விஜயசுந்தரி 60

நான் ஒரு முறை அந்த அரங்கத்தை சுற்றி பார்க்க முழுவதுமாக எப்படியும் 150 பெண்களுக்கு மேல் இருப்பார்கள் என்று தோன்றியது.

“என்ன் முத்து இவங்கள்ல நீ யார வேணாலும் ஓக்கலாம், எவ்ளோ நேரம் வேணாலும் அவங்க வாயில் கொடுக்கலாம், உன்ன யாருமே கேக்க மாட்டாங்க, விடியிற வரைக்கும் உனக்கு தாக்கு பிடிக்கிற வரைக்கும் எஞ்சாய் பண்னு, இனி இந்த மாதிரி ஒரு சான்ஸ் எப்பவுமே கெடைக்காது” என்றாள்.

எனக்கும் சரி என்று தோன்ற என் கணகள் முதலில் பார்த்த்து அலெக்ஸின் தங்கையை தான், அவளும் என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருக்க நான் அவள் அருகே சென்று நிற்க நான் சொல்லாமலேயே அவள் என் பூலை பிடித்து நன்றாக உறுவி தன் வாய்க்குள் விட்டு ஊம்பத்தொடங்கிவிட்டாள்.


எனக்கு வானத்தில் பறப்பது போல் இருக்க நான் கையை கீழெ கொண்டு சென்று அவள் டீசர்ட்டுக்குள் நுழைத்து முன் தினம் யாரையுமே தொடவிடாத அவள் காயை பிடித்து அழுத்த் தொடங்கினேன். ஊம்பிக் கொண்டிருந்தவள் ஆவலில் தன் டீசர்ட்டை கழட்டி போட்டாள்.

அந்த அழகான மொசக்குட்டிகள் இப்போது எனக்கே எனக்காக வெளியே துள்ளி குதித்து வர நான் அவளை எழுப்பி அனிதா உட்கார்ந்திருந்த சோஃபாவில் அவளை குனிய வைத்து அவளுக்கு பின்னால் இருந்து அவள் ஸ்கர்ட்டை தூக்கிவிட்டு என் பூலை அவள் புண்டைக்குள் விட்டு வேகமாக் வெறியுடன் அழுத்த அது அவள் கன்னித்திரையை கிழித்துக் கொண்டு உள்ளே செல்ல செல்லமாக அவள் கத்தினாள்.

நான் அவள் இடுப்பை நன்றாக் இறுக்கி பிடித்து கொண்டு என் பூலை அவள் புண்டைக்குள் விட்டு அடிக்க் தொடங்கினேன். அனிதா அருகே உட்கார்ந்து இதை பார்த்து லேசாக சிரித்துக் கொண்டிருக்க நான் கையால் ஜாடை செய்ய அவள் எழ்ந்து வந்து என் உதட்டை சுவைக்க் தொடங்கினாள். கீழெ அவளை ஓத்துக் கொண்டு மேல அனிதாவின் உதட்டை என் உதட்டால் சுவைத்துக் கொண்டிருக்கும் நேரம் இன்னொரு பெண் எழுந்து வந்து தன் டீ சர்ட்டை தூக்கி அவள் காய்களை கசக்கும்படி சொல்ல நானும் அவளை காயடித்துக் கொண்டே அனிதாவின் உதட்டை சுவைத்தேன்.,

முன்னால் குனிந்திருந்தவள் புண்டை கசிந்து தண்ணீர் ஊற்ற என் புண்டை அவள் கூதிக்குள் வழுக்கிக் கொண்டு வேகமாக் சென்று வந்து கொண்டிருக்க அவள் காம்ம் தலைக்கேறி “ஃபக் மீ ஃபக் மீ” என்று ஆங்கிலத்திலும் ரஷ்யனிலுமாக பிதற்றிக் கொண்டிருக்க நான் என் வேகத்த இன்னும் அதிகமாக்கி அவளை ஓத்துக் கொண்டிருக்க, நான்காவதாக ஒருத்தி ஆர்வத்துடன் எழுந்து வந்தாள்.

இவளை என்ன செய்வது என்று நான் யோசித்துக் கொண்டிருக்க அவளே எனக்கு பின்னால் மண்டியிட்டு உட்கார்ந்து கீழெ ஆடிக் கொண்டிருந்த என் கொட்டைகள் இரண்டையும் வாயில் வைத்து சப்பத்தொடங்கினாள். அட்டா, என்னா ஒரு சுகம்டா, ஒரே நேரத்துல இத்தன பொண்ணுங்க்ளா, முடியலயே என்று நினைத்துக் கொண்டு முன்னால் இருப்பவளை ஓக்க பின்னால் ஒருத்தி நக்க மேலே ஒருத்தி முத்தமிட இன்னொருத்தி காயை காட்டி நிற்க என்று ஓரே நேரத்தில் நாங்கு போருடன் ஜல்சா செய்து கொண்டிருந்தேன்.,

என் வாழ்நாளில் ஓரே நேரத்தில் இத்தனை பெண்களுடன் நான் இருந்த்து கூட இல்லை. என்று நினைத்துக் கொண்டு முன்னால் இருந்தவள் புண்டையை கிழித்துக் கொண்டிருக்க அவள் பலமுறை உச்சம் அடைந்தும் எனக்கு இன்னும் தண்ணி வரவில்லை. அவள் தாங்க முடியாமல் என்னை நகர சொல்லிவிட்டு எழுந்து கொண்டாள். எழுந்தவள் ரொம்பவும் களைப்புடன் என முன்னே உட்கார்ந்து அவள் புண்டையை கடைந்தெடுத்த என் தண்டை பிடித்து உறுவினாள்.

நன்றாக துடைத்துவிட என் கொட்டையை சப்பிக் கொண்டு இருந்த ஒன்னொருத்தி வேகமாக என் முன்னே வந்து குனிந்தாள். அவளே என் தண்டை பிடித்து அவள் கூதிக்குள் சொறுகிக் கொள்ள நானும் அவள் இடுப்பை பிடித்துக் கொண்டு இடிக்க ஆரம்பித்தேன்.

இவள் மிகவும் காய்ந்தவள் போல் சத்தமாக கத்தி அனுபவித்தாள். அவள் கூதி மிகவும் கொழகொழப்புடன் இருக்கவே என் தண்டு வேகமாக உள்ளே சென்று வந்தது. அனிதா இன்னும் என் உதட்டையே சப்பிக் கொண்டிருக்க எனக்கு காயடிக்க காட்டியவள் உட்கார்ந்து நான் ஓத்துக் கொண்டிருந்தவளின் உதட்டை கவ்வி சப்பிக் கொண்டிருநதாள்.

நான் இப்போது ஒருத்தியை ஓத்துக் கொண்டு அனிதாவின் உதட்டை என் உதடுகளாலும், அவள் காய்களை என் கைகளாலுமாக சுவைத்துக் கொண்டிருநதேன். இப்படியே நாங்கு பெண்களை போட்டு ஓத்தும் எனக்கு கஞ்சியும் வரவில்லை குஞ்சியும் சுறுங்கவில்லை. கிட்டதட்ட மூன்று மணி நேரம் என் சுண்னி முழு விறைப்பிலேயே இருந்தது. ஆனால் கொஞ்ச்ம வலிக்க ஆரம்பித்தது,

இரவு 11 மணி இருக்கும் அனிதா என்னை பார்த்து

“ஏன்ன் முத்து திருப்தியா” என்றாள்.

“நான் களைப்புடன் சொஃபாவில் உட்கார

“பரம திருப்தி” என்று சொல்லும் நேரம் இன்னொருத்தி வந்து என் பூலை பிடித்து சப்ப ஆரம்பித்தாள்.

“முத்து நாளைக்கு காலையில சென்னைக்கு கிளம்பனும், வா போகலாம்” என்றாள். நான் ஊம்பியவள் முடித்ததும், இருவரும் அங்கிருந்து கிளம்பின்போம். ரூமுக்கு சென்று களைப்புடன் படுக்கும் நேரம் அனிதா தன் உடைகள எல்லாவற்றையும் களைந்துவிட்டு என் அருகே வந்து அம்மணமாக் படுத்தாள்.

“ஏன் அனி என்ன ஆச்சு” என்று நான் கேட்க அவள் கண்கள் கலகின

“இல்ல முத்து நாம தனியா வந்ததாலதான் இவ்ளோ ஃப்ரீயா எஞ்சாய் பண்ண முடிஞ்சிது, இனிமே நாம இப்டி ஒன்னா இருக்க முடியுமா” என்று கண்கள் கலங்க என்னை கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டாள்.

நானும அவளை இறுக அணைத்து அவளை என் மேல் இழுத்து படுக்க வைத்துக் கொண்டேன். காலை 7 மணிக்கு குளித்து சாப்பிட்டு முடித்து இருவரும் ஏர்போர்ட்டுக்கு கிள்மப தயாராகிக் கொண்டிருக்க அனிதாவின் செல் ஒலித்தது.

“ஹலோ யெஸ் அலக்ஸ், ஏர்போர்ட் தான் வரோம், இன்னும் கொஞ்ச் நேரத்துல வந்திடுவோம்” என்று ஆங்கிலத்தில் சொல்லிவிட்டு லைனை துண்டித்தாள்.

“முத்து 10 மணிக்கு ஃப்ளைட், இப்ப கெளம்புனாதான் கரக்ட்டா இருக்கும், அலெக்ஸ் ஏர்போர்ட் வந்துட்டான், நீ ரெடியா”என்றாள்.

“நான் ரெடி அனிதா, வா போகலாம்” என்று இருவரும் வெளியே வந்து ஒரு டாக்சியை பிடித்தோம். ஏர்போர்ட் நோக்கி கார் சென்று கொண்டிருந்தது.

“முத்து நாம சென்னைக்கு போனதும் நீ என்ன கண்டுக்கவே மாட்டல்ல” என்று அனிதா புலம்ப ஆரம்பித்தாள்.

“ஏன் அனி இப்டில்லாம் பேசுற, உனக்காக நான் எப்பவும் ரெடியா இருப்பேன்” என்றதும். என் மார்பில் செல்லமாக குத்திவிட்டு சாய்ந்து கொண்டாள். கார் இன்னும் அறை மணி நேரத்தில் ஏர்போர்ட் சென்றுவிடும், அதன் பின் சென்னைக்கு சென்றதும், ராதாவை எப்படியாவது சமாதானம் செய்துவிட வேண்டும், என்று மனதுக்குள் நினைத்தபடி காரின் ஜன்னல் வழியே ரஷ்ய நாட்டு அழகையும் பெண்களையும் ரசித்துக் கொண்டே வந்தேன்.

மிக அகலமான சாலைகள், சுத்தமாக்வும் ஒரு மேடு பள்ளங்க்ள் கூட இல்லாமல் இருந்தது. இந்த மாதிரி ரோடெல்லாம் நம்ம் ஊர்ல என்னைக்குதான் வருமோ. என்று நினைத்துக் கொண்டே வேகமாக செல்லும் வாகனங்களை பார்த்துக் கொண்டே வந்தேன்.

அப்போது திடீரென்று பின்னால் இருந்து ஒரு துப்பாக்கு குண்டு. காரின் பக்கவாட்டில் இருந்த ரியர்வியூ கண்ணாடியில் பட அது தூள்தூளானது. கார் ட்ரைவர் காரை நிறுத்துவிட்டு பின்னால் பார்க்க அவர் நெற்றிக்கு சில அங்குல இடைவெளியில் இன்னொரு துப்பாக்கி குண்டு சீறிக் கொண்டு சென்றதும், தன்னை யாரோ கொல்ல பார்க்கிறார்கள் என்று பயந்தவன் காரை வேகமாக் ஒட்டினான்.

“அனிதா யாரு அவனுங்க” என்று நான் பத்ற்றமாக கேட்க

“ட்ரைவரதான் கொல்ல வரானுங்க போல்” என்று அவள் அலறியபடி சொல்ல கார் வேகமெடுத்தது. பின்னால் வந்தவர்கள் சுட்டுக் கொண்டே வர காரின் பின்பக்க கண்ணாடி உடைந்து எனக்கும் அனிதாவுக்கும் இடையே சென்றது,. இருவரும் பதறி அடித்துக் கொண்டு கீழெ குனிந்து கொல்ல அனிதா தன் செல்லை எடுத்து போலீசுக்கு போன் செய்தாள்.

பின்னால் வந்தவர்கள் கார் இன்னும் வேகமாக துரத்த எங்கள் காரும் இன்னும் வேகமாக் செல்ல துடங்கியது. அனிதா நாங்கள் இருக்கும் இடத்தை சொல்லிவிட்டு போனை துண்டிக்க், கார் கண்ணாடிகள் அணைத்தும் உடைந்து தூள்தூளாக கிடந்தது. காரும் தாறு மாறாக ஒடிக் கொண்டிருக்க அந்த நேரம் போலீஸ் காரின் சைரன் சத்தம் கேட்டது. மெல்ல எழுந்து பார்த்தேன். எங்கள் காரை துரத்தி வந்த காரை பின் தொடர்ந்து இரண்டு போலீஸ் கார்கள் வேகமாக வந்தன. காரில் வந்த போலீஸ்காரர்கள் எங்களை துரத்தியவர்களை நோக்கி சுட ஆரம்பித்தனர்.

எங்களை துரத்திய ஜீப்காரனும் பதிலுக்கு போலீசை சுட ஆரம்பித்தார்கள். இதனால் நாங்கள் கொஞ்ச்ம தைரியமாக எழுந்து உட்கார்ந்தோம். ஜீப்பில் எங்களை துரத்தியவர்களில் இப்போது இரண்டு பேர் ஜன்னல் வழியாக பின்னால் வந்து கொண்டிருநத போலீஸை சுட்டுக் கொண்டிருக்க எங்களை துரத்தும்வேகம் அதிகமாகிக் கொண்டே போனது.

இந்த ட்ரைவரால நம்மளையும் போட்டுதள்ளிடுவானுக போலிருக்கே என்று மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டிருக்க, அதே நேரம் காருக்கு மேலே ஒரு ஹெலிகாப்டர் வரும் சத்தம் கேட்டது. அது போலீஸ் ஹெலிகாப்டர் என்று தெரிந்தது. பிரச்சனை பெரிய அளவில் போய்க் கொண்டிருப்பது புரிந்தது.

ஜீப்பில் வந்தவர்களை இப்போது பின்னால் வந்த போலீஸ் காரிலிருந்தும் மேலே ஹெலிகாப்டரிலிருந்தும் சுட ஆரம்பித்தார்கள். ஜீப்பிலிருந்து சுட்டவர்கள் ஏகே 47 போன்ற நவீன இய்ந்திர துப்பாக்கிகளை எடுத்து சுட ஆரம்பித்தார்கள். பின்னால் வந்த ஒரு போலீஸ் கார் குண்டு பட்டு டயர் வெடித்து சாலையிலிருந்து விலகி எதிரே வந்த சரக்கு லரி மீது மோதி வெடித்து சிதறியது.

அதே நேரம் நாங்கள் சென்ற சாலை இப்போது ஏர்போர்டை கடந்தும் நிறுத்தமுடியாமல் சென்று கொண்டிருந்தது.


காரை நிறுத்தினால் பின்னால் வருபவர்களால் சுட படுவோம், என்று காரை வேகமாகவே ட்ரைவர் ஓட்டி செல்ல பின்னால் வந்தவர்கள் மீண்டும் எங்களை நோக்கி சுட ஆரம்பித்தார்கள் அவர்கள் சுட்ட குண்டுகள் எங்கள் காரையும் எங்களையும் மிக அருகில் உரசி சென்றது. அதே நேரம் போலீஸ் கார்கள் இன்னும் அதிகமாக வந்து கொண்டிருப்பதும் தெரிந்தது.

இப்போது அந்த ஜீப்பபை 4 போலீஸ் வாகனங்கள் துரத்தின, நாங்கு காரில் வந்தவர்களும் ஜீப்பை நோக்கி சுட்டுக் கொண்டிருக்க், ஜீப்பிலிருந்து இன்னொருவன் கையை மட்டும் நீட்டி போலீசை நோக்கி சுட்டுக் கொண்டு வந்தான்.

அப்போது மேலே ஒரு ஹெலிகாப்டரும வந்து கொண்டிருக்க இத்தனை பேரையும் ஜீப்பில் இருந்தவர்கள் சமாளித்துக் கொண்டிருக்க வானத்திலிருந்து போலீஸ்கார்ர்கள் ஜீப்பை சுட ஆரம்பித்தார்கள். ஒரு போலீஸ்காரன் சுட்டதில் ஜீப்பில் வந்தவன் ஒருவன் இறந்துவிட மற்றவன் மிகவும் வெறியுடன் கத்துவது தெரிந்தது, அவன் அதிரடியாக் காரிலிருந்து எதையோ எடுத்தான்.

அது மீகவும் நீளமாக ஒரு பைப் போல இருந்த்து. நான் ஏற்கனவே இதை சில ஆங்கில பட்த்தில் பார்த்திருக்கிறேன். நீங்களும் அதை விண்டீசல் படங்களில் பார்த்திருக்கலாம், அதை பசூக்கா என்று சொல்வார்கள். அதை வெறியுடன் தூக்கியவன் ஹெலிகாப்டரை நோக்கி குறிவைக்க மேலே இருந்தவர்கள் அதை பார்த்த்தும் பதறி அடித்த்க் கொண்டு ஹெலிகாப்டரை வேகமாக நகர்த்த அதற்குள் அவன் சுட்டான்.

அதிலிருந்து வெறும் புகை போல் வர அந்த புகை ஹெலிகாப்டரை தாக்கியதும் வானத்திலேயே வெடித்து சிதறி சரியாக எங்கள் காருக்கும் முன்னால் சுக்குனூறாக உடைந்து விழுந்த்து. ட்ரைவர் சாமர்த்தியமாக காரை வளைத்து திருப்பி அதிலிருநது நகர்ந்து சென்றுவிட்டார்.

எனக்கும் அனிதாவுக்கும் தலையே சுற்றியது. என்ன நடக்கிறது. ஒரு சாதாரண கார் ட்ரைவரை இப்படி பட்ட ஒரு கும்பல் துரத்துகிறதா, என்று வியப்பும் அவர்கள் சண்டையில் நம்மை என்ன செய்வார்களோ என்ற பயமும் எழுந்த்து. அதே நேரம் ஜீப்பில் இருந்தவன் உடனடியாக பின்னால் வந்த போலீஸ் கார்களை நோக்கியும் பசூக்காவால் சுட ஆரம்பித்தான்.

இரண்டு கார்கள் வெடித்து சிதறியதும் மற்றவர்கள் பயந்து ஒரமாக் நின்றுவிட இப்போது அந்த ஹம்மர் ஜீப் எங்களை மீண்டும் துரத்திக் கொண்டு வந்த்து. அனிதா எதையோ யோசித்தவள் போல் பின்னால் திரும்பி பார்த்தாள்.

“அனிதா என்ன இது நாம வேணா கார்ல இருந்து குதிச்சிடலாமா” என்று நான் பதற்றத்துடன் அவளை கேடக் அனிதாவின் முகத்தில் மரணபயம் தெரிந்த்து. எதுவும் பேசாமல் இருந்தவள், பின்னால் துரத்திய ஜீப்பையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

அவர்கள் மீண்டும் எங்கள் காரை நோக்கி சுட்த்தொடங்கினார்கள். ட்ரைவர் காரை வளைத்து நெளித்து ஓட்டியும் அவ்ர்கள் விடுவதாக இல்லை எங்கள் காரை மிகவும் நெருங்கி வ்னதுவிட கடைசியில் பின்னாலிருந்து வந்த ஒரு குண்டு எனக்கும் அனிதாவுக்கும் இடையே புகுந்து கார் ட்ரைவரின் தலையில் பாய்ந்து முன்புறகண்ணாடியில் பட்டது,

ட்ரைவர் ஸ்டீரியங்க் மேல் தலையை சாய்ந்து உயிர்விட கார் நிலை தடுமாறி சாலையில் ஆடியது நான் முன்புறம் கைன் நீட்டி ஸ்டீரிங்கை அட்ஜஸ் செய்ய் பார்த்தும் ட்ரைவர் அதன் மேல் சாய்ந்திருந்த்தால் என்னாய் காரை கட்டுப்படுத்த் முடியவில்லை, கார் வேகமாக சென்று ஒரு மேட்டில் ஏறி மறுபக்கம் இறங்கி அப்ப்டியே சாய்ந்தப்டி நின்றது.

என் மேல் அனிதாவும் நான் கீழெயுமாக நசுங்கி கிடந்தோம். அனிதா மெல்ல எழுந்து கதவு வழியாக வெளியே வந்து எனக்கும் கை கொடுத்தாள். இருவரும் கதவும் வழியாக இறங்கி வர அந்த ஜீப் அந்த இட்த்தில் வந்து நின்றது. அவர்கள் ஜீப்பிலிருந்து இறங்கி எங்களை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தார்கள். அனிதா இதை பார்த்த்தும் என் கையை பிடித்து இழுத்துக் கொண்டு எதிர் திசையில் ஓட ஆரம்பித்தாள்.

எனக்கு ஒன்றும் புரியாமல் அவ்ளுடன் ஓடினேன். பின்னால் அந்த ஜீப்பில் வந்த 3 பேரும் எங்களை துரத்திக் கொண்டு வந்தார்க.ள்.

“அனிதா நாம எதுக்கு ஓடுறோம், அவங்க குறி அந்த ட்ரைவர்தான” என்று நான் கத்த அவள் என்னை பார்த்தாள்.

“இல்ல் முத்து அவங்க குறி நாமதான்” என்றதும் எனக்கு அடிவயிறு கலங்கிட திரும்பி பார்த்தேன். அவர்கள் அதே வெறியுடன் எங்களை துரத்திக் கொண்டு வந்தார்கள். பின்னால் வந்தவர்கள் எங்களை விட வேகமாக் ஓடி வர நானும் அனிதாவும் ஓட முடியாமல் நின்றோம்.

வந்தவர்கள் எங்களை சூழந்து கொள்ள நாங்கள் முகத்திலும் மனதிலும் மரண பீதியுடன் நின்றோம். சுற்றிலும் பல கிலோ மீட்ட்ர் தூரத்திற்கு பொட்டலாக கிடந்த்து. யாரும் உதவிக்கு கூட வர முடியாத இடமாக இருந்த்து. எங்களை சூழ்ந்திருந்தவர்கள் ரஷ்ய மொழியில் ஏதோ சொல்ல அனிதா என்னை பார்த்து

“அவனுங்க நம்மள முட்டி போட்டு உட்கார சொல்றானுங்க” என்றாள். இருவரும் மண்டியிட்டு உட்கார அவர்கள் எங்களை வெறியுடன் பார்த்து சிரித்துவிட்டு இரண்டு பேர் தங்கள் கையில் இருந்த துப்பாக்கியை திருப்பி பிடித்துக் கொண்டார்கள். இருவரும் எங்கள் முகத்தை நோக்கி ஓங்கினார்கள்.

கண்களை மெல்ல் திறந்தேன். எங்கும் இருள், ஒரே இருட்டு கொஞ்சமும் வெளிச்சமில்லை,

எனக்கு சந்தேகம், ஒரு வேலை அவர்கள் அடித்த்தில் நாம் இறந்துவிட்டோமோ என்று.,

மீண்டும் கண்களை மூடி ஒரு முறை இமைகளை கசக்க்விட்டு மீண்டும் திறந்தேன்.
இப்போதும் அதே இருட்டு, ஊசி அளவிற்கு கூட வெளிச்சமில்லை. ஆம் நான் இறந்து நரகத்துக்கு வந்துவிட்டேன். என்று என் மூளை சொன்னது.
இது நரகம் என்று எப்ப்டி தெரியும், முன்னபின்ன செத்திருந்தாதான தெரியும், சொர்க்கமா இருந்தா எங்க பார்த்தாலும் 100 வாட்ஸ் பல்ப் எரியும், எல்லாரும் சந்தோஷமா இருப்பாங்க, ரம்பா மேனகா ஊர்வசினு எல்லாரும் அவுத்து போட்டு ஆடுவாங்கனு சொல்லுவாங்க, ஆனா இது இருட்டா இருக்கறதால இது நரகம்தான்,
நான் எத்தன பொண்ணுங்கள ஓத்திருப்பேன், அதனால் நான் கண்டிப்பா நரகத்துக்குதான் போவேன், என்றது என் மூளை ஆனால் என் இதயம் இல்ல நான் எத்தன பொண்ணுங்கள ஓத்திருந்தாலும், அவங்க சம்மத்த்தோட்தான ஓத்திருக்கேன், யாரையும் நான் ரேப் பண்ல், யாரையும் அவங்க சம்மதம் இல்லாம இதுவரைக்கும் தொட்ட்தில்லையே, அப்புறம் எப்படி நான் நரகத்துக்கு வருவேன்,
இது நரகமும் இல்ல நாம் சாகவும் இல்ல என்று என் இதயம் கூறிட, அப்படினா ஒரு வேல அவனுங்க அடிச்சதுல கண்ணு தெரியாம போய்ருக்குமோ என்று என் மூளை மீண்டும் கேட்க அப்டித்தான் இருக்கனும்,
சரி பக்கத்துல யாராவது இருக்காங்கலானு பார்க்கலாம் என்று யோசிக்கும்ப்போதுதான் அய்யோ அனிதா என்ன ஆனாளோ, அவள இவனுங்க என்ன பண்ணானுங்களோ தெரியலையே, என்று என் மனம் பதறிக் கொண்டு

“அனிதா” என்று என் வாய் உச்சரிக்க் நினைத்த்து ஆனால் வாயிலிருந்து வார்த்தை வரவில்லை, பதிலாக தலையிலிருந்து பயங்கரமாக வலி எடுத்தது. இப்போதுதான் அவர்கள் அடித்த அடியின் முழு வலியும் தெரிந்த்து.

இரண்டு ரஷ்யா காரனுங்களும் கையில் இருந்த துப்பாக்கிய திருப்பி வெச்சி எங்க மூஞ்சியில் ஓங்கி ஒரு குத்துவிட்டான். அவ்ளோதான் அதுக்கப்பறம் இப்பதான் எழுந்தேன். அது சரி என் வாய்சுக்கு என்ன ஆச்சு, ஒரு வேல கண்ணு வாய் ரெண்டும் போய்டுச்சா, என்று நினைத்துக் கொண்டு மீண்டும் நன்றாக எச்சில் விழுங்கி அனிதா என்று கூப்பிட
“அ.....” என்று சொல்லும்போதே
“முத்து” என்று குரல் வர அது அனிதாவின் குரல் என்பதை புரிந்து கொண்டேன். ஆனால் எந்த திசையில் இருந்து வருகிறது என்று தெரியாமல் நான்
“அனிதா, அனிதா” என்று அழைக்க அப்பாடா நல்ல வேல நம்ம கொரலுக்கு ஒன்னும் ஆகல ஆனா அனிதா எங்க இருக்கானு தெரியலையே என்று கைகளை தரையில் வைத்து தேய்த்தபடி முன்னால் நகர்ந்து செல்ல அவளும் பதிலுக்கு என் பெயரை சொல்லிக்கொண்டே வர நான் சத்தம் வந்த திசையை நோக்கி நகர்ந்து செல்ல அவள் கை தட்டுப்ப்ட்ட்து.

“அனிதா உனக்கு ஒன்னுமில்லியே” என்றதும்

“ஒன்னுமில்ல முத்து ஆனா கண்ணு தெரியல முத்து” என்றாள். எனக்கு தூக்கிவாரி போட்ட்து.

“அயோ அனிதா உனக்கும் கண்ணு தெரியலையா” என்று நான் கேட்க

“ஆமா முத்து, உனக்குமா” என்று அவளும் அதிர்ச்சியுடன் கேட்டாள்.

“சரி அனிதா மெதுவா என் கைய புடிச்சிக்கிட்டே முன்னால நகர்ந்து போகலாம், எதாவது கையில் தட்டுபடுதானு பார்க்கலாம்” என்று கூறி அவள் கையை பிடித்தபடியே தவிழ்ந்து இருவரும் நகர்ந்தோம். நீண்ட நேரம் எதுவுமே எங்கள் முன்னால் தட்டுப்படவில்லை. கால் முட்டிகள் வலி எடுக்க

“முத்து நாம எங்க இருக்கோம், ஒரு வேல நம்மள புடிச்சாங்களே அதே பொட்டல் காட்ல இருக்கோமா” என்றாள்.

“அப்டி இருந்தாலும் நம்ம மேல வெயில் படுமே” என்று நான் கூற

“ஒரு வேல இது ராத்திரியா இருந்தா” என்றாள் அவள்

“ராத்திரியா இருந்தாலும் குளிர் தெரியனுமே, ஒரு வேல அதே எட்த்துல நாம இருந்தாலும் இது கீழ் தர சிமெண்ட் தரையா இருக்கே” என்றதும்

“முத்து நம்மள என்ன பண்ணபோறானுங்க இவனுங்க யாரு எதுக்கு நம்மளா தூக்கிட்டு வந்திருக்கானுக, நாம் ஏங்க இருக்கோம் ஒன்னுமே தெரியலையே” என்று அழுகையுடன் கூறினாள்.

“அனிதா அழாத வா மெல்ல எழுந்து நடக்கலாம்” என்று இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பிடித்துக் கொண்டு எழுந்து நடக்க முயல் என் தலையில் க்டுமையான வலி எடுத்த்து. இருந்தாலும் அதை பொறுத்துக் கொண்டு மெல்ல் ஒவ்வொரு அடியாக எடுத்து வைத்தோம்.

இப்டி நம்மள கண் தெரியாதவனா ஆக்கிட்டானுங்களே என்று மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டே அனிதாவின் கைகளை பிடித்துக் கொண்டே நடந்தேன். அனிதா என்னை நெருங்கி வந்து பற்றிக் கொண்டு நடக்க

“முத்து நாம் ரெண்டு பேரும் இங்கயே செத்திடுவோமா” என்றாள்.

“எனக்கும் எதுவுமே தெரியல அனிதா” என்று கூற அந்த நேரம் எங்களை சுற்றிலும் ஏகப்பட்ட எல் ஈ. டி விளக்குகள் ஒரே நேரத்தில் எரியத்துவங்கின. 

நாங்கள் இருவரும் சுற்றி சுற்றி பார்க்க அது ஒரு பெரிய ஹால் போல் இருந்த்து. அந்த இட்த்தில் 20க்கும் மேற்பட்ட லைட்டுகள் எரிய நல்ல வேல நம்ம் கண்ணுக்கு ஒன்னும் ஆகல என்று மனம் சொல்ல, எங்களை சுற்றி ஆட்கள் யாருமே இல்லையே,

இது என்ன இடமாக இருக்கும் என்று யோசிக்க

“முத்து இது ஃப்ளைட்ட நிறுத்துற இடம்” என்று அனிதா சொன்னதும் நான் சுற்றிலும் பார்த்தேன். ஆம் அது தனியார் விமானகளை நிறுத்தி சர்வீஸ் செய்யும் இடம்,

மிக உயரத்தில் ஒடுகள் போடப்பட்டு மிக விசாலமாக இருந்த்து. சில நிமிடங்கள் இருவரும் சுற்றி சுற்றி பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம், எங்களை தவிற வேறு யாரும் இருப்பதாக தெரியவில்லை. இந்த லைட்டுகளை யாரோ போட்டிருக்கிறார்கள் எனறால் எங்களை யாரோ எங்கயோ இருந்து கண்கானிக்கிறார்கள் என்று மட்டும் தெரிந்த்து. அந்த பெரிய இட்த்தில் ஒரு சிறிய கதவு ஒரு ஓரத்தில் தெரிந்த்து.

அது லேசாக திறந்திருப்பதும் தெரிந்த்து. நான் அனிதாவை காட்டி

“அனிதா அந்த கதவு தெறந்திருக்கு பாரு”என்றதும் அவள் என்னை பிடித்து இழுத்துக் கொண்டு அந்த கதவுக்கு அருகே ஓடினாள். ஆனால் வெளியே இருந்த ஒருவன் நாங்கள் கதவின் அருகே சென்றதும் கதவை திறந்து கொண்டு நீளமாக இரு துப்பாக்கியை நீட்டியபடி வந்தான். எங்களை பார்த்து ஏதோ சொல்ல அனிதா இரண்டு கைகளையும் மேலே தூக்க நானும் கைகளை தூக்கியபடி பின்னால் நகர்ந்து வந்தோம்.

அந்த நேரம் அந்த இட்த்தில் இருந்த முக்கிய கதவு, பெரிய சைஸ் கதவு மெல்ல் திறக்கப்பட்ட்து. ஒரு விமானமே உள்ளே வரும் அளவுக்கு பெரிதாக இருந்த அந்த கதவின் வழியே ஒரு கார் வந்த்து. அதை தொடர்ந்து இரண்டு மூன்று லாரிகள் வந்தன. ஒவ்வொரு லாரியிலும் 20 பேர் வரை இருந்தார்கள். எல்லோர் கையிலும் பெரிய துப்பாக்கிகள். இவர்கள் எல்லாம் ரஷ்ய ராணுவத்தை சார்ந்தவர்களாக இருக்குமோ என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.

எங்களை நோக்கி வேகமாக வந்த கார் எங்களுக்கு அருகே வந்து நின்றதும், கார் கதவு திறக்க உள்ளே இருந்து ஒருவன் இறங்கினான். அவனுடன் ஒரு பெண்ணும் இறங்கினாள். பார்க்க நல்ல அழகுடன் தொடைக்கு மேலே ஒரு குட்டையான் ஸ்கர்ட்டை போட்டிருக்க மேலே நம்ம ஊர் ஜாக்கெட்டைவிட கொஞ்ச்ம பெரிய சைஸ் பனியன் போல் அணிந்திருந்தாள்.

காரிலிருந்தவன் இறங்கியதும். அவனுடன் லாரியில் வந்தவர்களும் இறங்கினார்கள். காரில் வந்தவன் அந்த பெண்ணின் இடுப்பில் கையை போட்டு வளைத்துக் கொண்டு இழுத்தபடி எங்கள் அருகே வந்து நின்றான். என்னையும் அனிதாவையும் ஏற இறங்க பார்த்தவன். ரஷ்ய மொழியில் ஏதோ பேசினான். அனிதாவும் கொஞ்ச்ம கோவமாக பேச கடைசியில் அவன்

“இந்தியன் XXXXXXX” என்று திட்ட எனக்கு கோவம் வந்து விட நான் என் கையை கீழெ போட்டுவிட்டு அவனை நோக்கி வேகமாக் ஓடி என் வலது காலை மடக்கு முட்டியால் ஓங்கி அவன் இரண்டு கால்களுக்கும் நடுவே ஒரு இடி இடிக்க அவன் மணி அடித்து கையை வைத்து பிடித்துக் கொண்டு வலியுடன் அப்ப்டியே சாய்ந்தான்.

“ஒம்மாள யார பார்த்து இந்தியன் XXXXனு சொல்ற, ஒத்தா இனிமே இந்த தெவிடியா புண்டையில் இல்ல வேற எவ புண்டையிலயும் உன்னால் ஓக்க முடியாது” என்று நான் சத்தமாக கத்த உடனே அவன் ஆட்கள் தங்கள் துப்பாக்கியை தூக்கிக் கொண்டு என்னை அடிக்க வந்தார்கள். உடனே கீழெ சாய்ந்தவன் அவர்களை நோக்கி வேண்டாம் என்பது போல் கையசைக்க அவர்கள் பின்னோக்கி சென்றுவிட்டார்கள்.

சுண்ணியை பிடித்துக் கொண்டு உட்கார்ந்தவன் அருகில் இருந்தவள் தன் ஹேண்ட் பேகிலிருந்து ஒரு ஸ்ப்ரேயை எடுத்து, அவன் பேண்டை அவிழ்த்து ஜட்டியை இறக்கினாள். அவன் சுண்ணி நன்றாக சிவந்து போய் கிடக்க அதில் இவள் ஸ்ப்ரேயை அடித்தாள். சில நொடிகளில் அவன் வலி குறைந்திட, பேண்டை போட்டுக் கொண்டு கொஞ்ச்ம நொண்டியபடி என் அருகில் வந்தவன் .என்னை பிடித்திருந்தவர்களை விடும்படி சொல்லிவிட்டு என் தோளில் தட்டிக் கொடுத்து என்னை பார்த்து ரஷ்யனில் ஏதோ சொல்ல நான் அனிதாவை பார்த்தேன். அனிதா

“முத்து நீ ரொம்ப ஸ்ட்ராங்கான ஆளாம், உன்ன மாத்ரி ஆளுங்க தான் அவங்க இயக்கத்துக்கு தேவையாம், நீ அவங்க கூட போனா, உன்ன கைய்ல ராணுவத்துல கொடுக்குற அளவுக்கு ட்ரைனிங்க கொடுத்து உன்ன நல்லா பார்த்துக்குவாங்களாம், வேணும்னா உன் கீப்பையும் கூடவே வெச்சிக்கலாம்னு என்ன பார்த்து சொல்றாண்டா”என்றாள்.

“இயக்கமா என்ன் இயக்கம்” என்று நான் அனிதாவிடம் கேட்க அவள் ரஷ்ய மொழியில் அவனிடம் கேட்டாள். அவன் ஏதோ ஒன்று சொன்னான். அந்த வார்த்தையை அடிக்கடி கேட்ட்து போல் இருக்க அனிதா கொஞ்ச்ம பயத்துடன் என்னை பார்த்து

“முத்து அவனுங்க செசன்ய தீவிரவாத இயக்கமாம், ரஷ்ய அரசாங்கத்தையே எதிர்த்து போராடிக்கிட்டு இருக்கானுங்க, அதுல உன்ன சேர சொல்றானுங்க, போறீயா” என்று கொஞ்சம் நக்கலாக கேட்க

“அடிப்பாவி என்ன் தீவிரவாதியாக்க உனக்கு அவ்ளோ சந்தோஷமா, அதெல்லாம் முடியாதுனு சொல்லிட்டு இப்ப நம்மள எதுக்கு தூக்குனானு கேளு” என்று நான் சொல்ல அனிதா அப்போதுதான் விழித்தவள் போல் அவனிடம் கேட்டாள். அவனும் ஏதோ சொல்ல இவள் என்னிடம்

“முத்து இவனுங்க அரசாங்கத்துக்கு எதிரா போராடுறதால நெறைய பணம் தேவப்படும்ல அதனால் வெளிநாட்ல இருந்து வரவங்கள கட்த்தி நம்ம நாட்ல இருந்து கொஞ்ச்மும் ரஷ்யாவுல இருந்து கொஞ்சமும் பணம் வாங்கிட்டு நம்மள் விட்ருவாங்களாம்,” என்றாள்.

“அடப்பாவிங்களா ஏற்கனவே என் மேல் ஏகப்பட்ட பேரு காண்டுல இருக்கான், இதுல என்ன கட்த்தி காசு கேட்டா கவர்மெண்ட் கொடுக்கலாம்னு நெனச்சாலும் அவனுங்க வேண்டானு தடுத்துடுவானுங்களே” என்று சொல்ல அனிதா எதையோ யோசிக்க

“என்ன் அனிதா நான் இங்க புலம்பிக்கிட்டு இருக்கேன் நீ என்ன யோசிக்கிற” என்றதும்.

“இல்ல் முத்து எனக்கென்னவோ இவன் பொய் சொல்றான்னு தோனுது” என்றாள்.

“எதுக்கு பொய் சொல்ல்னும், அப்டினா இவன் யாரு” என்றேன் நான்

.”உண்மையிலேயே இவனுங்க ரஷ்யாகாரனுங்களும் இல்ல செசென்யன்சுன் இல்லனு தோணுது” என்றாள்.

“ஏன் எத வெச்சி அப்டி சொலற” என்றதும் “நம்மள் தொரத்திக்கிட்டு வந்த அந்த ஜீப் ஹம்மர் அமெரிக்கன் மாடல், ஆனா இவனுங்க செசன்யன்ஸ்னு சொல்றானுங்க, என்னவோ தப்பா இருக்கும்னு தோனுது” என்றாள்.

“என்ன் அனி, ஏன் நம்ம ஊர்ல ஃபாரீன் வண்டிங்க கெடைக்கறதில்ல, எத்தனியோ பேர் இம்போர்ட்ட் ப்ராண்ட் கார் வெச்சிருக்காங்கள்ள அந்த மாத்ரியா இருக்கும்” என்று நான் சொல்ல, அவ்ள் அப்போதும் எதையோ யோசித்துக் கொண்டிருந்தாள். காரில் வந்த ஜோடி எங்களை நெருங்கி வந்து

“உங்கள நாங்க செசன்யாவுக்கு கூட்டி போகப்போறோம்” என்றான். (ரஷ்ய மொழியில் சொன்னதன் மொழிபெயர்ப்பு) உடனே அவன் ஆட்கள் சிலர் எங்கள கைகளை பின்னால் கட்டிவிட்டு எங்களை அவர்கள் வந்த லாரியிலேயே ஏற்றினார்கள். லாரி கிளம்பியது.

அந்த இட்த்தில் ஆள் நடமாட்டமே இல்லை, எங்கு பார்த்தாலும் ஏதோ தீவிபத்தில் எரிந்து நாசமானதற்க்கான அடையாளம் தெரிந்த்து. எங்குமே ஆட்கள் இல்லை, அங்கொன்று இங்கொன்றுமாக இருந்த வீடுகளும் ஆட்கள் இல்லாமல் காலியாக கிடந்த்து, முதலில் அவர்கள் வந்த காரும் அதை தொடர்ந்தும் இரண்டு லாரிகளும் மட்டுமே சாலையில் சென்று கொண்டிருந்த்து.

ஒரு இட்த்தில் சோதனை சாவடி போன்ற ஒரு பகுதி வந்த்தும் என்னையும் அனிதாவையும் கீழெ படுக்க வைத்துவிட்டு லாரியில் இருந்தவர்கள் எங்களை மறைத்துக் கொண்டு நின்றார்கள். நான் லாரிக்கு பக்கவாட்டில் இருந்த சிறு துவாரம் வழியாக் நடப்பதை பார்த்தேன். முன்னால் சென்ற காரை நிறுத்தி விசாரிக்க் என்னிடம் அடி வாங்கியவன் ஏதோ ஒரு அடையாள அட்டையை காட்ட அவனுக்கு சோதனை சாவடியில் இருந்தவர்கள் சல்யூட் அடிக்க அதன் பின் இருவர் நாங்கள் இருந்த லாரியை நெறுங்கி வர லரியில் இருந்த எல்லோரும் தங்கள் அடையாள அட்டையை எடுத்து காட்டினார்கள்.

கீழெ இருந்தவர்கள் அவற்றை பார்த்துவிட்டு சென்றுவிட ஒருவனின் அடையாளா அட்டை எனக்கு அருகே விழுந்த்து, நான் அதை எடுத்து அனிதாவிடம் காட்ட அவள் அதை படித்தாள். அதற்குள் அந்த அட்டைக்கு உரியவன் குனிந்து எடுத்துக் கொண்டு என்னை முறைக்க் அனிதா என்னை பார்த்து


“ரஷ்யன் ஆர்மீன்னு போட்டிருக்கு” என்றாள். எல்லாம் முடிந்து காரும் லாரிகளும் கிளம்பின, எங்களை முன் போலவே எழுப்பி நிற்க வைத்தனர். லாரி இப்போது ஏதோ ஒரு பகுதியின் எல்லைக்குள் செல்வது புரிந்தது, எலும்புக் கூடு படம் போட்டு ஒரு பலகை துருப்பிடித்து கிடந்த்து. அனிதா அதை பார்த்துவிட்டு

“முத்து இது எந்த ஏரியானு தெரியுமா” என்றாள்.

“என்ண்டீ நீ எனக்கு ரஷ்யாவே புதுசு, இதுல எங்க போறானுங்கனே தெரியாத ஒரு எட்த்த காட்டி எந்த எடம்னு என்ன கேக்குற” என்று நான் சொல்ல

“முத்து இது செர்னோபில்டா” என்றாள். எனக்கு இந்த பெயரை எங்கயோ கேட்ட நியாபகம்.

“என்ன அனி, இந்த பேர நான் எங்கயோ கேட்டிருக்கேனே” என்று அவளிடம் சொல்ல

“1986ல் இங்க இருந்த அடாமிக் பவர் ப்ளாண்ட் வெடிச்சி, அதுல 30 பேர் செத்தாங்க, ஆனா அதுக்கப்புறம் இதுல் இருந்து வந்த ரேடியேஷனால் பல ஆயிரம் பேர் செத்தாங்க, அதுக்கப்புறம் இந்த ஊர் தடை செய்யப்பட்ட பகுதியா இருக்கு, நம்மள இங்க ஏன் கூட்டி வராங்கனு தெரியலையே” என்றதும் எனக்கு மிகவும் பயமாக இருந்த்து.

அந்த ஊருக்குள் நுழைந்த்துமே என் உடம்பெல்லாம் ஏதோ செய்ய தொடங்கியது.முன்னால் சென்ற கார் ஒரு பழைய கொடவுன் முன்னால் நிற்க அவர்கள் எங்கள் இருவரையும் அதனுள் தள்ளி கதவை சாத்தினார்கள்.