தெருக்கதவை மூடி தாளிட்ட சுந்தரி சத்தமெழுப்பாமல் தங்கள் படுக்கையறைக்குள் நுழைந்தாள். குமாரசுவாமி படுக்கையில் சப்பணமிட்டு உட்க்கார்ந்தவாறு யாரிடமோ செல்லில் தன் அலுவலக வேலைகளைப் பற்றி பேசிக்கொண்டிருந்தார்.
சுகன்யாவின் நிச்சயதார்த்தம் அன்று காலை நல்லபடியாக நடந்து முடிந்து, வந்த விருந்தினர்கள், மனதில் பூரண திருப்தியுடன் அவரவர்கள் வீடு திரும்பியதில், இரண்டு மூன்று நாட்களாக இருந்த பதட்டமும், பரபரப்பும் நீங்கி, அவள் உள்ளத்தில் இனம் புரியாத ஒரு சந்தோஷ அமைதி வந்திருந்தது. மனதில் சந்தோஷம் பொங்கும் போது, அவள் உடலும் தனக்கு சுகத்தை வேண்டி, தன்னை நேசிப்பவனின் அருகாமைக்கு அலைபாயத் தொடங்கியது.
சுந்தரியும், தன் கணவனுடன் தனிமையில், அவன் வலுவான கரங்களின் அணைப்பில், தழுவலில், அவன் உடல் தரும் இதமான வெப்பத்தையும், அந்த வெப்பம் தரும் சுகத்தை அனுபவிக்கப் போகும் தருணத்தை, பகலிலிருந்தே வெகுவாக எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
என் மக சுகன்யா கல்யாணம் நல்லபடியா நடக்கணும்ன்னு ஆண்டவனை எப்பவும் வேண்டிக்கிட்டு இருந்தேன். என் புருஷன் குமரு, என் கூட இல்லேயேன்னு, என் மனசுக்குள்ளவே, என் ஏக்கத்தை, வெளியே சொல்லாம அழுது பொலம்பிகிட்டு இருந்தேன். யார் பண்ண புண்ணியமோ, நல்ல நேரத்துல அவனாவே வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்துட்டான். நேரம் வந்தா எல்லாம் நல்லபடியா நடக்குமின்னு சொல்றாங்களே, அது இதுதான் போல இருக்கு. இப்ப வீட்டுக்காரியங்கள் எல்லாம் ஸ்மூத்தா நடந்துகிட்டு இருக்கு. சுந்தரி மனதுக்குள் சுவாமிமலை முருகனுக்கு நன்றி சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள்.
காலையிலிருந்து, பட்டு வேட்டி சட்டையும், தோளில் அங்கவஸ்திரத்துடன், ஓரிடத்தில் நிற்காமல், அங்கும் இங்கும் ஓடி, வந்த விருந்தினர்களை அன்புடன் உபசரித்து கொண்டிருந்த தன் கணவனை அவ்வப்போது பெருமிதத்துடன் பார்த்துக் கொண்டு நின்றிருந்தாள், சுந்தரி.
'நிச்சயதார்த்த ஏற்பாடுகள் எல்லாமே என் மச்சினனோடது; ஃபங்கஷன் சிறப்பா நடந்ததுன்னு நீங்க சொல்றதுக்கு காரணமே அவர்தான் - நான் அவருக்கு ரொம்பக் கடன் பட்டிருக்கேன்னு பெருந்தன்மையா சொல்லி' - என் தம்பி ரகுவை, வந்தவங்க முன்னாடி - என் புருஷன் பெருமைப்படுத்தினான்; கவுரவப்படுத்தினான், என் குமரு.
யாருக்கு வரும் இப்படிப்பட்ட தாராள மனசு; அந்த நேரம் என் தலையில ஐஸ் தண்ணியை ஊத்தின மாதிரி நான் குளுந்துப் போயிட்டேன். என் கண்ணுல மகிழ்ச்சியில தண்ணியே வந்துடுச்சு. என் மனசை குளிர வெச்ச இவனுக்கு, என் வயித்துல பாதாம்கீரா தித்திப்பை ஊத்தினவனுக்கு, பதிலுக்கு நான் எதாவது குடுத்துத்தானே ஆகணும்?
'அடியே சுந்தரி... என்னடி குடுக்கப் போறே?' மனம் எழுந்து குதித்தது.
'என் கிட்ட இருக்கறதெல்லாம் அவனுக்குத்தான். ஆசையா அவனை கட்டி புடிச்சி என் மார்ல சாய்ச்சு அவனுக்கு திகட்டிப் போற அளவுக்கு முத்தம் குடுப்பேன்.. அவன் கிட்டேருந்து முத்தம் வாங்கிப்பேன்..' தன் கணவன் குமார் தன்னைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறானா என அவள் ஒரு நொடி திரும்பிப்பார்த்தாள். தான் கட்டியிருந்த பட்டுப்புடவையை அவிழ்க்க ஆரம்பித்தாள்.
'என்னடி இருக்கு அப்படி உன் கிட்ட?'
'அவனை பைத்தியமா அடிக்கற அளவுக்கு, என்கிட்ட அழகு இன்னும் பாக்கியிருக்கு... வலுவான ஒடம்பு இருக்கு... மனசு இன்னும் இளமையா இருக்கு, அவன் போதும் போதும்ன்னு சொல்ற அளவுக்கு அவனை மகிழ்விக்க என் ஒடம்புல தெம்பு இருக்கு; இதுக்கு மேல தன் புருஷனை குஷியா வெச்சக்க ஒரு பொம்பளைக்கு என்ன வேணும்..?
'அந்த தருணமே தன் கணவனை கட்டிக்கொள்ள சுந்தரியின் மனம் தவித்தது - என் மனசுல இருக்கற ஆசையைப் புரிஞ்சுக்காம, இப்பத்தான் யாருக்கிட்டவோ நிளமாப் பேசிக்கிட்டு இருக்கான் இவன்.. சற்றே எரிச்சலுற்றது சுந்தரியின் மனம்.
'அப்புறம்...'
'அப்புறம் என் மனசு நிறைய இருக்கற ஆசையும் அன்பையும் இவனுக்கு அள்ளி அள்ளி குடுக்கப் போறேன். என் வேலையை சீக்கிரமே விட்டுட்டு, அவன் கூடவே சென்னைக்குப் போய், அவனுக்குப் பிடிச்சதை வாய்க்கு ருசியா ஆக்கிப்போடப்போறேன்.." அவள் உள்ளம் குஷியாக குதியாட்டம் போட்டது.
'ம்ம்ம்.. அப்புறம் இன்னைக்கு என்னப் பண்ணப்போறே?'
'இன்னைக்கு இவனை என் ஆசை தீர சந்தோஷப்படுத்தி, நானும் சந்தோஷமடையப் போறேன்.' நின்ற இடத்திலிருந்தே திரும்பிப்பார்த்தாள். சுந்தரியின் உதடுகளில் குறும் புன்னகை பூத்தது.
வெற்று மார்புடன் இடுப்பில் லுங்கியுடன் கட்டிலில் உட்க்கார்ந்திருந்த தன் துணைவனைக் கண்டதும், சுந்தரியின் உள்ளத்தில் குபீரென அடக்கமுடியாத ஆசை பொங்கி எழுந்தது. சட்டுன்னு பேசி முடிச்சான்னா, பரவாயில்லே... அவன் ஆபீஸ் வேலையில கவனமா இருக்கப்ப, அவனை டிஸ்ட்ர்ப் பண்ணக்கூடாது... அவன் மூடு அவுட் ஆயிடுவான்.... சுந்தரி தன் கணவனின் ஆதுரமான அணைப்பிற்கும், அவன் உடல் சூட்டிற்கும், நெருக்கத்திற்கும், தவித்துக்கொண்டிருந்தாள்.
"நீங்க சின்ன சின்ன வேலைக்கெல்லாம், ரூட்டீன் வேலைக்கு எல்லாம், எனக்காக ஏன் வெய்ட் பண்றீங்க..? இதெல்லாம் உங்க லெவெல்ல முடிவெடுக்கணுமில்லையா? நான் தான் லீவுலே இருக்கேன்... இது உங்களுக்கு தெரியுமில்லே? உங்கள்ல யாராவது கையெழுத்துப் போட்டு விஷயத்தை செட்டில் பண்ணியிருக்க வேண்டாமா?" குமாரசுவாமி தன் அஸிஸ்டென்ட் மேனேஜரிடம் சற்றே எரிச்சலுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தார்.
சுந்தரி தன் உடலிலிருந்த சேலையை உருவி, சுருக்கங்களை தன் நகத்தால் நீவி சீராக மடித்துக் கொண்டிருந்தாள். வெள்ளை நிறப்பாவாடையில், கருப்பு நிற ரவிக்கையில் மாங்காய்கள் ஜரிகையில் மின்னிக்கொண்டிருக்க, அந்த ஜாக்கெட் வாளிப்பான அவள் உடலையும், தோள்களையும், மார்பகங்களையும் இறுக்கிப் பிடித்திருக்க, ப்ளவுசின் உள்ளிருந்த சரும நிற பிராவின் மெல்லிய பட்டைகள், கச்சிதமான அவள் முலைகளை தூக்கிப்பிடித்து, அவள் முன்னழகை மேலும் மேலும் கவர்ச்சியாக காட்டிக்கொண்டிருந்தன.
சுந்தரி தன் கூந்தலைத் தளர்த்த, முடிக்கற்றைகள் விரிந்து அலை அலையாக, பேன் காற்றில் பறந்து கொண்டிருக்க, தன் சுருக்கமில்லாத வழவழப்பான முதுகையும், பின் தோள்களின் செழிப்பையும், இடுப்பு வெண்மையும், பாவாடையின் இறுக்கத்தில் பிதுங்கிக் கொண்டிருக்கும் எடுப்பான பின்னெழில்களையும், தன் கணவனின் கண்களில் படுமாறு, தன் உடலை மெல்ல அசைத்து அவனை சீண்டிக்கொண்டிருந்தாள்.
இரவு விளக்கின் வெளிச்சத்தில் தேவதையாக நிற்கும் தன் துணையைக் கண்ட குமாரசுவாமிக்கு - ஆஃபீசுமாச்சு, அந்த சேட்டு குடுக்கற சம்பளமும் மயிராப் போச்சு - என்ற எண்ணம் சட்டென எழுந்தது.
தினம் தினம், காலையில எழுந்ததுலேருந்து ராத்திரி தூங்கற வரைக்கும், அட்வான்ஸ் டாக்ஸ், சேல்ஸ் டாக்ஸ், க்வார்ட்டலி ரிட்டர்ன்ஸ், மன்த்லி ரிட்ரன்ஸ்... உயிர் போய் உயிர் வருது; இந்த சனியனையெல்லாத்தையும் சுத்தமா தலையைச் சுத்தி தூக்கி எறிஞ்சுடணும்..
உடம்புல பொட்டுத் துணியில்லாம, எல்லாத்தையும் அவுத்துப் போட்டுட்டு, பொறந்த மேனிக்கு, குளிருக்கு இதமா, போர்வையைப் போத்திக்கிட்டு, போர்வைக்குள்ள என் சுந்துவை இறுக்கி அணைச்சு, அவ பின்னங்கழுத்தில முத்தம் கொடுத்து, அவ ஒடம்பு வாசத்தை முகரணும்... குமாரின் மனதுக்குள் தீடிரென ஆசை வெறி ஏகத்திற்கு கிளம்பியது.
அண்ணாச்சி, என்னையும் கொஞ்சம் கவனிக்கணும்ன்னு ஆசைபடுங்க, அவருடைய 'வேலாயுதம்', லுங்கிக்குள் சட்டென எழுந்து கொள்ள ஆரம்பித்தான்.
"எனிவே... சண்டே மதியம் நான் சென்னையில இருப்பேன்... அப்ப இந்த விஷயத்தை செட்டில் பண்ணிக்கலாம்.... அப்புறம் வேற எதாவது அர்ஜெண்ட் இஸ்யூ இருக்கா... பிரகாஷ்?" அவசர அவசரமாக நடுவிலேயே ஆஃபீஸ் பேச்சை முடித்தார் குமார்.
சுந்தரி தன் கையிலிருந்த மடித்தப் புடவையை பக்கத்திலிருந்த சேரின் கைப்பிடியில் போட்டவள், தன் ரவிக்கை கொக்கிகளை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்க்க ஆரம்பித்தாள். கொக்கியை அவிழ்த்துக் கொண்ட்டே, தன் ஓரக்கண்ணால் திரும்பி தன் ஆசைக்கணவனைப் பார்க்க, அவன் கண்கள் விரிய, தன் மேனி அழகைப் பருகிக்கொண்டிருந்ததைக் கண்டதும், அவள் மனம் கிளுகிளுக்க, அவிழ்த்த தன் ரவிக்கையை உதறி 'டார்லிங்க் கேச் இட்' என குதுகலமாக கூவி, அவர் முகத்தை நோக்கி வீசி எறிந்தாள். களுக் களுக் என சிரித்தாள்.
தன் உதவியாளருடன் பேசிக்கொண்டிருந்த குமார் தன் மனதில் பொங்கிய ஆசையை அடக்கமுடியாமல், தன் தொடைகலின் நடுவில் லுங்கிக்குள் உண்டாகும் புடைப்பை அழுத்திக்கொண்டு நெளிய ஆரம்பித்தார்.
"ஓ.கே.. பிரகாஷ்... குட் நைட் தென்..." அவசரமாக செல்லை அணைத்தார், குமாரசுவாமி.
இடுப்பில் வெள்ளைப் பாவாடையும், இறுக்கமான பிராவுக்குள் தன் செழிப்பான முலைகள் இரண்டும் அடங்காமல், பிதுங்கி பிதுங்கி வெளிவரத் துடித்துக்கொண்டிருக்க, சுந்தரி தன் நாக்கை சுழற்றி, தன் கணவனை நோக்கி சிரித்தாள்.. 'கிட்ட வாங்களேன்... எவ்வளவு நேரமா உங்களுக்குக்காக காத்துக்கிட்டிருகேன்..' அவனை கண்களில் உல்லாச சிரிப்புடன் அவனை அழைத்தாள்.
"சுந்து.. கிட்ட வாடீச் செல்லம்... கொல்லாதடீ என்னை..!" குமார் தன் கைகளை நீட்டி அவளை வேகமாக தன்புறம் இழுத்தார். சுந்தரி வேறருந்த மரமாய் அவர் மார்பில் போய் விழுந்தாள். தன் கைகளிரண்டால் அவர் கழுத்தை வளைத்து, 'ம்ம்ம்...' மனதில் பொங்கும் ஆசையுடன் முனகிக்கொண்டே, அவர் நெற்றியில் வெறியுடன் முத்தமிட்டாள்.
சுந்தரி தன் இதழ்கள் துடிக்க, உள்ளத்தில் பொங்கும் ஆசையுடன் தன் கணவனை வெறியுடன் முத்தமிட்டுக்கொண்டிருந்தாள். குமாரின் கைகள் தன் மனைவியின் முதுகில் பரவி, விரல்கள், அவள் பிராவின் ஹூக்குகளை தேடி அவிழ்த்துக்கொண்டிருந்தன.
"சட்டுன்னு அவுந்தாதானே சனியன்..." முனகிய குமாரின் உதடுகளும், பற்களும், சுந்தரியின் பிரா கப்புகளில் அடங்காமல் திமிறிக்கொண்டிருந்த வெண்மையான மார்பு சதைகளை, மென்மையாக வருடி இதமாக கடித்து முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தன.
"பிரா புதுசுப்பா... இன்னைக்குத்தான் மொதல் தரமா போட்டுக்கிட்டேன்; கொக்கிங்க கொஞ்சம் டைட்டாத்தான் இருக்கும்... சும்மா வருமாப்பா சுகம்... இன்னும் உங்களுக்கு அவுக்கக்கூட சொல்லித்தரணுமா...?"
சுந்தரி கேலியாக அவனைக் கொஞ்சியவள், தன் கணவனின் முகத்தை தன் மார்புகளிலிருந்து நிமிர்த்தி, முரட்டுத்தனமாக அவன் இதழ்களை கவ்வி சுவைக்கத் தொடங்கினாள். தன் பிரா ஹூக்கை தானே விலக்கி, தன் மார்பு கச்சையை, அவிழ்த்து அதன் உள்பக்கத்தால், தன் கணவனின் முகத்தில் ஒற்றினாள்.
"ம்ம்ம்ம்... அம்ம்மா..."
காலையிலிருந்து அந்த பிராவை அவள் அணிந்திருந்தாள். சுந்தரியின் வியர்வை வாசம், புதுத் துணியின் வாசம் என, இரண்டும் சேர்ந்து, குமாரின் நாசியைத் கனமாகத் துளைக்க, அவர் அதே கணத்தில், முழுமையாக விறைத்தார். விறைத்து எழுந்த குமாரின் ஆண்மை, அவர் மடியில் கிடந்த சுந்தரியின் தொப்புளை குத்தி இடிக்க ஆரம்பித்தது. தன் இடுப்பிலும், அடிவயிற்றிலும், இடித்த குமாரின் தண்டை, லுங்கியுடன் சேர்த்து சுந்தரி அழுத்தி வருட ஆரம்பித்தாள்.
"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...மெதுவாடீ செல்லம்ம்ம்.." குமார் முனகினார்.
"நல்லாருக்க்கா..." சுந்தரி கொஞ்சிக்கொண்டே தன் விரல்களில் அழுத்தத்தை அதிகப்படுத்தினாள்.
"கண்ணு... லுங்கியை அவுத்துட்டு தடவும்ம்மா..." குமார் தன் பங்குக்கு ஓசையாக முனகினார். தனது இடுப்பிலிருந்த லுங்கியை அவிழ்த்து தலை வழியாக உருவி அறையின் மூலையில் வீசீனார்.
'எப்பா.. என்னாச்சு இவளுக்கு... என் தங்கம் சுந்து ... ரொம்பவே மூடுல இருக்கா இன்னைக்கு...'
இதுவரை குமார் தன் தாம்பத்ய உறவில், இப்படி ஒரு முரட்டுத்தனமான, ஈரம் சொட்டும் முத்தத்தை, தன் மனைவி சுந்தரியிடமிருந்து எப்போதுமே பெற்றதில்லை. முத்தம் கொடுத்தவ, தன் வலுவான முத்தத்தோடு நிறுத்திக்காம், என் 'பையனை' இந்த அழுத்து அழுத்தறாளே? அவர் தன் மனதுக்குள் ஜில்லிட்டுப் போனார். உள்ளத்தில் வியப்புடன், குமாரின் கைகள் சுந்தரியின் பாவாடை முடிச்சை அவசர அவசரமாக தேடி அவிழ்க்க ஆரம்பித்தன.
"குமரு... ஏன் அவசரப்படறே? என் வாய்ல ஒரு கிஸ் குடேன்.."
தன் உள்ளதிலிருக்கும் ஆசையை, தன் கணவனிடம் முனகலாக, கிசுகிசுப்பாக வெளியிட்டாள், சுந்தரி. அவன் முகத்தை தன் மார்பில் வெறியுடன் அழுத்திக் கொண்டாள். தன் இடது முலைக் காம்பை அவன் உதட்டில் அழுத்தித் தேய்த்தாள்.
"நீதான் அவசரப்படறேடீ... உன் மார்ல முத்தம் குடுத்துக்கிட்டுத்தானே இருக்கேன்... எனக்கு பிடிச்ச அயிட்டத்தை மொதல்ல கவனிச்சிடறேனே..!!" சுந்தரியின் கச்சிதமான முலைகளை அழுத்திப் பிசைந்து கொண்டே உரக்கச் சிரித்தார், குமார்.
தன்னை நோக்கி அழகாகச் சிரித்துக்கொண்டிருக்கும் குமாரின் இதழ்களை சுந்தரி மீண்டும் ஒரு முறை வெறியுடன் கவ்வி, தன் நாக்கால் அவர் வாயைத் திறக்க முயன்றாள். அன்று தன் மனதில் கிளம்பிய ஆசை வெறியை, தன் உடலின் தவிப்பை, உள்ளத்தின் ஏக்கத்தை, அவளால் அடக்கமுடியாமல், ஒரு முத்த யுத்தத்தை, வலுவான இதழ்களின் தாக்குதலை, உடலுறவுக்கான ஆரம்பத் தாக்குதலை, தன் கணவனிடம் நடத்திக்கொண்டிருந்தாள், அவள்.
உதடுகளால் குமாரின் இதழ்களுடன் போரிட்டுக்கொண்டிருந்த சுந்தரி, தன் மென்மையான கையால், கணவனின் ஆண்மையை தொட்டுத் தடவி, மறுமுனைத் தாக்குதலையும், இரக்கமில்லாமல் அவனிடம் நடத்திக் கொண்டிருந்தாள். தன் மனைவியின் இரக்கமற்ற தாக்குதலால், மலைத்துப் போய் உட்க்கார்ந்திருந்தார், குமாரசுவாமி.
"என்னடாச் செல்லம்... இன்னைக்கு இப்படி 'தூள்' கிளப்பறே நீ?"
"ஏன்னு தெரியலைங்க... உங்க மேல இன்னைக்கு எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப ஆசையா இருக்கு... காலையில விசேஷத்துல பட்டு வேட்டி சட்டையில சூப்பரா இருந்தீங்க... அப்பத்துலேருந்து பொங்கி பொங்கி மனசு ஆலாப் பறக்குது. எனக்கு அப்படியே உங்களை கடிச்சுத் திண்ணணும் போல இருக்கு...!!"
'சுந்தரி... பதினைஞ்சு வருஷமா பட்டினி கிடக்கிறேயேடீ.. அதான் உன் புருஷன் குமார் வந்துட்டான்ல்லா... அடக்கி வெச்ச ஆசைகள்ல்லாம், சந்தர்ப்பம் கிடைச்சதும், பொங்கி பொங்கி வெளியில வருது போல இருக்கு... குமார் இன்னும் ஒரு நாள்தான் இங்க உன் கூட இருப்பான்... அப்புறம் சுகன்யாவை அழைச்சிக்கிட்டு சென்னைக்கு போயிடுவான்.
அதுக்கப்புறம், ஒரு வாரமோ... பத்து நாளோ எப்ப திரும்பவும் கும்பகோணம் வருவான்னு தெரியாது.. இன்னைக்கு கிடைச்ச சான்ஸை விட்டுட்டாதேடி.. அவனை கட்டிப்புடிச்சி, ராத்திரி ஒரு தடவை, விடிகாலம் ஒரு தடவைன்னு, ஒரு தரத்துக்கு ரெண்டு தரமா, உன் ஆசையைத் தீத்துக்கோடி... இதுல என்ன வெக்கம்? அவள் மனம் அவளுக்கு சமாதானம் சொன்னது.
சுந்தரி தன் இதழ்கள் துடிக்க, உள்ளத்தில் பொங்கும் ஆசையுடன் தன் கணவனை வெறியுடன் முத்தமிட்டுக்கொண்டிருந்தாள். குமாரின் கைகள் தன் மனைவியின் முதுகில் பரவி, விரல்கள், அவள் பிராவின் ஹூக்குகளை தேடி அவிழ்த்துக்கொண்டிருந்தன.
"சட்டுன்னு அவுந்தாதானே சனியன்..." முனகிய குமாரின் உதடுகளும், பற்களும், சுந்தரியின் பிரா கப்புகளில் அடங்காமல் திமிறிக்கொண்டிருந்த வெண்மையான மார்பு சதைகளை, மென்மையாக வருடி இதமாக கடித்து முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தன.
"பிரா புதுசுப்பா... இன்னைக்குத்தான் மொதல் தரமா போட்டுக்கிட்டேன்; கொக்கிங்க கொஞ்சம் டைட்டாத்தான் இருக்கும்... சும்மா வருமாப்பா சுகம்... இன்னும் உங்களுக்கு அவுக்கக்கூட சொல்லித்தரணுமா...?"
சுந்தரி கேலியாக அவனைக் கொஞ்சியவள், தன் கணவனின் முகத்தை தன் மார்புகளிலிருந்து நிமிர்த்தி, முரட்டுத்தனமாக அவன் இதழ்களை கவ்வி சுவைக்கத் தொடங்கினாள். தன் பிரா ஹூக்கை தானே விலக்கி, தன் மார்பு கச்சையை, அவிழ்த்து அதன் உள்பக்கத்தால், தன் கணவனின் முகத்தில் ஒற்றினாள்.
"ம்ம்ம்ம்... அம்ம்மா..."
காலையிலிருந்து அந்த பிராவை அவள் அணிந்திருந்தாள். சுந்தரியின் வியர்வை வாசம், புதுத் துணியின் வாசம் என, இரண்டும் சேர்ந்து, குமாரின் நாசியைத் கனமாகத் துளைக்க, அவர் அதே கணத்தில், முழுமையாக விறைத்தார். விறைத்து எழுந்த குமாரின் ஆண்மை, அவர் மடியில் கிடந்த சுந்தரியின் தொப்புளை குத்தி இடிக்க ஆரம்பித்தது. தன் இடுப்பிலும், அடிவயிற்றிலும், இடித்த குமாரின் தண்டை, லுங்கியுடன் சேர்த்து சுந்தரி அழுத்தி வருட ஆரம்பித்தாள்.
"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...மெதுவாடீ செல்லம்ம்ம்.." குமார் முனகினார்.
"நல்லாருக்க்கா..." சுந்தரி கொஞ்சிக்கொண்டே தன் விரல்களில் அழுத்தத்தை அதிகப்படுத்தினாள்.
"கண்ணு... லுங்கியை அவுத்துட்டு தடவும்ம்மா..." குமார் தன் பங்குக்கு ஓசையாக முனகினார். தனது இடுப்பிலிருந்த லுங்கியை அவிழ்த்து தலை வழியாக உருவி அறையின் மூலையில் வீசீனார்.
'எப்பா.. என்னாச்சு இவளுக்கு... என் தங்கம் சுந்து ... ரொம்பவே மூடுல இருக்கா இன்னைக்கு...'
இதுவரை குமார் தன் தாம்பத்ய உறவில், இப்படி ஒரு முரட்டுத்தனமான, ஈரம் சொட்டும் முத்தத்தை, தன் மனைவி சுந்தரியிடமிருந்து எப்போதுமே பெற்றதில்லை. முத்தம் கொடுத்தவ, தன் வலுவான முத்தத்தோடு நிறுத்திக்காம், என் 'பையனை' இந்த அழுத்து அழுத்தறாளே? அவர் தன் மனதுக்குள் ஜில்லிட்டுப் போனார். உள்ளத்தில் வியப்புடன், குமாரின் கைகள் சுந்தரியின் பாவாடை முடிச்சை அவசர அவசரமாக தேடி அவிழ்க்க ஆரம்பித்தன.
"குமரு... ஏன் அவசரப்படறே? என் வாய்ல ஒரு கிஸ் குடேன்.."
தன் உள்ளதிலிருக்கும் ஆசையை, தன் கணவனிடம் முனகலாக, கிசுகிசுப்பாக வெளியிட்டாள், சுந்தரி. அவன் முகத்தை தன் மார்பில் வெறியுடன் அழுத்திக் கொண்டாள். தன் இடது முலைக் காம்பை அவன் உதட்டில் அழுத்தித் தேய்த்தாள்.
"நீதான் அவசரப்படறேடீ... உன் மார்ல முத்தம் குடுத்துக்கிட்டுத்தானே இருக்கேன்... எனக்கு பிடிச்ச அயிட்டத்தை மொதல்ல கவனிச்சிடறேனே..!!" சுந்தரியின் கச்சிதமான முலைகளை அழுத்திப் பிசைந்து கொண்டே உரக்கச் சிரித்தார், குமார்.
தன்னை நோக்கி அழகாகச் சிரித்துக்கொண்டிருக்கும் குமாரின் இதழ்களை சுந்தரி மீண்டும் ஒரு முறை வெறியுடன் கவ்வி, தன் நாக்கால் அவர் வாயைத் திறக்க முயன்றாள். அன்று தன் மனதில் கிளம்பிய ஆசை வெறியை, தன் உடலின் தவிப்பை, உள்ளத்தின் ஏக்கத்தை, அவளால் அடக்கமுடியாமல், ஒரு முத்த யுத்தத்தை, வலுவான இதழ்களின் தாக்குதலை, உடலுறவுக்கான ஆரம்பத் தாக்குதலை, தன் கணவனிடம் நடத்திக்கொண்டிருந்தாள், அவள்.
உதடுகளால் குமாரின் இதழ்களுடன் போரிட்டுக்கொண்டிருந்த சுந்தரி, தன் மென்மையான கையால், கணவனின் ஆண்மையை தொட்டுத் தடவி, மறுமுனைத் தாக்குதலையும், இரக்கமில்லாமல் அவனிடம் நடத்திக் கொண்டிருந்தாள். தன் மனைவியின் இரக்கமற்ற தாக்குதலால், மலைத்துப் போய் உட்க்கார்ந்திருந்தார், குமாரசுவாமி.
"என்னடாச் செல்லம்... இன்னைக்கு இப்படி 'தூள்' கிளப்பறே நீ?"
"ஏன்னு தெரியலைங்க... உங்க மேல இன்னைக்கு எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப ஆசையா இருக்கு... காலையில விசேஷத்துல பட்டு வேட்டி சட்டையில சூப்பரா இருந்தீங்க... அப்பத்துலேருந்து பொங்கி பொங்கி மனசு ஆலாப் பறக்குது. எனக்கு அப்படியே உங்களை கடிச்சுத் திண்ணணும் போல இருக்கு...!!"
'சுந்தரி... பதினைஞ்சு வருஷமா பட்டினி கிடக்கிறேயேடீ.. அதான் உன் புருஷன் குமார் வந்துட்டான்ல்லா... அடக்கி வெச்ச ஆசைகள்ல்லாம், சந்தர்ப்பம் கிடைச்சதும், பொங்கி பொங்கி வெளியில வருது போல இருக்கு... குமார் இன்னும் ஒரு நாள்தான் இங்க உன் கூட இருப்பான்... அப்புறம் சுகன்யாவை அழைச்சிக்கிட்டு சென்னைக்கு போயிடுவான்.
அதுக்கப்புறம், ஒரு வாரமோ... பத்து நாளோ எப்ப திரும்பவும் கும்பகோணம் வருவான்னு தெரியாது.. இன்னைக்கு கிடைச்ச சான்ஸை விட்டுட்டாதேடி.. அவனை கட்டிப்புடிச்சி, ராத்திரி ஒரு தடவை, விடிகாலம் ஒரு தடவைன்னு, ஒரு தரத்துக்கு ரெண்டு தரமா, உன் ஆசையைத் தீத்துக்கோடி... இதுல என்ன வெக்கம்? அவள் மனம் அவளுக்கு சமாதானம் சொன்னது.
சுகன்யாவின் நிச்சயதார்த்தம் அன்று காலை நல்லபடியாக நடந்து முடிந்து, வந்த விருந்தினர்கள், மனதில் பூரண திருப்தியுடன் அவரவர்கள் வீடு திரும்பியதில், இரண்டு மூன்று நாட்களாக இருந்த பதட்டமும், பரபரப்பும் நீங்கி, அவள் உள்ளத்தில் இனம் புரியாத ஒரு சந்தோஷ அமைதி வந்திருந்தது. மனதில் சந்தோஷம் பொங்கும் போது, அவள் உடலும் தனக்கு சுகத்தை வேண்டி, தன்னை நேசிப்பவனின் அருகாமைக்கு அலைபாயத் தொடங்கியது.
சுந்தரியும், தன் கணவனுடன் தனிமையில், அவன் வலுவான கரங்களின் அணைப்பில், தழுவலில், அவன் உடல் தரும் இதமான வெப்பத்தையும், அந்த வெப்பம் தரும் சுகத்தை அனுபவிக்கப் போகும் தருணத்தை, பகலிலிருந்தே வெகுவாக எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
என் மக சுகன்யா கல்யாணம் நல்லபடியா நடக்கணும்ன்னு ஆண்டவனை எப்பவும் வேண்டிக்கிட்டு இருந்தேன். என் புருஷன் குமரு, என் கூட இல்லேயேன்னு, என் மனசுக்குள்ளவே, என் ஏக்கத்தை, வெளியே சொல்லாம அழுது பொலம்பிகிட்டு இருந்தேன். யார் பண்ண புண்ணியமோ, நல்ல நேரத்துல அவனாவே வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்துட்டான். நேரம் வந்தா எல்லாம் நல்லபடியா நடக்குமின்னு சொல்றாங்களே, அது இதுதான் போல இருக்கு. இப்ப வீட்டுக்காரியங்கள் எல்லாம் ஸ்மூத்தா நடந்துகிட்டு இருக்கு. சுந்தரி மனதுக்குள் சுவாமிமலை முருகனுக்கு நன்றி சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள்.
காலையிலிருந்து, பட்டு வேட்டி சட்டையும், தோளில் அங்கவஸ்திரத்துடன், ஓரிடத்தில் நிற்காமல், அங்கும் இங்கும் ஓடி, வந்த விருந்தினர்களை அன்புடன் உபசரித்து கொண்டிருந்த தன் கணவனை அவ்வப்போது பெருமிதத்துடன் பார்த்துக் கொண்டு நின்றிருந்தாள், சுந்தரி.
'நிச்சயதார்த்த ஏற்பாடுகள் எல்லாமே என் மச்சினனோடது; ஃபங்கஷன் சிறப்பா நடந்ததுன்னு நீங்க சொல்றதுக்கு காரணமே அவர்தான் - நான் அவருக்கு ரொம்பக் கடன் பட்டிருக்கேன்னு பெருந்தன்மையா சொல்லி' - என் தம்பி ரகுவை, வந்தவங்க முன்னாடி - என் புருஷன் பெருமைப்படுத்தினான்; கவுரவப்படுத்தினான், என் குமரு.
யாருக்கு வரும் இப்படிப்பட்ட தாராள மனசு; அந்த நேரம் என் தலையில ஐஸ் தண்ணியை ஊத்தின மாதிரி நான் குளுந்துப் போயிட்டேன். என் கண்ணுல மகிழ்ச்சியில தண்ணியே வந்துடுச்சு. என் மனசை குளிர வெச்ச இவனுக்கு, என் வயித்துல பாதாம்கீரா தித்திப்பை ஊத்தினவனுக்கு, பதிலுக்கு நான் எதாவது குடுத்துத்தானே ஆகணும்?
'அடியே சுந்தரி... என்னடி குடுக்கப் போறே?' மனம் எழுந்து குதித்தது.
'என் கிட்ட இருக்கறதெல்லாம் அவனுக்குத்தான். ஆசையா அவனை கட்டி புடிச்சி என் மார்ல சாய்ச்சு அவனுக்கு திகட்டிப் போற அளவுக்கு முத்தம் குடுப்பேன்.. அவன் கிட்டேருந்து முத்தம் வாங்கிப்பேன்..' தன் கணவன் குமார் தன்னைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறானா என அவள் ஒரு நொடி திரும்பிப்பார்த்தாள். தான் கட்டியிருந்த பட்டுப்புடவையை அவிழ்க்க ஆரம்பித்தாள்.
'என்னடி இருக்கு அப்படி உன் கிட்ட?'
'அவனை பைத்தியமா அடிக்கற அளவுக்கு, என்கிட்ட அழகு இன்னும் பாக்கியிருக்கு... வலுவான ஒடம்பு இருக்கு... மனசு இன்னும் இளமையா இருக்கு, அவன் போதும் போதும்ன்னு சொல்ற அளவுக்கு அவனை மகிழ்விக்க என் ஒடம்புல தெம்பு இருக்கு; இதுக்கு மேல தன் புருஷனை குஷியா வெச்சக்க ஒரு பொம்பளைக்கு என்ன வேணும்..?
'அந்த தருணமே தன் கணவனை கட்டிக்கொள்ள சுந்தரியின் மனம் தவித்தது - என் மனசுல இருக்கற ஆசையைப் புரிஞ்சுக்காம, இப்பத்தான் யாருக்கிட்டவோ நிளமாப் பேசிக்கிட்டு இருக்கான் இவன்.. சற்றே எரிச்சலுற்றது சுந்தரியின் மனம்.
'அப்புறம்...'
'அப்புறம் என் மனசு நிறைய இருக்கற ஆசையும் அன்பையும் இவனுக்கு அள்ளி அள்ளி குடுக்கப் போறேன். என் வேலையை சீக்கிரமே விட்டுட்டு, அவன் கூடவே சென்னைக்குப் போய், அவனுக்குப் பிடிச்சதை வாய்க்கு ருசியா ஆக்கிப்போடப்போறேன்.." அவள் உள்ளம் குஷியாக குதியாட்டம் போட்டது.
'ம்ம்ம்.. அப்புறம் இன்னைக்கு என்னப் பண்ணப்போறே?'
'இன்னைக்கு இவனை என் ஆசை தீர சந்தோஷப்படுத்தி, நானும் சந்தோஷமடையப் போறேன்.' நின்ற இடத்திலிருந்தே திரும்பிப்பார்த்தாள். சுந்தரியின் உதடுகளில் குறும் புன்னகை பூத்தது.
வெற்று மார்புடன் இடுப்பில் லுங்கியுடன் கட்டிலில் உட்க்கார்ந்திருந்த தன் துணைவனைக் கண்டதும், சுந்தரியின் உள்ளத்தில் குபீரென அடக்கமுடியாத ஆசை பொங்கி எழுந்தது. சட்டுன்னு பேசி முடிச்சான்னா, பரவாயில்லே... அவன் ஆபீஸ் வேலையில கவனமா இருக்கப்ப, அவனை டிஸ்ட்ர்ப் பண்ணக்கூடாது... அவன் மூடு அவுட் ஆயிடுவான்.... சுந்தரி தன் கணவனின் ஆதுரமான அணைப்பிற்கும், அவன் உடல் சூட்டிற்கும், நெருக்கத்திற்கும், தவித்துக்கொண்டிருந்தாள்.
"நீங்க சின்ன சின்ன வேலைக்கெல்லாம், ரூட்டீன் வேலைக்கு எல்லாம், எனக்காக ஏன் வெய்ட் பண்றீங்க..? இதெல்லாம் உங்க லெவெல்ல முடிவெடுக்கணுமில்லையா? நான் தான் லீவுலே இருக்கேன்... இது உங்களுக்கு தெரியுமில்லே? உங்கள்ல யாராவது கையெழுத்துப் போட்டு விஷயத்தை செட்டில் பண்ணியிருக்க வேண்டாமா?" குமாரசுவாமி தன் அஸிஸ்டென்ட் மேனேஜரிடம் சற்றே எரிச்சலுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தார்.
சுந்தரி தன் உடலிலிருந்த சேலையை உருவி, சுருக்கங்களை தன் நகத்தால் நீவி சீராக மடித்துக் கொண்டிருந்தாள். வெள்ளை நிறப்பாவாடையில், கருப்பு நிற ரவிக்கையில் மாங்காய்கள் ஜரிகையில் மின்னிக்கொண்டிருக்க, அந்த ஜாக்கெட் வாளிப்பான அவள் உடலையும், தோள்களையும், மார்பகங்களையும் இறுக்கிப் பிடித்திருக்க, ப்ளவுசின் உள்ளிருந்த சரும நிற பிராவின் மெல்லிய பட்டைகள், கச்சிதமான அவள் முலைகளை தூக்கிப்பிடித்து, அவள் முன்னழகை மேலும் மேலும் கவர்ச்சியாக காட்டிக்கொண்டிருந்தன.
சுந்தரி தன் கூந்தலைத் தளர்த்த, முடிக்கற்றைகள் விரிந்து அலை அலையாக, பேன் காற்றில் பறந்து கொண்டிருக்க, தன் சுருக்கமில்லாத வழவழப்பான முதுகையும், பின் தோள்களின் செழிப்பையும், இடுப்பு வெண்மையும், பாவாடையின் இறுக்கத்தில் பிதுங்கிக் கொண்டிருக்கும் எடுப்பான பின்னெழில்களையும், தன் கணவனின் கண்களில் படுமாறு, தன் உடலை மெல்ல அசைத்து அவனை சீண்டிக்கொண்டிருந்தாள்.
இரவு விளக்கின் வெளிச்சத்தில் தேவதையாக நிற்கும் தன் துணையைக் கண்ட குமாரசுவாமிக்கு - ஆஃபீசுமாச்சு, அந்த சேட்டு குடுக்கற சம்பளமும் மயிராப் போச்சு - என்ற எண்ணம் சட்டென எழுந்தது.
தினம் தினம், காலையில எழுந்ததுலேருந்து ராத்திரி தூங்கற வரைக்கும், அட்வான்ஸ் டாக்ஸ், சேல்ஸ் டாக்ஸ், க்வார்ட்டலி ரிட்டர்ன்ஸ், மன்த்லி ரிட்ரன்ஸ்... உயிர் போய் உயிர் வருது; இந்த சனியனையெல்லாத்தையும் சுத்தமா தலையைச் சுத்தி தூக்கி எறிஞ்சுடணும்..
உடம்புல பொட்டுத் துணியில்லாம, எல்லாத்தையும் அவுத்துப் போட்டுட்டு, பொறந்த மேனிக்கு, குளிருக்கு இதமா, போர்வையைப் போத்திக்கிட்டு, போர்வைக்குள்ள என் சுந்துவை இறுக்கி அணைச்சு, அவ பின்னங்கழுத்தில முத்தம் கொடுத்து, அவ ஒடம்பு வாசத்தை முகரணும்... குமாரின் மனதுக்குள் தீடிரென ஆசை வெறி ஏகத்திற்கு கிளம்பியது.
அண்ணாச்சி, என்னையும் கொஞ்சம் கவனிக்கணும்ன்னு ஆசைபடுங்க, அவருடைய 'வேலாயுதம்', லுங்கிக்குள் சட்டென எழுந்து கொள்ள ஆரம்பித்தான்.
"எனிவே... சண்டே மதியம் நான் சென்னையில இருப்பேன்... அப்ப இந்த விஷயத்தை செட்டில் பண்ணிக்கலாம்.... அப்புறம் வேற எதாவது அர்ஜெண்ட் இஸ்யூ இருக்கா... பிரகாஷ்?" அவசர அவசரமாக நடுவிலேயே ஆஃபீஸ் பேச்சை முடித்தார் குமார்.
சுந்தரி தன் கையிலிருந்த மடித்தப் புடவையை பக்கத்திலிருந்த சேரின் கைப்பிடியில் போட்டவள், தன் ரவிக்கை கொக்கிகளை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்க்க ஆரம்பித்தாள். கொக்கியை அவிழ்த்துக் கொண்ட்டே, தன் ஓரக்கண்ணால் திரும்பி தன் ஆசைக்கணவனைப் பார்க்க, அவன் கண்கள் விரிய, தன் மேனி அழகைப் பருகிக்கொண்டிருந்ததைக் கண்டதும், அவள் மனம் கிளுகிளுக்க, அவிழ்த்த தன் ரவிக்கையை உதறி 'டார்லிங்க் கேச் இட்' என குதுகலமாக கூவி, அவர் முகத்தை நோக்கி வீசி எறிந்தாள். களுக் களுக் என சிரித்தாள்.
தன் உதவியாளருடன் பேசிக்கொண்டிருந்த குமார் தன் மனதில் பொங்கிய ஆசையை அடக்கமுடியாமல், தன் தொடைகலின் நடுவில் லுங்கிக்குள் உண்டாகும் புடைப்பை அழுத்திக்கொண்டு நெளிய ஆரம்பித்தார்.
"ஓ.கே.. பிரகாஷ்... குட் நைட் தென்..." அவசரமாக செல்லை அணைத்தார், குமாரசுவாமி.
இடுப்பில் வெள்ளைப் பாவாடையும், இறுக்கமான பிராவுக்குள் தன் செழிப்பான முலைகள் இரண்டும் அடங்காமல், பிதுங்கி பிதுங்கி வெளிவரத் துடித்துக்கொண்டிருக்க, சுந்தரி தன் நாக்கை சுழற்றி, தன் கணவனை நோக்கி சிரித்தாள்.. 'கிட்ட வாங்களேன்... எவ்வளவு நேரமா உங்களுக்குக்காக காத்துக்கிட்டிருகேன்..' அவனை கண்களில் உல்லாச சிரிப்புடன் அவனை அழைத்தாள்.
"சுந்து.. கிட்ட வாடீச் செல்லம்... கொல்லாதடீ என்னை..!" குமார் தன் கைகளை நீட்டி அவளை வேகமாக தன்புறம் இழுத்தார். சுந்தரி வேறருந்த மரமாய் அவர் மார்பில் போய் விழுந்தாள். தன் கைகளிரண்டால் அவர் கழுத்தை வளைத்து, 'ம்ம்ம்...' மனதில் பொங்கும் ஆசையுடன் முனகிக்கொண்டே, அவர் நெற்றியில் வெறியுடன் முத்தமிட்டாள்.
சுந்தரி தன் இதழ்கள் துடிக்க, உள்ளத்தில் பொங்கும் ஆசையுடன் தன் கணவனை வெறியுடன் முத்தமிட்டுக்கொண்டிருந்தாள். குமாரின் கைகள் தன் மனைவியின் முதுகில் பரவி, விரல்கள், அவள் பிராவின் ஹூக்குகளை தேடி அவிழ்த்துக்கொண்டிருந்தன.
"சட்டுன்னு அவுந்தாதானே சனியன்..." முனகிய குமாரின் உதடுகளும், பற்களும், சுந்தரியின் பிரா கப்புகளில் அடங்காமல் திமிறிக்கொண்டிருந்த வெண்மையான மார்பு சதைகளை, மென்மையாக வருடி இதமாக கடித்து முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தன.
"பிரா புதுசுப்பா... இன்னைக்குத்தான் மொதல் தரமா போட்டுக்கிட்டேன்; கொக்கிங்க கொஞ்சம் டைட்டாத்தான் இருக்கும்... சும்மா வருமாப்பா சுகம்... இன்னும் உங்களுக்கு அவுக்கக்கூட சொல்லித்தரணுமா...?"
சுந்தரி கேலியாக அவனைக் கொஞ்சியவள், தன் கணவனின் முகத்தை தன் மார்புகளிலிருந்து நிமிர்த்தி, முரட்டுத்தனமாக அவன் இதழ்களை கவ்வி சுவைக்கத் தொடங்கினாள். தன் பிரா ஹூக்கை தானே விலக்கி, தன் மார்பு கச்சையை, அவிழ்த்து அதன் உள்பக்கத்தால், தன் கணவனின் முகத்தில் ஒற்றினாள்.
"ம்ம்ம்ம்... அம்ம்மா..."
காலையிலிருந்து அந்த பிராவை அவள் அணிந்திருந்தாள். சுந்தரியின் வியர்வை வாசம், புதுத் துணியின் வாசம் என, இரண்டும் சேர்ந்து, குமாரின் நாசியைத் கனமாகத் துளைக்க, அவர் அதே கணத்தில், முழுமையாக விறைத்தார். விறைத்து எழுந்த குமாரின் ஆண்மை, அவர் மடியில் கிடந்த சுந்தரியின் தொப்புளை குத்தி இடிக்க ஆரம்பித்தது. தன் இடுப்பிலும், அடிவயிற்றிலும், இடித்த குமாரின் தண்டை, லுங்கியுடன் சேர்த்து சுந்தரி அழுத்தி வருட ஆரம்பித்தாள்.
"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...மெதுவாடீ செல்லம்ம்ம்.." குமார் முனகினார்.
"நல்லாருக்க்கா..." சுந்தரி கொஞ்சிக்கொண்டே தன் விரல்களில் அழுத்தத்தை அதிகப்படுத்தினாள்.
"கண்ணு... லுங்கியை அவுத்துட்டு தடவும்ம்மா..." குமார் தன் பங்குக்கு ஓசையாக முனகினார். தனது இடுப்பிலிருந்த லுங்கியை அவிழ்த்து தலை வழியாக உருவி அறையின் மூலையில் வீசீனார்.
'எப்பா.. என்னாச்சு இவளுக்கு... என் தங்கம் சுந்து ... ரொம்பவே மூடுல இருக்கா இன்னைக்கு...'
இதுவரை குமார் தன் தாம்பத்ய உறவில், இப்படி ஒரு முரட்டுத்தனமான, ஈரம் சொட்டும் முத்தத்தை, தன் மனைவி சுந்தரியிடமிருந்து எப்போதுமே பெற்றதில்லை. முத்தம் கொடுத்தவ, தன் வலுவான முத்தத்தோடு நிறுத்திக்காம், என் 'பையனை' இந்த அழுத்து அழுத்தறாளே? அவர் தன் மனதுக்குள் ஜில்லிட்டுப் போனார். உள்ளத்தில் வியப்புடன், குமாரின் கைகள் சுந்தரியின் பாவாடை முடிச்சை அவசர அவசரமாக தேடி அவிழ்க்க ஆரம்பித்தன.
"குமரு... ஏன் அவசரப்படறே? என் வாய்ல ஒரு கிஸ் குடேன்.."
தன் உள்ளதிலிருக்கும் ஆசையை, தன் கணவனிடம் முனகலாக, கிசுகிசுப்பாக வெளியிட்டாள், சுந்தரி. அவன் முகத்தை தன் மார்பில் வெறியுடன் அழுத்திக் கொண்டாள். தன் இடது முலைக் காம்பை அவன் உதட்டில் அழுத்தித் தேய்த்தாள்.
"நீதான் அவசரப்படறேடீ... உன் மார்ல முத்தம் குடுத்துக்கிட்டுத்தானே இருக்கேன்... எனக்கு பிடிச்ச அயிட்டத்தை மொதல்ல கவனிச்சிடறேனே..!!" சுந்தரியின் கச்சிதமான முலைகளை அழுத்திப் பிசைந்து கொண்டே உரக்கச் சிரித்தார், குமார்.
தன்னை நோக்கி அழகாகச் சிரித்துக்கொண்டிருக்கும் குமாரின் இதழ்களை சுந்தரி மீண்டும் ஒரு முறை வெறியுடன் கவ்வி, தன் நாக்கால் அவர் வாயைத் திறக்க முயன்றாள். அன்று தன் மனதில் கிளம்பிய ஆசை வெறியை, தன் உடலின் தவிப்பை, உள்ளத்தின் ஏக்கத்தை, அவளால் அடக்கமுடியாமல், ஒரு முத்த யுத்தத்தை, வலுவான இதழ்களின் தாக்குதலை, உடலுறவுக்கான ஆரம்பத் தாக்குதலை, தன் கணவனிடம் நடத்திக்கொண்டிருந்தாள், அவள்.
உதடுகளால் குமாரின் இதழ்களுடன் போரிட்டுக்கொண்டிருந்த சுந்தரி, தன் மென்மையான கையால், கணவனின் ஆண்மையை தொட்டுத் தடவி, மறுமுனைத் தாக்குதலையும், இரக்கமில்லாமல் அவனிடம் நடத்திக் கொண்டிருந்தாள். தன் மனைவியின் இரக்கமற்ற தாக்குதலால், மலைத்துப் போய் உட்க்கார்ந்திருந்தார், குமாரசுவாமி.
"என்னடாச் செல்லம்... இன்னைக்கு இப்படி 'தூள்' கிளப்பறே நீ?"
"ஏன்னு தெரியலைங்க... உங்க மேல இன்னைக்கு எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப ஆசையா இருக்கு... காலையில விசேஷத்துல பட்டு வேட்டி சட்டையில சூப்பரா இருந்தீங்க... அப்பத்துலேருந்து பொங்கி பொங்கி மனசு ஆலாப் பறக்குது. எனக்கு அப்படியே உங்களை கடிச்சுத் திண்ணணும் போல இருக்கு...!!"
'சுந்தரி... பதினைஞ்சு வருஷமா பட்டினி கிடக்கிறேயேடீ.. அதான் உன் புருஷன் குமார் வந்துட்டான்ல்லா... அடக்கி வெச்ச ஆசைகள்ல்லாம், சந்தர்ப்பம் கிடைச்சதும், பொங்கி பொங்கி வெளியில வருது போல இருக்கு... குமார் இன்னும் ஒரு நாள்தான் இங்க உன் கூட இருப்பான்... அப்புறம் சுகன்யாவை அழைச்சிக்கிட்டு சென்னைக்கு போயிடுவான்.
அதுக்கப்புறம், ஒரு வாரமோ... பத்து நாளோ எப்ப திரும்பவும் கும்பகோணம் வருவான்னு தெரியாது.. இன்னைக்கு கிடைச்ச சான்ஸை விட்டுட்டாதேடி.. அவனை கட்டிப்புடிச்சி, ராத்திரி ஒரு தடவை, விடிகாலம் ஒரு தடவைன்னு, ஒரு தரத்துக்கு ரெண்டு தரமா, உன் ஆசையைத் தீத்துக்கோடி... இதுல என்ன வெக்கம்? அவள் மனம் அவளுக்கு சமாதானம் சொன்னது.
சுந்தரி தன் இதழ்கள் துடிக்க, உள்ளத்தில் பொங்கும் ஆசையுடன் தன் கணவனை வெறியுடன் முத்தமிட்டுக்கொண்டிருந்தாள். குமாரின் கைகள் தன் மனைவியின் முதுகில் பரவி, விரல்கள், அவள் பிராவின் ஹூக்குகளை தேடி அவிழ்த்துக்கொண்டிருந்தன.
"சட்டுன்னு அவுந்தாதானே சனியன்..." முனகிய குமாரின் உதடுகளும், பற்களும், சுந்தரியின் பிரா கப்புகளில் அடங்காமல் திமிறிக்கொண்டிருந்த வெண்மையான மார்பு சதைகளை, மென்மையாக வருடி இதமாக கடித்து முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தன.
"பிரா புதுசுப்பா... இன்னைக்குத்தான் மொதல் தரமா போட்டுக்கிட்டேன்; கொக்கிங்க கொஞ்சம் டைட்டாத்தான் இருக்கும்... சும்மா வருமாப்பா சுகம்... இன்னும் உங்களுக்கு அவுக்கக்கூட சொல்லித்தரணுமா...?"
சுந்தரி கேலியாக அவனைக் கொஞ்சியவள், தன் கணவனின் முகத்தை தன் மார்புகளிலிருந்து நிமிர்த்தி, முரட்டுத்தனமாக அவன் இதழ்களை கவ்வி சுவைக்கத் தொடங்கினாள். தன் பிரா ஹூக்கை தானே விலக்கி, தன் மார்பு கச்சையை, அவிழ்த்து அதன் உள்பக்கத்தால், தன் கணவனின் முகத்தில் ஒற்றினாள்.
"ம்ம்ம்ம்... அம்ம்மா..."
காலையிலிருந்து அந்த பிராவை அவள் அணிந்திருந்தாள். சுந்தரியின் வியர்வை வாசம், புதுத் துணியின் வாசம் என, இரண்டும் சேர்ந்து, குமாரின் நாசியைத் கனமாகத் துளைக்க, அவர் அதே கணத்தில், முழுமையாக விறைத்தார். விறைத்து எழுந்த குமாரின் ஆண்மை, அவர் மடியில் கிடந்த சுந்தரியின் தொப்புளை குத்தி இடிக்க ஆரம்பித்தது. தன் இடுப்பிலும், அடிவயிற்றிலும், இடித்த குமாரின் தண்டை, லுங்கியுடன் சேர்த்து சுந்தரி அழுத்தி வருட ஆரம்பித்தாள்.
"ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...மெதுவாடீ செல்லம்ம்ம்.." குமார் முனகினார்.
"நல்லாருக்க்கா..." சுந்தரி கொஞ்சிக்கொண்டே தன் விரல்களில் அழுத்தத்தை அதிகப்படுத்தினாள்.
"கண்ணு... லுங்கியை அவுத்துட்டு தடவும்ம்மா..." குமார் தன் பங்குக்கு ஓசையாக முனகினார். தனது இடுப்பிலிருந்த லுங்கியை அவிழ்த்து தலை வழியாக உருவி அறையின் மூலையில் வீசீனார்.
'எப்பா.. என்னாச்சு இவளுக்கு... என் தங்கம் சுந்து ... ரொம்பவே மூடுல இருக்கா இன்னைக்கு...'
இதுவரை குமார் தன் தாம்பத்ய உறவில், இப்படி ஒரு முரட்டுத்தனமான, ஈரம் சொட்டும் முத்தத்தை, தன் மனைவி சுந்தரியிடமிருந்து எப்போதுமே பெற்றதில்லை. முத்தம் கொடுத்தவ, தன் வலுவான முத்தத்தோடு நிறுத்திக்காம், என் 'பையனை' இந்த அழுத்து அழுத்தறாளே? அவர் தன் மனதுக்குள் ஜில்லிட்டுப் போனார். உள்ளத்தில் வியப்புடன், குமாரின் கைகள் சுந்தரியின் பாவாடை முடிச்சை அவசர அவசரமாக தேடி அவிழ்க்க ஆரம்பித்தன.
"குமரு... ஏன் அவசரப்படறே? என் வாய்ல ஒரு கிஸ் குடேன்.."
தன் உள்ளதிலிருக்கும் ஆசையை, தன் கணவனிடம் முனகலாக, கிசுகிசுப்பாக வெளியிட்டாள், சுந்தரி. அவன் முகத்தை தன் மார்பில் வெறியுடன் அழுத்திக் கொண்டாள். தன் இடது முலைக் காம்பை அவன் உதட்டில் அழுத்தித் தேய்த்தாள்.
"நீதான் அவசரப்படறேடீ... உன் மார்ல முத்தம் குடுத்துக்கிட்டுத்தானே இருக்கேன்... எனக்கு பிடிச்ச அயிட்டத்தை மொதல்ல கவனிச்சிடறேனே..!!" சுந்தரியின் கச்சிதமான முலைகளை அழுத்திப் பிசைந்து கொண்டே உரக்கச் சிரித்தார், குமார்.
தன்னை நோக்கி அழகாகச் சிரித்துக்கொண்டிருக்கும் குமாரின் இதழ்களை சுந்தரி மீண்டும் ஒரு முறை வெறியுடன் கவ்வி, தன் நாக்கால் அவர் வாயைத் திறக்க முயன்றாள். அன்று தன் மனதில் கிளம்பிய ஆசை வெறியை, தன் உடலின் தவிப்பை, உள்ளத்தின் ஏக்கத்தை, அவளால் அடக்கமுடியாமல், ஒரு முத்த யுத்தத்தை, வலுவான இதழ்களின் தாக்குதலை, உடலுறவுக்கான ஆரம்பத் தாக்குதலை, தன் கணவனிடம் நடத்திக்கொண்டிருந்தாள், அவள்.
உதடுகளால் குமாரின் இதழ்களுடன் போரிட்டுக்கொண்டிருந்த சுந்தரி, தன் மென்மையான கையால், கணவனின் ஆண்மையை தொட்டுத் தடவி, மறுமுனைத் தாக்குதலையும், இரக்கமில்லாமல் அவனிடம் நடத்திக் கொண்டிருந்தாள். தன் மனைவியின் இரக்கமற்ற தாக்குதலால், மலைத்துப் போய் உட்க்கார்ந்திருந்தார், குமாரசுவாமி.
"என்னடாச் செல்லம்... இன்னைக்கு இப்படி 'தூள்' கிளப்பறே நீ?"
"ஏன்னு தெரியலைங்க... உங்க மேல இன்னைக்கு எனக்கு ரொம்ப ரொம்ப ஆசையா இருக்கு... காலையில விசேஷத்துல பட்டு வேட்டி சட்டையில சூப்பரா இருந்தீங்க... அப்பத்துலேருந்து பொங்கி பொங்கி மனசு ஆலாப் பறக்குது. எனக்கு அப்படியே உங்களை கடிச்சுத் திண்ணணும் போல இருக்கு...!!"
'சுந்தரி... பதினைஞ்சு வருஷமா பட்டினி கிடக்கிறேயேடீ.. அதான் உன் புருஷன் குமார் வந்துட்டான்ல்லா... அடக்கி வெச்ச ஆசைகள்ல்லாம், சந்தர்ப்பம் கிடைச்சதும், பொங்கி பொங்கி வெளியில வருது போல இருக்கு... குமார் இன்னும் ஒரு நாள்தான் இங்க உன் கூட இருப்பான்... அப்புறம் சுகன்யாவை அழைச்சிக்கிட்டு சென்னைக்கு போயிடுவான்.
அதுக்கப்புறம், ஒரு வாரமோ... பத்து நாளோ எப்ப திரும்பவும் கும்பகோணம் வருவான்னு தெரியாது.. இன்னைக்கு கிடைச்ச சான்ஸை விட்டுட்டாதேடி.. அவனை கட்டிப்புடிச்சி, ராத்திரி ஒரு தடவை, விடிகாலம் ஒரு தடவைன்னு, ஒரு தரத்துக்கு ரெண்டு தரமா, உன் ஆசையைத் தீத்துக்கோடி... இதுல என்ன வெக்கம்? அவள் மனம் அவளுக்கு சமாதானம் சொன்னது.
No comments:
Post a Comment