அடுத்த இரண்டு நாட்களில் புன்னகைப் பூ புவனா ஆன்டி வந்தாள்.
“என்ன பிலோ? உன் முகம் தெளிவா இல்லையே. ஏதோ குழப்பத்துலே இருக்கேன்னு நினைக்கிறேன்.”
“ஆமாம்டி புவனா, அவன் மனசுலே என்ன இருக்குங்கிறதை தெரிஞ்சிக்க, naa naaநான் குளிக்கிறப்போ அவனுக்கு ஒரு டெஸ்ட் வச்சேன். பதிலுக்கு அவனும் எனக்கு டெஸ்ட் வச்சுட்டான். அப்போ,....நீ சொன்ன மாதிரி ரெண்டு பேரும் கொஞ்சம் உணர்ச்சி வசப்பட்டுட்டோம். பாதகமாய்டப் போகுதுன்னு, பாதியிலேயே அவனை பாத் ரூம் விட்டு வெளியேறச் சொல்லிட்டேன்.
உணர்ச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்த என்னாலே முடியாத அந்த நேரத்துல, அவனும் அவனோட உணர்ச்சிகளை அடக்க முடியாம அவன் பட்ட கஷ்டம் இன்னும் என் கண்ணுக்குள்ளேயே நிக்குது. அதுவும் கார்த்தி முகத்தை பாக்கணுமே. பாவமா, பரிதாபமா இருந்துச்சு. அவனை திட்ற மாதிரி திட்டி விலகிட்டேன். இல்லைன்னா, அவனுக்கும் எனக்கும் பாத் ரூமிலேயே பல்லாங்குழி ஆட்டம் நடந்திருக்கும்.”
“ஒரு அழுகுனி ஆட்டம் ஆடிப் பாத்திருக்கலாமில்ல. ஆசைப் பட்டு வந்த பையனை இப்படி ஏமாத்தி இருக்கியேடி. இந்தப் பாவம் உன்னைச் சும்மா விடாது.”
“ நான் என்னடி செய்யட்டும். எதுவோ என்னைத் தடுக்குது.”
“ நீயும் உன் புருஷனும் வாழ்ந்த இந்த வீட்டிலே, அவரோட நினைப்பை அடியோட மறந்துட்டு, உன் மகனோட சல்லாபம் வச்சிக்கிறது கஷ்டமாத்தான் இருக்கும். வேற எங்கேயாவது உங்க ரெண்டு பேருக்கும் முதன் முதலா அது நடந்துட்டா, அப்புறம் உங்க வீட்டிலேயே அதை செய்யிறதுக்கு எந்த தடங்கலும் இருக்காது. அதனாலே, நிச்சயம் உன் பையனை கல்யாணத்துக்கு கூட்டிகிட்டு வா. அங்கே என் பையனுக்கு மட்டுமில்லாம, உன் பையனுக்கும் அங்கே முதலிரவு நடத்தி வைக்க வேண்டியது என்னோட பொருப்பு. சரி நேரமாகுது. வர்றேன்”
சுரேஷின் கல்யாண நாள் வந்தது. அவன் திருமணத்தில் கலந்து கொள்ள டில்லிக்கு பயணமானோம்.
புது டில்லி ஜங்சனில் இறங்கியதும், எங்களை அழைத்துச் செல்ல காத்திருந்த டாக்ஸியில் ஏறி கல்யாண மண்டபத்துக்கு போனோம்.
மண்டபத்துக்கு போன போது மாலை மணி 6 ஆகி விட்டது.
மண்டபத்துக்குள் நுழைந்த போது, எங்களைப் பார்த்ததும் அம்மாவின் தோழி புவனா, தன் மகன் சுரேஷோடு மண்டப வாயிலுக்கு ஓடி வந்து வரவேற்று, அழைத்துச் சென்று முன் வரிசை இருக்கையில் அமர வைத்தாள்.
இரவு மணி 8.
நிச்சயதார்த்தத்துக்கான ஏற்பாடுகள் நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்தது.
12 வயதிலிருந்து 50 வயது வரை வெவ்வேறு அழகுகளில் பெண்கள். கல்யாணமான களையான பெண்கள், தாவணி அணிந்த இளம் பிஞ்சுகள், கொழுத்த முலைகளோடும், குலுங்கும் குண்டிகளோடும் இளமையான அம்மாக்கள்,.... என்று வகை வகையாய் இருந்தாலும், அம்மாவின் கட்டுடலுக்கும், கவர்ச்சிக்கும் இணையாக யாரும் என் கண்களுக்குப் படவில்லை.
என் முகம் பார்ப்பதற்கு ஒன்றும் தெரியாத அப்பாவி போல இருந்தாலும், நான் சிறு வயதிலேயே பழுத்து, பெண்களை நினைத்து கை அடித்து, கை அடித்து கையும், சுன்னியும் காப்பேறி எவளாவது ஓக்க கிடைப்பாளா என்று காத்திருப்பவன் என்று யாருக்கும் தெரியாது..
வயதுக்கு மீறிய வளர்ச்சி என் உடலுக்கும், என் சுன்னிக்கும் இருந்தது. கூடவே அழகான பெண்களை ஓக்க வேண்டும் என்ற ஆசையும் வளர்ந்தது.. அழகு அம்மாவையும், இளமை பூரிக்க, சூட யாருமில்லாமல் பூத்துக் கிடக்கும் என் தங்கையையும் ஓத்து அனுபவிக்க உள்ளத்தில் ஆசை இருந்தாலும், கட்டுப்பாடுகளுக்குப் பயந்து, நீரு பூத்த நெருப்பு போல, ஆசையை வெளிகாட்டிக் கொள்ளாமல் வீட்டில் அப்பாவி போலவே இருந்தேன்.
குறிப்பாக, அம்மாவை காம கண்ணோட்டத்தில் நினைத்தவுடன் வரும் கிளு கிளுப்பும், அடி வயிற்றில் எழும் இன்பமும், இனம் புரியாத இன்ப கிளர்ச்சியும் அம்மாவுடன் உறவு கொள்வதாக நினைத்து கை அடிக்கச் சொல்லி, காமன் குணம் புகுந்த கள்ள மனம் தூண்டியது.
இப்போதும், இந்த கல்யாணக் கூட்டத்தில் அம்மாவைத் தவிர வேறு யாருக்கும், அழகும், மென்மையும், பார்த்த மாத்திரத்திலேயே ஆண்களைக் கவரும் உடல் வனப்பும் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை.
சிவப்பு நிற பார்டர் வைத்த மயில் கழுத்து நீல நிற பட்டுப் புடவையில், ஜக ஜகவென்று சினிமா நடிகை போல ஜொலித்தாள். பள பளவென்று இருக்கமாக சுற்றி இருந்த பட்டுப் புடவை அம்மாவின் பருத்த பின்னழகையும், கொழுத்த தொடைகளின் திரட்ச்சியையும் அப்பட்டமாகக் காண்பித்தது.
சிவப்பு நிற பட்டு ஜாக்கெட், அம்மாவின் பெருத்த அழகான, உருண்டு திரண்டிருந்த இரண்டு முலைகளையும் தூக்கி நிறுத்தி, முந்தானைக்குள் மறைக்க முடியாமல் முரண்டு பிடித்தது.
ஜாக்கெட்டுக்கும் இடுப்பில் இருந்த புடவைக்கும் இடையில் இருந்த இடுப்பு பிரதேசம், சிறு மடிப்போடு வெண்ணெய் தடவி விட்ட மென்மையில் பள பளவென்று பிதுங்கித் தெரிந்து, பார்க்கும் ஆண்களை கட்டியணைத்து முத்தம் கொடுக்கும் அளவுக்கு மோகம் கொள்ள வைப்பதாய் இருந்தது.
அம்மா எப்போதுமே பளிச். நீட்’தான். என்னவோ!, அம்மா இப்போதெல்லாம் காண்பதற்கு கவர்ச்சியான கட்டழகியாகத் தெரிகிறாள்.
இப்படி என் சிந்தனைகள் ஓடிக்கொண்டிருக்க,....அப்போதுதான் வந்த ஒரு பெண், அம்மாவைப் பார்த்து,”அடடே,... பிலோவா?!” என்று ஆச்சரியமும் சந்தோஷமும் கலந்த குரலில் கேட்டு, அம்மாவைக் அழைத்துக்கொண்டு, கூட்டமில்லாத இடத்துக்குப் போனவள்,...
”உன்னைப் பாத்து பத்து வருஷத்துக்கு மேலே ஆயிருக்கும்னு நினைக்கிறேன். இன்னும் ‘சிக்’குன்னு சின்னப் பொண்ணாட்டம் இருக்கியே. நம்ம வயசுப் பொண்ணுங்க இப்ப கிழவி மாதிரி ஆயிட்டாங்க. நீ மட்டும் அதே இளமையோட, பொலிவோட இருக்கியே ,அது எப்படிடீ?”
“ஏய்,...என்ன கிண்டலா?”
“உண்மைதான்டி. அப்புறம் உன் கிட்டே ஒன்னு கேக்கணும். இப்பல்லாம் உன் வீட்டுக்காரர் உன்னை கண்டுக்கறதே இல்லையா?”
“ஏன்டி கேக்கிறே?!”
“இல்லே,....உன் பால்ஸ் ரெண்டும் சும்மா, அப்படியே குமரிப் பொண்ணுங்களுக்கு இருக்கிற மாதிரி ‘கும்’முன்னு தூக்கிட்டு நிக்குதே, அதான் கேட்டேன்” என்று சொல்லிச் சிரித்தாள்.
இதைக் கேட்ட அம்மா சட்டென்று வெக்கத்தில் முகம் சிவந்து,...
”என்ன பேச்சு பேசுற மாலு. வயசுப் பையனை பக்கத்துல வச்சுகிட்டு” என்று சிணுங்கலாகச் சொல்லி, என்னை கண்களால் ஜாடை காட்டினாள்.
அப்போதுதான் என்னை கவனித்த மாலு என்ற மாலதி, என்னைப் பார்த்து, ஆச்ச்சரியப் பட்டவளாய் ”அடடே யார் இந்த ஹீரோ. உன் பையனா?”
“ ம்,...”
“பரவாயில்லையே.!.. உன் பையனாச்சே!! ஆள் நல்லாத்தான் இருக்கான். உன் பையனைப் பாத்ததுக்கப்புறம், நான் இந்த காலத்திலே பொறக்கலையேன்னு எனக்கு கொஞ்சம் வருத்தமா இருக்கு.”
“ஏன்?”
“உன மகன் மாதிரி ஹீரோவை கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியாம, காலம் கடந்து போச்சே?” என்று சொல்ல, இதைக் கேட்ட நான் பெருமை கலந்த வெக்கத்தில் தலை குனிய, அம்மா, “என்னடி பேச்சு பேசுற?” என்று கோபமாய் கேட்பது போல கேட்டு, யாருக்கும் தெரியாமல் அவள் தோடையில் ‘நறுக்’ என்று கிள்ளி வைக்க.”ஆவ் “என்று அலறி,
மீண்டும் என்னை சில்மிஷமாகப் பார்த்தவள்,...
”என்ன மாப்பிள்ளை சார். என்ன படிக்கிறீங்க?”என்று கேட்டாள்.
வெல்டிங்க் லேத் பட்டரையை நடத்தி வருகிறேன் என்று சொன்னால் கௌரவக் குறைச்சலாக இருக்கும் என நினைத்து, “பி.இ. மெக்கானிக்கல்.” என்றேன்.
அம்மாவின் தோழி, அம்மாவின் முலைகளைப் பற்றி பெருமையாகப் பேசியபோதும், அதைப் பற்றி தவறாக எடுத்துக் கொள்ளாமல், அவள் சொன்னதை ஆமோதிப்பவள் போல, வெக்கத்தில் சிரித்து தலை குனிந்ததைப் பார்த்த போது எனக்கு கிளு கிளுப்பாய் இருந்தது.
என்னதான் அம்மாவை மனதளவில் அம்மணமாக்கி, அழகாக ஆசை தீர ஓக்க மனதுக்குள் ஆசை வைத்திருந்தாலும், இது நாள் வரை அம்மாவை, பயம் காரணமாகவும், சுய கட்டுப்பாடு காரணமாகவும் எனக்கிருந்த பொருப்புகள் காரணமாகவும் அந்த எண்ணத்துடன் அவளிடம் நடந்து கொண்டதில்லை
ஆனால், அம்மாவைப் பற்றி அவள் தோழி சொன்ன கமெண்ட். அதை கோபமில்லாமல், வெக்கம் கலந்த புன் சிரிப்போடு அம்மா கேட்டுக் கொண்டதைப் பார்த்து எனக்கு கொஞ்சம் தைரியம் வந்தது.
அப்பா இல்லாத இந்த நேரத்தில், அம்மாவுக்கு செக்ஸில் ஆசை இருந்தால் தகாத உறவை முழுவதுமாக எதிர்க்க மாட்டாள் என்று கணக்குப் போட்டேன். அதனால் முயற்சி செய்தால் அம்மாவை இந்த விசயத்தில் சம்மதிக்க வைத்து விடலாம் என்றும் தோன்றியது. என் மேல் அதிகமாகப் பாசம் வைத்திருக்கும் அம்மாவிடம் என் ஆசையை தக்க சமயத்தில், தகுந்தபடி சொன்னால் ஏன் கேட்க மாட்டாள் என்றும் என் குரங்கு மனம் கேள்வி கேட்டது. தட்டினால் திறக்குமோ?!
இன்னொரு பெண், அம்மாவிடம் வந்து,”என்னடி பிலோ. இது யார் உன் பையனா. இப்படி ஒரு பையன் உனக்கு இருக்கிறது தெரிஞ்சிருந்தா, என் பொண்ணை அவனுக்கே கட்டிக் கொடுத்திருப்பேனே!!.“ என்று அங்கலாய்த்தாள்.
அவ்வளவு அழகாகவா இருக்கிறேன்? பெருமைப் பித்து என்னைப் பிடித்தது.
புவனா ஆன்டி எங்களைத் தனியாக அழைத்து,...
“பிலோ,...உனக்கும் உன் மகனுக்கும் தனியா ஒரு ரூம் ஒதுக்கி கொடுத்திருக்கேன். இன்னைக்கு நைட் தங்கி, நிச்சயதார்த்த ஃபங்க்ஸன்ல கலந்துகிட்டு, காலைலே முகூர்த்தம் முடிஞ்சதுக்கப்புறம், என் மகளுக்கும், மகனுக்கும் வாழ்த்து சொல்லிட்டு, மதியச் சாப்பாடு சாப்டுட்டுதான் போகணும்” என்று அன்புக் கட்டளை இட, அம்மா என்னை ஒரு மாதிரியாகப் பார்த்தாள்.
எனக்கும் அம்மாவுக்கும் தனியாக ஒரு அறையா?!!,...தூங்கும் போது, மெதுவாக அம்மா மேல் கை வைத்துப் பார்த்தால் என்ன? என்ற எண்ணம் திடீரென்று வந்தது. அப்படி நடந்து, அம்மாவும் அதற்கு சம்மதித்து விட்டால்..... நினைக்கும் போதே மனதில் பயம் கலந்த கிளு கிளுப்பும், சுகமும் அடக்க முடியாத ஆர்வமும் வந்தது.
மேடைக்கு உறவினர் புடை சூழ, மண்மகனும், மண மகளும் அழைத்து வரப்பட்டனர். மணப் பெண்ணைப் பார்த்தேன். அழகாகத்தான் இருந்தாள்.
புவனா ஆன்டியை தனியாக அழைத்துச் சென்ற அம்மா, அவள் காதில் ரகசியமாக,“eஎன்ன புவனா, பொண்ணோட வயிறு கொஞ்சம் பூசினமாதிரி தெரியுதே?”
“ஆமாம் பிலோ. உங்கிட்டே சொல்றதுக்கென்ன. அவ இப்ப மூனு மாசம் கர்ப்பமா இருக்கா.”
“அடப் பாவி!”
“இதுக்கே அசந்துட்டா எப்படி? நானும் இப்போ மூனு மாசம்தான்.”
இதைக் கேட்ட அம்மாவுக்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை.
சடங்குகள் சம்பிரதாயங்கள் முடிந்ததும், இரவு விருந்து உண்ணச் சென்றோம்.
புவனா ஆன்டி எங்களுக்கு மட்டும் திராட்சை ரசம் என்று சொல்லி ஏதோ ஸ்பெஷலாக ஊற்றிக் கொடுத்தாள்.
இரவு சாப்பாட்டை முடித்து விட்டு, அம்மா தோழிகளோடு கொஞ்ச நேரம் அரட்டை அடித்தாள்.
ஒரு பத்து மணி வாக்கில், புவனா ஆன்டி, என் அம்மாவிடம் எங்களுக்காக ஒதுக்கப் பட்டிருந்த அறையின் சாவியை கொடுத்து, அம்மாவைப் பார்த்து,
”என்னடி பிலோ. அம்மாவுக்கும் மகனுக்கும் ஒரே ரூமா? அசத்துங்க” என்று சொல்லி கின்டலாகச் சிரிக்க, வெக்கத்தில் முகம் சிவந்த அம்மா,...
“சீ,... போடி. உனக்கும் உன் பையனுக்கும் அந்த மாதிரி இருக்கலாம். எங்களுக்குள்ளே அந்த மாதிரி எதுவும் இல்லே.”என்று சொல்லி புன்னகைத்துக் கொண்டாள்.
“பஞ்சும் நெருப்பும் பக்கதில் இருந்தா பத்திக்காதுன்னு சொல்றே, அதையும்தான் பாப்போம்.”
“நீச்சயம் பத்திக்காது. இது ஈரமான பஞ்சுடி, எந்த நெருப்பும் இதை ஒன்னும் செய்யாது.”
“அவ்வளவு நம்பிக்கையா உனக்கு. சரி நான் சொன்னதை செஞ்சு காட்டு. காலைல நீ ஈரமான பஞ்சா, இல்லை எரிஞ்சு போன பஞ்சான்னு பாக்கிறேன்”
“சரி,...என்ன செய்யணும் சொல்லு.”
அம்மாவின் காதில் புவனா ஆன்டி என்னவோ சொன்னாள்.
அறைக்கு சென்று, அறைக் கதவை திறந்து உள்ளே நுழைந்து, உஸ் அப்பாடா என்று சோஃபாவில் உட்கார்ந்து அங்கே இருந்த டிவியை ஆன் செய்தேன்.
லேசாக கிறு கிறுப்பது போல இருந்தது.
எனக்குப் பின்னாலேயே வந்த அம்மா உள்ளே நுழைந்ததும், அறையை ஒரு முறை சுற்றிப் பார்த்து விட்டு, அங்கிருந்த அழகிய ஆளுயர நிலைக் கண்ணாடி முன் நின்று, அப்படியும் இப்படியும் திரும்பிப் பார்த்து தன் அழகை ஆடைகளில் சரி செய்து கொண்டாள் .
நான் கண்ணாடி ஜன்னல் வழியாக வெளியே வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த நேரத்தில், அம்மா பட்டுப் புடவையிலிருந்து, வழ வழப்பான ஷிபான் புடவைக்கு மாறி இருந்தாள்.
காலையில் பட்டுப் புடவையில் கம்பீரமாகத் தெரிந்தவள், இப்போது ஷிபான் சேலையில் ஸ்மார்ட்டாகத் தெரிந்தாள். அம்மா கட்டி இருந்த மெல்லிய ஷிபான் புடவை, மடிப்பில்லாத ஒற்றையில், அவளின் ஜாக்கெட்டையும் இடுப்பையும் கண்ணாடி போல காட்டியது. நானும் கிளர்ந்தெழுந்த என் உணர்ச்சிகளை கஷ்டப் பட்டு மறைத்து சாதாரணமாக நடந்து கொண்டேன்.
“கார்த்தி தலை கிறு கிறுன்னு சுத்தறாப்பல, உடம்புக்கு என்னவோ பன்னுதுடா. நான் கொஞ்ச நேரம் படுக்கட்டுமா?” என்று கேட்டுக் கொண்டே,.கட்டிலில் உட்கார்ந்து மல்லாந்து படுத்தவள் சிறிது நேரத்தில் ஆழ்ந்து தூங்கினாள்.
சோஃபாவில் உட்கார்ந்திருந்த நான் பாட்டு சேனலுக்கு மாற்றி ஒலியைக் குறைத்து டிவியைப் பார்த்துக் கொண்டே, மல்லாந்து படுத்திருந்த அம்மாவை ஓரக் கண்ணால் பார்த்து, அவள் அழகை ரசித்தேன். அம்மாவோடு கட்டிலில் படுத்து அவளை கட்டி அணைத்துக் கொள்ளலாமா என்று கூட தைரியம் கலந்த யோசனை வந்தது.
சில நிமிடம் கழித்து திடீரென எழுந்தவள், என் கண்களை ஊடுறுவிப் பார்த்தபடி,”என்னங்க, இன்னைக்குதான் நம்ம கல்யாண நாள் ஞாபகம் இருக்கா. கார்த்தியும் அமுதாவும் வெளியே போய் இருக்காங்க. இதுதான் நமக்கு நல்ல சந்தர்ப்பம். நீங்க என்னை கவனிச்சு ரொம்ப நாளாச்சுங்க,....ப்ளீஸ்ங்க அந்த சுகத்துக்காக ரொம்ப ஏங்கிப் போய்க் கிடக்கிறேன்” என்று சொல்லிக் கொண்டே அம்மா தன் புடவைyaiயை மாராப்பிலிருந்து எடுத்து கட கடவென சுற்றி அவிழ்த்தாள்.
அம்மாதான் எவ்வளவு அழகு! ஏற்கெனவே குளிக்கும் போது அம்மனமாக பார்த்ததுதான் என்றாலும், புடவையை அவிழ்த்துக் கொண்டிருந்த அம்மாவின் அழகை பாவாடை ஜாக்கெட்டில் பார்த்து அதிசயத்து நின்றிருந்தேன்.
அவிழ்த்த புடவையை பெட்டின் ஓரமாகப் போட்டுவிட்டு, நான் ரசிப்பதை ஓரக் கண்ணால் பார்த்தவள்,” அப்படிப் பாக்காதீங்க உடம்பெல்லாம் என்னவோ பண்ணுது” என்று சொல்லி வெக்கப் பட்டு, முகத்தை கைகளால் மூடிக் கொண்டவளின் அருகே சென்ற நான்,” நீ எவ்வளோ அழகா இருக்கேன்னு இப்பதான் தெரியுது பிலோ”
“எவ்ளோ அழகுங்க?”
“பெருக்க வேண்டிய இடத்தில் பெருத்து, சிறுக்க வேண்டிய இடத்தில் சிறுத்து,... அப்படியே அள்ளி அணைச்சு, கட்டிப் பிடிச்சு, கண்ட இடங்கள்லே முத்தம் கொடுத்து கொஞ்சணும் போல இருக்குடி”
“கொஞ்சுங்களேன் யார் வேண்டாம்கிறது? புருஷன், பொண்டாட்டிய கொஞ்சரது தப்பில்லையே. உங்க பொண்டாட்டிங்க நான். உங்களுக்கு கொஞ்ச உரிமை இல்லையா என்ன? வாங்க வந்து அள்ளி அணைச்சுக்கோங்க”என்று கண்கள் சொருக என் அருகில் வந்தவளை அள்ளி எடுத்து அணைத்து உச்சி மோந்து நெற்றியில் தொடங்கி கண், காது, கன்னம், உதடு என்று கண்ட இடங்களில் காட்டுத் தனமாக முத்தமிட்டு, அவள் முன்னழகு என் நெஞ்சில் மோதிப் பிதுங்க, பின்னழகைப் பற்றி பிசைந்து கொண்டே,...
“அம்மனமா பாக்க ஆசையா இருக்குடி, பாவாடை ஜாக்கெட்டையும் அவுத்துடேன்.” ஏக்கமாய் என் வார்த்தைகள் திக்கித் தினறி வர,....
என் கைப் பிடிக்குள் என் நெஞ்சில் தலை சாய்த்து கண் மூடி சந்தோஷமாக நின்றிருந்தவள், என்ன நினைத்தாளோ திடீரென்று விலகி, பின்னுக்கு நகர்ந்து என்னை மிரட்ச்சியோடு பார்த்து, பெட்டில் கிடந்த புடவையை எடுத்து தன் பாதி நிர்வாணத்தை மறைத்து,...
” ஸாரிடா கார்த்தி!,...என்னமோ தலை சுத்தி கிறு கிறுன்னு!!,.... உங்க அப்பா ஞாபகம் வந்து,!!....ஸாரிடா கார்த்தி!!. தெரியாம கட்டிப் பிடிச்சுட்டேன். மன்னிச்சுக்கடா”என்று சொல்லிக் கொண்டே பின்னுக்கு நகர்ந்து சோஃபாவில் ‘தொப்’ என்று உட்கார்ந்து, தலையைப் பிடித்துக் கொண்டாள்.
என்ன ஆனது அம்மாவுக்கு? என்ற யோசனையில் குழம்பி நின்றிருந்தபோது,
டிவியில் மிதமான ஒலியில் ஒலித்துக் கொண்டிருந்த் பாடல் காற்றில் மிதந்து வந்து எங்கள் காதுகளில் பாய்ந்தது.
‘நீ கேட்டால் நான் மாட்டேனென்று சொல்வேனா கண்ணா’
ஸ்ரீ பிரியா, கமல் ஜோடி பாடிக் கொண்டிருந்தனர்.
இந்த நேரத்தில் இந்தப் பாட்டு தேவையா? என்று எரிச்சலாக நான் வேற சேனல் மாற்றப் போக,
கொஞ்சம் தெளிவான அம்மா,”டேய் கார்த்தி அதையே வையேண்டா. பழைய பாட்டு கேக்க எவ்வளவு நல்லா இருக்கு. ஆமாம் நீ ஏன் ஒரு மாதிரியா இருக்கே. நாந்தான் ஸாரி சொல்லிட்டேன்ல.”
“அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லேம்மா,... திராட்சை ரசம்னு என்ன கொடுத்தாங்களோ தெரியலை. கிறு கிறுப்பா, தலை சுத்தறாப்பல இருக்கு. அவ்வளவுதான்”
“எனக்கு முன்னாலே வந்து தரையிலே உட்காருப்பா. கொஞ்சம் பிடிச்சு விடறேன்” என்று சொல்ல, உட்கார்ந்து அம்மாவின் மடியில் சாய்ந்து டிவி பார்க்க, அம்மா தலையைப் பிடித்து விட்டாள்.
ஆனால், அம்மா என்னை தன் புருஷனாக நினைத்து என்னை கட்டிப் பிடித்த சம்பவம் என் மனத் திரையில் திரும்ப திரும்ப ஓடிக்கொண்டிருந்தது. அதை மறக்க முடியாமல் நெளிந்தேன்.
“கார்த்தி உனக்கு முடியலைன்னா என் மடியிலேயே படுத்துக்கோடா. எனக்கு தூக்கம் வரும் போது உன்னை எழுப்பறேன்.”என்று அம்மா சொன்னதும் சட்டென்று இதுதான் சமயமென்று தரையில் உட்கார்ந்தபடியே அம்மாவின் மடியில் படுத்துக் கொண்டேன்.
அம்மா மறைப்பாக எடுத்து பிடித்த புடவை அவள் மடியில் கிடந்தது.
அம்மாவின் மடியில் படுப்பதே தனி சுகம்தான். அம்மாவின் தொடைகளின் மென்மையும், தலைக்கு மேலே யாழ்ப்பானம் தேங்காயைப் போல புடவை இல்லாமல் புடைத்துத் தெரிந்த முலைகளின் பருமனும், அந்த தனிமையும் எனக்குப் போதையாக இருந்தது.
படுத்திருந்த என் தலை முடிகளை அம்மா தன் கையால் நீவி விட்டு, தலைக்குள் விரல்களை விட்டு அளைந்தாள்.
பக்கவாட்டில் தலை வைத்து படுத்திருப்பதை விட குப்புறப் படுத்தால், ஒரு கையால் அம்மாவின் தொடையையும், இன்னொரு கையால் அம்மாவின் கொழுத்த குண்டிகளையும் பிடிக்கலாம் என்றெண்ணி பொஷிசன் மாறினேன்.
என் தலையை அம்மாவின் மடியில் இன்னும் ஆழமாகப் புதைத்துக் கொண்டு, நான் நினைத்தபடி என் இடது கையால் அம்மாவின் வலது தொடையையும், வலது கையால் ஒரு பக்க குண்டி கோளத்தையும் பாவாடைக்கும் மேலாக இறுகப் பிடித்துக் கொண்டேன்.
“கார்த்தி”
“என்னம்மா?”
“கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாலே என்ன கேட்டே?”
“இல்லைம்மா,... இனி அது மாதிரி கேக்க மாட்டேன்.”
“பையன், அம்மா கிட்டே கேக்க கூடாததையா கேட்டே? என்ன கேட்டே. உன் ஆசையை மனசு விட்டு சொல்லுப்பா ”
“பொண்டாட்டி மாதிரி நடந்துக்கமாட்டியா?ன்னு கேட்டேன்.”
என் தலையை அலைந்துகொண்டிருந்தவள் என் கன்னத்தை செல்லமாக கிள்ளி,...
”அப்படி ஒரு ஆசையா உனக்கு?!”என்று மெதுவாகக் கேட்டு,
சட்டென்று மென்மையான பெண்மையின் வெக்கம் வந்து முகம் சிவந்தாள். என் தேவையை குறிப்பால் அம்மாவுக்கு உணர்த்திவிட்ட நிம்மதி எனக்கு. எப்படியும் என் ஆசைக்கு அம்மா இணங்கிவிடுவாள் என்ற நம்பிக்கை எனக்கிருந்தது.
“சீ,... போக்கிரி. பெத்த அம்மாவையே உன்னோட பொண்டாட்டியா ஆக்கிக்க ஆசைப் படுறியே,.... கடன்காரா” என்று சொல்லி வெக்கம் தாளாமல் சிவந்த முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள்.
அம்மாவுக்கு என் ஆசை முழுவதுமாகப் புரிந்துவிட்டது. அந்த நினைப்பே எனக்கு கிளு கிளுப்பாக இருந்தது. அம்மாவின் வெக்கம் அவளுடைய ஆசையை எனக்கு தெரிவித்து விடாமல் தடுத்தது.
“ப்ளீஸ்மா,....அம்மனமா நாம ரெண்டு பேரும் கட்டிப் பிடிச்சு படுத்துக்கணும்” என்று காம மயக்கத்தில் அவள் கையைப் பிடித்து இழுத்தேன்.
வெக்கம் கலந்த புன்னகையுடன் என் பக்கம் திரும்பியவள்,” கண்ணா கார்த்தி, என்னாலேயும் இனிமேலும் பொருத்திருக்க முடியுமான்னு தெரியலை. உன் ஆசைப் படி நடந்துக்க நான் முடிவெடுத்துட்டேன். ஆனா, இங்க வேண்டாம். நம்ம ஊருக்குப் போய் கடவுளுக்கு முன்னாலே நின்னு, உங்க அப்பா மத வழக்கப்படி தாலி கட்டியோ, இல்லை எங்க மதப்படி மோதிரம் மாத்தியோ என்னை உன் பொண்டாட்டியா ஆக்கிக்க. அதுக்கப்புறம் ஒரு நல்ல நாள் பாத்து உனக்கு வேணும்கிறதை கொடுக்கிறேன். இல்லைன்னா எனக்கு உறுத்தலாவே இருக்கும்.”
“சரிம்மா. உன் ஆசைப்படியே நடக்கட்டும். ஆனா, அதுவரைக்கும் கட்டிப் பிடிச்சு படுத்துக்கலாம்மா”
“ம்,..சரி. ஆனா எல்லை மீறக் கூடாது.”
“சரிம்மா.”
“என் செல்ல ராஜான்னா, ராஜாதான்.” என்று சொல்லி கொஞ்சி கட்டிலில் படுக்க, நான் சீறி வரும் உணர்ச்சிகளை சிரமப்பட்டு அடக்கிக் கொண்டு, அம்மாவை கட்டி அணைத்து படுத்தேன்.
காலை சுப வேளை, முகூர்த்த நேரத்தில் வந்திருந்த மக்கள் அட்சதை தூவ சுரேஷ், அவன் சித்தி பொண்ணு கழுத்தில் தாலி கட்ட, அவன் சித்தப்பாவும் சித்தியும் வாழ்த்தி ஆசி வழங்க, சுரேஷின் திருமணம் இனிதே முடிந்தது.
அம்மாவும் புவனாவும் தனியாக பேசிக்கொண்டிருந்தனர். நானும் சுரேஷும் பேசிக்கொண்டிருந்தோம்.
“என்ன பிலோ,... எல்லாம் நல்ல படியா முடிஞ்சுதா? ஒன்னும் முடிஞ்ச மாதிரி தெரியலையே? அதுக்குத்தானே ரெண்டு பேருக்கும் ஒயின் கொடுத்தேன்.”
“ நானும் நீ சொன்ன மாதிரி நடிச்சேன். ஆனா, முழுசும் இடம் கொடுக்க முடியலை. ஊருக்கு போய் ஒரு நல்ல நாள்லே முறையா அவனுக்கு என்னை கொடுக்கலாமுன்னு இருக்கேன்.”
“எப்படியோ, சீக்கிரம் நடத்தி முடிச்சிடு. வர்ற பத்தாவது நாள் கூட நல்ல முகூர்த்த நாள்தான் அன்னைக்கு கூட வச்சுக்கங்களேன்.”
“ஆமாம் புவனா. அப்படிதான் நெனைச்சுகிட்டு இருக்கேன். ஆனா அமுதா இருக்காளே. அதான் எப்படின்னு யோசிக்கிறேன்.”
“அதான் நாலைஞ்சு வீடு தள்ளி அவளுக்கு ஒரு ஃப்ரன்ட் இருக்கிறதா சொன்னியே. அவளை அமுதாவுக்கு துணையா படுக்கச் சொல்லிட்டு, நீயும், கார்த்தியும் என் வீட்டுக்கு வந்துடுங்களேன். நான் அப்ப அங்கதான் இருப்பேன்.”
“இதுவும் நல்ல யோசனைதான்டி. நீ அங்க வந்துட்டு போன் பண்ணு. நான் அங்க வர்றதைப் பத்தி அப்புறம் சொல்றேன்.”
சுரேஷோடு பேசிக்கொண்டிருந்த நான், அவனுக்கு வாழ்த்துகள் சொன்னேன்.
“சந்தோஷமான மண வாழ்க்கைக்கு வாழ்த்துகள் சுரேஷ். பெருந்தன்மையா, சித்தப்பா செஞ்ச தப்புக்கு நீ பொருப்பேத்துகிட்டே.”
“ஆமாம் கார்த்தி. அதை தப்புன்னு சொல்ல முடியாது. ஆனா, என் ஆசைக்கு சித்தியை விட்டுக் கொடுத்த சித்தப்பாவுக்கு நான் இது கூட செய்யலைன்னா எப்படி? சித்தியும் இப்ப சந்தோஷமா இருக்காங்க.”
“தனி வீடு போகப் போறீங்களா?”
“இல்லை கார்த்தி. மாலினி குழந்தை பெத்துக்கற வரைக்கும் சித்தப்பா குடும்பத்தோடதான் இருக்கிறதுன்னு முடிவு செஞ்சிருக்கேன். ஊர்ல சில வேலைங்க இருக்கு அதை முடிச்சிட்டு அம்மாவும் எங்க கூட வந்துடுவாங்க. அது சரி. என் பொண்டாட்டி மாலினி எப்படி இருக்கா?”
“அழகா, அம்சமாத்தான் இருக்கா.”
தோழிகளோடு பேசிக்கொண்டிருந்த மாலினியை அழைத்தான். இரு கரம் கூப்பி வணக்கம் சொன்னாள். கிட்டே பார்க்கும் போது அழகாகவே இருந்தாள்.
“இவன்தான் என் பெஸ்ட் ஃப்ரண்ட். பேரு கார்த்தி. கை கொடுத்து ஹலோ சொல்லுடி”
கனவனின் வார்த்தைக்கு கட்டுப் பட்டு எனக்கு கை கொடுத்து, ஹலோ சொன்னாள்.. மிருதுவாக மென்மையாக இருந்தது அவள் கை.
சரி,... நீ போய் உன் ஃப்ரண்ட் கிட்டே பேசிகிட்டு இரு” என்று மாலினியைப் பார்த்து சொல்லி அவளை அனுப்பி விட்டு, என்னைப் பார்த்தவன்,....
“கூடிய சீக்கிரம் உன் அம்மாவோட அரங்கேற்றம்ன்னு என் அம்மா சொன்னாங்க. பெஸ்ட் ஆஃப் லக். நல்லா என்ஜாய் பண்ணு. முடிஞ்சா உங்க ஃபர்ஸ்ட் நைட்டை கேமரால சூட் செஞ்சு அனுப்பு.”
“ஓகே,... பை.”
திருமணம் முடிந்து வீட்டுக்கு வந்தோம்.
வீட்டில்,....சமயம் கிடைக்கும் போது, அமுதா வீட்டில் இல்லாத போது அம்மாவை தாராளமாக தொட்டு தட்டி விளையாடினேன். முலைகளைப் பிடித்து பிசையும் போது,...
”ச்சீ,... எப்பவும் இதே வேலைதானா? கை வச்சு கை வச்சு, ஒரு சுத்து பெருத்துப் போச்சு” என்று சொல்லி பொய் கோவத்தில் கையைத் தட்டி விடுவாள்.
குன்டிகளைப் பிடித்து பிசையும் போது,” கல்யாண வயசுல ஒருத்தியை வீட்டிலே வச்சுகிட்டு என்ன இது விளையாட்டு?” என்று சினுங்களாய்ச் சொல்லி செல்லமாய் தள்ளி விடுவாள்.
“என்ன பிலோ? உன் முகம் தெளிவா இல்லையே. ஏதோ குழப்பத்துலே இருக்கேன்னு நினைக்கிறேன்.”
“ஆமாம்டி புவனா, அவன் மனசுலே என்ன இருக்குங்கிறதை தெரிஞ்சிக்க, naa naaநான் குளிக்கிறப்போ அவனுக்கு ஒரு டெஸ்ட் வச்சேன். பதிலுக்கு அவனும் எனக்கு டெஸ்ட் வச்சுட்டான். அப்போ,....நீ சொன்ன மாதிரி ரெண்டு பேரும் கொஞ்சம் உணர்ச்சி வசப்பட்டுட்டோம். பாதகமாய்டப் போகுதுன்னு, பாதியிலேயே அவனை பாத் ரூம் விட்டு வெளியேறச் சொல்லிட்டேன்.
உணர்ச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்த என்னாலே முடியாத அந்த நேரத்துல, அவனும் அவனோட உணர்ச்சிகளை அடக்க முடியாம அவன் பட்ட கஷ்டம் இன்னும் என் கண்ணுக்குள்ளேயே நிக்குது. அதுவும் கார்த்தி முகத்தை பாக்கணுமே. பாவமா, பரிதாபமா இருந்துச்சு. அவனை திட்ற மாதிரி திட்டி விலகிட்டேன். இல்லைன்னா, அவனுக்கும் எனக்கும் பாத் ரூமிலேயே பல்லாங்குழி ஆட்டம் நடந்திருக்கும்.”
“ஒரு அழுகுனி ஆட்டம் ஆடிப் பாத்திருக்கலாமில்ல. ஆசைப் பட்டு வந்த பையனை இப்படி ஏமாத்தி இருக்கியேடி. இந்தப் பாவம் உன்னைச் சும்மா விடாது.”
“ நான் என்னடி செய்யட்டும். எதுவோ என்னைத் தடுக்குது.”
“ நீயும் உன் புருஷனும் வாழ்ந்த இந்த வீட்டிலே, அவரோட நினைப்பை அடியோட மறந்துட்டு, உன் மகனோட சல்லாபம் வச்சிக்கிறது கஷ்டமாத்தான் இருக்கும். வேற எங்கேயாவது உங்க ரெண்டு பேருக்கும் முதன் முதலா அது நடந்துட்டா, அப்புறம் உங்க வீட்டிலேயே அதை செய்யிறதுக்கு எந்த தடங்கலும் இருக்காது. அதனாலே, நிச்சயம் உன் பையனை கல்யாணத்துக்கு கூட்டிகிட்டு வா. அங்கே என் பையனுக்கு மட்டுமில்லாம, உன் பையனுக்கும் அங்கே முதலிரவு நடத்தி வைக்க வேண்டியது என்னோட பொருப்பு. சரி நேரமாகுது. வர்றேன்”
சுரேஷின் கல்யாண நாள் வந்தது. அவன் திருமணத்தில் கலந்து கொள்ள டில்லிக்கு பயணமானோம்.
புது டில்லி ஜங்சனில் இறங்கியதும், எங்களை அழைத்துச் செல்ல காத்திருந்த டாக்ஸியில் ஏறி கல்யாண மண்டபத்துக்கு போனோம்.
மண்டபத்துக்கு போன போது மாலை மணி 6 ஆகி விட்டது.
மண்டபத்துக்குள் நுழைந்த போது, எங்களைப் பார்த்ததும் அம்மாவின் தோழி புவனா, தன் மகன் சுரேஷோடு மண்டப வாயிலுக்கு ஓடி வந்து வரவேற்று, அழைத்துச் சென்று முன் வரிசை இருக்கையில் அமர வைத்தாள்.
இரவு மணி 8.
நிச்சயதார்த்தத்துக்கான ஏற்பாடுகள் நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்தது.
12 வயதிலிருந்து 50 வயது வரை வெவ்வேறு அழகுகளில் பெண்கள். கல்யாணமான களையான பெண்கள், தாவணி அணிந்த இளம் பிஞ்சுகள், கொழுத்த முலைகளோடும், குலுங்கும் குண்டிகளோடும் இளமையான அம்மாக்கள்,.... என்று வகை வகையாய் இருந்தாலும், அம்மாவின் கட்டுடலுக்கும், கவர்ச்சிக்கும் இணையாக யாரும் என் கண்களுக்குப் படவில்லை.
என் முகம் பார்ப்பதற்கு ஒன்றும் தெரியாத அப்பாவி போல இருந்தாலும், நான் சிறு வயதிலேயே பழுத்து, பெண்களை நினைத்து கை அடித்து, கை அடித்து கையும், சுன்னியும் காப்பேறி எவளாவது ஓக்க கிடைப்பாளா என்று காத்திருப்பவன் என்று யாருக்கும் தெரியாது..
வயதுக்கு மீறிய வளர்ச்சி என் உடலுக்கும், என் சுன்னிக்கும் இருந்தது. கூடவே அழகான பெண்களை ஓக்க வேண்டும் என்ற ஆசையும் வளர்ந்தது.. அழகு அம்மாவையும், இளமை பூரிக்க, சூட யாருமில்லாமல் பூத்துக் கிடக்கும் என் தங்கையையும் ஓத்து அனுபவிக்க உள்ளத்தில் ஆசை இருந்தாலும், கட்டுப்பாடுகளுக்குப் பயந்து, நீரு பூத்த நெருப்பு போல, ஆசையை வெளிகாட்டிக் கொள்ளாமல் வீட்டில் அப்பாவி போலவே இருந்தேன்.
குறிப்பாக, அம்மாவை காம கண்ணோட்டத்தில் நினைத்தவுடன் வரும் கிளு கிளுப்பும், அடி வயிற்றில் எழும் இன்பமும், இனம் புரியாத இன்ப கிளர்ச்சியும் அம்மாவுடன் உறவு கொள்வதாக நினைத்து கை அடிக்கச் சொல்லி, காமன் குணம் புகுந்த கள்ள மனம் தூண்டியது.
இப்போதும், இந்த கல்யாணக் கூட்டத்தில் அம்மாவைத் தவிர வேறு யாருக்கும், அழகும், மென்மையும், பார்த்த மாத்திரத்திலேயே ஆண்களைக் கவரும் உடல் வனப்பும் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை.
சிவப்பு நிற பார்டர் வைத்த மயில் கழுத்து நீல நிற பட்டுப் புடவையில், ஜக ஜகவென்று சினிமா நடிகை போல ஜொலித்தாள். பள பளவென்று இருக்கமாக சுற்றி இருந்த பட்டுப் புடவை அம்மாவின் பருத்த பின்னழகையும், கொழுத்த தொடைகளின் திரட்ச்சியையும் அப்பட்டமாகக் காண்பித்தது.
சிவப்பு நிற பட்டு ஜாக்கெட், அம்மாவின் பெருத்த அழகான, உருண்டு திரண்டிருந்த இரண்டு முலைகளையும் தூக்கி நிறுத்தி, முந்தானைக்குள் மறைக்க முடியாமல் முரண்டு பிடித்தது.
ஜாக்கெட்டுக்கும் இடுப்பில் இருந்த புடவைக்கும் இடையில் இருந்த இடுப்பு பிரதேசம், சிறு மடிப்போடு வெண்ணெய் தடவி விட்ட மென்மையில் பள பளவென்று பிதுங்கித் தெரிந்து, பார்க்கும் ஆண்களை கட்டியணைத்து முத்தம் கொடுக்கும் அளவுக்கு மோகம் கொள்ள வைப்பதாய் இருந்தது.
அம்மா எப்போதுமே பளிச். நீட்’தான். என்னவோ!, அம்மா இப்போதெல்லாம் காண்பதற்கு கவர்ச்சியான கட்டழகியாகத் தெரிகிறாள்.
இப்படி என் சிந்தனைகள் ஓடிக்கொண்டிருக்க,....அப்போதுதான் வந்த ஒரு பெண், அம்மாவைப் பார்த்து,”அடடே,... பிலோவா?!” என்று ஆச்சரியமும் சந்தோஷமும் கலந்த குரலில் கேட்டு, அம்மாவைக் அழைத்துக்கொண்டு, கூட்டமில்லாத இடத்துக்குப் போனவள்,...
”உன்னைப் பாத்து பத்து வருஷத்துக்கு மேலே ஆயிருக்கும்னு நினைக்கிறேன். இன்னும் ‘சிக்’குன்னு சின்னப் பொண்ணாட்டம் இருக்கியே. நம்ம வயசுப் பொண்ணுங்க இப்ப கிழவி மாதிரி ஆயிட்டாங்க. நீ மட்டும் அதே இளமையோட, பொலிவோட இருக்கியே ,அது எப்படிடீ?”
“ஏய்,...என்ன கிண்டலா?”
“உண்மைதான்டி. அப்புறம் உன் கிட்டே ஒன்னு கேக்கணும். இப்பல்லாம் உன் வீட்டுக்காரர் உன்னை கண்டுக்கறதே இல்லையா?”
“ஏன்டி கேக்கிறே?!”
“இல்லே,....உன் பால்ஸ் ரெண்டும் சும்மா, அப்படியே குமரிப் பொண்ணுங்களுக்கு இருக்கிற மாதிரி ‘கும்’முன்னு தூக்கிட்டு நிக்குதே, அதான் கேட்டேன்” என்று சொல்லிச் சிரித்தாள்.
இதைக் கேட்ட அம்மா சட்டென்று வெக்கத்தில் முகம் சிவந்து,...
”என்ன பேச்சு பேசுற மாலு. வயசுப் பையனை பக்கத்துல வச்சுகிட்டு” என்று சிணுங்கலாகச் சொல்லி, என்னை கண்களால் ஜாடை காட்டினாள்.
அப்போதுதான் என்னை கவனித்த மாலு என்ற மாலதி, என்னைப் பார்த்து, ஆச்ச்சரியப் பட்டவளாய் ”அடடே யார் இந்த ஹீரோ. உன் பையனா?”
“ ம்,...”
“பரவாயில்லையே.!.. உன் பையனாச்சே!! ஆள் நல்லாத்தான் இருக்கான். உன் பையனைப் பாத்ததுக்கப்புறம், நான் இந்த காலத்திலே பொறக்கலையேன்னு எனக்கு கொஞ்சம் வருத்தமா இருக்கு.”
“ஏன்?”
“உன மகன் மாதிரி ஹீரோவை கல்யாணம் பண்ணிக்க முடியாம, காலம் கடந்து போச்சே?” என்று சொல்ல, இதைக் கேட்ட நான் பெருமை கலந்த வெக்கத்தில் தலை குனிய, அம்மா, “என்னடி பேச்சு பேசுற?” என்று கோபமாய் கேட்பது போல கேட்டு, யாருக்கும் தெரியாமல் அவள் தோடையில் ‘நறுக்’ என்று கிள்ளி வைக்க.”ஆவ் “என்று அலறி,
மீண்டும் என்னை சில்மிஷமாகப் பார்த்தவள்,...
”என்ன மாப்பிள்ளை சார். என்ன படிக்கிறீங்க?”என்று கேட்டாள்.
வெல்டிங்க் லேத் பட்டரையை நடத்தி வருகிறேன் என்று சொன்னால் கௌரவக் குறைச்சலாக இருக்கும் என நினைத்து, “பி.இ. மெக்கானிக்கல்.” என்றேன்.
அம்மாவின் தோழி, அம்மாவின் முலைகளைப் பற்றி பெருமையாகப் பேசியபோதும், அதைப் பற்றி தவறாக எடுத்துக் கொள்ளாமல், அவள் சொன்னதை ஆமோதிப்பவள் போல, வெக்கத்தில் சிரித்து தலை குனிந்ததைப் பார்த்த போது எனக்கு கிளு கிளுப்பாய் இருந்தது.
என்னதான் அம்மாவை மனதளவில் அம்மணமாக்கி, அழகாக ஆசை தீர ஓக்க மனதுக்குள் ஆசை வைத்திருந்தாலும், இது நாள் வரை அம்மாவை, பயம் காரணமாகவும், சுய கட்டுப்பாடு காரணமாகவும் எனக்கிருந்த பொருப்புகள் காரணமாகவும் அந்த எண்ணத்துடன் அவளிடம் நடந்து கொண்டதில்லை
ஆனால், அம்மாவைப் பற்றி அவள் தோழி சொன்ன கமெண்ட். அதை கோபமில்லாமல், வெக்கம் கலந்த புன் சிரிப்போடு அம்மா கேட்டுக் கொண்டதைப் பார்த்து எனக்கு கொஞ்சம் தைரியம் வந்தது.
அப்பா இல்லாத இந்த நேரத்தில், அம்மாவுக்கு செக்ஸில் ஆசை இருந்தால் தகாத உறவை முழுவதுமாக எதிர்க்க மாட்டாள் என்று கணக்குப் போட்டேன். அதனால் முயற்சி செய்தால் அம்மாவை இந்த விசயத்தில் சம்மதிக்க வைத்து விடலாம் என்றும் தோன்றியது. என் மேல் அதிகமாகப் பாசம் வைத்திருக்கும் அம்மாவிடம் என் ஆசையை தக்க சமயத்தில், தகுந்தபடி சொன்னால் ஏன் கேட்க மாட்டாள் என்றும் என் குரங்கு மனம் கேள்வி கேட்டது. தட்டினால் திறக்குமோ?!
இன்னொரு பெண், அம்மாவிடம் வந்து,”என்னடி பிலோ. இது யார் உன் பையனா. இப்படி ஒரு பையன் உனக்கு இருக்கிறது தெரிஞ்சிருந்தா, என் பொண்ணை அவனுக்கே கட்டிக் கொடுத்திருப்பேனே!!.“ என்று அங்கலாய்த்தாள்.
அவ்வளவு அழகாகவா இருக்கிறேன்? பெருமைப் பித்து என்னைப் பிடித்தது.
புவனா ஆன்டி எங்களைத் தனியாக அழைத்து,...
“பிலோ,...உனக்கும் உன் மகனுக்கும் தனியா ஒரு ரூம் ஒதுக்கி கொடுத்திருக்கேன். இன்னைக்கு நைட் தங்கி, நிச்சயதார்த்த ஃபங்க்ஸன்ல கலந்துகிட்டு, காலைலே முகூர்த்தம் முடிஞ்சதுக்கப்புறம், என் மகளுக்கும், மகனுக்கும் வாழ்த்து சொல்லிட்டு, மதியச் சாப்பாடு சாப்டுட்டுதான் போகணும்” என்று அன்புக் கட்டளை இட, அம்மா என்னை ஒரு மாதிரியாகப் பார்த்தாள்.
எனக்கும் அம்மாவுக்கும் தனியாக ஒரு அறையா?!!,...தூங்கும் போது, மெதுவாக அம்மா மேல் கை வைத்துப் பார்த்தால் என்ன? என்ற எண்ணம் திடீரென்று வந்தது. அப்படி நடந்து, அம்மாவும் அதற்கு சம்மதித்து விட்டால்..... நினைக்கும் போதே மனதில் பயம் கலந்த கிளு கிளுப்பும், சுகமும் அடக்க முடியாத ஆர்வமும் வந்தது.
மேடைக்கு உறவினர் புடை சூழ, மண்மகனும், மண மகளும் அழைத்து வரப்பட்டனர். மணப் பெண்ணைப் பார்த்தேன். அழகாகத்தான் இருந்தாள்.
புவனா ஆன்டியை தனியாக அழைத்துச் சென்ற அம்மா, அவள் காதில் ரகசியமாக,“eஎன்ன புவனா, பொண்ணோட வயிறு கொஞ்சம் பூசினமாதிரி தெரியுதே?”
“ஆமாம் பிலோ. உங்கிட்டே சொல்றதுக்கென்ன. அவ இப்ப மூனு மாசம் கர்ப்பமா இருக்கா.”
“அடப் பாவி!”
“இதுக்கே அசந்துட்டா எப்படி? நானும் இப்போ மூனு மாசம்தான்.”
இதைக் கேட்ட அம்மாவுக்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை.
சடங்குகள் சம்பிரதாயங்கள் முடிந்ததும், இரவு விருந்து உண்ணச் சென்றோம்.
புவனா ஆன்டி எங்களுக்கு மட்டும் திராட்சை ரசம் என்று சொல்லி ஏதோ ஸ்பெஷலாக ஊற்றிக் கொடுத்தாள்.
இரவு சாப்பாட்டை முடித்து விட்டு, அம்மா தோழிகளோடு கொஞ்ச நேரம் அரட்டை அடித்தாள்.
ஒரு பத்து மணி வாக்கில், புவனா ஆன்டி, என் அம்மாவிடம் எங்களுக்காக ஒதுக்கப் பட்டிருந்த அறையின் சாவியை கொடுத்து, அம்மாவைப் பார்த்து,
”என்னடி பிலோ. அம்மாவுக்கும் மகனுக்கும் ஒரே ரூமா? அசத்துங்க” என்று சொல்லி கின்டலாகச் சிரிக்க, வெக்கத்தில் முகம் சிவந்த அம்மா,...
“சீ,... போடி. உனக்கும் உன் பையனுக்கும் அந்த மாதிரி இருக்கலாம். எங்களுக்குள்ளே அந்த மாதிரி எதுவும் இல்லே.”என்று சொல்லி புன்னகைத்துக் கொண்டாள்.
“பஞ்சும் நெருப்பும் பக்கதில் இருந்தா பத்திக்காதுன்னு சொல்றே, அதையும்தான் பாப்போம்.”
“நீச்சயம் பத்திக்காது. இது ஈரமான பஞ்சுடி, எந்த நெருப்பும் இதை ஒன்னும் செய்யாது.”
“அவ்வளவு நம்பிக்கையா உனக்கு. சரி நான் சொன்னதை செஞ்சு காட்டு. காலைல நீ ஈரமான பஞ்சா, இல்லை எரிஞ்சு போன பஞ்சான்னு பாக்கிறேன்”
“சரி,...என்ன செய்யணும் சொல்லு.”
அம்மாவின் காதில் புவனா ஆன்டி என்னவோ சொன்னாள்.
அறைக்கு சென்று, அறைக் கதவை திறந்து உள்ளே நுழைந்து, உஸ் அப்பாடா என்று சோஃபாவில் உட்கார்ந்து அங்கே இருந்த டிவியை ஆன் செய்தேன்.
லேசாக கிறு கிறுப்பது போல இருந்தது.
எனக்குப் பின்னாலேயே வந்த அம்மா உள்ளே நுழைந்ததும், அறையை ஒரு முறை சுற்றிப் பார்த்து விட்டு, அங்கிருந்த அழகிய ஆளுயர நிலைக் கண்ணாடி முன் நின்று, அப்படியும் இப்படியும் திரும்பிப் பார்த்து தன் அழகை ஆடைகளில் சரி செய்து கொண்டாள் .
நான் கண்ணாடி ஜன்னல் வழியாக வெளியே வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த நேரத்தில், அம்மா பட்டுப் புடவையிலிருந்து, வழ வழப்பான ஷிபான் புடவைக்கு மாறி இருந்தாள்.
காலையில் பட்டுப் புடவையில் கம்பீரமாகத் தெரிந்தவள், இப்போது ஷிபான் சேலையில் ஸ்மார்ட்டாகத் தெரிந்தாள். அம்மா கட்டி இருந்த மெல்லிய ஷிபான் புடவை, மடிப்பில்லாத ஒற்றையில், அவளின் ஜாக்கெட்டையும் இடுப்பையும் கண்ணாடி போல காட்டியது. நானும் கிளர்ந்தெழுந்த என் உணர்ச்சிகளை கஷ்டப் பட்டு மறைத்து சாதாரணமாக நடந்து கொண்டேன்.
“கார்த்தி தலை கிறு கிறுன்னு சுத்தறாப்பல, உடம்புக்கு என்னவோ பன்னுதுடா. நான் கொஞ்ச நேரம் படுக்கட்டுமா?” என்று கேட்டுக் கொண்டே,.கட்டிலில் உட்கார்ந்து மல்லாந்து படுத்தவள் சிறிது நேரத்தில் ஆழ்ந்து தூங்கினாள்.
சோஃபாவில் உட்கார்ந்திருந்த நான் பாட்டு சேனலுக்கு மாற்றி ஒலியைக் குறைத்து டிவியைப் பார்த்துக் கொண்டே, மல்லாந்து படுத்திருந்த அம்மாவை ஓரக் கண்ணால் பார்த்து, அவள் அழகை ரசித்தேன். அம்மாவோடு கட்டிலில் படுத்து அவளை கட்டி அணைத்துக் கொள்ளலாமா என்று கூட தைரியம் கலந்த யோசனை வந்தது.
சில நிமிடம் கழித்து திடீரென எழுந்தவள், என் கண்களை ஊடுறுவிப் பார்த்தபடி,”என்னங்க, இன்னைக்குதான் நம்ம கல்யாண நாள் ஞாபகம் இருக்கா. கார்த்தியும் அமுதாவும் வெளியே போய் இருக்காங்க. இதுதான் நமக்கு நல்ல சந்தர்ப்பம். நீங்க என்னை கவனிச்சு ரொம்ப நாளாச்சுங்க,....ப்ளீஸ்ங்க அந்த சுகத்துக்காக ரொம்ப ஏங்கிப் போய்க் கிடக்கிறேன்” என்று சொல்லிக் கொண்டே அம்மா தன் புடவைyaiயை மாராப்பிலிருந்து எடுத்து கட கடவென சுற்றி அவிழ்த்தாள்.
அம்மாதான் எவ்வளவு அழகு! ஏற்கெனவே குளிக்கும் போது அம்மனமாக பார்த்ததுதான் என்றாலும், புடவையை அவிழ்த்துக் கொண்டிருந்த அம்மாவின் அழகை பாவாடை ஜாக்கெட்டில் பார்த்து அதிசயத்து நின்றிருந்தேன்.
அவிழ்த்த புடவையை பெட்டின் ஓரமாகப் போட்டுவிட்டு, நான் ரசிப்பதை ஓரக் கண்ணால் பார்த்தவள்,” அப்படிப் பாக்காதீங்க உடம்பெல்லாம் என்னவோ பண்ணுது” என்று சொல்லி வெக்கப் பட்டு, முகத்தை கைகளால் மூடிக் கொண்டவளின் அருகே சென்ற நான்,” நீ எவ்வளோ அழகா இருக்கேன்னு இப்பதான் தெரியுது பிலோ”
“எவ்ளோ அழகுங்க?”
“பெருக்க வேண்டிய இடத்தில் பெருத்து, சிறுக்க வேண்டிய இடத்தில் சிறுத்து,... அப்படியே அள்ளி அணைச்சு, கட்டிப் பிடிச்சு, கண்ட இடங்கள்லே முத்தம் கொடுத்து கொஞ்சணும் போல இருக்குடி”
“கொஞ்சுங்களேன் யார் வேண்டாம்கிறது? புருஷன், பொண்டாட்டிய கொஞ்சரது தப்பில்லையே. உங்க பொண்டாட்டிங்க நான். உங்களுக்கு கொஞ்ச உரிமை இல்லையா என்ன? வாங்க வந்து அள்ளி அணைச்சுக்கோங்க”என்று கண்கள் சொருக என் அருகில் வந்தவளை அள்ளி எடுத்து அணைத்து உச்சி மோந்து நெற்றியில் தொடங்கி கண், காது, கன்னம், உதடு என்று கண்ட இடங்களில் காட்டுத் தனமாக முத்தமிட்டு, அவள் முன்னழகு என் நெஞ்சில் மோதிப் பிதுங்க, பின்னழகைப் பற்றி பிசைந்து கொண்டே,...
“அம்மனமா பாக்க ஆசையா இருக்குடி, பாவாடை ஜாக்கெட்டையும் அவுத்துடேன்.” ஏக்கமாய் என் வார்த்தைகள் திக்கித் தினறி வர,....
என் கைப் பிடிக்குள் என் நெஞ்சில் தலை சாய்த்து கண் மூடி சந்தோஷமாக நின்றிருந்தவள், என்ன நினைத்தாளோ திடீரென்று விலகி, பின்னுக்கு நகர்ந்து என்னை மிரட்ச்சியோடு பார்த்து, பெட்டில் கிடந்த புடவையை எடுத்து தன் பாதி நிர்வாணத்தை மறைத்து,...
” ஸாரிடா கார்த்தி!,...என்னமோ தலை சுத்தி கிறு கிறுன்னு!!,.... உங்க அப்பா ஞாபகம் வந்து,!!....ஸாரிடா கார்த்தி!!. தெரியாம கட்டிப் பிடிச்சுட்டேன். மன்னிச்சுக்கடா”என்று சொல்லிக் கொண்டே பின்னுக்கு நகர்ந்து சோஃபாவில் ‘தொப்’ என்று உட்கார்ந்து, தலையைப் பிடித்துக் கொண்டாள்.
என்ன ஆனது அம்மாவுக்கு? என்ற யோசனையில் குழம்பி நின்றிருந்தபோது,
டிவியில் மிதமான ஒலியில் ஒலித்துக் கொண்டிருந்த் பாடல் காற்றில் மிதந்து வந்து எங்கள் காதுகளில் பாய்ந்தது.
‘நீ கேட்டால் நான் மாட்டேனென்று சொல்வேனா கண்ணா’
ஸ்ரீ பிரியா, கமல் ஜோடி பாடிக் கொண்டிருந்தனர்.
இந்த நேரத்தில் இந்தப் பாட்டு தேவையா? என்று எரிச்சலாக நான் வேற சேனல் மாற்றப் போக,
கொஞ்சம் தெளிவான அம்மா,”டேய் கார்த்தி அதையே வையேண்டா. பழைய பாட்டு கேக்க எவ்வளவு நல்லா இருக்கு. ஆமாம் நீ ஏன் ஒரு மாதிரியா இருக்கே. நாந்தான் ஸாரி சொல்லிட்டேன்ல.”
“அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லேம்மா,... திராட்சை ரசம்னு என்ன கொடுத்தாங்களோ தெரியலை. கிறு கிறுப்பா, தலை சுத்தறாப்பல இருக்கு. அவ்வளவுதான்”
“எனக்கு முன்னாலே வந்து தரையிலே உட்காருப்பா. கொஞ்சம் பிடிச்சு விடறேன்” என்று சொல்ல, உட்கார்ந்து அம்மாவின் மடியில் சாய்ந்து டிவி பார்க்க, அம்மா தலையைப் பிடித்து விட்டாள்.
ஆனால், அம்மா என்னை தன் புருஷனாக நினைத்து என்னை கட்டிப் பிடித்த சம்பவம் என் மனத் திரையில் திரும்ப திரும்ப ஓடிக்கொண்டிருந்தது. அதை மறக்க முடியாமல் நெளிந்தேன்.
“கார்த்தி உனக்கு முடியலைன்னா என் மடியிலேயே படுத்துக்கோடா. எனக்கு தூக்கம் வரும் போது உன்னை எழுப்பறேன்.”என்று அம்மா சொன்னதும் சட்டென்று இதுதான் சமயமென்று தரையில் உட்கார்ந்தபடியே அம்மாவின் மடியில் படுத்துக் கொண்டேன்.
அம்மா மறைப்பாக எடுத்து பிடித்த புடவை அவள் மடியில் கிடந்தது.
அம்மாவின் மடியில் படுப்பதே தனி சுகம்தான். அம்மாவின் தொடைகளின் மென்மையும், தலைக்கு மேலே யாழ்ப்பானம் தேங்காயைப் போல புடவை இல்லாமல் புடைத்துத் தெரிந்த முலைகளின் பருமனும், அந்த தனிமையும் எனக்குப் போதையாக இருந்தது.
படுத்திருந்த என் தலை முடிகளை அம்மா தன் கையால் நீவி விட்டு, தலைக்குள் விரல்களை விட்டு அளைந்தாள்.
பக்கவாட்டில் தலை வைத்து படுத்திருப்பதை விட குப்புறப் படுத்தால், ஒரு கையால் அம்மாவின் தொடையையும், இன்னொரு கையால் அம்மாவின் கொழுத்த குண்டிகளையும் பிடிக்கலாம் என்றெண்ணி பொஷிசன் மாறினேன்.
என் தலையை அம்மாவின் மடியில் இன்னும் ஆழமாகப் புதைத்துக் கொண்டு, நான் நினைத்தபடி என் இடது கையால் அம்மாவின் வலது தொடையையும், வலது கையால் ஒரு பக்க குண்டி கோளத்தையும் பாவாடைக்கும் மேலாக இறுகப் பிடித்துக் கொண்டேன்.
“கார்த்தி”
“என்னம்மா?”
“கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாலே என்ன கேட்டே?”
“இல்லைம்மா,... இனி அது மாதிரி கேக்க மாட்டேன்.”
“பையன், அம்மா கிட்டே கேக்க கூடாததையா கேட்டே? என்ன கேட்டே. உன் ஆசையை மனசு விட்டு சொல்லுப்பா ”
“பொண்டாட்டி மாதிரி நடந்துக்கமாட்டியா?ன்னு கேட்டேன்.”
என் தலையை அலைந்துகொண்டிருந்தவள் என் கன்னத்தை செல்லமாக கிள்ளி,...
”அப்படி ஒரு ஆசையா உனக்கு?!”என்று மெதுவாகக் கேட்டு,
சட்டென்று மென்மையான பெண்மையின் வெக்கம் வந்து முகம் சிவந்தாள். என் தேவையை குறிப்பால் அம்மாவுக்கு உணர்த்திவிட்ட நிம்மதி எனக்கு. எப்படியும் என் ஆசைக்கு அம்மா இணங்கிவிடுவாள் என்ற நம்பிக்கை எனக்கிருந்தது.
“சீ,... போக்கிரி. பெத்த அம்மாவையே உன்னோட பொண்டாட்டியா ஆக்கிக்க ஆசைப் படுறியே,.... கடன்காரா” என்று சொல்லி வெக்கம் தாளாமல் சிவந்த முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள்.
அம்மாவுக்கு என் ஆசை முழுவதுமாகப் புரிந்துவிட்டது. அந்த நினைப்பே எனக்கு கிளு கிளுப்பாக இருந்தது. அம்மாவின் வெக்கம் அவளுடைய ஆசையை எனக்கு தெரிவித்து விடாமல் தடுத்தது.
“ப்ளீஸ்மா,....அம்மனமா நாம ரெண்டு பேரும் கட்டிப் பிடிச்சு படுத்துக்கணும்” என்று காம மயக்கத்தில் அவள் கையைப் பிடித்து இழுத்தேன்.
வெக்கம் கலந்த புன்னகையுடன் என் பக்கம் திரும்பியவள்,” கண்ணா கார்த்தி, என்னாலேயும் இனிமேலும் பொருத்திருக்க முடியுமான்னு தெரியலை. உன் ஆசைப் படி நடந்துக்க நான் முடிவெடுத்துட்டேன். ஆனா, இங்க வேண்டாம். நம்ம ஊருக்குப் போய் கடவுளுக்கு முன்னாலே நின்னு, உங்க அப்பா மத வழக்கப்படி தாலி கட்டியோ, இல்லை எங்க மதப்படி மோதிரம் மாத்தியோ என்னை உன் பொண்டாட்டியா ஆக்கிக்க. அதுக்கப்புறம் ஒரு நல்ல நாள் பாத்து உனக்கு வேணும்கிறதை கொடுக்கிறேன். இல்லைன்னா எனக்கு உறுத்தலாவே இருக்கும்.”
“சரிம்மா. உன் ஆசைப்படியே நடக்கட்டும். ஆனா, அதுவரைக்கும் கட்டிப் பிடிச்சு படுத்துக்கலாம்மா”
“ம்,..சரி. ஆனா எல்லை மீறக் கூடாது.”
“சரிம்மா.”
“என் செல்ல ராஜான்னா, ராஜாதான்.” என்று சொல்லி கொஞ்சி கட்டிலில் படுக்க, நான் சீறி வரும் உணர்ச்சிகளை சிரமப்பட்டு அடக்கிக் கொண்டு, அம்மாவை கட்டி அணைத்து படுத்தேன்.
காலை சுப வேளை, முகூர்த்த நேரத்தில் வந்திருந்த மக்கள் அட்சதை தூவ சுரேஷ், அவன் சித்தி பொண்ணு கழுத்தில் தாலி கட்ட, அவன் சித்தப்பாவும் சித்தியும் வாழ்த்தி ஆசி வழங்க, சுரேஷின் திருமணம் இனிதே முடிந்தது.
அம்மாவும் புவனாவும் தனியாக பேசிக்கொண்டிருந்தனர். நானும் சுரேஷும் பேசிக்கொண்டிருந்தோம்.
“என்ன பிலோ,... எல்லாம் நல்ல படியா முடிஞ்சுதா? ஒன்னும் முடிஞ்ச மாதிரி தெரியலையே? அதுக்குத்தானே ரெண்டு பேருக்கும் ஒயின் கொடுத்தேன்.”
“ நானும் நீ சொன்ன மாதிரி நடிச்சேன். ஆனா, முழுசும் இடம் கொடுக்க முடியலை. ஊருக்கு போய் ஒரு நல்ல நாள்லே முறையா அவனுக்கு என்னை கொடுக்கலாமுன்னு இருக்கேன்.”
“எப்படியோ, சீக்கிரம் நடத்தி முடிச்சிடு. வர்ற பத்தாவது நாள் கூட நல்ல முகூர்த்த நாள்தான் அன்னைக்கு கூட வச்சுக்கங்களேன்.”
“ஆமாம் புவனா. அப்படிதான் நெனைச்சுகிட்டு இருக்கேன். ஆனா அமுதா இருக்காளே. அதான் எப்படின்னு யோசிக்கிறேன்.”
“அதான் நாலைஞ்சு வீடு தள்ளி அவளுக்கு ஒரு ஃப்ரன்ட் இருக்கிறதா சொன்னியே. அவளை அமுதாவுக்கு துணையா படுக்கச் சொல்லிட்டு, நீயும், கார்த்தியும் என் வீட்டுக்கு வந்துடுங்களேன். நான் அப்ப அங்கதான் இருப்பேன்.”
“இதுவும் நல்ல யோசனைதான்டி. நீ அங்க வந்துட்டு போன் பண்ணு. நான் அங்க வர்றதைப் பத்தி அப்புறம் சொல்றேன்.”
சுரேஷோடு பேசிக்கொண்டிருந்த நான், அவனுக்கு வாழ்த்துகள் சொன்னேன்.
“சந்தோஷமான மண வாழ்க்கைக்கு வாழ்த்துகள் சுரேஷ். பெருந்தன்மையா, சித்தப்பா செஞ்ச தப்புக்கு நீ பொருப்பேத்துகிட்டே.”
“ஆமாம் கார்த்தி. அதை தப்புன்னு சொல்ல முடியாது. ஆனா, என் ஆசைக்கு சித்தியை விட்டுக் கொடுத்த சித்தப்பாவுக்கு நான் இது கூட செய்யலைன்னா எப்படி? சித்தியும் இப்ப சந்தோஷமா இருக்காங்க.”
“தனி வீடு போகப் போறீங்களா?”
“இல்லை கார்த்தி. மாலினி குழந்தை பெத்துக்கற வரைக்கும் சித்தப்பா குடும்பத்தோடதான் இருக்கிறதுன்னு முடிவு செஞ்சிருக்கேன். ஊர்ல சில வேலைங்க இருக்கு அதை முடிச்சிட்டு அம்மாவும் எங்க கூட வந்துடுவாங்க. அது சரி. என் பொண்டாட்டி மாலினி எப்படி இருக்கா?”
“அழகா, அம்சமாத்தான் இருக்கா.”
தோழிகளோடு பேசிக்கொண்டிருந்த மாலினியை அழைத்தான். இரு கரம் கூப்பி வணக்கம் சொன்னாள். கிட்டே பார்க்கும் போது அழகாகவே இருந்தாள்.
“இவன்தான் என் பெஸ்ட் ஃப்ரண்ட். பேரு கார்த்தி. கை கொடுத்து ஹலோ சொல்லுடி”
கனவனின் வார்த்தைக்கு கட்டுப் பட்டு எனக்கு கை கொடுத்து, ஹலோ சொன்னாள்.. மிருதுவாக மென்மையாக இருந்தது அவள் கை.
சரி,... நீ போய் உன் ஃப்ரண்ட் கிட்டே பேசிகிட்டு இரு” என்று மாலினியைப் பார்த்து சொல்லி அவளை அனுப்பி விட்டு, என்னைப் பார்த்தவன்,....
“கூடிய சீக்கிரம் உன் அம்மாவோட அரங்கேற்றம்ன்னு என் அம்மா சொன்னாங்க. பெஸ்ட் ஆஃப் லக். நல்லா என்ஜாய் பண்ணு. முடிஞ்சா உங்க ஃபர்ஸ்ட் நைட்டை கேமரால சூட் செஞ்சு அனுப்பு.”
“ஓகே,... பை.”
திருமணம் முடிந்து வீட்டுக்கு வந்தோம்.
வீட்டில்,....சமயம் கிடைக்கும் போது, அமுதா வீட்டில் இல்லாத போது அம்மாவை தாராளமாக தொட்டு தட்டி விளையாடினேன். முலைகளைப் பிடித்து பிசையும் போது,...
”ச்சீ,... எப்பவும் இதே வேலைதானா? கை வச்சு கை வச்சு, ஒரு சுத்து பெருத்துப் போச்சு” என்று சொல்லி பொய் கோவத்தில் கையைத் தட்டி விடுவாள்.
குன்டிகளைப் பிடித்து பிசையும் போது,” கல்யாண வயசுல ஒருத்தியை வீட்டிலே வச்சுகிட்டு என்ன இது விளையாட்டு?” என்று சினுங்களாய்ச் சொல்லி செல்லமாய் தள்ளி விடுவாள்.
No comments:
Post a Comment