நெற்றியில் உதடுகள் உரசியதில் கண் திறந்தேன். நான் மெர்சியின் பெட்டில் உடலில் எந்த உடையும் இன்றி படுத்துக் கிடக்க என் எதிரே மெர்சி ஒரு பிங்க் நிற நைட்டியில் கையில் காபியுடன் என் அருகே உட்கார்ந்திருந்தாள்.
நான் டைம் பார்க்க மாலை 5 மணி என்று காட்டியது. மெர்சி எனக்கு காபி கப்பை நீட்ட நான் வாங்கி குடித்துவிட்டு கிளம்ப தயாரானேன்.
“கிளம்புறியாடா” என்றாள். ஏக்கத்துடன்.
“ஆமா மெர்சி” என்றேன் நான்.
”அந்த தடியந்தான் இல்லையே நீ நைட்டு இங்கயே இருந்திடேன்” என்றாள்.
“இல்ல மெர்சி வீட்டுக்கு சரியாவே வர்ரதில்லனு அம்மாவும் அப்பாவும் திட்டுறாங்க” என்றதும்.
அவள் லேசாக முகத்தை தூக்கி வைத்துக் கொள்ள. “ஏண்டி, நான் இன்னொரு நாள் கண்டிப்பா, இங்க நைட்டு புல்லா இருக்கேன்” என்று அவளை சமாதானம் செய்துவிட்டு வீட்டுக்கு கிளம்பினேன்.
அடுத்த நாள் காலை செல் ஒலிக்க எடுத்து பார்த்தேன் அது அனிதா.
“என்ன மேடம் சொல்லுங்க” என்றேன்.
“முத்து கொஞ்சம் வீடு வரைக்கும் வர முடியுமா” என்றாள் அனிதா.
“என்ன மேட்டர் மேடம்”
“ஒன்னுமில்ல் முத்து இன்னைக்கு அப்பா மாஸ்கோல இருந்து வராரு, அவர ஏர்போர்ட் போய் ரெசீவ் பண்ணனும், என் கூட நீயும் வந்தா நல்லா இருக்கும்” என்றாள். “சரி மேடம் இதே கிளம்பிட்டேன்”.
சென்னை சர்வதேச விமான நிலையம்.
நான் அனிதா எங்களுக்கு அருகே அனிதாவின் கம்பெனி ஜி.எம். சீ.ஈ.ஓ. மேனேஜர், என்று ஒரு பெரும்படை கையில் பொக்கேயுடன் காத்திருக்க மேலிருந்து இறங்கிய எஸ்கலேட்டரில் கோட் சூட்டுடன் கையில் ஒரு சிறிய சூட்கேஸுடனும் ஒருவர் இறங்கி வர அவரை பார்த்து அனிதா மகிழ்வுடன் கை அசைத்தாள்.
எஸ்கலேட்டரிலிருந்து இறங்கி வந்தவர் நேராக அனிதாவிடம் வந்து அவளை தன்னுடன் கட்டி அணைத்துக் கொண்டு. “ஹவ் ஆர் யூ மை சைல்ட்” என்று கேட்க
“ஐயம் ஃபைன் டாட், ஹவ் இஸ் யுவர் ஜர்னீ” என்றாள். அனிதா .
“நைஸ் பேபி, எங்க ராதா வரலையா” என்றார்.
“இல்ல டேட் அவ காலேஜ் போயிருக்கா” என்று கூறிவிட்டு என்னை பார்த்து
“டேட் நான் ஏற்கனவே சொல்லிருக்கேன்ல ராதாவோட ப்ரெண்ட் முத்து இவன்தான்” என்று என்னை கோர்த்துவிட
“கமான் மைடியர் எங்க் மேன்” என்று என்னையும் கட்டி பிடிக்க நான் பூசணிக்காய்க்கு நடுவே மாட்டிய தக்காளி போல் பிதுங்கினேன். பின் கம்பெனியின் மற்ற நிர்வாகிகள் தங்களிடம் இருந்த பூச்செண்டுகளை அவரிடம் கொடுத்து நலம் விசாரித்தனர்.
எல்லாம் முடிந்து ஏர்போர்ட்டை விட்டு வெளியே வந்து நான் அனிதா அவள் அப்பா மூவரும் ஒரு காரில ஏறிக் கொள்ள மற்றவர்கள் ஒரு காரில் ஏறி எங்களை பின் தொடர்ந்தனர்.
கார் நேராக அவர்களின் கம்பெனிக்கு சென்றது. ஆஃபீஸ் ரூமுக்கு செல்லும் வழியெல்லாம் கிழவனிடம் எல்லோரும் விழுந்து விழுந்து நலம் விசாரிக்க எல்லாவற்றையும் தாண்டி ரூமுக்குள் சென்றோம்.
அனிதாவும் அவள் அப்பாவும் அலுவலகம் சம்பந்தமான விஷயங்களை பற்றி சிறிது நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்துவிட்டு பெரியவர் என்னை பார்த்தார்.
“என்ன முத்து, உன்னோட ஸ்டடீஸ் எப்படி போகுது என்றார்.
“நல்லா போய்க்கிட்டிருக்கு அங்கிள், இதான் ஃஃபைனல் இயர்” என்றேன் நான். உடனே அவர்
“அப்படியா, அப்ப ஸ்ட்டீஸ் முடிஞ்சதும் முத்துவ நம்ம கம்பெனியிலேயே சேர சொல்லிடலாம்” என்றார். அனிதாவை பார்த்து.
அனிதா ஒரு சிறு புன்னகை புரிந்துவிட்டு “டேடி நானும் இதே ஐடியாலதான் இருந்தேன், முத்துவுக்கு இந்த விஷயத்த சர்ப்ரைஸா சொல்லனும்னு இருந்தேன், நீங்க அத இப்படி போட்டு உடச்சிட்டீங்களே” என்று கொஞ்சலாய் சொன்னாள்.
‘ஓ. . அனி, சாரி மைடியர், உன்னோட சஸ்பென்ஸ நான் ப்ரேக் பண்ணிட்டேன்” என்று அவள் கன்னத்தை தடவ
“இட்ஸ் ஓகே டாட்” என்று கூறி என்னை பார்த்தாள். “என்ன முத்து உனக்கு ஓகேவா” என்றாள். நான் கொஞ்சம் யோசித்துவிட்டு
“இல்ல மேடம், எனக்கு தனியா ஒரு க்ளினிக் வெக்கனும்னு ஆச” என்றேன் நான். “அதனால என்ன முத்து, தனியா கிளினிக் ஸ்டார்ப் ப்ண்ணி ரண் பண்ணு, என்ன்போட ஆஃபீஸ்லயும் ஒர்க் பண்ணிக்க” என்று அவர் கூற நான் யோசித்துவிட்டு “சரி அங்கிள்” என்று கூறிவிட்டு என் வீட்டுக்கு கிளம்பினேன்.
வீட்டை நெருங்கும் நேரம் என் செல் ஒலித்த்து. “ஹலோ, யாரு “ என்றதும் எதிர் முனையில்
“முத்து, நான் மீனா ஆண்டி பேசுறேண்டா, எங்க இருக்க” என்றது மீனாவின் குரல்
“ஆண்டி நான் இன்னைக்கு காலெஜ் போகல, வீட்லதான் இருக்கேன், என்ன விஷயம் ஆண்டி” என்றேன்.
“ஒன்னுமில்லடா உன்ன பார்ட்த்து ரொம்ப நாள் ஆகுது அதான் உன்ன பார்த்து கொஞ்சம் பேசலாம்னு போன் பண்ணேன்” என்றாள்.
“சரி ஆண்டி லதா காலெஜ் போய்ட்டாளா” என்றேன் நான். “ஆமாண்டா. அவ காலேஜ் போய்ட்டா, நீ வீட்டுக்கு வா”என்று சொல்லி போனை கட் செய்தாள்.
லதாவின் வீட்டு காலிங் பெல்லை அழுத்த மீனா ஆண்டி கதவை திறந்தாள். என்னை கண்ட்தும் அவள் முகத்தில் புன்னகை மலர
“உள்ள வாடா” என்று வரவேற்று எனக்கு காபி கொடுத்துவிட்டு என் அருகே மிக நெருக்கமாக உட்கார்ந்தாள்.
அவள் நைட்டி அணிந்திருந்தாள். என் அருகே உட்கார்ந்த்தும் உள்ளே பிரா ஏதும் இல்லாமல் இருந்த்தால் அவள் காம்புகள் என் கையில் குத்தியது.
“என்ன ஆண்டி, திடீர்னு போன் பண்ணிருக்கிங்க” என்றதும் அவள் இன்னும் கொஞ்சம் நெருக்கமாக என் அருகே வந்து அவள் மார்புக்கு நடுவே என் தோள் பட்டை இருக்கும்படி அணைத்து உட்கார்ந்து கொண்டு
“முத்து, எனக்கு மனசே சரி இல்லடா” என்றாள்.
“என்ன ஆண்டி, ஏன். வீட்ல ஏதாவது பிரச்சினையா” என்றேன் நான். “இல்லடா, இத்தன நாள் என் வீட்டுக்கார்ரோட பென்ஷன் காசுலதான் குடும்பம் ஓடுச்சி, வர்ரத வெச்சி சாப்பிடவும் லதாவோட படிப்புக்குமே சரியா போச்சி, இதுவரைக்கும் நான் அவ கல்யாணத்த பத்தி யோசிக்கவே இல்ல, அவளுக்கு கல்யாணம்னா என் கிட்ட செலவு பண்ண கசே இல்ல, அவளுக்கு நான் என்ன பண்ணப்போறேனு தெரியல, அதோட இப்பல்லாம் திடீர் திடீர்னு நான் செத்து பொய்டுற மாதிரி மனசுல தோனுது, நான் இருந்தாலே அவளுக்கு எதுவும் செய்ய முடியாதுனும்போது நான் அவள தனியா விட்டூட்டு போய்டுவேணோனும் ஒரு பக்கம் பயமா இருக்குடா” என்று கூறியபடி என் தோளில் சாய்ந்துகொண்டாள்.
அவள் கண்ணீர் என் தோளில் வழிந்தது.
“ஏன் ஆண்டி இப்படிலாம் நெனைக்கிறீங்க, உங்களுக்கு ஒன்னும் ஆகாது, லதாவுக்கு கல்யாணம் பண்னி, அவளுக்கு பொறக்கப் போற கொழந்தைய நீங்க தூக்கி கொஞ்சத்தான் போறீங்க” என்று நான் சொல்ல அவள்
“எனக்கும் அதாண்டா ஆசை ஆனா. . . .” என்று இழுக்க நான் அவள் உதட்டில் விரலை வைத்து
“இனிமே இந்த மாதிரிலாம் பேசாதீங்க, உங்களுக்கு ஒன்னுமில்ல, நான் உங்க கூட இருக்கேன்” என்று கூற அவள் கொஞ்சம் தெளிந்தவளாய் எழுந்து என் முகத்தை பார்த்து
“முத்து நீ என் கூட மட்டுமில்ல என் பொண்ணுகூடவும் இருக்கனும், கடைசி வரைக்கும் எனக்கு அதான் ஆசை”என்றாள். எனக்கு கொஞ்ச்ம அத்ர்ச்சியாக இருந்தாலும் என்றாவது ஒரு நாள் இப்படி வரும் என்று எதிர் பார்த்திருந்தேன்.
“என்ன முத்து யோசிக்கிற, நான் ஒன்னுமில்லாதவனு நெனைக்கிறியா” என்றாள்.
“சேச்ச. . . அப்படி இல்ல ஆண்டி, நாம மட்டும் முடிவு செஞ்சா போதுமா, கடவுள் என்ன எழுதி வெச்சிருக்காரோ” என்று கூற.
“அந்த கடவுளும் இத்தான் நெனச்சிருப்பாரு” என்று கூறி என் என்னை இன்னும் இருக்கமாக அணைத்துக் கொண்டே கையை என் பேண்டின் மேல் வைத்தாள்.
என் பூல விறைக்காம்ல் தளர்ந்து போய் கிடக்கவே அவள் கையில் தட்டுபடவில்லை. மெல்ல என் பேண்டின் ஜிப்பை கீழெ இறக்கிவிட்டு வாடிக் கிடந்த என் பூலை வெளியே இழுத்து அதை தன் வாயில் வைத்து சப்ப தொடங்கினாள்.
சுறுங்கிப் போய் கிடந்த என் சுண்ணி அவள் வாயில் இருந்த கதகதப்பில் மெல்ல எழும்ப தொடங்கியது.
அவள் நன்றாக உருவி ஊம்பிக் கொண்டே இருக்க அவள் குனிந்து ஊம்பும் போது கழுத்து வழியே தெரிந்த அவள் இரண்டு காய்களும் என்னை மூடேற்றியது.
அவ்ள் முன்னும் பின்னுமாக ஆடி ஊம்புகையில் அவள் காய்கள் குலுங்கிக் கொண்டிருந்தன.
நான் மெல்ல என் கையை எடுத்து அவள் நைட்டியின் ஜிப்பை இறக்கினேன்,
உள்ளே குலுங்கிக் கொண்டிருந்த காய்களில் ஒன்றை என் கையில் பிடித்து சப்பாத்தி மாவு பிசைவது போல் பிசைந்து கொண்டிருக்க அவள் என் பூலை வேகமாக ஊம்பிக் கொண்டிருந்தாள்.
நான் அவள் காம்புகளை என் விரல்களுக்கு இடையே வைத்து கசக்கி பிழிந்து கொண்டே மெல்ல என் கையை இன்னும் கீழெ கொண்டு செல்ல அவள் உள்ளே போட்டிருந்த பாவாடை என்னை தடை செய்த்து.
அவளோ மிகவும் ஆர்வமாக என் பூலை பிடித்து ஊம்பிக் கொண்டிருந்தாள்.
நான் அவள் சூத்தில் என் கையை வைத்து அழுத்திக் கொண்டே இரண்டுக்கும் நடுவில் இருந்த பிளவில் கைவைத்து முன்னும் பின்னும் தேய்த்தேன்.
அவள் நெளிந்து கொண்டே ஊம்பலை தொடர்ந்தாள். நான் கையை இன்னும் கொஞ்சம் கீழெ இறக்கி அவள் சூத்து ஓட்டையில் என் விரலை வைத்து நைட்டியின் மேலாக அழுத்தினேன்.
என் விரல் அவள் நைட்டி மற்றும் பாவாடை இரண்டையும் தாண்டி உள்ளே செல்லாமல் தவிக்க நான் நைட்டியை மேலே ஏற்றினேன்.
இவ்வளவு நேரமும் அவள் தன் வாயை என் பூலில் இருந்து எடுக்காமல் ஊம்பிக் கொண்டே இருந்தாள்.
எனக்கு கஞ்சி வருவது போல் இருக்கவே “ஆண்டி எனக்கு வரப்போகுது” என்று கூறிய பின்னும் மீனா வாயைவிட்டு பூலை எடுக்காமல் ஊம்பிக் கொண்டிருந்தாள்.
எனக்கு தலையில் இருந்து பெருக்கெடுத்த வெள்ளம் என் முதுகுத்தண்டு வழியாக அதிக சீற்றத்துடன் பாய்ந்து வந்து என் சுண்ணி வழியாக வேகமாக வெளியேறி அவள் வாயில் கொட்டி நிரப்பியது,
மீனா என்றும் இல்லாமல் என்று என் கஞ்சியை வாயில் வாங்கினாள். ஒரு சொட்டு கூட கீழெ விடாமல் அவ்வள்வையும் சப்பிக் குடித்துவிட்டு என்னை பார்த்தாள்.
அவள் உதட்டின் ஓரம் கொஞ்சம் வழிந்து வந்த கஞ்சியை தன் நாக்கால் நக்கி குடித்தாள். மெல்ல எழுந்து நைட்டியை தலை வழியாக கழட்டினாள்.
இப்போது அவள் முலைகள் இரண்டும் தரையை பார்த்துக் கொண்டிருக்க என் முன் வெரும் பாவாடையுடன் நின்றிருந்தாள்.
என்னை பார்த்து ஒரு காம புன்னகை செய்துவிட்டு என்னை எழுப்பி நிற்க வைத்து என் சட்டையை கழட்டி போட்டாள், பின் என் பேண்டையும் கழட்டிவிட்டு என்னை ஜட்டியுடன் அவள் பெட்ரூமுக்கு கூட்டி சென்று என்னை பெட்டில் படுக்க வைத்துவிட்டு என் ஜட்டியை உறுவி எடுத்துவிட்டு தன் பாவாடையை கழட்டி காலடியில் போட்டாள்.
மெல்ல என் அருகே வந்து உட்கார்ந்தாள். என் பூலை கையில் பிடித்து உறுவிக் கொண்டே என்னை பார்த்து சிரித்தாள்.
“முத்து நான் செத்துப் போய்ட்டா என் பொண்ண பார்த்துக்குவியாடா” என்று ஒருவித ஏக்கத்துடன் கேட்டாள்.
“ஆண்டி ஏன் இப்படியெல்லாம் பேசுறீங்க, உங்களுக்கு ஒன்னுமில்ல, 100 வருஷம் நல்லா இருப்பீங்க, நாம ரெண்டு பேரும் கடைசிவரைக்கும் எப்பவும் இப்படியே செஞ்சுக்கிட்டிடுக்கலாம்” என்று நான் கூற
“ச்..சீ போடா, நீ என் பொண்ண கட்டிக்கனும் அவ வயித்துல உன் கொழந்த பொறக்கனும், அது போதும் எனக்கு நீ அவள கட்டிக் கிட்டினா அதுக்கப்புறம் நான் உன்கிட்ட இப்படிலாம் கேக்க மாட்டேண்டா” என்று கூறிக் கொண்டே என் பூலை ஆட்டிவிட்டாள்.
“ஆண்டி ஏன் இப்படி என் மனச கஸ்டப்படுத்துறிநங்க” என்று நான் கூற ,
“ஏண்டா உனக்கு லதாவ பிடிக்கலையா” என்று கேட்டாள். நான் என்ன சொவது என்று தெரியாமல் மௌனமாக இருக்க அவள் முகம் வாடிப்போனது.
நான் அவள் கன்னத்தை தடவிக் கொண்டே “ஏன் மீனு சோகமாய்ட்ட” என்று அவள் பெயரை உரிமையுடன் கூறி கேட்ட்தும் அவள் முகம் கொஞ்சம் பிரகாசமானது.
அவள் கை வித்தையில் என் பூல் விறைத்து நின்றதால் மெல்ல எனக்கு இரண்டு பக்கமும் கால்களை போட்டுக் கொண்டு அப்படிய்யெ என் பூலின் மேல் உட்கார்ந்தாள்.
என் சுண்ணி அவள் புண்டைக்குள் ட்ரில்லர் போல் இறங்கி முட்டிக் கொண்டு நின்றது. அவள் சில நொடிகள் அப்படியே உட்கார்ந்து கொண்டிருந்துவிட்டு என்னை பார்த்தாள்.
என் மார்பின் மேல் அவள் கையை ஊன்றி அவள் முகத்தை என் முகத்துக்கு நேராக் கொண்டு வந்து. “முத்து நீ என்ன ஓக்குறமாதிரியே என் பொண்ணையும் கட்டிக் கிட்டு அவளையும் ஓக்குற, இது என் மேல சத்தியம்” என்று ஒரு குண்டை போட்டுவிட்டு வேகமாக என் பூலின் மேல் ஏறிக் குதித்து மட்டை உறிக்க தொடங்கினாள்.
“ஆண்டி என்ன சொல்றீங்க” என்று நான் அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய் கேட்க அந்த நேரம் சரியாக என் முகத்தின் மேல் அவ்ள் சாய்ந்து என் உதட்டில் அவள் உத்ட்டை வைத்து என்னை எதுவும் பேசவிடாமல் லாக் செய்தாள்.
எனக்கு இது மிகப்பெரும் அதிர்ச்சியாக இருந்த்து. எங்கள் இருவரின் உதடுகள் இணைந்திருக்க அவள் குண்டி மட்டும் மேலும் கீழுமாக ஏறி குதித்து ஓத்துக் கொண்டே இருந்தது.
கிட்ட்தட்ட இரண்டு நிமிடங்கள் என் உதட்டைவிட்டு அவள் உதட்டை விட்டு பிரிக்காமல் அப்படியே ஓத்தவள். என் சுண்ணியிலிருந்து கஞ்சி இறங்கிய பின்தான் தன் உதட்டை எடுத்தாள்.
தன் புண்டையில் என் கஞ்சி வழிய அப்படியே கட்டிலிருந்து கீழெ இறங்கி நின்றாள். தன் பாவாடையால் கூதியை துடைத்துக் கொண்டே என்னை பார்த்தாள்.
அவள் கூதியில் கசிந்து மீண்டும் என் பூலில் ஊற்றிய கஞ்சி என் தொடைவரை வடிந்து இருந்த்து.
“ஆண்டி ஏன் இப்படியலாம் சொல்றீங்க” என்று நான் அதிர்ச்சியுடன் கேட்க அவள் முகம் கொஞ்சம் பயங்கரமாக மாறியது.
“இங்க பாரு முத்து நீ மட்டும் என் பொண்ண கல்யாணம் பண்ணிக்கல நமக்குள்ள இருக்குற இந்த தப்பான உறவ நான் எல்லாருக்கும் சொல்லிடுவேன். அப்புறம் நீ லதாவ மட்டுமில்ல வேற எந்த பொண்ணையுமே கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியாது” என்று வில்லத்தனமாக என்னை மிரட்டினாள்.
எனக்கு சொல்ல வார்த்தைகள் வராமல் தொண்டை அடைத்த்து., “ஆண்டி நீங்க என்ன சொல்றீங்க, அப்ப இந்த மாதிரி மிரட்ட்த்தான் என் கூட படுத்தீங்களா” என்று நான் கேட்க அவள் எதுவும் கூறாமல் அழுதாள்.
பின் கண்ணீரை துடைத்துக் கொண்டு “அதெல்லாம் எனக்கு தெரியாது நீ என் பொண்ண கல்யாணம் பண்ணிகிற”என்று கூறிவிட்டு விரு விருவென்று பாத்ரூமுக்குள் சென்று கதவை சாத்திக் கொண்டாள்.
எனக்கு தலை சுற்றியது. என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் உடைகளை அணிந்து கொண்டு அங்கிருந்து கிளம்பினேன.
பஸ் ஸ்டாப்புக்கு வந்து நின்றதும் ஒரு பஸ் வர அதில் ஏறினேன். ஒரு சீட் காலியாக இருப்பது தெரிந்து அங்கு உட்கார்ந்தேன்.
எனக்கு நான் எங்கு இருக்கிறேன். எங்கே போகின்றேன் என்று கூட தெரியாமல் இருக்க யாரோ என் தோளில் கைவைத்த்தும் திரும்பி பார்க்க அருகே குமரன்.
“என்ன மச்சி, ஏண்டா காலேஜ் வரல” என்றான். “ஒன்னுமில்லடா, அனிதா கூட வெளில போய் இருந்தேன்” என்று மட்டும் கூறி மீண்டும் முன்னால் பார்த்து உட்கார்ந்தேன்.
அடுத்த நிறுத்த்த்தில் பஸ் நிற்க குமரன் மீண்டும் என்னை சீண்டினான். “மச்சான் அங்க பாரு” என்று அவன் காட்டிய திசையில் பார்க்க அது ஒரு சினிமா பட போஸ்டர்.
“மச்சி அந்த ஹீரோயின், என்னமா இருக்காடா, செம பிகர்டா, ஓத்தா இவள ஓக்கனும்டா, இல்லனா இவள ஓத்தவன் பூல தொட்டு கும்பிடனும்டா” என்று மிகுந்த ஏக்கத்துடன் கூறினான்.
அவன் கூறியதை ரசிக்கும் மன நிலையில் நான் இல்லை, ஆனாலும் அந்த நடிகை உண்மையிலேய ரொம்ப சூப்பர் பிகர்தான்.
பஸ் மீண்டும் புறப்பட்ட்து. குமரன் என் முகத்தை அடிக்கடி பார்த்தபையே இருந்தான். இறங்க வேண்டிய நிறுத்தம் வந்த்து. இருவரும் இறங்கினோம்
அடுத்த நாள் காலை 5.30 மணி இருக்கும் வீட்டில் எல்லோரும் தூங்கிக் கொண்டிருந்த நேரம் என் செல் ஒலித்த்து.
தூக்க கலக்கத்தில் யார் நம்பர் என்று கூட தெரியவில்லை. எடுத்து காதில் வைத்து “ஹலோ” என்றேன் எதிர் முனையில் லதாவின் குரல்
“என்ன லதா, இந்த நேரத்துல”
“முத்து கொஞ்சம் வீட்டுக்கு வரியா” என்று துக்கம் கலந்த குரலில் கூற
“என்ன விஷயம் சொல்லு லதா” என்று நான் கேட்க அவள் கொஞ்ச்ம அழுதவளாய்
“முத்து அம்மா இறந்துட்டாங்க” என்று கூறிவிட்டு கதறி அழுதாள்.
காலை 7.00 மணி லதாவின் வீடு. வீட்டின் முனபுறம் மீனா ஆண்டியின் உயிரில்லாத உடல் ஐஸ் பாக்ஸின் உள்ளே மாலையுடன் கிட்த்தி வைக்கப்பட்டிருந்த்து.
அருகே லதா கதறி அழுது கொண்டிருந்தாள். என் அருகே குமரன் செல்வம் மற்றும் எங்கள் வகுப்பில் படிக்கும் அணைவரும் கூடி நின்று கொண்டிருந்தனர்.
தாரை தப்பட்டை ஒலி அந்த இட்த்தில் அமைதியை கெடுத்துக் கொண்டிருக்க ஒரு கார் வேகமாக வந்து நின்றது. உள்ளே இருந்து ராதாவும் அனிதாவும் இறங்கி வந்தனர்.
அனிதாவின் கையில் ஒரு மாலை ராதா நேராக ஓடிச்சென்று லதாவை கட்டிக் கொண்டாள். ராதாவை பார்த்த்தும் லதாவின் கதறல் இன்னும் அதிகமானது.
அவள் அழுது கதறியது அங்கிருந்த எல்லோரையும் கலங்க வைத்த்து. ராதா அழுதபடி “எப்படி டீ ஆச்சி” என்றாள். லதா அழுகையை அடக்க முடியாம்ல் கதற அனிதா பெட்டியின் மேல் மாலையை போட்டுவிட்டு என் அருகே வந்து நின்றாள்.
“என்ன முத்து எப்ப இறந்தாக, என்ன ஆச்சி” என்றாள். நான் லதா என்னிடம் கூறியதை அப்ப்டிய்யெ கூற தொடங்கினேன்.
நைட்டு எப்பவும் போல் சாப்பிட்டுவிட்டு படுத்தவள் காலையில் எழவே இல்லை, உறக்கத்திலேயே உயிர் பிரிந்துவிட்ட்து. இதுவரை இல்லாத அளவிற்க்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்த்தாக லதா கூறினாள். அனிதா இதை கேட்ட்தும் பெரு மூச்சுவிட்டுவிட்டு
“சொல்ல வேண்டியவங்க எல்லாருக்கும் சொல்லியாச்சா” என்றாள்.
“அவங்களுக்குனு யாரும் இல்ல, இந்த காரியங்கள எல்லாம் என்னோட கை காச போட்டுதான் செஞ்சுக்கிட்டிருக்கேன், என்னோட ப்ரெண்ட்ஸும் ஹெல்ப் பண்றனு சொல்லி இருக்காங்க” என்று நான் தழுதழுத்த குரலில் கூற அனிதா என் தோளில் தட்டிக் கொடுத்துவிட்டு தன் ஹேண்ட் பேகை திறந்து உள்ளே இருந்து 500 ரூபாய் கட்டு ஒன்றை எடுத்து என்னிடம் கொடுத்துவிட்டு.
“முத்து இத வெச்சி ஆக வேண்டியத பாரு, மேற்கொண்டு தேவ பட்டாலும் எனக்கு போன் பண்ணு” என்று கூறிவிட்டு லதாவின் அருகே சென்றால். லதா இவளை பார்த்து கதறி அழ அவ்ளுக்கு என்ன ஆறுதல் சொல்வதென்று தெரியாமல் காரை நோக்கி கிளம்பினாள்.
ராதா லதாவுடனே இருக்க காரில் ஏறும்போது என்னை பார்த்து ரெண்டு பேரையும் பார்த்துக்க என்பது போல் கண் அசைத்துவிட்டு சென்றாள்.
மீனாவின் உடலுக்கு செய்யவேண்டிய எல்லாவற்றையும் நானும் குமரனும் முன் நின்று செய்துவிட்டு அவர் உடலை அடக்கம் செய்தோம். இரவு ஏழு மணி இருக்கும் லதா வீட்டின் ஒரு மூலையில் உட்கார்ந்து தன் அம்மாவின் போட்டோவை பார்த்து அழுது கொண்டிருந்தாள்.
ராதா அவளுக்கு காபி போட்டு கொண்டு வந்து அதை குடிக்க சொல்லி கேட்டும் காலையிலிருந்து தண்ணீர் கூட குடிக்காம்ல் இருந்தாள். வந்தவர்கள் எல்லாரும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சந்தடி இல்லாமல் கிளம்பி இருந்தனர்.
இரவு 8 30 மணி. நான் குமரன் செல்வம் ராதா மட்டுமே அங்கு இருந்தோம். வெளியே அனிதாவின் கார் வந்து நின்றது. அனிதா இறங்கி வந்தள். நான் அவளிடம் மீதி இருந்த காசை திருப்பி கொடுக்க அவள் அதை வாங்க மறுத்து என்னிடமே திரும்பவும் கொடுத்து லதாவிற்க்கு வேண்டியதை வாங்கி தரும்படி கூறிவிட்டு ராதாவை அழைத்துக் கொண்டு சொல்லாம்ல் கிளம்பினாள்.
குமரனும் செல்வமும் தங்கள் ரூமுக்கு கிளம்பி விட இரவு 10 மணி வரை லதா எதுவும் சாப்பிடாமல் அழுது கொண்டிருந்தாள், எனக்கு மனது வலித்தது, மீனாவின் சாவில் எனக்கும் சிறு பங்கு உள்ளது என்று என் மனம் அறுத்துக் கொண்டிருந்தது
லதாவின் அருகே சென்று அவளுக்கு காபியை கொடுத்தேன் “லதா கொஞ்சம் காபியாவது குடிமா, காலையிலிருந்து எதுவுமே சாப்பிடாம இருக்கியே, உனக்கு ஏதாவது ஆகிடப்போகுது” என்று நான் கூற வெடித்து அழுதவள்
“எங்க அம்மாவும் போனதுக்கு அப்புறம் நான் மட்டும் இருந்து என்ன் செய்ய போறேன் எனக்குனு யாரு இருக்கா,”என்று கதறி அழுதாள்.என் கண்கள் கலங்கியது
“ஏன் லதா உனக்கு நான் இல்ல” என்று கூற என் தோளில் சாய்ந்து விம்மி அழுதாள். அவள் அழுகை என மனதை சிதறடித்தது. நீண்ட நேரம் அழுதவள் அப்படியே என் மடியில் உறங்கிப்போனாள்.
காலை 6 மணி, வீட்டின் காலிங்க் பெல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டது. நான் அபோதுதான் கண் விழித்தேன். எப்போ தூங்கினேன் என்றே தெரியவில்லை.
என் மடியில் உறாங்கிக் கொண்டிருந்த லதாவை கீழெ படுக்க வைத்துவிட்டு எழுந்து போய் கதவை திறக்க எதிரே ராதா நின்றிருந்தாள். கையில் ஒரு கூடையில் சாப்பாடும் காபி ஒரு ஃப்ளாஸ்க்கிலும் இருந்தது. என்னை பார்த்தவள் கொஞ்சம் சோகமாக முகத்தை வைத்துக் கொண்டு
“நைட்டு நீ வீட்டுக்கு போகல” என்றாள். நான் கொஞ்சம் திணறியவனாய்,
“இல்ல ராதா நைட்டு அவ எதுவுமே சாப்பிடல, எவ்வளவோ சொல்லியும் சாப்பிடாமலேயே தூங்கிட்டா” என்று நான் சொல்லியதும் என்னை தள்ளிவிட்டு உள்ளே சென்று லதாவின் அருகே உட்கார்ந்தாள்.
லதா இன்னும் எழவில்லை. அவள் தோளில் லேசாக தட்டி எழுப்ப மெல்ல எழுந்து உட்கார்ந்தவள் ராதாவை பார்த்தாள். “லதா னைட்டு சாப்பிடலையா” என்றாள். லதா சோகமாக தலையை மட்டும் ஆட்ட தான் கொண்டு வந்த சாப்பாட்டை அவளிடம் கொடுத்துவிட்டு என்னை பார்த்து
“நீ கிளம்பு நான் லதாவ பார்த்துக்குறேன்” என்றாள். நான் கிளம்ப முயலும் நேரம் லதா என்னை பார்த்து “முத்து. திரும்ப வருவியா” என்றாள். நான் மௌனமாக தலையசைத்துவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினேன்.
நாட்கள் உருண்டன. லதா ராதாவின் வீட்டிற்க்கு கூட்டி செல்லப்பட்டு அவளுட்னே தங்கி இருந்தாள். ஆனால் இது ராதாவின் அம்மாவிற்க்கு பிடிக்கவில்லை. அத்னால் லதா மீண்டும் தான் குடி இருந்த வீட்டிற்க்கே திரும்பி வந்து விட்டாள்.
நான் அவளை அடிக்கடி சென்று பார்த்து ஆருதல் சொல்லிவந்தேன். சில மாதங்கள் கழித்துதான் அவள் கல்லூரிக்கு மீண்டும் வந்தாள். எங்கள் வீட்டில் புதிதாக ஒரு இடம் வாங்கி அங்கு சொந்தமாக வீடு கட்ட ஆரம்பித்தோம். வீடு கட்டும் வேலை நடந்து கொண்டிருந்தது.
வழக்கம்போல் அன்றும் கல்லூரிக்கு சென்றேன். ராதாவும் லதாவும் ஒன்றாக உட்கார்ந்திருக்க நான் இருவரின் அருகிலும் செல்லாமல் குமரனின் பக்கத்தில் போய் உட்கார்ந்து கொண்டேன்.
வகுப்புகள் முடிந்தது. எல்லோரும் கிளம்பும் நேரம் ராதா என் அருகே வந்தாள். “முத்து உன் கூட கொஞ்சம் பேசனும்”என்றாள். நீண்ட நாட்களுக்கு பிறாகு இன்று தான் என்னிடம் பேசினால்,
இருவரும் ஒன்றாக நடந்து செல்ல லதா எங்கள் பின்னால் நடந்து வந்து கொண்டிருந்தாள்.
“என்ன ர்ராதா என்ன விஷயம்” நான்.
“முத்து லதாவோட அம்மா இறந்ததுக்கு அப்புறம் அவளுக்குனு யாருமே இல்லாம தனி ஆளா நிக்குறா, எங்க வீட்லயும் அம்மா அவள அசிங்க படுத்து அனுப்பிட்டாங்க, அவளுக்குனு யாரும் இல்ல, சோ. . . “ என்று நிறுத்தினாள்.
“சோ. . என்ன சொல்லு” என்று நான் கேட்க.
“ஏன் நீ லதாவ உங்க வீட்டுக்கு கூட்டி போக கூடாது” என்றாள்.
“எங்க வீட்டுக்கா, எப்படி முடியும்” என்று நான் கேட்க
“முடியும், நீ நெனச்சா முடியும், நீ அவள உன் வீட்டுக்கு கூட்டி போ”
“எப்படி ராதா, எங்க வீட்ல எப்படி ஒத்துப்பாங்க, வயசு பொண்ண வீட்ல என்ன்னு சொல்லி கூட்டி போக முடியும்”
“முடியும் முத்து, நீ லதாவ உன் ஒய்ஃபா கூட்டிட்டு போக முடியும்” என்று ராதா கூற நான் அத்ர்ச்கியுடன் திரும்பி லதாவை பார்க்க அவள் முகத்தில் புன்னகை.
நான் டைம் பார்க்க மாலை 5 மணி என்று காட்டியது. மெர்சி எனக்கு காபி கப்பை நீட்ட நான் வாங்கி குடித்துவிட்டு கிளம்ப தயாரானேன்.
“கிளம்புறியாடா” என்றாள். ஏக்கத்துடன்.
“ஆமா மெர்சி” என்றேன் நான்.
”அந்த தடியந்தான் இல்லையே நீ நைட்டு இங்கயே இருந்திடேன்” என்றாள்.
“இல்ல மெர்சி வீட்டுக்கு சரியாவே வர்ரதில்லனு அம்மாவும் அப்பாவும் திட்டுறாங்க” என்றதும்.
அவள் லேசாக முகத்தை தூக்கி வைத்துக் கொள்ள. “ஏண்டி, நான் இன்னொரு நாள் கண்டிப்பா, இங்க நைட்டு புல்லா இருக்கேன்” என்று அவளை சமாதானம் செய்துவிட்டு வீட்டுக்கு கிளம்பினேன்.
அடுத்த நாள் காலை செல் ஒலிக்க எடுத்து பார்த்தேன் அது அனிதா.
“என்ன மேடம் சொல்லுங்க” என்றேன்.
“முத்து கொஞ்சம் வீடு வரைக்கும் வர முடியுமா” என்றாள் அனிதா.
“என்ன மேட்டர் மேடம்”
“ஒன்னுமில்ல் முத்து இன்னைக்கு அப்பா மாஸ்கோல இருந்து வராரு, அவர ஏர்போர்ட் போய் ரெசீவ் பண்ணனும், என் கூட நீயும் வந்தா நல்லா இருக்கும்” என்றாள். “சரி மேடம் இதே கிளம்பிட்டேன்”.
சென்னை சர்வதேச விமான நிலையம்.
நான் அனிதா எங்களுக்கு அருகே அனிதாவின் கம்பெனி ஜி.எம். சீ.ஈ.ஓ. மேனேஜர், என்று ஒரு பெரும்படை கையில் பொக்கேயுடன் காத்திருக்க மேலிருந்து இறங்கிய எஸ்கலேட்டரில் கோட் சூட்டுடன் கையில் ஒரு சிறிய சூட்கேஸுடனும் ஒருவர் இறங்கி வர அவரை பார்த்து அனிதா மகிழ்வுடன் கை அசைத்தாள்.
எஸ்கலேட்டரிலிருந்து இறங்கி வந்தவர் நேராக அனிதாவிடம் வந்து அவளை தன்னுடன் கட்டி அணைத்துக் கொண்டு. “ஹவ் ஆர் யூ மை சைல்ட்” என்று கேட்க
“ஐயம் ஃபைன் டாட், ஹவ் இஸ் யுவர் ஜர்னீ” என்றாள். அனிதா .
“நைஸ் பேபி, எங்க ராதா வரலையா” என்றார்.
“இல்ல டேட் அவ காலேஜ் போயிருக்கா” என்று கூறிவிட்டு என்னை பார்த்து
“டேட் நான் ஏற்கனவே சொல்லிருக்கேன்ல ராதாவோட ப்ரெண்ட் முத்து இவன்தான்” என்று என்னை கோர்த்துவிட
“கமான் மைடியர் எங்க் மேன்” என்று என்னையும் கட்டி பிடிக்க நான் பூசணிக்காய்க்கு நடுவே மாட்டிய தக்காளி போல் பிதுங்கினேன். பின் கம்பெனியின் மற்ற நிர்வாகிகள் தங்களிடம் இருந்த பூச்செண்டுகளை அவரிடம் கொடுத்து நலம் விசாரித்தனர்.
எல்லாம் முடிந்து ஏர்போர்ட்டை விட்டு வெளியே வந்து நான் அனிதா அவள் அப்பா மூவரும் ஒரு காரில ஏறிக் கொள்ள மற்றவர்கள் ஒரு காரில் ஏறி எங்களை பின் தொடர்ந்தனர்.
கார் நேராக அவர்களின் கம்பெனிக்கு சென்றது. ஆஃபீஸ் ரூமுக்கு செல்லும் வழியெல்லாம் கிழவனிடம் எல்லோரும் விழுந்து விழுந்து நலம் விசாரிக்க எல்லாவற்றையும் தாண்டி ரூமுக்குள் சென்றோம்.
அனிதாவும் அவள் அப்பாவும் அலுவலகம் சம்பந்தமான விஷயங்களை பற்றி சிறிது நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்துவிட்டு பெரியவர் என்னை பார்த்தார்.
“என்ன முத்து, உன்னோட ஸ்டடீஸ் எப்படி போகுது என்றார்.
“நல்லா போய்க்கிட்டிருக்கு அங்கிள், இதான் ஃஃபைனல் இயர்” என்றேன் நான். உடனே அவர்
“அப்படியா, அப்ப ஸ்ட்டீஸ் முடிஞ்சதும் முத்துவ நம்ம கம்பெனியிலேயே சேர சொல்லிடலாம்” என்றார். அனிதாவை பார்த்து.
அனிதா ஒரு சிறு புன்னகை புரிந்துவிட்டு “டேடி நானும் இதே ஐடியாலதான் இருந்தேன், முத்துவுக்கு இந்த விஷயத்த சர்ப்ரைஸா சொல்லனும்னு இருந்தேன், நீங்க அத இப்படி போட்டு உடச்சிட்டீங்களே” என்று கொஞ்சலாய் சொன்னாள்.
‘ஓ. . அனி, சாரி மைடியர், உன்னோட சஸ்பென்ஸ நான் ப்ரேக் பண்ணிட்டேன்” என்று அவள் கன்னத்தை தடவ
“இட்ஸ் ஓகே டாட்” என்று கூறி என்னை பார்த்தாள். “என்ன முத்து உனக்கு ஓகேவா” என்றாள். நான் கொஞ்சம் யோசித்துவிட்டு
“இல்ல மேடம், எனக்கு தனியா ஒரு க்ளினிக் வெக்கனும்னு ஆச” என்றேன் நான். “அதனால என்ன முத்து, தனியா கிளினிக் ஸ்டார்ப் ப்ண்ணி ரண் பண்ணு, என்ன்போட ஆஃபீஸ்லயும் ஒர்க் பண்ணிக்க” என்று அவர் கூற நான் யோசித்துவிட்டு “சரி அங்கிள்” என்று கூறிவிட்டு என் வீட்டுக்கு கிளம்பினேன்.
வீட்டை நெருங்கும் நேரம் என் செல் ஒலித்த்து. “ஹலோ, யாரு “ என்றதும் எதிர் முனையில்
“முத்து, நான் மீனா ஆண்டி பேசுறேண்டா, எங்க இருக்க” என்றது மீனாவின் குரல்
“ஆண்டி நான் இன்னைக்கு காலெஜ் போகல, வீட்லதான் இருக்கேன், என்ன விஷயம் ஆண்டி” என்றேன்.
“ஒன்னுமில்லடா உன்ன பார்ட்த்து ரொம்ப நாள் ஆகுது அதான் உன்ன பார்த்து கொஞ்சம் பேசலாம்னு போன் பண்ணேன்” என்றாள்.
“சரி ஆண்டி லதா காலெஜ் போய்ட்டாளா” என்றேன் நான். “ஆமாண்டா. அவ காலேஜ் போய்ட்டா, நீ வீட்டுக்கு வா”என்று சொல்லி போனை கட் செய்தாள்.
லதாவின் வீட்டு காலிங் பெல்லை அழுத்த மீனா ஆண்டி கதவை திறந்தாள். என்னை கண்ட்தும் அவள் முகத்தில் புன்னகை மலர
“உள்ள வாடா” என்று வரவேற்று எனக்கு காபி கொடுத்துவிட்டு என் அருகே மிக நெருக்கமாக உட்கார்ந்தாள்.
அவள் நைட்டி அணிந்திருந்தாள். என் அருகே உட்கார்ந்த்தும் உள்ளே பிரா ஏதும் இல்லாமல் இருந்த்தால் அவள் காம்புகள் என் கையில் குத்தியது.
“என்ன ஆண்டி, திடீர்னு போன் பண்ணிருக்கிங்க” என்றதும் அவள் இன்னும் கொஞ்சம் நெருக்கமாக என் அருகே வந்து அவள் மார்புக்கு நடுவே என் தோள் பட்டை இருக்கும்படி அணைத்து உட்கார்ந்து கொண்டு
“முத்து, எனக்கு மனசே சரி இல்லடா” என்றாள்.
“என்ன ஆண்டி, ஏன். வீட்ல ஏதாவது பிரச்சினையா” என்றேன் நான். “இல்லடா, இத்தன நாள் என் வீட்டுக்கார்ரோட பென்ஷன் காசுலதான் குடும்பம் ஓடுச்சி, வர்ரத வெச்சி சாப்பிடவும் லதாவோட படிப்புக்குமே சரியா போச்சி, இதுவரைக்கும் நான் அவ கல்யாணத்த பத்தி யோசிக்கவே இல்ல, அவளுக்கு கல்யாணம்னா என் கிட்ட செலவு பண்ண கசே இல்ல, அவளுக்கு நான் என்ன பண்ணப்போறேனு தெரியல, அதோட இப்பல்லாம் திடீர் திடீர்னு நான் செத்து பொய்டுற மாதிரி மனசுல தோனுது, நான் இருந்தாலே அவளுக்கு எதுவும் செய்ய முடியாதுனும்போது நான் அவள தனியா விட்டூட்டு போய்டுவேணோனும் ஒரு பக்கம் பயமா இருக்குடா” என்று கூறியபடி என் தோளில் சாய்ந்துகொண்டாள்.
அவள் கண்ணீர் என் தோளில் வழிந்தது.
“ஏன் ஆண்டி இப்படிலாம் நெனைக்கிறீங்க, உங்களுக்கு ஒன்னும் ஆகாது, லதாவுக்கு கல்யாணம் பண்னி, அவளுக்கு பொறக்கப் போற கொழந்தைய நீங்க தூக்கி கொஞ்சத்தான் போறீங்க” என்று நான் சொல்ல அவள்
“எனக்கும் அதாண்டா ஆசை ஆனா. . . .” என்று இழுக்க நான் அவள் உதட்டில் விரலை வைத்து
“இனிமே இந்த மாதிரிலாம் பேசாதீங்க, உங்களுக்கு ஒன்னுமில்ல, நான் உங்க கூட இருக்கேன்” என்று கூற அவள் கொஞ்சம் தெளிந்தவளாய் எழுந்து என் முகத்தை பார்த்து
“முத்து நீ என் கூட மட்டுமில்ல என் பொண்ணுகூடவும் இருக்கனும், கடைசி வரைக்கும் எனக்கு அதான் ஆசை”என்றாள். எனக்கு கொஞ்ச்ம அத்ர்ச்சியாக இருந்தாலும் என்றாவது ஒரு நாள் இப்படி வரும் என்று எதிர் பார்த்திருந்தேன்.
“என்ன முத்து யோசிக்கிற, நான் ஒன்னுமில்லாதவனு நெனைக்கிறியா” என்றாள்.
“சேச்ச. . . அப்படி இல்ல ஆண்டி, நாம மட்டும் முடிவு செஞ்சா போதுமா, கடவுள் என்ன எழுதி வெச்சிருக்காரோ” என்று கூற.
“அந்த கடவுளும் இத்தான் நெனச்சிருப்பாரு” என்று கூறி என் என்னை இன்னும் இருக்கமாக அணைத்துக் கொண்டே கையை என் பேண்டின் மேல் வைத்தாள்.
என் பூல விறைக்காம்ல் தளர்ந்து போய் கிடக்கவே அவள் கையில் தட்டுபடவில்லை. மெல்ல என் பேண்டின் ஜிப்பை கீழெ இறக்கிவிட்டு வாடிக் கிடந்த என் பூலை வெளியே இழுத்து அதை தன் வாயில் வைத்து சப்ப தொடங்கினாள்.
சுறுங்கிப் போய் கிடந்த என் சுண்ணி அவள் வாயில் இருந்த கதகதப்பில் மெல்ல எழும்ப தொடங்கியது.
அவள் நன்றாக உருவி ஊம்பிக் கொண்டே இருக்க அவள் குனிந்து ஊம்பும் போது கழுத்து வழியே தெரிந்த அவள் இரண்டு காய்களும் என்னை மூடேற்றியது.
அவ்ள் முன்னும் பின்னுமாக ஆடி ஊம்புகையில் அவள் காய்கள் குலுங்கிக் கொண்டிருந்தன.
நான் மெல்ல என் கையை எடுத்து அவள் நைட்டியின் ஜிப்பை இறக்கினேன்,
உள்ளே குலுங்கிக் கொண்டிருந்த காய்களில் ஒன்றை என் கையில் பிடித்து சப்பாத்தி மாவு பிசைவது போல் பிசைந்து கொண்டிருக்க அவள் என் பூலை வேகமாக ஊம்பிக் கொண்டிருந்தாள்.
நான் அவள் காம்புகளை என் விரல்களுக்கு இடையே வைத்து கசக்கி பிழிந்து கொண்டே மெல்ல என் கையை இன்னும் கீழெ கொண்டு செல்ல அவள் உள்ளே போட்டிருந்த பாவாடை என்னை தடை செய்த்து.
அவளோ மிகவும் ஆர்வமாக என் பூலை பிடித்து ஊம்பிக் கொண்டிருந்தாள்.
நான் அவள் சூத்தில் என் கையை வைத்து அழுத்திக் கொண்டே இரண்டுக்கும் நடுவில் இருந்த பிளவில் கைவைத்து முன்னும் பின்னும் தேய்த்தேன்.
அவள் நெளிந்து கொண்டே ஊம்பலை தொடர்ந்தாள். நான் கையை இன்னும் கொஞ்சம் கீழெ இறக்கி அவள் சூத்து ஓட்டையில் என் விரலை வைத்து நைட்டியின் மேலாக அழுத்தினேன்.
என் விரல் அவள் நைட்டி மற்றும் பாவாடை இரண்டையும் தாண்டி உள்ளே செல்லாமல் தவிக்க நான் நைட்டியை மேலே ஏற்றினேன்.
இவ்வளவு நேரமும் அவள் தன் வாயை என் பூலில் இருந்து எடுக்காமல் ஊம்பிக் கொண்டே இருந்தாள்.
எனக்கு கஞ்சி வருவது போல் இருக்கவே “ஆண்டி எனக்கு வரப்போகுது” என்று கூறிய பின்னும் மீனா வாயைவிட்டு பூலை எடுக்காமல் ஊம்பிக் கொண்டிருந்தாள்.
எனக்கு தலையில் இருந்து பெருக்கெடுத்த வெள்ளம் என் முதுகுத்தண்டு வழியாக அதிக சீற்றத்துடன் பாய்ந்து வந்து என் சுண்ணி வழியாக வேகமாக வெளியேறி அவள் வாயில் கொட்டி நிரப்பியது,
மீனா என்றும் இல்லாமல் என்று என் கஞ்சியை வாயில் வாங்கினாள். ஒரு சொட்டு கூட கீழெ விடாமல் அவ்வள்வையும் சப்பிக் குடித்துவிட்டு என்னை பார்த்தாள்.
அவள் உதட்டின் ஓரம் கொஞ்சம் வழிந்து வந்த கஞ்சியை தன் நாக்கால் நக்கி குடித்தாள். மெல்ல எழுந்து நைட்டியை தலை வழியாக கழட்டினாள்.
இப்போது அவள் முலைகள் இரண்டும் தரையை பார்த்துக் கொண்டிருக்க என் முன் வெரும் பாவாடையுடன் நின்றிருந்தாள்.
என்னை பார்த்து ஒரு காம புன்னகை செய்துவிட்டு என்னை எழுப்பி நிற்க வைத்து என் சட்டையை கழட்டி போட்டாள், பின் என் பேண்டையும் கழட்டிவிட்டு என்னை ஜட்டியுடன் அவள் பெட்ரூமுக்கு கூட்டி சென்று என்னை பெட்டில் படுக்க வைத்துவிட்டு என் ஜட்டியை உறுவி எடுத்துவிட்டு தன் பாவாடையை கழட்டி காலடியில் போட்டாள்.
மெல்ல என் அருகே வந்து உட்கார்ந்தாள். என் பூலை கையில் பிடித்து உறுவிக் கொண்டே என்னை பார்த்து சிரித்தாள்.
“முத்து நான் செத்துப் போய்ட்டா என் பொண்ண பார்த்துக்குவியாடா” என்று ஒருவித ஏக்கத்துடன் கேட்டாள்.
“ஆண்டி ஏன் இப்படியெல்லாம் பேசுறீங்க, உங்களுக்கு ஒன்னுமில்ல, 100 வருஷம் நல்லா இருப்பீங்க, நாம ரெண்டு பேரும் கடைசிவரைக்கும் எப்பவும் இப்படியே செஞ்சுக்கிட்டிடுக்கலாம்” என்று நான் கூற
“ச்..சீ போடா, நீ என் பொண்ண கட்டிக்கனும் அவ வயித்துல உன் கொழந்த பொறக்கனும், அது போதும் எனக்கு நீ அவள கட்டிக் கிட்டினா அதுக்கப்புறம் நான் உன்கிட்ட இப்படிலாம் கேக்க மாட்டேண்டா” என்று கூறிக் கொண்டே என் பூலை ஆட்டிவிட்டாள்.
“ஆண்டி ஏன் இப்படி என் மனச கஸ்டப்படுத்துறிநங்க” என்று நான் கூற ,
“ஏண்டா உனக்கு லதாவ பிடிக்கலையா” என்று கேட்டாள். நான் என்ன சொவது என்று தெரியாமல் மௌனமாக இருக்க அவள் முகம் வாடிப்போனது.
நான் அவள் கன்னத்தை தடவிக் கொண்டே “ஏன் மீனு சோகமாய்ட்ட” என்று அவள் பெயரை உரிமையுடன் கூறி கேட்ட்தும் அவள் முகம் கொஞ்சம் பிரகாசமானது.
அவள் கை வித்தையில் என் பூல் விறைத்து நின்றதால் மெல்ல எனக்கு இரண்டு பக்கமும் கால்களை போட்டுக் கொண்டு அப்படிய்யெ என் பூலின் மேல் உட்கார்ந்தாள்.
என் சுண்ணி அவள் புண்டைக்குள் ட்ரில்லர் போல் இறங்கி முட்டிக் கொண்டு நின்றது. அவள் சில நொடிகள் அப்படியே உட்கார்ந்து கொண்டிருந்துவிட்டு என்னை பார்த்தாள்.
என் மார்பின் மேல் அவள் கையை ஊன்றி அவள் முகத்தை என் முகத்துக்கு நேராக் கொண்டு வந்து. “முத்து நீ என்ன ஓக்குறமாதிரியே என் பொண்ணையும் கட்டிக் கிட்டு அவளையும் ஓக்குற, இது என் மேல சத்தியம்” என்று ஒரு குண்டை போட்டுவிட்டு வேகமாக என் பூலின் மேல் ஏறிக் குதித்து மட்டை உறிக்க தொடங்கினாள்.
“ஆண்டி என்ன சொல்றீங்க” என்று நான் அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய் கேட்க அந்த நேரம் சரியாக என் முகத்தின் மேல் அவ்ள் சாய்ந்து என் உதட்டில் அவள் உத்ட்டை வைத்து என்னை எதுவும் பேசவிடாமல் லாக் செய்தாள்.
எனக்கு இது மிகப்பெரும் அதிர்ச்சியாக இருந்த்து. எங்கள் இருவரின் உதடுகள் இணைந்திருக்க அவள் குண்டி மட்டும் மேலும் கீழுமாக ஏறி குதித்து ஓத்துக் கொண்டே இருந்தது.
கிட்ட்தட்ட இரண்டு நிமிடங்கள் என் உதட்டைவிட்டு அவள் உதட்டை விட்டு பிரிக்காமல் அப்படியே ஓத்தவள். என் சுண்ணியிலிருந்து கஞ்சி இறங்கிய பின்தான் தன் உதட்டை எடுத்தாள்.
தன் புண்டையில் என் கஞ்சி வழிய அப்படியே கட்டிலிருந்து கீழெ இறங்கி நின்றாள். தன் பாவாடையால் கூதியை துடைத்துக் கொண்டே என்னை பார்த்தாள்.
அவள் கூதியில் கசிந்து மீண்டும் என் பூலில் ஊற்றிய கஞ்சி என் தொடைவரை வடிந்து இருந்த்து.
“ஆண்டி ஏன் இப்படியலாம் சொல்றீங்க” என்று நான் அதிர்ச்சியுடன் கேட்க அவள் முகம் கொஞ்சம் பயங்கரமாக மாறியது.
“இங்க பாரு முத்து நீ மட்டும் என் பொண்ண கல்யாணம் பண்ணிக்கல நமக்குள்ள இருக்குற இந்த தப்பான உறவ நான் எல்லாருக்கும் சொல்லிடுவேன். அப்புறம் நீ லதாவ மட்டுமில்ல வேற எந்த பொண்ணையுமே கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியாது” என்று வில்லத்தனமாக என்னை மிரட்டினாள்.
எனக்கு சொல்ல வார்த்தைகள் வராமல் தொண்டை அடைத்த்து., “ஆண்டி நீங்க என்ன சொல்றீங்க, அப்ப இந்த மாதிரி மிரட்ட்த்தான் என் கூட படுத்தீங்களா” என்று நான் கேட்க அவள் எதுவும் கூறாமல் அழுதாள்.
பின் கண்ணீரை துடைத்துக் கொண்டு “அதெல்லாம் எனக்கு தெரியாது நீ என் பொண்ண கல்யாணம் பண்ணிகிற”என்று கூறிவிட்டு விரு விருவென்று பாத்ரூமுக்குள் சென்று கதவை சாத்திக் கொண்டாள்.
எனக்கு தலை சுற்றியது. என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் உடைகளை அணிந்து கொண்டு அங்கிருந்து கிளம்பினேன.
பஸ் ஸ்டாப்புக்கு வந்து நின்றதும் ஒரு பஸ் வர அதில் ஏறினேன். ஒரு சீட் காலியாக இருப்பது தெரிந்து அங்கு உட்கார்ந்தேன்.
எனக்கு நான் எங்கு இருக்கிறேன். எங்கே போகின்றேன் என்று கூட தெரியாமல் இருக்க யாரோ என் தோளில் கைவைத்த்தும் திரும்பி பார்க்க அருகே குமரன்.
“என்ன மச்சி, ஏண்டா காலேஜ் வரல” என்றான். “ஒன்னுமில்லடா, அனிதா கூட வெளில போய் இருந்தேன்” என்று மட்டும் கூறி மீண்டும் முன்னால் பார்த்து உட்கார்ந்தேன்.
அடுத்த நிறுத்த்த்தில் பஸ் நிற்க குமரன் மீண்டும் என்னை சீண்டினான். “மச்சான் அங்க பாரு” என்று அவன் காட்டிய திசையில் பார்க்க அது ஒரு சினிமா பட போஸ்டர்.
“மச்சி அந்த ஹீரோயின், என்னமா இருக்காடா, செம பிகர்டா, ஓத்தா இவள ஓக்கனும்டா, இல்லனா இவள ஓத்தவன் பூல தொட்டு கும்பிடனும்டா” என்று மிகுந்த ஏக்கத்துடன் கூறினான்.
அவன் கூறியதை ரசிக்கும் மன நிலையில் நான் இல்லை, ஆனாலும் அந்த நடிகை உண்மையிலேய ரொம்ப சூப்பர் பிகர்தான்.
பஸ் மீண்டும் புறப்பட்ட்து. குமரன் என் முகத்தை அடிக்கடி பார்த்தபையே இருந்தான். இறங்க வேண்டிய நிறுத்தம் வந்த்து. இருவரும் இறங்கினோம்
அடுத்த நாள் காலை 5.30 மணி இருக்கும் வீட்டில் எல்லோரும் தூங்கிக் கொண்டிருந்த நேரம் என் செல் ஒலித்த்து.
தூக்க கலக்கத்தில் யார் நம்பர் என்று கூட தெரியவில்லை. எடுத்து காதில் வைத்து “ஹலோ” என்றேன் எதிர் முனையில் லதாவின் குரல்
“என்ன லதா, இந்த நேரத்துல”
“முத்து கொஞ்சம் வீட்டுக்கு வரியா” என்று துக்கம் கலந்த குரலில் கூற
“என்ன விஷயம் சொல்லு லதா” என்று நான் கேட்க அவள் கொஞ்ச்ம அழுதவளாய்
“முத்து அம்மா இறந்துட்டாங்க” என்று கூறிவிட்டு கதறி அழுதாள்.
காலை 7.00 மணி லதாவின் வீடு. வீட்டின் முனபுறம் மீனா ஆண்டியின் உயிரில்லாத உடல் ஐஸ் பாக்ஸின் உள்ளே மாலையுடன் கிட்த்தி வைக்கப்பட்டிருந்த்து.
அருகே லதா கதறி அழுது கொண்டிருந்தாள். என் அருகே குமரன் செல்வம் மற்றும் எங்கள் வகுப்பில் படிக்கும் அணைவரும் கூடி நின்று கொண்டிருந்தனர்.
தாரை தப்பட்டை ஒலி அந்த இட்த்தில் அமைதியை கெடுத்துக் கொண்டிருக்க ஒரு கார் வேகமாக வந்து நின்றது. உள்ளே இருந்து ராதாவும் அனிதாவும் இறங்கி வந்தனர்.
அனிதாவின் கையில் ஒரு மாலை ராதா நேராக ஓடிச்சென்று லதாவை கட்டிக் கொண்டாள். ராதாவை பார்த்த்தும் லதாவின் கதறல் இன்னும் அதிகமானது.
அவள் அழுது கதறியது அங்கிருந்த எல்லோரையும் கலங்க வைத்த்து. ராதா அழுதபடி “எப்படி டீ ஆச்சி” என்றாள். லதா அழுகையை அடக்க முடியாம்ல் கதற அனிதா பெட்டியின் மேல் மாலையை போட்டுவிட்டு என் அருகே வந்து நின்றாள்.
“என்ன முத்து எப்ப இறந்தாக, என்ன ஆச்சி” என்றாள். நான் லதா என்னிடம் கூறியதை அப்ப்டிய்யெ கூற தொடங்கினேன்.
நைட்டு எப்பவும் போல் சாப்பிட்டுவிட்டு படுத்தவள் காலையில் எழவே இல்லை, உறக்கத்திலேயே உயிர் பிரிந்துவிட்ட்து. இதுவரை இல்லாத அளவிற்க்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்த்தாக லதா கூறினாள். அனிதா இதை கேட்ட்தும் பெரு மூச்சுவிட்டுவிட்டு
“சொல்ல வேண்டியவங்க எல்லாருக்கும் சொல்லியாச்சா” என்றாள்.
“அவங்களுக்குனு யாரும் இல்ல, இந்த காரியங்கள எல்லாம் என்னோட கை காச போட்டுதான் செஞ்சுக்கிட்டிருக்கேன், என்னோட ப்ரெண்ட்ஸும் ஹெல்ப் பண்றனு சொல்லி இருக்காங்க” என்று நான் தழுதழுத்த குரலில் கூற அனிதா என் தோளில் தட்டிக் கொடுத்துவிட்டு தன் ஹேண்ட் பேகை திறந்து உள்ளே இருந்து 500 ரூபாய் கட்டு ஒன்றை எடுத்து என்னிடம் கொடுத்துவிட்டு.
“முத்து இத வெச்சி ஆக வேண்டியத பாரு, மேற்கொண்டு தேவ பட்டாலும் எனக்கு போன் பண்ணு” என்று கூறிவிட்டு லதாவின் அருகே சென்றால். லதா இவளை பார்த்து கதறி அழ அவ்ளுக்கு என்ன ஆறுதல் சொல்வதென்று தெரியாமல் காரை நோக்கி கிளம்பினாள்.
ராதா லதாவுடனே இருக்க காரில் ஏறும்போது என்னை பார்த்து ரெண்டு பேரையும் பார்த்துக்க என்பது போல் கண் அசைத்துவிட்டு சென்றாள்.
மீனாவின் உடலுக்கு செய்யவேண்டிய எல்லாவற்றையும் நானும் குமரனும் முன் நின்று செய்துவிட்டு அவர் உடலை அடக்கம் செய்தோம். இரவு ஏழு மணி இருக்கும் லதா வீட்டின் ஒரு மூலையில் உட்கார்ந்து தன் அம்மாவின் போட்டோவை பார்த்து அழுது கொண்டிருந்தாள்.
ராதா அவளுக்கு காபி போட்டு கொண்டு வந்து அதை குடிக்க சொல்லி கேட்டும் காலையிலிருந்து தண்ணீர் கூட குடிக்காம்ல் இருந்தாள். வந்தவர்கள் எல்லாரும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சந்தடி இல்லாமல் கிளம்பி இருந்தனர்.
இரவு 8 30 மணி. நான் குமரன் செல்வம் ராதா மட்டுமே அங்கு இருந்தோம். வெளியே அனிதாவின் கார் வந்து நின்றது. அனிதா இறங்கி வந்தள். நான் அவளிடம் மீதி இருந்த காசை திருப்பி கொடுக்க அவள் அதை வாங்க மறுத்து என்னிடமே திரும்பவும் கொடுத்து லதாவிற்க்கு வேண்டியதை வாங்கி தரும்படி கூறிவிட்டு ராதாவை அழைத்துக் கொண்டு சொல்லாம்ல் கிளம்பினாள்.
குமரனும் செல்வமும் தங்கள் ரூமுக்கு கிளம்பி விட இரவு 10 மணி வரை லதா எதுவும் சாப்பிடாமல் அழுது கொண்டிருந்தாள், எனக்கு மனது வலித்தது, மீனாவின் சாவில் எனக்கும் சிறு பங்கு உள்ளது என்று என் மனம் அறுத்துக் கொண்டிருந்தது
லதாவின் அருகே சென்று அவளுக்கு காபியை கொடுத்தேன் “லதா கொஞ்சம் காபியாவது குடிமா, காலையிலிருந்து எதுவுமே சாப்பிடாம இருக்கியே, உனக்கு ஏதாவது ஆகிடப்போகுது” என்று நான் கூற வெடித்து அழுதவள்
“எங்க அம்மாவும் போனதுக்கு அப்புறம் நான் மட்டும் இருந்து என்ன் செய்ய போறேன் எனக்குனு யாரு இருக்கா,”என்று கதறி அழுதாள்.என் கண்கள் கலங்கியது
“ஏன் லதா உனக்கு நான் இல்ல” என்று கூற என் தோளில் சாய்ந்து விம்மி அழுதாள். அவள் அழுகை என மனதை சிதறடித்தது. நீண்ட நேரம் அழுதவள் அப்படியே என் மடியில் உறங்கிப்போனாள்.
காலை 6 மணி, வீட்டின் காலிங்க் பெல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டது. நான் அபோதுதான் கண் விழித்தேன். எப்போ தூங்கினேன் என்றே தெரியவில்லை.
என் மடியில் உறாங்கிக் கொண்டிருந்த லதாவை கீழெ படுக்க வைத்துவிட்டு எழுந்து போய் கதவை திறக்க எதிரே ராதா நின்றிருந்தாள். கையில் ஒரு கூடையில் சாப்பாடும் காபி ஒரு ஃப்ளாஸ்க்கிலும் இருந்தது. என்னை பார்த்தவள் கொஞ்சம் சோகமாக முகத்தை வைத்துக் கொண்டு
“நைட்டு நீ வீட்டுக்கு போகல” என்றாள். நான் கொஞ்சம் திணறியவனாய்,
“இல்ல ராதா நைட்டு அவ எதுவுமே சாப்பிடல, எவ்வளவோ சொல்லியும் சாப்பிடாமலேயே தூங்கிட்டா” என்று நான் சொல்லியதும் என்னை தள்ளிவிட்டு உள்ளே சென்று லதாவின் அருகே உட்கார்ந்தாள்.
லதா இன்னும் எழவில்லை. அவள் தோளில் லேசாக தட்டி எழுப்ப மெல்ல எழுந்து உட்கார்ந்தவள் ராதாவை பார்த்தாள். “லதா னைட்டு சாப்பிடலையா” என்றாள். லதா சோகமாக தலையை மட்டும் ஆட்ட தான் கொண்டு வந்த சாப்பாட்டை அவளிடம் கொடுத்துவிட்டு என்னை பார்த்து
“நீ கிளம்பு நான் லதாவ பார்த்துக்குறேன்” என்றாள். நான் கிளம்ப முயலும் நேரம் லதா என்னை பார்த்து “முத்து. திரும்ப வருவியா” என்றாள். நான் மௌனமாக தலையசைத்துவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பினேன்.
நாட்கள் உருண்டன. லதா ராதாவின் வீட்டிற்க்கு கூட்டி செல்லப்பட்டு அவளுட்னே தங்கி இருந்தாள். ஆனால் இது ராதாவின் அம்மாவிற்க்கு பிடிக்கவில்லை. அத்னால் லதா மீண்டும் தான் குடி இருந்த வீட்டிற்க்கே திரும்பி வந்து விட்டாள்.
நான் அவளை அடிக்கடி சென்று பார்த்து ஆருதல் சொல்லிவந்தேன். சில மாதங்கள் கழித்துதான் அவள் கல்லூரிக்கு மீண்டும் வந்தாள். எங்கள் வீட்டில் புதிதாக ஒரு இடம் வாங்கி அங்கு சொந்தமாக வீடு கட்ட ஆரம்பித்தோம். வீடு கட்டும் வேலை நடந்து கொண்டிருந்தது.
வழக்கம்போல் அன்றும் கல்லூரிக்கு சென்றேன். ராதாவும் லதாவும் ஒன்றாக உட்கார்ந்திருக்க நான் இருவரின் அருகிலும் செல்லாமல் குமரனின் பக்கத்தில் போய் உட்கார்ந்து கொண்டேன்.
வகுப்புகள் முடிந்தது. எல்லோரும் கிளம்பும் நேரம் ராதா என் அருகே வந்தாள். “முத்து உன் கூட கொஞ்சம் பேசனும்”என்றாள். நீண்ட நாட்களுக்கு பிறாகு இன்று தான் என்னிடம் பேசினால்,
இருவரும் ஒன்றாக நடந்து செல்ல லதா எங்கள் பின்னால் நடந்து வந்து கொண்டிருந்தாள்.
“என்ன ர்ராதா என்ன விஷயம்” நான்.
“முத்து லதாவோட அம்மா இறந்ததுக்கு அப்புறம் அவளுக்குனு யாருமே இல்லாம தனி ஆளா நிக்குறா, எங்க வீட்லயும் அம்மா அவள அசிங்க படுத்து அனுப்பிட்டாங்க, அவளுக்குனு யாரும் இல்ல, சோ. . . “ என்று நிறுத்தினாள்.
“சோ. . என்ன சொல்லு” என்று நான் கேட்க.
“ஏன் நீ லதாவ உங்க வீட்டுக்கு கூட்டி போக கூடாது” என்றாள்.
“எங்க வீட்டுக்கா, எப்படி முடியும்” என்று நான் கேட்க
“முடியும், நீ நெனச்சா முடியும், நீ அவள உன் வீட்டுக்கு கூட்டி போ”
“எப்படி ராதா, எங்க வீட்ல எப்படி ஒத்துப்பாங்க, வயசு பொண்ண வீட்ல என்ன்னு சொல்லி கூட்டி போக முடியும்”
“முடியும் முத்து, நீ லதாவ உன் ஒய்ஃபா கூட்டிட்டு போக முடியும்” என்று ராதா கூற நான் அத்ர்ச்கியுடன் திரும்பி லதாவை பார்க்க அவள் முகத்தில் புன்னகை.
No comments:
Post a Comment