விஜயசுந்தரி 96

கபாலியின் ஆட்களிடமிருந்து தப்பித்து மீண்டும் ஊருக்குள் சென்று அந்த பெண் இருந்த் வீட்டிற்குள் எட்டி பார்த்தேன்.

அவள் ஒரு போர்வையை இழுத்து போர்த்திக் கொண்டு தன் உடலை முழுவதுமாக மறைத்துக் கொண்டு பதுங்கி இருந்தாள். நான் கதவை மெல்ல தட்ட்

“யாரு” என்று கொஞ்ச்ம பயந்த குரலில் கேட்டாள். நான் ஜன்னல் வழியாக் எட்டி பார்க்க அவளுக்கு இருட்டில் என் முகம் தெரியாததால் எழுந்து பயந்து கொண்டே அருகில் வந்தாள்.

என் முகம் தெளிவாக தெரிந்ததும், கதவை திறந்தாள்.

“உங்கள அத்தன் பேரு இழுத்துக் கிட்டு போனாங்களே, எப்ப்டி வந்தீங்க” என்று என்னை வியப்புடன் பார்த்து கேட்டாள்.

“எல்லாரையும் சும்மா பறந்து பறந்து அடிச்சி தொரத்திட்டேனல்” என்று பெருமையாக சொல்ல அவள் நம்பாதவள் போல் என்னை மேலிருந்து கீழாக பார்த்தாள்.


“உங்கள பார்த்தா அடி கொடுக்குற மாதிரி தெரியலையே” என்றதும் நான் :

”வேற எப்படி தெரியுது” என்றேன்.

“அடி வாங்கிட்டு வர மாதிரி தான் தெரியுது” என்று சிரித்தாள். நான் வாட்சை பார்க்க காலை மணி 3 என்று காட்டியது. அதை அவளும் பார்த்தாள்.

“அய்யயோ இன்னும் மூனு மணி நேரத்துல் அந்த தடியனுங்க வந்திருவாங்க்ளே” என்று அழுது கொண்டே சொல்ல

“கவல படாத உனக்கு இந்த் ஊர்லயோ இல்ல் வேற எங்கயாவதோ சொந்த காரங்க இருக்காங்களா” என்று நான் கேட்க

“அப்படி யாரும் இல்ல சார், அப்ப்டி இருந்திருந்தாதான் நான் அங்க போயிருப்பேனே, எனக்குன்னு இருந்தது எங்க அப்பா அம்மா மட்டும் தான் அவங்களும் போய்ட்டாங்க, நான் இப்ப அனாத” என்று சோகமாக சொல்ல எனக்கு அவளை தனியாக விட்டு போக மனமில்லை.

“சரி நீ என் கூட சென்னைக்கு வரியா, உனக்கு அங்க ஏதாவது வேல பார்த்து தரேன், நீ பாட்டுக்கு உன் வாழ்க்கைய வாழ்ந்துக்கலாம்” என்ற்தும் அவள் யோசித்தாள்.

“சார் எப்ப்டி முன்ன்பின்ன தெரியாத ஊர்ல் வந்து” என்று இழுக்க

“அப்ப அந்த தலைவraயே கட்டிக்கிறியா” என்றதும்

“அய்யயோ அப்ப நான் சென்னைக்கே வந்திடுறேன்” என்று தன் மூட்டை முடிச்சிகளுடன் தயாரானாள். நான் முதலில் அவளை வெளியே அனுப்பி பார்க்க் சொன்னேன். அவள் சாலையில் சில அடி தூரம் வரை சென்று மீண்டும் வந்து

“சார் யாரும் இல்ல வாங்க” என்றதும் நான் அவளுடன் கிளம்பினேன். இருவரும் பயந்து பயந்து தான் சென்றோம். நான் கபாலிக்காகவும் அவள் ஊர் மக்களுக்கும் பயந்து கொண்டே சத்தமின்றி இருட்டில் மெயின் ரோடை நோக்கி நட்ந்தோம். 3.15க்கு தொடங்கி நாங்கள் மெயின்ரோடை வந்தடையும் போது மணி 4 ஆகிவிட்டது.

அப்ப சீக்கிரமா போன் மாதிரி இருந்துச்சி இப்ப இவ்ளோ நேரம் ஆகுதே என்று நான் எனக்கு சொல்லிக் கொள்ள

“அப்ப உசிர புடிச்சிக்கிட்டு ஓடி இருப்பீங்க, அதான் சீக்கிரமா ஊருக்குள்ள் வந்திட்டீங்க, இப்ப் மெதுவா வரதால் லேட்டா தெரியுது” என்று கூற்விட்டு சிரித்தாள்.

“ஆனாலும் உனக்கு ரொம்ப பெருசுதான்” என்று நான் கூற

“எது” என்று கொஞ்ச்ம கோவமாக கேட்டாள்.

“வாய்தான்” என்று கூறீவிட்டு சாலையில் நடந்தோம். ஒரு பஸ் எங்களை நோக்கி வர நான் கைநீட்டி இருவரும் ஏறிக் கொண்டோம். இருவரும் அருகருகே உட்கார்ந்ததும் தான்

“ஆமா உன் பேரு என்ன” என்று நான் கேட்க

“என் பேரு காயத்ரி” என்று அவள் சொல்லிவிட்டு

“;உங்க பேரு என்ன் சார்” என்று அவள் கேட்க

“என் பேரு முத்து” என்ரு நான் சொன்தும் அவள் கேட்டுவிட்டு தூங்கிவிட்டாள். காலை 5.30 மணிக்கு சென்னை கோயம்பேட்டை அடைந்த பின் தான் அந்த பெண்ணை என்ன் செய்வது என்று என் மனம் யோசித்தது.

யாரிடம் இவளை ஒப்படைப்பது. எங்கு கூட்டி செல்வது என்று யோசிக்க எந்த ஐடியாவும் வரவில்லை. லேசாக பசித்தது. இரவெல்லாம் ஓடியதில் வயிறு காலிகாகிவிட்டது.

எங்கு சாப்பிடலாம் என்று நினைத்துக் கொண்டே பார்க்க எதிரே ஒரு ஹோட்டல் பெர்யர் மாமி மெஸ் என்று இருக்க அப்போதுதான் எனக்கு மாமிகளின் நியாபகம் வந்தது. நேராக காயுவை அங்கு கூட்டி சென்றேன்.

வீடு உள்ளே தாழிட்டு இருந்தாலும் உள்ளே மாமிகள் காலை சாப்பாட்டுக்கான் ஏற்பாடுகளில் இருந்தார்காள் என்பதால் உள்ளே லைட் எரிந்து கொண்டிருந்தது. நான் கதவை தட்ட பங்கஜம் மாமி வந்து திறந்தார்ள்.

“வாடா முத்து என்ன் இவ்ளோ காலையில்” என்று சொல்லிக் கொண்டு காயுவை பார்த்தாள்.

“இது யாருடா உன் சொந்தமா” என்று கேட்க நானும் சட்டென்று

“ஆமா மாமி, இது எங்க மாமா பொண்ணு, ஊர்ல இருந்து வந்திருக்கா, நான் இப்ப் வேலூர்ல இருக்கறதால் இவள் எங்க தங்க வைக்கிறதுன்னு தெரியாமதான் இங்க கூட்டிவந்தேன்” என்று ஒரு பொய்யை அவிழ்த்துவிட காயு என்னை வியப்புடன் பார்த்தாள்.

“மாமி எனக்கு இன்னைக்கு முக்கிய்மாக விஷயம் இருக்கு, நான் போய்ட்டு வந்துடுறேன்” என்றதும்

“வந்து சாப்பிட்டு போடா” என்றாள். எனக்கு பசி வயிற்றை கிள்ளியதால் உளளே சென்று குளித்து சாப்பிட்டு காலை 8 மணிக்கு த்யாரானேன். அதற்கு முன் என் செல்லை எடுத்து பாத்திமாவின் எண்ணுக்கு டயல் செய்தேன்.


“ஹலோ பாத்திமா, நான் முத்து பேசுறேன்”.

காலை 7.30 ம்ணிக்கு அனிதா தயாராகி கிளம்பிக் கொண்டிருந்தாள் அவள் மனம் என்னை பற்றியும் லதீஃபாவை என்ன் சொல்லி சமாளிப்பது என்பது பற்றியும் யோசித்துக் கொண்டிருந்தது. எதுவும் யோசிக்க முடியாமல் டிவியை ஆச் செய்தாள்.

காலை செய்திகள் ஒடிக் கொண்டிருக்க அதில் “சென்னை பெங்களூரு சாலையில் இன்று அதிகாலை அடையாளம் தெரியாத ஆணின் பிணம் ஒன்று கண்டெடுக்கப்பட்டது. யாரொ சிலர் அந்த நபரை கொலை செய்திருக்கலாம் என்ற் ரீதியில் விசாரணன் நடந்து கொண்டிருக்கிறது” ஏன்ற் செய்தி வந்ததும் அனிதாவுக்கு தூக்கி வாரி போட்டது.

டிவியை உற்று பார்த்தாள். அதில் இறந்த நபர் கீழெ கிடப்பது விடியோவாக காட்டப்பட்டது. ஆனால் முகம் காட்டப்படவில்லை. அனிதா அது நானே தான் என்று முடிவுகட்டி உடனே கபாலிக்கி போன் செய்தாள்.

“ஹலோ கபாலி டிவிய பார்த்தியா” என்று கோபமாக் கேட்க

“மேடம் உம்களுக்கு டிவி மூலமா நியூஸ் தெரியறதுக்கு முன்னாலேயே எனக்கு தெரியும் அதான் என் ஆளுங்களோட குஜராத்துக்கு கெளம்பி போய்க்கிடு இருக்கேன். நீங்க பயப்படாதீங்க இத பத்தி நான் யார் கிட்டயும் சொல்லவும் மாட்டேன்” என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைத்தான்.

“மூதேவி பண்றதெல்லாம் பண்ணிட்டு இவன் மட்டும் குஜராத்துக்கு தப்பி ஓடுறான் பாரு” என்று தனக்குள் சொல்லிக் கொண்டு எழுந்தாள். காலை 9.30 மணிக்கு அனிதாவின் கார் லதீஃபா இருந்த ஹோட்டலின் முன் சென்று நிற்கிறது.

உள்ளிருந்து அனிதா இறங்குகிறாள். காரை நிறுத்திவிட்டு அங்கேயே நின்று கொண்டு எதையோ யோசித்தவள் தயங்கி தயங்கி லிஃப்ட்டுக்கு செல்கிறாள். அவள் மனம் லதீஃபாவை எப்படியாவது சமாளித்து அந்த ஆஃபரை வாங்கி விட வேண்டும் என்பதில் மட்டுமே குறியாக இருந்தது.

லிஃப்ட் லதீஃபா இருந்த தளத்தில் சென்று நின்றதும் அனிதா இறங்கி நடந்தாள். அறைக்கதவை தட்டியதும் பாத்திமா திறந்தாள். முகத்தில் புன்சிரிப்புடன் அனிதாவை பார்த்து

“வாங்க மேடம், உங்களுக்காகதான் வெய்டிங்” என்று சொல்ல அனிதா உள்ளே சென்றாள்.

“உட்காருங்க, மேடம் இப்ப வந்திடுவாங்க” என்று அருகே இருந்த சோஃபாவை காட்டி சொல்ல அனிதா த்யங்கியபடி உட்காந்தாள். ஃபாத்திமா உள்ளே சென்று சில் நொடிகளில் திரும்பி வ்ர அவள் பின்னாலேயே லதீஃபா வந்தாள்.

இப்போது அவள் தொடைவரை இருக்கும் குட்டை ஸ்கர்ட் போட்டிருந்தாள். அதுவும் பிங்க் நிறத்தில் பார்க்கும் பெண்களுக்கே அவள் மேல் காமம் எழும் அளவுக்கு அவள் அழகும் அந்த உடையும் மிக கவர்ச்சியாக இருந்தது.

அவள் வந்ததும் அனிதா எழுந்து நிறக லதீஃபா ஒரு கையை ஆட்டி அவளை உட்கார சொலிவிட்டு அவளும் உட்கார்ந்து கால் மேல் கால் போட்டாள். பாத்திமா அனிதாவை பார்த்து

“மேடம் சார் வரலையா” என்றதும் அனிதா புரியாதவள் போல்

“யாரு” என்று கேட்க

“அதான் மேடம் முத்து சார் வரலையான்னு கேட்டேன்” என்றதும்

“ம் வருவாரு” என்று சொல்லிவிட்டு லதீஃபாவை பார்த்து

“மேடம் முத்து மெதுவா வரட்டுமே, நாம அக்ரிமெண்ட்ல சைன் பண்ணிடலாமே” என்று அனிதா பசப்பலாக கேட்க லதீஃபா ஏதோ சொன்னாள். பாத்திமா அவளை பார்த்து

“மேடம் முத்து சார் வர எவ்ளோ நேரம் ஆனாலும் மேடம் வெயிட் பண்ண ரெடியா இருக்காங்களாம்” என்று பார்த்திமா சொன்னதும் அனிதாவுக்கு லேசாக உதறல் எடுக்க் தொடங்கியது.

“அது வந்து முத்து ரொம்ப தூரம் போயிருக்காரு, வர ரொம்ப டைம் ஆகும் நாம அக்ரிமெண்ட முடிச்சிடலாமே முத்து வந்த்துக்கு அப்புறம் வேணா அவர் கிட்ட சைன் வாங்கிக்கலாம்” என்று அனிதா சொல்ல பாத்திமா அவ்ளை முறைத்து பார்த்து

“ரொம்ப தூரம்னா எவ்ளோ தூரம் மேடம், சொர்கத்துக்கா போயிருக்காரு” என்று பார்த்திமா கேட்ட்தும் அனிதாவுக்கு குப்பென்று வியர்த்து போனது.

“என்ன் சொல்றீங்க பாத்திமா” என்று தட்டு தடுமாறி கேட்க

“இல்ல ரொம்ப தூரம்னு சொன்னீங்களே அதான் ஒரு வேல அவர வர முடியாதபடி அனுப்பிட்டீங்க்ளோன்னு கேட்டேன்” என்று மீண்டும் ஒரு மாதிரியாக பார்த்திமா கேட்க அனிதாவுக்கு லேசாக் கைகள் உதறல் எடுத்து அது வெளியே தெரியும்படி இருக்க பார்த்திமா அதை கவனித்துவிட்டு

“என்ன் மேடம் ரொம்ப நர்வஸா இருக்க மாதிரி தெரியுது. காலையில் டிவி நியூஸ் பார்த்த்துல் இருந்து இப்ப்டித்தான் இருக்கோ” என்றதும் அனிதா அவளை நிமிர்ந்து பார்க்க

“என்ன் மேடம் எங்களுகு எல்லாம் தெரியும், ஆரம்பத்துல் இருந்து நடந்த எல்லாத்தையும் நாங்க விசாரிச்சோம், நீங்க சொத்துக்காக முத்துவ வெளியில் அனுப்புனதுல இருந்து அவர் சென்னைக்கு வரும்போது நீங்க ஆள் வெச்சி கொன்னது வ்ரைக்கும் எல்லாம் எங்க மேடமுக்கு தெரியும்” என்றதும் அனிதாவுக்கு கிட்ட்தட்ட மயக்கமே வந்துவிட்ட்து.

“என்ன் சொல்றீங்க், நான் அப்படி எதுவும் பண்ணல, நீங்க பொய் சொல்றீங்க” என்று ப்டப்டவென்று அனிதா பொறிந்து தள்ள பார்த்திமா கூலாக

“எங்க கிட்ட எல்லாத்துக்கும் ப்ரூஃப் இருக்கு மேடம்” என்ற்தும் அனிதாவின் கண்கள் லேசாக் கலங்கிவிட்ட்து.

“உங்களுக்கு எப்ப்டி தெரியும் யார் சொன்னது” என்று கேட்க

“எல்லாம் சொல்ல வேண்டியவங்க தான் சொன்னாங்க, சொல்லுங்க ஏன் முத்துவ கொன்னீங்க” என்று மிரட்டலாக் பார்த்திமா கேட்க

“அது வந்து.. அது..” என்று அவள் இழுக்க

“ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம் சொல்லுங்க” என்று மிரட்ட அனிதா திடுக்கிட்டு

“ஆமா நான் தான் முத்துவ கொன்னேன், எனக்கு இன்னும் நெறைய பணம் சொத்து சேர்க்கனும், அதுக்கு இந்த ஆர்டர் எனக்கு கிடைக்கனும் அதுக்கு முத்து தடையா இருந்த்தால தான் அவன் போட்டேன்” என்றாள். 

அனிதா ஆத்திரத்தில் தான் கொலை செய்ய சொன்னதை ஒப்புக் கொண்ட்தும்.

“ரொம்ப் தேங்க்ஸ் மேடம்” என்று பார்த்திமா சொல்ல

“எதுக்கு” என்று அனிதா வெகுளித்தனமாக கேட்டாள்.

“இல்ல் ஒருவழியா நீங்க தான் கொல பண்ன சொன்னத ஒத்துக்கிட்டீங்களே, அதுக்குதான்” என்றதும் அனிதா தன் தவறை உணர்ந்து கொண்ட்துடன்

“சரி, முத்து தான் போய்ட்டாரே, அந்த டீலிங்க எனக்கே கொடுங்களேன்” என்று அனிதா தன் வேலையில் குறியாக இருக்க

“மேடம் எங்களுக்கு உங்க மேல் கொஞ்ச்ம பயமாவே இருக்கு” என்று பார்த்திமா சொல்ல

“என் மேல் என்ன் பயம்” என்று அனிதா கேட்க

“இல்ல் முத்து உங்களுக்கு தங்க்ச்சி வீட்டுக்கார்ரு, உங்க உயிரையே சில சமயம் காப்பாத்தி, உங்களுக்காக உயிரையே கொடுக்கவும் ரெடியா இருந்தவரு, அவரையே பணம் அப்ப்டின்ற விஷயத்துக்காக போட்டுத்தள்ளவும் துணிஞ்ச நீங்க, நாளைக்கே எங்கள் விட பெரிய ஆளா கெடச்சா, எங்க கம்பனியையே மூட் வெச்சாலும் வெப்பீங்களே, அப்ப்டின்னு மேடம் பயப்படுறாங்க” என்று பாத்திமா சொன்னதும்

“மேடம் இப்ப் இந்த டீலுங்க முடிக்கனும்னா அதுக்கு என்ன தவிற தமிழ்நாட்ல வேற எந்த கம்பனியும் பெஸ்ட்டா இருக்க் முடியாது. அப்படியே நீங்க வேற சின்ன கம்பனிங்க யாருக்காவது இந்த ஆர்டர கொடுத்தாலும், அவங்க இன்ஃப்ராஸ்டெக்ட்க்சர டெவலப் பண்ணி அதுக்கபுறம் உங்க வேல ஸ்டார்ட் பண்ணவே பல வருஷம் ஆகும், அதுவும் இல்லாம நீங்க மறுபடியும் ஒரு மீட் வெச்சி அதுலவேற யாரையாவது செலக்ட் பண்ணலாம்னு நெனச்சாலும் அதுக்கு பல கோடி செலவாகிறது மட்டுமில்லாம் நீங்க செகண்ட் டைம் அந்த மீட் வெக்கிறதால உங்க மேலயே நெறைய பேருக்கு நம்பிக்க் போய்டும். சோ இந்த ஆர்டர நீங்க எனக்கு தான் கொடுத்தாகனும்ன்ற கட்டாயத்துல இருக்கீங்க”என்று கூறிவிட்டு திமிறுட்ன் லதீஃபாவின் முன்னால் கால் மேல் கால் போட்டு உட்கார்ந்தாள்.

பாத்திமாவும் லதீஃபாவும் முகத்தில் எந்த விட அதிர்ச்சியும் காட்டாமல் கூலாக் இருப்பதை பார்த்த அனிதா மீண்டும் அவர்களை பார்த்து

“என்ன் மேடம் இவ்ளோ பெரிய ஷாக்கிங்கான் ஒரு மேட்டர் சொல்லி இருக்கேன், ரெண்டு பேரும் கூலா இருக்கீங்க”என்று அனிதா கேட்கவும் பாத்திமா அனிதாவுக்கு அருகே வந்து உட்கார்ந்தாள்.

“மேடம் நாங்க எதுக்கு ஷாக் ஆக போறோம்,, உங்கள விட பெஸ்டா ஒருத்தர தேடி அவர் கிட்ட ஆர்டர கொடுக்கிறதுக்கு நாங்களே இநதியாவுல் எங்க பிராஞ்ச லான்ச் பண்ணா என்ன்னு மேடம் யோசிக்கிறாங்க” என்று லதீஃபாவை காட்டி சொல்ல

“அதுக்கும் நீங்க என்ன் தான் நம்பியாகனும், ஏன்னா இந்த லைன்ல என்ன்விட எக்ஸ்பீரிய்ன்ஸா இங்க யாருமில்ல், அதோட் என்ன் எதிர்த்துக்கிட்டு உங்க்கூட சேர் யாரும் வர மாட்டாங்க” என்று அனிதா ஆணவத்தோடு சொல்ல்

“அத பத்தி நீங்க கவல் பட வேண்டாம் மேடம், உங்கள விட நல்லவரு நம்பிக்கையானவரு ஒருத்தரு எங்க கூட இருக்காரு” என்றதும் அனிதா ஆர்வமுடன்

“அது யாரு” என்று கேட்க

“சார் வாங்க” என்று அருகே இருந்த அறையை நோக்கி பாத்திமா கூப்பிட கதவை திறந்து கொண்டு உள்ளே இருந்து வெளியே வந்த என்னை பார்த்த்தும் அனிதா மெல்ல் எழுந்தாள்.

தான் காண்பது நினைவா அல்லது தன் கற்பனையா என்றும் இவன் உண்மையில் முத்துவா அல்லது என் ஆவியா என்றும் அவள் மனதில் இருந்த குழப்பம் எனக்கு அவள் கணகளில் தெரிய நான் நேராக உள்ளே வந்து லதீஃபாவின் அருகே அவளை அணைத்தபடி உட்கார அவளும் எனக்கு அன்பாக என் உதட்டில் ஒரு முத்தம் கொடுக்க பாத்திமா அனிதாவை பார்த்தாள்.

“என்ன் மேடம் ரொம்ப ஷாக்கா இருக்கா, சார் தான் இனிமே எங்க தமிழ்நாட்ல் நாங்க ஆரம்பிக்கிற எல்லா பிரான்சிக்கும் ஒரே இன்சார்ஜ், நாங்க ஆரம்பிக்க போறா எல்லா பிராஜெக்டையும் இனிமே சார் தான் கவனிக்க் போறாரு, அதுக்கு முன்னால் உங்களுக்கு இவரு எப்ப்டி உயிரோட் வந்தாருன்னு ஒரு சந்தேகம் இருக்குமில்ல” என்று அனிதாவை பார்த்து கேட்க அனிதாவின் பார்வையில் ஆமாம் என்ற பதில் இருப்பது எனக்கு புரிந்த்து.

“அனிதா நீ என்ன தான் என்ன் போட்டு தள்ள ஆளா அனுப்புனாலும், அவன நான் என் ஆளா மாத்தி உங்கிட்ட எப்படி பொய் சொல்ல வெச்சேன் பார்த்தியா” என்று நான் ஒரு பொய்யை அவிழ்த்துவிட

“அப்ப அந்த டெட்பாடி யாடோட்து” என்று அனிதா குழப்பத்துடன் கேட்க

“எல்லாம் உன் ஆளு எனக்காக் பண்ணா செட்டப்புதான்” என்றதும்

“அட கபாலி எங்கிட்ட் காச வாங்கிக்கிட்டு எனக்கே திரோகம் பண்ணிட்டியா” என்று அவள் தனக்குள் கூறிக் கொண்ட்து எனக்கும் கேட்ட்து. அதுவரை குழப்பத்துடன் இருந்தவள் முகத்தில் திடீரென்று ஒரு தெளிவு மீண்டும் உட்கார்ந்தவள் பார்த்திமாவை பார்த்து

“சரி உங்க பிராஜெக்ட ஸ்டார்ட் பண்ணனும்னா ஏற்கனவே ரன் ஆகிட்டு இருக்குற ஒரு ஹாஸ்பிடல் வேணுமே, அப்படி இல்லாம் புதுசா கட்டனும்னா அதுக்கு ஏகப்பட்ட பிராசஸ் இருக்கே, நான் இருக்கும்போது அது முடியாதே, என்ன் பண்ண போறாரு உங்க ஆளு” என்று திமிர் குறையாமல் என்னை காட்டி பாத்திமாவை கேட்க அவள் என்னை பார்த்து லேசாக் சிரிக்க

“அனி, நீ அத பத்தியெல்லாம் கவலையே படாத, அதுக்கெல்லாம் ஏற்கன்வே திட்டம் போட்டாச்சி” என்று நான் கூற

“என்ன் பண்ண போற” என்று அனிதா ஆர்வமாக் கேட்க

“அதெல்லாம் நடக்கும்போது தானா தெரியும், நீ இப்ப கெளம்பு, எனக்கு ஒரு முக்கியமான் வேல இருக்கு, பாத்திமா இவங்கள அனுப்பிட்டு வாங்க” என்று கூறியபடி நான் லத்தீஃபாவை அணைத்து அவள் உதட்டை என் உதட்டால் கவ்வி இழுத்து முத்தம் கொடுத்தபடி அவள் காய்களை மாறி மாறி கசக்க் தொடங்க அனிதா கடுப்புடன் என்னை பார்த்தபடி அங்கிருந்து நகர்ந்தாள்.

நான் லதீஃபாவை சோஃபாவில் படுக்க வைத்து அவள் போட்டிருந்த குட்டை பாவாடையை தொடைக்கு மேலே ஏற்றிவிட்டு உள்ளே அவள் போட்டிருந்த ஜட்டியை அவிழ்த்து போட்டுவிட்டு, அவள் புண்டையில் என் விரல்வைத்து தேய்க்க கண்களை மூடி அவள் ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

அனிதா சென்றதும் பாத்திமா கதவை மூடிவிட்டு உள்ளே வந்தாள். எங்கள் அருகே உட்கார்ந்து என் பேண்டை அவிழ்த்தாள். கால்வழியாக கழட்டி போட்டுவிட்டு என் ஜட்டியை இறக்கி உள்ளே பாதி விறைத்த நிலையில் இருந்த என் தண்டை பிடித்து கையால் லேசாக் உறுவ அது முழு விறைப்பை அடைந்து எழுந்து நின்றது.

பாத்திமா தன் வாயை திறந்து என் பூலை வாய்க்குள் திணித்துக் கொண்டு ஊம்ப ஆரம்பித்தாள்.

நான் லதீஃபவின் காய்களை மாறி மாறி சுவைத்துக் கொண்டே அவள் புண்டை இதழ்களை விரித்து உள்ளே புடைத்திருந்த அவள் பருப்பை தடவி சூடாக்கிக் கொண்டிருக்க அவள் கைகள் பாத்திமாவின் காய்களை உருட்டிக் கொண்டிருந்த்து.

அதன் பின் மூவரும் எழுந்து பெட்ரூமுக்க்குள் சென்றோம். மூவரும் அம்மணமானோம். லதீஃபாவை படுக்க் வைத்து அவளின் தங்க நிற புண்டையில் என் நாக்கை வைத்து தடவ தடவ அதிலிருந்து மன்மத பானம் லேசாக் கசிந்து வ்ந்த்து.

பாத்திமா என் கால்களுக்கு இடையே படித்து என் பூலை பிடித்து ஊம்பிக் கொண்டிருக்க லதீஃபா அவள் கால்களை தடவிக் கொண்டு என் நாக்கின் வித்தையை ரசித்துக் கொணிடிருந்தாள்.

சில் நொடிகள் தொடர்ந்த எங்கள் மும்முனை போரை நிறுத்திவிட்டு நான் எழுந்து லதீஃபாவின் காலை மடக்கி வைத்து என் பூலை அவள் புண்டையில் வைத்து அழுத்தினேன்.

ஏற்கனவே என் நாவின் தடவலால் அவள் புண்டையும் பாத்திமாவின் ஊம்பலால் என் பூலும் ஈரமாக இருந்த்தாலும் வைத்து அழுத்தியதும் என் தண்டு மென்மையாக அவள் புண்டைக்குள் நீந்தி சென்றது.

பாத்திமா எழுந்து வந்து என் அருகே முட்டி போட்டு நின்று கொள்ள நான் என் நாக்கால் அவள் முலைகளை சப்பிக் கொண்டே என் பூலை லதீஃபாவின் புண்டைக்குள் விட்டு இடிக்க தொடங்கினேன்.

லதீஃபா என் ஓலுக்கு ஏற்ப தன் முனகலால் தாளம் போட்டுக் கொண்டிருக்க என் வேகம் அதிகமானது. பாத்திமா எழுந்து சென்று லதீஃபாவின் உதட்டில் தன் உதட்டை வைத்து அழுத்திக் கொண்டே அவள் புண்டை பருப்பை தடவ அவள் தடவலில் என் பூல் அவள் விரலில் உரசி எனக்கு இன்னும் சூடேற்றிட என் வேகம் இன்னும் அதிகமானது.


என் தொடைகள் இரண்டும் அவள் சூத்தில் அடித்து சத்தம் போட பார்த்திமாவும் அவளும் ஒன்றாக சேர்ந்து என் முன்னாலேயே லெஸ்பியன் செய்து கொண்டிருக்க அதை பார்த்துக் கொண்டே நன் லதீஃபாவை போட்டு அடித்துக் கொண்டிருக்க எனக்கு சில நிமிட ஓலில் தண்ணி வருவது போல் இருக்க அப்ப்டியே என் பூலை வெளியே எடுத்து என் கையால் பிடித்து பூலை உறுவினேன்.

லதீஃபாவும் பார்த்திமாவும் எழுந்துவந்து என் பூலுக்கு முன்னால் வாய் திறந்து ஆவலுடன் காத்திருக்க் நான் கையடித்து அவர்கள் வாயில் மாறி மாறி ஊற்றிட அது அவர்கள் வாயிலும் முகத்திலும் சிதறி தெரித்த்து.

மூவரும் சில் நிம்டங்கள் அப்படியே ப்டுத்துக் கிடந்துவிட்டு எழுந்து பாத்ரூமுக்குள் சென்றோம். ஷவரை திறந்துவிட அதிலிருந்து குளிர்ந்த் நீர் எங்கள் மூவரின் மேல் பட்டு உடலில் இருந்த சூட்டை இறக்கிவிட்ட்து.

நான் சோப்பை எடுத்து லதீஃபாவின் உடலில் தேய்க்க் தொடங்கினேன். பார்த்திமாவும் எனக்கு சோப்பு போட தொட்ங்கினாள். நான் லதீஃபாவின் மார்பில் சோப்பை தடவி நன்றாக கையால் கசக்கி அழுத்தி தேய்த்துக் கொண்டிருக்க பார்த்திமா என் தண்டிற்க்கு சோப்பு போட்டு நன்றாக் உறுவி தேய்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.


மூவரும் கிட்ட்தட்ட அறை மணி நேரமாக குளித்து முடித்து வெளியே வந்தோம். நேரம் மதியம் 1 ஐ காட்ட பார்த்திமா நல்ல் விருந்து சாப்பாட்டை போல ஆர்டர் கொடுத்தாள்.

ஊர்வன பறப்பன, என்று எல்லாமும் அதில் இருக்க மூவரும் ஒரு பிடி பிடித்தோம். அதன் பின் கொஞ்ச்ம படுத்து ஓய்வெடுத்து மாலை 3 மணிக்கு நான் லதீஃபாவிடன்

“நான் வேலூருக்கு போய்ட்டு உடனே திரும்பி வந்துடுறேன்” என்றதும்

“முத்து சார், நீங்க இதுக்கு அப்புறமும் ஏன் அங்க போகனும், இங்க்யே வந்து செட்டில் ஆகிடுங்க” என்றதும்

“இல்ல் பார்த்திமா இங்க எனக்குன்னு வீடு கூட இல்ல” என்று நான் சொல்ல

“என்ன் சார் இப்ப்டி சொல்றீங்க, நீங்க எங்க் கம்பனியோட ஸ்டாஃப் அதுவும் எங்க மேடமுக்கு நீங்க எவ்ளோ நெருக்கமான ஸ்டாஃப், உங்கள நாங்க கவனிச்சிக்க மாட்டமா” என்று குறும்புத்த்னமான் சிரிப்புடன் சொல்லிவிட்டு இரண்டு சாவிகளை எடுத்து என்னிடம் நீட்டினாள்.

“சார் இந்தாங்க, இது உங்க்ளுக்காக் மேடம் வாங்கி இருக்குற புதுவீட்டொட சாவி” என்று நீட்ட் நான் வாங்கியதும்ன் அவள் தன் டேப்லட்டில் ஒரு போட்டோவை வைத்து

“இதுதான் உங்களோட் வீடு” என்று காட்டினாள். நான் பார்த்த்தும் மிரண்டு போனேன். அவ்வள்வு பெரிய வீடு.