அமுதா துணிகளை எடுத்துக் கொண்டு படிக் கட்டில் இறங்கி வரும் சத்தம் கேட்க, அம்மாவின் உதடுகளைக் கவ்வி அவள் வாய்க்குள் இருந்த எச்சிலை உறிஞ்சி, ஆசை அடங்காமல் உதட்டைக் கடித்து வைக்க,
“ஸ்ஸ்ஸ்,...யம்மாஆஆஆ” என்று சத்தம் வராமல் அம்மா அலற, அவளிடமிருந்து விலகி, வேக வேகமாக ஹாலுக்கு வந்து சோஃபாவில் உட்கார்ந்து கொண்டேன்.
துணிகளை எடுத்து வந்து பெட் ரூமில் இருந்த பெட்டில் போட்டுவிட்டு, ஹாலில் உட்கார்ந்திருந்த என்னை ஒரு மாதிரியாகப் பார்த்து, துப்பட்டாவை சரி செய்துகொண்டே சமையல் கட்டுக்குள் நுழைந்து,
”என்னம்மா டீ போடுறியா?”
“ஆமாம்டி. உனக்கு என்ன வேணும்? டீயா, காஃபியா?”அமுதாவுக்கு முகம் காட்டாமல் திரும்பியபடி உதடு ஓட்டாமல் கேட்டாள்.
“அண்ணனுக்கு எது பிடிக்குதோ, அதுதான் எனக்கும் பிடிக்கும்.”
“உன் அண்ணனுக்கு உன்னைத்தான் பிடிக்குதாம்.”
“என்ன சொன்னீங்க,...?.”
சுதாரித்த அம்மா,,...
”உன் அண்ணனுக்கும் உனக்கு பிடிச்சதுதான் பிடிக்குமாம்.” என்று சொல்லிக் கொண்டே மூன்று கோப்பைகளில் டீ போட்டு கொண்டு வந்து ஹாலில் உட்கார்ந்தாள்.
அம்மா கூடவே ஹாலுக்கு வந்த அமுதா எதேச்சையாக அவள் முகத்தைப் பார்த்தவள், அம்மாவின் கொவ்வைப் பழ கீழுதடு காயம் பட்டு, கன்னி, சிவந்து போயிருப்பதை கவனித்து, பதறி,...
”என்னம்மா இது கீழுதடு காயம் பட்டு, கன்னிப் போய் சிவந்து கிடக்குது?” என்று கவலையுடன் அம்மாவின் உதடுகளைப் பார்த்துக் கொண்டே கேட்க, வாய்
மேல் பட்டும் படாமலும் கை வைத்து மறைத்த அம்மா,...
” ஒன்னுமில்லேடி, பால் பாத்திரத்தை எடுக்கிறப்போ அதன் கைப்பிடி கீறி விட்டுடுச்சு.” என்று சொல்லி, ’இப்படி பாக்கிறவங்க கேட்கிற அளவுக்கு கடிச்சு வச்சிட்டியேடா படவா’ என்பது போல என்னைப் பொய் கோவத்துடன் பார்த்தாள்.
“பால் பாத்திரம் கீறி விட்ட மாதிரி தெரியலையே. ஏதோ பாவி செஞ்ச வேலை மாதிரி இல்ல தெரியுது?” என்று எகத்தாளமாக என்னைப் பார்த்துக் கொண்டு சொல்ல,
“ஆமாம்டி அண்ணன்தான் ஆசையிலே கடிச்சு வச்சிட்டான். அதுக்கு இப்ப என்ன? நீ வாங்க வேண்டியதை நான் வாங்க வேண்டி இருக்கு.”
“அண்ணன் கூட ‘அந்த’ முக்கியமானது செய்யத்தான் சங்கோஜமா இருக்கு. ஆனா அண்ணன் எனக்கு ஆசையா முத்தம் கொடுக்கிறதை நான் வேண்டாம்னு சொல்லலையே.’
“அப்புறம் என்னடா கார்த்தி, உன் ஆசைத் தங்கச்சிக்கு என் கண் முன்னாலே முத்தம் கொடேன்.”
அம்மா ஆசையாகப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க ஆசையாக அமுதாவை நெருங்கினேன். நான் அவளை நெருங்க நெருங்க என் கண்களையே மிரட்ச்சியோடு பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் அவள் முகத்தை என் இரு கைகளால் தாங்கிப் பிடித்து அவள் சிவந்த தேன் சிந்தும் உதடுகளை நோக்கி என் துடித்த உதடுகளை கொண்டு சென்று அவள் உதடுகளோடு பொருத்தும் நேரம், கை கொண்டு மறைத்தவள்,
” அம்மா, கன்னத்திலே மட்டும் கொடுக்கச் சொல்லும்மா. கண்ட இடத்துல முத்தம் கொடுக்கப் பாக்குது” என்று அம்மாவைப் பார்த்து சிணுங்க, அவள் சிணுங்களை ரசித்துக் கொண்டே அவள் கன்னத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டேன்.
“சரி,... நீ இப்போ அண்ணனுக்கு முத்தம் கொடு.”
“ச்சீய்,... போம்மா”
“ நான் ஊருக்கு போய் இருந்த நேரம், இருக்கிறதை எல்லாம் ஆசை ஆசையா அண்ணனுக்கு கொடுக்க துணிஞ்சுட்டு, இப்ப என்னடி தயக்கம். உன் அண்ணன் மேலே ஆசையும், பாசமும், அக்கரையும் வச்சிருக்கிறது உண்மைன்னா, நீ அவனுக்கு என் கண் முன்னால முத்தம் கொடுத்துதான் ஆகணும்.”
“என்னம்மா நீ இப்படி தொல்ல பண்றே? நான் அண்ணன் மேலே ஆசையும், பாசமும், அக்கரையும் வச்சிருக்கிறது உண்மைதான்.”
“இல்லே, அவன் பணமும், அவன் உழைப்பும்தான் உனக்கு வேணும். அன்பு பாசம்கிறதெல்லாம் பொய்.”
“இல்லே!!”
“அப்ப,.... நான் சொன்னதை செஞ்சு காட்டு.”
வீராப்பாக, விழிகள் அகல, என்னை நெருங்கி வந்தவள், என் மேனியில் அவள் மேனி படாமல், முகத்தை மட்டும் முன்னே கொண்டு வந்து, என் கன்னத்தில் லேசாக முத்தமிட்டு திரும்பி அம்மாவைப் பார்த்து,
“போதுமா?
“என்னடி போதுமா? லவ்வர்ன்னு சொல்றே, இருக்கி கட்டிப் பிடிச்சு, ‘பச்சக்’குன்னு அழுத்தமா முத்தம் கொடுக்க வேணாமா?”
“விடும்மா, பாவம் அவளை தொந்திரவு பண்ணிகிட்டு.” நான் இடை மறித்தேன்
“ஏன்தான் என்னை இப்படி படுத்தறியோ? என்று சலிப்பாக சொல்வது போல சொல்லிக் கொண்டே, அவள் பெருத்த முலைகள் என் நெஞ்சில் அழுந்தி அவள் நைட்டிக்குள் பிதுங்கி உருள, என்னை இறுக அனைத்து, எக்கி நின்று என் கன்னத்தில் முத்தமிட்ட போது, என் தங்கையின் மூச்சுக் காற்று ரோஜா பூ மணம் போல, அவள் உதடுகளின் மென்மை ரசித்து அவள் எச்சில் தேனாக என் கன்னத்தில் பதிந்த போது, எனக்கு சுகமாய் சொர்க்கத்தில் மிதப்பது போல இருந்தது..”
“இப்ப உனக்கு த்ருப்தியா?” அம்மாவைப் பார்த்து சொல்லி, அவள் பக்கத்தில் போய் நின்று கொண்டாள்.
“திருப்தியில்லே,.... இருந்தாலும் இப்பதான் ஆசையும், பாசமும், அக்கரையும் வச்சிருக்கிற அண்ணனுக்கேத்த தங்கச்சியா நடந்துகிட்டு இருக்கே.”
அடுத்த நாள், நான் ஒர்க் ஷாப்புக்கும், அமுதா காலேஜுக்கும் கிளம்பிக் கொண்டிருந்த நேரம் புவனா ஆன்டி வீட்டுக்கு வந்தாள்.
“ஹாய்,...கார்த்தி. ஒர்க் ஷாப்புக்கு கிளம்பியாச்சா?”
“ஆமாம் ஆன்டி.”
“உன் தங்கச்சியையும் உன்னோட பைக்ல கூட்டிகிட்டு போக வேண்டியதுதானே?”
“அவதான் வர மாட்டேங்கிறா ஆன்டி.”
“ஏன்டி அமுதா. அண்ணன் கூட போறதுக்கு என்னடி?”
“இல்ல ஆன்டி நான் ஃப்ரண்ட்ஸோட பஸ்லேயே போய்க்கிறேன்.,.... வர்றேன் ஆன்டி”
“நானும் வர்றேன் ஆன்டி”
“பை பை”
“நேத்து வீட்டுக்கு வந்திருந்தியாமே,... என்னடி விஷயம்?”
“ஒன்னுமில்லேடி. சும்மாதான் பாக்க வந்தேன்.” அம்மா சாதாரணமாகச் சொன்னாள்.
“சும்மா சொல்லுடி. விஷயம் இல்லாம பாக்க வந்திருக்க மாட்டே.”
“இல்லடி,..... கார்த்திக்கையும், அமுதாவையும் ஒன்னு சேக்கலாமுன்னு பாத்தா, அப்பப்ப வேதாளம் முறுங்கை மரம் ஏறின மாதிரி, அமுதா மனசு ஒத்துப் போகாமே தவிக்கிறா,...அவங்க ரெண்டு பேரும் ஒன்னு சேர்றதுக்கு நீ ஏதாவது நல்ல வழி சொல்வேன்னுதான் உன்னைப் பாக்க வந்தேன். ஆனா, நீதான் வீட்ல இல்ல.”
“மருமகளுக்கு புடவை எடுக்கலாமுன்னு திருவனந்தபுரம் வரைக்கும் போய் இருந்தேன்.”
“என்னடி விஷயம்?”
‘ம்,...எல்லாம் நல்ல விஷயம்தான். உன் கிட்டே சொல்ல மறந்துட்டேன். ...... வளைகாப்பு விஷேசம் வர்ற 13 ஆம் தேதி நடக்குது. உன்னையும் உன் குடும்பத்தையும் நேர்ல அழைக்கலாமுன்னு இருந்தேன். அதுக்குள்ள நானே உன்னை சந்திக்க வேண்டியதாப் போய்டுச்சு.”
“வளைகாப்பா,.... யாருக்குடி?”
“வேற யாருக்கு? எல்லாம் என் மருமகளுக்குதான்.”
“அட,...மாலினிக்கு அதுக்குள்ள வளைகாப்பா, நேத்தைக்குதான் கல்யாணம் ஆன மாதிரி இருக்கு.”
“ஆமாம்டி. ஆனா, அவ கல்யாணத்துக்கு முன்னாலேயே அவ அப்பாவால கற்பமான விஷயம் உனக்கு மறந்திருக்காதுன்னு நினைக்கிறேன்.”
“மறக்கலைடி புவனா. இருந்தாலும் இவ்வளவு சீக்கிரத்துல வளைகாப்பு விஷேசத்துக்கு உன் தங்கச்சி மக வந்தது ஆச்சரியமாத்தான் இருக்கு. சரி,...வந்தவளை நிக்க வச்சிகிட்டு பேசிகிட்டே இருக்கேன் பாரு. என்ன சாப்பிட்றே? டிபன் ஏதாவது செஞ்சு தரட்டுமா?”
“அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம் பிலோ. ஆனா, நீ வர வர அழகாயிட்டே வர்றே. வயிறு கூட பூசின மாதிரி கொஞ்சம் பெருத்து இருக்கு. ஆமாம்,...இது எத்தனையாவது மாசம்.”
“மூனு மாசம் முடியப் போகுது.” தலை குனிந்து வெக்கத்தோடு சொன்ன அம்மாவின் கை பிடித்து குலுக்கி வாழ்த்து சொல்லி, அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டு,...
“வாழ்த்துகள்.,.... இன்னும் ஆறு, ஏழு மாசத்துல ஒரு மகனையோ, மகளையோ உன் மகனுக்கே நீ பெத்துக் கொடுக்கப்போறதை நெனச்சா சந்தோசமா இருக்குடி. அது சரி. இந்த விஷயம் உன் சக்களத்திக்கு தெரியுமா?”
“சக்களத்தியா,....?அது யாருடி?”
“அமுதாவைத்தான்டி சொல்றேன்.”
“அவளுக்குதான் நான்தான் சக்களத்தி. என் மகள், மருமகள் எல்லாமே அவதான். இந்த விஷயம் அவளுக்கு தெரியுமா, தெரியாதான்னு எனக்கு தெரியல. ஆனா, தெரிஞ்ச மாதிரி அவளும் காட்டிக்கல.”
“சரி விடு. தெரியறப்போ தெரியட்டும். அப்புறம் டெல்லிலே ஒரு குருஜி இருக்கார். சேர முடியாம தவிச்ச எத்தனையோ லவ்வர்ஸை சேத்து வச்சிருக்கார். அவர்கிட்டே கார்த்திக் ஜாதகத்தையும், அமுதா ஜாதகத்தையும் காட்டி பொருத்தம் பாத்து, ரெண்டு பேரும் சேர்றதுக்கு எதாவது செய்ங்கன்னு கேப்போம். அனேகமா ஒரு மண்டலத்துக்கு சாப்பிடற மாதிரி குளிகை கொடுப்பார்ன்னு நெனைக்கிறேன்.. அதை சாப்பிட்டதுக்கப்புறம் பாரேன், அமுதா கார்த்திக்கை விடவே மாட்டா. அதனாலே வருத்தப்படாம ஆக வேண்டிய வேலையைப் பாரு. மத்ததை அப்புறமா பேசிக்கலாம். எனக்கு நேரமாச்சு. நான் வர்றேன். அவசியம் வளைகாப்பு வைபவத்துக்கு நீங்க குடும்பத்தோட வந்துடணும்.”
‘அதிகமா லாங் ட்ராவல் பண்ணக் கூடாதுன்னு டாக்டர் சொல்லி இருக்காருடி. இருந்தாலும், அந்த குருஜியை பாக்கிறதுக்காகவே நான் வந்தாகணும். அப்படியே, நான் வரலைன்னாலும் என் மகனும், மகளும் நிச்சயம் வருவாங்க.அவங்களை குருஜிகிட்டே கூட்டிகிட்டு போய் நல்லது நடக்க நீதான் உதவி செய்யணும்”
“இவ்வளவு நடந்ததுக்கப்புறம் என்னடி மகனும், மகளும்னு சொல்லிகிட்டு இருக்கிறே,..., பெருமையா புருஷனும், பொண்னும்னு சொல்லுடி.”
“ச்சீய்ய், போடி...” என்று சொல்லி வெக்கத்தில் முகம் சிவந்து தலை குனிந்தாள்.
“வெக்கத்தையும் சந்தோஷத்தையும் பாரேன். சரி,...நீயும் அவசியம் வர்றே. இப்பவே ட்ரெயினுக்கு புக் பண்ணிடச் சொல்லு. வரட்டுமா.”
மாலை அமுதாவும், நானும் வீட்டுக்கு வந்ததும், புவனா ஆன்டி தன் தங்கச்சி மகளின் வளைகாப்பு நிகழ்ச்சிக்கு எங்களை எல்லாம் வரச் சொன்னதைப் பற்றி அம்மா சொல்லிக்கொண்டே சமையலறைக்குள் டீ போடப் போனாள்.
அமுதா புடவையிலிருந்து நைட்டிக்கு மாறி, பாத் ரூம் சென்று முகம், கை, கால் கழுவி, கொஞ்சம், மேக்கப் போட்டு சோஃபாவில் உட்கார்ந்தாள். நானும் லுங்கிக்கு மாறி அமுதாவின் பக்கத்தில் கொஞ்சம் இடம் விட்டு உட்கார்ந்தேன்.
அம்மா எங்கள் இருவருக்கும் குவளையில் டீ தர, அதைக் குடித்துக் கொண்டே அவள் முகத்தைப் பார்த்தேன். தன் அகன்ற கண்களால் எங்கோ பார்த்தபடி டீ கப்பில் தன் உதடுகளைப் பொருத்தி, குவித்து மெல்லியதாக உறிஞ்ச,... ஆவி பரந்த டீ அவள் செவ்விதழ்களை ஈரப்படுத்தி, அவள் நாக்கைத் தொட்டது.
முகம் கழுவி பளிச் என்று மெலிதாக பவுடர் அடித்து, சின்னதாக, எழுதி வைத்த மாதிரி இருந்த இரு புருவத்துக்கு இடையில் பொட்டு வைத்து,....பார்க்க பார்க்க இன்னும் அழகாக இருந்தாள். அம்மாவும் கையில் டீ கப் எடுத்து, எங்கள் அருகில் வந்து என்னைப் பார்த்து,...
“கார்த்தி, கொஞ்சம் தள்ளி உட்காரு” என்று சொல்ல, நான் அமுதா பக்கம் தள்ளி உட்கார, அம்மா என் பக்கத்தில் நெருக்கியபடி, என் இடது தொடையை அவளது வலது பக்க குன்டியும், தொடையும் அழுந்த உராசியபடி உட்கார்ந்தாள். நான் இன்னும் அமுதாவின் பக்கம் நெருங்கி உட்கார,, அமுதாவின் இடது தொடையோடு என் வலது தொடை பட்டு அழுந்தியது. என் வலது தோள் பட்டையோடு அவள் இடது தோள் பட்டை உரசியது.
வேறு இடம் போக எழுந்தவளை தடுத்த அம்மா,”எங்கேடி போற? இங்கேயே உக்காரு.”
“என்னை உரசிகிட்டே அண்ணன் உட்காருராரு. எனக்கு என்னவோ மாதிரி இருக்கு. நான் போய் அந்த ஸ்டூல்ல உட்கார்ந்துக்கிறேன்.”
“ஏன்,.... என் பையனோட பணம் பிடிக்குது. என் பையனோட உட்கார பிடிக்கலையோ?”
“நான் அப்படி ஏதாவது சொன்னேனா? ஏன்மா எப்ப பாத்தாலும் நீயா எதாவது குதர்கமா பேசுற?”
“பின்னே என்னடி? அவன் பக்கத்துல உக்காராம எழுந்து ஓடுற?”
“அண்ணன் பக்கத்துல உக்காந்தா எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்குன்னா விடேன்.” என்று சொல்லிக் கொண்டே எழுந்து போகப் போனவளை கை பிடித்து தடுத்து நிறுத்திய அம்மா,...
“சரி,... அது உன் இஷ்டம். லாஃப்ட்ல வெண்கலப் பாத்திரம் ஒன்னு இருக்கு. அதை எடுக்க அண்ணனுக்கு கொஞ்சம் ஹெல்ஃப் பண்ணு” என்று சொல்லி எழுந்து போக, நான் அவளை நெருங்கி, “வா அமுதா அந்த பாத்திரத்தை எடுக்க கொஞ்சம் ஹெல்ஃப் பண்ணு.”
“நான் என்ன ஹெல்ஃப் பண்றதாம். உன்னால அதை எடுக்க முடியாதா?”
“ஹும்,.... முடியாது. கொஞ்சம் உயரமா இருக்கு.”
“ஏதாவது ஸ்டூல், ஏணி போட்டு எடு.”
“அது இருந்தா உன்னை எதுக்குடி அம்மா ஹெல்ஃப் செய்ய கூப்டாங்க?”
“ஏணி, ஸ்டூல் இப்படி ஏதாவது கிடைக்குதான்னு பக்கத்து வீட்ல கேட்டுப் பாக்கட்டா?”
“அம்மா அதை நேத்தே கேட்டு பாத்துட்டாங்க. யாரும் இல்லைன்னுட்டாங்க.”
“சரி,... நான் என்ன பண்ணனும் சொல்லு.”
“நான் லாஃப்டுக்கு கீழே நின்னு உன்னை தூக்கிப் பிடிக்கிறேன். நீ அதை எடுத்துகிட்டு கீழே இறங்கு அவ்வளவுதான்.”
ஒரு கனம் யோசித்தவள், ”ஹும்,...நான் மாட்டேன்.”
“சரி,... நீ என்னை தூக்கி விடு நான் அதை எடுத்துகிட்டு கீழே இறங்கிடுறேன்.”
“என்னால உன்னை எப்படி தூக்க முடியும்?”
“முடியாதுல்ல,.... அதனாலதான் உன்னை தூக்கிப் பிடிக்கிறேன். நீ எடுத்துகிட்டு கீழே இறங்கு. நீ பயப்படறாப்பல ஒன்னும் நடந்துடாது. புரிஞ்சுதா?”
“ம்,...” என்று சொல்லி அவள் என் முன்னே வந்து அவள் பின் புறத்தை காட்டியபடி நிற்க, அவள் அழகான பெருத்த குண்டிகளைப் பார்த்துக் கொண்டே, குனிந்து அவள் தொடைகளுக்கு கீழே இரு கைகளையும் கொடுத்து கட்டிப் பிடித்து தூக்க, பஞ்சு மூட்டையை தூக்குவது போல இருந்தது.
அவளை என்னோடு இறுக்கிப் பிடித்திருந்ததில் என் முகம் அவள் மென்மையான குன்டியில் பட்டு அழுந்தியது. ஆசையில் என் முகத்தை அவள் குன்டிகளின் மீது அழுத்தி தேய்த்தேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ்,...என்னண்ணா பண்றே? இதுக்குதான் நான் வரமாட்டேன்னு சொன்னேன். போதும் என்னை இறக்கி விடு” என்று சிணுங்கிக் கொண்டே என் தலைக்கு மேலே இருந்தவள் இப்படியும் அப்படியும் நெளிய, நான் அவள் உடலை நிலையாகப் பிடிக்க தடுமாறினேன்.
“சொல்ரேன்ல”
தடுமாறியபடியே அவளை இறக்க, அவள் உடம்பின் பின் பக்கம் முழுவதும் என் முன் பக்க உடம்பில் தேய்த்தபடி இறங்கியது.
“என்னடி எடுத்தாச்சா?” கேட்டுக் கொண்டே அம்மா வர,....
“என்னால முடியாதும்மா, வேணும்னா அண்ணனை உன்னை தூக்கி விடச் சொல்லி அதை எடு”
“ஏன்டி, என் வெயிட்டை பாவம் அவன் தாங்குவானா? அதுமில்லாம வயசான காலத்துல நான் கீழே விழுந்துட்டா என்னடி ஆகறது. வயசுப் பிள்ளை. சிக்குன்னு இருக்கியேன்னு உன்னைச் சொன்னா, நீ என்னைச் சொல்றியா." என்று சொன்னவள் என்னைப் பார்த்து,
"ஏன்டா,... அவதான் கூச்சப் படறான்னு தெரியுதுல்ல. அவளுக்கு பிடிக்காததை ஏன் செய்றே?”
“இப்ப வாடி. நான் அவனை எதுவும் செய்யாமல் பாத்துக்கறேன். கார்த்திக் நீ திரும்பி நில்லுடா.””
முன்பு நின்றது போலவே என் முன்னால் அமுதா வந்து நிற்க, “.இப்படி நின்னா எப்படிடீ பாத்திரத்தை எடுப்பே?” தூக்குனா அவனுக்கு பேலன்ஸ் கிடைக்கிற மாதிரி அவனுக்கு முன்னாலே திரும்பி நில்லுடி.”
அம்மா சொன்னபடி எனக்கு முன்னே அழகுச் சிலையாக தரையைப் பார்த்தபடி நின்றாள்.
அமுதாவின் இரு முலைகளும் உன்னை குத்திவிடுவேன் என்பது போல புடைத்து கும் என்று நிமிர்ந்து இருக்க,...கீழே குனிந்து முன்பு போல அவள் தொடைகளுக்கு அடியில் கை கொடுத்து தூக்கினேன்.
லாஃப்ட்டை எட்டிப் பிடித்தவள், “எங்கேம்மா இருக்கு?”
“நல்லா கண்ணத் தொறந்து பாருடி.....இருக்கா?”
நான் கண் திறந்து பார்த்தேன். என் கண் முன்னே, என் தங்கையின் ஆடைகளால் அற்புத இளம் புண்டை என் வாய்க்கு நேராக இருந்தது. அதன் மீது முகத்தையோ, மூக்கையோ தேய்த்தால் கோவித்துக் கொள்வாளோ என்று பயந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அவள் புண்டை மேட்டின் வடிவழகை என்னால் உணர முடிந்தது. ஒரு முறை நேரில் பார்த்ததுதான் என்றாலும், புதிதாக இருந்தது. கவ்வி, கடித்து வைக்கலாமா என்று ஆசை வந்தது. அடக்கிக் கொண்டேன்.
“ம்,...இங்கே வச்சு எத்தனை நாள் ஆச்சோ,....குப்பையா மன்டிக் கிடக்கு. என்று சொல்லிக் கொண்டே, குப்பைக் காற்றை சுவாசித்தவள், வெண்கலப் பாத்திரத்தை கையில் எடுத்துக் கொண்டு கண்களை மூடி, முகத்தை சுருக்கிக் கொண்டு செறுமினாள்.
“ஸ்ஸ்ஸ்,...யம்மாஆஆஆ” என்று சத்தம் வராமல் அம்மா அலற, அவளிடமிருந்து விலகி, வேக வேகமாக ஹாலுக்கு வந்து சோஃபாவில் உட்கார்ந்து கொண்டேன்.
துணிகளை எடுத்து வந்து பெட் ரூமில் இருந்த பெட்டில் போட்டுவிட்டு, ஹாலில் உட்கார்ந்திருந்த என்னை ஒரு மாதிரியாகப் பார்த்து, துப்பட்டாவை சரி செய்துகொண்டே சமையல் கட்டுக்குள் நுழைந்து,
”என்னம்மா டீ போடுறியா?”
“ஆமாம்டி. உனக்கு என்ன வேணும்? டீயா, காஃபியா?”அமுதாவுக்கு முகம் காட்டாமல் திரும்பியபடி உதடு ஓட்டாமல் கேட்டாள்.
“அண்ணனுக்கு எது பிடிக்குதோ, அதுதான் எனக்கும் பிடிக்கும்.”
“உன் அண்ணனுக்கு உன்னைத்தான் பிடிக்குதாம்.”
“என்ன சொன்னீங்க,...?.”
சுதாரித்த அம்மா,,...
”உன் அண்ணனுக்கும் உனக்கு பிடிச்சதுதான் பிடிக்குமாம்.” என்று சொல்லிக் கொண்டே மூன்று கோப்பைகளில் டீ போட்டு கொண்டு வந்து ஹாலில் உட்கார்ந்தாள்.
அம்மா கூடவே ஹாலுக்கு வந்த அமுதா எதேச்சையாக அவள் முகத்தைப் பார்த்தவள், அம்மாவின் கொவ்வைப் பழ கீழுதடு காயம் பட்டு, கன்னி, சிவந்து போயிருப்பதை கவனித்து, பதறி,...
”என்னம்மா இது கீழுதடு காயம் பட்டு, கன்னிப் போய் சிவந்து கிடக்குது?” என்று கவலையுடன் அம்மாவின் உதடுகளைப் பார்த்துக் கொண்டே கேட்க, வாய்
மேல் பட்டும் படாமலும் கை வைத்து மறைத்த அம்மா,...
” ஒன்னுமில்லேடி, பால் பாத்திரத்தை எடுக்கிறப்போ அதன் கைப்பிடி கீறி விட்டுடுச்சு.” என்று சொல்லி, ’இப்படி பாக்கிறவங்க கேட்கிற அளவுக்கு கடிச்சு வச்சிட்டியேடா படவா’ என்பது போல என்னைப் பொய் கோவத்துடன் பார்த்தாள்.
“பால் பாத்திரம் கீறி விட்ட மாதிரி தெரியலையே. ஏதோ பாவி செஞ்ச வேலை மாதிரி இல்ல தெரியுது?” என்று எகத்தாளமாக என்னைப் பார்த்துக் கொண்டு சொல்ல,
“ஆமாம்டி அண்ணன்தான் ஆசையிலே கடிச்சு வச்சிட்டான். அதுக்கு இப்ப என்ன? நீ வாங்க வேண்டியதை நான் வாங்க வேண்டி இருக்கு.”
“அண்ணன் கூட ‘அந்த’ முக்கியமானது செய்யத்தான் சங்கோஜமா இருக்கு. ஆனா அண்ணன் எனக்கு ஆசையா முத்தம் கொடுக்கிறதை நான் வேண்டாம்னு சொல்லலையே.’
“அப்புறம் என்னடா கார்த்தி, உன் ஆசைத் தங்கச்சிக்கு என் கண் முன்னாலே முத்தம் கொடேன்.”
அம்மா ஆசையாகப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க ஆசையாக அமுதாவை நெருங்கினேன். நான் அவளை நெருங்க நெருங்க என் கண்களையே மிரட்ச்சியோடு பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் அவள் முகத்தை என் இரு கைகளால் தாங்கிப் பிடித்து அவள் சிவந்த தேன் சிந்தும் உதடுகளை நோக்கி என் துடித்த உதடுகளை கொண்டு சென்று அவள் உதடுகளோடு பொருத்தும் நேரம், கை கொண்டு மறைத்தவள்,
” அம்மா, கன்னத்திலே மட்டும் கொடுக்கச் சொல்லும்மா. கண்ட இடத்துல முத்தம் கொடுக்கப் பாக்குது” என்று அம்மாவைப் பார்த்து சிணுங்க, அவள் சிணுங்களை ரசித்துக் கொண்டே அவள் கன்னத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டேன்.
“சரி,... நீ இப்போ அண்ணனுக்கு முத்தம் கொடு.”
“ச்சீய்,... போம்மா”
“ நான் ஊருக்கு போய் இருந்த நேரம், இருக்கிறதை எல்லாம் ஆசை ஆசையா அண்ணனுக்கு கொடுக்க துணிஞ்சுட்டு, இப்ப என்னடி தயக்கம். உன் அண்ணன் மேலே ஆசையும், பாசமும், அக்கரையும் வச்சிருக்கிறது உண்மைன்னா, நீ அவனுக்கு என் கண் முன்னால முத்தம் கொடுத்துதான் ஆகணும்.”
“என்னம்மா நீ இப்படி தொல்ல பண்றே? நான் அண்ணன் மேலே ஆசையும், பாசமும், அக்கரையும் வச்சிருக்கிறது உண்மைதான்.”
“இல்லே, அவன் பணமும், அவன் உழைப்பும்தான் உனக்கு வேணும். அன்பு பாசம்கிறதெல்லாம் பொய்.”
“இல்லே!!”
“அப்ப,.... நான் சொன்னதை செஞ்சு காட்டு.”
வீராப்பாக, விழிகள் அகல, என்னை நெருங்கி வந்தவள், என் மேனியில் அவள் மேனி படாமல், முகத்தை மட்டும் முன்னே கொண்டு வந்து, என் கன்னத்தில் லேசாக முத்தமிட்டு திரும்பி அம்மாவைப் பார்த்து,
“போதுமா?
“என்னடி போதுமா? லவ்வர்ன்னு சொல்றே, இருக்கி கட்டிப் பிடிச்சு, ‘பச்சக்’குன்னு அழுத்தமா முத்தம் கொடுக்க வேணாமா?”
“விடும்மா, பாவம் அவளை தொந்திரவு பண்ணிகிட்டு.” நான் இடை மறித்தேன்
“ஏன்தான் என்னை இப்படி படுத்தறியோ? என்று சலிப்பாக சொல்வது போல சொல்லிக் கொண்டே, அவள் பெருத்த முலைகள் என் நெஞ்சில் அழுந்தி அவள் நைட்டிக்குள் பிதுங்கி உருள, என்னை இறுக அனைத்து, எக்கி நின்று என் கன்னத்தில் முத்தமிட்ட போது, என் தங்கையின் மூச்சுக் காற்று ரோஜா பூ மணம் போல, அவள் உதடுகளின் மென்மை ரசித்து அவள் எச்சில் தேனாக என் கன்னத்தில் பதிந்த போது, எனக்கு சுகமாய் சொர்க்கத்தில் மிதப்பது போல இருந்தது..”
“இப்ப உனக்கு த்ருப்தியா?” அம்மாவைப் பார்த்து சொல்லி, அவள் பக்கத்தில் போய் நின்று கொண்டாள்.
“திருப்தியில்லே,.... இருந்தாலும் இப்பதான் ஆசையும், பாசமும், அக்கரையும் வச்சிருக்கிற அண்ணனுக்கேத்த தங்கச்சியா நடந்துகிட்டு இருக்கே.”
அடுத்த நாள், நான் ஒர்க் ஷாப்புக்கும், அமுதா காலேஜுக்கும் கிளம்பிக் கொண்டிருந்த நேரம் புவனா ஆன்டி வீட்டுக்கு வந்தாள்.
“ஹாய்,...கார்த்தி. ஒர்க் ஷாப்புக்கு கிளம்பியாச்சா?”
“ஆமாம் ஆன்டி.”
“உன் தங்கச்சியையும் உன்னோட பைக்ல கூட்டிகிட்டு போக வேண்டியதுதானே?”
“அவதான் வர மாட்டேங்கிறா ஆன்டி.”
“ஏன்டி அமுதா. அண்ணன் கூட போறதுக்கு என்னடி?”
“இல்ல ஆன்டி நான் ஃப்ரண்ட்ஸோட பஸ்லேயே போய்க்கிறேன்.,.... வர்றேன் ஆன்டி”
“நானும் வர்றேன் ஆன்டி”
“பை பை”
“நேத்து வீட்டுக்கு வந்திருந்தியாமே,... என்னடி விஷயம்?”
“ஒன்னுமில்லேடி. சும்மாதான் பாக்க வந்தேன்.” அம்மா சாதாரணமாகச் சொன்னாள்.
“சும்மா சொல்லுடி. விஷயம் இல்லாம பாக்க வந்திருக்க மாட்டே.”
“இல்லடி,..... கார்த்திக்கையும், அமுதாவையும் ஒன்னு சேக்கலாமுன்னு பாத்தா, அப்பப்ப வேதாளம் முறுங்கை மரம் ஏறின மாதிரி, அமுதா மனசு ஒத்துப் போகாமே தவிக்கிறா,...அவங்க ரெண்டு பேரும் ஒன்னு சேர்றதுக்கு நீ ஏதாவது நல்ல வழி சொல்வேன்னுதான் உன்னைப் பாக்க வந்தேன். ஆனா, நீதான் வீட்ல இல்ல.”
“மருமகளுக்கு புடவை எடுக்கலாமுன்னு திருவனந்தபுரம் வரைக்கும் போய் இருந்தேன்.”
“என்னடி விஷயம்?”
‘ம்,...எல்லாம் நல்ல விஷயம்தான். உன் கிட்டே சொல்ல மறந்துட்டேன். ...... வளைகாப்பு விஷேசம் வர்ற 13 ஆம் தேதி நடக்குது. உன்னையும் உன் குடும்பத்தையும் நேர்ல அழைக்கலாமுன்னு இருந்தேன். அதுக்குள்ள நானே உன்னை சந்திக்க வேண்டியதாப் போய்டுச்சு.”
“வளைகாப்பா,.... யாருக்குடி?”
“வேற யாருக்கு? எல்லாம் என் மருமகளுக்குதான்.”
“அட,...மாலினிக்கு அதுக்குள்ள வளைகாப்பா, நேத்தைக்குதான் கல்யாணம் ஆன மாதிரி இருக்கு.”
“ஆமாம்டி. ஆனா, அவ கல்யாணத்துக்கு முன்னாலேயே அவ அப்பாவால கற்பமான விஷயம் உனக்கு மறந்திருக்காதுன்னு நினைக்கிறேன்.”
“மறக்கலைடி புவனா. இருந்தாலும் இவ்வளவு சீக்கிரத்துல வளைகாப்பு விஷேசத்துக்கு உன் தங்கச்சி மக வந்தது ஆச்சரியமாத்தான் இருக்கு. சரி,...வந்தவளை நிக்க வச்சிகிட்டு பேசிகிட்டே இருக்கேன் பாரு. என்ன சாப்பிட்றே? டிபன் ஏதாவது செஞ்சு தரட்டுமா?”
“அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம் பிலோ. ஆனா, நீ வர வர அழகாயிட்டே வர்றே. வயிறு கூட பூசின மாதிரி கொஞ்சம் பெருத்து இருக்கு. ஆமாம்,...இது எத்தனையாவது மாசம்.”
“மூனு மாசம் முடியப் போகுது.” தலை குனிந்து வெக்கத்தோடு சொன்ன அம்மாவின் கை பிடித்து குலுக்கி வாழ்த்து சொல்லி, அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டு,...
“வாழ்த்துகள்.,.... இன்னும் ஆறு, ஏழு மாசத்துல ஒரு மகனையோ, மகளையோ உன் மகனுக்கே நீ பெத்துக் கொடுக்கப்போறதை நெனச்சா சந்தோசமா இருக்குடி. அது சரி. இந்த விஷயம் உன் சக்களத்திக்கு தெரியுமா?”
“சக்களத்தியா,....?அது யாருடி?”
“அமுதாவைத்தான்டி சொல்றேன்.”
“அவளுக்குதான் நான்தான் சக்களத்தி. என் மகள், மருமகள் எல்லாமே அவதான். இந்த விஷயம் அவளுக்கு தெரியுமா, தெரியாதான்னு எனக்கு தெரியல. ஆனா, தெரிஞ்ச மாதிரி அவளும் காட்டிக்கல.”
“சரி விடு. தெரியறப்போ தெரியட்டும். அப்புறம் டெல்லிலே ஒரு குருஜி இருக்கார். சேர முடியாம தவிச்ச எத்தனையோ லவ்வர்ஸை சேத்து வச்சிருக்கார். அவர்கிட்டே கார்த்திக் ஜாதகத்தையும், அமுதா ஜாதகத்தையும் காட்டி பொருத்தம் பாத்து, ரெண்டு பேரும் சேர்றதுக்கு எதாவது செய்ங்கன்னு கேப்போம். அனேகமா ஒரு மண்டலத்துக்கு சாப்பிடற மாதிரி குளிகை கொடுப்பார்ன்னு நெனைக்கிறேன்.. அதை சாப்பிட்டதுக்கப்புறம் பாரேன், அமுதா கார்த்திக்கை விடவே மாட்டா. அதனாலே வருத்தப்படாம ஆக வேண்டிய வேலையைப் பாரு. மத்ததை அப்புறமா பேசிக்கலாம். எனக்கு நேரமாச்சு. நான் வர்றேன். அவசியம் வளைகாப்பு வைபவத்துக்கு நீங்க குடும்பத்தோட வந்துடணும்.”
‘அதிகமா லாங் ட்ராவல் பண்ணக் கூடாதுன்னு டாக்டர் சொல்லி இருக்காருடி. இருந்தாலும், அந்த குருஜியை பாக்கிறதுக்காகவே நான் வந்தாகணும். அப்படியே, நான் வரலைன்னாலும் என் மகனும், மகளும் நிச்சயம் வருவாங்க.அவங்களை குருஜிகிட்டே கூட்டிகிட்டு போய் நல்லது நடக்க நீதான் உதவி செய்யணும்”
“இவ்வளவு நடந்ததுக்கப்புறம் என்னடி மகனும், மகளும்னு சொல்லிகிட்டு இருக்கிறே,..., பெருமையா புருஷனும், பொண்னும்னு சொல்லுடி.”
“ச்சீய்ய், போடி...” என்று சொல்லி வெக்கத்தில் முகம் சிவந்து தலை குனிந்தாள்.
“வெக்கத்தையும் சந்தோஷத்தையும் பாரேன். சரி,...நீயும் அவசியம் வர்றே. இப்பவே ட்ரெயினுக்கு புக் பண்ணிடச் சொல்லு. வரட்டுமா.”
மாலை அமுதாவும், நானும் வீட்டுக்கு வந்ததும், புவனா ஆன்டி தன் தங்கச்சி மகளின் வளைகாப்பு நிகழ்ச்சிக்கு எங்களை எல்லாம் வரச் சொன்னதைப் பற்றி அம்மா சொல்லிக்கொண்டே சமையலறைக்குள் டீ போடப் போனாள்.
அமுதா புடவையிலிருந்து நைட்டிக்கு மாறி, பாத் ரூம் சென்று முகம், கை, கால் கழுவி, கொஞ்சம், மேக்கப் போட்டு சோஃபாவில் உட்கார்ந்தாள். நானும் லுங்கிக்கு மாறி அமுதாவின் பக்கத்தில் கொஞ்சம் இடம் விட்டு உட்கார்ந்தேன்.
அம்மா எங்கள் இருவருக்கும் குவளையில் டீ தர, அதைக் குடித்துக் கொண்டே அவள் முகத்தைப் பார்த்தேன். தன் அகன்ற கண்களால் எங்கோ பார்த்தபடி டீ கப்பில் தன் உதடுகளைப் பொருத்தி, குவித்து மெல்லியதாக உறிஞ்ச,... ஆவி பரந்த டீ அவள் செவ்விதழ்களை ஈரப்படுத்தி, அவள் நாக்கைத் தொட்டது.
முகம் கழுவி பளிச் என்று மெலிதாக பவுடர் அடித்து, சின்னதாக, எழுதி வைத்த மாதிரி இருந்த இரு புருவத்துக்கு இடையில் பொட்டு வைத்து,....பார்க்க பார்க்க இன்னும் அழகாக இருந்தாள். அம்மாவும் கையில் டீ கப் எடுத்து, எங்கள் அருகில் வந்து என்னைப் பார்த்து,...
“கார்த்தி, கொஞ்சம் தள்ளி உட்காரு” என்று சொல்ல, நான் அமுதா பக்கம் தள்ளி உட்கார, அம்மா என் பக்கத்தில் நெருக்கியபடி, என் இடது தொடையை அவளது வலது பக்க குன்டியும், தொடையும் அழுந்த உராசியபடி உட்கார்ந்தாள். நான் இன்னும் அமுதாவின் பக்கம் நெருங்கி உட்கார,, அமுதாவின் இடது தொடையோடு என் வலது தொடை பட்டு அழுந்தியது. என் வலது தோள் பட்டையோடு அவள் இடது தோள் பட்டை உரசியது.
வேறு இடம் போக எழுந்தவளை தடுத்த அம்மா,”எங்கேடி போற? இங்கேயே உக்காரு.”
“என்னை உரசிகிட்டே அண்ணன் உட்காருராரு. எனக்கு என்னவோ மாதிரி இருக்கு. நான் போய் அந்த ஸ்டூல்ல உட்கார்ந்துக்கிறேன்.”
“ஏன்,.... என் பையனோட பணம் பிடிக்குது. என் பையனோட உட்கார பிடிக்கலையோ?”
“நான் அப்படி ஏதாவது சொன்னேனா? ஏன்மா எப்ப பாத்தாலும் நீயா எதாவது குதர்கமா பேசுற?”
“பின்னே என்னடி? அவன் பக்கத்துல உக்காராம எழுந்து ஓடுற?”
“அண்ணன் பக்கத்துல உக்காந்தா எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்குன்னா விடேன்.” என்று சொல்லிக் கொண்டே எழுந்து போகப் போனவளை கை பிடித்து தடுத்து நிறுத்திய அம்மா,...
“சரி,... அது உன் இஷ்டம். லாஃப்ட்ல வெண்கலப் பாத்திரம் ஒன்னு இருக்கு. அதை எடுக்க அண்ணனுக்கு கொஞ்சம் ஹெல்ஃப் பண்ணு” என்று சொல்லி எழுந்து போக, நான் அவளை நெருங்கி, “வா அமுதா அந்த பாத்திரத்தை எடுக்க கொஞ்சம் ஹெல்ஃப் பண்ணு.”
“நான் என்ன ஹெல்ஃப் பண்றதாம். உன்னால அதை எடுக்க முடியாதா?”
“ஹும்,.... முடியாது. கொஞ்சம் உயரமா இருக்கு.”
“ஏதாவது ஸ்டூல், ஏணி போட்டு எடு.”
“அது இருந்தா உன்னை எதுக்குடி அம்மா ஹெல்ஃப் செய்ய கூப்டாங்க?”
“ஏணி, ஸ்டூல் இப்படி ஏதாவது கிடைக்குதான்னு பக்கத்து வீட்ல கேட்டுப் பாக்கட்டா?”
“அம்மா அதை நேத்தே கேட்டு பாத்துட்டாங்க. யாரும் இல்லைன்னுட்டாங்க.”
“சரி,... நான் என்ன பண்ணனும் சொல்லு.”
“நான் லாஃப்டுக்கு கீழே நின்னு உன்னை தூக்கிப் பிடிக்கிறேன். நீ அதை எடுத்துகிட்டு கீழே இறங்கு அவ்வளவுதான்.”
ஒரு கனம் யோசித்தவள், ”ஹும்,...நான் மாட்டேன்.”
“சரி,... நீ என்னை தூக்கி விடு நான் அதை எடுத்துகிட்டு கீழே இறங்கிடுறேன்.”
“என்னால உன்னை எப்படி தூக்க முடியும்?”
“முடியாதுல்ல,.... அதனாலதான் உன்னை தூக்கிப் பிடிக்கிறேன். நீ எடுத்துகிட்டு கீழே இறங்கு. நீ பயப்படறாப்பல ஒன்னும் நடந்துடாது. புரிஞ்சுதா?”
“ம்,...” என்று சொல்லி அவள் என் முன்னே வந்து அவள் பின் புறத்தை காட்டியபடி நிற்க, அவள் அழகான பெருத்த குண்டிகளைப் பார்த்துக் கொண்டே, குனிந்து அவள் தொடைகளுக்கு கீழே இரு கைகளையும் கொடுத்து கட்டிப் பிடித்து தூக்க, பஞ்சு மூட்டையை தூக்குவது போல இருந்தது.
அவளை என்னோடு இறுக்கிப் பிடித்திருந்ததில் என் முகம் அவள் மென்மையான குன்டியில் பட்டு அழுந்தியது. ஆசையில் என் முகத்தை அவள் குன்டிகளின் மீது அழுத்தி தேய்த்தேன்.
“ஸ்ஸ்ஸ்,...என்னண்ணா பண்றே? இதுக்குதான் நான் வரமாட்டேன்னு சொன்னேன். போதும் என்னை இறக்கி விடு” என்று சிணுங்கிக் கொண்டே என் தலைக்கு மேலே இருந்தவள் இப்படியும் அப்படியும் நெளிய, நான் அவள் உடலை நிலையாகப் பிடிக்க தடுமாறினேன்.
“சொல்ரேன்ல”
தடுமாறியபடியே அவளை இறக்க, அவள் உடம்பின் பின் பக்கம் முழுவதும் என் முன் பக்க உடம்பில் தேய்த்தபடி இறங்கியது.
“என்னடி எடுத்தாச்சா?” கேட்டுக் கொண்டே அம்மா வர,....
“என்னால முடியாதும்மா, வேணும்னா அண்ணனை உன்னை தூக்கி விடச் சொல்லி அதை எடு”
“ஏன்டி, என் வெயிட்டை பாவம் அவன் தாங்குவானா? அதுமில்லாம வயசான காலத்துல நான் கீழே விழுந்துட்டா என்னடி ஆகறது. வயசுப் பிள்ளை. சிக்குன்னு இருக்கியேன்னு உன்னைச் சொன்னா, நீ என்னைச் சொல்றியா." என்று சொன்னவள் என்னைப் பார்த்து,
"ஏன்டா,... அவதான் கூச்சப் படறான்னு தெரியுதுல்ல. அவளுக்கு பிடிக்காததை ஏன் செய்றே?”
“இப்ப வாடி. நான் அவனை எதுவும் செய்யாமல் பாத்துக்கறேன். கார்த்திக் நீ திரும்பி நில்லுடா.””
முன்பு நின்றது போலவே என் முன்னால் அமுதா வந்து நிற்க, “.இப்படி நின்னா எப்படிடீ பாத்திரத்தை எடுப்பே?” தூக்குனா அவனுக்கு பேலன்ஸ் கிடைக்கிற மாதிரி அவனுக்கு முன்னாலே திரும்பி நில்லுடி.”
அம்மா சொன்னபடி எனக்கு முன்னே அழகுச் சிலையாக தரையைப் பார்த்தபடி நின்றாள்.
அமுதாவின் இரு முலைகளும் உன்னை குத்திவிடுவேன் என்பது போல புடைத்து கும் என்று நிமிர்ந்து இருக்க,...கீழே குனிந்து முன்பு போல அவள் தொடைகளுக்கு அடியில் கை கொடுத்து தூக்கினேன்.
லாஃப்ட்டை எட்டிப் பிடித்தவள், “எங்கேம்மா இருக்கு?”
“நல்லா கண்ணத் தொறந்து பாருடி.....இருக்கா?”
நான் கண் திறந்து பார்த்தேன். என் கண் முன்னே, என் தங்கையின் ஆடைகளால் அற்புத இளம் புண்டை என் வாய்க்கு நேராக இருந்தது. அதன் மீது முகத்தையோ, மூக்கையோ தேய்த்தால் கோவித்துக் கொள்வாளோ என்று பயந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அவள் புண்டை மேட்டின் வடிவழகை என்னால் உணர முடிந்தது. ஒரு முறை நேரில் பார்த்ததுதான் என்றாலும், புதிதாக இருந்தது. கவ்வி, கடித்து வைக்கலாமா என்று ஆசை வந்தது. அடக்கிக் கொண்டேன்.
“ம்,...இங்கே வச்சு எத்தனை நாள் ஆச்சோ,....குப்பையா மன்டிக் கிடக்கு. என்று சொல்லிக் கொண்டே, குப்பைக் காற்றை சுவாசித்தவள், வெண்கலப் பாத்திரத்தை கையில் எடுத்துக் கொண்டு கண்களை மூடி, முகத்தை சுருக்கிக் கொண்டு செறுமினாள்.
No comments:
Post a Comment