"நீங்க எந்த கீதாவைப் பத்திப் பேசறீங்க?" திருவேங்கடத்தின் முகத்தில் புதிர் தெரிந்தது. "தளபதி படத்துலே மம்மூட்டிக்கு ஜோடியா வருவாளே அந்த கீதா," என்றான் கதிர். "ஓ! இப்ப சமீபத்திலே கூட ஏதோ ஒரு படத்திலே விஜய்க்கு அம்மாவா நடிச்சாளே, அந்த கீதாவா?" "ஏதோ ஒரு படமில்லை; 'அழகிய தமிழ் மகனில்', "என்று ஞாபகப்படுத்தினான் கதிர். "புரியுது புரியுது," என்று தாவாங்கட்டையை சொரிந்தான் திருவேங்கடம்."அது இப்பெல்லாம் லைனுக்கு வர்ற மாதிரி தெரியலியே" "ஏன்? ஸ்ரீரங்கத்திலே திவ்வியப்பிரபந்தமும் திருப்பாவையும் சொல்லிட்டிருக்காளோ?" என்று கிண்டலாகக் கேட்டான் கதிர். "அட அதில்லை தம்பி," என்று திருவேங்கடம் சிரித்தான்."அதுவும் ஒரு காலத்திலே ரொம்பவே அடிபட்ட கேசு தான்.டைரக்டர் பா........ அதை ரொம்ப நாளா வைச்சிட்டிருந்தாருன்னு உலகத்துக்கே தெரியுமே. சமீபத்திலே கூட இந்த சபரிமலை தந்திரி மேட்டர்லே அவளோட பேரு கன்னாபின்னான்னு அடிபட்டுச்சே! எனக்கென்ன சந்தேகம்னா இப்போ அது லைனுக்குப் போகுதா இல்லையாங்கிறது தான்." "ஒரு நிமிஷம்!" என்று திருவேங்கடத்தைக் கையமர்த்திய கதிர், தலை மாட்டிலிருந்த தனது தோல்பையை எடுத்து, ஜிப்பை சர்ரென்று இழுத்து, அதிலிருந்து ஒரு நூறு ரூபாய்க்கட்டை எடுத்து திருவேங்கடத்தின் முகத்துக்கு நேராக நீட்டினான். "எடுத்துக்குங்க! இது வெறும் அட்வான்ஸ் தான்," என்றான் கதிர்."நீங்க மட்டும் அவளை ஏற்பாடு பண்ணினா, இதை மாதிரி இன்னும் ஒரு கட்டு தர்றேன்." ஒரு வினாடி யோசித்த திருவேங்கடம், அந்த நூறு ரூபாய்க் கட்டை வாங்கிக்கொண்டு, கதிரை வியப்புடன் பார்த்தான். "தம்பி! கேட்கறேனேன்னு தப்பா எடுத்துக்காதீங்க," என்ற பீடிகையுடன் ஆரம்பித்தவன்,"நீங்க செலவு பண்ணப்போற தொகைக்கு சென்னையிலே பதினாறு பதினேழு வயசிலே, சும்மா பொம்மை கணக்கா சிட்டு சிட்டாப் பொண்ணுங்க கிடைக்கும். அதை விட்டுட்டு, ஏன் போயும் போயும் ஒரு மார்க்கெட்டே இல்லாத முத்திப்போன நடிகைக்காக இவ்வளவு பணம் செலவு பண்ணறீங்க?" என்று உள்ளபடியே புரியாமல் கேட்டான். "எனக்கு அதுவும் வேணும்," என்று சிரித்தான் கதிர். "அதை நான் அடுத்த தடவை வரும்போது வைச்சிக்கலாம். ஆனா, இப்போ எனக்கு கீதா தான் வேணும்." என்றான் தீர்மானமாக. "அப்படீங்கறிங்களா?" என்று மீண்டும் தலையை சொரிந்தான் திருவேங்கடம். "ஒரு லட்ச ரூபாய் போதுமா? இல்லை, கூட இன்னொண்ணு போட்டுத் தரட்டுமா?" கதிர் சரியான தூண்டிலைப் போட்டான். திருவேங்கடம் அதிர்ந்தான். "தம்பி?" "ரொம்பப் பேசிட்டோம்னு நினைக்கிறேன். ஆக வேண்டியதைக் கவனியுங்க,”என்று புன்னகைத்து விட்டு, ”உடனே ஏற்பாடு பண்ணுங்க!" என்றபடி விடை கொடுக்கும் தோரணையில் புன்னகைத்தான் கதிர். குழப்பத்துடன் வெளியேறிய திருவேங்கடத்தை வழியனுப்பி விட்டு, கதவை சாத்திய கதிர், தனது பைக்குள்ளிருந்து ஒரு ஆல்பத்தை எடுத்து, அதில் ஒட்டப்பட்டிருந்த கீதாவின் படங்களைப் பார்த்து ரசிக்கத் தொடங்கினான். பத்திரிகைகளிலிருந்து வெட்டி எடுக்கப்பட்ட புகைப்படங்கள், இன்டர்னெட்டிலிருந்து இறக்குமதி செய்யப்பட்டவை, மலையாள வி.சி.டிக்களை வாங்கி, அதிலிருந்து கஷ்டப்பட்டு சேகபரித்து வைத்திருந்த 'ஸ்டில்'கள் என்று கிட்டத்தட்ட அவனிடம் நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட படங்கள் இருந்தன. ஓரிரு வாரங்களுக்கு முன்பு ஜெயா டி.வியில் 'சலங்கை ஒலி' படம் பார்த்ததிலிருந்து அவனுக்கு கீதாவை ஒரு தடவையாவது அனுபவிக்க வேண்டுமென்ற ஒரு வைராக்கியமே பிறந்திருந்தது. 'வான் போலே வண்ணம் கொண்டு வந்தாய் கோபாலனே' என்ற பாட்டிலே, கீதா காட்டியிருந்த அற்புதமான நெளிவு சுளிவுகளும், அவளது புடவையின் மாராப்பு அவிழ்க்கப்பட்டதும் கண்களைக் கொள்ளை கொண்ட அவளது அற்புதமான முலைகளும், பெருத்து இறுகியிருந்த அவளது பிருஷ்டங்களும், அவனைப் பித்தனாகவே மாற்றியிருந்தன. கந்து வட்டித் தொழிலில் அப்பா சம்பாதித்து வைத்திருந்த கணக்கில்லாத பணத்திலிருந்து ஒரு பெரும்தொகையை சண்டை போட்டு வாங்கிக்கொண்டு, சென்னைக்கே வந்து சேர்ந்தாகி விட்டது. இனி, கீதா வர வேண்டியது ஒன்று தான் பாக்கி! அப்படி அவள் வந்து விட்டால், அவனது வாழ்க்கையின் மிகப்பெரிய லட்சியங்களில் ஒன்று இர்ரைவீர்ரிவிடும் என்று அவன் திருவேங்கடத்திலிருந்து சேதி வருமென்று காத்திருக்கத் தொடங்கினான். எப்படியும் கீதாவை அனுபவித்து விட வேண்டுமென்று கண்கணம் கட்டிக்கொண்டு தான், நுங்கம்பாக்கத்தின் அந்தப் புகழ் பெற்ற ஐந்து நட்சத்திர ஹோட்டலில் அவன் அறையெடுத்துத் தங்கியிருந்தான். ஊரிலிருந்து கிளம்புவதற்கு முன்னமே, அவினாசியிலிருந்த இன்னொரு 'மாமா'விடம் கேட்டு திருவேங்கடத்தின் தொலைபேசி எண்ணை வாங்கி வந்திருந்தான். அப்பாவின் சொத்தை அழித்தாலும் சரி, அவன் தனது பட்டியலில் இருந்த ஒவ்வொரு நடிகையாக அனுபவித்தே தீர வேண்டுமென்ற முடிவுடன் இருந்தான். அவனது மனப்பட்டியலில், கீதாவுக்கு அடுத்தபடியாக இன்னும் பலர் இருந்தனர். ஆனால், உண்மையில் இவர்களில் யாரையும் அவன் தொட முடியாமலே போனால் கூட அவனுக்குப் பெரிதாக ஏமாற்றம் ஏற்படாது. ஒரு வேளை, திட்டமிட்டபடி அவன் கீதாவை அனுபவிக்க முடியாமல் போனால், அந்த ஏமாற்றத்தை மட்டும் கண்டிப்பாக அவனால் தாங்கிக்கொள்ளவே முடியாது! அதற்கு ஒரு மிகவும் முக்கியமான காரணம் இருந்தது. பால்கனியில் நின்றபடி சென்னை நகரத்தின் பரபரப்பை வேடிக்கை பார்த்தபடியே அவன் மனதுக்குள் கீதாவைப் பற்றிய தனது கற்பனைகளையே அசைபோட்டபடியிருந்தபோது, செல்·போன் சிணுங்கியது. அதில் தென்பட்ட எண்ணைப் பார்த்ததும், கதிருக்கு படபடப்பு அதிகமானது. திருவேங்கடம்! "சொல்லுங்க திருவேங்கடம்," என்றான் பரபரப்பை அடக்கியவாறே! "தம்பி! எவ்வளவு நேரம்??" என்று மறுமுனையில் திருவேங்கடம் கேட்டான். 'அட! இதைப் பற்றி யோசிக்கவேயில்லையே!!' என்று தன்னையே கடிந்து கொண்ட கதிர் அடுத்த நொடியே தன்னை சுதாரித்துக் கொண்டான். "என்ன, ஒரு ரெண்டு மணி நேரம் போதும்," என்றான். "சரி தம்பி," என்று திருவேங்கடம் உடனடியாக இணைப்பைத் துண்டித்தான். கதிருக்கு எரிச்சலாக வந்தது. என்ன இந்த ஆள், விஷயம் காயா பழமா என்று கூட சொல்லாமல் 'கட்' பண்ணி விட்டானே என்று வைதபடி, மீண்டும் பால்கனியை நோக்கி நடந்தான். கீதா அறைக்குள்ளே வந்தவுடன், கதவை சாத்தித் தாளிட்டு விட்டு, அவளைக் கட்டி அணைத்து, 'நம்ம ஊரு சிங்காரி..சிங்கப்பூரு வந்தாளாம்' என்று பாட்டுப்பாடியபடியே, அவளை இழுத்துக்கொண்டு வந்து கட்டிலிலே தள்ளி....... கற்பனைக் குதிரை கடிவாளமின்றி ஓடத் தொடங்கியது! சிறிது நேரம் கழித்து மீண்டும் செல்·போன் அடித்தது. "என்னையா?" கதிர் எரிச்சலுடன் திருவேங்கடத்தைக் கேட்டான். "தம்பி..அது ரொம்ப கிராக்கி பண்ணிக்குது..ரெண்டு லட்சத்துக்கெல்லாம் வராதாம்," என்றான் திருவேங்கடம். "யோவ் திருவேங்கடம்! என் கிட்டேயே உன்னோட புரோக்கர் புத்தியைக் காட்டறியா?" என்று சீறினான் கதிர்."நீயே சொன்னியா இல்லையா? இந்தப் பணத்துக்கு இதை விட இளசா புதுசா கிடைக்குமுண்ணு..இப்ப என்ன 'டபுள் க்ராஸ்' பண்ணறியா? ரெண்டு லட்சம் தான்..இஷ்டமிருந்தா வர சொல்லு. இல்லாட்டி விடு. நான் வேறே வழியை பாத்துக்கிறேன்." "அட என்ன தம்பி இவ்வளவு கோவிச்சுக்கறிங்க?" என்று அசடு வழிந்தான் திருவேங்கடம்."அப்படியெல்லாம் விட்டுருவேனா? நீங்க உடுமலைப்பேட்டையிலிருந்து வந்திருக்கீங்க!" "இத பாருய்யா திருவேங்கடம்! எனக்கு மெட்ராஸ்ன்னா என்னான்னு நல்லாவே தெரியும். அதுவும் உன்னை மாதிரி ஆளுங்களைப் பத்தி ரொம்பவே நல்லா தெரியும். முடியுமா முடியாதான்னு மட்டும் எனக்கு ·போன் பண்ணு! சும்மா என்னைக் கழுத்தறுக்காதே!" என்றபடி இணைப்பைத் துண்டித்து விட்டு 'பாஸ்டர்ட்!' என்று மனதுக்குள் திட்டினான். சரி, நமக்குக் கொடுத்து வைத்தது அவ்வளவு தான்! சென்னைக்கு வந்ததற்கு வயிறு நிறைய பீர் குடித்து விட்டு, எங்காவது ஆதம்பாக்கமோ, போரூரோ போய் ஆயிரத்துக்கும் இரண்டாயிரத்துக்கும் வரும் ஏதேனும் அடிபட்ட கேஸை, கடனேயென்று நாலைந்து குத்து குத்தி விட்டு, ஊருக்குப் போகிற வழியைப் பார்க்க வேண்டியது தான் என்று விரக்தியுடன் எண்ணியபடி, கிட்டத் தட்ட உடைகளை எடுத்து மடிக்கவே தொடங்கியபோது தான், மீண்டும் திருவேங்கடத்தின் ·போன் வந்தது. "தம்பி! மசிஞ்சிரிச்சு," என்றான் திருவேங்கடம். "நீங்க இருக்கிற ஹோட்டல்லே சில பிரச்சினையிருக்கு. அதுனாலே நான் சொல்லற இடத்துக்குப் போய்டுங்க. போய் சேர்ந்து 'மிஸ்டு' கால் கொடுங்க." "சரி; இடத்தை சொல்லு," என்றபடி கதிர் கவனத்துடன் கேட்டுக்கொண்டான். ·போனைக் கீழே வைத்தபோது அவனையும் அறியாமல் அவனது உதடுகள் விசிலடித்தன. பரபரப்புடன் அறையைப் பூட்டி விட்டு, ஹோட்டலை விட்டு வெளியேறிய கதிர், நுங்கம்பாக்கம் நெடுஞ்சாலையிலே ஒரு ஆட்டோவைப் பிடித்து, தான் போக வேண்டிய இடத்தை சொன்னான். எந்தப் பேரமும் பேசாமல் அமர்ந்தவன், போக்குவரத்தின் நெரிசலில் ஊர்ந்து கொண்டே போன ஆட்டோவுக்குள்ளே அமர்ந்தபடி 'எப்போது வரும்?' என்று இதயம் படபடக்க சென்று கொண்டிருந்தான். இறுதியாக, அந்த இடம் வந்ததும், ஆட்டோக்காரர் கேட்டதைக் கொடுத்து விட்டு, பரபரப்பை அடக்கியபடி, சாலையின் மறுபுறத்தில் இருந்த ஒரு வெற்றிலை பாக்குக் கடைக்குப் போய், ஒரு ·பில்டர் கோல்ட் ·ப்ளேக் வாங்கிப் பற்ற வைத்து விட்டு, நல்ல 'உறைகள்' வாங்கிப் பைக்குள்ளே திணித்துக்கொண்டான். அந்தக் கடையிலிருந்து ஒரு பத்தடி நடந்து, ஓரளவுக்கு ஆள் நடமாட்டமேயில்லாதிருந்த ஒரு ஓரத்தில் நின்று, திருவேங்கடத்துக்கு 'மிஸ்டு கால்' விட்டான். "எங்கே நிக்கறீங்க தம்பி?" திருவேங்கடத்தின் குரலின் தொனி சற்றே குறைந்திருந்தது. "நீங்க சொன்ன மாதிரியே ஆஷா மெடிக்கல்ஸ¤க்கு எதிரேயிருக்கிற சந்துக்குள்ளே நுழைஞ்சிட்டேன்," என்று பதிலளித்தான் கதிர். "அப்படியே நேரா வாங்க. ஒரு பால் பூத் வரும். வலது பக்கம் திரும்புங்க. ஸ்ரீமான் அப்பார்ட்மெண்ட்ஸ¤ன்னு ஒரு எல்லோ கலர் பில்டிங்க் வரும். வாசல்லே ஒரு வெள்ளைக்கலர் மாருதி ஆல்டோ நின்னுக்கிட்டிருக்கும். சின்னக்கதவு திறந்தேயிருக்கும். நேரா உள்ளே வந்து, படி வழியா ரெண்டாவது மாடிக்கு வாங்க. கதவுலே கதக்களி பொம்மை தொங்கிட்டிருக்கும். மேலே 'அம்மே நாராயணா பத்ரே நாராயணா'ந்னு போர்ட் இருக்கும். கதவு சும்மாத் தான் சாத்தியிருக்கு. தள்ளிட்டு உள்ளே வாங்க!" சென்னைக்கு வந்த பிறகு முதல் முறையாக கதிருக்கு சற்று பதட்டமேற்பட்டது. ஸ்ரீமான் அப்பார்ட்மெண்ட்ஸை நெருங்க நெருங்க அவனது இதயம் 'திக் திக்'கென்று அடித்துக் கொள்ளத் தொடங்கியது. வாசலில் மாருதி ஆல்டோ நின்று கொண்டிருந்தது. சிறிய வாசல் திறந்திருந்தது. அங்கே கையில் குறிக்கோளின்றி ஒரு குச்சியுடன் அமர்ந்திருந்த அந்த 'வாட்ச்மேன்', கதிர் உள்ளே நுழைந்து மாடிப்படிகளில் ஏறுவதைக் கண்டு கொண்டதாகவே தெரியவில்லை. வாழ்க சென்னை! இரண்டாவது மாடியை அடைந்ததும், படிக்கட்டுக்கு நேராகவே 'கதக்களி' வரவேற்றது! வாசலில் ஸ்டிக்கர் கோலத்தில் மலையாளத்தில் என்னென்னமோ எழுதியிருந்தது. கதவை லேசாக கதிர் தொட்டுத் தள்ளியதுமே, அது 'பொசுக்'கென்று திறந்து கொண்டது.உள்ளே நுழைந்ததும் சாம்பிராணி வாசனை நாசியைத் தாக்கியது. ஹாலுக்குப் போகும் வழியின் இரண்டு பக்கங்களிலும் ஒரு ஏழெட்டு ஜோடி செருப்புக்கள் தாறுமாறாகக் கிடந்தன. ஹாலுக்கு முன்னால் விரிக்கப்பட்டிருந்த ஒரு சிறிய பெனாரஸ் கம்பளத்தில் ஒரு பாமரேனியன் நாய் நகத்தைப் பறாண்டிக்கொண்டிருந்தது. ஹாலில் திருவேங்கடமும், அவனுக்கு நேர் எதிர் சோ·பாவில் பஞ்சு போல தலை நரைத்த ஒரு மலையாளிப் பாட்டியும் அமர்ந்தபடி, அவனை வரவேற்பது போல புன்னகைத்துக் கொண்டிருந்தனர். திருவேங்கடம் கதிரை அந்தப் பாட்டிக்கு அறிமுகம் செய்து வைத்தான். "நான் சொன்னது இவரைப் பத்தித் தான்!" கதிர் போனால் போகிறது என்பது போல அவளை நோக்கிப் புன்னகைத்தான். அந்த வீடும், அங்கே காணப்பட்ட பொருள்களும், அலமாரியில் அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்த புத்தங்கங்களையும் பார்த்தால், அங்கே இப்படிப்பட்ட சங்கதிகள் நடக்குமென்று, ஷெர்லாக் ஹோம்சே வேஷ்டி கட்டிக்கொண்டு வந்தாலும் கண்டு பிடிக்க முடியாது போலத் தோன்றியது. "தண்ணி கொண்டு வர சொல்லட்டுமா?" பாட்டி கேட்டாள். உள்ளபடியே கதிருக்கு நாக்கு வறண்டு போய்த் தானிருந்தது. அது தாகத்தினாலா அல்லது பயத்தினாலா என்று தான் புரியவில்லை. "ஆமாங்க..தண்ணி வேணும்," என்றபடி கர்ச்சீப்படி எடுத்து நெற்றியில் பூக்கத் தொடங்கியிருந்த வியர்வை மொட்டுக்களைத் துடைத்தான். "ஏடீ ப்ரேமி," பாட்டி குரல் கொடுத்தாள்."வெள்ளம் எடுத்தோண்டு வா!" அடுத்த நிமிடமே தழையத் தழையப் பாவாடை கட்டிக்கொண்டு, அலையலையாய் சுருண்டிருந்த அடர்ந்தமயிற்றை முன்னிருந்து பின் நோக்கியபடி அழுத்தி சீவியபடி, பின்பக்கம் கொக்கிகள் வைத்திருந்த சட்டையை அணிந்தபடி, மாநிறத்திலிருந்த முகத்தில் பாதி ஷேவிங்க் ப்ளேடு அளவுக்கு சந்தனப்பொட்டுடன் ஒரு இருபது வயது மதிக்கத்தக்க இளம்பெண் வந்தாள் - கையில் தண்ணீர்த் தம்ளர்களை ஏந்திய ட்ரேயை சுமந்தபடி. 'அட, இது கூட நல்லாத் தானிருக்கு' என்று கதிர் எண்ணிக்கொண்டான். தண்ணிரை அவசர அவசரமாகக் குடித்துவிட்டு, திருவேங்கடத்தை நோக்கி 'அடுத்தது என்ன?' என்பது போலக் கதிர் பார்த்தான். "வந்திட்டேயிருக்கா," என்றான் திருவேங்கடம்."ஆற்காட் ரோடிலே செமையான ட்ராப்·பிக்கப்பாம் இன்னிக்கு." “உள்ளே கூட்டிட்டுப் போடா," என்று பாட்டி திருவேங்கடத்துக்கு அறிவுறுத்த, கதிர் எழுந்து திருவேங்கடம் சென்ற திசையில் அவன் பின்னாலேயே சென்றான். அந்தப் படுக்கைஅறையைப் பார்த்து கதிர் உள்ளபடியே விக்கித்துப் போனான். கிட்டத்தட்ட அவன் தங்கியிருந்த ஹோட்டலின் அறையைப் போல அத்தனை செழிப்பாக அது காணப்பட்டது. "உட்காருங்க," என்றான் திருவேங்கடம். அவன் சொல்வதற்கு முன்னாலேயே கதிர் உட்கார்ந்திருந்தான். "தம்பி, உங்க அயிட்டம் வந்திட்டேயிருக்கு. இருந்தாலும், நம்ம கிட்டே இருக்கிற எல்லா 'பீஸையும்' ஒரு தடவை நீங்களே பார்த்திடுங்க," என்றபடி, கதிரைப் பேசக்கூட விடாமல், பக்கத்து அறைக்கு ஓடி சென்றவன், ஓரிரு நிமிடங்களில் மூன்று பெண்களோடு திரும்பி வந்தான். "தம்பி..இவங்கள்ளாம் லேட்டஸ்டா லைனுக்கு வந்தவங்க," என்றபடி திருவேங்கடம் திரும்பி அவர்களைப் பார்த்து,"அட, உள்ளே இன்னும் பக்கத்திலே வாங்களேண்டி," என்று இறைந்தான். "இதோ பாருங்க, இவ இருக்காளே அ.......ஹாஸ்பிட்டல்லே நர்ஸா வேலை பார்க்கிறா..மாசத்துக்கு நாலு அல்லது அஞ்சு கஸ்டமர் தான். வெரி ஸ்பேரிங்க்லி யூஸ்ட்!" அந்தப்பெண் கதிரைப் பார்த்து சிரித்தாள். கன்னத்தில் குழி விழுந்தது. பார்த்தால் நர்சிங்க் டிப்ளமா முடிப்பதற்கு முன்னாலேயே முடிந்து போயிருந்தவள் போலத் தெரிந்தாள். "இவளைத் தெரியுதா? கோ....சீரியல்லே ரெண்டு மூணு எப்பிசோடிலே வந்திருக்கா..லைனுக்கு வந்து ரெண்டு மாசம் தானாச்சு." கதிருக்கு அவளைப் பார்த்தால் ஒரு பெரிய 'மெகா சீரியலையே' முடித்து விட்டவள் போலிருந்தது. "இது தான் லேட்டஸ்ட்! வயசு எவ்வளவுங்கிறீங்க? வெறும் பதினஞ்சு தான். ஐஸ் ·ப்ரூட் நல்லா சாப்பிடுவா!" கதிருக்கு அந்தப் பெண் உண்மையிலேயே ஓரளவு பிடித்திருந்தது. இன்னும் முகத்தில் அந்த 'களை' தென்படவில்லை. உடம்புக்குக் கொஞ்சம் கூட சம்பந்தமேயில்லாமல் இரண்டு மார்புகளும் அனாவசியமாக வீங்கியிருந்தன. "இன்னிக்கு நீங்க உங்க விருப்பப்படி அவ கூடவே இருந்திட்டுப் போங்க,"என்று தாராளமாக சொன்ன திருவேங்கடம்,"நெக்ஸ்ட் டைம் சென்னை வந்தா, ஒரு ·போன் போடுங்க..மூணையுமே ஓட்டிட்டு வந்திடறேன்." என்று ஏதோ கதிருக்காக சர்வபரித் தியாகம் செய்யவும் துணிந்தவன் போலப் பேசினான். கதிர் பதில் சொல்வதற்கு முன்பே, அந்தப் பாட்டி வந்து கதவைத் தட்டி விட்டு,"வன்னு! வன்னு!!" என்றாள். "எல்லாரும் போங்க," என்று அந்த மூன்று பெண்களையும் விரட்டிய திருவேங்கடம்,"தம்பி..உங்க ஆளு வந்திட்டா." என்று சிரித்தான். சட்டையின் உள்பாக்கெட்டுக்குள் கை விட்டு, இன்னொரு நூறு ரூபாய்க்கட்டை எடுத்து திருவேங்கடத்திடம் நீட்டினான் கதிர். "இன்னும் ரெண்டு மணி நேரத்துக்கு என்னை யாரும் தொந்தரவு செய்யக்கூடாது," என்று கண்டிப்பாக சொன்னான். "நீங்க கவலையே படாதீங்க தம்பி...," என்று திருவேங்கடம் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, அந்த அறைக்குள் மல்லிகைப்பவுடரின் வாசனையை நிரப்பியபடி, கீதா உள்ளே நுழைந்தாள். திருவேங்கடம் வெளியேறியதும், கதவு வெளியிலிருந்து சாத்தப்பட்டது. உள்பக்கத்திலிருந்து கீதாவே தாளிட்டபோது, சினிமாவிலே மட்டுமே பார்த்துப் பார்த்து பிரமித்துப் போக வைத்திருந்த அவளது பெரிய பிருஷ்டங்களைக் கண்டு கதிருக்கு, இது கனவோ என்று ஒரு எண்ணம் ஏற்பட்டது. வெயிலுக்கு அணியும் கண்ணாடியைக் கழட்டி, படுக்கைக்கருகிலேயிருந்த டீப்பாயின் மீது வைத்த கீதா, அவனைப் பார்த்து ஒரு சிறிய புன்னகையை உதிர்த்ததும், கதிருக்கு அவன் ஏற்கனவே போட்டிருந்த எல்லாத் திட்டங்களும் தவிடுபொடியாகி விட்டது புரிந்தது. அந்த பிரமிப்பிலிருந்து மீளவே அவனுக்கு சில நிமிடங்கள் பிடித்தன. பொள்ளாச்சியில் அடிக்கடி நடைபெறும் படப்பிடிப்புகளின் போது அவன் ஒரு சில நடிகர், நடிகைகளை ஓரளவு பக்கத்திலிருந்து பார்த்திருந்தாலும், இப்படி ஒரு சினிமா நடிகையை, மூச்சு படும் தூரத்தில், அதுவும் ஒரு தனியறையில்,அதுவும் வெளியேயும் உள்ளேயும் சாத்தப்பட்டிருந்த ஒரு படுக்கைஅறையில் சந்தித்த பிரமிப்பில் அவன் சிலை போலவே சற்று நேரம் அமர்ந்திருந்தான். "சரியா ரெண்டு மணி நேரம்!" என்றபடி அவள் கூந்தலை அவிழ்க்கத் தொடங்கினாள். "ரெண்டு லட்சம் ரெடியாயிருக்கா?" கதிர் பதிலேதும் பேசாமல் சட்டையின் உள்பாக்கெட்டிலிருந்த இரண்டு ஆயிரம் ரூபாய் கட்டுகளை எடுத்து நீட்டினான். அதைத் திருப்பித் திருப்பிப் பார்த்த கீதா,"ஓஹோ! நீங்க பொள்ளாச்சியா?" என்றாள். "இல்லை. உடுமலைப்பேட்டை," என்றான் கதிர். "பின்னே நோட்டுக்கட்டிலே பேங்க் ஆ·ப் இந்தியா பொள்ளாச்சின்னு போட்டிருக்கு," என்று கேட்டாள். "நீங்க குஜராத்தியா?" என்று சற்றே குறும்பை வரவழைத்தபடி கேட்டான் கதிர். "ஹலோ, நான் ஸ்ரீரங்கம்," என்றாள் கீதா. "அப்புறம் ஏன் சூரத் புடவை கட்டியிருக்கீங்க?" என்று சிரித்தபடி கேட்டான் கதிர். "அட, நல்லா பேசறீங்களே," என்றபடி அவனருகில் அமர்ந்தாள். இந்த சிரிப்பையும், சிரிக்கும்போது ஜொலிக்கும் கண்களையும் பார்த்துத் தானே, வடிகட்டின கஞ்சனான ஒரு அப்பன்காரக் கவுண்டனை உருட்டி மிரட்டிப் பணம் பறித்து உடுமலைப்பேட்டையிலிருந்து சென்னைக்கு வந்து சேர்ந்திருக்கிறேன் என்று கதிர் எண்ணிக்கொண்டான். "ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் உங்க மேலே கையே வைக்காம உங்களையே பார்த்திட்டிருக்கணும் போலத் தோணுது," என்றான் கதிர். "உங்களைப் பார்த்ததும் என்னென்னமோ செய்யணுமுன்னு நான் திட்டம் போட்டிருந்தேன். ஆனா, நீங்க உள்ளே வந்ததும், உங்களைப் பார்த்ததும் எனக்கு எல்லாமே மறந்து போயிருச்சு!" "உங்களுக்கு என்ன வயசு இப்ப?" என்று குறுகுறுத்த பார்வையுடன் அவனையே ஊடுருவியபடி கேட்டாள். "பதினெட்டு," என்றன் கதிர். "இதான் ·பர்ஸ்ட் டைமா?" என்றாள் கீதா. "நீங்க வேறே, உடுமலைப்பேட்டை, பொள்ளாச்சி, அவினாசின்னு நான் போகாத ஊரில்லீங்க," என்று சற்று பெருமிதத்தோடு சொன்னான் கதிர். "பொதுவா, முதல் தடவை வர்றவங்க தான் இந்த மாதிரியெல்லாம் 'ரொமேன்டிக்'கா பேசுவாங்க," என்று சிரித்தாள் கீதா. "அதுக்குக் காரணம் இப்ப என் முன்னாலே நீங்க இருக்கீங்க," என்று சிரித்தான் கதிர். "பாத் ரூம் போய்ட்டு வந்திட்டீங்களா?" என்று கேட்டாள் கீதா. "இனிமேல் தான்," என்று தன்னைத் தானே கடிந்து கொண்டபடி சொன்னான் கதிர். "முதல்லே அந்த வேலையை முடிச்சிட்டு வந்திருங்க," என்றாள் அவள். கதிர் பாத்ரூம்முக்குப் போய் சிறுநீரகத்தைக் காலி செய்து விட்டு, கைகளையும் முகத்தையும் நன்றாக சோப்புப் போட்டு அலம்பிவிட்டு, வந்தபோது, கீதா கட்டிலின் மீது, தலையணையில் சாய்ந்து அமர்ந்திருந்தாள். அதுவரைக்கும் இருந்த பிரமிப்பு ஓரளவுக்கு மறைந்திருந்ததால், அப்படியே அவளருகே அமர்ந்த கதிர் அவளது முகத்தைத் தனது இரண்டு கைகளாலும் பிடித்து ஏந்திக்கொண்டான். "நீங்க ரொம்பவே அழகு," என்றபடி அவளது நெற்றியின் மீது முத்தமிட்டான்.கீதாவின் கைகள் அவனது தோள்களைப் பற்றி அவனைத் தன் மீது இழுத்தபடி அணைத்துக்கொண்டது. "என் வாழ்க்கையிலே எனக்கிருந்த ஒரு பெரிய லட்சியம் இன்னிக்கு நிறைவேறப்போகுது," என்று அவளது காதுகளில் கிசுகிசுத்தான் கதிர். "இதுவா உங்க லட்சியம்?" என்று சிரித்தாள் கீதா. அவளது உடல் குலுங்குவதை அவன் தனது உடலின் மீது உணர்ந்தான். "கண்டிப்பா!" என்றபடி அவளது தோள்களைப் பற்றினான்."ஒரு வேளை என் கிட்டே இன்னும் இரண்டு லட்ச ரூபாய் இருந்து, நீங்க நாலு லட்சம் கேட்டிருந்தாக்கூட நான் வந்திருப்பேன்." என்றான் கதிர். "அப்படி என்ன இருக்கு எங்கிட்டே?" என்று கொஞ்சலாகக் கேட்டாள் கீதா. "என்ன இல்லை?" என்றபடி அவளது இடது தோளின் மீது கைவைத்து அவளது முந்தானையைப் பிடித்து இழுக்க முயன்றான் கதிர். "ஒரு நிமிஷம்," என்றபடி கீதா தனது தோள்பட்டைப்பகுதியில், புடவையையும் ரவிக்கையையும் சேர்த்துப் போட்டிருந்த ஊக்கைக் "உம்! இப்பா எடுங்க," என்று முந்தானைத் தலைப்பை எடுத்தபடி அவனது முகத்துக்கு நேராக நீட்டினாள். அவளது முந்தானையை முழுவதும் இழுத்து விடாமல், அவளது ரவிக்கை முழுமையாகத் தெரியும் அளவுக்கு மட்டுமே விலக்கிய கதிர், விம்மிப் புடைத்துக்கொண்டிருந்த அவளது இரண்டு முலைகளையும் ரவிக்கைத்துணியைக் கண்களால் ஊடுறுவிப் பார்த்தான். "இது ரெண்டுக்கும் ரெண்டு லட்சம்," என்றான் கதிர். "மீதி ரெண்டு?" என்று கேட்டாள் கீதா. "பின்னாலே இருக்கு," என்று கண் சிமிட்டினான் கதிர். "அப்போ அதுக்கு மேலே ஒண்ணும் பண்ண மாட்டிங்களா?" கீதா சிரித்தாள். "அதுக்கு மேலேயும் பண்ணுவேன். அதுக்குக் கீழேயும் பண்ணுவேன்," என்றபடி அவளது இரண்டு மார்பகங்களின் நடுவினிலே தனது முகத்தைப் புதைத்துக்கொண்டான் கதிர். அவளது கைகள் அவனது தலையைப் பிடித்து அழுத்திக்கொண்டன. எச்சரிக்கை: இந்த கதையில் தகாத உறவு கலந்து உள்ளது. பிடிக்காதவர்கள் தயவுசெய்து தொடர்ந்து படிக்க வேண்டாம் அவளது முந்தானையை முழுவதும் இழுத்து விடாமல், அவளது ரவிக்கை முழுமையாகத் தெரியும் அளவுக்கு மட்டுமே விலக்கிய கதிர், விம்மிப் புடைத்துக்கொண்டிருந்த அவளது இரண்டு முலைகளையும் ரவிக்கைத்துணியைக் கண்களால் ஊடுறுவிப் பார்த்தான். "இது ரெண்டுக்கும் ரெண்டு லட்சம்," என்றான் கதிர். "மீதி ரெண்டு?" என்று கேட்டாள் கீதா. "பின்னாலே இருக்கு," என்று கண் சிமிட்டினான் கதிர். "அப்போ அதுக்கு மேலே ஒண்ணும் பண்ண மாட்டிங்களா?" கீதா சிரித்தாள். "அதுக்கு மேலேயும் பண்ணுவேன். அதுக்குக் கீழேயும் பண்ணுவேன்," என்றபடி அவளது இரண்டு மார்பகங்களின் நடுவினிலே தனது முகத்தைப் புதைத்துக்கொண்டான் கதிர். அவளது கைகள் அவனது தலையைப் பிடித்து அழுத்திக்கொண்டன. அவனது நீண்ட நாள் ஆசை நிறைவேறப்போகும் குதூகலத்தில்,அவனது வாய் அவனையும் அறியாமல் முனகியது. "அம்மா!" "என்னது?" மின்சாரம் தாக்கியது போல அவனது தலையைத் தள்ளி விட்டபடி விலக எத்தனித்தாள் கீதா. "அம்மாவா?" "ஆமாம்," என்று புன்னகைத்தான் கதிர்."நீங்க கேட்டீங்களே, என் கிட்டே அப்படி என்ன இருக்குன்னு. அதுக்கான உண்மையான காரணத்தை நான் சொல்லறேன். உங்களைப் பார்த்தா அப்படியே அச்சா என்னோட அம்மா மாதிரியே இருக்கீங்க." "என்ன சொல்லறீங்க?" என்று விலகி விழுந்திருந்த முந்தானையை எடுத்துத் தனது தோளின் மீது அவசர அவசரமாகப் போட்டபடி, பதறியபடி கேட்டாள் கீதா. "ஆமாங்க," கதிர் மிகவும் நிதானமாக நிறுத்திப் பேசினான்."எனக்கு ரொம்ப நாளாகவே எங்கம்மா மேலே ஆசை. எப்படியாவது அவளை ஒரு தடவையாவது அனுபவிக்கணுமுன்னு எனக்கு கொஞ்ச நாளாவே ஒரு வெறி மாதிரி வந்திருச்சு. ஆனா, அது நடக்குமா நடக்காதான்னு எனக்குத் தெரியாது. இது நடுவிலே தான் நான் ஒரு நாள் டி.வியிலே சலங்கைஒலி படம் பார்த்தேன். அப்படியே நீங்க எங்கம்மாவையே உரிச்சு வைச்சிருக்கீங்காளா, அதுக்கப்புறம் உங்களை அனுபவிக்கணுமுன்னு எனக்கு ஆசை வந்திரிச்சு." "எழுந்திரிச்சி வெளியிலே போங்க," என்று சீறினாள் கீதா. "எனக்கும் கொழந்தைங்க இருக்கு. இந்த மாதிரி கேவலமான வேலையெல்லாம் என்னாலே பண்ண முடியாது." "ரெண்டு லட்சம்," என்று சிரித்தான் கதிர். "போனா பரவாயில்லையா?" கீதா அதிர்ந்தாள். "உங்களுக்கே தெரியும். இந்த வீடு எப்படிப்பட்ட வீடுன்னு," கதிர் அமைதியாகவும், அழுத்தமாகவும் பேசினான். "இப்பவே இங்கே மூணு சரக்குங்க இருக்கு. இந்த ரெண்டு லட்சத்திலே அம்பதினாயிரத்தை வீசியெறிஞ்சா, மூணும் வரும். யாரு கண்டா? இன்னொரு அம்பதினாயிரத்தை வீசியெறிஞ்சா இந்த வீட்டுலேயே இருக்கே ஒரு மலையாளக்குட்டி..அதுவும் கூட வரலாம்..அந்தப் பாட்டி கூட இலவச இணைப்பா வந்தாலும் ஆச்சரியப்படறதுக்கில்லை." என்று சிரித்தான். "தம்பி, என்ன இவ்வளவு அசிங்கமா பேசறீங்க?" என்று சீறீனாள் கீதா."தாயிற்சிறந்த கோயிலுமில்லைன்னு படிக்கலியா நீங்க?" "சரி தான் வாடி," என்று அவளைப் படுக்கையில் வீழ்த்தினான் கதிர். "ரெண்டு வருஷமா எங்கம்மா துணி மாத்தறதையும், குளிக்கறதையும், அப்பா இல்லாத நேரத்திலே போர்த்திகிட்டு விரல் போடறதையும் பார்த்துப் பார்த்து எனக்கு வெறி வந்திருச்சு. ஒரு நாள் இல்லாட்டி ஒரு நாள் அவளை நான் போட்டே தீருவேன். ஆனா, அதுக்கு முன்னாடி ஒத்திகை மாதிரி இன்னிக்கு உன்னைப் போடப் போறேன். எங்கம்மாவா நினைச்சிக்கிட்டே போடப்போறேன். நீயும் 'எஞ்சாய்' பண்ணப்போறே!" "நீங்க யாரா வேண்ணா நினைச்சிக்குங்க. ஆனா, அம்மாவா மட்டும் நினைச்சிட்டுப் பண்ணாதீங்க..எனக்கு என்னமோ போலிருக்கு," என்று கூறினாள் கீதா. "ஏன்? நீயும் என்னை உன்னோட புள்ளையா நினைச்சிக்கோயேன்," என்று சிரித்தான் கதிர். "எங்கம்மா முலைங்க கூட உன்னோடது மாதிரி தான் இருக்கும்..பெருசு பெருசா..எத்தனை நாளா அதைப் பிடிச்சிக கசக்கணுமுன்னு நான் கனவு கண்டிருக்கிறேன்ன்னு தெரியுமா கண்ணு?" "என்னை வேண்ணா உங்களோட டீச்சரா நினைச்சிக்குங்க..," என்று கெஞ்சினாள் கீதா. "அதெல்லாம் முடியாது," என்றபடி அவளது முலைகளைப் பற்றிப் பிசைய ஆரம்பித்தான் கதிர். "ஆஹா,ஆஹா, இதுக்காக நான் எவ்வளவு நாள் காத்திருந்தேன். என் அழகு அம்மா..என் செல்ல அம்மா..என் செக்ஸிஅம்மா." "தயவு செய்து அம்மான்னு சொல்லா...," கீதாவால் அதற்கு மேல் பேச முடியவில்லை. காரணம், கதிர் தனது உதடுகளை அவளது சிவந்த இதழ்களின் மீது வைத்து அழுத்தியபடி ஒரு முத்தம் கொடுத்தான். அவளது கீழ் உதட்டை சுவைத்து மென்றான். அவளது வாய்க்குள்ளே தனது நாக்கை செலுத்தி சுழட்டினான். கீதாவுக்கு இந்த அனுபவம் புதிதாக இருந்தது. எத்தனை இயக்குனர்கள், எத்தனை தயாரிப்பாளர்கள், எத்தனை நடிகர்கள் அவளை என்னென்ன பாடெல்லாம் படுத்தியிருக்கிறார்கள்.இருந்தும், அம்மாவின் மீது இருந்த தகாத காமத்தைத் தணிக்க அவள் ஒரு சிறுவனிடம் அகப்பட்டு அவஸ்த்தைப் படத் தொடங்கியிருந்தாள். பொதுவாகவே, இப்போதெல்லாம் அவ்வளவு தூரம் எழுச்சியடையாத அவளது முற்றிய உடம்பு, கதிரின் கைப்பிடியில் இளகத் தொடங்கியிருந்தது. அவளது ரவிக்கைக்குள்ளே, பிராவோடு உரசியபடி, அவளது காம்புகள் இரண்டும் புடைக்கத் தொடங்கியிருந்தன. கதிர் கீதாவின் மீது முழுமையாகப் படர்ந்திருந்தான். அவனது உதடுகள் அவளது இதழ்களை சுவைத்து மகிழ்ந்து கொண்டிருக்க, அவனது கைகள் அவளது ரவிக்கையின் மீது அலைந்தபடி, அவளது முலைகளைப் பற்றி பிசைந்து கொண்டிருந்தன. அவனது உள்ளங்கைகளின் மீது அவளது புடைத்திருந்த காம்புகள் உரசின. அவனின் வாலிபத் துடிப்புக்கு ஈடு கொடுக்க முடியாத கீதாவின் கண்கள் அவளது இமைகளுக்கு அடியிலே சுருண்டன. அவளது கைகள் அவனை எதிர்ப்பதை விட்டு விட்டு, அவனது முதுகை சுற்றி சென்றபடி அவனை ஆழத் தழுவின. அவன் சற்றே தனது கால்களைப் பிரித்துக்கொள்ளவும், அவனது தொடைகளுக்கு நடுவே 'கூடாரம்' போல எழும்பியிருந்த அவனது ஆண்மை அவளது இடுப்புக்குக் கீழே அழுந்தி அவளுக்கு இன்பக்கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்தியபடி இருந்தது. கதிருக்கு இருந்த காமத்தை வைத்துப் பார்த்தால், இன்னும் ஒரு வருடத்துக்கு அவளது முலைகளையே விடமாட்டான் போல தோன்றியது. அவந்து கட்டை விரல் அவளது ரவிக்கைத் துணியை வருடி, வருடி அவளது காம்புகளைத் தேடிக் கண்டுபிடித்து நசுக்கின. அவன் உண்மையிலேயே அனுபவசாலியாகத் தானிருக்கவேண்டும் என்று கீதா அனுமானித்துக் கோண்டாள். காரனம், அவனது உடல் தந்த அழுத்தத்திலும், அவனது உதடுகள் தந்த முத்தத்திலும், அவனது ஆணுறுப்பு உரசி உரசி அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்த உன்னத எழுச்சியிலும், அவள் மெல்ல மெல்ல அவனிடம் தோற்றுப் போய்க்கோண்டிருந்தாள். ஒரு வழியாக அவனது உதடுகள் அவளது இதழ்களை விடுவித்த போது ஒரு மாமாங்கமே ஆனது போலிருந்தது. அவனது கண்களிலிருந்து வழிந்த காமத்தைத் தாள முடியமல் கீதா தனது முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டாள். "எங்கம்மாவை இப்படியெல்லாம் நான் பண்ணினா அவ சம்மதிச்சிருவாளா?" என்று கேட்டான் கதிர். "எந்த அம்மாவும் சம்மதிக்க மாட்டா," என்றாள் கீதா. "நீ நினைக்கறது நடக்காது!" "அம்மா!" கதிரின் கண்களில் குரூரம் தெரிந்தது."ரவிக்கையை அவிழுங்கம்மா." "ப்ளீஸ்..அப்படி என்னைக் கூப்பிடாதீங்க," கீதா கெஞ்சினாள். "அம்மா..நான் ஒன்..டூ..த்ரீ..சொல்லுவேனாம். அதுக்குள்ளே நீங்க உங்க ரவிக்கையை அவிழ்த்திருவீங்களாம்,"என்ற கதிர் 'ஒன்..டூ..த்ரீ!' என்று முடித்து விட்டு, அவள் சற்றும் எதிர்பாராத வகையில், அவளது ரவிக்கைக்குள்ளே தனது இரண்டு கைகளையும் நுழைத்து, பலம் கொண்ட மட்டும் அதை இரண்டு பக்கங்களிலும் இழுத்து விட, 'சர்'ரென்ற ஓசையுடன் கீதாவின் ரவிக்கை கிழிந்தது. அவளது கொக்கிகள் காற்றில் பறந்து படுக்கையின் மீது சிதறி விழுந்தன. "அட பாவி..ஏன் கிழிச்சீங்க?" என்று கீதா சிறினாள். "புள்ளை சொல்லறதை அம்மா கேட்கல்லேன்னா இப்படித் தான்," என்றபடி கிழிந்து போன அவளது ரவிக்கையை பக்கவாட்டிலே தள்ளினான். அவளது பிராவை அவிழ்க்கும் பொறுமையின்றி, அதன் கோப்பைகளுக்குள்ளே கையை நுழைத்து, அவளது முலைகளை ஒவ்வொன்றாகப் பிதுங்கியபடி வெளியே இழுத்து எடுத்தான் கதிர். "ஏன் இப்படி 'ர·பா' பண்ணறீங்க? நீங்க கேட்டா நான் தான் கொடுப்பேனே!" என்று கீதா சொல்ல நினைத்தாள். ஆனால், சொல்லவில்லை. கதிர் இப்போது அவளைத் தனது அம்மாவென்றே கற்பனை செய்து கொண்டு இம்சை செய்து கோண்டிருக்கிறான் என்பது புரிந்தது. ஒரு வேளை மற்றவர்களை போல அவனும் இருந்திருந்தால், அவளும் ஒரு பொம்மையைப் போல படுக்கையிலே விரித்துக் கொடுத்து விட்டு, எல்லாக் குத்துக்களையும் இயந்திரத்தனமாக வாங்கி விட்டு, அவர்கள் உறைக்குள்ளே ஊற்றியபிறகு எழுந்து போயிருப்பாள். ஆனால், இப்போது அப்படியல்ல. கிட்டத் தட்ட, கதிர் அவளை பலாத்காரம் பண்ணிக்கொண்டிருந்தான். எத்தனையோ சினிமாக்களில் எத்தனையோ கற்பழிப்புக் காட்சிகளில் நடித்திருந்த கீதாவுக்கு, இப்போது நிஜமாகவே ஒரு கற்பழிப்பு அரங்கேறிக்கொண்டிருந்தது. கதிருக்கிருந்த வெறியில் கீதா அரை நோடியில் முழு நிர்வாணமாகியிருந்தாள். கதிரும் உடம்பை உடைகளிலிருந்து விடுவித்து விட்டு அவளருகில் வந்து படுத்துக் கொண்டு வழவழவென்றிருந்த அவளது வலுவான தொடைகளைத் தடவி விட்டான். அவள் அனேகமாக அன்று தான் கூதியை ஷவரம் செய்திருக்க வேண்டும்; ஏன், இங்கே வருவதற்கு முன்னால் கூட ஷவரம் செய்து விட்டு வந்திருக்கலாம். பொதுவாக ஷவரம் செய்த கூதியென்றால் அத்தனை ஈடுபாடு இல்லாத கதிருக்கு, விதிவிலக்காக கீதாவின் மொழுமொழுவென்று உப்பியிருந்த கூதி மிகவும் பிடித்திருந்தது. ஆவலை அடக்க மாட்டாமல் அவன் அவளது இட்டிலியின் மீது கை வைத்து மேலிருந்து கீழ் வரைத் தொட்டு வருடி விட்டான். "அதான் அவ்வளவு பெருசா ஒண்ணு வைச்சிருக்கீங்களே..அதை விட்டுட்டு விரலைப் போட்டிட்டிருக்கீங்க?" என்று கேட்டாள் கீதா. "அவிசாரியை ஓக்கறதுக்கும் அம்மாவை ஓக்கறதுக்கும் வித்தியாசமில்லையா?" என்று கண் சிமிட்டியபடி கேட்டான். "ஆரம்பிச்சிட்டீங்களா..சே," என்ற கீதா,"நீங்க வேலை முடியற வரைக்கும் பேசாம இருந்தீங்கன்னா நான் உங்களுக்கு நல்லா ஐஸ் ·ப்ரூட் சாப்பிடுவேன். சரியா?" என்று கேட்டாள். கதிருக்கும் அவளை இம்சிப்பதில் அர்த்தமில்லை என்பது புரிந்தது. எந்தப் பெண்ணாக இருந்தாலும் சரி, விலைமாதர்கள் உட்பட, அவர்களுக்கும் கொஞ்சம் சூடேறினால் தான் சுகம் பரிபூரணமாக இருக்கும் என்பதை அவன் அனுபவத்தில் உணர்ந்திருந்தான். எனவே, கீதாவை மகிழ்ச்சியாக இருக்க அனுமதித்தால் மட்டுமே, தான் கொடுத்த இரண்டு லட்சம் வசூலாகும் என்பதைப் புரிந்து கொண்டவன், 'சரி' என்று தலையாட்டினான். அடுத்து கீதா அவனைக் கட்டிலின் மேலேயே மண்டியிட்டு நிற்க வைத்து விட்டு, தனது கூந்தலை முதுகுக்குப் பின்னாலே தள்ளி விட்டு விட்டு, தலை குனிந்து கொண்டு, கதிரின் சுண்ணியைப் பிடித்து குலுக்கி குலுக்கி விடத் தொடங்கினாள். அவளது உள்ளங்கைகள் சற்றே வறண்டு போயிருந்தாலும் அவள் தனது சுண்ணியைத் தொட்டதும் ஏற்பட்ட அற்புத கிளர்ச்சி கதிருக்கு அளவிட முடியாததாக இருந்தது. இப்படியே, அவனது சுண்ணியை ஒரு சில நிமிடங்கள் குலுக்கிக் குலுக்கி விட்ட பிறகு, 'படக்'கென்று கீதா அவனது சுண்ணியை எடுத்துத் தந்து வாய்க்குள்ளே கொண்டு போனாள். "கீ..தா!" கதிரின் வாயிலிருந்து அவனையுமறியாமல் அந்த வார்த்தை வந்து விட்டது. அவனது சுண்ணியை சுவைக்கத்தொடங்கியிருந்த கீதா, சற்றே தலை நிமிர்ந்து பார்த்தாலும், அம்மாவென்று அழைக்காமல் அவன் தன்னை பேர் சொல்லித் தானே அழித்திருக்கிறான் என்றெண்ணியபடி தொடர்ந்து கதிரின் சுண்ணியை அட்டகாசமாக ஊம்பி ஊம்பி விடத் தொடங்கினாள். ஒரு கையால் அவள் அவனது சுண்ணியின் தண்டின் அடித்தளத்தைப் பற்றிப் பிடித்திருக்க,மற்றோர் கையால் அவள் அவனது கொட்டைகளை மாற்றி மாற்றி மெதுவாக அமுக்கி அமுக்கி விட்டுக் கொண்டிருந்தாள். கதிரின் கண்கள் தன்னையுமறியாமலே மூடிக்கொண்டன. இப்படியே இவளை ஆயுள் முழுக்க ஊம்பி விட்டுக்கொண்டேயிருக்க வைக்க முடியாதா என்று அவன் எண்ணத்தொடங்கினான். அவனது எழுச்சி அதிகரிப்பதை ஓரக்கண்ணால் பார்த்த கீதாவும், வேகவேகமாக அவனது சுண்ணிக்குத் தந்து வேலையைக்காட்டிக்கொண்டிருந்தாள். அவளது உடல் முன்னும் பின்னும் அசைந்தபடி அவனை ஊம்பி விட்டுக்கொண்டிருக்க, அவளது கொழுத்த முலைகள் இரண்டும் குலுங்கிக்கொண்டிருந்தன. சற்றே தனது கைகளைக் கீழ் இறக்கிய கதிர் அவளது முலைகளைப் பிடித்து மெல்ல மெல்ல அமுக்கி விட்டான்: காம்புகளைப் பிடித்துப் பிடித்துத் திருகி விட்டான். அவள் கண்களை உயர்த்தி அவனைப் பார்த்தபோது அவை சிரித்தது போலிருந்தது அவனுக்கு. சில நிமிடங்களில் கதிருக்கு நரம்புகள் முறுக்கேறின. அவனது சுண்ணி இப்போது கெஞ்சத் தொடங்கியது.அவனது கொட்டைகள் வீங்கியபடி பலூங்களைப் போல ஆயின. அவனது சுண்ணியின் தண்டில் 'கரண்ட்' போவது போலிருந்தது. அவனது முதுகுத் தண்டில் சில்ல்ட்டது. அவன் தனது முழு எழுச்சியை அடைந்தவனாய், கொளகொளவென்று குழாயைத் திறந்து விட, கொட்டி முடித்த கெட்டித் தயிரை கீதா சொட்டு விடாமல் விழுங்கினாள். "எவ்வளவு வருது உங்களுக்கு?" என்று வியப்போடு வாயைத் துடைத்தபடியே கேட்டாள் அவள். தொய்ந்து போய்த் துவண்டு தொங்கிய தனது சுண்ணியைக் கையில் பற்றியபடி கதிர் அதனைத் தட்டி எழுப்ப முயன்றான். "இருங்க," என்றபடி ஒரு கைக்குட்டையை எடுத்தபடி தனது முலைகளின் மீது அதற்கு நடுவிலும் சிந்தியிருந்த கதிரின் துளீகளைத் துடைத்து விட்டுக்கொண்ட கீதா, கட்டிலில் மல்லாந்து படுத்துக் கொண்டு அவனை 'வாங்க!" என்று அழைத்தாள். சற்றுக் குழப்பத்துடன் கதிர் அவளது கால்களை விருக்கப்போனான். காரணம், அவனுடைய ஆயுதம் தான் இன்னும் அடுத்த கட்டத்துக்குத் தயாராக இருக்கவில்லையே! "அங்கேயில்லை..இன்னும் மேலே வாங்க," என்றாள் கீதா. அவள் சொல்லியபடியே அவனும் அவளது வயிற்றுக்கு மேலே அவளது முலைகளைத் தனது இரண்டு தொடைகளுக்கும் நடுவே வைத்தபடி அமர்ந்தான். இப்போது அவனது சுண்ணி அவளது இரண்டு முலைகளுக்கும் நடுவிலே படுத்துக் கொண்டிருந்தது. கீதா தனது கைகளால் தனது இரண்டு முலைகளையும் சேர்த்துப் பிதுக்கினாள். "இப்ப இது ரெண்டுக்கும் நடுவிலே உங்களோட சாமானத்தை விட்டு விட்டு எடுங்க!" என்றாள். உண்மையிலேயே மிக மிக அற்புதமான ஐடியா தான் அது! அவளது இரண்டு முலைகளுக்கும் நடுவே தனது சுண்ணியை ஒரு கையால் பிடித்தபடி உரசி உரசி மேலும் கீழும் கதிர் அசைத்து அசைத்து ஏற்றி இறக்க ஆரம்பித்தபோது, கொட்டாவி விட்டுக்கொண்டிருந்த அவனது சுண்ணி, சட்டாம்பிள்ளையைப் போல சடக்கென்று எழுந்து நின்று கொண்டது. இரண்டு அல்லது மூன்று நிமிடங்களிலேயே அவனது சுண்ணி மெரினா கடற்கரையிலிருக்கும் கலங்கரை விளக்கத்தைப் போல கம்பீரமாக எழுந்து நின்று கொண்டிருந்தது. கதிருக்கு உறை மாட்டிக்கொள்ள வேண்டிய தருணம் வந்தது. கீதாவே அவனது சுண்ணியின் மீது அந்த உறையை முழுமையாக மாட்டி விட்டாள். "இப்ப போடுங்க!" என்றபடி கீதா தனது கால்களை அகல விரித்துக் கொண்டாள். ஆனால், கதிர் உடனேயே அவளைப் போடுவதாக இல்லை. அவன் அவளது உடலின் மீது வழுக்கியபடியே இறங்கிப் போய், அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே தனது முகத்தை வைத்து அழுத்தினான். அவனது உதடுகள் கீதாவின் உண்ணியப்பத்தைக் கவ்விக்கொண்டன. அவனது நாக்கின் நுனி பிளந்து கொடுத்த கீதாவின் கூதிக்குள்ளே குபுக்கென்று குதித்து இறங்கியது. அவனது கைகள் சிறிது நேறம் அவளது தொடைகளை வருடி வருடி வரைந்து விட்டு, அவளது இடுப்பை நோக்கி சென்று அதனை இறுக்கப் பிடித்துக் கொண்டது. ஒரு கையை மட்டும் கீழே இறக்கிய கதிர், அவளை நக்கிக்கொண்டிருந்த அதே நேரத்தில் தனது விரல்களில் இரண்டையும் அவளது கூதிக்குள்ளே இறக்கிக் குத்தி விடத் தொடங்கினான். எத்தனையோ பேர் மீன் பிடித்திருந்த கீதாவின் தெப்பக்குளத்தில் அவனது விரல்கள் தூறு வாரத் தொடங்கின. என்ன தான் அனுபவசாலியென்றாலும், ஒரே நேரத்தில் நாக்கும் விரல்கும் சேர்ந்து கூதியை குண்டக்க மண்டக்கவென்று குடைந்து விட்டால் யாரால் தான் தாள முடியும். கீதாவால் ஓரிரெண்டு நிம்டங்களுக்கு மேல் தாங்க முடியாமல் போனது. அவளது இடுப்பு மேல் நோக்கி உயர்ந்து கொள்ள ,அவளது உடல் வளைந்தது. அவளது கால்கள் இரண்டும் இன்னும் விரிந்தன. மைசூர் பிருந்தாவன் கார்டன்ஸில் தசேராவுக்காகத் திறந்து விடப்பட்ட நீரூற்று போலே அவள் தனது வெள்ளப்பெருக்கை கதிரின் முகத்தின் மீது பீச்சியடித்தபடி முக்கி முனகி படுக்கையில் அடங்கி விழுந்தாள். இதற்காகவே காத்திருந்த கதிர் அவள் மீது தாவி ஏறினான். அவளது விரிந்திருந்த இரண்டு கால்களுக்கும் நடுவே புகுந்து கொண்டவன் தனது சுண்ணியை அவளது கூதியின் பிளவுகளுக்கு நடுவே வைத்து அழுத்தினான். அது 'பொளக்'கென்ற ஒரு ஓசையுடன் அவளது புண்டைக்குள்ளே புகுந்து கொள்ள, அவனது கைகள் ஆர்வத்துடன் அவளது முலைகளைப் பற்றிக்கொண்டன. அடுத்த சில நிமிடங்களுக்கு அவன் அவளது முலைகளைப் பிடித்து வெறி வந்தவனைப் போலத் துள்ளத் துடிக்க அமுக்கியும், கசக்கியும் விளையாடினான். குனிந்து கொண்டு அவளது காம்புகளை எடுத்து வாய்க்குள்ளே வைத்து சப்பி சாப்பிடத் தொடங்கினான். அதே சமயம் வீறு கொண்டெழுந்திருந்த அவனது சுண்ணியானது கீதாவின் புண்டைக்குள்ளே ஆழ ஆழமாக இறங்கிக்கொண்டே போகவும், அவனது இடுப்பு அவனையுமறியாமலே மேலும் கீழும் இயங்கத் தொடங்கின. கீதா தனது இரண்டு கைகளாலும் அவனது இடுப்பைப் பற்றிக்கொள்ள, அவன அவளது உடலின் மீது அசுர வேகத்தில் இயங்க ஆரம்பித்தான். அவனது கண்கள் அவளது அழகிய முகத்தைப் பார்த்துப் பார்த்து பரவசம் அடைந்து கொண்டிருந்தன. அவனது கைகள் அவளது முலைகளின் மீது இன்னும் கருணையே காட்டாமல் கசைக்கிப் பிழிந்தபடியிருந்தன. காமத்தின் காட்டாறு அவன் உடலெங்கும் பாயத்தொடங்கியிருக்க, அவன் அவளைப் போட்டு புறட்டியெடுத்தபடி தனது சுண்ணியை அவளது புண்டைக்குள்ளே அடித்தளம் வரைக்கும் இறக்கி இறக்கி ஏற்றி ஏற்றி அற்புதமாக ஓத்துக் கொண்டிருந்தான். நொடிகள், நிமிடங்கள் என்று போய் பத்துப் பதினைந்து நிமிடங்கள் அவளை பலவிதமாக மாற்றி மாற்றி மகிழ்வித்து தானும் மகிழ்ந்து இறுதியாகத் தான் அணிந்துகொண்டிருந்த உறைக்குள்ளே ஊற்றத் தொடங்கினான் கதிர். ஒன்று, இரண்டு, மூன்று என்று மொத்தம் ஐந்து முறை அவனது சுண்ணியிலிருந்து தவணை முறையில் தண்ணிர் பாய்ந்து முடிந்தது. அவளைக் கட்டித் தழுவிக்கொண்டிருந்தபடி மீதமிருந்த ஒரு மணி நேரமும், அவளது உடலிலிருந்து வந்து கொண்டிருந்த அற்புதமான பெண்மையின் வாசனையை அனுபவித்தபடி அவன் கண்களை மூடியபடி கனவுலகில் மிதந்திருந்தான்.
No comments:
Post a Comment