விஜயசுந்தரி 77

அந்த தடியன் பானுவின் புண்டையை தன் பூலை வைத்து இடித்துக் கொண்டிருப்பது உரலில் உலக்கையை வைத்து நெல் குத்துவது போல் பூபதிக்கு தெரிந்த்து. எதற்க்கும் இருக்கட்டுமே என்று தன் செல்போனில் அவர்கள் போடும் ஆட்ட்த்தை படமெடுத்தான்.

அந்த தடியனோ போதையும் காம்மும் தலைக்கேறிப்போக பானுவின் புண்டையை விட்டு கிழித்துக் கொண்டிருந்தான். அவள் புண்டையில் வழிந்த நீரும் இவன் உடலில் வழிந்த வியர்வையும் ஒன்றாக அவள் கூதியில் அறுவியாக பாய்ந்திட அந்த சத்தம் பானுவின் முனகலோடு சேர்ந்து வந்தது. தன் நீண்ட சுண்ணியால் பானுவின் புண்டையில் அந்த தடியன் ஆழமாக விட்டு ஓத்துக் கொண்டிருப்பதை பார்க்க பார்க்க பூபதிக்கு கோவம் தலைக்கேறியது.


அதே நேரம் அந்த தடியன் தன் வேகத்தை அதிகமாக்கினான். பானுவின் சத்தமும் சளக் சளக்கென்று அவள் புண்டை எழுப்பும் சத்தமும் அதிகமாகிக் கொண்டே போக இருவருக்கும் ஒரே நேரத்தில் உச்சம் வநதுவிட அந்த தடியன் பானுவின் மேல் படுத்துக் கொண்டான்.

பூபதிக்கு கண்கள் சிவக்க கைகள் பறபரத்தன இருக்கும் கோவத்திற்கு இருவரின் மண்டையிலும் ஒரு பெரிய பாறையாக் பார்த்து தூக்கி போட்டு ஒன்றாக கொன்றுவிட அவன் மனம் துடித்தது. சில் நொடிகளில் அவன் எழுந்தான். இருவருன் தங்கள் உடைகளை எடுத்து மாட்டிக் கொண்டு அங்கிருந்து கிளம்பும் போது நேரம் இரவு 9 மணி ஆகியிருந்தது.

அவர்கள் சென்ற சில நிமிடம் கழிதது பூபதி தன் பைக்கில் கிளம்பினான். வீட்டிற்கு வந்து பார்க்க பானு எதுவுமே நடக்காதது போல் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தாள். அவன் மனம் முழுக்க கோவம் கொப்பளித்துக் கொண்டிருகக் யாரிடமும் எதுவும் பேசாமல் இருந்தான். பானு அவனை பார்த்து

“என்ண்டா பூபதி இவ்ளோ லேட்டா வர” என்று கேட்டாள். அவன் கோவம் இன்னும் அதிகமானது.

“நீ எப்ப் கா வந்த” என்று பதிலுக்கு அவளை கேட்க

“எனக்கு ஸ்பெஷல் க்ளாஸ் இருந்துச்சிடா, இப்ப் தான் வநதேன்” என்றாள். பூபதியோ ஸ்பெஷல் க்ளாஸ் எங்க தென்னந்தோப்புலயா நட்ந்துச்சி என்று கேட்க நினைத்து மனதுக்குள்ளேயே அடக்கிக் கொண்டான். அடுத்த் நாள் கல்லூரிக்கு சென்றான்.

பானுவை ஏதாவது செய்யவேண்டும் என்று அவன் மனம் சொன்னது. ஆனால் எப்ப்டி செய்வது என்ன் செய்வது என்று புரியாமல் இருந்தான். அப்போது தான் அவன் நண்பன் ஒருவன் சொன்ன ஒரு விஷ்யம் நியாபகம் வந்தது. அதாவது அவன் தன் பக்கத்து வீட்டு ஆண்டிகளை அவர்களுக்கே தெரியாமல் பலமுறை ஓத்திருக்கிறான் என்று கூறியது.

அதற்கு காரணம் அவனிடம் இருக்கும் ஒரு மாத்திரை தான். அந்த மாத்திரைக்கு எந்த சுவையும் மணமும் இருக்காது என்றும். மாத்திரையை போட்ட அறை மணி நேரம் கழித்து தூக்கம் வரும், அடுத்த இரண்டு மணி நேரத்துக்கு என்ன் நடந்தாலும் அவர்களுக்கு எதுவுமே தெரியாது என்றும் சொல்லி இருக்கிறான். அந்த மாத்திரைக்கு மணம் சுவை எதுவும் இல்லாததால் அதை எதில் வேண்டுமானாலும் கலந்து கொடுக்கலாம். அந்த மாத்திரையை வைத்துக் கொண்டுதான் பூபதியின் நண்பன் தன் பக்கத்து வீட்டு ஆண்டிகளை பல முறை அவர்களுக்கே தெரியாம்ல் ஆசை தீர ஓத்திருப்பதாக சொல்லி இருந்தான்.

பூபதியிடன் அந்த மாத்திரை வேண்டுமா என்று அவன் பலமுறை கேட்டிருக்கிறான். ஆனால் இவனோ அந்த அளவுக்கு தைரியம் இல்லாதவன், அதோடு இவன் பக்கத்து வீட்டிலிருக்கும் யாருடனும் அவ்வளவாக பழகாதவன். அதனால் அவன் கேட்கும்போதெல்லாம் தேவை இல்லை என்று மருத்தவன் இப்போது அந்த மாத்திரை தனக்கு தேவைப்படுவதாக உணர்ந்தான்.

கல்லூரிக்கு சென்றதும் அவனை சந்தித்து அந்த மாத்திரை பற்றி கேட்டான். தனக்கு இரண்டு மாத்திரை வேண்டும் என்று சொன்னான்.

“என்ன் மச்சி, எந்த ஆண்டிய போடப்போற, ஆண்டியா இல் பிகரா” என்று கலாய்த்தான். பூபதிக்கு என்ன் சொல்வது என்று தெரியாமல்

“எங்க வீட்டுக்கு பக்கத்துல் இருக்குற ஆண்டியடா” என்று சொல்லி சமாளிக்க்

“நீ தான் பக்கத்து வீட்ல் யாரு இருக்காங்கன்னு கூட தெரியாம இருக்கிறவனாச்சேடா, அப்புறம் எப்டி” என்று பதிலுக்கு கேட்டு இவனை மடக்க

“இல்ல் மச்சி, எங்க வீட்டுக்கு அடிக்கடி வருவாங்க, அதுல பழக்கமானாங்க” என்று முகம் வியர்க்க சொல்லி சமாளித்து மாத்திரையை வாங்கினான்.

“மச்சி, பார்த்துட, நீ மாட்டிக்கிட்டா தப்பி தவறி கூட என் பேர வெளியில் சொல்லிடாதடா” என்று அவன் கெஞ்சி கேட்டான்.

“என்ண்டா நீ எனக்கு எவ்ளோ பெரிய ஹெல்ப் ப்ண்ணியிருக்க உன்ன் போய் மாட்டிவிடுவேனா, என் உயிரே போனாலும் உன்ன் காட்டி கொடுக்க மாட்டேண்டா” என்று பூபதி உறுதியளிக்க அவனோ

“ஏன்ண்டா நீ ரொம்ப பில்டப் கொடுக்கிற, இத கேட்டாலே பின்னாடி ஏதோ வில்லங்கமா இருக்கும் போல் இருக்கே”என்று கொஞ்ச்ம பயந்தபடி கேட்க

“அப்டியெல்லாம் ஒன்னுமில்ல மச்சி, நான் பாத்துக்குறேன்” என்று கூறிவிட்டு பூபதி வீட்டுக்கு கிளம்பி சென்றான். வீட்டிற்க் செல்லும் போதே ஒரு காண்டம் பாக்கெட் வாங்கி வைத்துக் கொண்டான். அன்று இரவு பானு வழக்கம் போல் இரவு 9 மணிக்கு மேல் தான் வந்து சேர்ந்தாள்.

எல்லோருக்கும் சாப்பாடு போட்டு வைக்கப்பட்ட்து. பூபதி முதலில் வந்து உட்கார்ந்து கொண்டான். பானு ட்ரஸ் மாற்றிவிட்டு முகம் கழுவி வர போனாள். பூபதிக்கு இந்த மாத்திரையில் ஒன்றை முன் கூட்டியே சோதித்து பார்க்க நினைத்தான்.

அதனால் பானுவுக்கு போட்டிருந்த சாப்பாட்டில் அந்த மாத்திரையை தூளாக்கி கலந்து வைத்தான். கலந்துவிட்டு ஒன்றும் தெரியாதவன் போல் தன் சாப்பாட்டை சாப்பிட தொடங்கினான்.

பானு வந்து உட்காந்தாள்.

“என்னக்கா ரொம்ப டயர்டா இருக்க” என்று பூபதி கேட்க

“ஒன்னுமில்ல்டா, ஸ்கூல்ல ரொம்ப வேல அதான் டயர்டா இருக்கு” என்று அவள் சொல்ல

“ஸ்கூல்ல பாடம் சொல்லி தர வேலதானக்கா இருக்கும், நீ என்ன்வோ பத்து மூட்ட அரிசிய தூக்கி போட்ட மாதிரி ரியாக்ஷன் கொடுக்குற” என்று பூபதி சிரித்தபடி கேட்க

“போடா, பத்து மூட்ட தூக்குனா தான் உடம்பு டயடாகுமா” என்று அவளும் பதிலுக்கு சிரித்துக் கொண்டே சொல்லிவிட்டு சாப்பிட தொங்கினாள். பூபதிக்கு மனதுக்குள் காம் வெறியனுக் கொலவெறியனும் மாறி மாறி தலை தூக்கி ஆடிக் கொண்டிருந்தார்கள். பானு சாப்பிட்டு முடித்த்தும் கொஞ்ச நேரம் டிவியில் சீரியல் பார்த்தாள். அதன் பின்

“பூபதி எனக்கு தூக்கம் வருதுடா, நான் தூங்க போறேன்” என்று எழுந்தாள்.

“எனக்கும் தூக்க்ம வருதுக்கா, இரு நானும் வரேன்” என்று அவனும் அவளுடன் கிளம்பினான். பானு சென்று வழ்க்கம்போல் பெட்டில் படுத்துக் கொண்டாள். பூபதி கீழெ படுத்துக் கொண்டான்.

அப்போது நேரம் இரவு 10 மணி இருக்கும், பூபதி நேரம் பார்த்து காத்துக் கொண்டிருந்தான். இரவு 10.30 மணி ஆனது மாத்திரையை போட்டு சரியாக அறை மணி நேரம் ஆகிவிட்ட்து. பூபதி மெல்ல எழுந்தான். பானுவின் அருகே சென்று பார்க்க அவ்ள் மிகவும் அசந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.

“ஏண்டீ வெளியில் உத்தமி வேசம் போட்டுக்கிட்டு தென்ன்ந்தோப்புல் போய் பக்கத்து வீட்டுக்கள்ள காதலன் கிட்ட ஓல் வாங்கிட்டு வரியா, இரு உனக்கு ஒரு முடிவு கட்டறென்” என்று தனக்குள் பேசிக் கொண்டே அவள் முகத்தை உற்றுப்பார்த்தான். ஒரு வேலை மாத்திரையல் அவள் செத்து கித்து போயிருந்தா என்று நினைத்துக் கொண்டு மூக்கில் விரல் வைத்து பார்க்க மூச்சு வந்து கொண்டிருந்த்து,

“நல்ல வேல சாகல, உன் சாவு என் கையிலதாண்டீ” என்று சொல்லிக் கொண்டே அவள் தோளில் கை வைத்து லேசாக தடவினான். அவளிடம் எந்த அசையும் இல்லை. மெல்ல் தோள்பட்டையை பிடித்து ஆட்டினான். அப்போதும் அவள் அசைவின்றி கிடக்க் மாத்திர வேல செய்யுது என்று உறுதி படுத்திக் கொண்டு அவளை அப்படியே திருப்பி மல்லாந்த நிலையில் படுக்க வைத்தான். அப்போது கூட அவள் எந்த அசைவும் இல்லாமல் இருந்தாள்.

ஆனால் பூபதிக்கு இன்னும் மாத்திரை மேல் முழு நம்பிக்கை வரவில்லை. அத்னால் கொஞ்ச்ம பயத்துடனே அவள் கன்ன்ங்களை தட்டினான். அப்போதும் அவள் அசைவின்றி கிடக்கவே தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு மெல்ல் அவள் மார்புக் க்லசங்களை லேசாக் தொட்டான். அவன் இரண்டு கைகளும் அவ இரண்டு மார்பு காய்களை தொட்டும் தொடாமல் தொட்ட்து. அதற்கே பூபதிக்கு பூல் விறைத்து எழ் தொடங்கிவிட்ட்து. மெல்ல் அவள் இரண்டு காய்களையும் ஒரே நேரத்தில் தன் இரண்டு கைகளாலும் அமுக்கினான்.

பானு செத்துபோன் பிணம் போல் கிடந்தாள். மாத்திரை போட்டு அவள் தூங்க ஆரம்பித்து கால் மணி நேரம் கடந்துவிட்ட்து. இன்னும் ஒன்ற்ரை மணி நேரம் தான் மாத்திரை வேலை செய்யும் இதற்கு மேல் அவள் விழித்தாலும் கவலை இல்லை என்று முடிவெடுத்தான். தான் அணிந்திருந்த பனியனை கழட்டி போட்டான். இப்போது வெறும் லுங்கி மட்டுமே கட்டி இருந்தான். வீட்டிற்கு வந்தும் முன்பே திட்டமிட்டு ஜட்டியை கழட்டி போட்டிருந்தான்.

பானு நைட்டி போட்டிருந்த்தாள். அவளுக்கு நைட்டிக்குள் எப்போதும் பாவாடை கட்டும் பழக்கமில்லை. ஜட்டி மட்டுமே போட்டிருப்பாள். வெளிச்சத்தில் அவள் நைட்டிக்குள் பாவாடை இல்லாமல் கால்கள் இரண்டும் தெரிவதை அடிக்கடி பூபதி பார்த்திருக்கிறான். வெரும் லுங்கியுடன் பானுவின் அருகே சென்றான். அவள் மல்லாந்து படுத்திருக்க

அவள் காய்கள் இரண்டும் அன்னாந்த நிலையில் அவனை இன்னும் சூடேற்றியது. மெல்ல குனிந்து அவள் நைட்டியின் ஜிப்பை கீழெ இறக்கினான். உள்ளே அவள் போட்டிருந்த கருப்பு நிற பிரா அவள் நிறத்துக்கு எடுப்பாக இருந்த்து. ஜிப்பை இறக்கிவிட்டு உள்ளே கைவிட்டான். அவ்ள் ஒரு பக்க முலையை பிடித்து பிராவுக்கு மேல் பக்கமாக வைத்து வெளியே இழுத்தான்.

அவள் காம்புகள் இரண்டும் விறைத்து நின்று கொண்டிருக்க குனிந்து அதில் தன் உதட்டை வைத்து சப்பினான். அப்போதுதான்

“ச்சே அந்த தெவிடியா பையன் எப்படியெல்லாம் சப்பினானோ” என்று நினைத்துக் கொண்டு அவள் முலையிலிருந்து வாயை எடுத்துவிட்டு இரண்டு கைகளையும் நைட்டிக்கு வெளியே எடுத்துவிட்டு நன்றாக தன் இரண்டு கைகளாலும் சப்பாத்திக்கு மாவு பிசைவது போல் அழுத்தி பிசைந்தான்.

பிசைய பிசைய அவனுகு கையை எடுக்கவே மனமில்லாம்ல் இன்னும் அழுத்தி கசக்கி பிசைந்தான். அந்த தடியனுக்கு தான் காயடிக்க் தெரியுமா எனக்கும் தான் தெரியும் என்று அவள் காய்களை வெறித்தனமாக் அழுத்தி கசக்கினான்.

இத்தனை நாளாக தேக்கி வைத்திருந்த காம்ம் அறுவி போல் வெளியேற பூபதி அவள் காய்களையே நீண்ட நேரமாக அழுத்தி கசக்கி முலைகளை இழுத்தி விளையாடிக் கொண்டே இருக்க சட்டென்று வெளியே ஏதோ சத்தம் கேட்க திடுக்கிட்டு அவள் காய்களை உள்ளே தள்ளிவிட்டு ஜிப்பை சரியாக போட்டுவிட்டு படுத்துக் கொண்டான்.

பூபதி யாரோ வருவதாக நினைத்துக் கொண்டு படுத்தான். அதன் பின் தான் தெரிந்த்து. வழக்கம் போல் சாமானை உருட்டும் பூனையின் வேலை என்று மணியை பர்ர்த்தன். இப்போது இரவு 11.15. மாத்திரையின் சக்தி குறைவதற்க்குள் தன் நீண்ட நாள் காம இச்சையை தன் அக்கா பானுவிடம் தீர்த்துக் கொள்ள நினைத்து மீண்டும் எழுந்தான்.

இந்த முறை அவள் காலருகே சென்று நினறான். தன்னிடமிருந்த காண்டம பாக்கெட்டை பிரித்து ஒன்றை எடுத்து வெளியே வைத்துக் கொண்டு மீதி இருந்த்தை ஒரு ம்றைவான இட்த்தில் வைத்தான். பானு இருந்த கட்டிலின் மேல் ஏறி அவளுக்கு இரண்டு பக்கமும் காலை போட்டு அவளுக்கு நேராக நின்றான். கீழெ பானு பிணம் போல் படுத்துக் கிடந்தாள்.

பூபதி தன் லுங்கியை கழட்டி போட்டுவிட்டு அம்மணமானான். அதன் பின் அப்படியே அவள் மார்பின் மேல் உட்கார்ந்தான். இப்போது அவன் சுண்னி பானுவின் வாய்க்கு நேராக இருந்த்து. அவள்வாயை பிடித்து நன்றாக விரித்து அதற்க்குள் தன் பூலை சொறுகினான்.

அவள் உணர்ச்சியற்று கிடந்த்தால் சப்பிடும் போது ஏற்படும் இன்பத்தை அவனால் அனுபவிக்க முடியவில்லை, இருப்பினும் சற்று நேரம் அவள் வாய்க்குள் தன் பூலை வைத்திருந்துவிட்டு அதன் பின் எழுந்தான். இந்த நேரத்திற்க்கெல்லாம் அவன் தண்டு முழு விறைப்பு ஏறி இருந்த்து.

மெல்ல் அவள் நைட்டியை தூக்கினான். அன்று அந்த தடியன் ஓக்கும்போது அறைகுறையாக் பார்த்த தன் அக்காவின் அற்புத சுரங்கத்தை இப்போது பார்க்கும் ஆவலுடன் நைட்டியை பிடித்து மேலே ஏற்றினான். அவள் தொடைகள் இரண்டும் அன்று பார்த்த் பக்கத்து வீட்டு ஆண்டியின் தொடை போல்வே அழகாக இருநத்து.

அவளும் இவளும் கிட்ட்தட்ட உடல் அழகில் ஒரே மாதிரியாக் தான் இருந்தார்கள். பூபதி நைட்டியை தொடக்கு மேல் ஏற்றியதும் பானுவின் அற்புத சுரங்கம் அவன் கண்களுக்கு புலப்பட்ட்து. சுத்தமாக் ஷேவ் செய்யப்பட்டு பலவித க்ரீம்களை தடவி குழ்ந்தையின் புண்டையை போல் அழகாக வைத்திருந்தாள்.

அவள் புண்டையை நக்கிட அவனுக்கு ஆசை இருந்தாலும் அக்கா அந்த தடியனுடன் ஆட்டம் போட்டுவிட்டு வந்திருக்கிறாள். அவன் ஓத்துவிட்ட் புண்டையில் வாய் வைப்பதை நினைத்தாலெ குமட்டிக் கொண்டு வந்த்து. அந்த் தடியன் ஓத்துவிட்ட புண்டையில் பூலை வேண்டுமானால் வைப்பேனே தவிர வாய் வைக்க மாட்டேன். என்று நினைத்துக் கொண்டு எடுத்து வைத்திருந்த காண்டமை தன் பூலில் போட்டுக் கொண்டு பானுவின் கால்களை விரித்து வைத்தான்.

முதல் முறையாக ஒரு பெண்ணை ஓக்கும் இன்பம் இனி எந்த பெண்ணையும் ஓக்க முடியாதோ என்ற ஏக்கமும் அவன் ம்னதில் இருந்த்து. அந்த் எண்ண அலைகள் மாறி மாறி அடித்த்து. ஆனாலும் அவற்றை எல்லாம் ஓரம் வைத்துவிட்டு பானுவை ஓக்கும் இன்பம் போதும் என்று நினைத்தபடி அவள் விரித்து வைத்த புண்டைக்குள் தன் பூலை நுழைத்தான். ஏற்கனவே அந்த தடியனின் முக்கா முழ பூலையே அசால்ட்டாக நுழைத்த புண்டை அல்லவா அதனால் இவன் பூலை முழுவதுமாக் விழுங்கி ஏப்பம் விட்ட்து

அவள் புண்டை. இவனும் அவள் மேல் முழுவதுமாக் படுத்துக் கொண்டு தன் பூலை வெளியே கொஞ்ச்மாக் இழுத்து மீண்டும் உள்ளே தள்ளி அவளை ஓக்க ஆரம்பித்தான். பானு மட்டும் விழித்திருந்து தன்னை ஆசையுடன் கட்டி தழுவி முத்தம் கொடுத்து ஓத்திருந்தாள் இந்த முதல் ஓல் வாழ்க்கையில் மறக்க முடியாத ஓலாக் இருந்திருக்கும், இப்போது மட்டும் என்ன இது வாழ்க்கையில் மறக்க கூடிய நிகழ்வா, என்று எண்ணிக் கொண்டு தன் பூலை இழுத்து அடித்து ஓத்தான்.

அவள் புண்டை ஓட்டை மிகவும் பெரிதாக இருந்த்தால் இவனுக்கு சொல்லும்படியான் இன்பம் இல்லாவிட்டாலும் ஏதோ வசதிக்கு இலாவிட்டாலும் அசதிக்கு போட்டுக் கொள்ளலாம் என்ற எண்ணத்தில் ஓத்தான். அடிக்கடி அவள் காய்களை கசக்கிக் கொண்டும் அவள்புண்டைக்குள் தன் பூலை விட்டு ஆட்டிக் கொண்டே தன் அழகு அக்காவின் அழகை ரசித்தான், இப்படி பட்ட அழகுடன் இருந்தால் கண்டவன் கூட எல்லாம் படுக்க அலைவா என்று முனகிக் கொண்டே அவளை போட்டு ஓத்தான்.


முதல் முறை என்பதாலும் பதற்றத்துடன் ஓத்த்தாலும் விரைவிலேயே அவனுக்கு கஞ்சி வந்து காண்ட்த்தில் நிரம்பியது. அப்படியே அவள் மேல் படுத்துக் கிடந்தவன் சட்டென்று மாத்திரையை பற்றி நியாபகம் வந்து எழுந்து தன் உடைகளை சரிசெய்து கொண்டு பானுவின் நைட்டியையும் சரி செய்துவிட்டு எதுவுமே நடக்காத்து போல் படுத்துக் கொண்டான்.

பானுவுன் நல்ல உறக்கத்தில் இருந்தாள். அடுத்த நாள் காலை பூபதி எழுந்த்தே 7 மணிக்கு ஆனால் அதன் பின்னரும் பானு எழவில்லை, அன்று சனிக்கிழமை பள்ளிக்கு விடுமுறை என்பதால் பானு தூங்கிக் கொண்டிருப்பதாக பூபதியின் அம்மாவும் பூபதியும் எண்னிக் கொண்டிருந்தார்கள். ஆனால் 8 மணி வரை பானு எழ்வே இல்லை. பூபதிக்கு கொஞ்ச்ம பயம் ஏற்பட்ட்து.

நேற்று இரவு நாம் கொடுத்த் மாத்திரையால் ஒரு வேளை அவள் செத்து தொலைந்திருப்பாளோ, அப்படி இருந்தாலும் சந்தோஷம் தான் ஆனால், அவள் சாவு என் கையால் நடந்தால் இன்னும் அதிக சந்தோஷம், என்று எண்னிக் கொண்டிருக்கும் நேரம் பூபதியின் அம்மா காஃபியுட்ன் பானுவை எழுப்ப அவள் அருகே சென்றார். பூபதிக்கு அடி வயிறு கலக்கிக் கொண்டு வந்த்து.

பானு என்ன ஆனாள் என்று தெரிந்து கொள்ள அவனும் ஆவலுடன் அறைக்கு வெளியே வந்து நின்றான். பூபதியின் அம்மா கட்டிலுக்கு அருகே சென்று பார்த்தாள். பானு திரும்பி படுத்திருந்த நிலையில் அவன் அம்மா பானுவின் தோளில் தட்டி

“பானு எழுந்திருடீ, டைம் 8 ஆச்சு, இன்னும் என்ன் தூக்கம்” என்று சொல்ல பானுவிடமிருந்து எந்த பதிலும் இல்லை. மீண்டும் அவள் தோளில் உசுப்பி

“பானு எழுந்திருடீ, ஏன் இன்னைக்கு இப்படி தூங்குற” என்று சத்தமாக் கேட்க பூபதிக்கு பயம் அதிகமானது தொண்டை வரண்ட்து. கை கால்கள் உதறின. ஆவலுடன் உள்ளே பார்த்தான்.

“பானு இப்ப எழுந்திருக்க போறியா இல்லயா” என்று அவளை பிடித்து திருப்பினாள். பானு திரும்பி படுத்தாள். பூபதி கண்கள் அகல விரிய அவள் முகத்தை பார்த்தான். பானு கண் திற்ந்தாள்.

“என்ன் சித்தி, உடம்பெல்லாம் டயர்டா இருக்கு, இன்னும் கொஞ்ச் நேரம் தூங்கிக்கிறேனே” என்று கேட்க

“எழுந்து குளிடீ” என்று அவளை பிடித்து எழுப்பிவிட்டாள். அவளும் சோம்பலுடன் எழுந்து உட்கார

“என்ண்ன்னு தெரிய சித்தி உடம்பெல்லாம் அடிச்சி போட்ட மாதிரி இருக்கு” என்று கூறிக்கொண்டே சோம்பல் முறித்தாள்.

“எழுந்து போய் குளி எல்லாம் சரியாகிடும்” என்று அவள் சொல்ல பூபதியோ ஒருத்தனுக்கு ரெண்டு பேரு கிட்ட ஓல் வாங்கினா, டயர்டா தான் இருக்கும் என்று கூறிக் கொண்டு அங்கிருந்து நகர்ந்தான். பானு எழுந்து உட்கார்ந்த்துமே அவள் செல்போனில் எஸ்.எம்.எஸ் டோன் வந்த்து. உடனே அவள் அதை எடுத்து பார்த்துவிட்டு வேகமாக தன் கொண்டையை முடிந்து கொண்டு

“சித்தி எனக்கு ஸ்கூல்ல கொஞ்ச்ம வேல இருக்கு, நான் கெளம்பனும்” என்றாள். அவள் குளிக்க் சென்றதும் பூபதி பானுவின் செல்லை எடுத்து அதன் இன்பாக்ஸை பார்த்தான். அதில் அந்த தடியனின் எண்ணில் இருந்து ஒரு மெசேஜ் வந்திருந்த்து. இன்னைக்கு பகல்லயே ஆட்டம் போடலாம் 11 மணிக்கு நேரா தென்ன்ந்தோப்புக்கு வந்திடு, என்று கேட்டிருந்த்து. ஓஹோ இன்னைக்கு பகல் பூரா ஓலாட்டமா என்று நினைத்துக் கொண்டு இன்னைக்கு தான் உங்க ஆட்ட்த்தோட் கடைசி நாள் இத்தோட உங்களுக்கு ஒரு முடிவு கட்றேன்” என்று தனக்குள் கூறிக் கொண்டு தயாரானான்.

பானுவும் பூபதியும் சாப்பிட தயாரானார்கள். பானுவுக்கு போடப்பட்ட சாப்பாட்டில் இரவு கலந்த்து போல் அந்த மாத்திரையை கலந்தான். அவளும் சாப்பிட்டாள். சாப்பிட்டு முடிந்த்தும் பானு வேகமாக தயாரானாள். காலை 9.30 மணிக்கெல்லாம் அவள் ரெடியாகிவிட்டாள்.

“பூபதி என்ன பஸ் ஸ்டாண்டல் ட்ராப் பண்ணிடுடுடா” என்றாள். பூபதியும் அவளை கூட்டிக் கொண்டு பைக்கில் கிளம்பினான். செல்லும்போது அவன் பார்வை ப்க்கத்து வீட்டை நோட்டமிட்ட்து. காலை 10 மணிக்கு இருவரும் பஸ் ஸ்டாண்ட் வந்து சேர பூபதி அங்கிருந்து கிளம்புவது போல் வாசலில் ஒரு இட்த்தில் நின்று கொண்டான். சில நிமிடங்களில் மாத்திரை வேலை செய்ய ஆரம்பித்து பானு மயக்கம் போட்டுவிழ அங்கு கூட்டம் கூடிவிட்ட்து. எல்லோரும் அவளை சுற்றீ நின்று கொள்ள பூபதி அங்கு ஓடி வந்து

“அக்கா என்னாச்சுக்கா, அக்கா, எழுந்திரு” என்று அவளை எழுப்புவது போல் நடிக்க கூட்ட்த்தில் இருந்த ஒருவர்

“ஏம்பா இவங்க உனக்கு தெரிஞ்சவங்களா” என்று கேட்க

“ஆமா சார் எங்க அக்கா தான், கொஞ்ச்ம ஒரு கை பிடிங்க” என்று சொல்ல இரண்டு பேர் அவனுக்கு உதவிக்கு வர பானுவை தன் பைக்கில் ஏற்றிக் கொண்டு கிளம்பினான். பானு அன்று சுடிதார் அணிந்திருந்த்தால் அவளை இரண்டு பக்கம் கால் போடு உட்கார வைத்து அவளை தன்னுடன் சாய்த்துக் கொண்டு ஆற்காடு செல்லும் பாதையில் கிளம்பினான்.

பக்கத்து வீட்டு தடியன், பஸ் ஸ்டாண்ட் அருகே வ்ந்து பானுவிற்க்காக் காத்திருந்தான். பானு இன்னும் வரவில்லை என்ற எண்ணத்துடனே அவன் அங்கு நின்று கொண்டிருந்தான். ஆனால் பூபதி பானுவுடன் ஆற்காடு செல்லும் சாலையில் இருக்கும் அந்த தென்ன்ந்தோப்புக்குள் நுழிந்தான்.

அங்கு காவலுக்கும் யாருமில்லை அதனால் நேராக அந்த குடிசைக்கு அருகே தன் பைக்கை நிறுத்தினான். பானுவை அந்த குடிசைக்குள் தூக்கி சென்று கட்டிலில் படுக்க வைத்தான். அதன் பின் அவளுடைய செல்போனை எடுத்து மெசேஜ் டைப் செய்து அந்த தடியனின் நம்பருக்கு ஒரு மெசேஜ் அனுப்பினான்.

மறுபுறம் பானுவின் கணவ்ன் ரவி சென்னையிலிருந்து வேலூர் நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தான். அவன் வந்த பஸ் ஆற்காடு வழியாக வேலூர் வந்து கொண்டிருந்த்து. இன்னும் சில் நிமிடங்களில் வேலூர் பேருந்து நிலையம் அடைந்துவிடும், மறுபுறம் வேலூர் பஸ் ஸ்டாண்டில் நின்று கொண்டிருந்த அந்த தடியனின் செல் போனில் மெசேஜ் டோன் அடிக்க அவன் எடுத்து பார்த்தான். நான் நேராக தென்ன்ந்தோப்பு வீட்டுக்கு வ்ந்துட்டேன், நீங்க கெளம்பி வாங்க’என்று அதில் இருக்க அதை பார்த்த்தும்

“பஸ் ஸ்டாண்ட்லதான எப்பவும் வெயிட் பண்னுவா, இப்ப் என்ன நேரா தோப்புக்கு போய்ட்டா, அவ்ளோ அவசரமா”என்று தனக்குள் கூறி சிரித்துக் கொண்டே பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்தான். பஸ் ஸ்டாண்டிலிருந்து ஒரு கிலோ மீட்டர் தூரம் தாண்டி அவன் பைக்கில் செல்லும் நேரம் வேலூர் நோக்கி வந்து கொண்டிருந்த ரவி ஜன்னல் வழியே அவன் செல்வதை பார்த்தான்.

பதறி அடித்துக் கொண்டு இவன் எங்கோ செல்கிறான் ஒரு வேலை பானுவை பார்க்கத்தான் போகிறானோ என்று நினைத்து அவசரமாக் பஸ்ஸிலிருந்து இறங்கினான். அதற்குள் அந்த தடியன் நீண்ட தூரம் சென்றுவிட்ட்தால் ஒரு ஆட்டோவை பிடித்து அவனை பாலோ பண்ண சொன்னான். மறுபுறம் தென்ன்ந்தோப்பில் பூபதி தன் பைக்கை அந்த இட்த்திலிருந்து சில மீட்டர் தூரத்திற்க்கு கொண்டு சென்று நிறுத்திவிட்டு மீண்டும் குடிசைக்குள் வந்தான்.

பானு அணிந்திருந்த துப்பட்டாவை எடுத்து தன் கழுத்தில் போட்டுக் கொண்டு குடிசைக்கு பின்னால் சென்று மறைந்து நின்று கொண்டான். மறுபுறம் அந்த தடியன் பைக்கில் தென்ன்ந்தோப்பை நோக்கி ஆவலுடன் வந்து கொண்டிருக்க அவனை பின் தொடர்ந்து ஆட்டோவில் வந்து கொண்டிருந்த ரவி ஒரு சவ ஊர்வலம் ந்டுவே நுழைந்துவிட ஆட்டோ அங்கு மாட்டிக் கொண்ட்து.

ஆனால் அவன் ஒரு தென்ன்ந்தோப்பில் செல்வதை ரவி பார்த்துவிடுகிறான். தடியனும் ஆவலுடன் பைக்கை நிறுத்திவிட்டு குடிசைக்குள் சென்று பார்க்க பானு கயிற்றுக் கட்டிலில் படுத்துக் கிடக்கிறாள். அவள் அருகே சென்ற அந்த தடியன்

“பானு பானு, என்ன் எனக்கு முன்னாலேயே வந்துட்ட, அரிப்பு தாங்க முடியலையா” என்று கூறியப்டி தன் சட்டையை கழட்ட போனவன் தலையில் ஒரு உருட்டுக் கட்டை வந்து பாய்ந்த்து. ரவி ஒரு வழியாக் ஊர்வலம் கட்ந்து சென்றதும் ஆட்டோவை அந்த தோப்புக்குள் செல்ல் சொன்னான்.

ஆனால் ஆட்டோகாரன் உள்ளே வர மறுத்துவிட அவனுடன் வாக்குவாதம் செய்துவிட்டு அங்கிருந்து நடந்தே வருகிறான் ரவி. தோப்பின் நடுவே ஒரு குடிசை வீடும் அதன் முன்னால் ஒரு பைக்கும் நிற்கிறது. தான் பஸ்ஸில் வரும்போது பார்த்த அந்த த்டியனின் பைக்தான் இது என்று உறுதிப்படுத்திக் கொண்ட ரவி இன்று அவர்களை கையும் களவுமாக் பிடித்துவிடலாம் என்று முடிவெடுத்து குடிசையை நோக்கி நடக்கிறான்.

மறுபுறம் குடிசைக்கு தள்ளி இருந்த இடத்தில் நிறுத்தப்பட்ட தன் பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்து கொண்டு பூபதி மெயின் ரோடிற்க்கு வந்து நிற்கிறான். அங்கிருந்து போலீஸ் ஸ்டேஷனுக்கு ஏற்கனவே இருந்த் போலி சிம்கார்டிலிருந்து போன் செய்து தோப்பில் ஒரு கள்ளக்காதல் ஜோடி தற்கொலை செய்து கொண்ட்தாக போன் செய்துவிட்டு அங்கிருந்து சற்று தூரம் தள்ளி இருந்த ஒரு டீக்கடையில் உட்காருகிறான்.

இங்கே ரவி குடிசை கதவை திறந்து பார்க்க உள்ளே பானுவும் அவள் காதலனும் ஒரே துப்பட்டாவின் இரண்டு முனைகளில் தூக்கு போட்டுக் கொண்டு குடிசைக்குள் தொங்கிக் கொண்டிருக்க அதை பார்த்த ரவி பதறி அடித்துக் கொண்டு அலறி துடித்து அழுகிறான்.

தன் மனைவி இன்னொருவனுடன் தூக்கில் தொங்கும் காட்சியை பார்க்கும் கணவ்னின் மன்நிலையை நீங்களே யூகித்துக் கொள்ளுங்கள். தூக்கில் தொங்கிக் கொண்டிருந்த தன் மனைவி பானுவின் கால்களை பிடித்தபடி ரவி அலறி துடித்து அழுது கொண்டிருக்க போலீஸ் ஜீப் அங்கு ஆம்புலன்ஸுடன் வருகிறது.

வந்தவர்கள் ரவியை அங்கு பார்த்த்தும் அவனையும் பிடித்து ஜீப்பில் ஏற்றுகிறார்கள். பிண்டங்கள் இறக்கப்பட்டு மோப்ப நாய்கள் வரவழைக்கப்படுகிறது, நாய்கள் குடிசைக்கு பின்னால் பூபதி வண்டி நிறுத்தி இருந்த இடம் நோக்கி ஓடுகின்றன.

ஆனால் பூபதி இருந்த இட்த்தில் பயங்கரமான தீ கொழுந்துவிட்டு எரிய நாய்கள் அதற்கு மேல் செல்ல முடியவில்லை. போலீஸ் ஜீப்பில் அழுதபடி ரவி செல்வதை கடையில் இருந்த பூபதி பார்க்கிறான். ஒரு தவறும் செய்யாத் ரவி தண்டனை அனுப்விப்பதை அவன் விரும்பவில்லை,

தன் பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்து போலீஸ் ஸ்டேஷன் செல்கிறான். போலீஸிடம் ந்டந்த விவரங்களை கூற போலீஸ் அவன் மேல் வழக்கு பதிவு செய்து கோர்ட்டுக்கு கொண்டு சென்று நிறுத்துகிறார்கள்.