விஜயசுந்தரி 65

ராதா என்னை இருக்க அணைத்துக் கொள்ள எங்களை பார்த்த மஞ்சுளா வாய் பிளந்து நின்றாள். ராதா நிமிர்ந்து என்னை பார்க்க என் கைகள் அவளை அணைத்துக் கொண்டிருந்த்து. இருவரும் அங்கிருந்து கிளம்பி வீடு நோக்கி காரில் வந்து கொண்டிருந்தோம்.

ராதா என் அருகே உட்கார்ந்து கொண்டிருக்க அவள் முகத்தில் மகிழ்ச்சி தாண்டவம் ஆடிக் கொண்டிருந்த்து.

“ராதா உனக்கு என் மேல கோவம் எதுவும் இல்லையே” என்று நான் கேட்க

“எதுக்குங்க கோவம், அப்டியே கோவப்படனும்னாலும் அந்த மஞ்சு மேல தான் கோவப்படனும், அங்க வெச்சி, உங்கள ஆம்பளையான்னு கேட்டுட்டா, அவளுக்கு சரியான நோஸ்கட் கொடுக்கனும்” என்று ஆத்திரத்துடன் சொன்னவள் அதே கோவத்துடன்


“நீங்க என்ன பண்ணுவீங்களோ எனக்கு தெரியாது இன்னும் பத்து மாசத்துல நமக்கு ஒரு கொழந்த பொறந்தே ஆகனும், நீங்க ஆம்பளதான்னு அவளுக்கு நிரூபிக்கனும்” என்று கூறிவிட்டு ஏதோ நியாபகம் வந்தவளாய் வெட்கத்தில் முகத்தை மூடிக் கொண்டாள்.

அவள் அந்த வார்த்தையை சொன்னதும் என் மனதுக்குள் பல லட்சம் பட்டாம்பூச்சிகள் ஒன்றாக பறந்த்து பொல இருந்தது. ராதா அதன் பின் வெட்கப்பட்டபடியே ஜன்னல் வழியாக பார்த்துக் கொண்டிருக்க கார் எங்கள் அப்பார்ட்மெண்ட் நோக்கி சென்று கொண்டிருந்த்து.

சாலையின் ஓரம் ஒரு கார் பழுதாகி நின்றுகொண்டிருப்பது தெரிய அதன் அருகே இருப்பது எங்களுக்கு தெரிந்த ஒரு பெண் போல் இருந்த்து. கார் அருகே செல்லும்போதுதான் அது என் மாமியார், ராதாவின் அம்மா என்பது புரிந்த்து. காரை அருகே கொண்டு சென்று நிறுத்திவிட்டு இருவரும் இறங்கினோம்.

“என்ன ம்ம்மி இங்க காருக்கு என்னாச்சு” என்று ராதா கேட்க அவள் அம்மா ஷோபா எங்கள் இருவரையும் பார்த்த்தும் உயிர் திரும்பி வந்த்து போல் லேசான சிரிப்புடன்

“உங்க அப்பார்ட்மெண்டுக்குதான் வந்துக்கிட்டு இருந்தேன் , திடீர்னு என்னாச்சுன்னு தெரியல அதான் ட்ரைவர் பார்த்துக்கிட்டு இருக்காரு” என்று சொல்ல

“சரிம்மா வா நாம போகலாம்” என்று ராதா அவளை காரில் ஏற சொல்லிவிட்டு

“ட்ரைவரண்ணா கார ரெடி பண்ணி வீட்டுக்கு கொண்டு போய்டுங்க” என்று ராதா ட்ரைவரிடம் சொல்லிவிட்டு எஙகள் காரில் ஏறினாள். ராதாவும் அவள் அம்மாவும் ஏறிக் கொள்ள நான் காரை ஒட்ட தொடங்கினேன்.

“என்ன் ம்ம்மி திடீர்னு எங்கள் பார்க்க வந்திருக்கீங்க” என்று ராதா நான் கேட்க நினைத்த்தையே கேட்டாள். எங்கள் கல்யாணத்தில் ஷோபா அதான் என் மாமியாருக்கு ஆரம்பத்திலிருந்தே விருப்பம் இல்லை. அவர்கள் வசதிக்கு நான் சரிசம்மானவன் இல்லை என்பது அவள் எண்ணம் ஆனால் அவர்கள் வீட்டில் மற்ற எல்லோருக்குமே அந்த பணக்கார திமிர் கொஞ்சமும் இல்லை. ராதா கேட்ட்தும்

“ஒன்னுமில்ல் ராதா உங்க டாடியும் அக்காவும் திருச்சி வரைக்கும் ஒரு டெத்துக்காக போயிருக்காங்க, வர ரெண்டு நாளாகும், அதான் தனியா இருக்க போர் அடிக்குமேன்னு இங்க வரலாம்னு வந்தேன்” என்று அவள் சொல்ல

“டெத்துக்கா, யார் டெத்துக்கும்மா” என்று ராதா கேட்க

“உங்க அப்பாவோட காலேஜ் ஃப்ரெண்டாம், ராதாவுக்கும் தெரியும்போல அதான் திடீர்னு போன் வந்த்தும் உங்க்கிட்டலாம் கூட சொல்லாம கெளம்பிட்டாங்க” என்றார். எங்கள் அப்பார்ட்மெண்ட்டும் வந்த்து. காரை நிறுத்திவிட்டு மூவரும் எங்கள் ஃப்ளாட்டுக்குள் சென்றோம்.

கல்யாணத்துக்கு பிறகு இப்போதுதான் எங்கள் ஃபளாட்டுக்கு வருகிறார் என் மாமியார்.

“பரவால்லயே ஃப்ளாட்ட சூப்ப்ரா வெச்சிருக்கியே” என்று தன் மகளை பாராட்டினார். மூவரும் ஒன்றாக் சாப்பிட்டு முடித்தோம். எங்களுடையது சிங்கிள் பெட்ரூம் என்பதால் ராதாவும் சோபாவும் பெட்டில் படுத்துக் கொள்ள நான் ஹாலில் இருந்த சோஃபாவில் படுத்துக் கொண்டேன்.

நான் வெளியே வரும்போது ராதாவின் முகம் சோகமாக இருந்த்து. எனக்கும் மனம் அடித்துக் கொண்ட்து எத்தனையோ நாள் பிரிவுக்கு பிறகு இருவரும் ஒன்றாக சேர்ந்து பூஜை செய்யும் நேரத்தில் இந்த கரடி நடுவே வந்துவிட்ட்தே என்று இருவரின் மனதுக்குள்ளும் ஒரே எண்ணம் இருந்த்து. நான் சோஃபாவில் படுத்து உறங்கிவிட்டேன்.

நள்ளிரவு 12 மணிக்கு மேல் இருக்கும், பெட்ரூம் கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்ட்து. கண் விழித்தேன், உள்ளே இருந்து யாரோ வருவது தெரிந்த்து. இருட்டில் அது யார் என்று தெரியவில்லை. அந்த உருவம் நான் படுத்திருக்கும் இடம் நோக்கித்தான் வந்த்து. என் அருகே வந்தி நின்றதும்தான் அது என் மனைவி ராதா என்று தெரிந்த்து. நான் படக்கென்று கண்களை மூடிக் கொள்ள என் அருகே வந்தவள் என்னை உற்றுப்பார்த்தாள்.

நான் தூங்குவதாக நினைத்துக் கொண்டு என் அருகே முட்டி போட்டு அமர்ந்தாள். என் தலையை கோதிவிட்டு என் முகத்தை மீண்டும் பார்த்தாள். மெல்லிய குரலில்
“டேய் முத்து உன்ன் எனக்கு ரொம்ப புடிக்கும்டா, காலெஜ் படிக்கும்போதே உன்ன் தான் கல்யாணம் பண்ணிக்கனும்னு நான் என் மனசுக்குள்ள் முடிவு பண்ணிட்டேண்டா, ஆனா நீதான் ஏதேதோ தில்லாலங்கடிலாம் பண்ண, நீ வேற யார் கூட சுத்தி இருந்தாலும் பரவால்ல, ஆனா என் அக்கா கூடவே சுத்துன பார்த்தியா, அத தான் என்னால் தாங்க முடியல, அத்னால் தான் நடுவுல் உன்ன் வெறுக்க ஆரம்பிச்சிட்டேன், ஆனா எப்ப நீ என் அக்காவோட லைஃப காப்பாத்தி அவள அவ ஹஸ்பண்ட் கூட சேர்த்து வெச்சியோ அப்பவே உன் மேல இருந்த கோவம் கொறஞ்சிடுச்சிடா, ஆனாலும் நீ மத்த பொண்ணுங்க கூட சுத்துறது எனக்கு பிடிக்கல, இப்ப் நீ முழுக்க முழுக்க திருந்திட்டேன்னு எனக்கு ஃபுல்லா நம்பிக்க வந்திடுச்சி, அத்னால் இன்னைக்கு உனக்கு என்னையே தரலாம்னு நெனச்சிருந்தேண்டா, ஆனா இந்த ம்ம்மி இன்னைக்குன்னு பார்த்து வந்து தொலச்சிடுச்சி” என்று கூறிவிட்டு மீண்டும் என் தலை முடியை வருடிவிட்டு

“டேய் தடியா, இது வரைக்கும் நீ எதிர் பார்த்து நான் சொல்லாத ஒன்னு சொல்லட்டுமா” என்று கூறி வெட்கப்பட்டபடி

“ஐ லவ் யூடா” என்று கூறிவிட்டு எழுந்து செல்ல முயன்றவளை சட்டென என் கைகள் அவள் கையை பிடிக்க அவள் அதிர்ந்து நின்றாள்.

“ஐ லவ் யூ டூ” என்ற் என் குரல் கேட்ட்தும் மெல்லிய சிரிப்பு சிரித்துவிட்டு என்னிடமிருந்த அவள் கைகளை விடுவித்துக் கொண்டு தன் அறைக்குள் ஓடி கதவை சாத்திக் கொண்டாள். நான் என் தலையை தூக்கி பார்க்கும் நேரம் அவள் அறைகதவு மூட அதே நேரம் அதற்கு அருகே இருந்த பாத்ரூம் கதவு திறந்த்து. உள்ளே இருந்து என் மாமியார் வெளியே வந்தார். நான் சட்டென தலையை கீழெ குனிந்து தூங்குவது போல் படுத்துக் கொண்டேன்.

அடுத்த நாள் காலை நானும் ராதாவும் காரில் சென்று கொண்டிருக்க இருவருக்கும் ஒருவர் மற்றவரை பற்றி தெரிந்திருந்தாலும் எதுவும் பேசாமல் மௌனமாகவே இருவரும் இருந்தோம். ஹாஸ்பிடல் வந்து சேர்ந்தோம். வந்து உட்கார்ந்த்துமே லேண்ட் லைன் போன் ஒலிக்க எடுத்து காதில் வைத்தேன்.

“சார் இன்டர்வியூவ் காக வந்திருக்கற கேண்டிடேட்ஸ் வெய்ட் பண்றாங்க” என்று ரிஷப்ஷனிஸ்ட் சொல்ல

“ஓ கே மொதல்ல ஒருத்தர அனுப்புங்க” என்று சொல்லி ரிசீவரை வைத்த்தேன். அடுத்த் சில நிமிடங்களில் கதவு தட்டப்பட கதவை திற்ந்து கொண்டு ஒருவன் வந்தான். நான வந்தவனை கவனிக்காமல் என் கணிணியை பார்த்துக் கொண்டிருக்க வந்தவன்

“டேய் முத்து” என்றான். நான் அவனை நிமிர்ந்து பார்த்து

“யாரு நீங்க” என்று கேட்க

“டேய் நாந்தாண்டா குமார், ராயப்பேட்டையில ரெண்டு பேரும் ஒன்னா எத்தன தடவ தியேட்டருக்கு போய் படம் பார்த்திருக்கோம்” என்றான். எனக்கு மிகவும் வியப்பாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும் இருந்த்து. அவனை எனக்கு சுத்தமாக அடையாளமே தெரியவில்லை ஆனால் அவன் இத்தனை வருடம் கழித்து என்னை பார்த்தும் சரியாக என்னை அடையாளம் கண்டுபிடித்திருப்பது கண்டு ஆச்சரியமானென்.

“டேய் எப்டிடா இருக்க, பார்த்து எவ்ளோ நாள் ஆகுது” என்று அவன் கேட்க

“நல்லா இருக்கேண்டா, ரவிய பார்த்தியா” என்று நான் கேட்க

“அவன் இங்க இல்லடா, துபாய் போய் செட்டில் ஆகிட்டான்” என்றான். ரவி, குமார் நான் மூவரும் அடிக்கடி சென்று ராயப்பேட்டையில் உள்ள ஒரு திரையரங்கில் அடிக்கடி பல் பலான பட்ங்களை பார்த்து ரசித்திருக்கிறோம். அது கதையின் ஆரம்பத்தில் வரும். நானும் இவனும் ஆறாம் வகுப்பில் இருந்து ப்ளஸ் டூ வரை ஒரே பள்ளியில் ஒரே வகுப்பில் படித்தோம். நான் மருத்துவம் படிக்க வேறு கல்லூரிக்கு சேர்ந்த பின் இவனை பார்ப்பதே இல்லை. இத்தனை ஆண்டுகள் கழித்து இன்று தான் பார்த்திருக்கிறேன்.

“சரி ப்ளஸ் டூக்கு அப்புறம் என்ன படிச்சே, எங்க படிச்ச” என்று நான் கேட்க

“நான் எங்கடா, சென்னையிலயே இல்ல, ப்ளஸ் டூ முடிச்சதும் பாம்பே போய்ட்டேன், அங்கயே என் மாமா வீட்ல தங்கி எம்.பி.பி.எஸ் படிச்சேன், இப்ப தான் ஒரு வருசத்துக்கு முன்னால சென்னைக்கு வந்தேன், நீ என்ண்டா பண்ண” என்று என்னை கேட்க

“நானும் எம்.பி.பி.எஸ் தான் பண்ணேன், ஆனா சென்னையிலேயே படிச்சேன், இப்ப் இங்க இருக்கேன், அது சரி நீ இங்க எதுக்கு வந்தே” ஏன்று நான் கேட்க

“இங்க ஸ்டாஃப் டாக்டர் இன்டர்வியூ இருக்குன்னு வந்தேன்” என்று அவன் சொல்லும் நேரம் ராதா உள்ளே வந்தாள். வந்தவள் நேராக என் பின்னால் இருந்த அவள் ஓவர் கோட்டை எடுத்து மாட்டிக் கொண்டு என் அருகே வர

“ராதா இவன் என் ஃப்ரெண்டு குமார், இப்ப் எனக்கு குமரன் எப்டியோ அப்டிதான் இவன் ஸ்கூல் டைம்ல” என்று சொல்ல அவளும்

“ஹாய் குமார்” என்று வணக்கம் சொல்லிவிட்டு அனிகிருந்து கிளம்பினாள்.

“மச்சி யாருடா,” என்று குமார் கேட்க

“இவங்கதான் இந்த ஹாஸ்பிடலோட பார்ட்னர், எனக்கும்”
நான் சொன்னதை கேட்ட்தும்
“டேய் அப்ப் நீ.....” என்று எழுந்து நின்று கொண்டு
“டேய் உட்காருடா” என் சிரித்துக் கொண்டே சொல்ல
“டேய்....சாரி சார்...நீங்க தான் இந்த ஹாஸ்பிடலோட........” என இழுக்க
“ஆமாண்டா, நானும் என் ஒய்ஃபுந்தான் இந்த ஹாஸ்பிடலோட சொந்தக்காரங்க” என்றதும் அவன் கண்கள் அகல விரிய
“டேய் எப்டிடா இதெல்லாம், நெஜமாவா சொல்ற” என்று கேட்க “ஆமாண்டா” என்று மீண்டும் சொல்ல
“எப்டிடா, இவ்ளோ பெரிய லெவல்ல” என அவன் ஆச்சரயம் அடங்காமல் கேட்க
“எதுவுமே நான் சம்பாதிச்சது இல்லடா, எல்லாமெ என் மாமனார் எனக்கும் என் ஒய்ஃபுக்கும் கொடுத்த்து” என்றதும்
“அரெஞ்ச்ட் மேராஜா” என்றான்.
“இல்ல காலேஜ் படிக்கும்போதே ரெண்டு பேருக்கும் லவ், இப்ப்தான் கல்யாணம் ஆச்சி” என்று கூற
“எல்லாம் தெரிஞ்சிதான் வளச்சி போட்டியா” என்று கிண்டலாக அவன் கேட்க
“அதெல்லாம் இல்ல மச்சி, அவங்க பேமிலிய் எனக்கு நல்லா தெரியும், அதனால் அவங்கதான் என்ன் தேடி வந்தாங்க”என்றதும்.
“எப்டியோ நம்ம் கூட படிச்ச் பையன் ஒருத்தன் ஒரு ஹாஸ்பிடல்லயே ரன் பண்ரான்னு நெனக்கும் போதே சந்தோஷமா இருக்கு மச்சி” என்று கூறி என்னை பார்த்து
“சார், எனக்கு இங்க வேல கெடைக்குமா” என்று கேட்க
“ஏண்டா சென்னையில் எத்த்னைய்போ ஹாஸ்பிடல் இருக்கும்போது இவ்ளோ தூரம் தள்ளி வ்ந்து ட்ரை பண்ற” என்று நான் கேட்க
“அதுக்கு ஒரு காரணம் இருக்கு மச்சி” என்று என் ஆர்வத்தை கிளறினான்.
“என்ன் காரணம்” என்று நானும் ஆர்வமாக் கேட்க
“இந்த ஹாஸ்பிடல்ல ரம்யான்னு ஒரு டாக்டர் ஒர்க் பண்ணுறாளா” என்று கேட்க நான் யோசித்தேன்.
“ஆமா இருக்காங்க, அதுக்கென்ன” என்று நான் சொல்ல
“அவ என் கூட மும்பைல் படிச்சவ, ஆரம்பத்துல் ரெண்டு பேரும் டீப்பா லவ் பண்ணோம், ஆனா சில பிரச்சினைகளால் ரெண்டு பேரும் பிரிய வேண்டியதா போச்சு, அதனால் அவ கோவிச்சிக்கிட்டு சென்னைக்கு வந்துட்டா, நானும் எங்கங்கயோ ட்ரை பண்ணி அவ இங்க ஒர்க் பண்றான்னு கண்டுபிடிச்சி இங்க வந்தா இது உன் ஹாஸ்பிடல்” என்று சொல்லி முடிக்க

“சரி இப்ப நான் என்ன் செய்யனும்” என்றதும்
“நீ ஒன்னும் செய்ய வேண்டாம், எனக்கு அப்பாயிண்மெண்ட் லெட்டர் மட்டும் ரெடி பண்ணு மத்தத நான் பாத்துக்குறேன்” என்று கூறிவிட்டு என் முன்னால் கால் மேல் கால் போட்டு உட்கார
“டேய் நான் உன்னோட பாஸ்” என்று நான் சொல்லவும் பதடி அடித்துக் கொண்டு எழுந்து நின்றவன்
“சார் சாரி சார் தெரியாம” என்று பம்மினான்.
“அது...இந்த் மரியாதையும் பயமும் க்டைசிவரைக்கும் இருக்கட்டும், போ போய் ரிசப்ஷன்ல் அப்பயிண்மெண்ட் லெட்டரவாங்கிட்டு நாளைக்கு வந்து ஜாயிண்ட் பண்ணு” என்று நான் சொல்ல
“ஓகே பாஸ், தேங்க்ஸ் பாஸ்” என்று கிளம்ப முயல் அந்த அறைக்கதவு மீண்டும் திறக்கப்பட்ட்து. குமரன் வந்திருந்தான்.
“வாடா, என்ன் இவ்ளோ தூரம்” என்று நான் கேட்க அவன் குமாரை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். உடனே நான்
“இவன் பேரு குமாருடா, காலேஜ்ல நீ எப்டியோ அந்த மாதிரி ஸ்கூல்ல எனக்கு பெஸ்ட் ஃப்ரெண்டு, குமாரு இவன் பேரு குமரன் இவனையும் குமாருன்னுதான் கூப்டுவொம” என்று இருவரையும் ஒருவருக்கொருவர் அறிமுகம் செய்து வைத்தேன்.
அப்புறம் மச்சி மேரேஜ் லைஃப்லாம் எப்டி போகுது” என்று கேட்க
“சூப்பரா போகுதுடா” என்றான் கொஞ்ச்ம புத்துணர்வோடு.
“சங்கீதா எப்டி நல்லா கவனிக்கிறாளா” என்று நான் கேட்க
“அட் தாங்க முடியல மச்சி, ஆரம்பத்துல என்ன புடிக்காதவ மாதிரி இருந்தவ இப்ப் என்ன்னா என்ன தாங்கு தாங்குன்னு தாங்குறா” என்று மகிழ்வுடன் சொல்ல நான் குமாரை பார்த்து
“மச்சி, இவனுக்கும் லவ் மேரேஜ் தாண்டா” என்று சொல்ல உடனே கும்ரன்
“எல்லாம் இவன் புண்ணியம்தான்” என்று சொல்லவும் குமார் என்னை பார்த்து
“டேய் இவரு லவ்வ சேர்த்து வெச்ச் மாதிரி என் லவ்வையும் நீதான்டா......” என்று இழுக்க
“டேய் அயம் பிஸி மேண்டா, என்ன் ஆளாளுக்கு என்ன மாமா வேல பார்க்க சொல்றீங்க” என்றதும்.”
“டேய் போதும்டா எல்லாம் பார்த்து பண்ணு” என்று கூறிவிட்டு குமார் புறப்பட்டான். அன்று மாலை ராதா அவள் தோழியுடன் வெளியே சென்றுவிட நான் மட்டும் தனியாக வீட்டுக்கு வந்து சேர என் மாமியார் ஒய்யாரமாக சோஃபாவில் உட்கார்ந்து யாருடனோ போனில் பேசிக் கொண்டிருந்தார்.
நான் வந்த்தை கூட அவர் கவனிக்கவில்லை. நான் உள்ளே நுழையும் நேரம் அவர் நைட்டி முட்டிக்கு மேல் ஏறி இருந்த்து. பேச்சு ஆர்வத்தில் அதை கவனிக்காமல் காலை சோஃபாவின் கைப்பிடிக்கு மேலே தூக்க நைட்டி அவர் தொடைக்கு வந்து நிற்க நானும் கதவை திறந்து கொண்டு அவருக்கு எதிரே வர சரியாக இருந்த்து.
ப்தறிக் கொண்டு எழுந்து உட்கார்ந்தவர். போனை கட் செய்துவிட்டு
“ராதா வரலையா” என்றார்.
“இல்ல அத்த அவ ஃப்ரெண்டோட வெளியில போய் இருக்கா, கொஞ்சம லேட் ஆகும்” என்று கூறிவிட்டு நான் என் பெட்ரூமுக்குள் சென்றேன். கதவை சாத்தாமல் என் உடைகளை மாற்றா தயாரானேன். எனக்கு ஒரு பக்கம் அந்த அறையின் கதவும் மற்றொரு பக்கம் ட்ரெஸ்ஸிங்க் டேபிலின் ஆள் உயர கண்ணாடியும் இருந்தது.
நான் என் சட்டையையும் பேண்டையும் கழட்டிவிட்டு என் லுங்கியை எடுத்தேன். அதன் பின் வீட்டில் தானே இருக்கிறோம். என்று என் ஜட்டியையும் அவிழ்த்து போட்டேன். எப்போது விடுதலை கிடைக்கும் என்று காத்திருந்தது போல் என் தண்டு வெளியே குதித்து வந்து ஆடியது.
பாதி விறைப்பில் இருந்தது. நான் மெல்ல குனிந்து என் லுங்கியை எடுக்க் முயற்சிக்கும் நேரம் என் இன்னொரு பக்கம் இருந்த கண்ணாடியில் யாரோ ஒருவர் ஒளிந்து நின்று என்னை பார்ப்பது தெரிந்த்து. நான் அதை கண்டு கொள்ளாதவன் போல் மெல்ல் என் லுங்கியை எடுத்து அதை பிரித்தபடியே கண்ணாடியை பார்த்தேன்.
அது என் மாமியார் தான் என்று உறுதியாக தெரிந்த்து. வேறு யாருமே இருக்க் முடியாதே. நான் வேண்டுமென்றே என் தண்டை பிடித்து ஆட்டினேன். அது தன் முழுவிறைப்பையும் அடைந்து ஆடியது. என் மாமியாரோ வாயில் எச்சில் ஊற என் தண்டையே வைத்த கண் வாங்காம்ல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் அவளை இன்னும் சூடேற்ற என் தண்டை பிடித்து நன்றாக உறுவி கையடிக்க் தொடங்கினேன்.
அவள் தன் கால்களை பிண்ணிக் கொண்டாள். நிற்க முடியாமல் தவித்தாள். என்னை நோக்கி கால்களை எடுத்து வைத்த்வள் தயங்கியபடி அங்கேயே நின்றுவிட நான் உறுவலை நிறுத்திவிட்டு என் உடைகளை அணிந்து கொண்டு கண்ணாடியை பார்க்க அவள் இருந்த இட்த்தில் இப்போது இல்லை. வெளியே வந்து பார்க்க இப்போதும் அவள் போனில் பேசிக் கொண்டுதான் இருந்தாள்.
எனக்கே கொஞ்ச்ம குழப்பமாக இருந்த்து. ஒரு வேலை நாம பார்த்த்து நம்ம கற்பனையா இருக்குமோ, இங்க்லீஸ்ல சொல்ற ஆப்டிகல் இல்லியூஷனா இருக்குமா என்று நினைத்துக் கொண்டு முகம் கழுவ போனேன். முகம் கழுவிவிட்டு திரும்பி என் அறைக்கு போக கதவை நெருங்கி வந்தவன் சட்டென நின்று உள்ளே பார்த்தேன். அங்கே என் மாமியார் நான் கழட்டி போட்டிருந்த ஜட்டியை எடுத்து தன் முகத்தின் மேல் மூடிக் கொண்டு அதன் வாசத்தை ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
கண்டிப்பாக இது கற்பனை இல்லை, அப்ப்டியானாம் முன் நான் பார்த்த்தும் இவளை தான். என்று நினைத்துக் கொண்டு அப்படியே கதவின் பின்னால் ஒளிந்து கொண்டு நடப்பதை பார்த்தேன். முகத்தில் இருந்த ஜட்டியை எடுத்தவள் தன் மார்பில் வைத்து அதை தேய்த்துக் கொண்டாள். பின் தன் நைட்டியை தூக்கினாள். அவள் வாழை தண்டு கால்களும் அழகான் தொடைகளையும் நான் அன்றுதான் பார்த்தேன்.
பேரன் பேத்தி எடுக்கும் வயதிலும் இப்படி எடுப்பாக இருப்பாள் என்று நான் ஒரு முறை கூட கற்பனை செய்த்தில்லை. மெல்ல் நைட்டியை மேலே ஏற்ற அவளின் அழகு புண்டை என் கண்னுக்கு தெரிந்த்து. நன்றாக ஷேவ் செய்து வைத்திருந்தாள். வழவழவென்று அப்ப்டியே சாப்பிட்லாம் போல் இருந்த்து. நைட்டியை இடுப்புக்கு மேலே ஏற்றியவள் என் ஜட்டியை எடுத்து தன் புண்டைக்கு மேலே வைத்து அழுத்தினாள்.
அடி கள்ளி என் மேல இவ்ளோ வெறிய வெச்சிக்கிட்டு தான் அப்டி சீன் போட்டியா என் நினைத்துக் கொண்டு உள்ளே செல்ல முயன்றேன். அந்த நேரம் கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்க நான் கதவை நோக்கி சென்று கதவை திறக்க எதிரே ராதா நின்றிருந்தாள்.
“வா ராதா என்ன லேட் ஆகும்னு சொன்ன” என்று நான் கேட்க
“இல்லங்க நான் இப்டியே வந்துட்டேன, மத்தவங்க எல்லாரும் மகாபலிபுரம் வரைக்கும் போயிருக்காங்க “ என்று கூறிவிட்டு அவள் உள்ளே வர என் மாமியார் அறைக்குள்ளிருந்து வெளியே வந்து
“வா ராதா சாப்டுறியா” என்று கொஞ்ச்ம பதற்றம் கலந்த குரலில் கேட்க நான் யோசித்தேன், ஜட்டியை எங்கே போட்டிருப்பாள் என்று அவள் எதுவுமே நடக்காத்து போல் ராதாவுடன் பேசிக் கொண்டிருந்தாள். இரவு சாப்பிட்டு முடித்து மூவரும் படுக்க சென்றோம்.
நான் வழக்கம் போல் சோஃபவில் படுத்துக் கொள்ள ராதாவும் என் மாமியாரும் அறைக்குள் படுத்துக் கொண்டார்கள். நான் நன்றாக அசந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்த நேரம் அறையின் கதவு மெல்ல திறக்கும் சத்தம் கேட்ட்து. நான் லேசாக எட்டி பார்க்க என் மாமியார் தான் பூனை போல் ப்துங்கிக் கொண்டு அறைக்குள்ளிருந்து வெளியே வந்தாள்.
வந்தவள் நேராக என்னை நோக்கித்தான் வருவதாக தெரிய நானும் வழக்கம் போல் தூங்குவ்தாக படுத்துக் கொண்டேன். அதுவும் என் கால்களை நன்றாக விரித்து என் லுங்கி என் தொடைக்கு மேலே இருக்கும்படி வைத்துக் கொண்டு படுத்தேன். என் மாமியார் சத்தமின்றி என் அருகே வந்தார். நான் இருந்த கோலத்தை பார்த்தாள். அவளுக்கு கீழெ அரிக்க் தொடங்கிவிட்ட்து போல் மெல்ல் என் அருகே உடகார்ந்து என் தொடையை தொட்டுப்பார்க்க தன் கையை வைத்தாள். 
என் தொடையில் கைவைக்க வந்தவள் சட்டென கையை எடுத்துக் கொண்டு சந்தேகத்துடன் என் முகத்தை உற்றுப் பார்த்தாள். நான் தூங்குவதை உறுதிப் படுத்திக் கொண்டு மீண்டும் என் தொடையில் கைவைத்தாள். மெல்ல என் லுங்கியின் அடியில் பிடித்து மெல்ல தூக்கினாள். அவள் கையின் ஸ்பரிசம் பட்டதுமே என் தண்டு மெல்ல மெல்ல எழ தொடங்கியது.

அவள் என் லுங்கியை தொடை வரை ஏற்றிவிட்டு மீண்டும் நான் தூங்குவதை உறுதிப் படுத்திக் கொண்டாள். லுங்கியை என் தொடையை தாண்டி தூக்கிவிட என் தண்டு அவள் கண்களுக்கு தெரிய அந்த மங்கலான வெளிச்சத்தில் அதை பார்த்தவள் அதன் நீளம் தடிமனை பார்த்து வாய் பிளந்தாள். லுங்கியை நன்றாக கீழெ சரியாதபடி வைத்துவிட்டு மெல்ல் என் தண்டின் அருகே முகத்தை கொண்டு சென்றாள்.

நான் படுக்கும் முன் யூரின் போய் இருந்ததால் அதன் வாசம் எப்ப்டியும் இருந்திருக்கும், ஆனால் அவளோ அந்த வாசத்தை ரசித்து நுகர்ந்தாள். மெல்ல் தன் கையால் என் தண்டை தொட்டாள். கொஞ்ச நாளாக கை படாமல் இருந்ததால் அவள் கையீன் குளுமையில் என் தண்டு லேசாக ஆட்டம் கண்டது. ஆடியதும் அவள் பயந்து கையை எடுத்துவிட்டு என் முகத்த மீண்டும் கவனித்தாள்.

எந்த அசைவும் இன்றி நான் தூங்குவதாக நினைத்துக் கொண்டு அவள் மீண்டும் தன் கையை எடுத்து என் தண்டில் வைத்து எதையோ யோசித்தாள். ஒருவேளை நான் மாலை கையடித்ததை யோசித்தாள் போல் அதே மாதிரி என் தண்டினை மெல்ல் உறுவினாள். நான் அடக்க் முடியாமல் அடக்கிக் கொண்டு படுத்திருக்க அவள பட்டும் படாமல் இரண்டு முறை உறுவிவிட்டு மீண்டும் தன் முகத்தை என் தண்டின் அருகே கொண்டு வந்தாள்.

நாக்கை வெளியே நீட்டி என் பூலின் நுனி தோலை பின்னுக்கு தள்ளினாள். நுனியின் பிங்க் நிற பகுதியில் தன் நாக்கின் நுனியை வைத்து லேசாக் தொட்டாள். அவள் எச்சில் படிந்த நாக்கின் குளுமை என் உடலை சிலிர்க்க வைக்க என்னையும் அறியாம்ல் லேசாக உடலை குலுக்கினேன். அவள் கொஞ்ச்ம பயந்தாள். நான் எதுவுமே நடக்காதது போல் என் கால்கள் இரண்டையும் இன்னும் வாட்டமாக விரித்துக் கொண்டு படுக்க அவள் முன்னைவிட இப்போது நல்ல வசதியாக தன் நாக்கை நீட்டி என் பூலின் நுனியை தொட்ட்டு உரசினாள்.

பின் மெல்ல் தன் இரண்டு உதடுகளையும் விரித்து என் பூலை அவள் வாய்க்குள் சொறுகினாள். ஆனால் அவள் உதடும் சரியாக படவில்லை. அவள் வாயிலிருந்த எச்சில் கூட படியாமல் அப்படியே வைத்துக் கொண்டு என் முகத்தை பார்த்தாள். பின் மெல்ல தன் உதடுகளை என் பூலில் அழுத்தி தன் நாக்கால் வாய்க்குள் வ்ந்த பூலை லேசாக தொட்டாள்.

அந்த நேரம் அறைக்குள்ளே ஏதோ மெல்லிய சத்தம் கேட்க ராதா வெளிய வருகிறாள் என்று நினைத்து என் மாமி எழுந்து பாத்ரூம் நோக்கி ஒட முயன்றவள் அப்படியே திரும்பி வந்தவள் என் லுங்கியை லேசாக பிடித்து இழுத்துவிட்டு மீண்டும் பாத்ரூம் அடுகே சென்று நின்றுகொள்ள, அவள் நினைத்த்து போல் ராதா அறையின் கதவை திறந்து கொண்டு வெளியே வர அதே நேரம் என் மாமியாரும் பாத்ரூமுக்குள்ளிருந்து வருவது போல் வர இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டு ராதா பாத்ரூமுக்குள்ளும் என் மாமியார் அறைக்குள்ளும் செர்னறார்கள்.

என் மாமியார் அறைக்குள் செல்லும் நேரம் என்னை ஒரு முறை ஏக்கத்துடன் பார்த்துவிட்டு சென்றார். என் மனதுக்குள் என மாமியாரின் ஏக்கத்தை தீர்க்க என்ன செய்யலாம் என்ற சிந்தனை உதித்தது. ராதா பாத்ரூம் போய்விட்டு என் அருகே வந்தாள். என் மாமி இழுத்துவிட்ட லுங்கி தொடைக்கு கொஞ்ச்ம கீழெ இருக்க அதை பார்த்த ராதா தூக்கத்தில் ஏறி இருப்பதாக எண்ணி இன்னும் நன்றாக் கீழெ இறக்குவிட்டு போர்வையை எடுத்து என் மேல் போர்த்திவிட்டு சென்றாள்.

அடுத்த நாள் காலை ராதாவும் சோபாவும் எழுந்து அவரவர் வேலைகளை பார்த்துக் கொண்டிருக்க நான் சோஃபாவில் அப்படியே படுத்துக் கிடந்தேன். என் அருகே வந்த ராதா

“என்னங்க, எழுந்திருங்க, டைம் ஆகிடுச்சு” என்றாள். நான் சோகமான முகத்துடன்

“இல்ல ராதா என்னால முடியல” என்றதும் கொஞ்ச்ம பதற்றத்துடன்

“என்னங்க என்னாச்சு” என்று எனனருகே உட்கார்ந்தாள்.

“தல ரொம்ப வலிக்குது ராதா, உடம்பெல்லாம் ஒரே டயர்டா இருக்கு” என்று சொல்லவும்

“நான் டேப்லட் கொடுக்கவா” என்றாள்.

“இல்ல் நைட்டே போட்டேன், சரியாகல, ரெண்ட் எடுத்தா சரியாகிடும்” என்று சொல்லவும் யோசித்தவள்.

“ஸரி நீங்க இன்னைக்கு ஹாஸ்பிடல் வர வேண்டாம், இங்கயே ரெஸ்ட் எடுங்க நான் மட்டும் போய்ட்டு வரேன்”என்று கூறியவள் என்னை எழுப்பி பெட்ரூமுக்குள் படுக்க வைத்துவிட்டு என் மாமியாரை கூப்பிட்டாள்.

“அம்மா அவருக்கு உடம்பு முடியலையாம், அப்புறமா எழுப்பி சாப்பாடு கொடு” என்று கூறிவிட்டு ஹாஸ்பிடலுக்கு கிளமினாள். நான் என்னையும் அறியாமல் தூங்கி போக காலை 9 மணி இருக்கும் நான் எழுந்து பாத்ரூமுக்கு சென்றுவிட்டு மீண்டும் அறைக்குள் வந்தேன். என் மாமியார் போர்வையை எடுத்து சரி செய்து கொண்டிருக்க

“அத்த கொஞ்ச்ம காஃபி இருக்குமா” என்று நான் கேட்க அவள் கிக்சனுக்குல் சென்று கொண்டு வந்தாள். நான் அதற்க்குள் படுத்துக் கொள்ளா அவள்

“மாப்ள.....மாப்ள” என்று என்னை எழுப்பும் குரல் கேட்டு கண்ணை திறந்து பார்க்க என் மாமியார் எதிரே காஃபி கப்புடன் இருந்தாள்.

“இந்தாங்க காஃபி குடிங்க” என்று கொடுக்க நான் என் வேலையை ஆரம்பிக்க இதுதான் சரியான நேரம் என்று அவள் கையிலிருநத காஃபி கப்பை வாங்கும் நேரம் அது தவறி என் மேல் சாய்ந்துவிட

“அய்யய்யோ” என்று நான் வலியால் கத்த

“மாப்ள ஐயோ பார்த்து” என்று என் மேல் சிந்திய காஃபியை தட்டி துடைத்துவிட்டாள். நானோ

“அதத காஃபி சூடா இருக்கு உடம்புல பட்டுடுச்சி” என்று கூறி எழ

“ட்ரெஸ்ஸ் அவுத்து துடைங்க” என்று பதற்றத்துடன் என் மேல் சட்டையை அப்படியே தலை வழியாக கழட்டினாள். என் வயிற்றில் காஃபி கொட்டி இருந்தது. அருகே இருந்த டவலை எடுத்து துடைத்தவள் கைகள் என் லுங்கியின் மடிப்பில் பட அது அவ்ழ்த்துக் கொண்டு கீழெ சரிந்தது. நான் அதை பிடித்துக் கொண்டு

“கீழெயும் கொட்டிடுச்சி” என்று கூறிக் கொண்டே என் லுங்கியை நழுவவிட அவள் துடைக்கும் வேகத்தில் கைகளை என் தண்டின் மேல் வைக்க அப்போதுதன் அவள் கவனித்தாள் என் லுங்கி அவிழ்ந்து கிடப்பதை. சட்டென அப்படியே நிறுத்தியவள் என் தண்டினைய குனிந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

நானும் அவளை கொஞ்ச்மாக இறுக்கி இழுத்து என் தண்டை அவள் வாயறுகே கொண்டு செல்ல அவளோ என் பிடியிலிருந்து விடுபட்டு தன் முகத்தை திருப்பி கொண்டு நின்று

“மாப்ள என்ன் இது, மொதல்ல லுங்கிய கட்டுங்க” என்றாள். எனக்கு கொஞ்சம் அதிர்ச்சியாக் இருந்தது. என்ண்டா இது நைட்டு ஊம்ப வந்தவ இப்ப இப்டி சீன் போடுறாளே. என்று நினைத்துக் கொண்டு என் காலடியில் கிடந்த லுங்கியை எடுத்து பெட்டில் போட்டுவிட்டு முழு அம்மணமாக அவள் அருகே சென்று

“அத்த” என்று கூப்பிட திரும்பியவள் என் பிறந்த மேனியை பார்த்துவிட்டு மீண்டும் வெட்கத்துடன் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டு

“எனன மாப்ள ஆச்சு உங்களுக்கு, நான் உங்க மாமியார், என் முன்னால் இப்டி இருக்கீங்க, மொதல்ல ட்ரெஸ்ஸ் போடுங்க” என்றாள். எனக்கு கொஞ்சம் எரிச்சலாக இருந்தாலும் அடக்கிக் கொண்டு

“உங்களுக்கு என்னாச்சு அத்த, ஏன் இப்டி நடிக்கிறீங்க” என்றதும் அவள் திரும்பாமல்

“நடிக்கிறேனா, நானா, எதுக்கு” என்று கேட்க

“ஆமா அன்னைக்கு நான் ட்ரெஸ் பண்ணும்போது நீங்க பார்க்கல, என் ஜட்டிய எடுத்து நீங்க மோந்து பார்க்கல, நேத்து ராத்திரி வந்து என் லுங்கிய தூக்கிட்டு வாயில் வாங்கல” என்றதும் அவள் தலையை குனிந்து கொண்டு எதுவும் பேச முடியாமல் இருப்பது எனக்கு புரிந்தது. நான் அவளை இன்னும் அருகே அணைத்தபடி சென்று நின்று

“எனக்கு எல்லாம் தெரியும் அத்த, மனசுக்குள்ள ஆசைய வெச்சிக்கிட்டு ஏன் வெளியில் மறக்கிறீங்க” என்று கூறிக் கொண்டு அவள் கையை பிடித்து அவளை திருப்ப அவள் தன் முகத்தை கீழே பார்த்தபடியே இருந்தாள். நானும் வெட்கததால் தான் அப்ப்டி இருக்கிறாள் என்று நினைத்து அவள் முகத்தை நிமிர்த்த, அவள் என்னை பார்த்தாள்.


”ஏன் அத்த மாமா இந்த விஷயத்துல” என்று நான் இழுக்க அவள் எதுவும் சொல்லாமல் அங்கிருந்து நகர பார்த்தாள். நான் அவள கையை பிடித்து இழுத்து என் மார்போடு அழுத்த என் தண்டு அவள் இடுப்புக்கு கீழெ நைட்டியின் மேல் குத்தியது.


“சொல்லுங்க அத்த என்ன பத்தி எல்லாம் உங்களுக்கும் தெரியும், உங்களா பத்தியும் எனக்கு தெரிஞ்சி போச்சி, அப்புறம் என்ன” என்று நான் மீண்டும் கேட்க கொஞ்ச்ம யோசித்தவள்

“மாப்ள உங்கள பத்தின எல்லாத்தையும் ராதா என் கிட்ட சொல்லி அழுதிருக்கா, அப்படி பட்டவ இப்பதான் உங்கள நம்ப ஆரம்பிச்சிருக்கா, அப்டி இருக்கும்போது நாம, அவ நம்பிக்கைய கெடுக்கனுமான்னு.........” என்று இழுத்தவள்.

“என்னத்த அப்டி நெனச்சிருந்தா நைட்டு என் பக்கத்துலயே வந்திருக்க மாட்டீங்களே, இத்தன் வயசுக்கு அப்புறம் உங்க ஆசய அடக்க முடியாம வந்தீங்க, சரி அத முழுசா அடக்கிட்டா, அப்புறம் அத பத்தி திரும்பவும் தோனாதுல்ல” என்று அவள் ஒரு பக்க காயை என் கையால் மெல்ல தடவினேன். டைட்டான பிராவுக்குள் அவள் காய்கள் இரண்டும் அழுந்தி இருந்தன. இந்த வயதிலும் நச்சுன்னு இருந்தாள்.

“ஏன் அத்த மாமா அந்த விஷயத்துல....” என்று மீண்டும் கிளற

“அப்டியெல்லாம் ஒன்னுமில்ல ராதா பிறக்குற வரைக்கும் அதுக்கெலாம் பஞ்சமே இல்லாம இருந்துச்சி, ஆனா ராதா பிறந்த பின்னால அவரு என்ன தொடுறதே கொறஞ்சி போச்சு, அவரு பிஸ்னஸ் அது இதுன்னு சுத்துறதால் எதுவும் தெரியல் ஆனா என்னால அது முடியல” என்று என்னை பார்த்தாள்.