கிராமத்து டீச்சர் - பாகம் 5

முன்கதைச் சுருக்கம் அத்தியாயம் - I நெல்லை மாவட்டம், ஒலக்கல் கிராமத்திற்கு அனுஷா என்ற 22 வயது அழகி ஆசிரியையாக வருகின்றாள். ஏதோ ஒரு நோக்கத்துடன் அங்கு வருகின்றள் அனுஷா. நாள்தோறும் அவளுக்கு ஆண் சுண்ணி தேவைப்படுகின்றது. கிராமத்து இளைஞர்களைக் கண்டு மயங்குகின்றாள். குறிப்பாக பண்ணையாரின் இளைய மகன் நல்லதம்பி மற்றும் வேலைக்காரன் வீரய்யன். வீரய்யனை எப்படியோ மடக்கி பாயில் சாய்த்து அவன் நங்கூரத்தை தன் காலிடுக்கில் பாய்ச்சிவிடுகின்றாள். வீரய்யனின் தங்கை மல்லிகாவின் நட்பு கிட்டுகின்றது. மல்லிகாவின் கட்டான மேனியும் அனுஷாவை லெஸ்பியன் காமத்திற்கு அழைக்கின்றது.

அத்தியாயம் - II கிராமத்து பள்ளிக்கூடத்தில் ஆசிரியை வேலையைத் தொடங்கிய முதல் நாளே மல்லிகா என்ற மல்லியை மடக்குகின்றாள். நகரத்து பட்டு மேனியும், கிராமத்துக் கட்டழகியும் பெண்-பெண் கூடாக் கூடலில் இணைகின்றனர். மல்லிக்கு இது புது அனுபவம். அனுஷாவின் அனுபவம் தொடர்கின்றது. காலையில் பள்ளி, மதியத்தில் மல்லியுடன் லெஸ்பியன் உறவு; அந்தி சாய்ந்த பின்னர் வீரய்யனுடன் டணடணக்கா; என்று அவள் வாழ்க்கை தொடர்கின்றது. மல்லியின் கணவனின் சுண்ணி அளவில் சிறியது என்பதனால் அவள் முழுமையான சுகம் பெறவில்லை என்று அறிந்து செயற்கை டில்டோ வை ஸ்டிராப் செய்துகொண்டு மல்லியை ஓழ் செய்கின்றாள் அனுஷா.. அப்படியே பேசிப் பேசி, மல்லிக்கு தன் அண்ணன் வீரய்யனின் சுண்ணியைப் பற்றித் தகவல் தந்து, நிதானமாக காய்களை நகர்த்தி, அண்ணனையும் தங்கையையும் சங்கமிக்க வைக்கின்றாள். மூவரும் சேர்ந்து விளையாடுகின்றனர் அத்தியாயம் - III தான் கிராமத்திற்கு வந்த வேலையைத் தொடங்க வேண்டும் என்று அனுஷா முடிவெடுக்கின்றாள். ஒரு சனிக்கிழமைக் காலை பண்ணையார் வீட்டிற்குச் செல்லும் போது நல்லதம்பி, பெரிய பண்ணையார், சுசீலா, தேன்மொழி எல்லோரையும் ஓழ்க்கவேண்டும் என்று அனுஷா துடியாகத் துடித்தாள். பண்ணை வீட்டில் காலைச் சிற்றுண்டி முடித்து மீண்டும் தன் வீட்டிற்கு வரும்போது அவளை நல்லதம்பி பின்தொடர்கின்றான். அவன் ஜன்னல் பின்னால் மறைந்து நின்று வேடிக்கைப் பார்ப்பதை உணர்ந்த அனுஷா வேண்டுமென்றே தன் உடம்பில் எண்ணை தேய்த்து நிர்வாணமாக ஷோ காட்டி, ஒரு கேண்டிலை கூதியில் திணித்து உச்சம் அடைகின்றான். நல்லதம்பி ஆக்கிரோஷமாக உள்ளே நுழைந்து, அனுஷாவைக் கட்டிப் போட்டு மாறி மாறி ஓழ்க்கின்றான். முரட்டு ஓழை அனுஷா விரும்பி அனுபவிக்கின்றாள்.. கிராமத்து டீச்சர் - அத்தியாயம் - III; பாகம் 6 மூன்றாம் அத்தியாயம் - பண்ணையார் குடும்பத்தைப் பிரித்தாள் மிஷினுக்குள் அரைபடும் மாவு போல், அனுஷாவின் ஆசனவாயிலுக்குள் அரைபட்ட நல்லதம்பியின் சுண்ணி வெகு விரைவில் விந்துநீர் கக்கியது. அனுஷாவின் ஆசனப் பை அவன் விந்துவால் நிறம்பி வழிந்தது. அனுஷாவைக் கீழே தள்ளிவிட்டு அவள் மீதே படர்ந்து விழுந்தான் நல்லதம்பி. இருவருக்கும் மீண்டும் மூச்சு சீராக வர பல நிமிடங்கள் பிடித்தன. முதலில் நல்லதம்பி எழுந்தான். சுண்ணியை அனுஷாவின் சூத்திலிருந்து சிரமப்பட்டு உருவி வெளியே எடுத்து எழுந்தான். கைகள் பின்னால் கட்டப்பட்டிருந்ததால், தடுமாறிக்கொண்டு எழுந்தாள். தரையெல்லாம் அனுஷாவின் மதன நீர்க் கழிவுகள்; நல்லதம்பியின் விந்து நீர்; அனுஷாவின் உடம்பிலிருந்த ஆலிவ் எண்ணையின் பிசுபிசுப்பு எல்லாம் சேர்ந்து இருந்ததால், வழுக்கி வழுக்கி ஒரு மாதிரியாக சமாளித்து எழுந்தாள். அவள் முதுகிலிருந்த எண்ணை நல்லதம்பியின் சட்டை மீதெல்லாம் படிந்து திட்டுத் திட்டாக இருந்தது. சட்டையைக் கழற்றி முழு நிர்வாணமாக நின்றான். அனுஷாவின் உடலெங்கும் இருவரின் காமநீரின் மிச்சங்கள் படர்ந்து ஆலிவ் எண்ணையுடன் சேர்ந்து மினுமினுத்தது. "உன் கழிவை நீயே நக்குடி கூதிப் பொண்ணே." மண்டியிட்டு அமர்ந்த அனுஷாவின் வாயிலிருந்து ரவிக்கையை உருவி எடுத்து அவள் வாய்க்குள் தன் துவண்டு போன சுண்ணியை திணித்தான். அனுஷா தன் இனிமையான உதடுகளைத் திறந்து ஆவலுடன் நல்லதம்பியின் சுண்ணியை உள் வாங்கிக்கொண்டாள். இனி நடிக்கத் தேவையில்லை. தன் ஆசைப்படி முரட்டு ஓழ் வாங்கியாகிவிட்டது. கூதி, சூத்து இரண்டையும் பிளக்கும் அளவிற்கு அருமையான ஓழ் வாங்கியாகிவிட்டது. இனி, வெளிப்படையான காமத்தை அனுபவிக்கலாம். நாக்கினால் துவண்ட சுன்னியை நக்கினாள். தலையை மெதுவாக ஆட்டி, வளைத்து நக்கினாள். "ஏய்.. என்னடி.. இப்போ கற்பு.. கருமாந்திரம் எல்லாம் எங்கடி போச்சு?.." அவன் சுன்னியிலிருந்து வாயை ஒரு விநாடி அகற்றினாள். "ம்ம்.. காக்கா உஷ்ஷுன்னு போச்சு." என்றவள் உடனடியாக நக்கத் தொடங்கினாள். பூளை நக்கிவிட்டு, அடுத்து கொட்டைப் பந்துகளையும் நக்கினாள். சொரசொரப்பான தோலுடன் கூடிய விரைப்பைகள் நாக்கில் பட அவள் உடம்பு கூசியது. ஆஹா.. என்ன அருமையான கொட்டைகள். பில்லியன் கணக்கில் விந்து அணுக்களை உள்ளடக்கிய கொட்டைகள். ஆண்மகனின் கொட்டைகளை அனுஷா எப்போதும் காதலிப்பாள். அவற்றின் மீது சிந்தியிருந்த கலவையான திரவத்தை சொட்டு விடாமல் நக்கினாள். பின்னர் மீண்டும் குண்ணையை வாய்க்குள் போட்டு தொண்டை வரை ஏற்றி, அதைச் சுற்றி நாக்கினால் பூஜை செய்தாள். "மெதுவாடி.. தொண்டை அடைக்கப்போவுது.." தன் புண்டைக்கும் சூத்துக்கும் அருமையான தீனி தந்த அந்த தெய்வீகக் குண்ணையை ஆராதிக்க முடிவெடுத்தாள் அனுஷா. ஒவ்வொரு அங்குலமும் தன் வாய்க்குள் ஏறவேண்டும் என்று விரும்பினாள். முழுதுமாக உள்ளே திணித்து கொட்டைப்பைகள் மீது தன் உதடு படும் வரை திணித்தாள். பசி.. காமப் பசி.. தாகம்... விந்து நீர் வேண்டும் என்று தாகம். வேகமாக தலையை ஆட்டி ஆட்டி சுவைத்தாள். நல்லதம்பியால் நம்பவே முடியவில்லை. இது வரை ஏதோ விருப்பமின்றி கற்பழிக்கப்படுபவள் போல் நடித்த இந்த அனுஷா இப்போது கை(வாய்)தேர்ந்த தேவிடியாள் போல் சுண்ணி ஊம்புவதை நம்பவே இயலவில்லை. ஆனந்தம் அடைந்தான். பற்களால் சுண்ணியின் மேல் தோலை லேசாக உரசினாள். சில வினாடிகள் பூளை வெளியே இழுத்துவிட்டு, ஒரு முறை ஆழமாக மூச்சை இழுத்துக்கொண்டு, மீண்டும் ஊம்பினாள். கைகள் பின்பக்கம் கட்டப்பட்டிருந்ததால், சுண்ணியுடன் விளையாட முடியவில்லை. ஆனாலும் விடவில்லை. தலையை ஆட்டி ஆட்டி ஊம்பினாள். நல்லதம்பியும் சும்மா இல்லை. அவள் கூந்தலை அள்ளிப் பிடித்துக்கொண்டவன், தன் இடுப்பை வேகம் வேகமாக ஆட்டி அவள் வாயை கூதியாகக் கருதி வாயை ஓழ்க்கத் துடித்தான். "ஆண்டவா... திரும்பவும் சுண்ணி ஏறிருச்சுடி.. சிறுக்கி நாயே... என்னமா ஊம்புறேடி.." மீனாவும் அற்புதமாக ஊம்புபவள் தான். அதிலும் அனுஷாவை விட மீனாவின் வாய் உதடுகள் சற்று தடிமன் அதிகம். மனைவி மீனாவின் கீழ் உதடு நல்லதம்பியின் சுண்ணியை அழுத்திப் பிடித்து வருடும்போது சொர்க்கம் போல் உணர்வான். அனுஷாவும் மீனாவிற்கு சற்றும் குறைந்தவள் அல்ல என்று நிரூபித்துக்கொண்டிருந்தாள். பேய் பிடித்தவள் போல் தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டிக்கொண்டிருந்தாள். நல்லதம்பியும் இடுப்பை முன்னும் பின்னும் ஆட்டி அவள் வாயை ஓழ்த்தான். தடியாகி, நீளமாகி, பெரிதாகி, அவன் சுண்ணி அவள் தொண்டைக்குழிக்குள் சென்று வந்தது. சுண்ணியின் முன்பாகத்தை தன் உதடுகளால் கெட்டியாகக் கவ்விப் பிடித்தாள். நடு பாகத்தை, பற்களால் லேசாகக் கீறி, நாக்கினால் வருடியும் விட்டாள். நுனிப்பாகம் அவள் தொண்டையின் இறுக்கமான குழிக்குள் சென்று வந்தது. வெறி பிடித்து ஊம்பினாள். மனம் பேதலித்தவள் போல் ஊம்பினாள். அவள் கூந்தல் இப்போது பரந்து விரிந்து, அவள் முகத்தையே மூடியது. "ம்ம்ம்... அரக்கியே... ராட்சசியே...ம்ம்ம்.. சிறுக்கி.. ஊம்புடி.. நாயே..." அனுஷாவின் தாடையில் மோதும் கொட்டைகள் விரிவதை உணர்ந்தாள். விந்து வெளிவரப்போகின்றது என்று புரிந்தது. "ம்ம்ய்ய்ய்... வரப்போகுதுடி..ம்ம்... வாய்ம்ம்.ம்ம்.. ஏஏஏய்ய்ய்ய்ய்ய்ய்ம்ம்ம்......." தயாராக இருந்தாள். ஒரு சொட்டு விந்து வீணாககூடாது என்பதில் கண்ணும் கருத்துமாய் இருந்தாள். முதல் ஷாட்... நேரடியாக அவள் தொண்டைக்குள் பாய்ந்தது. கபக் என்று முழுங்கினாள். அடுத்தது... வாய்க்குள்... அவசரம் அவசரமாக முழுங்கினாள். அதற்குள் மூன்றாவது ஷாட்.. வாய் நிறம்பியது. ஆனாலும் விடவில்லை.. முழுங்கினாள். நான்காவது சற்று குறைவாகவே வந்தது. சமாளித்தாள். வாயிலிருந்து கொஞ்சம் சிந்தியது. சிந்திய விந்து நேரடியாக அனுஷாவின் க்ளீவேஜில் விழுந்தது. வாயிலிருந்ததை வேகமாக முழுங்கிவிட்டு, சுண்ணியை வாயிலிருந்து வெளியேற்றிவிட்டு, தன் முகத்தையும் தலையையும் இங்கும் அங்கும் ஆட்டி, சுண்ணியிலிருந்து மீதி வழியும் விந்து நீரை அவள் முகத்திலேயே பூசும்படி தடவிவிட்டுக்கொண்டாள். இன்னும் வாயிலிருந்து விந்து வழிந்துகொண்டிருக்க.. புன்னகைத்தபடி, மெதுவாக balance செய்துகொண்டே எழுந்து நின்றாள். "நீங்க இவ்வளவு திறமையான ஓழ்க்காரரா இருப்பிங்கன்னு நான் நெனச்சே பாக்கல்ல சார். உங்க பண்ணைய நிர்வாகம் பண்ணுறதுல நீங்க கில்லாடின்னு பேர் வாங்கியிருக்கீங்க.. இப்போ ஒரு காமக்கிழத்தி பொம்பளையையும் நிர்வாகம் பண்ணுறதுல எக்ஸ்பர்ட்டுன்னு நிரூபிச்சிட்டீங்க நல்லதம்பி சார்." பெருமையுடன் கம்பீரமாக நின்றான் நல்லதம்பி. "என் கைய அவுத்துவிடுங்க சார்.. ப்ளீஸ்." "ஏண்டி.." "உங்களைக் கட்டிப் பிடிச்சு உம்மா குடுக்கணும். தான்க்ஸ் சொல்லனும்." "அதுக்கு எதுக்குடி கட்டிப் பிடிச்சி எல்லாம்.. அப்பிடியே குடு." என்றவன் அவளைக் கட்டி அணைத்து அவள் வாயோடு தன் வாயைச் சேர்த்தான். அவள் வாயிலிருந்த தன் விந்து ரசத்தைப் பருகினான். அவள் நாக்கோடு உறவு கொண்டாடினான். அவள் பற்களை தன் நாக்கால் தேய்த்தான். அவள் மூச்சு முட்டும் வரை முத்தமிட்டான். "ம்ம்ம்.... மீனாம்மா குடுத்து வச்சவங்க..." பெருமூச்சு விட்டாள். பெரும் மார்புகள் ஏறி இறங்கின. "நல்ல மடக்கிட்டேடி.. என்னை." "ம்ம்... எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு மடக்கினேன்.." சிணுங்கலாகக் கூறிக்கொண்டே தன் முலைகளை நல்லதம்பியின் திடமான நெஞ்சம் மீது உரசினாள். "தேவிடியாச் சிறுக்கின்னா.. நீதாண்டி தேவிடியாச் சிறுக்கி.... ஒண்ணும் தெரியாத பப்பா மாதிரி இருப்பே... கையில்லாத ரவிக்கை போட்டுக்கு பாதி மூடி, பாதி காட்டி, இழுப்பே... கேண்டிலை கூதிக்குள்ளே நுழைச்சி ஆட்டுவே... எல்லாம் செஞ்சிட்டு.. ஐயோ.. சாமி.. வேண்டாம்.. கற்பழிக்காதீங்க..ன்ன்னு நடிப்பு வேறயா?" செல்லமாக ஒரு சுளீர் அடி தந்தால் அவள் மார்பகங்கள் மீது. "ம்ம்ம்ம்.. அடிக்காதீங்க... கொஞ்சுங்க... ப்ளீஸ்." "எப்பிடிடீ கொஞ்சணும்? இப்பிடியா?" குனிந்து விடைத்து நின்ற வலது காம்பைச் சப்பி நக்கினான். "ஸ்ஸ்ஹாமாஆங்க்." "இல்ல இப்பிடியா?" இடது காம்பை அதே போல் நக்கினான். மீனாவின் முலைக்காம்புகளும் மிகவும் சென்சிடிவ்வான காம்புகள். அவளும் காம்புகளைக் கணவன் நக்கும் போது இது போல் சிணுங்குவாள். இப்போது பிள்ளை பெற்ற மீனாவின் மார்பகங்கள் பால் சுரக்கும் அல்லவா? நினைப்பே இனிப்பாக இருந்தது நல்லதம்பிக்கு. "எப்பிடி வேணும்னாலும் கொஞ்சுங்க டார்லிங்..." கட்டி அணைத்து இரு மார்பகங்களையும் நக்கிக் கொஞ்சினான். -------------------------- இருவரும் குளித்துவிட்டு வந்தனர். ஆடை அணிய மனமில்லாமல் அப்படியே இருந்தனர். நல்லதம்பியின் வேட்டி, ஜட்டி, சட்டை எல்லாம் அசிங்கமாகிப் போயிருந்ததால், அவற்றை சோப் போட்டு, துவைத்து, அலசி, காயப் போட்டாள் அனுஷா. இருவரும் அம்மணமாகவே வீட்டினுள் உலாவினர். நல்லதம்பிக்கு வாய்க்கு ருசியாக சமைத்துப் போட்டாள் அனுஷா. இருவரும் கொஞ்சிக் குலாவி, ஊட்டிவிட்டு, எச்சிலைப் பகிர்ந்து மகிழ்ந்தனர். உணவு உண்டு முடித்து, களைப்பில் பாயில் படுத்து, இறுக்கமாகக் கட்டி அணைத்துக்கொண்டே உறங்கிப் போனார்கள். மாலை துயிலெழும்போது மணி 3 ஆகியிருந்தது. நிதானமாக அவசரம் இல்லாமல், பாசத்துடன், காதலுடன், காமத்துடன் ஒரு ரவுண்ட் உடலுறவு கொண்டனர். முற்பகல் ஓழின் ஆக்கிரோஷம் ஒரு வகையான இன்பம் என்றால், பிற்பகலின் அரவணைப்புடன் கூடிய மென்மையான காமம் வேறு விதமான இன்பம். தன் நாக்கால் அனுஷாவிற்கு முதலில் இன்பம் அளித்துவிட்டு பின்னர் சுண்ணியால் இன்பம் அளித்தான் நல்லதம்பி. அவ்வப்போது தான் மீனாவுடன் எப்படி உடலுறவு கொள்வான் என்று விவரித்துக்கொண்டே அதே போல் ஓழ் செய்தான். ஆசைதீர ஓழ்த்துவிட்டு ஆலிங்கனத்தில் படுத்திருந்தனர். --------- "அனுஷா..." "ம்ம்ம்.. சொல்லுங்க டியர்.." "நீ.. வந்து...." "ம்ம்.. என்ன தயக்கம்?" "நீ.. என்னைக் காதலிக்கிறியா?" நல்லதம்பி இவ்வாறு கேட்டவுடன், சட்டென்று எழுந்து அமர்ந்தாள் அனுஷா. அவன் தலையைப் பிடித்து தன் மடி மீது கிடத்தி அவன் கன்னத்தில் தன் மார்க்காம்புகளால் கோடு போட்டாள். "ஏன் இப்பிடிக் கேக்குறீங்க?" "உன்னை மாதிரி ஒரு துணை கிடைக்க எந்த ஆம்பிளைக்கும் குடுத்து வச்சிருக்கணும்." "ம்ம்ம். சரி.. அதுக்காக?" "உனக்கு விருப்பம் இருந்தா....." "டார்லிங்.. தயங்காமக் கேளுங்க ப்ளீஸ்." அவன் கொட்டைகளை மெதுவாக வருடினாள். "உனக்கு விருப்பம் இருந்தா.. உன்னை நான் வைப்பாட்டியா வச்சிக்கிறேன்.. தாராளமா என்ன வேணுமோ குடுக்குறேன்." தன் மனதுக்குள் நகைத்தாள் அனுஷா... "அடப்பாவி.. நான் இவ்வளவு கேவலமா ஆயிட்டேனா... நீ தாராளமா குடுத்து நான் வாங்குற நிலமைல நான் இல்லடா.. நான் கடைக்கண் பார்வை பார்த்தா.. எத்தனையோ கோடீஸ்வர தொழிலதிபர்கள் என் கால்ல கிடப்பாங்க.. எங்க குடும்பத்துப் பொம்பளைங்க எல்லாம் சேர்ந்து விபசாரம், கால்-கேர்ள்ஸ், ப்ளூஃபிலில் எல்லாம் செஞ்ச தொழிலில் இது வரை சம்பாதிச்சத வச்சி, உங்க ஒலக்கல் கிராமத்தை மொத்தமும் கிரயத்துல வாங்கிவிடலாமடா.. டேய் அடிமுட்டாளே....." என்று தன் மனதுக்குள் கறுவிக்கொண்டாள். ஆனால் வெளியே தெரியாதபடி நிர்மலமாகச் சிரித்தாள். அவன் கழுத்தைச் சுற்றி வளைத்துத் தூக்கி, தானும் தலை வணங்கி அவன் உதடுகளில் ஒரு சிறு ஆசை முத்தம் பதித்தாள். "எனக்கு அது மாதிரியெல்லாம் ஆசையே இல்லை டார்லிங்... எங்கேயிருந்தோ இங்கே வந்தேன். உங்க உடம்பு மேலே எனக்கு ஆசை வந்தது.. என் உடம்பு மேலேயும் உங்களூக்கு ஆசை.. ரெண்டு பேரும் தீர்த்துகிட்டோ ம்.. நான் இங்கே இருக்குற வரைக்கும் எப்போ எல்லாம் சமயம் வாய்க்குதோ.. அப்போ எல்லாம் நாம ரெண்டு பேரும் உடலுறவு வச்சிக்கலாம்.. அது போதும் டார்லிங்... நான் உங்க நிலம்... நீச்சு... சொத்துக்காக உங்களை வளைச்சிப் போடல்ல... உங்க கம்பீரத்துக்காகவும்.. உங்க அழகுக்காகவும்.. உங்க திமிரான உடம்புக்காகவும் ஆசைப்பட்டு உங்களை வளைச்சேன்.. உங்க உடம்பை விரும்புறேன்.. அவ்வளவுதான்.. அது போதும் எனக்கு.. வைப்பாட்டிங்கிற அந்தஸ்துக்கு நான் உரியவள் அல்ல.. யாருக்கும் தெரியாம இப்பிடியே இருப்போம்.. அது போது டார்லிங்." நீண்ட உரையாற்றிவிட்டு மீண்டும் முத்தமிட்டாள். "உன்னை புரிஞ்சிக்கவே முடியல்லடி அனு..!!" வியந்தபடி எழுந்தான். தன் ஆடைகள் காய்ந்துவிட்டனவா என்று பார்த்தான். "இந்த கிராமத்துல யாராலயும் என்னைப் புரிஞ்சிக்க முடியாது." புன்னகைத்துக்கொண்டே அவனுக்கு சட்டை அணிவித்தாள். "இதற்குப் பொருள் என்ன?" புரியாமல் விழித்தான். "அது தான் சொன்னேன்... யாராலும் புரிஞ்சிக்க முடியாது.. நான் ஒரு புதிர்... போதுமா?" புன்னகைத்து செல்லமாக அவன் கன்னத்தில் தட்டிவிட்டு, இரு கன்னங்களிலும் இச் பதித்தாள். "ம்ஹும்ம்... திருத்தவே முடியாது?" மண்டையாட்டிவிட்டு வெளியே செல்லத் திரும்பினான். "திருத்தவேண்டாம்.. எப்போ எல்லாம் முடியுதோ... அப்போ வந்து உங்க சுண்ணித்தம்பிய என் கூதித் தங்கைக்குக் காட்டிட்டுப் போங்க அது போதும்." என்ற அனுஷா, நல்லதம்பியை வழியனுப்பிவிட்டு மீண்டும் தன் வீட்டினுள் வந்தாள். --------------- தன்னுடைய பெட்டியை எப்போதும் போல் திறந்து வைத்து, அதன் முன்னால் நிர்வாணமாக மண்டியிட்டாள். அங்கிருந்த 50 வயது மதிக்கத்தக்க, அழகான பெண்மணியின் புகைப்படத்தைப் பார்த்து புன்னகைத்தாள். "பாட்டி.. நான் கொஞ்சம் கொஞ்சமா ஜெய்ச்சிட்டு வர்ரேன்... நல்லதம்பிய மடக்கி என் முந்தானைல முடிஞ்சாச்சு... அவன் சுண்ணி உன் பேத்தியோட அழகான டைட் புண்டைல மாட்டிகிருச்சு... இத வச்சி.. அந்த குடும்பத்தை என்ன பண்ணப்போறேன் பாரு பாட்டி..." என்று கூறிவிட்டு, பெட்டியை மூடினாள்.பிரமாதமாக சமாளித்தாள் அனுஷா. அவளுக்கு எங்கிருந்து தான் இது போன்ற கலை ஏற்பட்டதோ?

அதிகாலை பெருமுலை கருப்பழகி இளம் டீனேஜ் வேலைக்காரி மல்லி என்ற மல்லிகா வந்துவிடுவாள். அனுஷாவும் மல்லியும் இருவரும் தாமிரபரணி நதியில் நீராடியபடி லேசாக தொடுதல்-படுதல் விளையாட்டு ஆடுவார்கள். யாரும் இல்லாமல் இருந்தாலோ, அல்லது இருட்டு சற்று அதிகப்படியாக இருந்தாலோ, இருவரும் தண்ணீரில் நின்றுகொண்டே முலைகளைக் கசிக்கிக்கொண்டும், தண்ணீருக்கடியில் மற்றவள் பாவாடையைத் தூக்கி விரல்களை புண்டையில் சொருகி விளையாடியும் மகிழ்ந்தனர். நீருக்குள் மூழ்கி, நீண்ட நேரம் மூச்சைப் பிடித்துக்கொண்டு, அனுஷாவின் பாவாடைக்குள் நுழைந்து அவள் புண்டையை நக்குவதில் மல்லி மிகவும் தேர்ச்சி பெற்றிருந்தாள். குளியலுக்குப் பின் அனுஷாவின் வீட்டிற்கு வந்து ஒரு முழு ரவுண்ட் சுய இனப் புணர்ச்சியில் ஈடுபடுவார்கள். பின்னர் இருவேளை சமையல் முடித்து, இருவரும் உண்டுவிட்டு 9 மணிக்கெல்லாம் அனுஷா பள்ளிக்கூடம் வந்துவிடுவாள். 3 மணிவரை மாணவர்களுக்கு பாடம் எடுக்கும் ஆசிரியையாக பொறுப்பாகச் செயல்பட்டு, பின்னர் வீடு திரும்பும்போது கூடவே மல்லியும் வந்துவிடுவாள். இருவரும் ஆடைகள் களைந்து அணைத்துக்கொள்ளும் நேரம், எப்படியாவது சமாளித்துக்கொண்டு வீரய்யன் வந்துவிடுவான். அன்பும் பாசமும் கலந்த காமத்துடன் வீரய்யனும் அவன் சொந்தத் தங்கையான மல்லியும் தகாத உறவில் ஈடுபடுவார்கள். சற்று நேரம் அண்ணன்-தங்கையின் உடலுறவை ரசித்து, லைவ் ஷோவைக் கண்டு களிக்கும் அனுஷா, பின்னர் அவர்களுடன் சேர்ந்து கொள்வாள். இரு பெண்களும் சேர்ந்து வீரய்யனை சுகமாகத் தொந்திரவு செய்வார்கள். பின்னர், அண்ணன்-தங்கை இருவரும் அனுஷாவிற்கு பலமுறை உச்சம் அளிப்பார்கள். 6-7 மணிக்குள் வீரய்யன் இரு இளம் அழகிகளையும் குறைந்தது ஒரு முறையாக முழுமையாக ஓழ்த்து, தண்ணீர் பாய்ச்சிவிட்டுத் தான் விலகுவான். சில முறை இருவரின் ஒருத்திக்கு இரண்டு டோ ஸ் விந்துவும் கிடைக்க வாய்ப்புண்டு. அல்லது, இரு பெண்களுக்கு சேர்ந்து அவன் குண்ணையை ஊம்பி நக்கி அதில் பீய்ச்சி அடிக்கும் நீரை சேர்ந்தே அருந்தி மகிழ்வார்கள். எப்படியாவது ஏதாவது கதை சொல்லி, அவர்கள் இருவரையும் 7 மணிக்குள் அனுஷா அனுப்பிவிடுவாள். பின்னர் அவள் இதற்காகவே வாங்கிய செல்ஃபோனில், நல்லதம்பிக்கு ஒரு SMSஓ அல்லது மிஸ்டு காலோ கொடுப்பாள். அடுத்த அரை மணி நேரத்தில் நல்லதம்பி ஆஜர் ஆகிவிடுவான். அனுஷாவும், நல்லதம்பியும் இரவு பத்து மணிவரை டண்டணக்கா ஆட்டம் போடுவார்கள். இடையே இரவு உணவும் சில நேரம் சேர்ந்தே உண்பார்கள். ஒரு சில நாட்கள் நல்லதம்பி வராமல் போக நேரிடும். அப்போது அனுஷாவிற்கு வாழைப்பழம் தான் துணை. ஒவ்வொரு சனிக்கிழமையும் காலை பெரிய பண்ணையார் அனுஷாவை காலைச் சிற்றுண்டிக்கு அழைப்பார். சுசீலா-நல்லதம்பி-தேன்மொழி எல்லோருடன் சேர்ந்து அனுஷா சிற்றுண்டி உண்பாள். சில நேரம் பெரிய மகன் பெரியதம்பி ஊரில் இருப்பான். 39 வயதான பெரியதம்பியையும் சைட் அடித்துக்கொண்டே அனுஷா அங்கு நடமாடுவாள். அண்ணன்-தம்பி இருவரும் அனுஷாவின் மார்பக எழுச்சியைப் பார்த்து பெருமூச்சு விடுவார்கள். வாளிப்பான தோள்கள், ஸ்லீவ்லெஸ் சோளியால் மூடப்படாமல் மூங்கில் போல் வழுவழுப்பாகக் காட்சியளிக்க, அந்தச் சோளிக்குள் ஒளிந்திருக்கும் "சோளீக்கே பீச்சே க்யா ஹை" என்று ஆவலுடன் எட்டிப் பார்ப்பதும் சகோதரர்களுக்கு பொழுதுபோக்கு. இதை சுசீலா கவனித்தாலும் கண்டுகொள்ளமாட்டாள். புன்னகை மாறாமல் அனுஷாவுடன் வேடிக்கையாக பேசிக்கொண்டே உபசரிப்பாள். சிற்றுண்டிக்கு பின்னர் ஒவ்வொரு சனிக்கிழமையும் எண்ணைக் குளியல் நல்லதம்பியுடன் தான். ஞாயிறன்று முழு நாளும் வீரய்யன்-மல்லி என்ற அண்ணன்-தங்கை ஜோடியுடன் சேர்ந்து அனுஷாவும் மும்முனைக் கலவி தான். சில நேரம் அனுஷாவின் வீட்டில். சில நேரம் குதிரை வண்டியில் ஏறிச் செல்வார்கள். எங்காவது வயல்காட்டில், குடிசைகளில், பம்ப்செட்டில், ஆலமர நிழலில், என்று எங்கு முடிகின்றதோ அங்கு மூவரும் மும்முனை உடலுறவில் ஈடுபடுவார்கள். (அதன் விவரங்களை சில பாகங்களுக்குப் பின்னர் தருகின்றேன் - ராதிகா) வீரய்யன்-மல்லிக்கு நல்லதம்பி-அனுஷா உறவைப் பற்றி தெரியாது. நல்லதம்பிக்கு அனுஷா-மல்லி-வீரய்யனின் முக்கோணக் கலவியைப் பற்றி மூச்சு விடவும் இல்லை. எப்படித் தான் சமாளித்தாளோ தெரியவில்லை. ஆயிற்று.. எப்படியே கண்ணாமூச்சி ஆடி ஆடியே ஆடி மாதம் கடந்தது. ஜூன் மாதம் முதல்வாரத்தில் அனுஷா ஒலக்கல்லிற்கு வந்து ஆகஸ்ட் மாத இறுதியும் வந்துவிட்டது. சுதந்திரதின விடுமுறையை ஆடைகளின்றி சுதந்திரமாக அனுஷா-மல்லி-வீரய்யன் மூவரும் கொண்டாடிய இனிமையான நினைவுகளை அசை போட்டுக்கொண்டிருந்த அனுஷாவிற்கு அப்போது தான் செய்தி வந்தது. மீனாவும் சிறு குழந்தையும் அவளுடைய பிறந்த ஊரான மதுரையிலிருந்து வந்துவிட்டார்கள் என்ற செய்தி வேலம்மாள் மூலம் வந்தது. நல்லதம்பி, நல்லபிள்ளையாக ரவணசமுத்திரம் ரயில் நிலையத்திற்கு கார் எடுத்துச் சென்று தன் மனைவியையும் நான்குமாத ஆண் குழந்தையையும் அழைத்து வந்தான் என்று கேள்விப்பட்டாள். ஆனால் அனுஷா அவர்கள் வீட்டிற்குச் சென்று மீனாவைப் பார்த்து அறிமுகம் செய்துகொள்ளவில்லை. எல்லாம் தானாக நடக்கும் என்று இருந்துவிட்டாள். எப்போதும் போல் சனிக்கிழமை வந்தது. "டீச்சரம்மா... பண்ணையாரைய்யாவும் சுசீலாம்மாவும் உங்கள வரச்சொன்னாக." என்ற செய்தியுடன் வேலம்மாள் வந்தாள். அனுஷாவிற்கு லேசான ஆச்சரியம். மனைவி வந்துவிட்டதால் நல்லதம்பி எப்படியாவது இவள் வருவதை தடுத்து நிறுத்திவிடுவான் என்று அனுஷா எதிர்பார்த்ததற்கு மாறாக அழைப்பு அனுப்பியது அதிசயமாகத் தான் இருந்தது. "ம்ம். வர்ரேன் வேலம்மா." பளீரென்ற வெள்ளி போன்ற மினுமினுப்பில் ரவிக்கையும், வெங்கயச் சருகு போன்ற மெல்லிய துணியில் வெள்ளையும் மென்மையான நீலமும் மாறி மாறி வண்னம் தீட்டியிருந்த போட்ட சேலையும் அணிந்து அனுஷா புறப்பட்டாள். எப்போதையும் விட ஓரிரு அங்குலங்கள்க அதிக "இடை"வெளியில் தொப்புளுக்குக் கீழே புடவையைக் கட்டினாள். சோளி என்னவோ வெறும் கச்சை போலத் தான் இருந்தது. முதுகில் வெள்ளி ஜரிகை போன்ற ஒரு நாடா கட்டி அவள் முலைகளைத் தாங்கிப் பிடித்திருந்தது. மார்பகங்களில் இரு பக்கத்திலிருந்தும் ஒரு சிறிய கயிறு மட்டும் அவள் கழுத்தைச் சுற்றி வந்தது. தோள்களைப் பிடிக்கவில்லை அந்த கயிறு. கூந்தலை எளிமையான பின்னல் போட்டு, முன்பக்கம் வலது மார்பகம் மீது தவழவிட்டாள். 90% சதவிகிதம் முதுகு அப்பட்டமாகத் தெரியும் படி இருந்தது அவளது அலங்காரம். காதுகளில் பெரிய வளையல் சைஸில் வெள்ளி காதுவளையங்கள் ஊசலாடின. அத்துடன் மெல்லிய லிப் க்ளாஸ் வேறு அவள் கவர்ச்சியைத் தூக்கிக் காட்டியது. "பெரியய்யா... வணக்கம்." "ம்ம்ம்.. அனுசாம்மா.. என்னம்மா உன்னக் காணோம். மருமக வீட்டுக்கு வந்திருக்கா.. பாக்க வருவேன்னு நினைசேனேம்மா..." அவருடைய பார்வையே கொஞ்சம் வித்தியாசமாக இருந்தது. அனுஷாவின் ஆடையலங்காரத்தில் அவ்வளவு தூரம் "அழைப்பு" இருந்தது. அவள் வெற்று முதுகில் ஒரே ஒரு நாடா முடிச்சு மட்டுமே ஆடையாக இருந்ததைக் கண்டு அவருடைய 60 வயதிலும் உடம்பு முறுக்கேறியது. "இல்லைய்யா.. சின்னம்மா வந்திருக்கிறதுனாலே எல்லாரும் பிசியா இருப்பீங்க.. நான் வேற... இந்த நேரத்துல..." பெரியவரின் கண்கள் தன் மார்பகங்கள் மீது படர்வதை உணர்ந்தாள். மெல்லிய சீலையை ஒற்றையாக தன் மார்பகங்கள் மீது பரப்பியிருந்ததால், கொஞ்சம் அதிகமாகவே எழில் தோல் தெரிந்தது. நிப்பிள்களின் கெட்டியான விரைப்பும் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி தெரிந்தன. "என்னம்மா நீ... ஏதே வேற வீட்டு பொண்ணு மாதிரி பேசுறியே... நீ நம்ம வீட்டுப் பொண்ணு தானே.. பிசி.. கிசி.. அது இதுன்னு பேசலாமா?" ஆதரவாக அனுஷாவின் மீது கை போடுவதற்காக நெருங்கினார். ஆனால் இறுதி நொடியில் too much என்று நினைத்து அருகில் வந்து நின்றுவிட்டார். "ஒங்க அன்புக்கு ரொம்ப நன்றி பெரியய்யா.." என்று அனுஷாவின் வாய் பேசினாலும், அவள் மனம் வேறு மாதிரியாக யோசித்தது.. "டேய் கிழவா... ரொம்ப பாசமோ... இருடா உனக்கு இருக்கு ஒரு ஆப்பு.. உன் மகனை முன்னிறுத்தி வச்சி உன்னைக் கவுக்கிறேன் பாரு. "சரி..சரி.. உள்ளே போ.. நீ இன்னும் வரல்லியேன்னு சுசீலா காத்துகிட்டு இருக்கா.. அவ மட்டுமா.. தேனுக்குட்டி.. இன்னும் டீச்சர் வரல்லியே.. வரல்லியேன்னு அரிச்சி எடுக்குது. அதோட சித்திகிட்டே நாலு நாளா டீச்சரம்மா புராணம் தான்." கண்களாலேயே உரித்து மனதளவில் நிர்வாணம் ஆக்கி மகிழ்ந்து சிரித்தபடி அனுஷாவை உள்ளே அனுப்பினாள். "வாங்க டீச்சர்.. வாங்க..." ஒடோ டி வரும் தேன்மொழியின் குலுக்கல்களைக் காண கண்கோடி வேண்டும். கடந்த மூன்று மாதங்களில் தேன்மொழியின் மார்பகங்கள் சற்று பெரிதானது போல் அனுஷாவிற்குத் தோன்றியது. ஒரு வேளை.. யாராவது பாய்-ஃப்ரெண்ட் பிடிச்சிருப்பாளோ? காய் அடிக்கின்றானோ? "ஹாய்.. தேன்.. எப்பிடி இருக்கே." ஓடி வந்த தேன்மொழியின் இடுப்பைச் சுற்றி வளைத்தாள் அனுஷா. லேசாகக் கட்டி அணைத்தாள். சின்னப் பெண்ணின் கைபடாத(!!!??) முலைகளோடு தன் மலைகள் மோதி கொஞ்சமாக கசங்குவதில் அனுஷாவிற்கு அவ்வளவு ஆனந்தம். கடந்த சில வாரங்களாக இப்படி வரவேற்பதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தாள். தேன்மொழிக்கும் பிடித்திருந்தது போலும். இருவரும் இது போன்று கட்டிக்கொள்வதைக் கண்டு சுசீலாவிற்குச் சிரிப்பாக இருக்கும். தன் ஃபுட்பால் முலைகள் அனுஷாவினுடையதோடு மோதினால் எப்படி இருக்கும் என்று கற்பனை செய்து பார்த்து சிரித்துக்கொள்வாள். "வாங்க டீச்சரம்மா." அவ்வாறு சிரித்துக்கொண்டே வரவேற்றாள் சுசீலா. அவள் கைகளில் ஒரு பெரிய பந்து மல்லிகைப்பூ இருந்தது. அதிலிருந்து நான்கு முழங்கள் கத்தரித்து எடுத்து அனுஷாவின் கூந்தலில் சூடிவிட்டாள். பளீரென்ற அனுஷாவின் அழகு மேலும் ஜொலித்தது. வித்தியாசமான பேரழகு. சிறிய.. சின்னசிறிய சோளியைக் கவர்ச்சியாக அணிந்து, நிப்பிள் தெரியும் அளவிற்கு மெல்லிய முந்தானையால் மூடி, அமுங்கிய வயிற்றில் தொப்புள் தெரிய புடவைக் கொசுவம் அமைத்து, தலை நிறைய பூ வைத்துக்கொண்டு, யானைத் தந்தம் போன்ற நிற மேனியுடன் ஜொலித்த அனுஷாவின் கவர்ச்சி எல்லோரையும் கண்சிமிட்ட மறக்க வைத்தது. "சித்தீஇ....." கத்திக்கொண்டே தேன்மொழி உள்ளே ஓடினாள். "சித்தீ.... அனுஷா டீச்சர்.. அனுஷா டீச்சர்னு நான் சொல்லிகிட்டே இருந்தேனுல்ல.. இதோ வந்திருக்காங்க.. வாங்க சித்தி.. வந்து பாருங்க.." ஒரு அறைக்குள்ளிலிருந்து வெளியே வந்தாள் அவள். ஆளை அடித்துப் போடும் அழகு. அச்சு அசல் நடிகை மீனாவின் சாயல் தான் இந்த சின்னப் பண்ணையாரம்மா மீனாவிற்கும். லேசாக பூசின உடல். கர்ப்பமாவதற்கு முன் ஸ்லிம் அழகியாக இருக்கவேண்டும். இப்போது லேசான.. தெரிந்தும் தெரியாததுமான சிறிய தொப்பை. ஒரே ஒரு வழுவழுப்பான இடுப்பு மடிப்பு. பால் சுரக்கும் முலைகள் சற்று பெருத்திருந்தன. அப்போது தான் குழந்தைக்கு பால் கொடுத்து வந்திருப்பாள் போல. முந்தானையில் அந்த இடத்தில் லேசான ஈரம் தெரிந்தது. மேலுதடு சற்று மெலிதாக இருந்தாலும், கீழுதடு தடித்திருந்தது. ஊம்புவதற்கு ஏதுவான உதடுகள். மிக அழகான கண்கள். நேர்த்தியான மூக்கு. கொஞ்சம் அதிகமாகவே நகைகள் அணிந்து அலங்காரமாக இருந்தாள். இவ்வளவு அழகு இருந்தும்.... ஒன்றே ஒன்று மிஸ்ஸிங்... அழகான உதடுகளில் தவழ புன்னகை இல்லை. அகன்ற பானுப்ரியா கண்களில் கடுகடுப்பும் சிடுசிடுப்பும் மட்டும் தான் இருந்தது. "வணக்கம் சின்னம்மா." அனுஷா மரியாதையாக கை கூப்பினாள். மிஞ்சிப் போனால் அனுஷாவை விட 2-3 வருடங்கள் மூத்தவளாக இருப்பாள். ஆனாலும் மரியாதை கொடுக்கவேண்டியது தானே அனுஷாவின் கடமை. "ம்ம்.. வணக்கம்." கை தான் கூப்பியதே தவிர, கண்களில் நட்பு தெரியவில்லை. "நீங்க இந்த ஊர் ஸ்கூல்ல டீச்சரா இருக்கீங்களா?" "ஆமாம்மா." "உங்க பேரு?" "அனுஷா." "என்ன படிச்சிருக்கீங்க." இவள் என்ன இண்டர்வியுவா எடுக்கின்றாள். "+ 2வும் செகண்டரி க்ரேட் டிரெயினிங்கும் எடுத்துருக்கேன்." பொய்யான தகவல் அளித்தாள் அனுஷா. உண்மையில் அவள் பத்தாவது மட்டுமே படித்திருந்தாள். "தொழில்" பழுவினால் அதற்கு மேல் படிக்க நேரமில்லை. ஆனால் கல்வி அமைச்சக அதிகாரியை "சரி"கட்டிவிட்டு டிரெயினிங் சான்றிதழ் எல்லாம் தயாரித்து சமாளித்து இந்த கிராமத்திற்கு வந்திருந்தவள் ஆயிற்றே!!! "கேன் யூ ஸ்பீக் குட் இங்கிலிஷ்?" திடீரென்று ஆங்கிலத்திற்குத் தாவினாள் மீனா. குரலில் இன்னும் கடுமை தான். "யெஸ் பெர்ஃபெக்ட்லி மேம்.. ஐ'ம் கொயட் குட் இன் இங்கிலிஷ்." ஸ்டைலாக விடையளித்த அனுஷாவை இப்போது மீனா அதிசயமாகப் பார்த்தாள். "ம்ம்ம்.. சரி.. சரி.. டிரஸ் மட்டும் தான் இப்பிடி பண்ணிக்கத் தெரியுமோன்னு நினைச்சேன்." என்று முணுமுணுத்தாள். அவ்வாறு முணுமுணுத்தது அனுஷாவிற்கும் தேன்மொழிக்கும் மட்டுமே காதுகளில் விழுந்தது. ஒரு மாதிரியான வெறுப்புடன் அனுஷாவை தலை முதல் கால் வரை பார்த்துவிட்டுத் திரும்பினாள். மீண்டும் தன் அறை நோக்கி நடந்தாள். "ஆ.. டீச்சர்.. வாங்க.. வந்துட்டீங்களா?" என்று கேட்டுக்கொண்டே பெரியதம்பி-நல்லதம்பி சகோதரர்கள் வந்தனர். அனுஷாவின் அன்றைய விசேஷ அலங்காரத்தையும், வெங்காயச் சருகு சேலையையும், விடைத்து நிற்கும் காம்புகளையும், வெள்ளை வெளேர் என்ற வெற்று முதுகையும், நிர்வாணத்தோளில் தவழும் மல்லிகைச் சரங்களையும் கண்டு சகோதரர்களின் சுண்ணிகள் சடாரெண்டு 90 டிகிரியில் தூக்கி நின்றன. "ம்ம்ம்.. எப்பிடி இருக்கீங்க?" என்று அனுஷா புன்னகை தவழ விசாரிப்பதற்குள். "ஏங்க.... நீங்க உள்ள வாங்க..." என்று மீனா அவள் கணவனை மடக்கினாள். "இல்ல மீனா.. எப்பவும் சனிக்கிழமை அன்னிக்கி எல்லாரும் சேர்ந்து காலை உணவு சாப்பிடுவோம்..." "அதெல்லாம் பரவாயில்லை. இன்னிக்கி உள்ளே வாங்க. என்னோட சேர்ந்து சாப்பிடலாம்." கணவனை இழுத்துக் கொண்டு சென்றாள். செல்லும் போதும் லேசாக முணுமுணுத்தாள். "உங்க அண்ணன் தான் வெள்ளையும் சொள்ளையுமா தெரியுற தோல் பாத்து இளிச்சிகிட்டே போறாருன்னா உங்களுக்கு எங்க புத்தி போச்சு." என்று அவள் முணுமுணுத்தது அவள் கணவன் காதுகளில் மட்டுமே கேட்டது. சூழ்நிலை நெருக்கமானது. அமைதியாக இருந்ததை சுசீலா உடைத்தாள். "நீங்க தப்பா எடுத்துக்காதீங்க டீச்சரம்மா.. எங்க வீட்டு சின்ன மருமக அப்பிடித்தான்... கொஞ்சம் கோவமாத் தான் இருப்பா.. ஆனா மனசுல ஒண்ணும் தப்பான எண்ணம் இல்லை." அருகில் வந்து அனுஷாவின் தோள் மீது கை வைத்தாள். மெதுவாக அனுஷாவின் வெற்று முதுகை வருடினாள். இருவருக்குமே கிளுகிளுப்பாக இருந்தது. "அதெல்லாம் கொஞ்சம் கூட இல்லை சுசீலாம்மா..." பளீரென்று புன்னகை சிந்தியபடி அனுஷா திரும்பினாள். திரும்பும் போது அவள் இடது தோள் மீது இருந்த சுசீலாவின் கை, சட்டென்று கீழே சரிந்து, அனுஷாவின் இடது மார்பகத்தை அழுத்தமாக உரசியது... சுசீலா சில்லிட்டாள். "ம்ம்... மன்னிச்சிக்கோங்கம்மா..ம்ம்.." "பரவாயில்லை சுசீலாம்மா... உங்க ஓரகத்தி அப்பிடிச் செஞ்சா நீங்க ஏன் மன்னிப்பு கேக்குறீங்க?" வேண்டுமென்றே பேச்சை திசை திருப்பினாள். இதழ்களில் தவளும் மோகனப் புன்னகை மட்டும் தவறவே இல்லை. "மீனாவோட மனசுக்கு நேர் விரோதமா இருக்கு உங்க நல்ல மனசு." என்றான் பெரியதம்பி. "சரி.. அந்த பேச்ச விடுங்க." என்று சுசீலா அடக்கினாள். சற்று நேரத்திலெல்லாம் மளமளவென்று இறுக்கம் தளர்ந்து சுசீலா-பெரியதம்பி-தேன்மொழி மூவரும் கலகலப்பானார்கள். ஜாலியாகப் பேசினார்கள். அன்று உணவு முடிந்து கை கழுவச் செல்லும் போது வேகம் வேகமாக பெரியதம்பி ஓடி வந்து சொம்பில் தண்ணீர் எடுத்து அனுஷாவின் கைகளில் ஊட்டினாள். அனுஷாவின் பால்சொம்புகள் இரண்டையும் உரித்துப் பார்த்துக்கொண்டே தன் இடுப்பிலிருந்த துண்டை எடுத்து அவள் கை துடைக்கத் தந்தான். அவள் கை துடைத்த துண்டை வாங்கிக்கொண்டு முகர்ந்து பார்த்தான். "ரொம்ப ஜொள்ளூ விடுறீங்க ஐயா... உங்க ஜொள்ள முதல்ல துண்டால துடைச்சிக்கோங்க." மிக மெல்லிய கிசுகிசுப்பான குரலில் சொன்னாள். "ஐயோ.. அதெல்லாம் இல்ல டீச்சம்மா... ஹி..ஹி..." குடம் குடமாக ஜொள் வழிந்தான். சிரித்துக்கொண்டே திரும்பினாள். சரியாக இருந்த முந்தானையை சரி செய்வது போல் பாவ்லா செய்து, சற்று ஒதுக்கிவிட்டு, பின்னர் மீண்டும் மூடினாள். செத்தே போய்விட்டான் பெரியதம்பி... "அப்போ.. நான் போய்ட்டு வர்ரேன் சுசீலாம்மா." விடைபெற்றாள். ம்ம்... இன்று நல்லதம்பி வரமாட்டான்... எண்ணை மசாஜ் செய்யமாட்டான். இன்று உடலுறவிற்கு.. பெரியதம்பியை முயற்சி செய்யலாமா? ம்ம்.. உடனடியாக மடங்கிவிடக்கூடிய பார்ட்டி தான்.. ஆனால் அவசரப் படக்கூடாது. சபலத்தை விட தற்போது சபதம் தான் முக்கியம். அவள் பாட்டிக்கு செய்த சபதத்தை நினைவு படுத்திக்கொண்டாள்... ம்ம்ம்.. இப்போதைக்கு அவள் ப்ளான் படி நல்லதம்பி ஒருவன் போதும்... மற்றவர்களை வேறு ஒரு சந்தர்பத்தில் மடக்கி, படுக்கையில் கிடத்தலாம். இன்று அவள் புண்டை அரிப்பிற்கு மல்லி-வீரய்யன் கிடைப்பார்களா என்று தேடிக்கொண்டு மல்லியின் வீடு நோக்கி நடந்தாள்.மீனாவுடன் முதன்முறையாக நடந்த மறைமுக மோதலுக்குப் பின்னர் அன்று நல்லதம்பி அனுஷாவை ஓழ்க்க வரவில்லை. ஆனால் திடீரென்று அன்று மாலை 7 மணிக்கு அனுஷாவின் வீட்டுக் கதவைத் தட்டினான். "என்ன சார்... வந்துட்டீங்க.. வீட்டம்மா உங்களை விட்டாங்களா?" "ஓஓ... அதைக் கேக்காதே அனுஷா.. எப்பிடி தப்பிச்சி வந்தேன்னு எனக்கே தெரியல்ல." "ஏங்க இப்பிடி ஓடி ஓடி வர்ரீங்க? இப்போ தான் உங்களுக்கு பொண்டாட்டி வந்தாசுல்ல... சுண்ணி பெருத்து நின்னதுன்னா நுழைக்கிறதுக்கு ஓட்டை பக்கத்துலே இருக்கில்ல?" அவன் அருகே வந்து அவன் நெஞ்சின் மீது தன் மார்பகங்களைத் தேய்த்துக்கொண்டே அவன் வேட்டியை விலக்கி அவன் ஜட்டிக்குள் விரல் விட்டு அவன் மர்ம முடியைச் செல்லமாக இழுத்துக்கொண்டே கேட்டாள். ம்ம்ம்.. சொல்ல மறந்துவிட்டேனே!! அப்போது சோளி அணியாமல் வெறும் புடவை மட்டுமே அணிந்துகொண்டிருந்தாள் அனுஷா.. மார்பகங்கள் நல்லதம்பியின் திண்மையான நெஞ்சில் தேய்க்கும் போது அந்தப் புடவையும் கொஞ்சம் விலகுவதும் சாதாரணம் தானே. கொழுக் மொழுக் என்று திரண்டு நின்ற முலைகளிலிருந்து தன் கண்களை நல்லதம்பியால் விலக்க முடியவில்லை. "இப்பிடி ஆசையா நீ நிக்கிறியே அனு... என் பொண்டாட்டி இப்பிடி நிப்பாளா? இன்னிக்கி காலைல இருந்து பத்து தடவை ஓழ்க்குக் கூப்பிட்டுப் பார்த்தேன்..ம்ம்ஹும்.. ஏதோ ஒண்ணு சொல்லிட்டு போயிருவா? ரொம்ப வற்புறுத்திக் கேட்டா... அதான் ஒவ்வொரு ராவுலயும் ஏறிக் குத்துறீங்க இல்ல.. இன்னும் பகல்ல என்ன வேண்டியிருக்கு.. அப்பிடின்னு கேக்குறா அனு.." "மீனாம்மா சொல்றதுல தப்பு ஒண்ணும் இல்ல சார். ஒரு சாதாரண குடும்ப மனைவி அப்பிடித்தானே சொல்வாங்க? எல்லாருக்கும் புண்டை அரிப்பு ஒரே மாதிரி இருக்குமா? எனக்கு கொஞ்சம் அதிகம்.. அதுனாலே எந்த நேரமும் கிடைச்சா சரின்னு கால் விரிப்பேன். ஆனா ஒரு பெரிய பண்ணைக் குடும்பத்து மருமகள் அப்பிடி இருக்க முடியாது இல்ல? உங்களுக்கு ரொம்ப அவசரமா இருந்தா ஒரு SMS குடுத்துட்டு, இங்க வரலாமே?" இதற்குள் அனுஷாவின் முந்தானை முழுதும் சரிந்து கொசுவம் அவிழ்ந்து வெறும் பாவாடையுடன் மட்டுமே டாப்லெஸ்ஸாக அனுஷா இருந்தாள். நல்லதம்பியின் வேட்டியும் தரையிலிருந்தது. அவன் சட்டைப் பித்தான்கள் எல்லாம் அவிழ்க்கப்பட்டு, நெஞ்சம் விரிந்து காட்ட, அதன் மீது சாய்ந்து கொண்டு தன் மிருதுவான மார்பகம் ஒன்றால் அதைத் தேய்த்துக்கொண்டிருந்தாள். அவள் மற்றொரு கை அவன் ஜட்டிக்குள் புகுந்து கொட்டைகளை வருடிக்கொண்டிருந்தாள். "இவ்வளவு பாசத்தோட பேசுறியே அனு.?" "நான் எப்பவுமே அப்பிடித்தான் சார்." "மீனா உன்னை அவ்வளவு அவமானப் படுத்தியும் நீ நல்லபடியாத் தான் பேசுறே. எப்பவும் சிரிச்சிகிட்டே இருக்கியே?" "இதுக்கும் நான் வேற என்ன பதில் சொல்வேன்.. நான் எப்பவுமே இப்பிடித் தான்... சரி சரி.. நேரம் வீணாக்காதீங்க.. ம்ம்.." அவன் சட்டையை அவிழ்த்துவிட்டாள். தன் பாவாடை நாடாவையும் உருவி அம்மணமாக நின்றாள். அவன் முன்னால் மண்டியிட்டு இரு கைகளாலும் ஜட்டியைக் கீழே இறக்கிக்கொண்டே ஊம்பவும் செய்தாள். "உங்க மனசுல இருக்குற கவலையெல்லாம் மறந்துட்டு, உங்களுக்கு ரொம்ப பிடிச்ச போஸ்ல ஓழ் செய்யுங்க டார்லிங்." மண்டியிட்டு கவிழ்ந்து அவள் வெள்ளைப் பன்றி போன்ற புட்டங்களைக் காட்டினாள். பின்னாலிலிருந்து நாய் போல் ஏறினான் நல்லதம்பி. --------------------- அதன் பின்னர் மூன்று வாரங்கள் அப்படியே ஓடின. ஒவ்வொரு சனிக்கிழமையும் வழக்கம் போல் அனுஷாவிற்கு பண்ணை வீட்டிலிருந்து அழைப்பு வரும். சிற்றுண்டிக்குப் போவாள். லேசான தொடுதலும், பார்வையால் கற்பழிப்பும் எப்போதும் போல் நடைபெறும். மீனா சிடுசிடுவென்று இருப்பாள். ஆனால் போனால் போகின்றது என்று சிற்றுண்டி மேசையில் வந்து அவளும் உட்காருவாள். மற்ற எல்லோரும் கலகலப்பாக இருக்கும் போது மீனா மட்டும் கடுகடுவென்று இருப்பாள். ஆனாலும் அனுஷா விடமாட்டாள். மீனாவிடமும் ஏதாவது பேச்சு கொடுப்பாள். அவள் பட்டென்று மூக்குடைப்பது போல் விடையளித்தாலும், அதைக் கண்டுகொள்ளாமல் எப்போதும் போல் புன்சிரிப்பு, கண்சிமிட்டல், லேசான கேலி ஆனால் மரியாதையான பேச்சு என்று அசத்திக்கொண்டே இருந்தாள். சனிக்கிழமை சிற்றுண்டி முடிந்ததும் எப்படியோ நல்லதம்பி தப்பித்து வந்துவிடுவான். நாள் முழுதும் அனுஷாவுடன் கூட முடியாவிட்டாலும், எண்ணை மசாஜ், சேர்ந்து குளியல் ஓரிரண்டு முறை உடலுறவு இது இல்லாமல் இல்லை. திங்கள் முதல் வெள்ளி வரை இரவில் மட்டும் தான் அவனால் அவ்வப்போது வர இயலாமல் போய்விடும். அப்போதும் இயன்றவரை அரை மணி நேரத்திற்காவது வந்து ஒரு குவிக்கீ செய்துவிட்டுச் செல்வான். ஒரு ஞாயிறன்று மல்லி-வீரய்யன்-அனுஷா மூவரும் மணிமுத்தாறு நீர்வீழ்ச்சி வரை பேரூந்தில் சென்று வந்தனர். நீர்வீழ்ச்சியில் நன்றாகக் குளித்து விட்டு, பின்னர் அப்படியே மலைப்பாதை வழியாக நடந்து சென்று, அடர்ந்த கானகப் பகுதி ஒன்றில் ஜமுக்காளம் விரித்து அங்கு இயற்கையான சூழ்நிலையில் மூவரும் உடலுறவு கொண்டனர். மிகவும் உற்சாகமாக இருந்தது. இப்படியே சென்றுகொண்டிருக்குமா? என்று ஒரு நிலையில் அனுஷா அஞ்சத் தொடங்கினாள். ம்ம்ம்.. அடுத்து என்ன நடக்கப்போகின்றது? ஏதாவது நடந்தால் தானே தன் சபதம் நிறைவேறும்? ம்ம்ம்ம் நடந்துவிட்டது... ஒரு சனிக்கிழமை அது நடந்தே விட்டது... எப்போதும் மிக ஜாக்கிரதையாக யாரும் கவனிக்காதபடி நல்லதம்பி ஒளிந்து ஒளிந்து அனுஷா வீட்டிற்கு வந்தாலும், அவனையும் மீறி ஒரு ஜோடி கண்கள் அவன் வருவதைக் கவனித்துவிட்டன. மிக அழகான விரிந்த பானுப்ரியா-கண்கள் தாம் அவை. முதன்முறையாக நல்லதம்பி ஒளிந்திருந்து அனுஷாவின் சுய இன்பத்தை வேடிக்கைப் பார்த்த அதே ஜன்னல் வழியாக அங்கு நடப்பது அனைத்தையும் அந்த ஜோடி அழகிய கண்கள் பார்த்துவிட்டன. அதுவும் அந்த சனியன்று அனுஷாவை படுக்க வைத்து, அவள் உடல் முழுதும் முடி நீக்கும் க்ரீம் ஒன்றை நிதானமாக தடவி விட்டான் நல்லதம்பி. சற்று நேரம் அந்த க்ரீம் அனுஷவின் தளிர் மேனி மீது பரவியவுடன், மென்மையான இலவம்பஞ்சை எடுத்து, பஞ்சை விட மென்மையான மிருதுவான மேனியைத் துடைத்தான். உயர்தர இறக்குமதி செய்யப்பட்ட க்ரீமைத் தடவி எடுத்து அத்துடன் அனுஷாவின் இளம் மேனியை வழுவழுப்பாக மினுமினுக்கச் செய்து, பின்னர் அவள் கால்கள் இரண்டையும் கணுக்காலில் அவள் ரவிக்கையால் கட்டிப்போட்டு, கால்களை வானம் நோக்கி சர்வாங்காசனம் செய்வதைப் போல் தூக்கி, அவள் குதத்தில் சுண்ணியை நுழைத்து அருமையான சூத்து ஓழ் செய்தான். அந்த அழகான ஜோடிக் கண்கள் இதையும் பார்த்துவிட்டன. அன்று ஒன்றும் நடக்கவில்லை. ஆனால் மறுநாள் ஞாயிறன்று மெதுவாகத் தொடங்கியது நில நடுக்கம். நடுக்கத்தின் மையப் பகுதி இந்தோனேஷியாவின் அல்ல. மாறாக பண்ணையார் வீட்டு ஹாலில் தொடங்கியது. ---------------- ஞாயிறன்று காலை 8 மணி. பெரியவர் சீக்கிரமாகவே எழுந்துவிட்டார். ஒவ்வொரு ஞாயிறன்றும் அவர்கள் பஞ்சாயத்து ஒன்பதரை மணிக்கு அம்மன் கோவில் அருகே இருக்கும் அரசமரத்தடியில் கூடும் வழக்கம். பஞ்சாயத்து என்றால் அரசியல் சாசனத்தின் படி கூட்டப்பட்ட தேர்தலில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பஞ்சாயத்து உறுப்பினர்கள் மட்டுமே என்று கூற முடியாது. ஒலக்கல் கிராமத்தில் பண்ணையார் பேச்சிற்கு மறுபேச்சு இல்லை. அங்கு ஊராட்சி தேர்தல் எல்லாம் நடந்ததே இல்லை. பண்ணையார்தான் எப்போதும் தலைவர். அவர் நியமிப்பவர்கள் தான் உறுப்பினர்கள். எதிர்ப்பின்றி எல்லோரும் தேர்வு பெற்றுவிடுவார்கள். ஆனால் உண்மையில் நிர்வாக முடிவுகள் எடுப்பது 8 பேர் கொண்ட ஒரு பஞ்சாயத்து கூடும் ஞாயிறு கூட்டம் தான். அந்தக் கூட்டத்திற்கு செல்லவே பெரியவர் தயாராகிக்கொண்டிருந்தார். புறப்பட்டுச் செல்லும் முன் வழக்கப்படி அவர் பண்ணை வீட்டு ஹாலில் வந்து அந்த மெத்தை ஊஞ்சலில் அமர்ந்து ஆடிக்கொண்டிருப்பார். ஊர்க்காரர்கள் சிலர் அப்போது வந்து சில கோரிக்கைகள் வைப்பார்கள். அவற்றை எல்லாம் கேட்டுக்கொண்டு பின்னர் பஞ்சாயத்துக் கூட்டத்தில் அதைப் பற்றி முடிவு எடுப்பார்கள். அன்றும் ஹாலுக்கு வந்தாள். அவர் வரும் முன் வீட்டு வாயிலில் ஏற்கனவே சில ஊர்மக்கள் கூடியிருந்தனர். தலைவர் ஹாலுக்கு வந்த பின்னர் தான் அவர்கள் வருவார்கள். திடுக்கிட்டு நின்றார் பெரியவர். அங்கு அவர் எப்போது அமரும் ஊஞ்சலில் சாய்ந்து படுத்திருந்தாள். ..... அவர் மருமகள் மீனா. ஜிகுஜிகுவென்ற கிளிப்பச்சை நிறப் பட்டுப் புடவை; ஸ்லீவ்லெஸ்ஸும் இல்லை, கையும் இல்லை; என்ற அரைகுறை குட்டைக் கை வைத்த பட்டு சோளி; கழுத்து நிறைய நகைகள், வைரக் கம்மல், வைர மூக்குத்தி, கை நிறைய வளையல்கள் என்று கனஜ்ஜோராக இருந்தாள். சாய்ந்து படுத்து, கையை மடக்கி திருப்பாற்கடல் பெருமாள் போல் படுத்திருந்தாள். புடவை சற்று தூக்கியிருக்கவே, மஞ்சள் பூசிய கெண்டைக்கால்களும் கொலுசுகளும் தெரிந்தன. ஒரு புத்தகம் படித்துக்கொண்டிருந்தாள் (பாவ்லா செய்துகொண்டிருந்தாள்) ஆசையுடன் பார்த்தார் பண்ணையார். ம்ம்ம்.. தன் மருமகள்.ம்ம்.. சட்டென்று சுதாரித்தார். ஒன்றும் பேசவில்லை... சட்டென்று நின்றார். கண்களில் கோபம் கொப்பளித்தது. என்ன ஒரு அவமரியாதை!!.. தன் சொந்த மருமகள் மாமனார் முன் கால் தூக்கி ஊஞ்சலில் படுத்திருப்பதா? "க்க்க்ஹ்ம்ம்..." தொண்டையைச் செருகினார். புத்தகத்தை விலக்கி மாமனாரை முறைத்துப் பார்த்தாள் மீனா... "ம்ம்ம்.. என்ன வேணும்?" மிக அதிகமான துணிவுடன் கேட்டாள். மாமனாரையே கேள்வி கேட்பதா? திகைத்தார் பெரியவர். "என்னம்மா இது..?" குரலை அடக்கிக் கேட்டார். அதற்குள் சுசீலாவும் நல்லதம்பியும் அங்கு வந்துவிட்டனர். "என்னடி.. இது.? உன் மனசுல என்ன நினைச்சிகிட்டு இருக்கே?" நல்லதம்பி கை ஓங்கிவிட்டான். "ஷ்.. நிறுத்துங்க.." அலட்சியமாக கையைக் காட்டினாள். மெதுவாக எழுந்து அமர்ந்தாள். நிதானமாக முந்தானையைச் சரி செய்தாள். அப்போதும் ஊஞ்சலை விட்டு எழுந்து நிற்கவில்லை. மாமனார் முன் அலட்சியமாக உட்கார்ந்து திமிருடன் அவரைப் பார்த்தாள். "ஏஏஏய்ய்ய்ய்.. என்னடி திமிரு ரொம்பத் தான்போகுது? நான் பார்த்துகிட்டே இருக்கேன்.. ஐயா முன்னால கால் நீட்டிகிட்டு.. என்னடி..." நல்லதம்பிக்குக் கட்டுக்கடங்காத கோபம். சுசீலாவிற்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. வேகமாக ஓரகத்தி நோக்கி வந்தாள். "ஷ்ஷ்.. யாரும் வராதீங்க.. எனக்குத் தெரியும்.." இன்னும் மீனா எழுந்திருக்கவில்லை. "முக்கியமா.. நீங்க." என்று கணவனைச் சுட்டிக் காட்டினாள். "நீங்க வாய மூடிகிட்டு இருங்க.. நான் எங்க மாமனாரோட பேசிக்கிறேன்." "ம்ம்மீஇன்ன்னாஆஆ...." சுசீலா கத்திவிட்டாள். மாமனார் முன்னால் நின்று பேசுவதற்கே அஞ்சும் பரம்பரையைச் சேர்ந்தவள் சுசீலா.. "ஷ்ஷ்.. சும்மா இருங்கன்னு சொன்னேன் இல்ல? இது என்னோட ப்ரச்சனை.. உங்களுக்கு சம்மந்தம் இல்லை." நிதானமாக எழுந்தாள் மீனா. மாமனாரை நேராகப் பார்த்து முறைத்தாள். "என்ன.... காதுல விழுதா?" மாமனாரிடம் கேட்டாள். ஒன்றும் புரியாமல் விழித்தார். அப்போது தான் காதுகளில் மெதுவாக விழுந்தது. தண்டோ ராச் சத்தம். சட்டென்று வாயில் கதவினருகே வந்து கூர்ந்து கேட்டாள். "டம..டம..டம..டம.... எல்லாரும் கேளுங்க.... இன்னிக்கி பஞ்சாயத்துக்கு நம்ம சின்ன பண்ணையாரம்மா.... மீனாம்மா ஒரு பிராது குடுத்திருக்காங்க..... காலைல பத்து மணிக்கு சின்னம்மாவோட பிராது விசாரணைக்கு வருதுங்கோஓஓஓஒ... ஒலக்கல் கிராமத்துக்காரங்களுக்கு அந்த பிராது பத்தி ஏதாவது சொல்லணும்னா... பத்து மணிக்கு ஆலமரத்தடி பஞ்சாயத்துக்கு வந்துருங்கோஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஓஒ... டம... டம... டம... டம....." "என்னடி இதெல்லாம்..." அதிர்ச்சியுடன் கேட்டான் நல்லதம்பி. "உங்க கிட்டே சொல்ல விருப்பமில்ல... பத்து மணிக்கு நேர்ல வந்து தெரிஞ்சிக்கோங்க.." "என்னம்மா... எங்கிட்ட சொல்லலாமில்ல... எதுக்கு பஞ்சாயத்துக்கு பிராது குடுத்தே..." "நீங்க இப்போ என்னோட மாமனாராப் பேசுறீங்களா? இல்லை ஊர் பஞ்சாயத்துத் தலைவரா பேசுறீங்களா?" திமிருடன் கேட்டாள். "எப்பிடி வேணும்னாலும் வச்சிக்கோயேன் மீனா.." சுசீலா கவலையுடன் இடைமறித்தாள். "ஏதாவது சொல்லணும்னா வீட்டுக்குள்ளயே இருக்குற பெரியவர் கிட்டே சொல்லியிருக்கலாமே... பஞ்சாயத்து பிராதுன்னா என்னன்னு உனக்குத் தெரியுமில்ல?" "தெரியும்.. தெரியாம என்ன?" கூட்டம் கூடுறதுக்கு முன்னாலே, வாய் மூலமாகவோ.. எழுத்து மூலமாகவோ பஞ்சாயத்து ஆபீஸ்ல பிராது கொடுக்கணும். 8 பேர் கொண்ட குழு தலைவரோட தலைமைல விசாரிக்கும். குழு எடுக்குற முடிவுக்கு எல்லோரும் கட்டுப்படணும். பகிரங்கமா விசாரணை நடக்கும்.. எல்லாம் எனக்குத் தெரியும்?" "பிறகு எதுக்கு மாமனாரா? தலைவரா?? அப்பிடி இப்பிடின்னு கேக்குறே?" சுசீலா இடைமறித்தாள். "மாமனார்னா... அவர் கிட்டே நியாயம் கிடைக்காது... ஏன்னா.. பிராது அவரோட மகன் மேலே குடுக்கப்பட்ட புகார்.. அதுனாலே அவர் கிட்டே சொல்லி பயனில்லை.. பஞ்சாயத்துத் தலைவர்ங்கிற முறைல கேட்டா.. இப்போ சொல்லவேண்டியத் தேவையில்லை. எப்பிடியும் இவர் தான் தலைமைல உக்காந்து முடிவெடுக்கப் போறாரு.. நம்ம ஊர்த் தலைவர் அந்த ஆலமரத்தடில உக்காந்திட்டா... எப்பவும் நியாயமான முடிவு தான் எடுப்பார்ங்கிற நம்பிக்கை இருக்கு. அதுனாலே.. பஞ்சாயத்து கூடும் போது அவருக்கே தெரியும்.. இப்போ எங்கிட்டே கேக்க ஒண்ணுமில்லை..." வெடுக்கென்று சொல்லிவிட்டு, திரும்பிப் பார்க்காமல்... டக் டக் டக் என்று பந்தயக் குதிரை போல் நடந்து உள்ளே தன் அறைக்குள் சென்று கதவைத் தாழ் போட்டு, குழந்தையை மடியில் தூக்கி வைத்துக்கொண்டு சோளியை விலக்கி, பால் கொடுக்கத் தொடங்கினாள். வெளியே வீராப்பாக பேசினாலும், அறைக்குள் சென்று லேசாக விசும்புவது வெளியிலிருந்து கேட்டவர்கள் காதுகளில் விழுந்தது. ---------------------------------- வேலம்மாள் வேகமாக அனுஷாவின் வீட்டிற்கு ஓடி வந்தாள். "டீச்சரம்மா.. டீச்சரம்மா.... கதவைத்திறங்க.. ம்ம்ம்.. சீக்கிரம்.." கதவை லேசாகத் திறந்து தலை நீட்டினாள் அனுஷா. ஏனென்றால் அம்மணக்குண்டியாக இருந்தாள். "அம்மா.. பத்து மணிக்குள்ளே ஆலமரத்தடிக்கு வந்திருங்கம்மா.. மீனாம்மா பஞ்சாயத்துல பிராது கொடுத்திருக்காங்களாம்... அதுக்கு நீங்களும் சாட்சி சொல்லணுமாம்... பஞ்சாயத்து ஆஃபீஸ்ல சொன்னாங்க. அதான் வெரிசா.. ஓடி வந்தேன்." "நான் வரணுமா??? ஏன் வேலம்மா?" "தெரியாது டீச்சரம்மா... ஆனா வரணும்." "ம்ம்ம்.. சரி.. பத்து மணி தானே... இன்னும் ஒரு மணி நேரம் இருக்கு.. வர்ரேன்." கதவை மூடினாள். குளிக்கச் சென்றாள். சரி.. என்னவோ நடக்கப்போகின்றது என்று புரிந்தது.. "எது நடக்குமோ அது நன்றாகவே நடக்கும்" என்று நம்பினாள் அனுஷா.ஒரு சனிக்கிழமைக் காலை பண்ணையார் வீட்டிற்குச் செல்லும் போது நல்லதம்பி, பெரிய பண்ணையார், சுசீலா, தேன்மொழி எல்லோரையும் ஓழ்க்கவேண்டும் என்று அனுஷா துடியாகத் துடித்தாள். பண்ணை வீட்டில் காலைச் சிற்றுண்டி முடித்து மீண்டும் தன் வீட்டிற்கு வரும்போது அவளை நல்லதம்பி பின்தொடர்கின்றான். அவன் ஜன்னல் பின்னால் மறைந்து நின்று வேடிக்கைப் பார்ப்பதை உணர்ந்த அனுஷா வேண்டுமென்றே தன் உடம்பில் எண்ணை தேய்த்து நிர்வாணமாக ஷோ காட்டி, ஒரு கேண்டிலை கூதியில் திணித்து உச்சம் அடைகின்றான். நல்லதம்பி ஆக்கிரோஷமாக உள்ளே நுழைந்து, அனுஷாவைக் கட்டிப் போட்டு மாறி மாறி ஓழ்க்கின்றான். முரட்டு ஓழை அனுஷா விரும்பி அனுபவிக்கின்றாள்.. பின்னர் இருவரும் அன்புடன் காமத்தில் இணைந்து திளைக்கின்றனர். நல்லதம்பியின் மனைவி மீனா பிள்ளை பேறிலிருந்து மீண்டும் வருகின்றாள். அழகான மீனா, அனுஷாவைக் கண்டதும் எள்ளும் கொள்ளுமாய் வெடிக்கின்றாள். பெரிய மகன் பெரியதம்பி அனுஷாவிடம் அநியாயத்திற்கு ஜொள்ளு விடுகின்றான். நல்லதம்பியின் மனைவி மீனா பிறந்த வீட்டிலிருந்து வருகின்றாள். எல்லோரையும் கடித்துக் குதறுகின்றாள். இறுதியில் கிராமத்து அரசமரத்தடி பஞ்சாயத்தில் புகார் கொடுக்கின்றாள். என்ன புகார்? கிராமத்து டீச்சர் - அத்தியாயம் - III; பாகம் 9 மூன்றாம் அத்தியாயம் - பண்ணையார் குடும்பத்தைப் பிரித்தாள் குளித்துவிட்டு அனுஷா எப்போதும் போல் மிக எளிமையான ஆடை அணிந்தாள். சரியாக தொப்புள் அளவில் பாவாடையைக் கட்டினாள். புடவைக் கொசுவம் கட்டியபின்னர், பாதி தொப்புள் தெரிந்தும் தெரியாமலும் கண்ணாமூச்சி காட்டியது. எப்போதும் போல் ஸ்லீவ்லெஸ் ரவிக்கை, காதுகளில் சிவப்பு நிற ப்ளாஸ்டிக் வளையம், கரங்களில் சிவப்பு ப்ளாஸ்டிக் வளையல், கழுத்தில் ஒரு மெல்லிய கருகமணி மாலை.. அவ்வளவு தான் ஒப்பனை. 9:50க்கும் வீட்டைப் பூட்டிவிட்டு அரசமரம் நோக்கி நடந்தாள்.

ஊரே திரண்டிருந்ததைப் போன்ற கூட்டம். அனுஷாவிற்கு வேடிக்கையாக இருந்தது. இந்த மக்களுக்கு வேறு வேலையே இல்லையோ? யாரோ யாரைப் பற்றியோ மனு கொடுத்தார்களாம்... அதை வேடிக்கைப் பார்க்க வந்தார்களாம். நிம்மதியாக வீட்டில் இருக்கலாம் அல்லவா? ஏதோ வேலம்மாள் வந்து சொன்னதனால் அனுஷா வந்திருந்தாள். இல்லையென்றால் மல்லி-வீரய்யன் இருவரையும் ஓட்டிக்கொண்டு போய் எங்காவது மறைவான இடத்தில் இயற்கையோடு ஒன்றிப் போய் உடலுறவு வார விடுமுறை அனுபவிக்கலாம்.. போச்சு.. விடுமுறை போச்சு.. ஒயிலாக எழிலாக நடந்து வந்து கூட்டத்தில் கலக்கும் போது மணி 10 அடிக்க இரண்டு நிமிடங்கள். "ம்ம்ம்.. வழிவிடுடா... டீச்சரம்மா வந்திட்டாங்க..." யாரோ சொல்ல... சரசரவென்று கூட்டம் விலகி வழிவிட்டது. "பரவாயில்லைங்க... நான் இங்கேயே நிக்கிறேன்." திடீர் அந்தஸ்து கிடைத்ததில் கூச்சப்பட்டாள் அனுஷா.. "இல்லைம்மா.. நீங்க தான் முக்கியமான சாட்சியாம்.. முன்னாலே வாங்க." வேறு விதியில்லை என்று முன்னால் வந்தாள். அரசமரத்தடியில் ஒரு பெரிய சிமிண்ட் மேடை இருந்தது. அதன் நடுவில் கம்பீரமான ஒரு மெத்தை வைத்த நாற்காலி அரியணை போல் இருந்தது. தற்போது காலியாக இருந்தது. அரியணைக்கு இருபுறமும் போடப்பட்டிருந்த ஜமுக்காளத்தில், ஒவ்வொரு பக்கமும் 4-4 பெரியவர்கள் அமர்ந்திருந்தனர். கிராமத்து வி.ஏ.ஓ, மாரியம்மன் கோவில் பூசாரி, பள்ளிக்கூட தலைமை ஆசிரியர் சார், வடக்குத் தெருவில் மச்சு வீடு கட்டியிருக்கும் கோவிந்தசாமிப் பிள்ளை, அப்பளம் பிஸினஸ் செய்யும் சுந்தரேச ஐயர் இவர்களை எல்லாம் அனுஷாவிற்கு அடையாளம் தெரியும். பஞ்சாயத்து உறுப்பினர்களில் மற்ற மூவர் யார் என்று தெரியாது. தலைமை ஆசிரிரைப் பார்த்து சினேகத்துடன் புன்னகைத்தாள். ஆனால் ஏனோ.. அவர் பதிலுக்குப் புன்னகைக்கவில்லை. முன்னால் நின்றுகொண்டிருந்தவர்களில் ஒரு புறம் பெரியதம்பி, நல்லதம்பி, சுசீலா மூவரும் இருந்ததைக் கண்டு அவர்கள் அருகே சென்று அனுஷா நின்றுகொண்டாள். அவர்களுக்கு எதிரே, இடுப்பில் கை வைத்துக்கொண்டு திமிருடன் முறைத்துக்கொண்டு மீனா நின்றிருந்தாள். "பெரியய்யா வந்துட்டாக..." யாரோ ஒருவன் கூவ, பரபரவென்று கூட்டம் வழிவிட்டு ஒரு பாதை போல் இருபுறமும் நின்றது. எல்லோருக்கும் வணக்கம் தெரிவித்தபடி வந்தார் பெரிய பண்ணையார். டக் டக் என்று நாட்டாமை சினிமாவில் வருவது போல் மேடையேறி அரியணை முன்னால் நின்றாள். சபையினரைப் பார்த்து மீண்டும் கை கூப்பினார். "வணக்கமுங்க நாட்டாமைத் தலைவரே!!" என்றது கூட்டம். கை கூப்பிவிட்டு அரியநணையில் அமர்ந்தார். "ம்ம்ம்.. யாரு கூட்டி விட்டாங்க இன்னிக்கி நாட்டாமைய?" கர்ஜனை போன்ற குரலில் கேட்டார். "ஐயா.. கும்புடுறேனுங்க." வெள்ளை வேட்டி, வெள்ளை சட்டை அணிந்து, இடுப்பில் வெள்ளைத் துண்டு கட்டிக்கொண்டு கும்பிடு போட்டான் ஒருவன். அவன் பஞ்சாயத்து ஆலுவலகத்தின் எழுத்தர் என்று பின்னர் அனுஷா கேட்டுத் தெர்஢ந்துகொண்டாள். "ம்ம்ம்... சொல்லுடா மாணிக்கம்.." "நாந்தானுங்கய்யா... நாந்தானுங்க சொல்லிவுட்டேன்.. இன்னிக்கிக் காலைல ஒரு பிராது வந்தது எசமான். இந்த மாதிரி பிராது வந்தா அதை நாட்டாமைக் கூட்டம் போட்டு விசாரிக்கணும்னு நம்ம ஊரு வழக்கமுங்க... ஐயாவுக்குத் தெரியாத வழக்கமா? நாந்தேன் தண்டோ ராக்காரன் கிட்டே சொல்லிவுட்டேங்க.." "எவண்டா குடுத்தான் பிராது?" "ஐயா.. மன்னிக்கணுமுங்கைய்யா... எவன்னு சொல்லக்கூடாதுய்யா... நம்ம எசமான் வீட்டு சின்ன மருமக... சின்னப் பண்ணையாரம்மா தானுங்கய்யா பிராது குடுத்தாங்கய்யா..." மனு போன்று எழுதியிருந்த ஒரு காகிதத்தை நீட்டினான். "ம்ம்ம்ம்..." என்று நாட்டாமை தலையாட்ட, தலைமை ஆசிரியர் அந்தக் காகிதத்தை வாங்கினார். மேடை எழுந்து நின்று படித்தார். "வணக்கத்திற்குறிய பஞ்சாயத்தார் முன்னிலையில் சமர்பிக்கப்பட்ட பிராது... இதை எழுதித் தந்த என் பெயர்.. திருமதி. மீனா க/பெ நல்லதம்பி. நான் இந்த ஊர் பெரிய பண்ணையாரின் இரண்டாவது மருமகள் ஆவேன். என் கணவரும் பெரிய பண்ணையாரின் இரண்டாவது மகனுமாகிய திரு.நல்லதம்பி என்பவரின் நடத்தை சில நாட்களாக சரியில்லாததை நான் அறிந்தேன். நம் ஊருக்கு புதிதாக வந்து சேர்ந்திருக்கும் டீச்சரம்மா செல்வி. அனுஷாவை அவர் எப்போது பார்த்தாலும், மிகக் கெட்ட நோக்கத்துடன் பார்ப்பதாக நான் உணர்ந்தேன். நேற்று காலை திரு. நல்லதம்பி திருட்டுத் தனமாக முழித்துக்கொண்டு எங்கோ பராக் பார்த்துக்கொண்டு பதுங்கியபடி எங்கள் பண்ணை பங்களாவை விட்டு வெளியே சென்றதைப் பார்த்து சந்தேகம் அடைந்தேன். அவருக்குத் தெரியாமல் பின் தொடர்ந்தேன். அவர் பதுங்கிக்கொண்டே திருட்டுத்தனமாக டீச்சரம்மா செல்வி. அனுஷாவின் வீட்டிற்குள் சென்றதைக் கண்டேன். மறைந்து நின்று சரியாக மூடப்படாத ஜன்னல் வழியாக எட்டிப் பார்த்தேன்... அங்கு நான் கண்ட காட்சியை ஒரு கண்ணியமான குடும்ப இல்லத்தரசியான என்னால் பஞ்சாயத்து சமூகம் முன்னால் கூற இயலாது. நாக்கு கூசுகின்றது. என் கணவர் மற்றும் செல்வி. அனுஷாவிற்கும் இடையே தகாத உறவு இருந்ததை மட்டுமே என்னால் இப்போது கூற இயலும். என் கணவர் மீது எனக்கு எப்போதுமே சந்தேகம் இருந்திருக்கின்றது. கடந்த சில நாட்களில் அது மிகவும் வலுத்துள்ளது. அவர் எப்படியோ நைச்சியமாகப் பேசி, கவர்ச்சியாலோ அல்லது பணத்தாசையைக் காட்டியோ, டீச்சரம்மாவை வசியம் செய்து இது போன்ற தகாத செயல்களில் ஈடுபடுத்தியிருப்பார் என்று நினைக்கின்றேன். இதை பஞ்சாயத்தார் முறைப்படி விசாரித்து, நம் ஊர் வழக்கப்படி என் கணவர் திரு. நல்லதம்பிக்கு தக்க தண்டனை வழங்குமாறு பிராத்தித்து, இந்த ப்ராது சமர்ப்பிக்கின்றேன். இப்படிக்கு" படித்துவிட்டு தலைமையாசிரியர் அமர்ந்தார். கூட்டம் கப்சிப் என்று இருந்தது... சில நொடிகள் ஊசி விழும் சத்தம் கூட கேட்கும் நிலமை. பின்னர் குசுகுசுவென்று ஒருவருக்கொருவர் பேசிக்கொள்ளும் கிசுகிசுப்பு... கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வலுத்தது ஓசை.. கசமுசாவானது.. எல்லோருக்கும் ஆச்சரியம்.. பண்ணையார் குடும்பத்தில் இப்படி நடந்ததா? ஊர்க்கதை என்றால் வெறும்வாய்க்கு அவல் தானே... பேசித்தீர்த்தார்கள். "ஏஏஎய்ய்ய்... என்னடா.. ஆளாளுக்கு நாட்டாமை ஆயிட்டீங்களா?? நீங்களே கூட்டம் போட்டு பஞ்சாயத்து பண்ணுறீங்களா? அப்போ இந்த பஞ்சாயத்து எதுக்குடா?" தலைவர் கோபத்துடன் எழுந்து தோள்த் துண்டை உதறினார். பிராது படிக்கப்பட்ட உடன் பேயறைந்ததைப் போல் இருந்த பண்ணையார்.. சட்டென்று இப்போது கோபத்துக்குத் தாவினார். தன் குடும்பத்தைப் பற்றி ஊரார் வாய் கண்டபடி பேசுவதைக் கண்டு அவர் கோபம் அனலாகப் பறந்தது. "பெரியய்யா.. மன்னிக்கணும் பெரியய்யா.. நீங்க உக்காருங்கய்யா.. நீங்க உக்காருங்க.." கோவிந்தசாமிப் பிள்ளை உரிமையுடன் அவர் கை பிடித்து உட்கார வைத்தார்... "டேய்... வாய மூடுங்கடா.. எல்லாரும்.. பெரியய்யா கிட்டேயும், பஞ்சாயத்தார் கிட்டேயும் விஷயத்தை விடுங்கடா.. நீங்களே பேசிகிட்டுத் திரியாதீங்க.. ம்ம்ம்.. ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்." என்று எச்சரித்தார் பிள்ளைவாள். நாட்டாமை மீண்டும் அமர்ந்தார். ஆனால் அவர் உடம்பு இன்னும் துடித்துக்கொண்டிருந்தது... கண்களை மூடி சற்று அமைதியானார். மீண்டும் எங்கும் கப்சிப். சட்டென்று கண் திறந்தார். "ம்ம்ம்ம்.. விசாரணை நடக்கட்டும்." என்றார். மீண்டும் கோவிந்தசாமிப் பிள்ளை தான் கூட்டத்தை நடத்தி வைக்க முன்வந்தார். 80 வயதான முதியவர். ஊர் மக்களுக்கு அவர் மீது மிகுந்த மரியாதை உண்டு. பெரிய பண்ணையாரிடம் சற்று உரிமையுடன் பேசும் தகுதி பெற்றவர் பிள்ளைவாள் மட்டும் தான். 80 வயதிலும் கணீரென்ற குரலில் பேசினார். "ஏம்மா.. மீனாம்மா.. இப்பிடி முன்னால வாங்க.. எதுக்காக இந்த பிராது குடுத்தீங்கன்னு இந்த சமூகத்துக்குச் சொல்லுங்க." மீனா முன்னால் இரண்டு அடி வைத்து நின்றாள். திமிர் குறையாமல் "அதான் எல்லாம் எழுதிக் குடுத்துருக்கேனே.. இன்னும் என்ன சொல்லணும்னு சொல்றீங்க?" அலட்சியமாகக் கேட்டாள். ஊர்மக்களுக்கெல்லாம் ஆச்சரியம். பஞ்சாயத்து முன்பு யாரும் இவ்வளவு அலட்சியமாகவும் திமிராகவும் நடந்ததே இல்லை. மீண்டும் குசுகுசுவென்று பேசத் தொடங்கினார்கள். நாட்டாமையின் கண்கள் கோவைப்பழமாகச் சிவந்தன. நிலமையைக் காப்பாற்ற சுந்தரேச ஐயர் முன்வந்தார். "அப்பிடிப் பேசாதே கொழந்தே... நம்ம ஊர் பழக்கம் அப்பிடித் தான். பிராது எழுதித் தந்தாலும், நீ ஒரு வாட்டி பஞ்சாயத்துக்காரா கிட்டே எடுத்துச் சொல்லணும்.. நீ என்ன சொல்லவர்ரே.. நோக்கு என்ன நியாயம் வேணும்னு நீ தான் சொல்லணும் கொழந்தே.. அது தான் முறை." "அத்தான்.. நான் சொன்னது தான். எங்க வீட்டுக்காரரோட நடத்தை சரியில்லை. பொம்பளைங்க பின்னால சுத்துறது தான் அவரோட வேலை. சரியான பொம்பளைப் பொறுக்கி.. அந்த ஆள் திருந்துற வரைக்கும் அவரோட வாழ எனக்கு இஷ்டமில்லை. என் கண்ணாலேயே பார்த்தேன். அவரும் இந்த டீச்சரும் (அனுஷாவை விரல் நீட்டிக் காட்டினாள்) சல்லாபம் செஞ்சிகிட்டு இருந்ததை என் கண்ணாலே பார்த்தேன். அதுக்கு மேலே எனக்குத் தாங்கல்ல. எனக்கு நியாயம் வேணும். என் மாமனாரே ஆனாலும், தப்பு செஞ்சவரு அவரோட மகனே ஆனாலும், இந்த ஊர் நாட்டாமை நியாயத்தை மட்டும் தான் பார்ப்பார் என்ற நம்பிக்கையோடு இங்க வந்திருக்கேன். அவ்வளவுதான்." "சரிம்மா.. சரி.. இப்போ தம்பி... நீங்க என்ன சொல்றீங்க?" என்று நல்லதம்பியை நோக்கினார் பிள்ளைவாள். "ஐயா.. சமூகத்துக்கு வணக்கம். கும்பிடுறேன். ஐயா... என் பொஞ்சாதி சொன்னது ஓரளவுக்கு உண்மை தான். நான் நேத்து டீச்சரம்மாவோட கொஞ்சம் அப்பிடி இப்பிடி இருந்தது உண்மைதான். இல்லைன்னு பொய் சொல்ல மாட்டேன்யா.. நான் செஞ்சது சரின்னு நியாயம் கொண்டாடவும் வரல்லைய்யா.. நான் செஞ்சது தப்பு தான். ஆனா..அதுக்காக என்னை பொம்பளைப் பொறுக்கி.. பித்தன்.. அப்பிடி இப்பிடின்னு என் பொஞ்சாதி சொன்னது மனசுக்குக் கஷ்டமா இருக்குய்யா.. நான் அப்பிடிப்பட்டவன் இல்லையா... டீச்சர் மேலே நான் ஆசைப்பட்டது உண்மைதான். அதுவும் என் பொஞ்சாதி மகப்பேறுக்காக பொறந்த வீடு போயிருந்தபோது ஒரு மாதிரியான விரக்தில டீச்சரைப் பாத்ததும் கொஞ்சம் மயங்கிட்டேன்யா... ஐயா..நீங்க எல்லாம் பெரியவங்க... அனுபவப்பட்டவங்க... என் வயசையெல்லாம் தாண்டி வந்தவங்க.. நீங்களே சொல்லுங்கய்யா... டீச்சர் மாதிரி ஒரு அழகான சின்ன வயசு பொம்பளையைப் பார்த்தா சாதாரணமா எந்த ஆம்பிளைக்கும் ஆசை வர்ரது சகஜம் தானேய்யா.. டீச்சரும் தனிமைல இருக்காங்க.. ஏதோ ஒரு இக்கட்டான சூழ்நிலைல ரெண்டு பேரும் நிலை தடுமாறிட்டோ ம்.. அதுக்காக நியாயமான தண்டனை எதுவோ அதை நான் ஏத்துக்கிறேன்யா.. ஆனால் அதுக்காக பணத்தாசை காட்டினேன்... வசியம் செஞ்சேன், பொறுக்கி அப்பிடி இப்பிடின்னு சொன்னா அது எனக்கும் கேவலம்.. அதை விடச் சொல்லணும்னா டீச்சரம்மாவையும் கேவலப் படுத்துறது போல இருக்குங்கய்யா.. அவ்வளவுதான் நான் சொல்லுவேன்." சொல்லி விட்டு ஒரு கும்பிடு போட்டுவிட்டு இரண்டடி பின்னால் நகர்ந்தான். மீண்டும் ஊர்மக்கள் குசுகுசுவென்று பேசினார்கள். அவர்கள் பேசும் தொனியைப் பார்த்தால் நல்லதம்பிக்கு கொஞ்சம் sympathy இருப்பது போல் தெரிந்தது. பஞ்சாயத்து உறுப்பினர்களும் தங்களுக்குள் குசுகுசுவென்று பேசிக்கொண்டனர். தொண்டையைக் கனைத்துக்கொண்டு தலைமையாசிரியர் பேசத் தொடங்கினார். "இந்த வழக்குல மூணு பேர் சம்மந்தப் பட்டிருக்காங்க... அதுல அனுஷா டீச்சரோட வாதத்தையும் கேக்காம இந்த பஞ்சாயத்து எந்த முடிவையும் எடுக்க முடியாது." ஓரக்கண்ணால் அவர் அனுஷாவைப் பார்த்தார். அனுஷா மீது எப்போதும் அவருக்கு ஒரு soft corner அனுஷாவின் மார்பகங்களைத் தொட்டுப் பார்த்தால் soft ஆக இருக்குமோ என்ற ஆவல் எப்போதும் அவருக்கு உண்டு. "அதுவும் சரி தான்." என்று மற்றொரு உறுப்பினரும் ஆமோதித்தார். "ம்ம்ம்.." என்று அனுஷாவைப் பார்த்தார் நாட்டாமை. இரண்டடி முன் வைத்தாள். புடவையை மரியாதையாக இழுத்திப் போர்த்திக்கொண்டாள். மரியாதையாகக் குனிந்து கும்பிட்டாள். "எல்லாருக்கும் வணக்கம்.. எனக்கு இது மாதிரி சபைல நின்னு பேசத் தெரியாது.. அனுபவம் இல்லை. நான் சின்னப் பொண்ணு தான்.. உங்க எல்லாருக்கும் மகள் மாதிரி.. பேத்தி மாதிரி.. ஏதாவது தப்பா பேசினா மன்னிச்சிருங்கய்யா..." சொல்லிவிட்டு நிறுத்தினாள். மீண்டும் குசுகுசு.. ஊர் மக்கள் எல்லோரின் முதல் பாயிண்டை ஸ்கோர் செய்தாகிவிட்டது. "ஐயா.. நான் பணத்தாசைக்காகவோ.. புகழாசைக்காகவோ இந்த ஊர்ல டீச்சர் வேலை பார்க்க வரல்லை. எங்க குடும்பத்தாருக்கு சென்னை அண்ணா நகர்ல ஐந்து படுக்கையறை கொண்ட ஒரு பங்களா சொந்தமா இருக்கு. அதோட இன்றைய மதிப்பு அஞ்சு கோடி ரூபாயைத் தாண்டும். அதைத் தவிர பல லட்சம் பேங்க் கணக்குல இருக்கு. ஏதோ சின்னப் பண்ணையார் எனக்கு காசு குடுத்து ஏமாத்தினதா இந்த ப்ராது குடுத்த அம்மையார் சொன்னாங்க... அது மாதிரி சில்லரைக் காசுக்கு மயங்க எனக்கு ஒரு தேவையும் இல்லை." மீண்டும் மௌனித்தாள். கூட்டத்தின் approval மீண்டும் அனுஷாவின் பக்கம். "சின்னைய்யா ஒப்புக்கொண்ட மாதிரி நானும் தப்பு செஞ்சேன்னு ஒத்துக்கிறேன்... இந்த வயசுல நடக்குற தப்பு.. வயசுக்கோளாறு.. இளமைக்கோளாறு அவ்வளவுதான். அதுக்கு மேலே எந்த நோக்கமும் இல்லை. நான் செஞ்ச தப்பு... ரொம்ப பயங்கரமான மன்னிக்கமுடியாத குற்றம்னு பஞ்சாயத்து நினைச்சதுன்னா என்ன தண்டனை வேணும்னாலும் குடுக்கட்டும்... இதை நான் திமிர்ல சொல்லல்ல... ப்ராக்டிகல்லா சொல்றேன்... என்ன.. ரொம்ப மோசமா என்னை தண்டிக்கப் போறீங்கன்னா, என்னை ஊரை விட்டுத் துரத்தலாம்... அதுனாலே எனக்கு நஷ்டம் ஒண்ணும் இல்லை. நான் இந்த கிராமத்துக்கு வந்ததே படிப்பறிவில்லாத ஏழை கிராமத்துப் பிள்ளைங்களோட நலனுக்குப் பாடுபடணும்.. அத்தோட இயற்கை கொஞ்சும் கிராமத்துல கொஞ்ச நாள் வாழணும் அப்பிடிங்கிற எண்ணத்தோட தான். அதையும் தடை செஞ்சி என்னை வெளில அனுப்பணும்னு சமூகம் முடிவு செஞ்சா அதையும் மனமார ஏத்துக்கத் தயார்... அவ்வளவுதான்.. வணக்கம்." என்றுவிட்டு நடந்தார்... மீண்டும் ஒரே டிஸ்கஷன்.. ஒரே கிசுகிசுப்பு. கிட்டத்தட்ட ஆரவாரம் தான். "நான் ஒண்ணும் டீச்சருக்கு தண்டனை குடுக்கணும்னு ப்ராதுல கேக்கல்ல.. இந்த வெக்கங்கெட்ட மனிஷனுக்கு தண்டனை குடுங்கன்னு தான் கேட்டேன்." மீனா கிறீச்சிட்டாள். "அம்மா.. சின்னம்மா.. அப்பிடியெல்லாம் குறுக்க புகுந்து பேசக்கூடாதும்மா." பெரியவர் பிள்ளைவாள் அறிவுரை கூறினார். மற்றொரு பெரியவர் (பஞ்சாயத்து உறுப்பினர்) குறுக்கிட்டார். "இதோ பாருங்க சின்னம்மா.. உங்க கணவர் ஏதோ தெரியாம தப்பு செஞ்சதா அவரே ஒத்துக்கிட்டாரு.. உண்மையாச் சொல்லணும்னா ஊர் உலகத்துல நடக்காத ஒரு குற்றத்தை அவரு செய்யல்ல. சமூகத்துக் கால்ல விழுந்து மன்னிப்பு கேட்கச் சொல்லி விட்டுறலாமா? இல்லை கண்டிப்பா தண்டனை குடுத்துத் தான் ஆகணுமா.. என்ன சொல்றீங்க சின்னம்மா.. இல்லை பிராத வாபஸ் வாங்கிக்கிறீங்களா?" "வாபஸ்ஸா.. என்ன சொல்றீங்க.. அதெல்லாம் ஒண்ணும் கிடையாது.. சின்ன தப்பா.. ஓ மை காட்.. புல்ஷிட்.. உங்ககிட்டே நியாயம் கிடைக்காது போல இருக்கே..." மீண்டும் கிறீச்சிட்டாள். காலைத் தரையில் உதைத்தாள். உதைக்கும் போது அவளுடைய பால் ததும்பும் குடங்கள் கவர்ச்சியாகக் குலுங்குவதையும் புறக்கணித்தாள். "அம்மா... பொறுமையா பேசணும்... இது உங்க வீடு இல்லை.. இது பஞ்சாயத்து... இப்பப் பாத்தீங்க இல்லை.. டீச்சரம்மா எவ்வளவு மரியாதையா, பதம்மா, பதவிசா பதில் சொன்னாங்க.. அதைப் பார்த்து கத்துக்கணும் சின்னம்மா." "என்ன நினைச்சிகிட்டு இருக்கீங்க எல்லாரும்... பாதிக்கப்பட்டவ நான் தான்.. டீச்சர் இல்லை... அவளுக்கென்ன... என் புருசன் கிட்டே சுகம் கண்டுட்டா... கூப்புட்ட உடனே கால் விரிச்சிக் காட்டி சுகம் வாங்கிட்டா... எல்லாம் முடிஞ்சதுன்னா குண்டில இருக்குற தூசியத் தட்டிட்டு எழுந்திருவா.. குண்டியையும் பாச்சியையும் காட்டிகிட்டு ஆட்டிகிட்டு போயிருவா.. கஷ்டப்படப்போகிறது யாரு..?" வெடித்துச் சிதறினாள். "ஏஏஏஏய்ய்ய்ய்ய்..... நிறுத்து...." பண்ணையார் கர்ஜித்தாள். "மரியாதையா பேசல்லன்னா... மருமகள்னு கூட பாக்கமாட்டேன். என் கையாலேயே வெட்டிப் போட்டுருவேன்." "போடுங்கய்யா.. போடுங்க.. அது தானே உங்களாலே முடியும்... உங்க மகன்னவுடனே.. என்ன வெட்டிப்போட வந்துட்டீங்க இல்ல..ம்ம்ம்.. வெட்டுங்க... அது தான் நியாயம்னா வெட்டுங்க..." "ச்ச்ச்செ...." என்றபடி பண்ணையார் தன் அரியணையில் சாய்ந்துவிட்டார். ஊர்காரர்கள் were disgusted. Ironically இப்போது கிராமத்தார் கண்களில் அனுஷா ஹீரோயின் ஆகிவிட்டாள், மீனா வில்லி ஆகிவிட்டாள். பஞ்சாயத்தார் எல்லோரும் வட்டமாகக் கூடி விவாதித்தனர். சில நிமிடம் கூட்டத்தினரும் தங்களுக்குள் விவாதித்தனர். இறுதியில் "க்க்ஹகும்.." என்று தொண்டையைக் கனைத்தார் பெரிய பண்ணையார். "பஞ்சாயத்துக்காரங்க எல்லாரும் சேர்ந்து விவாதித்து ஒரு முடிவுக்கு வந்திருக்கோம். இது ஒரு முடிவான தீர்ப்பு இல்லை. எங்களோட அபிப்பிராயத்த நான் எடுத்துச் சொல்றேன். பொது மக்களுக்கு அதுல ஏதாவது சந்தேகமோ அல்லது வேற அபிப்ராயமோ இருந்தா ஒவ்வொருத்தரா வந்து அவங்களோட கருத்தச் சொல்லலாம்.. அதுக்குப் பிறகுதான் நாட்டாமையோட தீர்ப்பு வரும்.. ஒரு தடவை நாட்டாமை தீர்ப்பு குடுத்துட்டா.. அதுக்குப் பின்னால மாத்தவே முடியாது... ஒண்ணு நாட்டமையோட தீர்ப்பை அமல்படுத்தணும். இல்ல நாட்டாமையோட உயிர் பிரியணும்.. அது தான் இந்த கிராமத்து விதி..." கிராமத்தார் எல்லோரும் கப்சிப் ஆனார்கள். "முதல்ல... டீச்சர்ம்மாவைச் சொல்லி குத்தமில்லை. எட்மாஸ்டர் சாரு சொன்னது போல, இந்த டீச்சர் நம்ம கிராமத்து குழந்தைகளுக்கு ஒரு வரப் ப்ரசாதமா வந்திருக்காக... அவங்களை விரட்டி விடுறதுல எந்த அர்த்தமும் இல்லை. அவங்களா வலிய வந்து செஞ்ச தப்பு ஒண்ணுமில்ல. பிராது குடுத்தவங்களும் டீச்சர் மேலே நடவடிக்கை எடுக்கணும்னு சொல்லல்ல.. பஞ்சாயத்து முன்னாலே டீச்சர் ரொம்ப மரியாதையா நடந்துகிட்டாங்க... அதுனாலே.. டீச்சர் மேலே எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கிறதா இல்லை." "பிராது குடுத்தவங்க, ஊர் மரியாதை, பஞ்சாயத்தோட மகிமை இதெல்லாம் புரியாம ரொம்பக் கேவலமா நடந்துகிட்டதாலே.. அவங்களை ரொம்ப வன்மையா கண்டிக்கிறோம். இதுவே முதல் தடவைங்கிறதாலே.. கடுமையான கண்டிப்போட நிப்பாட்டுவோம்.. இன்னோரு தடவை ஊர் பெரியவங்க கிட்டே மரியாதை இல்லாம நடந்துகிட்டா.. ரொம்ப கடுமையான நடவடிக்கை எடுக்கவேண்டியது இருக்கும்." சரிதான்... சரிதான்.. என்று ஊர்மக்கள் முணுமுணுத்தார்கள். "கடைசில.. குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்... என்னோட மகன் தான்... ஆனால் குற்றம் சாட்டப்பட்டவனுக்கு தண்டனை குடுத்துத் தான் ஆகணும். ஆனாலும் அவர் திருந்திரதுக்கு அவகாசமும் தரணும். அதுனாலே... நாட்டாமைங்கிற முறைல நான் சொல்லப் போற தீர்ப்பு என்னன்னா... இன்னில இருந்து 2 வருசத்துக்கு... குற்றம் சாட்டப்பட்ட நல்லதம்பி நம்ம ஒலக்கல் கிராமத்துக்குள்ள கால் எடுத்து வைக்கக்கூடாது; ஊர்ல இருக்குற கடைக்காரங்க நல்லதம்பிக்கு ஒரு சரக்கும் விக்கக் கூடாது; ஊருக்குள்ள இருக்குற எந்த வயக்காட்டுலயும் நல்லதம்பி வேலை பாக்கக்கூடாது; ஊர்த் திருவிழால நல்லதம்பி ரெண்டு வருசத்துக்குக் கலந்துக்கக்கூடாது. இதை நான் நாட்டாமைங்கிற முறைல தீர்ப்பு சொல்லலாம்னு இருக்கேன்." "ஆனா.. இந்த வழக்குல நான் நாட்டாமை மட்டும் இல்லை. நல்லதம்பியோட அப்பாவும் நான் தான். அதுனாலே தகப்பன்ங்கிற முறைல நான் என்ன செய்யப்போறேன்னா... இன்னும் ரெண்டு வருசத்துக்கு என் பங்களாவுக்குள்ள நல்லதம்பியோட நிழல் கூட படக்கூடாது; எங்க வீட்டில இருந்து அவனுக்கு சோறு போகாது; தாமிரபரணி ஆத்துக்கு அந்தப் பக்கம், ஒலக்கல் கிராமத்து எல்லையைத் தாண்டி, எங்க பரம்பரைச் சொத்து 20 ஏக்கர் நஞ்சை நிலம் இருக்கு. அதை என் சின்னப் பையன் நல்லதம்பிக்கு ரெண்டு வருசம் சோறு போடுறதுக்காக, அவன் பேர்ல குத்தகை இல்லாத சாகுபடி செய்யலாம்னு எழுதித் தர்ரேன்.. அந்த 20 ஏக்கருகுள்ள ஒரு சின்ன குச்சு வீடு இருக்கு. அதுல அவன் தங்கிக்கலாம். நானோ என் பொஞ்சாதியா அவனோட முகம் குடுத்து பேசமாட்டோ ம் அடுத்த ரெண்டு வருசத்துக்கு..." "இது தான் என்னோட முடிவு... பொதுமக்களோட கருத்து என்னன்னு சொல்லலாம்.." அடுத்த 10 நிமிடத்திற்கு ஊர்மக்கள் தங்களுக்குள் மட்டும் பேசிக்கொண்டனர். பஞ்சாயத்தார் காத்திருந்தனர். "ஐயா..." 50 வயது மதிக்கத்தக்க ஒருவர் முன் வந்தார்... "என்ன சொல்லுங்க கந்தசாமி நாடாரே..." "நாட்டாமை சொன்னா அது நாடாளும் தெய்வம் சொன்ன மாதிரி தான்.. ஆனாலும்..." "என்ன அண்ணாச்சி... சொல்லுங்க.. தயங்காமச் சொல்லுங்க..." "நாட்டாமையோட தீர்ப்பு அதே மாதிரியே அமையட்டும்.. அதுல நியாயம் இருக்கு.. தர்மம் இருக்கு... பரிவு இருக்கும்.. கட்டாயம் இருக்கு.. பாசம் இருக்கு... பண்பு இருக்கு... அது தான் நியாயம், தர்மம்.... ஆனா ஒரே ஒரு விதிவிலக்கு வைக்கலாமா?" "சொல்லுங்க அண்ணாச்சி..." "நாட்டாமை குடுக்குற தண்டனை சரிதான்.. அப்பிடியே நடக்கட்டும்.. ஆனா ஒரு வேளை....ஒரு வேளை பிராது குடுத்த சின்னம்மாவே மனசு மாறி ரெண்டு வருசத்துக்குள்ள வாபஸ் வாங்க முன்வந்தா... அன்னிக்கே இந்த தண்டனை ரத்தாகணும்னு ஒரு வார்த்தை சேர்த்துக்கோங்க நாட்டாமை ஐயா..." "வாபஸ்ஸாஅ... நெவர்.. என்ன நினைச்சீங்க..." மீனா மீண்டும் சீறத் தொடங்கினாள். "அம்மா.... கொஞ்சம் அடங்குங்கம்மா... ம்ம்ம். தயவுசெஞ்சிம்மா... உங்களை விட ரெண்டு மடங்குக்கு மேலே மூத்தவன்... நான் சொல்றேன்.. கொஞ்சம் கேளுங்க சின்னம்மா." என்றார் கந்தசாமி அண்ணாச்சி.. "இன்னிக்கி இவ்வளவு கோவமா இருக்கீங்க.. சரிதான்.. உங்களைப் பொறுத்தவரையில் நியாயம் தேன்.. ஆனா இன்னும் ரெண்டு வருசத்துக்குள்ள என்ன என்னவோ நடக்கலாமில்லா... ஒரு வேளை ஏதாவது ஒரு சந்தர்ப்பத்துல நீங்க பிராதை வாபஸ் வாங்கலாம்னு நினைச்சா.. அதுக்கும் வழி இருக்கணுமில்ல" "அண்ணாச்சி சொல்றது நியாயம் தான்." என்றார் பிள்ளைவாள். "பேஷா... நாடார்வாளுக்குத் தெரியாததா... நன்னா சொன்னார்.. பகவான் என்ன நினைப்பானோ.. எப்போ இந்தக் குழந்தை மனசுல வந்து மாத்துவானோ.. அது பகவானுக்கு மட்டும் தானே தெரியும்ம்." என்று ஆமோதித்தார் சுந்தரேச ஐயர். "ம்ம்ம்.. சரி.. அப்போ... அதுவே தீர்ப்பாக்கலாமா?" உரக்கக் கேட்டார் நாட்டாமை... "ஆமா... ஆமா.. ஆமா..ஆமா..." கூட்டம் கூவியது. நாட்டமை எழுந்து நின்றார். கை கூப்பினார். கம்பீரமாக இறங்கி நடந்து சென்றார். ----------------- "பாட்டி.. மூன்றாவது அத்தியாமும் முடிஞ்சி போச்சு பாட்டி... நான் உனக்கு வாக்கு குடுத்ததுக்கு இரண்டாவது ஸ்டெப் வெற்றிகரமா முடிச்சிக் காட்டிட்டேன்." அனுஷா எப்போதும் போல் அந்த பெட்டியில் பதித்திருந்த புகைப்படத்திற்கு முன்னால் நிர்வாணமாக மண்டியிட்டாள். "முதல் ஸ்டெப்... இந்த ஒலக்கல் கிராமத்துக்கு வந்து செட்டில் ஆனேன்; இரண்டாவது ஸ்டெப்.. பண்ணையார் வீட்டை ரெண்டாப் பிரிச்சிட்டேன்... சின்ன மகனை குடும்பத்துல இருந்து பிரிச்சிட்டேன்.. புருசன்-பொண்டாட்டி; அப்பா-மகன்; அண்ணன்-தம்பி; அண்ணி-கொழுந்தன் இடையே இருந்த உறவைப் பிரிச்சிட்டேன்..." "அடுத்து மூணாவது ஸ்டெப்... மறுபடியும் எல்லாரையும் ஒண்ணு சேர்க்கணும்... அது தான் நான் உனக்கு குடுத்துருக்குற வாக்கு. அதை நிறைவேத்த நீ தான் ஆசீர்வாதம் பண்ணனும் பாட்டி." படத்திற்கு வணங்கினாள். நல்லதம்பி, பெரிய பண்ணையார், சுசீலா, தேன்மொழி எல்லோரையும் ஓழ்க்கவேண்டும் என்று அனுஷா துடியாகத் துடிகின்றாள். முதலில் நல்லதம்பி. அவன் ஜன்னலோரத்தில் நின்று எட்டிப் பார்க்க, அனுஷா வேண்டுமென்றே தன் உடம்பில் எண்ணை தேய்த்து நிர்வாணமாக ஷோ காட்டி, ஒரு கேண்டிலை கூதியில் திணித்து உச்சம் அடைகின்றான். நல்லதம்பி ஆக்கிரோஷமாக உள்ளே நுழைந்து, அனுஷாவைக் கட்டிப் போட்டு மாறி மாறி ஓழ்க்கின்றான். முரட்டு ஓழை அனுஷா விரும்பி அனுபவிக்கின்றாள்.. பிள்ளை பேறிலிருந்து மீண்டும் வருகின்ற நல்லதம்பியின் அழகு மனைவி மீனாவிற்கு ஒரு நாள் இது தெரிந்துபோகின்றது. கிராமத்து அரசமரத்தடி பஞ்சாயத்தில் புகார் கொடுக்கின்றாள். விசாரணையின் முடிவில் தண்டனையாக நல்லதம்பி கிராமத்திலிருந்து இரண்டு வருடங்களுக்கு ஒதுக்கி வைக்கப்படுகின்றான் கிராமத்து டீச்சர் - அத்தியாயம் - IV; பாகம் 1

நான்காம் அத்தியாயம் - காமத்தால் மடக்கிச் சேர்த்தாள் பஞ்சாயத்து முடிந்த பின், அன்று மாலை ஐந்து மணிக்கு மெதுவாக பூனை போல் நடந்து வந்தனர் வீரய்யனும் மல்லியும். அது வரை அனுஷாவிற்கு மிகவும் போர் அடித்தது. அன்று நடந்த களேபரத்தில் தன் புண்டைக்கு மீண்டும் தீனி கொடுக்க சில நாட்கள் ஆகும் என்று தெரியும். கிராமத்தினர் அனைவரும் திகைத்துப் போயிருப்பார்கள். நல்லதம்பி பயந்து போய் கிராமத்தை விட்டுப் போயிருப்பான். அடுத்தது அவனை ஓழ்க்க எப்படி சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும் என்று தெரியவில்லை. வீரய்யனுக்கும் மல்லிக்கும் எப்போது மீண்டும் துணிவு வரும் என்றும் புரியவில்லை. மதியம் தூக்கம் வராமல் புரண்டாள். நான்கு மணிக்கு எழுந்து காஃபி சூடு செய்து அருந்தினாள். சரி... ஆற்றங்கரை வரையில் ஒரு நடை சென்றுவிட்டு வரலாம். இல்லையென்றால் பஸ் ஏறி அம்பாசமுத்திரம் நகருக்குச் சென்று ஒரூ உலா செல்லலாம் என்று நினைத்து எழுந்தாள். லேசான ஒப்பனை செய்துகொண்டாள். தலையை சீவி விட்டுக்கொண்டு, பின்னலோ போனிடெயிலோ போடாமல், லூஸாக விட்டுக்கொண்டு அழகு பார்த்தாள். ம்ம்ம்... ஒலக்கல் வந்த பின்னர் கூந்தலை டிரிம் செய்து சீராக V வடிவில் வெட்டி விட்டு ஜிங் ஜிங் என்று குதிக்கும் படி கண்டிஷனர் போட்டு...... அதெல்லாம் உமா'ஸ் ப்யூட்டி பார்லர் போய் செய்துகொள்வாள் சென்னையில். இங்கே என்ன செய்ய? கூந்தலை லூசாக விட்டுப் பார்த்தாள். பின்னர் தானே ஒரு கத்திரிக்கோலால் கன்னாபின்னாவென்று நீண்டிருந்த முடிகளை டிரிம் செய்தாள். காதோரத்தில் ஒரு சிறு முடிக்கற்றையை மட்டும் குட்டையாக வெட்டிவிட்டாள். இப்போது போனிடெயில் போட்டாள். அந்த காதோர முடிகள் மட்டும் ரப்பர் பேண்டிலிருந்து தப்பித்து அவள் காதுகளிலும், கன்னங்களிலும் புரண்டது மேலும் கவர்ச்சியாக இருந்தது. மாலை வேளை நிலவில் ஜொலிக்கும் வண்ணம் ஒரு தங்க நிறப் புடவையும், எலுமிச்சை நிற கையில்லாத சோளியின் எடுத்து வைத்துக்கொண்டாள். முதலில் மஞ்சள் நிற உள்பாவாடையை மட்டும் தொப்புளுக்கு இரண்டு அங்குலம் கீழே கட்டிக்கொண்டு, தன் டாப்லெஸ் அழகை கண்ணாடியில் பார்த்து ரசித்தாள். புடவையை எடுத்து பிரிக்கும் முன்.... கதவு தட்டப்பட - வீரய்யனும் மல்லியும் வந்தனர். "அக்க்காஆஆ..." என்று உற்சாகக் கூச்சலுடன் எப்போது ஓடி வந்து கட்டிக்கொண்டு முத்தங்களை அள்ளித் தரும் மல்லி அன்று ஏனோ அமைதியாக வந்தாள். அனுஷாவின் டாப்லெஸ் எழிலைப் பார்க்கும் போது எப்போது முரட்டுத்தனமாக முலைகளைக் கசக்கும் வீரய்யனும் அமைதியாகவே இருந்தான். அவன் கண்கள் அனுஷாவின் விடைத்திருந்த காம்புகளைக் கண்டு அதிசயித்தன. அவன் சுண்ணி உயிர்பெற்று எழுந்தது. ஆனாலும் அமைதியாக வந்தான். "வா.. வீரய்யா.. வாடி.. என் சக்களத்தி..." அனுஷாவின் குரலில் உற்சாகத்திற்கு குறைவில்லை. கதவு தாழ் போட்டு, உடனடியாக மல்லியின் தோள் மீது கை போட்டு தன்னை நோக்கி அணைத்தாள். தன் திகம்பரமான கனமான முலைகளை மல்லியின் மூடிய கனபரிமாணங்களோடு உரசினாள். தரையில் பாய் போட்டு இருவரையும் அமரச் செய்து தானும் கால் மடக்கி அமர்ந்தாள். "என்ன ஆச்சு உங்க ரெண்டு பேருக்கும். உலகமே இடிஞ்சி போன மாதிரி இருக்கீங்க?" "என்னக்கா.. ஒண்ணும் தெரியாத மாதிரி இருக்கீங்க?" "என்ன மல்லி.. ஏதாவது ஆச்சா?" இப்போது அனுஷாவிற்கு உண்மையிலேயே ஏதோ ஒன்று வித்தியாசமாக நடந்திருக்குமோ என்ற உணர்வு வந்தது. "இன்னும் என்ன ஆகணும் டீச்சரம்மா... அது தான் எல்லார் முன்னாலேயும் இன்னிக்கிக் காலைல இப்பிடி ஆச்சே." வீரய்யன் பொருமினான். "அட.. என்ன ஆச்சுன்னு இப்பிடி உக்காந்திருக்கீங்க நீங்க ரெண்டு பேரும். ஆமாம்.. எல்லார் முன்னாலேயும் விசாரிச்சாங்க... நானும் நல்லதம்பி ஐயாவும் சேர்ந்து உடலுறவு செஞ்சோம்னு ஒத்துகிட்டோ ம்.. அதுனாலே என்ன இப்போ?" "அக்கா.... எல்லார் முன்னாலேயும் அப்பிடிச் சொல்ல உங்களுக்குக் கஷ்டமா இல்லையாக்கா?" "என்னடி.. நீ.. என்ன ஆச்சு உனக்கு.. செக்ஸ் வச்சிகிட்டேன்ன்னா.. வச்சிகிட்டேன் அப்பிடின்னு சொல்ல என்ன கஷ்டம்? அதுனாலே எனக்கு என்ன நஷ்டம்?" "எல்லாரும் இனிமே உங்களை வித்தியாசமா பாக்கமாட்டாங்களாக்கா?" "பாக்குறவங்க பாக்கட்டும்... பேசுறவங்க பேசட்டும்.. அதுனாலே எனக்கென்ன?" "எல்லாரும் பார்வையாலேயே உங்களை இனிமே உரிச்சிப் பாப்பாங்களே?" "ஹாஹா... என்னவோ இனிமே தான் என்னை உரிச்சிப் பாப்பாங்களா? என்னிக்குமே என்னை உரிச்சி அம்மணமாக்கி கனவுலகுல மிதக்கிறவங்க லட்சம் பேர் இருக்காங்க. அழகு இருந்தா அப்பிடித் தான் இருக்கும். அதுவும் என்னோட அழகை நான் கொஞ்சம் அப்பிடி இப்பிடி காட்டுறதுன்னா ரொம்பப் பிடிக்கும். ஸ்லீவ்லெஸ் ஜாக்கெட் போட்டு பாதி மாரைக் காட்டுவேன்.. லோ-ஹிப் போட்டு தொப்புள் அழகைக் காட்டுவேன்... லோ-பேக் சோளி போட்டு பளபளப்பான முதுகைக் காட்டுவேன். இன்னும் சென்னைல இருந்தா இதைவிட மோசமா காட்டுவேன். முக்கால் தொடை தெரியிற மாதிரி குட்டைப் பாவாடையோ இல்லை ஷார்ட்ஸோ போட்டுகிட்டு எல்லார் முன்னாலேயும் திரியுவேன். எல்லோரும் அப்போ என்னைக் கண்ணாலே உரிச்சித் தான் பார்ப்பாங்க.. ஸோ வாட்? அதுனாலே எனக்கு என்ன நஷ்டம். "அது சரிக்கா.. ஆனா உங்க நடத்தையப் பத்தி தப்பாப் பேசுவாங்கக்கா?" "அதுவும் சரிதான்.. பேசட்டுமே? பேசுறவங்க பேசிகிட்டே இருப்பாங்க. அவங்க எல்லாம் பேசுவதற்கே பிறந்தவர்கள். நாம அப்பிடியில்லை மல்லி... நாம மூணு பேரும் பேசி பேசி நேரத்தை வீணாக்கக்கூடாது... வா... உன்னைத் தொட்டுத் தழுவி கிஸ் குடுத்து மூணு நாளாச்சு.. வாடி.. வாகுட்டி.." என்று மல்லியை அணைத்து தன் மடி மீது சாய்த்தாள் அனுஷா.. மல்லியின் முந்தானையை விலக்கி, அவள் முலைகள் இரண்டையும் ரவிக்கையுடன் சேர்ந்து பற்றிக் கசக்கினாள். அவளை அப்படியே தூக்கி அணைத்து இதழோடு இதழ் பதித்தாள். மல்லிக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மூடு வந்தது. அனுஷாவின் கசக்கலை ரசித்து முனகினாள். அனுஷாவின் மார்பகங்களில் முகம் புதைத்து, நிப்பிளைச் சுற்றி நக்கினாள். "வீரய்யா..ம்ம்ம்.. உன் தங்கச்சிக்கு ஓழ் மூடு வந்திருச்சுடா. உன் கத்திய வெளில எடு." என்று அனுஷா சொல்லும் வரை வீரய்யன் காத்திருக்கவில்லை. அவன் வேட்டி அதற்கு முன் பறந்திருந்தது. அனுஷாவின் முலைகளை நக்கிக்கொண்டிருந்த தன் தங்கை மல்லியின் அருகே அமர்ந்து அவளுடைய முலைகளை வீரய்யன் சுவைத்துக்கொண்டிருந்தான். அண்ணனுடைய திறந்த பூளை மல்லி உருவிவிட்டுக்கொண்டிருந்தாள். வீரய்யனின் ஒரு கையின் விரல்கள் மல்லியின் தொப்புளுக்குள்ளும், மற்றொரு கையின் விரல்கள் அவள் கரும் புதருக்குள்ளும் உறவாடிக்கொண்டிருந்தன. "ம்ம்ஹா..ம்ம்.. இப்போதாண்டா...ம்ம்.. சரியான வீரய்யன்ம்ம்ம்... வா.. ஓழுடா..ஓழு..." மல்லியிடமிருந்து விலகிய அனுஷா வீரய்யனைக் கீழே மல்லாக்கக் கிடத்தி அவன் மீது குதிரை ஏறினாள். அண்ணனின் வாய் மீது புண்டையைத் தேய்த்துக்கொண்டு குப்புறப் படுத்தாள் மல்லி. மூவருக்கும் காம இச்சைகள் பற்றிக்கொள்ள, மும்முனை டண்டணக்கா வேலை தொடங்கியது. --------------- "ஸ்ஸ்ஹப்பா... இது தாண்டி வாழ்க்கை...ம்ம்ம்... அண்ணனும் தங்கையும் குடுத்துவச்சவங்க..ம்ம்??... வெளில யாருக்கும் சந்தேகமே வராது... ஆனா உள்ளுக்குள்ள போட்டு தாக்கிக்குவீங்க...?ம்ம்.. ஜாலிதான்." வீரய்யனின் பூளை தன் கூதியிலிருந்து விடுவித்து, எழுந்து நின்றாள் அனுஷா. வீரய்யனின் வாயிலிருந்து இன்னும் மல்லி எழவில்லை. அண்ணனின் அருமையான நாக்கு வேலையில் மூன்று முறை அவன் வாய்க்குள் ரதிநீரைப் பாயவிட்ட தங்கை சற்று ஓய்ந்திருந்தாள். இருந்தாலும், எதிரில் நிற்கும் அனுஷாவின் கூதியிலிருந்து வழிந்த அண்ணனின் விந்துவைக் கண்டதும் ஆசை மேலிட்டதால், அனுஷாவின் தொடைகளின் உள்புறத்தை மெதுவாக ஆனால் அழுத்தமாக நக்கினாள். "எங்கக்கா.. நீங்க வேற!!" என்று அலுத்துக்கொண்டாள் மல்லிகா. "எங்க வூட்டுல என் மாமன் இருக்குது இல்ல? அதுக்குத் தெரியாம தான நானும் அண்ணனும் ஓக்க முடியும்? இங்க.. உங்க வீட்டுக்கு வந்தாத் தான்கா முடியுது." அப்படியே எழுந்து நின்ற மல்லிகா, அனுஷாவின் தொப்புளை ஒரு முறை நக்கிவிட்டு, பின்னர் இரு முலைகளுக்கும் ஒரு சின்ன கடி கொடுத்து பின்னர் விலகினாள். அதன் பின்னர் தான் வீரய்யனால் எழுந்து உட்கார முடிந்தது. "அது சரி.. பிறகு நல்லதம்பி ஐயாவுக்கு என்ன ஆச்சு?" என்று வினவினாள் அனுஷா. "பாவம்கா சின்னய்யா.. பஞ்சாயத்து முடிஞ்ச உடனே பெரிய வூட்டுக்குப் போனாரு. ஒரு பெட்டில துணிமணியெல்லாம் அடைச்சிகிட்டு வந்தாரு. அப்பிடியே நடந்து போனாரு. அண்ணந்தான் ரொம்பப் பாவப்பட்டு, குதிரை வண்டி கட்டிகிட்டு போய் அவரையும் பொட்டியையும் ஏத்தி கூட்டிகிட்டு போய், ஆத்துக்கு அந்தப் பக்கம் இருக்குற தோப்புல இருக்குற குச்சு வூட்டுல விட்டுட்டு வந்திருச்சி. பாவமா இருக்குக்கா." உண்மையிலேயே வருத்தப் பட்டாள் மல்லி. "அது மட்டுமில்ல டீச்சர்ம்மா... அவுக சம்சாரம், மீனாம்மா இருக்குதுங்களே.. அதப் பாத்தா... மொகத்துல என்ன ஒரு வெறுப்பு, ஒரு கோவம்... அம்மா..... ஆம்பிளையாளுங்கன்னா அப்பிடி இப்பிடி இருப்பாங்கன்னு இந்தம்மாவுக்குத் தெரியாதா? பாவம் கட்டின புருசன இப்பிடியா மானப் படுத்தும்? புருசன் வீட்ட விட்டு வெளில அனுப்புறதுல ஒரு பொஞ்சாதிக்கு என்ன அவ்வளவு சந்தோசம்...ம்ம்ம். மொகத்தப் பாக்கணுமே??" வீரய்யன் அங்கலாய்த்தான். "அந்தத் தோப்பு வூடு எங்க இருக்கு வீரய்யா?" அனுஷா கேட்டவுடன் சட்டென்று நிமிர்ந்தான் வீரய்யன். "டீச்சரம்மா.!!!..." அதிர்ச்சியுடன் கேட்டான். "என்ன வீரய்யா? இவ்வளவு ஷாக் ஆகி கேக்குறே?" "டீச்சரம்மா... வேண்டாம்மா..." "என்னடா?" "இன்னும் உங்களுக்கு அந்த ஆசை இருக்கா டீச்சரம்மா?" "நிச்சயமா வீரய்யா... உன் பூளு மேலே எனக்கு எவ்வளவு ஆசையோ.. அதே போல் நல்லதம்பி ஐயாவோட பூள் மேலேயும் ஆசை இருக்குடா?" அருகில் அமர்ந்திருந்த வீரய்யனின் கொட்டைகள் இரண்டையும் சேர்த்து தன் இரண்டு கைகளையும் குவித்து.. சொதசொதவென்று ஈரமாக இருந்த அவன் உறுப்பைத் தடவினாள். "உன் சுண்ணி கருப்புச் சுண்ணி. அவரோடது சிவப்புச் சுண்ணி.. ரெண்டும் உலக்கை மாதிரி இருக்குடா.. ரெண்டு சுண்ணியும் எனக்கு வேணும்." "டீச்சரம்மா.. மீனாம்மாவுக்குத் தெரிஞ்சா அவ்வளவுதான்.. உங்களை பொலி போட்டுருவாங்க.. வேண்டாம்மா.. விட்டுருங்க.. இதுக்கு மேலே வச்சிக்காதீங்க டீச்சரம்மா." "ச்செ... நான் ஏண்டா வச்சிக்கப்போறேன். உங்க சின்னய்யாவை வச்சிக்கவா போறேன்.. ஏதோ இந்த ஊர்ல இருக்குற வரைக்கும் கூட ஜாலியா இருக்க ஒரு ஆம்பிளைத் துணை கிடைச்சா சரிதான்னு இருக்கேன். அதுவும் உங்க சின்னைய்யா போல கும்முன்னு சரத்குமார் போல ஒரு ஆம்பிளையோட தடிப் பூளு கிடைச்சா ஒரு ஆசை தானே? அதுக்குப் போய் இவ்வளவு சீரியசா வச்சிக்காதீங்க அது இதுன்னு பேசுறியே?" "டீச்சரம்மா...ம்ம். உங்களைப் புரிஞ்சிக்கவே முடியல்லியேம்மா!!" "புரிஞ்சிக்கிறது எல்லாம் இருக்கட்டும்.. முதல்ல ரெண்டு வேலை செய்யி." "என்னம்மா?" "முதல்ல நல்லதம்பி ஐயாவோட தோப்பு வீடு எங்க இருக்குன்னு சொல்லு.. ரெண்டாவதா..." சற்று தயங்கினாள். ஆனால் அனுஷாவின் முகத்தில் ஒரு சேட்டைத்தனமான முன்முறுவல். "என்ன ரெண்டாவதும்மா?" "பேசாம.. கீழே படுத்து.. உன் கடப்பாறையைக் காட்டுடா" வீரய்யனை பாயின் மீது தள்ளி மல்லாக்கப் படுக்க வைத்து அவன் கம்பீரமான கடப்பாறை மீது ஏறினாள்.. "ம்ம்ம்.. இப்போ சொல்லு... தோப்பு வீடு எங்க இருக்கு?" கேட்டுக்கொண்டே குதிரைச் சவாரி செய்தாள். வீரய்யனின் கூர்மையான வாள் அனுஷாவின் மென்மையான புண்டை வாயிலுள் நுழைந்து ஆடியது. "ம்ம்...டீச்சர்.ம்ம்...ஐயோ.. பிழிஞ்சி எடுக்கிறீங்களே..ம்ம்.. தாமிரபரணி ஆத்துக்கு அந்தப் பக்கம்..அஹ்.. அதான்மா..ம்.. ரவணசமுத்திரம் இஸ்ஸ்டேசனுக்கு போறோமில்ல... அஹ்ம்ம்ம்.. அதுல ஒரு மைல் போயி... சைடுல திரும்பி கொஞ்ச தூரம் ஒத்தையடிப் பாதைல நடந்தா வரும்மாஆம்..ம்ம்.. ஐயோ.. உங்க கூதிக்கு சோர்வே இருக்காதா டீச்சரம்மாம்ம்...." "ம்ம்ம்... போதும் பேச்சு.. வாய மூடு... வேலைல கவனமா இருடா..." வேகம் வேகமாகக் குதிரைச் சவார் செய்தாள் அனுஷா. -------------------- "ம்ம்ம்.. நல்லாச் செய்றீங்க ரெண்டு பேரும்.. நேரம் காலம் இல்லாம.. எந்த நேரமும்.." பொய்யாக கோபித்தபடி வந்தாள் மல்லி. அவள் கைகளில் இரண்டு தட்டுக்களில் உணவு வகைகள். உடலுறவு முடிந்து சோர்ந்து போய் படுத்திருந்தான் வீரய்யன். அவன் சுண்ணி சுத்தமாக தளர்ந்திருந்தது. மல்லியும், அனுஷாவும் சேர்ந்து மூன்று மணி நேரத்தில் ஐந்து முறை அவன் சுண்ணியிலிருந்து விந்து பிரித்து எடுத்துவிட்டனர். அவன் மல்லாக்க வீழ்ந்திருக்க, அவனருகே ஒரு பக்கமாகச் சாய்ந்து படுத்திருந்த அனுஷா தன் வலது மார்பகத்தை எடுத்து அந்த நிப்பிளை வீரய்யன் வாயில் திணித்தாள். தன் வலது காலைத் தூக்கி அவன் இடுப்பின் மீது போட்டாள். "ஐயா... டீச்சர்ம்மா.. ஆளை விடுங்க.." முரட்டுத்தனமாக அனுஷாவைத் தள்ளிவிட்டு பதறியபடி எழுந்தான் வீரய்யன். கலகலவென்று சிரித்துக்கொண்டே அனுஷாவும் எழுந்தாள். "உங்க அண்ணன் ஓய்ஞ்சிப் போயிட்டாண்டி, மல்லி." "அண்ணன் ஒய்ஞ்சிப் போயிச்சோ இல்லையோ.. அண்ணனோட தம்பி ஓய்ஞ்சி போயிருச்சு." அம்மணமாய் மல்லி குனிந்து அனுஷாவின் முன்னால் ஒரு தட்டு உணவை வைத்து, மறு தட்டை கையில் வைத்துக்கொண்டே அண்ணனின் அருகில் அமர்ந்தாள். கமகமக்கும் சூடான உணவை முகர்ந்து பார்த்தாள அனுஷா.. "ம்ம்.. அருமையா சமைக்கிறேடி.. அருமையா செக்ஸும் பண்ணுறே.. உனக்கு?" "எங்க ரெண்டு பேருக்கும் இருக்குக்கா.." தன் தட்டிலிருந்து மல்லி ஒரு கவளம் சோற்றை எடுத்து அண்ணன் வீரய்யனுக்கு ஆசையுடன் ஊட்டினாள். பாசத்துடன் ஊட்டிவிடும் நிர்வாணத் தங்கையை அதே பாசத்துடன் அணைத்த வீரய்யன், அவளது திண்மையான மார்பகங்களைக் கசக்கியும், கரும் ரப்பர் துண்டுகளை உருட்டியும் விளையாடிக்கொண்டே உணவை ருசித்து உண்டான். "நீயும் சாப்பிடு மல்லிக்குட்டி.." "ம்ஹும்.. நீங்க சாப்பிடுங்கண்ணே... நீங்க சாப்பிட்ட எச்சில் மீதி தான் எனக்கு வேணும்." தன் மார்பகம் மீது அண்ணனைச் சாய்த்து அவனுக்கு ஊட்டினாள். பாசம் கலந்த காமம் சிந்தும் அண்ணன்-தங்கை ஜோடியை அதிசயத்துடன் பார்த்தாள் அனுஷா.. "ம்ம்.. ரெண்டு பேரும் புருசன் பொஞ்சாதியா இருந்திருக்க வேண்டியவங்க.. எப்பிடியோ அண்ணன் தங்கை ஆயிட்டீங்க." "இப்போ மட்டும் என்னக்கா.. ரெண்டு பேரும் கிட்டத் தட்ட புருசன் பொஞ்சாதியாத் தானே இருக்கோம். எங்க மாமனால ஒரு புருசனா இருக்கவே முடியாது. என் அண்ணன் தானே எனக்கு இப்போ புருசன்.." அண்ணனை கட்டிக்கொண்டாள். வீரய்யனும் தங்கையை அணைத்து தன் வாயிலிருந்து எச்சில் உணவை அவள் வாய்க்குள் ஊட்டினான். "ம்ம்ம்.." பெருமூச்சு விட்டாள் அனுஷா. ------------------ இரவு ஒன்பது மணியிருக்கும்... அனுஷாவின் வாயில் கதவு மெதுவாகத் தட்டப்படும் ஓசை கேட்டது. அப்போது தான் வீரய்யனையும் மல்லியையும் அனுப்பிவிட்டு ஆசை தீர காமம் அனுபவித்த களைப்புடன் எழுந்து இரவு உறங்க ஏற்பாடு செய்துகொண்டிருந்தாள் அனுஷா. மாலையிலிருந்தே அந்த அண்ணன்-தங்கை காம ஜோடியுடன் களியாட்டம் போட்டுக்கொண்டே இருந்ததால், அனுஷாவிற்கு அதன் பின்னர் ஆடைகள் அணியவேண்டும் என்று தோன்றவில்லை. எப்படியும் அம்மணமாகப் படுத்து உறங்கியே வழக்கம். மெதுவாக ஜாக்கிரதையாக கதவினருகே நடந்து வந்தாள். "அனுஷா டீச்சர்...டீச்சர்.." கிசுகிசுப்பான குரல் ரகசியமாகக் கேட்டது. கேட்ட குரலோ?? யோசித்தாள். "ம்ம்.. யாரு நீங்க?" அனுஷா கிசுகிசுக்கவில்லை, ஆனால் சற்று மெதுவாக குரலில் கேட்டாள். "நான் தான் டீச்சர்.. நல்லதம்பி..ம்ம்.. சீக்கிரம் கதவைத் திறங்க.. யாராவது பாத்துறப்போறாங்க." பகீரென்று தூக்கி வாரிப்போட்டது. அப்படியே கதவைத் திறப்பதா? சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள் அனுஷா... ம்ஹும்... ஒரு ஆடை கூட கண்களில் படவில்லை. அன்று அணிந்திருந்த துணிகள் எல்லாவற்றையும் சுருட்டி ஒரு பக்கெட்டில் போட்டுவிட்டுச் சென்றிருந்தாள் மல்லி. "ம்ம்ம்.. சீக்கிரம் டீச்சர்.. யாராவது வரப்போறாங்க.." நல்லதம்பியின் குரல் அவசரமாக ஒலித்தது. ம்ம்.. நியாயம் தான். ஊரிலிருந்து ஒதுக்கி வைக்கப்பட்ட ஒருவன், ஊருக்குள் வந்தால் கதை கந்தலாகிவிடும். என்ன செய்வதென்று புரியவில்லை அனுஷாவிற்கு.. சரி.. ஆபத்திற்குப் பாவமில்லை. நல்லதம்பி நிர்வாணமாகப் பார்த்து ருசித்து, அனுபவித்த உடல் தானே. "சீக்கிரம் உள்ளே வாங்க..." ஒதுக்குப் புறமாக ஒதுங்கி நின்று லேசாகக் கதவைத் திறக்க, பதுங்கிப் பாய்ந்து உள்ளே வந்தான் நல்லதம்பி. "டீச்சர்.. நல்லவேளை டீச்சர்.. கதவைத் திறந்தீங்க்...." சொல்லிக்கொண்டே திரும்பியவன் திக்பிரமை பிடித்து நின்றான். "என்னங்க இந்த நேரத்துல.." உண்மையான அக்கறையுடன் கேட்ட அனுஷாவின் வாயிலிருந்து உதிர்ந்த வார்த்தைகள் நல்லதம்பியின் காதுகளில் எட்டவில்லை. அவன் கண்களில் ஒரு வெறித்தனமான கொந்தளிப்பு. காமம் பீறிட்டது. கண்முன்னால் உரித்த கோழியாக நின்றுகொண்டிருந்த அனுஷா டீச்சரைக் கண்டது வெறி பற்றியது. "என்னன்னு கேக்குறீங்களே....ம்ம்ம்?? நல்லாக் கேக்குறீங்களே??" கண்களில் வெறியுடன் அவளை நெருங்கினான். "ஐயா.. சின்னய்யா..." அவன் கண்களிலிருந்த வெறியைக் கண்டு ஒரு நிமிடம் அஞ்சினாள் அனுஷா.. "ம்ஹும்.. முடியல்லியே டீச்சர்... ஊர் என்னை ஒதுக்கி வச்சாலும்... அது போல ஒதுக்கி வச்சதுக்கு நீங்கதான் முக்கிய காரணம்னாலும் முடியல்ல டீச்சர். உங்களை அணைக்காம இருக்க முடியல்ல டீச்சர்." காட்டுத் தனமாக அவளை தன்னுடன் சேர்த்து அணைத்து, அமுக்கிப் பிடித்து அவளுடைய குண்டிப் பந்துகளை, இரு கைகளாலும் முரட்டுத்தனமாக கசக்கியபடி அனுஷாவின் இதழோடு தன் இதழ்களைப் பதித்து எச்சில் அமுதம் உறிஞ்சினான். அன்று மாலையிலிருந்து கணக்கிலடங்கா முறைகள் வீரய்யனாலும், மல்லியினாலும் நக்கப்பட்டு, குடையப்பட்டு, ஓழ்க்கப்பட்ட புண்டையாக இருந்தாலும், அனுஷாவைப் பொருத்தவரை என்றுமே சுண்ணிக்கு அலையும் புண்டை தான். நல்லதம்பியின் கட்டான உடலைக் கண்டதும், ஈரம் சொட்டிற்று. அனுஷாவிற்கும் எச்சில் ஊரியது; அவள் புண்டைக்கும் எச்சில் ஊறியது. ஊரினால் பிரித்து வைக்கப்பட்டிருந்த காமாந்திர ஜோடி, அந்தச் சிறிய வீட்டில் ஊர் அடங்கியபின்னர் நள்ளிறவில் மீண்டும் காமத்தில் இணைந்தது. ----------------------அடுத்து சில நாட்களும் அவ்வளவாக வேறுபாடின்றி ஓடின. நாள்தோறும் மாலை அனுஷா பள்ளியிலிருந்து வீடு திரும்பும்போதே அவளுடன் சேர்ந்து மல்லிகா வந்துவிடுவாள். ஓரிரு மணிநேரங்களில் வீரய்யனும் வந்து சேர்ந்துகொள்வான். நல்லதம்பி இரவு ஒன்பது மணிக்கு மேல் வருவான் என்று மல்லி-வீரய்யன் இருவருக்கும் தெரிந்துவிட்டது. அதனால் நாசூக்காக இரவு எட்டு மணிக்கெல்லாம் அண்ணன்-தங்கை இருவரும் விடை பெற்று செல்வார்கள். இரவு ஒன்பதிலிருந்து நள்ளிரவு வரை நல்லதம்பியுடன் களியாட்டம் என்று அனுஷாவின் நாட்கள் வேகமாக ஓடின. நன்றாக ஓழ்த்து உழுது பழக்கப்பட்ட புண்டைக்கு இடைவிடாத தீனி கிடைத்ததில் திருப்தி தான். ஆனாலும் இரு குறைகள்: - அதிகாலை எழுந்து மல்லியுடன் கைகோர்த்து ஆற்றில் நீந்தி விளையாடி நீருக்கடியில் இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் விரல் விட்டு சீண்டி விளையாடி தாமிரபரணி ஆற்றுக்குள் தங்கள் காமத் திரவங்களை வெளியேற்றுவது கிட்டத்தட்ட நின்று போனது. நள்ளிரவு வரை நல்லதம்பி குண்டாந்தடிக்கு அடிமைப்பட்டுப் போயிருக்கும் அனுஷாவா அதிகாலை எழுந்திருக்க இயலவில்லை. கண்விழிக்கும் போதே மணி எட்டு ஆகிவிடும். ஒன்பது மணிக்கு பள்ளியில் இருக்கவேண்டும். - அனுஷா ஒலக்கலுக்கு வந்த நோக்கம் நிறைவேறும் வழி இன்னும் தெரியவில்லை. நல்லதம்பியை ஓழ்த்து அவனுக்கும் பண்ணையார் குடும்பத்திற்கு பகை தற்காலிகப் ஏற்படுத்தி; கணவன் மனைவியைப் பிரித்தாகிவிட்டது. ஆனால் அதுவல்ல அனுஷாவின் இறுதி நோக்கம். சில நாட்கள் அந்தக் குடும்பத்தைச் சின்னா பின்னாமாக்கவேண்டும். அதன் பின்னர் மீண்டும் அவர்களை ஒன்று சேர்க்கவேண்டும். அதுதான் அவள் பாட்டிக்குக் கொடுத்த இறுதி வாக்கு. அது நிறைவேறும் வரை அனுஷாவிற்கு நிம்மதி இருக்காது. நல்லதம்பி-வீரய்யன்-மல்லி கூட்டணியின் ஓழ் சுகம் எல்லாம் தொட்டுக்கொள்ள ஊறுகாய் போலத் தான். ம்ம்ம்.. அடுத்து யாரைக் குறி வைத்து குண்டு வீசித் தகர்ப்பது? "குண்டு" என்றவுடன் சுசீலாவின் குண்டான குஷ்பு போன்ற அழகான ஆரோக்கியமான குண்டு தேகம் மனக்கண் முன் நின்றது. சனிக்கிழமைகளில் காலைச் சிற்றுண்டி அருந்த அவர்கள் பங்களாவிற்கு அனுஷா செல்லும் போது, சுசீலாவும் ஜாடை மாடையாக அனுஷாவின் உடல் எழிலை ரசிப்பதை அனுஷா உணராமல் இல்லை! அனுஷாவின் முந்தானை விலகும் போதும் சரி; எப்போதாவது கையைத் தூக்க நேர்ந்தால், ஸ்லீவ்லெஸ் சோளி மூடாத எழில் கொண்ட பளபள அக்குள் தெரியும் போதும் சரி; அனுஷாவின் தட்டையான மென்மையான வயிற்றின் நடுநாயகமான தொப்புள் தெரிந்து மறையும் போதும் சரி; சுசீலாவின் கண்களில் ஒரு பளிச்சென்ற மின்னல் தோன்றி மறைவதை அனுஷா கவனித்திருந்தாள். சுசீலாவும் வேறு யாரும் இல்லாத நேரத்தில், அனுஷாவிடம் அளவளாவிக்கொண்டே, இறுக்கக் கட்டிய கண்டாங்கி சேலையிலும் முந்தானையை அவ்வப்போது விலக்கிக் காட்டியும்; தன் அபரிதமான குண்டிகளை வேண்டுமென்றே அதிகப்படியாக ஆட்டிக் காட்டியும், அனுஷாவைக் கவர முனைவதும் அனுஷாவிற்குப் புரிந்தது. சுசீலாவின் கணவன் பெரியதம்பி, வேண்டுமென்றே கெக்கேபிக்கே என்று சிரித்துக்கொண்டு அனுஷாவின் அருகே வந்து, எங்கே அனுஷாவின் விம்மிப் புடைக்கும் முன்புற அங்கங்கள் அவன் நெஞ்சில் மோதிவிடுமோ என்று அச்சப்படும் அருகாமையில் நின்று பேசுவதையெல்லாம் சுசீலா கண்டபோதும், அதைப் பெரிது படுத்தாமல் விட்டதையும் அனுஷா கவனித்தாள். சுசீலாவின் படுக்கையறைக்குள் நுழைந்து, அவளை இழுத்துப் போட்டு அம்மணம் ஆக்கி, அவள் கனத்த முலைகள் மீது தன் கெட்டியான நிப்பிள்களை உரசிப் பார்க்கவேண்டும் என்ற ஆவல் அனுஷாவிற்கும் கொழுந்துவிட்டு எரிந்தது. சுசீலாவின் குண்டுக் குண்டிப் பந்துகளை விலக்கி அவற்றினிடையே முகம் புதைத்து நக்கவேண்டும் என்ற அனுஷாவின் வெறியும் எப்போது அடங்கும் என்று தெரியவில்லை. நடக்கின்ற காரியமா? அல்லது, கைபடாத ரோஜாவான தேன்மொழியை முதலில் வீழ்த்தலாமா? அது போன்ற உடலளவு முழு வளர்ச்சியும், மனதளவில் காமத்தைப் பற்றிய அறிவு அதிகமில்லாத இரண்டும் கெட்டான் நிலையிலுள்ள ஆண்/பெண் இருவரையும் மடக்கிப் போட்டு அவர்களுக்குப் பாடம் கற்பிப்பது என்றால் அனுஷாவிற்கு அல்வா சாப்பிடுவது போல. அது போன்ற எத்தனையோ இளைஞர்கள்/இளைஞிகளுக்கு "ஆசிரியை"யாக அனுஷா இருந்திருக்கின்றாள். புசுபுசுவென்று அடர்த்தியாகவும் நீளமாகவும், சுருட்டை முடியாக வளர்ந்திருக்கும் தேன்மொழியின் கூந்தல் எழிலைக் கண்டு அனுஷாவின் கூதிக்குள் ஜீரா வழியும். அந்த அடந்த கூந்தலை இரட்டை பின்னலாக்கி, ஒரு பின்னல், கருமையான நதி போல் அவள் தோள் மீது வழிந்து முன்பக்கம் முலைப் பள்ளத்தாக்கு நதியாகப் பாய்ந்து அந்த இளம் பெண்ணின் மெல்லிய வயிற்றையும் தாண்டி, சரியாக அவள் பாவாடையின் முன்புறம் புண்டையை மூடுவது போல் புசுபுசுவென்று பரவியிருக்க, மற்றொரு பின்னல் கருநாகப் பாம்பு போல் முதுகில் வழிந்து, செழிப்பான, வயதுக்கு மீறிப் பெரிதாக வளர்ந்திருந்த குண்டிகள் இரண்டின் மீதும் மாறி மாறி மத்தளம் போல் அடிப்பதையும் பார்த்து அனுஷா கிறுகிறுத்துப் போவாள். அவள் பின்னலில் நுனியில் சுருண்டிருக்கு அடர்த்தியான மயிர் குஞ்சத்தை தன் மழமழத்த புண்டை மீது உரசிப்பார்க்கவேண்டும் என்று அனுஷாவிற்கு அடங்காத ஆவல். கூந்தலே இவ்வளவு அடர்த்தியாகவும், சுருட்டையாகவும் இருந்தால், மற்ற... இடத்திலிருக்கும் மயிர்?ம்ம்ம்.. பார்க்கலாம். ஆனாலும் சுசீலாவை மடக்கப் பார்த்து, அவளுக்கு இச்சையில்லையென்றாலும், நாசூக்காக நகர்ந்துவிடுவாள். ஆனால்... தேன்மொழி... பயந்து போய் கூச்சல் போட்டுவிட்டால்?? அந்த ஒரு danger உண்டு.. பெண்களில் மீதி இருப்பது மீனா தான். மற்ற இருவரையும் விட மீனா மீது தான் அனுஷாவின் கண்கள் ஆழமாகப் பதிந்திருந்தன. மீனாவின் திமிர் கலந்த அழகு அவளுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. மீனாவின் கோபம் பிடித்திருந்தது. இது போன்ற பெண்கள் படுக்கையிலும் ஆழுமையுடன் இருப்பார்கள். சுசீலா போன்ற பெண்கள் அநேகமாக படுக்கையில் மல்லாகப் படுத்து, கணவனுக்கு மரியாதையும் கால்விரித்துக் காட்டி, அவன் விந்து விட்டவுடன், மரியாதையாக அவனை படுக்க வைத்து, அவனுக்கு கை கால் பிடித்து விட்டு அவன் தூங்கிய பின் தூங்கப் போவார்கள். ஆனால் மீனா போன்ற திமிர் பிடித்த கட்டழகுகள் அப்படி இருக்கமாட்டார்கள். கணவனைக் கீழே தள்ளி, அவன் மீதேறிக் குதிரைச் சவாரி செய்து முடித்தபின் தன் கொழ கொழ புண்டையைக் கணவனின் வாய் மீது தேய்த்து, மீண்டும் ஒரு முறை உச்சம் எய்தினால் தான் விடுவார்கள் என்பது அனுஷாவின் "வாத்ஸ்யானனக் குறிப்பு". சொந்த மாமனாரின் முன்பே தொப்புள்க் குழியைக் காட்டி புடவை அணியத் தயாராக இருப்பவள், பிற ஆண்களுக்கு எந்த குழியையும் காட்டத் தயாராக இருப்பாள். மீனாவை மடக்கிப் போட்டால், இருவரின் வழுவழு மேனிகளும் தழுவிக்கொள்ளலாமே என்ற ஆசையும் அனுஷாவிற்கு உண்டு. ஆனால்... நிச்சயமாக உடனடியாக நடக்க வாய்ப்பு இல்லை. அனுஷாவைக் கண்டால் காமவயப்படாமல், சிநேகமும் காட்டாமல் சிடுசிடுவென்று சீறி விழும் ஒரே உயிர் மீனா மட்டும் தான். பெண்கள் மூவரையும் விட்டுவிட்டால் மீதம் இருப்பது ஆண்கள் இருவர். இருவரில் பெரியபண்ணையார் என்னேரமும் வலையில் விழத் தயாராக இருப்பார் என்று அனுஷாவிற்குத் தோன்றியது. தன் இளமைக்காலத்தில் எத்தனையோ பெண்களின் கற்பைச் சூறையாடியிருப்பார். எத்தனையோ வைப்பாட்டிகளை கையாண்டிருப்பார். எத்தனையோ பெண்களை விலை வாங்கியிருப்பார். ஆனால் இப்போது சும்மா இருந்தாலும், பழைய ஆசை என்றாவது எட்டிப் பார்க்காதா? அனுஷாவை அனுதினமும் கண்களாலேயே கற்பழிக்கத் தொடங்கியிருந்தார். கண்ணசைத்தால் காலில் விழுந்துவிடும் நிலையில் தான் இருக்கின்றார். பெரிய மகன் பெரியதம்பியும் கிட்டத்தட்ட அதே நிலமை தான். அனுஷாவின் வலையில் விழ எந்நேரமும் தயாராய் இருப்பது போல் தோன்றியது. "ஏண்டி... டீச்சருக்கு இன்னும் கொஞ்சம் பொங்கல் கொண்டு வந்து வைடி." ஒரு சனிக்கிழமை அவர்கள் வீட்டில் காலை உணவு உட்கொள்ளும் போது அனுஷாவின் மிக அருகே நாற்காலி இழுத்துப் போட்டு அமர்ந்து தன் மனைவி சுசீலாவை விரட்டினான் பெரியதம்பி. ஆம்... இவ்வளவு நடந்த பின்னரும், நல்லதம்பி பிரிந்து போன பின்னரும், ஊர் பஞ்சாயத்து முன்னால் அனுஷாவை நிறுத்திக் கேள்வி கேட்ட பின்னரும், சனி காலைச் சிற்றுண்டி விருந்து தொடர்ந்தது. எல்லோரும் எப்போதும் போல் சகஜமாகப் பழகினார்கள். மீனா மட்டும் தன் அறையை விட்டு வெளியே வரவே மாட்டாள். அன்று தேன்மொழி மாதாந்திர "விலக்கு". அதனாயி குடும்பத்தாருடன் சேர்ந்து உண்ணும் வழக்கமில்லை. பண்ணையாருக்கு எப்போதும் போல் ஏதோ ஒரு சிறு ப்ரச்சனையை தீர்க்கும் பணி. அவரும் சிற்றுண்டிக்கு வரவில்லை. அதனால் பெரியதம்பிக்குக் குஷி. அனுஷாவுடன் தொட்டும் தொடாமலும் அளவளாவலாமே!!.. சுசீலாவின் குண்டிகள் சமையலறைக்குள் மறைந்தவுடன், மேலும் அனுஷாவை நெருங்கினான். "என்ன டீச்சர்... இந்த கிராமத்துலேயே அடங்கி இருப்பீங்களா? பக்கத்துல ஏதும் ஊர் சுத்திப் பாக்கப் போக மாட்டீங்களா?" எப்படியாவது அனுஷாவைத் "தள்ளி"க்கொண்டு போகவேண்டும் என்று துணிந்துவிட்டான் போல. "ம்ம்.. இல்லங்கைய்யா.. எங்கே போக? இந்த தாமிரபரணி ஆத்தங்கரைல உக்காந்து பொதிகை மலையைப் பாத்துகிட்டு இருந்தாலே பொழுது போயிருமே... இன்னும் வேற என்ன இருக்கு? இதை விட வேறு என்ன சுகம் வேணுங்கய்யா?" பொய் பொய்யாக உதிர்த்தாள். சென்ற வார இறுதியில் பக்கத்து கிராமத்து வயல் ஒன்றில், பம்புசெட்டு தொட்டிக்குள் மல்லியும் அனுஷாவும் நிர்வாணமாகக் குளிக்க, அவர்களுடன் சேர்ந்து கொண்ட வீரய்யன், முழங்கால் தண்ணீரில் அனுஷாவை மண்டி போட வைத்து, பின்னாலிலிருந்து நாயடி அடித்துக்கொண்டே இருக்கும் போது எதிரே தெரிந்த பொதிகை மலையைக் கண்டு ரசித்த அனுபவத்தை அப்படி simple ஆகக் கூறினாள் அனுஷா. "அதுக்கில்ல.. சின்ன வயசுப் பிள்ளை நீங்க.. உங்களுக்குன்னு சின்ன சின்னதா ஆசை இருக்கும்.. ஏதாவது வாங்கணும் வைக்கணும்னு இருக்குமில்ல.. அதுக்குக் கூட வெளில போகமாட்டீங்களா டீச்சர்?" இவளுக்குச் சின்ன வயது தான் என்று சுட்டிக் காட்ட, அவ்வாறு பேசினானோ? "ம்ம்.. ஒண்ணு ரெண்டு தடவை அம்பாசமுத்திரத்துக்குப் போய் வாங்கி வந்தேன்..." "எப்பவாவதும் போகணும்னா சொல்லுங்க டீச்சர்.. பாவம் எப்பிடிப் போய் வருவீங்க? நான்வேணுமின்னா வண்டி எடுத்து வர்ரேன்.. நம்ம கார்ல போயிட்டு வரலாம் டீச்சர்." என்று அவன் வழிந்துகொண்டிருக்கும் போதே சுசீலா வந்துவிட்டாள். "ம்ம்கும்.. கிழிச்சீங்க... நீங்க போய் பொம்பளைப் பிள்ளைங்களுக்கு என்ன வாங்கிக் குடுப்பீக? ஏதோ.. நானோ இல்லை நம்ம தேனுக்குட்டியோ போனாச் சரியா இருக்கும்?" "ம்ம்.. உனக்கென்னடி கிழிக்கத் தெரியும்? ஒரு நாகரீகம்னா என்னான்னு தெரியுமா? அம்பாசமுத்திரத்தைத் தாண்டி நாலு அடி போனதில்லை... ஒரே ஒரு தடவை தின்னவேலிக்குப் போனதையே நாலுவருசம் பேசிக்கிட்டு இருந்தே... நீ போய் என்னடி வாங்கியாந்து கிழிக்கப் போறே?" "ம்ம்ம் ஆசையப் பாருங்க.. சின்னப் பிள்ளையோட போகணும்னு ஆசை இந்த வாலிபனுக்கு வந்திருச்சோ?" மீண்டும் செல்லமாகப் பழித்தாள் சுசீலா. "ஆமாண்டி.. நான் வாலிபன் தான்.. என்ன டீச்சர்... நீங்களே சொல்லுங்க?" அனுஷா களுக்கென்று அழகாகச் சிரித்தாள். "போதும் போதும்.. எனக்காக புருசன் பொண்டாட்டியும் சண்டை போட்டுக்காதீங்க...ம்ம்.. ஏற்கனவே ஒரு புருசனும் பொண்டாட்டியும் சண்டை போட்டாச்சு..." என்று சொல்லிவிட்டு ச்ச்சே... சொல்லிவிட்டோ மே என்று நாக்கை கடித்துக்கொண்டாள். அந்த பேச்சு வந்தவுடன்... அந்த இடம் சற்று இறுக்கமாயிற்று.. ஒருவர் ஒருவர் முகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டனர். அதன் பின்னர் கேலியும் கிண்டலும் அன்று இல்லாமல் போயிற்று... ச்சே... தன் அவசரத்தை நொந்துகொண்டே அனுஷா வீடு வந்து சேர்ந்தாள். -------------------- அன்றிரவு யோசித்துப் பார்த்ததில் அவளுக்கும் தோன்றியது... சரி என்னவோ இருந்துவிட்டுப் போகட்டும். நாளை ஞாயிறு தானே.. அப்படியே அம்பாசமுத்திரம் வரை ஒரு ரவுண்ட் போய்விட்டு வரலாம். அங்கிருக்கும் ஆண்களுக்கும் தன் எழிலான உடம்பின் நெளிவு சுழிவுகளைக் காட்டியும் காட்டாமலும் தூக்கமில்லாமல் செய்யலாம். என்று தோன்றியது. மறுநாள், அவளுக்கு மிகவும் பிடித்தமான சந்தன நிற ஷிஃப்பான் புடவையும், அதே சந்தன நிற கையில்லாத சோளியையும் அவள் சந்தன நிற மேனி மீது அணிந்துகொண்டாள். தொப்புளை லேசாக மூடியும் மூடாமலும் புடவைக் கட்டினாள். துணிவுடன் இறங்கி, முக்கியச் சாலை வந்து, கை நீட்டி, அந்த வழியே செல்லும் தென்காசி-அம்பை ரூட் பஸ் ஒன்றை நிறுத்தி ஏறிக்கொண்டாள். ஐம்பது ஜோடிக் கண்கள் அவள் பளபளக்கும் மேனியை வெறித்துப் பார்த்ததை அவள் நிச்சயமாக உணர்ந்தாள். உட்கார்ந்திருந்த ஒரு கிராமத்துப் பெண், சட்டென்று எழுந்து அவளுக்கு இடம் அளித்தாள். எல்லோருக்கும் ஒரே ஆச்சரியம். இப்படி நாகரீகமாக உடை அணிந்து நம் ஊரில் ஒரு நவயுக யுவதியா? அம்பையில் இறங்கி கடை வீதி வழியாக இலக்கின்றி நடந்து சென்றாள். ஏதேதோ கடைகளில் ஏறி இறங்கினாள். ஒன்றும் அதிகமாக வாங்கவில்லை. சும்மா பொழுது போகாமல் இரண்டு மணிநேரம் நடந்தாள். பேரூந்து நிலையத்திலிருந்து சற்று தொலைவில் ஒரு பெரிய ஃபேன்சி கடை தென்பட்டது. எப்போதும், வண்ணவண்ணமாக ப்ளாஸ்டிக் வளையல்கள், ப்ளாஸ்டிக் கம்மல்கள் அணிவது அனுஷாவிற்குப் பிடிக்கும். அன்று அணிந்த சந்தன நிற புடவைக்கேற்ப வண்ணத்தில் அவளிடம் ஆபரணங்கள் இல்லை. வாங்கலாம் என்று தோன்றியது.. அதை நோக்கி நடந்து சென்றாள். படியேறப் போனாள்... சர்ர்ரென்று ஒரு அம்பாசிடர் கார் அவளை உரசிக்கொண்டு நின்றது... "எவண்டா அது.." என்று சற்று சீற்றத்துடன் முணுமுணுத்தபடி திரும்பினாள். "டீச்சர்ர்... என்ன இங்கே??" ஓட்டுனர் இருக்கைக் கதவு திறக்க.. டக் டக் என்று இறங்கினான் பெரியதம்பி. தும்பைப்பூ போன்ற வேட்டியும், முழுக்கை சில்க் ஜிப்பாவும், கழுத்தில் ஆறு பவுனில் ஒரு மைனர் செயின் தவழ, முகத்தில் புன்னகைத் தவழ நின்றான். "ஐயா.. நீங்க?" "என்ன டீச்சர்.. நான் வர்ரது என்ன அதிசயம்? நம்ம பண்ணைல வேலை செய்யிறவனோட தம்பிக்குக் கல்யாணம்.. வந்து மொய் எழுதிட்டு வந்திட்டேன். அங்கேயெல்லாம் சாப்பிடப் பிடிக்கல்ல... இதோ பக்கத்துல இருக்கே... அம்பை பேலஸ்.. நமக்கு வேண்டப்பட்ட பயலோட ஓட்டல்.. இங்க வந்து இருந்திட்டு சாப்பிட்டுப் போகலாம்னு வந்தா... திடீர்னு இந்த தெருவே விளக்கு போட்டமாதிரி பளிச்சுன்னு ஜொலிக்குதே... என்னடா இதுன்னு நெனச்சிகிட்டே வந்தேன்... நீங்க தேவதை மாதிரி நடந்து வந்துகிட்டிருக்கீங்க..." உரிமையுடன் சற்று அருகில் வந்தான். "ம்ம்ம்.. ரொம்பத் தான் புகழாதீங்கய்யா..." வெட்கம் கலந்த சிரிப்புடன் இளித்தாள். "ம்ம்ம்.. பாத்து டீச்சர்.. நீங்க சிரிக்கும் போது உங்க கன்னத்துல விழுற குழில இந்தக் கடைக் காரப் பசங்க தடுக்கி விழுந்திரப் போறாங்க." என்றுவிட்டு கலகலவென்று சிரித்தான். அவன் ஜோக்கை உண்மையிலேயே அனுஷாவும் ரசித்துச் சிரித்தது, வீணையின் நாதம் போல் பெரியதம்பியின் காதுகளில் தேன் போன்று பாய்ந்தது. "வாங்க... இந்தக் கடைக்காரரும் நமக்கு வேண்டியவரு தான்.. வாங்க டீச்சர்.. பாத்து." அருகில் வந்து தொட்டும் தொடாமலும் அவளைக் கடைக்குள் அழைத்தான். "ம்ம்.. பரவாயில்லை.. சும்மாத்தான் வந்தேன்.." "அட என்ன டீச்சர்.. கடைக்கு சும்மாவா வருவாங்க.. ஏதாவது வாங்கத் தானே வந்திருப்பீங்க..."

"ஒண்ணுமில்லைங்க.. சும்மா.. வளையல், கம்மல், காது வளையம்.. செயின் ஏதாவது ப்ளாஸ்டிக்ல வாங்கலாம்னு வந்தேன்." "அத்தானே கேட்டென்.. வாங்க டீச்சர்... டேய்... டீச்சருக்கு ஒரு ஸ்டூல் எடுத்துப் போடுங்கடா.." என்று கடைப் பையன்களிடம் கூவினான். "ஐயோ.. பரவாயில்லைங்கய்யா..." அனுஷாவிற்குக் கூச்சமாக இருந்தது.. "ம்ம்.. நீங்க சும்மா இருங்க டீச்சர்.." என்றவன் கடைப் பையன் கையிலிருந்த ஒரு குஷன் வைத்த ஸ்டூலைப் பிடுங்கினான். "ம்ம்ம்.. உக்காருங்க டீச்சர்." குஷனை தன் கையாலேயே துடைத்தான். அந்த மிருதுவான குண்டிகள் மீது ஒரு தூசும் அண்டக் கூடாது என்று ஆவல் அவனுக்கு. அருகில்... மிக அருகில் இருந்தபடி அனுஷாவிற்கு வேண்டியதை எல்லாம் தேர்வு செய்து தந்தான். இடையில் "ஒரு நிமிஷம் டீச்சர்." என்றவன் அந்தக் கடைக்குள் சென்றுவிட்டு, சில நிமிடங்கள் கழித்து வந்தான். அதற்குள் அனுஷா விதம் விதமான வண்ணங்களில் தனக்கு வேண்டிய ப்ளாஸ்டிக் ஆபரணங்களைத் தேர்வு செய்து முடித்ததும், அவள் மறுக்க மறுக்க அவையனைத்திற்கும் பெரியதம்பியே கிரயம் தந்தான். "வாங்க டீச்சர்.. நீங்க சாப்பிட்டிருக்க மாட்டீங்க.. வாங்க, அம்பை பேலஸ்ஸிற்குப் போகலாம்." என்றவன் அனுஷாவை அந்தச் சிறிய பையைக் கூட தூக்க அனுமதிக்கவில்லை. அவள் கைகளைத் தொட்டு, அழுத்திப் பிடித்து, அவள் விரல்களை உரிமையுடன் விரித்து, பையைப் பிடுங்கினான். "ஐயா..." ஒரு சிறுவனின் குரல் கேட்டுத் திரும்பினார்கள். "என்னடா?" என்று கேட்டான் பெரியதம்பி. "ம்ம்.. இதோய்யா. உங்களுக்கு வேண்டியது.." ஒரு சிறு பையை அந்தப் பையன் பெரியதம்பியிடம் தந்துவிட்டு ஓடினான். அது என்னவென்று கேட்க அனுஷாவிற்கு ஆவலாக இருந்தாலும், மரியாதைக் கருதி வாய் மூடினாள். அம்பை பேலஸ்ஸில் நடக்கப் போவதை அறியாமல் பெரியதம்பியின் பின்னால் நடந்து சென்றாள் பாவம் அந்தப் பேதை.அம்பை பேலஸ்ஸில் தரை அடுக்கில் இருந்த உணவகத்துக்குள் எட்டிப் பார்த்தான் பெரியதம்பி. தாங்க முடியாத கூட்டம். ஞாயிறு மதியம் 1 மணி என்றால் கேட்கவேண்டுமா? இப்போதெல்லாம் குற்றாலத்திற்கு வரும் கூட்டம், அப்படியே பாபநாசம், மணிமுத்தாறு, முண்டன் துறை எல்லாம் சுற்றிவிட்டு, மதியம் அம்பை வந்து உணவருந்தும் பழக்கம் வந்து விட்டது. இருப்பதிலேயே, கொஞ்சம் டீஸண்டான உணவகம், அம்பை பேலஸ் தான். அதனால் கூட்டம் சும்மா விடுமா என்ன? குளிர்சாதன அறையிலும் பயங்கரக் கூட்டம். "அண்ணே.. வாங்கண்ணே.. இங்க எல்லாம் உங்களுக்கு வேணாம்ணே. வாங்க." என்று ஓட்டல் சிப்பந்தி ஒருவன் பெரியதம்பியை அழைத்தான். அவன் பின்னால் சென்றான் பெரியதம்பி. "அண்ணே.. நீங்க இந்த அக்கா கூடத் தானே வந்திருக்கீக.. வாங்கண்ணே.. உங்களுக்கு எந்த இடம் பிடிக்கும்னு தெரியும்ணே.. வாங்க.. உங்களுக்கு பிடிச்ச இடம் காலியாத் தாண்ணே இருக்கு." "என்னடா சொல்லுறே?" "வாங்கண்ணே.. ரெண்டாவது மாடில..ம்ம்... வாங்க." "டீச்சர்.. நீங்களும் வாங்க டீச்சர்.. இங்க ஒரே கூட்டம்.. நாம ரெண்டு பேர் மட்டும் தனியா இருந்து சாப்பிடலாம் டீச்சர். வாங்க." மெதுவாக அனுஷாவின் கரத்தைப் பற்றினான் பெரியதம்பி. "ம்ம்ம் வாங்க.." மெதுவாக இழுத்தான். அவனருகே அவளும் வந்தாள். இருவர் தோள்களும் லேசாக உரசின. கடைச் சிப்பந்தி வேகமாக முன்னால் ஓடிச்செல்ல.. இவர்கள் இருவரும் திருமணமான ஜோடிபோல் கை கோர்த்துக்கொண்டு, தோள்கள் உரச மெதுவாக தொட்டும் தொடாமலும் படியேறிச் சென்றனர். அனுஷாவிற்கு ஏதோ புரிந்தது போலிருந்தது. புண்டை லேசாக ஈரமானது. "இது என்ன இடம்யா? ஏதோ அந்தப் பையன் கூட்டிகிட்டுப் போறானே?' என்று வினவினாள். "ஒரு இடமும் இல்லை டீச்சர்.. கொஞ்சம் தனிமை அவ்வளவுதான்." திரும்பி அவளைப் பார்த்து கண்ணடித்தான். "பொதுவா நான் ஞாயிறு மத்தியானம், கொஞ்சம் நிதானமா.. இங்கே ரூம் எடுத்து தங்கிகிட்டு.. மெதுவா சாப்பிட்டு.. மாலைல தான் ஊருக்குப் போவேன்.. அதான் அந்தப் பையன் சொல்றான். இன்னிக்கி நீங்களும் கூட இருக்கீங்க.. தனியா உக்காந்து.. சாப்பிட்டு. அதெல்லாம் இல்லை. கொஞ்சம் ஃப்ரீயா பேசிகிட்டு இருக்கலாம். நீங்களும் இந்த வெயில்ல பஸ் பிடிச்சு போகவேண்டாம். நான் ஊருக்குப் போகும் போது உங்கள வீட்டுல விட்டுருவேன்.." அனுஷாவிற்கு நெஞ்சு படபடவென்று அடித்துக்கொண்டது. பதிலேதும் பேசவில்லை. அவன் கையை விடவும் மனதில்லை. திண்மையான ஆண்மகனின் கையுடன் தன் பெண்மையின் மென்மையான கையைக் கோர்த்தால் ஒரு மாதிரியான பாதுகாப்பு உணர்வு அனுஷாவிற்கு வரும். "வாங்கண்ணே.. இந்த ரூம் தாண்ணே.. ஏஸி போட்டு வச்சிருக்கேன்." அந்த இளைஞன் காட்டிய அறைக்குள் இருவரும் பிரவேசித்தனர். "டேய்.. ஓடிப் போய், நமக்கு வேண்டியதெல்லாம் வாங்கிட்டு வாடா.. ம்ம்.. ஆமாம் ரெண்டு பேருக்கும் தான்." என்ற பெரியதம்பி அவனிடம் சில நூறு ரூபாய் நோட்டுக்கள் தந்தான். "வர்ரேண்ணே.." என்று ஓடினான். "வாங்க டீச்சர்" என்று அறைக்குள் அழைத்துச் சென்றான். "முகம்-கிகம் கழுவிட்டு வாங்க டீச்சர்." என்று அருகிலிருந்த பாத்ரூமைக் காட்டினான். ஆமாம்ம்.. தேவைதான். ஒலக்கல்லிலிருந்து புறப்பட்ட பின்னர் சிறுநீர் கழிக்கவே இல்லை. உள்ளே சென்றாள்.. மேற்கத்திய டாய்லெட் இருந்தது. அப்பாடியோ... எவ்வளவு நாட்கள் ஆயிற்று இதைப் பார்த்து... புடவையைத் தூக்கினாள். பேண்டீஸ் இல்லையே!! அப்படியே அமர்ந்தாள்.. சர்ர்ர்ரென்று அடித்தாள். தண்ணீர் எடுத்து அந்த இடத்தில் சுத்தமாகக் கழுவிக்கொண்டாள். எழுந்து வாஷ் பேசின் அருகே வந்தாள். கண்ணாடியில் பார்த்தாள்...ம்ம்ம்.. சற்று கலைந்திருந்தது. ஸ்டிக்கர் பொட்டை எடுத்து கண்ணாடி மீது ஒட்டிவிட்டு, தண்ணீரால் முகம் கழுவினாள். ஒரு சிறிய சோப் கட்டி வைக்கப்பட்டிருந்தது. அதைக் கையில் எடுத்து நுரை வரும் வரை கை பிசைந்தாள். முகத்தை சோப் நுரையினால் தேய்த்தாள். அப்படியே கொஞ்சம் கையில் தண்ணீர் எடுத்துக்கொண்டு, தன் இரண்டு அக்குள்களிலும் சோப் தேய்த்தாள். பின்னார் கழுவிவிட்டாள். திட்டுத் திட்டாக தண்ணீர் அவள் கையில்லாத சோளியில் ஆங்காங்கே பட்டதில், அந்த இடமெல்லாம் உடலோடு ஒட்டிக்கொண்டது. முந்தானையைப் பிடித்துக்கொண்டிருந்த சேஃப்டி பின்னை விலக்கினாள். முந்தானையை மீண்டும் சரி செய்தாள். அதாவது, இடது முலையை முழுமையாக மூடி, வலது முலையை மூடியும் மூடாமலும் போட்டுக்கொண்டாள். பின் போடவில்லை. கூடிய விரைவில் அவிழ்க்கவேண்டியது இருக்கலாம். நினைக்க நினைக்க படபடப்பாக இருந்தது. கண்டிப்பாக இப்போது பெரியதம்பியுடன் உடலுறவுக் காட்சி நடக்கப்போகின்றது. ஆனால் எப்படித் தொடங்கும், யார் தொடங்குவார்கள்.. எப்படி இருக்கும் இந்த அனுபவம்.. என்ற படபடப்பு.. அதுவும். ஆஹா. அவளுடைய சபதத்தில் அடுத்த மைல்கல்... மற்றொரு பூள் இந்த கிராமத்தில். குளியலறைக் கதவு டொக் டொக் என்று தட்டப்பட்டது. "டீச்சர்.. இப்போ தான் டவல் கொண்டு வந்தான் டீச்சர்." என்று பெரியதம்பியின் குரல். கதவைத் திறந்தாள். வெளியே கையில் ஒரு டவலுடன் நின்றுகொண்டிருந்தான். "தேங்க்ஸ்" என்றபடி வாங்கிக்கொண்டாள். அவன் முன்னிலையில் தன் முகம் துடைத்தாள். வேண்டுமென்றே கைகளைத் தூக்கி அக்குள்களையும் துடைத்தாள். "ம்ம்ம்.. குடுங்க டீச்சர்." என்று வாங்கிக்கொண்டான். அனுஷா திரும்பி, வாஷ்பேசின் கண்ணாடியிலிருந்து ஸ்டிக்கர் பொட்டை எடுத்து வைத்துக்கொள்ளும் முன், பெரியதம்பி அந்த டவலை முகர்ந்து பார்த்தான். "ம்ம்.. நல்லா வாசனையா இருக்கு டீச்சர்..." ம்ம்ம்.. " அதாவது.. சோப்பைச் சொன்னேன்.. ரொம்ப வாசனையா இருக்கு." என்றவுடன் லேசாகச் சிரித்தாள் அனுஷா. "வாங்க.. உக்காருங்க டீச்சர்." என்று கட்டில் அருகே இருந்த ஒரு நாற்காலியைச் சுட்டிக் காட்டினான். அவன் மெத்தை மீது அமர்ந்துகொண்டான். "அப்படி என்னத் தான் வாங்கிட்டு வந்தீங்க டீச்சர்." என்று கேட்டுக்கொண்டே அவள் விடைக்குக் காத்திராமல் அங்கே டீ-மேசை மீது இருந்த பையை எடுத்தான். திறந்துப் பார்த்தான். "ஹையா.. விதம் விதமா வளையல், கம்மல்..ம்ம்.. ப்ளாஸ்டிக் செயின் எல்லாம் வாங்கினீங்களா? ம்ம்ம் நல்லா இருக்கு டீச்சர்... நீங்க போட்டுக்கல்லியா?" அவன் கையில் அந்த மஞ்சள் வர்ணத்தில் எடுத்த செட் ப்ளாஸ்டிக் நகைகள் இருந்தன. "ம்ம்.. போட்டுக்கல்ல.. பிறகு ஒரு நாள் போட்டுக்கலாம்னு." "ம்ம்.. இப்போ போட்டுக்கோங்க." எல்லாவற்றையும் எடுத்து நீட்டினான்.. "இல்லைய்யா.. ஆகட்டும்.." "ம்ம்.. நான் விடமாட்டேன் டீச்சர்.. இப்பவெ.. இருங்க.. நானே போட்டு விடுறேன்... வாங்க.." அவன் விடவில்லை. அனுஷாவின் வலது கையைப் பிடித்து இழுத்தான். ஒரு ஜோடி மஞ்சள் நிற வளையல்களை ஒவ்வொன்றாக பொருமையாக அவனே அணிவித்தான். "எவ்வளவு மிருதுவா. இருக்கு டீச்சர்.. உங்க விரல்கள் எல்லாம் பஞ்சு மாதிரி டீச்சர்.." ஒவ்வொரு விரலாக வருடிவிட்டான். இரு கைகளிலும் ஒவ்வொரு ஜோடி வளையல் அணிவித்தான். "இருங்க டீச்சர்.. நானே போட்டு விடுறேன்... ஒவ்வொண்ணா.ம்ம்.." அவள் அருகே வந்து நின்று அவள் வலது காதோரம் மூடியிருந்த கூந்தல் கற்றையை ஒதுக்கிவிட்டு, அவள் அணிந்திருந்த கம்மலை மெதுவாக திருகிக் கழற்றினான். பின்னர் ஒரு பெரிய ஸ்டைலான ப்ளாஸ்டிக் வளையத்தை அவள் காதில் பொறுத்தினான். அதே போல் இடது காதிலும் உரிமையுடன் கம்மலைக் கழற்றி அதிலும் வளையத்தை அணிவித்தான். "டீச்சர்.. உங்க கழுத்துக்கும் மேட்சிங்...ம்ம்ம்.. சந்தனம் மாதிரி கழுத்துக்கு.. சந்தன கலர் நகை.ம்ம்.. அது தான் சரி டீச்சர்.." ப்ளாஸ்டிக் மாலையை அவள் கழுத்தைச் சுற்றி அணிவித்தான். "ம்ம்ம்.. அருமை.. மேட்சிங்..." நகையை அழுத்தினான். அவளுடைய கனத்த முலைகளின் இடையே புகுந்தது அந்த நகை.. அதைத் தொட்டுச் சரி செய்தான். க்ளீவேஜில் லேசாக அவன் விரல்கள் உரசின. "அண்ணே.. கொண்டு வந்திருக்கேண்ணே..." சரியாக அந்த நேரத்தில் அந்த கடைப் பையன் வந்தான். "சரியான இவண்டா... சரியான நேரத்துல வந்து மூக்கை நுழைச்சிடுவியே.. சிவ பூஜைல கரடி மாதிரி... ம்ம்ம்.. வச்சிட்டு போடா..." "நான் எடுத்து ஊத்தட்டுமாண்ணே.." "முதல்ல வெளில போடா.. இன்னும் மூணு மணி நேரத்துக்கு எட்டிப் பாக்காதே.. ம்ம்ம்.. ஓடு." அவன் ஓடியவுடன் கதவை தாழ்ப் போட்டான். கலகலவென்று அனுஷா சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள் "என்னங்க இது.. சிவ பூஜை கரடி அது இதுன்னு.. பாவம் அந்தப் பையனை...'" "பிறகு என்னங்க..முக்கியமான நேரத்துல இவன் வேற!!!" "ஓஹோ.. முக்கியமான வேலைல இருந்தீங்களோ?" வேண்டுமென்றே நக்கலுடன் கேட்டாள் அனுஷா.. "ம்ம்ம்.. ஆமாம்.. முக்கியமான வேலை தானே.. இவ்வளவு அழகான ஒரு டீச்சருக்கு பிடிச்ச ப்ளாஸ்டிக் நகையப் போட்டு விடுறதுன்னா முக்கியமான வேலை தானே." என்றபடியே அந்தப் பையன் கொண்டு வந்திருந்த பையிலிருந்து ஒரு பாட்டில் எடுத்தான் பெரியதம்பி... தேன் போன்ற பொன்னிறத்தில் மினுமினுக்கும் வெளிநாட்டு விஸ்கி பாட்டில். "தப்பா நினைக்காதீங்க டீச்சர்... ஞாயித்துக் கிழமை மதியம்னா.. சாப்பாட்டுக்கு முன்னாலே.. கொஞ்சமா சுருதி ஏத்திகிட்டு.. .. அது.. நீங்க ஒண்ணும் தப்பா நினைக்கமாட்டீங்கன்னு நினைச்சி..." "சீச்சி.. நீங்க குடிச்சா என்னங்க... நான் எதுக்கு தப்பா நினைக்கணும்.." அனுஷாவினால் அந்த பாட்டிலிருந்து கண்களை விலக்க இயலவில்லை. அடிக்கடி குடிப்பவள் அல்ல. ஆனால் எப்போதாவது அவளுடைய கஸ்டமர்களுடன் சேர்ந்து அருந்துவது உண்டு. க்ரூப்பாக சேர்ந்து கும்மாளம் போடும்போதும்ம்.. அவ்வப்போது.. ஆனால் நான்கு மாதங்கள் ஆயிற்று.. மதுவைத் தொட்டு.. எச்சில் ஊறியது. ஒரு க்ளாஸில் கொஞ்சம் விஸ்கியும் மீதி சோடாவும் ஊற்றினான். மற்றொரு க்ளாஸில் பிஸ்லரி தண்ணீர் மட்டும் ஊற்றினான். ஒரு தட்டில் ஃபிஷ் ஃப்ரை எடுத்து வைத்தான். "நீங்களும் என்னோட சியர்ஸ் சொல்ல, வெறும் பிஸ்லரி தண்ணியாவது குடிக்கணும் டீச்சர்." இருவரும் அருந்தினர். ம்ம்... இப்போது விளையாட்டைத் தொடங்க வேண்டியது தான் என்று அனுஷாவும் முடிவெடுத்தாள். "ஐயா... உங்களுக்கு ஒண்ணும் தவறாப் படலைன்னா..." என்று இழுத்தாள். "சொல்லுங்க டீச்சர்.. என்ன வேணும்.. என்ன உதவி வேணும்?" "உதவி எல்லாம் ஒண்ணும் வேணாம்.. ஆனா..." என்று தயங்குவது போல் நடித்தாள். மெதுவாக கை நீட்டினாள். கலகலவென்று வளையல்கள் நிறைந்த வளைகரத்தால் அவன் பாதி குடித்து வைத்திருந்த மது க்ளாஸை எடுத்தாள். "நீங்க தவறா நினைக்க மாட்டீங்கன்னு நம்புறேன் ஐயா.. அதுனாலே.. எனக்கு ஒரு சிப்." என்று சொல்லவந்ததை முடிக்காமல், அவன் எச்சில் செய்து வைத்திருந்த மது க்ளாஸிலிருந்து அவளும் எச்சில் செய்து ஒரு சிப் அருந்தினாள்.. "ம்ம்ம்ஹா.. சூப்பர்." "டீச்சர்... வந்து.. நீங்க..." பதறிப்போய் தடாலென்று எழுந்தான். "ம்ம்.. ரொம்ப நாளாச்சுய்யா.. எனக்கு ஆசையா இருந்தது." மீண்டும் ஒரு சிறிய சிப் எடுத்தாள். "டீச்சர்... வேணுமின்னா இன்னோரு க்ளாஸ்ல ஊத்தி.." "ம்ஹும்... அதை விட டேஸ்ட், நீங்க குடிச்ச மீதி தான் ஐயா..." என்றவள் கையில் கோப்பையைத் தூக்கிக்கொண்டு நடந்து வந்து, பெரியதம்பியை ஒட்டி மெத்தை மீதமர்ந்தாள்..." நீங்க குடிச்ச மீதி எனக்குக் குடுங்கய்யா.. அது தான் எனக்கு வேணும்." என்றபடி, அவன் வாயருகே அந்த க்ளாஸைக் காட்டி அவனைக் குடிக்க வைத்தாள். அவனை அப்படியே தன் மீது சாய்த்தாள். "இப்போ பிடிச்சிருக்காய்யா?" அவன் காதருகே கிசுகிசுத்தாள். "டீச்சர்...." குளறினான்.. அவன் எதிர்பார்க்கவில்லை. "ம்ம்.. உங்க டீச்சர் தான் பெரியதம்பி ஐயா.. நான் தான் உங்க டீச்சர்.. எத்தனை நாள் என்னை ஆசையோட பார்த்திருப்பீங்க.. என் மேலே எவ்வளவு ஆசை வச்சிருக்கீங்க.. அதுனால தானே என்ன இங்க கூட்டிகிட்டு வந்திருக்கீங்க..ம்ம்.. " அவனை தன் மார்போடு மல்லாகச் சாய்த்து, அவன் வாய்க்குள் கொஞ்சம் மதுவை ஊற்றிவிட்டு, அப்படியே அவன் வாய் மீது தன் வாய் வைத்துப் பொத்தினாள். தன் நாக்கை அவன் வாய்க்குள் விட்டுத் துளாவி, அவன் வாயிலிர்ந்து மதுவை உறிஞ்சினாள். -------------------- "என்னங்க.. இவ்வளவு ஆசைய மனசுல வச்சிகிட்டு இவ்வளவு நாள் ஆக்கிட்டீங்க." அனுஷாவும் பெரியதம்பியும் ஒருவரை ஒருவர் முத்தமிட்டு நக்கிக் குடித்தே இரண்டு கோப்பைகள் விஸ்கி காலி செய்தனர். "உன்னைப் பார்த்ததிலே இருந்து அவ்வளவு வெறி அனுஷா." சட்டென்று ஒருமைக்குத் தாவினான். "டீச்சர்" என்ற மதிப்பு காற்றில் போய்விட்டது. "வெறின்னா அவ்வளவு வெறி.. உன் மேலே பாய்ஞ்சு ஒவ்வொரு அங்குலமா முத்தம் கொடுக்கணும்னு வெறி." அவள் அதரங்களிலிருந்து வழிந்த மதுவை ஒரு முறை நக்கினான். இன்னும் ஆடைகள் விலகவில்லை. கேட்டதும் அனுஷா பெருமூச்சு விட்டாள். மார்பகங்கள் ஏறித் தாழ்ந்தன. இடது மார்பகத்தை மட்டும் புடவை மூடியிருந்தது. வலது மார்பகத்தை பாதி நனைந்த ஸ்லீவ்லெஸ் சோளி மட்டும், மூடியும் மூடாமலும் இருந்ததால், க்ளீவேஜ் ஏறி இறங்கியது பெரியதம்பியின் கண்களில் பட்டது. "முத்தம் மட்டும்தானா?' "ம்ம்.. உனக்கு சரின்னா... எந்த தூரம் வரைக்கும் போகத் தயார் அனுஷா. உனக்கு வேணும்னா சொல்லு." "ம்ம்.. ஆளப் பாரு? வேண்டாம்னுட்டுத் தான் இவ்வளவு தூரம் உங்களோட தனி ரூமுக்கு வந்தேனாக்கும்." "ஆனா.. முதல்ல வெறும் முத்தம் மட்டும் தான்.. சரியா.. என்னோட ஆசை அனுஷாவை அதுக்குப் பிறகு அங்குலம் அங்குலமா ரசிக்கணும்.. சரியா?" "நீங்க எப்பிடிச் சொன்னாலும் சரிங்க." அவளைக் கட்டிலில் அமரவைத்து அவன் அவள் காலடியில் தரையில் அமர்ந்தான்..ம்ம்ம்.. காலம் அப்படி!! அவன் ஒரு பெரிய பணக்கார பண்ணையாரின் மகன். இவளோ.. சாதாரண சிறுவர்பள்ளி ஆசிரியை.. ஆனால் காமம் வந்துவிட்டால் காற்றில் பறந்து போகும் எல்லாம். அனுஷாவின் இரு கரங்களையும் பிடித்து, முழங்கைகள் முதல் விரல்கள் வரை தடவினான். இரு கைகளிலும் கலகலத்த வளையல்கள மேலும் கீழும் அளைந்தான். பத்து விரல் நுனிகளையும் ஒன்றன்பின் ஒன்றய் மென்மையாக முத்தமிட்டான். அனுஷாவின் உடலில் மின்சாரம் பாய்ந்தது. ஒவ்வொரு விரல் நுனியிலிருந்தும் அவள் கை வழியாக, நெஞ்சம் வழியாக அவள் யோனி வரை மின்சாரம் பாய்ந்தது. "உன் உள்ளங்கை இவ்வளவு சூடா இருக்கே?" அவன் கன்னங்களில் அவள் உள்ளங்கைகளைத் தடவினான். நடுவில் முத்தமிட்டான். "ம்ம்.. உங்களைப் பார்த்ததில் ஹீட்... வெறி பிடிச்சிருக்கு எனக்கும்." என்று காமத்தில் பிதற்றினாள் அனுஷா. உள்ளங்கைகளை மாற்றி மாற்றி நக்கினான். மதுக்கோப்பையிலிருந்து சில சொட்டு விஸ்கியை அவள் உள்ளங்கைகளில் ஊற்றிவிட்டு அதையும் நக்கினான். பின்னர் அவள் முழங்கைகளை நக்கினான். கொஞ்சமாக விஸ்கியை கோப்பையில் எடுத்து அவளுடைய மூடாத மூங்கில் தோள்கள் மேலே சொட்டுச் சொட்டாக ஊற்றினான். மெதுவாக வழிந்து வந்த மதுவை அவள் மூங்கில் தோளிலிருந்து நக்கி அருந்தினான். இரு தோள்களையும் விஸ்கியில் குளிப்பாட்டி நக்கி அருந்தினான். அனுஷாவின் பலவருட காம அனுபவத்திலும் இது புதுமையாக இருந்தது. அவளுடைய உடம்பின் ஒவ்வொரு பாகமும் துடித்தது. "உன்னோட அழகான உடம்புல சில முக்கியமான பாகங்களைப் பார்த்து ஏங்கியிருக்கேன் அனுஷா.. அதுல இருந்து விஸ்கி குடிக்கணும்.. உன் உடம்பையும் அனுபவிக்கணும்.. விஸ்கியையும் அனுபவிச்சிக் குடிக்கணும்.. ம்ம்ம்.. மெதுவாப் படு.." அவளுடைய மெல்லிய இடுப்பைப் பற்றி அப்படியே சாய்த்து தலையணையில் தலை வைத்து படுக்கவைத்தான்."அனுபவிக்கிறது ஒரு கலை அனுஷா.. உன்ன மாதிரி மென்மையான மெல்லிய ரோஸ் கலர் உடம்பு இருக்குற பெண்கள் அவ்வளவு சுலபமா கிடைக்கமாட்டாங்க.. உன்னை மாதிரி பெண்களை அனுபவிக்கிறது ஒரு கலை... பயப்படாதே அனுஷா.. உன்னை ஒண்ணும் பண்ணமாட்டேன்.. பலாத்காரம் பண்ணமாட்டேன்.. உன் விருப்பத்துக்கு மாறா ஒண்ணும் செய்யமாட்டேன். ஆனா நான் செய்றத கண் மூடி அனுபவிச்சேன்னா.. நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் சொர்க்கம் தான். " மெதுவாக ஹிப்னாடிஸம் போல் பேசிக்கொண்டே அவளை படுக்க வைத்து, அவளது இரு கைகளையும் தூக்கினான். பளபளப்பான, சுத்தமாக முடிகளை நீக்கிய வெண்மையான வெண்ணை போன்ற அக்குள்களை விரல்களால் தடவ.. அவள் துடியாகத் துடித்தாள். "உன்னைக் கற்பழிக்கணும்னு இப்பிடிச் செய்யல்ல அனுஷா.. ஆனா உன்னை நான் அணுஅணுவா ரசிக்கும் போது... நீயும் தாங்க முடியாத இன்பத்தை அனுபவிக்கணும்.. என்னை நம்பு..." என்றவன் அந்த ஓட்டல் பையன் கொண்டு வந்திருந்த பையிலிருந்து இரண்டு கயிறுகளை உருவி எடுத்தான். ஒவ்வொரு கயிற்றிலும் ஒரு பக்கம் சுருக்கு முடிச்சு போடப்பட்டிருந்தது. அனுஷாவின் இரு மணிக்கட்டுகளிலும் இரு சுருக்குகளைப் போட்டு.. லேசாக வலி இல்லாத அளவிற்கு இறுக்கினான்.. மறு முனைகளை கட்டில் கம்பியின் கட்டியதில், அனுஷாவின் இரு கைகளும் முழுமையாக தூக்கப்பட்டு இருந்தது. முந்தானையை உருவிவிட்டான். இரு கலசங்களும், கோபுரங்கள் போல் கும்மென்று உயர்ந்து நின்று, வெறும் சிறிய சோளியால் மட்டும் மூடப்பட்டிருந்தன. "என்ன பண்ணப்போறீங்க?" மனதுக்குள் லேசான அச்சம் புகுந்திருந்தாலும் அதையும் விட எதிர்பார்ப்பு அதிகமாக இருந்தது அனுஷாவிற்கு. அச்சம் என்றால் கற்பழித்துவிடுவானோ என்ற அச்சம் இல்லை. கற்பு இருந்தால் தானே அந்த அச்சம் வருவதற்கு?!!?? ஆனாலும் ஏதோ ஒரு மாறுபட்ட அனுபவம் ஏற்படுத்திய எதிர்பார்ப்பு என்று சொல்லலாம். "சொல்லி செய்யக்கூடாது அனுஷாக் குட்டி.. செஞ்சிட்டு சொல்லணும்." அவள் உடம்பு மீது மெதுவாகப் படர்ந்தான். இன்னும் இருவரும் ஒரு ஆடையும் கழற்றவில்லை. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவனுடைய முழு பாரமும் அவள் மீது பரவியது. ஒரு பக்கம் திரும்பி அவள் வலது அக்குளில் தன் மூக்கால் உரசினான். "ஸ்ஸ்..ம்ம்ஹா.." "கூச்சமா இருக்கா?" "ம்ம்..." "வேண்டாமா?" "ம்ம்..அஹ்.. செய்யுங்க..ம்ம்.. ஆஆஅ" சோப் போட்டு கழுவிவிட்ட அந்த சுத்தமான அக்குளை மிருதுவாக நக்கினான். "ஆஆஹ்..ம்ம்..." "அணுஅணுவா உன்னை ரசிக்கணும் அனுஷா.." "ம்ம்..." அக்குள் குழிக்குள் ஓரிரு சொட்டு சில்லென்ற விஸ்கி ஊற்றினான். மீண்டும் அக்குளை நக்கினான். "ஆஆ..ம்ம்ம்.. எனன்ன்வஒவோ..ம்ம்..ஆஹ்.." திணறினாள். கூச்சம் தாளவில்லை. ஆனால் இரு கைகளும் கட்டியிருந்தன. அவள் மீது அந்த கிராமத்து இளைய பண்ணையாரின் பருமனான தேகம் வேறு அழுத்தியது. நகர முடியவில்லை. "தாங்க முடியாத கூச்சமா?" கேட்டுவிட்டு அவளது இடது அக்குளில் சொட்டிவிட்ட விஸ்கியை நக்கினான். "ஆஆஹ்... என்னங்க.. ம்.. செய்யுறதையும் செஞ்சிட்டு.மாம்ம்ம்மாஅ..." அனுஷாவின் நெஞ்சம் படபடவென்று அடித்தது. அவள் அக்குளை இவ்வளவு அணுஅணுவாக யாரும் ரசித்ததில்லை. "கையில்லாத ரவிக்கையை போட்டுகிட்டு எவ்வளவு தடவை கையைத் தூக்கிக் காட்டியிருப்பே... அப்பவே எனக்கு ஒரு வெறி அனுஷா.." மீண்டும் வலது அக்குளை நக்கினான். "ஆஆஹ்ஹ்.. ஐயோ.. கொல்லாதீஙாஆஆஆஅ...." அனுஷாவின் வயிறு ஏறித் தாழ்ந்தது. அவள் யோனிக்குள் ஏதோ முடிச்சு விழுந்தது போலிருந்தது. நாய் நக்குவது போல் வேகமாக அவள் அக்குளை நக்கினான். மேலும் மேலும் மதுவை ஊற்றி நக்கினான். "ஐயொ... இதுவே.ம்ம்ம்.. எனக்கு... ஆஆஅ... வருதும்க்ம்ம்/...........அம்ம்ம்..." ஓசை எழும்புவதைத் தவிர்க்க, வாயை இறுக்க மூட முயன்றாள் ஆனால் முடியவில்லை. "ம்ம்.. வாய மூடாதே.. வாய் விட்டுக் கத்து..ம்ம்ம்.. அனுக்குட்டி.... உன்னை நக்கினாலேயே உச்சம் வருமா??ம்ம்ம்" இடது அக்குளை வேகமாகத் தாக்கினான். சட்டென்று நிறுத்தினான். "ஆஹ்.. என்னங்க.. நிறுத்திட்டீங்க...." "இரு குட்டி.. உனக்கு ரொம்ப வேர்க்குது இல்ல.. இரு இரு.. ஏஸிய பெருசாக்குறேன்." சட்டென்று அவளிடமிருந்து எழுந்தான். பெருத்த ஏமாற்றம் அனுஷாவிற்கு. அக்குள் நக்கியே அவளுக்கு உச்சம் வரை அழைத்துச் சென்றவன்.. இப்படி ஏமாற்றிவிட்டானே... "பரவாயில்லைங்க.. வாங்க.. ப்ளீஸ்.. தாங்கல்ல..." "ம்ம்...ஹும்.. பொறுமையா இருங்க டீச்சர்... ஸ்கூல்ல பிள்ளைங்களுக்கு பொறுமையா சொல்லிக் குடுப்பீங்க இல்ல.ம்ம். பொறுமை." ஏஸியை குளிரூட்டினான்.. அதற்குள் அனுஷா தாங்க முடியாமல் தன் கால்களைப் பிணைத்துக்கொண்டு தன் புண்டைக்குத் தானே உசுப்பேற்றி விடும் வேலையைத் தொடங்கினான். "ம்ஹும்ம்.. டீச்சர்.. தப்பு டீச்சர்.. நான் ஒருத்தன் இருக்கேனில்லா. நான் தான் உங்களுக்கு செக்ஸ் தொல்லை குடுக்கணும். நீங்களே செய்யக்கூடாது... ம்ம்ம் என்ன செய்ய?" என்று யோசித்தான்.. "சரி..இது தான் சரிப்படும்.. " என்றவன் தன் வேட்டியை உருவினான். அனுஷாவின் வலது கணுக்காலில் வேட்டியை சுருக்கு முடிச்சு போட்டு கட்டிலின் காலில் இறுக்கக் கட்டினான். வேட்டியின் அடியில் பெரிய அண்டர்வேர் மட்டும். "இந்தக் காலைக் கட்டிப் போடணுமே...ம்ம்.. சரி.." என்று அந்த அண்டர்வேரையும் கழற்றி, அவளது இடது காலையும் கட்டிப் போட்டான். மேலே இப்போது பட்டுச் சட்டையும், இடுப்புக்குக் கீழே 9 அங்குலம் நீட்டி நின்ற கெட்டியான கருஞ்சுண்ணியுடன் நின்றான். அனுஷாவிற்கு எச்சில் ஊறியது. "ம்ம்ம்.. இப்பவே அவசரப்பட்டா என்ன செய்ய டீச்சர்... கோன் ஐஸ்கிரீம் எல்லாம் பிறகு சாப்பிடலாம்." என்றவன் திடீரென்று கட்டில் மீது மண்டியிட்டு, குனிந்து அனுஷாவின் தொப்புளைச் சுற்றி தன் வாயிலிருந்து எச்சில் துப்பி நக்கினான். "ஆஆஆ... அஹ்.. திடீர்னு.ம்ம்ம்ம்." "சின்ன தொப்புள் ஆனா ஆழமா இருக்கு." அவளது கீறல் போன்ற தொப்புளை விரித்துப் பிடித்து, அதனுள் எச்சில் துப்பினான்.. பின்னர் குனிந்து எச்சிலை உறிஞ்சினான். "ம்ம்.. டேஸ்டா இருக்கு டீச்சர்.." அவளது வியர்வையையும் சேர்த்து நக்கினான். சில துளிகள் விஸ்கியை அவள் தொப்புளுக்குள் ஊற்றி, நக்கிக் குடித்தான். மீண்டும் தொப்புளை தழும்பத் தழும்ப விஸ்கியால் நிறப்பினான். எழுந்து நின்றான். தளதளவென்ற தங்க மேனியின் நடுவில் குழிக்குள் தங்க நிறத் திரவம் நிறம்பி ததும்பி வழிந்தது. இப்போது தொப்புளைத் தொடவில்லை. மாறாக அவள் வலது முலையை ரவிக்கையுடன் சேர்ந்து இரு கைகளாலும் பிசைந்தான். ஒவ்வொரு முறை பிசையும் போதும், அனுஷாவின் உடல் காமத்தில் துடித்தது. அவள் வெண்ணை வயிறு ஒரு முறை துள்ளிக் குதித்தது. விஸ்கி தொப்புளிலிருந்து ததும்பியது. ததும்பி வழியும் மதுவை அவன் அவள் வயிற்றின் மிருதுவான ப்ரதேசங்களை நக்கி நக்கிக் குடித்தான். "விஸ்கியோட டேஸ்ட் ஏறிகிட்டே இருக்கு டீச்சர் குட்டி..ம்ம்..." நாக்கைச் சப்பு கொட்டிவிட்டு பின்னர் அவள் தொப்புளுக்குள் சரேலென்று நாக்கை நுழைத்து முழுவதும் உறிஞ்சிக் குடித்து எழுந்தான்.

"ஆஆஆஆஆஆ" என்று அனுஷாவின் உடம்பு தூக்கிப் போட்டது. மறுபுறம் வந்து இப்போது அவள் இடது முலையைப் பிசைந்து பிசைந்து, அவள் தொப்புளில் மீண்டும் மது நிறப்பி, அது வழிய வழிய நக்கி பின்னர் மீண்டும் தொப்புளை உறிஞ்சிக் குடித்தான். "ஐயா... ப்ளீஸ்.. உங்களைக் கையெடுத்துக் கும்பிடுறேன்.. டார்ச்சர் செய்யாதீங்க.. ப்ளீஸ்.. உங்க சுண்ணிய விட்டு ஓழ் செய்யுங்க ப்ளீஸ்..ம்ம்.." அனுஷாவின் கண்களில் நீர் கோர்த்தது. "ச்சுச்சுச்சூ.. அழாதீங்க டீச்சர்.. அழகான சின்ன குட்டி பட்டணத்து டீச்சர்ங்க அழுதா எனக்குப் பிடிக்காது டீச்சர்.. நீங்க மட்டும்.. கொஞ்சம் கொஞ்சமா காட்டி காட்டி என்ன மயக்கி அழவச்சீங்களே.. ம்ம்.. கொஞ்சம் பொறுமையா இருங்க.. உங்களை ஓழ்க்காமல் விடுவேனா...ம்ம்.." "அம்ஹ்ஹாஅ...." "என்ன டீச்சர்... இது மாதிரி சாதாரணமான சோளி போட்டுகிட்டு இருக்கீங்க? எங்கிட்டே கேட்டுரிந்தீங்கன்னா.. ஜிலுஜிலுன்னு சாட்டின் சோளி வாங்கித் தந்திருப்பேன் இல்ல?" மீண்டும் வேகமாக சோளியைப் பிசைந்தான் "ம்ம்.. என்னாஆ.." "வேண்டாம் டீச்சர்.. இந்த சோளி வேண்டாம்... வேற வாங்கித் தர்ரேன்..." என்றவன் அருகே பழம் நறுக்குவதற்காக வைக்கப்பட்டிருந்த கத்தியை எடுத்து கீழே இருந்து சரியாக அவள் க்ளீவேஜ் வழியாக சோளிக்குப் பின்னால் நுழைத்து.. சடாரென்று இழுத்தவுடன்.. பட்பட்பட் என்று அறுந்தது. இரண்டு பக்கமும் கிழிந்த சோளி அவிழ்ந்து அவளது சந்தனத்தில் வார்த்த கோபுரக் கலசங்கள் இரண்டையும் திறந்துக் காட்டியது. "அப்பா... என்ன ஒரு குல்லு முலை... ம்ம்ம்...." இரண்டு காம்புகளையும் கெட்டியாகப் பிடித்து மெதுவாக மேல்நோக்கி இழுக்க, அவள் கனமான மார்பகங்களும் கும்மென்று தூக்கின... "ம்ம்ம்.. பால் வருமா டீச்சர்?" "ம்ஹும்.. இல்ல..." "உங்க புண்டைய ரொப்பட்டுமா டீச்சர்.. இப்போ ரொப்பினா 10 மாசம் கழிச்சு ஒவ்வொண்ணுலயும் ஒரு லிட்டர் பால் சுரக்கும்னு நினைக்கிறேன்.." "ம்ம்.. ஆஹா... சொல்லாதீங்க.. ப்ளீஸ்... ஆஹம்மாஆஅ..... ம்ம்.. செய்யுங்க. ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்..." அனுஷாவின் உடம்பு இப்போது அவள் கட்டுப்பாட்டில் இல்லை. அவள் யோனியிலிருந்து பொலபொலவென்று திரவம் கொட்டி அவள் பாவாடையெங்கும் நனைவதை உணர்ந்தாள். "ஆனா... பால் சுரக்குறதுக்கு முன்னாலே.. விஸ்கி சுரக்குதான்னு பாக்கணும் டீச்சர்.." என்றவன் விஸ்கி கோப்பையை எடுத்து சொட்டுச் சொட்டாக அவளது வலது முலைக்காம்பின் நுனியில் ஊற்றினான்.. ஜில்லென்ற விஸ்கி பட்டதும்... தாங்க முடியாத உணர்ச்சியுடன் விடைத்துக்கொண்டு தூக்கியது. கெட்டியாக விடைத்ததில், அனுஷாவிற்கு மார்காம்புகள் லேசாக வலிக்கவே தொடங்கின... உடம்பில் வேறு அவ்வப்போது மின்சாரம் தாக்கி பாடாய்ப் படுத்தியது. ஒவ்வொரு சொட்டாக அவள் காம்பு நுனியில் விழுந்து வழியும் போது, அப்பகுதியில் மார்பகத்தை நக்கினான். தன் மூக்கால் ஈரமான காம்பை வருடினான். மார்பகத்தின் கீழ் பகுதிகளில் அழுத்தமாக நக்கினான். இரண்டு மார்பகத்தையும் அவன் நக்கி முடிக்கவே அரை மணிநேரம் ஆனது போலிருந்தது அனுஷாவிற்கு. "ஆஹா...ம்ம்ம்.. ஐயோ.. கடவுளே..ம்..ஆஆஆஆஆஆ.....ஆஆஆஆஆஅ"" அலை அலையாக உச்சம் அடைந்ததில் உள்பாவாடை பாழ்... "தாங்க முடியல்லியா டீச்சர்.." "ம்ம்..அஹ்..." "எவ்வளவு சினிமா காட்டினே அனுஷா? எல்லா பக்கமும் காட்டியும் காட்டாமயும் பாடாய் படுத்தினியே.. கடைசில என்ன செஞ்சே?? அக்குள்ள டவல் துடைச்சிக் குடுத்தியா?" என்று கேட்டவன் சட்டென்று தாவினான். அவள் வலது அக்குளை மீண்டும் நக்கியபடி அவள் இரு மார்பகங்களை சப்பாத்தி மாவு போல் பிசைந்தான். இரு முலைகளையும் சேர்த்து கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொண்டதில் க்ளீவேஜ் குவிந்து ஒரு பள்ளத்தாக்கு போல் தென்பட்டது. அந்தப் பள்ளத்தாக்கில் தாராளமாக விஸ்கி உற்றினான். மலைகளுக்கிடையே வழிந்து வயிற்றில் வழிந்த விஸ்கியை நக்கினான். க்ளீவேஜை மூக்கால் துடைத்தான். ;இரு காம்புகளையும் கடித்து புண்படுத்தினான். "குல்லு மார்பைக் கசக்கினா.. துடிக்கிறியே டீச்சர்... அவ்வளவு பிடிக்குமா?" நக்கியபடி கேட்டான்.. "ம்ம்..ஆஆ.. எப்போ.. ஃபக் பண்ணப்போறீங்க?" "ம்ம்.. செய்யுறேன்...செய்யுறேன்." ஒரு கையால் மார்பகங்களை மாறி மாறி பிசைந்தபடி, அவள் கொசுவத்தை நெகிழ்த்தினான், பாவாடை அவிழ்க்க முடியவில்லை.. ஏனென்றால் இரு கால்களும் கட்டப்பட்டிருந்தன. மாறாக தன் சட்டையைக் கழற்றி முழு அம்மணம் ஆனான். குனிந்தான்.. அனுஷாவின் கால்களை விலக்கி அந்த அதிஅற்புதமான வழுவழுக்கும் பெண்மையின் அழகைக் கண்டு மகிழ்ந்தான். கொழகொழவென்று தயிர் போன்ற திரவம் பரவியிருந்தது. புண்டையை விலக்கி யோனியைப் பார்த்தால், அங்கும் கஞ்சி போன்ற திரவம் ஒட்டிக்கொண்டிருந்தது. அவ்வளவு காம வடி நீர். "ம்ம்.. ஆஹ்.. என்ன செய்யப்..மாஆஆஆ...." அவள் முடிப்பதற்குள், பெரியதம்பியின் திறந்த வாய் அவள் யோனிப்பகுதியை முழுமையாக மூடி, அவன் நாக்கு நீன்று, சரக்கென்று வேகமாகவும் முரட்டுத்தனமாகவும் அவள் பருப்பை உரசியது. இரண்டு விரல்களை மெதுவாக அவள் யோனிக்குள் நுழைத்து, தன் சொரசொரப்பான நாக்கினால் வேகமாக அவள் பருப்பை நக்கி நோண்டினான். "ஆஆ.. கொல்லாதீங்க..ம்ம்....அஹ்யீஓஓ...." "என்ன? வேண்டாமா?" "அஹ்.. என்னது..ம்ம்.. செய்யுங்க..ஆஹா.. சொர்க்கம்.ம்ம்." "காலை அவுத்துவிடலாமா டீச்சர்.?" "ம்ம்.. என்ன வேணும்னாலும் செய்யுங்க.ஆனா.. ம்ம்.. சீக்கிரம் ஃபக்..ஆஹ்.." கால்களில் கட்டியிருந்த துணிகளை அவிழ்த்தான். உள்பாவாடையை கால் வழியாக நீக்கி, அவளை முழு அம்மணம் ஆக்கினான். அவள் முழங்கால்கள் இரண்டையும் மடக்கி குண்டிகளைத் தூக்கினான். "ம்ம்ம்.. இப்பிடியே இரு டீச்சர்... உன்னோட உடம்பு முழுசும் விஸ்கி ஓட விட்டாச்சு.. இன்னும் ஒரு முக்கியமான இடம்..." பாதி பாட்டில் விஸ்கி காலியிகிர்யுந்த நிலையில், அந்த பாட்டிலை எடுத்தான்... ஒரு முன்னறிவிப்புமின்றி, அந்த பாட்டிலை கழுத்து வரை சரேலென்று அவள் யோனிக்குள் சொருகி, பாட்டிலைக் கவிழ்த்தாள். சிலீரென்ற விஸ்கி உள்ளே ஓடியது. ஆல்கஹால் பட்டதும் லேசாக எரிந்தாலும், எரிச்சலும் சிலுசிலுப்பும் ஒன்று சேர்ந்து அவள் அந்தரங்கத்துக்குள் தாக்க... வீல்ல்ல் வீஇல்ல்ல் என்று அலறினாள். "என்ன டீச்சர்? கீழ் வாய் விஸ்கி குடிச்சி ரொம்ப சூடா ஆயிருச்சா?" "ம்ம்.." "அப்போ கொஞ்சம் குளிரூட்டலாமா?" "ஐயோ.. எம்ம்..என்ன.. செய்ய்.. ஆஆஆஆஆ" அப்போது இரண்டு ஐஸ் துண்டங்களை அவள் யோனிக்குள் திணித்தான். "ஐஸ் போட்டு விஸ்கி குடிச்சா.. அது ஒரு டேஸ்ட் டீச்சர்." என்றவன் குனிந்து நக்கினான். அவன் நாக்கை அனுஷாவின் யோனிக்குள் திணித்து, ஐஸ் துண்டங்களை நக்கினான். "இன்னும் சோடா கூட ஊத்தலாம். ஆனா உள்ளே இடமில்லை." என்றவன் அதன் பின்னர் பேசவில்லை. அனுஷா எவ்வளவு முறை உச்சம் எய்து எய்து ஓய்ந்துபோனாள் என்று யாரும் கணக்கெடுக்கவில்லை. உடம்பில் சுத்தமாக திராணியிலாமல் போகும் போது அவன் முழு பாட்டிலையும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவள் யோனியில் ஊற்றி நக்கிக் குடித்து முடித்திருந்தான். இதற்கு மேல் ஒன்றும் செய்ய இயலாது என்ற நிலையில், அவனுடைய ஒன்பது அங்குல கருந்தடியை உள்ளே சொருகி அடித்தான். "டீச்சர்.. நிரோத் போடல்லையே.. பரவாயில்லையா? ஏடாகூடம் ஒண்ணும் ஆகதுல்ல?" "ம்ம்... ஆகாது... காப்பர்-டி போட்டிருக்கேன் உள்ளே.. ஒண்ணும் ஆகாது." "அடேடே.. டீச்சருக்கு எல்லாமே முன்னேற்பாடு தான்.." சளப் சளப் சளப் என்று ஒரே தாள கதியில் அடித்தான். ஒரு முறை அவள் யோனிக்குள் அதே போஸில் அடித்து உள்ளே சீக்கிரமாகவே விந்து பாய்ச்சினான். அடுத்து அவளைக் குப்புறப் படுக்கவைத்து பின்னாலிலிருந்து உள்ளே சொருகி ஆசை தீர மெதுவாக அடித்து முடித்தான். பிஸ்டன் தன் விந்துவைக் கக்கி முடித்தபோது என்ன நேரம் என்று இருவரும் பார்க்க இயலவில்லை. அலுப்பில் அணைத்தபடி தூங்கியே விட்டனர். "அண்ணே.. அண்ணே.." என்று கதவு தட்டப்படும் ஓசை கேட்டது. "ஏய்.. என்ன?" உடம்பு ஓய்ச்சலிலும், இன்னும் கலையாத போதையிலும் குரல் கொடுத்து எழுந்தான் பெரியதம்பி. "அண்ணே.. மணி ஏழு ஆச்சுண்ணே.. இன்னும் நீங்களும் அக்காவும்.. வரல்லியேன்னு." அந்த ஹோட்டல் பையனின் குரல் கேட்டது. "நீ போடா.. நாங்க வருவோம்.." என்றவன் கண் விழித்துப் பார்த்தபோது எல்லாம் கும்மிருட்டாக இருந்தது. தடவித் தடவி, பாட்டில்களைக் கீழே உருட்டிவிட்டு, பின்னர் அவன் விளக்கைப் போடுவதற்குள் அனுஷாவும் அலுப்புடன் எழுந்தாள். "ஐயோ.. என்னங்க.. ரொம்ப நேரமாச்சு போல இருக்கே?" "ம்ம்ம்.. உன் உடம்புல ஒவ்வொரு அங்குலத்துலயும் விஸ்கி ஊத்திக் குடிக்கவே ரெண்டு மணி நேரம் ஆச்சு.. அதுக்குப் பிறகு ரெண்டு தடவை..ம்ம்.." "ம்ம்.. சூப்பர்.. புரட்டி எடுத்துட்டீங்களே.." எழுந்தாள் அனுஷா. சுத்தமான அம்மணம். அப்படியே பாத்ரூம் சென்று கழுவிக்கொண்டாள். சிறுநீர் கழித்து முடிப்பதற்குள் தடவிக்கொண்டே பெரியதம்பியும் உள்ளே வரச் சரியாக இருந்தது. அவன் சிறுநீர் கழிக்கும் எழிலை வேடிக்கைப் பார்த்துக்கொண்டே அனுஷா தன் உடம்பை டவலால் துடைத்தாள். "என்னங்க.. ப்ளவுஸ் சுத்தமா கிழிஞ்சி போச்சே. என்ன செய்ய?" "ம்ம்.. இந்த ஓட்டல்ல எல்லாருக்கும் இப்போ உன்னைப் பத்தித் தெரியும்.. நீ ஒரு பச்சைத் தேவிடியான்னு எல்லாருக்கும் தெரியும்.. ஊரறிஞ்ச தேவிடியாளுக்கு உடை கொஞ்சம் குறைவா இருந்தா என்ன இப்போ?" "எனக்கு ஒண்ணுமில்லைங்க.. வேணுமின்னா.. இந்த புடவை கூட இல்லாம வெறும் உள்பாவாடை மட்டும் சுத்திகிட்டு, டாப்லெஸ்ஸா வெளில வந்திருவேன்.. நீங்க தான் பாவம், இந்த ஏரியாவுலே பெரிய மனிஷன்.. கொஞ்சம் மானம் மரியாதை காப்பாத்திக்கனுமில்லை?" "ம்ம்ம்.. நீ செஞ்சாலும் செய்வே.. அம்மா.. தாயே.. முதல்ல.. வெறும் பாவாடை-சேலை மட்டுமாவது சுத்திக்கோ.." என்று பொய்யான பரிவுடன் பெரியதம்பி கையைக் கூப்ப, சிரித்துக்கொண்டே அனுஷா, பாவாடையை உடுத்தி, அதன் மீது, மிகவும் சீராக நேர்த்தியாக புடவை மட்டும் உடுத்தினாள். மார்பகம் மீது முந்தானையை ஒற்றையாகப் போட்டுக்கொண்டு ஆளுயரக் கண்ணாடி முன் ஒயிலாகத் திரும்பிப் பார்த்தாள்.

"ஏய்.. இப்பிடியெல்லாம் வெளில வராதே.. இப்பிடி மூடிக்கோ" என்று அவள் தோள் சுற்றி மரியாதையாக ஒரு சால்வை போல் போர்த்திவிட்டான். அவனும் ஆடை அணிந்து தயாராக இருந்தான். இருவரும் அறையை பூட்டிவிட்டு வெளியில் வந்தனர். யாருடைய வித்தியாசமான பார்வையையும் சட்டை செய்யாமல் வெளியில் வந்து அவசரம் அவசரமாக காரில் ஏறி வேகமாக ஒலக்கல் கிராமம் வந்தடைந்தனர். திருட்டுத்தனமாக அனுஷா ஒரு இடத்தில் இறங்கிக்கொண்டு நிழலில் மறைந்தபடி தன் வீடு வந்து சேர்ந்தாள். ---------------------- ம்ம்ம்.. பண்ணையார் குடும்பத்தில் இரு ஆண்பிள்ளைகளையும் தன் வசம் கொண்டு வந்தாகிவிட்டது...ம்ம்ம்... மேலும் குடும்பத்தில் எப்படி குழப்பம் ஏற்படுத்துவது?