அம்மாவுடன் மதுரை டூர் 24

திடீர் என்று ஒரு டாக்டர் வெளியே வந்து சிவகாமி புவனா அருகில் வந்து.. தன்னுடைய கண்ணாடியை மெல்ல கலட்டுகிறார்.. புவனா : டாக்டர்ர்ரர்ர்ர்ர்… புவனா அதிர்ச்சியில் அவரை பார்த்து கத்துகிறாள்.. டாக்டர் : எதுக்கும்மா இப்படி கத்துற..? புவனா : நீங்க கன்னடிய கழட்டிடிங்க.. அப்படினா என்னோட புருஷன் ரகு செத்துட்டார.. ? டாக்டர் : இல்லமா இன்னும் ஆபரேஷன் நடந்துகிட்டு தான் இருக்கு.. நான் கொஞ்ச நேரம் வெளியே வந்து டி குடுக்கலாம்னு வந்தேன்.. கண்ணாடில துசி இருக்கவும் அதை கலட்டி துடைக்க்கலாம்னு தான் கழட்டினேன்..

புவனா : ஹோ அப்படியா.. பழைய படத்துல எல்லாம் டாக்டர் வந்து கன்னடிய கழட்டின உள்ள இருக்குற நோயாளி செத்துடாங்கனு சென்டிமென்டலா அர்த்தம்.. நானும் அப்படி தான் பயந்து போயிட்டேன்.. டாக்டர் : என்னம்மா நீ.. இவ்ளோ கற்பனை எல்லாம் பண்ணி இம்சை பண்ற.. சரி சரி.. இரு நான் கான்டீன் வரை போய் டீ சாப்டுட்டு தெம்பா வந்து ஆபரேஷன் பண்றேன்.. டாக்டர் சொல்லிவிட்டு கான்டீன் நோக்கி போய் விட்டார்.. டாக்டர் : என்னம்மா நீ.. இவ்ளோ கற்பனை எல்லாம் பண்ணி இம்சை பண்ற.. சரி சரி.. இரு நான் கான்டீன் வரை போய் டீ சாப்டுட்டு தெம்பா வந்து ஆபரேஷன் பண்றேன்.. டாக்டர் சொல்லிவிட்டு கான்டீன் நோக்கி போய் விட்டார்.. டாக்டர் மீண்டும் திரும்பி வந்து ஆபரேஷன் தியேட்டர் உள்ளே செல்கிறார்.. மீண்டும் சிகப்பு விளக்கு வாசலில் மேலே எரிகிறது… ஒரு அரைமணி நேரத்திற்கு பிறகு.. டாக்டர் வெளியே வருகிறார்.. டாக்டர் : புவனா நாங்க எவ்ளோவோ முயற்சி செஞ்சு பார்த்துட்டோம்.. ஆனா உன்னோட புருசன காப்பாத்த முடியலமா.. புவனா : சரி டாக்டர்.. டாக்டர் : என்னம்மா.. முன்னாடி கன்னடிய கலட்டுனதுகே.. அவ்ளோ பெரிய பில்ட் அப் பண்ணி ரிஆக்டியன் காட்டுன. இப்போ புருஷன் செத்துட்டானு சொல்றேன்.. சரி டாக்டர் நு அசால்டா சொல்ற.. ? புவனா : வேற என்ன பண்றது டாக்டர்.. இந்த script ல ரகு கேரக்டர் சாகுற மாதிரி தான் எங்க script writer சொல்லி இருகாரு.. அதனால இந்த ஆஸ்பிடல் செட் லைட் டிம் பண்ணிட்டு.. அடுத்த செட்டுக்கு லைட் போடா சொல்ல வேண்டியாது தான்.. நான் வேற போய் விதவை கோலத்துல வெள்ளை புடவை கட்டிட்டு வரணும். புவனாவும் சிவகாமியும் மேடையை விட்டு சென்று விட.. ஆஸ்பிடல் செட் இருட்டானது.. அடுத்த செட் சுடுகாடு செட்.. மெல்லிய வெளிச்சத்தில் மாலை நேரம் போல காட்சி அளித்தது.. புவனாவும் சிவகாமியும் மேடையை விட்டு சென்று விட.. ஆஸ்பிடல் செட் இருட்டானது.. அடுத்த செட் சுடுகாடு செட்.. மெல்லிய வெளிச்சத்தில் மாலை நேரம் போல காட்சி அளித்தது.. கல்லறையில் ஜனகள் கூட்டமாக நிற்கிறார்கள்.. (எல்லாம் அந்த ஹோட்டெல வேலை செய்ற ஊமை பசங்க தான்.. ) ஒரு பிணம் எரிந்து கொண்டு இருக்கிறது.. துரத்தில்.. சிவகாமியும் புவனாவும் அழுதுகொண்டு நிற்கிறார்கள்.. சிம்ரன் : வாவ் வாவ்.. மேடைல பிணம் எரியிற சீன ரொம்ப தத்ருபமா இருக்கு.. ரொம்ப ரிஸ்க் எடுத்து இவ்ளோ பெரிய நெருப்பு எரிய விட்டு இருக்கீங்க. புவனா கண்ணன் ஜோடிகு ரொம்ப துணிச்சலான சவாலான தைரியத்தோட தான் காலத்துல இறங்கி இருக்காங்க.. சபாஷ்.. சுஹாசினி : அசத்துங்க புவனா.. கண்ணன்.. அசத்துங்க..வாழ்த்துக்கள்.. சுகன்யா : செட் ரொம்ப நல்ல இருக்கு.. கௌதமி.. எனக்கு பயமா இருக்கு.. அப்படியே சுடுகாடு செட் naturalல இருக்கு.. எங்கே செட் ஏதும் எரிஞ்சுடுமொனு பயமா இருக்கு.. சீக்கிரம் நெருப்ப அனைங்க.. கௌதமி சொல்லி முடிபதற்குள்.. அந்த பிணம் எரிந்து சாம்பல் ஆனது.. துரத்தில் ஒரு உருவம் ஓடி வந்தது.. நம்ம ஹீரோ என்ட்ரி… கண்ணன்…. கண்ணன் : அண்ணா.. அண்ணா.. அண்ணா.. ஐயோ என்ன விட்டு போயடின்களே அண்ணா.. ஓடி வந்து அப்படியே அந்த இடத்தில மண்டி இட்டு சத்தமாக அலுத்து கிலே இருந்து சாம்பலை அப்படியே தன்னுடைய இரண்டு கிளையும் தட்டி தட்டி அழுதான்.. பிறகு.. அப்படியே சம்பல் நிறைந்த தன்னுடைய கைகளை அப்படியே தன்னுடைய முஞ்சியில அடித்து கொண்டு அழ துவங்கினான்.. அவனுடைய முஞ்சி எல்லாம் சம்பல் ஆகியது..

கலா ரஞ்சனி : வாவ்.. ராஜ் கிரனையே மிஞ்சிடிங்க கண்ணன். கலக்குங்க.. ஜனங்கள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கண்ணனுக்கு ஆறுதல் சொல்லிவிட்டு அந்த இடத்தை விட்டு விலகி போக துவங்கினார்கள்.. இப்பொது.. புவனாவும் சிவகாமியும் கண்ணன் அருகில் வந்து அவன் தோள்களை பிடித்து துக்கி நிறுத்தினார்கள்.. சிவகாமி : உன் படிப்பு கெட்டுடும்னு சொல்லி தான் கண்ணன்.. உன் அண்ணி புவனா உனக்கு இந்த தகவலை சொல்ல வேண்டாம்னு சொன்ன.. ஆனா நீ எப்படி இந்த விஷத்தை கேள்வி பட்டு டெல்லில இருந்து வந்த ? கண்ணன் (அலுது கொண்டே) : ரகு அண்ணனுக்கு போன் பண்ணேன்.. அவன் போன்ல dead நு தகவல் வந்துச்சு.. உடனே பிளைட பிடிச்சு அடுத்த நிமிசமே இங்கே வந்துட்டேன்.. ஆனா அண்ணனோட முகத்தை பார்க்க முடியாம போய்டுச்சே.. கண்ணன் தேம்பி தேம்பி அலுத்து கொண்டு இருந்தான்.. சிவகாமி : அட பாவி.. உன் அண்ணன் விபத்துல அடிபட்டு துக்கி எரியபட்ட்ப அவனோட செல் போன் வொர்க் பன்னால.. அதனால தான் நீ அவனுக்கு போன் பண்ணப deadநு வந்து இருக்கு.. ஆனா அதையும் நீ double meaning ல புரிஞ்சுகிட்டு உடனே புறப்பட்டு சாவுக்கு வந்து இருக்க பாரு.. உன்ன எப்படி பாராடுரதுனே தெரியலட.. சரி வா வா.. வீட்டுக்கு போகலாம்.. புவனா : ஆன்டி.. இருங்க.. நம்ம உடனே வீட்டுக்கு போக முடியாது.. சுடுகாட்டுக்கு பக்கத்துல இருக்குற ஒரு கான்டீன் ல சூட வடை போட்டு இருகான்கலம்.. அங்கே போய் சாப்டுட்டு அப்புறம் வீட்டுக்கு போகலாம்.. சிவகாமி : என்ன புவனா சொல்ற ? புவனா : பின்ன என்ன.. ஆன்டி.. உடனே உடனே செட் மாத்துன லைட் போடுறவங்களுக்கு டைம் குடுக்க வேண்டாம்.. அதுக்கு தான் நம்ம கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வீட்டுக்கு போகலாம்னு சொன்னேன். சிவகாமி : அப்படியா.. சரி சரி .. வா வடை கடைக்கு போகலாம்… சிவகாமி.. புவனா.. கண்ணன்.. மூவரும் அந்த வடை கடையை நோக்கி போகிறார்கள்.. கண்ணன் : அண்ணி அண்ணனோட இழப்பு ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கு.. புவனா : எனக்கும் தான் கண்ணா.. அவர் நினைப்பாவே இருக்கு.. என்ன பண்றதுன்னு தெரியல.. சிவகாமி : நானு ஒன்னு சொல்லட்டுமா புவனா ? புவனா : சொல்லுங்க ஆன்டி… சிவகாமி : நீ இந்த ஊருலயே இருந்தா உன் புருஷன் நியாபகமா தான் இருக்கும்.. அதனால நம்ம கண்ணன் படிக்குற தேல்ஹிகுப் போய் கொஞ்ச நாள் தங்கிட்டு வா.. உனக்கு மனசுக்கு கொஞ்சம் மாறுதலா இருக்கும்.. என்ன நான் சொல்றது.. புவனா : ஐயோ ஆன்டி.. நம்ம எக்கச்சக்கமா செலவு பண்ணி செட் போட்டு கிட்டு இருக்கோம்.. இப்போ டெல்லி செட்டுக்கு எங்கே போறது.. சிவகாமி : புவனா.. உன்னோட நக்கல் வசனம் எல்லாம் போதும்.. நீ இந்த போட்டில ஜெயிக்கனும இல்லையா.. ? கொஞ்சம் serious ச இனிமேல நடந்துக்க.. அப்புறம் இந்த போட்டில கோட்டை விட்டுடுவ.. புவனா : சரி ஆன்டி.. ஒரு சில இருட்டு நிமிடங்களுக்கு பிறகு.. மேடையில் வெளிச்சம் தோன்றுகிறது.. LED ல ஒரு தாஜ் மஹால் படம் காட்டப்ப்படுகிறது.. டெல்லி யில் உள்ள ஒரு அப்பார்ட்மென்ட் செட்டிங்க்ஸ்.. கண்ணன் படித்து கொண்டு இருக்கிறான்.. புவனா கிட்செனில் சமையல் வேலை செய்து கொண்டு இருக்கிறாள்.. ட்ரிங்.. ட்ரிங்..ட்ரிங்.. ட்ரிங்..ட்ரிங்.. ட்ரிங்..ட்ரிங்.. ட்ரிங்.. கண்ணன் போன் எடுக்கிறான்.. கண்ணன் : ஹலோ.. அம்மா ? சிவகாமி : ……………………………………………. கண்ணன் : ம்ம் நல்லபடியா வந்து செந்துடோம்மா. அண்ணிக்கு டெல்லி ரொம்ப பிடிச்சு இருக்கு. எனக்கு ரெண்டு நாள் ஸ்கூல் ல பரிசை இருக்கு.. பரிசை முடிச்சதும்.. அண்ணிக்கு டெல்லி முழுசும் சுத்தி காட்டலாம்னு இருக்கேன்.. இபோ படிச்சுட்டு இருக்கேன்…

சிவகாமி : ……………………………………………. கண்ணன் : சரி இருங்க அண்ணிகிட்ட குடுக்குறேன்… கண்ணன் (கிட்சேன் பக்கம் பார்த்து) : அண்ணி அண்ணி அம்மா போன்ல இருக்காங்க. புவனா : இதோ வறேங்க தம்பி. புவனா கிட்செனில் இருஹ்து வெளியே வந்தால்.. மெல்லிய நைட்டி.. அதுவும் கை குட்டை கை.. சொல்ல போனால் சிளிவ்லெஸ் அக்குள் முடி அப்பட்டமாக தெரிந்தது.. அதுவும் அவள் வெள்ளை உடம்புக்கு ஒரு கவர்ச்சியாக தான் இருந்தது.. கண்ணன் புவனாவிடம் போனை கொடுத்தான்.. புவனா : ஆன்டி.. சொல்லுங்க. சிவகாமி : ……………………………………………. புவனா : ஒரு பிரச்னையும் இல்ல ஆன்டி.. புது இடம் ரொம்ப புடிச்சு இருக்கு.. சிவகாமி : ……………………………………………. புவனா : கண்ணன் தம்பி ஹாஸ்டல்ல இருந்தார்ல .. நான் இங்கே வந்ததால எப்படி அவரு ஹாஸ்டலையும்.. நான் தனியா ஒரு வீடு ளையும் தங்க முடியும்.. அதனால தான் ஹாட்ல இருந்து காலி பண்ணி இபோ ஒரு புது அபார்ட்மென்ட்ல தங்கி இருக்கோம்.. சிவகாமி : ……………………………………………. புவனா : வாடகையா ? 25,000 சிவகாமி : ……………………………………………. புவனா ல்: இல்ல ஆன்டி.. டெல்லில இது ரொம்ப ரொம்ப கம்மி சிவகாமி : ……………………………………………. புவனா : இன்னும் சாபிடல இபோ தான் சப்பாத்தி ரெடி பண்ணிட்டு இருக்கேன்.. ம்ம்.. பாபா விளையாடிட்டு இருந்தான். பால் குடுத்தேன் நல்ல சப்பி சப்பி குடிச்சுட்டு இபோ தான் தூங்குனான் சிவகாமி : ……………………………………………. புவனா : என்ன பண்றது ஆன்டி.. வயசு அஞ்சு ஆச்சு. ஆனா இன்னும் தாய் பால் தான் குடிபெனு அடம் புடிக்கிறான். நான் கிட்சென்ல வேலையா இருந்தப்ப அவனே எழுந்து வந்து ஒரு ஸ்டூல் போடா சொல்லி ஏறி நின்னான்.. என்னோட முலை உயரத்துக்கு அவன் முகத்த கொண்டு வந்து.. என் நைட்டி ஜிப் அவுத்து. அவன ரெண்டு முலைளையும்… மாத்தி மாத்தி பால் சப்பி குடிச்சான் அப்படியே நின்னுட்டே துங்க போனான் கண்ணன் தம்பி தான் ஓடி வந்து பாபா விளுண்டுடாம கைத்தாங்கல பிடிச்சு தூக்கி கொண்டு போய் பெட்ல படுக்க வச்சாப்ல சிவகாமி : ……………………………………………. புவனா : ம்ம்.. எனக்கு ரொம்ப மனசு மாறுதலா இருக்கு ஆன்டி.. இன்னும் ரெண்டு நாள் கழிச்சு டெல்லி சுத்தி பார்க்க போறோம் அதுக்கு அப்புறம் உங்களுக்கு போன் பண்றேன் இபோ நானும் கண்ணன் தம்பியும் டிபன் சாப்பிட போறோம்.. வசுரடுமா ஆன்டி.. புவனா போன் வைத்து விட்டு.. புவனா : தம்பி.. வாங்க சாபிடலாம். கண்ணன் எழுந்து டைனிங் டேபிள்கு போனான் புவனா : எதனை வைக்க தம்பி.. ? கண்ணன் : ஒன்னு போதும் அண்ணி புவனா : என்ன தம்பி.. வயசு பய்யன் நல்ல வளர்ற பய்யன்.. நிறைய சாப்டாதானே தெம்பா எதையும் செய்ய முடியும்.. ? கண்ணன் : இல்ல அண்ணி ஒன்னு போதும்.. புவனா : இல்ல தம்பி.. இதுவரை நீங்க ஹாஸ்டல்ல கொஞ்சமா சாப்டு இருபிங்க இனிமே.. என்னோட சமையல்ல நீங்க வயிறு நிறைய சாப்பிடனும். சரியா ? கண்ணன் : சப்பாத்தி நிறைய சாப்பிட முடியாது அண்ணி.. அதுவும் இல்லமா அதை உருட்டி பிசைஞ்சு செய்றதுக்குள்ள போதும் போதும்னு ஆயிடும் உங்கள கஷ்ட படுத்த கூடாதுன்னு பார்க்குறேன் புவனா : அதுல என்ன கஷ்டம் இருக்கு தம்பி.. இல்லன நாளைல இருந்து ஒன்னு பண்ணுங்க நீங்க நல்ல அம்முக்கி அமுக்கி பிசஞ்சு பிசைஞ்சு விடுங்க. மீதி புரட்டி போட்டு பண்ற வேலைய எல்லாம் நான் பார்த்துக்குறேன் கண்ணன் : சரி அண்ணி உங்க சப்பாதிய நான் இனிமே தினமும் நல்ல பிசைஞ்சு பிசைஞ்சு தரேன் நீங்க சூடா பண்ணுங்க.. புவனா : சரி தம்பி.. ரெண்டு பெரும் சேர்ந்து செஞ்சா தான் ருசியா இருக்கும். நல்ல ரெண்டு பெரும் சாப்பிட்டு ரெண்டு பேருமே திருப்தியா இருக்கலாம். சரியா.. கண்ணன் : சரி அண்ணி

புவனா : சரி அப்படினா இபோ ஒரு நாலு சப்பாத்தி போடவா ? கண்ணன் : இல்ல உங்க ரெண்டு சப்பாத்தி மட்டும் போதும்.. மீதி நாளைல இருந்து நல்ல சாபிடுறேன் இபோ வேண்டாம் பரிசை வேற இருக்கு.. புவனா : சரி உங்க இஷ்டம் தம்பி.. சாப்டுட்டு துங்க வரிங்களா. இல்ல பரிச்சைக்கு படிக்கனுமா ? கண்ணன் : கொஞ்ச நேரம் படிச்சுட்டு தான் அண்ணி தூங்குவேன் புவனா : சரி தம்பி.. நீங்க படிச்சுட்டு மெதுவா வாங்க.. நடுல எதாவது டீ போட்டு தரணும்ன என்ன வந்து எழுப்பி விடுங்க.. சரியா… நான் தூங்க போறேன்… கண்ணன் : சரி அண்ணி.. ரொம்ப தேங்க்ஸ்.. புவனா : ச்சி.. இதுக்கெல்லாம் எதுக்கு தம்பி.. தேங்க்ஸ் சொல்லிடு.. உங்க அண்ணன் ப்ரமோஷன் பரிச்சைக்கு படிச்சபோ இதே மாதிரி தான் எதனை முறை அவருக்கு டீ இல்லனா காபி போட்டு குடுத்து இருக்கேன்.. சில சமயம் பால் குட குடிச்சுட்டு படிபாறு.. கண்ணன் : எனக்கு கூட காபி டீ எல்லாம் பிட்கிறது இல்ல அண்ணி… எனக்கும் நீங்க குடுக்குற பால் தான் ரொம்ப பிடிக்கும்.. புவனா : சரி தம்பி.. படிச்சுட்டு இருக்கும் போது உங்களுக்கு டையர்டு ஆச்சுன வந்து எழுப்புங்க. நான் வந்து உங்களுக்கு பால் குடுக்குறேன்.. கண்ணன் : சரி அண்ணி.. புவனா : குட் நைட் தம்பி.. நல்ல படிங்க.. புவனா தன்னுடைய பெட் ரூம் சென்று.. தன்னுடைய குழந்தையுடன் படுத்துகொண்டாள்.. புவனா : குட் நைட் தம்பி.. நல்ல படிங்க.. புவனா தன்னுடைய பெட் ரூம் சென்று.. தன்னுடைய குழந்தையுடன் படுத்துகொண்டாள்.. கண்ணன் கொஞ்ச நேரம் படிதான் பிறகு கோட்டை வந்தது. அண்ணியை எழுப்பி பால் கேக்கலாமா என்று தான் அமர்ந்து இருந்த இடத்தில இருந்தே பெட்ரூமை எட்டி பார்த்தான் பப்பராகாணு கால் கை இரண்டையும் நல்ல விரிச்சு படுத்து இருந்தால் புவனா.. வேண்டாம் வேண்டாம் அண்ணி செம டயர்ட் ல துன்குரங்க போல இருக்குனு நினைச்சு விட்டுதான். புத்தகத்தை மூடி வைத்தான் பிறகு லைட் எல்லாம் ஆப் பண்ணி விட்டுப் படுக்கை அறைக்கு போனனான் அது கொஞ்சம் சிறிய படுக்கை தான்.. ஒரு ஓரத்தில் புவனா அண்ணி கை கால் விரித்த படி அசந்து துங்கி கொண்டு இருந்தால்.. அவள் கை அக்குளில் கரு கரு என்று சின்ன சின்ன முடிகள் அவள் அருகில் அவள் வயிற்றின் மேல் கை போட்டு குழந்தை பப்பு படுத்து இருந்தான்.. அவனுடைய ஒரு கால் அவளது பெரிய தொடையில் இருந்தது குழந்தையும் நல்ல தூக்கத்தில் இருந்தான்.. கண்ணன்.. அவர்கள் எழுந்து விடாத படி மெல்ல அடி மேல் அடி வைத்து சென்று குழந்தைக்கு இந்த பக்கம் படுத்தான் நைட் விளக்கு மட்டும் சின்னதாய் எரிய விட்டு கண்களை மூடினான் உடனே தூக்கம் வந்தது.. தூங்கி விட்டான் விடிந்தது. பபரப்பக கண்ணன் பரிச்சைக்கு கிளம்பிக்கொண்டு இருந்தான்.. அவனுக்கு வேக வேகமாக புவனா சமையல் செய்து அனுப்பி வைத்தால்.. இரண்டு நாள் இப்படியே போனது.. கண்ணனுக்கு பரிசை எப்படியோ ஒரு வழியாக முடிந்தது. ஒரு வாரத்துக்கு கண்ணனுக்கு லீவ்.. கண்ணன் : அண்ணி ஆக்ரா வரை போய்வரலாமா ? தாஜ் மஹால் சுத்தி பார்க்கலாம்.. புவனா : கண்டிபாங்க தம்பி.. இது ஒரு நொடில கிளம்பி வரேன்.. புவனா : கண்டிபாங்க தம்பி.. இது ஒரு நொடில கிளம்பி வரேன்.. பெட்ரூம் சென்று கதவை சாதிகொண்டால். சிறிது நேரத்தில் பளிச்சென்று ஒரு வெள்ளை சுடிதாரில் வெளியே வந்தால்.. புவனா : தம்பி.. இந்த டிரஸ் ஓகேவா பாருங்க.. ? கண்ணன் : சூப்பர் அண்ணி.. சும்மா தேவதை மாதிரி இருக்கீங்க. பப்பு தம்பிய டிரஸ் பண்ணி ரெடி பண்ணிடிங்களா ? புவனா : அவனும் எப்பவோ ரெடி தம்பி.. வாங்க போகலாம்.. கண்ணனும் புவனாவும் மேடையை விட்டு வெளியே வந்தனர்.. செட் இருட்டுக்கும் சென்றது.. சிறிது நேர இடைவெளிக்கு பிறகு.. ஆக்ரா.. செட் பெரிய தாஜ் மஹால் செட்.. வெளிச்சத்துக்கு வந்தது.. மேடையை சுற்றி இருந்த அனைவரும் கைகளை தட்டினார்கள்.. சிம்ரன் விசில் அடித்து விட்டார்கள்.. அவர் கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர்

தாஜ் மஹால் சுத்தி பார்க்க நிறைய ஜோடி ஜோடி யாக வந்து இருந்தார்கள்.. புவனா பப்புவை துக்கி கொண்டால்.. கண்ணனுடன் தாஜ் மகாலை சுத்தி பார்த்து கொண்டே வந்தால்.. அபோது ஒரு ஒருவர் கழுத்தில் கேமரா தொங்க விட்டுக்கொண்டு அவர்கள் அருகில் வந்தார்கள்.. போடோக்ராபர் : சார்.. அப்படியே தாஜ் மஹால் முன்னாடி குடும்பமா நில்லுங்க ஒரு போடோ எடுதுடுறேன்.. வேறம் 500 ரூபா தான்.. மொத்தம் நாலு ஸ்டில்ஸ் வரும்.. உடனே பிரிண்ட் போட்டு குடுதுடுறேன்.. கண்ணன் : இல்ல சார் வேண்டாம்.. நாங்க சும்மா தாஜ் மஹால் சுத்தி பார்க்க தான் வந்தோம்.. போட்டோ எடுக்க இல்ல.. வேண்டாம் ப்ளீஸ். புவனா : தம்பி.. எடுத்துக்கலாம் தம்பி.. ஏன் வேண்டாம்னு சொல்றிங்க ? கண்ணன் : சரி அண்ணி.. புவனா பாபுவை துக்கி கொண்டால்.. கண்ணன் அருகில் சென்று நின்றான்..