"சரிப்பா. நான் மதியத்திற்கான சமையலை முடிச்சிட்டு வந்துடுறேன்" என்று கிச்சனுக்குச் சென்றாள். நான் ஹாலில் உட்கார்ந்துகொண்டு டி.வி. பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். ஒரு மணி நேரத்தில் சமையலை முடித்துவிட்டாள். சோபாவில் என் பக்கத்தில் வந்து உட்கார்ந்துகொண்டாள். "இதோ பாருப்பா. ஒரு விஷயத்தை முன்கூட்டியே சொல்லிடுறேன். ராத்திரி என்கிட்டே எந்தவிதக் கூச்சமும் வேண்டாம். உன் விருப்பப்படி நீ எப்படி வேணும்னாலும் உன் ஆசை தீர என்னை அனுபவிக்கலாம். அதுக்கு எந்தத் தடையும் இல்லை. எல்லாம் முடிஞ்சு நாம தூங்கப் போகும்போது உன் மனசுலே எந்தக் குறையும் இருக்கக் கூடாது. அடடா அதைப் பண்ணாம போயிட்டோமே, இதைப் பண்ணாம போயிட்டோமே அப்படின்னு நீ ஃபீல் பண்ணக் கூடாது. என்ன? அதே போல நான் உனக்கு என்ன பண்ணனும்கிறதையும் தெளிவா சொல்லிடு" என்றாள். "சரி சித்தி" என்றேன். "மதியம் ஏதாவது படத்திற்குப் போகலாமாப்பா?" என்று கேட்டாள். "வேண்டாம் சித்தி. படம் பாக்குற மூடில் இல்லை நான்" என்றேன். இப்படியே கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தோம். அதற்குள் ஒரு மணி ஆகியிருந்தோம். லஞ்ச் சாப்பிட்டோம். அதிகம் பேசாமல் மௌனமாகச் சாப்பிட்டோம். சாப்பிட்டு முடித்த பிறகு சோபாவில் உட்கார்ந்து கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கிட்டிருந்தோம். ரெண்டு மணி ஆனதும் சித்தி "வாப்பா. கொஞ்ச நேரம் பெட்டில் படுத்திருக்கலாம்" என்று கூப்பிட்டாள். "எனக்குத் தூக்கம் வரலை சித்தி" என்றேன். "சும்மா கண்ணை மூடிக்கிட்டு படுத்திரேன். ராத்திரி ரொம்ப நேரம் கண் விழிச்சிருக்கப் போறோம் இல்லியா. அதுக்கு இப்ப கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்தாதானே நல்லது" என்றாள். "சரி சித்தி" என்று அவளுடன் பெட்டில் படுத்துக்கொண்டேன். சித்தி உடனே தூங்கிவிட்டாள். எனக்கு தூக்கம் வரவில்லை. அவளது உடம்பையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். இன்று ராத்திரி இந்த உடம்பு எனக்கு சொந்தம் என்று நினைக்கும்போதே சிலிர்த்தது. அரை மணி நேரம் கழித்து சித்தி கண்ணை விழித்தாள். படுக்கையில் எழுந்து உட்கார்ந்துகொண்டு சோம்பல் முறித்தாள். போய் முகம், கைகால் கழுவிக்கொண்டு மறுபடியும் பெட்ரூமுக்குள் வந்தாள். "நீயும் போய் முகம் கழுவிக்கிட்டு வாப்பா" என்றாள். அப்படியே செய்தேன். "ராத்திரி நான் எந்தப் புடவையைக் கட்டிக்கிறதுன்னு நீ செலெக்ட் பண்ணுப்பா" என்று தன் புடவைகளை எனக்குக் காட்டினாள். எல்லாமே அவளது உடம்புக்குப் பொருத்தமாகத்தான் இருந்தன. "சீ த்ரூ சேலை இருக்கா சித்தி உங்கிட்டே?" என்று கேட்டேன். "இருக்குப்பா" என்றாள். "அப்பன்னா அதையே நீ கட்டிக்க. ராத்திரி நீ ரொம்ப செக்ஸியா காட்சியளிக்கணும்னு நான் ஆசைப்படறேன்" என்றேன். "சரிப்பா" என்றவள் அடுத்ததாக தான் அணிந்துகொள்ளவிருக்கும் நகைகளை எனக்குக் காட்டினாள். "வைர மூக்குத்தியும் வெள்ளிக் கொலுசும் என்னோட சாய்ஸ்" என்றேன். "சரிப்பா" என்றாள். அடுத்து சிகையலன்காரம் பற்றிக் கேட்டாள். "கொண்டை போட்டுக்கட்டுமா, இல்லேன்னா பின்னலே இருக்கட்டுமா, இல்லேன்னா தலைமுடியை சும்மா லூசா விடட்டுமா?" என்று கேட்டாள். "பின்னலே இருக்கட்டும் சித்தி" என்றேன்.
இதற்குள் சாயந்திரம் ஐந்து மணி ஆகியிருந்தது. சித்தி சூடாக காப்பி போட்டுக்கொண்டு வந்து கொடுத்தாள். "நான் சாயந்திரம் ஆறு மணிக்கு மறுபடியும் ஒரு தடவை குளிச்சிடுவேன். ராத்திரி ஏழரை மணிக்கு டின்னர் சாப்பிடலாம். அதுக்கப்புறம் எட்டு மணிக்கு நான் தயாராகத் தொடங்குவேன். மேக்கப், அலங்காரம், டிரெஸ் பண்ணிக்கிறதுன்னு எனக்கு ஒரு மணி நேரம் பிடிக்கும். ஒன்பது மணிக்கு பெட்ரூமுக்கு வந்துடுவேன்" என்றாள். "என்ன சித்தி நீ பாட்டுக்கு நீ எப்படி ரெடியாகப் போறேங்கிறதைப் பத்தி சொல்லிக்கிட்டே போறியே. நான் எப்படி தயாராகணும்னு சொல்லவே இல்லியே" என்று கேட்டேன். "ஆம்பளைக்கு என்னப்பா? வேட்டி சட்டையோட வந்தா போதும். நீயும் ஆறு மணிக்குக் குளிச்சிடு. குறிப்பா..." என்று தயங்கினாள். "என்ன சித்தி தயங்கறே? எதுவா இருந்தாலும் சொல்லு" என்றேன். "ஒண்ணும் இல்லே... முக்கியமாக உன் குஞ்சுக்கு நாலைந்து தடவை சோப்பு போட்டுக் குளிப்பாட்டு. சரியா குளிக்காமே வந்தேன்னு வச்சிக்க. நீ என்னைத் தொடவே விட மாட்டேன். அது மட்டும் இல்லே... உன் குஞ்சை நான் கடிச்சு சாப்பிட்டுடுவேன். என்ன?" என்றாள். "சரி சித்தி" என்றேன். "ராத்திரி பெட்ரூமுக்கு பால், பழம், ஸ்வீட் கொண்டுவருவேன். வேறு என்ன வேணும்?" என்று கேட்டாள். "இதுவே போதும் சித்தி" என்றேன். "சரி. இரு. வர்றேன்" என்று சித்தி எதற்கோ உள்ளே போனாள். நான் கடிகாரத்தில் மணி பார்த்தேன். ஐந்தரை மணி ஆகியிருந்தது. ஒன்பது மணி ஆவதற்கு இன்னும் மூன்றரை மணி நேரம் இருந்தது. மூன்றரை மணி நேரம் கழித்து இந்த உலகத்திலேயே எனக்கு மிகவும் பிடித்த பெண்ணான, நான் மிகவும் நேசிக்கும் பெண்ணான என் அழகுச் சித்தியுடன் உடல்கலந்துவிடுவேன். என் ஜென்மம் சாபல்யம் அடைந்துவிடும். அதற்குப் பிறகு எனக்கு வேறொரு பெண் தேவைப்பட மாட்டாள். நான் திருமணம்கூட செய்துகொள்ள வேண்டியதில்லை. அப்படியே வாழ்னாளைக் கழித்துவிடலாம். மூன்றே மூன்றரை மணி நேரம். இப்படி யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன். வெளியில் ஏதோ சத்தம் கேட்டது. ஏதோ வண்டிச் சத்தம் போலிருக்கிறதே... யாராக இருக்கும்? அதற்குள் சித்தி பதறியடித்துக்கொண்டு உள்ளேயிருந்து வெளியே வந்தாள். மிகவும் பதற்றமாக இருந்தாள். "ஏன் சித்தி பதறுறே? என்ன ஆயிடுச்சி இப்ப?" என்று கேட்டேன். "வெளிய வண்டிச்சத்தம் கேட்டுச்சு இல்லே. அது அவர் வண்டிச் சத்தம்டா. ஊரிலேயிருந்து வந்துட்டார் போலிருக்கு. நாளைக்குதான் வருவேன்னு சொல்லியிருந்தார். என்னவோ தெரியவில்லை. இன்னிக்கே வந்துட்டார்" என்றாள். அவள் சொன்னதைக் கேட்டு எனக்கு மயக்கமே வந்துவிட்டது. நாங்கள் போட்டு வைத்திருந்த திட்டங்களில் சித்தப்பா ஒரு லாரி மண்ணை அள்ளிக் கொட்டிவிட்டார். எனக்கு சித்தி மேல் கோபம்கோபமாக வந்தது. நான் காச்மூச் என்று கத்துவதற்குள் சித்தி போய் வாசல் கதவைத் திறந்தாள். வெளியே இருந்து சித்தப்பாவின் குரல் கேட்டது. "என்னடி என்ன பண்ணிக்கிட்டிருக்கே?" என்று கேட்டார். "என்னங்க இது, நாளைக்குதான் வருவேன்னு சொல்லிட்டுப் போனீங்க. இன்னிக்கே வந்துட்டீங்க?" என்று சித்தி கேட்டாள். "அது ஒண்ணும் இல்லேடி. போன காரியம் முடிஞ்சிடுச்சி. அதான் திரும்பிட்டேன். அதுக்கு மேலே நமக்கு அங்கே வேறு என்ன வேலை?" என்று கேட்டார். "நீங்க வரப் போறதைப் பத்தி எனக்கு ஒரு போன்கூட பண்ணலியே?" என்று கேட்டாள். "போன் பண்ணனும்தான் நினைச்சேன். எழவு மறந்துட்டேன்" என்றார். "சரி உள்ளே வாங்க" என்றாள். வீட்டினுள் வந்த சித்தப்பா சோபாவில் உட்கார்ந்திருந்த என்னைக் கவனித்தார். "நீ எப்போடா வந்தே" என்று கேட்டார். "இன்னிக்குக் காலையிலேதான் வந்தான். பெங்களூர்லே வேலையில் சேரப்போறான் இல்லியா? அதான் என்னைப் பார்த்துப் பேசிட்டுப் போகலாம்னு வந்தான்" என்றாள் சித்தி. அடுத்ததாக சித்தப்பா இன்னொரு குண்டைத் தூக்கிப்போட்டார். "அப்புறம் இவளே. வேறொரு விஷயத்தைச் சொல்ல மறந்துட்டேனே. மதுரையில் எங்க சித்தப்பா ஒருத்தர் இறந்துட்டார். ஒண்ணுவிட்ட சித்தப்பா. உடனே கிளம்பிப் போக வேண்டியிருக்கு. சீக்கிரமா கிளம்பு. நம்ம ரெண்டு பேரும் போய்ட்டு வந்துடலாம்" என்றார்.
"ஏங்க... செத்தது உங்க சித்தப்பா. நீங்க மட்டும் போய் வாங்களேன். என்னையும் ஏன் கூப்பிடுறீங்க. அதுவும் இல்லாமே மதுரை என்ன பக்கத்துலேயா இருக்கு?" என்று கேட்டாள் சித்தி. "ஏண்டி இப்படிப் பேசறே? என் சொந்தம், உன் சொந்தம்னு பிரிச்சிப் பேசறே. நான் மட்டும் தனியா போனா நல்லா இருக்காது. 'உன் பொண்டாட்டிய கூட்டிக்கிட்டு வரலியா?'ன்னு கேப்பாங்க. ஆமா நீ இங்க இருந்து என்ன பண்ணப் போறே?" என்று சித்தப்பா கேட்டார். "நான் வேற பிளான் வச்சிருக்கேன்" என்று சித்தி சொன்னாள். "அப்படி என்ன உன் பிளான்?" என்று கேட்டார். "இவன் பெங்களூர் போறான் இல்லியா? மறுபடி நம்மைப் பாக்க எப்ப வருவானோ? ஆறு மாசம், ஒரு வருஷம்கூட ஆகலாம். லீவு கிடைக்கணும் இல்லியா? அதான் அவன்கூட சாயந்திரம் ஏதாவது படம் பாத்துட்டு, ராத்திரி ஓட்டலில் சாப்பிடலாம்னு பிளான். நீங்க வேற ஊர்லே இல்லியா? ராத்திரி இங்கேயே தங்கிட்டு காலையிலே வீட்டுக்குப் போப்பான்னு அவன்கிட்டே சொல்லியிருந்தேன்" என்றாள். "படம்தானேடி? அதை இன்னொரு நாள் பாத்துக்கலாம். நம்ம மதுரையிலிருந்து ரெண்டொரு நாள்லே திரும்பிடலாம். அப்புறம் ஒரு படம் என்ன, ரெண்டு மூணு படம் கூட பாருங்களேன் சித்தியும் மகனுமா. நான் என்ன வேண்டாம்னா சொல்லப்போறேன்" என்றார் சித்தப்பா. சித்தப்பா இப்படிப் பேசிய பிறகு சித்திக்கு என்ன பேசுவது என்று தெரியவில்லை. மௌனமாக இருந்தாள். "சரி சரி, சீக்கிரம் கிளம்பு. போற வழியிலே இவனை நாம அவன் வீட்டிலே டிராப் பண்ணிடலாம்" என்று சொல்லிவிட்டு முகம், கைகால் கழுவ பாத்ரூமுக்குப் போய்விட்டார். நான் சித்தி மேல் கடும் கோபத்தில் இருந்தேன். சித்தப்பா வீட்டில் இருக்க மாட்டார் என்று அவள் உறுதியாகச் சொன்னதால்தான் நான் இங்கே வந்தேன். இப்போது இப்படியாகிவிட்டதே. சித்தியிடம் கோபமாகப் பேசினேன். சித்தி என்னைச் சமாதானப்படுத்தினாள். "நீ வேலையிலே போய்ச் சேருப்பா. லீவு எடுத்துக்கிட்டு ஊருக்கு வருவே இல்லே. அப்போது பாத்துக்கலாம். அதுவரை கொஞ்சம் நீ எனக்காகப் பொறுத்துக்கணும்" என்றாள். சித்தியின் மேல் எனக்கு கோபம் இருந்தாலும், சித்திதான் என்ன செய்வாள் பாவம்? சந்தர்ப்ப சூழ்னிலை அப்படி அமைந்துவிட்டது. சித்தப்பாவும் சித்தியும் ஊருக்குக் கிளம்புவதற்குத் தயாரானார்கள். நான் எப்போதடா வீட்டுக்குப் போய்ச் சேருவோம் என்று அவர்களுக்காகக் காத்திருந்தேன். சித்தப்பா ஏதோ வேலையாக வீட்டின் பின்புறம் சென்றார். ஹாலில் சோபாவில் உட்கார்ந்திருந்த என் பக்கத்தில் சித்தி வந்தாள். என்னை சோபாவிலிருந்து எழுப்பி, சட்டென்று என்னைக் கட்டித்தழுவி என் கன்னத்திலும், உதட்டிலுமாக முத்தமழை பொழிந்தாள். எனக்குப் பதற்றமாக இருந்தது. திடீரென்று சித்தப்பா அங்கே வந்துவிட்டால்? "வேண்டாம் சித்தி" என்று பதறினேன். "பயப்படாதேப்பா" என்றாள் சித்தி. பிறகு சித்தப்பா காரில் என்னை ஏற்றிக்கொண்டு என் வீட்டில் கொண்டுபோய் இறக்கிவிட்டார். கார் கிளம்புவதற்கு முன் சித்தியின் பார்வையும் என் பார்வையும் சந்தித்தன. சித்தி கண்களாலேயே மன்னிப்பு கேட்டாள். நாலைந்து நாள் கழித்து நான் பெங்களூர் போய்ச் சேர்ந்தேன். அலுவலகத்தில் சூழ்னிலை பழக ஒரு வாரம் பிடித்தது. வேலை அவ்வளவு ஒன்றும் கடுமையாக இல்லை. எங்கோ தொலைவில் பெங்களூரில் இருந்தாலும் மனம் முழுவதும் சென்னையில் இருக்கும் சித்தியையே சுற்றிச்சுற்றி வந்தது. மறுபடியும் சித்தியை என்று நேரில் பார்ப்பேனோ என்று ஏங்கினேன். சித்தியிடமிருந்து அவள் புகைப்படம் ஒன்று வாங்கி வந்திருந்தேன். அவள் நினைப்பு ஏற்படும்போதெல்லாம் அதை எடுத்துப் பார்த்துக்கொள்வேன்.
பெங்களூர் வந்து ஒரு பத்துப் பதினைந்து நாள் கழித்துதான் சித்திக்கு போன் பண்ணினேன். சித்தி எடுக்கவில்லை. சித்தப்பாதான் எடுத்தார். எனக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது. சித்தப்பாவிடம் கொஞ்ச நேரம் பேசிவிட்டு சித்தியிடம் போனை கொடுக்கச் சொன்னேன். "அவ தூங்கறாளேப்பா" என்றார். எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. சித்தி வழக்கமாக பதினொரு மணிக்குத்தான் தூங்குவாள். இன்னிக்கு என்ன, ஒன்பதரைக்கெல்லாம் தூங்கிவிட்டாளே. உடம்பு கிடம்பு சரியில்லையா? "சரி சித்தப்பா, நாளைக்கு போன் பண்றேன்" என்று சொல்லி போனை வைத்துவிட்டேன். சித்தியை ஓக்கத்தான் வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை என்று பார்த்தால், அவளுடன் போனில் பேசுவதற்குக் கூட வாய்ப்பு கிடைக்காமல் போகிறதே என்று என்னை நானே நொந்துகொண்டேன். மறுனாள் இரவு ஒன்பதரை மணிக்கு சித்திக்கு போன் செய்தேன். சித்திதான் எடுத்தாள். "சொல்லுடா. சித்திதான் பேசறேன். எப்படிடா இருக்கே?" என்று கேட்டாள். "நல்லா இருக்கேன் சித்தி. நீ எப்படி இருக்கே?" என்றேன். "நல்லா இருக்கேம்பா. வேலை, ஆபீஸ்லாம் எப்படி இருக்கு? ஆட்களைப் பிடிச்சிருக்கா?" என்று கேட்டாள். "பரவாயில்லை சித்தி. வேலை ஒன்னும் அவ்வளவு கடுமையா இல்லே. ஆட்களும் நல்லாப் பழகறாங்க" என்றேன். "கூட பொண்ணுங்க வேலை பாக்குறாங்களா?" என்று கேட்டாள். "ஆமாம் சித்தி. நிறைய பொண்ணுங்க என் கூட வேலை பாக்குறாங்க" என்றேன். "பாக்கிறதுக்கு எப்படி இருப்பாங்க? அழகா இருப்பாங்களா?" என்று கேட்டாள். "ஆமாம் சித்தி. பல பேர் ரொம்ப அழகானவங்க" என்றேன். "அப்புறம் என்னப்பா, உனக்குப் பிடிச்ச மாதிரி ஒருத்தியைக் காதலிச்சி கல்யாணம் பண்ணிக்க" என்றாள். "போ சித்தி. நீதான் என் மனசிலே இருக்கே" என்றேன். "ஏம்பா ஏதோ இங்கே இருந்தவரைக்கும்தான் என் முந்தானையைப் பிடிச்சிக்கிட்டு என் பின்னாலேயே திரிஞ்சிக்கிட்டு என்னை டாவடிச்சிக்கிட்டு இருந்தே. வெளியூர் போன பிறகாவது என்னை நீ மறக்கக் கூடாதா?" என்று கேட்டாள். "சாகிற வரைக்கும் என்னாலே உன்னை மறக்க முடியாது சித்தி" என்றேன். "சரிப்பா. கூடிய சீக்கிரமே லீவு எடுத்துக்கிட்டு ஊருக்கு வா. நம்ம வேலையை முடிச்சிடலாம்" என்றாள். "அதுக்காகத்தான் நானும் காத்திட்டிருக்கேன்" என்றேன். "சரிப்பா. மறுபடியும் நாளைக்குப் பேசலாம். குட் நைட்" என்று போனை வைத்துவிட்டாள். அன்று இரவு நிம்மதியாக உறங்கினேன். தினம் தினம் சித்தியுடன் போனில் பேசினாலும் ஏதோ ஒன்று குறைவது போலத் தோன்றியது. என்னை உற்சாகமாக, சந்தோஷமாக வைத்துக்கொள்ள ஏதாவது செய்ய வேண்டும் போலிருந்தது. என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்தேன். ஒரு யோசனை தோன்றியது. சித்தியுடன் போனில் செக்ஸியாக, வல்கராக பேசினால் என்ன? கிளுகிளுப்பாக இருக்குமே. என் இந்த யோசனையை சித்தியிடம் சொன்னேன். சித்தியும் ஏற்றுக்கொண்டாள்.
"சித்தி உன் மடியில் தலைசாய்ச்சிக்கணும் போல இருக்கு" என்றேன். "வாப்பா. உனக்காகத்தான் என் மடி காத்துக்கிட்டிருக்கு" என்றாள். "சித்தி நீ குளிக்கும்போது என்ன சோப்பு போட்டுக்கிறே?" என்று கேட்டேன். ஏதோ ஒரு பிரான்டின் பெயரைச் சொன்னாள். "மார்க்கெட்டில் புதுசா ஒரு சோப்பு வந்திருக்கு சித்தி. நல்ல வாசனையா இருக்காம். அதை வாங்கி யூஸ் பண்ணு" என்றேன். "சரிப்பா" என்றாள். "சேலை கட்டி இருக்கியா, இல்லேன்னா நைட்டியிலே இருக்கியா?" என்று கேட்டேன். 'இப்பதாம்பா சேலையை அவுத்துட்டு நைட்டி போட்டுக்கிட்டேன்" என்றாள். "சரி சித்தி. எனக்கு தூக்கம் வருது. நாம நாளைக்குப் பேசலாம். குட் நைட்" என்றேன். சித்தி போனிலேயே எனக்கு முத்தம் கொடுத்தவள் பிறகு போனை வைத்துவிட்டாள். இதற்குள் ஒரு மாதம் ஆகியிருந்தது. லீவு எடுக்கலாம் என்று தோன்றியது. சகாக்கல் சிலரிடம் விசாரித்தேன். நீங்க் இங்கே சேந்து எவ்வளவு நாளாச்சி என்று கேட்டாங்க. ஒரு மாசம் இருக்கும்னு பதில் சொன்னேன். ஒரு மாசம்தானே ஆச்சு, இன்னும் ரெண்டு மூணு மாசம் கழிச்சி லீவுக்கு அப்ளை பண்ணுங்கனு ஆலோசனை சொன்னாங்க. இன்னும் ரெண்டு மூணு மாசமா அப்படின்னு எனக்கு ஆயாசமா இருந்திச்சி. வாரத்துலே ஞாயித்திக்கிழமை ஒரு நாள்தான் லீவு. அந்த ஒரு நாள்லே சென்னைக்கு வந்திட்டு திரும்ப முடியாது. சித்திகூட சந்தோஷமாவும் இருக்க முடியாது. டிராவல் பண்ணினதாலே களைச்சிப் போயிருப்பேன். ஓய்வெடுக்கத்தான் சரியா இருக்கும். சரி, பல்லைக் கடிச்சிக்கிட்டு இந்த ரெண்டு மூணு மாசத்தை ஓட்ட வேண்டியதுதான்னு முடிவெடுத்தேன். சித்திக்கு போன் பண்ணினேன். "சொல்லுடா செல்லம். என்ன சாப்பிட்டே?" என்று விசாரித்தாள். "பரோட்டா சித்தி" என்றேன். "எத்தனை சாப்பிட்டே?" என்று கேட்டாள். "நாலு சித்தி" என்று பதில் சொன்னேன். "என்னப்பா நாலு போதுமா? இன்னும் நாலு சாப்பிட்டிருக்கலாமே"ன்னு சொன்னா. "அய்யோ சித்தி, இந்த நாலு பரோட்டாவைச் சாப்பிட்டவே என்னாலே முடியலை" என்றேன். "நிறைய சாப்பிடுப்பா. கல்லையும் தின்னு செரிக்கிற வயசுப்பா இது" என்றாள். "சரி சித்தி" என்றேன். "சித்திக்கு முத்தா கொடுப்பா" என்றாள். "எங்கே சித்தி கொடுக்கிறது? உன் இடுப்பிலே கிஸ் பண்ணட்டுமா?" என்று கேட்டேன். "நீ எங்கே வேணும்னாலும் என் உடம்பிலே கிஸ் பண்ணலாம்பா" என்றாள். "சித்தி ராத்திரியிலே உன்னை நினைச்சிக்கிட்டு என் பூலை உருவி உருவி விடறது படு சுகமா இருக்கு" என்றேன். "தினமும் குளிக்கும்போது உன் சாமானை நாலைந்து தடவை சோப்பு போட்டுக் குளிப்பாட்டி சுத்தமா வச்சிக்கப்பா" என்றாள். "கோன் ஐஸ் வாங்கி அதை உன் முலைகளில் கொட்டி, உன் முலைகளை நக்கணும் போலிருக்கு சித்தி" என்றேன். "தாராளமா. நாம நேரில் சந்திக்கும்போது இதைச் செஞ்சி பாக்கலாம்" என்றாள். சித்தியுடன் இப்படி போன் செக்ஸ் வைத்துக்கொள்வதும் படு சுகமாகத்தான் இருந்தது.
சித்தியை நினைத்து சுய இன்பம் அனுபவித்தாலும் அதை ஒரு லிமிட்டுக்குள் இருக்கும்படி பார்த்துக்கொண்டேன். எப்போதும் விந்தை வெளியேற்றியதேயில்லை. ஆனால் இரவு உறங்கும்போது சித்தியைக் கட்டித்தழுவுவது போலவும், அவளை முத்தமிடுவது போலவும் கனவுகள் வந்து விந்து வெளியேறிவிடும். அப்போது விழித்துக்கொள்வேன். பாத்ரூமுக்குப் போய் சுத்தம் செய்துகொண்டு வந்து படுக்கையில் படுத்துக்கொள்வேன். கொஞ்ச நேரத்தில் தூங்கிவிடுவேன். இப்படியே நாட்கள் கழிந்தன. சித்தி எனக்குள் இனிமையான உணர்வுகளை, காதல் உணர்வுகளை எழுப்பி என்னை சந்தோஷப்படுத்தினாலும் எத்தனையோ இரவுகள் அவளது அழகும், வனப்பான உடலும் எனக்குள் மிகவும் கடுமையான், மிகவும் தீவிரமான, மிகவும் கொடுமையான காம உணர்வுகளை எழுப்பியிருக்கின்றன. காம உணர்வுகளுக்கு வடிகால் இல்லாமல் பெரும் அவஸ்தைப்பட்டிருக்கிறேன். கரகரவென்று அழுதிருக்கிறேன். சித்தியின் மீது ஆசைப்பட்டிருக்கக் கூடாது, அவளை அடிக்கடி போய்ப் பார்த்திருக்கக் கூடாது என்று நினைத்திருக்கிறேன். சரி, யாரையாவது காதலிக்கலாம் என்று பார்த்தால் அதுவும் முடியவில்லை. எத்தனையோ இளம்பெண்கள் என் வாழ்வில் வந்து போயிருக்கிறார்கள். அவர்களுடன் நான் அதிகபட்சமாக ஒன்றிரண்டு வார்த்தைதான் பேசியிருக்கிறேன். "என் சித்தியை விடவும் நீ ஒன்றும் அழகில்லை" என்று என் மனதிற்குள் அவர்களைப் பார்த்துச் சொல்லியிருக்கிறேன். அவளுடன் சேர்ந்தால்தான் என் மனம் அமைதியுறும் என்று தவித்திருக்கிறேன். ராத்திரி ஒன்பதரை மணி ஆகியிருந்தது. சித்திக்கு போன் செய்தேன். "என்ன சித்தி சாப்பிட்டியா?" என்று கேட்டேன். "சாப்பிட்டேம்பா" என்றாள். "சாப்பாடா சித்தி?" என்றேன். "இல்லேப்பா. தோசை. இப்பதான் கொஞ்சம் முன்னால சாப்பிட்டேன்" என்றாள். "இப்ப என்ன பண்ணிக்கிட்டிருந்தே சித்தி" என்று கேட்டேன். "சேலை மாற்றிக் கட்டிக்கிட்டிருந்தேன். உன் போன் வந்துச்சு" என்றாள். "என்ன கலர் சேலை சித்தி?" என்று கேட்டேன். "ப்ளூ. ஆனா இன்னும் கட்டலேப்பா. கட்டியிருந்த சேலையை அவிழ்த்துட்டு இந்த சேலையைக் கட்டறதுக்குள்ளே உன் போன் வந்துச்சு. அதனாலே ஜாக்கெட், பாவாடையோடதான் உன்கூட போனில் பேசிக்கிட்டிருக்கேன்" என்றாள். சித்தியை ஜாக்கெட், பாவாடையில் கற்பனை செய்துபார்த்தபோது சந்தோஷமாக இருந்தது. குப்பென்று காம உணர்வுகள் எழுந்தன. ஏதாவது வல்கராகப் பேசவேண்டுமே என்று தீவிரமாக யோசித்தேன். "சித்தி, எனக்கு இப்பவே உன்னை ஓக்கணும் போலிருக்கு" என்றேன். எதிர்முனையில் சித்தி எதுவும் பேசவில்லை. "உன் மேலே படுத்து உன் தொடைகளை அகல விரிச்சி உன் கூதியில் என் பூலை விட்டு ஆட்டு ஆட்டுன்னு ஆட்டணும் போலிருக்கு" என்றேன். இதற்கும் சித்தி எதுவும் பதில் பேசவில்லை. "என்ன சித்தி, லைன்லேதானே இருக்கே?" என்று கேட்டேன். "ஆமாண்டா என் அன்புக் காதலா" என்றாள். "சித்தி எனக்கு ஒரு ஆசை சித்தி" என்றேன். "என்ன ஆசை?" என்று கேட்டாள். "நான் சொல்லப் போறதைக் கேட்டு நீ கோச்சிக்கக் கூடாது" என்றேன். "கோச்சிக்க மாட்டேன். எதுவா இருந்தாலும் சொல்லுப்பா" என்றாள். "ஒண்ணும் இல்லே சித்தி. எனக்கு ஒரு ஆசை. சொன்னா நீ கோச்சிக்குவே" என்றேன். "பரவாயில்லை. எதுவா இருந்தாலும் சொல்லு. கோச்சிக்க மாட்டேன்" என்றாள். "நம்ம ரெண்டு பேரும் சேருற அன்னிக்கு உன் உதட்டிலே முத்தத்திற்கு மேலே முத்தம் கொடுத்துக்கிட்டே இருக்கணும். அதே சமயம் என் பூலாலே உன் கூதி மேலே குத்து குத்துன்னு குத்தி ஓத்துக்கிட்டு இருக்கணும். இப்படி செக்ஸ் சுகம் அனுபவிச்சிக்கிட்டு இருக்கிறபோது உச்சக்கட்டத்தை நான் எட்டுவேன். இல்லியா? என் குஞ்சிலிருந்து சூடா கஞ்சி வெளியே வரும்போது எனக்கு சூப்பர் சுகமா இருக்கும். இல்லியா? அந்த நேரத்திலே எனக்கு மாரடைப்பு வந்து நான் செத்துப் போயிடனும்" என்றேன். "என்னப்பா இப்படிப்பட்ட ஆசையெல்லாம் நீ வச்சிக்கிட்டு இருக்கே? நீ இன்னும் வாழ வேண்டிய காலம் எவ்வளவோ இருக்கு. அனுபவிக்க வேண்டிய சுகம் எவ்வளவோ இருக்கு. நீ என்னடான்னா இப்படிப் பேசறே. என்னைச் சேர முடியாம இருக்கிற துக்கத்தாலே நீ இந்த மாதிரியெல்லாம் பேசறேன்னு நினைக்கிறேன்" என்றாள். "இல்லே சித்தி. எனக்கு உன்கூட இருக்கப் போகிற அந்த கொஞ்ச நேர சந்தோஷம் போதும். அதுக்கப்புறம் நான் வாழ விரும்பலை" என்றேன். "சரிப்பா. நாம நாளைக்குப் பேசுவோம்" என்று சித்தி போனை வைத்துவிட்டாள்.
அலுவலகத்தில் ஒரு விஷயம் நடந்தது. மானேஜருக்கு ஒரு காரியம் ஆக வேண்டியிருந்தது. மற்றவர்களால் அதைச் சரியாக செய்ய முடியவில்லை. மானேஜருக்கு ஒரே சந்தோஷம். சீனியர்கள் தடுமாறியபோது ஒரு ட்ரைனீ சர்வசாதாரணமாகச் செய்துமுடித்து விட்டானே என்று. "உங்களுக்கு நான் ஏதாவது செய்தாகணுமே" என்றார். "எந்தப் பிரதிபலனும் எதிர்பார்த்து இதை நான் செய்யவில்லை" என்றேன். "இன்றைக்கு என்னுடன் நீங்கள் மதியம் உணவருந்துகிறீர்கள்" என்றார். சரி என்று ஒப்புக்கொண்டேன். அன்று மதியம் என்னைத் தன்னுடன் காரில் கூட்டிச் சென்றார். ஒரு பெரிய ஓட்டலின் முன்னால் காரை நிறுத்தினார். "அசைவமா, சைவமா?" என்று கேட்டார். "சைவமே போதும்" என்றேன். ஆனால் அந்த சைவ உணவே மிகவும் ரிச்சாக இருந்தது. முழுவதுமாக மிச்சம் வைக்காமல் சாப்பிட நான் தடுமாறினேன். "பொறுமையாகச் சாப்பிடுங்கள். என்ன அவசரம்?" என்றார். பொதுவான விஷயங்கள், தனிப்பட்ட விஷயங்கள் என்று பேசிக்கொண்டே சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தோம். எனக்கு அப்போது ஒரு விஷயம் தோன்றியது. சந்தடி சாக்கில் நைசாக லீவு பற்றி விசாரித்துப் பார்க்கலாமே என்று. "உங்களிடம் ஒரு விஷயம் கேட்க ஆசைப்படுகிறேன்" என்றேன். "என்ன விஷயம்? எதுவானாலும் கேளுங்கள். என்னால் முடிந்தால் செய்கிறேன்" என்றார். "எனக்கு லீவு வேண்டும்" என்று கேட்டேன். "எதற்கு?" என்று கேட்டார். "ஊருக்குப் போய் அப்பா அம்மாவைப் பார்த்துவிட்டு வருவதற்கு" என்றேன். "நீங்கள் எப்போது வேலையில் சேர்ந்தீர்கள்?" என்று கேட்டார். சொன்னேன். "எத்தனை நாள் தேவை?" என்று கேட்டார். "ஒரு வாரம்" என்று சொன்னேன். "ஒரு வாரம் எதற்கு? அப்பா அம்மாவைப் பார்த்துவிட்டு வருவதற்கு ஒரே ஒரு நாள் போதாதா?" என்று கேட்டார். "போதாது. பிரயாணக் களைப்பைப் போக்கிக்கொள்வதற்கு எனக்குக் கொஞ்சம் ஓய்வு தேவைப்படுமல்லவா?" என்றேன். "உங்களுக்குத் இன்னும் திருமணம் ஆகவில்லை இல்லையா?" என்றார். "ஆமாம்" என்றார். "காதலி?" என்று கேட்டார். "இல்லை" என்று சொன்னேன்.
"காதலியோ மனைவியோ இருந்தால் அவளோடு இருப்பதற்கு உங்களுக்கு ஒரு வாரம் தேவைப்படலாம். அப்படி இல்லாதபோது எதற்கு ஒரு வாரம்? மூன்று நாள் லீவு தருகிறேன். ஞாயிறோடு சேர்ந்து நான்கு நாட்களாக எடுத்துக்கொள்ளுங்கள். நல்லபடி திரும்பி வாருங்கள். பதினைந்து நாட்கள் கழித்து நீங்கள் இந்த விடுப்பை எடுத்துக்கொள்ளலாம்" என்றார். "நன்றி" என்றேன். "உங்களைப் பார்த்தால் நீங்கள் சந்தோஷமாக இருக்கவில்லை என்று தெரிகிறது. ஏன் பெங்களூர் உங்களுக்குப் பிடிக்கவில்லையா?" என்று கேட்டார். "அப்படியில்லை. நான் சந்தோஷமாகத்தான் இருக்கிறது. பெங்களூரையும் எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது" என்றேன். "இதோ பாருங்கள். உங்கள் சென்னையை விட பெங்களூர் சூப்பர் ஊர். இங்கே சந்தோஷமாக இல்லாதவர்களைப் பார்த்து நான் பரிதாபம்தான்படுவேன்" என்றார்.
No comments:
Post a Comment