உதயா தன் நண்பர்கள் இருவரை ஹாஸ்பிடலில் இருந்து சங்கீதாவுக்கும் ராதாவுக்கும் துணையாக இருக்க் சொல்லிவிட்டு ஒருவனை மட்டும் அழைத்துக் கொண்டு என்னுடன் காரில் ஏறிக் கொள்ள நான் காரை பெருமாள் கார் சென்ற வழியில் வேகமாக ஓட்டினேன். கார் சென்று கொண்டிருந்த நேரம்
“முத்து போலீஸ்க்கு இன்ஃபார்ம் பண்லாமடா” என்று என் அருகே இருந்த கும்ரன் சொல்ல நான் எதுவும் சொல்லாமல் மௌனமாக இருக்கவே குமரன் தன் செல்லில் யாருக்கோ போன் செய்தான். நடந்தவற்றை சொல்லிவிட்டு
“கார் இப்ப திருவள்ளூர் கிட்ட போய்க்கிட்டு இருக்கு சார்” என்று கூறவும் எங்களுக்கு முன்னால் பெருமாளின் கார் சென்று கொண்டிருப்பது தெரிந்த்து. பின் பக்க கண்ணாடி வழியாக ரம்யா எங்கள் காரை பார்த்து கத்திக் கொண்டிருக்க பெருமாள் அகோரமான முகத்துடன் எங்களை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.
நானும் காரை வேகமாக் ஓட்டிக் கொண்டிருக்க் அந்த நேரம் பக்கவாட்டு சாலையிலிருந்து ஒரு போலீஸ் வாகனம் எங்கள் காருக்கு முன்பாக நுழைய பெருமாளின் கார் முன்பைவிட இப்போது வேகமாக் செல்ல துவங்கியது. எங்கள் பார்வையிலிருந்து பெருமாள் காரை அந்த போலீஸ் ஜீப் மறைத்துக் கொண்டிருக்க நான் போலீஸ் ஜீப்புக்கு பின்னாலெயே என் காரை ஓட்டிக் கொண்டிருநதேன்.
அப்போது ஒரு போலீஸ்கார்ர் கையில் மைக்குடன் முன்னால் சென்ற காரை நோக்கி அந்த காரின் நம்பரை சொல்லி உடனே வண்டிய நிறுத்துங்க” என்று சொல்ல பெருமாளின் காரோ நிற்காமல் வேகமாக் சென்று கொண்டிருந்த்து. அப்போது போலீஸ் ஜீப்பிலிருந்து மற்றொரு போலீஸ்காரக் துப்பாக்கியோடு தலையையும் கையையும் நீட்டிக் கொண்டு வெளியே வர அதை பார்த்த் பெருமாளின் கூட்டம் சட்டென ஜன்னல் வழியாக ரம்யாவின் சுடிதார் துப்பட்டாவை தூக்கி வீசினார்கள்.
அது போலீஸ் ஜீப்பின் முன்புற கண்ணாடியை மூடிக் கொள்ள அதன் ட்ரைவர் நிலை தடுமாறி ஜீப்பை சாலையிலிருந்து இறக்கி ஒரு பள்ளத்தில் சாய்க்க் ஜீப் அதற்கு மேல் செல்ல முடியாமல் நின்று போனது, நான் என் காரை சாமர்த்தியமாக திருப்பி ஜீப்பில் இடிக்காமல் ஓட்டி சென்றேன், அதே நேரம் முன்னால் சென்ற காரிடமிருந்து பாதுகாப்பான தூரத்தில் இருந்தேன் .
நான் பெருமாளின் காரை முந்தாமல் அவன் காருக்கு பின்னாலேயே சென்றதால் உதயன் கடுப்பாகி
“ஸார் அவன் கார ஓவர் டேக் பண்ணுங்க சார் அவனுங்கள ஒரு கை பார்த்துடலாம்” என்றான்.
“இல்ல உதய் அவன் சும்மா இருந்தா பரவால்ல கூட ரம்யா இருக்கா, அதனால் அவன நெருங்கினா, ரம்யாவ ஏதாவது பண்ணிடுவான்” என்று காரை ஓட்டிக் கொண்டிருக்க கார் தமிழக எல்லையை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது. அப்பொதுதான் எனக்கு ஒரு யோனை தோன்ற
“கும்ரா இப்ப இந்த ஏரியா இன்ஸ்பெக்டருக்கு போன் பண்னி ஒரு கார்ல் கஞ்சா கடத்திக் கிட்டு போறாங்கன்னு சொல்லு” என்றதும் அவன் திருத்தணி போலீஸ் நிலைய இன்ஸ்பெக்டரை தொடர்பு கொண்டு சொல்லிவிட்டு
“டேய் முத்து கார பிடிக்கனும்னா நாமேலே தொரத்தி பிடிக்கலாமேடா, எதுக்கு அவன் பின்னாலெயே போய்க்கிட்டு போலீஸ்ல சொல்லனும்” என்று கும்ரன் கேட்க
“கார் நாம் தொரத்தி பிடிச்சா அவன் கோவம் அதிகமாகி ரம்யாவ ஏதாவது பண்ணலாம், அதே போலீஸ் அவன பிடிச்சா, அவன் கோவம் போலீஸ் மேலதான் திரும்பும்” என்று கூறிக் கொண்டிருக்க பெருமாளின் கார் டோல் கேட்டை நெருங்க இன்னும் போலீஸ் வாகனம் எதுவும் அங்கு வரவில்லை. பெருமாளின் கார் சோதனை சாவடியில் காலியாக இருந்த ஒரு வழியில் வேகமாக் நுழைய அந்த காரை நிறுத்துவதற்க்காக நடுவே கேட்டும் தடுப்புகளும் போடப்பட்டன,
ஆனால் அவற்றை இடித்துக் கொண்டு அவன் கார் வேகமாக் சென்று கொண்டிருந்த்தும் அங்கு காவலுக்கு இருந்த சிலர் அந்த காரை தங்கள் வாகன்ங்களில் துரத்த் ஆரம்பித்தனர். எங்கள் காரை நான் மெல்ல நிறுத்தி மீண்டும் அங்கிருந்து ஓட்டி செனறேன். பெருமாளின் காரை மூன்று போலீஸ்காரர்கள் துரத்திக் கொண்டு செல்ல நான் அவர்களுக்கு பின்னாலேயே காரை ஓட்டி சென்றேன்.
முன்பைவிட இப்போது கார் மிகவும் வேகமாக் சென்று கொண்டிருக்க போலீஸ்கார்ர்களால் அந்த காரை பிடிக்க முடியாமல் ஒரு ஓரமாக ஓரம் கட்டி நின்று கொண்டு வாக்கி டாக்கியில் யாரிடமோ பேசிக் கொண்டிருக்க நான் அந்த காரை பின் தொடர்ந்து சென்றேன்.
ஆந்திர எல்லைக்குள் கார் சென்று கொண்டிருக்க எனக்கு இந்த பெருமாளிக் கேஸில் விசாரணை செய்த போலீஸ் கமிஷ்னர் நியாபகம் வர அவர் எண்ணுக்கு டயல் செய்தேன். அவரிடம் எல்லாவற்றையும் கூறி உதவி கேட்க அவரும் உதவுவதாக ஒப்புக் கொண்டார். சில மணி நேரங்களுக்குப் பின் பெருமாள் தனக்கு முன்பு சொந்தமாக இருந்த கிராணைட் குவாரிக்குள் காரை ஓட்டிக் கொண்டு சென்றான்.
தரையிலிருந்து 200 மீட்டர் ஆழமான பகுதியாக இருந்த்து. கீழெ இருந்த பார்த்தால் சாதாரண உயரமே மலை போல் தெரியும், நான் எங்கள் காரை மேலேயே நிறுத்திவிட்டு அங்கிருந்து கீழெ நடப்பவற்றை பார்த்தோம். ரம்யாவை ஒரு கம்பத்தில் கட்டிப் போட்டான் பெருமாள். அவளை சுற்று 5 பேர் நின்று கொண்டிருக்க ஒரு சேரில் உட்கார்ந்தான்.
மேலே நான் இருக்கிறேன் என்று அவனுக்கு தெரியும் ஆனால் எந்த இட்த்தில் இருக்கிறேன் என்று தெரியாத்தால் மேலே பார்த்தபடியே
“டேய் முத்து நீ இங்கதான் இருக்கேனு தெரிய்ம், ஒழுங்கா நீயே என் முன்னால் வந்துடு, உன்ன என் ஆச தீர கொன்னுட்டு அப்புறம் இந்த பொண்ன நான் விட்டுடுறேன்” என்று சத்தமாக் கத்தினான். உடனே என்னுடன் இருந்த உதயன்
“அந்த நாய்க்கு என்ன் தைரிய்ம் இப்பவே அவன ஒரு வழியாக்கிட்டு ரம்யாவ கூட்டி வரேன்” என்று தன் சட்டையை சுறுட்டிவிட்டுக் கொண்டு கிளம்ப நான் அவனை பிடித்து இழுத்து நிறுத்தி
“உதய் நாம அவ்சர பட்டா அது ரம்யாவுக்கு தான் ஆபத்தா போய்டும், வெய்ட் பண்ணுங்க” என்று கூறா
“என்னத்துக்கு சார் இன்னும் வெய்ட் பண்ணனும், அந்த புண்ட மவ என்னென்னவோ பேசுறான், அத பார்த்துக்கிட்டு சும்மா இருக்குறதா” என்று துள்ள நான் அவனை இழுத்து கீழே காட்ட பெருமாளும் அவனை சுற்றி இருந்தவர்களும் கையில் நீளமான அரிவாள்களுடன் இருந்தார்கள்.
“பார்த்தியா, அவனுங்க வெபன்ஸோட இருக்கானுங்க, நம்ம கையில் ஒன்னுமில்லாம அவனுங்கள் என்ன பண்ண முடியும்” என்றதும்
“அதுக்கு அவன் உங்கள கொல்லனும் அது இதுன்னு பேசுறான். அத கேட்டுக்கிட்டு சும்மா இருக்கிறதா” என்று உதயா சொல்ல உடனே குமரனும் குமாரும் அவனுடன் சேர்ந்து கொண்டு
“ஆமாண்டா என்ன ஆனாலும் பரவால்ல அவன ஒரு வழி பண்ணனும்டா” என்று மூவரும் கிளம்ப நான் அவர்கள் முன்னால் சென்று தடுத்து நிறுத்தி
“நான் அதுக்கு வேற பிளான் வெச்சிருக்கேன், நீங்க அவசர பட்டு எல்லாத்தையும் சொதப்பிடாதீங்க” என்றதும்
“என்ன பிளான் சார்” என்றான் உதயா அந்த நேரம் என் செல் ஒலிக்க் எடுத்து காதில் வைத்தேன். கமிஷ்னர் தான் பேசினார்.
“ஓகே சார் நான் போறேன்” என்று சொல்லி இணைப்பை துண்டித்துவிட்டு “நீங்க எல்லாரும் இங்கயே இருங்க” என்று சொல்லிவிட்டு நான் குவாரியை நோக்கி நடக்க் மூவரும் என் பின்னால் வந்து
“முத்து நாங்க உன்ன தனியா விடமாட்டோம், நாங்களும் வருவோம்” குமரன்
“ஆமா நானும் வருவேன்” என்று குமாரும் சொல்ல
“டேய் நான் திரும்பவும் சொல்றேன், வேற பிளான் இருக்கு, எனக்கு ஒன்னும் ஆகாது, இங்கயே இருங்க தேவப்பட்டா நானெ சிக்னல் தரேன், அப்ப் மட்டும் வாங்க, அது வரைக்கும் இங்கயே இருங்க” என்று அவர்களை சமாதானப்படுத்தி ஒரு வழியாக அங்கேயே நிற்க வைத்துவிட்டு நான் மட்டும் குவாரியை நோக்கி கீழே நடக்க ஆரம்பித்தேன். நான் வருவதை தூரத்திலேயே பார்த்துவிட்ட் பெருமாள் சிரித்தபடி
“வாடா, வா” என்று இரண்டு கையையும் நீட்டி என்னை அழைத்தான். நான் அவனை நோக்கி செல்ல செல்ல மேலே இருந்த மூவரும் பயத்துடனும் தவிப்புடனும் என்னையும் பெருமாளையும் மாறி மாறி பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். குவாரியில் அன்று யாரும் வேலைக்கு வராத்தால் எங்கும் அமைதியாக வெறுமையாக இருந்த்து. ஆங்காங்கே வெட்டி எடுக்கப்பட்ட க்ருப்பு பாறைகள் கிடக்க பெருமாளை நான் நெருங்கி செல்ல கம்பத்தில் கட்டி வைக்கப்பட்டிருந்த ரம்யா என்னை பார்த்து
“ஸார் நீங்க இங்க வராதீங்க சார் போய்டுங்க சார்” என்று கத்தினாள். அவ்ள் கத்த்யதும் பெருமாள் கடுப்பாகி அவல் கன்னத்தில் ஓங்கி ஒரு அறை கொடுத்து “சும்மா இருடி நாயே, அவனே அவன் சாவ தேடி வரான், நீ என்ன வராதன்னு சொல்ற” என்று மீண்டும் ஒரு அறை கொடுக்க ரம்யா தலை கிறுகிறுத்துப் போய் நின்றாள். பெருமாள் என்னை ஆர்வமுடன் பார்த்துக் கொண்டிருக்க நான் அவனுக்கு சில மீட்டர் தூரத்தில் சென்று கொண்டிருந்தேன்.
பெருமாள் கண்களில் கொலைவெறி தாண்டவமாட தன் அருகே இருந்தவர்கள் கையில் வைத்திருந்த்தில் மிக நீளமாக இருந்த ஒரு அரிவாளை வாங்கினான். நான் அவனுக்கு 20 அடி தொலைவீல் இருக்க அவன் தன் அரிவாளை உட்காந்து ஒரு பாறையின் மேல் வைத்து தேய்த்து கூராக்கினான்.
அவன் வெறியுடன் அரிவாளை பாறையில் தேய்க்க அது பளபளப்பானது. எழுந்து நின்றவன் என்னை நோக்கி அரிவாளை காட்டி
“வாடா உனக்காகவே ஸ்பெஷலா ரெடி பண்ணது, மொதல்ல உன் தலைய தான் வெட்டப்போகுது வாடா வா” என்று அரிவாளை ஓங்கியபடி நின்று கொண்டிருக்க நான் ரம்யாவை பார்த்தேன்“மொதல்ல ரம்யாவ் விடு” என்று அவளை காட்டி சொல்ல
“டேய் அவள அவுத்துவிடுங்கடா” என்றதும் அவள் கையை கட்டி இருந்த கட்டுக்கள் அவிழ்க்கப்பட்டன. ரம்யா மெல்ல எழுந்து பார்த்தாள்.
கட்டுக்கள் அவிழ்க்கப்பட்ட ரம்யா என்னை பார்த்து
“ஸார் போயிடுங்க சார்” என்று கண்கள் சொறுக கூற ஒருவன் அவளை பிடித்து என்னை நோக்கி தள்ளினான். ரம்யா ஓடி வந்து என் மேல் விழ நான் அவளை எழுப்பி
“ரம்யா நீ மேல போ, குமார் இருக்கான்” என்றதும் “
சார் நீங்க” என்று அவள் கேட்க
“நீ மொதல்ல போ” என்று அவளை எனக்கு பின்னால் பிடித்து தள்ளி அனுப்ப அவள் என்னை பார்த்தபடி மேலே ஏறி சென்றாள். பெருமாள் முகத்தில் கோவமும் கொலைவெறியும் கொப்ப்ளிக்க் கையில் அரிவாளோடு எனக்காக காத்திருந்தான்.
நான் ரம்யா மேலே சென்றுவிட்ட்தை உறுதிப்படுத்திக் கொண்டு அதன் பின் மீண்டும் பெருமாளை நோக்கி சென்றேன்.
“வா...வா....இன்னைக்குதான் என் தம்பியோட ஆத்மா சாந்தி அடைய போகுது” என்று கூறியபடி என்னை ஆவலுடன் பார்க்க நானும் அவனும் இப்போது இரண்டு அடி இடைவெளியில் இருந்தோம்.
“டேய் என்னையும் என் குடுமத்தோட சந்தோஷத்தையும் அழிச்சிட்டியேடா” என்று என்னை நோக்கி அரிவாளை அவன் வீச் அது வேகமாக என் கழுத்தை நோக்கி வந்த்து. அந்த நேரம் துப்பாக்கி சுடும் சத்தம் கேட்க பெருமாள் ஓங்கிய அரிவாளை நிறுத்திவிட்டு மேலே பார்க்க போலீஸ் கமிஷ்னர் வானத்தை நோக்கி துப்பாக்கியால் சுட்டபடி நின்றிருந்தார்.
அவரை தொடர்ந்து பார்க்க 10 அடிக்கு ஒரு போலீஸ் என்று அந்த குவாரியையே போலீஸ் பட்டாளியன் சுற்றி வளைத்திருந்த்து. இதை பார்த்த்தும் பெருமாளின் கோவம் இன்னும் அதிகமானது.
சட்டென தாவி என்னை பிடித்த்துக் கொண்டு என் கழுத்தில் கத்தியை வைத்துக் கொண்டான்.
“டேய் நீ இவ்ளோ தைரியமா வரும்போதே நெனச்சேன்டா, இப்டி ஏதாவது பண்னிட்டுதான் வந்திருப்பேன்னு” என்று கத்தியை என் கழுத்தில் நன்றாக வைத்து அழுத்திக் கொண்டு
“நான் சாகறத பத்தி கவல் இல்ல, ஆனா என் குடும்பத்த இழந்து என தமபிய சாக கொடுத்து இப்டி என்ன பைத்தியக்கார மாதிரி அலைய விட்ட உன்னையும் அந்த லாவண்யாவையும் கொன்னுட்டு அப்புறம் தான் நான் சாவேன், இப்ப் உன்ன் கொன்னுட்டா, அவள் என்னால் கொல்ல முடியாது, அதனால் உன்ன் வெச்சித்தான் நான் அவள கொல்லனும்” என்று கூறியபடி என்னை கழுத்தில் கத்தியோடு மேலே ஏற்றிக் கொண்டு சென்றான்.
போலீஸ்கார்ர்கள் கூட்டம் அந்த இட்த்தை சூழ்ந்து கொண்டு துப்பாக்கியை அவன் முன்னால் நீட்டியபடி நிற்க
“டேய் யாராவது முன்னால் வந்தீங்க இவன் தலைய வெட்டி இதே எட்த்துல வீசிடுவேன்” என்று கொடூரமான முகத்துடன் மிரட்டிய்படி என்னை அங்கே இருந்த ஒரு காரின் அருகே கூட்டி சென்றான். கமிஷ்னர் கையில் துப்பாக்கியை நீட்டி பிடித்துக் கொண்டு பெருமாளை பார்த்து
“பெருமாள், நீ தப்பு மேல தப்பு பண்ற, அவர் விட்டுட்டு சரண்டர் ஆகிடு, நான் உன தண்டணைய கம்மி பண்ண ட்ரை பண்றேன்”என்று சொல்ல பெருமாள் நின்று அவரை பார்த்து
“வாழனும்னு நெனைக்கிறவன் தான் நீ சொல்ற வார்த்தையெல்லாம் கேப்பான், இவங்க ரெண்டு பேரையும் போட்டு தள்ளிட்டு நானே செத்துடுவேன்” என்று கூறியபடி என்னை காரில் ஏற்ற முயன்றான்.
அந்த நேரம் பார்த்து ஒரு கார் வேகமாக அங்கு வந்து நிற்க பெருமாளின் முகம் மலர்ந்த்து. ஏனென்றால் அது லாவண்யாவின் கார், கார் நின்றதும் உள்ளே இருந்து லாவண்யா இறங்கி வர
“வாடீ, வா, என் வேலய கம்மி பண்னிட்ட, உன்ன் தான் தேடி கெளம்புனேன், நீயே வந்துட்ட” என்று சிரித்தபடி என்னை காரின் அருகே இருந்து இழுத்துக் கொண்டு லாவண்யாவின் அருகே கூட்டி சென்றான்.
நான் சற்று தூரத்தில் இருக்கும்போதே
“லாணயா போய்டுங்க, இங்கிருந்து போய்டுங்க” என்று கூற பெருமாள்
“டேய் சும்மர் இருடா, சாவ தேடி அவளே வந்திருக்கா” என்று கூறிக் கொண்டே அவள் அருகே என்னை கூட்டி சென்றான். இருவரையும் அருகருகே நிற்க வைத்து “இப்ப் நாம மூனு பேரும் ஒன்னா சாகப்போறோம்” என்றான்.
அங்கு சுற்றி இருந்த எல்லோருக்கும் அதிர்ச்சி, அடுத்து அவன் என்ன செய்ய போகிறான் என்று எல்லோர் முகத்திலும் பயம். என் கழுத்தில் இருந்த கத்தியை எடுத்து லாவண்யாவின் கழுத்தில் வைத்து
“டேய் போய் கார்ல ஏறுடா, ஏதாவது புத்திசாலிதனமா பண்ணனும்னு நெனச்ச், நீ அனுபவிச்சி ரசிச்ச லாவண்யா இல்லாம் போய்டுவா” என்று கூற நான் அவனை பார்த்தபடி காரின் ட்ரைவர் சீட்டில் ஏறினேன்.
கமிஷ்னர் தலைமையில் 50க்கும் மேற்பட்ட போலீஸ்கார்ர்கள் கையில் துப்பாக்கியுடன் நிறக பெருமாள் இந்த வேலைகளை செய்து கொண்டிருந்தான். எல்லோரும் ஒன்றும் செய்ய முடியாமல் கைகட்டி பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.
நான் ட்ரைவர் சீட்டில் ஏறியதும் பெருமாள் பின் கதவை திறந்து லாவண்யாவை உள்ளே ஏற்றின்ன். பின் அவளுக்கு அருகே உட்கார்ந்து கொண்டு மீண்டும் அவள் க்ழுத்தில் கத்தியை வைத்துக் கொண்டான்.
“டேய் கார ஸ்டார்ட் பண்னு” என்றான். காரை ஸ்டார்ட் செய்து மெல்ல் ஓட்ட ஆரம்பித்தேன்.
“வேகமா போ” என்றதும் காரை வேகமாக் ஓட்டினேன். அந்த இட்த்திலிருந்து கார் ஒரு மலை போன்ற உயரமாக இட்த்திற்கு சென்று கொண்டிருக்க
“டேய் என் நிம்மதிய கெடுத்த் உங்கள் இன்னைக்கு நான் கொல்ல போறேன், என் தம்பியோட ஆத்மா இன்னைக்கு தான் சந்தோஷப்படும்” என்று ப்யங்கர சத்த்துடன் சிரித்தான்.
லாவண்யா பின் சீட்டில் எனக்கு பின்னால் இருக்க அவளுக்கு அருகே பெருமாள் உட்கார்ந்திருந்தான். கார் மலை உச்சிக்கு அருகே சென்று கொண்டிருக்க பெருமாள் கர்வமாக சிரித்தபடி இருக்க அப்போது யாரும் எதிர்பார்க்காத நேரம் காருக்கு முன்ன்னே லட்சுமி வந்து நின்றாள். நான அவளை பார்த்து காரை நிறுத்து முயல
“டேய் கார நிறுத்தாம போடா, அவள அடிச்சி கொல்லுடா, என் தம்பி மானத்த வாங்கினவள விடக்கூடாது” என்று கத்த நான் லஷ்மியை நோக்கி காரை வேகமாக் ஓட்டினேன்.
கைகளை பின்னால் கட்டியபடி நின்றிருந்த லஷ்மி திடீரென்று தன் கைகளை முன்னால் நீட்ட அவள் கையில் ஒரு துப்பாக்கி இருந்த்து, நான் அதை பார்த்த்தும் சுதாரித்துக் கொண்டு ஒரு பக்கமாக சாய அவள் துப்பாக்கியை பெருமாளை நோக்கி வைத்து சுட துப்பாக்கியிலிருந்து கிளம்பிய தோட்டா காரின் கண்ணாடியை உடைத்துக் கொண்டு நேராக வந்து பெருமாளின் மார்பில் பாய்ந்த்து.
பெருமாள் ஆவென்று அலறித்துடிக்க நான் சட்டென கார் கதவை திறந்து கொண்டு குதிக்க போக
“லாவண்யா ஜம்ப்” என்று சொல்லிவிட்டு கதவு வழியாக வெளியே குதித்துவிட லாவண்யா குதிப்பதற்க்காக கதவை திறக்க அந்த நேரம் பெருமாள் அவள் தலை முடியை பிடித்துக் கொள்கிறான். லாவண்யா வெளியே குதிக்க முடியாமல் தவிக்க கார் தறிகெட்டு ஓடுகிறது.
லஷ்மி உள்ளே லாவண்யா மாட்டிக் கொண்ட்தை பார்த்து மீண்டும் காருக்குள் சுடுகிறாள். ஆனால் கார் மலை உச்சிக்கு சென்றுவிட அங்கு போலீஸ் உட்பட எல்லோரும் வந்து சேர்கிறார்கள்.
லஷ்மியும் கீழெ விழுந்த்தில் லேசான அடிபட்ட நானும் லாவாண்யா என்ன ஆனாள் என்று பார்க்க கார் மலை உச்சியில் சில நொடி தொங்கியபடி நிற்க நான் எழுந்து காரை நோக்கி ஓடுகிறேன்.
லஷ்மி காருக்கு அருகே இருந்த்தால் எனக்கு முன்பாக அவள் ஓடி சென்று காரை பார்க்க லாவண்யாவின் தலை முடியை பிடித்துக் கொண்டு பெருமாள் உயிர் போகும் நிலையில் இருப்பதை பார்த்துவிட்டு மற்றொரு பக்கம் இருந்த கதவை திறந்து அதன் வழியாக பெருமாளை அடிக்க அவள் இவள்ளை மற்றொரு கையால் பிடித்து உள்ளே இழுக்க பெருமாளுக்கும் லஷ்மிக்கும் உள்ளே சண்டை நடக்க அந்த இடைவெளியில் லாவண்யா காருக்குள்ளிருந்து வெளியே வந்துவிடுகிறாள்.
கார் மலை உச்சியில் ஏற்கனவே தொங்கிக் கொண்டிருந்த்து. உள்ளே இவர்கள் சண்டையினால் இன்னும் கொஞ்ச்ம முன்னோக்கி நகரதொட்ங்கியதும் லாவண்யவும் நானும் காரை நோக்கி
“லஷ்மி வெளியே வந்திடுங்க” என்று கத்த பெருமாள் லஷ்மியை பயங்கரமாக அடிக்கிறான். நான் காரை நோக்கி ஓட அதற்குள் கார் மலை உச்சியிலிருந்து வேகமாக கீழெ சாரிந்து ஓடுகிறது.
உயரமான மலை என்பதால் கார் தரையை அடைவதற்குள் தூள்தூளாகிப் போகிறது. கீழெ விழுந்த் காரை எல்லோரும் மலை உச்சியிலிருந்து பார்க்க கதவின் வ்ழியாக லஷ்மியின் உடல் வெளியே வந்து விழுகிறது. அவளுக்கு எப்ப்டியும் உயிர் இருக்கும் என்ற எண்ணத்தில் எல்லோரும் கீழெ ஓடுகிறோம்.
கீழெ வந்த்தும் நொருங்கி போன காரின் கதவு திறந்து அதன் வழியே லஷ்மியின் உடல் வெளியே வந்து கிடக்க மறுபக்கம் பெட்ரோல் டேங்கில் உடைப்பு ஏற்பட்டு பெட்ரோல் கசிந்து கொண்டிருக்க காரின் எஞ்ஜின் பகுதிய்லிருந்து பலமாக புகை வந்து கொண்டிருந்த்து,
அதனால் நான் உடனே லஷ்மியின் உடலை பிடித்டு இழுக்க அந்த நேரத்திலும் பெருமாளின் கைகள் அவளை இறுக்கமாக பிடித்துக் கொண்டிருக்கிறது, நான் அவன் கையை விடுவிக்க முயன்றும் இறுக்கமாக அவன் பிடித்திருந்த்தால் விடுவிக்க முடியாம்ல் தவிக்க அதற்குள் அங்கு எல்லோரும் வந்து சேர்ந்தார்கள்.
கும்ரன் எனக்கு உதவியாக வந்து பெருமாளின் கையை பிடித்து அழுத்தி விலக்க லஷ்மியின் உடலை இழுத்துக் கொண்டு பாதுகாப்பான தூரத்துக்கு வந்தோம். காருக்குள் இருந்த பெருமாள் மீண்டும் கண் திறந்து பார்த்து
“உன்ன் விடமாட்டேண்டா” என்றபடி கீழெ இறங்க் முயல அந்த நேரம் கமிஷ்னர் தன் துப்பாக்கியால் காரின் பெட்ரோல் டேங்க்கை நோக்கி சுட அது ஏற்கனவே உடைந்து கசிந்து கொண்டிருந்த்தால் துப்பாக்கி குண்டு பாய்ந்த்தும் கார் வெடித்து சிதற பெருமாளும் காரோடு எரிந்து சில நொடிகளில் எலும்புக்கூடானான்.
லஷ்மிக்கு லேசான மூச்சு இருந்த்தால் அவளை ஆம்புலன்சில் ஏற்றி ஹாஸ்பிடலுக்கு அனுப்பினோம், லாவன்யா அவளுடன் சென்றாள். எல்லோரும் சென்னைக்கு திரும்பி வந்தோம். எல்லாம் ஒரு வழியாக முடிந்த்து.
உதயாவின் தலைமையில் குமாருக்கும் ரம்யாவுக்கும் அடுத்த நாளே ரிஜிஸ்ட்ரார் ஆஃபீசில் திருமணம் நடந்த்து. உதயா தான் ஏற்கனவே காதலித்த் சுமதியை அதே இட்த்தில் திருமணம் செய்து கொண்டான்.
அவர்கள் இருவரும் மீண்டும் மும்பாய் சென்றுவிட குமாரும் ரம்யாவும் என் மருத்துவமனையிலேயே தொடர்ந்து வேலை செய்வதாக கூறி இங்கேயே இருந்துவிட்டார்கள். அவர்கள் கல்யாண பரிசாக அவர்களுக்கு என் செலவில் ஒரு புது ஃபிளாட் வாங்கிக் கொடுத்தேன்.
அன்று இரவு அவர்களுக்கு முதலிரவு, அதனால் எல்லா ஏற்பாடுக்ளையும் நானும் ராதாவும் இருந்து செய்துவிட்டு வீடு திரும்பினோம். இரவு 9 மணிக்கு ஃப்ளாட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தோம், எனக்கு உடல் மிகவும் அசதியாக இருக்கவ பெட்டில் உட்கார்ந்தேன்.
“அப்பாடா எல்லாம் ஒரு வழியா முடிஞ்சிதுடா சாமி” என்று படுத்துக் கொண்டேன். ராதா என் அருகே வந்து படுத்தாள். எனக்கு முதுகை காட்டியபடி அவள் படுத்திருக்க எனக்கு இன்னும் அவளை ஏங்க விட மனமில்லை அதனால் அவள் தோளை தொட, மெல்ல திரும்பினாள்,
அவள் என்னை பார்க்க நான் அவளை பார்க்க மெல்ல நான் அவளை நெருங்கி சென்று அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டு அப்படியே அவள் உதட்டில் என் உதட்டை பதிக்க அவள் கண்கள சொறுகிட மெல்ல என்னை அணைக்க என் கைகளும் அவ்ளை இறுக்கமாக அணைத்துக் கொண்ட்து.
ரூமில் இருந்த் ஒரே லைட்டும் அணக்கப்பட்ட்து. பொழுது விடிந்த்து.
ராதா எனக்காக காஃபி கொண்டு வந்து என் மார்பில் கையால் வருட நான் கண்ணை திறந்தேன்.
“குட்மார்னிங்க், எழுந்திருங்க, டைம் ஆச்சு” என்று லேசான வெட்கம் கலந்த குரலில் என்னிடம் சொல்லிவிட்டு காஃபியை நீட்டினாள்.
நான் எழுந்து உட்கார அப்போதுதான் கவனித்தன் என் உடலில் ஆடைகள் இல்லை என்பதை அதனால் போர்வையை எடுத்து சுற்றிக் கொண்டு ராதா நீட்டிய காபி கப்பை வாங்கி குடித்துக் கொண்டே அவளை பார்த்தேன்.
இப்போதுதான் தலை குளித்து அந்த ஈரம் காயாத முடியுடன் இருக்கிறாள். வெட்கத்துடன் தலை குனிந்து கொண்டிருந்தவளை பார்த்து
“ராதா” என்றேன். என்ன நிமிர்ந்து பாக்க நான் காஃபி கப்பை அருகே வைத்துவிட்டு அவளை தாவி அணைத்தேன்.
“வேண்டாம் விடுங்க இப்பதான் குளிச்சேன்” என்று ஆள் சினுங்கலாய் கூற
“இன்னொரு தடவ குளிச்சிக்கலாம்” என்று நான் அவளை விடாமல் இறுக்க
“என்ன்ங்க விடுங்க, ராத்திரி போட்ட ஆட்டம் போதாதா” என்று அவள் சினுங்கலாய் கூறிக் கொண்டிருக்கும் நேரம் காலிங் பெல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்ட்து.
“யாரோ வந்திருன்னாங்க, விடுங்க” என்று அவள் கூற
“கொஞ்ச நேரம் வெளியிலேயே வெய்ட் பண்ணட்டும்” என்று நான் அவளை இன்னும் அணைக்க
“அய்யோ என்ன் இது பகல்லயே விடுங்க” என்று என்னிடமிருந்து தப்பித்து ஓடினாள் நான் என் லுங்கியை எடுத்து அணிந்து கொண்டு வெளியே வந்து பர்க்க அனிதா வந்திருந்தாள்.
“வாங்க அண்ணி, எப்ப வந்தீங்க” என்று கேட்க
“இப்ப் தான் வந்தேன், வந்த்தும் நேரா உங்கள் பார்க்க தான் வந்தேன், எல்லா மேட்டரும் முடிஞ்சிதா” என்று என்னை பார்த்து கேட்க நான் வியப்புடன்
“மேட்டரா, உங்களுக்கு எப்டி” என்று நான் ஒன்றும் புரியாமல் கேட்க
“எல்லாம் ராதா சொல்லிட்டா” என்றள். நான் கொஞ்சம் கடுப்புடன் ராதாவிடன்
“ஏன் இதயெல்லாமா சொல்ல்லுவ” எனறதும் அவள்
“அய்யோ அவங்க ரம்யா குமார் மேட்டர கேக்குறாங்க” என்று கூற
“ஓ நீங்க அந்த மேட்டர கேட்டீங்களா” என்று அனிதாவிடம் நான் கேடக் அவள் புருவத்தை நெருக்கியபடி
“நீ எந்த மேட்டருன்னு நெனச்சே” என்று என்னையும் ராதாவையும் மாறி மாறி பார்த்தபடி கேட்க
“நான் எங்க மேட்டர கேட்டீங்களோன்னு நெனச்சேன்” என்றதும்
“ராதா அப்ப உங்களுக்க்குள்ள் மேட்டர் முடிஞ்சிடுச்ச” என்று சந்தோஷமாக கேட்க ராதா வெட்கப்பட்டபடியே
“ச்சீ போக்கா, இதயெல்லாமா கேட்ப” என்று தன் முகத்தை மூடிக் கொண்டாள். உடனே அனிதா என்னை பார்த்து
“என்ன மாப்ள செம மேட்டரா” என்று சிரித்துக் கொண்டே கேட்க நான் சோம்பல் முறிக்க
“ஓ அவ்ளோ பெரிய மேட்டரா” என்று அவள் சிரிக்க உடன் ராதாவும் சிரித்தாள். அதன் பின் எல்லோரும் உட்கார்ந்து சாப்பிட
“முத்து நான் ஒரு முக்கியமான் மேட்டர் சொல்ல தான் வந்தேன்” என்றாள் அனிதா
“என்னக்கா திரும்பவும் மேட்டருன்னு” என்று ராதா சினுங்க
“சரி என்ன மேட்டர் சொல்லுங்க” என்று நான் கேட்க
“துபாய்ல சீயாரா ஹாஸ்பிடல்ஸ் நெட்வொர்க்குன்னு ஒரு பெரிய க்ரூப் இருக்கு அவங்களுக்கு உலகம் பூராவும் பல நாடுகள்ல ஹாஸ்பிடல்ஸ் வெச்சியிருக்காங்க, ரொம்ப பெரிய நெட்வொர்க், அவங்க இப்ப இந்தியாவுல ஒரு ஹாஸ்பிடல் ஸ்டார்ட் பண்ணனும்னு ஆசப்ப்டுறாங்க, ஆனா உடனே முடியாதுன்றதால் இங்க இருக்குற ஏதாவது ஒரு ஹாஸ்பிடலோட டையப் வெச்சிக்கிட்டு ஸ்டார்ட் ஹாஸ்பிடல் ஸ்டார்ட் பண்ற ஐடியாவுல் இருக்காங்க, அதுக்காக இந்தியாவுல இருக்குற பெரிய பெரிய் ஹாஸ்பிடல்ஸ்க்குலாம் இன்விடேஷன் அனுப்பி இருக்காங்க, அந்த இன்விடேஷன் நம்ம ஹாஸ்பிடல்ஸ்க்கும் வந்திருக்கு, அதுக்கான் மீட்டிங் கோவாவுல் நாளைக்கு நடக்கப் போகுது, அதுக்கு நாம் மூனு பேரும் போகனும்” என்று நிறுத்தினாள்.
“நீங்க சொல்றத பார்த்தா இந்த ஆர்டர் கெடச்சா ரொம்ப லக்குன்னு சொல்லுங்க” என்றாள் ராதா
“ஆமா, ஆனா இந்திய அளவுல நடக்குறதால் நம்மளவிட பெரிய பெரிய நெட்வொர்க் ஹாஸ்பிடல்ஸ்லாம் இதுல கலந்துக்கும்”என்றாள்.
“சரிங்கண்னி அப்ப நாளைக்கு நாம மூனு பேரும் போகலாம்” என்று நான் கூறிவிட்டு கிளம்ப
“இல்லங்க நான் வரல” என்றாள் ராதா
“ஏன் ராதா நீ ஏன் வரல” என்று அனிதா கேட்க
“ஆமா, நாம மூனு பேருமே போய்ட்டா, அப்புறம் ஹாஸ்பிடல்ஸ யாரு பார்த்துப்பாங்க, அதனால் நீங்க ரெண்டு பேரும் போய்ட்டு வாங்க நான் இங்க இருந்து எல்லாத்தையும் பார்த்துக்குறேன்” என்று ராதா கூற
“என்ன் ராதா இப்ப தான் நீங்க ரெண்டு பேரும் ஒருவழியா ஒன்னாகி இருக்கீங்க, இப்ப கோவா மாதிரி இடங்களுக்கெல்லாம் போனாதான இன்னும் நல்லா இருக்கும்” என்று அனிதா கூற ராதா சிரித்துக் கொண்டே
“அதுக்குவேனா இன்னொரு தடவ போய்க்கலாம், இது அஃபிஷியல் டூர், அதனால் நீங்க மட்டும் போய்ட்டு வாங்க” என்று கூறிவிட்டு ராதா சாப்பாடு எடுத்து வைத்தாள். நான் குளித்துவிட்டு வர எல்லோரும் ஒன்றாக உட்கர்ந்து சாப்பிட்டு முடித்து ஹாஸ்பிடல் கிள்மபினோம்.
அன்று இரவு ராதா என் பயணத்துக்கான ஏற்பாடுகளை செய்தாள். அடுத்த நாள் நானும் அனிதாவும் புறப்பட்டோம்.
மதியம் கோவாவை அடைந்தோம். இந்த மீட்டிங்கை ஏற்பாடு செய்திருந்த சியாரா நிறுவனம் மீட்டிங்கிற்க்காக வரும் அணைவருக்கும் ஒரு பெரிய ஹோட்டலில் ரூம் புக் செய்திருந்தார்கள். நாங்கள் சென்றதும் எங்களுக்கான் சாவி கொடுக்கப்ப்ட நானும் அனிதாவும் இரண்டாவது மாடியில் இருந்த எங்கள் அறைக்கு சென்றோம். எங்கள் இருவருக்குமே ஒரே அறைதான் ஒதுக்கி இருந்தார்கள்.
இருவரும் குளித்து முடித்துவிட்டு இரவு சாப்பாடு சாப்பிட்டோம், அத்ன் பின் பயணக்களைப்பினால் அன்று இரவு நன்றாக தூங்கினோம். பொழுது விடிந்த்து. இன்று மாலை 4 மணிக்கு ஒரு பெரிய ஹோட்டல் ஹாலில் மீட்டிங் என்ற தகவல் எங்களுக்கு வந்து சேர்ந்த்து.
“அனி, மீடிங் நாலு மணிக்குதானாம் அதனால் கொஞ்ச் நேரம் பீச்சுல் போய் சுத்திட்டு வரலாமா” என்று நான் கேட்க
“போலாமே” என்று கூறினாள். ஆர்டர் கொடுத்து காலை சாப்பாட்டை சாப்பிட்டு முடித்தோம். அதன் பின் 9 மணி இருக்கும் இருவரும் கேஷிவல் ஆடைகளில் அதாவது நான் ஒரு ஷாக்சும், மேலே டீ சர்ட்டும் போட்டுக் கொள்ள அனிதா கீழெ ட்ராக்ஸும் டீசர்ட்டும் அணிந்து கொள்ள் இருவரும் பீச்சுக்கு கிளம்பினோம்.
அஸ்ங்கிருந்து நடந்து போக்க்கூடிய தொலைவில் தான் கடற்கரை இருந்த்து. அதனால் காலார இருவரும் கை கோர்த்துக் கொண்டு சென்றோம்.
கடற்கரையை அடைந்த்து, மணலில் இருவ்ருன் நடக்க் தொடங்கினோம். கடல் பரப்பை ஒட்டிய இடங்களில் குடைகள் வைக்கப்பட்டு அதன் கீழெ சில ஆண்களும் பெண்களுமாக ஜட்டி பிராவோடு உட்கார்ந்து பேசிக் கொண்டும் விளையாடிக் கொண்டும் இருந்தார்கள்.
நாங்கள் அவற்றை ரசித்தபடி கடல் பரப்பை அடைந்தோம். இருவரும் அலைகள் கால்களை தழுவும் அளவுக்கு அருகே சென்று நின்று கொண்டு அலைகள் வந்து மோதி செல்லும் அழகை ரசித்தோம்.
“அனிதா இந்த இடம் எவ்ளோ அழகா இருக்குல்ல” என்று நான் சொல்ல
“ஆமா முத்து சூப்பரா இருக்கு, இங்கயே இருந்திடலாம் போல் இருக்கு” என்று மெய் மறந்து க்டலின் அழகை பார்த்துக் கொண்டு நின்றாள். நான் அவளிடமிருந்து மெல்ல் பின்னால் சென்றேன்.
அவள் என்னை கண்டுகொள்ளாமல் கடலையே பார்த்துக் கொண்டிருக்க ஒரு பெரிய அலை வேகமாக கரையை நோக்கி வரும் நேரம் நான் சத்தமின்றி வேகமாக் ஓடி வந்து அவள் பின்னால் இருந்து அவளை அலைக்குள் தள்ளிவிட்டு நானும் அவளுடன் அவள் மேல் விழ ஆ வென்று கத்தியபடி அலையில் விழுந்தாள்
அனிதா. அலை மீண்டும் சென்றதும் எங்கள் இருவர் உடைகள் முழுவதும் நனைந்திருக்க எழுந்து நின்று முகத்தை துடைத்துக் கொண்டு என்னை பார்த்தவள்
“டேய் என்ண்டா இது விளையாட்டு” என்று என்னை துரத்த நான் ஒட தாவி என்னை பிடித்தவள் மீண்டும் என்னை தண்ணீரில் தள்ளிவிட்டாள்.
பதிலுக்கு நானும் அவளை இழுத்து தள்ள அங்கிருந்தவர்கள் எங்கள் ஆட்ட்த்தையே ரசித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அனிதா பனியனுக்குள் எதுவும் போடாத்தால் அவள் முலைகள் இரண்டும் ஈரமான பனியனில் குத்திக் கொண்டு தெரிந்த்து.
அதுவேறு வெள்ளை நிறத்தில் இருந்த்தால் அனிதாவின் சிவந்த மேனி பளிச்சென்று தெரிய அதை பார்த்த்தும் என் தண்டு விறைத்துக் கொண்ட்து. அனிதா பார்த்தாள்.
“முத்து போலீஸ்க்கு இன்ஃபார்ம் பண்லாமடா” என்று என் அருகே இருந்த கும்ரன் சொல்ல நான் எதுவும் சொல்லாமல் மௌனமாக இருக்கவே குமரன் தன் செல்லில் யாருக்கோ போன் செய்தான். நடந்தவற்றை சொல்லிவிட்டு
“கார் இப்ப திருவள்ளூர் கிட்ட போய்க்கிட்டு இருக்கு சார்” என்று கூறவும் எங்களுக்கு முன்னால் பெருமாளின் கார் சென்று கொண்டிருப்பது தெரிந்த்து. பின் பக்க கண்ணாடி வழியாக ரம்யா எங்கள் காரை பார்த்து கத்திக் கொண்டிருக்க பெருமாள் அகோரமான முகத்துடன் எங்களை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.
நானும் காரை வேகமாக் ஓட்டிக் கொண்டிருக்க் அந்த நேரம் பக்கவாட்டு சாலையிலிருந்து ஒரு போலீஸ் வாகனம் எங்கள் காருக்கு முன்பாக நுழைய பெருமாளின் கார் முன்பைவிட இப்போது வேகமாக் செல்ல துவங்கியது. எங்கள் பார்வையிலிருந்து பெருமாள் காரை அந்த போலீஸ் ஜீப் மறைத்துக் கொண்டிருக்க நான் போலீஸ் ஜீப்புக்கு பின்னாலெயே என் காரை ஓட்டிக் கொண்டிருநதேன்.
அப்போது ஒரு போலீஸ்கார்ர் கையில் மைக்குடன் முன்னால் சென்ற காரை நோக்கி அந்த காரின் நம்பரை சொல்லி உடனே வண்டிய நிறுத்துங்க” என்று சொல்ல பெருமாளின் காரோ நிற்காமல் வேகமாக் சென்று கொண்டிருந்த்து. அப்போது போலீஸ் ஜீப்பிலிருந்து மற்றொரு போலீஸ்காரக் துப்பாக்கியோடு தலையையும் கையையும் நீட்டிக் கொண்டு வெளியே வர அதை பார்த்த் பெருமாளின் கூட்டம் சட்டென ஜன்னல் வழியாக ரம்யாவின் சுடிதார் துப்பட்டாவை தூக்கி வீசினார்கள்.
அது போலீஸ் ஜீப்பின் முன்புற கண்ணாடியை மூடிக் கொள்ள அதன் ட்ரைவர் நிலை தடுமாறி ஜீப்பை சாலையிலிருந்து இறக்கி ஒரு பள்ளத்தில் சாய்க்க் ஜீப் அதற்கு மேல் செல்ல முடியாமல் நின்று போனது, நான் என் காரை சாமர்த்தியமாக திருப்பி ஜீப்பில் இடிக்காமல் ஓட்டி சென்றேன், அதே நேரம் முன்னால் சென்ற காரிடமிருந்து பாதுகாப்பான தூரத்தில் இருந்தேன் .
நான் பெருமாளின் காரை முந்தாமல் அவன் காருக்கு பின்னாலேயே சென்றதால் உதயன் கடுப்பாகி
“ஸார் அவன் கார ஓவர் டேக் பண்ணுங்க சார் அவனுங்கள ஒரு கை பார்த்துடலாம்” என்றான்.
“இல்ல உதய் அவன் சும்மா இருந்தா பரவால்ல கூட ரம்யா இருக்கா, அதனால் அவன நெருங்கினா, ரம்யாவ ஏதாவது பண்ணிடுவான்” என்று காரை ஓட்டிக் கொண்டிருக்க கார் தமிழக எல்லையை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது. அப்பொதுதான் எனக்கு ஒரு யோனை தோன்ற
“கும்ரா இப்ப இந்த ஏரியா இன்ஸ்பெக்டருக்கு போன் பண்னி ஒரு கார்ல் கஞ்சா கடத்திக் கிட்டு போறாங்கன்னு சொல்லு” என்றதும் அவன் திருத்தணி போலீஸ் நிலைய இன்ஸ்பெக்டரை தொடர்பு கொண்டு சொல்லிவிட்டு
“டேய் முத்து கார பிடிக்கனும்னா நாமேலே தொரத்தி பிடிக்கலாமேடா, எதுக்கு அவன் பின்னாலெயே போய்க்கிட்டு போலீஸ்ல சொல்லனும்” என்று கும்ரன் கேட்க
“கார் நாம் தொரத்தி பிடிச்சா அவன் கோவம் அதிகமாகி ரம்யாவ ஏதாவது பண்ணலாம், அதே போலீஸ் அவன பிடிச்சா, அவன் கோவம் போலீஸ் மேலதான் திரும்பும்” என்று கூறிக் கொண்டிருக்க பெருமாளின் கார் டோல் கேட்டை நெருங்க இன்னும் போலீஸ் வாகனம் எதுவும் அங்கு வரவில்லை. பெருமாளின் கார் சோதனை சாவடியில் காலியாக இருந்த ஒரு வழியில் வேகமாக் நுழைய அந்த காரை நிறுத்துவதற்க்காக நடுவே கேட்டும் தடுப்புகளும் போடப்பட்டன,
ஆனால் அவற்றை இடித்துக் கொண்டு அவன் கார் வேகமாக் சென்று கொண்டிருந்த்தும் அங்கு காவலுக்கு இருந்த சிலர் அந்த காரை தங்கள் வாகன்ங்களில் துரத்த் ஆரம்பித்தனர். எங்கள் காரை நான் மெல்ல நிறுத்தி மீண்டும் அங்கிருந்து ஓட்டி செனறேன். பெருமாளின் காரை மூன்று போலீஸ்காரர்கள் துரத்திக் கொண்டு செல்ல நான் அவர்களுக்கு பின்னாலேயே காரை ஓட்டி சென்றேன்.
முன்பைவிட இப்போது கார் மிகவும் வேகமாக் சென்று கொண்டிருக்க போலீஸ்கார்ர்களால் அந்த காரை பிடிக்க முடியாமல் ஒரு ஓரமாக ஓரம் கட்டி நின்று கொண்டு வாக்கி டாக்கியில் யாரிடமோ பேசிக் கொண்டிருக்க நான் அந்த காரை பின் தொடர்ந்து சென்றேன்.
ஆந்திர எல்லைக்குள் கார் சென்று கொண்டிருக்க எனக்கு இந்த பெருமாளிக் கேஸில் விசாரணை செய்த போலீஸ் கமிஷ்னர் நியாபகம் வர அவர் எண்ணுக்கு டயல் செய்தேன். அவரிடம் எல்லாவற்றையும் கூறி உதவி கேட்க அவரும் உதவுவதாக ஒப்புக் கொண்டார். சில மணி நேரங்களுக்குப் பின் பெருமாள் தனக்கு முன்பு சொந்தமாக இருந்த கிராணைட் குவாரிக்குள் காரை ஓட்டிக் கொண்டு சென்றான்.
தரையிலிருந்து 200 மீட்டர் ஆழமான பகுதியாக இருந்த்து. கீழெ இருந்த பார்த்தால் சாதாரண உயரமே மலை போல் தெரியும், நான் எங்கள் காரை மேலேயே நிறுத்திவிட்டு அங்கிருந்து கீழெ நடப்பவற்றை பார்த்தோம். ரம்யாவை ஒரு கம்பத்தில் கட்டிப் போட்டான் பெருமாள். அவளை சுற்று 5 பேர் நின்று கொண்டிருக்க ஒரு சேரில் உட்கார்ந்தான்.
மேலே நான் இருக்கிறேன் என்று அவனுக்கு தெரியும் ஆனால் எந்த இட்த்தில் இருக்கிறேன் என்று தெரியாத்தால் மேலே பார்த்தபடியே
“டேய் முத்து நீ இங்கதான் இருக்கேனு தெரிய்ம், ஒழுங்கா நீயே என் முன்னால் வந்துடு, உன்ன என் ஆச தீர கொன்னுட்டு அப்புறம் இந்த பொண்ன நான் விட்டுடுறேன்” என்று சத்தமாக் கத்தினான். உடனே என்னுடன் இருந்த உதயன்
“அந்த நாய்க்கு என்ன் தைரிய்ம் இப்பவே அவன ஒரு வழியாக்கிட்டு ரம்யாவ கூட்டி வரேன்” என்று தன் சட்டையை சுறுட்டிவிட்டுக் கொண்டு கிளம்ப நான் அவனை பிடித்து இழுத்து நிறுத்தி
“உதய் நாம அவ்சர பட்டா அது ரம்யாவுக்கு தான் ஆபத்தா போய்டும், வெய்ட் பண்ணுங்க” என்று கூறா
“என்னத்துக்கு சார் இன்னும் வெய்ட் பண்ணனும், அந்த புண்ட மவ என்னென்னவோ பேசுறான், அத பார்த்துக்கிட்டு சும்மா இருக்குறதா” என்று துள்ள நான் அவனை இழுத்து கீழே காட்ட பெருமாளும் அவனை சுற்றி இருந்தவர்களும் கையில் நீளமான அரிவாள்களுடன் இருந்தார்கள்.
“பார்த்தியா, அவனுங்க வெபன்ஸோட இருக்கானுங்க, நம்ம கையில் ஒன்னுமில்லாம அவனுங்கள் என்ன பண்ண முடியும்” என்றதும்
“அதுக்கு அவன் உங்கள கொல்லனும் அது இதுன்னு பேசுறான். அத கேட்டுக்கிட்டு சும்மா இருக்கிறதா” என்று உதயா சொல்ல உடனே குமரனும் குமாரும் அவனுடன் சேர்ந்து கொண்டு
“ஆமாண்டா என்ன ஆனாலும் பரவால்ல அவன ஒரு வழி பண்ணனும்டா” என்று மூவரும் கிளம்ப நான் அவர்கள் முன்னால் சென்று தடுத்து நிறுத்தி
“நான் அதுக்கு வேற பிளான் வெச்சிருக்கேன், நீங்க அவசர பட்டு எல்லாத்தையும் சொதப்பிடாதீங்க” என்றதும்
“என்ன பிளான் சார்” என்றான் உதயா அந்த நேரம் என் செல் ஒலிக்க் எடுத்து காதில் வைத்தேன். கமிஷ்னர் தான் பேசினார்.
“ஓகே சார் நான் போறேன்” என்று சொல்லி இணைப்பை துண்டித்துவிட்டு “நீங்க எல்லாரும் இங்கயே இருங்க” என்று சொல்லிவிட்டு நான் குவாரியை நோக்கி நடக்க் மூவரும் என் பின்னால் வந்து
“முத்து நாங்க உன்ன தனியா விடமாட்டோம், நாங்களும் வருவோம்” குமரன்
“ஆமா நானும் வருவேன்” என்று குமாரும் சொல்ல
“டேய் நான் திரும்பவும் சொல்றேன், வேற பிளான் இருக்கு, எனக்கு ஒன்னும் ஆகாது, இங்கயே இருங்க தேவப்பட்டா நானெ சிக்னல் தரேன், அப்ப் மட்டும் வாங்க, அது வரைக்கும் இங்கயே இருங்க” என்று அவர்களை சமாதானப்படுத்தி ஒரு வழியாக அங்கேயே நிற்க வைத்துவிட்டு நான் மட்டும் குவாரியை நோக்கி கீழே நடக்க ஆரம்பித்தேன். நான் வருவதை தூரத்திலேயே பார்த்துவிட்ட் பெருமாள் சிரித்தபடி
“வாடா, வா” என்று இரண்டு கையையும் நீட்டி என்னை அழைத்தான். நான் அவனை நோக்கி செல்ல செல்ல மேலே இருந்த மூவரும் பயத்துடனும் தவிப்புடனும் என்னையும் பெருமாளையும் மாறி மாறி பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். குவாரியில் அன்று யாரும் வேலைக்கு வராத்தால் எங்கும் அமைதியாக வெறுமையாக இருந்த்து. ஆங்காங்கே வெட்டி எடுக்கப்பட்ட க்ருப்பு பாறைகள் கிடக்க பெருமாளை நான் நெருங்கி செல்ல கம்பத்தில் கட்டி வைக்கப்பட்டிருந்த ரம்யா என்னை பார்த்து
“ஸார் நீங்க இங்க வராதீங்க சார் போய்டுங்க சார்” என்று கத்தினாள். அவ்ள் கத்த்யதும் பெருமாள் கடுப்பாகி அவல் கன்னத்தில் ஓங்கி ஒரு அறை கொடுத்து “சும்மா இருடி நாயே, அவனே அவன் சாவ தேடி வரான், நீ என்ன வராதன்னு சொல்ற” என்று மீண்டும் ஒரு அறை கொடுக்க ரம்யா தலை கிறுகிறுத்துப் போய் நின்றாள். பெருமாள் என்னை ஆர்வமுடன் பார்த்துக் கொண்டிருக்க நான் அவனுக்கு சில மீட்டர் தூரத்தில் சென்று கொண்டிருந்தேன்.
பெருமாள் கண்களில் கொலைவெறி தாண்டவமாட தன் அருகே இருந்தவர்கள் கையில் வைத்திருந்த்தில் மிக நீளமாக இருந்த ஒரு அரிவாளை வாங்கினான். நான் அவனுக்கு 20 அடி தொலைவீல் இருக்க அவன் தன் அரிவாளை உட்காந்து ஒரு பாறையின் மேல் வைத்து தேய்த்து கூராக்கினான்.
அவன் வெறியுடன் அரிவாளை பாறையில் தேய்க்க அது பளபளப்பானது. எழுந்து நின்றவன் என்னை நோக்கி அரிவாளை காட்டி
“வாடா உனக்காகவே ஸ்பெஷலா ரெடி பண்ணது, மொதல்ல உன் தலைய தான் வெட்டப்போகுது வாடா வா” என்று அரிவாளை ஓங்கியபடி நின்று கொண்டிருக்க நான் ரம்யாவை பார்த்தேன்“மொதல்ல ரம்யாவ் விடு” என்று அவளை காட்டி சொல்ல
“டேய் அவள அவுத்துவிடுங்கடா” என்றதும் அவள் கையை கட்டி இருந்த கட்டுக்கள் அவிழ்க்கப்பட்டன. ரம்யா மெல்ல எழுந்து பார்த்தாள்.
கட்டுக்கள் அவிழ்க்கப்பட்ட ரம்யா என்னை பார்த்து
“ஸார் போயிடுங்க சார்” என்று கண்கள் சொறுக கூற ஒருவன் அவளை பிடித்து என்னை நோக்கி தள்ளினான். ரம்யா ஓடி வந்து என் மேல் விழ நான் அவளை எழுப்பி
“ரம்யா நீ மேல போ, குமார் இருக்கான்” என்றதும் “
சார் நீங்க” என்று அவள் கேட்க
“நீ மொதல்ல போ” என்று அவளை எனக்கு பின்னால் பிடித்து தள்ளி அனுப்ப அவள் என்னை பார்த்தபடி மேலே ஏறி சென்றாள். பெருமாள் முகத்தில் கோவமும் கொலைவெறியும் கொப்ப்ளிக்க் கையில் அரிவாளோடு எனக்காக காத்திருந்தான்.
நான் ரம்யா மேலே சென்றுவிட்ட்தை உறுதிப்படுத்திக் கொண்டு அதன் பின் மீண்டும் பெருமாளை நோக்கி சென்றேன்.
“வா...வா....இன்னைக்குதான் என் தம்பியோட ஆத்மா சாந்தி அடைய போகுது” என்று கூறியபடி என்னை ஆவலுடன் பார்க்க நானும் அவனும் இப்போது இரண்டு அடி இடைவெளியில் இருந்தோம்.
“டேய் என்னையும் என் குடுமத்தோட சந்தோஷத்தையும் அழிச்சிட்டியேடா” என்று என்னை நோக்கி அரிவாளை அவன் வீச் அது வேகமாக என் கழுத்தை நோக்கி வந்த்து. அந்த நேரம் துப்பாக்கி சுடும் சத்தம் கேட்க பெருமாள் ஓங்கிய அரிவாளை நிறுத்திவிட்டு மேலே பார்க்க போலீஸ் கமிஷ்னர் வானத்தை நோக்கி துப்பாக்கியால் சுட்டபடி நின்றிருந்தார்.
அவரை தொடர்ந்து பார்க்க 10 அடிக்கு ஒரு போலீஸ் என்று அந்த குவாரியையே போலீஸ் பட்டாளியன் சுற்றி வளைத்திருந்த்து. இதை பார்த்த்தும் பெருமாளின் கோவம் இன்னும் அதிகமானது.
சட்டென தாவி என்னை பிடித்த்துக் கொண்டு என் கழுத்தில் கத்தியை வைத்துக் கொண்டான்.
“டேய் நீ இவ்ளோ தைரியமா வரும்போதே நெனச்சேன்டா, இப்டி ஏதாவது பண்னிட்டுதான் வந்திருப்பேன்னு” என்று கத்தியை என் கழுத்தில் நன்றாக வைத்து அழுத்திக் கொண்டு
“நான் சாகறத பத்தி கவல் இல்ல, ஆனா என் குடும்பத்த இழந்து என தமபிய சாக கொடுத்து இப்டி என்ன பைத்தியக்கார மாதிரி அலைய விட்ட உன்னையும் அந்த லாவண்யாவையும் கொன்னுட்டு அப்புறம் தான் நான் சாவேன், இப்ப் உன்ன் கொன்னுட்டா, அவள் என்னால் கொல்ல முடியாது, அதனால் உன்ன் வெச்சித்தான் நான் அவள கொல்லனும்” என்று கூறியபடி என்னை கழுத்தில் கத்தியோடு மேலே ஏற்றிக் கொண்டு சென்றான்.
போலீஸ்கார்ர்கள் கூட்டம் அந்த இட்த்தை சூழ்ந்து கொண்டு துப்பாக்கியை அவன் முன்னால் நீட்டியபடி நிற்க
“டேய் யாராவது முன்னால் வந்தீங்க இவன் தலைய வெட்டி இதே எட்த்துல வீசிடுவேன்” என்று கொடூரமான முகத்துடன் மிரட்டிய்படி என்னை அங்கே இருந்த ஒரு காரின் அருகே கூட்டி சென்றான். கமிஷ்னர் கையில் துப்பாக்கியை நீட்டி பிடித்துக் கொண்டு பெருமாளை பார்த்து
“பெருமாள், நீ தப்பு மேல தப்பு பண்ற, அவர் விட்டுட்டு சரண்டர் ஆகிடு, நான் உன தண்டணைய கம்மி பண்ண ட்ரை பண்றேன்”என்று சொல்ல பெருமாள் நின்று அவரை பார்த்து
“வாழனும்னு நெனைக்கிறவன் தான் நீ சொல்ற வார்த்தையெல்லாம் கேப்பான், இவங்க ரெண்டு பேரையும் போட்டு தள்ளிட்டு நானே செத்துடுவேன்” என்று கூறியபடி என்னை காரில் ஏற்ற முயன்றான்.
அந்த நேரம் பார்த்து ஒரு கார் வேகமாக அங்கு வந்து நிற்க பெருமாளின் முகம் மலர்ந்த்து. ஏனென்றால் அது லாவண்யாவின் கார், கார் நின்றதும் உள்ளே இருந்து லாவண்யா இறங்கி வர
“வாடீ, வா, என் வேலய கம்மி பண்னிட்ட, உன்ன் தான் தேடி கெளம்புனேன், நீயே வந்துட்ட” என்று சிரித்தபடி என்னை காரின் அருகே இருந்து இழுத்துக் கொண்டு லாவண்யாவின் அருகே கூட்டி சென்றான்.
நான் சற்று தூரத்தில் இருக்கும்போதே
“லாணயா போய்டுங்க, இங்கிருந்து போய்டுங்க” என்று கூற பெருமாள்
“டேய் சும்மர் இருடா, சாவ தேடி அவளே வந்திருக்கா” என்று கூறிக் கொண்டே அவள் அருகே என்னை கூட்டி சென்றான். இருவரையும் அருகருகே நிற்க வைத்து “இப்ப் நாம மூனு பேரும் ஒன்னா சாகப்போறோம்” என்றான்.
அங்கு சுற்றி இருந்த எல்லோருக்கும் அதிர்ச்சி, அடுத்து அவன் என்ன செய்ய போகிறான் என்று எல்லோர் முகத்திலும் பயம். என் கழுத்தில் இருந்த கத்தியை எடுத்து லாவண்யாவின் கழுத்தில் வைத்து
“டேய் போய் கார்ல ஏறுடா, ஏதாவது புத்திசாலிதனமா பண்ணனும்னு நெனச்ச், நீ அனுபவிச்சி ரசிச்ச லாவண்யா இல்லாம் போய்டுவா” என்று கூற நான் அவனை பார்த்தபடி காரின் ட்ரைவர் சீட்டில் ஏறினேன்.
கமிஷ்னர் தலைமையில் 50க்கும் மேற்பட்ட போலீஸ்கார்ர்கள் கையில் துப்பாக்கியுடன் நிறக பெருமாள் இந்த வேலைகளை செய்து கொண்டிருந்தான். எல்லோரும் ஒன்றும் செய்ய முடியாமல் கைகட்டி பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.
நான் ட்ரைவர் சீட்டில் ஏறியதும் பெருமாள் பின் கதவை திறந்து லாவண்யாவை உள்ளே ஏற்றின்ன். பின் அவளுக்கு அருகே உட்கார்ந்து கொண்டு மீண்டும் அவள் க்ழுத்தில் கத்தியை வைத்துக் கொண்டான்.
“டேய் கார ஸ்டார்ட் பண்னு” என்றான். காரை ஸ்டார்ட் செய்து மெல்ல் ஓட்ட ஆரம்பித்தேன்.
“வேகமா போ” என்றதும் காரை வேகமாக் ஓட்டினேன். அந்த இட்த்திலிருந்து கார் ஒரு மலை போன்ற உயரமாக இட்த்திற்கு சென்று கொண்டிருக்க
“டேய் என் நிம்மதிய கெடுத்த் உங்கள் இன்னைக்கு நான் கொல்ல போறேன், என் தம்பியோட ஆத்மா இன்னைக்கு தான் சந்தோஷப்படும்” என்று ப்யங்கர சத்த்துடன் சிரித்தான்.
லாவண்யா பின் சீட்டில் எனக்கு பின்னால் இருக்க அவளுக்கு அருகே பெருமாள் உட்கார்ந்திருந்தான். கார் மலை உச்சிக்கு அருகே சென்று கொண்டிருக்க பெருமாள் கர்வமாக சிரித்தபடி இருக்க அப்போது யாரும் எதிர்பார்க்காத நேரம் காருக்கு முன்ன்னே லட்சுமி வந்து நின்றாள். நான அவளை பார்த்து காரை நிறுத்து முயல
“டேய் கார நிறுத்தாம போடா, அவள அடிச்சி கொல்லுடா, என் தம்பி மானத்த வாங்கினவள விடக்கூடாது” என்று கத்த நான் லஷ்மியை நோக்கி காரை வேகமாக் ஓட்டினேன்.
கைகளை பின்னால் கட்டியபடி நின்றிருந்த லஷ்மி திடீரென்று தன் கைகளை முன்னால் நீட்ட அவள் கையில் ஒரு துப்பாக்கி இருந்த்து, நான் அதை பார்த்த்தும் சுதாரித்துக் கொண்டு ஒரு பக்கமாக சாய அவள் துப்பாக்கியை பெருமாளை நோக்கி வைத்து சுட துப்பாக்கியிலிருந்து கிளம்பிய தோட்டா காரின் கண்ணாடியை உடைத்துக் கொண்டு நேராக வந்து பெருமாளின் மார்பில் பாய்ந்த்து.
பெருமாள் ஆவென்று அலறித்துடிக்க நான் சட்டென கார் கதவை திறந்து கொண்டு குதிக்க போக
“லாவண்யா ஜம்ப்” என்று சொல்லிவிட்டு கதவு வழியாக வெளியே குதித்துவிட லாவண்யா குதிப்பதற்க்காக கதவை திறக்க அந்த நேரம் பெருமாள் அவள் தலை முடியை பிடித்துக் கொள்கிறான். லாவண்யா வெளியே குதிக்க முடியாமல் தவிக்க கார் தறிகெட்டு ஓடுகிறது.
லஷ்மி உள்ளே லாவண்யா மாட்டிக் கொண்ட்தை பார்த்து மீண்டும் காருக்குள் சுடுகிறாள். ஆனால் கார் மலை உச்சிக்கு சென்றுவிட அங்கு போலீஸ் உட்பட எல்லோரும் வந்து சேர்கிறார்கள்.
லஷ்மியும் கீழெ விழுந்த்தில் லேசான அடிபட்ட நானும் லாவாண்யா என்ன ஆனாள் என்று பார்க்க கார் மலை உச்சியில் சில நொடி தொங்கியபடி நிற்க நான் எழுந்து காரை நோக்கி ஓடுகிறேன்.
லஷ்மி காருக்கு அருகே இருந்த்தால் எனக்கு முன்பாக அவள் ஓடி சென்று காரை பார்க்க லாவண்யாவின் தலை முடியை பிடித்துக் கொண்டு பெருமாள் உயிர் போகும் நிலையில் இருப்பதை பார்த்துவிட்டு மற்றொரு பக்கம் இருந்த கதவை திறந்து அதன் வழியாக பெருமாளை அடிக்க அவள் இவள்ளை மற்றொரு கையால் பிடித்து உள்ளே இழுக்க பெருமாளுக்கும் லஷ்மிக்கும் உள்ளே சண்டை நடக்க அந்த இடைவெளியில் லாவண்யா காருக்குள்ளிருந்து வெளியே வந்துவிடுகிறாள்.
கார் மலை உச்சியில் ஏற்கனவே தொங்கிக் கொண்டிருந்த்து. உள்ளே இவர்கள் சண்டையினால் இன்னும் கொஞ்ச்ம முன்னோக்கி நகரதொட்ங்கியதும் லாவண்யவும் நானும் காரை நோக்கி
“லஷ்மி வெளியே வந்திடுங்க” என்று கத்த பெருமாள் லஷ்மியை பயங்கரமாக அடிக்கிறான். நான் காரை நோக்கி ஓட அதற்குள் கார் மலை உச்சியிலிருந்து வேகமாக கீழெ சாரிந்து ஓடுகிறது.
உயரமான மலை என்பதால் கார் தரையை அடைவதற்குள் தூள்தூளாகிப் போகிறது. கீழெ விழுந்த் காரை எல்லோரும் மலை உச்சியிலிருந்து பார்க்க கதவின் வ்ழியாக லஷ்மியின் உடல் வெளியே வந்து விழுகிறது. அவளுக்கு எப்ப்டியும் உயிர் இருக்கும் என்ற எண்ணத்தில் எல்லோரும் கீழெ ஓடுகிறோம்.
கீழெ வந்த்தும் நொருங்கி போன காரின் கதவு திறந்து அதன் வழியே லஷ்மியின் உடல் வெளியே வந்து கிடக்க மறுபக்கம் பெட்ரோல் டேங்கில் உடைப்பு ஏற்பட்டு பெட்ரோல் கசிந்து கொண்டிருக்க காரின் எஞ்ஜின் பகுதிய்லிருந்து பலமாக புகை வந்து கொண்டிருந்த்து,
அதனால் நான் உடனே லஷ்மியின் உடலை பிடித்டு இழுக்க அந்த நேரத்திலும் பெருமாளின் கைகள் அவளை இறுக்கமாக பிடித்துக் கொண்டிருக்கிறது, நான் அவன் கையை விடுவிக்க முயன்றும் இறுக்கமாக அவன் பிடித்திருந்த்தால் விடுவிக்க முடியாம்ல் தவிக்க அதற்குள் அங்கு எல்லோரும் வந்து சேர்ந்தார்கள்.
கும்ரன் எனக்கு உதவியாக வந்து பெருமாளின் கையை பிடித்து அழுத்தி விலக்க லஷ்மியின் உடலை இழுத்துக் கொண்டு பாதுகாப்பான தூரத்துக்கு வந்தோம். காருக்குள் இருந்த பெருமாள் மீண்டும் கண் திறந்து பார்த்து
“உன்ன் விடமாட்டேண்டா” என்றபடி கீழெ இறங்க் முயல அந்த நேரம் கமிஷ்னர் தன் துப்பாக்கியால் காரின் பெட்ரோல் டேங்க்கை நோக்கி சுட அது ஏற்கனவே உடைந்து கசிந்து கொண்டிருந்த்தால் துப்பாக்கி குண்டு பாய்ந்த்தும் கார் வெடித்து சிதற பெருமாளும் காரோடு எரிந்து சில நொடிகளில் எலும்புக்கூடானான்.
லஷ்மிக்கு லேசான மூச்சு இருந்த்தால் அவளை ஆம்புலன்சில் ஏற்றி ஹாஸ்பிடலுக்கு அனுப்பினோம், லாவன்யா அவளுடன் சென்றாள். எல்லோரும் சென்னைக்கு திரும்பி வந்தோம். எல்லாம் ஒரு வழியாக முடிந்த்து.
உதயாவின் தலைமையில் குமாருக்கும் ரம்யாவுக்கும் அடுத்த நாளே ரிஜிஸ்ட்ரார் ஆஃபீசில் திருமணம் நடந்த்து. உதயா தான் ஏற்கனவே காதலித்த் சுமதியை அதே இட்த்தில் திருமணம் செய்து கொண்டான்.
அவர்கள் இருவரும் மீண்டும் மும்பாய் சென்றுவிட குமாரும் ரம்யாவும் என் மருத்துவமனையிலேயே தொடர்ந்து வேலை செய்வதாக கூறி இங்கேயே இருந்துவிட்டார்கள். அவர்கள் கல்யாண பரிசாக அவர்களுக்கு என் செலவில் ஒரு புது ஃபிளாட் வாங்கிக் கொடுத்தேன்.
அன்று இரவு அவர்களுக்கு முதலிரவு, அதனால் எல்லா ஏற்பாடுக்ளையும் நானும் ராதாவும் இருந்து செய்துவிட்டு வீடு திரும்பினோம். இரவு 9 மணிக்கு ஃப்ளாட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தோம், எனக்கு உடல் மிகவும் அசதியாக இருக்கவ பெட்டில் உட்கார்ந்தேன்.
“அப்பாடா எல்லாம் ஒரு வழியா முடிஞ்சிதுடா சாமி” என்று படுத்துக் கொண்டேன். ராதா என் அருகே வந்து படுத்தாள். எனக்கு முதுகை காட்டியபடி அவள் படுத்திருக்க எனக்கு இன்னும் அவளை ஏங்க விட மனமில்லை அதனால் அவள் தோளை தொட, மெல்ல திரும்பினாள்,
அவள் என்னை பார்க்க நான் அவளை பார்க்க மெல்ல நான் அவளை நெருங்கி சென்று அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டு அப்படியே அவள் உதட்டில் என் உதட்டை பதிக்க அவள் கண்கள சொறுகிட மெல்ல என்னை அணைக்க என் கைகளும் அவ்ளை இறுக்கமாக அணைத்துக் கொண்ட்து.
ரூமில் இருந்த் ஒரே லைட்டும் அணக்கப்பட்ட்து. பொழுது விடிந்த்து.
ராதா எனக்காக காஃபி கொண்டு வந்து என் மார்பில் கையால் வருட நான் கண்ணை திறந்தேன்.
“குட்மார்னிங்க், எழுந்திருங்க, டைம் ஆச்சு” என்று லேசான வெட்கம் கலந்த குரலில் என்னிடம் சொல்லிவிட்டு காஃபியை நீட்டினாள்.
நான் எழுந்து உட்கார அப்போதுதான் கவனித்தன் என் உடலில் ஆடைகள் இல்லை என்பதை அதனால் போர்வையை எடுத்து சுற்றிக் கொண்டு ராதா நீட்டிய காபி கப்பை வாங்கி குடித்துக் கொண்டே அவளை பார்த்தேன்.
இப்போதுதான் தலை குளித்து அந்த ஈரம் காயாத முடியுடன் இருக்கிறாள். வெட்கத்துடன் தலை குனிந்து கொண்டிருந்தவளை பார்த்து
“ராதா” என்றேன். என்ன நிமிர்ந்து பாக்க நான் காஃபி கப்பை அருகே வைத்துவிட்டு அவளை தாவி அணைத்தேன்.
“வேண்டாம் விடுங்க இப்பதான் குளிச்சேன்” என்று ஆள் சினுங்கலாய் கூற
“இன்னொரு தடவ குளிச்சிக்கலாம்” என்று நான் அவளை விடாமல் இறுக்க
“என்ன்ங்க விடுங்க, ராத்திரி போட்ட ஆட்டம் போதாதா” என்று அவள் சினுங்கலாய் கூறிக் கொண்டிருக்கும் நேரம் காலிங் பெல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்ட்து.
“யாரோ வந்திருன்னாங்க, விடுங்க” என்று அவள் கூற
“கொஞ்ச நேரம் வெளியிலேயே வெய்ட் பண்ணட்டும்” என்று நான் அவளை இன்னும் அணைக்க
“அய்யோ என்ன் இது பகல்லயே விடுங்க” என்று என்னிடமிருந்து தப்பித்து ஓடினாள் நான் என் லுங்கியை எடுத்து அணிந்து கொண்டு வெளியே வந்து பர்க்க அனிதா வந்திருந்தாள்.
“வாங்க அண்ணி, எப்ப வந்தீங்க” என்று கேட்க
“இப்ப் தான் வந்தேன், வந்த்தும் நேரா உங்கள் பார்க்க தான் வந்தேன், எல்லா மேட்டரும் முடிஞ்சிதா” என்று என்னை பார்த்து கேட்க நான் வியப்புடன்
“மேட்டரா, உங்களுக்கு எப்டி” என்று நான் ஒன்றும் புரியாமல் கேட்க
“எல்லாம் ராதா சொல்லிட்டா” என்றள். நான் கொஞ்சம் கடுப்புடன் ராதாவிடன்
“ஏன் இதயெல்லாமா சொல்ல்லுவ” எனறதும் அவள்
“அய்யோ அவங்க ரம்யா குமார் மேட்டர கேக்குறாங்க” என்று கூற
“ஓ நீங்க அந்த மேட்டர கேட்டீங்களா” என்று அனிதாவிடம் நான் கேடக் அவள் புருவத்தை நெருக்கியபடி
“நீ எந்த மேட்டருன்னு நெனச்சே” என்று என்னையும் ராதாவையும் மாறி மாறி பார்த்தபடி கேட்க
“நான் எங்க மேட்டர கேட்டீங்களோன்னு நெனச்சேன்” என்றதும்
“ராதா அப்ப உங்களுக்க்குள்ள் மேட்டர் முடிஞ்சிடுச்ச” என்று சந்தோஷமாக கேட்க ராதா வெட்கப்பட்டபடியே
“ச்சீ போக்கா, இதயெல்லாமா கேட்ப” என்று தன் முகத்தை மூடிக் கொண்டாள். உடனே அனிதா என்னை பார்த்து
“என்ன மாப்ள செம மேட்டரா” என்று சிரித்துக் கொண்டே கேட்க நான் சோம்பல் முறிக்க
“ஓ அவ்ளோ பெரிய மேட்டரா” என்று அவள் சிரிக்க உடன் ராதாவும் சிரித்தாள். அதன் பின் எல்லோரும் உட்கார்ந்து சாப்பிட
“முத்து நான் ஒரு முக்கியமான் மேட்டர் சொல்ல தான் வந்தேன்” என்றாள் அனிதா
“என்னக்கா திரும்பவும் மேட்டருன்னு” என்று ராதா சினுங்க
“சரி என்ன மேட்டர் சொல்லுங்க” என்று நான் கேட்க
“துபாய்ல சீயாரா ஹாஸ்பிடல்ஸ் நெட்வொர்க்குன்னு ஒரு பெரிய க்ரூப் இருக்கு அவங்களுக்கு உலகம் பூராவும் பல நாடுகள்ல ஹாஸ்பிடல்ஸ் வெச்சியிருக்காங்க, ரொம்ப பெரிய நெட்வொர்க், அவங்க இப்ப இந்தியாவுல ஒரு ஹாஸ்பிடல் ஸ்டார்ட் பண்ணனும்னு ஆசப்ப்டுறாங்க, ஆனா உடனே முடியாதுன்றதால் இங்க இருக்குற ஏதாவது ஒரு ஹாஸ்பிடலோட டையப் வெச்சிக்கிட்டு ஸ்டார்ட் ஹாஸ்பிடல் ஸ்டார்ட் பண்ற ஐடியாவுல் இருக்காங்க, அதுக்காக இந்தியாவுல இருக்குற பெரிய பெரிய் ஹாஸ்பிடல்ஸ்க்குலாம் இன்விடேஷன் அனுப்பி இருக்காங்க, அந்த இன்விடேஷன் நம்ம ஹாஸ்பிடல்ஸ்க்கும் வந்திருக்கு, அதுக்கான் மீட்டிங் கோவாவுல் நாளைக்கு நடக்கப் போகுது, அதுக்கு நாம் மூனு பேரும் போகனும்” என்று நிறுத்தினாள்.
“நீங்க சொல்றத பார்த்தா இந்த ஆர்டர் கெடச்சா ரொம்ப லக்குன்னு சொல்லுங்க” என்றாள் ராதா
“ஆமா, ஆனா இந்திய அளவுல நடக்குறதால் நம்மளவிட பெரிய பெரிய நெட்வொர்க் ஹாஸ்பிடல்ஸ்லாம் இதுல கலந்துக்கும்”என்றாள்.
“சரிங்கண்னி அப்ப நாளைக்கு நாம மூனு பேரும் போகலாம்” என்று நான் கூறிவிட்டு கிளம்ப
“இல்லங்க நான் வரல” என்றாள் ராதா
“ஏன் ராதா நீ ஏன் வரல” என்று அனிதா கேட்க
“ஆமா, நாம மூனு பேருமே போய்ட்டா, அப்புறம் ஹாஸ்பிடல்ஸ யாரு பார்த்துப்பாங்க, அதனால் நீங்க ரெண்டு பேரும் போய்ட்டு வாங்க நான் இங்க இருந்து எல்லாத்தையும் பார்த்துக்குறேன்” என்று ராதா கூற
“என்ன் ராதா இப்ப தான் நீங்க ரெண்டு பேரும் ஒருவழியா ஒன்னாகி இருக்கீங்க, இப்ப கோவா மாதிரி இடங்களுக்கெல்லாம் போனாதான இன்னும் நல்லா இருக்கும்” என்று அனிதா கூற ராதா சிரித்துக் கொண்டே
“அதுக்குவேனா இன்னொரு தடவ போய்க்கலாம், இது அஃபிஷியல் டூர், அதனால் நீங்க மட்டும் போய்ட்டு வாங்க” என்று கூறிவிட்டு ராதா சாப்பாடு எடுத்து வைத்தாள். நான் குளித்துவிட்டு வர எல்லோரும் ஒன்றாக உட்கர்ந்து சாப்பிட்டு முடித்து ஹாஸ்பிடல் கிள்மபினோம்.
அன்று இரவு ராதா என் பயணத்துக்கான ஏற்பாடுகளை செய்தாள். அடுத்த நாள் நானும் அனிதாவும் புறப்பட்டோம்.
மதியம் கோவாவை அடைந்தோம். இந்த மீட்டிங்கை ஏற்பாடு செய்திருந்த சியாரா நிறுவனம் மீட்டிங்கிற்க்காக வரும் அணைவருக்கும் ஒரு பெரிய ஹோட்டலில் ரூம் புக் செய்திருந்தார்கள். நாங்கள் சென்றதும் எங்களுக்கான் சாவி கொடுக்கப்ப்ட நானும் அனிதாவும் இரண்டாவது மாடியில் இருந்த எங்கள் அறைக்கு சென்றோம். எங்கள் இருவருக்குமே ஒரே அறைதான் ஒதுக்கி இருந்தார்கள்.
இருவரும் குளித்து முடித்துவிட்டு இரவு சாப்பாடு சாப்பிட்டோம், அத்ன் பின் பயணக்களைப்பினால் அன்று இரவு நன்றாக தூங்கினோம். பொழுது விடிந்த்து. இன்று மாலை 4 மணிக்கு ஒரு பெரிய ஹோட்டல் ஹாலில் மீட்டிங் என்ற தகவல் எங்களுக்கு வந்து சேர்ந்த்து.
“அனி, மீடிங் நாலு மணிக்குதானாம் அதனால் கொஞ்ச் நேரம் பீச்சுல் போய் சுத்திட்டு வரலாமா” என்று நான் கேட்க
“போலாமே” என்று கூறினாள். ஆர்டர் கொடுத்து காலை சாப்பாட்டை சாப்பிட்டு முடித்தோம். அதன் பின் 9 மணி இருக்கும் இருவரும் கேஷிவல் ஆடைகளில் அதாவது நான் ஒரு ஷாக்சும், மேலே டீ சர்ட்டும் போட்டுக் கொள்ள அனிதா கீழெ ட்ராக்ஸும் டீசர்ட்டும் அணிந்து கொள்ள் இருவரும் பீச்சுக்கு கிளம்பினோம்.
அஸ்ங்கிருந்து நடந்து போக்க்கூடிய தொலைவில் தான் கடற்கரை இருந்த்து. அதனால் காலார இருவரும் கை கோர்த்துக் கொண்டு சென்றோம்.
கடற்கரையை அடைந்த்து, மணலில் இருவ்ருன் நடக்க் தொடங்கினோம். கடல் பரப்பை ஒட்டிய இடங்களில் குடைகள் வைக்கப்பட்டு அதன் கீழெ சில ஆண்களும் பெண்களுமாக ஜட்டி பிராவோடு உட்கார்ந்து பேசிக் கொண்டும் விளையாடிக் கொண்டும் இருந்தார்கள்.
நாங்கள் அவற்றை ரசித்தபடி கடல் பரப்பை அடைந்தோம். இருவரும் அலைகள் கால்களை தழுவும் அளவுக்கு அருகே சென்று நின்று கொண்டு அலைகள் வந்து மோதி செல்லும் அழகை ரசித்தோம்.
“அனிதா இந்த இடம் எவ்ளோ அழகா இருக்குல்ல” என்று நான் சொல்ல
“ஆமா முத்து சூப்பரா இருக்கு, இங்கயே இருந்திடலாம் போல் இருக்கு” என்று மெய் மறந்து க்டலின் அழகை பார்த்துக் கொண்டு நின்றாள். நான் அவளிடமிருந்து மெல்ல் பின்னால் சென்றேன்.
அவள் என்னை கண்டுகொள்ளாமல் கடலையே பார்த்துக் கொண்டிருக்க ஒரு பெரிய அலை வேகமாக கரையை நோக்கி வரும் நேரம் நான் சத்தமின்றி வேகமாக் ஓடி வந்து அவள் பின்னால் இருந்து அவளை அலைக்குள் தள்ளிவிட்டு நானும் அவளுடன் அவள் மேல் விழ ஆ வென்று கத்தியபடி அலையில் விழுந்தாள்
அனிதா. அலை மீண்டும் சென்றதும் எங்கள் இருவர் உடைகள் முழுவதும் நனைந்திருக்க எழுந்து நின்று முகத்தை துடைத்துக் கொண்டு என்னை பார்த்தவள்
“டேய் என்ண்டா இது விளையாட்டு” என்று என்னை துரத்த நான் ஒட தாவி என்னை பிடித்தவள் மீண்டும் என்னை தண்ணீரில் தள்ளிவிட்டாள்.
பதிலுக்கு நானும் அவளை இழுத்து தள்ள அங்கிருந்தவர்கள் எங்கள் ஆட்ட்த்தையே ரசித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அனிதா பனியனுக்குள் எதுவும் போடாத்தால் அவள் முலைகள் இரண்டும் ஈரமான பனியனில் குத்திக் கொண்டு தெரிந்த்து.
அதுவேறு வெள்ளை நிறத்தில் இருந்த்தால் அனிதாவின் சிவந்த மேனி பளிச்சென்று தெரிய அதை பார்த்த்தும் என் தண்டு விறைத்துக் கொண்ட்து. அனிதா பார்த்தாள்.
No comments:
Post a Comment