ஜட்டி போடாமல் ஒரு வாரம் 5

நான் குளித்து விட்டு அந்த சாமி அறைக்கு சென்று என் பேகை திறந்தேன். அதிலிருந்த சுடி அனைத்தும் அணிந்து அணிந்து சலித்து விட்டவைகள். எனக்கு அவற்றில் எதையும் உடுத்த பிடிக்கவில்லை. எனவே முன்பு இங்க வந்திருந்த போது இங்கயே விட்டு சென்ற உடைகள் இருக்கும் மர அலமாரியை திறந்தேன். என் உடலில் துண்டு மட்டுமே. அதில் மடித்து வைத்திருந்த பல உடைகளுக்கு மத்தியில் நான் எனது பத்தொன்பதாவது வயதில் விரும்பி அணிந்த ஒரு உடையை தேர்ந்து எடுத்தேன். வெள்ளை நிற டாப்ஸ் மற்றும் ஒரு பிரவுன் நிற ஸ்கர்ட். இரண்டுமே வெளுத்து சாயம் போய் இருந்தது. கல்லூரியின் ஆரம்ப நாட்களில் வீட்டில் இருக்கும் போது விரும்பி அணிந்த உடை அது.கிட்டத்தட்ட ஐந்து வருடங்களுக்கு முன் முக்கால் காலுக்கு இருந்த ஸ்கேர்ட் இப்போது முட்டிக்கு சற்று கீழ் வரை இருந்தது. அதன் மேலே சில கோடுகளும் பூக்களும் கொண்ட டிசைன். மேலே இருந்த டாப்ஸ் சரியாக என் மார்பகத்தின் மேல் பூ டிசைன்இல் சின்ன சின்ன கண்ணாடி பதித்து இருக்கும். உடை வெளுத்திருந்தாலும் அந்த கண்ணாடிகள் இன்றும் பொலிவு குறையாமல் இருந்தது. அந்த டாப்ஸ் சற்று டைட் ஆகவும் சரியாக இடுப்பை மறைக்கும் வகையில் இருந்தது. அந்த டாப்சின் உள்ளே கருப்பு பிரா. கீழே உள்ளாடை..சொல்லி சொல்லி போர் அடித்து விட்டது..உங்களுக்கே தெரியும் எதுவும் போட்டிருக்க மாட்டேன் என்று. பொதுவாக பெண்கள் லைட் கலரில் டாப்ஸ் அணியும் போது கருப்பு பிரா தான் போடுவார்கள்..ஏனெனில் உடை விலகி தோள்பட்டையில் பிரா வெளிபட்டால் கூட டாப்ச்கு மாட்சிங் ஆக அழகாக இருக்கும். உடையை அணிந்த பிறகு அங்கிருந்த இன்னொரு இரும்பு அலமாரியின் முன் பதிந்திருந்த ஆள் உயர கண்ணாடியில் என்னை பார்த்தேன்..முன்னும் பின்னும்..என் ஐந்து வருட மாற்றத்தை அந்த உடை எனக்கு வெளிச்சம் போட்டு காட்டியது. முன்பே சொன்னது போல் ஸ்கேர்ட் சற்று சுருங்கி முட்டிக்கு கீழ் வரை இருந்தது..என் கையை சற்று மேலே தூக்கினாலே என் டாப்சும் மேலேறி என் இடை லேசாக வெளிப்படும் போல இருந்தது..என் உயரத்தில் அவ்வளவ்வு வளர்ச்சி இல்லை எனினும் முன் பின் பகுதிகள் நன்றாக பெருத்து உள்ளது..குறிப்பாக முன்னே மூச்சை இருக்கும் அளவுக்கு டாப்ஸ் டைட் ஆக இருந்தது. அந்த உடை இதை விட சற்று டைட் ஆகவோ குட்டை ஆகவோ இருந்திருந்தால் அதை அணிந்ததிற்க்கு அம்மாவிடம் செமத்தியாக வாங்கி இருப்பேன். ஆனால் இந்த உடைக்கு பெரும்பாலும் ஏதும் சொல்ல மாட்டார்கள்..அப்படியே கேட்டாலும் "இனிமே எப்பமா இந்த டிரஸ் எல்லாம் போட போறேன்?" என்று செண்டிமெண்ட் ஆக சமாளித்து விடலாம் என யோசித்து கொண்டே நான் அந்த அறையில் இருந்து வெளியே வரவும், கோவிலுக்கு சென்று இருந்த என் அம்மாவும் தம்பியும் மீண்டும் வீட்டினுள் வரவும் சரியாக இருந்தது.

சுதாவும் காலை சமையல் வேலை தொடங்க வீட்டினுள் வந்தாள் அவர்களுடன். "என்னடி குளிச்சச்சா?" என்றால் அம்மா வியப்புடன். "ம்" என்றேன். "பொய்மா, சும்மா டிரஸ் மட்டும் மாத்திருப்பா.இந்த குளிர்ல இந்த சோம்பேறி குளிப்பாளா அதும் கேணி தண்ணீல?"என்றான் என் தம்பி."இல்லமா நிஜமா குளிச்சுட்டேன்" என்றேன். "ஆமா அக்கா பாப்பா குளிசிடுச்சு. நான் கேணிய சுத்தி சுத்தம் பண்ணப தான் குளிச்சது" என்றாள் என்னை பார்த்து லேசான நமட்டு சிரிப்புடன்..நான் அதை கண்டுகொள்ளததை போல "நீ பேசாத நாய.நீ குளிச்சியா இல்ல சும்மா மூஞ்சி கழுவிட்டு கோவிலுக்கு போனியான்னு அந்த கோவில் சாமிக்கு தான் தெரியும்" என்று லேசான கோபத்துடன் தம்பியிடம் சொன்னேன். சுட சுட காலை உணவை நான் சுவைத்த போது மணி 8:30. அந்த சுஜாதாவின் 'மீண்டும் ஜீனோ' படித்து கொண்டிருந்த போது வண்ணாத்தி கிழவியும் அவள் பேத்தி வள்ளியும் வந்தார்கள். கிராமங்களில் துணி துவைத்து கொடுப்பவர்களை வண்ணாத்தி என்று அழைப்போம்.வள்ளி என்னை விட வயதில் ஒன்று பெரியவள்.பன்னிரெண்டாம் வகுப்பு வரை படித்திருக்கிறாள். இப்போது அவள் பாட்டிக்கு உதவியாக வீட்டில் சும்மா தான் இருக்கிறாள். அவள் அம்மா இருக்கும் வரை அவளை படிக்க வைத்தாள். கடந்த ஆண்டு அவள் தவறியதில் இருந்து வள்ளி தன் வாழ்கையை பாட்டியை பார்த்து கொள்வதற்காக அர்ப்பணித்தாள், அவளுக்கு வேறு வழியும் தெரியவில்லை. பரம்பரை தொழில் ஆன சலவை வேலையில் இறங்கி விட்டாள். அவள் பாட்டி, அவளுக்கு சீக்கிரம் ஒரு வரன் பார்த்து முடிக்க வேண்டும் தனக்காக அந்த சின்ன பெண் கஷ்டபடுவது தனக்கு பிடிக்கவில்லை என்றும் என் அம்மாவிடம் புலம்பி கொண்டிருந்தாள்.பாசமும் தியாகமும் உறவுகளும் இன்றும் மனிதர்களிடையே இருப்பது கிராமங்களில் மட்டுமே என்று நினைத்து கொண்டு கை கழுவினேன். வள்ளி அருகே சென்றேன். அவள் ஒரு பழைய நீல சுடிதார் போட்டிருந்தாள். நான் அவள் முதுகில் குத்தி "ஏய் என்ன பேச மாற்ற?" என்றேன். "இல்லக்கா நீங்க எதோ படிச்சுட்டு இருந்தீங்க, அதான் தொந்தரவு பண்ண வேணாம்னு விட்டுட்டேன்" என்றாள். "எத்தன தடவ சொல்லிருக்கேன் என்ன அக்கானு கூப்பிடாதனு, நியாயமா நான் தான் உன்ன அக்கானு கூப்பிடனும். இன்னொரு தடவ அப்படி கூப்பிட்ட அப்புறம் நான் உண்ட பேசவே மாட்டேன்" என்றேன்..அவள் "சாரி" என்றாள். "சரி சரி வா" என்று அவள் தோளில் கை போட்டு அவளை அழைத்து கொண்டு வெளியே சென்றேன். வெளியே வீடு வாசலில் இருந்த சிறு திண்ணையில் அமர்ந்து இருவரும் கதை அளந்தோம். நான் சென்னை, கார்த்திக், சினிமா, சமையல் என எல்லாவற்றை பற்றியும் அவளிடம் மனம் விட்டு பேசினேன். அவளும் அவள் பள்ளி நினைவுகள், படிக்க வேண்டும் என்ற அவளது ஆசை, ஊரில் நடந்த சண்டைகள், ஓடி போன காதல் ஜோடிகள் என பேச அவளும் விஷயம் வைத்திருந்தாள். வண்ணாத்தி பாட்டி எப்போதோ போய் விட்டாள். நாங்கள் இருவரும் கிட்டத்தட்ட ஒரு மணி நேரத்திற்கு மேலாக பேசி கொண்டு இருந்திருப்போம். நான் திண்ணையில் காலை தொங்க போட்டு உட்கந்திருந்ததால் அவ்வபோது அடிக்கும் காற்றில் என் ஸ்கிர்ட் லேசாக பறந்து என் முட்டியை வெளிபடுத்தியது. ஜட்டி போடாமல் ஸ்கிர்ட் போன்ற உடை அணிந்து திரியும் போது வடிவேல் சொல்வது போல நல்ல காற்றோட்டமாக இருந்தது. "ஏய் ஏய் என்னை ஒரு போட்டோ எடேன்" என்று என் மொபைலை அவளிடம் நீட்டினேன் கேமரா ஆன் செய்து. அவளும் அதை வங்கி கொண்டு எழுந்தாள். நான் என் கால்களை சேர்த்து வைத்து நல்ல பிள்ளை போல உட்காந்து கொண்டேன். அவள் என் மொபைலில் என் உருவத்தை பார்த்து விட்டு "அட்ஜஸ்ட் பணிகோங்க" என்றாள். நானும் நெற்றி வழியாக கன்னத்தில் விழுந்த என் முடியை எடுத்து பிற முடிகளுடன் ஒதுக்கி விட்டேன். "ஐயோ அது இல்ல நெஞ்சுக்குழி தெரியுது பாருங்க, டிரஸ அட்ஜஸ்ட் பண்ணிகோங்க" என்றாள். நான் கீழே குனிந்து பார்க்க என் டாப்ஸ் சற்று இறங்கி என் க்ளீவேஜ் லேசாக வெளிப்பட்டது. 'ம்ச் பரவால எடு டி" என்றேன். "யாருக்கு?உங்க ஆளுக்கா போட்டோ" என்று நக்கல் அடித்தாள் "பேசாம எடு டி" என்றேன் வெட்கத்தை அடக்கி கொண்டேன். பிறகு அந்த போட்டோவை கார்த்திக்கு வாட்சபில் அனுப்ப அந்த டைட்டான உடையில் அவன் என்னை பார்த்து கிறுக்கு பிடித்து போய் என்னிடம் கொஞ்சி கொண்டிருந்தான். ஒரு 10:30 மணி போல் வள்ளி சென்று அவள் தோழி பிரேமாவையும் பிரேமாவின் தங்கை சீதாவையும் அழைத்து வந்தாள். எப்போதும் இங்கு வரும் போது வள்ளி, பிரேமா, சீதா என் தோழிகள் போல தான். அவர்கள் என்னை உயர்த்தி வைத்து பார்த்தாலும் நான் அவர்களின் நல்ல தோழியாக தான் இருப்பேன். நான் முன்பே சொன்னது போல் வள்ளி என்னை விட ஒரு வயது பெரியவள், ப்ரேமாவிர்க்கு என் வயது தான், சீதா இப்போது தான் +2 முடித்திருந்தாள். பிரேமா என்னை விட சற்று கருப்பாக இருப்பாள் ஆனால் அவளை தனியாக பார்பவர்கள் மாநிறம் என்றே கூறுவார்கள். சீதா என்னை விட நல்ல கலர் ஆக அழகாக இருப்பாள். முன்பு சின்ன பெண் போல இருந்த அவள் இப்பொழுது உடலிலும் முகத்திலும் வெகுவாக மாறி இருந்தாள். நாங்கள் நான்கு பெரும் சுதா தங்கி இருந்த திண்ணையின் எதிர் திண்ணையில் அமர்ந்து தாயம் விளையாடினோம். நான், என் எதிரே பிரேமா, என் வலது பக்கம் சீதா, இடது பக்கம் வள்ளி என உட்காந்து விளையாடினோம். விளையாடும் போது பேசி கொண்டும், ஒருவரை ஒருவர் அடித்து கொண்டும், கில்லி கொண்டும், ஒருவர் மேல் ஒருவர் விழுந்து கொண்டும் சந்தோசமாக விளையாடினோம்.முதலில் இலக்கை அடைந்தது வள்ளி, அதன் பிறகு நான். சகோதரிகள் இருவரையும் விளையட விட்டு என்னை அழைத்து கொண்டு வள்ளி வெளியே வந்தாள். "எங்கடி கூடி போற?" என்றேன். "அவசரமா ஒன்னுக்கு வருது.சும்மா கூட வாங்களேன்" என்றாள். எனக்கும் அவசரம் தான். நான் வள்ளியுடன் அந்த காட்டிற்குள் சென்றேன். மொட்டை வெயில் அடித்தது. சிறுநீர் தான் கழிக்க வேண்டும் என்பதால் வெகு தூரம் செல்லவில்லை. ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்தை அடைந்ததும் வள்ளி தன் சுடி நாடவை கலட்ட நான் ஜட்டி போடாமல் இருப்பது நினைவுக்கு வர நான் அப்படியே நின்றேன். வள்ளி பாண்ட்ஐ கலட்டி அவளின் பழைய மாடல் நீல ஜட்டியை கலட்டி உட்காந்தாள். முடிகள் நிறைந்த சாதாரண உறுப்பு அவளுடையது. நான் அதை பார்ப்பது தெரிந்தும் என்னை கண்டுகொள்ளாமல் அவள் தன் வேலையே முடித்து எழுந்து மீண்டும் பாண்ட்ஐ மேல் ஏற்றி நாடாவை கட்டினாள். பிறகு என்னிடம் காசுவல் ஆக "நீங்க போகல?" என்றாள்.. "இல்ல நீ போ நான் பாத்துக்குறேன்" என்றேன். "ஏன் என்ட என்ன வெட்கம்?" என்றாள்."சி சி வெட்கம் லாம் இல்ல..அது.. நீ போயேன்" என்றேன். "ஜட்டி போடல. அதனால தயங்குறீங்க, சரி தான?" என்றாள். நான் வியப்புடன் இவளுக்கு எப்படி தெரியும் என்பது போல பார்க்க "நீங்க விளயாடுரப்ப ஒரு தடவ சிரிச்சுட்டே பிரேமா மேல சாயுரப்ப கால கொஞ்சம் அதிகமா விரிச்சுடீங்க. வீட்ல ஜட்டி போடாம இருக்கது தப்பு இல்ல, ஜட்டி போடாம இருந்த கண்ணியமான டிரஸ் போடணும், அட்லீஸ்ட் ஜாக்கிரதையா இருக்கணும், எல்லாருக்கும் காட்ட நம்ம அந்தரங்கம் ஒன்னும் பொது சொத்து இல்ல..அழகா வேற இருக்கீங்க..இங்க பொண்ணுங்கள இருக்கதால சரி, பசங்க இருந்தா இப்படி நட்ந்துகாதீங்க" என்று அட்வைஸ் மழை பொழிந்தாள்.நான் விழித்த படி நின்றேன். "சரி சரி போயிடு வாங்க நான் வெயிட் பண்றேன்" என்று நின்றாள். நான் என் ஸ்கிர்ட்ஐ தூக்கி உட்காந்து இருந்தேன். என் ஷேவ் செய்ய பட்ட உறுப்பை பார்த்தும் அதை பற்றி ஏதும் கமெண்ட் அடிக்காமல் இருந்தது இவள் மட்டும் தான். எழுந்து ஸ்கிர்ட்ஐ சரி செய்தேன். "இனிமே இப்படிலாம் பண்ணாதீங்க, பொண்ணா கண்ணியமா நடந்துகோங்க" என்றாள். நான் அவள் பின்புறத்தில் கிள்ளி "என்னடி பெரிய இவ மாதிரி ஓவரா அட்வைஸ் பண்ற..?நான் இப்படி தான் டி இருப்பேன்.." என்றேன்.அவள் "ஆ" என லேசாக கத்தினாள்..நான் "அங்க உள்ள வந்து யார்டயாவது எதாவது சொன்ன அங்கேயே உன் ஜட்டியையும் கலட்டி தலைய சுத்தி இந்த காட்டுக்குள்ள எரிஞ்சுடுவேன்" என்று அவளை விளையாட்டாக மிரட்டி அவள் இடுப்பில் கை வைத்து அவளை மீண்டும் வீட்டிற்குள் அழைத்து சென்றேன். மணி 11.15 இருக்கும். எங்கள் நால்வருக்கும் விளையாடி விளையாடி போர் அடித்து விட்டது. என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்து கொண்டிருக்கையில் பிரேமா "அடிக்குற வெயிலுக்கு நாம எல்லாம் சேந்து ஊருணி கிணத்துல ஒரு குளியல் போட்டால் நல்ல இருக்கும்ல?" என்றாள். "நான் காலைலேயே குளிச்சுட்டேன் பா" என்றேன். வள்ளி என் மண்டையில் கொட்டி "நாங்க மட்டும் என்ன குளிக்காமையா திரியுறோம்? சும்மா போய் ஒரு குளியல் போடலாம் வா..வெயிலுக்கு இதமா இருக்கும்." நானும் தலை அசைத்தேன். பிரேமாவும் அவள் தங்கை சீதாவும் ஏற்கனவே நைட்டி தான் அணிந்திருந்தனர். வள்ளி தன் வீட்டிற்கு சென்று ஒரு கருப்பு நைட்டி அணிந்து வந்தாள்..நானும் என் மொபைலை பிரேமாவிடம் கொடுத்துவிட்டு உள்ளே சென்று என் உடைகளை கலட்டி எரிந்து என் மஞ்சள் நிற பாவடையும் பர்பிள் நிற நைட்டிஐயும் அணிந்து கொண்டு வந்தேன். மேலே நான் முன்பே அணிந்திருந்த கருப்பு பிரா. என் அம்மாவிடம் அனுமதி கேட்டு இல்லை இல்லை தெரிவித்து விட்டு நாங்கள் நால்வரும் அங்கிருந்து கிளம்பினோம். தெருக்கள் மிகவும் வெறிச்சோடி காண பட்டது. நாங்கள் பேருந்து இறங்கிய இடம் ஞாபகம் இருக்கிறதா? அங்கு ஒரு குளம் இருக்கிறது என்று சொன்னேன் அல்லவா? அந்த குளம் மிகவும் பாதுகாபானாதகவும் சுத்தமான தண்ணீருடனும், சுற்றி உயரமான சுவருடனும் இருக்கும். அங்கு ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் தனி தனி இடம் ஒதுக்கி வைத்திருப்பார்கள் குளிக்க. அங்கு செல்வது தான் சிறந்தது எனினும் அங்கு எங்களுக்கு சுதந்திரம் இருக்காது..ஒன்றிரண்டு பெருசுகள் குளித்தால் கூட எங்களால் நிம்மதியாக விளையாடி கொண்டே குளிக்க முடியாது. எனவே நாங்கள் எப்போதும் தேர்ந்தெடுப்பது எங்கள் வீட்டிற்கு இரண்டு தெரு தள்ளி உள்ள குளத்தை தான்.. அந்த குளத்திற்கு செல்ல சிறிது தூரம் ஒரு ஒற்றை அடி பாதையில் நடக்க வேண்டும். சுற்றி மரங்கள். பிறகு குளத்தின் அருகே ஒரு மூலையில் ஒரு பெரிய ஆலமரம்..அதை சுற்றி திண்ணை. அந்த மரத்தின் முன் பக்கம் அந்த ஒற்றை அடி பாதை தொடர்ந்து செல்லும், பின் பக்கம் குளம். அந்த மரத்தின் மறைவில் நின்று தான் உடை மாற்றுவோம். குளத்தின் பின் பக்கம் வலது இடது பக்கங்களில் குடியிருப்பகள் இல்லை என்பதால் அந்த வழிகளில் இருந்து யாரும் வர வாய்ப்பில்லை. நாங்கள் வந்த ஒற்றை அடி பாதையிலே குளத்தை தாண்டி சிறிது தூரம் சென்றால் மீண்டும் குடியிருப்புகள் தொடரும். அதில் பத்தில் ஒன்பது வீடுகள் பூட்டிய வீடுகளே. நாங்கள் அந்த ஆலமர திண்ணையில் ஏறி அந்த மரத்தின் பின் பக்கம் சென்றோம். ஒவ்வொருவராக நைட்டியை கலட்டினர். பிரேமா நீல நிற பாவாடை கருநீல நிற ஜாக்கெட். சீதா சிவப்பு பாவாடை ஜாக்கெட், வள்ளி பச்சை பாவாடை ஜாக்கெட்.மூன்று பேரில் சின்ன குட்டி சீதாவிற்கு தான் தொப்புள் அம்சமாக இருந்தது..சரியான அளவில் தொப்புள் குழி, வளவளப்பான தேகம்..அதற்க்கு அடுத்த இடத்தில் வள்ளி. தொப்புள் அவள் உடலிற்கு மிகவும் பெரிதாக பட்டது, சுற்றி கரு கருவென முடி. அதை மழித்து சற்று குண்டாக ஆனால் அவளுக்கு அந்த தொப்புள் சரியாக இருக்கும். பிரேமவிர்க்கு நீளமான தொப்புள் பார்க்கவே சகிக்கவில்லை.அவளுக்கும் முடி இருந்தது தொப்புள் அருகே. ஆனால் மார்பகத்தில் முதலிடத்தை பிடித்து என்னவோ பிரேமா தான்..ஜாக்கெட்டில் பிதுங்கி கொண்டு நின்றது. அதை கலட்டினால் கண்டிப்பாக வயிற்றில் தொங்கும் போல.எவனோ நன்றாக பிசைந்திருக்கிறான். வள்ளிக்கு அவள் உடலிற்கு ஏற்ற மார்புகள். இன்னும் சற்று பெரிதாக இருந்தால் நன்றாக இருக்கும். சீதா லூசான ஜாக்கெட் போட்டிருந்ததால் ஏதும் கணிக்க முடியவில்லை. "நீ என்ன டி எங்கள சைட் அடிச்சுட்டே நிக்குற?சீக்கிரம் கலட்டு போய் குளிக்கலாம்" என்றாள் பிரேமா. நான் என் நைட்டியை மேலே தூக்கி கலட்டினேன்..கருப்பு பிரா மற்றும் மஞ்சள் பாவாடையுடன் நின்றேன்..பிரேமாவும் வள்ளியும் என்னை மேலும் கீழும் பார்த்தனர். "நீ..நீ..யார் அவ..?இந்த சுப்ரமணியபுரம் படத்துல வருவாளே?"என இழுத்தாள் வள்ளி. "சுவாதி அக்கா" என்றாள் சீதா..'ம் ம் சுவாதி அவல மாதிரியே இருக்க டி" என்றாள் கீழே பார்த்து கொண்டே. ப்ராவின் சைடுகில் பிதுங்கி நிற்கும் என் மரபுகளையும் க்லீவஜையும் பார்கிராளா அல்லது முடிகள் இன்றி வட்டமாக அளவாக இருக்கும் என் தொப்புள் குழியை பார்க்கிறாளா என்று தெரியவில்லை. பிரேமா மற்றும் சீதாவின் கண்களும் என் மேலுடலில் மேயந்தது. பிறகு நால்வரும் பாவாடை நாடவை உருவி அதனை நெஞ்சு வரை ஏற்றி கட்டினோம்..ஏற்றி கட்டிய பின் என் பாவாடை சரியாக முட்டி வரை வந்தது. வள்ளி பாவாடை முட்டிக்கு கொஞ்சம் கீழ், சீதா பாவாடை கிட்டதட்ட அவள் முழு உடலையும் மறைத்தது..அக்காவின் உடை போலும்..பிரேமா பாவாடையோ அவள் தொடையை காட்டியது. பிறகு நால்வரும் பாவாடையின் மேல் நுனியை பல்லால் கடித்தது கொண்டு நான் என் பிராவையும் மற்ற மூவர் அவர்கள் ஜாக்கெட்டையும் கலட்டினர். அப்படி கலட்டி கையில் எடுக்கும் போது சீதாவின் பாவாடை அவள் பல்லில் இருந்து நழுவி கீழே விழ அவள் நொடியில் சுதாரித்து அந்த பாவாடை அவள் வயிற்றுக்கு கீழே போவதற்குள் பிடித்து விட்டாள். அதே நொடிகளில் நாங்களும் அவள் இளம் மாங்கனிகளை பார்த்து விட்டோம். தொங்கவும் இல்லாமல் பெரிதாகவும் இல்லாமல் பிடித்து வைத்த பந்தை போன்று தனி தனியாக குத்தி கொண்டு நின்றது. நடுவில் சிறிய பருப்பு போன்ற கருப்பு மார்பு காம்புகள். சுற்றி இருந்த வளையமும் மிகவும் சிறிதாகவே இருந்தது. பருவ மங்கைக்கே உரிய அத்தனை அம்சங்களும் அவளிடம் இருக்கிறது..அவள் உறுப்பை பார்க்க வேண்டும் என்று என்னை அறியாமல் எனக்குள் ஒரு ஆசை தொற்றி கொண்டது.எங்கள் நால்வருக்கு ஓரளவு நன்றாகவே நீச்சல் தெரியும் என்பதால் நாங்கள் நால்வரும் குளத்தினுள் இறங்கி உள்நீச்சல் வெளிநீச்சல் எல்லாம் அடித்தோம். எங்கள் உடலில் ஒரு பாவாடை மட்டுமே..அவர்கள் மூன்று பேராவது ஜட்டி போட்டிருப்பார்கள். நான் அது கூட போடவில்லை. நான்கு பேருக்கும் முலை காம்பின் அச்சு தெரிந்தது. உடல் முழுவுதும் நனைந்து ஈரமான பாவாடையுடன் நால்வருமே செக்சி ஆக தான் இருந்தோம். சீதா விளையாடி கலைத்து ஒரு ஓரமாக போய் படியில் ஏறி உட்காந்தாள். சூரியன் நன்றாக கொளுத்தியது. தன் மார்பில் ஒட்டியிருந்த துணியை சரி செய்தாள். நானும் பிரேமாவும் வள்ளியை தூக்கினோம். பிரேமா வள்ளியின் தலையை பிடித்து தூக்க நான் அவளின் கால்களை பிடித்து தூக்கினேன். அப்படி தூக்குகையில் வள்ளியின் பாவாடை மேல் ஏறி அவளின் அடி தொடை வரை தெரிந்தது. அவளை அப்படியே தூக்கி சற்று தூரம் வீசினோம். தண்ணீருக்குள் பொத்தென விழுந்தாள். அவள் சுதாரித்து எழுகையில் அவள் பாவாடையின் வெளியே அவளது இடது மார்பு எட்டி பார்த்தது.முழுமையாக தெரிந்தது. அதை பார்த்து படியில் உட்காந்திருந்த சீதா விழுந்து விழுந்து சிரிக்க வள்ளி கடுப்பானள்..வேகமாக வள்ளியை நோக்கி நீந்தி சென்று ஆழம் குறைந்தவுடன் எழுந்து நடந்தாள்.அவளின் ஈரமான பாவாடை அவளின் பின்புறத்தின் இடையில் சொருகி கொண்டு அவள் ஜட்டி அச்சை வெளிபடுத்தியது. சீதா மறுத்தும் வள்ளி அவளை வலுகட்டாயமாக தூக்கி கொண்டு தண்ணீருக்குள் வந்தாள். "ஏ விடு டி பாவம்" என்று பிரேமா லேசாக அக்கா பாசம் காட்ட "இவளா பாவம்? நீ சும்மா இரு டி" என்றாள் வள்ளி. தொடர்ந்து சிரித்து கொண்டிருந்த சீதாவை வள்ளி தண்ணீருக்குள் அமுக்கி அவளும் உள்ளே சென்றாள். பிறகு சீதா மட்டும் தண்ணீரில் இருந்து வெளியே தலை காட்டினாள்."அக்கா..ஏய் ஏய் என்னடி பண்ற ஏய் விடு டி" என்று கத்தியபடி சீதா தன் கைகளை தண்ணீருக்கு அடியில் விட்டு ஏதேதோ செய்தபடி போராடினாள். எங்கள் இருவருக்கும் ஒன்றும் புரியவில்லை. பிறகு கொஞ்ச தூரம் தள்ளி வள்ளி தண்ணீரில் இருந்து எட்டி பார்த்தாள். சீதா முகம் வாடி போய் இருந்தது. "என்னடி பண்ண அவள?" என்றாள் பிரேமா. "ட்டன்டடோயின்" என்று சொல்லிக்கொண்டே தண்ணீருக்குள் இருந்து தன் கைகளை வெளியே எடுத்தாள் வள்ளி. அவள் கையில் சீதாவின் கருப்பு ஜட்டி.."அக்கா அக்கா அத கொடுத்திரு அக்கா ப்ளீஸ் அக்கா" என்று கெஞ்சினாள் சீதா. "என்னையா கிண்டல் பண்ற?" என்று வள்ளி ஜட்டியை தன் தலையை சுற்றி தூக்கி எறிந்தாள். அது அந்த ஆலமரத்தின் அருகே சென்று விழுந்தது. "மச் போச்சு என் மானம் போச்சு" என்றாள் சீதா.."ஏய் ஓவரா சீன போடாத நாங்க தான இருக்கோம்?பாவாடை கட்டிருகள?குளிச்சுட்டு போய் எடுத்துக்கலாம் பேசாம குளி" என்றாள் அவள் அக்கா பிரேமா. இப்போது என்னை போலவே பருவ சிட்டு சீதாவும் ஜட்டி போடாமல் இந்த குளத்தில். கொழுத்திய வெயிலில் தண்ணீரில் இருந்து வெளியே வரவே மனசில்லை. வள்ளியும் சீதாவும் ஒருவர் மேல் ஒருவர் தண்ணீர் தெளித்து விளையாடி கொண்டிருக்க வள்ளி குளத்தங்கரைக்கு சென்று படியில் உட்காந்து தன் கால்களுக்கும் கைகளுக்கும் கழுத்திற்கும் மார்பிற்கு மேலயும் சோப்பு போட்டு கொண்டிருந்தாள். அந்த சோப்பால் மேலே அவள் மார்பில் கட்டியிருந்த பாவடைக்கு மேல் வரையும் கீழே அவள் தொடை வரையும் தான் செல்ல முடிந்தது. பொது இடம், நாங்கள் இருக்கிறோம் என்பதால் அவள் அந்த சோப்பை அவளது அந்தரங்களுக்கு அனுமதிக்கவில்லையோ என்னவோ? அவள் வீட்டில் குளிக்கும் போது அந்த சோப்பை அவள் உடல் முழுவதையும் கொஞ்ச விட்டிருப்பாள். அவள் சோப்பு போட்டு மீண்டும் உள்ளே நடந்து வர அவளை சுற்றி சோப்பு கரைந்து தண்ணீரின் நிறம் மாறியது. பால் குளத்தில் நடந்து வரும் தேவதை போல வள்ளி காட்சி அளித்தாள். சில நிமிடங்களில் அவள் மாரழகை இந்த குளத்து நீர் மறைத்தது. பிறகு நானும் சோப்பு போடலாம் என்று கரையை நோக்கி நடந்தேன். அங்கிருந்து நகர்ந்த போது கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என் உடல் தண்ணீரில் இருந்து வெளியேறியது. நான் அணிந்திருந்த இளம் மஞ்சள் நிற பாவாடை முழுவதும் உடலோடு ஒட்டி நான் பாவாடை கட்டியிருக்கிறேனா என்று சந்தேக படும் அளவுக்கு என் மார்பு அபத்தமாக தெரிந்தது. குளத்தில் குளிக்கும் போது அடர்த்தியான நிறத்தில் உடை அணிய வேண்டும் போல. திங்கள்கிழமை கடலில் குளிக்கும் போதும் இதே தவறு தான் செய்தேன். அன்றாவது சுடி அணிந்திருந்தேன். இன்று பேருக்கு லேசாக ஒரு துணியை உடலில் சுற்றி உள்ளேன். உள்ளே ஒன்றுமே போடவில்லை. சோப்பு போடலாமா அல்லது அப்படியே மழுப்பி விட்டு இவர்கள் மூவரும் வெளியேறும் போது நானும் வெளியே சென்று துண்டை சுற்றி உடலை மறைத்து விடலாமா என யோசித்தேன். இவர்கள் மூவரை விட நான் தான் மிக அழகு. என்னை பிராவுடன் பார்த்ததற்கே வாயை பிளந்தார்கள். முழுதாக பார்க்கட்டுமே என முடிவு செய்தேன். மூவரும் ஆர்வமாக விளையாடி கொண்டிருந்தனர். நான் மெல்ல முன்னேறி நடக்க என் உடல் கொஞ்ச கொஞ்சமாக வெளியே வந்தது என் இடையும் என் இடையின் கீழ் பகுதியும் தண்ணீரில் இருந்து வெளியே வர என் பின்னால் அவர்களிடையே குசுகுசுவென பேச்சு சத்தமும் சிரிப்பு சத்தமும் கேட்டது. நான் திரும்பவில்லை. நான் கிட்டத்தட்ட முழுவதாக தண்ணீரில் இருந்து வெளியே வந்தேன். என் கால்கள் மட்டுமே இப்போது தண்ணீரில். படி அருகே வந்து விட்டேன். இவ்ளோ நேரம் அந்த மூவரும் நான் நடக்கையில் அந்த லேசான பாவடையில் வெளிபடையாக தெரிந்திருக்க வேண்டிய என் பின்புறத்தை பார்த்திருக்க வேண்டும். நான் நடக்கும் போது அந்த பாவாடை என் பின்புறத்தின் இடையே சொருகியும் நான் உடையை சரி செய்யவில்லை.

என் காதலன் கார்த்திக் என்னிடம் மிகவும் ரசிக்கும் இடங்களில் அதுவும் ஒன்று. அவனுக்கு மட்டுமே காட்ட வேண்டிய அதை மூன்று பெண்களுக்கு காட்டி கொண்டிருக்கிறேன். ஒரு பெண்ணின் உடல் ஒரே ஆண் மட்டும் தான் பார்க்க வேண்டும் என்பது எந்த விதத்தில் நியாயம்?சிறு வயதில் இருந்து பாலும் தேனும் குடித்து தினமும் இரண்டு முறை குளித்து உடலை சுத்தமாக செக்சியாக பராமரித்தது ஒரே ஒரு ஆணுக்கு காட்ட தானா?நெவர்..நான் அழகாக இருக்கிறேன், அதை நான் வெளிபடுத்துகிறேன்.நான் அழகு என்று பிறர் கூறுவதை கேட்டு மகிழ்கிறேன். இதில் தவறேதும் இல்லையே? சிந்தனையை ஓட விட்டு நான் படியில் உட்கார நினைக்கையில் "ஏம்மா ப்ரியா கொஞ்சம் இப்படி திரும்புமா?" பிரேமாவின் குரல். நான் ஏதும் தெரியாதது போல "என்னடி?" என்று திரும்பினேன். நான் எதிர்பார்த்தது போல மூவரும் என்னையே பார்த்து கொண்டிருந்தனர்."முழுசா திரும்பாம" என்றாள்.நான் திரும்பினேன், என் உடலை மறைக்கவில்லை. மறைத்தால் நான் தெரிந்தே செய்தது போல ஆகிவிடும் அல்லவா? "ஒன்னும் இல்ல உன் பின்னாடி புல்லா பாத்தாச்சு, முன்னாடியும் பாக்கனும்னு சீதா விருப்ப பட்டா.உட்கந்துடீனா தெரியாதுல? அதான் திரும்ப சொன்னேன்" என்றாள் நக்கல் சிரிப்புடன். "என்னடி முன்னாடி பின்னாடி?" என்றேன் முகத்தில் அப்பாவி தனத்தை தக்க வைத்து கொண்டு. "ஏய் லூசு இதுக்கு நீ பாவடையே கட்டாம உள்ள இறங்கிருக்கலாம்.கொஞ்சம் கீழ பாரு" என்றாள் வள்ளி பல்லை கடித்து கொண்டே..நான் புரியாதவள் போல கீழே என்ன தெரியும் என்று தெரிந்து கொண்டே பார்த்தேன் ..என் மார்புகள் தொப்புள் உறுப்பு தொடை எல்லாம் நான் எதிர்பார்த்ததை விட நல்லாவே தெரிந்தது.."இது என்ன உன் வீட்டு பாத்ரூமாடி இப்படி குளிக்குற?எவனாவது வந்தானா என்னடி பண்ணுவ?" என்று வள்ளி பல்லை கடித்து கொண்டே கேட்க "ஏய் ஜட்டி நனஞ்சுடும், அதிகமா இந்நேர்சும் எடுத்துட்டு வரல அதான் போடாம வந்தேன்" என்று வழக்கம் போல ஒரு மொக்கை பொய்யை சொன்னேன். "நீங்க தானடி..?சின்ன வயசுல இருந்து ஒன்னு மன்னா பழகுறோம்..இங்க இப்ப வேற எவனும் வர போறதில்ல..நீங்க பாத்தா என்ன டி?" என்றேன். "ஏய் உனக்குலாம் வெட்கமே இல்லையா?இப்படி அவுத்து காட்டி எங்கள பாக்க சொல்ற?" என்று மோசமாக கோப பட்டாள் வள்ளி. "ஏய் வாய மூடு டி விட்டா ஓவரா பேசுற..நம்ம ப்ரெண்ட் டி அவ. சிட்டில வளாந்த பொண்ணு.அவளுக்கு என்ன தெரியும்? உடம்பு தான் வளந்திருக்கு..மனசுல இன்னும் சின்ன பொண்ணா தான் இருக்கா..இப்ப என்ன தப்பு பணிட்டானு அவள நீ திட்டுற? அவ அவுத்து போட்டு அம்மணமா கூட குளிப்பா. அது அவ உடம்பு, அத காட்றதும் மறைகுறதும் அவ சுதந்திரம். அதுல நம்ம தலையிட கூடாது" என்று பிரேமா எனக்கு ஆதரவாக வள்ளியை டோஸ் விட ஆறுதலாக உணர்ந்து உட்காந்து சோப்பு போட்டேன். ஈரமான படி தான் எனினும் கொழுத்திய வெயிலில் அந்த ஈரம் கூட சூடாகி என் பின்புறத்தையும் அடி தொடையையும் சுட்டது. "எப்படி அக்கா உங்களுக்கு அங்க முடியே இல்ல. சின்ன பொண்ணுங்க புண்டை மாதிரி இருக்கு..எப்படி பயபடமா ப்ளேட் யூஸ் பண்றீங்க?" என்றாள் சீதா..எதிர்பார்த்த கேள்வி தான் எனினும் அவள் 'புண்டை' என்ற வார்த்தையை உபயோகித்தது எனக்கு சற்று சங்கடமாக இருந்தது. "ப்லேட்லாம் தேவ இல்ல டி..வீட்'னு ஒரு விளம்பரம் வரும்ல டிவி'ல அத யூஸ் பனீனா சுலபமா எடுத்திடலாம்" என்றேன். வள்ளி என்னை பார்க்காமல் அந்த பக்கம் திரும்பி குளித்தாள். ஈகோவா பொறாமையா என்று தெரியவில்லை. பிரேமாவும், சீதாவும் குளத்தில் இருந்து என்னை நோக்கி வந்தனர். என் அருகே வந்த பிரேமா அடி தொடையில் சோப்பு போட்டு கொண்டிருந்த என் தோளில் கை வைத்து "ரொம்ப அழகா இருக்க டி..இப்படியே மைண்டையின் பண்ணு கல்யாணத்துக்கு அப்புறமும்" என்றாள். பிரேமா என் வலது பக்கம் சற்று தள்ளி உட்கார்ந்து அவள் கழுத்தில் சோப்பு போட ஆரமிக்க சீதா என் இடது பக்கம் எனக்கு அருகில் அமர்ந்து அவள் கைகளிலும் தோளிலும் சோப்பு போட்டாள். சீதா கட்டியிருந்த சிகப்பு பாவடை, ஈரமான அவள் பருவ தேகம், அவள் மேல் பளிச்சென்று விழுந்த சூரிய ஒளி அவளை படு செக்சியாக காட்டியது.எனக்கு வயசாகிறதோ? என வருத்தப்பட்டேன். பருவங்களிலே பதின் பருவம் தான் அழகு. குழந்தை ஆகவும் இல்லாமல் பெரியவர்கள் ஆகவும் இல்லாமல் இருக்கும் ஒரு பருவம். நம் உடல் நம்மை மீறி வளரும். நம் எண்ணங்கள் எல்லை மீறும். நாம் செய்யும் தவறுகள் பருவ கோளாறு என்ற ஒரே வார்த்தையால் மன்னிக்க படும். நம் மீது நமக்கே ஒரு நேசமும் கர்வமும் வியப்பும் பிறக்கும். பதின் பருவம் சிலருக்கு தான் பரிசாக அமைகிறது. பலர் அந்த பருவத்தின் விந்தைகளை உணர்ந்து ரசிக்கும் முன்னரே அதை கடந்து விடுகின்றனர். சீதா தன் கால் விரல்களில் சோப்பு போட்டு கொண்டே "அக்கா உங்க அழக சொந்தம் கொண்டாட ஆள் கிடைச்சாச்சா?" என்றாள். "புரியல" என்றேன். "சிட்டில இருக்கீங்க. படிப்பு முடிஞ்சு வேலையும் பாக்குறீங்க. பாய் ப்ரெண்ட் இல்லாமலாம் இருக்காது. சொல்லுங்க உங்க காதல் கதைய. வீட்லலாம் போட்டு கொடுத்துற மாட்டோம்" என்றாள். நான் என் மாருக்கும் கழுத்திற்கும் இடையில் சோப்பு தேய்த்து கொண்டே பொறுமையாக "ம் இருக்கான். கார்த்திக் அவன் பேரு. பி.ஈ தேர்ட் இயர்ல இருந்து பழக்கம். நல்ல பையன். பாசமா பாத்துக்குவான்..என்ன கொஞ்சம் பொசசிவ்..அதலாம் நான் சமாளிசுடுவன்" என்றேன். சீதாவின் சோப்பு இப்போது அவள் முட்டிக்கு கீழ் இருந்தது. பாவாடை அவள் தொடை வரை தூக்கி இருந்தாள். தன் இன்னொரு கையால் என் அடி முதுகில் பின்புறத்தின் மேலே தட்டி "ம் உங்கள மாதிரி செம கட்டையா இருந்தா நினைச்ச பையனை அடைஞ்சு அடக்கிடலாம்" என்றாள் குசும்பாக. "ஏய் என்ன? எதுனாலும் உடம்ப வச்சு மயக்கிடுவன்னு சொல்றியா? சின்ன பொண்ண இருந்துட்டு என்ன பேச்சு பேசுற நீ? ம்....ம்?" என்று விளையாட்டாக அவள் இடையில் கிள்ளி நான் கிச்சுகிச்சு மூட்ட அவள் கையில் இருந்த சோப்பை கீழே போட்டு "அக்கா விடுங்க ப்ளீஸ் விடுங்க" என கூச்சம் தாங்காமல் நெளிந்தாள். அவள் சிரித்து கொண்டே முனங்க நான் நிறுத்தாமல் இன்னும் பலமாக அவள் இடையில் விளையாட உட்காந்திருந்த அவள் நிலை தடுமாறி பொத்தென பின்னாடி படியில் சாய்ந்து விழ அவள் கால்கள் விரிந்து தொடை வரை தூக்கபட்டிருந்த அவள் பாவாடை மேலேறி அவளின் உறுப்பை எனக்கு வெளிபடுத்தியது. உருப்பென்றால் மேல் பகுதி மட்டும் அல்ல, கால்கள் விரிந்த நிலையில் அவள் முழு உறுப்பையும் அந்த சில நொடிகளில் நான் பார்த்தேன். நல்ல பிங்க் நிறத்தில் சின்ன சின்ன சுருள் முடிகளுடன் இருந்தது. நல்ல டைட்டான உறுப்பு அவளுடையது. பின் மண்டையை தடவி கொண்டே எழுந்தாள். அவள் கால்களை சேர்த்த பிறகும் தெரிந்த இரண்டு தொடைகள் இணையும் இடமும் லேசாக தெரிந்த உறுப்பின் மேல் பகுதியையும் பார்த்து கொண்டிருந்தேன். அதை கவனித்து அவள் பாவாடையை சரி செய்தாள் "நீயும் தான் டி செம கட்டை" என கண் அடித்தேன். அக்கா என்று ஆழமாக ஒரு பார்வை பார்த்தாள் வெட்க புன்னகையுடன். "சரி சரி யார்ட்டையும் சொல்லல" என்றேன் அவளிடம் பொறுமையாக. நாங்கள் இருவரும் பிரேமாவை பார்க்க அவள் எங்களை கவனிக்கமால் ஆர்வமாக தன் பாவாடைக்குள் சோப்பை விட்டு அவள் மாரை பிசைந்து கொண்டிருந்தாள்."நான் கிளம்புறன் வரீங்களா இல்லையாடி?" என்றாள் வள்ளி. "போறதுனா போ டி." என்றால் பிரேமா கோபமாக. "ஏய் வா போலாம் டைம் ஆகுது" என்றேன் நான் பிரேமா முதுகில் தட்டி. மூவரும் குளத்தினுள் மீண்டும் இறங்கி எங்கள் மீதிருந்த சோப்பை கழுவி விட்டு நால்வரும் குளத்தில் இருந்து வெளியேறினோம். அந்த ஆலமர மறைவிற்கு நாங்கள் மூவரும் செல்ல சீதா கீழே கடந்த தன் ஜட்டியை எடுத்து அதிலிருந்த மண்ணை உதறி விட்டு பிறகு எங்கள் அருகில் வந்தாள். நாங்கள் நால்வரும் தலையை துவட்டினோம். நான் வள்ளியை பார்த்தேன். அவள் இன்னும் கோபமாக தான் இருந்தாள். ஒரு கையால் தலையை துவட்டி கொண்டே மறுகையால் அவள் தோளை தொட்டு "ஏய் சாரி பா" என்றேன் "ஏய் சீ சீ சாரிலாம் ஏன் கேட்குற?உன் மேல இருக்க பாசத்துல தான் அப்படி சொன்னன்.உனக்கு தான் குழந்த மனசாம்ல?அப்புறம் இத மட்டும் ஏன் கட்டியிருக்க?" என்று என் மாரில் இருந்த பாவாடை நாடவை அவள் இழுக்க என் பாவாடை அவிழ்ந்து என் காலின் கீழே விழுந்தது. அந்த வெட்ட வெளியில், கொழுத்தும் வெயிலில், ஆலமரத்து நிழலில், உடம்பில் ஒட்டு துணி கூட இல்லாமல் நான் மூன்று இளம் பெண்கள் முன்னிலையில். முதலில் திகைத்து போன நான் பிறகு சுதாரித்து கொண்டு "அதும் சரி தான்" என கேசுவல் ஆக இருப்பது போல தலை துவட்டிக்கொண்டே அவர்களை நோட்டம் விட்டேன். மூவரும் என்னை மேலும் கீழும் பார்த்தனர் தலையை துவட்டி கொண்டே.சீதா பார்வை என் உறுப்பை விட்டு அகலவே இல்லை..வள்ளியின் பார்வையில் மட்டும் கோபம் கலந்திருந்தது ஆனாலும் அவளும் என் உடலில் அவள் கண்களை மேய விட்டாள்.எப்போதும் மறைத்து வைக்க பட்டிருக்கும் விஷயங்கள் வெளிப்படும் போது அதை ஆர்வமாக பார்ப்பது மனித இயல்பு அல்லவா? சுற்றி இருந்த வெப்பத்தில் ஈர பாவாடை கட்டியிருந்த அவர்களை விட வெற்றுடலாக நின்ற நான் சீக்கிரம் காய்ந்து விட்டேன். "என்னடி அப்படி பாக்குறீங்க?உங்கள்ட்ட இல்லாததா எண்ட இருக்கு" என கேட்டு கொண்டே நைட்டியை எடுக்க கீழே குனிய "உனக்கு கொஞ்சம் கூட வெட்கமே இல்ல டி" என வள்ளி என் பின்புறத்தில் நன்றாகவே அடித்தாள். அவள் அடித்த அடியில் அங்கிருந்த சதைகள் சில நொடிகள் அதிர்ந்து நின்றது. பிறகு நான் நைட்டி மாட்டி கொள்ள அவர்களும் தங்கள் உடலை உலர்த்தி விட்டு நைட்டி போட்டு கொண்டு ஈர பாவடையையும் ஜட்டியையும் உருவினர் . நால்வரும் துண்டை எங்கள் கழுத்தை சுற்றி சுத்தி கொண்டு வீடு நோக்கி நடந்தோம். இப்போது என்னை போல அவர்களும் உள்ளாடை ஏதும் போட்டிருக்கவில்லை. "என்னடி ப்ரியா அக்கா நல்லா ஷோ காட்னாங்கல?" என சீதாவிடம் கேட்பது போல வள்ளி என்னை கலாய்த்து கொண்டே வந்தாள். மணி மதியம் 12ஐ தாண்டி விட்டது. இதற்க்கு முந்தய ஜட்டி போடாத நாட்களை விட அன்றைய நாள் மிகவும் பொறுமையாகவும் இனிதாகவும் சென்றது. நான் அவுத்து காட்டிய சாகசங்களில் எவற்றை டாஸ்கில் சேர்ப்பது எவற்றை விடுவது என்றே தெரியவில்லை. ஆனால் நீங்கள் ஒரு விஷயத்தை கவனிதிருபீர்கள் என நம்புகிறேன். இதற்க்கு முந்தய தினம் வரை நான் செய்ததில் பெரும்பாலானவை நான் நிர்ணயித்து பிறகு செய்த டாஸ்குகள். ஆனால் அன்று செய்ததில் பல எதேச்சையாக நடந்து பின்பு நான் டாஸ்கில் சேர்த்து கொண்டவை. சுதா முன்பு நான் நிர்வாணமாக குளித்தது கூட அந்த நொடியில் முடிவு செய்தது தானே தவிர முன்பே நிர்ணயித்தது கிடையாது அல்லவா? நிர்ணயித்து செய்யும் டாஸ்குகள் சிறியதாக இருந்தாலும் அதை செய்து முடித்தால் ஏதோ வென்று விட்டதை போல ஒரு கிக் கிடைக்கும். இன்னும் குறைந்தது 27 மணி நேரமாவது அந்த கிராமத்தில் இருப்பேன். அதற்குள் ஒரு டாஸ்க் ஆவது நிர்ணயித்து செய்ய வேண்டும் என முடிவு செய்தேன். வள்ளி, பிரேமா, சீதா மூவரும் எப்போதோ வீட்டுக்கு சென்று விட்டனர். சமையல் வேலையில் இருந்து சாணி அள்ளுவது வரை பல கலை ராணிகள் அவர்கள். என்னுடன் இவ்வளவு நேரம் செலவளிததே பெரிது. நான் வீட்டிற்குள் சென்று மீண்டும் புது பிரா அணிந்து (இம்முறை வெள்ளை நிறம்) முன்பு போட்டிருந்த லோ நெக் டாப்சையும் வெளுத்து போன ஸ்கர்ட்ஐயும் போட்டு கொண்டேன். வெளியே வரும் வழியில் என் தம்பி சார்ட்ஸ் போட்டு கொண்டு குப்புற படுத்து கொண்டே லாப்டாப்பை பார்த்து கொண்டிருந்தான். திரையில் ஒரு தெலுங்கு பாடலுக்கு ஸ்ருதி இடுப்பை ஆட்டி கொண்டிருக்க அவன் வழியாத குறையாக பார்த்து கொண்டிருந்தான். செம மூடில் இருப்பான் போல. அவன் சுதந்திரத்தில் நாம் ஏன் தலையிடவேண்டும் என நினைத்து அங்கிருந்து நகர்ந்து அந்த வீட்டிலே சற்று இருட்டாகவும் அமைதி ஆகவும் இருந்த பகுதிக்கு சென்றேன். என்ன டாஸ்கை செய்யல்லாம் என யோசித்து கொண்டே கார்த்திக்கிடம் வாட்சப்பில் சாட் செய்து கொண்டிருந்தேன். அநியாயத்துக்கு கொஞ்சினான். முதலில் ஐஸ் வைக்கிறான் என நினைத்தேன். இறுதியில் அவன் ரொமாண்டிக் ஆன வார்த்தைகளில் என்னை இழந்தேன். அவனை இப்போதே பார்க்க வேண்டும் போல இருந்தது. ஒரு சுவற்றில் சாய்த்து அவன் உடத்தை கடிக்க வேண்டும் போல இருந்தது. அவன் முடிகளின் இடையே என் விரல்களை பரவ விட வேண்டும் போல இருந்தது. என் உடல் எங்கும் காம தீ பரவிற்று. அந்த இருட்டிற்கும் அமைதிக்கும் எனக்கு குறைந்தது ஒரு தழுவதலோ முத்தமோ தேவை பட்டது. அடியில் உறுப்பில் நமைச்சல் ஏற்பட்டு லேசாக மதன நீர் கசிய ஆரமித்தது. போர்வையை எடுத்து போத்தி கொண்டேன்..என் வயிற்றில் கை வைத்து ஸ்கிர்ட்இன் மேல் வழியாக கையை உள்ளே விட்டேன். நான் முனகாமல் இருக்க பல்லையும் உடத்தையும் கடித்து கொண்டேன். என் விரல்கள் அதில் வேகமாக இயங்க என் மனம் இன்று காலையில் இருந்து நிகழ்ந்த சம்பவங்களை காட்சிகள் போல நினைவு கூர்ந்தது, கண்கள் மூடிய நிலையில் இருக்க அந்த கட்சிகள் என் மன கண்ணுக்குள். என் கைகள் இயல்பாக இயங்குவதை விட சுயஇன்பம் அனுபவிக்கும் பொது பல மடங்கு வேகமாக இயங்குவதை போல தோன்றுவது எனக்கு மட்டும் தானா? அது மட்டுமில்லை அதை நான் செய்யும் போது என் கால்கள் இரண்டும் என் அனுமதியும் விருப்பமும் இன்றி தேவிடியாளின் கால்களை போல அவ்வளவு அகலமாக விரியும். என் மன காட்சி ஓட்டத்தில் காலையில் இருந்து நிகழ்ந்தவைகள் ஓட (சீதாவின் உறுப்பு முக்கியமாக) அதன் முடிவில் என் தம்பியின் உறுப்பில் இருந்து சிறுநீர் வழிவது போன்ற காட்சி வர எனக்கு உச்சம் அடைந்து மதன நீர் பீச்சி அடிக்க நான் திடுக்கிட்டு எழுந்து உட்காந்தேன். என் கால்கள் இன்னும் விரிந்த நிலையில். என்ன செய்திருக்கிறேன் நான்?ஏன் அந்த காட்சி என் மனதில் வந்தது? என குற்ற உணர்வு என் மனதை ஆட்கொள்ள ஈரமான போர்வை காயட்டும் என எண்ணி என் அருகில் இருந்த டேபிள் மின்விசிறியின் வேகத்தை கூட்டினேன்.மீண்டும் படுத்து போர்வையை இழுத்து போட்டு இந்த தகாத கற்பனை நமக்குள்ளே அழிய வேண்டும். இதை எண்ணி வருத்த பட்டால் கூட இந்த ஞாபகம் என்னை பாடாய் படுத்தும். எனவே இதை இப்படியே விட்டு விடுவது நல்லது என முடிவு செய்தேன். என் விரல் எனக்குள் நிகழ்த்திய வித்தையில் அசந்து தூங்கிய நான் எழுந்த போது மாலை மணி 6.45. இன்னும் சில நிமடங்களில் வானம் முழுவதும் இருட்டி விடும். நான் எழுந்து பார்க்கையில் வீட்டில் யாருமே இல்லை. அவ்வளவு பெரிய வீட்டில் நாம் தூங்கி எழும் போது யாரும் இல்லை என்பதை உணர்ந்தால் எப்படி இருக்கும். நிகழ்வது கனவா நனவா என்றொரு குழப்பமான மனநிலை இருக்கும் அல்லவா? எனக்கும் அப்படி தான் இருந்தது. வீட்டை சுற்றி தேடினேன். எவரும் தென்படவில்லை. வெளியே திண்ணையில் சுதா தன் அறையில் ஏதோ உருட்டி கொண்டு இருக்க எனக்கு அப்போது தான் உயிரே வந்தது. அவள் என்னை பார்த்தவுடன் "உன் அம்மாவும் தம்பியும் பெரியப்பா வீட்டுடன் சிவன் கோவிலுக்கு போயிருக்காங்க.இப்ப தான் போனாங்க. உங்கள எழுப்பி எழுப்பி பாத்தாங்க நீங்க எந்திரிக்கல. அப்படியே உன் அத்தை வீட்டுக்கும் போயிட்டு வரதா சொன்னாங்க. நீ நாளைக்கு போனா போதுமாம்..முடிஞ்சா இப்ப ரெடி ஆகி கோவிலுக்கு போங்க அவங்கள பாக்கலாம்" என்றாள். நான் தூக்க கலக்கத்தில் தலை மட்டும் மேலும் கீழும் அசைத்தேன். அவள் மீண்டும் அறையில் ஏதோ உருட்ட ஆரம்பித்தாள். நான் வழக்கம் போல மீண்டும் ஜீனோவில் மூழ்கலாம் என நினைத்த போது எனக்கு என் டாஸ்குகள் நினைவுக்கு வந்தது. எதாவது செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்து யோசித்து கொண்டிருந்தேன். எனக்கு ஒரு யோசனை உதித்தது.

அதை செய்ய முடியுமா என பார்க்க என் வீட்டை விட்டு வெளியே வந்தேன். எதிர் வீட்டில் ஆள் அரவமற்று இருந்தது. விளக்குகள் கூட எரியவில்லை. தெரு விளக்குகள் பாழாகி வருடங்கள் ஆகிறது. எங்கள் தெருவில் இருக்கும் நான்கு வீடுகளில் என் எதிர் வீட்டில் மட்டும் தான் எப்போதும் ஆள் புழக்கம் இருக்கும். இப்போது அந்த வீடும் அமைதியாக இருப்பது தருணத்தை எனக்கு சாதகமாக்கியது, நான் தாமதிக்காமல் நேரே வீட்டினுள் சென்றேன். என் உடைகள் அனைத்தையும் கலைந்தேன். அதான் அந்த ஸ்கேர்ட், டாப்ஸ், பரா எல்லாம். ஒரு நைட்டியை அணிந்து கொண்டேன். மீண்டும் வெளியே வந்தேன். வீடு வாசலில் நின்று என் நைட்டியை கலட்டி வெளி திண்ணையில் வைத்தேன். இப்போது நான் நடு ரோட்டில் நிர்வாணமாக. இப்போது என் டாஸ்க் என்னவெனில் இங்கிருந்து அந்த தெருமுனை வரை நிர்வாணமாகவே சென்றுவிட்டு வர வேண்டும். அந்த 2, 3 நிமிட சாகசத்தை நான் செய்து விட்டு இந்த நைட்டியை அணிந்து கொண்டு ஏதும் நடக்காததை போல உள்ளே சென்று விடலாம் என நினைத்தேன். எனக்கு முதலில் சிறுநீர் கழிக்க வேண்டும் போல இருந்தது. இருட்டில் அந்த காட்டிற்குள் செல்லவும் பயம் எனக்கு. எனவே சற்று ஒதுக்குபுறமாக குத்தவைத்து புற்களுக்கு நீர் பாய்ச்சினேன். பிறகு எழுந்து ரோட்டிற்கு வந்தேன். காலில் செருப்பு கூட போடவில்லை. சரியாக கவனிக்கபடாத தார் சாலையின் ஜல்லி கற்கள் காலை பதம் பார்த்தது. நான் மெல்ல நடக்க ஆரம்பித்தேன். குளிர் காற்று என் நிர்வாண உடலில் பட்டு சிலிர்பூட்டியது. உறுப்பில் மிஞ்சி இருந்த சிறுநீர் துளிகள் என் தொடையில் வழிந்தது. நான் மெல்ல நடந்து என் இலக்கை அடைந்தேன். நான் தெரு முனைக்கு வரும் வரை எனக்கு தெரிந்து யாரும் என்னை பார்கவில்லை. இருப்பினும் என் இதய படபடப்பு என் மார் வரை எதிரொலித்தது. நான் தெருமுனைக்கு வந்தேன். அங்கிருந்த தெரு விளக்கு செயல்பட்டு கொண்டிருந்தாலும் என் நல்ல நேரம் அங்கு யாரும் வரவில்லை. என் நிர்வாண உடலில் அந்த விளக்கின் பச்சை நிற ஒளி பட்டு என் அங்கங்கள் மின்னியது. பிறகு நான் மீண்டும் என் வீட்டை நோக்கி நடக்க தொடங்கினேன். ஏதேனும் கார் வண்டி வந்து விடுமோ என பயம் இருந்தாலும் நிதானமாகவே நடந்தேன். என் வீட்டின் முன் வந்து நின்று டாஸ்கை முடித்தேன். வெற்றி களிப்பில் திண்ணையில் பார்த்தேன் என் நிட்டை காணவில்லை. பதறி பொய் காற்றில் எங்காவது பறந்திருக்குமா என பார்த்தால் எங்கும் இல்லை.. வெளியாட்கள் யாரும் எடுத்திருக்கவும் வாய்ப்பில்லை. ஒரு வேலை சுதா ஏதோ துணி கடக்கிறதே என்று உள்ளே எடுத்து வைத்திருக்க கூடும் என முடிவுக்கு வந்தேன். வீட்டிற்குள் செல்லலாம் என பார்த்தால் கதவு உள்பக்கமாக பூட்டியிருந்தது..இவள் தான் நம்மை காலையிலேயே நிர்வாணமாக பார்த்துவிட்டாலே அவசரத்திற்கு உடையை கலட்டி விட்டு ஒதுங்க சென்றேன் என்று சொல்லி சமாளிக்கலாம் என நினைத்து "சுதா அக்கா சுதா அக்கா" என அழைத்தேன். வீட்டினுள் ஒரு அசைவும் இல்லை. கத்தி கூப்பிட்டும், கதவுகளை உடைப்பது போல தட்டியும் ஒரு பலனும் இல்லை. "எங்க போய் தொலைஞ்சா?" என நினைத்து கொண்டிருக்கையில் தெரு முனையில் ஒரு கார் வருவது போல தெரிய நான் தாமதிக்காமல் ஓடி சென்று என் வீட்டின் இடபக்கத்து வீட்டின் வெளி திண்ணையின் பின்னால் குத்த வைத்த படி ஒளிந்து கொண்டேன். கார் நேராக என் எதிர்வீடின் முன்னாள் வந்து நின்றது. நான் செய்வதறியாமல் பதுங்கி இருக்க அந்த காரில் இருந்து ஆண்கள், பெண்கள், குழந்தைகள் என ஒரு 10 பேர் இறங்கினர். சிலர் வீட்டிற்குள் சென்றனர், ஓரிரு பேர் திண்ணையில் அமர்ந்தனர். எனக்கு என்ன செய்வதென்றே புரியவில்லை.

26