்ளே ரெடியாகி இருந்ததால், 'அது மட்டும் எதுக்கு... அதையும் அவுத்துப் போட்டுற வேண்டியதுதானே....' என்று சொல்லி சிரிக்க, 'உஙக்ளுக்கே வேண்டாம்னா எனக்கும் வேண்டாம்....ஆனா இந்த மாதிரி நீங்களும் உள்ளே பிரா பேண்டீஸ் போடாமதான் அதை போட்டுக்கணும்... சரியா...' நான் 'டன்' என்று சொல்லி கை பெரு விரலை காட்ட அவருக்கு குஷியாகி விட்டது. என் முன்னாலேயே அவர் பனியனையும் ஜட்டியையும் கழற்றி விட்டு என்னையும் கழற்றச் சொல்ல நானும் அப்படியே என் ட்ரெஸ் முழுவதையும் கழற்றிப் விட்டு இருவரும் அம்மணமாக நிற்க அந்த கார் நல்ல உயரமாக இருந்ததாலும் நாங்கள் காருக்கு மறைவில் நின்றதாலும் சாலையில் செல்லும் எவருக்கும் எங்களை சட்டென்று பார்க்க முடியாது. இருவரும்எதிர்எதிரேநிர்வானமாகநின்றுகொண்டுஒருவரைஒருவர்மேலிருந்துகீழேவரைஎன்னவோமுதன்முதலாகப்பார்ப்பதைப்போலபார்த்துக்கொண்டு நின்றோம். 'என்னஅப்படிபாக்குறீங்க...? இதுக்குமுன்னாலபாக்காதமாதிரி....?' 'அப்படிஇல்லைஜாஸ்மின்... அன்னைக்குஎன்னதான்உங்களைமுழுசாபாத்திருந்தாலும்இப்போபாக்கும்போதும்நீங்கஎனக்குபுதுசாத்தான்தெரியறீங்க...' 'அப்படிஎன்னபுதுசாதெரியுது....?' 'அதுஎப்படி,..ஜாஸ்மின்... ரெண்டுகுழந்தைங்கபெத்தபிறகும்உங்கஉடம்புஇந்தமாதிரிகட்டுக்குலையாமஇருக்கு,,?' 'ம்ம்... எனக்குஎப்படிதெரியும்...?' 'அதுவும்சரிதான்... கடவுள்கொடுத்தவாரம்... அதுஉங்களுக்குஎப்படிதெரியும்...? உங்களைஇப்படிபாக்கும்போதுஎனக்குஎன்னன்னவோதோணுது....?' 'என்னதோணுது...?' 'உங்களைகூடவேவச்சுக்கணும்போலதோணுது...' 'அதான்இப்பஉங்ககூடத்தானேஇருக்கேன்...' 'இப்போமட்டும்இல்லை...எப்பவுமே...' 'ம்ம்...சரிதான்... கொஞ்சம்விட்டால்என்னைதிரும்பஅனுப்பமாட்டீங்கபோலஇருக்கே...?' 'நீங்கசரின்னா... அதுக்கும்நான்ரெடிதான்... உங்களைஎன்கூடவேவச்சுஅணுஅணுவாரசிச்சுஅனுபவிக்கணும்போலஇருக்கு...' '........................' 'என்னஒன்னும்சொல்லமாட்டேன்றீங்க...?' 'என்னபதில்சொல்லன்னுதெரியாமத்தான்......அதுசரி.. இதுபிரின்சிபாலுக்குதெரியுமா..?' நான்திடீரென்றுபேச்சைமாற்றிபிரின்சிபாலைப்பற்றிகேட்டதும்.... 'இல்லை...அவனுக்குதெரியாது... நீங்களும்சொல்லவேண்டாம்..' நான்சரிஎன்றுதலையாட்டிஅவருடையதுப்பாக்கியைப்பார்க்க, 'என்னஜாஸ்மின்...இதுவேனுமா....?' என்றுகேட்டுக்கொண்டேஅதைபிடித்துமேலும்கீழும்ஆட்டினார். நானும்குஷியானமனநிலையில்இருந்ததால், 'பிறகுவேண்டாமா...அதுக்குத்தானே 400 கிலோமீட்டர்கடந்துவந்திருக்கேன்...' நான்அப்படிசொன்னதுகண்டிப்பாகஅவருக்குஉள்ளுக்குள்ளேஉசுப்பேற்றிஇருக்கவேண்டும்... என்னைநெருங்கிவந்துநின்றுஎன்கையைபிடித்துஅவர்சுன்னியைபிடிக்கச்செய்து 'உங்களுக்குஇதுஉண்மையிலேயேபிடிச்சுருக்கா...' 'இதுஎன்னகேள்வி... பிடிக்காமலாநீங்ககூப்பிட்டஉடனேபுருஷனையும்பிள்ளைங்களையும்விட்டுட்டுஓடிவந்திருக்கேன்...' என்றுசொல்லிக்கொண்டேஅவருடையசுன்னியைபிடித்துஇழுத்துஆட்டினேன். நான்அதைஆடிவிட்டவுடன்என்மூளையைஒருகையால்பிடித்துகிள்ளிவிட்டு 'சிகரட்பிடிக்கலாமாஜாஸ்மின்...?' நான்எல்லாவற்றுக்கும்தயாராகவேஇருந்ததால் 'ம்ம்... சரி...' என்றுசொல்லஅவர்ட்ரைவர்என்றுகூப்பிடவாயெடுத்தார். நான்டக்கென்றுஅவர்வாயைகையால்போத்திக்கொண்டு, 'என்னநீங்க... ’நாம்இந்தகோலத்துலஇருக்கும்போதுஅவரைகூப்பிடுறீங்க...?' நான்அப்படிசொன்னதும்என்கையைஅவர்வாயிலிருந்துஎடுத்துவிட்டுஎன்னைப்பார்த்துஒருகள்ளச்சிரிப்புசிரித்தார். அவர்சிரிப்புஎனக்குஎதையோஉணர்த்த, அவர்முகத்தைஉற்றுப்பார்த்து 'எதுக்குசிரிக்கிறீங்க.... நீங்கசிரிக்கிறதைப்பார்த்தால்எனக்குஎன்னவோபயமாஇருக்கு..' என்றுநான்கொஞ்சம்முகத்தைசீரியசாகிகொண்டுசொன்னேன். அவர்என்முகத்தைபிடித்துகன்னத்தில்தடவிவிட்டு, 'ஜாஸ்மின்... என்மீதுஉங்களுக்குமுழுநம்பிக்கைஇருக்கா .. இல்லையா..?' 'ம்ம். உங்கமீதுநம்பிக்கைஇருக்கு...' ‘'நான்என்னசெஞ்சாலும்எங்கஇருந்தாலும்உங்களைகஷ்டப்படவிடமாட்டேன்என்றுநம்புறீங்களா...? 'ம்ம்... நம்புறேன்...' 'அப்பசரி... நான்இப்போகேட்கிறதுக்குநீங்கஇப்போபத்திசொல்லுங்க...' 'என்னகேட்கபோறீங்க...?' இப்படிபேசிக்கொண்டிருக்கும்போதேஅவர்கைகள்என்னைஅவருடன்இருக்கிஅனைத்துஎன்பின்புறத்தில்விரல்களால்வருடிக்கொண்டிருததார். அவருடையவருடல்எனக்கும்ஆதரவாகஇருந்ததால்நான்சற்றுகிறக்கத்துதான்அவரிடம்இணைந்துநின்றேன். -------------------- 'நான்என்னசெஞ்சாலும்நீங்கஎன்னைநம்பிசம்மதிச்சுஒன்னும்சொல்லாமஇருப்பீங்களா..?' நான்உடனேபதில்சொல்லாமல்அவருடையஅணைப்பில்அப்படியேகண்னாயர்ந்துகொஞ்சநேரம்நின்றுபிறகுஅவரைப்பார்த்துச்சொன்னேன். 'நீங்கஇப்படிஎல்லாம்பெருசாபீடிகைபோடும்போதேஎன்னவோசெய்யாப்போறீங்கன்னுபுரியுது... ஆனால்என்னன்னுதெரியலை.... சரி... நான்உங்களைநம்பிவந்திருக்கேன்... என்னைநீங்கஅந்தமாதிரிஏதும்கஷ்டப்படுத்தமாட்டீங்கன்னுநம்புறேன்... என்மேல்நீங்கள்எத்தனைஆசைவச்சிருக்கீங்களோஅந்தமாதிரிநானும்உங்கமீதுஅவ்வளவுஆசைவச்சிருக்கேன்... அவ்வளவுதான்சொல்வேன்... அப்புறம்உங்கஇஷ்டம்...' என்றுநீளமாகசொல்லிமுடிக்க.... 'இதுபோதும்ஜாஸ்மின்.. நாம்ரெண்டுபெரும்இப்போஇங்கேஅவர்முன்னாடிநின்னுதான்சிகரட்குடிக்கப்போறோம்சரியா....?' நான்பதிலுக்குஒன்றுமேசொல்லாமல்அவர்முகத்தைபார்த்தவாறு, அவர்என்முகத்தைநிமிர்த்திஉதட்டில்முத்தமிட்டுபிறகுதிரும்பி 'மோகன்... இங்கவா.... சிகரட்எடுத்துட்டுவா....' என்றுட்ரைவரைஅழைக்கஎனக்குமனசுக்குள்ளேசற்றுபடபடப்பாகஇருந்தாலும்இத்தனைநேரம்அவர்சொன்னவார்த்தைகளின்தைரியத்தில்அவருடையஅணைப்பில்ட்ரைவரின்வரவைஎதிர்பார்த்துநின்றேன்.. சிகரட்லைட்டருடன்அந்தட்ரைவர்காரைசுற்றிக்கொண்டுஎங்கள்முன்னால்வர, நான்அவரைபார்க்கதைரியமின்றிசிவகுமார்மார்பில்முகத்தைபுதைத்துக்கொண்டுநிற்க, 'மோகன்... உன்முன்னாடிஇப்படிநின்னுசிகரட்பிடிக்கவெட்கப்படுறாங்க...' என்றுசொல்ல, அவரும்என்னைப்உற்றுப்பார்ப்பதைஎன்னால்உணரமுடிந்தது. சிவகுமார்என்னைஅவரிடம்இருந்துவிடுவித்துமோகனைப்பார்த்துதிருப்பிநிறுத்தவேறுவழியில்லாமல்மிகுந்தகூச்சத்துடன்அவரைபார்க்க, அவரும்என்னைஇப்போதுதான்முதன்முதலாகஇந்தகோலத்தில்பார்ப்பதால்கண்கள்விரியஎன்னைமேலிருந்துகீழாகஆராய்ச்சிசெய்வதுபோல்பார்க்க... அவர்அணிந்திருந்தபேண்டின்ஸிப்பகுதியில்புடைப்புஏற்பட்டதைநான்கவனிக்கத்தவறவில்லை.... 'என்னமோகன்.. எப்படிஇருக்காங்க... என்கம்பனிஆடிட்டர்.....?' என்றுசிவகுமார்அவரிப்பார்த்துகேஷுவலாகக்கேட்க, நான்இருவரையும்மாறிமாறிபார்த்தேன். என்பார்வையைபுரிந்துகொண்டு, சிவகுமார்என்னைப்பார்த்து, 'ஜாஸ்மின்... மோகன்ட்ரைவர்கிடையாது... என்னுடையப்ரெண்டுதான். சொந்தமாஆஃப்செட்பிரிண்டிங்ப்ரெஸ்வச்சிருக்கான்.. இந்தகாரும்இவணோடதுதான்... நம்மகூடத்தான்வரப்போறான்...' என்றுசொல்ல, நான்அவரைப்பார்த்துசெல்லமாகமுறைத்து, 'நான்கார்லஎறும்போதேநினைச்சேன்.. இவரைப்பார்த்தாட்ரைவர்மாதிரிதெரியலையேன்னு...அப்போநான்நினச்சசதுசரிதான்.... ப்ளான்பண்ணித்தான்எல்லாம்நடத்துறீங்களா...?' 'ஆமாஜாஸ்மின்... ஒன்னும்பயப்படவேண்டாம்... தைரியமாஇருங்க... நான்பாத்துக்கிறேன்...' 'அதுதான்பாத்துகிட்டுஇருக்கீங்களே....?' 'என்னமோகன்.. நீஒன்னும்சொல்லாமல்இருக்கே...?' 'இல்லைசிவா.... நீஅன்னைக்குஇவங்களைப்பத்திசொல்லும்போதுஅப்படிஎன்னபெரியரதியைப்பாத்துட்டான்... இந்தஅளவுக்குகிறங்கிபோய்ட்டான்னுஉன்னைபத்திநினச்சேன்....ஆனாஇப்பத்தான்தெரியுது... நீ சொன்னதெல்லாம்எந்தளவுக்குஉண்மைன்னு... இன்னும்சொல்லப்போன நீசொன்னதுகம்மிதான்சிவா....நான்அங்கேலாட்ஜுலவச்சுபாக்கும்போதேஅசந்துபோய்ட்டேன்.. ஆனாவெளியேகாட்டிக்கலை... எங்கேஇருந்துப்பாஇந்தரதியைதேடிப்பிடிச்சே....?' என்னைபற்றிஎன்முன்னாலேயேஇரண்டுஆண்கள்இந்தஅளவுக்குபுகழ்ந்துபேசியதுஎனக்குபோதைஉண்டாக்கியது. 'போதும்... போதும்... எனக்குஜலதோஷம்தான்பிடிக்கப்போகுது....' என்றுநான்மோகனைப்பார்த்துசொல்ல... 'இல்லைங்க...நான்சொல்றதுஒன்னும்பொய்யில்லை...' 'சரி... மோகன்...அதைகுடு...' என்றுசிகரட்பாக்கட்டைவாங்கிஆளுக்கொன்றாய்பற்றவைத்துபுகைக்க, மோகனின்பார்வைஎன்னைவிட்டுஅகலாமல்இருந்தது. சிவகுமார்அதைகவனித்துவிட்டு 'என்னமோகன்... இப்பவேஎதாவதுசெய்யனும்போலஇருக்கா?' 'பிறகு....? இவங்கஇப்படிநிற்கும்போதுஎன்னாலஎப்படிசும்மாஇருக்கமுடியும்...?' 'என்ன ஜாஸ்மின்... நீங்கஎன்னசொல்றீங்க...?' நான்அவர்களைப்பார்த்து, 'இப்போவேண்டாமே...வேறஎங்கியாவதுவச்சுபாததுக்கலாமே...?' கொஞ்சம்யோசித்துசிவகுமார் 'அதுவும்சரிதான்... அங்கபோய்வச்சுக்கலாம்...சரியாமோகன்,...?' அதற்குமோகனும்கொஞ்சம்தயங்கி 'சரி... அப்படியேஆகட்டும்...' என்றுஎன்னைகண்களால்புணர்ந்தார். சிகரட்டைபுகைத்துமுடித்துவிட்டுநானும்சிவக்குமாரும்அந்தஷார்ட்ஸ்இத்யாதிகளைஅணிந்துகாரில்ஏறிபயணத்தைதொடர்ந்தோம். போகும்போதேசிவகுமார்கார்க்குள்விளையாட்டைஆரம்பித்துவிட்டார். நான்உள்ளேஒன்றும்போடாமல்அந்தகைஇல்லாதட்-ஷர்ட்டைஅணிந்திருந்ததால்உள்ளேகைவிட்டுமுலைகளைப்பிடித்துகசக்கியும்அமுக்கியும் உதட்டைகடித்தும்விளையாடநானும்மறுப்புச்சொல்லாமல்அவருக்குஈடுகொடுக்கும்விதமாகஅவருடையசுன்னியைஉள்ளேகைவிட்டுபிடித்துஆட்டிஉருட்டிவிளையாடினேன். அந்தலோஷனின்சுகந்தமனம்இப்போதும்என்னிடமிருந்துவீசிக்கொண்டிருந்தது என்னாலேயேஉணரமுடிந்தது.

இப்போதுசிவகுமார்என்னைஅவர்மடியில்சாய்த்துக்கொள்ள,அவர்எதற்குஅந்தமாதிரிசெய்தார்என்றுஎனக்குப்புரிந்துமடியில்சாய்ந்தநிலையில்அவர்சுன்னியைஎன்வாயால்கவ்விப்பிடித்தேன். அதை வாயால் கவ்வி பிடித்து மெதுவாக ஊம்பி விட ஆரம்பித்ததும், இப்போது மோகன் அதை உணர்ந்து 'என்ன ஷிவா... ஆரம்பிச்சாச்சா...? இந்த மாதிரி எல்லாம் பன்ணினா எனக்கு எப்படிப்பா கார் ஓட்டத் தோணும்....?' 'நீ பேசாம கொஞ்ச நேரம் காரை ஓட்டு. அப்புறமா பாத்துக்கலாம்... நீ இப்போ ஒழுங்க உன்னோட ட்ரைவர் வேலையை பாரு..' 'ஓஹோ... கதை அப்படிப் போகுதா....சரி நடத்துங்க...' என்று சொல்லி விட்டு அவர் காரை சற்று வேகம் கூட்டி ஓட்டினார். நான் சிவா மடியில் வசதியாக தலை வைத்துக் கொண்டு ஊம்பி கொண்டிருக்க சிவா என் ட்-ஷர்ட்டை முதுகுக்கு மேல் இழுத்து காலத்த முயற்சித்துக் கொண்டிருந்தார். அவருடைய சுன்னி நல்ல நீளமாக இருந்ததால் கிட்டத்தட்ட 80 டிகிரி கோணத்தில் நின்று கொண்டு என்னை பயப்படுத்தியது. ஏற்கனவே பார்த்து விளையாடிய சுன்ணிதான் என்றாலும் அதன் நீளமும் தடிமனும் இப்போது பார்த்தாலும் கொஞ்சம் பயமாகத்தான் இருந்தது. அவர் என் ட்-ஷர்ட்டை கழட்டியே தீருவது என்ற முடிவில் இருப்பது மாதிரி எனக்குப் பட, நான் அதிலிருந்து வாயை எடுத்து சற்று நிமிர்ந்து கழட்டுவதற்கு வாகாக கொடுக்க அவர் ட்-ஷர்ட்டை கழட்டி என்னை அரை நிர்வாணமாக்கினார். என்னை அப்படியே பக்கவாட்டில் திருப்பி மல்லாக்கப் படுக்க வைத்து என் தலையை அவர் மடியில் வைத்துக் கொள்ள எனக்கு காலை நீட்ட முடியாமல் மேல் நோக்கி மடக்கி என் பக்கத்து கதவை அழுத்தியவாறு அவர் முகத்தை ஏறிட்டுப் பார்த்தேன்... அந்த நிலையில் அவருடைய சுன்னி எனது இடது புரத்து கன்னத்தை ஒட்டி மேல் நோக்கி நின்றது. என்னவோ என்னை அவர் மடியில் இருந்து கீழே விழாமல் இருப்பதற்காக பொருத்தி இருக்கும் கம்பி மாதிரி அது நின்று கொண்டிருந்தது. அவர் இப்போது அவரது வலது கையை என் அடி வயிற்றின் மேல் வைத்து அங்கே இருந்த பூனை முடியை வருட நான் இப்போது என் இரு கைகளையும் அவர் தோளை சுற்றி பற்றினேன். மோகன் காரின் வேகத்தை சற்று குறைத்து பின்னால் திரும்பி பார்த்தார். அவர் திரும்பி பார்ப்பதை உணர்ந்த நானும் அவரைத் திரும்பி பார்க்க இருவருக்கும் ஒன்றும் பேசத் தோன்றாமல் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து சிரித்துக் கொண்டோம். நாங்கள் சிரித்துக் கொண்டதை சிவக்குமாரும் பார்த்தார். 'திரும்பி பார்காம வண்டியை ஓட்டுங்க ட்ரைவர்..' என்று நான் சிரித்து கொண்டே சொல்ல, அதைக் கேட்டு அவர்கள் இருவரும் சிரிக்க நானும் சேர்ந்து சிரிக்க வண்டி இப்போது கேரளா பார்டருக்குள் நுழைந்து கொண்டிருந்தது. சரி மேடம்.... நீங்க சொன்னா சரிதான்....' என்று என்னை பார்த்து செயற்கை பணிவுடன் சொல்லி விட்டு வண்டியை ஓட்டினார். 'மோகன்... செக் போஸ்டுல யாரும் நிறுத்தலயா..?' 'நாம் வட்டியை நிறுத்த மாட்டாங்க சிவா... ஓன் யூஸ் வண்டியை கண்டுக்க மாட்டாங்க...' 'நல்ல வேளை... நிறுத்தியிருந்தா நம்ம நிலைமை கொஞ்சம் மோசமா போயிருக்கும்...' 'என்ன மோசமா போயிருக்கும்..? நிறுத்தி பார்த்தா ஜாஸ்மினை இங்கேயே விட்டுட்டு போக வேண்டிதுதான்...' நான் இப்போது இடைமறித்து கேட்டேன்... 'எதுக்கு அப்படி சொல்றீங்க...?' 'அப்புறம் நீங்க இந்த கோலத்துல இருந்தால் சும்மாவா விடுவாங்க... நாங்களே வச்சுக்கிறோம்னு சொல்லி உங்களை தள்ளிகிட்டு போயிருவாங்க...?' இப்போது சிவகுமார் மோகனைப் பார்த்து கேட்டார்... 'வின்டோ க்ளாஸ்ல சன் பிலிம் இருந்ததால யாரும் பாக்க முடியாது.... என்ன மோகன்..?' 'ஆமா.... இல்லைன்னா இன்னைக்கு ஜாஸ்மினுக்கு விடிய விடிய கச்சேரிதான்....' 'என்ன சொல்றீங்க...?' 'பிறகு... எப்படியும் அந்த செக் போஸ்டுல ஏழெட்டு பேர் டூட்டில இருப்பாங்க... உங்க பாடு கஷ்டமாப் போயிருக்கும்....' என்று சொல்லி சத்தமாக சிரித்தார். 'மோகன்... ஜாஸ்மினை பயமுறுத்தாதே....' 'நான் பயம்லாம் காட்டலைப்பா... உண்மையைத்தான் சொன்னேன்....' 'சரி... அந்த பேச்சை விடு... அதுதான் செக் போஸ்டை கடந்து வந்துட்டோமே....' என்று மோகனை அடக்கி விட்டு என்னை பார்த்து குனிந்து முகத்தில் குறும்பு கொப்பளிக்க கேட்டார்.... 'ஏன்.. ஜாஸ்மீன்.... ஒரு வேளை அந்த மாதிரி நடந்து ஏழெட்டு பேர் உங்களை அந்த மாதிரி நடத்துனா தாங்க முடியுமா....?' 'என்ன கேக்குறீங்க...? ஏழெட்டு பேரா... ஐயோ....?' 'சும்மா பேச்சுக்குத்தான் கேக்குறேன்... அந்த மாதிரி ஏழெட்டு பேர் வரிசையா உங்களை செஞ்சா தாங்க முடியுமா....?' 'ஏன்.. தாங்க முடியாது... அதெல்லாம் முடியும்...' 'சூப்பர்... இதுதான் என் ஜாஸ்மின்....எதுக்கும் தயங்காம ஒப்பேனா பேசுற இந்த ஆட்டிட்யூட்தான் உங்ககிட்ட எனக்கு ரொம்ப பிடிக்குது....' 'பிறகென்ன... நீங்க ஜாலிக்காக கேட்டேங்க... நானும் ஜாலிக்காக சொன்னேன்...' மூவரும் அந்த மாதிரியே பேசிக் கொண்டு பயணிக்க சிவகுமார் எனது இரண்டு மூளைகளையும் அமுக்கியும் கசக்கியும் ஒரு வழி பண்ணி விட்டார். கார் திடீரென்று வேகம் குறைவதை உணர்ந்து நான் அவர் மடியில் இருந்து எழுந்து பார்த்தேன். ஆளரவர்மற்ற ஒரு இறக்கமான இடத்தில் காரன் நிறுத்தி விட்டு, மோகன் எங்களை திரும்பி பார்த்து சொன்னார். 'சிவா... இங்க கொஞ்சம் லோன்லியா இருக்கும். கொஞ்ச தூரம் நடந்தா ஒரு சின்ன ஆறு ஓடும்.. கொஞ்ச நேரம் இங்க நின்னு ரேழாக்ஸ் பண்ணிட்டு போலாமே...எனக்கும் இதுக்கு மேல தாக்குப் பிடிக்க முடியாதுப்பா...' கடைசி வார்த்தைகளை சொல்லும் போது என்னையே விழுங்குவது போல பார்த்துக் கொண்டு சொல்ல, அவர் சொன்னாதான் அர்த்தம் புரிந்து நான் ஒன்றும் சொல்லாமல் அவரைப் பார்த்து சிரித்தேன். மற்றொரு ஆணின் உறவுக்கு என் மனசுக்குள் என்னை தயார்படுத்திக் கொண்டேன். மூவரும் கீழே இறங்கியாதும் மோகன் ஒரு சின்ன பேக்கை எடுத்துக் கொண்டு கார் கதவை லாக் செய்து விட்டு, 'வாங்க போகலாம்...' என்று அழைத்து அவர் முன்னே நடக்க நானும் சிவக்குமாரும் பின்னே கைகோர்த்துக் கொண்டு நடந்தோம். எனக்கு என் குடும்பத்தை பற்றிய நினைவு திடீரென்று எழுந்தது. ஆனாலும் அதை வெளியே காட்டிக் கொள்ளாமல் சிவகுமாருடன் நடந்தேன். நானும் அவரும் அணிந்திருந்த அளவில் குறைவான ட்ரெஸ் நாங்கள் எதற்காக போகிறோம் என்பதை எங்களைப் பார்க்கும் எவரும் சுலபமாகச் சொல்லிவிடுவார்கள். அந்த அளவுக்கு சிறியதாக இருந்தது. அதிலும் நான் போட்டிருந்த டி-ஷர்ட் 'அதை போட்டிருப்பதை விட போடாமல் இருப்பதே மேல்' என்ற அளவுக்குத்தான் இருந்தது. காரணம் எனக்கு ஏற்கனவே கொஞ்சம் பெரிய சைஸ் மார்புகள். அது இந்த இறுக்கமான அளவு குறைந்த டி-ஷர்ட்டில் திமுறுவதைப் போல மிகவும் முட்டிக் கொண்டு இருந்தது எனக்கே தெளிவாகத் தெரிந்தது. அப்படி என்றால் அதை பார்க்கும் ஆண்களுக்கு எப்படி இருக்கும்....? மோகன் சொன்னதைப் போல அவர் இந்த அளவுக்கு இவ்வளவு நேரம் தாக்குப்பிடியதே பெரிய விஷயம். என்னைத் தொட எந்த வித தடையும் இல்லை என்று தெரிந்த பின்னும் வேறு வழியில்லாமல் தான் காரை ஓட்டிக் வேண்டுமே என்று இவ்வளவு தூரம் வந்திருக்கிறார். இப்படி எல்லாம் நான் அவரைப் பற்றி நினைத்துக் கொண்டே நடக்க தண்ணீர் ஓடும் சத்தம் நன்றாகக் கேட்டது. மோகன் சற்று நின்று எங்களுடன் சேர்ந்து நடக்க ஆரம்பித்தார். 'என்ன சிவா.....நடக்கும் போது அவங்களை விட மாட்டியா...?' 'அப்படி எல்லாம் இல்லைப்பா... இந்தா நீ வேணும்னா பிடிச்சுக்கோ...' என்று என்னை மோகன் பக்கமாக தள்ள, நான் இப்போது பக்கத்தில் நடந்த மோகன் மீது மோதுவ்து மேல் சாய, மோகன் என்னை டக்கென்று பிடிக்க நான் அவரது அணைப்பில் இருப்பதைப் போலவே உணர்ந்தேன். முதல் முறையாக மோகனின் ஸ்பரிசம் எனக்கு கிளிக்கிளுப்பை தந்தது. அவருக்கும் என்னை முதல் முதலாக தொட்டதால் மிகுந்த கிளர்ச்சியை உண்டாகி இருக்க வேண்டும். என்னை அனைத்தபடியே நின்று விட்டார். தற்செயலாக என்னை அணைக்க நேர்ந்தாலும் அந்த வாய்ப்பை விடாமல் என்னை மேலும் தன்னை நோக்கி இறுக்கி அணைக்க என் முலைகள் அவர் மார்பில் பட்டு அமுங்கியது. அப்படியே இறுக்கி அணைத்தபடி என் முகத்தை நிமிர்த்தி நெற்றி கன்னங்களில் முத்தமிட்டு கடைசியாக என் உதட்டை கவ்விப் பிடித்தார். இரண்டு புறங்களிலும் மரங்களும் செடிகளும் வளர்ந்து நிற்க அது ஒரு குறுகிய பாதையாக இருந்ததால் நிறைய தனிமையான இடம் போலவே இருக்க நாங்கள் கட்டி அனைத்து முத்தமிட்டு கொண்டு சல்லாபிக்க ஏற்ற இடமாக இருந்தது. எங்களை அப்படியே விட்டு விட்டு சிவகுமார் கொஞ்சம் முன்னால் போய் நின்றார். மோகன் என்னை கட்டிபி பிடித்து முத்தமிட்டுக் கொண்டிருக்க இடுப்புக்குக் கீழே என்னுடைய பெண்ணுறுப்பை அவரது தடி முட்டிக் கொண்டிருந்தது. அவரும் பேன்ட் போடாமல் ட்ராக் ஸூட் அணிந்திருந்ததால் அந்த இடியை என்னால் தெளிவாக உணர முடிந்தது. எனக்குமே அவரது அணைப்பு கிளர்ச்சியை உண்டாக்கியதால் நானும் அவரை இறுக்கி அனைத்து அவரது உதடுகளை பதிலுக்கு கவ்வி சுவைத்தேன். என்னுடைய ஒத்துழைப்பை கண்டு அவரும் சற்று முரட்டுத் தனமாக என் வாய்க்குள் நாக்கை விட்டு துழாவ அப்படியே கொஞ்ச நேரம் வாயோடு வாய் வைத்து உறிஞ்சி விளையாடிக் கொண்டு நின்றோம். சிவகுமார் எங்களைப் பார்த்து 'வாங்க...அங்க போய் வச்சுக்கலாமே...' என்று சத்தம் கொடுக்க நாங்கள் இருவரும் விலகி வாயை துடைத்த்க் கொண்டு அவரைப் பார்த்து நடக்க, 'என்ன மோகன்... என் ஏஞ்சல் அப்படி... உனக்கு பிடிச்சுருக்கா..?' 'என்ன அப்படி கேட்டுட்டா... ஏஞ்சல்னா ஏஞ்ஜல்தான்.....' 'அப்புறம் நீ என்னவோ சொன்னியே... அப்படி என்ன உலகத்துல இல்லாத பிகரை பாத்திருக்கானான்னு.....' 'சொன்னேன்தான்.... ஆனா இந்த மாதிரி இருப்பாங்கன்னு நான் எதிர் பார்க்கலையே...' 'இப்பவாவது ஒத்துகிட்டயே...' 'நானாவது ஒத்துக்கிட்டேன்... நீ தான் ஓத்துக்கிட்டயே...?' என்று மொக்கையாக ஜோக்கடிக்க, ஆனாலும் அது நாங்கள் இருந்த சூழ்நிலைக்கு ஏற்றவாறு இருக்க, அவர்கள் இருவரும் சத்தமாக சிரிக்க நான் குனிந்து கொண்டே சிரித்தேன். சிரித்து தூரம் நடந்ததும் ஆறு போலவும் இல்லாமல் ஓடை போலவும் இல்லாமல் ஒரு நீரோடை கண்ணில் பட்டது. இன்னும் கொஞ்சம் அருகில் போக நல்ல தெளிந்த அவ்வளவாக ஆழமில்லாத ஒரு நீரோடை அடர்ந்த மரங்களுக்கு நடுவே ஓடிக் கொண்டிருந்தது. அந்த நீரோடைக்கு இறங்கும் பாதையில் ஒரு மோட்டார் சைக்கிள் நிற்க அங்கே ஆட்கள் இருப்பார்கள் என்று எதிர்பார்த்து சுற்று முற்றும் பார்த்துக் கொண்டே இறங்க முற்பட்டோம். ஏறக்குறைய பத்தடிக்கு மேல் செங்குத்தாக இறங்குவது போல இருந்த பாதை சற்று கரடு முரடாக இருந்ததால் ஒருவர் கையை ஒருவர் பிடித்தபடி மெதுவாக இறங்கினோம். கீழே போனவுடன்தான் தெரிந்தது... அங்கே வலதுபுறமாக இருந்த பெரிய பாறைக்கருகில் ஒரு இளம் ஜோடி இடுப்பளவு தண்ணீரில் குளித்துக் கொண்டிருப்பது. மேலிருந்து பார்க்கும் போது அவர்கள் எங்கள் பார்வைக்கு தெரிய வில்லை... இப்போது அவர்களும் எங்களைப் பார்த்து கொஞ்சம் பதற்றத்துடன் விலகி நின்றார்கள். அந்த ஆண் ஒரு ஜட்டி மட்டும் போட்டிருக்க அந்த பெண் வெள்ளை நிறத்தில் பெட்டிக்கோட் அணிந்திருந்தாள். நன்றாக நனைந்திருந்ததால் அவளுடைய அங்க வளைவுகள் நன்றாகவே தெரிந்தது. அவர்களைப் பார்த்தால் கணவன் மனைவி போல் தெரிந்தது. எங்களைப் பார்த்தவுடன் சற்று பதட்டமாகி நின்றவர்கள் என்னையும் சிவகுமாரையும் மோகனையும் மாறி மாறி பார்த்தார்கள். இங்கே யாரும் அவ்வளவாக வர மாட்டார்கள் போலும். அந்த இளம் ஜோடியைத் தவிர வேறு யாருமில்லை... இந்த இடத்திற்கு இவர்கள் எப்படி பயமில்லாமல் தனியாக வந்து குளித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்று எனக்கு மனதுக்குள்ளே ஆச்சரியமாக இருந்தது. எங்களை கொஞ்ச நேரம் அந்த மாதிரி பார்த்தவர்கள் இப்போது கொஞ்சம் நேரம் நார்மலாகி விட்டதைப் போல தெரிந்தது. ஒருவேளை நான் அணிந்திருந்த அளவு குறைச்சலான உடை நாங்கள் எதற்காக வந்திருக்கிறோம் என்று அவர்களுக்கு புரிந்திருக்கும் போலும். மோகன்தான் அந்த ஆணிடம் பேச்சு கொடுத்தார். அவர்கள் இருவரும் அங்கே பக்கத்து கிராமத்தில் இருந்து வந்திருப்பதாகவும் இங்கே எப்போதும் ஆள் அரவம் இருக்காது என்பதால் ப்ரீயாக குளிக்கலாம் என்பதால் இங்கு வந்ததாகவும் சொன்னார். அவர்கள் மலையாளிகள் என்றறிந்து மோகன் அவர்களிடம் மலையாளத்திலேயே பேசினார். கொஞ்ச நேரம் பேச்சு கொடுத்தது அவர்களும் நாங்களும் ஸ்நேகமாக புன்னகைத்துக் கொண்டு தண்ணீரில் இறங்கினோம். அந்த ஆண் நல்ல கலராக இருக்க அந்த பெண் சற்று மாநிறமாக இருந்தாலும் நல்ல முகவெட்டுடன் பார்ப்பதற்கு களையாக இருந்தாள். அவள் போட்டிருந்த அந்த பெட்டி கோட் தண்ணீரில் நனைந்து நான் அனைந்திருந்த ட்-ஷர்ட்டை விட கவர்ச்சியாக தெரிந்தது. இப்போது அவர்கள் மீண்டும் தண்ணீரில் மூழ்கி குளிக்கத் தொடங்கியதும் மோகன் என்னைப் பார்த்து கேட்டார்... 'என்ன ஜாஸ்மின்... நாமும் ஒரு குளியல் போட்டுட்டுப் போலாமா...?' 'குளிக்கவா... வேற டவல் எதுவும் கொண்டு வரலையே...?' 'நான் கொண்டு வந்திருக்கேன்...இந்தாங்க...ரெண்டு டவல் இருக்கு...' என்று அவர் எடுத்து வந்த பேக்கை காட்ட, சிவக்குமாரும் குளிக்கலாம் என்று சொல்ல, மோகன் என்னிடம் ஒரு டவலை எடுத்து தந்தார். இரண்டு ஆண்களுடன் நான் மிகவும் நெருக்கமாக நின்று பேசுவதை குளித்தபடியே அவர்கள் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, மோகன் அந்த ஆணிடம் நாங்களும் அங்கே வந்து குளிக்கலாமா என்று கேட்டார். இங்கே நிறைய இடம் இருக்கு தாராளமாக வாங்க என்று அவர் சொல்ல சிவகுமாரும் மோகனும் உடைகளை அவிழ்த்து ஜட்டியோடு நிற்க நான் மார்புக்கு மேலே டவலைக் கட்டிக் கொண்டு ஷார்ட்சையும் -ட்-ஷர்ட்டையும் அவிழ்த்து விட்டு தண்ணீரில் இறங்க, மோகனும் சிவக்குமாரும் என்னை இரு புறத்திலும் இருந்து தொலைப் பிடித்தபடி அவர்கள் குளித்துக் கொண்டிருந்த இடம் நோக்கி சென்றோம். நான் கட்டியிருந்த அந்த காட்டன் டவல் லாட்ஜில் இருந்த டர்க்கி டவல் போல் இல்லாமல் பிரவுன் நிறத்தில் மெல்லிசாக இருந்தது. சிவக்குமாரும் மோகனும் அணிந்திருந்த ஜட்டியை அவர்கள் தடி முட்டிக் கொண்டு நின்றது. அதை அவர்களும் கவனிக்காமலில்லை. அவர்கள் எதற்காக வந்திருக்கிறார்கள் என்பது எங்களுக்கும் நாங்கள் எதற்காக வந்திருக்கிறோம் என்பது அவர்களுக்கும் புரிந்து விட்ட படியால் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து தயங்குவதில் அர்த்தமில்லை என்றுணர்ந்து அங்கு ஒரு கும்மாளத்திற்கு தயாரானோம். நாங்கள் மூன்றுபேரும் அவர்கள் அருகில் போனதும் சிவகுமார் என்னை பிடித்து தண்ணீரில் தள்ளினார். அவர் என்னை தள்ளியதும் நான் தண்ணீரில் மூழ்கி எழுந்தேன். அப்படி மூழ்கி எழுந்த வேகத்தில் நான் கட்டியிருந்த டவல் ஆவிழ்ந்து விழ நான் அதை பிடிக்க இரு கைகளையும் உயர்த்த அந்த டவல் முழுவதுமாக முன்புறத்தில் இருந்து விலகி என் இரு கைகளிலும் தொங்கிக் கொண்டிருந்தது.

அந்த இளம் ஜோடியை பார்த்தபடி நான் நின்றதால் என் முன்னழகை அவர்கள் இருவரும் நன்றாக பார்க்க முடிந்தது. எனக்கு பெண்ணுக்கே உரிய நாணம் உள்ளுக்குள் எழ, இரு கைகளையும் மார்பின் குறுக்காக வைத்து மறைக்க எத்தனிக்க, கீழே எவ்வித மறைப்பும் இல்லாதிருப்பதை உணர்ந்து தலைக்கு மேல் வெள்ளம் போயாச்சு என்ற நிலையில் நான் மார்புகளின் குறுக்கே வைத்திருந்த கைகளை எடுத்து கைகளில் கிடந்த நனைந்து போன அந்த டவலை நானே எடுத்து சிவகுமார் மேல் வீசினேன். இப்போது நான் முழு நிர்வாணமாக நான்கு பேருக்குமிடையே நிற்க சிவக்குமாரும் மோகனும் 'ஹோ...'வென்று சந்தோஷக் கூச்சலிட, அந்த ஆணும் பெண்ணும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து சிரித்துக் கொண்டார்கள். இப்போது அவர்களுக்கும் முற்றிலுமாக தயக்கம் மறைய அந்த பெண்ணின் பெட்டிக் கோட்டை தலை வழியாக அந்த ஆண் உருவி எடுத்தான். இப்போது அந்தப் பெண்ணும் என்னை போலவே நிர்வாணமாக, இதற்காகவே காத்திருந்ததைப் போல அந்த ஆணும் தனது ஜட்டியை கழட்டிப் போட்டு நிர்வாணமானான். இடுப்பு வரைதான் ஆழம் இருந்ததால் அவனுடைய சுன்னி தண்ணீரின் மேற்பரப்பில் பாடும் படாமலும் தெரிந்தது. சும்மா சொல்லக் கூடாது..... அவனுடையதும் நல்ல பருமனாகவும் நீளமாகவும் இருந்தது. எங்கள் ஐந்து பேருக்கும் இடையில் இப்போது எவ்வித கூச்சமோ வெட்கமோ இல்லாதிருந்தது. அவன் அந்த பெண்ணை எங்கள் முன்பே கட்டி அனைத்து அவளுடைய பின்புறத்தை கிள்ளி தடவி கொடுக்க, இங்கே சிவக்குமாரும் மோகனும் தங்களது ஜட்டியை அவிழ்த்து போட, எனக்கு எப்போதோ பார்த்த ஒரு ஆங்கிலப் சினிமாவின் காட்சி நினைவுக்கு வந்தது. அந்தப் படத்தில் ஒரு அடர்ந்த காட்டில் இந்த மாதிரிதான் எவ்வித உடையுமின்றி கூட்டமாக மலைவாசிகள் நின்று கொண்டிருப்பார்கள். மோகனுடைய சுன்னியைப் பார்த்ததும் எனக்கு என்னை அறியாமலேயே போதை ஊற்றெடுத்து. காரணம் அவருடைய சுன்னி சிவகுமாருடையத்தை விடவும் அந்த ஆணை விடவும் மிகவும் தடிமனாகவும் நீளமாகவும் இருந்தது. அது மட்டுமல்லாமல் அவருடைய தேகக்கட்டு பார்க்கவே மிகவும் கம்பீரமாக இருந்தது. தொடர்ந்து உடற்பயிற்சி செய்யும் ஆண் அழகனைப் போலிருந்தார். அதை நினைத்து நான் மனததுக்குள்ளே சிரித்துக் கொண்டிருக்க, சிவகுமாரும் மோகனும் எண்ணிரு புறங்களிலும் நின்றபடி என் முலைகளை ஆளுக்கொன்றாய் பிடித்து கசக்கி கொண்டும் மற்றொரு கையால் ஒருவர் என் பெண்ணுறுப்பில் நோண்ட, மற்றொருவர் என் புட்டங்களை தடவினார். அந்த ஜோடியும் இப்போது எங்களைப்போலவே சல்லாபத்தில் திளைக்கத் தொடங்கினார்கள். எனக்கும் இரண்டு பேருடைய கை வேலையால் உணர்ச்சியேற என் இரு கைகளாலும் இரண்டு பேருடைய சுன்னியை பிடித்தேன்.

மல்லிகை என்றும் மணக்கும் 17

அவர் என்னுறுப்பில் முத்தமிட்டதும் எனக்கும் சுர்ரென்று உடம்பில் உணர்ச்சி ஏற என்னை அறியாமல் நான் என் கால்களை மேலும் விரித்துக் கொடுத்தேன். என் வயிற்றில் கை வைத்து மேலும் என்னை நன்றாக சாய்ந்திருக்க வைத்து அவர் நாக்கை உள்ளே விட்டு சுழற்ற நான் என் கண்களை மூடி அதை ரசித்து அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தேன். என்னை போலவே அவருக்கும் வாய் வேலையில் நல்ல ஆர்வம் இருக்கும் போல.... வெகுநேரம் எனக்குள் ஆழம் பார்ப்பது போல அவர் தனது நாக்கை முடிந்த மட்டும் உள்ளே நுழைத்து சுழற்றியும் உறிஞ்சியும் விளையாடிக் கொண்டிருக்க எனக்கு இரண்டு முறை ஆர்கஸம் ஏற்பட்டு அதன் பயனாய் அவர் முகம் முழுக்க நனைந்து ஈரமானது. அவருக்கு வாய் வலிக்க மட்டும் உறிஞ்சி விட்டு அதிலிருந்து நாக்கை வெளியே எடுத்து என்னுறுப்பின் இரண்டு புறத்து இதழ்களையும் மொத்தமாக பிடித்து கடித்தார். நான்...'ஆ....ஆ...' என்று மெதுவாக கதி விட்டேன். அதற்கு அவர் என்னைப் பார்த்து சிரித்தபடி எழுந்து என்னை அப்படியே திருப்பி நீள வாட்டமாக படுக்க வைத்து என் மேல் படர்ந்தார்.

என் பென்னுறுப்பில் இருந்து வெளியேறிய நீர் அவர் முகம் முழுக்க பரவி ஈரமாக இருந்தது. அந்த முகத்துடனே என் மீது படர்ந்து என் கால்களை விரித்து அவருடைய சுன்னியை என்னுள் நுழைத்து இயங்க நானும் அவர் முதுகை என் கைகளால் சுற்றி இறுக்கிப் பிடிக்க அவருடைய இயக்கம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வேகமெடுத்தது. ரயிலின் ஓட்டத்தில் இருந்த தாலாட்டு மாதிரியான ஆட்டமும் அவருடைய வேகமான இடிப்பும் சேர்ந்து மிகவும் ரம்மியமான அனுபவத்தைத் தந்தது. இந்த சூழ்நிலை எனக்கு மேலும் கிளர்ச்சியை உண்டாக்க நான் என் இரு கால்களையும் அவர் இடுப்பை சுற்றி போட்டுக் கொண்டேன். இவரும் பரவாயில்லை.....என் கணவர் போலவே நல்ல நேரமெடுத்து இயங்கிக் கொண்டிருந்தார். இவருடைய சுன்னியும் என் கணவருடையதைப் போல சரியான அளவில் இருந்தது. ஏழெட்டு நிமிடங்களுக்குப் பிறகு என் இரு புறத்திலும் ஊன்றி இருந்த கைகளை எடுத்து என்னுடைய இரண்டு முலைகளின் மீது வைத்து பிய்த்து எடுப்பதை போல மேல் நோக்கி முகத்தை ஏந்திய வாரு என்னுள் அவருடைய நீரைப் பாய்ச்சினார். அந்த நீரின் சூடு எனக்குள்ளே இறங்க அவர் இடுப்பைச் சுற்றி போட்டிருந்த என் காலாக்கல் என்னை அறியாமலேயே அவரை இருக்கின. அப்படியே இரண்டு நிமிடத்துக்கு மேல் இருவரும் படுத்திருந்தது பின்னர் ஆசுவாசப் படுத்திக் கொண்டு என் மேலிருந்து அவர் எழுந்தார். அவர் எழுந்து நின்றவுடன் நான் அப்படியே படுத்த நிலையில் தலையை திருப்பி அவர் சுன்னியைப் பார்க்க அந்த நைட் லாம்பின் மெல்லிய வெளிச்சத்தில் அது ஈரத்தில் பளபளவென்று தெரிந்தது. என்னை ஒரு திருப்தியான புன்னகையோடு பார்த்து கொண்டே என் தலைப்பக்கத்தில் இரண்டு ஜன்னல்களுக்கும் இடையே தாழ்வாக இருந்த வாஷ் பேசினில் குனிந்து நின்று சுன்னியை கழுவினார். இப்போது நானும் எழுந்து உட்கார்ந்து அவரிடம் 'முகத்தை நல்லா கழுவுங்க...' என்று சொல்ல, முகத்தையும் நன்றாக கழுவி எனக்கு வழி விட, நான் எழுந்து போய் அதே வாஷ் பேசினில் வாய் கொப்பளித்து கால்களை விரித்து நின்று கழுவி கொண்டேன். கப்போர்ட்டில் இருந்து இரண்டு டர்க்கி டவல்களை எடுத்து அவைதம் ஒன்றை கொடுத்து விட்டு மற்றொரு டவலால் நான் நன்றாக துடைத்துக் கொண்டேன். இருவரும் ட்ரெஸ் போட்டுக் கொண்டு நெருக்கமாக உட்கார்ந்து கொஞ்ச நேரம் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போதே அடுத்து ஸ்டேஷன் நெருங்கி விட்டதென்றும் என்னை உறங்கி ரெஸ்ட் எடுக்கவும் கூறி அவர் எழுந்து சென்றார். நான் கதவை இழுத்து அடைத்து லாக் செய்து விட்டு நல்ல அகலமான அந்த பெர்த்தில் உட்கார்ந்து அப்படியே படுத்துக் கொண்டேன். எனக்கு இப்போதுதான் குளிர் உரைத்தது. இவ்வளவு நேரம் தற்செயலாகக் கிடைத்த அந்த வாய்ப்பில் லயித்திருந்ததால் கேபினுள் ஓடிக் கொண்டிருந்த ஏஸியின் குளிர்ச்சி எனக்கு இது வரை உணர முடியாமல் போயிற்று. குளிர் உறைத்தால் கம்பளியை எடுத்து மூடிக் கொண்டு கண்னயர்ந்தேன். அதிகாலை நான்கு மணி அளவில் கதவு தட்டப்படும் சப்தம் கேட்டு விழித்தேன். TTR தான் வந்திருப்பார் என்று எண்ணி கதவைத் திறக்க நான் நினைத்த மாதிர்யே அவர்தான் நின்று கொண்டிருந்தார். நான் கதவை திறந்தவுடன் உரிமையோடு உள்ளே வந்து அவராகவே திரும்பி கதவை அடைத்து தாளிட்டார். 'நல்லா உறங்குனீங்களா... இன்னும் ஒரு மணி நேரம்தான் நீங்க இந்த ட்ரைன்ல இருப்பீங்க...அதுதான் கொஞ்ச நேரம் உங்க கிட்ட பேசிகிட்டு இருக்கலாம்னு வந்தேன்.. உங்களுக்கு ஒன்னும் இடைஞ்சல் இல்லையே...?' என்று கேட்க....... 'நல்ல உறக்கத்தில் இருந்து எழுப்பிட்டு கேக்குறத்தைப் பார்' என்று மனசுக்குள் திட்டிய படி.... 'இல்லை... அதெல்லாம் ஒன்றும் இல்லை... ' என்று சொல்லி விட்டு வாஷ் பேசினில் முகம் கழுவி துடைத்த படி சீட்டில் உட்கார்ந்தேன். 'ரொம்ப டயர்டா இருக்கீங்களா....?' 'அப்படி எல்லாம் இல்லை... கொஞ்ச நேரம் உறங்கிட்டேன்ல... அதான்...ஒரு மாதிரி இருக்கு....' 'இனிமேல் இந்த மாதிரி வருவீங்களா...?' 'இல்லை....இப்படி அடிக்கடி எல்லாம் வரதில்லை...எப்பவாவது தான்...' 'அப்படின்னா உங்களை பாக்க முடியாதா....?' எனக்கு இப்போது உரக்க கலக்கம் மறைந்து விட்டது. 'அதுதான் இப்போ நல்லா பாத்துட்டீங்களே..' 'அதனாலதான் கேட்டேன்.. ' 'இல்லை... நாளை மறுநாள் இதே ட்ரைன்ல திரும்பி வருவேன்....' 'நாளை மறுநாளா. நான் அன்னைக்கு டூட்டியில் இருக்க மாட்டேனே....' என்று சொல்லி என் அருகில் நெருங்கி உட்கார்ந்து என்னை அனைத்துக் கொண்டார்... அதிகாலை நேரம்...அதுவும் நல்ல குளிர்ந்த சூழ்நிலையில் அவர் அப்படி என்னை அனைத்தது எனக்குப் பிடித்து போக, நானும் அவர் தொழில் சாய்ந்து கொண்டேன். அப்படி அனைத்த நிலையிலேயே ஒரு கையை என் சுடிதாருக்கு மேல்புறமாக உள்ளே விட்டு ஒரு முலையை பிடித்து அழுத்தினார். ---------- அவர் சுடிதாருக்குள் கை விட்டு அமுக்குவதற்கு வசதியாக நான் அவர் மேல் நன்றாக சாய்ந்து கொடுக்க இரண்டு முலைகளையும் மாறி மாறி அமுக்கி விட்டார். அந்த சுகத்தை அனுபவித்துக் கொண்டே நான் அவன் பேன்ட் ஜிப்பில் கை வைத்து அதை இறக்கி உள்ளே கை விட்டு அவர் சுன்னியைப் பிடித்து வெளியே எடுத்தேன். அதை வெளியே எடுத்து உருவி விட்டு அதை நோக்கி குனிந்தேன். அதற்கு வாகாக அவர் என் மாப்பிலிருந்து கையை எடுக்க நான் அதி வாய் வைத்து சப்பி விட்டேன். கொஞ்ச நேரம் சப்பி விட்டதும் அவர் என்னை விட்டு விலகி எழுந்து என்னை எழ வைத்து சுடிதாரை கழட்டச் சொல்ல நானும் மறுக்காமல் சுடிதாரையும் கீழே இருந்த பேண்டையும் கழட்ட அவரும் தனது பேண்டையும் ஜட்டியையும் கழட்டி என்னை சீட்டில் படுக்க வைத்து என் ஜட்டியை உருவி போட்டு என் மேல் படர்ந்து அவர் சுன்னியை என்னுள்ளே விட்டு இடிக்கத் தொடங்கினார். நான் அவர் இடிகளை வாங்கி கொண்டே, 'என்ன... இவ்வளவு அவசரம்....?' என்று கேட்க, 'இன்னும் கொஞ்ச நேர்ததான் இருக்கு... அதான்....' என்று சொல்லி இடியை வேகப்படுத்தினார். இந்த முறை கொஞ்சம் கூடுதலான நேரமெடுத்து என்னுள்ளே நீரைப் பாய்ச்சி எழுந்தார். 'என்ன... இப்போது திருப்தியா...?' 'ம்ம்.. இது போதும்... இப்போ விட்டால் உங்களை இனி பார்க்க முடியாதே...அதுதான்...' 'அதுதான் இவ்வளவு அவசரமா....?' 'ஆமாம். இந்த மாதிரி அழகியை சாதாரணமா செய்யும் வாய்ப்பு எப்போதும் கிடைக்குமா என்ன...?' 'சும்மா ஐஸ் வைக்காதீங்க...' 'இல்லை உண்மையாத்தான் சொல்றேன்... நீங்க உண்மையிலேயே ரொம்ப அழகு...' என்று சர்டிபிகேட் கொடுத்து கொண்டு திரும்பவும் கட்டிப்பிடித்து இறுக்கினார். பிறகு இருவரும் ட்ரெஸ்ஸை போட்டுக் கொண்டிருக்கும் போதே எனக்கு போன் வந்தது. எடுத்து பார்க்க, சிவகுமார்தான் கூப்பிட்டார். போனை ஆண் செய்து நான் 'ஹலோ..' என்றதும் மறுமுனையில் 'குட் மார்னிங் ஜாஸ்மின்... நான் ஸ்டேஷனுக்கு வெளியேதான் வெயிட் பண்றேன்... இன்னும் கால் மணி நேரத்தில் உங்க ட்ரைன் இங்க வந்திடும்.. நான் உள்ளே வரவா... இல்லை நீங்களே ஸ்டேஷன் வாசலுக்கு வந்துருவீங்களா...?' 'இல்லை... நானே வந்திடறேன்... ' என்று சொல்லி போனை அணைக்க, TTR என்னிடம் எனது போன் நம்பரை கேட்டார்... நான் அதற்கு சம்மதிக்காமல் 'வேண்டாமே ப்ளீஸ்.... நம்ம சந்திப்பு இத்தோடு போதும்... போன் எல்லாம் வேண்டாம்... எனக்கும் சரி... உங்களுக்கும் சரி... ஃபேமிலி இருக்கு... ப்ளீஸ்...' என்று சொல்ல, அவரும் வேறு வழியில்லாமல் சரி என்று தலையாட்டி என்னிடம் பை சொல்லி கதவை திறந்து வைத்து சீட்டில் இருந்து கொண்டார். நான் என்னை ரெடியாக்கி பேக்கை எடுத்துக் கொண்டு இறங்குவதற்கு தயாராக இருந்தேன். வண்டி ஸ்டேஷனுக்குள் நுழைந்து கொண்டிருந்தது. நான் என் பேக்கை எடுத்துக் கொண்டு கேபினிலிருந்து வெளியே வந்து வாசலை நோக்கிப் போனேன். வாசல் படியின் அருகில் கொஞ்சம் அகன்ற இடம் இருந்ததால் நான் அங்கே ஒதுங்கி நின்றேன். TTR அங்கே எனக்காக காத்து நிற்பது தெரிந்தது. என்னை பார்த்து சிரிக்க நானும் பதிலுக்கு சிரித்தேன். வண்டி வேகம் குறைந்து நிற்க என் பேக்கை வாங்கி எனக்கு முன்பாக இறங்கி நான் இறங்குவதற்கு கை கொடுத்து இறக்கி விட்டு பேக்கை என்னிடம் தந்து பிரியா விடை கொடுத்தார். நானும் பதிலுக்கு கண்களால் விடை கொடுத்து ஸ்டேஷன் வாசலை நோக்கி நடந்தேன். வீட்டிலிருந்து கிளம்பி ஒரு இரவுக்குள் இரண்டு முறை ஒரு அன்னியருடன் உறவு கொண்டாயிற்று. இன்னும் இரண்டு நாள்களுக்குள் சிவகுமாருடன் எத்தனை முறை உறவு கொள்ள வேண்டியிருக்குமோ தெரியவில்லை...என்று மனதுக்குள் சிந்தனை ஓட, கூடவே நாமும் ஒரு விலைமாதைப் போலாகிறோமோ என்று ஒரு சின்ன வேதனையும் எழுந்தது. நானும் என் கணவரும் வித விதமாக செக்ஸை அனுபவிக்க ஆசைப்படுகிறோம் என்பது உண்மைதான். ஆனால் அதற்காக இந்த மாதிரி செக்ஸுக்குகாக ஓர் ஆண்மகனைப் ஊர் விட்டு ஊர் வர வேண்டுமா..? என்றெல்லாம் சிந்தித்தபடி வாசலுக்கு வந்தேன். அங்கே வாசல் அருகிலேயே சிவகுமார் நின்று கொண்டிருந்தார். அன்று பார்த்ததை போலில்லாமல் மேலே டீ-ஷர்ட்டும் கீழே ட்ராக் சூட்டும் அணிந்திருந்தார்.

சரிதான்... இங்கிருந்து என்னை கூடிப்போய் ட்ரெஸ் இல்லாமல்தான் என்னை உருட்டி எடுக்கப் போகிறார்.... அதற்கு இந்த ட்ரெஸ் போதாதா என்ன...? என்னைப் பார்த்தவுடன் முகத்தில் சிரிப்புடன் கைதூக்கி அசைக்க நானும் அவரை நோக்கி கை அசைத்துக் கொண்டே அவர் அருகில் போனேன். 'என்ன....ட்ரைன் பிரயாணம் எப்படி இருந்தது?' என்று உரிமையுடன் மனைவியிடம் கேட்பது மாதிரி கேட்டார். 'ம்ம்... நல்லா இருந்தது....' என்று சொல்லி புன்னைகைக்க, 'வாங்க... முதல்ல நீங்க ஃப்ரஷ் ஆகுங்க.. டீ குடிக்கிறீங்களா...? 'ம்ம்... கண்டிப்பா டீ வேணும்...' என்று சொல்ல எதிரில் இருந்த ஒரு காஃபி ஷாப்புக்கு கூட்டிச் சென்று டீ ஆர்டர் செய்து விட்டு எனக்கெதிரில் அமர்ந்து என் முகத்தை பார்த்து, 'கொஞ்சம் டயர்டா தெரியரீங்களே ஜாஸ்மின்... என்ன... ட்ரைன் பிரயாணம் ஒத்துக்கலையா...?' 'அப்படி எல்லாம் இல்லை.... குளிச்சா சரியாப் போய்டும்....' எனக்குத்தானே தெரியும்... நைட் ரெண்டு ஷிப்ட் எடுத்தால் டயர்டா இருக்காம என்ன செய்யும்...? காஃபி குடித்துக் கொண்டிருக்கும் போதே அவர் என்னிடம் ஒரு சின்ன பாக்ஸ் மாதிரி ஒன்றை தந்தார். நான் அதை என்னவென்று கண்ணால் கேட்க, 'காஃபி குடிச்சிட்டு இங்க பக்கத்துலேயே உங்களுக்கு ஒரு ரூம் ரிசர்வ் பண்ணி வச்சிருக்கேன். நீங்க அங்கே போய் நல்லா குளிச்சு ரெஸ்ட் எடுங்க... நான் ஒரு ரெண்டு மணி நேரத்துல வந்து உங்களை பிக்கப் பண்ணிக்கிறேன்.. இது ஒரு பாரின் இம்போர்டெட் லோஷன். ரொம்ப காஸ்ட்லியான லோஷன். நீங்க குளிக்கப் போறதுக்கு ஒரு கால் மணி நேரத்துக்கு முன்னாடி இந்த லோஷனை உடம்பு முழுக்க அப்ளை பண்ணிகிட்டு அப்புறமா குளிங்க.. அப்புறம் உங்களுக்கே தெரியும் இதோட அருமை' 'அப்படின்னா நீங்க என்னை இங்கே தனியா விட்டுட்டு போகப் போறீங்களா...?' 'பயப்படாதீங்க.... எனக்கு தெரிஞ்ச லாட்ஜுதான்.. ரொம்ப பாதுகாப்பான இடம்தான். நான் உங்களை அங்கே விட்டுட்டு என் வீடு வரை போய்ட்டு ப்ரெஷ்ஸ்ஸாகி வந்துடறேன்....' நான் மனசில்லாமல் தலையாட்ட காஃபி குடித்து முடித்திருந்தோம். இருவரும் எழுந்து வெளியே வந்து அவர் காருக்கு வந்து ஏறி ஒரு மூன்று நிமிட பயணத்தில் ஒரு பெரிய லாட்ஜுக்குள் நுழைந்தது. இருவரும் இறங்கி உள்ளே போனோம். சிவக்குமாரை பார்த்துவுடன் அங்கிருந்த ரிசப்சன் சிப்பந்தி எழுந்து வணக்கம் சொல்லிக் கொண்டே எங்களைப் பார்த்து வர, பதிலுக்கு இவரும் வணக்கம் சொல்லி 'இவங்கதான் நான் சொன்ன எங்க ஆஃபீஸ் ஆடிட்டர். ரூம் ரெடியா இருக்கா...?' என்னைப் பார்த்து மிகுந்த மரியாதையுடன் வணக்கம் மேடம் என்று சொல்லி விட்டி அவரைப் பார்த்து 'ஆமா ஸார்... ரெடியா இருக்கு....' என்று சொல்லிக் கொண்டு ரூம் பாயைக் கூப்பிட்டு ரூம் சாவியை எடுத்துக் கொடுத்து என் பேக்கை வாங்க சொல்லி எங்களோடு அனுப்ப லிஃப்ட் ஏறிச் சென்று மூன்றாவது ப்ளோரில் இருந்த ஒரு ரூமை திறந்து பேக்கை கொண்டு போய் உள்ளே வைத்து சிவக்குமாரிடம் டிப்ஸ் வாங்கி கொண்டு அந்த ரூம் பாய் வெளியே போக சிவகுமார் கதவின் அருகில் சென்று நின்று என்னை நோக்கி திரும்பி 'ஓகே .. ஜாஸ்மின்... நான் கிளம்புகிறேன்.. இப்போ மணி ஆறேகால். சரியா 8 மணிக்கு நான் வந்திருவேன். நீங்க ரெடியா இருங்க... உங்களுக்கு இந்த டைம் போதுமா... இல்லை கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுக்கனுமா....?' 'இல்லை நான் ரெடியா இருப்பேன் ட்ரைன்ல நல்லா தூங்கிட்டுதான் வந்தேன்...' 'அப்படின்னா சரி... நான் கிளம்புறேன்... பை...' என்று சொல்லி விட்டு வெளியே சென்றார். அவர் போனவுடன் நான் கதவை லாக் செய்து விட்டு ரூமை சுற்றி நோட்டம் விட்டேன். மிகவும் விஸ்தாரமான ரூம். ஒரு இரண்டு மணி நேரம் ரெஸ்ட் எடுப்பதற்கு ஏன் இத்தனை பெரிய ரூம்...? ம்ம்... எனக்காக என்ன வேண்டும்னாலும் செய்ய தயாராக இருக்கிறேன் என்று அவர் சொன்னது சரிதான் போலும்.... ஆனாலும் மனிதர் இப்போது எவ்வளவு ஜென்டிலாக நடந்து கொண்டார்...? என்னைப் பார்த்து ஒரு அசட்டுச் சிரிப்போ அல்லது ஒரு சீண்டலோ தொடுதலோ எதுவும் இல்லாமல் எவ்வளவு நாகரீகமாக நடந்து கொண்டார்...? அதுவும் நான் அவங்க அபீஸோட ஆடிட்டராமே நான்...? அதை நினைத்து எனக்குள்ளே சிரித்து கொண்டேன். இப்போ இவ்வளவு டீசன்டாக இருக்கிறார்... ஆனால் மூடு வந்தால் மட்டும் அந்த ஆட்டம் போடுகிறாரே....? கணவரும் பசங்களும் என்ன செய்து கொண்டிருப்பார்கள்?... என்ற ஞாபகம் வந்தது. இந்த நேரத்தில் பசங்க என்லுந்து இருக்க மாட்டார்கள். அப்புறமா பேசிக்கலாம் என்று தீர்மானித்து என் ட்ரெஸ்ஸை கழட்டி பேட்டில் போட்டு விட்டு அப்படியே நிர்வாணமாக படுத்தேன். நிறைய தடவை குடும்பத்தோடு லாட்ஜில் தங்கி இர்ந்தாலும் இந்த மாதிரி தனியாக யாரும் இல்லாமல் லாட்ஜில் தங்கி இருப்பது இதுதான் முதல் முறை. அந்த தனிமையே எனக்குள் ஒரு கிளர்ச்சியை உண்டு பண்ணியது. அப்படி படுத்துக் கொண்டே அவர் தாங்க லோஷனை எடுத்துப் பார்த்தேன். பாக்ஸை திறந்தவுடன் அதனுள் ஒரு அழகான பாட்டில் இருந்தது. அதன் மூடியை திறந்து முகர்ந்து பார்த்தேன். சும்மா சொல்லக் கூடாது.. இது வரை அறிந்திராத நல்ல ரம்மியமான மனம் மனத்தை மயக்கியது. எதற்காக இதை தந்து இருக்கிறார்....? நான் எழுந்து அருகே இருந்த ஆளுயர கண்ணாடிஇல் என்னைப் பார்த்தேன். உண்மையிலேயே நான் அழகுதான். செதுக்கி வைத்ததைப் போல இருந்த எனது அங்கங்கள் எனக்கே என்னைப் கண்ணாடியில் நிர்வாணமாக பார்த்தபோது மனதுக்குள் சின்ன கர்வம் எட்டிப்பார்த்தது. இந்த அழகினால்தானே என்னைப் பார்க்கும் சபலப்படுகிறார்கள் ... ஆனாலும் இந்த கர்வம் இப்படி தனியாக இருக்கும்போது எனக்குள் ஏற்படுகிறதே தவிர ஒருபோதும் எதிர்ப்படும் ஆண்களிடம் அந்த கர்வத்தை வெளிப்படுத்த நான் விரும்புவது இல்லை. அப்படி இருந்தால் அது ஒரு வகையில் என்னிடம் மயங்குவதற்கு மாறாக ஒரு கட்டத்தில் என்னிடத்தில் வெறுப்பை ஏற்படுத்தும் என்பது தெரிந்தே இருந்தது. கண்ணாடி முன் மீன்று கொஞ்ச நேரம் என் அழகை நானே ரசித்து விட்டு அந்த லோசனை எடுத்து கையில் ஊற்றி உடம்பு முழுவதும் முழுவதும் தேய்த்தேன். ஒரு இடம் கூட விடாமல் நன்றாக தேய்து முடித்தபோது அந்த பாட்டில் அரைவாசி காலியாகி இருந்தது. அந்த லோஷனுடைய வாசனை எனக்கு ஒரு புது விதமான இன்ப லாஹீரியை உண்டுபண்ணியது. மிகவும் ரம்மியமான மணம். ம்ம்.. நன்றாக தேடிப் பிடித்துதான் வாங்கி இருக்கிறார். கால் மணி நேரம் குளிக்கச் சொல்லி இருக்கிறார். ஆனால் எனக்கு அதை விட கூடுதலான நேரம் அப்படியே அந்த லோஷன் பரவி இருந்த வெற்றுடம்போடு பெட்டில் டவலை விரித்து அமர்ந்து கொண்டு டீவீயை ஆண் செய்து ஒவ்வொரு சேனலாக மாற்றி மாற்றிப் பார்த்து கொண்டிருந்தேன். இந்த மாதிரி ஒரு ரம்மியமான தனிமையான சூழ்நிலையை இதுவரை அனுபவித்தது இல்லை. இது ரொம்பவும் எனக்கு பிடித்திருந்தது. லோஷனின் அந்த ரம்மியமான வாசனையும் தனிமையும் எனக்குள் காம உணர்ச்சியை உண்டாக்கி கொண்டிருந்தது. ஏறக்குறைய அரைமணி நேரம் கழித்து கொண்டு வந்திருந்த டூத் பிரஷ், பேஸ்ட் இத்யாதிகளை எடுத்துக் கொண்டு பாத் ரூமுக்கு போய் நல்ல நேரமெடுத்து ரெடியாகி வெளியே வந்து என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்தபடி மணியைப் பார்த்தால் ஏழரைதான் ஆகி இருந்தது. பேக்கிலிருந்து மற்றொரு சுடிதாரை எடுத்து சற்று நேரம் கழித்து போட்டுக் கொள்ளலாம் என்று நினைத்து பேண்டீஸ் மற்றும் பிராவை மட்டும் போட்டுக் கொண்டு திரும்பவும் டீவீயை ஆன் செய்து பார்க்க உட்கார்ந்த போது இன்டர்காம் போன் ஒலிக்க அப்படியே எழுந்து ரிசீவரை எடுத்து 'ஹலோ...' என்று சொல்ல, ரிசப்ஷனில் பார்த்த சிப்பந்திதான் பேசினார். மார்னிங் டிஃபன் சாப்பிட என்ன வேண்டும் என்று கேட்க நானும் எதாவது சாப்பிட்டால் நன்றாயிருக்கும் என்று நினைத்து சிம்பிளாக ஆர்டர் சொன்னேன். 'ஓகே மேடம்... ஒரு பத்து நிமிஷத்தில் நானே கொண்டு வருகிறேன்...' அவரைப் பார்த்தால் ரிசப்ஷன் மேனேஜர் போலத்தான் தெரிந்தது. 'ஏன்.. ரூம் பாய்ஸ் இல்லையா....?' 'இருக்காங்க... ஸார் சொல்லி இருக்கார் மேடம்... நீங்க ரொம்ப முக்கியமான கஸ்ட்டுன்னு... அதுதான் வேறு யாரையும் அனுப்பாம நானே கொண்டு வாரேன்...' நானும் சரி என்று சொல்லி போனை வைத்தேன். டக்கென்று என் மனத்தில் ஒரு சின்ன கிளுகிளுப்பான யோசனை தோன்றியது. ஒரு வேலை இதுதான் என் அழகின் மேல் எனக்கிருந்த கர்வத்தின் உந்துதலா...? தெரியவில்லை. ஆனாலும் என் மனத்தில் உதித்த அந்த குறும்புத் தனமான ஐடியாவை செய்து பார்க்க என் மனம் என்னைத் தூண்டியது. அங்கிருந்த மற்றொரு டவலை எடுத்து உடலைச் சுற்றி கட்டிக் கொண்டு கண்ணாடியில் பார்த்தேன். என்னுடைய பாதி மார்பு நடுவில் கீழிறங்கும் இடைவெளியோடு தெரிந்தது. இரண்டு புறமும் நான் போட்டிருந்த ஊதாக் கலர் பிராவின் பட்டைகள் கவர்ச்சியாகத் தெரிந்தது. கீழே என் முட்டிக்கு மேல் ஒரு ஜாண் வரை ஏறி முழுதாகப் பார்த்தால் மிகவும் கவர்ச்சியாகத் தெரிந்தது. அப்படியே போய் கதவின் லாக்கை விடுவித்து சும்மா அடைத்து விட்டு மீண்டும் கண்ணாடிக்கு முன் வந்து ஈரமாயிருந்த தலை முடியை வாரி பின்னால் ஒரு கேஷுவலான ஜடை போட்டுக் கொண்டு நின்றேன். நான் எதிர் பார்த்தது போலவே, கதவு தட்டப் படும் ஓசை கேட்டு, இங்கிருந்தபடியே 'யாரு' என்று குரல் கொடுக்க ரிசப்ஷனில் இருந்தவர் 'டிஃபன்' என்று சப்தம் கொடுத்தபடி கதவை லேசாகத் திறந்து தலையை நீட்டி என்னைப் பார்க்க, நான் நின்ற கோலத்தைப் பார்த்து 'ஓ.. சாரி மேடம்... சாரி மேடம்...' என்று தலையை பின்னோக்கி இழுத்து கதவை அடைக்கப் போனார்.

நான் இங்கிருந்தே 'பரவாயில்லை....கொண்டு வாங்க....' என்று சப்தம் கொடுக்க, மீண்டும் கதவு திறந்தது. முன்னை விட கொஞ்சம் கூடுதலாக திறந்து 'உள்ளே வரலாமா மேடம்...?' என்று மிகவும் பணிவாகக் கேட்க, நான் 'உள்ள வாங்க....' என்று கூறிக் கொண்டு கதவை நோக்கி நான் இரண்டடி எடுத்து வைத்தேன். என்னிடம் இருந்து அனுமதி கிடைத்தவுடன் கதவை இன்னும் நன்றாக திறந்து வெளியே பார்த்து 'ம்ம்... உள்ளே கொண்டு போய் வை..' என்று அவர் சொல்ல இது என் பார்வையில் படாமல் இருந்த வேறொரு ரூம் பை போல இருந்த ஒரு பையன் இரண்டு கைகளாலும் ஒரு பெரிய பீங்கான் தட்டை வேறொரு பீங்கான் தட்டால் மூடி உள்ளே கொண்டு வந்தான். நான் இதை சற்றும் எதிர்பார்க்காததால் கொஞ்சம் தடுமாறிதான் போனேன். ஆனாலும் கதவைத் திறந்து இருவரும் உள்ளே வந்து விட்டதால் என்னால் ஒன்றும் செய்ய முடியாமல் அப்படியே நின்று விட்டேன். அந்த இருவருடைய பார்வையும் என்னை மேலிருந்து கால் வரை மேய்ந்து கொண்டிருக்க, மிகுந்த தடுமாற்றத்தோடு அந்த பையன் டிஃபன் தட்டை பெட்டின் அருகில் இருந்த மேஜையின் மேல் வைக்க கதவின் அருகிலேயே நின்று விட்ட அந்த ரிசப்சன் சிப்பந்தி மேலே அடியெடுத்து வைக்க மறந்து போய் என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.

மல்லிகை என்றும் மணக்கும் 16

இனி மல்லிகாவே அவளுடைய அனுபவத்தை நேரடியாக சொல்கிறாள்... : என் கணவர் என்னை விட்டு கீழே இறங்கியவுடன் ட்ரைன் நகரத்தொடங்கியது. என்னுடன் யாரும் இல்லாததால் கொண்டு வந்திருந்த 'சிநேகிதி' பத்திரிகையை எடுத்து விரித்து வைத்து படிக்க ஆரம்பித்தேன்.. ட்ரைன் கிளம்பி கொஞ்ச நேரம்தான் ஆகி இருந்ததால் நான் கதவை திறந்தே வைத்திருந்தேன். கொஞ்ச நேரம் கழித்து டிக்கட் பரிசோதகர் என் கேபினுக்கு வந்தார். என் ஏ-டிக்கட்டையும் இத் கார்டையும் வாங்கி சரிபார்த்தார். அப்படி சரி பார்க்கும் போதே அவர் பார்வை என்மேல் விழுவதை நான் கவனிக்கத் தவறவில்லை. எனக்குத் தெரியும்... கண்டிப்பாக அவர் அப்படிதான் பார்ப்பார் என்று... காரணம் நான் போட்டிருந்த ட்ரெஸ்... என் புருசனுக்கே என்னை இந்த டிரெஸ்ஸில் பார்த்தால் சும்மா இருக்க முடியாது... இதில் வேறு அந்த த்ட்ர்-க்கு ஒரு முப்பது வயதுதான் இருக்கும்... அதற்கும் மேல் என் கேபினில் வேறு யாரும் இல்லாமல் நான் மட்டும் தனியாக வேறு இருந்ததால் என்னை நன்றாக பார்வையால் மேய்ந்தார். உட்கார்ந்து இருந்த எனது மார்பு நின்று கொண்டிருந்த அவருக்கு நன்றாகவே தெரியும்... சற்று அதிக நேரம் எடுத்து என் உடலை மேய்ந்தவாறு டிக்கட்டை சரிபார்த்து ஏ-டிக்கட்டையும் இத் கார்டையும் என்னிடம் திருப்பித் தந்தார்.

போக மனமில்லாமல்தான் திரும்பி போனார். நான் அவரது செய்கையை உள்ளுக்குள் ரசித்துக் கொண்டு பத்திரிகை படிப்பதில் ஆழ்ந்தேன்... கொஞ்ச நேரம் கழித்து மணி பார்க்க நேரம் ஒன்பதரையாகி இருந்தது. என் கணவர் வாங்கி தந்திருந்த டிஃபன் பார்சலை எடுத்து பிரித்து அதில் இருந்த சப்பாத்தியை சாப்பிடத் தொடங்கினேன். சாப்பிட்டு முடிக்கும் முன்பே அடுத்த ஸ்டேஷன் வந்து விட்டது. ஒரு நிமிடம் நின்று விட்டு வண்டி கிளம்ப யாரும் என் கேபினுக்கு வர வில்லை.... வண்டி கிளம்பி ஓடத் துவங்கிய கொஞ்ச நேரத்தில் அந்த த்ட்ர் என் கேபினுக்கு திரும்ப வந்தார்... உள்ளே வந்து என்னிடம்.... 'இந்த சீட்டுக்கு யாரும் வரலியா....?' 'இல்லையே....' 'ஒரு லேடி இந்த ஸ்டேசனில் ஏறி இருக்கணும்... சரி... நீங்க இங்க தனியா இருந்திப்பீங்களா...? ஒன்னும் பயம் இல்லையே...?' 'இல்லை... நான் தனியா இருந்துக்கிறேன்... ' என்று நான் சொல்லும் போதே என்னுடைய சீட்டில் உட்கார்ந்து 'நான் இங்க கொஞ்ச நேரம் இருக்கலாமா....?' என்று என்னிடம் கேட்க நான் 'ம்ம்...பரவாயில்லை...உட்கார்ந்துக்கோங்க... நான் இன்னும் கொஞ்ச நேரம் கழித்துதான் உறங்குவேன்...' என்று சொல்லி நான் அவரை பார்த்து நகர்ந்து உட்கார்ந்தேன்... ----------------- அவர் பர்ஸ்ட் ஏசி மற்றும் செகண்ட் ஏசி பெட்டிகளுக்கு மட்டுமான TTR என்றும் எல்லா சீட்டையும் செக்கிங் முடித்து விட்டதாகவும் சொல்ல, நானும் தலையாட்டி கேட்டுக் கொண்டேன். 'நீங்க தனியாவா வரீங்க...?' 'ஆமா... எதுக்கு கேக்குறீங்க...?' இந்த மாதிரி என்னை நோட்டம் விடும் ஆட்களைப் பார்த்தால் எதுவும் ஆபத்து இல்லை என்று தெரிந்தால் எனக்கு அவர்களிடம் கொஞ்சம் விளையாடி பார்க்கத் தோன்றும். நானும் என் கணவரும் எங்கேயாவது போகும்போது இந்த மாதிரி அடிக்கடி நடந்து இருக்கிறது. சில சமயம் என் இடுப்பில், மார்பில், பின் புறத்தில் தடவி விட்டது வரை நடந்து இருக்கிறது. இப்போது இவரிடம் கொஞ்சம் விளையாடிப் பார்க்க ஆசை வந்தது. என்னை விட வயதில் குறைவாகத்தான் இருக்கும்,... அவர் என்னிடம் பேசிக்கொண்டிருக்கும் போது உறக்கம் வருவதை போன்ற சாயலில் சின்னதாக கொட்டாவி விட்டவாறு நான் இரு கைகளையும் தூக்கி நெட்டி முறிததேன்... அப்படி நான் கைகளை தூக்கியபோது என் இரு பக்க அக்குளும் அவர் பார்வையில் பட அங்கே அவர் பார்க்க, நான் அதை கவனிக்காத மாதிரி கால்களை தூக்கி அவரை நோக்கி சம்மணம் போட்டு உட்கார்ந்து கொண்டேன்.. அவரது வேலையை பற்றி கொஞ்ச நேரம் பேசி விட்டு.... அவராக எழுந்து கதவை இழுத்து அடைத்தார்... நான் ஒன்றும் சொல்லாது அவரை பார்க்க.... 'இனிமேல் யாரும் வர மாட்டாங்க.... அதுதான்.... அதுவும் இல்லாம சும்மா யாராவது அங்கியும் இங்கியும் போய்கிட்டு இருப்பாங்க... நீங்க லேடி தனியா வேற இருக்கீங்க...அதான்.... ' அவன் ஜொள்ளு விடுவதை ரசித்துக் கொண்டு, நானும் அவர் போக்கிலேயே போகலாம் என்று தீர்மானித்துக் கொண்டு பேசினேன். 'அதான் நீங்க இருக்கீங்களே.... அப்புறம் என்ன....?' '..ம்ம்... உங்களுக்கு வேற எதாவது வேணும்னா சொல்லுங்க...' 'அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம்.... ' 'சரி... நீங்க உறங்குங்க...' என்று ஏழ எத்தனிக்க, நான் விடாமல் 'நீங்க நைட் முழுக்க உறங்க மாட்டீங்களா...?' 'அது எப்படி உறங்க முடியும்....?' 'அப்படின்னா... நானும் கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு தூங்கப் போறேன்... கொஞ்சம் பேசிகிட்டு இருக்கலாமே...' அவர் அனுபவத்தில் நிறைய இந்த மாதிரி தனியா பயணம் செய்கிற பெண்களை பார்த்து இருப்பார் போலும். 'அப்படின்னா... சரி... உங்களுக்கு இடஞ்சலா இருக்கும்னுதான் நான் கிளம்ப போனேன்...' 'எனக்கு ஒன்னும் இடைஞ்சல் இல்லை....' 'ஓகே.... ' 'கொஞ்சம் இருங்க...பாத் ரூம் போய்ட்டு வந்திடுறேன்....' என்று சொல்லிவிட்டு கேபின் கதவைத் திறந்து வெளியே வந்தேன். பாத் ரூமில் வைத்து சுடிதாரை கழுத்துக்கு கீழே இன்னும் கொஞ்சம் இழுத்து வீட்டுக் கொண்டு அங்கே இருந்த கண்ணாடியில் பார்த்த போது முன்னை விட இப்போது என் மார்புகள் நன்றாக விம்மி தெரிந்தது. அந்த கோலத்திலேயே திரும்பி போய் கதவைத் திறந்து உள்ளே போய் கதவை இழுத்து சாத்தி விட்டு சீட்டில் அமர்ந்தேன்.. வேண்டும் என்றே முன்பு இருந்தததை விட கொஞ்சம் அவர் அருகில் அமர்ந்தேன். அப்படி அமர்ந்து அவரை பார்த்து திரும்பி சம்மணம் போட்டு சற்று குனிந்த படி கன்னத்தில் கை ஏந்தி பிடித்தவாறு உட்கார, இப்போது அவர் பார்வை நன்றாகவே என் மார்பின் மேல் விழுந்தது. சூழ்நிலைக்கு ஏற்றவாறு நாங்கள் இருந்த கேபின் கதவு வண்டியின் ஓட்ட அசைவில் லேசாக திறப்பது மாதிரி நகர, நான் கதவைப் பார்த்துக் கொண்டே அவரிடம் 'இந்த கதவு சரி இல்லை போல....சாத்தினாலும் அதுவா திறக்குதே...' அவரும் திரும்பி கதவை பார்த்து, 'ஆமாம்....கதவு சரி இல்லை....வேணும்னா கதவை லாக் பண்ணிறவா..." நான் தலையை அசைக்க அவர் எழுந்து கதவை லாக் செய்து விட்டு என் அருகில் உட்கார்ந்தார். இப்போது அவருமே முன்பு இருந்த இடத்திலிருந்து என்னை நோக்கி சற்று நகர்ந்துதான் உட்கார்ந்தார். இப்போது எங்களுக்கு இடையில் ஒரு அடிக்கும் குறைவான இடைவெளிதான் இருந்தது. அப்படி உட்கார்ந்து என் மார்பை பார்த்தவாறுதான் என்னிடம் பேசினார். அவர் அப்படி பார்ப்பதை நான் கண்டும் காணாதது போல் இருக்க, 'நீங்க எதுவும் வேலை பாக்கறீங்களா...?' என்று கேட்டார். இப்போதும் அவர் பார்வை என் மார்பில்தான் இருந்தது., அதுவும் பூட்டிய கேபினுக்குள் ஒரு பெண் இந்த மாதிரி மார்புகள் தெர்ரிய உடை உடுத்திக் கொண்டு இருந்தால் ஒரு ஆண் மகனுக்கு சபலம் தட்டாமல் இருக்குமா என்ன...? அவருக்கு இப்போது கொஞ்சம் தைரியம் வந்தது போல எனக்கு தெரிந்தே என் மார்புகளை பார்த்த படியே கேட்டார். 'இல்லை....நான் வேலைக்கெல்லாம் போகலை... எதுக்கு அப்படி கேக்குறீங்க...?' 'இல்லை...உங்களை பார்த்த அப்படிதான் தெரியுது ...' இப்போதும் நான் அவரை பார்க்கும் போது என்னை பொருட்படுத்தாமல் என் மார்புகளையே பார்த்தார். 'கொஞ்சம் இருங்க...நான் என் ஹஸ்பண்டுக்கு போன் பண்னிட்டு வந்திடறேன்...' நான் அவருக்கு நன்றாக தரிசனம் கொடுக்கும் வகையில் இன்னும் நன்றாக குனிந்து செல்போனை எடுத்து என் கணவருக்கு போன் செய்தேன்... ட்ரைன் கிளம்பி கொஞ்ச நேரத்திலேயே சாப்பிட்டு விட்டேன் என்றும் அடுத்த ஸ்டேஷனில் ஏறுவதாக இருந்த பெண் வரவே இல்லை....நான் மட்டும் தனியாகத்தான் இருப்பதாகவும் சொல்லி விட்டு போனை அனைத்து மூடி வைத்து விட்டு அவரை பார்த்து நிமிர, அவர் என்னை பார்த்து ஒரு அசட்டு சிரிப்பு சிரித்தார்... அவர் அந்த மாதிரி அசட்டு சிரிப்பு சிரித்ததும் நானும் அவரைப் பார்த்து அது போல சிரிக்க, இப்போது என்னை நேருக்கு நேராகப் பார்த்து நான் அவரை பார்க்கும் வகையில் அவர் பார்வையை கீல் இறக்கி என் மார்புகளை பார்த்தபடி, 'நீங்க ட்ரெஸ் பண்ணி இருக்கிறதைப் பார்த்தா வர்கிங்க் லேடி மாதிரி தெரியுது....அதான் கேட்டேன்...' 'நான் அப்படியா ட்ரெஸ் பண்ணி இருக்கேன்...?' 'பின்ன இல்லையா..? என்ன அழகா ட்ரெஸ் பண்ணி இருக்கீங்க...பாத்துகிட்டே இருக்கலாம் போல இருக்கு...' என்று சொல்லியபடி என் மார்புகளை நேருக்கு நேராகப் பார்த்து.... 'எனக்கு மட்டும் இன்னும் வேலை இல்லாம இருந்தா இங்கே இருந்து உங்க ட்ரெஸ்ஸை பார்த்துகிட்டே இருப்பேன்... என்ன செய்ய .. டூட்டி இருக்கே....?' என்று ஒளிவு மறைவாக தனது விருப்பத்தை அவர் வெளிப்படுத்த நான் பதிலுக்கு.... 'இதுல என்ன இருக்கு.... அப்பப்ப டூட்டி பாத்திட்டு டைம் கிடைக்கும் போது வந்து பேசிட்டு இருங்களேன்...எனக்கும் உறக்கம் வர்ற மாதிரி தெரியலை....' 'அப்படியா சொல்றீங்க... அதுவும் சரிதான்....' 'அடுத்த ஸ்டேஷன் வர இன்னும் நேரம் இருக்கா.....அடுத்த ஸ்டேஷன் வந்தாதானே உங்களுக்கு டூட்டி வரும்...என்ன...?' 'கரக்டா சொன்னீங்க... அடுத்த ஸ்டேஷன் வர இன்னும் கால் மணி நேரம் இருக்கு....நான் போய்ட்டு வந்திடுறேன்...' என்று சொல்லி பார்வையை எடுக்க மனசில்லாமல் எழுந்து கதவை இழுத்து திறந்து வெளியே போனார்.... அவர் போனதும் நான் எழுந்து கதவை பூட்டி விட்டு சுடிதாரை அவிழ்த்து விட்டு அங்கே போய் போடுவதற்காக வைத்திருந்த ஒரு மெல்லிய நைட்டியை எடுத்து போட்டுக் கொண்டேன்.... உள்ளே போட்டிருக்கும் உள்ளாடை தெரியும் அளவுக்கு மெல்லியதாக இருந்த நைட்டி கழுத்துக்கு கீல் ஏகத்துக்கு இறங்கி மார்பின் காம்பு அருகே வரை தெரியும் அளவுக்கு இருந்தது. லைட்டை அனைத்து விட்டு நைட் லாம்பை போட்டுக் கொண்டு போர்வையால் மூடி படுத்து இருந்தேன்... நான் ஒரு பெண் என்பதை மறந்து ஒரு ஆணின் வருகைக்காக காத்து இருப்பதை நினைத்து எனக்குள் சிரிப்பு வந்தது. அடுத்த ஸ்டேஷன் கழிந்து ட்ரைன் போய் கொண்டிருந்தது. அரை மணி நேரத்திற்கு பின்னர் கேபின் கதவை தட்டும் சப்தம் கேட்க (நான் இதற்க்காகத்தானே இத்தனை நேரம் உறங்காமல் காத்திருக்கிறேன்...) எழுந்து நைட் லாம்ப் வெளிச்சத்திலேயே எழுந்து போய் லாக்கை எடுத்து கதவை தள்ளி திறக்க, TTR நின்று கொண்டிருந்தார்... நான் உறக்கத்தில் இருந்து எழுந்ததா போல லேசாக சோம்பலான முகத்துடன் அவரை பார்க்க, அவர் 'என்ன... உறங்கிட்டீங்களா... அப்படின்னா நான் போறேன்... சாரி...' என்றார். நான். 'பரவாயில்லை... சும்மா படுத்திருந்தேன்... அவ்வளவுதான்....நீங்க வாங்க...' என்று நான் அழைத்ததும் அவர் உள்ளே வந்து அவராகவே கதவை தள்ளி மூடி லாக் செய்தார். நைட் லாம்ப் வெளிச்சத்தில் என்னை பார்க்க நான் அணிந்திருந்த மெல்லிய நைட்டி என் உடம்பு வளைவுகளை அப்படியே காட்டிக் கொண்டிருந்தது. கதவு பக்கத்தில்தான் மெயின் லைட்டின் சுவிட்ச் இருந்ததால் நான் அவரை பார்த்து 'அந்த லைட்டைப் போட்டுக்கோங்க... நான் தனியா இருந்ததால் இந்த லைட் போதும்னு அதை அணைச்சேன்...' நான் சொன்னதும் மெயின் லைட் சுவிட்சை போட்டு விட்டு திரும்ப நான் அவரை நோக்கி சிரித்தபடி நிற்க இப்போது மேலிருந்து கீழ் வரை நிதானமாகப் பார்த்தார். 'என்ன இப்படி பாக்குறீங்க...?' 'ஒன்னும் இல்லை... சும்மாதான் பார்த்தேன்...' என்று சொல்லி விட்டு சீட்டில் உட்கார அவர் சட்டையை இன் பண்ணி இருந்ததால் அவர் பேண்டில் ஏற்பட்ட புடைப்பை நான் பார்க்க நேர்ந்தது. அவர் என்னை அப்படியே மேலும் கீழும் வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருக்க நான் சீட்டில் அவர் அருகில் உட்கார்ந்தேன். எனக்ள் இருவருக்குமிடையில் இருந்த இடைவெளி மிகவும் குறைவாக இருந்ததால் எனக்கும் சரி அவருக்கும் சரி ... ஒரு விதமான கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது. அவர் என்னைப் பார்த்துக் கொண்டே எழுந்து மெயின் லைட்டை அனைத்து விட்டு மீண்டும் அந்த நீலக்கலர் நைட் லாம்பை எரிய விட்டார். மீண்டும் அவர் சீட்டில் அமர்ந்தபோது என்னை ஒட்டி இருப்பது போல பக்கத்தில் அமர்ந்தார்.

என்னிடம் மெதுவாக, 'இந்த நைட்டி உங்களுக்கு ரொம்ப நல்லா இருக்கு....' 'ம்ம்,,,, அதுதான் அப்படி பாத்தீங்களா...?' 'ஆமா.....அதுவும் நீங்க இந்த டிரெஸ்ஸில் ரொம்ப செக்ஸியா தெரியறீங்க...' 'ஐயோ... அப்படின்னா போட்டுருக்கவே மாட்டேனே...' 'அதனாலென்ன....இப்போ மாத்திக்கோங்களேன்....' 'அப்படியா சொல்றீங்க... ஆனா எப்படி....?' 'நான் இருக்கேனேன்னு பாக்கறீங்களா?'' 'ம்ம்......அதுதான் யோசிசேன்....' 'நீங்க யோசிக்கவே வேண்டாம்.... vera யாரும் உள்ளே வர முடியாது....கதாவி லாக் பண்ணிட்டேன்...நான் வேணும்னா திரும்பி இருந்துக்கிறேன்... இல்லைன்னா கொஞ்ச நேரம் வெளியே போய்ட்டு வரட்டுமா..?' 'அதெல்லாம் வேண்டாம்... நீங்க இங்கியே இருங்க...நான் மாத்திக்கிறேன்....' என்று சொல்லி எழுந்து அவர் என்னை பார்க்கும் போதே தலை வழியாக நைட்டியை உருவ, நான் இப்போது ஜட்டி மற்றும் பிராவோடு நின்றேன். அந்த கோலத்திலேயே நைட்டியை சுருட்டி மதித்து குனிந்து என் பேக்கை எடுத்து திறந்து உள்ளே வைத்து சுடிதாரை எடுத்து பிரித்தேன். இதற்கு மேலும் ஒரு ஆண் மகனுக்கு சிக்னல் தேவையா...? அவர் என்னைப் பார்த்து..... 'எதுக்கு அதை போடா போறீங்க... ராத்திரி நேரம்தானே.... அப்படியே படுக்க வேண்டியதுதானே.... காலைல இறங்குவதுக்கு முன்னால அதை போட்டுக்க வேண்டியதுதானே....' 'அப்படியா சொல்றீங்க....?' 'ஆமா.... அது மட்டும் இல்லாம எனக்கும் பார்க்க நல்லா இருக்கும்...' இப்போது அவர் பேச்சில் அசடு வழிந்தது. 'என்ன சொல்றீங்க... இப்படி இந்த கோலத்தில் என்னை பார்த்துகிட்டு சும்மா இருப்பீங்களா..? 'அது எப்படி சும்மா இருக்க முடியும்....?' என்று சொல்லி விட்டு தைரியமாக என் கையை பிடித்து இழுத்து அவர் பக்கத்தில் இருக்கும் படி செய்ய, நானும் மறுப்பு சொல்லாமல் அவரை ஒட்டி அமர்ந்தேன்.... அவர் அருகில் இருந்தவுடன் அவரை நோக்கி நான் கேட்டேன்.... 'நீங்க மட்டும் எதுக்கு இப்படி ட்ரெஸ் போட்டுட்டு இருக்கீங்க....?' 'அதுவும் சரிதான்....இன்னும் அடுத்த ஸ்டேஷன் வர நிறைய டைம் இருக்கு....' என்று சொல்லி எழுந்து அவர் போட்டிருந்த கோட், சட்டையை மற்றும் பனியனை அவிழ்த்து எதிரில் இருந்த கப்போர்டைத் திறந்து தொங்க விட்டு பேண்டை கழட்ட போனார். பூணூல் அவர் மார்பின் குறுக்கே தெரியே, அவர் பிராமினாக இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டேன்... இப்போது பேண்டையும் கழற்றி விட்டு வெறும் ஜட்டியோடு என்னருகில் வந்து உட்கார்ந்து என்னை பார்த்து 'இப்போ சரியா....?' என்றார். நான், 'என்ன சரியா....?' என்று கேட்க அவர் பதில் சொல்லாது என்னை வேகமாக இழுத்து கட்டிப்பிடித்து முகத்தோடு முகம் வைத்து முகம் முழுக்க முத்தம் கொடுத்தார். முத்தம் கொடுத்துக் கொண்டே ஒரு கையால் என் முதுகில் கையை கொண்டு போய் பிராவின் ஹூக்கை கழற்ற முயன்றார். கொஞ்ச நேரம் முயற்சித்தும் அவரால் முடியாமல் போக நானே எனது கையை பின்னால் கொண்டு போய் ஹூக்கை கழட்ட உதவி செய்தேன். பிரா அவிழ்ந்து விட்டது என்று தெரிந்தவுடன் முத்தமிடுவதை நிறுத்தி என் இரு கைகளையும் விலக்கி பிராவை முழுவதுமாக உருவி சீட்டில் போட்டு விட்டு என் இரு முலைகளையும் அவரது இரு கைகளால் பிடித்து கொஞ்சம் மூர்ககமாகவே அமுக்கி பிசைந்தார். எனக்கு சற்று வலித்தாலும் கூட நான் ஒன்றும் சொல்லாமல் அவர் போக்கிலேயே போக நினைத்து கண்ணை மூடி அவரது கை வேலையை ரசித்தேன். அவரது செய்கையில் சற்று அவசரம் தெரிந்தது. 'என்ன....இப்படி அவசரப் படுறீங்க...?' 'அவசரமாவா தெரியுது,....சரி...இனிமேல் மெதுவா செய்றேன்...' 'மெதுவா என்ன செய்யப் போறீங்க...?' 'பால் குடிக்கப் போறேன்...' 'பால் குடிச்சதே இல்லையா...?' 'குடிச்சிருக்கேன்... ஆனால் இந்த மாதிரி இப்போதான் குடிக்கப் போறேன்...' இப்போது என் முலைகளில் இருந்து கைகளை எடுத்து விட்டு என்னை நன்றாக சாய்ந்து இருக்கச் செய்து என் மடியில் படுத்து ஒரு முலையில் கை வைத்து வருடிக் கொண்டு மறு முலையை வாயால் கவ்வி பால் குடிப்பது போல் சப்பத் தொடங்கினார். நானும் நன்றாக சாய்ந்து இருந்தவாறு அவர் தலை முடியை கையாய் அளைந்த படி அவர் என் முலையை சப்பும் அழகை ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன். கொஞ்ச நேரம் அப்படி சப்பி விட்டு ஸீட்டிலிருந்து எழுந்து என்னை சற்று முன்னால் இழுத்து சீட்டின் முனையில் உட்கார வைத்து என் முன்னே மண்டியிட்டு உட்கார்ந்து அடுத்த முலையில் வாய் வைத்து சப்பத் தொடங்கினார். அவர் நிதானமாகிறேன் என்று சொன்னாலும் அவருடைய வேகம் குறைந்த பாடில்லை.. அவர் வேகமாக சப்புவதைப் பார்க்கும் போது, சற்று நேரத்துக்கு முன்னால் பிறந்த கன்று தாய்ப் பசுவின் மடியை வேகமாக முட்டி முட்டி பால் குடிப்பதைப் போலிருந்தது. நாளை சிவகுமார் முன்பு போய் நிற்கும் போது என் முலை என்னிடம் இருக்குமா என்று சந்தேகப் படும் அளவுக்கு அவருடைய சப்பும் வேகம் நேரம் ஆக ஆக கூடியதே தவிர குறைய வில்லை... ஒரு கட்டத்தில் அவருடைய பல் பட்டு எனக்கு நிஜமாகவே வலியெடுக்க நான் அவர் தலையை பிடித்து நிறுத்தும் வகையில் பிடிக்க, அவன் என்னை ஏறிட்டுப் பார்த்தார். நான் அவரைப் பார்த்து 'இது போதுமே...எனக்கு வலிக்கு....' என்று சொல்ல, அவர் என்னிடம் மன்னிப்பு கேட்பது போல முகத்தை வைத்துக் கொண்டு 'சாரிங்க...' என்றார். எனக்குமே இப்போது அவரிடத்தில் எந்த கூச்சமும் இல்லாதிருந்தது. நான் அவரை எழச் சொல்லி, அவர் ஜட்டியை நானாகவே கீழே இறக்கினேன். நான் கொஞ்சம் கீழே இறக்கியதும் அவர் குனிந்து கால்களை தூக்கி ஜட்டியை அவிழ்த்துப் போட்டார். ஜட்டியை கழற்றிப் போட்டு விட்டு அவர் நிமிர்ந்ததும் அவருடைய துப்பாக்கி அரை அடிக்கும் குறைவான நெருக்கத்தில் என் முகத்தைப் குறி பார்ப்பது போல் நேராக நீட்டிக் கொண்டிருக்க நான் அதை பார்க்க அவர் அதை பிடித்து மேலும் கீழும் ஆட்டி என்னிடம் 'என்ன அப்படி பாத்துகிட்டே இருக்கீங்க...? சும்மா பிடிச்சுப் பாருங்க...' என்றார். அவர் முகத்தை ஏறிட்டுப் பார்த்து லேசாகச் சிரித்து மீண்டும் அவரது துப்பாக்கியை பார்த்து என் கையால் பிடித்து லேசாக தடவி விட்டு மேலும் கீழும் ஆட்டி பின்னர் உருவி விட்டேன். 'அப்படிதான்.... உங்க கை நல்ல சூடா இருக்கே....உங்க கையே இப்படி சூடா இருந்தால் உங்க வாய் எந்த அளவுக்கு சூடா இருக்கும்....' என்றார். அவர் மறைமுகமாக என்ன சொல்கிறார் என்று புரியாமல் இல்லை. அவர் அப்படி சொன்னதும் அவரை மீண்டும் ஏறிட்டுப் பார்த்து 'நீங்க என்ன சொல்ல வாறீங்க...' என்று கேட்டு சிரிக்க.... 'நான் பால் குடிச்ச மாதிரி நீங்களும் பால் குடிக்க வேண்டாமா.?' 'இதுல பால் வருமா...?' என்று கேட்டுக் கொண்டே அதை ஆடி விட்டேன். 'வருமா வராதான்னு நீங்கதான் ட்ரை பண்ணிப் பாருங்களேன்...' அவர் அப்படி சொன்னதும் அவரை மேலும் சூடேற்றும் வகையில் பேச்சை வளர்க்க விரும்பி, 'எப்படி ட்ரை பண்ணி பாக்கறதுன்னு தெரியலையே...?' 'உங்க வாயை வச்சு ....' 'வாயை வச்சு...?' அவருக்கு அதற்கு மேல் பொறுமை இல்லாமல் 'உங்க வாயை வச்சு ஊம்பி விடுங்களேன்...' 'அப்படின்னா...?' 'இப்படிதான்...' என்று பொறுமை இழந்து அவராகவே என் வாய்க்கருகில் அவருடைய துப்பாக்கியை கொண்டு வந்து என் வாயை திறக்க செய்து உள்ளே நுழைத்தார்... நான் அதற்கு மேல் அவரை சோதிக்க விரும்பாமல் வாயினுள் நுழைந்த அவரது சுன்னியை நாவால் தொட்டு அதன் முனையிலிருந்த துவாரத்தில் முத்தமிட்டு பிறகு அதை உள்ளே இழுத்து சப்பி ஊம்பத் தொடங்க அவருக்கு இன்னும் டெம்பர் ஏறியது. எனக்கு வசதியாக தனது சுன்னியை வாயில் கொடுக்கும் பொறுத்து மேல் பெர்த்தின் விளிம்பில் அவரது இரு கைகளையும் பிடித்தவாறு நின்றார். எனக்குமே அது ரொம்ப வாகாக இருந்தது.

நான் மெதுவாக வேகத்தை அதிகரித்து ஊம்பி விட அவரது காம உணர்ச்சி அதிகரித்து மேல் பெர்த்தை பிடித்தபடி எனது ஊம்பலையும் மீறி என் வாயினுள் அவரது சுன்னியால் இடுப்பை அசைத்து உள்ளே விட்டு இடிக்க ஆரம்பித்தார். நானும் விடுவதாக இல்லை.. அவரும் நிறுத்துவதாக தெரிய வில்லை.... இருவருக்கும் இடையில் போட்டி ஏற்பட்டது போல கொஞ்சம் அதிகமான நேரம் ஓட, அவர் மேலே இருந்து கைகளை எடுத்து என் தலையை பிடித்து நிறுத்தும் வகையில் இடுப்பசைவை நிறுத்தினார். அவருக்கு உச்சகட்டம் நெருங்கி விட்டதென்பது எனக்கு புரிய.... நானும் எனது ஊம்பும் வேலையை நிறுத்தி அவரை ஏறிட்டுப் பார்த்தேன்... அவர் என்னை குனிந்து பார்த்து... 'எனக்கு வரப் போகுது....' என்றார். 'வரட்டும்....அதனால் என்னா...?' என்று அதிலிருந்து நான் வாயை எடுத்து கேட்க, 'உள்ளே போனால் பரவாயில்லியா....?' 'ம்ம்...பரவாயில்லை.... ஆனா உங்களுக்கு இது போதுமா....இல்லை வேற.....' என்று நான் முடிக்காமல் நிறுத்த.... 'ஆமா....எனக்கு அங்கே விட்டு செய்யனும்....' என்று சொல்லி மீண்டும் என் முன்பு மண்டியிட்டி உட்கார்ந்து என் பேண்டீஸைப் பிடித்து என் பின்புறத்தில் கை வைத்து தூக்கி அப்படியே உருவி கால் வழியாக அவிழ்த்து பின்னர் என் கால்களை விரிக்கச் செய்து என்னை நன்றாக சாய்த்து வைத்து அவர் முகத்தை என் கால்களுக்கிடையில் கொண்டு சென்றார். இது வரை நடந்த விசயங்களில் எனக்கும் உணர்ச்சி மிகுதியாகி என்னுறுப்பில் நீர் கசிந்து ஈரமாகி இருந்தது. அங்கே முகத்தை வைத்து ஒன்றும் செய்யாமல் கொஞ்ச நேரம் முகர்ந்து பார்ப்பது போல இருந்து பின்னர் அதில் அந்த ஈரமான நிலையில் அழுத்தமாக முத்தமிட்டார்.

மல்லிகை என்றும் மணக்கும் 15

'ஐயோ,,,,,அது எப்படி ஸார்...' 'அப்படி சொல்லாதீங்க...ஜாஸ்மின்....எனக்கு உங்களை கண்டிப்பா பாக்கனும்...' 'எனக்கு என்ன சொல்லன்னு தெரியலை... நீங்க வேணும்னா அவர்கிட்ட பேசுங்களேன்...' 'ஓகே...நான் நீங்க சொன்ன மாதிரி சுதாக்ர்கிட்ட இது பத்தி பேசிக்கிறேன்....ஆனா அதுக்கு முன்னாடி உங்க சம்மதம் வேணும் ஜாஸ்மின்... சொல்லுங்க...உங்களுக்கு சம்மதமா....?' 'ம்ம்.....எனக்கு சம்மதந்தான்....' 'எனக்கு இது போதும் ஜாஸ்மின்....மதத்தை நான் சுதாகர்கிட்ட பேசிக்கிறேன்...' 'ம்ம்...சரி ஸார்....தனியான்னா எங்க வச்சு ஸார்....?' 'அது உங்க வசதிக்கு ஏத்த மாதிரி எங்க வேணும்னாலும் வச்சுக்கலாம்...' 'ம்ம்,,,,,அவர்கிட்ட குடுக்கவா...?' 'ஏன்...எங்கிட்ட பேசப் பிடிக்கலையா....ஜாஸ்மின்....?' 'இல்லை....அப்படி எல்லாம் இல்லை ஸார்....' 'அப்புறம் என்ன.... கொஞ்ச நேரம் உங்ககிட்ட பேசிட்டு சுதாகர்கிட்ட பேசுறேனே....?' 'ம்ம்.....சரி......'

'சுதாகர் பக்கத்துல இருக்காரா....?' 'இல்லை....சிகரட் பிடிக்க பால்கனிக்கு போயிருக்கார்.....' 'ஓகே... சொல்லுங்க ஜாஸ்மின்....அன்னிக்கு நான் பண்ணினது எல்லாம் உங்களுக்கு பிடிச்சிருந்துதா...?' நான் அவளிடம் நல்லா ப்ரீயா பேசுமாறு சைகை செய்து காட்ட, அவள் அவரிடம் பேசினாள். 'ம்ம்... ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது..' 'என்னோடது எப்படி இருந்திச்சு....?' 'ம்ம்....நல்லாதான் வளத்து வச்சிருக்கீங்க....' 'பிடிச்சிருக்கா....இல்லையா....?' 'ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு.....' 'எது பிடிச்சிருக்குன்னு விளக்கமா சொல்லுங்களேன்...' 'ம்ம்....உங்க சுன்னி எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு....போதுமா....' 'ஐயோ...இது போதும் ஜாஸ்மின்....' 'எனக்கு உங்க கிட்ட எது பிடிச்சிருக்கு தெரியுமா....?' 'எது....?' 'உங்க புண்டையை விட உங்க குண்டிதான் எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு....' 'அதுதான் எனக்கு நல்லா தெரியுமே....?' 'அது எப்படி தெரியும் ஜாஸ்மின்....?' 'ம்ம்....அதுதான் அன்னைக்கு அங்க வச்சு கொஞ்சாமாவா குத்துனீங்க...? இன்னும் வலிக்குது...' என்று சொல்லிக் கொண்டு என்னை பார்த்து கண்ணாடித்தாள். அப்படியே பேசுமாறு அவளை உற்சாகப் படுத்தினேன். 'உண்மைக்குமா ஜாஸ்மின்... இன்னும் வலிக்குதா....?' 'பிறகு வலிக்காதா.....அந்த சைசுக்கு வச்சுகிட்டு அது உள்ள விட்டு அந்த குத்து குத்துனீங்கன்னா வலிக்காம என்ன செய்யும்... நல்ல வேளை.... அங்கே ஒன்னும் கிழியாம இருந்தது....' அவள் அப்படி சொன்னதும் மறு முனையில் அவள் சப்தமாக சிரிப்பது கேட்டது. 'நல்ல சிரிங்க.... வலி எனக்குத்தானே....' 'ஐயோ ரொம்ப சாரிங்க... எனக்கு உங்களை அதுவும் உங்க குண்டியை பார்த்தவுடன் என் வெறியை கட்டுப்படுத்த முடியலை.. ' 'அப்படின்னா... இப்போ கூப்புடுறீங்களே.....அதே மாதிரி வச்சு குத்ததானா...?' 'எதுக்கு உங்க கிட்ட போய் சொல்லணும்....அதுக்குத்தான் ஜாஸ்மின்....' 'ஐயோ....அப்போ நான் உங்களை பாத்துட்டு வந்தவுடனே எதாவது பஞ்சர் கடைக்குத்தான் போகனும்...' இதற்கும் அவர் சிரிக்கும் சப்தம் கேட்டது... 'எல்லாம் சரி ஜாஸ்மின்....உங்க இடுப்பு சைஸ் என்ன....?' 'எதுக்கு கேக்குறீங்க....?' 'சும்மா சொல்லுங்க....' 'நீங்க முதல்ல எதுக்குன்னு சொல்லுங்க....?' நீங்க முதல்ல உங்க சைஸ் என்னன்னு சொல்லுங்க ப்லீஸ்....' 'நீங்க எதுக்குன்னு சொல்லுங்க... அப்பாருண் நான் என்ன ஸைஸ்ன்னு சொல்றேன்...' 'நான் எதுக்குன்னு சொன்னா நீங்க சம்மதிக்க மாட்டீங்க...' 'அப்படி என்ன செய்யப் போறீங்க...?' 'அதெல்லாம் அப்புறமா சொன்றேன்....நீங்க உங்க இடுப்பு ஸைஸ் என்னன்னு சொல்லுங்க....' ஒரு வழியாக மல்லிகா அவள் இடுப்பு அளவை சொன்னவுடன்தான் அவர் சமாதானமானார். 'நான் தான் நீங்க கேட்டதை சொல்லிட்டேனே .. இப்போ நீங்க சொல்லுங்க எதுக்குன்னு...?' 'ரொம்ப சாரிங்க ஜாஸ்மின்... நான் கண்டிப்பா இப்போ சொல்ல மாட்டேன்.. உங்களை நேரில் பார்க்கும் போதுதான் எல்லாம்... அப்போது உங்களுக்கே அது தெரியும்... இப்போ தயவு செய்து கேக்காதீங்க...' அவள் போனில் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போதே நான் அவள் பக்கத்தில் படுத்தவாறு அவள் முலையில் கை வைத்து வருடிக் கொண்டிருந்தேன்... அவளும் மறு கைக்கு போனை மாற்றி வைத்து ஒரு கையால் என் சுன்னியைப் பிடித்து உருவிக் கொண்டே அவரிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தாள். 'சரி.. கேக்கலை...இப்போ எங்கே இருந்து பேசுறீங்க...?' 'எதுக்கு கேக்குறீங்க ஜாஸ்மின்... நான் என் வீட்டில் இருந்துதான் பேசுறேன்...' 'வீட்டிலிருந்து பேசினா உங்க வைஃப் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டாங்களா..?' 'நான் இப்போ இங்கே தனியாத்தான் இருக்கேன்... என் ரூமூக்கு யாரும் வர மாட்டாங்க...எங்களுக்குன்னு தனி ரூம் வேற இருக்கு....அவங்க அங்கேதான் படுத்து இருக்காங்க...' 'அப்ப சரி... ' 'என்ன ஜாஸ்மின்... உங்க கூட ஒடம்புல ஒரு துணி இல்லாம அந்த ரோட்டுல நடந்தது எனக்கு இப்ப நினச்சாலும் எவ்வள்வு கிக்கா இருக்கு தெரியுமா...?' 'எனக்கும்தான் ஸார்.....எப்படி அந்த மாதிரி உங்க கூட கொஞ்சம் கூட கூச்சமே இல்லாம நடந்தேன்னு நினச்சா ஆச்சரியமா இருக்கு...' 'நீங்க அந்த மாதிரி என்னோடு ப்ரீயா இருந்ததால்தான் எனக்கு உங்களை இன்னும் மறக்க முடியலை...' 'அப்படின்னா...உங்க கூட இன்னமும் அந்த மாதிரி அம்மணமா ரோட்டுல நடக்கனுமா...?' இப்போது என் கைகள் அவள் பெண்ணுருப்புக்கு இறங்கி அங்கிருந்த முடிகளில் கோதி விளையாட அவள் பேச்சை தொடர்ந்து கொண்டிருந்தாள். 'அப்படி நடந்தால் நல்லாதான் இருக்கும்.... ஏன்.. இனிமே அப்படி என் கூட அம்மணமா வேற யாருக்கும் தெரியாத இடத்தில் வர மாட்டீங்களா..?' 'யாருக்கும் தெரியாத இடம்னா...?' 'ஒரு உதாரணத்துக்கு சொல்றேன்... கேரளாவுல உள்ள போட் ஹௌஸுக்கு போனால் அந்த மாதிரி நாம் ரெண்டுபேரும் அம்மணமா சுத்தலாம்... அங்கே யாருக்கும் நம்மை தெரியாது... இல்லை... கோவாவுக்கு போகலாம்... ஆனால் உங்களை சுதாகர் என்கூட அப்படி தனியா அனுப்புவாரா....?' 'அது எப்படி அனுப்புவார்...?' 'இல்லை என்ன செல்வானாலும் பறவாஇல்லை ஜாஸ்மின்....என் கூட தனியா ஒரு ரெண்டு நாள் அப்படி அனுப்பச் சொல்லி நீங்களே கேளுங்களேன்..' . 'இல்லை ஸார்....நான் எப்படி அவர்கிட்ட கேட்கிறது...? வேணும்னா போனை அவர்கிட்ட குடுக்கிறேன்... நீங்களே கேட்டுக்கோங்க...' 'சரி...குடுங்க...நானே கேட்டுக்கிறேன்....' அவள் என்னை அழைத்து போனை என்னிடம் தருவது போல் தர நான் ஒரு நிமிடம் தாமதித்து போனை காதில் வைத்து அவரிடம் பேசினேன். 'சொல்லுங்க ஸார்....' சுதாகர்....நான் ஜாஸ்மின்கிட்ட ஒரு விசயம் சொன்னேன்....ஆனா அவங்க உங்ககிட்ட அதை பேசுங்கன்னு சொல்லிட்டாங்க...' 'சொல்லுங்க ஸார்...என்ன விசயம்....?' 'நான் சுத்தி வளைக்காம நேரா விசயத்துக்கு வாரேன்... நான் உங்க மனைவியோடு தனியா இருக்கணும்னு ஆசைப்படுறேன்... அன்னைக்கு அவங்க கூட இருந்தததிலிருந்து என்னால் ஒரு வேலையும் சரியா பாக்க முடியலை.... இன்னும் ஒரே ஒரு தடவை அவங்களை பாத்து பேசினாப் போதும்.... தயவு செய்து என்னோட நிலமையை கொஞ்சம் நினச்சுப் பாருங்க...நான் உங்ககிட்ட ஓப்பனா சொல்லிட்டேன்... அன்னைக்கு மாதிரி இல்லாம நான் மட்டும் அவங்க கூட தனியா இருக்கணும்.... எவ்வளவு செலவானாலும் பரவாயில்லை... நீங்க அவங்களை என் கூட தனியா இருக்க சம்மதிக்கணும்...' 'தனியான்னா.. எப்படி ஸார்... புரியலையே...' 'நான் அவங்களை கேரளாவுல ஒரு இடத்துக்குக் கூட்டிட்டு போய்ட்டு கொண்டு வந்து விட்டுடுறேன்...' 'ஐயோ அது எப்படி ஸார்.... எங்களுக்கு இங்க குழந்தைங்க எல்லாம் இருக்கு ஸார்.....மேலும் நாங்க இந்த மாதிரி எல்லாம் போய் பழக்கமும் இல்லை.... நாங்க அந்த மாதிரி ஆட்களும் இல்லை ஸார்....' 'கரக்ட்.... அதனால்தான் நான் ஜாஸ்மினை விரும்பறேன் சுதாகர்... அந்த மாதிரி காசுக்காக வரதா இருந்தால் நான் இப்படி கேட்கவே மாட்டேன்....' 'எனக்கு கொஞ்சம் யோசிக்க டைம் வேணும் ஸார்... எப்போ கூட்டிய்ட்டு போய் எப்போ கொண்டு விடுவீங்க...?' 'நீங்க அவங்களை ட்ரைன்ல ஏற்றி விட்டாப் போதும் ... இரண்டாவது நாள் காலைல திரும்பி வந்திருவாங்க... ட்ரைன் டிக்கட் எல்லாம் நான் ரெடி பண்ணிக்கிறேன்... திரானில கூட அவங்க கஷ்டப்பட்ட வேண்டாம்... ஏசி பர்ஸ்ட் க்ளாஸ்தான் டிக்கட் எடுக்கப் போறேன்... ' 'எல்லாம் சரி ஸார்... ஓப்பனா உங்ககிட்ட சொல்றேன்... இதுல enakku உடன்பாடு இல்லை ஸார்... பயமா இருக்கு... ' 'நீங்க பயப்படவே வேண்டாம் சுதாகர்... என்னை நம்புங்க... நான் பாத்துக்கிறேன்... ஜாஸ்மின் உங்க மனைவிதான்... ஆனாலும் நான் அவங்க மேல நிறைய கவனமா இருந்து பாத்துக்கிறேன்... ' 'சரி ஸார்.... நான் யோசிச்சு நாளைக்கு மார்னிங்க் உங்களை கூப்பிடுகிறேன்...' நான் அவரிடம் பேசிக் கொண்டு இருக்கும் போதே மல்லிகா என்னை பார்த்து அவள் இடுப்பை காட்டி 'எதுக்கு அளவு கேட்டார்னு கேளுங்க...' என்று சைகை காட்டினாள். 'அப்புறம் சார்... நீங்க இடுப்பு அளவு கேட்டீங்களாம்... எதுக்கு சார்...?' 'ஓ அதுவா...அதுக்குள்ள உங்க கிட்ட சொல்லிட்டாங்களா..? வேற ஒண்ணுமில்லை சுதாகர்... என்னை அவங்க சந்திக்க வரும் போது அவங்களுக்கு ஒரு கிஃப்ட் கொடுக்கலாம்னு இருக்கேன்.... அதாவது தங்கத்துல ஒரு அரைஞான் கொடி...' 'ஐயோ... அது ரொம்ப செலவாகுமே....?' 'அதை பத்தி நீங்க எதுக்கு கவலைப் படுறீங்க...? நான் ஜாஸ்மினுக்காக என்ன வேணும்னாலும் செய்வேன்... இதெல்லாம் ஜாஸ்மின் அழகுக்கு முன்னால ஒண்ணுமே இல்லை....' 'இல்லை ஸார்...அரைஞான் கொடின்னா... எப்படி.....?' 'அதுவா....? அவங்க இடுப்புல நல்ல தடிமனா ஒரு 25 பவுணூல கொடி போட்டு விடப் போறேன்...' '25 பவுனா....?' 'ஆமா சுதாகர்... நீங்க அதை பத்தி ஒன்னும் கவலை பட வேண்டாம்... நான் கேட்டதுக்கு மட்டும் நீங்க நல்லபடியா யோசிச்சு சரின்னு சொல்லுங்க போதும்....நான் போனை வச்சுடறேன்...' என்று அவர் போனை கட் செய்ததும் நான் யோசனையுடன் மல்லிகாவை பார்க்க அவளும் என்னை உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். மெதுவாக அவள் வயிற்றில் கை வைத்து தொப்புளில் விரலால் கோலம் போட்டுக் கொண்டே அவளிடம் கேட்டேன்... 'நீ என்ன சொல்றே...இது சரி வருமா.... உன்னால் இதுக்கு ஒத்துழைக்க முடியுமா... முதல்ல இது நமக்கு தேவையா...?' 'எனக்கும் இது சரி வரும்னு தோணலை... ஆனா மனுசன் விடுறா மாதிரி தெரியலையே... இந்த அளவுக்கு ஆசையா இருக்காரே.... எனக்கு என்ன சொல்லன்னு தெரியலை....' 'சரி.. மல்லி... நான் இதுல ஒன்னும் சொல்றதுக்கில்லை... நீ யோசி... நாளைக்கு காலைல சொல்லு... நீ வேண்டாம்னு சொன்னா ரொம்ப சந்தோசப்படுவேன்.. வேணும்னாலும் ஒன்னும் இல்லை...' 'ம்ம்... நான் கொஞ்சம் யோசிச்சு சொல்றேன்... ' 'சரி... ரொம்ப நேரமாயிட்டே...உறங்கலாமா...?' இருவரும் அப்படியே கட்டிப் பிடித்து ஒன்றும் விளையாடாமல் உறங்கி போனோம். மறுநாள் காலை எழுந்து குளித்து பசங்க ஸ்கூலுக்கு போனதும் நானும் சாப்பிட்டு விட்டு ஆபீசுக்கு கிளம்பினேன். நான் அவளிடம் சிவகுமார் பற்றி ஒன்றுமே கேட்க வில்லை.. அவளாக பேசட்டும் என்று நான் மௌனம் காத்தேன்... நான் கார் சாவியை எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பும் போது மல்லிகா வாசலுக்கு அருகில் வந்து என்னை பிடித்து இழுத்து லேசாக அனைத்துக் கொண்டு நின்று 'என்னங்க... நான் ரெடி... நீங்க அவர்ட்ட சொல்லி விவரமா கேட்டுக்கோங்க...' நான் கொஞ்சம் ஆச்சரியதுதான் அவளைப் பார்த்துக் கேட்டேன்... 'உனக்கு ஒன்னும் பயமில்லையா...? போய்ட்டு வந்துருவியா....?' 'இதுல என்னங்க இருக்கு... அதையும்தான் பாத்துருவோமே...அப்படி என்னதான் நடந்துற போகுது?' 'நான் ஒண்னு கேட்டா தப்ப நினைக்க மாட்டியே....?' 'என்ன...?' 'அவர் நிறைய செலவு பண்றதை பாத்து உனக்கு எதுவும் ஆசை வந்துட்டா..?' 'என்னங்க இப்படி கேட்கிறீங்க...?' அவள் குரல் கம்மி கண்களில் நீர் கோர்த்து விட்டது. நான் அவளை ஆதரவாக அனைத்து 'பாத்தியா....நான் நமக்குள்ள எந்த ஒளிவு மறைவும் இருக்கக் கூடாதுன்னுதான் அப்படிக் கேட்டேன்... நாம் ரெண்டுபேருமே வித்தியாசமா செக்ஸ் அனுபவிக்கனும்னு ஆசை உள்ளவங்கதான்... உனக்கு இப்படி அவர் கூட போய் வரதுல இஸ்டம்னா நான் ஒண்ணுமே சொல்லலை...' '........................................' மல்லிகா ஒன்றுமே சொல்லாமல் என் முகத்தைப் பார்த்துக் கொண்டு நிற்க, 'நான் ஆபீசுக்கு போனதும் சிவகுமாரை கூப்பிட்டு பேசிட்டு உன்கிட்ட சொல்றேன்....' என்று சொல்லி விட்டு கிளம்பினேன்.. காரை செலுத்தும் போது மல்லிகாவின் மனசை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. வித்தியாசமான சூழ்நிலைகளில் செக்ஸை அனுபவிப்பதில் அவளுக்கு நிறைய ஆசை உண்டு, இதற்கு அவளை மாடும் குற்றம் சொல்ல முடியாது... நான்தான் அவளை இதற்கு பழக்கியது... நானே பாழாக்கி விட்டு இப்போது அவள் ஆசை படும் போது நான் யோசித்தால் எப்படி....? நான் ஆபீசுக்கு போய் சேர்ந்ததும் சின்ன சின்ன வேலைகளை முடித்து விட்டு என்னுடைய கேபின் அத்தனை வசதியில்லாததால் எழுந்து வெளியே வந்து யாரும் இல்லாத தனியான இடத்துக்கு வந்து சிவக்குமாருக்கு போன் பண்ணினேன். ரெண்டு ரிங்க் போனதுமே அவர் 'ஹலோ...' என்று பேச ஆரம்பித்தார். 'சுதாகர்... குட் மார்னிங்... உங்க போனுக்காகத்தான் காத்துகிட்டு இருந்தேன்.. ஏற்கனவே உங்க கிட்ட சொல்லியிருந்தேனே.. எந்த வேலையிலும் கவனம் செலுத்த முடியல.... ஜாஸ்மினைப் பாத்தாதான் என் மனம் ஒரு நிலைக்கு வரும்... ம்ம். சொல்லுங்க... சம்மதம்தானே....?' என்று அவர் விடாமல் பேசியதில் இருந்து அவர் எவ்வளவு ஆவலாக இருக்கிறார் என்பது புரிந்தது. நான் பதிலுக்கு, 'ஓகே ஸார்... ஆனால் எங்க வச்சு எப்படின்னு எனக்கு ஒன்னும் புரியலையே...?' 'நான் விவரமா சொல்றேன்...' என்று என்னிடமும் எங்களுக்கு எப்போது வசதிப்படும் என்று கேட்டு அதற்கு ஏற்றாற்போல் அவர் என்னிடம் விவரித்தார்.

நான் ஒரு வாரம் கழித்து பார்க்கலாமே என்று சொன்னதற்கு முடியவே முடியாது மல்லிகாவை எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுமோ அவ்வளவு சீக்கிரம் பார்த்தால்தான் தனக்கு நிம்மதியாக இருக்கும் என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்து விட்டதால் நாளை இரவு மல்லிகா கிளம்ப ஏற்பாடு செய்வதாக பேசி முடிவெடுத்தோம். அதாவது நான் இங்கிருந்து மல்லிகாவை நாளை (செவ்வாய்க்கிழமை) இரவு வண்டி ஏற்றி விட வேண்டும் என்றும் அவள் கோவை வரை போனவுடன் அவர் அவளை அவரது காரில் பிக்கப் செய்து கொண்டு ஆலப்புழை சென்று விட்டு வெள்ளிக்கிழமை காலையில் மல்லிகா அதே மாதிரி திரும்ப வந்து விடுவாள் என்றும் அதற்கு ஏற்றாற்போல டிக்கட் ரிசர்வ் செய்யப் போவதாகவும் சொன்னார். கடைசியாக நான் அவரிடம் 'சார்... எல்லாம் சரி.. இனிமேல் இது மாதிரி எதுவும் வேண்டாம்... இதுவே கடைசியாக இருக்கட்டும்..' என்று கூற பதிலுக்கு என்னிடம் சத்தியம் செய்யாத குறையாக உறுதியளித்தார். 'கண்டிப்பாக வேண்டாம் சுதாகர்... இந்த ஒரு முறை மட்டும் போதும்... அதுவும் என்னோடு தனியா இரண்டு நாள் இருக்கப் போறாங்களே... அதுவே எனக்கு போதும் சுதாகர்... ' மல்லிகாவிடம் தனியாக ஒரு செல்போன் கொடுத்துவிட வேண்டும் என்று என்னிடம் மறக்காமல் சொன்னார்... அவளுடைய செல்போன் நம்பர் இதுவரை அவருக்கு தெரியாது அல்லவா..? என்னிடம் மீண்டும் மீண்டும் தைரியம் சொன்னார்... அவர் பேசி முடித்தவுடன் நான் மல்லிகாவை கூப்பிட்டு விவரமாக சொல்ல, அவள் அனைத்தையும் கவனமாகக் கேட்டு விட்டு, 'அப்படின்னா... நீங்களும் பசங்களும் நான் இல்லாம தனியா ரெண்டு நாள் என்ன பண்ணுவீங்க...? சாப்பாட்டுக்கு என்ன செய்வீங்க...?' என்று கவலையுடன் கேட்க, 'என்ன மல்லி... என்ன புதுசா இப்படி நாங்க தனியா இருப்பது மாதிரி கேட்கிறே..? எத்தனை தடவை நீ உங்க அம்மா வீட்டுக்கு தனியா போய்ட்டு வந்திருக்கே...அதுவும் ஒரு வாரம். அந்த சமயத்துல நாங்க தனியா இருந்து அட்ஜஸ்ட் பண்ணலியா..? அதை நான் பாத்துக்கிறேன்... நீ அதை பத்தி கவலை படாம போய்ட்டு வா.. ஆனா என்னை மறந்துடாதேப்பா...' என்று சிரித்து விட்டு போனை கட் செய்தேன். அப்படியே ஒரு சிகரட் பற்ற வைத்துக் கொண்டு சிவகுமாரின் ப்ளானைப் பற்றி சிந்தித்துக் கொண்டே புகைப்பிடித்து விட்டு என் காபினுக்கு வந்தேன். ஒரு மணி நேரத்துக்குள் சிவக்குமாரிடம் இருந்து போன் வந்தது. என்னுடைய பர்சனல் ஈமெயில் அட்ரசை வாங்கி அதில் மல்லிகாவுக்கான ட்ரைன் டிக்கட்டை (போவதற்கும் வருவதற்குமான) அனுப்பி இருந்தார். அவர் சொன்ன மாதிரியே ஏசி முதல் வகுப்பில்தான் டிக்கட் எடுத்திருந்தார். கோவையில் ஒரு நெருங்கிய சொந்தக்காரங்க வீட்டு கல்யாணத்துக்கு அம்மா போக வேண்டியிருக்கிறது என்றும் அதனால் புதன் கிழமையும் வியாழக் கிழமையும் அம்மா இல்லாமல் நாம் அட்ஜஸ்ட் செய்து கொள்ள வேண்டும் என்று பசங்களிடம் சொல்லி மல்லிகாவின் பயணத்திற்கு தயார் செய்து கொண்டோம். இடையில் மணியிடமிருந்து போன் வர அவனிடம் இதைப் பற்றி ஒன்றும் சொல்ல வில்லை... செவ்வாய்கிழமை இரவு ஒன்பது மணிக்கு ட்ரைன். நான் பசங்களிடம் வீட்டில் இருக்கும் படி சொல்லிவிட்டு மல்லிகாவும் நானும் காரில் ரயில்வே ஸ்டேஷனுக்குப் போனோம். வீட்டிலிருந்து கிளம்பும் போது சுடிதார் அணிந்து கொண்டாள். பாதி தூரம் போகும் போது துப்பட்டாவை எடுத்து பேக்கினுள் வைத்துக் கொண்டால். நான் அவளை திரும்பி பார்க்க, அவள் போட்டிருந்த சுடிதார் நல்ல டைட்டாக இருந்ததால் அவளுடைய மார்புகளை எடுப்பாக காட்டியும் ஸ்லீவ்லெஸ் கையும் அவளை மிகவும் கவர்ச்சியாக காட்டியது. நான் அவளைப் பார்ப்பதை கவனித்து அவள் என்னிடம், 'என்ன அப்படி பாக்குறீங்க...?' என்றாள். 'இல்லை... நீ இந்த மாதிரி சுடிதார் போட்டு இருக்கியே....அதான் பார்த்தேன்...?' 'ஏன்.. நல்லா இல்லையா...?' 'இல்லை...நீ இந்த மாதிரி போய் இறங்கினால் சிவகுமார் எப்படி உன்னை பார்த்து ஜொள் விடுவார் என்று நினைத்தேன்...' 'அப்படியா இருக்கு....?' 'ம்ம்... நல்ல செக்ஸியா இருக்கு...' ஸ்டேஷன் போய் அவளுக்கு இரவு சாப்பாட்டுக்கு பார்சல் மற்றும் வாட்டர் பாட்டில் வாங்கிக் கொடுத்து வண்டியில் ஏற்றி விட்டேன்... நல்ல வேளையாக இரண்டு சீட் உள்ள கூப்பே கேபினில்தான் அவளுடைய சீட் இருந்தது. அவளைத் தவிர வேறு யாரும் வர வில்லை.. வெளியே சார்ட்டில் பார்த்த போது அடுத்த ஸ்டேஷனில் ஒரு பெண் வருவார் என்று தெரிந்தது. ட்ரைன் கிளம்ப நேரமானதால் நான் அவளிடம் பத்திரமாக போய் வரும்படி கூறி கீழே இறங்கினேன். ட்ரைன் கிளம்பி போனதும் நான் வெளியே வந்து சிவக்குமாருக்கு போன் செய்து அவளுடைய செல்போன் நம்பரை அவரிடம் சொல்லி, மீண்டும் அவரிடம் மல்ளிகாவிடம் பத்திரமாக பார்த்துக் கொள்ளும்படி சொல்ல, அவர் என்னை சமாதானப்படுத்தும் விதமாக பேசி போனை கட் செய்தார். ----------------------------------------------- வருகிற இரண்டு நாளும் மல்லிகா நான் இல்லாமல் முதன் முறையாக வேறு ஒருவருடன் தனியாக இருக்கப் போகிறாள் என்று நினைத்ததும் நிஜமாக எனக்கு மனசுக்குள் கொஞ்சம் இனம்புரியாத வருத்தம் வந்தது., நானும் மல்லிகாவும் செக்ஸை எந்த ரீதியில் எல்லாம் அனுபவிக்க முடியுமோ அந்த ரீதியில் எல்லாம் அனுபவிக்க ரெடியாகி இருந்தோம். இந்த வயதில் அனுபவிக்காமல் வேறு எந்த வயதில் அனுபவிக்க முடியும்... இன்னும் கொஞ்சம் வருஷமாகி விட்டால் வயதாகி விடும்... அப்போது இந்த மாதிரி ஆசைப்பட்டாலும் முடியுமா என்ன....? ஒரு மணி நேரம் கழித்து மல்லிகாவிடம் இருந்து போன் வந்தது. ட்ரைன் கிளம்பி கொஞ்ச நேரத்திலேயே சாப்பிட்டு விட்டதாகவும் அடுத்த ஸ்டேஷனில் ஏறுவதாக இருந்த பெண் வரவே இல்லை....தான் மட்டும் தனியாகத்தான் இருப்பதாகவும் சொன்னாள். கேபின் கதவை மூடிக் கொண்டு படுத்து உறங்கும் படி சொல்லி விட்டு நானும் பசங்களும் அவள் சமைத்து வைத்திருந்த இரவு சாப்பாட்டை சாப்பிட்டு உறங்கிப் போனோம். அதிகாலையில் மல்லிகாவிடம் இருந்து போன் வந்தது. கோவை வந்து இறங்கி விட்டதாகவும் சிவகுமார் வெளியே காத்திருப்பதாகவும் சொல்ல, நான் இந்த மாதிரி அடிக்கடி போன் செய்து அப்பப்போ எங்கே இருக்கேன்னு சொல்லிக்கோ....அப்போதான் எனக்கு நிம்மதியாக இருக்கும் என்று கூறி போனை வைத்தேன். நான் சொன்ன மாதிரியே அவள் அடிக்கடி போன் செய்து என்னிடம் பேசத் தவற வில்லை... ஆனால் நானோ அவளோ சிவகுமாரின் நடவடிக்கை பற்றி ஒன்றும் பேசிக் கொள்ளவில்லை... எனக்கு தெரியும்.. அவள் நேரில் வந்து என்னிடம் விவரமாக ஒன்று விடாமல் சொல்வாள் என்று. -------------------- வருகிற இரண்டு நாளும் மல்லிகா நான் இல்லாமல் முதன் முறையாக வேறு ஒருவருடன் தனியாக இருக்கப் போகிறாள் என்று நினைத்ததும் நிஜமாக எனக்கு மனசுக்குள் கொஞ்சம் இனம்புரியாத வருத்தம் வந்தது., நானும் மல்லிகாவும் செக்ஸை எந்த ரீதியில் எல்லாம் அனுபவிக்க முடியுமோ அந்த ரீதியில் எல்லாம் அனுபவிக்க ரெடியாகி இருந்தோம். இந்த வயதில் அனுபவிக்காமல் வேறு எந்த வயதில் அனுபவிக்க முடியும்... இன்னும் கொஞ்சம் வருஷமாகி விட்டால் வயதாகி விடும்... அப்போது இந்த மாதிரி ஆசைப்பட்டாலும் முடியுமா என்ன....? ஒரு மணி நேரம் கழித்து மல்லிகாவிடம் இருந்து போன் வந்தது. ட்ரைன் கிளம்பி கொஞ்ச நேரத்திலேயே சாப்பிட்டு விட்டதாகவும் அடுத்த ஸ்டேஷனில் ஏறுவதாக இருந்த பெண் வரவே இல்லை....தான் மட்டும் தனியாகத்தான் இருப்பதாகவும் சொன்னாள். கேபின் கதவை மூடிக் கொண்டு படுத்து உறங்கும் படி சொல்லி விட்டு நானும் பசங்களும் அவள் சமைத்து வைத்திருந்த இரவு சாப்பாட்டை சாப்பிட்டு உறங்கிப் போனோம். அதிகாலையில் மல்லிகாவிடம் இருந்து போன் வந்தது. கோவை வந்து இறங்கி விட்டதாகவும் சிவகுமார் வெளியே காத்திருப்பதாகவும் சொல்ல, நான் இந்த மாதிரி அடிக்கடி போன் செய்து அப்பப்போ எங்கே இருக்கேன்னு சொல்லிக்கோ....அப்போதான் எனக்கு நிம்மதியாக இருக்கும் என்று கூறி போனை வைத்தேன். நான் சொன்ன மாதிரியே அவள் அடிக்கடி போன் செய்து என்னிடம் பேசத் தவற வில்லை... ஆனால் நானோ அவளோ சிவகுமாரின் நடவடிக்கை பற்றி ஒன்றும் பேசிக் கொள்ளவில்லை... எனக்கு தெரியும்.. அவள் நேரில் வந்து என்னிடம் விவரமாக ஒன்று விடாமல் சொல்வாள் என்று. புதன் கிழமை சாயங்காலம் போன் செய்து தான் கோவைக்கு சிவகுமாருடன் காரில் வந்து கொண்டிருப்பதாகவும் மறுநாள் காலை வந்து விடுவதாகவும் சொல்லி விட்டு போனை வைக்க, அவள் குரலில் மிகுந்த உற்சாகம் இருப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது. எப்படியோ அவள் சந்தோசமா இருந்தால் அதில் எனக்கும் சந்தோஷம்தான். இரவு நான் உறங்கப் போகும் போது மீண்டும் அவளிடம் இருந்து போன் வந்தது. ட்ரைன் கிளம்பி விட்டதென்றும் தான் இப்போதும் கூப்பே பெட்டியில்தான் இருப்பதாகவும் சொன்னாள். ஆனால் இந்த முறை தன்னுடன் ஒரு வயதான பெண்மணி வருவதாகவும் சொன்னாள். கடைசியாக மிகவும் சன்னமான குரலில் 'நேரில் வந்து சொல்வதற்கு நிறைய விசயம் இருக்கிறது என்றும் அது மட்டும் இல்லாமல் நாளை காலை தன்னை பார்க்கும் போது நான் இன்ப அதிர்ச்சி அடைவேன் என்றும் சொல்லி போனை வைத்தாள். அது என்ன இன்ப அதிர்ச்சி....? சரி.. இன்னும் ஒரு ஏழு மணி நேரம்தானே இருக்கிறது... காலையில் தெரியப் போகிறது என்று மனத்தில் நினைத்துக் கொண்டு அலாரம் வைத்து உறங்கி போனேன். காலையில் அலாரம் ஒலிக்க, எழுந்து ரெடியாகி பசஙகளிடம் ஒரு மணி நேரத்தில் அம்மாவை அழைத்து வந்து விடுவேன் என்று சொல்லிவிட்டு காரை ஸ்டேஷனை நோக்கி செலுத்தினேன். நான் ஸ்டேஷனை அடைந்து கொஞ்ச நேரத்திலேயே ட்ரைன் வந்து விட்டது. வாசல் அருகில் நான் நிற்க மல்லிகா ஒரு கையில் அவள் போகும்போது கொண்டு சென்ற பேக்கும் மறுகையில் வேறு ஒரு பெரிய பேக்குமாக என்னை நோக்கி மெதுவாக நடந்து வந்து கொண்டிருப்பது தெரிந்தது. இன்னொரு பேக் எப்படி....? என்று யோசிக்கும் போதே அவள் நடையில் அதனை வேகம் இல்லாததைதும் என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. நேற்று இரவு வரை போனில் பேசும் போது அவள் குரலில் இருந்த உற்சாகம் அவள் நடையில் இல்லை.... வாசல் அருகில் வந்து முகத்தில் மிகுந்த ஆயாசத்துடன் என்னிடம் ஒரு பேக்கை கொடுக்க நானும் ஒன்றும் பேசாது அதை வாங்கி கொண்டு அவள் பின்னால் வர நான் காரை நோக்கி நடந்தேன்... கொஞ்ச தூரம் நடந்ததும் அங்கிருந்த சுமாரான ஒரு காஃபி ஷாப்பில் அவளை நிறுத்தி காஃபி வாங்கி குடித்து விட்டு காருக்கு வந்தோம்.. பின் கதவைத் திறந்து இரண்டு பேக்குகளையும் வைத்து விட்டு நான் முன்னே வந்து ஏறி ஸ்டார்ட் செய்தேன். இடது புறமாக அவள் ஏறிக் கொள்ள நான் வீட்டை நோக்கி காரை செய்தினேன். அவள் ஒன்றுமே பேசாமல் கண்ணை மூடிக் கொண்டு சீட்டில் சாய்ந்து அமர்ந்து இருக்க நானும் அவளை தொந்தரவு செய்ய வேண்டாம் என்று அப்படியே விட்டு விட்டேன்.. வீட்டுக்கு வந்து சற்று நேரத்திலேயே தன்னை தயார் படுத்திக் கொண்டு வழக்கமான வேலைகளை செய்து பசங்களை ரெடியாகி ஸ்கூலுக்கு அனுப்பி விட்டு நான் குளிக்கப் போகும் முன்பே அவள் ப்யாயாத் ரூமுக்குள் போய் அரை மணி நேரத்துக்கும் மேலாக நேரமெடுத்து குளித்து வெளியே வந்தாள்.

இப்போது அவள் முகத்தில் அவளுடைய வழக்கமான குதூகலமும் புத்துணர்ச்சியும் தெரிந்தது. நான் போய் குளித்து விட்டு வருவதாகச் சொல்லி விட்டு நான் பாத் ரூமுக்கு போய் குளித்து விட்டு வர அவள் எனக்கும் சாப்பாடு ரெடியாகி வைத்திருந்ததாள். நான் தலை துவட்டி ரெடியாகி சாப்பிட உட்கார்ந்ததும் எனக்கு பரிமாறிக் கொண்டே, 'என்ன .. இரண்டு நாளும் நான் இல்லாம எப்படி இருந்தீங்க...?' 'நீ இல்லாம எப்படி சந்தோசமா இருக்கும் மல்லி.... ஏதோ ரெண்டு நாளை ஓட்டிட்டோம்...அது சரி...நீ எப்படி....?' என்று நான் கேட்க ஆரம்பிக்கும் முன்பே அவள் என்னை இடைமறித்து, 'முதல்ல சாப்பிடுங்க... அப்புறம் இன்னைக்கு ஒரு அரை நாள் லீவோ பெர்மிசனோ போடுங்க...' 'எதுக்கு மல்லி... லீவு....?' 'ம்ம்.....அதான் நேத்து போன்ல சொன்னேனே....சொல்றதுக்கு அவ்வளுவு விசயம் இருக்கு...அதான்...' 'பரவாயில்லை... ஒரு மணி நேரமோ ரெண்டு மணி நேரமோ லேட்டாப் போனா ஒன்னும் இல்லை....சொல்லு...'