பாட்டியும்,அம்மாவும் 9

சாந்தியும் செண்பகமும் நன்றாக ஆடிவிட்டு, ஒரு தூக்கம் போட, செண்பகம் தான் முதலில் எழுந்தாள். திவ்யாவிற்கு சாப்பாடு எடுத்து போக வேண்டும் என்று நினைவுக்கு வர, வேக வேகமாக தன் உடைகளை மாட்டிய படி சாந்தியை எழுப்ப, சோம்பல் முறித்தபடி எழுந்த சாந்தியும் நேரம் ஆகிவிட்டதை அறிந்து கடகடவென சேலை உடுத்திக்கொள்ள, இருவரும் சாப்பிட்டுவிட்டு திவ்யாவிற்கும் ஹரிஷ்க்கும் சாப்பாடு கட்டிக்கொண்டு ஆஸ்பத்திரிக்கு விரைந்தார்கள். அங்கே ஹரிஷ் அம்மாவுக்கு டவல் பாத் கொடுத்துவிட்டு, வேலை செய்த களைப்பையும் பசியையும் அம்மாவின் முலைப்பாலில் ஆற்றிக்கொண்டிருக்க, சாந்தியும் செண்பகமும் கதவை தட்டும் சத்தம் கேட்டு திடுக்கிட்டான். ஆனால் திவ்யா அம்மா பதட்டம் இல்லாமல், ‘சித்தியும் பாட்டியுமா தான் இருக்கும் போய் கதவ திற’, என்று சாதாரணமாக சொல்ல, ஹரிஷும் மெதுவாக எழுந்து கதவை திறக்க செல்ல. ‘டேய் அந்த நைட்டிய எடுத்து குடுத்துட்டு போ. இப்படி அம்மணமா இருக்குறத பார்த்தா உன் சித்தி கேலி பண்ணியே கொன்னுடுவா’, என்று சொன்னவளை ஆசையாக பார்த்து சிரித்துவிட்டு, நைட்டியை எடுத்து அவள் மேலே போட்டு விட்டு, ஹரிஷ் கதவை திறந்தான்.

‘கதவை சாத்திட்டு உள்ள என்ன பண்றீங்க, ஆத்தாளும் மகனும்’ என்று சொல்லிக்கொண்டே செண்பகம் உள்ளே வர, அவள் பின்னாடியே சாந்தியும் உள்ளே நுழைய இருவரும் ஹரிஷிடம் இருந்து வரும் பால் வாசத்தை நுகராமல் இல்லை. அதே நேரம் திவ்யா நைட்டியை தலை வழியாக மாட்டிக்கொண்டு தன் தொடை வரை வேகமாக இழுத்து போட்டுக்கொண்டிருந்தாள். பின் தன் குண்டியை தூக்கி நைட்டியை கீழே இழுத்துக்கொள்ள முயல, என்ன நடந்திருக்கும் என்று சாந்திக்கும் செண்பகதிற்கும் தெளிவாக யூகிக்க முடிந்தது. ‘ஏன்டி, டாக்டர் தான் எதுவும் பண்ண வேண்டாம்னு சொன்னாலே, கொஞ்ச நாள் பொறுத்துக்க கூடாதா அதான் நானே எல்லாம் பண்ணி வைக்குறேன்னு சொன்னேன்ல. அதுக்குள்ள என்னடி அவசரம். அவுசாரி மாதிரி எல்லாத்தையும் அவுத்துபோட்டு உக்காந்துட்டு இருக்க’, செண்பகம் கேட்க, ‘இல்லம்மா உடம்ப தொடச்சி விடணும்னு ஒரு பொம்பள வந்தா. நீங்க வந்து தொடச்சிக்கலாம்னு தான் இருந்தேன். அப்புறம் ஹரிஷே தொடச்சி விடுறேன்னு சொன்னான். அதான்’, ‘அது சரி, அவன் சொன்னான்னு நீ காமிச்சிட்டு இருந்தியா. நல்ல அம்மா, நல்ல புள்ளை. ஏன்டா இதுக்கு தான் நான் அம்மா கூட இருப்பேன்னு அடம் பிடிச்சியா. நாங்க எப்போ போவோம்னு பாத்துட்டு இருந்துட்டு போனதும் இங்க ஆட்டம் போட்டியா’. செண்பகம் கேட்க, ஹரிஷ் தலையை குனிந்த படி நின்றான். ‘சரி விடும்மா, கல்யாணம் ஆக போறவங்க அப்படி இப்படிதான் இருப்பாங்க. ஏன்டி நேத்து அங்க வலிக்குது அப்படி இப்படின்னு அழுத, இன்னைக்கு பையன் கேட்டான்னு காமிச்சிட்டு இருந்தியா. உள்ள விட்டுட்டானா’, என்று ரகசியம் கேட்பது போல திவ்யா பக்கத்தில் உக்காந்து சாந்தி கேட்க, ‘ச்சீ, அதெல்லாம் இல்ல இன்னும் வலிக்குதுடி, சும்மா துடச்சிதான் விட்டான் நம்புடி என்னை’, திவ்யா பரிதாபமாக கூறுவது போல சொல்ல. ‘எதடி நம்ப சொல்ற, துடச்சிதான் விட்டான்னு சொல்ற, பெட்ஷீட் மாத்தாம கலைஞ்சி போய் இருக்கு, அவன் வாயில இருந்து பால் வாசம் வருது, உன் தொடைக்கு அடியில பாரு கஞ்சி வழிஞ்சி ஈரமா இருக்கு, நாங்க வீட்டுக்கு போய்ட்டு எவ்ளவோ வேலை முடிச்சிட்டு வந்துட்டோம் நீங்க இன்னும் துடச்சிட்டு தான் இருக்கீங்கன்னு சொன்ன நம்புற மாதிரியா இருக்கு’ ‘ஏன்டி என் வாய புடுங்குற. ஆமாண்டி தொடைக்குறேன்னு அங்க இங்க கை வச்சான். அப்புறம் முடிஞ்சதும் கொஞ்சம் பால் குடிச்சான். என்ன இப்போ’ ‘அப்படி சொல்லு உன் முலையில பால் குடிச்சா தான் குடிச்சி முடிக்க ஒரு நாள் ஆகுமே, அவ்வளோ பெருசா வளர்த்து வச்சிருக்க. அதான் ரெண்டு பேரும் நேரம் போனது கூட தெரியாம கிடந்திருக்கீங்க’ ‘ச்சீ, சும்மா இரேண்டி, ஏன்டி இப்படி படுத்துற என்னை, எனக்கும் ஒரு நேரம் வரும் அப்போ வச்சிக்குறேன் உன்னை’ ‘ஓஒ உன் புள்ளைய கட்டிக்கிட்டு என்னை வச்சிக்கிரியா, எனக்கு ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லப்பா’ ‘ச்சீ, வெக்கமே இல்லடி உனக்கு’ என்று திவ்யா முகம் சிவக்க. ‘ஆமாண்டி எனக்கு வெக்கம் இல்ல உனக்கு நிறையத்தான் இருக்கு, முதல்ல ரெண்டு பெரும் சாப்பிடுங்க…’ என்று சொல்லி சாந்தி உணவை பரிமாற, ஹரிஷும் திவ்யாவும் சாப்பிட்டு முடித்தார்கள். ‘திவ்யா, நாளைக்கு நாள் நல்லா இருக்கு, உன்னை காலைல வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போயிட்டு, சாயங்காலம் உனக்கும் ஹரிஷுக்கு நிச்சயதார்த்தம் பண்ணிடலாம்னு இருக்கேன்’ என்று செண்பகம் கூற, திவ்யா கல்யாண கலை முகத்தில் தெரிய ‘சரிம்மா’ என்று அமைதியாக தலையை குனிந்த படி தலை ஆட்டினாள். ‘ஐயையோ நிச்சயம் பண்ணிட்டா நம்ம குடும்பத்துல மாப்பிள்ளையும் பொண்ணும் பாத்துக்க கூடாதே’ என்று சாந்தி கூற, திவ்யாவும் அதை அறிந்தவளாய் ‘ஆமாம்மா, நம்ம குடும்பத்துல நிச்சயம் பண்ணா, மாப்பிள்ளையும் பொண்ணும் கல்யாணம் வரைக்கும் பாத்துக்கவோ பேசிக்கவோ கூடாதே’ என்று பதறினாள். அதை கேட்டு ஹரிஷ் முகத்திலும் ஒரு பயம் பரவ, செண்பகம் அமைதியாக, ‘ஆமாண்டி கல்யாணம் பண்றதுன்னு ஆயிடிச்சி அத முறையா பண்ண வேணாமா, அதோட நீங்க ரெண்டு பேரும் போடுற ஆட்டம் பார்த்தா எனக்கே பயமா இருக்கு, எங்க, உடம்பு தேறுரதுக்கு முன்னாடியே ஏதாவது ஏடாகூடம் பண்ணி, அப்புறம் விவகாரமா போய்டிச்சின்னா? நல்ல விஷயம் நடக்க போற நேரத்துல ஏன்டி, அதனால கொஞ்ச நாள் கட்டு பாடா இருங்க. கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் எப்படி இருந்தா யாரு கேக்க போறா’ என்றாள் ‘ஹம் ஹம், ஏன்மா இப்படி பண்ற, கல்யாணத்துக்கு முதல் நாள் நிச்சயம் பணிக்கலாமே’ திவ்யா ஏக்கமாக கூற,

‘சொன்னா கேளு திவ்யா, எல்லாம் உங்க நல்லதுக்கு தான் சொல்றேன், புரிஞ்சிக்கடி’ செண்பகம் தீர்மானமாக சொன்னாள். அதை கேட்டு எதிர்த்து பேச முடியாதவளாக திவ்யா ஏக்கமாக ஹரிஷை பார்க்க, ஹரிஷ் மெதுவாக திவ்யா பக்கத்தில் வந்து அமர்ந்தான். ‘ஏன் பாட்டி இப்படி பண்ற, நாலு அஞ்சி நாளு முன்னாடிதான் அம்மா என்கூட ஆசையா பேசி அம்மா கூட நான் படுத்தேன். மறுநாளே வேண்டாம்னு அம்மாவை உன் பக்கத்துல படுக்க வச்சிட்ட, அப்புறம் இன்னைக்குதான் ஆஸ்பத்திரியில கொஞ்சம் சந்தோசமா இருந்தோம், அதையும் கெடுக்குற மாதிரி இப்படி சொல்றியே’. கவலையும் கோபமுமாக ஹரிஷ் புலம்ப. ‘கொஞ்சம் பொறுத்துக்கோ ஹரிஷ், அம்மா உடம்பு தேற வேணாமா. அதோட நீங்க வாழ்க்கை பூரா சந்தோசமா வாழ வேண்டாமா’ என்று ஆறுதலாக கூற, ஹரிஷின் முகம் வாடி போனது. ‘அப்போ ஹரிஷ நான் கூட்டிட்டு போயடட்டாமா, கல்யாணம் வரைக்கும் பொண்ணும் மாப்பிள்ளையும் பாத்துக்கவே கூடாதுல’ சாந்தி எரியிற கொள்ளியில் எண்ணையை ஊற்றுவதுபோல கிண்டல் செய்ய. ‘ஏன்டி உனக்கு ஒருத்தன் போதாதா, ஏன் புள்ளையும் வேணுமா?’ திவ்யா தான் பதில் சொல்ல. ‘ஏன், ரெண்டு பேரு பண்ணா ஏன் புண்டை வேண்டாம்னா சொலிட போகுது, அதோட கர்பமாக கூடாதுன்னு விஷ்வாவ பின்னாடி கஞ்சி விட சொல்லி பலக்கிட்டேன், இப்போ குழந்தை பெத்துக்க ஆசையா இருக்கு. ஆனா இந்த விஷ்வா பையன், உனக்கு எதுக்கு குழந்தை அப்படினு என்னதான் எனக்கு உச்சம் வர வரைக்கும் இடிச்சாலும் அவன் கஞ்சிய பின்னாடி தான் விடுவேன்னு அடம் பிடிக்குறான். அதான் ஹரிஷ கூட்டிட்டு போய்ட்டா கொஞ்ச நாளைக்கு நானும் சந்தோசமா இருப்பேன் பாரு’ என்று கண் சிமிட்டியபடி சாந்தி பதில் சொல்லி சிரிக்க, ‘ஆமாண்டி உனக்கு ரெண்டு ஓட்டையிலும் இடிக்க ஆளு வேணும்னு ஏன் புள்ளைய வலைக்குரியா. அதெல்லாம் நடக்காது, ஏன் புள்ளை இங்க ஏன் கூட தான் இருப்பான்’ ‘ஒய் ரொம்ப உணர்ச்சி வச படாத, கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் நாம ரெண்டு பெரும் புருஷன மாத்திக்குறோம் அது ஞாபகம் இருக்குல’. ‘உனக்கு என்னடி ஏன் புள்ளை மேல ஒரு கண்ணு, அதுதான் உன் புள்ளை உன்ன புரட்டி புரட்டி எடுக்குரான்ல, அப்புறம் ஏன் என்கிட்ட வம்புக்கு வர’. ‘அவன் என்னதான் புரட்டி எடுத்தாலும், புண்டைக்குள்ள கஞ்சி வாங்கி நிரயிர சுகம் மாதிரி வருமா, அது அந்த மரமண்டைக்கு புரிய மாட்டேன்குது, அதோட தலைய தலைய மகனுக்கே கழுத்த நீட்டி தாலி கட்டிட்டு அவனுக்கே முந்தி விரிச்சாலும், புருஷன் அனுமதியோட இன்னொருத்தன் கூட படுக்குற சுகமே தனி தான். அதுலயும் ஒரு கிக்கு இருக்கு. அதனாலதான் இவங்க பொண்டாட்டிய மாத்திக்க போறாங்கனு சொன்னதும் உடனே ஒத்துகிட்டேன், நீ அதுல ஏதும் ஏடாகூடம் பண்ணி கெடுத்துடாத, சொல்லிட்டேன்.

‘ச்சீ உனக்கு ஒருத்தன் பத்தாதுடி ஊரே வந்தாலும் உன் அரிப்ப அடக்க முடியாது, நீ சொல்ற மாதிரி எல்லாம் என் பையன அங்க அனுப்ப முடியாது இங்க தான் இருப்பான், வேணா கல்யாணம் வரைக்கும் நான் அவன எல்லை மீராம இருக்க வச்சி பாத்துக்குறேன், இவ்வளோ நாள் பொறுத்துட்டேன், இனிமே ஒரு ரெண்டு மாசம் பொறுக்க மாட்டேனா, அதுக்காக என் புள்ளையா பாக்காம எல்லாம் இருக்க முடியாது என்னால. அம்மா இவ சொல்ற படி எல்லாம் கேக்காதீங்க’ என்று திட்டவட்டமாக திவ்யா கூறினாள். ‘சரிடி, அவன எங்கயும் போக சொல்லல வீட்டுலே இருக்கட்டும், ஆனா நீதான் பாத்து பக்குவமா நடந்துக்கணும்’ என்று செண்பகம் திவ்யாவின் பிடிவாதத்துக்கு பச்சை கொடி காட்டினாள். அதை கேட்டு திவ்யாவின் முகம் மலர ஹரிஷ் இன்னும் சோகமாகவே இருந்தான். திவ்யா ஹரிஷின் தாடையை பிடித்து முகத்தை தூக்கி ‘என்னடா செல்லம் என் சோகமா இருக்க’ கொஞ்ச நாளுதானே, அப்புறம் நீ அம்மாவை என்ன பண்ணாலும் யாரும் கேக்க முடியாது’ என்று சொல்லி யாரும் பார்க்காத நேரத்தில் கண்ணை சிமிட்ட, ஹரிஷ் அம்மாவின் பேச்சில் எதோ உள்ரகசியம் இருப்பதை போல் உணர, லேசாக புன்னகைத்த படி ‘சரிம்மா’ என்றான். அப்படியே அன்று முழுவதும், கல்யாண சம்பரதாயம், கல்யாணத்துக்கு யாரை அழைப்பது, எப்படி நடத்துவது என்று அனைவரும் பேசிக்கொண்டிருக்க, நேரம் இருட்டி போனது. மதிய சாப்பாட்டையே இரவும் முடித்து, ஹரிஷ் மறுநாள் ஸ்கூல் செல்ல வேண்டும் என்பதால், ஹரிஷும் செண்பகமும் வீட்டுக்கு கிளம்ப, ஹரிஷ் அம்மாவின் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு ‘போயிட்டு வரேன்மா’ என்று சொல்ல, ‘போயிட்டு சீக்கிரம் படுடா செல்லம், நாளைக்கு ஸ்கூலுக்கு போகணும்ல, நாளைக்கு நீ ஸ்கூல இருந்து வரதுக்குள்ள அம்மா வந்திடுவேன்’ என்று சொல்லி பதிலுக்கு அவள் முத்தம் வைக்க கன்னத்திற்கு செல்லும்போது, உதட்டை திருப்பி அம்மாவின் முத்தத்தை ஹரிஷ் உதட்டில் வாங்கிக்கொள்ள, ‘கேடி’ என்று திவ்யா அவன் தோளில் லேசாக அடித்து தன் பங்குக்கு இன்னொரு முத்தத்தையும் உதட்டில் பதிக்க, அவள் உதட்டை விடாமல் ஹரிஷ் பற்றிக்கொள்ள, இருவரும் ஒரு நிமிடம் தங்களை மறந்து முத்தமிட்டுக்கொள்ள, உதடுகள் பிரியும்போது திவ்யா அவள் உதட்டை கடித்துக்கொண்டு காமமாக பார்த்தபடி ‘போதும், போயிடு வா’ என்றாள். செண்பகமும் ஹரிஷும் கிளம்ப, ஹரிஷ் எதுவும் பேசாமலேயே வீடு வரை சென்பகத்தை பின் தொடர்ந்து வந்தான். செண்பகம் அதிகம் பேச்சு கொடுத்தாலும் ஹரிஷ் அதிகமாக பேசவில்லை, கோபமாக இருப்பானோ என்று செண்பகம் நினைத்தாள். போகும் வழியில் குழந்தை பிறந்ததை விசாரித்த அனைவரிடமும், குழந்தையை பற்றியும் திவ்யாவின் உடல் நிலையை பற்றியும், நாளை வீட்டுக்கு வந்து விடுவாள் என்றும், சொல்லிவிட்டு வீட்டுக்கு நடந்தார்கள். செண்பகம் கதவை திறந்து உள்ளே செல்ல ஹரிஷ் அவளை, பின் தொடர்ந்து உள்ளே வர, ‘கதவ சாத்திடுடா ஹரிஷ்’ என்று சொல்லிக்கொண்டே கொண்டு வந்த கூடையை கீழே வைக்க, கதவை சாத்திய ஹரிஷ் இமை பொழுதில் செண்பகத்தின் முந்தானையை பிடித்து அவளை தன் மீது இழுத்தான். ஹரிஷின் இழுப்பில் செண்பகம் அவன் நெஞ்சில் போய் விழுந்தாள், அவள் சுதாரிக்கும் முன் அவளை அப்படியே சுவற்றில் சாய்த்து, அவள் முந்தானையை விளக்கி ஜாக்கெட் ஹூக்குகளை கிழிப்பது போல பிடித்து இழுத்தான். ‘ஆஆ என்னடா பண்ற, என்ன அவசரம் உனக்கு, ஏன்டா அத கிழிக்குற’ என்று செண்பகம் சுதாரித்துக் கேட்க,

‘என் பாட்டி, நானும் அம்மாவும் எவ்வளவு நாளு கழிச்சி சேந்திருக்கோம், நீ கண்டத சொல்லி எங்க ரெண்டு போரையும் மறுபடியும் பிரிச்சி வச்சிட்டியே’ என்றபடி ஜாக்கெட்டின் ஹூக்குகளை கிழித்துக்கொண்டே செண்பகத்தின் கழுத்தில் வாய் வைத்து கடித்தான். ‘அட பாவி, நீ உங்க அம்மாவ மாதிரியே ஊமை குசும்பன்டா, வெளிய இந்த புள்ளையும் பால் குடிக்குமான்ற மாதிரி வந்த, வீடுக்குள்ள வந்ததும், இப்படி பண்ற, ஆஆஹ், கடிக்காத டா, டேய் ஜாகெட்ட கிழிக்காதடா’ என்று செண்பகம் புலம்பினாலும், தன் பேரனின் அதிரடி விளையாட்டை அவளால் ரசிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை, ஜாக்கெட்டை கிழித்து முலையை வெளியே எடுத்த ஹரிஷ், அதனை வெறியோடு கசக்க, செண்பகத்திற்கு கொஞ்சம் வலிக்கவே செய்தது, ‘ஆத்தாளும் மகளும் இப்படி உடம்ப வளத்து வச்சிட்டு என்ன பாடு படுத்துனீங்க சின்ன பையன்னு கூட பார்க்காம, இப்போவும் காய போட்டா இப்படிதான் நடக்கும்’ என்று சொல்லிக்கொண்டே குனிந்து அவள் முலையை கடிக்க, செண்பகம் அலறினாள். ‘டேய், அவ புள்ளை பெத்தவ, அவ கூதி இப்போ விரிஞ்சி போய் இருக்கும், கொஞ்ச நாள் ஆனாதான் பழைய நிலைக்கு வரும், அப்போ தான் உன் ஆத்தாள நீ ஓக்கும்போது நல்லா இருக்கும்’ என்று வழியும் சுகமுமாய் அனுபவித்துக்கொண்டே செண்பகம் என்ன பேசுகிறோம் என்று அறியாமால் பேச, தன் புடவையும் பாவாடையும் சேர்ந்து இடுப்புக்கு உயர்வதை உணர்ந்தாள், காலை சாந்தியோடு செய்த காமம் இன்னும் அடங்காத நிலையில், தானே தன் பாவாடையையும் புடவையையும் தூக்க உதவினாள். பாட்டி தூக்குவதை உணர்ந்த ஹரிஷ் தன் பாண்ட்டையும் ஜட்டியையும் உருவி முட்டிக்கு கீழ இறக்க, செண்பகம் தனது வலது கையில் சேலையை இடுப்பு வரை தூக்கி பிடித்துக்கொண்டு, இடது கையில் தன் பேரனின் பூலின் அளவை தன் உள்ளங்கையில் அளந்தாள். அவள் உள்ளங்கை சூட்டில் ஹரிஷின் சுன்னி இன்னும் விரித்து ஆட்டம் போட, அது தன் புருஷனுடையதை விட பெரிதாக இருப்பதாக செண்பகதிர்க்கு பட்டது, கால தாமதம் செய்யாமல் வலது காலை செண்பகம் உயர்த்த அதை தன் இடது முன்கையில் பிடித்து ஹரிஷ் தூக்கி நிறுத்திக்கொள்ள, செண்பகமே ஹரிஷின், பூலை தன் கூதி பருப்பில் வைத்து தேய்த்துவிட்டு தன் கற்பப்பைக்கு வழிகாட்ட, ஹரிஷ் தன் பலத்தை பயன் படுத்தி இடுப்பை ஒரே எத்தில் உள்ள முழு பூலையும் சொருகினான். அனுபசாலியாக இருந்தாலும் ஹரிஷின் தாக்குதலில் கொஞ்சம் தடுமாறிய செண்பகம் தன காலை இன்னும் விரித்து மேலே தூக்கி, தன் சேலையை நன்றாக தூக்கி பிடித்திக்கொள்ள, ஹரிஷ் தன் இடியை இறக்கினான். தன் உடல் எடை எல்லாம் ஹரிஷின் பூலு மீதி செண்பகம் இறக்க ஹரீஷின் சுன்னி ஆழமாக தன்னுள் உழுவதை உணர்ந்தாள். ஒரு கையால் ஹரிஷின் தோளை அணைத்துக்கொண்டு இனொரு கையால் தன் புடவையையும் பாவாடையையும் பிடித்துக்கொண்டு, தன் பிளந்து உப்பிய கூதியில் ஹரிஷின் பூலு வேகமாக ஏறி ஏறி இறங்குவதை பார்த்த ரசித்த படி முனங்கிக்கொண்டே தன் பங்குக்கு அவன் பூலில் தன் கூதியை இறக்கினாள். இருவரும் அன்று நாள் முழுவதும் அவர்களை சூடேற்றிய ஒவ்வொரு நிகழ்வுகளையும் நினைத்துக்கொண்டு மிருகங்களாய் புணர்ந்தார்கள். முதலில் செண்பகம் தான் கட்டுப்பாடற்று தன் பேரனின் லிங்கத்தில் தன் கஞ்சியால் அபிஷேகம் செய்தாள். அவன் இடிக்க இடிக்க ஒவ்வொரு இடிக்கும் ஹரிஷ் பூலை கஞ்சியால் குளிப்பாட்ட, கஞ்சி நிறைந்த கூதியில் இருந்து சலக் சலக் என்று சத்தம் வர, செண்பகமும் சத்தமாக முனங்கிக்கொண்டே இடியை வாங்க, அந்த சத்தங்களில் உச்சம் எரிய ஹரிஷின் பூலும் வீங்க ஆரம்பித்தது. ஹரிஷ் வெடிக்க போகிறான் என்று செண்பகம் உணர அதற்கு தன்னை தயார் படுத்திக்கொள்ள, ஹரிஷ் ‘ஆஆ’ என்ற கத்தியபடி பாட்டியின் கூதியில் தன் கஞ்சியை நிரப்பினான். இருவரின் கஞ்சியும் கலந்து நிறைந்து ஹரிஷின் பூலின் வழியாக அவன் கொட்டைகளில் வழிய அப்படியே பாட்டியை சுவற்றில் அழுத்திய படி அவள் மேல் சாய்ந்தான். மெதுவாக இருவரும் தங்கள் ஏக்கம் அடங்க, ஹரிஷ் தன பூலை, செண்பகம் கூதியில் இருந்து உருவ, அது சுறிங்கியபடி, வெளியே வந்து விழுந்தது. செண்பகம் நேராக நின்று காலை விரித்து, தன் புண்டையில் பொங்கியிருந்த கஞ்சியை தன் உள்பாவாடையில் தொடைத்த படி, ‘சரியான வெறி புடிச்சவன்டா நீ, போ போய் கழுவிட்டு வந்து படு’ என்று சொல்லி அவன் கழுத்தை விடுவிக்க, சூடு தணிந்தவனாய் ஹரிஷ் பின்னாடி சென்று பூலை கழுவிவிட்டு வர, செண்பகம் தன் கூதியை கழுவாமலேயே, பாயை விரித்து படுத்துக்கொள்ள, ஹரிஷும் தன் அறைக்கு சென்று படுத்துக்கொண்டான்.

மறுநாள் காலை எழும்போதே, செண்பகம் கிணற்றடியில் அம்மணமாக குளிப்பதற்கு தண்ணீர் இறைத்து கொண்டு தன் குண்டியை காட்டிக்கொண்டிருக்க, அவள் கெஞ்ச கெஞ்ச கேட்காமல் ஒரு ஓல் ஆட்டம் போட்டுவிட்டு ஸ்கூலுக்கு கிளம்பினான் ஹரிஷ். அன்று பகலில் செண்பகம் ஆஸ்பத்திரிக்கு சென்று திவ்யாவையும் குழந்தையையும் கூட்டி வர, சாந்தி ஆரத்தி கரைத்து சுற்றி ஊற்ற, திவ்யா வலது காலை எடுத்து வைத்து குழந்தையுடன் உள்ளே நுழைந்தாள். பின் தன் கணவனின் வேஷ்டியில் உள் அறையில் ஒன்றும், வெளி அறையில் ஒன்றுமாக தொட்டில்களை கட்டிவிட்டு, தொட்டிலில் குழந்தையை தூங்க போட, வீடு பழைய நிலைக்கு வந்தது. அனைவரும் அன்று மாலை நிச்சயதார்த்தத்துக்காக வேளையில் மும்முரமாக இறங்கினார்கள். மதியம் சாப்பிட்டுவிட்டு, செண்பகம் போய் நிச்சயதார்த்தத்க்கு வேண்டிய பொருள்களை வாங்கி வர, அதற்குள் திவ்யாவும், சாந்தியும் குளித்து முடித்திருந்தனர். திவ்யா குளித்து முடித்து தன் அறைக்கு செல்ல அங்கே சாந்தி சேலை கட்டியபடி கொசுவத்துக்கு மடிப்பு சரி செய்து கொண்டிருந்தாள். திவ்யா தன் தலையில் கட்டியிருந்த துண்டை அவிழ்த்து துவட்டிக்கொண்டே, தான் உடுத்த பட்டு புடவையை எடுத்து வைக்க, ‘அக்கா நீ ஜாக்கெட் தச்சி எடுத்துட்டு வர சொன்னல, ஒரு பதினஞ்சு ஜாக்கெட் தச்சி எடுத்துட்டு வந்திருக்கேன் பாரு’ என்று சொல்லி தன் பையை திறந்து ஜாக்கெட்டை வெளியே போட, திவ்யா அதை ஒவ்வொன்றாக பார்த்தாள். ‘என்ன துணிடி இது, இந்த பக்கம் இருக்குறது எல்லாம் அந்த பக்கம் தெரியுது, இது பிரா போட்டு போடுறவங்களுக்கு தான்டி சரியா இருக்கும்’ என்று சொல்லிக்கொண்டே எல்லா ஜாக்கெட்டையும் பார்க்க எல்லாமே அப்படி தான் இருந்தது. ‘இதுதான் நல்ல நைசா உடம்போட ஒட்டி போய் நல்லா இருக்கும் போடுறதுக்கு, நீ போடுற துணி போட்டா சாக்கு மாதிரி உள்ள வேர்க்க தான் செய்யும்’ ‘ஏன்டி, இது என்ன ஜாக்கெட்டா, என்னதுடி இது, இரண்டு ஹூக்கு தான் இருக்கு, இத எப்படி போடுறது’ ‘ஆமாக்கா, போட்டு பாருக்கா உனக்கே பிடிக்கும், நீ திட்டுவியோன்னு பயந்து அந்த மாதிரி ரெண்டு ஜாகேட்டுதான் தைக்க சொன்னேன், ஒன்னு முன்னாடி ஹுக்கு வச்ச மாதிரி இன்னொன்னு பின்ன்னடி ஹூக்கு வச்ச மாதிரி’ ‘ஏன்டி இதுல எத மறைக்கும்னு இப்படி தச்சிட்டு வந்திருக்க, முன்னாடியும் பின்னாடியும் ஒரு இன்ச் பட்டை தான் இருக்கு அந்த ஒரு இன்சல இரண்டு ஹுக்கு இருக்கு, எனக்கு இது பத்தவே பத்தாது. இத போட்டுட்டு இருக்குறதுக்கு, போடாமையே இருக்கலாண்டி’ ‘பாக்குறதுக்கு தான்க்கா அப்படி தெரியும் ஆனா போட்டா நல்லா தான் இருக்கும், இன்னைக்கு அதுல ஒன்னு போட்டு பாரு, புடிக்கலைன்னா ரெண்டு துணி தானே தூக்கி வச்சிடு போடாத’ ‘ஏன்டி பாக்குறதுக்கே ஒரு மாதிரி கூச்சமா இருக்கு நீ அத நிச்சயதார்த்ததுக்கு வேற போட சொல்றியா, ஏற்கனவே என் மகன் எப்போடானு இருக்கான், இத போட்டுட்டு போனா அப்படியே எல்லாரும் முன்னாடியும் என் மேல பாஞ்சிடுவான். அதெல்லாம் முடியாது’ ‘ம்ச் அதெல்லாம் ஒன்னும் நடக்காது பயபிடாத, ஆமா… என்க்கா அம்மா இன்னைக்கே நிச்சயதார்த்தம்னு சொன்னதும் ஒத்துகிட்ட, இன்னும் இரண்டு மாசத்துக்கு அவன பாக்காம இருந்திடுவியா என்ன?’ சாந்தி கேள்வியோடு திவ்யாவை பார்க்க, ‘கஷ்டம் தான்டி ஆனா அம்மா சொன்னதுலயும் ஒரு விஷயம் இருக்குடி, சும்மா கேட்டதும் கொடுத்துட்டா பசங்களுக்கு நம்ம மதிப்பு தெரியாது, ஆசை அறுவது நாள் மோகம் முப்பது நாளுன்னு சும்மாவா சொன்னாங்க. கொஞ்சம் ஏங்க விட்டு கொடுத்தாதான் நம்ம முந்தானைய பிடிச்சிட்டு இருப்பாங்க. அதோட ஹரிஷ்க்கு முழு ஆண்டு பரிட்ச்சை வேற வரும், எல்லாம் கணக்கு போட்டு பார்த்தேன், அம்மா சொன்னது சரின்னு பட்டது அதான் ஒத்துக்கிட்டேன், அம்மா சொல்ற மாதிரி பார்க்காம இருக்க முடியாதுதான், அதுக்கு அம்மாவுக்கு தெரியாம ஏதாவது வழி பண்ணனும்’ திவ்யா தான் ஒத்துக்கொண்டதுக்கு காரணம் கூற, ‘நீ சரியான ஆளுதான்க்கா, நீயும் உன் மகனும் அமைதியா இருந்தே காரியத்த சாதிப்பீங்கடி’ சாந்தி கூற லேசாக புன்னகைத்தபடி, தன் பாவாடையை இறக்கி இடுப்பில் திவ்யா தன் தொப்புளில் இருந்து இரண்டு இன்ச் கீழ கட்டினாள். எதோ ஒரு ப்லௌசை எடுத்து போடா எத்தனிக்க, ‘அக்கா இது போடுடி’ என்று சாந்தி கட்டாய படுத்த. மறுக்க முடியாமல், பின்னாடி இரண்டு ஹூக் வச்ச ஒரு ஜாக்கெட்டை எடுத்து மாட்ட, சாந்தி அவளுக்கு பின்னாடி சென்று இரண்டு ஹூக்கை மாட்டிவிட, ஜாக்கெட் கச்சிதமாக பொருந்தியது. கண்ணாடியில் தன்னையே ஒரு முறை திரும்பி திரும்பி திவ்யா பார்த்துக்கொள்ள, அந்த ஜாக்கெட் அதன் வேலையை பாதியே செய்ததது. பக்கவாட்டில் கொஞ்சம் துணி தூண்களை போல் வைத்து இரண்டு கைகளைல்யும் சேர்த்திருந்தது. பின்னாடி ஒரு இன்ச் பட்டை மட்டும் வந்து முதுகில் ஹூக் மாட்ட இருந்தது, மற்ற படி முதுகில் வேறு துணி துணி எதுவும் முதுகை மறைக்க வில்லை. முன்னாடி அதே போல முலை ஆரம்பித்து பாதி முலை வரை எந்த துணியும் இல்லை. அதற்க்கு கீழே பக்கவாட்டில் இருந்து துணி வி ஷாப்பில் முலையை மறைத்த படி முன் பட்டைக்கு வந்து முடிந்தது. அந்த வி ஷேப்பில் திவ்யாவின் முலைக்காம்பு உள்ளே மறைய அவளுடைய பெரிய முலை வட்டம் வெளியே நன்றாகவே தெரிந்தது. அதை திவ்யா உள்ளே திணிக்க முயன்று தோக்க, ‘என்னடி இப்படி இருக்கு ஜாக்கெட், இத போட்டுட்டு எப்படிடி அலையிறது’ என்று கேட்டாலும் அது தன் அழகை அப்பட்டமாக காட்ட அதில் கொஞ்சம் இளகினாள் திவ்யா.

‘வீட்டுக்குள்ள தானேக்கா, இப்படி தான் போட்டுட்டு பங்க்ஷன் எல்லாம் போறாங்க, நீ வெளிய அவ்வளவா போக மாட்ட, வீட்டுல இருக்கும்போது எப்பயாவது உன் வருங்கால புருஷன மயக்கனும்னு தோணிச்சினா, இத போட்டுக்கோ’ என்று மூடை கிளப்ப, திவ்யா சமாதானம் ஆனாள். பின் திவ்யா நீல நிற பட்டு சேலை ஒன்றை கட்ட, சாந்தி அவளுக்கு உதவி செய்தாள். வலது புறம் இழுத்து கட்டி, இடது முலை பாதி தெரியும்படி கட்ட, அது தொப்புளை முழுவதுமாக காட்டியபடி இருந்தது. இடது முலையின் முன்பகுதியில் பாதி முலைக்கு ஜாக்கெட் மூடாததால், அவள் வெள்ளை இடது முலை நீல நிற சேலை முந்தானைக்கும் ப்ளௌஸ் பட்டைக்கும் இடையே கொஞ்சம் கான்றஸ்ட்டாக வெளியே தெரிய திவ்யாவுக்கே அவளை பார்த்ததும் எதோ போல இருந்தது. பின் நகைகள் அணிய நகைகள் பெட்டியை திவ்யா எடுத்து வைக்க, அவள் நகைகளை பார்த்து சாந்தி உண்மையாகவே அசந்து போனாள், ‘என்னக்கா இவ்ளோ நகை வாங்கி வச்சிருக்க, உன் புருஷன் நகையா வாங்கி குவிச்சிருக்காறு’ ‘ஆமாண்டி அவரு எந்த காசு வந்தாலும் நகை புடவைன்னு ஏதாவது வாங்கிட்டு வருவாரு அப்படியே சேர்ந்தது தான் இது, சாகுற வர அந்த மனுஷன் இந்த குடும்பத்துக்காகவே உழைச்சிட்டு போயிட்டாரு’ என்று சொல்லி லேசாக கண்ணை தொடைக்க, ‘விடுக்கா, எல்லாம் போகணும்னு நேரம் இருந்தா போய் தான் தீரனும், பிடிச்சா வைக்க முடியும்’ சாந்தி ஆறுதலாக பேச, ‘அதுவும் சரிதாண்டி, அன்னைக்கே ஜோசியர் சொன்னாரு, இந்த சிறுக்கிக்கு பெத்த அப்பன பாக்குற பாக்கியம் இல்ல, தோஷம் இருக்கு, எனக்கு இரண்டு தாலி தோஷம்ன்னு, என்ன என்னவோ சொன்னாரு, அதுக்கு பரிகாரம் பண்ணி இருந்தா ஒரு வேலை அவரு நம்ம கூட இருந்திருப்பாரோ என்னவோ’ என்றாள் திவ்யா கவலையாக, ‘அப்படியெல்லாம் இல்லக்கா, இந்த காலத்துல எத்தன பேரு ஜோஷியத்த நம்புறாங்க, எல்லாம் விதின்னு நினைச்சிக்கோ, இப்போ உன் புருஷன் இருந்தா இப்படி உன் புள்ளைக்கு நீ அவுத்து காமிக்க முடியுமா இல்ல இப்போ அவனையே கல்யாணம்தான் பண்ண முடியுமா? எல்லாம் நல்லதுக்குனு நினைச்சிக்கோ’ ‘கல்யாணம் பண்ண முடியுமான்னு தெரியலடி, ஆனா அவன் கேட்டா கண்டிப்பா முந்தானை விரிச்சிருப்பேன்’ என்று வெக்க புன்னைகையோடு திவ்யா கூற, ‘அடிப்பாவி, புருஷன வச்சிக்கிட்டே பையனுகூடையும் படுப்பியா, நீ சரியான தெவிடியாடி, நீ என்ன சொல்ற என் அரிப்புக்கு ஊரே வந்தாலும் பத்தாதுன்னு’ என்று சொல்லி திவ்யாவின் குண்டியை சாந்தி கிள்ள, அந்த நேரத்தில் செண்பகம் நிச்சயதார்த்தத்துக்கு தேவையான பொருள்களை வாங்கி உள்ளே நுழைய அவளுடன் பள்ளியில் இருந்து திவ்யா அம்மாவை பார்க்கும் ஆவலோடு ஹரிஷும் நுழைந்தான். வீடு தொடைக்க பட்டு, சுத்தமாக வாசனையாக இருந்தது, வீடு வந்ததும் திவ்யா அம்மாவை கட்டி தழுவி கொள்ளலாம் என்று நினைத்து வந்தவனுக்கு திவ்யா அம்மா கண்ணுலையே படவில்லை. தன் அறைக்கு சென்று புத்தகங்களை எடுத்து வைத்துக்கொண்டிருக்க, செண்பகம் உள்ளே நுழைந்தாள், ‘இந்தாடா இது புது வேஷ்டி சட்டை, குளிச்சிட்டு வந்து இத கட்டிக்கோ’ என்று ஹரிஷின் கையில் புது துணிகளை கொடுத்தாள் செண்பகம். ஹரிஷ் குளித்து முடித்து புது துணி உடுத்த அதற்குள் வீட்டில் சிலர் நடமாட்டம் பேச்சுக்குரல் கேட்க. ஹரிஷிற்கு இன்று நிச்சயதார்த்தம் என்று புரிந்தது. புது துணிகளை அணிந்து ஹரிஷ் காத்திருக்க, ஐயர் ஒருவரது குரலும் கேட்டது. அங்கே புது பாய் விரிக்க பட்டது, பழ தட்டு மாலை எல்லாம் வைக்க பட்டன, செண்பகமும் நடுவில் அமர்ந்திருக்க, அவளுக்கு பக்கவாட்டில் ஐயர் வலது புறமும் சாந்தி இடது புறமும் ஒருவருக்கொருவர் எதிரே பார்த்த படி அமந்திருந்தார்கள். ஐயர் பெண்ணையும் பையனையும் அழைத்து வர சொல்ல, சாந்தி சென்று ஹரிஷையும் செண்பகம் திவ்யாவையும் அழைத்து வந்தார்கள். திவ்யாவை பார்த்ததும் அனைவரது கண்ணும் அகல விரிந்தது. அனைவருக்கும் அவள் போட்டிருந்த ப்ளௌஸ் தான் கண்ணை உறுத்தியது. ஹரிஷ் திவ்யாவை பார்த்து அசந்தே போனான். நீல நிற பாட்டு சேலையில் தொப்புலையும், சேலை பார்டருக்கும் ப்லௌசுக்கும் இடையே கொஞ்சமாக தெரிந்த அவள் வெள்ளை முலையையும் காட்டிக்கொண்டு திவ்யா தலையை குனிந்த வாறு நடந்து வந்து ஹரிஷிக்கு வலது புறம் அமர்ந்தாள். அவளது இடது முலை ஹரிஷின் முகத்திற்கு நேராக இருக்க, அவள் அணிதிருந்த ஜாக்கெட் அதனை இறுக்கமாக பற்றி இருக்க, ஹரிஷ் அதன் வனப்பில் கிறங்கி இருந்தான்.

முகுர்த்த பத்திரிகை வாசிக்க பட, செண்பகம் திவ்யா சார்பிலும், சாந்தி ஹரிஷ் சார்பிலும் தட்டை மாற்றிக்கொண்டார்கள். சம்பரதாயப்படி மாப்பிள்ளை பொண்ணு கழுத்தில் மாலை இட்டு நெற்றியில் குங்குமம் வைக்க சொல்ல, ஹரிஷ் தன் அம்மாவிற்கு மாலை அனுவித்து குங்குமம் வைத்தான். அதே போல திவ்யாவும் தன் மகனுக்கு மாலை இட்டாள். நிச்சயதார்த்தம் முடிய, செண்பகம் திவ்யாவை அவளது அறைக்கு கூட்டி செல்ல, உள்ளே சென்றதும் கதவு மூடப்பட்டது. அதை பார்த்து சாந்தி ஹரிஷிடம் பெருமூச்சி விட்டபடி, ‘இனிமே உன் பொண்டாட்டிய கல்யாணம் அன்னைக்கு தான் நீ பாக்க முடியும்’ என்று சொல்ல, ஹரிஷ் கொஞ்சம் பதறியே போனான். ‘அவ்வளவுதானா சித்தி’ என்று கேட்டவனை, ‘அவ்வளவுதான், அப்புறம் இங்க என்ன சாந்தி முகுர்த்தமா நடத்துறாங்க, நிச்சயதார்த்தம் தானே, இனிமே எல்லாம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் தான். நீ அவ முகத்த கூட பார்க்க முடியாது, கொஞ்ச நாளுதானே பொறுத்துக்க’ என்று ஆறுதலாய் கூற, ஹரிஷிர்க்கு வருத்தம் தாங்க முடியவில்லை. நிச்சயதார்த்தம் முடிந்த அன்றே, சாந்தி தன் பிள்ளைகளுக்கு ஸ்கூல் இருப்பதாக கூறி கிளம்ப, நிச்சயதார்த்ததுக்கு வந்த அனைவரும் ஒவ்வொருவராக கிளம்பி செல்ல, வீடு அமைதி ஆனது, அடுத்த இரண்டு நாளைக்கு திவ்யா ஹரிஷ் கண்களில் படவே இல்லை, அவன் ஸ்கூல் செல்லும்போதும் அவள் அறை கதவு மூடி இருக்கும், அவன் திரும்பி வரும்போதும் அவள் அறை கதவு மூடியே இருக்கும், திவ்யாவிற்கு எதுவும் தேவை என்றால் அதை செண்பகம் அதை செய்து கொடுத்துவிட்டு மறுபடியும் கதவை மூடிக்கொள்வாள். இப்படியே இரண்டு நாட்கள் போக, மூன்றாவது நாள் விடயற்காலை யாரோ ஹரிஷை தட்டி எழுப்புவது போல் இருந்தது. இருட்டில் யாரென்று தெரிவதற்கு முன், ‘சத்தம் போடாம கொல்லைபுறம் வா’ என்று சொல்லி அந்த குரல் முன்னே செல்ல, அது திவ்யா அம்மாவின் குரல் என்று புரிந்து ஹரிஷ் உடனே எழுந்து பின்னாடி சென்றான். பாட்டி ஹாலில் தூங்கிக்கொண்டிருக்க, மெதுவாக அவளை எழுப்பாமல் பின்புறம் செல்ல, அங்கே லைட் எரிந்துகொண்டிருக்க, திவ்யாவை காணவில்லை, ‘என்னடா நாம கண்டது கனவா என்ன’ என்று கண்ணை கசக்கி கொண்டு பார்க்க, திவ்யா பின்புறம் ஈசானி மூலையில் பனைஒலையில் செய்து இருந்த கூடாரத்தில் இருந்து தலையை வெளியே எட்டி பார்த்து ‘ஹரிஷ் இங்க வா’ என்றாள். அவள் தலையை கண்டதும் மகிழ்ச்சியில் ஹரிஷ் அங்கே ஓட, திவ்யா வெறும் பாவாடையை கட்டிக்கொண்டு நின்றுகொண்டிருந்தாள்.அவளை பார்த்ததும் ‘அம்மா’ என்று ஆசையாக ஹரிஷ் ஓடி சென்று கட்டிக்கொள்ள, திவ்யாவும் அவள் பங்கிற்கு ஹரிஷை இறுக்கமாக கட்டிக்கொண்டாள். இருவரும் இறுக்கி அணைத்துக்கொள்ள, திவ்யாவின் முலை ஹரிஷின் வெறும் நெஞ்சில் பட்டு அழுத்தி அதில் இருந்து பால் பாவாடையோடு கசிய, அதை இருவரும் உணர, ஹரிஷ் இன்னும் அவளை இறுக்கி அணைத்துக்கொள்ள இருவரும் மெய் மறந்து கட்டிக்கொண்டு பின் விலகினார்கள். ‘என்னம்மா இப்படி நிக்குற, அதுவும் இந்த நேரத்துல, உன்ன பார்க்காம இரண்டு நாளா நான் எப்படி தவிச்சி போயிட்டேன் தெரியுமா, உனக்கு என் மேல பாசமே இல்ல’ என்று அங்கலாய்க்க, ‘நானும்தான் ரெண்டு நாளா உன்ன பார்க்கம ஏங்கி போய்டேன். உன் மேல பாசம் இல்லாமையா உன்ன இங்க வர சொன்னேன். உங்க பாட்டி தான் நீ எழுந்திரிக்கிரதுக்குள்ள என்ன குளிச்சி முடிக்க சொன்னா, அதான் குளிக்க வந்தேன், அப்படியே உன்னையும் பாக்க மனசு எங்கிச்சி அதான் உன்ன இங்க வர சொன்னேன்’ என்று அவள் அன்பை வெளிக்காட்ட, இருவரும் மறுபடியும் கட்டிக்கொண்டார்கள். கட்டியபடியே ஹரிஷ் திவ்யாவின் காது மடல்களில் முத்தமிட, திவ்யா உடல் சிலிர்க்க ‘டேய், சும்மா இரு, அம்மாவ சூடு ஏத்தாத’ என்று கொஞ்சலாக சொல்ல, ஹரிஷ் அவளை காமமாக பார்த்தான். என்னதான் அம்மாவை எத்தனையோ முறை பாவாடை கட்டிக்கொண்டு பார்த்திருந்தாலும், இன்று ரகசியமாக பார்ப்பது அவனுக்கு கிளர்ச்சியாக இருந்தது. அவன் பார்வையை தாங்க முடியாமல் ‘என்னடா அப்படி பாக்குற, அம்மாவை பார்த்ததே இல்லையா’, ‘இல்லம்மா நீ நாளுக்கு நாள் அழகா ஆயிட்டே போற’ என்று சொல்லி ஹரிஷ் நெருங்கி வர, ‘போதும் நீ விட்ட மடத்த பிடிப்ப, போ போய் படு, இனிமே கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் தான் எதுனாலும்’ ‘ஹம் ஹம் என்னம்மா இப்படி காலைல எழுப்பி அறையும் குறையுமா நின்னு மூடு ஏத்திட்டு போன்னு சொல்ற’

‘அதுக்கு, இது எவ்ளோ பெரிய தப்பு தெரியுமா நிச்சயதார்த்தம் ஆனா நாம ரெண்டு பெரும் பார்த்துக்கவே கூடாது’ ‘அதெல்லாம் ஊருக்கு, இப்போதான் நாம இருக்குறத யாரும் பாக்கலைல அப்புறம் என்ன’ ஹரிஷ் கை திவ்யாவின் இடையில் பாவாடையோடு பிடித்து கசக்க. ‘ச்சீ திருடா சும்மா இரு’ என்றாலே தவிர அவன் கையை தட்டி விடாமல் அதன் ஸ்பரிசத்தை ரசித்தாள். ஹரிஷ் மெதுவாக நெருங்கி வர, மீண்டும் அவனை தள்ளி ‘வேண்டாம் ஹரிஷ், அம்மா பாவம்ல’ என்று காமமாக கூற, ‘ப்ளீஸ் மா இங்க பாரு, உன்னை பார்த்ததும் எப்படி இருக்குன்னு’ என்று சொல்லி அவன் சுன்னி எழுந்து நிற்ப்பதை அவளுக்கு காட்ட, இதுநாள் வரை அதன் வீரியத்தை அதிகம் பார்க்காத திவ்யா அதை பார்த்ததும் கொஞ்சம் தடுமாறினாள். மெதுவாக செண்பகம் வருகிறாளா என்று திரும்பி பார்த்தபடி, ஹரிஷின் பூலை அவன் ஷார்ட்ஸ்ஸோடு தடவிக்கொண்டே ஹரிஷ் பக்கம் திரும்பி ‘இப்போ உனக்கு என்ன பண்ணனும், ம்ம்ம்?’ என்று கேட்க, ஹரிஷ் அவள் கை தடவலில் மெய் மறந்தவனாய் அவள் அருகில் வந்தான். ‘எனக்கு நீ வேணும்’ என்று ஹரிஷ் கிறக்கமாக சொல்ல. ‘ம்ம்ம்ம்’ என்ற பதில் மட்டும் கூறியபடி திவ்யா ஹரிஷின் பூலின் அளவை அளந்த படி ‘இவருக்கு என்ன வேணுமா’ என்று கேட்க ‘அவருக்கு இவ வேணுமாம்’ என்று ஹரிஷ் திவ்யாவின் கூதிமேட்டை தீண்ட, இன்னும் வலி முழுவதும் குறையாத நிலையில் ‘ஆஆ, சும்மா இருடா, அதெல்லாம் அவருக்கு இப்போ கிடையாதுன்னு சொல்லிடு’ ‘அப்போ என்னதான் இப்போ கிடைக்குமாம்’ ‘ம்ம்ம் ஒண்ணுமே கிடைக்காது’ என்று சொல்லி கிண்டலாக சிரித்து விட்டு, அவன் பூலை ஷார்ட்ஸ்ஸோடு பிடித்து தன் பக்கத்தில் இழுத்தாள். அவள் இழுத்த இழுப்புக்கு ஹரிஷ் செல்ல, அவள் கை வேளையில் மயங்கி நின்றான். ‘அம்மா’ ‘ம்ம்ம் என்னடா செல்லம்’ ‘பசிக்குதும்மா’ க்லுக் என்று சிரித்தபடி ‘என்ன வேணும் என் செல்லத்துக்கு’ ‘பால் கொடேன்’ ‘உன் தங்கச்சிக்கு வேணாமா அது’ ‘அவ என்ன பூராத்தையுமா குடிச்சிட போறா’ ‘அவ குடிக்க மாட்டா நீ பூராத்தையும் குடிச்சிடுவியே’ ‘நீதானே சொன்ன, எனக்கு போகத்தான் மீதின்னு’ அவன் சொல்லும்போது திவ்யாவின் கைகள் அவன் பூலை இன்னும் இறுக்கியது, ‘ஆஆ, குடும்மா’ ‘நான்தான் குடுக்கணுமா நீங்களே எடுத்து குடிச்சிக்க வேண்டியதுதானே’ ‘என்ன இருந்தாலும் நீ தூக்கி ஊட்டுற மாதிரி வருமா’ ‘ம்ம்ம்ம், அம்மா கை வேலையா இருக்கேன்ல’ ‘அப்போ நானே குடிச்சிக்கட்டா’ ஹரிஷை பார்த்து சிரித்தபடி ஹரிஷின் பார்வை தன் முலை மேலே படுவதை அறிந்து, தன் பாவாடை நாடாவை உருவினாள். வலது கை வேலையாக இருக்க இடது கையை வைத்து தன் இடது முலை பக்கத்தை பிடித்துக்கொண்டு வலது பக்க பாவாடையை சரியவிட்டு தன் வலது முலையை ஹரிஷ் கண்ணுக்கு விருந்தாக்க, ஹரிஷ் பசியில் இருந்த கன்னுக்குட்டி போல அவள் மடுவை முட்டி பால் குடித்தான். அவன் உரியும் வேகத்தை ஏற்க்கனவே ஒரு முறை திவ்யா அனுபவித்திருந்தாலும், அதன் வேகத்திற்கு அவள் உடல் பழகாத நிலையில் கொஞ்சம் தடுமாறியே போனாள். ஹரிஷ் தன் கீழ் தாடை வேகமாக அசைய தன் நாக்கின் நடுவில் முலைக்காம்பை வைத்து மேல் உதட்டால் அவள் முலையை இறுக பிடித்துபடி வேகமாக சப்பினான். பூவை போல மிருதுவான முலையின் சூடும், பாலின் வாசமும் அதன் ருசியும் ஹரிஷை அதில் இருந்து வாய் எடுக்க முடியாதவாறு கட்டிபோட்டது. அவன் உரியும் சுகத்தை அனுபவித்துக்கொண்டே திவ்யா மெதுவாக ஹரிஷின் ஷார்ட்ஸ் உள்ளே கையை விட அவன் பூலின் அடிப்பகுதி அவள் கையில் சிக்கியாது. அவள் கை பட்டதும் அவன் இளமை இன்னும் அதிகம் துடித்ததை திவ்யா உணராமல் இல்லை. மெதுவாக உள்ளே ஆழமாக கையை விட, அவள் மணிக்கட்டின் உதவியோடு ஹரிஷின் ஷார்ட்சை கீழ இறக்கி அவன் சுன்னியை வெளியே எடுத்தாள். அடியில் இருந்து முனை வரை அதன் அளவை அளந்தவள், தன் கையில் கம்பாக நீண்டு கொண்டிருந்ததை கீழும் மேலுமாக உருவ ஆரம்பித்தாள். அவள் உருவ உருவ அதற்க்கு ஏற்றார்போல தன் உடலை ஆட்டியபடி அம்மாவின் முலை பாலில் வசியமாக, இருவரின் மூச்சி மட்டுமே இப்போது பேசிக்கொண்டன. ஹரிஷ் இன்னும் அருகில் வந்து அவளின் குண்டியில் தன் கையை தடவி அளந்து பின் கொத்தாக பிடித்து கசக்கி தூக்க, திவ்யா அந்த அமைதியான காலை நேரத்தில் சத்தமாக முனங்க முடியாமல் ‘ம்ம்ம்’ என்று அமைதியாக முனங்கி தன் உணர்ச்சியை தன் கையின் பிடியில் இருக்கும் ஹரிஷின் பூலில் காட்ட, அதில் ஹரிஷ் உந்தப்பட்டு திவ்யாவின் முலையை கடிக்க, திவ்யா இப்போது சத்தமாக ‘ஆஆ’ என்று கத்தினாள்.

‘பொருக்கி, கடிக்காதடா’ என்று காற்றாக சொல்ல, ஹரிஷ் அவள் பேசுவது ஏதும் கேட்டது போல் காட்டிக்கொள்ளாமல் பாலை சப்புவதில் முழு கவனமும் செலுத்தி இருந்தான்.