என் வீட்டை நோக்கி நடக்கத்தொடங்கினேன். மனதில் ராதாவை பற்றிய எண்ணங்கள் அடக்க முடியாமல் வந்து போய்க் கொண்டிருந்தன.
வீட்டை நெறுங்கும் சில அடி தூரத்திலேயே எங்கள் காம்பவுண்டிலிருந்து யாரோ அழும் சத்தம் கேட்டது.
என் வேகம் அதிகமானது. கேட்டை திறந்து கொண்டு உள்ளே சென்றேன்.
சுந்தரியின் வீட்டு முன் கூட்டம், விஜயா, உமா, அவள் கணவன், விஜயாவின் அப்பா அம்மா, என்னுடைய அப்பா அம்மா, என்று அந்த இடத்தில் இருந்த அணைவரும் அங்கு கூடியிருக்க
நடுவே சுந்தரி கையில் ஒரு இண்லேண்ட் லெட்டரை வைத்துக் கொண்டு அழுது கொண்டிருந்தாள்.
நான் அங்கு சென்றதும் எல்லோர் முகத்திலும் ஒரு சோகம், என் அம்மாவை பார்த்து “என்னம்மா ஆச்சி, சுந்தரி அக்கா ஏன் அழறாங்க” என் கேட்க
என் அம்மா சுந்தரியின் கையில் இருந்த லெட்டரை வாங்கி என்னிடம் கொடுத்தார், நான் அதை படித்தேன்.
“அன்புள்ள சுந்தரிக்கு, நான் இந்த உலகத்திலேயே வாழ தகுதி இல்லாதவன், அதிலும் உன்னுடன் சேர்ந்து வாழும் அதிர்ஷ்டம் இல்லாதவன்,
என்னால் உன்னுடைய இளமைக்கால கனவுகள் பாழாய்ப் போனது. என்னால் உன்னுடன் மகிழ்ச்சியாக வாழ முடியாது.
எனக்கு இந்த உலகமே சூனியமாக தோன்றுகிறது. நான் போகிறாஎன்.
மனித நடமாட்டமே இல்லாத இடத்திற்க்கு போகிறேன், என்னை யாரும் தேட வேண்டாம், நான் சாக மாட்டேன்.
அதே நேரம் உன் கண்ணில் இனி படமாட்டேன்” இப்படிக்கு உன் அதிர்ஷ்டம் இல்லாத கணவன்.
கடிதத்தை படித்து முடித்து அதை சுந்தரியிடம் கொடுத்தேன். அவள் அழுகை இன்னும் அதிகமானது. “எனக்குனு இனி யாரு இருக்கா, என்ன அனாதையா நடுத்தெருவுல விட்டுட்டு போய்ட்டானே” என சுந்தரி கதறி அழுதாள்.
அவள் அழுகை அங்கிருந்த பலரின் மனதையும் அழவைத்தது. இப்படி ஒரு மனுஷனா, நான் இதுவரை அந்தாளை சரியாக கூட பார்த்த்து இல்லை.
பிரச்சினை என்றால் அதை தீர்க்கும் வழியை பார்க்காமல், தன்னை நம்பி வந்தவளை இப்படி நடுத்தெருவில் விட்டுப் போகும் ஆம்பளைங்களெல்லாம் உண்மையில ஆம்ப்ளையே கிடையாது என்று மனதுக்குள் குமுறியது.
நான் எதுவும் பேச முடியாமல் அங்கிருந்து கிளம்பினேன். அன்றைய நாள் என் வாழ்வில் மறக்க முடியாத நாளாகிப் போனது.
அடுத்த நாள் கல்லூரிக்கு கிளம்பினேன். வகுப்பில் நுழைந்ததும். ராதாதான் என் கண்ணில் முதலில் பட்டாள்.
மௌனமான முகத்துடன் என்னை பார்த்தாள். அருகே லதா நடந்தது எதுவுமே தெரியாமல் புன்னகையான முகத்துடன் உட்கார்ந்திருந்தாள்.
நான் லதாவின் அருகே சென்று அமர்ந்தேன். அது லதாவுக்கே கொஞ்சம் ஆச்சர்யமாக இருந்தது.
எப்போதும் இருவருக்கும் நடுவில் உட்கார்ந்தவன் இன்று லதாவின் அருகே உட்கார்ந்ததை கண்டு லதா கொஞ்சம் வியப்புடன் பார்த்தாள்.
வகுப்புகள் தொடங்கின, , குமரன் முகத்தில் ஏதோ இனம் புரியாத மகிழ்ச்சி தெரிந்த்து, ஆனால் என்க்கு யாருடனும் பேசும் மன நிலையில் இல்லை வகுப்புகள் முடிந்தது,
லதா என் அருகே வந்து “என்ன முத்து ஏன் சோகமா இருக்க, எப்பவும் சிரிச்ச முகமா இருப்பியே, இன்னைக்கு என்னாச்சி” என்றாள்.
“ஒன்னுமில்ல லதா உடம்பு கொஞ்சம் சரியில்ல” என்றேன் நான், அவள் என் முகத்தை உற்றுப் பார்த்தாள்.
“டேய் உன்ன பார்த்தா உடம்பு சரியில்லாதவன் மாதிரி தெரியலையே, மனசு சரியில்ல்னு சொல்லு” என்றாள்.
என் மனதை கண்ணாடி போல் கூறிவிட்டாள். அந்த நேரம் ராதா அங்கு வந்தாள். லதாவை பார்த்து “லதா நான் கிளம்புறேன், நீ வரியா” என்றாள்.
என்னை கண்டு கொள்ளவே இல்லை. லதா என்ன பார்த்து “நீயும் வாயேண்டா” என்றாள். “இல்ல லதா நீ கிளம்பு, நான் கொஞ்சம் வெளில போகவேண்டி இருக்கு” என்று கூறி அங்கிருந்து கிளம்பினேன்.
நேராக அருகில் இருந்த பார்க்கிற்க்கு சென்று அங்கு இருந்த ஒரு மர பெஞ்சில் படுத்தேன்.
சில நிமிடங்கள் கழித்து யாரோ என் தலையை தொட நிமிந்து பார்த்தேன்.
அது மெர்சி. என்னை பார்த்ததும் ஒரு புன்னகையுடன் என் காலருகே வந்து உட்கார்ந்தாள். நானும் எழுந்து உட்கார்ந்தேன்,
“என்னடா இங்க படுத்திருக்கே” என்றாள். “ஒன்னுமில்ல மனசு சரியில்ல அதான்” என்றேன் நான்.
‘என்ன என்னாச்சி” என்றாள். “ஒன்னுமில்ல” என சமாளித்தேன். “அப்படியென்ன பிரச்சினை மனசு சரியிலாத அளாவுக்கு, என்ன விடவா உனக்கு பிரச்சினை” என்றாள்.
“உனக்கென்ன பிரச்சினை” என்றேன் நான். “வெளியில் சிரிச்சிக்கிட்டிருக்கிற மெர்சியதான் எல்லாருக்கும் தெரியும் ஆனா என் மனசுக்குள்ள எவ்வளவு வலி இருக்குனு எனக்கு மட்டும்தான் தெரியும்” என்று கூறி ஓரிடத்தை வெரித்து பார்த்தாள்.
நான் அவள் தோளில் கைவைத்து “என்ன மெர்சி” என்றேன். அவள் கண்ணில் லேசான கண்ணீர். “எனக்குனு இந்த உலகத்துல யாருமே இல்ல” என்றாள்.
எனக்கு இது கொஞ்சம் அதிர்ச்சியாக இருந்தது. “என்ன மெர்சி சொல்ற, உனக்குதான் அப்பா அம்மா இருக்காங்க, அப்பார்ட்மென்ட்ஸ்ல வசதியா இருக்கயே அப்புறம் ஏன் அப்படி சொல்ற” என்றேன் நான்.
அவளோ “என்னொட அப்பா அம்மாவ இதுவரைக்கும் நீ பர்த்திருக்கியா” என்றாள். எனக்கு அப்போதுதான் நான் யோசித்தேன் .
இதுவரை அவள் அம்மா, அப்பாவை பற்றி எதுவும் சொன்னதும் இல்லை அவர்களை பார்த்ததும் இல்லையே என்று. “என்ன மெர்சி புரியுற மாதிரி சொல்லு” என்றேன்.
அவள் என் கண்ணத்தை லேசாக தடவினாள். கண்களில் கண்ணீர் அருவியாக வழிந்தது. ஒரு கையால் அதை துடைத்துக் கொண்டாள்
“முத்து நான் யாருமே இல்லாத அனாதைடா” என்று அவள் கூற எனக்கு அது மிகப்பெரும் அதிர்ச்சியை கிளப்பி விட்டது.
இவளுக்கு பின்னாலும் சோகமா. “என்ன மெர்சி சொல்ற” “ஆமாண்டா, என அம்மா அப்பாகூட நான் சந்தோஷமாத்தான் இருந்தேன்.
எனக்கு ஒரு அக்கா இருந்தா அவளுக்கு கலயாணம் பண்ண எங்கப்பா ஒருத்தர்கிட்ட கந்து வட்டிக்கு கடன் வாங்கி இருந்தார்.
கல்யாணம் முடிஞ்சு ரெண்டு மாசம் எங்கக்கா சந்தோஷமா இருந்தா, ஆனா அதுக்கப்புறம், எங்க அக்கா வீட்ல இருந்து அத கொண்டா இத கொண்டானு கேட்டு அவள் கொடும படுத்த ஆரம்பிச்சாங்க,
எங்கப்பாவும் மேல மேல கடன் வாங்கி ஒரு கட்டத்துல கந்து வட்டிக் காரங்க வீடு தேடி வந்து அசிங்கப்படுத்த ஆரம்பிச்சாங்க,
எங்கக்காவும் அவங்க வீட்ல கொடுமைக்கு மேல கொடுமைய அனுபவிச்சா, அவளால தாங்க முடியாம ஒரு நாள் கிணத்துல குதிச்சி தற்கொலை செஞ்சிக்கிட்டா,
எங்கப்பா அம்மாவுக்கு இது ரொம்ப பெரிய இடியா விழுந்தது, அந்த துக்கத்துலயே ரெண்டு பேருக்கும் ஹார்ட் அட்டாக் வந்து இறந்துட்டாங்க,
நான் தனியா நின்னேன். அவங்க மூனு பேரு பாடிய அடக்கம் பண்ண கூட வழி இல்லாம இருந்தேன்.
கடங்காரங்களில ஒருத்தன் எனக்கு உதவி செஞ்சான். மனிதாபிமானத்துல உதவுறானு நெனச்சேன். எல்லாம் முடிஞ்சதும் எங்க சொத்து பத்து எல்லாத்தையும் வித்து கடன் கொடுத்தவங்க பிரிச்சி எடுத்துக் கிட்டாங்க,
ஒருத்தன் அவனுக்கு கொடுக்க வேண்டிய கடனுக்கு என் கையில் ஒன்னுமே இல்லைனதும், என்னயே அவன் கூட கூட்டிக் கிட்டு சென்னைக்கு வந்து இங்க வேலைல சேர்ந்த்து விட்டான்,
மாசா மாசம் என் சம்பளம் அவனுக்குதான் போகுது. அதோட இல்லாம அவனுக்கு தோனும்போதெல்லாம் என்ன இழுத்து போட்டு ஓத்திட்டு, என்ன கண்ணாபின்னானு அடிச்சி சித்திரவத செய்வான்” என்று கூறி தன் கண்ணீரை துடைத்துக் கொண்டாள். என் கண்ணில் நீர் வழிவதை பார்த்தாள்.
“முத்து நீ ஏண்டா அழற” என்று என்னை பார்த்துக் கேட்க எனக்கோ அவமானமாக இருந்தது.
“சாரி மெர்சி, நீயே இப்படி சித்திரவத அனுபவிக்கும்போது நான் வேற உன்ன என்ன்போட காம வெறிக்கு பயன்படுத்திக் கிட்டேன்” என்றதும் அவள் முகத்தில் லேசான புன்னகை உதித்தது.
“டேய் செக்ஸ் ஒன்னும் எனக்கு புதுசு இல்லடா, அந்த கடன் கார தெவடியா பையன் தினமும் குடிச்சிட்டு வந்து என் மேல படுத்து என்ன ஓக்கும்போது எனக்கு அழுகைதான் வரும் ஆனா நீ என்ன தொடும்போதே எனக்கு சொர்க்கமே தெரியும்டா, செக்ஸ் உடம்பும் உடம்பும் மட்டும் சேர்ரது இல்ல, மனசும் மன்சசும் சேர்ரதுதான் உன்மையான செக்ஸ்.
தெவடியா தொழில்ல இருக்கறவங்கதான் காசுக்காக கால விரிப்பாக அவங்களுக்கு அதுல எந்த சுகமும் கிடைக்காது, ஆனா கல்யாணம் பண்ணி புருஷனோட படுக்குற பொண்ணுக்குதான் செக்ஸ்ன்ற விஷயம் சந்தோஷமா இருக்கும்,
அந்த கடங்கார நாய் என்ன ஓக்கும்போது நான் ஒரு தெவடியா மாதிரிதான் இருப்பேன், ஆனா உன் கை என் மேல பட்டாலும் அததான் நான் சொர்க்கமா நினைக்குறேன்.
நீ என்ன ஓக்கும்போதெல்லாம், நாம ஏதோ கணவன் மனைவியா சேர்ந்து இருக்கிற மாதிரிதான் எனக்கு தோணும், ஆனா அது நிஜமாகுமானு நீதான் சொல்லனும்” என கூறிவிட்டு எழுந்து நடக்க ஆரம்பித்தாள்.
கடவுளே ஏன் என்ன இப்படி கஷ்டப்படுத்துற, என்றுமனதுக்குள் கதறி அழுவது போல் இருந்தது எனக்கு. என்னை சுற்றி இருக்கும் பெண்கள் எல்லோருக்கும் என் மேல் ஏன் இப்படி ஒரு அபிப்பிராயத்தை கொடுத்தாய் என மனதுக்குள் வருந்தினேன்.
வாய் விட்டு அழ வேண்டும் போல் இருந்தது. அன்று இரவு முழுவதும் எனக்கு தூக்கமே வரவில்லை,புரண்டு புரண்டு படுத்தும் என் கண் முன்னே அனிதா, ராதா, சுந்தரி, மெர்சி என்று நால்வரின் முகமும் வந்து போனது. எவ்வளவு முயன்றும் உறக்கம் இல்லை.
காலை 9.00 மணி இருக்கும். எப்போது உறங்கினேன் என்றே தெரியவில்லை. எழுந்து பார்த்தேன். எங்கும் அமைதி,
வீட்டில் யாரும் இல்லை. கல்லூரிக்கு செல்லவும் மனம் இல்லை. அதனால் எழுந்து பல் துலக்கிவிட்டு வெளியே வந்தேன். விஜயா கவலை தோய்ந்த முகத்துடன் துணிகளை காயப்போட்டுக் கொண்டிருந்தாள். என்னை பார்த்த்தும் “ஏண்டா காலேஜ் போகலையா” என்றாள்.
“இல்ல விஜி, உடம்பு ரொம்ப டயர்டா இருக்கு அதான் இன்னைக்கு போகல” என்றேன்.
அவள் முகத்தில் தெரிந்த கவலைக்கு என்ன காரணம் என தெரிந்து கொள்ள மனம் துடித்தாலும் ஒரு பக்கம் அவள் என்ன குண்டை தூக்கி போடுவாளே என்ற பயமும் இருந்த்தால். அங்கிருந்து நகர ஆரம்பித்தேன்.
ஆனால் அவள் விடவில்லை. “டேய் முத்து” என்றாள். திரும்பி பார்த்தேன். “சுந்தரி அக்காக்கு இப்படி ஆகிடுச்சே, இதுல நீ எதாவது பண்ண முடியுமானு பாருடா” என்றாள்.
நான் என்ன பண்றது. ஏற்கனவே ஏகப்பட்ட பேர பண்ணப் போய்தான் நைட்டுல தூக்கம் வர மாட்டேங்குது. என மனதுக்குள் புலம்பியபடி “நான் என்ன விஜி பண்ண முடியும்” என்றேன்.
அவளோ “உனக்கு சுந்தரி அக்காவ பிடிச்சிருக்கா” என்றாள். எனக்கு அடி வயிறு கலங்கியது. இன்னொரு குண்டு வீச்சு தொடங்கப்போவது தெரிந்தது
. “சொல்லுடா உனக்கு சுந்தரி அக்காவ பிடிச்சிருக்கா” நான் என்ன சொல்வது என்றே தெரியாமல் விழித்துக் கொண்டிருக்க “என்னடா ஒன்னுமே பேச மாட்டேன்ற, உனக்கு கண்டிப்பா அவங்கள பிடிச்சிருக்கும்,
என்ன விட அழகா இருக்காங்க, என்னவிட நிறையவும் படிச்சிருக்காங்க, அதோட என்னவிட அவங்க கூட பட்டுக்குறது தான உனக்கு பிடிக்கும்” என்ரெல்லாம் பேசிவிட்டு என் முகத்தை கையால் தூக்கி “டேய் இங்க பாரு, எனக்குனு யாரும் இல்ல நான் அனாதை ஆகிட்டேன் நீதான் என்ன வெச்சி காப்பாத்தனும் அப்படி இப்படினு அவங்க வந்து கேட்டாலும் கேப்பாங்க நீ மட்டும் ஏதாவது அந்த மாதிரி முடிவு எடுத்தே, மவன நானெ உன்ன குத்தி கொண்றுவேன், நீ எனக்கு மட்டும்தான் ஜாக்கிரதை” என்று கூறிவிட்டு வீட்டிற்க்குள் சென்றுவிட்டாள்.
நான் பேயடித்த்து போல் நின்றிருந்தேன், நான் எதிர் பார்த்த்து வேறு இங்கு நடந்த்து வேறு, இவள் சுந்தரிக்காக பரிந்து பேசி அவளை என் தலையில் கட்டப் பார்ப்பாள் என்று பார்த்தாள், இவள் தன்னை திருமணம் செய்து கொள்ள சொல்வள் போல இருக்கிறாதே.
ஆனாலும் விழுந்த்து என்னவோ பெரிய குண்டுதான், இவ ஏன் திடீர்னு இப்படி சினிமா வில்லி மாதிரி பேசிட்டு போறா,
இவ என்ன செய்யப் போறாளோ, என்று மனம் அடித்துக் கொண்டது. அடுத்த நாள் கல்லூரிக்கு சென்றேன்.
குமரனை தான் அன்று முதலில் பார்த்தேன். அவன் முகத்தில் ஏகப்பட்ட மகிழ்ச்சி தெரிந்த்து. பல ஆயிரம் வாட்ஸ் பல்பு எரிந்த்து போல் அவன் முகம் பிரகாசமாய் இருந்தது.
என்னை நோக்கி வந்து என் அருகே உட்கார்ந்தான். “என்ன மச்சி கொஞ்ச நாளா சொகமா இருக்க” என்றான். “’ஒன்னுமில்லடா” என்று சமாளித்துவிட்டு “நீ என்ன மச்சி இவ்ளோ சந்தோஷமா இருக்கே, என்ன காரணம்” என்றேன்.
அவன் இன்னும் கொஞ்சம் சிரித்துவிட்டு “இன்னைக்கு காலைல ஒரு மறக்க முடியாத சம்பவம் நடந்து போச்சிடா”என்றான்.
“என்னடா, என்ன நடந்துச்சி, ஏதாவடு பொண்ண புதுசா பிராக்கெட் போட்டுட்டியா” என்றதும். “எப்படி மச்சி அவ்ளோ கரக்டா சொல்ற” என்றான் ஆச்சர்யமாய். “ஆமா இந்த வயசுல வேற எந்த விஷயம் நமக்கு இவ்ளோ சந்தொஷத்த கொடுக்க போகுது, சரி என்ன நடந்துச்சி” என்று ஆர்வமாக கேட்டேன்.
“நீ சொன்னது ஓரளவுக்கு கரக்ட், நான் எந்த பொண்ணையும் கரக்ட் பண்ணல ஆனா ஒரு பொண்ண” என்று இழுத்து என் ஆர்வத்தை தூண்டினான். “டேய் சொல்லுடா, ஒரு பொண்ண, என்ன பண்ண” என்று நான் கேட்க. அவன் வெட்கப்பட்டுக் கொண்டே சொல்ல் ஆரம்பித்தான்.
அது குமரன் புதிதாக சென்றிருந்த அவன் மாமா மகனின் ரூம். அந்த ரூம் அமைந்திருந்த இடத்தில் கொஞ்சம் தண்ணீர் பஞ்சம் இருந்தது.
அதனால் தெருவின் கடைசியில் இருந்த ஓரே ஒரு பம்பில்தான் எல்லாரும் சென்று தண்ணீர் அடித்துக் கொண்டு செல்வார்கள்.
இவன் இருக்கும் ரூமில் இவன் இவன் அத்தை பையன் இருவரையும் சேத்து மொத்தம் நான்கு பேர் இருந்தார்கள். அதாவது இவனை சேர்க்காமல் இன்னொரு மூன்று.
இவர்களுக்கு காலையில் எழுந்ததும் முதல் வேலை டூத் ப்ரஷ்ஷில் பேஸ்டை வைத்து அதை தன் வாயில் தூக்கி வைத்துக் கொண்டு வீட்டு வாசலில் இருக்கும் சிறிய திண்ணையில் வந்து உட்கார்ந்து கொண்டு தண்ணி எடுக்க செல்லும் பெண்களையும் ஆண்டிகளையும் லுக்கு விடுவதுதான்.
7 மணிவரை இதுதான் இவர்களுக்கு வேலை, குடங்களுடன் செல்லும் ஆண்டிகள் இவர்கள் நாய்களை போல் நாக்கை தொங்கப்போட்டுக் கொண்டு பார்ப்பதை பார்த்து சிலர் சிரித்துவிட்டும் சிலர் முனகிக் கொண்டும் செல்வார்கள்.
இரவு நேரங்களில் குமரனையும் அந்த ரூமில் இருந்த இன்னொருவன் செல்வத்தையும் தவிற மற்றவர்கள் எல்லோரும் நல்லா குடிப்பவர்கள்.
இரவானால் இவன் மாமா மகனின் காசில் நன்றாக குடித்துவிட்டுதான் ரூமுக்கு வருவார்கள், ஆனால் ஹாஸ்டல் போல் குடித்துவிட்டு கலாட்டா செய்யாமல் அமைதியாக வந்து படுத்துக் கொளார்கள்.
செல்வம் மட்டும் தினமும் இரவில் தனியாக சென்று வெளியே இருக்கும் ஒரு கயிற்றுக் கட்டிலில் படுத்துக் கொள்வான். கேட்டாள் வெளியே நல்ல காற்றோட்டமாக் இருக்கும் என்றும் இங்கு பீர் பிராந்தி வாசனையில் படுப்பது தனக்கு பிடிக்காது என்றும் கூறுவான்.
அன்று சனிக்கிழமை அடுத்த நாள் சண்டே என்பதால் எல்லோருக்கும் கம்பெனிகள் லீவு, ஆகவே எல்லோரும் சரக்கை ரூமுக்கே வாங்கிவந்து ஊற்றி குடித்துக் கொண்டிருந்தனர்.
இவர்கள் ரூமிலேயே குடித்ததால் குமரன் தன் புத்தகத்துடன் வாசலில் வந்து உட்கார்ந்து படித்துக் கொண்டிருந்தான். எப்பவும் குடிக்காத செல்வம் இன்றும் குடிக்காமல் மற்றாவர்கள் குடிப்பதை பார்த்துக் கொண்டும் அவர்கள் வைத்திருந்த சைட் டிஸ்சை சாப்பிட்டுக் கொண்டும் இருந்தான்.
குடித்துக் கொண்டிருந்தவர்களில் ஒருவன் “டேய் மச்சி, சும்மா ஒரு டம்ப்ளர் குடிடா, உடம்புக்கு பீர் நல்லதுடா”என்றான். ஆனால் செல்வம் “வேண்டாம் மச்சான், நான் குடிக்கக்கூடாதுனு எங்கம்மா சொல்லி இருக்காங்க” என்று மறுத்தான்
ஆனால் அவன் விடவில்லை. “டேய் நான் என்ன உன்ன தினமுமா குடிக்க சொன்னேன், இன்னைக்கு எனக்கு சம்பள உயர்வு போட்டிருக்காங்க டா, அதுக்காவாவது கொஞ்சமா பீர் மட்டும் குடி” என்றான்.
செல்வம் கொஞ்சம் அமைதியாக இருக்கவே குமரனின் மாமா மகன் ஆரம்பித்தான். “டேய் செல்வம் அவன் இவ்ளோ சொல்றான்ல, அவன் மனச கஸ்டப்படுத்தாதடா, உனக்கு அவன் எவ்ளோ செஞ்சிருக்கான், வெரும் பீர் தான குடிக்க போற, அதுல ஒன்னுமே போதை இருக்காதுடா” என்று கூற செல்வம் கொஞ்சம் மனம் இறங்கினான். ஆனாலும் அவன் மனதில் ஏதோ ஒரு ஓட்டம் இருந்தது.
“சரிடா, ஆனா ஒரே ஒரு டம்ப்ளர் தான் குடிப்பேன்” என்றான். “அது போதும்டா, நீ போய் வேற க்ளாஸ் கொண்டுவா”என்று போதையில் ஆடிக் கொண்டே சொல்ல, செல்வம் உள்ளே ஓடிச்சென்று டம்ப்ளர் தேடினான்,
அந்த கேப்பில் பீர் பாட்டிலில் இருந்த அணைத்து பீரையும் வேறு காலி பிராந்தி பாட்டிலில் ஊற்றிவிட்டு பீர் பாட்டிலில் பிராந்தியை ஊத்தி வைத்துக் கொண்டனர்.
செல்வம் வந்து உட்கார்ந்தான். “அவன் டம்ப்ளரில் பீர் பாட்டிலில் இருந்த பிராந்தியை அப்படியே ஊற்ற அவனும் எடுத்து குடித்தான், ஒரு முறை வாயில் வைத்ததுமே “என்னடா ரொம்ப எரியுது, பீரா, இல்ல பிராந்தியாடா” என்றான்.
மற்றவர்களோ “நீதான் பிராந்தியே குடிக்க மாட்டியே அதான் பீர் ஊத்தி கொடுத்தோம்” என்றான். செல்வமும் அதை நம்பி மூக்கை மூடிக் கொண்டு குடித்துவிட்டான்.
முழு டம்பளரும் காலி செய்துவிட்டு உட்கார்ந்தான். போதை தலைக்கேறியது. அவன் அந்த சுகத்தில் மற்றவர்களை பார்த்தான். “டேய் நல்லா இருக்குடா, இன்னும் கொஞ்சம் ஊத்துங்கடா” என்றான்.
மொத்த்ம் மூன்று டம்ப்ளர் பிராந்தியை குடித்துவிட்டு மட்டையானான். அவனுடன் மற்ற மூவரும் சாய்ந்தார்கள்.
இரவு 11 மணி இருக்கும். குமரன் படித்து முடித்து படுப்பதற்க்காக உள்ளே வர உள்ளிருந்து கெட்ட நாத்தம். எல்லாரும் வாந்தி எடுத்து அதிலேயே புரண்டு கொண்டிருந்தனர்.
நாற்றத்தை பொறுத்துக் கொண்டாலும் படுக்க கொஞ்சமும் இடம் இல்லாம்ல் எல்லா இடத்திலும் வாந்தியாய் இருந்தது. அதிலும் செல்வம் வாந்தியிலேயே குளித்திருந்தான்.
இவன் உள்ளே சென்ற் நேரம் லொடக் என்று ஒரு முறை வாந்தி எடுத்து அதை தன் கையால் கிளறி கையை வைத்து தலையை சொரிந்து தலையிலும் தடவிக் கொண்டான்.
குமரன் இதை பார்க்கும்போதே வாந்தி வருவது போல் இருந்தது. எங்கே படுப்பது என்று தெரியாமல் வெளியே வந்து நின்றான். அப்போதுதான் தினமும் செல்வம் படுக்கும் இடமும் கட்டிலும் நியாபகம் வந்த்து.
ரூமில் இருந்த லைட்டை அணைத்துவிட்டு கதவை சாத்திவிட்டு அந்த கட்டில் இருந்த இட்த்திற்க்கு சென்று கட்டிலில் படுத்தான். நீண்ட நேரம் வரை போதையில் அவர்கள் முனகும் சத்தம் கேட்டுக் கொண்டே இருந்த்து.
குமரன் நன்றாக தூங்கிக் கொண்டிருந்தான். திடீரென யாரோ அவன் பாத்த்தை சுரண்டுவது போல் இருக்க போர்வையை இறக்கி பார்த்தான். தன் முன்னே யாரோ நிற்ப்பது தெரிந்த்து.
ஆனால் அது யார் என்று தெரியவில்லை. ஒரு வேலை கனவாக இருக்குமா என்று கூட நினைத்தான். ஆனால் எதிரே நின்றிருந்த உருவம் நைட்டியுடன் இடுப்பில் குடம் வைத்திருந்தது.
அப்போதுதான் புரிந்த்து. தண்ணி எடுக்க செல்லும் யாரோ ஒரு பெண் என்று, இவள் ஏன் இங்கு வந்தாள். என்று தனக்குள் நினைக்கும் நேரம் அவள் கொஞ்சம் கடுப்பாகி குமரன மேலிருந்த போர்வையை எடுத்துவிட்டு “இன்னைக்கு என்னாச்சி உனக்கு” என்று கூறிவிட்டு குமரனின் லுங்கியை மேலே தூக்கினாள்.
குமரனின் ஜட்டியை பார்த்துவிட்டு, “நான் வருவேன்னு தெரியுமில்ல அப்புறம் ஏன் ஜட்டி போட்டிருக்க” என்று அவளே கேட்டுக் கொண்டு ஜட்டியை கீழெ இறக்கிவிட்டு குமர்னின் தண்டை கையில் பிடித்து லேசாக ஆட்டினாள்.
கும்ரனுக்கு அப்போதுதான் சில உண்மைகள் புரிந்த்து. செல்வம் தினமும் இவளை ஓக்கத்தான் இங்கு வந்து தணியாக படுத்துக் கொள்கிறானா. என்று நினைத்துக் கொண்டான்.
அவளோ குமரனின் விறைத்து நின்ற பூலை வாய்க்குள் விட்டு நன்றாக ஊம்பினாள். கையை மேலும் கீழுமாக ஏற்றி இறக்கி உறுவிக் கொண்டே வேகமாக கொஞ்சம் அவசரமாக ஊம்பினாள்.
குமரனும் கிடைத்த வாய்ப்பை இழக்க விரும்பாமல் வாயை திறக்காமல் அமைதியாக அவள் ஊம்பலை ரசித்தான். அவள் தினமும் ஊம்பி அதில் எக்ஸ்பர்ட் ஆகி இருப்பவள் போல் அவ்வளவு நேர்த்தியாக ஊம்பினாள்.
இடையிடையே அவன் கொட்டைக்ளை கையால் பிடித்து நன்றாக் தடவி விட்டுக் கொண்டே ஊம்பிக் கொண்டிருந்தவள். வெளியே எடுத்து முன் தோலை கீழிறக்கு பூலின் நுனியில் இருந்த மூத்திர துளை பிளவில் நாக்கை வைத்து நன்றாக நோண்டினாள்.
கும்ரனுக்கு பொங்கி வந்த உணர்வை அடக்கிக் கொண்டிருந்தான். அவள் அந்த நுனியை நன்றாக நக்கி சப்பிக் கொண்டிருந்துவிட்டு மீண்டும் வாயில் விட்டு நன்றாக ஊம்பினாள்.
கும்ரனுக்கு கஞ்சி வரும் நேரம் அவளே வாயிலிருந்து வெளியே எடுத்துவிட்டு கையால் உறுவிவிட்டாள். சில நொடிகள் உறுவலில் குமரனின் பூல் கஞ்சியை கக்கியது.
அந்த பெண் பொறுமையாக எழுந்து தன் நைட்டியை தூக்கிவிட்டு தன் பாவாடையால் அவன் பூலை நன்றாக துடைத்துவிட்டு, மெல்ல மேலே ஏறி வந்து குமரனின் உதட்டில் தன் உதட்டை வைத்து சப்பத்தொடங்கினாள்.
குமரனும் ஒன்றும் தெரியாதவன் போல் படுத்திருக்க அந்த பெண் பட்டென்று விலகி “டேய் என்னாச்சிடா இன்னைக்கு உனக்கு” என்று கூறி தன் நைட்டியின் ஜிப்பை இறக்கிவிட்டு உள்ளிருந்த காய்களை நன்றாக பிராவுக்கு வெளியே இழுத்துவிட்டு அவன் கையை பிடித்து அதில் வைத்தாள்.
குமரன் புரிந்துக் கொண்டு அவள் காய்களை பிடித்து கசக்கினான். அவள் இவன் உதட்டை விடாமல் சப்ப கும்ரன் அவள் காய்களை கசக்கி காம்பை நிமிட்டி. அழுத்திக் கொண்டிருந்தான்.
கொஞ்ச நேரத்தில் அவன் பூல் மீண்டும் விறைத்துக் கொண்ட்து. அந்த் பெண் மெல்ல எழுந்து தன் பாவாடை நாடாவை கழட்டி அதை உறுவி குட்த்தின் மேல் போட்டுவிட்டு தன் நைட்டியை இடுப்புவரை தூக்கிவிட்டுக் கொண்டு கட்டிலின் மேல் ஏறி குமரனுக்கு இரு புறமும் காலை போட்டுக் கொண்டு அப்படியே விறைத்து நின்ற அவன் பூலில் மேல் தன் கூதியை வைத்து அழுத்திக் கொண்டு உட்கார்ந்தாள்.
குமரனின் பூல் அவள் முடிகள் அகன்ற புண்டைக் காட்டுக்குள் ஏவுகணை போல் எந்த தடையையும் பொருட்படுத்தாமல் வேகமாக உள்ளே சென்று முட்டி நின்றது.
அந்த் பெண் இவன் பூல் இடித்த்தில் “ஆங்” என்று லேசான முனகல் முனகினாள். பின் கொஞ்ச நேரம் அப்படியே உட்கார்ந்து இவன் பூல் தன் புண்டைக்குள் துடிப்பதை ரசித்துக் கொப்ண்டிருந்துவிட்டு மெல்ல முன் பக்கம் சாய்ந்து குமரனின் மார்பில் தன் இரண்டு கைகளையும் ஊன்றி தன் சூத்தை மேலே ஏற்றி பின் பூலில் வைத்து ஆணி அடிப்பது போல் ஓங்கி அடித்தாள்.
குமரனுக்கு வலித்தபோதும் தாங்கிக் கொண்டு அதிலிருந்த சுகத்தை மட்டும் அனுபவித்தான். அவளோ மார்பில் நன்றாக தன் கையை அழுத்து பேலன்ஸ் செய்தவளாய் தன் புட்டங்களை ஓங்கி ஓங்கி குமரன் சுண்ணியில் அடித்தாள்.
அவள் சூத்து குமரனின் தொடையில் சப் சப் என்று அடித்த சத்தம் நன்றாக கேட்ட்து. அடிக்கடி கீழெ இறங்கிய தன் நைட்டியை மேலே ஏற்றிவிட்டுக் கொண்டு நன்றாக தூக்கி தூக்கி இடித்தாள்.
குமரனுக்கு ஏற்கனவே அவள் ஊம்பி சாறெடுத்துவிட்டிருந்த்தால் இப்போதைக்கு கஞ்சி வராது என்று தோன்றியது. கொஞ்ச நேரம் இப்படி அடித்தவள். கீழெ இறங்கி குமர்னை எழ சொன்னாள். குமரன் எழுந்த்தும். அவள் படுத்துக் கொண்டு காலை நன்றாக விரித்துக் காட்டி குமரனை அழைத்தாள்.
குமரன் தன் ஜட்டியை கழட்டி கீழெ போட்டுவிட்டு அவள் கால்களுக்கு இடையே படுத்து அவள் புண்டைக்குள் தன் சுண்ணியை நுழைத்து அடிக்க ஆரம்பித்தான். அவள் கண்கள் நன்றாக மூடி இவன் ஒவ்வொரு இடையையும் ரசித்து உள்வாங்கினாள்.
குமரன் இதுதான் சரியான சந்தர்ப்பம் என்று தனக்கு இருந்த தாகத்தை எல்லாம் ஒன்றாக திரட்டி அவள் புண்டை ஓட்டையை தன் மத்தை வைத்து இடித்து கடைந்துக்ண்டிருந்தான்.
இவன் பூலின் முனை அவள் புண்டைஅ சுவற்று சதைகளை உறசி அவளை இன்னும் சூடாக்கியது. அவள் கொஞ்சம் கொஞ்ச்மாக இவன் இடித்த சுகத்தில் பிதற்ற ஆரம்பித்தாள். இவன் இடிக்க இடிக்க அவள் வாயிலிருந்து “நல்லா இடிடா, தெவடியா மவனே, நல்லா விட்டு ஓலுடா, என் புண்டைய கிழிச்சி போடுடா” என்றெல்லாம் வார்த்தைகள் வர ஆரம்பித்தன
அவள் வாய் வார்த்தைகள் குமரனுக்கு வெறியை தூண்ட குமரன் இன்னும் வெறியுடன் மேலே ஆடிக் கொண்டிருந்த அவள் காய்களை இரு கைகளாலும் பிடித்துக் கொண்டு கட்டிலின் ஓரத்தில் அவளை கொண்டுவந்து வைத்து இடித்தான்.
20 நிமிடம் விடாமல் இடித்த பிறகு குமரனின் சுண்ணி தண்ணியை அவள் கூதியில் கொட்டி நிரப்பியது. அவள் அப்படியே குமரனை தன்னுடன் சேர்த்து அணைத்துக் கொண்டு, “செல்வா, எனைக்கும் இல்லாம இன்னைக்கு இவ்ளோ நேரம் என்ன ஓத்து தள்ளிட்ட்டா, என் செல்லம், சூப்பர்டா,” என்று அவன் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள்.
தூரத்தில் எங்கோ சேவல் கூவும் சத்தம் கேட்ட்து. அவள் தன் பாவாடையை எடுத்து புண்டையை நன்றாக துடைத்துவிட்டு அதை கட்டிக் கொண்டு குட்த்தை எடுத்து இடுப்பில் வைத்துக் கொண்டு பின்னால் இருந்த தன் இரண்டு குடங்களும் குலுங்க கிணற்றை நோக்கி ஓடினாள்.
ஓடும்போது “நாளைக்கும் வரேன்” என்று சொல்லிவிட்டு போனாள். குமரன் ஒன்றும் தெரியாதவன் போல் ரூமை நோக்கி நடந்தான். நாளைக்கு இந்த சான்ஸ் நமக்கில்ல என்று மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டான்.
வீட்டை நெறுங்கும் சில அடி தூரத்திலேயே எங்கள் காம்பவுண்டிலிருந்து யாரோ அழும் சத்தம் கேட்டது.
என் வேகம் அதிகமானது. கேட்டை திறந்து கொண்டு உள்ளே சென்றேன்.
சுந்தரியின் வீட்டு முன் கூட்டம், விஜயா, உமா, அவள் கணவன், விஜயாவின் அப்பா அம்மா, என்னுடைய அப்பா அம்மா, என்று அந்த இடத்தில் இருந்த அணைவரும் அங்கு கூடியிருக்க
நடுவே சுந்தரி கையில் ஒரு இண்லேண்ட் லெட்டரை வைத்துக் கொண்டு அழுது கொண்டிருந்தாள்.
நான் அங்கு சென்றதும் எல்லோர் முகத்திலும் ஒரு சோகம், என் அம்மாவை பார்த்து “என்னம்மா ஆச்சி, சுந்தரி அக்கா ஏன் அழறாங்க” என் கேட்க
என் அம்மா சுந்தரியின் கையில் இருந்த லெட்டரை வாங்கி என்னிடம் கொடுத்தார், நான் அதை படித்தேன்.
“அன்புள்ள சுந்தரிக்கு, நான் இந்த உலகத்திலேயே வாழ தகுதி இல்லாதவன், அதிலும் உன்னுடன் சேர்ந்து வாழும் அதிர்ஷ்டம் இல்லாதவன்,
என்னால் உன்னுடைய இளமைக்கால கனவுகள் பாழாய்ப் போனது. என்னால் உன்னுடன் மகிழ்ச்சியாக வாழ முடியாது.
எனக்கு இந்த உலகமே சூனியமாக தோன்றுகிறது. நான் போகிறாஎன்.
மனித நடமாட்டமே இல்லாத இடத்திற்க்கு போகிறேன், என்னை யாரும் தேட வேண்டாம், நான் சாக மாட்டேன்.
அதே நேரம் உன் கண்ணில் இனி படமாட்டேன்” இப்படிக்கு உன் அதிர்ஷ்டம் இல்லாத கணவன்.
கடிதத்தை படித்து முடித்து அதை சுந்தரியிடம் கொடுத்தேன். அவள் அழுகை இன்னும் அதிகமானது. “எனக்குனு இனி யாரு இருக்கா, என்ன அனாதையா நடுத்தெருவுல விட்டுட்டு போய்ட்டானே” என சுந்தரி கதறி அழுதாள்.
அவள் அழுகை அங்கிருந்த பலரின் மனதையும் அழவைத்தது. இப்படி ஒரு மனுஷனா, நான் இதுவரை அந்தாளை சரியாக கூட பார்த்த்து இல்லை.
பிரச்சினை என்றால் அதை தீர்க்கும் வழியை பார்க்காமல், தன்னை நம்பி வந்தவளை இப்படி நடுத்தெருவில் விட்டுப் போகும் ஆம்பளைங்களெல்லாம் உண்மையில ஆம்ப்ளையே கிடையாது என்று மனதுக்குள் குமுறியது.
நான் எதுவும் பேச முடியாமல் அங்கிருந்து கிளம்பினேன். அன்றைய நாள் என் வாழ்வில் மறக்க முடியாத நாளாகிப் போனது.
அடுத்த நாள் கல்லூரிக்கு கிளம்பினேன். வகுப்பில் நுழைந்ததும். ராதாதான் என் கண்ணில் முதலில் பட்டாள்.
மௌனமான முகத்துடன் என்னை பார்த்தாள். அருகே லதா நடந்தது எதுவுமே தெரியாமல் புன்னகையான முகத்துடன் உட்கார்ந்திருந்தாள்.
நான் லதாவின் அருகே சென்று அமர்ந்தேன். அது லதாவுக்கே கொஞ்சம் ஆச்சர்யமாக இருந்தது.
எப்போதும் இருவருக்கும் நடுவில் உட்கார்ந்தவன் இன்று லதாவின் அருகே உட்கார்ந்ததை கண்டு லதா கொஞ்சம் வியப்புடன் பார்த்தாள்.
வகுப்புகள் தொடங்கின, , குமரன் முகத்தில் ஏதோ இனம் புரியாத மகிழ்ச்சி தெரிந்த்து, ஆனால் என்க்கு யாருடனும் பேசும் மன நிலையில் இல்லை வகுப்புகள் முடிந்தது,
லதா என் அருகே வந்து “என்ன முத்து ஏன் சோகமா இருக்க, எப்பவும் சிரிச்ச முகமா இருப்பியே, இன்னைக்கு என்னாச்சி” என்றாள்.
“ஒன்னுமில்ல லதா உடம்பு கொஞ்சம் சரியில்ல” என்றேன் நான், அவள் என் முகத்தை உற்றுப் பார்த்தாள்.
“டேய் உன்ன பார்த்தா உடம்பு சரியில்லாதவன் மாதிரி தெரியலையே, மனசு சரியில்ல்னு சொல்லு” என்றாள்.
என் மனதை கண்ணாடி போல் கூறிவிட்டாள். அந்த நேரம் ராதா அங்கு வந்தாள். லதாவை பார்த்து “லதா நான் கிளம்புறேன், நீ வரியா” என்றாள்.
என்னை கண்டு கொள்ளவே இல்லை. லதா என்ன பார்த்து “நீயும் வாயேண்டா” என்றாள். “இல்ல லதா நீ கிளம்பு, நான் கொஞ்சம் வெளில போகவேண்டி இருக்கு” என்று கூறி அங்கிருந்து கிளம்பினேன்.
நேராக அருகில் இருந்த பார்க்கிற்க்கு சென்று அங்கு இருந்த ஒரு மர பெஞ்சில் படுத்தேன்.
சில நிமிடங்கள் கழித்து யாரோ என் தலையை தொட நிமிந்து பார்த்தேன்.
அது மெர்சி. என்னை பார்த்ததும் ஒரு புன்னகையுடன் என் காலருகே வந்து உட்கார்ந்தாள். நானும் எழுந்து உட்கார்ந்தேன்,
“என்னடா இங்க படுத்திருக்கே” என்றாள். “ஒன்னுமில்ல மனசு சரியில்ல அதான்” என்றேன் நான்.
‘என்ன என்னாச்சி” என்றாள். “ஒன்னுமில்ல” என சமாளித்தேன். “அப்படியென்ன பிரச்சினை மனசு சரியிலாத அளாவுக்கு, என்ன விடவா உனக்கு பிரச்சினை” என்றாள்.
“உனக்கென்ன பிரச்சினை” என்றேன் நான். “வெளியில் சிரிச்சிக்கிட்டிருக்கிற மெர்சியதான் எல்லாருக்கும் தெரியும் ஆனா என் மனசுக்குள்ள எவ்வளவு வலி இருக்குனு எனக்கு மட்டும்தான் தெரியும்” என்று கூறி ஓரிடத்தை வெரித்து பார்த்தாள்.
நான் அவள் தோளில் கைவைத்து “என்ன மெர்சி” என்றேன். அவள் கண்ணில் லேசான கண்ணீர். “எனக்குனு இந்த உலகத்துல யாருமே இல்ல” என்றாள்.
எனக்கு இது கொஞ்சம் அதிர்ச்சியாக இருந்தது. “என்ன மெர்சி சொல்ற, உனக்குதான் அப்பா அம்மா இருக்காங்க, அப்பார்ட்மென்ட்ஸ்ல வசதியா இருக்கயே அப்புறம் ஏன் அப்படி சொல்ற” என்றேன் நான்.
அவளோ “என்னொட அப்பா அம்மாவ இதுவரைக்கும் நீ பர்த்திருக்கியா” என்றாள். எனக்கு அப்போதுதான் நான் யோசித்தேன் .
இதுவரை அவள் அம்மா, அப்பாவை பற்றி எதுவும் சொன்னதும் இல்லை அவர்களை பார்த்ததும் இல்லையே என்று. “என்ன மெர்சி புரியுற மாதிரி சொல்லு” என்றேன்.
அவள் என் கண்ணத்தை லேசாக தடவினாள். கண்களில் கண்ணீர் அருவியாக வழிந்தது. ஒரு கையால் அதை துடைத்துக் கொண்டாள்
“முத்து நான் யாருமே இல்லாத அனாதைடா” என்று அவள் கூற எனக்கு அது மிகப்பெரும் அதிர்ச்சியை கிளப்பி விட்டது.
இவளுக்கு பின்னாலும் சோகமா. “என்ன மெர்சி சொல்ற” “ஆமாண்டா, என அம்மா அப்பாகூட நான் சந்தோஷமாத்தான் இருந்தேன்.
எனக்கு ஒரு அக்கா இருந்தா அவளுக்கு கலயாணம் பண்ண எங்கப்பா ஒருத்தர்கிட்ட கந்து வட்டிக்கு கடன் வாங்கி இருந்தார்.
கல்யாணம் முடிஞ்சு ரெண்டு மாசம் எங்கக்கா சந்தோஷமா இருந்தா, ஆனா அதுக்கப்புறம், எங்க அக்கா வீட்ல இருந்து அத கொண்டா இத கொண்டானு கேட்டு அவள் கொடும படுத்த ஆரம்பிச்சாங்க,
எங்கப்பாவும் மேல மேல கடன் வாங்கி ஒரு கட்டத்துல கந்து வட்டிக் காரங்க வீடு தேடி வந்து அசிங்கப்படுத்த ஆரம்பிச்சாங்க,
எங்கக்காவும் அவங்க வீட்ல கொடுமைக்கு மேல கொடுமைய அனுபவிச்சா, அவளால தாங்க முடியாம ஒரு நாள் கிணத்துல குதிச்சி தற்கொலை செஞ்சிக்கிட்டா,
எங்கப்பா அம்மாவுக்கு இது ரொம்ப பெரிய இடியா விழுந்தது, அந்த துக்கத்துலயே ரெண்டு பேருக்கும் ஹார்ட் அட்டாக் வந்து இறந்துட்டாங்க,
நான் தனியா நின்னேன். அவங்க மூனு பேரு பாடிய அடக்கம் பண்ண கூட வழி இல்லாம இருந்தேன்.
கடங்காரங்களில ஒருத்தன் எனக்கு உதவி செஞ்சான். மனிதாபிமானத்துல உதவுறானு நெனச்சேன். எல்லாம் முடிஞ்சதும் எங்க சொத்து பத்து எல்லாத்தையும் வித்து கடன் கொடுத்தவங்க பிரிச்சி எடுத்துக் கிட்டாங்க,
ஒருத்தன் அவனுக்கு கொடுக்க வேண்டிய கடனுக்கு என் கையில் ஒன்னுமே இல்லைனதும், என்னயே அவன் கூட கூட்டிக் கிட்டு சென்னைக்கு வந்து இங்க வேலைல சேர்ந்த்து விட்டான்,
மாசா மாசம் என் சம்பளம் அவனுக்குதான் போகுது. அதோட இல்லாம அவனுக்கு தோனும்போதெல்லாம் என்ன இழுத்து போட்டு ஓத்திட்டு, என்ன கண்ணாபின்னானு அடிச்சி சித்திரவத செய்வான்” என்று கூறி தன் கண்ணீரை துடைத்துக் கொண்டாள். என் கண்ணில் நீர் வழிவதை பார்த்தாள்.
“முத்து நீ ஏண்டா அழற” என்று என்னை பார்த்துக் கேட்க எனக்கோ அவமானமாக இருந்தது.
“சாரி மெர்சி, நீயே இப்படி சித்திரவத அனுபவிக்கும்போது நான் வேற உன்ன என்ன்போட காம வெறிக்கு பயன்படுத்திக் கிட்டேன்” என்றதும் அவள் முகத்தில் லேசான புன்னகை உதித்தது.
“டேய் செக்ஸ் ஒன்னும் எனக்கு புதுசு இல்லடா, அந்த கடன் கார தெவடியா பையன் தினமும் குடிச்சிட்டு வந்து என் மேல படுத்து என்ன ஓக்கும்போது எனக்கு அழுகைதான் வரும் ஆனா நீ என்ன தொடும்போதே எனக்கு சொர்க்கமே தெரியும்டா, செக்ஸ் உடம்பும் உடம்பும் மட்டும் சேர்ரது இல்ல, மனசும் மன்சசும் சேர்ரதுதான் உன்மையான செக்ஸ்.
தெவடியா தொழில்ல இருக்கறவங்கதான் காசுக்காக கால விரிப்பாக அவங்களுக்கு அதுல எந்த சுகமும் கிடைக்காது, ஆனா கல்யாணம் பண்ணி புருஷனோட படுக்குற பொண்ணுக்குதான் செக்ஸ்ன்ற விஷயம் சந்தோஷமா இருக்கும்,
அந்த கடங்கார நாய் என்ன ஓக்கும்போது நான் ஒரு தெவடியா மாதிரிதான் இருப்பேன், ஆனா உன் கை என் மேல பட்டாலும் அததான் நான் சொர்க்கமா நினைக்குறேன்.
நீ என்ன ஓக்கும்போதெல்லாம், நாம ஏதோ கணவன் மனைவியா சேர்ந்து இருக்கிற மாதிரிதான் எனக்கு தோணும், ஆனா அது நிஜமாகுமானு நீதான் சொல்லனும்” என கூறிவிட்டு எழுந்து நடக்க ஆரம்பித்தாள்.
கடவுளே ஏன் என்ன இப்படி கஷ்டப்படுத்துற, என்றுமனதுக்குள் கதறி அழுவது போல் இருந்தது எனக்கு. என்னை சுற்றி இருக்கும் பெண்கள் எல்லோருக்கும் என் மேல் ஏன் இப்படி ஒரு அபிப்பிராயத்தை கொடுத்தாய் என மனதுக்குள் வருந்தினேன்.
வாய் விட்டு அழ வேண்டும் போல் இருந்தது. அன்று இரவு முழுவதும் எனக்கு தூக்கமே வரவில்லை,புரண்டு புரண்டு படுத்தும் என் கண் முன்னே அனிதா, ராதா, சுந்தரி, மெர்சி என்று நால்வரின் முகமும் வந்து போனது. எவ்வளவு முயன்றும் உறக்கம் இல்லை.
காலை 9.00 மணி இருக்கும். எப்போது உறங்கினேன் என்றே தெரியவில்லை. எழுந்து பார்த்தேன். எங்கும் அமைதி,
வீட்டில் யாரும் இல்லை. கல்லூரிக்கு செல்லவும் மனம் இல்லை. அதனால் எழுந்து பல் துலக்கிவிட்டு வெளியே வந்தேன். விஜயா கவலை தோய்ந்த முகத்துடன் துணிகளை காயப்போட்டுக் கொண்டிருந்தாள். என்னை பார்த்த்தும் “ஏண்டா காலேஜ் போகலையா” என்றாள்.
“இல்ல விஜி, உடம்பு ரொம்ப டயர்டா இருக்கு அதான் இன்னைக்கு போகல” என்றேன்.
அவள் முகத்தில் தெரிந்த கவலைக்கு என்ன காரணம் என தெரிந்து கொள்ள மனம் துடித்தாலும் ஒரு பக்கம் அவள் என்ன குண்டை தூக்கி போடுவாளே என்ற பயமும் இருந்த்தால். அங்கிருந்து நகர ஆரம்பித்தேன்.
ஆனால் அவள் விடவில்லை. “டேய் முத்து” என்றாள். திரும்பி பார்த்தேன். “சுந்தரி அக்காக்கு இப்படி ஆகிடுச்சே, இதுல நீ எதாவது பண்ண முடியுமானு பாருடா” என்றாள்.
நான் என்ன பண்றது. ஏற்கனவே ஏகப்பட்ட பேர பண்ணப் போய்தான் நைட்டுல தூக்கம் வர மாட்டேங்குது. என மனதுக்குள் புலம்பியபடி “நான் என்ன விஜி பண்ண முடியும்” என்றேன்.
அவளோ “உனக்கு சுந்தரி அக்காவ பிடிச்சிருக்கா” என்றாள். எனக்கு அடி வயிறு கலங்கியது. இன்னொரு குண்டு வீச்சு தொடங்கப்போவது தெரிந்தது
. “சொல்லுடா உனக்கு சுந்தரி அக்காவ பிடிச்சிருக்கா” நான் என்ன சொல்வது என்றே தெரியாமல் விழித்துக் கொண்டிருக்க “என்னடா ஒன்னுமே பேச மாட்டேன்ற, உனக்கு கண்டிப்பா அவங்கள பிடிச்சிருக்கும்,
என்ன விட அழகா இருக்காங்க, என்னவிட நிறையவும் படிச்சிருக்காங்க, அதோட என்னவிட அவங்க கூட பட்டுக்குறது தான உனக்கு பிடிக்கும்” என்ரெல்லாம் பேசிவிட்டு என் முகத்தை கையால் தூக்கி “டேய் இங்க பாரு, எனக்குனு யாரும் இல்ல நான் அனாதை ஆகிட்டேன் நீதான் என்ன வெச்சி காப்பாத்தனும் அப்படி இப்படினு அவங்க வந்து கேட்டாலும் கேப்பாங்க நீ மட்டும் ஏதாவது அந்த மாதிரி முடிவு எடுத்தே, மவன நானெ உன்ன குத்தி கொண்றுவேன், நீ எனக்கு மட்டும்தான் ஜாக்கிரதை” என்று கூறிவிட்டு வீட்டிற்க்குள் சென்றுவிட்டாள்.
நான் பேயடித்த்து போல் நின்றிருந்தேன், நான் எதிர் பார்த்த்து வேறு இங்கு நடந்த்து வேறு, இவள் சுந்தரிக்காக பரிந்து பேசி அவளை என் தலையில் கட்டப் பார்ப்பாள் என்று பார்த்தாள், இவள் தன்னை திருமணம் செய்து கொள்ள சொல்வள் போல இருக்கிறாதே.
ஆனாலும் விழுந்த்து என்னவோ பெரிய குண்டுதான், இவ ஏன் திடீர்னு இப்படி சினிமா வில்லி மாதிரி பேசிட்டு போறா,
இவ என்ன செய்யப் போறாளோ, என்று மனம் அடித்துக் கொண்டது. அடுத்த நாள் கல்லூரிக்கு சென்றேன்.
குமரனை தான் அன்று முதலில் பார்த்தேன். அவன் முகத்தில் ஏகப்பட்ட மகிழ்ச்சி தெரிந்த்து. பல ஆயிரம் வாட்ஸ் பல்பு எரிந்த்து போல் அவன் முகம் பிரகாசமாய் இருந்தது.
என்னை நோக்கி வந்து என் அருகே உட்கார்ந்தான். “என்ன மச்சி கொஞ்ச நாளா சொகமா இருக்க” என்றான். “’ஒன்னுமில்லடா” என்று சமாளித்துவிட்டு “நீ என்ன மச்சி இவ்ளோ சந்தோஷமா இருக்கே, என்ன காரணம்” என்றேன்.
அவன் இன்னும் கொஞ்சம் சிரித்துவிட்டு “இன்னைக்கு காலைல ஒரு மறக்க முடியாத சம்பவம் நடந்து போச்சிடா”என்றான்.
“என்னடா, என்ன நடந்துச்சி, ஏதாவடு பொண்ண புதுசா பிராக்கெட் போட்டுட்டியா” என்றதும். “எப்படி மச்சி அவ்ளோ கரக்டா சொல்ற” என்றான் ஆச்சர்யமாய். “ஆமா இந்த வயசுல வேற எந்த விஷயம் நமக்கு இவ்ளோ சந்தொஷத்த கொடுக்க போகுது, சரி என்ன நடந்துச்சி” என்று ஆர்வமாக கேட்டேன்.
“நீ சொன்னது ஓரளவுக்கு கரக்ட், நான் எந்த பொண்ணையும் கரக்ட் பண்ணல ஆனா ஒரு பொண்ண” என்று இழுத்து என் ஆர்வத்தை தூண்டினான். “டேய் சொல்லுடா, ஒரு பொண்ண, என்ன பண்ண” என்று நான் கேட்க. அவன் வெட்கப்பட்டுக் கொண்டே சொல்ல் ஆரம்பித்தான்.
அது குமரன் புதிதாக சென்றிருந்த அவன் மாமா மகனின் ரூம். அந்த ரூம் அமைந்திருந்த இடத்தில் கொஞ்சம் தண்ணீர் பஞ்சம் இருந்தது.
அதனால் தெருவின் கடைசியில் இருந்த ஓரே ஒரு பம்பில்தான் எல்லாரும் சென்று தண்ணீர் அடித்துக் கொண்டு செல்வார்கள்.
இவன் இருக்கும் ரூமில் இவன் இவன் அத்தை பையன் இருவரையும் சேத்து மொத்தம் நான்கு பேர் இருந்தார்கள். அதாவது இவனை சேர்க்காமல் இன்னொரு மூன்று.
இவர்களுக்கு காலையில் எழுந்ததும் முதல் வேலை டூத் ப்ரஷ்ஷில் பேஸ்டை வைத்து அதை தன் வாயில் தூக்கி வைத்துக் கொண்டு வீட்டு வாசலில் இருக்கும் சிறிய திண்ணையில் வந்து உட்கார்ந்து கொண்டு தண்ணி எடுக்க செல்லும் பெண்களையும் ஆண்டிகளையும் லுக்கு விடுவதுதான்.
7 மணிவரை இதுதான் இவர்களுக்கு வேலை, குடங்களுடன் செல்லும் ஆண்டிகள் இவர்கள் நாய்களை போல் நாக்கை தொங்கப்போட்டுக் கொண்டு பார்ப்பதை பார்த்து சிலர் சிரித்துவிட்டும் சிலர் முனகிக் கொண்டும் செல்வார்கள்.
இரவு நேரங்களில் குமரனையும் அந்த ரூமில் இருந்த இன்னொருவன் செல்வத்தையும் தவிற மற்றவர்கள் எல்லோரும் நல்லா குடிப்பவர்கள்.
இரவானால் இவன் மாமா மகனின் காசில் நன்றாக குடித்துவிட்டுதான் ரூமுக்கு வருவார்கள், ஆனால் ஹாஸ்டல் போல் குடித்துவிட்டு கலாட்டா செய்யாமல் அமைதியாக வந்து படுத்துக் கொளார்கள்.
செல்வம் மட்டும் தினமும் இரவில் தனியாக சென்று வெளியே இருக்கும் ஒரு கயிற்றுக் கட்டிலில் படுத்துக் கொள்வான். கேட்டாள் வெளியே நல்ல காற்றோட்டமாக் இருக்கும் என்றும் இங்கு பீர் பிராந்தி வாசனையில் படுப்பது தனக்கு பிடிக்காது என்றும் கூறுவான்.
அன்று சனிக்கிழமை அடுத்த நாள் சண்டே என்பதால் எல்லோருக்கும் கம்பெனிகள் லீவு, ஆகவே எல்லோரும் சரக்கை ரூமுக்கே வாங்கிவந்து ஊற்றி குடித்துக் கொண்டிருந்தனர்.
இவர்கள் ரூமிலேயே குடித்ததால் குமரன் தன் புத்தகத்துடன் வாசலில் வந்து உட்கார்ந்து படித்துக் கொண்டிருந்தான். எப்பவும் குடிக்காத செல்வம் இன்றும் குடிக்காமல் மற்றாவர்கள் குடிப்பதை பார்த்துக் கொண்டும் அவர்கள் வைத்திருந்த சைட் டிஸ்சை சாப்பிட்டுக் கொண்டும் இருந்தான்.
குடித்துக் கொண்டிருந்தவர்களில் ஒருவன் “டேய் மச்சி, சும்மா ஒரு டம்ப்ளர் குடிடா, உடம்புக்கு பீர் நல்லதுடா”என்றான். ஆனால் செல்வம் “வேண்டாம் மச்சான், நான் குடிக்கக்கூடாதுனு எங்கம்மா சொல்லி இருக்காங்க” என்று மறுத்தான்
ஆனால் அவன் விடவில்லை. “டேய் நான் என்ன உன்ன தினமுமா குடிக்க சொன்னேன், இன்னைக்கு எனக்கு சம்பள உயர்வு போட்டிருக்காங்க டா, அதுக்காவாவது கொஞ்சமா பீர் மட்டும் குடி” என்றான்.
செல்வம் கொஞ்சம் அமைதியாக இருக்கவே குமரனின் மாமா மகன் ஆரம்பித்தான். “டேய் செல்வம் அவன் இவ்ளோ சொல்றான்ல, அவன் மனச கஸ்டப்படுத்தாதடா, உனக்கு அவன் எவ்ளோ செஞ்சிருக்கான், வெரும் பீர் தான குடிக்க போற, அதுல ஒன்னுமே போதை இருக்காதுடா” என்று கூற செல்வம் கொஞ்சம் மனம் இறங்கினான். ஆனாலும் அவன் மனதில் ஏதோ ஒரு ஓட்டம் இருந்தது.
“சரிடா, ஆனா ஒரே ஒரு டம்ப்ளர் தான் குடிப்பேன்” என்றான். “அது போதும்டா, நீ போய் வேற க்ளாஸ் கொண்டுவா”என்று போதையில் ஆடிக் கொண்டே சொல்ல, செல்வம் உள்ளே ஓடிச்சென்று டம்ப்ளர் தேடினான்,
அந்த கேப்பில் பீர் பாட்டிலில் இருந்த அணைத்து பீரையும் வேறு காலி பிராந்தி பாட்டிலில் ஊற்றிவிட்டு பீர் பாட்டிலில் பிராந்தியை ஊத்தி வைத்துக் கொண்டனர்.
செல்வம் வந்து உட்கார்ந்தான். “அவன் டம்ப்ளரில் பீர் பாட்டிலில் இருந்த பிராந்தியை அப்படியே ஊற்ற அவனும் எடுத்து குடித்தான், ஒரு முறை வாயில் வைத்ததுமே “என்னடா ரொம்ப எரியுது, பீரா, இல்ல பிராந்தியாடா” என்றான்.
மற்றவர்களோ “நீதான் பிராந்தியே குடிக்க மாட்டியே அதான் பீர் ஊத்தி கொடுத்தோம்” என்றான். செல்வமும் அதை நம்பி மூக்கை மூடிக் கொண்டு குடித்துவிட்டான்.
முழு டம்பளரும் காலி செய்துவிட்டு உட்கார்ந்தான். போதை தலைக்கேறியது. அவன் அந்த சுகத்தில் மற்றவர்களை பார்த்தான். “டேய் நல்லா இருக்குடா, இன்னும் கொஞ்சம் ஊத்துங்கடா” என்றான்.
மொத்த்ம் மூன்று டம்ப்ளர் பிராந்தியை குடித்துவிட்டு மட்டையானான். அவனுடன் மற்ற மூவரும் சாய்ந்தார்கள்.
இரவு 11 மணி இருக்கும். குமரன் படித்து முடித்து படுப்பதற்க்காக உள்ளே வர உள்ளிருந்து கெட்ட நாத்தம். எல்லாரும் வாந்தி எடுத்து அதிலேயே புரண்டு கொண்டிருந்தனர்.
நாற்றத்தை பொறுத்துக் கொண்டாலும் படுக்க கொஞ்சமும் இடம் இல்லாம்ல் எல்லா இடத்திலும் வாந்தியாய் இருந்தது. அதிலும் செல்வம் வாந்தியிலேயே குளித்திருந்தான்.
இவன் உள்ளே சென்ற் நேரம் லொடக் என்று ஒரு முறை வாந்தி எடுத்து அதை தன் கையால் கிளறி கையை வைத்து தலையை சொரிந்து தலையிலும் தடவிக் கொண்டான்.
குமரன் இதை பார்க்கும்போதே வாந்தி வருவது போல் இருந்தது. எங்கே படுப்பது என்று தெரியாமல் வெளியே வந்து நின்றான். அப்போதுதான் தினமும் செல்வம் படுக்கும் இடமும் கட்டிலும் நியாபகம் வந்த்து.
ரூமில் இருந்த லைட்டை அணைத்துவிட்டு கதவை சாத்திவிட்டு அந்த கட்டில் இருந்த இட்த்திற்க்கு சென்று கட்டிலில் படுத்தான். நீண்ட நேரம் வரை போதையில் அவர்கள் முனகும் சத்தம் கேட்டுக் கொண்டே இருந்த்து.
குமரன் நன்றாக தூங்கிக் கொண்டிருந்தான். திடீரென யாரோ அவன் பாத்த்தை சுரண்டுவது போல் இருக்க போர்வையை இறக்கி பார்த்தான். தன் முன்னே யாரோ நிற்ப்பது தெரிந்த்து.
ஆனால் அது யார் என்று தெரியவில்லை. ஒரு வேலை கனவாக இருக்குமா என்று கூட நினைத்தான். ஆனால் எதிரே நின்றிருந்த உருவம் நைட்டியுடன் இடுப்பில் குடம் வைத்திருந்தது.
அப்போதுதான் புரிந்த்து. தண்ணி எடுக்க செல்லும் யாரோ ஒரு பெண் என்று, இவள் ஏன் இங்கு வந்தாள். என்று தனக்குள் நினைக்கும் நேரம் அவள் கொஞ்சம் கடுப்பாகி குமரன மேலிருந்த போர்வையை எடுத்துவிட்டு “இன்னைக்கு என்னாச்சி உனக்கு” என்று கூறிவிட்டு குமரனின் லுங்கியை மேலே தூக்கினாள்.
குமரனின் ஜட்டியை பார்த்துவிட்டு, “நான் வருவேன்னு தெரியுமில்ல அப்புறம் ஏன் ஜட்டி போட்டிருக்க” என்று அவளே கேட்டுக் கொண்டு ஜட்டியை கீழெ இறக்கிவிட்டு குமர்னின் தண்டை கையில் பிடித்து லேசாக ஆட்டினாள்.
கும்ரனுக்கு அப்போதுதான் சில உண்மைகள் புரிந்த்து. செல்வம் தினமும் இவளை ஓக்கத்தான் இங்கு வந்து தணியாக படுத்துக் கொள்கிறானா. என்று நினைத்துக் கொண்டான்.
அவளோ குமரனின் விறைத்து நின்ற பூலை வாய்க்குள் விட்டு நன்றாக ஊம்பினாள். கையை மேலும் கீழுமாக ஏற்றி இறக்கி உறுவிக் கொண்டே வேகமாக கொஞ்சம் அவசரமாக ஊம்பினாள்.
குமரனும் கிடைத்த வாய்ப்பை இழக்க விரும்பாமல் வாயை திறக்காமல் அமைதியாக அவள் ஊம்பலை ரசித்தான். அவள் தினமும் ஊம்பி அதில் எக்ஸ்பர்ட் ஆகி இருப்பவள் போல் அவ்வளவு நேர்த்தியாக ஊம்பினாள்.
இடையிடையே அவன் கொட்டைக்ளை கையால் பிடித்து நன்றாக் தடவி விட்டுக் கொண்டே ஊம்பிக் கொண்டிருந்தவள். வெளியே எடுத்து முன் தோலை கீழிறக்கு பூலின் நுனியில் இருந்த மூத்திர துளை பிளவில் நாக்கை வைத்து நன்றாக நோண்டினாள்.
கும்ரனுக்கு பொங்கி வந்த உணர்வை அடக்கிக் கொண்டிருந்தான். அவள் அந்த நுனியை நன்றாக நக்கி சப்பிக் கொண்டிருந்துவிட்டு மீண்டும் வாயில் விட்டு நன்றாக ஊம்பினாள்.
கும்ரனுக்கு கஞ்சி வரும் நேரம் அவளே வாயிலிருந்து வெளியே எடுத்துவிட்டு கையால் உறுவிவிட்டாள். சில நொடிகள் உறுவலில் குமரனின் பூல் கஞ்சியை கக்கியது.
அந்த பெண் பொறுமையாக எழுந்து தன் நைட்டியை தூக்கிவிட்டு தன் பாவாடையால் அவன் பூலை நன்றாக துடைத்துவிட்டு, மெல்ல மேலே ஏறி வந்து குமரனின் உதட்டில் தன் உதட்டை வைத்து சப்பத்தொடங்கினாள்.
குமரனும் ஒன்றும் தெரியாதவன் போல் படுத்திருக்க அந்த பெண் பட்டென்று விலகி “டேய் என்னாச்சிடா இன்னைக்கு உனக்கு” என்று கூறி தன் நைட்டியின் ஜிப்பை இறக்கிவிட்டு உள்ளிருந்த காய்களை நன்றாக பிராவுக்கு வெளியே இழுத்துவிட்டு அவன் கையை பிடித்து அதில் வைத்தாள்.
குமரன் புரிந்துக் கொண்டு அவள் காய்களை பிடித்து கசக்கினான். அவள் இவன் உதட்டை விடாமல் சப்ப கும்ரன் அவள் காய்களை கசக்கி காம்பை நிமிட்டி. அழுத்திக் கொண்டிருந்தான்.
கொஞ்ச நேரத்தில் அவன் பூல் மீண்டும் விறைத்துக் கொண்ட்து. அந்த் பெண் மெல்ல எழுந்து தன் பாவாடை நாடாவை கழட்டி அதை உறுவி குட்த்தின் மேல் போட்டுவிட்டு தன் நைட்டியை இடுப்புவரை தூக்கிவிட்டுக் கொண்டு கட்டிலின் மேல் ஏறி குமரனுக்கு இரு புறமும் காலை போட்டுக் கொண்டு அப்படியே விறைத்து நின்ற அவன் பூலில் மேல் தன் கூதியை வைத்து அழுத்திக் கொண்டு உட்கார்ந்தாள்.
குமரனின் பூல் அவள் முடிகள் அகன்ற புண்டைக் காட்டுக்குள் ஏவுகணை போல் எந்த தடையையும் பொருட்படுத்தாமல் வேகமாக உள்ளே சென்று முட்டி நின்றது.
அந்த் பெண் இவன் பூல் இடித்த்தில் “ஆங்” என்று லேசான முனகல் முனகினாள். பின் கொஞ்ச நேரம் அப்படியே உட்கார்ந்து இவன் பூல் தன் புண்டைக்குள் துடிப்பதை ரசித்துக் கொப்ண்டிருந்துவிட்டு மெல்ல முன் பக்கம் சாய்ந்து குமரனின் மார்பில் தன் இரண்டு கைகளையும் ஊன்றி தன் சூத்தை மேலே ஏற்றி பின் பூலில் வைத்து ஆணி அடிப்பது போல் ஓங்கி அடித்தாள்.
குமரனுக்கு வலித்தபோதும் தாங்கிக் கொண்டு அதிலிருந்த சுகத்தை மட்டும் அனுபவித்தான். அவளோ மார்பில் நன்றாக தன் கையை அழுத்து பேலன்ஸ் செய்தவளாய் தன் புட்டங்களை ஓங்கி ஓங்கி குமரன் சுண்ணியில் அடித்தாள்.
அவள் சூத்து குமரனின் தொடையில் சப் சப் என்று அடித்த சத்தம் நன்றாக கேட்ட்து. அடிக்கடி கீழெ இறங்கிய தன் நைட்டியை மேலே ஏற்றிவிட்டுக் கொண்டு நன்றாக தூக்கி தூக்கி இடித்தாள்.
குமரனுக்கு ஏற்கனவே அவள் ஊம்பி சாறெடுத்துவிட்டிருந்த்தால் இப்போதைக்கு கஞ்சி வராது என்று தோன்றியது. கொஞ்ச நேரம் இப்படி அடித்தவள். கீழெ இறங்கி குமர்னை எழ சொன்னாள். குமரன் எழுந்த்தும். அவள் படுத்துக் கொண்டு காலை நன்றாக விரித்துக் காட்டி குமரனை அழைத்தாள்.
குமரன் தன் ஜட்டியை கழட்டி கீழெ போட்டுவிட்டு அவள் கால்களுக்கு இடையே படுத்து அவள் புண்டைக்குள் தன் சுண்ணியை நுழைத்து அடிக்க ஆரம்பித்தான். அவள் கண்கள் நன்றாக மூடி இவன் ஒவ்வொரு இடையையும் ரசித்து உள்வாங்கினாள்.
குமரன் இதுதான் சரியான சந்தர்ப்பம் என்று தனக்கு இருந்த தாகத்தை எல்லாம் ஒன்றாக திரட்டி அவள் புண்டை ஓட்டையை தன் மத்தை வைத்து இடித்து கடைந்துக்ண்டிருந்தான்.
இவன் பூலின் முனை அவள் புண்டைஅ சுவற்று சதைகளை உறசி அவளை இன்னும் சூடாக்கியது. அவள் கொஞ்சம் கொஞ்ச்மாக இவன் இடித்த சுகத்தில் பிதற்ற ஆரம்பித்தாள். இவன் இடிக்க இடிக்க அவள் வாயிலிருந்து “நல்லா இடிடா, தெவடியா மவனே, நல்லா விட்டு ஓலுடா, என் புண்டைய கிழிச்சி போடுடா” என்றெல்லாம் வார்த்தைகள் வர ஆரம்பித்தன
அவள் வாய் வார்த்தைகள் குமரனுக்கு வெறியை தூண்ட குமரன் இன்னும் வெறியுடன் மேலே ஆடிக் கொண்டிருந்த அவள் காய்களை இரு கைகளாலும் பிடித்துக் கொண்டு கட்டிலின் ஓரத்தில் அவளை கொண்டுவந்து வைத்து இடித்தான்.
20 நிமிடம் விடாமல் இடித்த பிறகு குமரனின் சுண்ணி தண்ணியை அவள் கூதியில் கொட்டி நிரப்பியது. அவள் அப்படியே குமரனை தன்னுடன் சேர்த்து அணைத்துக் கொண்டு, “செல்வா, எனைக்கும் இல்லாம இன்னைக்கு இவ்ளோ நேரம் என்ன ஓத்து தள்ளிட்ட்டா, என் செல்லம், சூப்பர்டா,” என்று அவன் நெற்றியில் முத்தமிட்டாள்.
தூரத்தில் எங்கோ சேவல் கூவும் சத்தம் கேட்ட்து. அவள் தன் பாவாடையை எடுத்து புண்டையை நன்றாக துடைத்துவிட்டு அதை கட்டிக் கொண்டு குட்த்தை எடுத்து இடுப்பில் வைத்துக் கொண்டு பின்னால் இருந்த தன் இரண்டு குடங்களும் குலுங்க கிணற்றை நோக்கி ஓடினாள்.
ஓடும்போது “நாளைக்கும் வரேன்” என்று சொல்லிவிட்டு போனாள். குமரன் ஒன்றும் தெரியாதவன் போல் ரூமை நோக்கி நடந்தான். நாளைக்கு இந்த சான்ஸ் நமக்கில்ல என்று மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டான்.
No comments:
Post a Comment