விஜயசுந்தரி 17

அடுத்த நாளும் ஷூட்டிங் தொடர எல்லோரும் அங்கே ரவுண்ட் கட்டி நின்று ஷூட்டிங்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம். அந்த நடிகை வந்ததும் என்னை பார்த்து ஒரு முறை ஹாய் சொல்லிவிட்டு நடிக்க செல்ல என் அருகே இருந்தவர்கள் வயிற்றில் தந்தூரி அடுப்பு எரிய ஆரம்பித்தது. மதியத்துக்கு மேல எல்லோரும் மீண்டும் ஊட்டியில் இருக்கும் இடங்களை சுற்றி பார்க்க சென்றோம். மாலை நாங்கள் ஹோட்டல் திரும்பி வரும்வரை படப்பிடிப்பு நடந்து கொண்டே இருந்தது. இரவு 9 மணி வரை எங்கள் கல்லூரி மாணவர்கள் அந்த இடத்தையே சுற்றி நின்று வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம். இரவு 10 மணிக்கு மேல டைரக்டர் பேக் அப் சொல்ல எல்லோரும் சுருட்டி எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பினார்கள். அந்த நடிகையின் குழுவும் எங்கள் ஹோட்டலில்தான் தங்கி இருந்தார்கள். அவள் திரும்பி வரும்போது என்னை பார்த்துவிட்டு என் அருகே வந்தாள். “ஹாய், உங்க பேர கூட கேக்கல, சாரி” என்று கூறிவிட்டு என்னை பார்க்க நான் “என் பேரு முத்து” என்றேன். ஒவ்வொருவரும் அவரவரை பற்றிய விவரங்களை பறிமாறிக் கொள்ள அந்த நடிகையின் அம்மா இன்று மதியமே சென்னை சென்றுவிட்டதாக கூறினாள். இருவரும் அவரவர் அறைக்கு சென்று படுத்துக் கொள்ள. குமரன் வழக்கம் போல் இன்று சரக்கை திறந்தான். நான் லேசாக போட்டுவிட்டு படுத்துக் கொண்டேன்.

அதிகாலை 3 மணி இருக்கும் எனக்கு விழிப்பு வந்தது. தூக்கம் வரவில்லை. மெல்ல எழுந்து உட்கார்ந்தேன். கும்ரனும் மற்றவர்களும் போதையில் புரண்டு கொண்டிருக்க அந்த நாற்றம் எனக்கு குடலை புரட்டியது. மெல்ல எழுந்து ஸ்வெட்டரை மாட்டிக் கொண்டு வெளியே வந்தேன். அந்த நடிகையின் அறையை கடக்கும்போது எனக்கு அவள் தன் அம்மா இல்லை என்று கூறியது நியாபகம் வந்தது. அதனால் அவள் அறைக்கு அருகே சென்றேன். ஆனாலும் மனதில் ஏதோ பயம். அங்கிருந்து நகர்ந்தேன், அந்த நேரம் உள்ளே குரல் கேட்டது. சுற்றிலும் பார்த்தேன். யாரும் இல்லாததால் சாவித்துளை வழியே பார்த்தேன். இரண்டு கால்கள் மட்டும் தெரிந்தது. அதுவும் ஆடைகள் ஏதும் இல்லாமல் முட்டிவரை தெரிந்தது. நான் நன்றாக பார்க்கும் ஆவலில் கதவை ஒட்டி செல்ல கதவு மெல்ல தானாக திறந்தது. முதலில் எனக்கு பயமாக இருந்தாலும் அறையில் யாரும் இருப்பதற்க்கான அறிகுறியே இல்லை. அதனால் கதவை முழுவதுமாக திறந்து கொண்டு உள்ளே சென்றேன். உள்ளே சென்றதும் ஹாலில் இருந்த ஒரு சோஃபாவில் அந்த நடிகை எந்த ஆடையும் இல்லாமல் அம்மணமாக கால்களை நன்றாக விரித்து கூதியை காட்டிக் கொண்டு படுத்துக் கிடந்தாள். அருகே இரண்டு மூன்று காண்டம்கள் பிரித்தும் பிரிக்காமலும் கிடந்தன. அவற்றை வைத்து யாரோ ஒரு ஆண இந்த அறையில் இருப்பதை உணர்துகொண்டேன். அதே நேரம் அந்த நடிகையின் அருகே ஒரு பெரிய சைஸ் ஒயின் பாட்டிலும் அதிலிருந்த பாதி ஒயின் ஏற்கனவே ஊற்றி குடிக்கப்பட்டிருந்த்து. நடிகை மட்டையாகி இருந்தாள். அவள் கூதியிலிருந்து தண்ணீர் வடிந்து கொண்டிருந்த்து. அதிலிருந்த சற்று நேரத்துக்கு முன்புதான் யாரோ ஒருவனுடன் இவள் ஓலாட்டம் போட்டிருகுக்கிறாள் என்பதை யூகித்துக் கொண்டேன். ஆனால் வேறு யாரும் அங்கு இருப்பதாக தெரியவில்லை. அந்த அறையை சுற்றிப் பார்த்தேன், ஒரு பெட் ரூம் இருந்த்து. அதன் கதவுகள் திறந்து கிடந்த்து. அதன் அருகே சென்று உள்ளே பார்க்க அந்த பட்த்தின் இயக்குனர் அம்மணமாக கிடந்தான். இருவரும்தான் ஓத்து விட்டு களைப்பில் தூங்கிக் கொண்டிருக்கிறாரள் என்பதை உறுதி செய்து கொண்டேன். அந்த அறையை மெல்ல இழுத்து வெளிப்பக்கம் தாழ் போட்டுவிட்டு அந்த நடிகை இருந்த சோஃபாவிற்க்கு வந்தேன். அவள் சுயநிலைவே இல்லாமல் தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். எந்த பதற்றமும் இன்றி இப்போதுதான் அவளை முழுவதுமாக பார்த்தேன். செக்க சிவந்த மேனியில் பிங்க் நிறத்தில் மேலே இரண்டு முலைகள். லேசாக தொங்கிக் கொண்டிருந்த இரண்டு காய்களுக்கு நடுவே தெரிய கீழெ உடலின் நடுவே இருப்பதே தெரியாத தொப்புள் குழி. அதன் கீழெ சுத்தமாக ஷேவ் செய்யப்பட்ட அல்லது முடியே இல்லாத புண்டை அழகாக் இருந்த்து. கால்களை நன்றாக விரித்து படுத்துக் கிடந்த்தை பார்த்த்துமே என் பூல விறைத்துக் கொண்ட்து. கிடைத்த வாய்ப்பை விட மனமில்லை, அதே நேரம் இருவரில் ஒருவர் விழித்துக் கொண்டாலும் பிரச்சினைதான். சில நொடிகள் மட்டுமே யோசித்தேன். கதவை நன்றாக சாத்திவிட்டி. அந்த நடிகையின் அருகே வந்து என் ஷாக்சை முழுவதும் அவிழ்த்து அருகே போட்டுவிட்டு ஒரு காண்டம் பாக்கெட்டை பிரித்து என் பூலில் சரியாக் போட்டுக் கொண்டு அந்த நடிகையின் அருகே சென்றேன். அவள் இடுப்பு மடிப்பை மட்டுமே பார்த்துத்தான் இதுவரை தமிழ் நாடே அடிமையாகிக் கிடக்க நானோ அவளை முழுவதும் உறித்த கோழியாக பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன். மெல்ல அவள் அருகே சென்றேன். அவள் புண்டை அழகே என்னை இன்னும் சூடேற்றியது. அவள் காலை மெல்ல தொட்டேன். எந்த அசைவும் இல்லை. மெல்ல கையை மேலேற்றினேன். தொடையில் தொட்டும் எந்த அசைவும் இல்லை. நேராக கையை அவள் காய்களில் ஒன்றின் மேல் வைத்து லேசாக அழுத்த அப்போதும் எந்த அசைவும் இல்லை. அருகே நன்றாக சென்று அவள் கால்களை மெல்ல பிடித்து நன்றாக விரித்து வைத்து என் பூலை அவள் புண்டையின் மேல் வைத்து லேசாக தேய்த்தேன். அவள் உடலில் மூச்சு விடுவதை தவிர வேரெந்த அசைவும் தெரியவில்லை. ஆகவே தைரியமாக அவள் புண்டையில் என் பூலை வைத்து ஒரு அமுக்கு அமுக்க அது ஏற்கனவே அவள் புண்டையில் வழிந்திருந்த ஜூசால் வழுக்கிக் கொண்டு உள்ளே சென்று இடித்து நின்றது. நான் அவள் முகத்தை உற்றுப் பார்த்தேன். கண் இமைகள் இரண்டும் லேசாக் துடித்தன, ஆனால் திறக்கவே இல்லை. மெல்ல என் பூலை வெளியே இழுத்து இன்னொரு முறை உள்ளே விட்டு இடித்தேன். இப்போதும் முன் போலவே இருக்க நான் தைரியமாக அவள் கால்கள் இரண்டையும் என் கைகளால் நன்றாக விரித்துப் பிடித்துக் கொண்டு என் பூலை அவள் புண்டைக்குள் விட்டு இடித்து ஓக்க தொடங்கினேன். காலை 8 மணி எல்லோரும் மீண்டும் படப்பிடிப்பு தளத்திற்க்கு வந்து சூழ்ந்து கொண்டு நின்று வேடிக்கை பார்க்க ஆரம்பித்தோம். அந்த நடிகை இன்னும் அங்கு வரவில்லை. மற்றவர்களை வைத்துக் கொண்டு டைரக்டர் சில காட்சிகளை எடுத்துக் கொண்டிருந்தார். காலை 10 மணிக்கு மேல் அந்த டைரக்டர் நடிகையை அழைக்க அவள் கொஞ்சம் கவர்ச்சியான உடையில் அந்த இடத்திற்க்கு வந்து சேர்ந்தாள். வழக்கம் போல் என்னை பார்த்து ஒரு ஹாய் சொல்லிவிட்டு நடிக்க ஆரம்பித்தாள். கொஞ்ச நேரம் அங்கிருந்துவிட்டு நானும் குமரனும் அங்கிருந்து கிளம்பினோம். கும்ரனுக்கு அங்கிருந்து வர மனமே இல்லை. இருவரும் ஆள் நடமாட்டம் இல்லாத ஒரு சுவற்றில் சிறுநீர் கழிக்க தொடங்க கும்ரன் ஏக்கத்துடன் என்னை பார்த்து “மச்சான், அந்த் பிகர் என்னமா இருக்காடா லைஃப்ல ஒரு தடவையாவது இந்த மாதிரி பிகர ஓக்கனும்டா, அப்படி இல்லனா அவள் ஓத்தவன் பூல தொட்டு கும்பிடனும்டா” என்று சுவற்றை பார்த்தபடி சொல்ல “அப்ப என் பூல தொட்டு கும்டுடுடா” என்று நான் சொன்னதும் அதிர்ச்சியுடன் என்னை திரும்பி பார்த்தான். “டேய் என்னடா சொல்ற அவளையும் விட்டு வெக்கலையா, எப்படா போட்ட, எப்படி போட்ட, நான் உன் கூடத்தான எப்பவும் இருக்கேன், எனக்கே தெரியாம எப்படா நடந்துச்சி” என வியப்புடன் கேட்க நான் சிரித்துக் கொண்டே “இன்னைக்கு காலைலதான் மச்சி போட்டேன்” என்று கூற அவன் கண்கள் அகல விரிந்தன, கன்னங்கள் சிவப்பாகியது காது துடித்தது. என்னை கோவத்துடன் பார்த்தவன் “துரோகி, எப்ப பார்த்தாலும் நீ மட்டும் என்ன தனியா விட்டுட்டு போய் போட்டுட்டு வரியேடா” என்று கேட்க “நானே எதிர் பார்க்காத நேரத்துல நடந்து போச்சிடா, அடுத்த முறை இந்த சான்ஸ் கிடைக்கும்போது உன்னையும் கூட்டி போறேன்” என்று அவன் தோளில் தட்டி சமாதானம் செய்ய அவனோ “போடா, அந்த நடிகையோட இடுப்பு மடிப்பு தெரியாதானு எத்த்ன பேரு அந்த் ஷூட்டிங்க் ஸ்பாட்ல நாயா நாக்க தொங்க போட்டு நிக்குறான். அங்க இருந்து கூட்டி வந்து இப்படி ஒரு குண்ட போடுறியேடா” என்று புலம்பிக் கொண்டே நடந்தான். எனக்கு சிரிப்பு வந்தாலும் அடக்கிக் கொண்டு அவனுடன் நடந்தேன். கொஞ்ச தூரம் அமைதியாக இருந்தவன் என்னை ஆவலுடன் திரும்பி பார்த்து “சரி எப்படா போட்ட அவ எப்படி ஒத்துக்கிட்டா” என்று கேட்டான். நான் நடந்தவற்றை கூற ஆரம்பித்தேன். என் பூலை அவள் புண்டைக்குள் விட்ட் பின்னரும் அவளிடமிருந்து எந்த எதிர்ப்பும் இல்லாததால் நான் நன்றாக அவள் இரண்டு கால்களையும் விரித்து வைத்து என் பூலை விட்டு இடித்து ஓத்துக் கொண்டிருந்தேன். என் இடியை அவள் போதையில் கூட உணருவது எனக்கு தெரிந்தது. உதடுகள் லேசாக முனகியது ஆனால் கண்கள் திறக்கவே இல்லை. “ஹிம், ஆங், ஆஆ..” என்றெல்லாம் முனகி என்னை சூடேற்றினாள். நானும் அவள் தொடைகள் இரண்டையும் நன்றாக விரித்து வைத்து என் பூலை அவள் புண்டையின் அடி ஆழம் வரை விட்டு இடித்து தூர் வாரிக் கொண்டிருந்தேன். சில நிமிட ஓலுக்குப் பின் என் பூல காண்டத்தில் கஞ்சியை கக்கியது. மெல்ல அவளை பழைய நிலையில் படுக்க வைத்துவிட்டு காண்டத்தை கழட்டி அங்கிருந்த குப்பை கூடையில் போட்டுவிட்டு என் உடைகளை அணிந்து கொண்டு அந்த அறையிலிருந்து வெளியேறி என் ரூமுக்கு சென்று படுத்துக் கொண்டேன். அடுத்த நாள் காலை அவளிடம் எந்த மாற்றமும் தெரியவில்லை. ஆகவே நான் அவளை ஓத்த விஷயமே அவளுக்கு தெரியாது என்பது உறுதியானது. கும்ரன் நடந்தவற்றை கேட்டுவிட்டு கொஞ்சம் யோசித்தான். “டேய் அவதான் போதையில் இருந்தானு சொல்ற நம்ம ரூமுக்கு வந்து எனக்கு ஒரு வார்த்த சொல்லியிருந்தா நானும் வந்திருப்பேனே” என்றான். “சொல்லி இருக்கலாம் மச்சி, ஆனா நீயும் புல்லா போதையில இருந்தியே” என்று நான் கூற அவன் தலையில் அடித்துக் கொண்டான். “எப்படியோ தமிழநாடே கனவுக் கண்ணியா நெனச்சிக்கிட்டு இருக்குற ஒரு பொண்ண எத்தனியோ கோடீஸ்வரனுங்க கோடி கோடியா கொட்டி கொடுத்தும் ஓக்க வராத நடிகைய, அவளுக்கே தெரியாம ஓத்துட்ட, சூப்பர் மச்சி” என்று என் கையை பிடித்து குலுக்கினான். இருவரும் கொஞ்ச நேரம் சுற்றிவிட்டு எங்கள் அறைக்கு சென்றோம். மாலை 4 மணி நான்கு நாட்கள் டூர் முடிந்து அடுத்த நாள் காலை எல்லோரும் சென்னைக்கு கிளம்ப எல்லா ஏற்பாடுகளையும் செய்து கொண்டிருந்தோம். எங்கள் அறையின் கதவு தட்டப்பட்டது. நான் சென்று திறக்க அந்த நடிகை என் எதிரே. “என்ன மேடம் இங்க” என்று நான் கேட்க அதற்க்குள் எங்கள் அறையில் இருந்தவர்கள் எல்லோரும் வந்து சூழ்ந்து கொண்டனர். அவள் என்னை பார்த்து “முத்து நான் உங்க கூட தனியா பேசனும்” என்றாள் அவள் நான் சுற்றி நின்றவர்களை பார்க்க அவர்கள் தலையை தொங்க போட்டுக் கொண்டு அறையிலிருந்து வெளியே சென்றனர். நான் அவளை அங்கிருந்த சோஃபாவில் உட்கார சொன்னேன். அவளும் உட்கார “என்ன மேடம் சொல்லுங்க” என்று கேட்க அவள் என்னை பார்த்து லேசாக சிரித்துவிட்டு தன் ஹண்ட் பேகை திறந்து உள்ளே இருந்து ஒரு கார்டை எடுத்து என்னிடம் கொடுத்து “முத்து திஸ் இஸ் மை கார்ட், அண்ட் திஸ் இஸ் மை பெர்சொனல் மொபைல் நம்பர், யாருக்கும் தர்ரதில்ல உங்களுக்கு மட்டும்தான், நான் இன்னும் ரெண்டு நாள்ல சென்னைக்கு போய்டுவேன், நீங்க ஃப்ரீயா இருக்கும்போது கால் பண்ணிட்டு வாங்க” என்று கூறிவிட்டு என் கன்னத்தை தடவிவிட்டு புறப்பட்டாள். நான் அந்த கார்டையே பார்த்துக் கொண்டிருக்க சென்றவள் திரும்பி வந்து “முத்து ஐவான்ட் ஒன் மோர்” என்றாள். எனக்கு ஒன்றும் புரியாமல் “எது மேடம்” என்றேன்.

“தட் ஸ்வீட் ஃபக் டைமெஸ்” என்றதும் எனக்கு தூக்கி வாரி போட்ட்து நான் அவளை பார்த்து “மேடம். . . .உங்களுக்கு” என்று இழுக்க அவள் என்னை பார்த்து சிரித்தாள். என்னை பார்த்து சிரித்துவிட்டு என் அருகே வந்து “நேத்து நீங்க செஞ்சது சூப்பர்” என்றாள். எனக்கு அடி வயிற்றை கலக்கியது. “நேத்து நீங்க அந்த நேரத்துல புல்லா போதையில்தான் இருந்தீங்க” என்று நான் சொல்ல “ஆமா முத்து நீங்க என்ன ஃபக் பண்ற வரைக்கும் எனக்கு எதுவுமே தெரியாது ஆனா அதுக்கப்புறம் எனக்கு கான்சியஸ் வந்துடுச்சி, எங்க நீங்க ஸ்டாப் பண்ணிடுவீங்களோனுதான் நான் கண்ண மூடிக்கிட்டே எஞ்சாய் பண்ணேன், ரியலி சூப்பர்ப், இது வரைக்கும் என் கூட எத்த்னையோ டைரக்டர்ஸ் ஆக்டர்ஸ் எல்லாரும் செக்ஸ் வச்சிருக்காங்க ஆனா யாரும் என்ன இந்தளவுக்கு சேடிஸ்ஃபை பண்ணதில்ல, நீங்க பண்ணது கொஞ்ச நேரம்தான்னாலும் ஐ ஆம் எஞ்சாய் வெரி மச்” என்று கூறி என்னை உற்று பார்த்தாள். எனக்கு நாக்கு வரண்டு ஒட்டிக் கொள்ள என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் “மேடம் சாரி, நீங்க போதையில இருக்குறதா நெனச்சி. . .” என்று முடிக்கும் முன் “எனக்கு எந்த கோவமும் இல்ல முத்து நேத்து நீங்க சரியா பண்ணாம விட்ட்தெர்ல்லாம் ஒரு நாளைக்கு ஃபுல்லா பண்ணனும்” என்று கூறிவிட்டு கிளம்பி சென்றாள். நான் என் அறைக்கு திரும்பி வந்தேன். கும்ரன் என் முகத்தை உற்றுப் பார்த்தான். என் அருகே வந்து “என்ன மச்சி, என்ன ஆச்சி” என்றான், நான் அவனை தனியாக அழைத்து சென்று “மச்சி, நான் அவள போட்டது அவளுக்கு தெரியுமாண்டா” என்றதும் அவன் பதறிக் கொண்டு “அய்ய்யோ அப்ப அவ ஏதாவது ஏடாகூடமா செஞ்சிட போறாடா, அவ கைய நீட்னா நம்மள ஒன்னும் இல்லாம பண்ணிடுவாங்க” என்று பதற நான் அவனை பார்த்து “டென்ஷன் ஆகாத மச்சி, ஒன்னும் பிரச்சின இல்ல” என்று சொன்னதும் “என்னடா சொல்ற, அவ ஏதும் கேக்கலையா” “அவ இன்னொரு தடவ பண்ண சொல்லி கேட்டாடா” என்று கூற அவன் “டேய் உனக்கு மட்டும் எப்படிடா, இந்த மாதிரியெல்லாம்” என்று கேட்க “நான் என்னடா பண்றது எல்லாம் தானா வந்து மாட்டுது” என்று கூறிவிட்டு எல்லோரும் பஸ்க்கு கிளம்ப்னோம்.படப்பிடிப்பு குழுவும் த்ங்கள் ரூம்க்ளை காலி செய்து கொண்டு வேறு ஒரு இடத்தில் படப்பிடிப்பிற்க்காக சென்றார்கள். அவர்கள் சென்று சில மணி நேரங்கள் கழித்து எங்கள் பஸ் புறப்பட தயாரனது. நாங்கள் புறப்படும் நேரம் மீண்டும் மழை பெய்ய ஆரம்பித்தது. பயணத்தினை தள்ளிவைத்துவிட்டு நாளை செல்லலாம் என்று சிலர் கூற ஆசிரியர்கள் அதை கேட்காமல் புறப்பட சொன்னார்கள். பஸ் கிளம்பியது. நேரத்துக்கு நேரம் மழை அதிகமாகிக் கொண்டே போனது. பஸ் ட்ரைவர் பஸ்சை மெதுவாக ஓட்டிச்சென்றார். ஆரம்பத்தில் எங்கள் மாணவர்கள் முன் போலவே பாடல்ளை போட்டு அதற்க்கேற்ப ஆடிக் கொண்டும் பாடிக் கொண்டும் அட்டகாசம் செய்து கொண்டிருந்தனர். மழையும் காற்றும் மாறி மாறி வீசி பீதியை கிளப்பியதில் எல்லோரும் அமைதியாக உட்கார்ந்து கொண்டனர். என் அருகே லதா குளிருக்கு அடக்கமாக என் தோளில் சாய்ந்து கொண்டு தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். அவளுக்கு அடுத்து உட்கார்ந்திருந்த ராதா மொபைலில் ஹெட் செட் மூலம் பாடல்களைக் கேட்டுக் கொண்டு ஜன்னல் வழியே மழையின் அழகை ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள். கும்ரன் ரவி உட்பட சிலர் தூங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். கைகடிகாரம் நேரம் 2 என்று காட்டியது. ஆனால் வெளியே பார்த்தால் 6 மணி போல் இருட்டாக இருந்தது. பஸ்ஸின் முகப்பு விளக்கை எரிய விட்டபடி டிரைவர் கொஞ்சம் சிரமப்பட்டு ஓட்டுவது தெரிந்தது. சில இடங்களில் மலையின் மேல் பகுதிகளிலிருந்து தண்ணீர் சேரும் சகதியுமாக் ஓடி வந்து சாலையை கடந்து சென்று கொண்டிருந்தது. சிறிய ரக வாகனங்கள் சில ஆங்காங்கே இந்த சேற்றில் சிக்கிக் கொண்டு நிருத்தப்பட்டிருந்தன. எங்கள் பஸ் டிரைவர் அவற்றை சாம்ர்த்தியமாக கடந்து சென்று கொண்டிருந்தார். மழை இன்னும் அதிகமாகியது. ஹோட்டலில் இருந்து கிளம்பி இரண்டு மணி நேரம் ஆனது ஆனால் அறை மணி நேரத்தில் கடக்கும் தூரத்தை தான் தாண்டி இருந்தோம். கிட்டத்தட்ட எல்லாரும் தூங்கிவிட்டிருந்தார்கள், நானும் ராதாவும் மட்டுமே விழித்திருந்தோம். ராதா என் பக்கம் திரும்பவே இல்லை. கடிகாரம் இப்போது 4 மணி என்று காட்டியது. கிட்டத்தட்ட நாங்கள் முக்கால் வாசி தூரம் சென்றிருக்க வேண்டும் ஆனால் இப்போதுதான் பாதி தூரத்தை கடந்திருந்தோம். மழை விட்ட பாடில்லை. அடிக்கடி காற்றும் சேர்ந்து அடித்துவந்த்தால். எங்கயாவது மரங்கள் முறிந்து விழுந்தால் கூட அம்பேல்தான் என்று மனதில் நினைத்துக் கொண்டே பயணம் தொடர்ந்தது. எனக்கும் கண்கள் சொறுக ஆரம்பித்தது. ராதாவும் பாட்டு கேட்டபடி தூங்கி இருந்தாள். லதா ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருந்தாள். வெளியே லேசான வெளிச்சம் மட்டுமே இருந்தது. அறை இருட்டில் மலை முகடுகள் பயங்கரமாக தெரிந்தது. நானும் தூங்கலாம் என்று கண்களை லேசாக மூட அந்த நேரம் தான் அந்த சம்பவம் நடந்தது. என் வாழ்வை புரட்டிப் போட்ட சம்பவம். இதய்ம் பலகீனமானவர்கள், இளகிய உள்ளம் கொண்டவர்கள், அதிக கற்பனை உணர்வு கொண்டவர்கள் இந்த பகுதியை படிக்க வேண்டாம். முடிந்த வரை சில பகுதிகள் நீக்கப்பட்டு கொடுக்கப்பட்டுள்ளது . நான் மெல்ல கண் அசந்த நேரம் பஸ்க்கு முன்னே ஏதோ சத்தம் கேட்டு திடுக்கிட்டு விழித்து பார்த்தேன். எங்கள் பஸ்ஸிற்க்கு முன்னே சாலையில் ஒரு பெரிய மண் சரிவு சரிந்து விழுந்து சாலையை மூடிக் கொண்டது. பஸ்ஸிலிருந்த நிறைய பேர் விழித்துக் கொண்டோம். சில விநாடிகள் முன்னால் போய்யிருந்தால் எங்கள் பஸ் அந்த மண் குவியலுக்குள் மாட்டியிருக்கும், என்று எல்லோரும் மனதை திடப்படுத்திக் கொண்ட நேரம் எங்கள் பஸ்ஸிற்க்கு சரியாக மேலே இருந்து ஏதோ வருவது போல் சத்தம் கேட்க எல்லோரும் மேலே பார்க்க அந்த நொடிப் பொழுதில் எங்கள் பஸ்ஸிற்க்கு பக்கவாட்டிலிருந்து ஒரு பெரிய பாறை வந்து மோதி எங்கள் பஸஸை அப்படியே தள்ளியது. மோதியது மிகவும் வேகம் என்பதாலும் அருகே சாலையில் இருந்த தடுப்பு சுவர் ஏற்கனவே சேதமாகி இருந்ததாலும் பஸ் பக்கவாட்டில் சரிந்து கொண்டு சாலையை விட்டு நகர்ந்து சென்று சாய்ந்து நின்றது. சில வினாடிகள் கூட இல்லாமல் அப்படியே சாய்ந்து நின்ற பஸ் புரண்டு ஓடியது. உள்ளே எல்லோரும் ஒருவர் மீது ஒருவர் என்று சில இருக்கைகள் பெயர்ந்து கொண்டு வந்து உள்ளே இருந்தவர்கள் மீது விழுந்து அழுத்திக் கொண்டும் போக. உருண்ட பஸ் எங்கும் நிற்காமல் பல அடி ஆழத்திற்க்கு சென்று கொண்டிருந்தது. உள்ளே இருந்து மரண ஓலம். ரத்தம் சிதறி அடிக்க சிலர் தலைகளிலும் கை கால்களிலும் ஆங்காங்கே இருந்த பஸ் சீட்டும் கம்பிகளும் குத்த, கத்தி கதறிக் கொண்டிருந்தோம். சில அடி தூர உருண்டு சென்ற பஸ் ஒரு மரத்தில் வேகமாக மோதி திரும்பி நேரானது. பஸ் இப்போது தலை கீழாக நேராக் வேகமாக சென்று கொண்டிருந்த்து. பஸ்ஸினுள் உருண்டு கொண்டிருந்த டிரைவர் முன்னால் நீட்டி வந்த கொண்டிருந்த ஒரு மரத்தின் கிளை அவர் தலையில் குத்தி பஸ் உருண்டு சென்ற வேகத்தில் அவர் அப்படியே பஸ்ஸிலிருந்து வெளியே இழுத்து கிளையில் தலை மாட்டி தொங்கிக் கொண்டிருக்க உள்ளே இருந்து வந்த மரண ஓலம் மழையை கூட நிறுத்தி இருந்தது. மீண்டும் பஸ் பல அடி தூரம் ஆழமாக சென்று கொண்டிருந்தது. வேகமாக சில மரங்களில் மோதி அப்படியே நின்றது. இடித்து நின்ற வேகத்தில் என் கண் எதிரிலேயே ஒரு மாணவனின் வயிற்றில் பஸ்ஸின் கைப்பிடி கம்பி உடைந்து அவன் முதுகில் குத்தி வயிற்றின் வழியே குடலையும் சேர்த்து எடுத்துக் கொண்டு வந்தது. அவன் வாயில் ரத்தம் கொப்பளிக்க துடி துடித்து இறந்தான். இரண்டு மூன்று மரங்களின் அரவணைப்பில் பஸ் மேற்கொண்டு உருளாமல் அப்படியே நின்றது. சில நொடிகள் ஒரே மயான அமைதி, அதன் பின் கண் விழித்தவர்கள் அணைவரும் வலியால் கத்தி அழுதனர். நான் கண் விழித்த நேரம் மூன்று பேர் அமரும் சீட் ஒன்று அப்படியே பெயர்த்துக் கொண்டு என்னை இன்னொரு சீட்டில் வைத்து அழுத்தி நசுக்கிக் கொண்டிருந்தது. எனக்கோ வலி உயிர் போனது. அந்த் வலியையும் தாண்டி என்னுடன் வந்த என் நண்பர்களுக்கு என்ன ஆனதோ என்றுதான் என் மனம் துடித்த்து. சுற்றிலும் பார்த்தேன். இறந்து போன அந்த மாணவனின் உடல் என் கண் முன்னே தெரிந்த்து. என் அருகே ரவி மயங்கி விழுந்து கிடந்தான். அவன் கால்களில் ஒன்று துண்டாக கிடந்த்து. முகம் முழுவதும் ரத்தம் வழிய கும்ரன் இன்னொரு இட்த்தில் கிடந்தான். ராதாவும் லதாவும் எங்கே என்று தேட நான் எழ முயன்றேன். சீட்டின் கம்பிகள் என் கால்களில் குத்தி என்னை நகர விடாமல் செய்தது. சீட்டை நகர்த்த பார்த்தேன் முடியவில்லை. ஒரு சிலர் கண் விழித்து எழுந்து மற்றவரளுக்கு உதவி செய்து கொண்டிருந்தனர். என் அருகே வந்த எங்கள் ஆசிரியர் என் காலில் குத்தி மாட்டியிருந்த கம்பியை இழுத்து அகற்றினார். என்னால் காலை கீழெ ஊன்ற முடியவில்லை இருந்தாலும், மெல்ல எழுந்து கும்ரன் அருகே சென்றேன். அவன் முகத்தை தட்டி எழுப்ப முயன்றேன். அவன் உயிருடன் இருக்கிறானா என்பதே எனக்கு முதலில் சந்தேகமாக் இருந்த்து, ஆனாம் நான் தட்டியதும் அவன் கண் திறந்து என்னை பார்த்தான். “முத்து, உனக்கு ஒன்னுமில்ல்ல” என்றான். எனக்கு பேச கூட சக்தி இல்லை, தலையை மட்டும் ஆட்டிவிட்டு அவனை கை பிடித்து தூக்கினேன். ரவியை அவனிடம் காட்டிவிட்டு இடிபாடுகளுக்கிடையே மற்றவர்களை தேடினேன். பஸ்ஸின் உடைந்த கதவின் அருகே ராதாவின் உடல் கிடந்த்து. எனக்கு உடம்பு பதறியது. ஐயோ ராதா, என்று அலறிக் கொண்டு அவள் அருகே ஓடினேன். அவளை தூக்கி என் மடியில் போட்டேன். அவள் இடுப்பில் ஒரு கண்ணாடி துண்டு கிழித்து ரத்தம் வடிந்து கொண்டிருந்தது. அவள் இதயம் துடிக்கிறதா என்று அறிய அவள் மார்பில் காதை வைத்தேன். இதயம் ஈன ஸ்வரத்தில் முனகிக் கொண்டிருந்த்து. மழை நீர் அங்கு சலசலவென ஓடிக் கொண்டிருந்த்து. அதில் கொஞ்சம் நீரை கைகளால் பிடித்து ராதாவின் முகத்தில் அடித்தேன். இரண்டு முறை அடித்த பின் கண் திறந்து பார்த்தாள். “முத்து நீ நல்லா இருக்கியா” என்று கூறியவளை இடுப்பில் கீறிய வலி பேச விடாமல் தடுத்த்து. இருவரும் மெல்ல எழுந்து நின்றோம் அப்போதுதான் லதாவின் நியாபகம் வந்த்து. மூவரும் ஒன்றாகத்தான் உட்கார்ந்திருந்தோம் ஆனால் இப்போது ஆளுக்கொரு மூலையில் கிடக்கிறோம். ராதா பதற்றமானாள். இருவரும் எல்லா இடிபாடுகளையும் அகற்ற முயன்றோம் ஆனால் முடியவில்லை , லதா எங்கே என்று தேடினோம். வெளிச்சம் குறைந்து கொண்டே வந்தது. ராதா ஒரு பக்கம் நான் ஒரு பக்கமும் தேடினோம். எங்கும் லதாவை காணவில்லை. அந்த நேரம் எங்கோ இருந்து ஒரு குரல்

“முத்து. . . . ராதா. . . “ என்று மரணத்தின் வாயிலில் இருந்து கேட்ட்து. இருவரும் அந்த திசையை நோக்கி ஓட எங்களுக்கு முன்பாக கும்ரன் அங்கிருந்தான். பஸ்ஸின் ஜன்னலில் லதாவின் உடல் வெளியே பாதியும் பஸ்ஸின் உள்ளே பாதியுமாக கிடந்தாள். எனக்கு குலை நடுங்கிப் போனது. தலை கிறுகிறுத்த்து. அறை உயிராய் கிடந்தாள் லதா இருவரும் அவள் அருகே ஓடினோம் நானும் கும்ரனும சேர்ந்து அவளை அங்கிருந்து விடுவிக்க முயன்றோம். கும்ரன் வெளியே சென்று அவள் கால்களை பிடித்து தூக்க நான் உள்ளே இருந்து அவள் உடலை இழுக்க முயன்றேன். ஆனால் அவள் உடல் நகரவே இல்லை மாறாக அவள் இன்னும் அதிகமாக் வலியால் கத்தினாள். எனக்கு சந்தேகம் வந்து அவள் இடுப்பை பிடித்து லேசாக திருப்பினேன். அவள் இடுப்பில் ஜன்னலிலிருந்த ஒரு கம்பி குத்தி பாதி அளவு அவள் உடலில் சொறுகி இருந்த்து. குமரனும் ராதாவும் இதை பார்த்த்தும் .கத்தி அழ தொடங்கிவிட்டனர். எனக்கு தலை சுற்றிவர அப்படியே கீழெ உட்கார்ந்துவிட்டேன். கண்கள் இருட்டிக் கொண்டு வந்த்து. லதா அந்த நிலையிலும் என்னை அருகே அழைத்தாள் நானும் ராதாவும் அவள் அருகே செல்ல எங்கள் இருவரையும் பார்த்துவிட்டு. “முத்து எனக்கு உன் கூட வாழ குடுத்து வெக்கலை” என்று சொல்ல மீண்டும் வலி அவளை அழுத்தியது. நான் சுறுசுறுப்பானேன். கும்ரனை பார்த்து அவனை லதாவின் உடலை ப்டித்து தூக்க சொன்னேன். அவனும் வெளியிலிருந்து அவள் கால்கள் இரண்டையும் பிடித்து தூக்க அந்த நேரம் இன்னொரு மாணவன் அவனுக்கு உதவினான். உள்ளே இருந்து நானும் ராதாவும் அவளை தூக்க சில நொடிப் போராட்ட்த்திற்க்கு பிறகு அவளை அந்த கம்பியிலிருந்து விடுவித்தோம். அவளை அப்படியே வெளியே கொண்டு சென்று படுக்க வைத்துவிட்டு உதவிக்காக மேலே ஒரு மாணவனை அனுப்பி வைத்தோம். லதா கண்களை மூடி மூடி திறந்து கொண்டிருந்தாள். ராதா அவளுக்கு “உனக்கு ஒன்னுமில்ல லதா” என்று அடிக்கடி ஆறுதல் சொல்ல எல்லோரும் அவளை சூழ்ந்து நின்றோம். லதா என் கைகளை ப்டித்துக் கொண்டு அழுதாள். “முத்து எனக்கு உன்னோட வாழ கொடுத்து வைக்கல, அடுத்த் ஜென்மத்துலையாவது நாம் ஒன்னா சேர்லாம்” என்று சொல்ல நான் பொங்கி வந்த் அழுகையை அடக்கிக் கொண்டு “லதா உனக்கு ஒன்னுமில்ல ஒன்னும் ஆகாது, எப்படியாவது உன்ன காப்பாத்திடுவோம்” என்று ஆறுதல் சொல்ல தூரத்தில் எங்கோ ஆம்புலன்ஸ் சத்தம் கேட்ட்து. லதா என் கையையும் ராதாவின் கையையும் ப்டித்து “ராதா நீ முத்து கூட சேரனும்னுதான் விதி இருக்கு, உனக்கும் முத்துவ ரொம்ப பிடிக்கும்றது அன்னைக்கு நீங்க பார்க்குல பேசுனதுல இருந்து தெரிஞ்சிக்கிட்டேன், ஆமா அன்னைக்கு நானும் அங்க இருந்தேன், நீங்க ரெண்டு பேரும் ஒன்னு சேர்றதுதான் சரி, நான் எங்கம்மா கூடவே போய்யிடுறேன், நான் இறந்தாலும் எப்பவும் உங்க கூட்த்தான் இருப்பேன்” என்று கூறியவள் அமைதியானாள். ராதா பதறி அழுதபடி “உனக்கு ஒன்னுமில்லடீ” என்று ஆறுதல் கூற, எனக்கு அவாள் கையின் பிடி தளர்வது புரிந்த்து. மங்கலான வெளிச்சத்தில் பஸ் பயணிக்கிறது, எதிரே ஒரு மண் சரிவை பார்த்துவிட்டு பஸ் நிற்கிறது. அந்த நேரத்தில் பஸ்க்கு நேராக ஒரு பெரிய பாறை உருண்டு வந்து விழுந்து பஸ்ஸை புரட்டித்தள்ளியது. என் கண் முன் ஒரு மாணவன் இறந்த்து. லதா உயிருக்கு போராடியது. என்று எல்லா நிகழ்வுகளும் என் கண் முன்னே வந்து போக பதறி அடித்து நான் கண் திறந்து பார்த்தேன். கோவை நோக்கி ஆம்புலன்ஸ் சென்று கொண்டிருந்த்து. முன்னே இரண்டு ஆம்புலன்ஸ்களும் பின்னால் மூன்று ஆம்புலன்ஸ்களும் சைரனை சுழற்றிக் கொண்டு செல்ல சில மணி நேரங்களுக்கு முன் பெய்த மழையில் சாலையில் ஆங்காங்கே தேங்கி நிற்க்கும் தண்ணீரை வாரி அடித்துக் கொண்டு ஆம்புலன்ஸ்கள் சென்று கொண்டிருந்தன. உள்ளே நானும் என் அருகே ராதா, கும்ரனும் உட்கார்ந்திருக்க, ஸ்ட்ரெக்சரில் லதாவின் உயிரற்ற உடல் கிட்த்தி இருந்த்து. ராதா தேம்பி தேம்பி அழுது கொண்டிருந்தாள். குமரனும் வாய் விட்டு அழுத படி இருந்தான். எனக்கு மட்டும் என்ன ஆனது. லதா என் கையையும் ராதாவின் கையையும் சேர்த்து வைத்துவிட்டு அந்த நிம்மதியில் தன் கடைசி மூச்சை ஒரு முறை இழுத்துவிட அவள் ஆன்மா அடங்கிப் போனது. எங்கோ ஆம்புலன்ஸின் சைரன் ஒலி கேட்க எல்லோரும் மேல் நோக்கி பார்த்தோம். மரங்கள் அவ்வளவாக இல்லாத்தால் னாங்கள் பயணம் செய்த சாலை மங்கலாக தெரிந்த்து. தீயணைப்பு வாகனகளும் ஆம்புலன்ஸ்கலும் வரிசையில் வந்து கொண்டிருக்க என் கையை ப்டித்திருந்த லதாவின் கைகள் சரிந்தன. வெடித்து அழுதாள் ராதா. அந்த அமைதியான் காட்டுப் பகுதீயில் அவள் அழுகை கேட்பவரை கறைய வைத்த்து. இரண்டு கிரேன்கள் கொண்டுவரப்பட்டு பஸ்ஸை வெளியே இழுக்க முயன்றனர். அதற்கு முன் கயிறுகள் மூலமாக சிலரை மேலே அழைத்து சென்றனர். சிலரை தொட்டில் போல் அனுப்பி அதில் படுக்க வைத்து மேலே கொண்டு சென்றனர். எல்லாம் முடிந்த்து. அணைவரையும் ஆம்புலன்ஸில் ஏற்றி அனுப்பினார்கள். கோவை அரசு மருத்துவமனையில் எங்களுக்கு முன் அனிதா காத்திருக்க உயிரற்ற லதாவின் உடலை காட்டி ராதா கதறி அழுதாள். கும்ரனும் நானும் ஒரு ஓரமாக நின்று அழுது கொண்டிருக்க அவள் உடலை கொண்டு சென்றனர். சில மணி நேரங்கள் கழித்து பிரேதப்பரிசோதனை முடிந்த லதாவின் உடல் கொண்டுவரப்பட்ட்து. அனிதா எங்களுடன் இருந்து எல்லாம் செய்தாள். சென்னைக்கு கொண்டு வரப்பட்ட லதாவின் உடலுக்கு இறுதி மரியாதை செலுத்தப்பட்டு அவள் உடல் அடக்கம் செய்யப்பட்ட்து. அவள் வசித்தவீடு சொந்த வீடு என்பதால் அவள் அம்மாவின் படத்திற்க்கு அருகே அவள் பட்த்தை வைத்து மாலை அணிவிக்கப்பட்டு வீடு பூட்டு போட்டு மூடப்பட்ட்து. இந்த நிகழ்விற்க்கு பின் லதாவை பற்றியும் என்னை பற்றியும் எங்களுக்குள் இருந்தவற்றை பற்றியும் எல்லோரும் அறிந்து கொண்டனர். என் பெற்றோருக்கும் இந்த விஷய்ம் தெரிந்த்து. அவரகள் எனக்கு ஆறுதல் சொன்னார்கள். விஜயா அங்கு வந்தாள். நடந்த்தை கேள்விப்பட்டு அவளும் எனக்கு ஆறுதல் சொன்னாள். ராதாவும் அனிதாவும் என் வீட்டிற்க்கு வந்தார்கள். மேலும் மெர்சியும் ஓமணாவும் அவள் தங்கை ஸ்ரீஜா கூட வந்தார்கள். எனக்கு வியப்பாக இருந்த்து. இவர்கள் அணைவருக்கும் எப்படி விஷய்ம் தெரிந்த்து என்று.யோசிக்கும் நேரம் கும்ரன் என் கண்ணில் பட்டான், ஓட்ட வாயன் எல்லார்கிட்டயும் சொல்லிட்டிருக்கான். என நினைத்துக் கொண்டேன். நாட்கள் நகர்ந்தன. என் அப்பாவிற்கு செங்கல்பட்டிற்கு பணி மாறுதல் கொடுக்கப்பட்ட்தால் என் அம்மாவுடன் அங்கு சென்று வேலையில் சேர்ந்து கொண்டார். இந்த வீடு எனக்காகவே கட்டப்பட்ட்து. என் அப்பா அரசு ஊழியர் என்பதால் அடிக்கடி ட்ரான்ஸ்ஃபர் வரும் நானும் உடன் சென்று கொண்டிருந்தால் படிப்பு வீணாகும் என்பதால் தான் இந்த வீட்டை அவசரமாக் கட்டினார்கள். நான் படிப்பை முடித்து டாக்டர் ஆகிவிட்டால் அப்பா வீ. ஆர். எஸ் வாங்கிக் கொண்டு இந்த வீட்டிலேயே எல்லோரும் இருக்கலாம் என்று எண்ணத்தில் இருந்த்தால், நான் மட்டும் இங்கு தங்கி படிப்பை தொடர்ந்தேன். நான் ஒரு வாரமாக கல்லூரிக்கு போகவில்லை. வீட்டிலேயே அடைந்து கிடந்தேன். கும்ரன் தான் அடிக்கடி எனக்கு மாமி மெஸ்ஸிலிருந்து சாப்பாடு வாங்கிக் கொண்டு வந்து கொடுப்பான். ஒரு வாரம் கடந்த்து. ஒரு நாள் கும்ரன் என் வீட்டிற்கு மாலை நேரத்தில் வந்தான். என் அருகில் உட்கார்ந்தவன்

“டேய் மச்சி, ஏண்டா நடந்த்தையே நெனச்சிக்கிட்டு இப்டி வீட்லயே அடஞ்சி கிடக்க, காலேஜிக்கு வர முடியலைன்னாலும் வெளில எங்கயாவது போய்ட்டாவது வாடா அப்பதான் மனசுக்கு கொஞ்சம் ரிலாக்ஸா இருக்கு” என்று கூற நான் அவனை வெறித்துப் பார்த்தேன். அவன் மீண்டும் தொடர்ந்தான். “சரி மாமி உன்ன பத்தி விசாரிச்சாங்க, உனக்கு நேர்ல வந்து ஆறுதல் சொல்ல முடியலைனு ரொம்ப வருத்தப்பட்டாங்க, உன்ன மெஸ்ஸுக்கு ஒரு தடவ வர சொன்னாங்க, வாயேன் அப்படியே கொஞ்சம் போய்ட்டு வரலாம்” என்று கூறி என் கையை பிடித்து எழுப்பினான். காலில் அடி பட்டிருந்த்தால் சரியாக நடக்க முடியவில்லை. மெல்ல அவனுடன் நடந்து சென்றேன். மாமி மெஸ்ஸை வந்தடைந்தோம். பங்கஜம் மாமி கும்ரன் வாங்கி கொடுத்த நைட்டியில் இருந்தாள். என்னை பார்த்த்தும் சோகம் கலந்த் குரலில் “வாப்பா முத்து, நடந்த்த எல்லாம் கும்ரன் சொன்னான், பாவம் அந்த பொண்ணு, உன்ன கட்டிக்க குடுத்து வைக்கல, அவ்வளவுதான், அந்த பொண்னு ஆத்மா சாந்தி அடையட்டும்” என்று கூறி என்னை உள்ளே அழைத்து சென்றாள்.

விஜயசுந்தரி 16

அவள் மேல் இருந்த மாராப்பு விலகியதும்தான் அவளின் மேலழுகு இன்னும் நன்றாக தெரிந்தது. நான் வாயில் எச்சில் ஊற அவள் ஜாக்கெட்டுக்குள் பிதுங்கி நிற்க்கும் முலைகளை பார்க்க அவள் இரண்டு கைகளையும் மேலே தூக்கி சோம்பல் முறிப்பது போல் என்னை வெறியேற்ற முயன்றாள். இரண்டு கைகளும் மேலே போக காய்கள் இரண்டும் நன்றாக விரிந்து சுறுங்கியது. பின் புடவை முழுவதையும் கழட்டி வீசிவிட்டு பாவாடை ஜாக்கெட்டுடன் என் முன்னே உட்கார்ந்திருந்தாள். “என்ன்ங்க இது ஒரு ஆம்பள முன்னாடி அதுவும் முன்ன பின்ன பழக்கம் இல்லாதவன் முன்னாடி இப்படி உட்கார்ந்திருக்கீங்க” என்று நான் கலாய்ப்பது போல் கேட்க அவள் “உனக்கு வெட்கமா இருந்தா கண்ன மூடிக்கோ, எங்க அக்கா வீட்ல நான் எப்படி வேணா இருப்பேன்” என்று கூறி ஒரு காலை தூக்கி சோஃபாவின் மேல் வைக்க அவள் வெள்ளி நிற கால்கள் முட்டிவரை என் கண் முன்னே தெரிந்தது. புழுக்கம் தாங்காதவர்கள் போல் கையால் தன் முகத்திற்க்கு வீசிக் கொண்டு

“இந்த சென்னை வெய்யில்ல எப்படித்தான் இருக்கீங்களோ, அதுவும் இந்த சேரிய கட்டிக் கிட்டு, அப்ப்ப்பா என்னால முடியல” என்று கூறிக் கொண்டே தன் ஜாக்கெட்டின் கொக்கிகள் ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்து ஜாக்கெட்டை கழட்டிப் போட்டாள். அவள் உள்ளே சிவப்பு நிற பிரா போட்டிருந்தாள். அதுவும் முன் பக்கம் ட்ரான்ஸ்பரண்டாக இருக்கும்படியான லிங்கரி டைப் பிரா, அவளின் பிங்க் நிற காம்புகள் அதில் லேசாக தெரிந்த்து. பின் பாவாடை நாடாவையும் உறுவிவிட்டு அதையும் கழட்டி போட்டாள். பிராவை போலவே அவள் பேண்டியும் அதே நிறம் அதே டைப். அவள் முன் பக்க புண்டை முடி கறுப்பாக தெரிந்த்து. இவ்வளவையும் பார்த்துக் கொண்டு நான் அமைதியாக உட்கார்ந்திருந்த்து. ஒமணாவிடம் நான் சொன்ன வார்த்தைக்காகத்தான். ஆனால் இவளோ என்னை ரொம்ப டெஸ்ட் பண்ணி பாக்குறா. என் முன்னால் ஜட்டி, பிராவுடன் உட்கார்ந்து கொண்டு ஹாயாக டி.வி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். அடிக்கடி வேறு சோம்பல் முறிப்பது போல் கையை நன்றாக மேலே ஏற்றி முடிகள் இல்லாமல் வழவழ வென்றிருந்த அவள் அக்குளையும் அப்படி தூக்கும்போது எழுந்து நிற்க்கும் காய்களையும் காட்டி என்னை சூடேற்றினாள். நான் அவளை கண்டும் காணாத்து போல் இருந்தும் அவள் வேண்டும் என்றே என்னை சீண்டி பார்த்துக் கொண்டே இருந்தாள். என் முன்னே எழுந்து சென்று ப்ரிட்ஜை திறந்து உள்ளே எதுவோ தேடுவது போல் நன்றாக குனிந்து கொண்டாள். அவள் போட்டிருந்த ஜட்டி அவளின் இரண்டு சூத்துகளுக்கும் நடுவே நன்றாக புதைந்து கொண்டு அவள் புண்டையின் இரண்டு மடிப்பினை நன்றாக காட்டியது. நீண்ட நேரமாக இதே போல் இருக்க என பூல் விறைத்துக் கொண்டு நிற்க ஆரம்பித்த்து. இதற்க்கு மேல் என்னால் சும்மா இருக்க முடியாது என முடிவெடுத்து எழ அந்த நேரம் அவள் திரும்பி ப்ரிட்ஜை சாத்திவிட்டு மீண்டும் வந்து சோஃபாவில் உட்கார்ந்தாள். கையில் ஒரு ப்ரூட்டி பாக்கெட்டுடன் வந்தவள் என் முன்னே அதை திறந்து வாயில் ஊற்ற அதிலிருந்து சிந்திய சில துளிகள் அவள் உதட்டுவழியே இறங்கி அவாள் கழுத்து மார்பு என்று இறங்கி இரண்டு காய்களுக்கும் நடுவே சென்று மறாய்ந்து போனது. குடித்துவிட்டு என்னை திரும்பி பார்த்தவள். “டேய் லூசு இப்படி ஒரு செம பிகரு இந்த மாதிரி ஒரு ட்ரெஸ்ல உன் முன்னாடி உக்காந்திருக்கேன், அப்பவும் மண்ணு மாதிரியே இருக்கீயே நீயெல்லாம் எப்படி எங்க அக்காவ வளைச்சி போட்ட” என்று என் முகத்துக்கு நேராக கை நீட்டி கேட்க எனக்கு கோவம் தலைக்கேறியது வேகமாக எழுந்து “உங்க்க்கா உன்ன என்ன நம்பி விட்டுட்டு போனதாலதான் நான் அமைதியா இருந்தேன். இதுக்குமேல என்னால சும்மா இருக்க முடியாதுடீ” என்று கூறி அவளை இழுத்து சென்று டைனிங்க டேபிலில் திருப்பி குனிய வைத்தேன். என் பேண்டுக்குள் விறைத்திருந்த பூலை வெளியே இழுத்து அவள் ஜட்டியை கீழெ இறக்கிவிட்டு என் பூலை அவள் சூத்து ஓட்டைக்குள் நுழைத்தேன். அவள் எந்த எதிர்ப்பும் காட்டாமல் குனிந்து எனக்கு நன்றாக காட்டினாள். நான் என் முழு வெறியையும் அவள் சூத்து ஓட்டையில் வைத்து என் பூலை அழுத்த வெளியே யாரோ காலிங்க் பெல்லை அழுத்தினார்கள். சத்தம் கேட்ட்தும் என் பூலை அவள் குண்டிக்குள்ளிருந்து வெளியே எடுத்தேன். அவளும் பயங்கர கடுப்பில் “யாரா இருக்கும்” என்று கூறிக் கொண்டே தான் கொண்டு வந்திருந்த பேகிலிருந்து ஒரு நைட்டியை எடுத்து மாட்டிக் கொள்ள நானும் என் பூலை மடக்கி பேண்டை போட்டுக் கொண்டு கதவை நோக்கி சென்றோம். கதவை அவளே திறந்தாள். எதிரே மெர்சி நின்றிருந்தாள். என்னை பார்த்த்தும் லேசான புன்னகை ஆனால் ஸ்ரீஜாவோ அவளை கடுப்புடன் பார்த்து “யாரு நீ” என்றாள். “என் பேரு மெர்சி உங்க அக்கா ஓமணா அனுப்புனாங்க” என்று கூற அவளை உள்ளே அழைத்து வந்தாள். “என்ன மெர்சி இந்த நேரத்துல, ஆபீஸ் போகலையா” என்றேன் நான். “இல்ல முத்து ஒமணா மேடம்தான் என்ன அனுப்புனாங்க, இங்க நீங்க தனியா இருப்பீங்கனு” என்று இழுக்க நான் புரிந்து கொண்டேன். மூவரும் உள்ளே சென்று உட்கார்ந்தோம். மெர்சி என்னையும் ஸ்ரீஜாவையும் மாறி மாறி பார்க்க நாங்கள் ஏமாற்றத்தில் இருப்பது அவளுக்கு புரியவில்லை. கீழெ அவிழ்ந்து கிடந்த ஸ்ரீஜாவைன் உடைகளை பார்த்தாள். ஏதோ யோசித்தவள் “முத்து இங்க வா, நான் கொஞ்சம் பேசனும்” என்றாள். இருவரும் வீட்டில் ஒரு அறைக்குள் சென்று கதவை மூட “என்ன மெர்சி” என்றதும். “அந்த பொண்ணையும் போட்டுட்டியா” என்றாள் நக்கலாக சிரித்தபடி “ச்செசே, அப்படியெல்லாம் இல்லையே, ஏன் என்ன இப்படி தப்பாவே நினைக்கிறீங்க எல்லாரும்” என்று நான் கேட்க “அங்க அவ ட்ரெஸ் கீழெ கழட்டி போட்டிருக்கே அத வெச்சிதான் கேட்டேன்” என்றாள் அவள். “புழுக்கமா இருக்குனு அவதான் கழட்டிட்டு நைட்டி போட்டா, அதுக்கும் எனக்கும் என்ன் சம்பந்தம்” என்று நான் கேட்க அவள் நம்பாதவள் போல என்னை பார்த்து சிரித்துவிட்டு கதவை திறக்க போனாள். நான் ஏற்கனவே ஏமாற்றத்தில் இருந்த்தால் அப்படியே அவளை பிடித்து இழுத்து அவள் உதட்டில் என் உதட்டை வைத்து அழுத்தி கடித்தேன். அவளும் ஏற்கனவே ரொம்ப மூடில் இருந்த்தால் உடனே என்னை கட்டிக் கொண்டு என் உதட்டை அவளும் சப்பிக் கொண்டே என் பேண்டின் ஜிப்பை இறக்கி என் பூலை வெளியே இழுத்து உறுவத்தொடங்கினாள். நேரம் குறைவு என்பதால் உடனே முடிக்க எண்ணி நான் அவள் சுடிதாரின் நாடாவை அவிழ்த்து அவள் ஜட்டியை கீழிறக்கிவிட்டு என் பூலை பின்னாளிருந்து அவள் புண்டைக்குள் நுழைத்து வேகமாக இடிக்கத்தொடங்கினேன். அவளும் அமைதியாக சத்தம் வெளியே கேட்காமல் எனக்கு நன்றாக குனிந்து காட்ட நான் அவள் சூத்தின் இரண்டு பக்கத்திலும் நன்றாக ப்டித்துக் கொண்டு இழுத்து அடித்துக் கொண்டிருக்க வெளியே ஸ்ரீஜாவின் குரல் கேட்ட்து. “முத்து, முத்து, என்ன பண்றீங்க” என்று கத்திக் கொண்டே கதவின் அருகே வந்தாள். நான் என் வேகத்தை அதிகமாக்கி இடித்துக் கொண்டிருக்க அவள் கதவின் அருகே வந்து நின்று கதவை தட்ட ஆரம்பித்தாள். நாங்கள் எதுவும் சொல்லாமல் வேகமாக இடித்துக் கொண்டிருக்க அவள் கதவை திறந்து கொண்டு உள்ளே வந்துவிட்டாள். நான் வேகமாக இடித்துக் கொண்டிருக்க உள்ளே வந்தவளை பார்த்த்தும் சட்டென மெர்சியின் புண்டைக்குள்ளிருந்த என் பூலை வெளியே இழுக்க அதிலிருந்து சீறிப்பாய்ந்த என் கஞ்சி ஸ்ரீஜாவின் மேல் போய் தெரித்த்து. மூவரும் அதிர்ச்சியுடன் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டோம். ஸ்ரீஜா தன் நைட்டியின் மேல் ஊற்றிய என் கஞ்சியை பார்க்க நான் அவளை பார்க்க மெர்சி எங்கள் இருவரையும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் மதியம் 12 மணி, ஓமணாவின் வீட்டில் அவள் பெட்ரூமில் ஸ்ரீஜா படுத்திருக்க அவள் அருகே கொஞ்சம் இடைவெளி விட்டு மெர்சி உட்கார்ந்திருந்தாள். ஸ்ரீஜாவின் மொபைல் அலற அதை எடுத்து காதில் வைத்தாள். “ஹலோ அக்கா சொல்லுங்க்க்கா” என்றாள். “ஆமா வீட்லதான் இருக்கோம், உங்க ப்ரெண்டு மெர்சியும் முத்துவும் இங்கதான் இருக்காங்க, மழ விடாம பெஞ்சிக்கிட்டிருக்கு அதான் வெளியில எங்கயும் போகல” என்று கூறியவள் “இதோ கொடுக்குறேன் கா” என்று போனை மெர்சியிடம் கொடுத்தாள். மெர்சி வாங்கி “ஹலோ சொல்லுங்க ஓமணா, ஆமா, இங்க பேய் மழ பெஞ்சிக்கிட்டிருக்கு, மூனு பேரும் வீட்லதான் இருக்கோம்” என்று கூறியவள் “இதோ முத்து கிட்டயே போன கொடுக்குறேன்” என்று போனை என்னிடம் நீட்டினாள். நான் ஸ்ரீஜாவின் நைட்டிக்குள் புகுந்து கொண்டுஎன் உடைகள் அணைத்தையும் அவிழ்த்துவிட்டு அவள் ஜட்டியையும் அவிழ்த்துவிட்டு அவள் புண்டையை நக்கி சுவைத்துக் கொண்டிருக்க என் தலையில் தட்டினாள் மெர்சி நான் நைட்டியை தூக்கிவிட்டு வெளியே வந்து போனை வாங்கி பேசினேன். பேசி முடித்துவிட்டு ஸ்ரீஜாவின் நைட்டியை அவள் இடுப்புவரை தூக்கிவிட்டு என் பூலை நன்றாக உறுவி தயார் படுத்திக் கொண்டு அவள் காலை நன்றாஅக விரித்து அவள் அருகே சென்று உட்கார்ந்த நிலையிலேயே என் பூலை அவள் புண்டையில் வைத்து அழுத்தி உள்ளே இறக்க ஸ்ரீஜாவின் கால்கள் உதறின அவள் உதடுகளை கடித்துக் கொண்டு தலையணையை இறுக்கமாக பிடித்துக் கொண்டாள். நான் என் பூலை வெளியே இழுத்து இன்னும் நன்றாக அழுத்தி ஒரு குத்து குத்த அவள் புண்டையில் இன்னும் ஆழமாக என் சுண்ணி இறங்கியது. இதுவரை அவளை ஓத்தவன் எல்லாருக்கும் சின்ன பூலாதான் இருந்திருக்கும் போல அதன் கொஞ்ச தூரத்துக்கு லூசாவும் அதுக்கப்புறம் டைட்டாகவும் சென்றது. மெர்சி நான் ஸ்ரீஜாவை ஓப்பதை அருகே உட்கார்ந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் ஸ்ரீஜாவின் நைட்டியை நன்றாக மேலே ஏற்றிவிட்டு அவள் காய்கள் இரண்டையும் நன்றாக இரண்டு கையாலும் பிடித்து அழுத்திக் கொண்டே என் இடுப்பை முன்னும் பின்னுமாக ஆட்டி என் பூலை அவள் கூதிக்குள் விட்டு அடித்துக் கொண்டிருந்தேன். தலையணையை பிடித்துக் கொண்டிருந்த அவள் கைகள் இரண்டும் என் இடுப்பை சுற்றிவளைத்து ப்டித்துக் கொள்ள அவள் கண்கள் இரண்டும் சொக்கி கிடந்தன. என் ஒவ்வொரு இடியையும் அவள் ரசித்து ரசித்து உள்வாங்கிக் கொண்டிருக்க அவளின் இந்த நிலையே என்னை இன்னும் கொஞ்சம் சூடேற்றி என் வேகத்தை அதிகமாக்கியது. நான் அவள் காய்களை விட்டுவிட்டு என் கைகளை அவள் தோள் பட்டையில் வைத்துக் கொண்டு நன்றாக அழுத்தி அழுத்தி என் பூலை அவள் புண்டைக்குள் விட்டு இடித்தேன். அருகே இருந்த மெர்சி சூடேறி மூடில் தவித்துக் கொண்டிருக்க என் பார்வை அவள் மேல் விழுந்த்து. அவள் தனக்கு தனே தன் காய்களை அழுத்திக் கொண்டிருக்க நான் அவளை அருகே வரச்சொல்லி அவள் உதட்டில் என் உதட்டை வைத்து சுவைத்துக் கொண்டே என் ஓலை தொடர்ந்தேன். மெர்சி என் அருகே வந்த்தும் ஸ்ரீஜா மெர்சியின் சுடிதாரை இறக்கிவிட்டி அவள் புண்டையில் விரலை விட்டு நோண்ட்த்தொடங்கினாள். அவளின் நோண்டலும் என் உதட்டு நோண்டலும் மெர்சிக்கு சூட்டை கிளப்பிட அவள் முனகியவாறு எங்கள் நோண்டலை அனுபவித்தாள். ஸ்ரீஜாவின் விரல்கள் மெர்சியின் புண்டைக்குள் நன்றாக சென்று வர மெர்சி என்னிடம் இருந்து விடுபட்டு ஸ்ரீஜாவிடம் சென்றாள். மெர்சியை கட்டிக் கொண்டு அவள் உதட்டில் தன் உதட்டை வைத்து சப்பிக் கொண்டே அவள் புண்டையை விரலால் விட்டு ஓத்துக் கொண்டிருக்க என் கண் முன்னே முதல் முறையாக ஒரு லெஸ்பியன் செக்ஸை பார்த்து இன்னும் வெறியேற நான் ஸ்ரீஜாவின் புண்டையை என் பூலால் விட்டு கிழித்துக் கொண்டிருந்தேன். மெர்சி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தன் உடைகளை அவிழ்த்து அம்மணமாகினாள். ஸ்ரீஜாவும் எனக்கு புண்டை காட்டிக் கொண்டே தன் நைட்டி முழுவதையும் அவிழ்த்து நிர்வாணமானாள். மூவரும் பெட்டில் நிரவாணமாக் இருந்தோம். மெர்சி ஸ்ரீஜாவின் புண்டைக்கு மட்டும் இடம் கொடுத்துவிட்டு முழுவதுமாக அவளை கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டு இருவரும் ஒருவர் காய்களை மற்றவர்கள் சப்பியும் உதடுகளை உரசியும் என் வெறியை ஸ்திகமாக்கிக் கொண்டிருந்தனர். மெர்சி எழுந்து நின்று தன் புண்டையை அவளுக்கு காட்ட அவளும் இவள் புண்டையில் நாக்கை விட்டு துளாவினாள். நான் என் முன்னே தெர்ரிந்த மெர்சியின் அழகான சூத்தை தடவிக் கொண்டே ஸ்ரீஜாவின் புண்டையில் விட்டு ஓத்துக் கொண்டிருந்தேன். ஸ்ரீஜாவின் நாக்கு ஓத்தலில் மெர்சிக்கு உச்சம் வர அதே நேரம் ஸ்ரீஜாவை ஓத்து நான் கஞ்சியை அவள் புண்டையில ஊற்றினேன். மெர்சியும் ஸ்ரீஜாவும் களைப்புடன் படுக்க நான் இருவரின் மேலும் க்கையையும் காலையும் போட்டுக் கொண்டு மேலே படுத்தேன். மூவரும் கொஞ்ச நேரம் பேசிவிட்டு அப்படியே தூங்கிவிட்டோம். மணி 3 இருக்கும் கண் திறந்து பார்த்தேன். நான் பெட்டில் நிர்வாணமாக் படுத்துக் கிடக்க என் முன்னே மெர்சியும் ஸ்ரீஜாவும் கட்டிப்பிடித்தவடி சோஃபாவில் உட்கார்ந்திருந்தார்கள். நான் தூங்கியபின் இருவரும் ஒரு முறை ஆட்டம் போட்டிருக்கிறார்கள் போல என நினைத்துக் கொண்டு என் உடைகளை எடுத்து போட்டுக் கொண்டு ஹாலுக்கு வர என் பின்னாலேயே இருவரும் வந்தார்கள். மூவரும் ஹாலில் இருந்த சோஃபாவில் உட்கார்ந்து பேசிக் கொண்டிருக்க மணி 5 ஐ தொட்ட்து. வீட்டு காலிங்க் பெல் அடித்த்து. மெர்சி கதவை திறக்க ஓமணா வந்திருந்தாள். “என்ன மேடம் இவ்வ்ளவு சீக்கிரமா வந்துட்டீங்க” என்று மெர்சி கேட்க “ஒன்னுமில்ல. தங்க்ச்சி ஊர்ல இருந்து வந்திருக்கால்ல அதான்” என்று சமாளித்தாலும் என்னால்தான் அவள் சீக்கிரம் வந்த்து எனக்கு புரிந்த்து.

நான் மூவரிடமும் சொல்லிவிட்டு என் வீட்டுக்கு கிளம்பினேன், செல்லும் வழியில் எங்கள் பழைய வீட்டுக்கு (விஜயாவின் வீடு) செல்ல்லாம் என்று தோன்றவே அங்கு சென்றேன். உள்ளே செல்லும்போதே அன்று போல் இன்றும் சுந்தரியின் வீட்டு முன் எல்லோரும் கூடி இருந்தார்கள். எனக்கு இப்போதும் என்ன நடக்கப்போதோ என்ற எண்ணம் தோன்ற மெல்ல கேட்டை திறந்து கொண்டு உள்ளே சென்றேன். விஜயா கண்களில் கண்ணீர் தளும்ப நின்றிருந்தாள். என்னை பார்த்த்தும் “வா முத்து, நல்லா இருக்கியா” என்று கண்னில் வழிந்த கண்ணீரை துடைத்துக் கொண்டு உதட்டில் சிரிப்பை வரவழைத்துக் கொண்டு வரவேற்றாள்.கூட்ட்த்தை தாண்டிக்கொண்டு என் பார்வை போவதை அறிந்த விஜயா என் கையை தட்டினாள். நான் உடனே “என்ன ஆச்சி விஜி” என்றேன். “சுந்தரி அக்காவோட மச்சினர் வந்திருக்கார்” என்றாள். எனக்கு அப்போதுதான் எனக்கு அன்று சுந்தரி சொன்ன ப்ளாஷ் பேக் நியாபகம் வந்த்த்து. சுந்தரியின் குழந்தைகளுக்கு உண்மையான அப்பா இவர்தானெ, என மந்துக்குள் நினைத்துக் கொண்டிருக்க விஜயா மீண்டும் “சுந்தரி அக்காவையும் அவ்ங்க குழந்தைகளையும் த்ன்னோட் ஊருக்கே கூட்டி போக போறாராம்” என்று கொஞ்ச்ம மகிழ்ச்சியுடனே சொன்னாள். ஏற்கனவே நான் சுந்தரிக்காக இறக்கப்பட்ட்து பிடிக்காமல் வில்லத்தனமாக பேசியவள் தானெ அதான் இப்போ சுந்தரி ஊருக்கு போவதில் அவளுக்கு அவ்வளவு சந்தோஷம் என்று மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டேன். அணைவருக்கும் நான் வந்திருப்பது தெரிந்துவிட எல்லோரும் என்னை நலம் விசாரித்து முடித்தார்கள் கடைசியாக சுந்த்ரி என்னை பற்றியும் என் படிப்பு அம்மா அப்பா எல்லாரையும் பற்றி விசாரித்து முடித்தாள். இன்று இரவு ரயிலுக்கே அவள் ஊருக்கு செல்வதாக கூறினாள். சரியென்று நானும் அவளுடன் சென்று ரயில் கிளம்பும் வரை இருநுவிட்டு அணுப்பிவிட்டு வந்தேன். என்ன சுற்றி இருந்தவர்களுக்கு எல்லாம் கஷ்டப்பட்டு வந்தர்ர்களே என்ற எண்ணம் நீண்ட நாட்களாக என்னை வருத்தி வந்த்து ஏதோ இவளுக்காவது கொஞ்சம் ஆறுதல் கிடைத்த்து எனக்கு கொஞ்சம் நிம்மதியை தந்த்து. ஒரு வாரம் கழிந்த்து. கல்லூரியிலிருந்து செல்லும் சுற்றுலா தினமும் வந்த்து. காலையிலேயே எல்லோரும் மூட்டை முடிச்சுக்ளுடன் கல்லூரி கேம்பஸ்க்கு வந்துவிட ராதா தன் அக்காவுடன் காரில் வந்து இறங்கினாள். எங்களுக்கெல்லாம் ஊட்டி என்பது பெரிய விஷயமாக இருக்க அவள் வருட்த்துக்கு ஒரு முறை ஸ்விட்சர்லாந்துக்கே டூர் போய்விட்டு வருபவள். ஆனால் லதாவுக்கு ஆறுதலாக இருப்பதற்க்காக மட்டுமே அவள் இந்த டூருக்கு வருகிறாள். எல்லோரும் வந்துவிட பஸ் இன்னும் வரவில்லை. அறை மணி நேரம் காத்திருந்த பின் ஒரு ஏர் பஸ் வந்து திரும்பி நின்றது. மூன்று பேர் உட்காரும் சீட்டில் ராதா ஜன்னல் ஓர சீட்டிலும் அடுத்து லதா அவளுக்கு அருகே நானும் உட்கார்ந்தோம். எங்களுக்கு அருகே இருந்த இருவர் வரிசையில் கும்ரனும் ரவியும் உட்கார்ந்து கொண்டனர். பஸ் கிளம்பும் நேரம் கும்ரன் எழுந்து நின்று “ப்ரெண்ட்ஸ் இந்த டூர் நல்லபடியா போய்ட்டு வரனும்னு எல்லாரும் கடவுள கும்பிட்டுக்குங்க” என்று சொல்ல ஒரே கோரசாக எல்லர்ரும் “கோவிந்தா கோவிந்தா” என்று கத்த ட்ரைவர் எங்களை திரும்பி முறைத்துவிட்டு பஸ்ஸை ஓட்ட ஆரம்பித்தார், பஸ் கிளம்பியதும் எங்களின் அட்டகாசங்களும் ஆரம்பமானது. பாட்டு போட்டுவிட்டு அதற்க்கு ஏற்ப ஆடிக் கொண்டும் கும்மாளம் அடித்துக் கொண்டும் எல்லோரும் ஜாலியாக சென்று கொண்டிருந்தொம. சட்டென கும்ரன் இடையில் புகுந்து எல்லோரையும் அமைதியாக்கிவிட்டு நடுவே வந்து நின்றான். “ப்ரெண்ட்ஸ் நாம் எல்லோரும் னம்ம படிப்ப முடிச்சதுக்கு அப்புறம் நம்ம குரூப்ல நடக்கப் போற முதல் கல்யாணம் நம்ம முத்துவுக்கும் லதாவுக்கும் அத எல்லோரும் செலிப்ரேட் பண்லாம்” என்று கத்த கூடவே எல்லோரும் ஓ’ போட்டார்கள். அடுத்து ஒரு பாடல் வர அதற்க்கு எல்லோரும் குத்தாட்டம் போட்டுக் கொண்டிருந்தனர்.. நான் சீட்டிற்க்கு சென்று அமர்ந்து கொள்ள லதா வெட்கத்தில் என் தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள். ராதாவின் முகத்தில் லேசான சோகம் ஆனால் அதை மறைத்துக் கொண்டு எல்லோரையும் போல் சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள். ஆட்டமும் பாட்டமும் கொஞ்ச நேரம் தொடர அதன் பின் எல்லோரும் ஒழுங்காக சீட்டில் உட்கார பயணம் சென்று கொண்டிருந்த்து. அணைவரும் அவரவர்களுக்குள் பேசிக் கொண்டிருக்க எங்கள் அருகே ராதா ஜன்னல் ஓரமாக சாய்ந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். லதா மெல்ல என்னை நிமிர்ந்து பார்க்க நான் அவளை பார்க்க இருவர் பார்வையும் ஒரு நேர் கோட்டில் நின்று போனது. ஒருவரை ஒருவர் மாறி மாறி பார்த்துக் கொண்டே இருக்க சுற்றிலும் இருந்த அமைதி ஏதோ செய்திட அவள் முகம் மெல்ல என் முகத்தை நோக்கி வந்த்து. என் முகமும் அவளை நோக்கி கீழெ செல்ல எங்கள் இருவரின் உதடுகளும் ஒன்றோடு ஒன்று உரசியது. உதடுகள் உரசிய ஸ்பரிசத்தில் லதா கண்களை மூட என் கண்கள் லதாவை பார்த்த்து. அவள் தூங்கவில்லை எங்களைத்தான் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறாள் என்பது புரிந்த்தும் மெல்ல லதாவின் உதட்டிலிருந்து என் உதட்டை விடுவித்தேன். லதா லேசான வெட்கத்துடன் மீண்டும் என் தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள். அந்த நேரம் என் தோளில் யரோ தட்ட திரும்பி பார்த்தேன். கும்ரன் தான் “டேய் ஏண்டா அந்த பொண்ணு வாய கடிச்ச” என்று கலாய்க்க லதாவுக்கு வெட்கம் பிடுங்கி திண்றாது. நான் அவன் தோளில் தட்டிவிட்டு திரும்ப “அவசரபடாதடா” என்று கூறிவிட்டு அவனும் திரும்பிக் கொண்டான். சில மணி நேரங்களில் பேருந்தில் அமைதி நிலவியது. சிலர் தூங்கிப் போய் இருந்தனர். சிலர் மொபைலில் பாடல்கள் கேட்டுக் கொண்டிருக்க பஸ் ட்ரைவர் மட்டும் தன் கடமையை செவ்வ்னே செய்து கொண்டிருந்தார். பஸ் மேட்டுப் பாளையம் அடைந்த்து, லேசாக குளிர ஆரம்பித்த்து. எல்லோரும் வெளியே பார்க்க அணைவர் முகத்திலும் அதிர்ச்சி, அது கோடை காலம் இந்த சூழ்னிலைக்கு இதமாக இருக்கும் என்றுதான் ஊட்டிக்கு வந்தோம் இங்கோ மழை வெளுத்து வாங்கிக் கொண்டிருந்த்து. பஸ் ஒரு ஓரமாக நிறுத்தப்பட்டிருந்த்து. டிரைவர் இல்லை. எல்லோரும் டிரைவரை தேட அவர் கையில் ஒரு டம்ப்ளரில் டீயோடு வந்தார். “டிரைவர் பஸ் ஏன் இங்க நிக்குது” என்று எங்கள் ப்ரொபஸர் கேட்க “சார் மழையால போற வழியில் மண் சரிவாயி பாறையெல்லாம் ரோடுல விழுந்து கிடக்காம், அது கிளியர் ஆக கொஞ்சம் நேரம் ஆகும்” என்று கூறிவிட்டு அவர் டீ குடிக்க ஆரம்பித்தார். மழை கொஞ்சம் விட்ட்து, எல்லோரும் இறங்கி சென்று டீக்கடையில் டீ குடித்தோம். லேசாக வெய்யில் வந்த்து. அணைத்து வாகன்ங்களும் ஒன்றன் பின் ஒன்றாக செல்லத்துடங்கின. எங்கள் பஸ்ஸும் கிளம்பியது. கொஞ்சம் பீதியுடனே எல்லோரும் இருந்தோம். பஸ் கொஞ்சம் நீளமாக இருந்த்தால் கொண்டை வளைவுகளில் திரும்ப கொஞ்சம் கஸ்டப்பட்ட்து, ஆனாலும் டிரைவர் சமாளித்து ஓட்டிக் கொண்டு சென்றார். பஸ் ஒரு வழியாக கோத்தகிரியை தாணியது. எங்களை சுற்றிலும் இயற்க்கை அழகு சிரித்துக் கொண்டிருக்க நாங்களோ அவற்றை எல்லாம் ரசிக்கும் மன நிலையில் இல்லை எந்த பக்கத்திலிருந்து எந்த பாறை உறுண்டு வருமோ என்ற பயத்திலேயே அமைதியாக இருக்க டிரைவர் கொஞ்சம் பஸ்ஸை நிறுத்தி “தம்பிங்களா ஏன் அமைதியா வரீங்க” என்றார். “அட நீங்க வேரண்ண எங்க இருந்து எந்த பாற வருமோனு பயமா இருக்கு” என்றான் கும்ரன் “அட இதுக்கு போயா பயப்படுறீங்க, இந்த மழைக்கெல்லாம் மண்ணு லேசா சரியும் ரோடு பிளாக் ஆகும் அவ்ளோதான். பயப்படுற மாதிரிலாம் ஒன்னுமில்ல” என்று அவர் கூறிய பின்தான் எங்களுக்கு உயிரே வர எல்லோரும் மீண்டும் பாட்டுக்கு ஆட்டம் போட் ஆரம்பிக்க டிரைவர் உற்சாகமாக பஸ்ஸை ஓட்டினார். பஸ் ஊட்டி நகராட்சியை அடைந்தது. குளிர் விறைத்துக் கொண்டு போனது. ஏற்கனவே லேசான மழை வேறு பெய்திருந்தால் குளிர் அதிகமாக இருந்த்து. எல்லோரும் ஸ்வெட்டர்களை எடுத்து மாட்டிக் கொண்டு எங்களுக்காக ரிசர்வ் செய்ய்ப்பட்டிருந்த ஹோட்டல் ரூமுக்கு சென்றோம். ஆசிரியர் வழிகாட்டுதலின் படி ஒரு ரூமில் 6 பேர் வரை தங்கினோம், பெண்களுக்கு தனி அறைகள். அவர்கள் தனியாக் தங்கிக் கொண்டனர். எங்கள் அறையில் நான் கும்ரன் ரவி மேலும் மூன்று பேர் தங்கினோம். டிவியில் அடுத்த 24 மணி நேரத்துக்கு மழை விடாம பெஞ்சிக்கிட்டே இருக்கும் என்று வானிலை அறிக்கை வாசித்துவிட்டு போனார்கள். டூர் வந்தது வீணா போய்டுமோ என்று எல்லோரும் புலம்பி கொண்டிருந்தோம். பகல் முழுவதும் லேசான மழை பிசுபிசுத்துக் கொண்டே இருந்தது. ரவி எங்கோ தேடிப் பிடித்து சில பீர் பாட்டில்களை வாங்கி கொண்டு வந்தான். ரூமில் ரகசியமாக வைத்து நாங்கல் மட்டும் குடித்துவிட்டு படுத்தோம். குளிருக்கு கொஞ்சம் இதமாக் இருந்தது. யாரோ என் புட்ட்த்தில் தட்டுவதை உணர்ந்து திரும்பி கண் விழித்துப் பார்த்தேன். என் எதிரே லதா நைட்டியுடன் நின்றிருந்தாள். “என்ன லதா இந்த நேரத்துல்” என்று நான் கேட்க “இந்த நேரத்துலையா பொழுதுவிடிஞ்சி எவ்ளோ நேரம் ஆகுது இன்னும் என்ன தூக்கம்” என்று கூறிவிட்டு அந்த அறாய்யில் ஏதோ வாசம் வருவதை முகர்ந்து பார்த்தாள். “டேய் நைட்டு எல்லாரும் தண்ணி அடிச்சிங்களா” என்றாள். மூக்கை பொத்தியவாறு. ஆங்காங்கே குமரனும் ரவியும் மற்றவர்களும் படுத்துக் கிடக்க “அதான் இவனுங்க இப்படி படுத்திருக்கானுங்களா” என்று கூறிவிட்டு கும்ரன் அருகே சென்று அவன் புட்ட்த்தில் ஓங்கி ஒரு மிதி மிதித்தாள். அவன் அலறி அடித்துக் கொண்டு எழுந்து உட்கார்ந்து லதாவை பார்த்தான், “ஏன் இந்த கொலவெறி” என்று தூக்கம் கலையாமல் அவளை பார்த்து கேட்க “டே வீணா போனவனே, நீ தண்ணி அடிக்கிறது இல்லாம இவனுக்கும் ஊத்தி கொடுத்து கெடுக்கிறியா” என்று அவனை பார்த்து கேட்க கும்ரன் அப்பாவியாக என்னை திரும்பி பார்த்தான், நான் தலையை குனிந்து கொள்ள என்னை பார்த்து

“இவரு சின்ன பாப்பா, இவருக்கு நாங்க சொல்லி கொடுத்துதான் தெரியனுமாக்கும், நைட்டு சரக்கு வாங்கி வர சொன்னதே இவந்தான்” என்று என்னை காட்ட லதா கோவமாக என்னை திரும்பி பார்த்தாள். “ஏண்டா உனக்கு புத்தி இப்டி போகுது” என்று என் தலையில் ஒரு தட்டு தட்ட “ஒன்னுமில்ல லதா ரொம்ப குளிரா இருந்துச்சா, அதான் லைட்டா” என்று நான் கூற அவள் கோவம் அடங்காதவளாய், “எப்படியோ போ, சீக்கிரம் ரெடியாவுங்க எல்லாரும், வெளீல போறோம்” என்று கூறிவிட்டு சென்றாள். காலை 10 மணி ஊட்டி குளிரில் கஸ்டப்பட்டு குளித்துவிட்டு எல்லோரும் தயாராக நின்றோம். ஊட்டியில் முக்கியமான இடங்களை சுற்றிப் பார்த்தோம், போட்டிங்க் சென்றோம், மதியம் ஒரு ஹோட்டலில் வயிறு முட்ட சாப்பிட்டோம். மாலை 4 மணிக்கெல்லாம் மீண்டும் குளிர ஆரம்பித்த்து. கும்ரன் என் அருகே வந்து நின்று “மச்சி, இன்னைக்கும் ரொம்ப குளிருதில்ல” என்றான். நானும் நடுங்கியவாறே “ஆமா மச்சி” என்று கூற “அப்ப இன்னைக்கு நைட்டும் உள் ஸ்வெட்டர் போட்டுக்கலாமா” என்று கும்ரன் கேட்ட்தும் அருகே இருந்த லதா எட்டி அவன் தலையில் ஒரு கொட்டு வைக்க “உள் ஸ்வெட்டர் போடுறியா, மவன இன்னைக்கு ஏதாவது அப்படி நடந்துச்சி, ரெண்டு பேரையும் மலைல இருந்து உருட்டி விட்டுதுவேன்” என்று மிரட்ட குமரன் அவளை முறைத்தவாறே நகர்ந்து சென்று ரவியிடம் “மச்சி அவன் இப்பவே பொண்டாட்டி பேச்ச கேக்க ஆரம்பிச்சிட்டான், நம்ம செட்டுக்கு அவன் ஒத்துவர மாட்டான், வா நாம தனியா போய்டலாம்” என்று அவனை அழைத்துக் கொண்டு செல்ல லதா வெட்கத்துடன் என்னை பார்த்து சிரித்தாள். “பார்த்தியா எப்படி என்ன க்லாய்க்கிறான்” என்று நான் சொல்ல “அதுல என்ன தப்பு” என்று அவள் கேட்க “ஆஹா இப்பவே ஆரம்பிச்சாச்சா” என்று எனக்குள் முனுமுனுத்துக் கொண்டேன். மாலை 6 மணி லேசாக இருட்டிவிட்ட்து, ஹோட்டலுக்குள் மங்கலான வெளிச்சத்தில் விளக்குகள் எரிய நாங்கள் திரும்பி வந்த்திருந்தோம். எல்லோரும் ஆங்காங்கே உட்கார்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்தோம். ராதா மட்டும் தனியாக ஒரு இட்த்தில் உட்கார்ந்து தன் செல்லில் யாரிடமோ பேசிக் கொண்டிருந்தாள். லதா ரூமில் இருந்தாள். என்னுடன் இருந்தவர்கள் ஒவ்வ்ருவராக ரூமிற்க்கு செல்ல அந்த இடம் அமைதியானது. நானும் எனக்கு கொஞ்சம் தள்ளி ராதாவுன் இருந்தோம். நான் மெல்ல ராதாவிடம் நகர்ந்து சென்றேன். நான் அருகே வருவதை பார்த்த ராதா தன் மொபைலில் பேசிக் கொண்டிருந்த்தை நிறுத்திவிட்டு என்னை பார்த்து லேசான புன்னகையுடன் “என்ன முத்து ரூமுக்கு போகல” என்றாள். நான் கொஞ்சம் தயக்கத்துடன் “ராதா நான் உன்கிட்ட கொஞ்சம் பேசனும்” என்றேன். அவள் என்னை பார்த்து “பேசலாம் முத்து” என்றாள். “வாயேன் அப்படியே வெளில சின்னதா ஒரு வாக் போய்ட்டே பேசலாம்” என்று கூற அவளும் தன் ஸ்வெட்டரை போட்டுக் கொண்டு என்னுடன் வந்தாள். மாலை நேர தெரு விளக்குகள் வெளிச்சத்தில் லேசான பனிப் புகை சூழந்திருந்த நேரம் நாங்கள் அதன் ஊடே நடந்து செல்ல அவள் அமைதியாக வந்தாள். நானும் அமைதியாகவே கொஞ்ச தூரம் செல்ல “முத்து என்ன பேசனும்” என்றாள். நான் கொஞ்சம் தயக்கத்துடனே லதா நான் கேக்குறதுக்கு மறைய்க்காம உண்மைய சொல்லனும்” என்றதும் அவள் “என்ன முத்து பீடிகையெல்லாம் பலமா இருக்கு” என்று கூறிக் கொண்டே என் முகத்தை பார்த்துக் கொண்டு நடந்தாள். நாங்கள் எங்கள் ஹோட்டலுக்கு அருகே இருந்த ஒரு திறந்தவெளி இட்த்திற்க்கு வந்திருந்தோம். அது ஒரு பூங்காவை போல ஆங்கங்கே மர நாற்காலிகள் இருந்தன அதில் ஜோடி ஜோடியாக காதலர்களும் கணவன் மனைவிகளும் உட்கார்திருந்தனர். காலியாக இருந்த ஒரு சேரின் மூலையில் நான் உட்கார இன்னொரு முனையில் ராதா உட்கார்ந்தாள். “என்ன முத்து கேக்கனும் சொல்லேன்” என்றால். நான் அவளை பார்த்து “ராதா உன் மனசுல நான் இல்லவே இல்லையா” என்று நேரடிய்யாக கேட்க ஆள் கொஞ்சம் திணறிப்போய் என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் விழித்தாள். பின் சமாளித்துக் கொண்டு “இதுக்கு நான் என்ன சொல்றது முத்து” என்றாள். நான் அவளை பார்த்து “உன் மனசுல இருக்குறத சொல்லு அன்னைக்கு நான் உங்க அக்கா கூட பழகுனதையே பிடிக்காம அப்படி கோவப்பட்டவ இன்னைக்கு லதாவ நான் கல்யாணம் பண்ணிக்கனும்னு சொல்ற. அப்ப உன் மனசுல் நான் இல்லையா, உனக்கு என் மேல காதல் இல்லையா” என்று நான் கேட்க அவள் அமைதியாக எங்கோ பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். கண்களில் லேசான கண்ணீர் வழிந்தது. “என்ன ராதா ஒன்னுமே சொல்ல மாட்ற” என்று நான் கேட்க கண்ணீரை துடைத்துக் கொண்டு “அன்னைக்கு உன்ன எங்க அக்காவுக்கே விட்டுக் கொடுக்காதவ, இன்னைக்கு லதாவுக்கு உன்ன விட்டுக் கொடுத்தேனா அது எங்களுக்கு நடுவுல இருகுற நட்பு மட்டுமில்ல, லதாவோட் அம்மா என் கிட்ட சொன்ன அவங்க கடைசி ஆசையாலையும்தான்” என்று கூறிவிட்டு மீண்டும் கண்களை துடைத்துக் கொண்டாள். “லதா அப்ப நீ என்ன லவ் பண்றல்ல” என்று நான் அவள் முகத்தை உற்றுப் பார்த்தபடி கேட்க அவள் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டு அழுதாள். “அது அப்ப நீ இப்ப லதாவோட வருங்கால கணவன்” என்று சொல்லிவிட்டு எழுந்து நடக்க ஆர்ம்பித்தாள். எனக்கு என்ன சொவது என்ன பேசுவது என்று புரியாமல் அவள் பின்னாலேயே நடந்தேன். இருவரும் அருகருகே வந்தோம். நன்றாக இருட்டிவிட்ட்து. ஒரு இட்த்தில் ஆள் நடமாட்டம் இல்லை, தெரு விளக்கும் எரியாமல் இருட்டாக இருந்த்து. அந்த இட்த்தில் செல்லும்போது என் கைகள் என்னை அறியாமல் அவள் கையில் உரச அவள் கைகள் என் கையில் உரச நான் மெல்ல அவள் கைகளை பிடித்தேன். அவள் கைகள் இன்னும் இருக்கமாக என் கையை பிடிக்க நான் நடையை நிறுத்த அதே நேரம் அவளும் நின்றாள். இருவரும் எதிரெதிரே இருக்க அவள் தலை குனிந்து நின்று கொண்டிருந்தாள். நான் மெல்ல அவள் முகவாய்க்கட்டை பிடித்து தூக்க அவள் கண்களை மூடியபடி நின்றிருக்க நான் மெல்லா அவள் கையை அழுத்தியதும் பட்டென என்னை இருக்கமாக கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டு அழ ஆரம்பித்தாள். “ராதா, நான் உன்னையும் லதாவையும் ஆரம்பத்துல இருந்து ப்ரெண்டா மட்டும்தான் நெனச்சி பழகினேன், ஆனா நீ எப்படி லதாவோட அம்மா ஆசைக்காக உன் காதல விட்டுக் கொடுத்து லதாவ நான் கல்யாணம் பண்ணிக்க நெனையோ அது மாதிரிதான் நானும் உன் மேல இருந்த காதலால்தான் நீ சொன்னதும் லதாவ கலயாணம் பண்ணிக்க சம்மதிச்சேன்” என்று நான் கூறி அவளை இறுக அணைக்க் முயன்ற நேரம் அவள் என்னை தட்டிவிட்டு பிரிந்து நின்றாள். என்னிடம் இருந்து விலகி நின்றவள் தன் கண்ணில் வழிந்த கண்ணீரை துடைத்துக்கொண்டு “இனி நீ லதாவுக்கு மட்டும்தான், எனக்கு வெறும் ப்ரெண்டுதான்” என்று கூறிவிட்டு ஹோட்டலை நோக்கி நடக்க தொடங்கினாள். இருவரும் ஹோட்டலுக்குள் சென்றோம். இருவரின் அறைகளும் அருகருகேதான், இருவரும் ஒன்றாக கதவை திறந்தோம், ஒன்றாக உள்ளே சென்று கதவை மூடினோம், எனக்கு சட்டென்று ஏதோ தோன்ற வெளியே எட்டிப்பார்க்க அதே நேரம் ராதாவும் வெளியில் எட்டிப் ப்ர்ர்த்துக் கொண்டிருந்தவள் என்னை பார்த்த்தும் கதவை மூடிக் கொண்டு உள்ளே சென்றுவிட்டாள். அன்று இரவும் ரவியும் கும்ரனும் தண்ணி அடிக்க நான் மட்டும் சோகமாக் உட்கார்ந்திருந்துவிட்டு தூங்கினேன். அடுத்த நாள் காலை ஹோட்டலுக்கு பின் புறம் இருந்த திறந்தவெளி பகுதியில் ஏதோ பரபரப்பு தெரிந்த்து. எல்லோரும் கூட்டமாக நின்றிருந்தனர். ஹோட்டலுக்குள் இருந்த சிலரும் வேகமாக ஓடிக் கொண்டிருந்தனர். எனக்குள் பரபரப்பு தொற்றிக் கொண்ட்து. நேற்று இரவு நடந்தவற்றை ஒரு முறை கண் முன் கொண்டு வந்த் பார்த்தேன். அதற்க்கும் இந்த பரபரப்புக்கும் ஏதாவது தொடர்பு இருந்தால், நினைக்கும்போது உடம்பு பதறியது. என் அருகே படுத்து இருந்த குமரன, ரவியை கூட காணவில்லை, எழுந்து என் ஸ்வெட்டரை எடுத்து மாட்டிக் கொண்டு லதாவும் ராதாவும் இருந்த அறைக்கு ஓடினேன். அங்கும் யாரும் இல்லை, எனக்கு அடி வயிறு கலங்கியது. வேகமாக் கூட்டம் இருந்த இட்த்துக்கு ஓடினேன். அதற்க்குள் அங்கு பல நூறு பேர் கூடி இருந்தார்கள். கூட்ட்த்தின் கடைசியில் ஒரு ஆம்புலன்ஸும், தீயணைப்பு வாகனமும் இருப்பதை பார்த்த்தும் எனக்கு தலையே சுற்றியது. கூட்டத்தை விலக்கிக் கொண்டு உள்ளே சென்றேன். ஒவ்வொரு நொடியும் என் இதய துடிப்பு அதிகமாகிக் கொண்டே போனது, கூட்ட்த்தில் இருப்பவர்கள் அணைவரும் அமைதியாக இருந்தார்கள். அதுவே எனது பயத்தை இன்னும் அதிகமாக்கியது. கூட்ட்த்தின் இறுதியில் எனது வகுப்பு மாணவர்கள் முகம் தெரிந்த்து. அதன் அடுத்த வரிசையில் கும்ரன் ரவியும் தெரிய அவர்கள் அருகே லதாவும் ராதாவும் இருந்தனர். அவர்கள் இருவரையும் பார்த்த பின்தான் எனக்கு இதயம் மீண்டும் துடிக்க ஆரம்பித்த்து. ஒரு நொடி உயிரே போய் மீண்டும் வந்த்து போல் இருந்த்து. ராதாவை பார்த்த்தும் எனக்கே தெரியாமல் என் கண்ணில் லேசாக் நீர் சுரந்த்து. அதை துடைத்துக் கொண்டு அவர்கள் எதற்க்காக இங்கு கூடி இருக்கிறார்கள் என்பதை பார்த்தேன். கூட்ட்த்தின் முன்னால் கவனித்தேன். ஒரு கேரவன் வாகனம், அதன் அருகே மேக்கப் போட்ட சில துணை நடிகைகள், அதன் அருகே ஒரு குடையின் கீழ் டைரக்டர் என்று எழுதப்பட்ட சேரில் தொப்பி போட்ட ஒருவர் அவருக்கு எதிரே எனக்கும் கும்ரனுக்கு ஏன் தமிழநாட்டில் பலரின் தூக்கத்தை கெடுத்த கனவுக் கன்னி சினிமா நடிகை XXXXX உட்கார்ந்திருந்தாள். (உண்மையான பெயரை யாரும் யூகிக்க வேண்டாம்) அப்போதுதான் தெரிந்த்து அங்கு நடப்பது சினிமா பட ஷூட்டிங் என்று, நான் திரும்பி குமரனை கவனிக்க அவன் வாயில் சில லிட்டர் ஜொல்லு வடிந்திருந்த்து. நான் அவன் தோளில் தட்ட அதை கூட கவனிக்காமல் அவன் பார்வை அந்த நடிகை மேலே இருந்த்து. வேகமாக் ஒரு அடி அடிக்க அப்போதுதான் என்னை திரும்பி பார்த்தான். “டேய் மச்சி அங்க பாருடா, இதுவரைக்கும் நாம சினிமால பார்த்த நடிகை இப்போ நேர்லயே இருக்காடா” என்று அசடுவழிய சொன்னான். “நீ எப்படா இங்க வந்த” என்று நான் கேட்க “காலைல ஏதோ சத்தம் கேட்டு எழுந்து பர்த்தேன், எல்லாரும் இங்க இருக்கவே நானும் வந்துட்டேன்” என்று கூறிவிட்டு அந்த னடிகையை உற்று பார்த்துவிட்டு

மச்சி அங்க பாருடா, என்னமா இருக்காடா, ஒரு தடவ அவ கூட. . .” என்று இழுக்க அருகே இருந்த லதா அவன் தலையில் ஒரு கொட்டு வைத்தாள். திரும்பி அவளை பார்த்த கும்ரன் “ஏன், ஏன் இந்த வெறி உனக்கு, ஒரே ஒரு தடவ அவ கூட நின்னு போட்டோ எடுத்துக்கனும்னு சொல்ல வந்தேன்.. அதுக்குள்ள” என்று தலையை தடவிக் கொண்டே திரும்பினான். லதா என்னை பார்த்து லேசாக் சிரித்துவிட்டு ஷூட்டிங்கை கவனித்தாள். அவளை அடுத்து நின்றிருந்த ராதா என்னை பார்த்தும் பார்க்காதவளாய் நின்றிருந்தாள். நானும் ஷூட்டிங்கை கவனிக்க கொஞ்ச நேரத்தில் எனக்கு மூத்திரம் முட்டிக் கொண்டு வ்ந்த்து. திரும்பி ஹோட்டல் ரூமுக்கு செல்ல நேரம் ஆகும் ஆகவே கூட்ட்த்தை கொஞ்ச்ம கொஞ்சமாக கடந்து சென்று கொண்டிருந்தேன். அதே நேரம் அந்த நடிகையின் செல் போன் ஒலித்த்து, நான் மெல்ல நகர்ந்து அங்கே இருந்த கேரவனுக்கு பின்னால் சென்று பார்த்தேன், அங்கு யாரும் இல்லை, ஆகவே அங்கு நின்று என் ஷாக்சை தூக்கி என் தண்டை வெளியே எடுத்து சிறுநீர் கழிக்க தொடங்கினேன். கேரவனுக்கு அருகே ஒரு கார் இருந்தது. அங்கு யாரோ ஒரு பெண்ணின் குரல் கேட்ட்து அதை தொடர்ந்து காரின் கதவு திறந்து மூடும் சத்தம் கேட்ட்து. நான் சிறுநீர் கழித்துவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பும் நேரம் காரை யாரோ தட்டும் சத்தம் கேட்ட்து. முதலில் யாராவது மேட்டர் பண்றாங்க போல் என் நினைத்து மெல்ல கேரவனை ஒட்டி நின்று காரை பார்த்தேன். எனக்கு தூக்கி வாரிப் போட்ட்து, அதிர்ச்சியில் உறைந்து போனேன். கை கால்கள் வெட வெடத்தது. கைகள் உதற நான் அங்கு பார்த்தேன். அந்த நடிகை காரின் பின்பக்க கண்ணாடியையும் கதவையும் தட்டிக் கொண்டிருக்க கார் தானாக நகர்ந்து கொண்டிருந்தது. கார் இருந்த இட்த்திலிருந்து 50 அடி தூரத்தில் ஒரு பெரிய மலைச்சரிவு இருந்த்து. கீழெ பல ஆயிரம் அடிக்கு பள்ளத்தாக்கான இடம் அது. அதை நோக்கி கார் நகர்ந்து கொண்டிருந்த்து. ஆனால் கார் இருந்த இடம் 20 டிகிரி சரிவுதான் என்பதால் கார் மெதுவாக நகர்ந்த்து. எனக்கு என்ன செய்வது என்று புரியாமல் ஓடிச்சென்று காரின் பின் பக்கம் இருந்த டிக்கியின் லாக்கை பிடித்து இழுத்து நிறுத்த முயன்றேன், ஆனால் அந்த ஒன்றரை டன் SUV என்னை இழுத்துக் கொண்டு நகர்ந்த்து. மழை பெய்து தரை ஈரமாக இருந்த்தால் என்னால் நிலைத்து நிற்க்கவும் முடியாமல் காருடன் வழுக்கிக் கொண்டு நானும் நகர்ந்து கொண்டிருந்தேன். காருக்குள்ளிருந்த அந்த நடிகையின் முகத்தில் மரண பீதி தெரிந்த்து. நான் அவளை பார்த்து கார் கதவை திறக்க சொல்லி செய்கை செய்ய அவள் கதவு திறக்கவில்லை என்று செய்கையில் சொன்னாள். எனக்கு இன்னொரு யோசனை தோன்ற் சூட்டிங்க் நடந்து கொண்டிருந்த இட்த்தை பார்த்து “யாராவது வாங்க, ஹெல்ப், ஹெல்ப்” என்று கத்தினேன். அங்கு பாடல் காட்சி எடுக்கப்பட்டு கொண்டிருந்த்தால் யார் காதுக்கும் நான் கத்தியது கேட்கவில்லை, யாரும் இங்கு கவனிக்கவும் இல்லை. காருக்குள் இருந்த நடிகை “ஹெல்ப் ஹெல்ப்” என்று கண்ணாடியை தட்டிக் கொண்டிருந்தாள், “அடி போடி நீ கத்துறது எனக்கே கேக்கல, அவனுங்களுக்கு எங்க கேக்கப் போகுது” என்று காரின் பின் பக்கத்தில் சருக்கிக் கொண்டே எனக்குள் பேசிக் கொண்டேன். கார் மலை சரிவை நோக்கி சென்று கொண்டிருந்த்து. இன்னும் 20 அடி தூரம்தான் இருக்கும், இதற்க்கு மேல் பொறுக்க் முடியாது என்று முடிவு செய்து காரின் பக்க வாட்டுக்கு சென்று கதவை திறக்க முயன்றும் முடியவில்லை. உடனே கீழெ இருந்த ஒரு பெரிய பாறையை எடுத்தேன். அந்த நடிகையை பார்த்து திரும்பிக்கோ என்று ஜாடை செய்ய அவளும் முகத்தை மூடிக் கொண்டு திரும்பிக் கொண்டாள். நான் ட்ரைவர் சீட்டின் கண்ணாடியை நோக்கி அந்த கல்லை வீச அந்த் ஒரு கல் ஒரு கண்ணாடியை உடைத்துக் கொண்டு உள்ளே விழுந்த்து. நான் உடைந்த ஜன்னல் வழியாக கைவிட்டு கார் கதவை திறக்க முயன்றேன். அவசரத்தில் அண்டாவில் கைவிட்டா கூட போகது என்பார்களே அது சரியாகத்தான் இருந்தது. அந்த நடிகை மீண்டும் கத்த ஆரம்பித்தாள். ஜன்னல் உடைந்திருந்ததால் இப்போது அவள் குரல் வெளியே கேட்க ஆர்ம்பித்தது. அதற்க்குள் கார் இன்னும் அதிக தூரம் நகர்ந்து சென்றது. இனி கதவை திறப்பதை விட்டு ஜன்னல் வழியாகவே உள்ளே நுழைந்தேன். கண்ணாடிகள் சில இடங்களில் கீறிட நான் உள்ளே சென்று ட்ரைவர் சீட்டில் உட்கார்ந்தேன். எனக்கு டூ வீலரே ஓட்ட வராது நான் காருக்குள்ள உக்கார்ந்து என்ன பண்றது, நான் ஏற்கனவே நிறைய முறை அனிதாவுடன் காரில் முன் சீட்டில் உட்கார்ந்து பயணித்திருக்கிறேன், அப்போதெல்லாம் அவள் கால் அழகை ரசிக்க அடிக்கடி கீழெ பார்ப்பேன். அந்த சைட்டு இப்போது எனக்கு உதவியது. கீழெ இருந்த பெடல்களில் ஒன்றை ஓங்கி அழுத்த நல்ல வேலையாக அதுதான் ப்ரெக்காக இருந்தது. ஆனாலும் கார் சேற்றில் இருந்ததால் கொஞ்சம் வழுக்கிக் கொண்டே நகர நான் ஸ்டீரிங்கை பிடித்து ஒரு பக்கமாக் திருப்பினேன், அந்த இடத்தில்தான் ஒரு பாறை இருந்த்து. பிரேக்கில் இருந்து காலை எடுத்துவிட்டு அந்த பாறை பக்கமாக காரை திருப்ப நல்ல வேலையாக கார் அந்த பாறையில் போய் இடித்து நின்றது. நான் பிரேக்கை அழுத்தும்போது கண்ணாய் மூடியவள் கார் பாறையில் முட்டி நின்ற பிறகுதான் கண்ணை திறந்து பார்த்தாள். கார் நின்ற இடத்திலிருந்து 10 அடி தூரத்தில் அதி பயங்கர மலைச்சரிவு தெரிந்தது. ஒரு நிமிடம் அந்த சரிவையும் நடந்த நிகழ்வையும் நினைத்தால் தலை சுற்றுக் கொண்டு வந்த்து. இந்த நேரத்திற்க்கெல்லாம் படப்பிடிப்பு குழுவும் எங்கள் கல்லூரி மாணவர்களும் அந்த இட்த்திற்க்கு வந்து குவிந்திட ஒரே பரபரப்பானது. எல்லோரும் நடந்தவற்றை பற்றி அந்த நடிகையிடமும் என்னிடமும் மாறி மாறி விசாரிக்க நடந்தவற்றை கேட்டு அணைவரும் பதறிப் போனார்கள். பட்த்தின் தயாரிப்பாளர் என்னிடம் வந்தார். “தம்பி, நீ இந்த ஹீரோயின மட்டும் காப்பாத்தல என் லைஃபையும், இந்த பட்த்தையும் சேர்த்து காப்பாத்தியிருக்க” என்று கண்ணீர் மல்க கையை பிடித்து சொல்ல்வீட்டு போனார், அடுத்து டைரக்டர், அடுத்து ஹீரோ என்று எல்லோரும் அவரவர் பங்குக்கு வந்து சீன் போட்டுவிட்டு போனார்கள். கடைசியில் அந்த நடிகை என்னிடம் வந்தாள்.

“சார், நீங்கோ மட்டும் சர்யான டைமுக்கு வரலானா, நான் செத்து போய்ருக்கும், ரொம்பா தேங்க்ஸ் சார், நீங்கதான் என்னொட ரியல் ஹீரோ” என்று தெள்ளு தமிழில் சொல்லி என் கன்னத்தில் லேசாக ஒரு முத்தம் கொடுக்க என்னை சூழ்ந்திருந்த மாணவர்கள் கத்தி கும்மாளம் போட்டனர். கூட்ட்த்தை பிளந்து கொண்டு நடிகையின் அம்மா வந்தார் வந்தவர் என்ன நடந்த்து கூட என்று கேட்காமல் நேராக காரை நோக்கி ஓடி “ஐயாயோ மை கார், மை கஸ்ட்லி கார் இப்டி டேமேஜ் ஆகிடுசி, யாரிப்டி பண்து” என்று கேட்க அந்த் நடிகை அவளை இழுத்து நடந்தவற்றை கூறினான். உடனே அவரும் என்னை நோக்கி வந்து கொஞ்சம் பாராடிவிட்டு போனார். குமரனின் நீண்ட நாள் ஆசை அன்று நிறைவேறியது. எல்லோரும் சேர்ந்து அந்த் நடிகையுடன் போட்டோ எடுத்துக் கொண்டோம். அணைவரும் மிகவும் மகிழ்ச்சியுடன் இருந்தனர்.