Wednesday, 6 March 2013

அம்மாவுடன் மதுரை டூர் 5


அவள் மனதுக்குள்.. அழ ஆரம்பித்தால்.. அந்த அழுகை.. சந்தோஷதிலா.. அல்லது தன்னுடைய சூழ்நிலையிலா என்று தெரியவில்ல… சொந்த மகனே.. தன்னை பொண்டாட்டி என்று சொல்லி விட்டானே என்று புதிதாக கவலை பட்டால்.. ஆனாலும் மனதுக்குள் இந்த போட்டியில் கலந்து கொண்டு எப்படியாவது ஜெயித்து ஊருக்கு சென்று தன புருசனிடம் பாருங்க உங்க பொண்டாட்டியும் மகனும் ஜெயிச்சுட்டு வந்த்துடோம் நு பாராட்டு வாங்கவேண்டும் என்ற வெறி இருந்தது…

பெண் : ரொம்ப சாரி மேடம்.. இந்த ரூம் விசயத்துல மட்டும் எந்த மாற்றமும் பண்ண முடியாது.. ரொம்ப சோகத்துடன் அந்த நாலு ஜோடிகளும் கவலை தேய்ந்த முகத்துடன் அவர்கள் மாறி போன ரூம் நோக்கி நகர்ந்தனர்… பெண் : கொஞ்சம் நில்லுங்க.. நால்வரும் சற்றென்று திரும்பி பார்க்க பெண் : ஒரே ஒரு சான்ஸ் மட்டும் இருக்கு.. 4 பேரும் ஒரே குரலில் : என்ன சீக்கிரம் சொல்லுங்க.. பெண் : இந்த போட்டில கலந்துகுற ஜோடில இரண்டு ஜோடிங்க வரலான அந்த ரூம் ரெண்டும் உங்களுக்கு மாதி குடுலமா.. சான்ஸ் இருக்கு.. ப்ரியா : அப்படியா .. அப்படினா.. எங்களோட சென்னைல இருந்து மதுரை வர வேண்டிய ஒரு ஜோடிங்க.. எங்களோட ரயில வரல.. பெண் : அவங்க பேரு.. ? விஷ்ணு ; புவனா கண்ணன்.. பெண் : இல்லையே.. இந்த ரெண்டு பேரு பெயரும் நான் லிஸ்ட் ல படிச்சேனே.. கீ வாங்கிட்டு ரூம் போனாங்களே.. ரூம் நம்பர் கூட 211 வந்தனா : ஹோ அப்படியா.. ஆனா எங்களோட ரயில வரலியே.. பெண் : அவங்க விமானத்துல நேத்து இரவே வந்துடாங்க.. ப்ரியா : ஹோ அப்படியா.. ச்சே ஒரு சின்ன சந்தோசம் இருந்தது.. அதுவும் போய்டுச்சே… பெண் : கவலை படாதிங்க.. இந்த ரூம் மாற்றம் குழப்பத்துக்கு இன்னொரு சான்ஸ்சம் இருக்கு… நீங்க நாலு பேரும் அழுக்கு தனி தனிய ஒரு அபுளிகேசன் பாம் பூர்த்தி பண்ணி குடுங்க.. ஒரு ரெண்டு நான் மட்டும் கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கங்க.. 3வது நான் வேணும்னா மேலிடத்துல இருந்து ஓகே சொல்லி தகவல் வந்தா நீங்க வந்தனா கோபால் ஒரு ரூம்லயும் ப்ரியா சக்ஸ் ஒரு ரூம்லயும் கரெக்டா தங்கலாம்.. வந்தனா : ரொம்ப தேங்க்ஸ் மேடம்.. உடனே எங்களுக்கு அந்த பாம் குடுங்க.. இபோவே பூர்த்தி பண்ணி குடுதுடுறேன்.. பெண் அவர்கள் அனைவர்க்கும் அப்புளிகேசன் பாம் கொடுக்க.. வந்தனா தான் ரொம்ப ஆவலாய் அதை முதலில் பூர்த்தி செய்ய ஆரம்பித்தால்.. வந்தனா : ரொம்ப தேங்க்ஸ் மேடம்.. உடனே எங்களுக்கு அந்த பாம் குடுங்க.. இபோவே பூர்த்தி பண்ணி குடுதுடுறேன்.. பெண் அவர்கள் அனைவர்க்கும் அப்புளிகேசன் பாம் கொடுக்க.. வந்தனா தான் ரொம்ப ஆவலாய் அதை முதலில் பூர்த்தி செய்ய ஆரம்பித்தால்.. காரணம் ப்ரியா அளவுக்கு அவள் மன நிலை இல்லை.. யாரிடம் வேண்டுமானாலும் படுக்கலாம் என்ற வளர்ப்பில் அவள் வளர வில்லை.. ஆச்சாரமான குடும்பாம்.. நான்கு பேரும் அந்த பாம் பில் பண்ணி கொடுத்து விட்டு தங்கள் ரூம் நோக்கி நடந்தனர்.. 17வது மாடியில் தான் 216 மற்றும் 217 அறைகள் இருந்தது.. லிப்ட் நோக்கி நடந்தனர்… அவர்கள் முன்பாக ரூம் பாய் இரண்டு பேர் அவர்கள் பெட்டிகளை தூக்கி கொண்டு நடந்து சென்று கொண்டு இருந்தனர்.. லிப்ட் நெருங்கியதும்.. ஒரு ரூம் பாய் கீழ் நோக்கி அம்பு குறி இட்டு இருந்த பட்டன்நை அழுத்தவும்.. 20 வது மாடியில் நின்று கொண்டு இருந்த லிப்ட் கீழ் நோக்கி வந்தது.. தரை தளம் வந்ததும்.. கதவு தானாக திறக்க.. ஒரு 10 பேர் நிற்க கூடிய வசதியுடன் பெரிதாக இருந்தது அந்த லிப்ட் அரை.. அனைவரும் ஏறிக்கொள்ள.. லிப்ட் கதவு மூடிக்கொண்டது.. முதல் மாடி.. இரண்டாம் மாடி.. மூன்றாம் மாடி.. என்று லிப்ட் மேல் நோக்கி ஜிவ் என்று ஏற துவங்கியது… ட்ரிங் ட்ரிங்.. ட்ரிங்..

ட்ரிங் ட்ரிங்.. ட்ரிங்.. வந்தனாவின் செல் போன்ல் இருந்து சத்தம் வர.. வந்தனா : ஹலோ.. மறு முனையில்.. : ……………………………. வந்தனா : ம்ம் வந்தது செர்ந்துட்டன்க.. காலைல தான் மறு முனையில்.. : ……………………………. வந்தனா : ஏழு மணி இருக்கும்… பெரியார்ல இறங்கினோம்.. மறு முனையில்.. : ……………………………. வந்தனா : அப்புறம் கார்ல வந்து ஹோட்டல் பாண்டியன்னு ஒரு பெரிய ஹோட்டல்லுக்கு கூட்டிட்டு வந்தாங்க.. மறு முனையில்.. : ……………………………. வந்தனா : இல்ல இல்ல.. எந்த பிரச்னையும் இல்ல.. நடுல ஒரு ரெண்டு மணி இருக்கும்.. அபோ மட்டும் ரயில் ஒரு மணி நேரம் சிக்னல்காக தாமதம் ஆயிடிச்சு.. வேற எந்த பிரச்னையும் இல்ல.. மறு முனையில்.. : ……………………………. வந்தனா : இருங்க அவன்கிட குடுக்குறேன்.. வந்தனா : அப்பா பேசணுமாம்.. போனை வந்தனா விஷ்ணுவிடம் கொடுத்தால்… விஷ்ணு : ஹலோ அப்பா.. ம்ம். சரி.. ஓகேபா.. மறு முனையில்.. : ……………………………. விஷ்ணு : சரிப்பா.. நாங்க பார்த்துக்குறோம்.. மறு முனையில்.. : ……………………………. விஷ்ணு : இல இல்ல.. யாருக்கும் சந்தேகம் வராதபடி நடந்துகுராம்.. நீங்க கவலை படாதிங்கபா.. மறு முனையில்.. : ……………………………. விஷ்ணு : அப்போ அப்போ போன் பண்றோம்.. நீங்களும் பண்ணுங்க.. மறு முனையில்.. : ……………………………. விஷ்ணு : அப்பா ஒரு சின்ன விஷயம்.. மறு முனையில்.. : ……………………………. விஷ்ணு : இல்ல இல்ல.. அதெல்லாம் இல்ல.. மறு முனையில்.. : ……………………………. விஷ்ணு : அம்மாவுக்கும் எனக்கும் ஒரே ரூம் கிடைகள.. வேற வேற ரூம்.. அதனால.. மறு முனையில்.. : ……………………………. விஷ்ணு : ம்ம் அவங்க ரொம்ப மூட் அவுட்ல இருக்காங்க.. மறு முனையில்.. : ……………………………. விஷ்ணு : ம்ம்.. அஆம்மா.. அதனாலா தான் நீங்க பேசணும்னா.. அம்மாவுக்கு தனியா போன் பண்ணுங்க.. என் நம்பர்ருக்கு தனியா பண்ணுங்க.. மறு முனையில்.. : ……………………………. விஷ்ணு : ஒன்ன இருக்கும் போது.. பிரச்னை இல்ல.. அம்மா போன்கே பண்ணலாம்.. மறு முனையில்.. : ……………………………. விஷ்ணு : இரவு நேரத்துல மட்டும் தனி தனியா இருக்குறதால. அவங்களுக்கு தனியா பண்ணுங்க.. எனக்கு தண்ணியா பண்ணுங்க.. மறு முனையில்.. : ……………………………. விஷ்ணு : இதோ குடுகுறேன்பா.. விஷ்ணு : அம்மா.. அப்பா உங்க கிட்ட பேசணுமாம்.. வந்தனா : என்னங்க.. மறு முனையில்.. : ……………………………. வந்தனா : இல்ல.. எங்களுக்கு தெரிஞ்சவங்க தான்.. அவங்களுக்கு மட்டும் தான் தெரியும்.. மறு முனையில்.. : ……………………………. வந்தனா : இல்ல இல்ல பிரச்னை இல்ல.. அவங்களும் எங்கள மாதிரி தான்.. மறு முனையில்.. : ……………………………. வந்தனா : அம்மா மகன் இல்லங்க.. மருமகள் மாமனார்.. மறு முனையில்.. : ……………………………. வந்தனா : விஷ்ணு ஒரு மடையன்க.. நீங்க ஒன்னும் எங்களோட தனி தனியா பேச வேண்டாம்.. கான்பிரன்ஸ் கால் போடுங்க.. மறு முனையில்.. : ……………………………. வந்தனா : சரி வச்சுடட்டுமா.. ரயில வந்தது ரொம்ப டயர்டா இருக்கு.. ரூம் போய் குளிச்சுட்டு நல்ல தூங்கி ரெஸ்ட் எடுக்கணும்.. நைட் முடிஞ்சா கால் பண்றேன்.. இபோ போன் கட் பண்றேங்க… லிப்ட் சரியாக 17வது சென்று நின்றது.. லிப்ட் கதவு தானாக திறந்தது..அனைவரும் வெளியே வந்தார்கள்.. வந்தனா : ஐயோ ஒரு தப்பு பண்ணிட்டேன்.. வந்தனா பதறினாள்.. வந்தனா : ஐயோ ஒரு தப்பு பண்ணிட்டேன்..வந்தனா பதறினாள்..

No comments:

Post a Comment