ஜெயராம் ஜெயஸ்ரீ உமா 1

கதை தொடங்கும் முன்பு, உங்களுக்கு இந்தக் கதை உண்மையில் நடந்த இடங்கள், background, பாத்திரங்களின் அறிமுகம் எல்லாம் நான் சொல்ல வேண்டும். இதை ஒரு preface ஆக எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். நான் முன்பே சொன்னது போல, இது 80% உண்மைக் கதை.Venue: சென்னையில் நடுத்தரம், கீழ்-நடுத்தரம், மற்றும் சற்று லேசான மேல்-நடுத்தரம் மக்கள் வசிக்கும் பகுதி. அந்தத் தெரு சற்று அகலமான (35 அடி) தெரு. அதில் வசிப்பவர்கள், அனேகமானோர், நடுத்தரமோ அல்லது அதற்கு சற்று குறைவான வசதி கொண்டவர்கள். ஆனால் நம் கதாநாயகன் ஜெயராம், அவர்களையெல்லாம் விட மிக வசதியானவன். இந்தக் கதை தொடங்கும் போது அவனுக்கு வயது 20 முடியவில்லை.

அவனுடையது தெற்குப் பார்த்த பெரிய வீடு. அவன் அப்பா க்ருஷ்ணன், அரசாங்கத்தில் மிகப்பெரிய பதவியில் இருந்தவர். இரு கைகளையும் நீட்டி நீட்டி சம்பாதித்தவர். சென்னையில் பல இடங்களில் வீடு, மனைகள் வாங்கிப் போட்டார். ஆனால் இளம் வயதில் வாழ்க்கையில் இன்பம் இல்லை. அவருக்கு 30 ஆவது வயதில் திருமணம் நடந்த அன்று இரவே அவருக்கு ஒரு ஷாக். மனைவி அவ்வளவாக புத்தி சுவாதீனம் இல்லாதவள். மறுநாளே divorce apply செய்யவேண்டிய நிலமை. அதன் பின் பல வருடங்கள் கன்னன் (கன்னிக்குப் பெண் பால்) ஆகவே இருந்தார். 48 ஆவது வயதில் மீண்டும் ஒரு திருமணம். ராஜி என்ற 38 வயது முதிர் கன்னிதான் அவருக்கு அகப்பட்டாள். நல்ல வேளையாக அடுத்த வருடமே அவர்களுக்கு ஜெயராம் பிறந்தான். ஜெயராம் 2 ஆவது வகுப்பு படிக்கும் போது அப்பா ரிடயர் ஆகிவிட்டார். அடுத்த ஆறு வருடம் கழித்து க்ருஷ்ணன் ஹார்ட் அட்டாக் வந்து இறந்துவிட்டார்.ஜெயராமுக்கு அப்போது வயது 13. அவன் அம்மா ராஜி, அவர்களின் திரண்ட சொத்துக்களை கணக்கெடுத்து, விற்க வேண்டியவைகளை விற்று அபார பணம் சேர்த்தாள். அவர்கள் குடியிருக்கும் வீட்டின் இரு புறமும் அவர்களுக்கு சொந்தமான இடங்களில் apartmentகள் கட்டி, வாடகைக்கு விட்டாள். ஏறக்குறைய மாதத்திற்கு 1 லட்சம் வாடகையும் இன்னொரு லட்சம் வட்டியும் வருமாறு invest செய்தாள். நல்ல வசதி. ஆனால் அவளுக்கும் வயது 60ஐ நெருங்கியது.பள்ளி படிக்கும் போது ஜெயராம் நன்றாகவே படித்தான். ஆனால் 12 ஆவது வகுப்பில் சற்று மார்க் குறைவு. கல்லூரியில் B.Com சேர வேண்டும் என்று முயன்றதில் evening college தான் கிடைத்தது. ஆனாலும் ராஜி அவனை தளர விடவில்லை. காலையில் CA Preliminary படிக்க வைத்தாள். அதையும் பாஸ் செய்து ஒரு ஆடிட்டரிடம் சேர்ந்தான். அப்போது தான் அவன் சகவாசம் கெட்டுப் போனது. நண்பர்களுடன் சேர்ந்து ஊர் சுற்றினான். படிக்கவில்லை. தண்ணியடித்தான். வீட்டில் இருக்கும் தனியறையில் ப்ளூ ஃபிலிம் பார்த்தான். ஆறு மாதங்கள் ஆடிட்டரிடம் சென்றவன், பின்னர் CA வுக்கு முழுக்கு போட்டான். இரண்டாவது வருடத்தில் பயங்கர arrears வைத்து கல்லூரிக்கும் முழுக்கு. அதன் பின்னால் வாடகை வசூலிப்பது, வட்டி வசூலிப்பது என்று தாய்க்கு ஒத்தாசை மட்டும் செய்தான்.வீட்டு எதிர் வீட்டில் ஒரு பெரிய ground இல் ஆறு வீடுகள். ஒன்றோடு ஒன்று ஒட்டி ஒரு compound வீடு போல் கட்டப் பட்டிருந்தது. அந்த ஆறு வீடுகளுக்கும் மாடியிலும் ஒரு போர்ஷன் இருக்கும். அந்த வீட்டின் எண் 29. அதனால் கீழேயிருந்த 6 portion களுக்கு 29/1 முதல் 29/6 வரை எண்னும் மாடிகளுக்கு 29/7 முதல் 29/12 வரை எண்ணிட்டிருந்தனர். ஜெயராமில் அறையிலிருந்து ஜன்னல் வழியாகப் பார்த்தால் 29/6 ம் 29/12 ம் நேராகத் தெரியும். அதிலும் அவனுடைய ஸ்பெஷல் attention 29/12 மாடி வீட்டின் மீது தான். அந்த வீட்டின் அமைப்பு அப்படி. முன்புறம் நீளமான குறுகலான ஒரு பால்கனி. அதில் ஒரு handpump குழாய் வைத்திருப்பார்கள். அந்த பால்கனியும் அதன் கைப்பிடியின் அமைப்பும் எப்படி என்றால், அங்கு யாராவது குனிந்தாலோ, உட்கார்ந்தாலோ, ஜெயராமின் ஜன்னலிலிருந்து தெளிவாகத் தெரியும் ஆனால் அந்தத் தெருவின் மற்ற எந்த வீட்டிலிருந்தும் தென்படாது. தினமும் காலை அந்த பால்கனியை தரிசனம் செய்வான் ஜெயராம்.அங்கு குடியிருந்தவர்கள் ப்ரசாத் - உமா ஜோடியினர், முறையே 34-28 வயதானவர்கள். தெலுங்கைத் தாய்மொழியாகக் கொண்டவர்கள். ப்ரசாத் ரயில்வேயில் TTE ஆக வேலை பார்ப்பவன். உமா இல்லத்தரசி. TTE ஆக நல்ல வருமானம் இருந்தாலும் எப்போதும் குடிப் பழக்கம் உள்ளவன். அதனால் எப்போதும் பணப் பற்றாக்குறை. திருமணம் ஆகி 5 வருடங்கள் ஆகியும் குழந்தைகள் இல்லை. சின்ன போர்ஷனில் காலம் கடத்தி வந்தார்கள்.உமாவை பார்க்கவேண்டுமே.

பேரழகி என்று சொல்ல முடியாது. உயரமும் குறைவு தான் (5 அடி இருப்பாள்) ஆனால் ஒரு காமம் பொங்கும் கண்கள், வசீகரமான முகம். நிறம் சற்று குறைவு தான்; ஆனால் அதை ஈடுகட்டும் வகையில் முக லட்சணம். முன்னாளைய நடிகை மாதுரியைப் பார்த்திருக்கிறீர்களா. அழகு சாதாரணமாக இருந்தாலும் கண்களில் காமம்சொட்டுமே. பார்வையிலேயே சுண்ணியை தூக்கி நிறுத்தவல்ல பார்வை. அது தான் உமா. அவளுக்கு இன்னோரு ஸ்பெஷாலிடியும் உண்டு. தலையின் நீண்ட அடர்ந்த கூந்தல் ஐந்தடி நீளம் இருக்கும். தலையிலிருந்து கிளம்பி வழிந்து அபாரமான குண்டிகள் மீதேறி இறங்கி, கீழே தொங்கி, முழங்காலைத் தாண்டி, கμக்காலையும் தாண்டும். கூந்தலின் நுனியை ஒரு பந்து போல் சுருட்டி வைத்திருப்பாள். இல்லையென்றால் கூந்தல் தரையில் புரளுமோ என்னவோ. அந்த கூந்தல் பந்து அவள் குதிகால்களில் படும். அந்த கூந்தலுக்காகவே ஜெயராம் உமாவை சைட் அடிப்பான். அந்த நுனியில் இருக்கும் பந்தை தன் சுண்ணி மீது தேய்ப்போமா என்று ஆதங்கப் படுவான். அந்த கூந்தலில் தன் சுண்ணி நீரை தெளித்தால் எப்படி இருக்கும் என்று fantasy இலேயே அவனுடைய விந்து வெளியேறிவிடும். உமா அந்த பால்கனியில் handpump இல் தண்ணீர் அடிக்கும் போது (அவள் கணவன் உள்ளே "தண்ணியடித்துக்" கொண்டிருப்பான்) புடவை விலகி, மார்பகங்களின் எழில் ஜெயராமின் கண்ணுக்கு விருந்தாக இருக்கும். ஜெயராம் பார்வையாலேயே உமாவின் மார்பகங்களை அளந்து பார்ப்பான். எப்படியும் 38 ஆவது இருக்கும். கூந்தலை அள்ளி முடித்தால், பின்னால் ஒரு அடி நீளத்துக்கு கொண்டை நீளும். இதையெல்லாம் பார்க்கும் ஜெயராமுக்கு ஒரு வினோத உணர்ச்சி. வீட்டில் சும்மா தானே இருக்கிறான். உமாவை மடக்கலாமா என்று கணக்கு போட்டுக் கொண்டே சுண்ணியை முஷ்டிப் பிரயோகம் செய்து தண்ணீரை வீணாக்குவான். இப்போது கதைக்குள் நுழைவோம். ஜெயராம் தன் கதையை அவனே வர்ணிப்பான்.பாகம் 1 (உமாவின் indecent proposal)---------------------------------------------------------------ஆஹா என்ன காட்சி, அதிகாலை வேளை. முந்தைய நாள் தண்ணியடித்ததின் hangover கொஞ்சமாக இருந்தது. தலை வலிக்காமல் இருக்க நான் அந்த 6 மணிக்கு என் அறை ஜன்னலைத் திறக்கிறேன். கதிரவன் இன்னும் எழவில்லை. கார்த்திகை மாதம் முடியப்போகிறதே. இன்னும் கொஞ்சம் இருட்டும் இருந்தது. அப்போது உமா பால்கனிக்கு வருகிறாள். தூக்கக் கலக்கத்தில் புடவையை சரியாக அணியவில்லை. பால்கனிக்கு வரும் உமாவின் "பால் கனி"களின் அற்புதக் காட்சி. Unfortunately அவளுக்குக் குழந்தைகள் இல்லை. இருந்தால் உண்மையாகவே "பால் வழியும் கனிகளுடன் பால்கனிக்கு வரும் பால்மணம் மாறாத கன்னியாக" இருப்பாள் இந்த உமா, என்று நினைத்தேன். அட எனக்கே ஆச்சரியம். கவிதை எல்லாம் சொல்ல வருமா எனக்கு. ம்ம் இருக்கட்டும், அழகியை ரசிக்கலாம். முந்தானை முற்றிலும் விலகி, எழில் கொஞ்சும் கலசங்களின் இரண்டு பக்கமும் முட வேண்டிய முந்தானை, தன் வேலையை சரிவரச் செய்யவில்லை. "சரிவர" என்ன, முற்றிலும் துறந்து சேலை அவள் தோள் வழியாக வழிந்து கைகளில் வந்து சேர்ந்தது. முந்தைய இரவு, ப்ரசாத்துடன் களியாட்டம் போட்டிருப்பாள் போல. சோளியில் ஒரே ஒருஊக்கு தான் போட்டிருந்தாள். மற்றவை போட மறந்தாளா அல்லது ப்ரசாத அவசரத்தில் பிய்த்து போட்டுவிட்டாரா தெரியவில்லை. ஆனாலும் என்ன எனக்கு தர்ம தரிசனம். இரண்டு முலைகளும் நடுவில் பிதுங்கி பாதி வெளியே தெரிந்து, ஆஹாஹா கன்னத்தில் போட்டுக் கொண்டேன். உமா அப்படியே வந்து குழாயில் தண்ணீர் அடித்து ஒரு சொம்பில் எடுத்துக்கொண்டு அங்கேயே பல் தேய்த்தாள். அதன் பின்னர்தான் உறைத்திருக்க வேண்டும்.மார்புகளை மூடினாள். என் கைகளில் ஒரு ஆங்கிலப் புத்தகம் வைத்திருந்தேன்.அதிலுள்ள படத்தில் ஒரு கம்பீரமான மார்பழகி, தன் முலைகளை தானே பிதுக்கிக் கொண்டிருந்தாள். நான் அந்த பக்கத்தின் மீது என் சுண்ணியைத் தேய்த்தேன். அந்த மார்பகங்கள் உமாவுடையதாக இருக்கக் கூடாதா என்று ஏங்கினேன். கையை சுண்ணி மீது அடித்து அடித்து விந்து வெளியேறும் போது அதை அந்த புத்தகப் படம் மீது பாய்ச்சினேன். படத்திலிருந்த பெண்ணின் முகம், மார்பு, புண்டை, தலைமுடி, கால்கள் எல்லாம் பிசுபிசுவென்று ஈரமாயின. புத்தகம் நாசம். கசக்கி குப்பைத் தொட்டியில் போட்டேன்.ஏக்கம். மனதில் அடக்க முடியாத ஏக்கம். இன்னும் ஒரு புண்டையைக் கூட வாழ்நாளில் சுவைக்காமல் 20 வருடங்கள் வீணாக்கிவிட்டேனே. ம்ம்ம். சீக்கிரம் ஒரு புண்டையாவது எனக்குக் கிடைக்காவிட்டால் பைத்தியம் பிடித்துவிடும். கட்டிலிலிருந்து எழுந்து சென்று காலைக் கடன்களை முடித்து, குளித்து மீண்டும் ஜன்னலில் எட்டிப் பார்த்தேன்.

அப்பொழுதும் உமா பால்கனியில் நின்று சாலையில் இரு பக்கமும் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். யாரையோ எதிர்பார்ப்பது போல் இருந்தது. குனிந்து பார்க்கும் அழகை நான் கண்டு ரசிக்கும்போதே, ஒரு ஆட்டோ வந்து நின்றது. அதைப் பார்த்ததும் உமா உற்சாமாக அவள் வீட்டிற்குள் சென்றாள். அடுத்த நிமிடம் அவள் மாடிப் படிகளில் மார்பகங்கள் குலுங்க ஓடி இறங்கியது தெரிந்தது. ஆட்டோவிலிருந்து தாவணி அணிந்த ஒரு இளம் சிட்டு இறங்கியது. உமா ஓடோடி வந்து முகம் மலரச் சிரித்து "ராவே, ஜெயஸ்ரீ" என்று பாசத்தோடு அந்த ஃபிகரின் தோளைத் தட்டி வரவேற்றாள். (அதாவது தெலுங்கில் "வாடி" என்று அர்த்தம். இனிமேல் அவள் தெலுங்கில் பேசினாலும், நான் தமிழில் மொழிபெயர்த்து எழுதுவேன்.) அந்த புதுப் பெண்ணை நான் பார்த்து மனதுக்குள் வர்ணிப்பதற்குள் அவர்கள் இருவரும் இரு பெட்டிகளை சுமந்து உள்ளே சென்று விட்டனர். அவள் கொண்டு வந்த பெட்டிகளைப் பார்த்தால் ஏதோ ஊரிலிருந்து வந்திருக்கிறாள். சில நாட்கள் இங்கு தங்குவாள் என்றும் ஊகித்தேன். சரி, நாம் சைட் அடிக்க இன்னோரு ஃபிகர் கிடைத்தது என்று உற்சாகமாக விசிலடித்து கீழே இறங்கி வந்தேன்.காலை சிற்றுண்டி உண்μம் போது, அம்மாவே பேச்சு எடுத்தாள். "எதுத்த வீட்டு உமாவோட தங்கச்சி வந்துருக்கா போல இருக்கு. நேத்து சொல்லிகிட்டு இருந்தா. ராஜி மாமி, என்னோட தங்க ஜெயஸ்ரீ இன்னிமே இங்கயே வந்து தங்கப் போறான்னு அவ நேத்து சொன்னா." நாங்கள் பிராமணர்களாக இல்லாவிட்டாலும் அந்த தெருவில் பிராமணர்கள் அதிகம். அதனால்எல்லோருக்கும் என் அம்மாவை ராஜி மாமி என்றே அழைத்து பழக்கம் ஆகிவிட்டது. "இது போல அநியாயம் பாத்துருக்கியா. இந்த உமாவும் அவ புருஷனும் மட்டும் இருக்காங்க. அதுலேயும் அவன் குடிகாரன். 18 வயசான வயசு பொண்ண தைரியமா கூட்டி இங்க வச்சிக்கப்போறாளே. என்ன ஆகுமோன்னு பயம்மா இருக்கு." எங்கள் அம்மா வாயைத் திறந்தாள் மூட முடியாது. "அதுலேயும் மச்சினிச்சி வேற, கேக்கனுமா. கேட்டா, இந்தப் பொண்னுக்கு படிப்பு ஏறல்லயாம். கிராமத்துல வேலை கெடைக்காது. பட்டணத்துக்கு வந்தா வேலை கீலை பாக்கலாம்னு சொல்றா இந்த உமா." என்று என்னென்னவோ அம்மா தொடர்ந்து கொண்டே போனாள். ஆனால் அது எல்லாம் எனக்குத் தேவை யில்லை.அவள் பெயர் ஜெயஸ்ரீ. வயது 18, உமாவின் தங்கை. இங்கேயே தங்கப்போகிறாள். அவளுக்கும் என்னைப் போல படிப்பு ஏறவில்லை. பணப்பற்றாக்குற. சரிதான் நான் மடக்குவதற்கு சரியான கேஸ். அவ்வளவு information போதும். நான் கை கழுவிவிட்டு மீண்டும் என் அறைக்கு சென்று ஜன்னல் அருகே உட்கார்ந்தேன்.எதிரே பால்கனியில் அக்காளும் தங்கையும் தலா ஒரு ப்ளாஸ்டிக் சேர் போட்டு பேசிக் கொண்டிருந்தனர். சில சமயம் காற்று வந்த திசையைப் பொறுத்து அவர்கள் குரல் கேட்டது, சில நேரம் கேட்கவில்லை. ஜெயஸ்ரீக்கு இனிமையான குரல் என்று மட்டும் விளங்கியது. ஜெயராம் - ஜெயஸ்ரீ என்று மனதுக்குள் கணக்கு போட்டு பார்த்தேன். சரி பொருத்தம் தான். அதெல்லாம் இருக்கட்டும், முதலில் படுக்கையில் சாய்க்க வேண்டுமே. இப்போது ஜெயஸ்ரீயை கொஞ்சம் வர்ணிக்கலாமா.

உமா எவ்வளவு எவ்வளவு குள்ளமோ, அதற்கு நேர் எதிர் அவள் தங்கை. தென்னிந்தியப் பெண்களுக்கு மீறிய உயரம். 5'8" இருக்கவேண்டும். நானும் அதே height தான். உமாவுக்கும் சற்று சதைப் பிடிப்பு இருக்கும். ஆனால் ஜெயஸ்ரீ நெடு நெடுவென்று slimமான சிம்ரன் போன்ற தேகம்.உமாவைப் போலவே மிக மிக நீண்ட கூந்தல். உமாவுக்கு காலையும் தாண்டி தரையில் தவழும். ஆனால் ஜெயஸ்ரீக்கு கிட்டத்தட்ட கμக்கால் வரையில் நீளும் முடி. முனையில் அழகாக சீராக ஒரே அளவில் கத்தரிக்கப் பட்டு பட்டுக் குஞ்சலம் போல் தொங்கும் முடிகள். அந்த சீரான முடியை முகர்ந்து பார்க்கவேண்டும் என்ற நினைப்பில் மீண்டும் சுண்ணியைத் தடவினேன். உமாவுக்கோ தளதளவென்று ஆடும் சதைப் பிண்டங்களான புட்டங்கள். கிள்ளினால் அரை கிலோ சதையை எடுத்துவிடலாம். ஆனால் ஜெயஸ்ரீக்கு justsufficient இறுக்கமான குண்டிகள். உமாவை விட ஜெயஸ்ரீ சற்று கலர் அதிகம். வெளுப்பு என்று சொல்ல முடியாது. பஞ்சாப் கோதுமையை அரைத்து கஞ்சி செய்தால் வருமே, ஒரு தங்க நிறம் அது போன்ற மேனி நிறம். ஆனால் ஆண்டவன் எங்கெல்லாம் சதை அதிகமாக வேண்டாம் என்று நினைத்து சேமித்து வைத்தானோ, அந்த சேமிப்பை எல்லாம் வார்த்து எடுத்து இரண்டு மாபெரும் மலைகள் ஆக்கி, ஜெயஸ்ரீயின் நெஞ்சின் மீது வைத்து அழகு பார்த்திருக்கிறான்.