கிராமத்து டீச்சர் - பாகம் 2

அனுஷா ஒலக்கல் க்ராமத்தில் தன்னுடைய "முதல் இரவில்(!!!???)" உண்மையிலேயே அருமையாகத் தூங்கினாள். புது இடத்தில் தூங்குகின்றோமே என்ற வேறுபாடே தெரியவில்லை. வசதி குறைவு இருந்தாலும் அசதி அதிகமாக இருந்ததால், மிக நன்றாக ஆழந்த தூக்கத்தில் கழித்து காலை ஐந்தரைக்குள் எழுந்தாள். ஜன்னலைத் திறந்து மெதுவாக எட்டிப் பார்த்தாள். பலர் ஆற்றங்கரைக்குச் சென்றுகொண்டிருந்தனர். ம்ம்ம்.. நிர்வாணமாக நிற்க இயலாது. பாவாடை, புடவை, கையில்லாத சோளி அணிந்துகொண்டாள். ஆற்றில் குளிக்க ஆசையாக இருந்தது. ஸ்டார் ஹோட்டல் நீச்சல் குளங்களில் டூ பீஸ் அணிந்து குளித்துப் பழக்கமுண்டு; டாக்டர் ப்ரகாஷின் பழவேற்காடு தீவிற்கு சில முறை சென்றிருந்தாள். அங்கு தோழர் தோழிகளுடன் அரைகுறை ஆடைகளுடனும், சில நேரம் முழு அம்மணமாகவும் அந்தத் தீவு முழுதும் ஓடித் திரிந்து கடலில் குளித்துள்ளாள்; ஒரே ஒரு முறை மிகவும் "வேண்டப்பட்ட" ஒருவரின் மாமல்லபுரம் அருகே இருந்த பங்களா ஒன்றின் நீச்சல் குளத்தில் பிறந்த மேனியாக நீச்சலடித்த அனுபவமும் உண்டு. ஆனால் திறந்த வெளியில் ஆற்றில் மூழ்கிக் குளித்ததே இல்லை. அதுவும் அனுபவிக்கலாமே என்று ஆசையாக இருந்தது. டவல், மாற்று ஆடைகள் என்று எல்லாவற்றையும் கையில் எடுத்துக்கொண்டு, வீட்டைப் பூட்டிவிட்டு ஆற்றங்கரையை நோக்கிப் புறப்பட்டாள்.

பல பெண்கள் அங்கு படித்துறையில் குளித்தும் துணி துவைத்தும் கொண்டிருந்தனர். புதிதாக வந்த பட்டணத்து ரோஸ் அழகி வந்தவுடன் மௌனமாக அவளைப் பார்த்தனர். அவள் அழகாக தன் Ir 8 பற்கள் லேசாகத் தெரிய, ஆரஞ்சு இதழ்களை மென்மையாகத் திறந்து புன்னகைத்தாள். கண்களில் ஸ்நேகம் காட்டிச் சிரித்தார். அப்போதும் யாரும் பேசவில்லை. தன் கையிலிருந்த ஆடைகளை படித்துறையில் தண்ணீருக்கு மூன்று படிகள் மேலே வைத்தாள். கிராமத்து மக்கள் செய்வதைப் போல் முந்தானையை பற்களால் கடித்துக்கொண்டு ப்ளவுஸை அவிழ்த்தாள். அப்படியே மெதுவாக கொசுவத்தை நெகிழ்த்தினாள். முழுதும் அவிழும் முன் பாவாடை நாடாவை நெகிழ்த்தி பாவாடையைத் தூக்கி மார்புக்குக் குறுக்காக மூடிக்கொண்டாள். அப்போதும் பின்புறம் பாவாடை தாழ்ந்து அவள் வீணைக் குடங்களை மூட முடியாமல் திண்டாடியதால், குண்டியின் பிளவு லேசாக எட்டிப் பார்த்தது. சுற்றியிருந்த கிராமத்துப் பெண்கள் மூச்சை இழுத்துப் பிடித்துக்கொண்டனர். நிச்சயமாக பட்டணத்துப் பெண்ணால் இது போன்ற கிராமத்துப் பழக்கத்தை சரியாகச் செய்ய இயலாது. நிர்வாணம் ஆகி ஆபாசமாக அசிங்கப் படப்போகின்றாள் என்று நினைத்தனர். ஆனால் ஏமாந்தனர். இதற்காகவே ஒரு மாதம் அனுஷா சென்னையில் ஒத்திகை செய்துப் பார்த்து பழக்கப் படுத்தியிருக்கின்றாள் என்று அவர்களுக்குத் தெரியாதே!! பாவாடையை மார்புக்குக் குறுக்காகத் தூக்கி நாடாவை இறுக்கமாகக் கட்ட, செழிப்பான மார்பகங்கள் பிதுங்கிக் கொண்டு அழகானத் தெரிந்தன. வெண்மையான தோள்களும், கீழ்கழுத்து பகுதியும், ஆழமான க்ளீவேஜும் அழகு காட்டின. முழங்கால்களிலிருந்து கெண்டைக்கால் கொலுசு வரை வழுவழுத்த மேனியை கிராமத்துப் பெண்கள் பொறாமையுடன் பார்த்தனர். கூந்தலை அவிழ்த்துவிட்டு தண்ணீரில் அமுங்கினாள். மூழ்கிக் குளித்தாள். சிலீரென்ற காலை நேரத்துத் தாமிரபரணியில் குளியலை ரசித்தாள். இதையெல்லாம் பார்த்த கிராமத்துப் பெண்களுக்கு சற்று சினேகம் பிறந்திருக்க வேண்டும். "அக்கா.. நீங்க இந்த ஊருக்கு வந்த டீச்சரம்மாவா?" ஒரு 18 வயது பருவச்சிட்டு அவள் அருகே வந்தது. "ஆமாம்மா... நான் தான் டீச்சரா வந்திருக்கேன்." "அப்போ உங்கள அக்கான்னு கூப்பிடக்கூடாதில்ல.. டீச்சர்னு கூப்பிடலாமா?" "ச்சே.. ச்சே.. உரிமையோட அக்கான்னே கூப்பிடலாம். நீ என்ன அந்த ஸ்கூல்லயா படிக்கிறே?" "இப்ப இல்லக்கா.. அஞ்சாப்பு வரை அங்கே படிச்செங்கா.. அதுக்குப் பெறகு காட்டு வேலைக்கு அனுப்பிட்டாங்க. போன ஆவணில தாய்மாமனுக்கு கண்ணாலமும் கட்டிவுட்டுட்டாக. "கல்யாணமும் ஆச்சா? அதுக்குள்ளயா?" அனுஷா இப்போது மார்பகங்கள் நீரில் அமிழ்ந்துள்ள வரை ஆற்றிற்குள் நடந்து சென்றிருந்தாள். பளீரென்ற மூங்கில் கைகளை நீரிற்கு மேலே தூக்கினாள். ஒவ்வொரு கையையும் மற்றொரு கையால் துடைத்து அழுக்கைப் போக்கிக்கொண்டாள். பளபளக்கும் அக்கைகளையே அந்தச் பருவச்சிட்டு பார்த்துக்கொண்டே இருந்தாள். அவளது நிறம் நம் மண்ணின் நிறம். கோவில் சிலை போன்ற வடிவு கொண்ட அந்தக் கிராமத்துப் பெண்ணின் மேனி நிறமும் அதே போல் கோவில் சிலையின் நிறம் தான். அவளது மூக்கைப் பார்க்க அனுஷாவிற்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. நல்ல கூர்மையான மூக்கு. நேசத்துடன் சிரிக்கும் கண்கள். முழு உதடுகள். ஓரளவு வாளிப்பான தேகம் தான். அனுஷா அளவிற்கு அற்புதமான ஹவர்க்ளாஸ் இல்லாவிட்டாலும், உழைத்து உரம் போட்ட தேகம். அனுஷாவை விட ஓரிரு அங்குலங்கள் குள்ளம். அவளும் தண்ணீரை அளைந்து கொண்டே அனுஷாவின் அருகே வந்தாள். "அக்கா.. பாவாடையைக் கொஞ்சம் அமுக்கிப் பிடிச்சிக்கோங்கக்கா." அவள் அருகே வந்து கிசுகிசுத்தாள். கொஞ்சம் அதிகமாகவே அருகில் வந்துவிட்டதால், அவளுடைய விம்மிய மார்பகங்கள் அனுஷாவின் தோளில் லேசாக உராய்ந்தன. "தாமிரபரணித் தண்ணி சும்மா அப்படியே கண்ணாடி மாதிரி தெரியுதில்லே... உங்க வெள்ளவெள்ளேர் கால் தண்ணிக்குள்ளே பளிச்சுன்னு தெரியுதுக்கா." "ஓஓ.. சரிம்மா... அது சரி.. உன் பேர் என்னன்னு சொல்லல்லியே?" "எம்பேரு மல்லிகா.. எல்லாரும் மல்லி மல்லின்னு கூப்பிடுவாக.. நீங்க எங்க அண்ணனப் பாத்திருப்பீஹல்ல?" "அண்ணனா?" "ம்ம்ம்.. வீரய்யன் இருக்காருல்லா... அதோட தங்கச்சி தான் நானு!" சரி தான்.... கட்டுமஸ்தான அழகான கிராமத்து இளைஞனுக்கேற்ற கருப்புக் கட்டழகி தங்கை தான். "அப்பிடியா?" என்றபடி அனுஷா மெதுவாக நீந்தினாள். "உங்களுக்கும் நீச்சல் எல்லாம் தெரியுமாக்கா?" "ம்ம்.. ஏன் கேக்குறே?" "இல்லக்கா.. கிராமத்துப் பெண்டுகள் எல்லாம் ஆத்துல குளிச்சி மீன்குட்டி நல்லா நீஞ்சக் கத்துக்கும்.. நீங்க பட்டணத்துக் காரங்க இல்ல?" "பட்டணத்துலேயேயும் நீச்சல் குளம் இருக்கு.. அதுல நீச்சலடிப்பேன்." "மல்லாக்கப் படுத்து நீச்சடிப்பீங்களாக்கா?" மல்லியின் உதடுகளோரத்தில் ஒரு நமுட்டுச் சிரிப்பு தெரிந்தது போலிருந்தது. "ம்ம்.. அடிப்பேனே!! ஏன் கேக்குறே?" "இங்க ஆத்துல மட்டும் நீங்க மல்லாக்க நீச்சல் அடிச்சிராதீங்கக்கா!!" "ஏன் மல்லி?" களுக் என்று சிரித்துவிட்டாள். "இது ரெண்டும் ரொம்பப் பெருசா இருக்குல்ல?" அனுஷாவின் மாபெரும் முலைகளைக் காட்டினாள். "அது கோபுரம் மாதிரி தெரியும்". பாவாடை அவ்வளவாக கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொள்ளாமல், லேசாக தளர்ந்திருந்ததால், பாதி க்ளீவேஜ் எட்டிப் பார்த்தது. தண்ணீரில் மிதந்தபடியால், லேசாக மேலும் கீழும் ஆடிக்கொண்டிருந்தன அனுஷாவின் அற்புதமான மார்பகங்கள். கிராமத்துப் பைங்கிளியின் கள்ளம் கபடமில்லாத பேச்சு அனுஷாவிற்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. "உனக்கு மட்டும் சின்னதாவா இருக்கு?" அனுஷாவின் விரல்கள் இப்போது மல்லியின் மார்பு மீது லேசாகத் தீண்டின. பாவாடையில் துருத்திக்கொண்டு மல்லியின் கெட்டியான காம்புகள் நீட்டிக்கொண்டிருந்தன. அனுஷாவுடைய மிகக் கூர்மையான மிகப் பெரிய நீண்ட காம்புகளோ அப்பட்டமாக பாவாடையைத் தூக்கின. "எனக்கும் சுமாரா சின்னதாத் தான்க்கா இருந்தது. இந்த ஒரு வருசத்துல எங்க மாமன் பிடிச்சி அமுக்கி அமுக்கி செஞ்சதுலே பெருசாச்சுக்கா." கலகலவென்று சிரித்தாள். "ஆனாலும் உங்கள் சைஸ் அளவுக்கு இல்லைக்கா.. பாதி தானே இருக்கு." மல்லி குனிந்தபடி அருகருகே இருந்த இருவரின் மார்பகங்களையும் பார்த்தபடி பேசினாள். எந்த நொடியும் இருவரின் காம்புகளும் தொட்டுவிடும் அபாயம். அனுஷாவால் தாங்க இயலவில்லை. மிகச் சுலபமாக காம உணர்ச்சி வசப்படுபவள். தண்ணீரில் நின்றிருந்தபடியால் நனைந்திருந்த அவளுடைய மழித்த புண்டை இதழ்கள், அவளுக்குள்ளிலிருந்து கசிந்த திரவத்தில் மேலும் நனைந்தன. இதற்கு மேல் அவ்வளவு அருகில் இருந்தால் மல்லியைக் கற்பழித்துவிடுவோம் என்ற அச்சமோ என்னவோ தெரியவில்லை, அனுஷா சற்று விலகினாள். "அண்ணன் சொல்லிச்சுக்கா.. சினிமா நடிகைய விட சூப்பர் அழகா ஒரு டீச்சர் நம்ம ஊருக்கு வந்திருக்காஹன்னு சொல்லிச்சுக்கா. உங்களியப் பாத்தவுடனே புரிஞ்சிபோச்சு." "என்ன புரிஞ்சிது?" "இனிமே அண்ணன் கனவுலே சிம்முரன்னு நடிகை வரமாட்டாஹ. நம்ம ஊரு டீச்சரு தான் அவுஹ கனவுல வருவாஹன்னு..." மீண்டும் கலகலகலவென்று சிரிப்பலைகள் மல்லிகாவிடமிருந்து எழுந்தன. "ஏய்.. ரொம்பவே குசும்பு உனக்கு!" கையை செல்லமாக ஓங்கினாள் அனுஷா. "பார்த்த முதல் நாளே.. இவ்வளவு பேசுறியே.. ரொம்ப வாயாடியா இருப்பே போல இருக்கே?" செல்லமாக மல்லியின் முதுகில் ஒரு அடி கொடுத்தாள். அப்போது மல்லியின் பார்வை அனுஷாவின் தூக்கிய கைக்குக் கீழே தெரிந்த கொள்ளை அழகான மயிரில்லாமல் பளபளக்கும் அக்குள் மீது பதிந்திருந்தது என்பதை அனுஷா கவனித்தாள். மல்லியின் முதுகில் கொடுத்த செல்ல அடி, ஒரு பஞ்சுப் பொதியைத் தட்டியது போலிருந்தது அனுஷாவிற்கு. இது போன்ற கிராமத்து கருப்புக் கட்டழகியைக் கட்டிப் பிடிக்கமாட்டோ மா என்று ஏங்கினாள் அந்தப் பட்டணத்துப் பாவை. சற்று நேரம் இவ்வாறு பேசிக்கொண்டே இரு இளம் பெண்களும் கரை வந்து சேர்ந்தனர். லேசாக அவிழ்ந்திருந்த பாவாடையை மீண்டும் ஒரு முறை தன் பெரிய மார்பகங்களைச் சுற்றி கெட்டியாகக் கட்டிக்கொண்டாள் அனுஷா. கரை ஏறி வந்து டவல் எடுத்துத் தலை துவட்டிக் கொண்டாள். மல்லியுடன் சகஜமாக இவள் பேசுவதைக் கண்ட மற்ற பெண்களும், கொஞ்சம் சினேகத்துடன் அனுஷாவைப் பார்த்துச் சிரித்தனர். ஆனாலும் யாரும் பேச முன்வரவில்லை. வரவேற்கும் வகையில் புன்னகைகள் மட்டுமே. அனுஷா தன் கூந்தலைத் துவட்டும் போது மல்லி அவள் அருகில் நின்று அனுவின் பளபளக்கும் அக்குள்களையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தது இவளுக்கு என்னவோ போலிருந்தது. தன் அக்குளின் மீது மல்லிக்கு இவ்வளவு ஆசையா? மயிரில்லாத பளிங்கு அக்குளை மல்லி இது வரை பார்த்ததில்லை போலும். மல்லியின் அக்குளிலில் ஒரு முண்டன்துறை காடே பதுங்கியிருந்தது. அவ்வளவு அடர்த்தியான மயிர். அதனால் தானோ என்னவோ அனுஷா டீச்சரின் பளிங்கு அக்குள் மீது மல்லிக்கு இவ்வளவு ஆவல். தலையைத் துவட்டிக்கொண்ட அனுஷா துண்டை தன் தோள் மீது போட்டுக்கொண்டாள். மெதுவாக பாவாடை நாடாவை மார்பிலிருந்து அவிழ்த்து அப்படியே தூக்கி தன் பற்களால் கடித்துக்கொண்டாள். உலர்ந்த ஒரு பாவாடையை தலை வழியாக நுழைத்து அது சரியாக மார்பின் மீது படரும் போது, ஈரப்பாவாடையை தன் வாயின் பிடியிலிருந்து அகற்றினாள். ஈரப்பாவாடை தரையில் விழ, உலர்ந்த பாவாடையை மார்பைச் சுற்றிக் கட்டிக்கொண்டாள். பின்னர் மீண்டும் நீரின் அருகே வந்து ஈரப்பாவாடையை ஒரு முறை நீரில் அலசி பிழிந்தாள். மீண்டும் படிகள் ஏறி வரும் போது அப்போது தான் மல்லி தன் பாவாடையை மாற்றிக்கொண்டிருந்தாள். அவளருகே வந்து நின்றுகொண்ட அனுஷா தன்னிடமிருந்த ஆடைகளிலிருந்து ஒரு ரோஸ் நிற ரவிக்கையை எடுத்தாள். எப்போதும் போல் கையில்லாத சோளிதான். அதில் கை நுழைத்து, முன் பக்கம் கொண்டு வந்து மார்பகங்களை ஓரளவிற்கு மூடிவிட்டு பின்னர் பாவாடையை நெகிழ்த்தினாள். கனத்த மார்பகங்கள் மீது சோளி நன்றாக மூடிய பின், பாவாடையைத் தளர்த்தி இடுப்பில் கட்டிக்கொண்டாள். மார்பகங்களைச் சரி செய்தாள். பின்னர் அதே போன்ற ரோஸ் நிறப் புடவையை எடுத்து அணியத் தொடங்கினாள். "அக்கா.. நீங்க ஏன் கையில்லாத ரவிக்கையைப் போடுறீங்க?" "என்னவோ அது தான் எனக்குப் பழக்கம். ரொம்ப வருசமா அப்பிடித்தான் போடுறேன்." "பட்டணத்துப் பொம்பளைங்க எப்பவும் உள்ளே பாடி போட்டுகிட்டுத் தானேக்கா சோளி போடுவீங்க. இங்க கிராமத்துப் பெருசுங்க தான் பாடி போடாம ரவுக்க போடுவாங்க? நீங்க இப்பிடி?" மல்லிக்கு மிகவும் ஆச்சரியம். ஏன் இவள் எப்போது ஸ்லீவ்லெஸ் போடுகின்றாள். அதுவும் ப்ரா இல்லாமலா? பட்டணத்துப் பெண்கள் ப்ரா அணியாமல் ரவிக்கை போடுவார்கள் என்று மல்லியால் ஜீரணிக்க முடியவில்லை. ப்ரா என்பது தான் ஃபேஷன். அது இல்லாமல் நகரத்துப் பெண்கள் எப்படி இருப்பார்கள்? என்று நினைத்தாள். "பாடி??... ஓ யூ மீன் ப்ரா சொல்றியா மல்லி? ம்ஹும்.. நான் ப்ராவே போடமாட்டேன். இது மாதிரி கை இல்லாத ரவிக்கை மட்டும் தான் எப்பவுமே." நல்லவேளையாக அனுஷா ஏன் பேண்டீஸ் அணியவில்லை என்ற கேள்வியை மல்லி கேட்கவில்லை. "அப்படியாக்கா? நானும் நிறைய நாள் போட்டதில்லை. ரெட்டைத் தெருவுல இருக்குற முத்துலச்சுமியக்கா தான் சொல்லிச்சு.. ஏண்டீ மல்லி.. வர வர திமிசுக்கட்டை மாதிரி பெருத்து போகுது உன்னோட மாரு. போய் டவுனுல இருந்து உள்பாடி வாங்கியாடி.. வாங்கியாந்து போட்டுக்கோ அப்பிடின்னு சொன்னாஹ. நான் போன மாசம் தான் அம்பை டவுன்ல இருந்து மூணு உள்பாடி வாங்கியாந்தேன்கா." என்றபடி பெருமையாக தன்னிடமிருந்த ப்ராவை நீட்டினாள் மல்லிகா. அனுஷா வாங்கிப் பார்த்தாள். சுமாரான அளவில், மட்டமான துணியில் செய்தது. லேபிளில் 36 அங்குலம் என்று போட்டிருந்தது. லேபிளை நம்ப முடியுமா?? மல்லிகாவின் அளவிற்கு 36 சற்று பெரியதாக இருக்கும். சரியாக அளந்தால் 34b தான் இருக்கும் என்று அனுஷா அனுமானித்தாள். சிரித்துக்கொண்டே மல்லியிடம் அந்தப் ப்ராவைத் திரும்பத் தந்தாள் அனுஷா. பெருமையுடன் மல்லிகா ப்ராவையும் கருப்பு நிற ப்ளவுஸையும் அணிந்தாள். பின்னர் புடவை அணிந்தாள். புடவை அணிந்ததும் சற்று பெரிய பெண் போல் இருந்தாள். "யக்கா.. உங்க ஈரத் துணியெல்லாம் இதுல போடுங்க.. தூக்கியாரேன்." என்று அனுஷாவின் கைகளிலிருந்து வலுக்கட்டாயமாகப் பிடுங்கி தன் கையிலிருந்த பக்கெட்டில் போட்டுக்கொண்டாள். "வாங்க.. உங்க வீடு வரை தூக்கியாரேன்." சளசளவென்று பேசிக்கொண்டே நடந்தாள் மல்லி. அவள் பின்னால், அவள் இளம் குண்டிகளின் அசைவை தன் மனதில் கிரகித்துக்கொண்டும் இயற்கையை ரசித்துக்கொண்டும் அவள் பின்னால் நடந்தாள் அனுஷா. அனுஷாவின் வீடு வரை வந்தவள், தானே யார் சொல்லுக்கும் காத்திராமல், துடைப்பம் எடுத்து அறைகள் எல்லாவற்றையும் பெருக்கினாள். துடைக்கும் துணி எடுத்து நனைத்துத் துடைத்தாள். ஈரத் துணிமணிகளைக் காயப் போட்டாள். "அக்கா.. எப்பயாவது வேணும்னா என்னைக் கூட்டி அனுப்புங்க. வந்து உங்களுக்கு உதவி செய்யுறேன்." "மல்லி.. நீ எங்கேயாவது வேலை செய்யிறியா?" "வேலை என்ன வேலைக்கா.. பெரிய வேலை!!!" என்று அலுத்தாள். வருசத்துக்கு ரெண்டு தடவை நடவு நாத்துன்னு விவசாயம். அறுப்பு நடக்கும் போது நல்லா கூலி கிடைக்கும். ஆனால் வருசத்துக்கு மூணு மாசம் வேலை இருந்தாலே பெரிய சேதி." "அப்ப ஒண்ணு பண்ணுறியா மல்லி?" "சொல்லுங்கக்கா." "நீ காலைல காட்டு வேலைக்கு சீக்கிரமா போயிருவே. ஆனா பொழுது சாயறதுக்குள்ள வந்துருவே இல்ல? அப்பிடியே இங்க வந்து கூட மாட ஒத்தாசையா இருக்க முடியுமா?" "ஓ.. இது என்னக்கா? வேண்டாம்னா சொல்லப் போறேன்." அனுஷாவிற்கு மனம் குதூகலித்தது. ம்ம்ம்.. அடிக்கடி வரட்டும்.. என்றாவது ஒரு நாள் அவளுக்கு பெண்-பெண் காமத்தின் மீது இச்சையைத் தூண்டி விட்டும்....ம்ம்ம்ம்...... நடக்காமலா போகும்? நாட்டுக்கட்டை கருப்பழகியின் இளம் உடல், தன் ரோஸ் நிற மேனியோடு கலக்கும் நன்னாள் வராமலா போகும்? அடுத்து மல்லி கூறியது அனுஷாவிற்கு மேலும் தித்திப்பூட்டியது. "அக்கா. இந்த பொட்டியில இருந்த துணிமணி சாமான் எல்லாம் எடுத்து வச்சிட்டீங்களாக்கா?" "ம்ம்.. ஆமாம் மல்லி. அந்த மர அலமாரில எல்லாத்தையும் வச்சிட்டேன்." "அப்ப.. மதியம் வீரய்யன் அண்ணன வரச் சொல்றேன்கா.. இந்தப் பெட்டியெல்லாம் எடுத்து பரண் மேலே போடச் சொல்லுங்கக்கா." வீரய்யனின் பெயரைக் கேட்டவுடன் அனுஷாவிற்கு மீண்டும் ஜிவ்வ்வென்று ஏறியது. முதல் வேலையாக அவனை எப்படியாவது மடக்க வேண்டும். அவன் தேக்கு மர உடம்பின் மீது படரவேண்டும். அவன் மீதேறி தேங்காய் உரிக்கவேண்டும்...ம்ம்ம்.. ஆயிற்று இன்று ஞாயிறு. வெள்ளிக்கிழமை முன்பகல் 10 மணிக்கு அவள் ஒரு ஆணின் சுண்ணி மீதேறியது. 48 மணி நேரமாக அவள் புண்டைக்கு சுண்ணித் தீனி கிடைக்காமல் கழித்தாகிவிட்டது. ம்ம்ம்.. சிரமமான காரியம் தான். 48 மணி நேரத்திற்கு ஆண்சுகம் இல்லாமல் இருப்பது அபூர்வம் தான். மாதம் அந்த 3 நாட்கள் தவிர வேறு எப்போதும் அது போல் தன் புண்டைக்குப் பட்டினி போட்டதே இல்லை. வரட்டும் வீரய்யன். "ம்ம்.. அதுவும் சரி தான் மல்லி. நீ போயிட்டு கொஞ்சம் நேரம் கழிச்சு வீரய்யனை வரச் சொல்லு." எங்கே மல்லிகாவும் அண்ணனுடன் வந்துவிடுவாளோ என்று அனுஷாவிற்கு அச்சம். தனியாக இருந்தால் வீரய்யாவை மடக்கப் பார்க்கலாம். நினைக்கும் போதே புண்டை கசிந்தது.மிகச் சுருக்கமாக சமையல் செய்தாள் அனுஷா. உண்ட பின் சற்று அசதியாக இருந்தது. பல வருடங்கள் பின் ஆற்றில் ஆசை தீர குளித்தது, பழக்கமில்லாமல் ஒற்றையடிப் பாதையில் நடந்து சென்று வந்தது, கிராமத்தில் சமையல் செய்தது எல்லாம் சேர்ந்து கொஞ்சம் அசத்தியது. ரவிக்கையைக் கழற்றினாள். புடவையை தன் வெற்று மார்புகள் மீது படரவிட்டு, ஹாலிலேயே பாய் விரித்து சற்று கண்ணயர்ந்தாள். "அம்மா... டீச்சரம்மா...." குரல் கேட்கும் போது அனுஷா உறங்கி இரண்டு மணி நேரம் ஆகியிருந்தது. வாரிச் சுருட்டிக்கொண்டு எழுந்தாள். எங்கே இருக்கின்றோம்.. தரையில் பாய் விரித்தா??ம்... ஒலக்கல் கிராமம். மதிய நேரம்.. எழுந்தாள் "அம்மா.. டீச்சரம்மா..." மீண்டும் அதே குரல். ஆஹ்.. வீரய்யனின் குரல். புடவையைச் சற்று சரியாகச் சுற்றிக்கொண்டாள். கொசுவம் அவிழாதவாறு அணிந்தாள்.. ப்ளவுஸ்.. ப்ளவுஸ் எங்கே?? "இரு வீரய்யா.. ஒரு நிமிஷம் வர்ரேன்." அவிழ்த்துப் போட்டிருந்த ரவிக்கையை எடுத்தாள். அணிந்துகொண்டாள். ம்ஹும்.. இல்லை.. மார்பகங்களை ரவிக்கையால் மூடினாள். ஆனால் ஊக்குகள் அணியவில்லை. மாராப்பால் மூடினாள். "இதோ வந்திட்டேன் வீரய்யா." நடந்து சென்று கதவைத் திறந்தாள். வேட்டியை மடித்துக் கட்டி, முண்டா பனியன் அணிந்து முண்டாசிலிருந்து துண்டை எடுத்து கையில் பிடித்துக்கொண்டு ஆண்வீரனாய் நின்றான் வீரய்யா. வெயில் சுள்ளென்று அடித்தது. "உள்ளே வா வீரய்யா." உள்ளே.. என்றால்?? தன் புண்டைக்குள் வரவேண்டுமா? புண்டைக்குள் வீரய்யாவின் சுண்ணி நீர் பெருகவேண்டுமா? "அம்மா... தங்கச்சி சொல்லிச்சு.. ஏதோ சாமான் எடுத்துப் போடணுமாம்." "ஆமாண்டா.. உன்னோட சாமான் தான். உன் சாமானை எடுத்து என் ஓட்டைக்குள்ளே போடுடா ராஸ்கல்." என்று உரத்துக் கத்தவேண்டும் போலிருந்தது அனுஷாவிற்கு. "ஆமாம் வீரய்யா. நானே சொல்லணும்னு நெனச்சேன். மல்லி கவனிச்சி சொல்லிட்டா. இதோப் பாரு வீரய்யா. இந்தப் பெட்டி எல்லாம் இப்போதைக்குத் தேவைப்படாது. கொஞ்சம் எடுத்து மேலே பரண் மேலே எடுத்துப் போடு வீரய்யா." முதலில் வேகமாக வீரய்யா உள்ளே வந்துவிட்டான். கீழே இருந்த பெட்டிகளைப் பார்த்தான். வெளியே ஒரு மர ஏணி சுவருடன் சாய்க்கப்பட்டிருந்ததையும் கவனித்தான். ஏணியை எடுத்துக்கொண்டு உள்ளே வந்தான். பரண் அருகில் சாய்த்தான். ஒரு முறை ஏணியைத் தட்டிப் பார்த்தான். கொஞ்சம் பழைய ஏணி தான். வீரய்யாவின் எடையைத் தாங்குமா இல்லையா என்று தெரியவில்லை. அதே போல் தரையில் வழுக்கிவிடுமா? "நான் வேணும்னா ஏணியைப் பிடிச்சிக்கிறேன் வீரய்யா." அப்போது தான் திடீரென்று வீரய்யாவிற்கு ஏதோ தோணிற்று. "ஓ... பரண் மேலேயாம்மா.. அது வந்து.. அப்பிடின்னா.. இல்லே பிறகு வந்து.." ஒரு மாதிரியாகத் தயங்கினான். "பயப்படாதே வீரய்யா.. நான் பிடிச்சிக்கிறேன்." முதலில் அவன் ஏன் தயங்குகின்றான் என்று அனுஷாவிற்குப் புரியவில்லை. வீரம் செரிந்த பூமியில் பிறந்த கட்டுமஸ்தான இளைஞன் வீரய்யன் ஏன் ஏணியில் ஏறத் தயங்குகின்றான்? "இல்லே டீச்சரம்மா.. அதுக்கில்ல.. வந்து.. நான் பிறகு.." ஒரு மாதிரியாக நெளிந்தான். அவன் கண்கள் அனுஷாவின் மார்பகங்கள் மீது படர்வதை அப்போது தான் அனுஷா கவனித்தாள். லேசாக ஒதுங்கியிருந்தது அவள் மாராப்பு. அதற்குள் இருந்ததே இத்துனூண்டு ரவிக்கை தான். கையில்லாத சோளி வேறு. அதுவும் ஊக்குகள் மாட்டப்படாமல் பெரும் முலைகளை சும்மா மூடிக்கொண்டு மட்டும் இருந்தது. ஆஹா.. இப்போது தான் அனுஷாவிற்குப் புரிந்தது. வீரய்யாவின் வேட்டி கொஞ்சமாகத் தூக்கிக் கூடாரம் போட்டுவிட்டது. ஓ.. பாதி திறந்த திரண்ட மார்பகங்களைக் கண்டு அவன் சுண்ணி எழும்புகின்றது. wow.. interesting. "என்ன வீரய்யா இது.. வா.. வந்து இந்த உதவி கூட செய்யமாட்டியா?" துணிவுடன் வீரய்யனின் கையைப் பிடித்து இழுத்தாள். ம்ம்ம்.. சரியான சந்தர்ப்பம் நழுவவிட அனுஷா விரும்பவில்லை. "இல்லே டீச்சரம்மா. ஒரே ஒரு நிமிஷம் வீட்டுக்கு ஓடிப்போய் வந்திருவேன்.. விடுங்க." வீரய்யன் வீட்டிற்கு ஓடுவதிலேயே குறியாக இருந்தான். கோவணம் அணியாமல் வந்தது எவ்வளவு தவறாகப் போயிற்று? வீட்டிற்குப் போய் ஒரு கோவணம் அணிந்துகொண்டு அதன் மீது வேட்டியணிந்து வரவேண்டும் என்று துடித்தான். இல்லையென்றால்....ம்ஹும்.. கேவலம் ஆகிவிடும்.. வேண்டாம்.. ஆனால் அனுஷா விடுவதாக இல்லை. "ஏன் வீரய்யா.. யாராவது பாத்திருவாங்கன்னு பயமா?" இன்னும் அவன் கைகளை விடவில்லை. மென்மையான பஞ்சு போன்ற வெண்மையான ரோஸ் நிறம் பாய்ந்த ஒரு கையும், கருமையாக கெட்டியாக, உரம் பாய்ந்த, வேலை செய்து தசைப் புடைத்துக்கொண்டிருந்த ஒரு ஆண்மையான கையும் கோர்த்துக்கொண்டிருந்தன.

"என்ன பார்த்திருவாங்க டீச்சரம்மா? எதுக்குப் பயம்?" சற்று உஷாரானான் வீரய்யா. "இல்லப்பா.. நீ மேலே ஏறும்போது.. ஒரு பொண்ணு கீழே இருந்து.. பிடிச்சிகிட்டு.. அதுனாலே யாராவது.." வேண்டுமென்றே இரட்டை பொருள் கொண்டு பேசினாள். ஆஹ்.. நினைத்தாலே இனித்தது அனுஷாவிற்கு. அவள் கீழே... அவன் மேலே படுத்து படர்ந்து.. ஏறி..ம்ம்ம்... "ஐயோ டீச்சர்.. என்ன..? அதுனாலே?" "ஐயோ... வீரய்யா.. நீயே தப்பா நினைக்கிறியே.. நான் சொல்ல வந்தது என்னன்னா.. யாராவது பார்த்து, ஒரு பொண்ணு ஏணியைப் பிடிச்சிகிட்டு இருக்கும் போது ஒரு ஆம்பிளை ஏணி மேலே ஏறுறானேன்னு.. அவ்வளவுதான் ஒரு ஆம்பிளையோட வீரமா அப்பிடின்னு தப்பா நினைப்பாங்க.. இரு இரு.. நான் கதவை மூடிட்டு வர்ரேன்." அவன் விடைக்குக் காத்திராமல், வேகமாகச் சென்று கதவை மூடி தாழ் போட்டு வந்தாள். இந்த அவசரத்தில் அவள் மெல்லிய புடவையின் மாராப்பு விரிந்தது. ஒற்றையாக மட்டுமே அவள் மார்பகங்களை மூடியிருந்தது. உள்ளே கொக்கிகள் போடப்படவில்லை என்று அப்பட்டமாகத் தெரிந்தது. கொழுகொழுவென்று திமிசுக்கட்டை மார்பகங்கள் சோளியை விலக்க முயன்றன. அனுஷா பார்க்காத வேளையில் வீரய்யா நாக்கை சப்புக் கொட்டினான். ஆனால் அதையும் அனுஷா கவனிக்காமல் இல்லை. "சரி.. வா..வா.. வந்து ஏறு. நான் கெட்டியாப் பிடிச்சிக்கிறேன்.. நீ ஏறு." வேண்டுமென்றே அனுஷா அவ்வாறு பேசினாள். வீரய்யாவின் கை பிடித்து இழுத்தாள். வேறு வழியில்லை. சென்றான். "ம்ம்.. ஏறு வீரய்யா." ஏணியைக் காட்டினாள் அனுஷா. ஏணியை மீண்டும் சரி பார்த்துக்கொண்டான். மெதுவாகக் கால் வைத்து ஏறினான். கூச்சமாக இருந்தது. வேட்டியை மடித்துக் கட்டாமல் ஏற இயலாது. கால் தடுக்கிவிடும். ஆனால் மடித்துக் கட்டினால், கீழே இருந்து அனுஷா தலை தூக்கிப் பார்த்தால்?? ஐயோ.. வேறு என்ன செய்ய? இந்தப் பெண்ணுக்கு எப்படி புரிய வைப்பது? ஒவ்வொரு படியாக ஏறினான். அவன் பின்னால் வந்து நின்ற அனுஷா, ஏணியைக் கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொண்டாள். ஆஹா.. வீரய்யாவின் திண்மையான வலுவான தேக்கு மரக் கால்களைக் கெட்டியாகப் பிடித்தால்??ம்ம் நினைக்கவே அனுஷாவிற்கு ஊறல் எடுத்தது. ம்ம்.. நேரம் வந்துவிட்டது. "வீரய்யா.. போதும்.. பெட்டியை எடுத்துக் குடுக்கட்டா?" குரல் கேட்டு குனிந்துப் பார்த்தான். அனுஷாவின் மாராப்பு அனேகமாக முழுமையாக விலகியிருந்தது. வலது முலை அப்பட்டம். நல்லவேளையாக சோளி இன்னும் நகரவில்லை. ஆனால் மெல்லிய ரோஸ் நிறத் துணியில் அவள் காம்புகள் தூக்கி நின்றது துல்லியமாகத் தெரிந்தது. இடது முலையில் ப்ரம்மாண்டத்தில் மாட்டிக்கொண்டு மாராப்பு அதற்கு மேல் விலகாமல் இதோ.. அதோ.. என்று தொங்கிக்கொண்டிருந்தது. இரு முலைகளுக்கிடையே சோளியின் ஊக்குகள் போடாததால், க்ளீவேஜ் முழுமையாகத் தெரிந்தது. சரசரவென்று வீரய்யாவின் இளம் பூள் துள்ளிக் குதித்து ஏறியது. மடித்து கட்டிய வேட்டியை சுத்தமாகத் தூக்கியது. "இந்தா பிடி வீரய்யா.." ஒரு சூட் கேஸை எடுத்து அனுஷா தூக்கிக் கொடுத்தாள். வீரய்யாவின் கண்கள் எங்கேயோ மேய்ந்துகொண்டிருந்தாலும், ஒரு மாதிரி தட்டுத் தடுமாறி வாங்கிக்கொண்டான். அனுஷா சுத்தமாகக் கவலைப் பட்டதாகவே தெரியவில்லை. அவள் முந்தானை இப்போது அவள் முழங்கையில் தவழ்ந்துகொண்டிருந்தது. ஊக்குகள் போடாத ஸ்லீவ்லெஸ் ரவிக்கையைத் தவிர அவளுடைய மார்பகங்களை மூட வேறு ஒன்றுமே இல்லை. ஆனால் அனுஷா அதை மூட எத்தனிக்கவே இல்லை. வீரய்யாவின் பார்வை அவள் நிமிர்ந்த நெஞ்சின் மீது படர்ந்ததனால் அவனுடைய சுண்ணியின் கனபரிமாணம் என்ன ஆகின்றது என்று பார்ப்பதிலேயே அவள் கவனம் இருந்தது. பெட்டியை வாங்கிக்கொண்ட விரய்யன் நிமிர்ந்து பெட்டியை பரணில் வைக்கும் போது அவன் மடித்த வேட்டி தூக்கியது. ஆஹா... வாய் பிளந்து பார்த்த அனுஷாவிற்கு ஆச்சரியம் தாங்க முடியவில்லை. பூளா அது? ம்ஹும்.. உலக்கை. இரும்பு உலக்கை. அனுஷாவின் மெல்லிய வளைகரங்களின் மணிக்கட்டு அளவிற்கு தடித்து நின்றது. கருகருவென்று கரிக்கட்டை போன்று இருந்தது வீரய்யனின் வீரமான ஆயுதம். கொட்டைகள் இரண்டும் ஒவ்வொன்றும் எலுமிச்சை காய்கள் போல் அளவில் ஊசலாடி ஊசலாடி, அனுஷாவின் மென்மையான காம மனதை ஊசலாட வைத்தது. உலக்கை ஆயுதம் நீன்று உயர்ந்து நின்று வேட்டியைத் தூக்கி, வேட்டியை விட்டு கீழே எட்டிப் பார்த்தது. "க்க்ம்ம்ஹ்.. டீச்சரம்மா.. அடுத்த ... ம் பெட்டி எடுத்துக் குடுங்கம்மா." "ம்.ம்.. என்ன? ஆஹ்.. சூட்கேஸ் கேட்டியா? வேற என்னவோன்னு நினைச்சேன் வீரய்யா.. ம்ம்ம்.. தர்ரேன்." என்றவள் மீண்டும் குனிந்து அடுத்த பெட்டியை எடுத்தாள். குனியும் போது............ சுத்தமாக அனுஷாவின் புடவை அவள் கையிலிருந்து விலகி முந்தானை தரையில் விழுந்து தவழ்ந்தது. தொப்புளுக்குக் கீழே கொசுவம் லேசாக நெகிழ்ந்து எந்த நிமிடமும் அவிழ்ந்துவிடும் போலிருந்தது. அது மட்டுமல்ல. அனுஷா நிமிர்ந்து நின்று பெட்டியை எடுத்துக் கொடுக்கும் போது தான் வீரய்யன் மேற்கொண்டு கவனித்தான். வலது பக்கம் முலை முழுவதுமாகத் திறந்து கொண்டது. ரவிக்கை அந்தப் பக்கத்தில் சுத்தமாக விலகிக்கொண்டது. ரோஸ் நிற கொழுகொழுவென்ற நிமிர்ந்த முலையும் அதன் நுனியில் பெரிய வடிவில் புதிய இரண்டு ரூபாய் காயினை விட சற்று அகலமான அடர் ரோஸ் நிற வளையமும், அதற்குக் கிரீடமாக லேசான ப்ரவுன் நிறத்தில் மிக...மிக... மிக.. நீளமான நிப்பிள். கெட்டியான காம்பு அரை அங்குலத்திற்கு மேல் நீண்டது. பற்றி இழுத்துக் கவ்விச் சப்பிவிடத் தூண்டும் நிப்பிள். வீரய்யனால் தாங்கவே முடியவில்லை. இதை விட வெளிப்படையாக எந்தப் பெண்ணால் "அழைப்பு" அளிக்க இயலும்? "இந்தாப்பா வீரய்யா.. பிடிச்சிக்கோ." எதை? அனுஷா டீச்சரின் மார்பகத்தைப் பிடித்துக்கொள்ளலாமா? அடுத்த பெட்டியை வாங்கி மேலே வைப்பதற்குள் வீரய்யனின் சுண்ணி மேலும் கெட்டியாக நிமிர்ந்து வானத்தை நோக்கித் தூக்கிப் பார்த்து வேட்டியை முழுவதும் விலக்கி நின்றது. பெட்டியை வைத்துவிட்டு அவன் ஒவ்வொரு படியாக இறங்கி வரும்போதும் அனுஷா விலகவில்லை. இன்னும் ஏணியைப் பிடித்துக்கொண்டே இருந்தாள். ஒவ்வொரு படியாக இறங்கினான். அவன் முழங்கால் இப்போது அனுஷாவின் முகத்திற்கு நேரே இருந்தது. அப்போதும் ஏணியை விடவில்லை. இரு கைகளையும் விரித்து ஏணியின் இரு புறமும் பிடித்துக்கொள்ள, அவள் கைகளுக்கிடையில் அவன் இறங்கினான். சற்று நெருங்கி நின்றாள். வீரய்யனுடைய கெண்டைக்காலில் திறந்த முலைக்காம்பு லேசாக உரசியது. "டீச்சர.. .ம்மா... ஹ்ஹ்.. நகருங்க.. டீச்ச்.." அனுஷா விலகவில்லை. மாறாக அவள் மேலும் நெருங்கினாள். திறந்த முலையை அவன் கெண்டைக் காலில் தேய்த்தாள். வலது கையை அவன் கால்களுக்கிடையே கொண்டு வந்தாள். இவ்வளவு அருமையான கருந்தடியை அவளால் விட்டு வைக்க இயலவில்லை. கடப்பாறையைப் பற்றினாள். "டீச்சார்....!!!" "வீரய்யா.. வா ஓஹ்.. சூப்பர்.. அஹ்.. வாட் எ லவ்லி ப்ரிக்? வீரய்யா.ம்ம்.. கண்ட்ரி பினிஸ்..ம்ம்ம்.. என்ன கெட்டி.. என்ன தடி.. கடப்பாறை.. வாவ்.. வா வீரய்யா..." அவன் கால்களோடு ஒட்டிக்கொண்டாள். பூளை இழுத்தாள். இரு கைகளையும் வளைத்து உள்ளங்கைகளில் அந்தப் பெரிய பூளைக் கைப்பற்றினாள். இழுத்தாள். உருவினாள். "டீச்சர்.. வேண்டாம் டீச்சாஆஹ்ஹ்.." "வேணும் வீரய்யா.. எனக்கு வேணும்.. நீ வேணும்..." காம உச்சத்தில் புலம்பினாள் அனுஷா. வீரய்யாவை ஏணியிலிருந்து இழுத்தாள். அதிரடியான தாக்குதலில் வீரய்யாவால் இன்னும் ஏணியைப் பற்றி இருக்க இயலவில்லை. கை விட்டான். பின்னால் சாய்ந்தான். அனுஷா மீது முழுமையாகச் சாய்ந்தான். வீரய்யனின் திண்மையான தேகத்தில் எடையை மெல்லிடையாள் ரோஸ் நிற அழகி அனுஷாவால் தாங்க முடியவில்லை. அவளும் பின்னால் சாய்ந்தாள். அவள் புடவை இடறியது. கொசுவம் நழுவியது. புடவை கழன்று விழுந்தது. ரவிக்கை முழுவதும் விலகி இரு மார்பகங்களும் திறந்தன. வீரய்யனின் முதுகு அந்த மெத்து மெத்து என்ற இளம் மார்பு மெத்தைகள் மீது படர்ந்தது. கால் மடக்கி அனுஷா மல்லாக்க விழுந்தாள். அவள் பின்னாலிலிருந்த பாயில் விழுந்தாள். அவன் மீது மல்லாக்க வீரய்யனும் விழுந்தாள். அவன் இடுப்பைக் கட்டிப் பிடித்துக்கொண்டாள். இருவரும் விழுந்ததும் பக்கவாட்டில் புரண்டாள். இறுக்கமாகக் கட்டிக்கொண்டாள். தன் கம்பீரமான மார்பகங்களை அவன் முதுகில் அழுத்தினாள். மீண்டும் கைவிட்ட பூளைக் கைப்பற்றினாள். அப்பாடியோ,.... at last அனுஷா விளையாடுவதற்கு ஒலக்கல் கிராமத்தில் முதல் பூள் கிடைத்துவிட்டது."டீச்சர்... இல்ல..." வீரய்யா தப்பிக்கவேண்டும் என்று நினைத்தான். அவன் முயன்றால் தப்பித்திருக்கலாம். ஆனால் அனுஷாவின் அபரிதமான மார்பகங்கள் அவன் முதுகின் மீது மெத்தை போல அழுத்திக்கொண்டிருக்க, அவளுடைய தளிர்கரங்கள் அவன் பூளைப் பற்றி இழுக்க, அவன் மனம் தப்பிக்க ஒவ்வவில்லை. ஆனாலும் சற்று முனகினான். "இல்ல.. வீரய்யா. தப்பிக்கப் பாக்காதே... ஐ வாண்ட் யூ.. ஐ வாண்ட் டு டேக் யூ.. கமான்." அனுஷா ஆங்கிலத்தில் காம மிகுதியால் கதறியது அவனுக்குப் புரியாது. ஆனால் என்ன விஷயம் என்று தான் தெரியுமே! காமத்துக்கு மொழி தேவையா? தப்பிப்பதற்காக அரை மனதுடன் நெளிந்ததால் வீரய்யன் திரும்பினான். அவ்வளவுதான். மீண்டும் அவன் மீது பாய்ந்தாள். அவன் முகத்தை தன் மார்பகங்களால் மூடி அமுக்கி அவனை மூச்சு விடாமல் திக்கு முக்காட வைத்தாள். எல்லா ஆடைகளையும் களைந்திருந்தாள். வீரய்யாவிற்கும் முண்டா பனியன் மட்டும் தான் உடலில் ஒட்டியிருந்தது. அவனது மூக்கு இரு பெரும் மாமிச மலைகள் இடையே மாட்டிச் சிக்கித் தவித்தது. "உன்ன விட மாட்டேன் வீரய்யா.. நீ எனக்கு வேணும்." என்றபடி அவனைக் கீழே சாய்த்து அவன் மீது ஏறி அமர்ந்தாள். அவனுடைய கம்பீரமான பூள் அவள் குண்டியைக் குத்தியது. "டீச்சரம்மா.. இது ...அஹ்.. சரியில்லைம்மா." "ச்சீ.. போ.. சரியா? சரியில்லையான்னு நான் கேட்டேனா?.. வாயை மூடு." குனிந்து அவன் வாயில் தன் வாயைப் பதித்து அவன் வாய்க்குள் வேகமாக ஒரு முறை தன் நாக்கை நுழைத்து அவன் வாயைச் சுவைத்தாள். "நீ சும்மா படு.. என்ன பண்ணனும்னு எனக்குத் தெரியும்." என்றவள் சரசரவென்று அவன் உடலில் கீழே சரிந்தாள். அவள் தொடைகளுக்கிடையே அவன் பூள் மடங்கி, அவள் ஈரக்கூதியைத் தடவி விட்டு, அதையும் தாண்டி அவள் உடல் கீழே சரிய, அவள் கூதியைத் தாண்டியதும், டிங்க் என்று மீண்டும் எழும்பி நின்றது அவன் பூள். அவளது பரந்த குண்டிகளை அவன் கணுக்காலில் பதித்துகொண்டு முன்னாள் சாய்ந்தாள். அபரிதமான மார்பகங்கள் வீரய்யனின் தொடையில் பஞ்சு மூட்டை போல அழுத்தியது. மெதுவாக அவன் கொட்டைகளைப் பிடித்து பூளை ஆட்டினாள். "யப்பா... என்னடா இது வீரய்யா.. உலக்கைய உள்ளே மறைச்சி வச்சிருக்கே... ம்ம்ம். .சூப்பர்." என்று அனுஷா சொன்னாலும், உள்ளூர ஒரு சிறிய அச்சம் ஏற்பட்டது. ஆயிரம் பூள் பார்த்த அபூர்வப் பெண்ணாக இருந்தாலும், இது போன்ற ஒரு தடி இரும்புக் கடப்பாறையை இது வரைக்கும் தன் புண்டையில் ஏற்றியிருப்பாளோ என்று அவளுக்கே சந்தேகம். சற்றே அச்சத்துடன் தொட்டுப் பார்த்தாள் அந்தத் தடிக் கொம்பை. "டீச்சரம்மா..." "என்னடா?" வீரய்யனுக்கு மேலே படுத்துக்கொண்டிருந்ததால் டா போட்டு பேசும் துணிவு வந்தது. "உங்களுக்கு நிஜம்மாவே என்னோட படுக்கணும்னு அவ்வளவு ஆசையா, டீச்சரம்மா?" "ஏய்ய்.. பேசாதே.. வேலையக் காட்டு...ம்ம்ம்..." "உங்களத் தொட்டுப் பாக்கலாமா?" விடையளிக்கவில்லை அனுஷா.. பதிலாக அவன் மீதிருந்து எழுந்தாள். வீரய்யனின் அருகே அமர்ந்தாள். அவன் மெதுவாக தன் விரல்களால் அவள் மார்க்காம்புகள் சுற்றி ஒரு கோடு போட்டான். "ஸ்ஸ்ஹ்ஹ்ஹா.. ம்ம்.." அனுஷா தன் காலிடுக்கில் ஈரம் கசிவதை உணர்ந்தாள். தடாலென்று வீரய்யன் எழுந்து அனுஷாவைக் கீழே தள்ளினான். வீணரய்யனின் கருமையான ஆள்காட்டிவிரல், அனுஷாவின் தந்தம் போன்ற உடம்பில் கோடு போட்டுகொண்டு வந்து அவள் தொப்புளைத் தாண்டி மேலும் கீழே வந்தது. "ஒரு பொட்டு முடி இல்லாமல் சுத்தமா இருக்கே டீச்சரம்மா.." "ம்ம்ம்.. ஆமா..ம்க்க். ஆஹ்.. வீரய்ய்..." அவன் விரல்கள் தன் கீழிதழ்களைச் சுற்றி கோடு போடுவதை உனர்ந்தாள். ஆஹா.. ஒரு பக்கா கிராமத்தானின் சத்தான விரல்கள்..ம்ம்.. ஆஹாஹ்...ம்ம். "ம்ம்..வீரம்.. அப்பிடித்தான்...ஆஹ்." அங்கே விரல் விளையாடிக்கொண்டிருக்கும்போதே மற்றொரு கை மேலே வந்து முரட்டுத்தனமாக ஒரு முலையைப் பிடித்தது. முறம் போன்ற அகன்ற பெரிய கையிலும் சிக்காமல் துள்ளி பிதுங்கி வழியும் மார்பகத்தைக் கையில் பிடிக்க இயலாததால், கசக்கிப் பிழிந்தான். முரட்டு விளையாட்டு அனுஷாவிற்குப் பிடிக்கும். செல்லமாக வீல்ல்ல். என்று கத்தினாள். "ம்ம்ம்.. நிறுத்தாதே.ம்..ம்ம்..." "அப்பா.. என்ன கொழுகொழுன்னு..ம்ம்ம்..." கசக்கினான். இரண்டு பெரிய கைகளிலும் இரு மார்பகங்களைப் பிடிக்க முயன்றான். முடியவில்லை. பிதுங்கியது.. சரி ஒவ்வொன்றாக கையாளலாம் என்று தீர்மானித்து இரு கைகளிலும் அவள் வலது மார்பகத்தைப் பிடித்தான். முழு கோளத்தையும் கைப்பிடித்தான். ஒரு கை முரட்டுத்தனமாகப் பிசைய, மற்றொரு கையின் விரல்கள் மார்பகத்தின் உள்புறத்தையும் ப்ரவுன் நிற வட்டத்தையும் தடவிக்கொடுத்தது. அவள் உடம்பு துடித்தது. வாய் திறந்து மூச்சை உள்ளே இழுத்தாள்... ம்ம்.. என்னன்னவோ செய்கின்றானே.. "என்ன டீச்சரம்மா... மூச்சு வாங்குதா?" "ம்ம்... நிறுத்தாதேடா.ம்ம்.. ஆஹ்." மெதுவாக அவள் மீது படர்ந்தான். அனுஷா தன் இரு கைகளையும் கீழே நீட்டி அவன் கோலைப் பற்றினாள். உருவினாள். அவள் உருவும்போதே, அவன் குனிந்து அவளுடைய இடது மார்பை நக்கினான். நீண்ட அடர் பிங்க் நிற காம்பைக் கவ்விப் பிடித்து இழுத்தான். அபாரமான பாரம் அவன் உதடுகளின் இழுவையால் ஜிவ்வென்று தூக்கி நின்று பின்னர் விடுவித்து பொதக்கென்று விழுந்தது. அவன் நாக்கு பட பட, அனுஷாவிற்கு உச்சம் ஏறிக்கொண்டே வந்தது. வேகம் வேகமாக உருவினாள். தலையை இரு பக்கமும் ஆட்டி முனகினாள். அவன் கை சப்பாத்தி மாவு பிசைவது போல் வேகம் வேகமாகப் பிசைந்தது. "ம்ம்ம்.. மெதுவாடா.ம்ம்..ம்ம்.. செயாஅஹ்ஹ்...ம்ம்...ஆஆ.. வலிக்குது.. ஐயோ..ம்ம்ம்..." வேகம் வேகமாக அவன் பூளை உருவிவிட்டவள்.. திடீரென்று நிறுத்தினாள். அவசரப்பட்டு எங்காவது விந்து பீய்ச்சிவிடப்போகின்றான். தனக்குள்ளே பீய்ச்சவேண்டும் என்று அனுஷா விரும்பினாள். மார்பகங்களை விட்டுவிட்டு அவன் மேலே ஏறினான். வாய் திறந்து தன் தடியான நாக்கை நீட்டி அனுஷாவின் கூர்மையான மூக்கின் நுனியை மெதுவாக நக்கினான். இடது மார்பகத்தை மட்டும் கசக்கிக்கொண்டு அனுஷாவின் முகம் முழுதும் தன் எச்சிலால் அபிஷேகம் செய்து நக்கினான். அவள் உடம்பு அனிச்சையாகத் துள்ளிக் குதித்தது.. ஒரு மினி ஆர்காஸ்ம் அவளுக்குள் பீறிடுவதை உணர்ந்தாள். ஹா.... அவ்வளவு சீக்கிரமாக அவ்வளவு வேகமாக தனக்கு உச்சம் வருவதைக் கண்டு அனுஷாவே வியந்தாள். முகத்துக்கு வாய் போடுவதிலே இவ்வளவு மன்னனாக இருக்கின்றான் என்றால்... ம்ம்ம். அங்கே வாய் போட்டு நாக்கினால் துளாவினால்.... அவனை இறுக்கமாக அணைத்து அவன் வாய்க்குள் தன் நாக்கை நுழைத்தாள் அனுஷா. அவன் முழுமையாக அவள் மீது படுத்ததும் கனத்த மார்பகங்கள் நசுங்கின... ஆஹ.. என்ன அற்புதமான அனுபவம்...ம்ம்ம்.. எங்கெங்கோ முத்தமிடுகின்றானே... திடீரென்று அனுஷாவின் இடது கையைத் தூக்கிப் பிடித்த வீரய்யன்... பளபளத்த அக்குளை வேகம் வேகமாக நக்கினான்.. "ஆஅஹ்ஹ்ஹ்.. என்னடா பண்றே..ம்ம்ம்... ஐயோ...ம்ம்ம்ம்ஹ்ஹ்ம்... தாங்கல்ல்..........ஆஆஆஅம்ம்ம்ம்...ஆஹா...ன்ம்ம்ம். அர்ர்ம்ம்ஹ்ஹாஹாஆஆஆஆஆ...." பாயைப் பிறாண்டினாள்.... உலகே சுற்றுவது போலிருந்தது.. ஆஹா.. எப்படியோ தன் இடது கையை இருவருக்கிடையே கொண்டு சென்ற அனுஷா தன் பருப்பைப் பிடித்து நிமிண்டிகொண்டே ஒரு விரலால் தன் புண்டையைத் தானே கிளறியபடி தன் உச்சத்தை நோக்கி விரைந்தாள். கண்களுக்குள் பளீரென்று ஏதோ ஒரு வெளிச்சம் வெடித்தது போலிருந்தது. ஹாஅஹ்... சற்று நிதானமானாள். வீரய்யன் எழுந்தான். "டீச்சரம்மா.. இது.. சரியா?" "சீ.. ராஸ்கல்.. அவுத்துப் போட்டு உக்காந்துட்டு.. சரியா தப்பான்னு கேக்குறியா.. முதல்ல மரியாதையா என்ன ஓழுடா ராஸ்கல்." குனிந்து பார்த்தாள். தன் புண்டையிலிருந்து வெளிவந்த திரவங்கள் வீரய்யனின் பூள் மீதும் அங்கு மண்டிக்கிடந்த மயிர் மீதும் படித்திருந்ததைக் கண்டு உற்சாகம் அடைந்தாள். "அப்போ வேணும்ங்கிறீங்களா?" "இன்னும் சொல்லணுமா.. ம்ம்ம்.. இந்தா." சட்டென்று அவள் கால்கள் இரண்டையும் சேர்த்துத் தூக்கி மடித்து, கீழே தன் மழுமழு புண்டையை விரித்துக் காட்டினாள். அனுஷா ஏதோ ஒரு யோகாசன போஸ் போன்று கால்களைத் தூக்கி மடக்க, கொழுத்த இரு குண்டிக்கோளங்கள் விரிந்திருக்க, அதனூடே தாமரைப்பூ விரிந்தது போல் ரோஸ் நிற வெளி இதழ்கள் லேசாக விரிய, அதனுள் மெல்லிய சிவப்பில் அவள்கூதி பாதி திறந்து அதிலிருந்து கசியும் கோந்து பிசுபிசுவென்று தெரிந்தது... "ம்ம்.. வேற என்ன சொல்லணும்.. செய்யுடா நாயே... ம்ம்ம்.. அடி.. போடு.." அனுஷாவின் குண்டியருகே அவன் மண்டியிட்டான். பத்து அங்குலம் நீண்ட கரிய கருநாகப் பாம்பை அவள் சிவந்த கூதியில் வைத்துத் தேய்த்துக்கொண்டே மெதுவாக உள்ளே ஏற்றினான். கொளக்கென்று அந்த தொப்பித் தலை உள்ளே சென்றது..ம்ம்ம்.. பின்னால் நகர்ந்து மீண்டும் வெளியேற்றினான். சுண்ணி முனையை அவள் பருப்பின் மீது தேய்த்தான். யோனி இதழ்களுடன் உரசினான். பின்னர் அறிவிப்பின்றி சரக்கென்று உள்ளே சொருகினான். வெண்ணையில் பாயும் கத்தி போல் பாதி தூரம் ஒரே ஷாட்டில் சென்றது.. "ஆஅஹ்.. ப்ளீஸ்.. வீரய்யா.." அவ்வளவு தூரம் பழக்கப்பட்ட அனுஷாவின் புண்டைக்கே இந்தக் கிராமீயப் பூள் மேஜிக் காட்டியது... வானத்தில் பறப்பது போல் இருந்தது. அவள் காலை மடக்கி மிருதுவான தான் கால்களை எடுத்து அவன் திண்மையான தோள்கள் மீது பதித்தாள்; அவள் குதிகால்கள் அவன் கழுத்தின் பின்னால் அழுத்தின. அவளுடைய தொடையிடுக்கு நன்றாக வளைந்து விரிந்தது. வீரய்யனின் மந்திரக்கோல் மெதுவாக உள்ளே சென்றது...ஆஹா.. யோனிச்சுவர்கள் விரிவடைந்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உள்வாங்கியது. சமீபகாலத்தில் அவள் வாங்கிய பூள்களிலேயே மிக அதிக திடகாத்திரமான பூள் இது. மெதுவாக தன் மெல்லிய தேகத்தைத் தூக்கி தன் மார்பகமலைகள் இடையே விரிந்த பள்ளத்தாக்கு வழியாக தன் ரோஸ் நிற அடிவயிற்றுக்கும், அதற்குள் கத்தி போன்று புகுந்து நின்ற கரிக்கட்டை போன்ற தடிக்கட்டையைப் பார்த்து ஆனந்தித்தாள். கண்டிப்பாக அவள் கூதி கிழிந்துவிடும் என்று நினந்த்தாள். மெதுவாக உள்ளே வெளியே ஆட்டத் தொடங்கினாள். அனுஷாவின் உடம்பு முன்னும் பின்னும் ஆடத் தொடங்கியது... வயிறு அமுங்கியது.. முனகத் தொடங்கினாள். இருவருக்கும் மூச்சு வாங்கியது. "ம்ம்ம்.. டீச்சர்... டீச்சர் கூதி.. ஆஹாம்ம்..ம்ம்.. டீச்சர்... ஆஹ்.. என்ன கெட்டியாப் புடிக்குது டீச்சர்ம்.ம்ம்.. ஆஹ்.." "ம்ம்.. பண்ணுடா வீரய்யா..ம்... பம்ப் அடி..ம்ம். வேகமா..." அவள் கண்களில் வெளிச்சம் பளீரிட்டது. இடுப்பைத் தூக்கிக் கொடுத்தாள். அவன் ஒவ்வொரு முறையும் டீச்சர்..டீச்சர் என்று அனத்தும் போது அவளுக்கு மேலும் அதிகமாக கிக் ஏறியது. இது வரை அவளை ஓழ்த்த பெரும்பான்மையோர், அவளைக் கெட்டவார்த்தையால் திட்டியபடி ஒழ்த்தது தான் அதிகம்.. ஆனால் மரியாதையாக டீச்சரம்மா.. என்று விளித்துக்கொண்டே ஒரு ஊரகத்து இளம் காளை அவளை உழும்போது... ஆ.... "டீச்சர்..ம்ம்.. வரப்போகுத் டீச்சர்..ம்ம்.. வேணுமா... ஆஹா..." வெளியே உருவ நினைத்தவனை, அவள் அவன் குண்டிகள் பிடித்து இழுத்து மறுத்தாள். "ம்ம்.ஹும்.. வெளியே இழுக்காதே..ம்ம்.. ஆஹ்.. வேணும்.. உள்ளே.. போடுடா..ம்ம்ம்..வீராஆஆ......ஆஆஆஆஆஆஆஅ" ஹா.. சினையாக்கிவிடுவான் போல இருக்கின்றதே.. நேரடியாக அவள் கருப்பைக்குள்..ம்ம்ம்ஹும்.. அவள் கருப்பைக்குக் காவலாக ஒரு diaphragm பொருத்தியிருந்தாள். இல்லையென்றால் அனுஷா ஈடுபடும் செக்ஸின் அளவிற்கு கட்டுப்படியாகாது. தைரியமாக இழுத்து இழுத்து குண்டிகளைத் தூக்கி ஆட்டி உள்ளே வாங்கினாள். சுண்ணி அசுர சைஸிற்கு வளர்ந்து யோனியைப் பிளந்து சென்றது. உள்ளே ஏதோ ஒரு கடப்பாறை சிக்கிக்கொண்டு அவள் உடம்பைப் பிளப்பது போலிருந்தது. கண்கள் இருட்டியது. இருவரும் கரைந்தனர். காமத்திற்கு சரணடைந்தனர். அனுஷாவின் கண்களில் தண்ணீர். உடம்பு நடுங்கியது. வியர்வை ஆறாகப் பெருகியது. தலைக்கூந்தல் விரிந்து அவள் மீது படர்ந்தது. தொடர்ந்து இரண்டு முறை உச்சம் எய்தி முடித்து ஆயாசத்தில் இருந்தவளின் மார்பகங்களை மீண்டும் கசக்கினான். முலைகள் கசங்கி கசங்கி சிவந்தன. "டீச்சர்..ம்ம். அருமையா ஈடுகொடுத்தீங்க டீச்சரம்மா." அவள் பட்டுக்கன்னத்தை லேசாக நக்கினாள். "நீயும் தான் வீரய்யா.. என்ன ஒரு அடி. ஓழடி மன்னா?" செல்லமாக அவன் உதட்டை ஒரு முறை கடித்தாள். "என்னடா.. அடிக்கடி ஓழ் செஞ்சி பழக்கமா.. சூப்பரா அடி நிமிர்த்திட்டியே?" "அடிக்கடி எல்லாம் இல்ல டீச்சரம்மா.. எல்லாம்.. வந்து.. அது.." "சொல்லுடா செல்லம்.. யாராவது லவ் கிவ் பண்ணி ஏடாகூடமா செக்ஸ் பண்ணி மாட்டிகிட்டியாடா?" "மாட்டல்ல டீச்சரம்மா.. அது ஒரு பொண்ணு.. எங்க அடுத்த வீட்டுல இருக்கு.. அதோட கொஞ்சம் நீக்கு போக்கா இருப்பேன்." "யாரு பொண்ணு.. பிடிச்சிருந்தா கட்டிக்கவேண்டியது தானே?" "சீப் போங்க டீச்சரம்மா. அதெல்லாம் முடியாது. பொண்ணு என்னவோ சின்னப் பொண்ணு தான். உங்க வயசு தான் இருக்கும். ஆனால் கல்யாணம் ஆகி ரெண்டு குழந்தை பெத்தது டீச்சரம்மா.. நான் எப்பிடி கட்டிக்கமுடியும்." "அடப்பாவி.. கல்யாணம் ஆன சிறுக்கிய மடக்கிப் போட்டுட்டியா? எப்பிடிடா?" "புருசன்காரனுக்கு டெம்பர் பத்தல்ல போல. ஆழமாகவும் உழவில்லை. அகலமாகவும் உழவில்லை. பாவம் தரிசு நிலமா இருந்தது. நான் உழவு செஞ்சி தண்ணி ஊத்தினேன். நம்ம கிட்டே சிக்கிகிச்சு.." "அடாடா.. புருசனுக்கு டெம்பர் இல்லேன்னா எப்பிடிடா அவ ரெண்டு குழந்தை பெத்துகிட்டா?" என்று கேட்டபடி அனுஷா மெதுவாக சரிந்து கொண்டே வந்து அவன் காலடியில் சாய்ந்து அவன் பூளைப் பிடித்து உருவி, லேசாக முத்தமும் இட்டாள். "புருசனுக்கு டெம்பர் இல்லேன்னா என்ன? என் சுண்ணி இருக்குதே.. அது போதுமே அவ குழந்தை உண்டாக?" "அடப்பாவி.. பக்கத்து வீட்டு மல்லிகையை மேய்ஞ்சி சினையாக்கிட்டியாடா பாவி.. ம்ம்.. இந்த சுண்ணிக்கு என்ன குறை? சூப்பர் சுண்ணி." என்றபடி பூளை ஊம்பத் தொடங்கினாள். "ம்ம்.. டீச்சர்ம்மா.. நல்லது தான். பேச்சைக் குறைச்சிகிட்டு வேலை பாருங்க.." அனுஷா மிகுந்த திருப்தியுடன் ஊம்பினாள். நல்ல வேளையாக அவள் காம இச்சைக்குத் திருப்திகரமான விடிவு கிடைக்க ஒலக்கல் கிராமத்தில் ஒரு சுண்ணியாவது கிடைத்தது என்ற திருப்தி. இருவரும் ஒருவர் ஒருவரை ஊம்பி, சப்பி, நக்கித் திளைத்த பின்னர், வீரய்யன் கிளம்பிச் சென்றான். ------------------------ மாலை நிதானமாக வீட்டு வேலைகள் எல்லாம் முடித்துவிட்டு சாவதானமாக தன் வீட்டு கூடத்தில் வந்து அமர்ந்தாள் அனுஷா. அருகில் மூலையில் இருந்த ஒரு சிறு ப்ரீஃப்கேஸைத் திறந்தாள். உள்ளே ஒரு சின்ன ஃபோட்டோ ஆல்பம் இருந்தது. திறந்தாள். ஒரு நடுத்தற வயதுப் பெண்ணின் புகைப்படம் இருந்தது. முழு உயர புகைப்படம். அழகான நல்ல களையான முகம். 50 வயது சுமார் இருக்கும். வயதிற்கேற்ற லேசான பருமன். ஆனாலும் எழிலான வடிவம். கண்களில் ஒரு கவர்ச்சி. அனுஷாவின் சாயல் அப்பட்டமாகத் தெரிந்தது. "பாட்டி.. நான் சாதிக்கப் போறேன் பாட்டி. உன் கிட்டே குடுத்த வாக்கு மறக்கமாட்டேன் பாட்டி. சாதிச்சுக் காட்டுவேன் பாட்டி. அதுக்கு முதல் படி ஒலக்கல் கிராமத்துக்கு வந்து செட்டில் ஆயிட்டேன். என்னோட சொந்த எஞ்சாய்மெண்டுக்காக ஒரு ஆளையும் செட்டப் பண்ணி என் அரிப்பைத் தீர்த்துகிட்டேன். இனிமே எப்போ அரிப்பு எடுத்தாலும் என்னோட புண்டையை அகல, ஆழமா உழுது எடுக்கிறதுக்கு ஒரு ஆள் கிடைச்சாச்சு. அடுத்து என்னோட நோக்கம், நான் உனக்குக் குடுத்த வாக்கைக் காப்பாத்தணும். டோ ண்ட் வொர்ரி பாட்டி. உங்க ஆசைப் பேத்தி அனுஷா சாதிப்பா.. நீ ஆசீர்வாதம் பண்ணினா என்னால சாதிக்க முடியும் பாட்டி." என்று முணுமுணுத்தாள். மெதுவாகப் ஆல்பத்தை மூடி பெட்டியில் வைத்தாள்.எப்படியோ ஒலக்கல் கிராமத்திற்கு வந்த அடுத்த நாளே தன் காம இச்சைகளை தீர்வு செய்ய ஒரு ஆள் கிடைத்தான் என்ற திருப்தி அனுஷாவிற்கு. ஒலக்கல்லிறு வரவேண்டும் என்ற முடிவு எடுத்த போது இது ஒன்று மட்டும் தான் ப்ரச்சனையாக நினைத்து யோசித்தாள். தன் உடல்கூறு மற்றும் பழக்கப்படி ஒரு நாளும் உடலுறவின்று அவளால் தூங்க இயலாது. தன் நோக்கம் நிறைவேறும் வரை இந்த கிராமத்தில் தன் காமவேட்கையை தணித்துக் கொள்வது எப்படியோ என்று நினைத்து முதலில் அரண்டு போனாள். பின்னர் தன் நோக்கத்தின் முக்கியத்துவத்தை நினைத்து எப்படியாவது சமாளிக்கலாம் என்ற குருட்டுத் துணிவில் வந்துவிட்டாள். ரயிலிலிருந்து இறங்கும் போது வீரய்யனைப் பாத்தவுடனேயே அவள் இளம் நெஞ்சில் ஒரு ஆசை துளிர்த்தது. எப்படியாவது இவனை மடக்காமலா ஆகிவிடப்போகின்றது. பெண், அதுவும் அழகிய இளம் சிவப்பு மேனி முலையழகி, ஆசை காட்டினால் மயங்காத ஆண் இருப்பானா? பார்த்துவிடலாம் என்று இறங்கியவள், இதோ அடுத்த நாளே வீரய்யனின் சுண்ணியை தன் புழைக்குள் கக்க வைத்தாகிவிட்டது. இனி வீரய்யன் தன் கைப்பாவை பொம்மை தான். தன் இச்சைக்கு வீரய்யனை "வைத்து"க்கொள்ளலாம். ஆனால் தன் நோக்கம்.!!! அதற்கும் நேரம் வரும். அனுஷா எழுந்தாள். அவளை மூன்று முறை அடி அடி என்று ஓழ்த்துவிட்டு வீரய்யன் எழுந்து போய்விட்டான். பொலபொலவென்று அவள் புண்டையிலிருந்து இருவரின் திரவங்களும் அபரிதமாக வழிய எழுந்து நின்றாள். ஒரு துண்டு எடுத்து மார்பை சுற்றிக்கொண்டாள்... இது வேறு ப்ரச்சனை. வீட்டை விட்டு சில அடிகள் வெளியே நடந்து வந்துதான் பாத்ரூமிற்கு செல்லவேண்டும். தன் விருப்பம் போல் அம்மணமாக பாத்ரூம் செல்ல மிகவும் ஜாக்கிரதையாக இருக்கவேண்டும். எழுந்து குளியலறை சென்று நன்றாகக் கழுவிக்கொண்டாள். சிறுநீர் கழித்தாள். பின்னர் மீண்டும் தன் வீட்டிற்குள் வந்தாள். மனம் லேசாகி இருந்தது. தன் யோனிக்குத் தகுந்த இணை கிடைத்தாகிவிட்டது என்றதால் இரண்டு நாட்களாக அவள் மனதில் இருந்த இறுக்கம் தளர்ந்தது. ஜாலியாக விசில் அடித்தாள். உற்சாகமாக இரவு சமையல் செய்தாள். சாப்பிட்டாள். வெளியே செல்ல மனம் வரவில்லை. மீண்டும் ஆடை உடுத்திக்கொள்ளவேண்டுமே? இருக்கின்ற துண்டையும் உதறிப் போட்டுவிட்டு நிர்வாணமாக இரவு உணவு உண்டாள். கையிலிருந்த ஒரு சிறிய ரேடியோவில் கொஞ்ச நேரம் பாட்டு கேட்டாள். ம்ம்ம்.. ஒரு தொலைகாட்சியும் டிவிடி ப்ளேயரும் வாங்கவேண்டும். தொலைகாட்சி நிகழ்ச்சிகளை விட அனுஷாவிற்கு மிகவும் முக்கியம் டிவிடி. பலான திரைப்படங்கள் தொகுப்புக்கள் எக்கச்சக்கமாக வைத்திருந்தாள். போட்டுப் பார்த்துக்கொண்டு சுய இன்பம் செய்யலாம். நினைத்துக்கொண்டே தூங்கிப் போனாள். -------------------- மறுநாள் முதல் முறையாக பள்ளிக்கூடம் செல்லும் நாள். வாழ்க்கையில் முதல் முறையாக பள்ளி ஆசிரியையாக பணியாற்றப்போகும் நாள். ஆசிரியையாக முறையான பயிற்சி அனுஷா செய்தது கிடையாது. ஆனால் ஒரு சிறு கிராமத்திற்குள் ஒரு நகரத்து இளம்பெண் நுழையவேண்டும் என்றால் எப்படி? வேறு வழி தெரியவில்லை. அருகாமையில் இருக்கும் பள்ளியில் ஆசிரியையாக வருவது தான் ஒரே வழி. ம்ம்ம்.. பிடித்தாள். கல்வி அமைச்சகத்தில் இருக்கும் அலுவலகர்கள் சிலருக்கு தன் போதையூட்டும் உடம்பைக் காட்டினாள். எப்படியோ.. என்னவோ செய்து அவளை ஆசிரியை என்று சொல்லிவிட்டார்கள். அநுஷாவை ஒரு மேசை மீது சாய வைத்து அவள் பின்னாலிருந்து குத்திக்கொண்டே அவள் முதுகின் மீது ஒரு கோப்பில் (ஃபைல்) கையொப்பமிட்டார் ஒரு அலுவலர். நோக்கம் நிறைவேறும் வகையில் ஒலக்கல் தொடக்கப்பள்ளியில் செல்வி. அனுஷாவை ஆசிரியையாக நியமிக்கும் கோப்பு அது. திங்கள்கிழமை காலையில் எழுவதற்கு சற்று நேரம் ஆகிவிட்டது. ஆறரை மணிக்கு எழுந்து அவசரம் அவசரமாக சிறு சமையல் முடித்துவிட்டு கிடுகிடுவென்று குளித்து விட்டு, அடர்ந்த நீலத்தில் பெரிய மஞ்சள் பூக்கள் ப்ரிண்ட் செய்த பருத்திப் புடவையைக் கட்டிக்கொண்டாள். அதே அடர்ந்த நீல நிறத்தில் ஸ்லீவ்லெஸ் ரவிக்கை. கூந்தலை சிறு கொண்டையாக்கினாள். லேசான ஹீல்ஸ் வைத்த செருப்பை மாட்டிக்கொண்டு சரியாக 8:50க்கு வீட்டைப் பூட்டி புறப்பட்டாள். சரியாக 5 நிமிட நடையில் பள்ளி. கூரைக் கட்டிடம் தான். மூன்று வகுப்பறைகள் மற்றும் ஆசிரியருக்கான ஒரு அறை; அவ்வளவுதான். ஆசிரியர் அறையில் வயதானவர் ஒருவர் வெள்ளை வேட்டி, ஜிப்பா அணிந்து ஒரு மர நாற்காலியில் உட்கார்ந்திருந்தார். வயது 55 இருக்கலாம். தலையெல்லாம் பாதி நரையாகியிருந்தது. "சார்." கதவை மரியாதையாகத் தட்டினாள் அனுஷா. "என்னம்மா... யாரு நீ?" ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தார். இது போன்று சந்தன மேனி, நாகரீகப் பெண் இது போன்ற கிராமத்தில் யாராக இருக்கக்கூடும்? "சார்.. என் பேரு அனுஷா.. இங்கே டீச்சரா போஸ்டிங் ஆகியிருக்கு." "ஓஒ.. நீ தானா அது?" என்றவாறு அனுஷாவை உற்றுப் பார்த்தார். மூக்குக்கண்ணாடியைச் சற்று தூக்கி விட்டு மீண்டும் பார்த்தார். தலை முதல் கால் வரை பார்வையால் வருடினார். முதலில் அவர் முகத்தில் ஒரு மாதிரியான கோபம் தோன்றியது. நிச்சயமாக தன்னுடைய ஸ்லீவ்லெஸ் அலங்காரத்தைப் பற்றி ஏதாவது கமெண்ட் அடிப்பார் என்று அனுஷா நினைத்தாள். என்ன செய்வார்? திட்டுவாரா? ஒரு ஆசிரியை இப்படியா உடை உடுத்துவது? என்று லெக்சர் அடிப்பாரா? அனுஷா காத்திருந்தாள். ஆனால் அது போன்ற திட்டு ஒன்றும் வரவில்லை. "ம்ம்.. ஆசிரியையா? ம்ம்... சரிதான். வா.. அதுசரி.. உன் பேரு என்ன சொன்னே?" "அனுஷா சார்." என்றவாறு தன் கையிலிருந்த போஸ்டிங் ஆணையைக் காட்டினாள். நிதானமாகப் படித்துப் பார்த்தார் தலைமை ஆசிரியர். "சரிம்மா.. உக்காரு. நான் பெரியநாயகம். இங்கே இருக்குற ஒரே ஆசிரியர். என்னை தலைமை ஆசிரியர்னு சொல்றாங்க. ஆனா தலைமை தாங்க என்ன இருக்கு? இதோ நீ ஒரு ஆசிரியை கூடுதலா வந்திருக்கே. ம்ம்.. நான் ஏதோ எனக்குத் தெரிஞ்சதை வச்சி ஒப்பேத்திகிட்டிருக்கேன். நானே, தமிழ், ஆங்கிலம், வரலாறு, அறிவியல், கணக்குன்னு எடுத்துத் தள்ளுறேன். என்ன? 4ம் வகுப்பு வரைக்கும் தான். நமக்குத் தெரிஞ்சது ஏதாவது அடிச்சித் தள்ளலாம். இருந்தாலும் பாரும்மா!! நமக்கு இந்த அறிவியலும், ஆங்கிலமும், சுத்தமா வரமாட்டேங்குது." "பரவாயில்லை சார். நான் பார்த்துப்பேன். சின்னப் பசங்களுக்குச் சொல்லிக் குடுக்க என்ன கஷ்டம் சார்?" "ம்ம்.." கொஞ்சமாக பெரிய நாயகத்திற்கு நம்பிக்கை வந்தது. அக்குள்களும், வெண்ணை வழுவழுப்பான வயிறும், வசீகரமான உதடுகளும் பார்த்து மிகக் குறைந்த நம்பிக்கை கொண்ட ஆசிரியருக்கு, அனுஷாவின் பேச்சு சற்று துணிவு தந்தது. துணிவு வந்ததும் சற்று சபலமும் வந்தது. 55 வயதிலும் ஆசை நரைக்காத ஆசிரியருக்கு, தளதள மேனியாள் அனுஷாவின்மீது சற்று சபலம் ஏற்பட்டதும் இயற்கையே!! "ம்ம்.. வா.. வகுப்புக்குப் போகலாம். அறிமுகம் செஞ்சி வைக்கிறேன்."

இவ்வாறாக அனுஷாவின் ஆசிரியைப் பணி தொடங்கியது. -------------------------- அடப்போம்மா.. ஆசிரியை வேலைப் பற்றியா கேட்டோ ம்.. பலான வேலை எப்போ? என்று காமலோகத்தார் கேட்பது என் காதுகளில் விழுந்துவிட்டது... பொறுங்கள். இதோ.. அனுஷா தன் நாடகத்தின் அடுத்த பகுதியை தொடங்குவாள். ராதிகா ----------------------- அன்று பள்ளியாண்டின் முதல் நாள் என்பதால், வெறும் அறிமுகங்கள், அறிவுரைகள் மட்டுமே நடந்தன. ஆல மரத்தடியில் ஒரு ப்ரார்தனைக் கூட்டத்தை பெரியநாயகம் கூட்டினார். எல்லா மாணவ மாணவிகளுக்கும் அனுஷாவை அறிமுகம் செய்தார். சிறுவர்/சிறுமிகள் தங்கள் புது டீச்சரின் பளபளக்கும் அழகில் லயித்தனர். அவளும் சிரித்துச் சிரித்துப் பேசி குழந்தைகளை மயக்கினாள். ஒரு பக்கம் நல்ல ஆசிரியை என்று பெயரும் வாங்க வேண்டுமே... அனுஷா ஒலக்கல் கிராமத்திற்கு வந்த வேலை முடிவடையும் வரை நல்லாசிரியையாக வேஷம் கட்டித் தானே ஆகவேண்டும்!! பாடங்கள் எல்லாம் அடுத்த நாள் தொடங்குவதாக அறிவிக்கப்பட்டதும், மாணாக்கர்கள் ஓஓஓஓஓஓ என்று கூச்சலிட்டுக்கொண்டே ஓடிச்சென்றனர். ஆசிரியர்கள் இருவர் மட்டுமே மிஞ்சியிருந்தனர். "சென்னைல இருந்து ஏம்மா இது மாதிரி குக்கிராமத்துக்கு வந்திருக்கே?" அவளுக்கு மட்டும் தலையெழுத்தா என்ன? சென்னையில் தன் சொகுசான வீட்டில் இருக்கும் வசதிகளை விட்டுவிட்டு இங்கே வருவது ஏன்? "இந்த மாதிரி இயற்கையோடு இணைஞ்சி இருக்குற இடம்னா எனக்கு ரொம்பப் பிடிக்கும் சார்" (அதாவது இயற்கையா அம்மணமா இருக்குறது என்று தன் மனதில் நினைத்தாள் அனுஷா) "அதுவும் சரி தான்மா.. இது மாதிரி சிலுசிலுன்னு இயற்கைக் காத்து பட்டா மனசு லேசாயிரும்.. அது ஒண்ணு தான் இது மாதிரி கிராமத்துல நமக்கு கிடைக்கிற சுகம்." "அந்த சுகத்துக்காகத் தான் சார் நான் வந்திருக்கேன்." (அத்துடன் சேர்த்து வீரய்யனோட சுண்ணி சுகம் கிடைச்சது போனஸ்) "நீ இந்த வயசுல வந்தது ஒரு பக்கம் எனக்கு ஆச்சரியமா இருக்கு. மறுபக்கம், இப்போ வந்தாத் தான் உண்டு. பிறகு கல்யாணம், புருஷன், பிள்ளைங்கன்னு ஆன பிறகு இப்பிடி வரமுடியுமா?" வெறும் புன்முறுவல் மட்டுமே விடையாகத் தந்தாள். பின்னே என்ன சொல்ல? தனக்கு கல்யாணம், புருஷன் எல்லாவற்றையும் விட நாள்தோறும் ஒரு ஆண் தான் அவசியத் தேவை. அது கட்டின புருசனா இருந்தா... ஐயோ.. வேறு யாருடனும் படுக்க முடியாதா? ம்ஹும்.. அதற்கெல்லாம் ஒப்புக்கொள்ளக்கூடிய ஒரு ஏமாளி கிடைக்கும் வரையில் திருமணம் எல்லாம் நடக்காத காரியம். திருமணத்தை விட தினந்தோரும் ஓழ்தான் அதிக முக்கியம். "சரிம்மா.. நாளைல இருந்து பாடம் தொடங்கலாம்." என்றபடி எழுந்தார் பெரியநாயகம். அறையை விட்டு வெளியேறிய அனுஷாவின் அம்சமான குண்டிகளை ஓரக்கண்களால் ஆசையுடன் பார்த்துக்கொண்டே அவரும் வெளியே வந்து அறையைப் பூட்டினார். "சரி.. வர்ரேன் சார்." என்றபடி நடந்து சென்ற அனுஷாவைப் பார்த்து பெருமூச்சு விட்டார். -------------------- 11 மணிக்கெல்லாம் அனுஷா தன் வீடு நோக்கி வந்துகொண்டிருந்தாள். "அக்கா.. என்னக்கா.. இஸ்கூலு போயிட்டு வந்திட்டீங்களா?" குரல் கேட்டுத் திரும்பினாள். மல்லியைப் பார்த்தாள். ஒரு குழாயடியில் குந்திக்கொண்டு அமர்ந்து துணிகளுக்கு சோப் போட்டுக்கொண்டிருந்தாள். "ஆமாம் மல்லி. இன்னிக்கி அவ்வளவுதான். வீட்டுக்குப் போறேன்." மல்லியின் புடவை மற்றும் பாவாடை சற்று ஏறியிருந்தது. ஒரு பக்கம் முழங்கால் வரை தூக்கியிருந்தது. அதற்கு மேலே தூக்கினால் கொழுத்த தொடைகள் தெரியுமோ? பார்க்கவே அனுஷாவிற்கு ஆசையாக இருந்தது. "அக்கா.. நான் இந்த துணி துவைக்கிற வேலை முடிச்சிட்டு வர்ரேன்கா... உங்களுக்கு கூட மாட ஏதாவது செய்யணும்னா வர்ரேன்." அனுஷாவிற்கு லேசாக ஆசை துளிர்விட்டது. "சரி மல்லி.. வா." கிராமத்தின் மதியக் காட்சிகளை நிதானமாக பார்த்து ரசித்துக்கொண்டே வீட்டிற்கு வந்தாள் அனுஷா. சாவி போட்டுத் திறந்து உள்ளே வந்தாள். ஃபேன் போட்டு கீழே தரையில் அமர்ந்து, கொண்டையை அவிழ்த்து கூந்தலை விரித்து காற்றிற்குக் காட்டினாள். சற்று நேரம் அப்படியே ஒய்யாரமாகச் சாய்ந்திருந்தாள். யோசித்தாள். என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்தாள்... ம்ம்ம்.. சரி. எழுந்தாள். அணிந்திருந்த அடர் நீல சோளியை அவிழ்த்தாள். அலமாரியில் தேடி எடுத்து லேசான பிங்க் நிறச் சோளியைத் தேர்ந்தெடுத்தாள். அதுவும் ஸ்லீவ்லெஸ் தான். அதை அணிந்தாள். நீலச் சோளியை விட மிகக் குறைந்த பரப்பளவை மட்டுமே மூடியது இந்த பிங்க் சோளி. முன்பக்கம் அபாயகரமான வெட்டு வேறு. அத்துடன் நீலப் புடவைக்கு சற்றும் சம்மந்தம் இல்லாத நிறம் ஆதலால், பளிச்சென்று பார்ப்போர் கண்களைச் சுண்டி இழுக்கும். அது மட்டுமல்ல. அவளது பிங்க்/ப்ரவுன் நிறக் காம்புகள் அந்த சோளியின் மெல்லிய வெங்காயச் சருகு போன்ற துணிக்குள்ளிருந்து மிகத் தெளிவாகத் தெரிந்தது. கண்ணாடி முன் நின்று பார்த்துக்கொண்டாள். மாராப்பைச் ஒரு முறைச் சுற்றி முறுக்கிவிட்டு மார்பின் குறுக்காகப் போட்டாள். இடது முலை பாதி அளவு மூடியது. ஆனால் சற்று குனிந்துப் பார்த்தால் இடது காம்பு மெல்லிய துணியின் ஊடே தெரியும். ஆனால் ஆழமான க்ளீவேஜோ அல்லது வலது முலையோ மாராப்பால் மூடப்படவே இல்லை. அத்துடன் பாவாடை/கொசுவத்தையும் தாராளமாக இறக்கி அவளது கோடு போன்ற தொப்புளையும் அதற்குக் கீழே 4 அங்குல தளிர்மேனி சதையையும் காட்டினாள். மல்லியை வரவேற்கத் தயாரானாள். ------------------ "வா மல்லி." "அக்கா..." சட்டென்று நின்றாள். அனுஷாவின் வாளிப்பான தேகம் ஆங்காங்கே அப்பட்டமாகத் தெரிவதைக் கண்டு சற்று தயங்கினாள். "ம்ம்.. வா மல்லி." மீண்டும் அனுஷா அழைத்ததும் உள்ளே வந்தாள். "ஏதாவது உதவி செய்யணுமாக்கா?" "ஒண்ணும் செய்யவேண்டாம்.. வா உக்காரு, உனக்கும் சேர்த்து காஃபி போட்டிருக்கேன். உக்காந்து கொஞ்ச நேரம் பேசிக்கிட்டு இருக்கலாம்." என்ற அனுஷா ஏன் வாயில் கதவை உள்பக்கமாகப் பூட்டினாள் என்று மல்லிக்குப் புரியவில்லை. ஆனாலும், சரேலென்று சரிந்த அனுஷாவின் இடுப்பை விட்டு மல்லியால் தன் கண்களை அகற்ற இயலவில்லை. ஒரு மாதிரியாக இருந்தது. மற்ற ஒரு பெண்ணைப் பார்த்து ஏன் இப்படி தனக்கு ஒரு மாதிரியான எண்ணங்கள் வருகின்றன என்று அவளுக்குப் புரியவில்லை. ஆனாலும் பிடித்திருந்தது. "வா.. உக்காரு மல்லி." அனுஷா இரண்டு கோப்பைகளில் காஃபி கொண்டுவந்தாள். மல்லியிடம் ஒரு கோப்பையைத் தந்து விட்டு அனுஷா தரையில் அமர்ந்தாள். இரு கால்களையும் மடக்கி பிடைக்கால் போட்டு, தன் அழகான சரியாத குண்டிகளைச் செல்லமாகத் தரையில் பதித்து அமர்ந்தாள். புடவை ஒரு குடை போல விரிந்து தரையில் படர்ந்தது. அது போன்ற் உட்கார்ந்தபோது அவள் இடுப்பின் அருமையான சரிவு கண்களைப் பறித்தது. தொப்புள் செல்லமாகச் சிரித்தது. வலது மார்பகம் கொழுகொழுவென்று முழுமையாகத் தெரிந்தது. மல்லிக்கு தன்னுடைய 36 அங்குல ப்ரா போட்ட மார்பகங்களின் மீது எப்போதுமே ஒரு பெருமை உண்டு. அவ்வளவு சிறிய வயதில் இவ்வளவு செழுமையாக அவள் கிராமத்தில் எவ்வளவு இளம்பெண்களுக்கு அமைந்திருக்கும்? ஆனால் அனுஷாவின் மார்பகங்களை கவ்விக்கொண்டிருக்கும் மெல்லிய ஸ்லீவ்லெஸ் சோளியை பார்த்தால் பொறாமையாக இருந்தது. நிச்சயமாக அனுஷா ப்ரா அணியவில்லை என்று மல்லிக்குத் தெளிவாகத் தெரிந்தது. "அப்பா... எவ்வளவு நீளமான கெட்டியான காம்புகள்" என்று வியந்தாள். "ஒவ்வொண்ணும் ரெண்டு விரல்கட்டை நீளம் இருக்கும் போல இருக்கே... இஸ்கோல்ல எழுதும்போது அழிரப்பர் பயன்படுத்துவோமே.. அது மாதிரி இருக்கு" என்று நினைத்தாள். இந்த டீச்சருக்கு வெட்கமே இருக்காது போல இருக்கே. அதே நேரம் அனுஷா தன் மார்பகங்களையே வெறித்துப் பார்ப்பதையும் மல்லி திடீரென்று உணர்ந்தாள். அனுஷாவின் மார்பகங்கள் போல் செக்கச்செவேல் என்று இல்லை. ஆனால் கருப்புதான் எனக்குப் பிடிச்ச கலர் என்று பல சொல்லக் கேட்டுள்ளாள் மல்லி. டீச்சரின் மார்பகங்களின் அளவு எவ்வளவு இருக்கும்? அவங்ககிட்டே உள்பாடி இருந்தா அதை எடுத்துப் பாக்கணும்.. அடேயம்மா.. சினைப் பசுமாடு போல இல்ல இருக்குது? இவ்வளவு அபாரமா இருந்தாலும், கொஞ்சமாவது சரியணுமே.. ம்ஹும்.. கிண்ணுன்னு கல்லு போல.. ம்ஹும்... தொட்டுப் பார்க்கவேண்டும் என்று மல்லியின் விரல்கள் துடித்தன. தான் ஒரு குழந்தையாக மாறி அந்த நீளமான காம்புகளைச் சப்பி நக்கி இழுத்தால்... பால் வருமா? ம்ஹும்.. டீச்சருக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆகவே இல்லை. பால் எப்பிடி வரும்? "மல்லி.. பிடிச்சிருக்கா?" "ம்ம்.. அஹ். அக்கா..ம்ம்.. காபி நல்லா இருக்குக்கா!!" "ஏய்.. சும்மா கதை விடாதே!" "என்னக்கா?" "நீ ஒரு சொட்டு கூட இன்னும் குடிக்கல்ல." கலகலவென்று அனுஷா சிரித்தபோது லேசாக அவள் முலைகள் குலுங்குவதைப் பார்த்த மல்லிக்கு என்னவோ செய்தது. தன் கணவன் இரவில் படுக்கையில் சாய்க்கும் போது இருக்குமே.. அது போலிருந்தது. கீழே.. ஆஹ... என்னவோ ஈரமாக .. "ஆஅ.. ஆமாங்கா.." "அதுனாலே தான் கேட்டேன்.. பிடிச்சிருக்கா மல்லி.?" மெதுவாக நகர்ந்து மல்லியின் அருகே வந்தமர்ந்தாள். மல்லியின் எண்ணங்கள் எங்கெங்கோ சென்றன. அடேங்கப்பா.. நம்முடைய விம்மிய மார்பகங்களைப் பார்த்து மயங்கிப் போகவே கிராமத்தில் அவ்வளவு இளைஞர்கள் போட்டி போட்டபோது.. டீச்சர் அக்காவின் மார்பகங்கள் போ இருந்தால்..ம்ம்.. பையன்கள் பைத்தியம் பிடித்து அலைவார்கள். இது போன்ற காம்பைப் பிடித்து உருட்டி விளையாடி.. நக்கி.. சப்பி.. ச்சே... ஏன் இவ்வளவு வக்கிரமான எண்ணங்கள்? "என்ன மல்லி.. அப்பிடின்னா பிடிச்சிருக்குன்னு தானே அர்த்தம்?" "என்ன பிடிச்சிருக்கு அக்கா?" நெருங்கி வந்தமர்ந்த அனுஷாவின் முலையிடுக்கிலிருந்து ஏதோ ஒரு வாசம் வந்ததை உணர்ந்தாள். முலையிலிருந்தா?? அல்லது அக்காவிற்கும் தனக்கு இருப்பது போல் சிதி ஈரமாகிவிட்டதா?ம்ம்ம் ஆனால்.. அந்தக் காம்புகள். பார்க்கும்போதே இன்னும் பெருசா... தடியா.. நீளமா.. அம்மாடியோவ்... இப்பிடியா இருக்கும் காம்பு? "உன் கண்ணுக்குத் தெரியுற காட்சி பிடிச்சிருக்கா?" மேலும் நெருங்கினாள் அனுஷா. மல்லிக்கு முன்னால் ஒரு சில அங்குலம் இடைவெளியில் அமர்ந்திருந்தாள். லேசாக முன்னால் குனிந்திருந்ததில், கொழுகொழு சதை மலைகள் முன்னால் சாய்ந்தன. "ம்ம்.." மல்லிக்கு விடையளிப்பது எப்படி என்று புரியவில்லை. நாக்கும் உதடுகளும் வரண்டன... அந்த மார்பகங்கள்..ம்ம்ம்.. உதடுகளை ஈரப்படுத்தினாள்.. ஈரப்பதமே இல்லை.. "ம்ம்.. பிடிச்சிருக்கு இல்ல?? பிடிச்சிருக்கிறதைக் கேட்டு வாங்கவேண்டியது தானே மல்லி." அனுஷா தன் இடது தோளிலிருந்து சோளியை வழித்தாள். ஊக்குகளை அவிழ்க்காமல், அப்படியே சோளியின் தோள்பகுதியைக் தோள் வழியாக வழித்து எடுத்தபோது, இடது மார்பகம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளிப்பட்டது. அனுஷாவே தன் இடது மார்பை வெளியே எடுத்தாள். "ம்ம்ம்... பிடிச்சிருக்கு இல்ல? தொட்டுப் பாரு மல்லிக்குட்டி." "அக்கா.. இல்லா...." "ஏய்.. சும்மா கதை விடாதே.. என்னோட மார்பகங்கள் உனக்குப் பிடிச்சிருக்கு இல்ல? வா குட்டி.. தொட்டுப் பாரு...ம்ம்" மல்லியின் வாயருகே அந்த நீண்ட கெட்டியான நிப்பிளை நீட்டினாள். "ம்ம்ம்.. அக்கா.மா... இல்ல.. " அதற்கு மேல் பேச இயலவில்லை. அனுஷாவின் இடது நிப்பிள் மல்லியின் உதடுகளைப் பிரித்தது. ஆஹ்.. மற்றொரு பெண்ணின் மார்பகத்தை தான் நக்குவதா? நாக்கை நீட்டி நக்கினாள். நிப்பிளின் அடியிலிருந்து நுனி வரை நக்கினாள். "ம்ம்ம்... வாடி குட்டி.." மல்லியின் கழுத்தைச் சுற்றி கை போட்டு இழுத்தாள் அனுஷா... தன் மடி மீது சாய்த்தாள். நிப்பிளை அவள் வாயில் திணித்தாள். "ம்ம்..சப்பி இழு மல்லிக்குட்டி..ம்ம்.. அக்காவோட மார்பு உனக்குப் பிடிச்சிருக்கு இல்ல..ம்ம்.. இந்தா..." அனுஷாவின் முந்தானை சரிந்தது. சோளியை சுத்தமாக நீக்கினாள். இரு மார்பகங்களையும் மல்லியின் நக்குதலுக்கு அளித்தாள். "வா.. மல்லி... உன்னோட அக்கா, உனக்கு ஒரு புது உலகம் காட்டுறேண்டி.. வா... இன்னும் என்ன என்னவோ சொல்லிக் குடுக்குறேன்.. நான் தான் உனக்கு டீச்சர்டீ.. வா.... பொம்பளைங்க சுகம் என்னன்னு காட்டுறேன்... இருவரும் உடனடியாக ஆடைகள் களைந்தனர். மல்லியின் கரிய உடலில் அதைவிட கருப்பான கரும்புதரைப் பார்த்து அனுஷாவிற்கு ஒரே குஷி.. அவள் மார்பகத்தைப் பிசைந்துகொண்டே புதரில் வாய் வைத்துச் சுவைத்தாள். இரு இளம் பெண்களின் காமமும் பீரிட்டு வெளி வந்தது. என்ன செய்வது என்று தெரியாத மல்லிக்கு அனுஷா டீச்சர் ஒரு ஆசிரியையாக அமைந்தாள். பெண்-பெண் காமத்தின் ரகசியத்தை எடுத்துக் கூறினாள்; தன் காமப் பெட்டகத்தைத் திறந்துக் காட்டினாள். சந்தன மேனியின் இடையே அப்பழுக்கில்லாமல் சுத்தமாக மழிக்கப்பட்ட புண்டையின் இதழ்கள் விலகி அதற்குள் சிவப்பு, பிங்கும் கலந்த கலவையான குகையிலிருந்து கோந்து போன்ற ஈரம் கசிவது மல்லியை ஈர்த்தது. புகுந்தாள். வாய் போட்டாள். இருவரும் 69 செய்தனர். இருவரின் கைகளும், நாக்குகளும் புகுந்து விளையாடின. தன் கரிய புண்டையில் செக்கச்செவேல் என்ற அனுஷாவின் முகம் புதைந்து அவள் நீண்ட நாக்கு உள்ளே வருட வருட மல்லிக்கு உச்சம் எகிறியது. இப்படியே இருந்துவிடாதா என்று மல்லி ஏங்கினாள். கணவனின் ஓழில் கிடைத்த காமத்திற்கு இணையாக.. ம்ஹும்.. அதற்கும் மேல் உச்சம் டீச்சரம்மாவால் கொடுக்க இயலுகின்றதே.... ஆஆஆஆஆஅ......