நான்: " அப்போ உன் புருஷன் சனிக்கிழமை கூட்டிக் கொண்டு வாரேன் என்று சொன்னானா?" யோகேஸ்வரி: " நான் உங்க விருப்பம் என்று சொன்னதும் அவர், `வருகின்ற சனிக்கிழமை முடியாது. நான் வேலை அலுவலாக டொரோண்டோ ( Toronto ) போகிறேன். இன்னும் இரண்டு சனிக்கிழமைகள் கழித்து அவனை கூட்டிக் கொண்டு வருகிறேன்,´என்று சொல்லிவிட்டு இன்னும் ஒன்றும் சொன்னார்." நான்: " என்னாவாம்?" யோகேஸ்வரி: " அவர் என் மண்டையில் பெரிய பாரங்கல்லை தூக்கிப் போட்டார்." நான்: " என்ன பாரங்கல் புரியவில்லை. சொல்." யோகேஸ்வரி: " என்னவர் சொன்னார், `யோகேஷ்... இதுதான் கடைசி தடவை ராகவனும் நீயும் ஒன்று சேருவது.´என்றார்." நான்: " ஏன் என்று கேட்டியா? அல்லது பொறாமையா?" யோகேஸ்வரி: " ஏன் என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர், ` நான் ராகவனை வெளியூருக்கு மாற்றப் போகிறேன். இன்னும் 4 கிழமைக்கு பிறகு வரப்போகும் விளைவு எனக்கும், உனக்கும் புரியும். ஆனால் ராகவனுக்கு அது தெரியப்படாது. அவனை 1000 கிலோ மீட்டருக்கு அப்பால் உள்ள எங்கள் கிளைக்கு (Branch ) மாற்றப்போறேன். பிறகு அவனால் இங்கு வர முடியாது. அப்படி வருவது என்றாலும் நம்ம இந்தியாவுக்கு போய் வருகிற செலவு ஏற்படும். உனக்காக ராகவன் அந்தளவு செலவழிக்க மாட்டான். கொஞ்ச நாளையால் உன்னை மறந்து விடுவான். எங்க வீட்டு டெலிபோன் நம்பரையும் மாற்றப் போகிறேன். மன்னித்துக் கொள்,´என்று சொல்லி விட்டு எழுந்து தன் அறைக்கு போய்விட்டார். அவர் போனதும் எனக்கு பொத் என்று அழுகை வந்தது." (இந்த விசயத்தில் நான் பரவாய் இல்லை. என் மனைவி கொடுத்து வைத்தவள். இவன் பெரிய சர்வாதிகாரி போல் அல்லவோ இருக்கிறான் என்று முனுமுனுக்க ஏன் மைத்துனி யோகேஷ்..) யோகேஸ்வரி: " என்ன குட்டி அத்தான்..இந்த விசயத்தில் நான் பரவாய் இல்லை. என்று முனுமுனுக்கிரிர்கள். எந்த விஷயம்?" நான்: " அது ஒன்றும் இல்லையடி யோகேஷ். உன் புருஷனை போல் நான் என் மனைவிக்கு கட்டளையிட நான் சர்வதிகாரி இல்லை என்றேன்." யோகேஸ்வரி: " அதென்றால் உண்மைதான் குட்டி அத்தான். நீங்கள் ஒரு தங்கப் பதக்கம் குட்டி அத்தான். இந்தியாவில் நான் கலியாணம் முடிக்க முன்பு விதம் விதமாக மேல் நாட்டு முறையில் கட்டிச் சட்டை போட எல்லாம் நீங்க விடுவிங்க. ஆனால் இந்த மனுஷன் கலியாணம் முடித்த அடுத்த நாளே அவருடைய பட்டிக்காட்டு சொந்தம் ஊதும் மகுடிக்கு ஆடும் பாம்பு போல என்னை தமிழ் பெண்ணை போல சேலை உடுத்தி, தலையில் பூ முடிச்சு, போட்டு வைத்து இருக்க வேண்டும் என்று இட்ட கட்டளை கனடாவிலும் இன்று வரை நடந்து கொண்டு தான் இருக்கிறது. அந்தக் கொடுமைகளை நினைக்கும் போது உங்கள் எண்ணம் தான் ஒவ்வொரு நாளும் வருது." (அழுகின்றாள்) நான்: " சரி..சரி அழாதே யோகேஷ். இப்போ என்ன குறை. உன் புருஷன் உன்னோடு தானே இருக்கிறான். ஓகே அவன் சொல்லுறது போல செல கட்டி இரு. எல்லாரும் என்னைப் போல் இருக்க முடியுமா? பிறகு உன் புருஷன் டொரோண்டோ (Toronto ) போனபின் நீ தனியவா இருந்தாய்?" யோகேஸ்வரி: " தனியாக என்று சொல்ல முடியாது. நாங்கள் இருப்பது அபர்ட்மெண்ட்ஸ் (apartments ) என்றதால் பக்கத்துக்கு அறைகளிலும் பலவித நாட்டவர்கள் குடி இருக்கிறார்கள். அமெரிக்காவிலும் அப்படித்தானே குட்டி அத்தான். இதைத் தெரிந்து கொண்டு விசர் கேள்வி கேட்கிறிர்கள்." நான்: " எனக்கு தெரியும்மடி அதிகம் படித்தவளே. உன் புருஷன் டொராண்டோவுக்கு ( Toronto ) போனபின்பு ராகவன் உன்னிடம் வரவில்லையா? அல்லது நீ அவனை உன்னிடம் வரச் சொல்லி கூப்பிட்டியா?" யோகேஸ்வரி: " ராகவனை நான் டெலிபோன் பண்ணி கூப்பிடுவதற்கு என்னிடம் என்னவர் அவனுடைய நம்பர் தரவில்லை. அவரும் குழந்தையை கவனமாக கவனிக்கும் படி சொல்லிவிட்டு தான் ஒரு வாரத்தால் திரும்பி வருவதாகவும், அடிக்கடி தன்னுடன் தொடர்பு கொள்ளும்படி சொல்லிவிட்டு சென்று விட்டார்." நான்: " தனிமையில் உனக்கு அந்தரமாக இருக்கவில்லையா யோகேஷ்?" யோகேஸ்வரி: " என்னத்தைச் சொல்லுவேன் குட்டி அத்தான். ராகவனுடன் படுத்து ஒரு வாரம் தான் சென்றுள்ளது. அவனை நினைத்து என் புண்டை அரிப்பை எப்படித் தாங்குவது குட்டி அத்தான்? விரலை விட்டு குடைந்து ஆட்டி நீர் சூட்ட வைப்பதை விட்டு வேறு வலி எனக்குத் தெரியவில்லை. தூக்கம் வரவில்லை. ராகவனின் பெயரைச் சொல்லி புலம்பத் தொடங்கினேன். கடைசியாக டாக்டரிடம் சென்று தூக்க மாத்திரை வாங்கி போட்டேன்." நான்: " (அவளை இடைமறித்து) அடிபாவி.... ஏண்டி தூக்க மாத்திரை போட்டாய். உன் புருஷன் திரும்பி வரும் வரை டில்டோஸ் (Dildos ) பாவிச்சு இருக்கலாமே?" யோகேஸ்வரி: " எனக்கு அதெல்லாம் பயம் குட்டி அத்தான். பிறகு யோனிச் சதைகள் பிஞ்ச்சி இரத்தம் வரும்." நான்: " போடி பைத்தியம். அதைக் கண்டு பிடித்தவர்கள் ஆண்களின் சுண்ணியை போல சொப்டாகத் (soft ) தான் செய்கிறாங்கள்." யோகேஸ்வரி: " ஐயோ... வேண்டாம் குட்டி அத்தான். என் விரல்களே போதும் சுயஇன்பம் காண்பதற்கு." நான்: " ஓகே... உன் இஷ்டம். உன் புருஷன் வெளிஊர் போன பின் ராகவன் அங்கு வரவே இல்லையா? அவர் போனது ஆபீசில் அவனுக்கு தெரிந்து இருக்கும் தானே?" யோகேஸ்வரி: " ராகவனுக்கு தெரியும். ஒரு வேலை அவர் அன்று எனக்கு முன்னால் போட்ட கட்டளைக்கு பயந்து அவன் என்னை நாடி வராமல் விட்டானோ என்று எண்ணினேன். ஒரு நாள் என் வீட்டு கதவு பெல் (Bell ) அடித்தது." யோகேஸ்வரி: " ராகவனுக்கு தெரியும். ஒரு வேலை அவர் அன்று எனக்கு முன்னால் போட்ட கட்டளைக்கு பயந்து அவன் என்னை நாடி வராமல் விட்டானோ என்று எண்ணினேன். ஒரு நாள் என் வீட்டு கதவு பெல் (Bell ) அடித்தது. நான் அப்பொழுதான் மகனுக்கு பால் ஊட்டி விட்டு கிச்சனில் பாத்திரங்கள் கழுவிக்கொண்டு இருந்தேன். அப்போதுதான் கதவு மணி அடித்தது. யாராக இருக்கும் என்று போய் கதவைத் திறந்தேன். என் கண்களே நம்ப முடியவில்லை குட்டி அத்தான்." நான்: " யார் அது? ராகவனா?" யோகேஸ்வரி: " ஆமாம்... குட்டி அத்தான். ராகவனே தான்!" நான் சொன்னேனே உனக்கு. அவனுக்கு உன் புருஷன் வேலை விடையமாக வெளிஊர் போவது தெரிந்து இருக்கும். அதுவும் எத்தனை நாள் என்றும் தெரியும். இது ஆபிஸ் விடயம் அல்லவா? நீ அவனைக் கண்டவுடன் ஆனந்தத்தில் கூச்சலிட்டு அவனை கட்டிப் பிடித்து இருப்பாயே?" யோகேஸ்வரி: " ஓம்..எனக்கு சொல்லமுடியாத புல்லரிப்பு உடல் முழுவதும் அவனை கண்டதும். `வா ராகவா உள்ளே,´என்று அவனின் கையப் பிடித்து உள்ளே இழுத்து கதவைச் சாத்தினேன். உள்ளே வந்ததும் ராகவன் என்னை ஏற இறங்க பார்த்தபடி முகத்தில் வெளிப்பட்ட சந்தோஷத்தை மறைக்க முடியாதவனாக மெல்லிய சிரிப்புடன், `எப்படி இருக்கிறாய் யோகா!´ என்று என்னை இருக்க கட்டி அணைத்தான். நானும் அவன் வந்த சந்தோஷத்துடன் என் உணர்ச்சிகள் வேகத்தை கொடுக்க அவனை இருக்க அணைத்தேன். கொஞ்ச நேரம் இருவரும் அணைப்பில் இருந்தோம். பின்பு அவன் அணைப்பில் இருந்து விடுபட்டு அவனிடம், `என்ன திடிரென இந்தப் பக்கம் ராகவா? ம்ம்ம்... கோபால் சார் என்னையும் குழந்தையையும் பத்திரமா பாத்துக்க சொன்னாங்களா? அல்லாவிட்டால் வேறு ஏதாவது சொல்லி விட்டாரா?´என்று கேட்டேன்." நான்: " ராகவன் ஏன் வந்தேன் என்று சொன்னானா?" யோகேஸ்வரி: " ராகவன் சில வினாடிகள் என் கண்களையே உற்று பார்த்து மெல்ல கழுத்து வழியே கீழிறங்கி பருத்த முலைகளை விழிகளால் வருடியபடி இருக்க நான், `ஏதாவது குடிக்க தரட்டுமா ராகவா,´என்று அவனின் மௌனத்தை கலைத்தேன். நான்: " அவன் என்ன கேட்டான்?" (நான் சிரித்தபடி) யோகேஸ்வரி: " போங்க சும்மா குட்டி அத்தான்! ராகவன் என் மார்பகங்களில் வைத்த பார்வையை எடுக்காமல், `குடிபதட்கு என்ன கொடுப்பாய் யோகா?´ என்று அவன் கேட்க, நான், `டீ...அல்லது கோப்பி போடட்டுமா?´ என்று கேட்டேன்." அதற்கு அவன், டீ...கோப்பி மட்டும் தானா கொடுப்பாய். வேறு ஒன்னும் தர மாட்டியா யோகா?´ என கிசுகிசுப்பாக என் காதில் சொன்னான். அவனின் பார்வை படர்ந்த இடங்களை, அவனின் கேள்வியின் உள் அர்த்தத்தை புரிந்து கொண்டு மெல்லிய சிலிர்ப்புடன் கண்களை தாழ்த்தி, மெல்லிய குரலில், வேற என்ன வேணும் என் விழிகளால் வினாவினேன்." நான்: " எனக்குப் புரியுது. என்றாலும் நீ உன் வாயால் சொல்லு யோகேஷ். அவனுக்கு குடிக்க வேற என்ன வேணுமாம்?" யோகேஸ்வரி: " நான் `என்ன,´என என் விழிகளால் வினாவ அவனிடம் இருந்து பதில் இல்லை. ராகவன் என் முன்னே நின்றபடி காமவெறி பிடித்த கண்களால் ரவிக்கைக்குள் பிதுங்கி கொண்டு வெளிவரத் துடிக்கும் முலைகளையும், முந்தானையின் இடைவெளியில் தெரிந்த இடுப்பு சதையின் மெல்லிய மடிப்பை, அவனுடைய விழிகளால் வருடிகொண்டிருப்பதை உணர்ந்து, அவனிடமிருந்து பதில் இல்லாத நிலையில் மெல்ல தலையை உயர்த்தி, அவன் பார்வை படர்ந்த இடங்களை உணர்ந்து, முந்தானையால் இடுப்பு சதை மடிப்பை மெல்ல மறைத்தபடி, ` ராகவா... நீ இப்படி உட்காரு. நான் போய் உனக்கு டீ போட்டுக் கொண்டு வாறேன்,´என்று சொல்லும் போது!!!!" நான்: " நீ சொல்லும் போது பிறகு என்ன தடை? உன் புருஷன் போன் பண்ணினானா?" யோகேஸ்வரி: " அவர் போன் பண்ணவில்லை. குழந்தை (உங்க மகன் ) அழும் குரல் கேட்டது. எங்கள் இருவரின் நிலையும் கட்டுப்பாட்டை இழந்து வெகு தூரம் சென்று இருந்ததால். மகனின் அழுகுரல் குரல் என் உணர்வுகளை தடுத்து நிறுத்தியது. நான் ராகவனை கையில் பிடித்து இழுத்து சோபாவில் உட்கார வைத்து விட்டு, `அம்மா இதோ வந்துட்டேன். அவனுக்கு பசி போல ராகவா. பொறு நான் அவனை தூக்கிக் கொண்டு வாறேன்,´ என்று பதட்டமாக சொல்லியபடி மேல் மாடிக்கு ஓடிப்போனேன் மகனை தூக்கிக் கொண்டு வர." நான்: " நீ ஓடும் போது உன் சூத்து சதைகள் சலக்கு சலக்கென`´ குலுங்கி ஆடுவதை ராகவன் பார்த்து ரசித்து இருப்பானே?" யோகேஸ்வரி: " ம்ம்ம்ம்.... மீண்டும் உங்க அசிங்கப் பேச்சு குட்டி அத்தான். ஒரு பெண்ணுடன் கொஞ்சம் மரியாதையாக பேசப்படாது?"
நான்: " அடி அம்மோவ்! நீங்க மட்டும் என்ன திருவள்ளுவர் தமிழிலா பேசுறிங்க, மரியாதை வேணுமாம் மரியாதை. ஹீ..ஹீ..ஹீ.. சரி சொல்லு உன் குண்டி நல்லா குலுங்கி இருக்கும்." யோகேஸ்வரி: " ஸ்டுபிட் மான் (Stupid man )." நான்: " எஸ் எஸ்.. ஐ ஆம் ஸ்டுபிட். யூ ஆர் கிளெவர் பட் யூ ஆர் டூ கிளெவர். சொல்லெடி என் சூத்து அழகி." யோகேஸ்வரி: " நான் குழந்தைக்கு பசி போல அதுதான் அழுறான். போய் தூக்கிக் கொண்டு வாரேன் என்று மாடிக்கு ஓடிய போது ராகவன், `எனக்கும் நல்ல பசி யோகா,´ என்று பின்னாலிருந்து கத்தினான். நான் மாடிக்கு ஓடியபோது என் குண்டி தளதளவென அசைந்ததை அவன் கவனித்தானோ என்று எனக்குத் தெரியாது.நான் மகனை தூக்கிக் கொண்டு கீழிறங்க, ராகவன் என்னை ஒருவித இச்சையுடன் பார்த்தான். நான் கால்கள் தடுமாற சமாளித்து கீழிறங்கி பிள்ளையை அவனிருந்த சோபால படுக்க வச்சிட்டு அவனிடம், `ராகவா பிள்ளையைக் கொஞ்சம் பார்த்துக்கோ. இதோ ஒரு நொடியில் வந்துடுறேன்,´என் அவசர அவசரமா பாத்ரூமுக்கு போய் சலம் கழித்து விட்டு, சலத்தால் பிசுபிசுத்த தொடைகளையும் தொடை இடுக்கையும் சுத்தம் செய்து, குளிர் தண்ணீரால் முகத்தையும் கழுவிவிட்டு கண்ணாடியில் பார்த்தேன்." நான்: " என்னத்தைப் பார்த்தாய்? உன் முகத்தையா அல்லது உன் கீழானையா??" யோகேஸ்வரி: " சீக்...மீண்டும். என் முகத்தை. என் உடையை. என் மகனை தூக்கிக் கொண்டு வந்தபோது அவன் உந்திய உந்தில் என் புடவை கலைந்து, ஜாக்கெட் பட்டன்கள் இரண்டு கழன்று முலைகளின் பாதி வெளியே பிதுங்கி தெரிந்தன." நான்: " ஓகோ..அதுதான் ராகவன் உன்னை காம இச்சை உடன் பார்த்தானா?" அவனுக்கு அன்றைக்கு நல்ல வேட்டைதான்!" யோகேஸ்வரி: " நான் உடையை சரி செய்தது கொண்டு வெளியே வந்தேன்." நான்: " அவன் என்ன செய்து கொண்டு இருந்தான்?" யோகேஸ்வரி: " ராகவன் குழந்தையோடு விளையாடிக் கொண்டு இருந்தான்." நான்: " ஓவ்... அவனுக்கும் என் மகன் மேல் விருப்பமா?" யோகேஸ்வரி: " சிறு குழந்தைகள் என்றால் யாருக்குதான் விருப்பம் வராது? நான் குழந்தைக்குப் பக்கத்தில் இருந்து கொண்டு, `டீ போடட்டுமா,´ என என் குரல் கிசுகிசுப்பாக ஒலிக்க, அவன் அதற்கும் பதில் சொல்லாமல், என் விழிகளையே உற்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். நான் ராகவனை ஓரக் கண்ணால் பார்த்தபடி, `என்ன யோசனை? பதிலே இல்ல. குடிக்க எதுவும் வேணாமா?´ என்று கேட்க அவன் வேணும் என்பது போல தலையை ஆட்டினான். நான்: " இப்போ எனக்கு புரியுது அவனின் தவிப்பு, தடுமாற்றம், தயக்கம் என்னவென்பது. சரி நீ சொல்லு உன் வாயால கேட்போம்." யோகேஸ்வரி: " ராகவனுடைய சங்கடமான நிலை எனக்கு பிடித்திருந்தது. வேறு ஆண் என்றால் என் தனிமையை தெரிந்து மிருகத்தனமாக என்னை கசக்கிப் பிழிந்து இருப்பான். ஆனால் இவனோ ஒரு ஜென்டில்மன் போல் நடந்துகொண்டான். தற்செயலாக என் கண்கள் அவனுடைய தொடை இடுக்கை பார்த்தது." நான்: " ராகவனுடைய பாம்பு எழும்பி சீறிக் கொண்டு நின்றிச்சா? அது எழும்பி நிற்காமல் என்ன செய்யும்! புருஷன் வீட்டில் இல்லை. அழகிய தங்க பஸ்பம் போன்ற பெண் ஒன்று அருகில். அவளை ஒருமுறை ருசி பார்த்தும் போட்டான். இப்போ இன்னுமொரு சான்ஸ். அவனுடைய தம்பி சும்மா தூங்குவானா? ஓகே சொல்லு." யோகேஸ்வரி: " உங்க குறும்புக்கு அளவே இல்லை குட்டி அத்தான். தற்செயலாக என் கண்கள் அவனுடைய தொடை இடுக்கை பார்த்த போது ராகவனுடைய பேண்ட் உப்பி மேடாக இருந்தது. அனேகமாக அவன் என்னிடம் வரும் அவசரத்தில் ஜட்டி போடாமல் வந்திருக்கணும் என்பதை எனக்கு புரிய என் உடல் சிலிர்க்க ஆரம்பித்தது. நான் எனது சங்கடத்தை வெளிக்காட்டாமல் எழுந்து கிச்சனுக்கு சென்றேன் அவனுக்கு டீ கொண்டு வருவதற்காக." யோகேஸ்வரி: " நான் எனது சங்கடத்தை வெளிக்காட்டாமல் எழுந்து கிச்சனுக்கு சென்றேன் அவனுக்கு டீ கொண்டு வருவதற்காக. ராகவன் குழந்தையுடன் விளையாடிக் கொண்டு இருந்தான். நான் டீயை போட்டுக் கொண்டு ராகவனை நெருங்கினேன் அதை கொடுப்பதற்காக நான் ராகவனை நெருங்கி நிற்க, அவனும் எழுந்து இருவர் உடலும் மெல்ல உரசியபடி என் கண்களை நேராக பார்த்துக்கொண்டு நின்றான்." நான்: " ராகவன் உன்னைப் பார்த்த பார்வையில் நீ பயந்திட்டியா?" யோகேஸ்வரி: " இல்லை. அதற்குப் பதிலாக அவன் பார்த்த பார்வையில் என் உணர்ச்சிகள் மொத்தமும் ஒரு கட்டுக்குள் அடங்கி ஒருவித வேகத்தை கொடுக்க உடம்பெல்லாம் ரத்தம் சூடாக வேகமாக ஓடத் தொடங்கியது. என் முலைகள் வீங்கி, காம்புகள் நட்டுக்கொண்டிருந்தன. கூதி பிளவில் பிசு பிசுத்து அப்பொழுது ஒழுக ஆரம்பித்து விட்டது." நான்: " அதற்குள் உன்னை உண்மையில் ஓக்க ஆசை படுகிறானோ என்று உன்னுள் ஆசையும், பயமும் அதிகரித்தது. உன் புருஷன் வேறு வீட்டில் இல்லை. ராகவன் உன்னை விட இரண்டு வயது குறைந்தவன். நீ ஆசை படும் அளவுக்கு அழகாகவா இருக்கிறான். அவன் உன் வீட்டிக்கு வரும் போதெல்லாம் உன்னைச் சுற்றி வந்து இருக்கிறானே இவன் ஓத்தாலென்ன என்று நினைத்து புல்லரித்துப் போனாய் அந்த நேரம். அதுதான் உன் கூதி பிளவில் பிசுபிசுத்தது. அப்படித்தானே யோகேஷ்?" யோகேஸ்வரி: " ம்ம்ம்ம்ம்...கரக்டா சொன்னிங்க குட்டி அத்தான். அவன் அமைதியாக முகத்தில் ஒருவித ஏமாற்றத்தை பிரதிபலித்தபடி அப்படி என்னை விடாமல் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, நான் அவனின் அமைதியை, `ஏன் ராகவா ஒரு மாதிரி இருகிறாய்? நான் போட்ட டீ உனக்கு பிடிக்கலையா? ஏதும் குறைச்சலா?´என்று குலைத்தேன். ராகவன் அதற்கு, `நான் இன்னும் டீயை வாயில் வைக்கலையே யோகா. ஆமாம்.. நீ போட்ட டீயில் ஒரு குறை இருக்கு.´என்றான். நான் என்ன குறை என்று கேட்டேன்." நான்: " அவன் என்ன குறையாம்? சீனி கம்மி என்றானா? அவன் தானே டீயை இன்னும் வாயில் வைக்கலையே, பின்னே என்னவாம்?" யோகேஸ்வரி: " அவன் சொன்னான், `டீ சாயம் சரியான தடிப்பாக இருக்காம். கொஞ்சம் அது விட்டா நல்லா இருக்கும்,´என்றான்." நான்: " என்ன அது!" யோகேஸ்வரி: " அது என்றால் தெரியாதா உங்களுக்கு குட்டி அத்தான்? அதுதான்." நான்: " அதுதான் என்றால். புரியல்லையே எனக்கு. ம்ம்ம்ம்....ஓஓஓ..இப்போ புரியுது எனக்கு. சொல்லு சொல்லு." யோகேஸ்வரி: " (சிரிக்கிறாள்) டீக்கு கொஞ்சம் பால் விட்டால் நல்லம் என்றான். கொஞ்சம் பொறு நான் கிச்சனுக்கு போய் பால் எடுத்துக் கொண்டு வாரேன் என்று மெல்ல ராகவனின் உரசலில் இருந்து என்னை விடுவித்து முந்தானையை சரி செய்தபடி அவனை சமாதானப்படுத்தி போக வெளிக்கிட அவன், `ஏன் கிச்சனுக்கு போறாய் யோகா பால் கொண்டுவர. இங்கேயே இருக்கே,´ என அவனுடைய பார்வை மெல்ல கீழிறங்கி கனத்த முலைகளை பார்வையால் வருடியபடி, ` எனக்கு எது புடிக்கும் என்று உனக்கு தெரியாதா யோகா? கேட்டாத்தான் கொடுப்பீயா? உனக்குத் தெரியாதா யோகா என் அன்பே,´ என்று கூறி எனது மார்பின் பிளவுகளை அவனின் மூச்சு காற்று மெல்ல தாக்க எனதுதடுமாற்றம் அதிகரித்தது. குழந்தையுடன் மாடியை விட்டு இறங்கிய வேகத்தில் குறையத் தொடங்கிய உணர்ச்சிகள் அதே வேகத்தில் மறுபடியும் வேகம் பெற்று உடலை உணர்வுகளை ஆக்கிரமிக்கத் தொடங்கியது." நான்: " நீ உடனே அவனது டீக்குள் முலைப்பாலை பிழிஞ்சு விட்டியா?" யோகேஸ்வரி: " ம்ம்ம்...உடனே இல்லை. நான் அவனிடம், `அப்பறம் என்ன வாய தொறந்து சொல்ல வேண்டியது தானே ராகவா! ஏன் கேட்டா என்ன கொறைஞ்சா போய் விடுவாய்? உனக்கு எது புடிக்கும் என்று எனக்கென்ன தெரியும்?´ என்று சொல்ல..." நான்: " எனக்கென்ன தெரியும்? என்று நீ சொல்ல..." யோகேஸ்வரி: " ராகவன் `யோகா நீ எது கொடுத்தாலும் அது எனக்கு புடிக்கும். இந்தா இருக்கே அதை கொடு,`என்று தன் இரு விழிகளால் சுட்டிக் காட்டினான். நீ: " நீ என்ன சொன்னாய்?" யோகேஸ்வரி: " நான் ம்ம்ம்... என கிசுகிசுத்து, சற்று தயங்கி, `ராகவா... உனக்கு எல்லாத்தையும் பிழிஞ்சி டீக்குள்ளே விட்டேன்னா குழந்தைக்கு ஒண்ணுமே இல்லாமல் போயிடும். அவனோ பசியில இருக்கிறான். முதல்ல குழந்தைக்கு ஊட்டிப் போட்டு தான் மிச்சம் உனக்கு ராகவா,´என்றேன். நான்: " நீ எல்லாத்தையும் என் மகனுக்கு கொடுத்தால் பிறகு அவன் முழுக்க குடிச்சு தள்ளிடுவான். பிறகு ராகவனுக்கு மண்டிதான் இருந்திருக்கும் நக்கிறத்துக்கு. ராகவன் ஓகே என்று சொன்னானா?" யோகேஸ்வரி: " ராகவனும், `சரி யோகா... இருக்கிற மிச்சத்தை டீகுள்ள பிழிஞ்சி விடு. நான் ஆசையோடு குடிக்கிறேன்.´என்றான். நான்: " ராகவன் அன்று தானே உன் புருஷன் முன்னால் உன் முலைகளை சூப்பு சூப்பென்று சூப்பி ஆசை தீர பால் குடித்தான். பிறகு இப்போ என்ன ஆசையாக குடிக்கிறேன் என்கிறான்?" யோகேஸ்வரி: " அதையும் நான் கேட்டேன் குட்டி அத்தான்" நான்: " அதற்கு ராகவன் என்ன சொன்னான்?" யோகேஸ்வரி: " டீல எல்லாரும் பசுப்பால் விட்டு குடிக்கிறாங்கள். தானும் குடித்திருகிரானாம். ஆனால் தாய்ப்பால் விட்டு இன்னும் குடித்ததில்லையாம். அதுதான் ஆசையாம் என்றான்." நான்: " நல்ல விசித்திரமான ஆசை தான் அவனுக்கு. இப்போ என்ன நீ அவனுக்கு தாயா, தாரமா, காதலியா, வைப்பாட்டியா அல்லது one night stand பெண்ணா? (ஒரு இரவுக்கு தேவைப்படும் பெண்.) " யோகேஸ்வரி: " அந்தநேரம் எனக்கு அவன் மேல் இருந்த மோகம் அவன் என்னை எப்படி எடுத்துக் கொண்டாலும் பரவாய் இல்லைபோல் இருந்தது. ராகவன் என்னை வெட்டாமல் இச்சையுடன் பார்த்தபடி என்னை நெருங்கினான். என் நிலை அவனுக்கு தெளிவாக தெரிந்தது. எங்கள் இருவரின் நெருக்கம் காரணமாக கைகள் உரசின. அவனது வலது கை மெல்ல மேலேறி என் இடுப்பு சதையை மெல்ல விரல்களால் வருடியபடி, `யோகா... நான் வந்தது உனக்கு சந்தோசமா,´ என்று கிசுகிசுப்பான குரலில் கேட்டான்." நான்: " ம்ம்ம்ம்...ரொம்ப சந்தோசம் ராகவா. நான் உன்னை நினைக்காத நேரம்மில்லை மணாளா என்று தமிழ் பெண்ணுக்குரிய நாணத்துடன் தலையைக் குனிந்து கொண்டு சொல்லி இருப்பாய். அப்படித்தானே யோகேஷ்?" யோகேஸ்வரி: " ம்ம்ம்ம்...அப்படித்தான். ஏன் உங்களுக்கு பொறாமையாக இருக்கா குட்டி அத்தான்?" நான்: " எனக்கேன்டி உன்னில் பொறாமை. ஏதோ உகித்து சொன்னேன்." யோகேஸ்வரி: " எனது இடுப்பு மடிப்பை விரல்களால் வருடிய அவனின் கையை நகர்த்த விடாமல் இடுப்பு சதையுடன் அழுத்தி பிடித்து குழந்தையின் பக்கம் பார்த்தபடி, `ஸ்ஸ்... ம்ம்ம்... என்ன இது... ராகவா!.. மகன் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கான்,´ என்றேன்" நான்: " ஓம்...என் மகன் அம்மாவின்ட கூத்துகளை எல்லாம் பார்த்துக் கொண்டு, ` ம்ம்..மா. ம்ம்..மா.´என்று பொக்கு வாயால் கால் கைகளை எல்லாம் ஆட்டி சிரித்து இருப்பான்." யோகேஸ்வரி: " நீங்க இப்படி என்னை இழிவு படித்ததினால் நான் உங்களோடு கோபம் குட்டி அத்தான்." ( ஒரு சில செக்கன்கள் அவள் என்னுடன்பேசவில்லை) நான்: " சரி..சரி.. நீ சொல்லு." யோகேஸ்வரி: " மகன் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கான் என்று சொல்லி ராகவனுடைய கையை என் இடையில் இருந்து விடுவிப்பதற்காக பிடிக்க அவன் தன் கையை எடுக்க விடாமல் தன் கை விரல்களை மெல்ல அசைத்து இடுப்பு மடிப்பை வருடியபடி, `அதனால என்ன யோகா. அந்த குழந்தைக்கு ஒன்றும் விளங்காது.´என அவனது விரல்கள் என் கையின் அழுத்தத்தையும் மீறி இடுப்பு சதைகளை வருடியபடி மெல்ல மேலே ஏறியது." நான்: " எங்கே? உன் கழுத்துக்கா?" யோகேஸ்வரி: " ராகவனுடைய விரல்கள் என் இடுப்பு சதைகளை வருடியபடி மெல்ல அவனின் கை முந்தானைக்குள் நுழைந்தது. நான், `ம்ம்ம்... ஸ்ஸ்... ப்ளீஸ் ராகவா... இப்ப... இங்க வேணாம்...நான் குழந்தைக்கு பால் கொடுத்து மேல்மாடியில் என் அறையில் தூங்க வைச்சிட்டு வாரேன்,´ என்று அவனின் வருடலில் சிலிர்த்து, பார்வையை எடுக்காமல் கிசுகிசுப்பான குரலில் சொன்னேன்." நான்: " அப்ப சரி என உன்னை விட்டுடானா?" யோகேஸ்வரி: " இல்லை. அவன் கொஞ்சம் பொறு யோகா. இன்று உன் புருசனும் இல்லை. அவர் இருந்தால் அது இது என்று சத்தம் போட்டு மூடையே (mood ) கெடுத்துப் போடுவார் என்று சொல்லிக்கொண்டு முந்தானைக்குள் கையை நுழைத்து ரவிக்கையுடன் முலைகளின் சதை திரட்ச்சியை விரலால் வருடியபடி, `இதுக்குத்தான் ஒரு கிழமையாக தவம் கிடந்தேன்,´என்று என் காதில் கிசுகிசுக்க அவனின் மூச்சு காற்று என் கன்ன கதுப்புகளில் படர்ந்து சிலிர்ப்பை அதிகபடுத்த நான், `ஸ்ஸ்...ம்ம்... ரொம்பத்தான்டா ராகவா. ... ஹா ஹா... ... இப்ப உனக்கு சந்தோசம் தானே? என்று உணர்ச்சிகளை அடக்கமுடியாமல் கேட்டேன்." நான்: " அவனுக்கு சந்தோசம் இல்லாமல் எப்படி இருக்கும்? எப்படி இருக்கு என்று சொன்னான்?" யோகேஸ்வரி: " ம்ம்ம்ம்...தனக்கு நல்ல சந்தோசம். உனக்கு எப்படி இருக்கு என்று என்னைக் கேட்டான். அவனது நெருக்கத்தால், அவனுடைய இடுப்பு என் இடுப்புடன் உரசியது. அவனின்சுண்ணி முழுமையாக விறைத்திருப்பதை தெளிவாக உணர்த்தியது. அவனுடைய விரல்கள் முலை சதைகளை ஜாகேட்டுடன் சேர்த்து முழுமையாக கசக்கி, அமுக்கி, விரல்கள் ஜாக்கெட் ப்ராவுக்குள் மறைந்திருந்த அவைகளின் காம்புகளை தேடி ஓடியது." நான்: " ராகவன் கஷ்டப்பட்டு காம்புகளை கண்டு பிடிச்சானா? நான் என்றால் உன் முலைக்காம்புகளை கஷ்டப்பட்டு ஜாகேட்டுக்குள் தேட மாட்டேன். உன் ஜாகெட்டை ஒரு இழுவையில் கிழிச்சு எறிவேன்." (சிரித்தேன்) யோகேஸ்வரி: " நீங்க முரடன் என்று எனக்கு முந்தியே தெரியும் தானே குட்டி அத்தான். ஆனால் ராகவன் அப்படி இல்லை." நான்: " பின்னே எப்படியாம் உன் மூன்றாம் புருஷன்?" ( மீண்டும் சிரித்தேன்) யோகேஸ்வரி: " எனக்கு அவன் மூன்றாம் புருஷன் இல்லை. எனக்கு ஒரு புருஷன் தான் தாலி கட்டினான்." நான்: " தொட்டு தாலி கட்டியவன் தானே இன்னும்மொருவனுடன் ஓக்க விடுறான். உன்னோடு படுக்கிறவன் எல்லாரும் உனக்கு புருஷன் தானே!" ( அவளுக்கு கோபம் வந்து விட்டது.) யோகேஸ்வரி: " குட்டி அத்தான்... கவனம். வார்த்தைகளை அளந்து பேசுங்கள். இப்போ என்ன என் கதையை தொடர்ந்து கேட்கப் போறிங்களா அல்லது இடையில் நிற்பாட்டச் சொல்லிரிங்களா? எத்தனை தரம் என்னை இழிவுபடுத்த மாட்டிங்கள் என்று." ( மீண்டும் அவள் அமைதி)
நான்: " ஓகே..ஓகே யோகேஷ். இந்த முறை என் மகன் ஆணையாக சத்தியம். தொடர்ந்து சொல்லு." யோகேஸ்வரி: " குட்டி அத்தான்... கவனம். வார்த்தைகளை அளந்து பேசுங்கள். இப்போ என்ன என் கதையை தொடர்ந்து கேட்கப் போறிங்களா அல்லது இடையில் நிற்பாட்டச் சொல்லிரிங்களா? எத்தனை தரம் promise பண்ணினிங்க என்னை இழிவுபடுத்த மாட்டிங்கள் என்று." ( மீண்டும் அவள் அமைதி) நான்: " ஓகே..ஓகே யோகேஷ். இந்த முறை என் மகன் ஆணையாக சத்தியம். தொடர்ந்து சொல்லு." (நான் கெஞ்சியபடியால் அவள் மீண்டும் தொடர்ந்தாள்.) யோகேஸ்வரி: " ராகவன் ஜாக்கெட் ப்ராவுக்குள் மறைந்திருந்த முலைகளின் காம்புகளை தேடி கண்டு பிடித்து தன் விரல்களால் தடவி மெல்ல வருடியபடி, `யோகா... I love you so much, ´ என்றான். நான் பதிலுக்கு, `ம்ம்ம்...i like you so much,´என்றேன்." நான்: " நீ ஏன் பதிலுக்கு `லைக் யு சோ மச்´என்றாய். லவ்வும், லைக்ம் ஒன்று தானே!" யோகேஸ்வரி: " இல்லை குட்டி அத்தான், "லவ் வேற லைக் வேற." லவ் என்றால் காதல். காதலித்தவனை கரம் பிடிக்கிறோம். மணவாழ்க்கை நடத்துகிறோம். லைக் என்பது விரும்புதல். அவனுடைய நடை, உடை, குணம், பழக்கவழக்கம் இவைகளை விரும்பிகிறோம். ஆனால் கட்டாயம் கலியாணம் முடிப்பதில்லை. அவனுடன் படுக்க வேண்டும் என்றும் கட்டாயம் இல்லை. அதேநேரம் உடல் பசிக்காக விரும்புவர்களின் தொடர்பு அதி காலம் நீடிக்காது அதுதான் ராகவனிடம் அப்படிச் சொன்னேன்." நான்: " அதுவும் நல்ல பதில் தான் யோகேஷ். அவன் ஏன் என்று கேட்டானா?" யோகேஸ்வரி: " அவனும் ஏன் அப்படிச் சொல்லுறாய் யோகா என்று கேட்டான். நான் இதே விளக்கத்தை அவனுக்கு கொடுத்தேன். அவன் சிரித்தபடி உன் இஷ்டம் என்றபடி அவனுடைய விரல்கள் முழு உரிமையுடன் ஒருபக்கத்து முலையை பிடித்து அதன் காம்பை இதமாக நீவி விட எனது மெல்லிய முனகல் நீண்டுகொண்டே போனது." நான்: " ராகவன் உன் காம்பை நீவும் போது நீ சிலுசிலிர்ப்பில் அனுங்கி இருப்பாயே." யோகேஸ்வரி: " ஓம்... நான், `ஸ்ஸ்ஸ்... ஹா..ஹா...ம்ம்ம்...´ என உணர்ச்சியால் முனகினேன். எனது உணர்ச்சியால் வெளிவந்த முணகலா, அல்ல உணர்ச்சியுடன் வெளிவந்த முணகலா என எனக்கே புரியவில்லை அந்த நேரத்தில். அந்நேரம் பார்த்து என் மகன் பசியால் வீரிட்டு அழ நான் ராகவனின் கையை ஜாகேட்டுக்குள் இருந்து விடுவித்து கலைந்த முந்தானையை சரி செய்தபடி, `ம்ம்... ம்ம்... ராகவா குழந்தை பசியால் அழுது. கொஞ்சம் பொறு நான் அறைக்கு போய் பால் கொடுத்து தூங்க வைச்சிட்டு வாரேன் உனக்கு வீட்டிக்கு போக அவசரம் இல்லை தானே,´ என்று குழந்தையை தூக்கிக் கொண்டு என் அறைக்கு போக முயற்சிக்க, ராகவன், ஏன் அறைக்குப் போறாய் யோகா? இங்கேயே பாலைக் குடுவேன். நான் பேசாமல் உன் குழந்தை பால் குடிக்கும் விதத்தை பார்த்துக் கொண்டு இருக்கிறேன். எனக்கு அவசரம் இல்லை. நாம இருவரும் தானே தனியே இருக்கிறோம் என்ன அவசரம்?´என்று என்னைப் பார்த்து ஒரு நமட்டு சிரிப்பு சிரித்தான்." நான்: " நீ ராகவனுக்கு முன்னாலே குழந்தைக்கு பால் கொடுத்தியா? அந்தக் காட்சி அவனுக்கு நல்ல விருந்தாக இருந்து இருக்குமே?" யோகேஸ்வரி: " என்ன செய்யுறது குட்டி அத்தான்? ராகவன் ஏற்கனவே நான் பிள்ளைக்கு பால் ஊட்டுவதை பார்த்து இருக்கிறான். அதைவிட என் புருசனுக்கு முன்னாலே அன்று என் முலைகளை சுவைத்து பால் குடித்திருக்கிறான். அவனுக்கு முன்னால் குழந்தைக்கு பால் குடுத்தால் என்ன வெட்கப்பட இருக்கு இனிமேல். ஆகையால் நான் அவன் இருந்த சோபாவில் குழந்தையுடன் அமர்ந்து முலைகளை விடுவிப்பதற்காக ஜாகெட் பட்டன்களை கழற்றப் போனேன்." நான்: " ராகவன் ஹெல்ப் பண்ணினானா?" யோகேஸ்வரி: " நான் தடுக்கவில்லை. சரி கழட்டி விடு என்றேன். அவன் எழுந்து என் முன்னால் நின்று குனிந்தான். அவன் என் முலைகளை பார்த்தபடி ஜாக்கெட் பட்டன்களில் கைவைக்க, நான் அவனின் கால்சட்டைக்குள் சுண்ணியின் விறைப்பை ரசித்தேன். எனக்கு அன்று ராகவன் என் புண்டைக்குள் சுண்ணியை வைத்து செய்த நினைவுகள் என் மனக்கண் முன் வர என் புண்டைக்குள் சுரந்த நீர் கொதிக்க ஆரம்பித்தது. அன்று ராகவன் என்னை என் கணவருக்கு முன்னால் ஓத்த போது ஒன்னும் தெரியாத அப்பாவி மாதிரி என் கணவர் சொல்லுவது படி நடந்தான். எதற்கும் அவரிடம் அனுமதி கேட்டான். அந்நாள் இன்று அவன் என் புருஷன் மாதிரி, நான் அவனுடைய பொண்டாட்டி மாதிரி சுதந்திரமாக நடந்தான்." நான்: " அடியே யோகேஷ்.. நீ அவனுக்கு உன்னுடைய குலுங்கும் முலைகளையும், தளதள ஆடும் குண்டிகளையும் காட்டி ராகவனை மயக்கினாய். உன் ஆண்மையற்ற புருசனும் அவனையும் உன்னையும் கட்டாயப்படுத்தி உங்களை படுக்க வைச்சான். இப்போ அவன் சுதந்திரம் அனுபவிப்பதில் என்ன பிழை? விட்டுக் குடு." யோகேஸ்வரி: " நான் ஒன்றும் அவனை தடுக்கவில்லை அத்தான். அவன் என்ன செய்தாலும் எனக்கு சுகமாக இருந்தது அந்நேரம். ராகவன் என் ஜாக்கெட் பட்டன்களை கழட்டி ஜாகெட்டை விலத்தி விட்டு, பிராவை உயர்த்தி விட்டு என் மகனின் வாயை முலைக்காம்பில் வைக்க அவன் ஆசையோடு முலைக்காம்பை கவ்வி, சப்பி சப்பி உறிஞ்சு குடிச்சான். மகன் மறு கையால் என் மற்ற முலையில் செல்லமாக மெல்ல அடித்துக் கொண்டு இருந்தான். அதைக்கண்ட ராகவன், `அடே பையா! மாமாவுக்கும் கொஞ்சம் வையடா,´ என்று செல்லமா அவனுடைய கன்னத்தில் மெல்ல கிள்ளி விட்டு என் கன்னத்திலும் கிள்ளினான். நான், `ஆ..ஆஹ் வலிக்குதடா குறும்புக்காரா,´ என்று அவனுடைய கையை தள்ளி விட்டேன். நான்: " ராகவனும் உன் அடுத்த முலையில் பால்குடிச்சானா?" யோகேஸ்வரி: " குழந்தை இரண்டு முலைகளிலும் பால் குடிச்சு முடிந்ததும். அது தானாகவே வாயை காம்பில் இருந்து எடுத்தது. ராகவன் உடனே என் இரண்டு முலைகளையும் தன் கைகளில் ஏந்திக் கொண்டு அவைகளை சூப்பை குனிந்தான். நான் அவனை மெல்லத் தள்ளி, `பொறு ராகவா! என்ன உனக்கு அவ்வளவு அவசரம்? குழந்தை இப்போ வயிறு முட்ட பால் குடிச்ச திருப்தியில தூங்கிறான். அவனைக் கொண்டுபோய் என் படுக்கை அறையில் வளர்த்தி விட்டு வாரேன்,´என்று குழந்தையை தூக்கிக் கொண்டு சோபாவில் இருந்து எழும்ப, அவன் என் கையை பிடிச்சு, யோகா...உன்னை நான் நிர்வாணமாக பார்க்க விரும்புகிறேன். நீ அன்று இருந்ததை விட இன்று நல்ல அழகாய் இருக்கிறாய்,´என்றான்." நான்: " அவன் தானே உன்னை ஏற்கனவே நிவாணமாக பார்த்துதானே. பிறகு வேறு என்ன புதுசா உன்னை வெறுமையாக பார்க்க?" யோகேஸ்வரி: " ஓர் கிழமையாக என்னை காணாத ஏக்கம் போல. எதையோ பறிகொடுத்த மாதிரி என்னைப் பார்த்தான்." நான்: " ராகவன் நினைத்தான் போல நீ அவனை வெறுமையா வெளியே அனுப்பி விடுவாய் என்று." யோகேஸ்வரி: " நான் `அவனிடம், `உனக்கு கொஞ்ச நேரம் பொறுக்க முடியாதா ராகவா. குழந்தைக்கு முன்னுக்கு எனக்கு அசிங்கம் செய்ய விருப்பம்மில்லை. அதைவிட ராகவா... என் புருஷன் நாங்கள் குழந்தைக்கு முன்னால் அசிங்கம் செய்தோம் என்று அறிந்தால் எங்க இரண்டு பேரையும் கொன்றுபோடுவார். எனக்குப் புரியுது உன் நிலைமை,´ என்று சொல்லும் போது, ராகவன், ` ப்ளீஸ்,´ என நான் எதிர்பாராத நிலையில் என் உதடுகளை கவ்வி எச்சில் ததும்ப முத்தமிட்டான். நான் என் உதடுகளை விடுவித்துக் கொண்டு, ` பொறு இதோ இரண்டு செக்கன்லே வந்துடறேன்,´ என்று சொல்லி என் அறைக்கு குழந்தையுடன் போனேன்." நான்: " உன் புருஷன் கொலையும் செய்வானா? கேட்க பயமா இருக்கு எனக்கு. என்றாலும் உன்னவர் என் மகனுக்கு மதிப்பும், பாசமும் காட்டுவது எனக்கு பெருமையாக இருக்கு யோகேஷ். நீ குழந்தையை தூங்க வைச்சுட்டு சாரியை அவிழ்த்து எறிஞ்சுட்டு நைட்டியை மாற்றிக் கொண்டு கீழே ராகவனிடம் வந்தாயா?" யோகேஸ்வரி: " நான் முதலில் அப்படித்தான் நினைத்தேன். பிறகு ராகவனின் அவசரத்தைப் புரிந்து கொண்டும், குழந்தை மீண்டும் தூக்கத்தால் எழும்ப முந்தியும் நான் சாரியை அவிழ்க்காமல் நான் கீழே அவனிடம் போனேன். ஜாகெட்டை இன்னும் சரியாக மூடாமல், பிராவும் மார்பகங்களும் அரைவாசி தெரிய ராகவனை நோக்கி சென்றேன். அவன் என்னைக் கண்டதும் அதற்கு மேல் தாங்கமுடியாமல் என்னை இழுத்துபிடித்து அணைத்து கொண்டான். அவ்வளவு காமவெறி போங்க அவன் அழுங்குப் பிடி போல் இறுக்கினான்." நான்: " சூப்பர்...ராகவ!" யோகேஸ்வரி: " என்ன சூப்பர் குட்டி அத்தான். ராகவனுடைய அழுங்குப் பிடியில் நான் திக்கு முக்காடிப் போனேன். ஒரு நொடி திகைத்து போய், ` விடு என்னை ராகவா.. விடு ...ஆஹ்..ஆஹ்க்... ஏன் இந்த அகோரமும், அவசரமும்.? மெல்லடா,´நான் பதறிப் போய் அவனுடைய பிடியில் இருந்து விலக அவன் மறுபடியும் என்னை இறுக அணைத்து என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டான். நானும் மறுப்பேதும்சொல்லாமல் அவனின் கன்னத்தில் முத்தம்கொடுக்க ராகவன் இன்னும் முன்னேறி எனது இதழ்களை கவ்வினான். " நான்: " நீயும் அவனுடைய இதழ்களை கவ்வினியா?" யோகேஸ்வரி: " நான் ராகவனுடைய உதடுகளை சுவைத்துக் கொண்டு என் ஒரு கை கீழிறங்கி அவனின் இடையையும், மற்றொரு கை அவனின் குண்டி மேட்டையும்போட்டு கசக்கினேன். நான்: " ராகவன் உன்னை அழுங்கு மாதிரி இறுக்கி அணைத்த போது அவனுடைய சுண்ணி உன் புண்டை மேட்டில் முட்டியதா யோகேஷ்?" யோகேஸ்வரி: " ஓம் குட்டி அத்தான். அவன் ஜட்டி போடாததால் அவனுடைய கால்சட்டைக்குள் புடைத்து கட்டுப்பாடு இல்லாத அவனது விறைத்த சுண்ணி என் சாரியின் மேலாக புண்டை மேட்டில் அழுத்தமாக உரசியது. அவன் வெறியுடன் எனது உதடுகளை கவ்வி சுவைக்க நானும் என் நாக்கை அவனுடைய வாயினுள் நுழைத்து சுழற்றினேன். ராகவன் லேசாக என்னுடைய உதடுகளையும், நாக்கையும் கடித்தான். நானும் அதையே தொடர்ந்து செய்தேன்." நான்: " எவ்வளவு நேரம் ஒருவர் ஒருவருடைய நாக்கை சுவைத்தீர்கள்?" யோகேஸ்வரி: ஒரு 5 நிமிடங்கள். பின்னர் ராகவன் என் பிராவை தூக்கிவிட்டு என் முலைகளை பிடித்து அமுக்கி கசக்கினான்." நான்: " பால் வந்துச்சா? ராகவன் குடிச்சானா? குடுத்து வைச்சவன். என் மகன் பாலை அவன் குடிக்கிறான். பெத்த அப்பன் இங்கு தாகத்தோடு தவிக்கிறான். என்ன கொடுமையடா கடவுளே!" யோகேஸ்வரி: " ராகவன் என் முலைகளை அமுக்கிய வேகத்தில் என் மார்பகங்கள் பாலை பீச்சி அடித்தது. அவன் முன்னமே என்னிடம் தன் டீக்கு என் பால் வேண்டுமென கேட்டபடியால் அதை வீணாக்க விரும்பாமல் அவனுடைய தலையை பிடித்து என் மார்பை நோக்கி இழுத்தேன். அவனும் என் நோக்கத்தை புரிந்து கொண்டு, மார்பில் வடிந்திருந்த பாலை முதலில் நக்கியபிறகு விறைத்த என் காம்பை தன் வாயால் கவ்வி பிடித்தான் . பால் நிற்கும் வரை விடாமல் உறிஞ்சி சுவைத்தான்.
பால் குடிக்கும் போதே அவனுடைய கைகள் என் இடையையும், குண்டியையும் மாற்றி மாற்றி தடவி கொண்டிருந்தன. ஒரு முலையில் தொடர்ந்து பாலை குடித்து கொண்டே அவன் அடுத்த மார்பை நோக்கி நகர நான் அவனிடம், `போதுமாடா ராகவா!!,´என்று மற்ற முலையையும் தூக்கிப் பிடிச்சு அதன் காம்பை அவனின் வாயில் வைக்க..." நான்: " அவன் அன் மகனுக்கு ஒரு சொட்டும் விடாமல் எல்லாத்தையும் உறிஞ்சி குடிச்சிருப்பான். அசுரன். அவன் என் கைக்கு அகப்பட்டால் அவன்ட சுண்ணியை நறுக்கிப் புடுவன். படுவா ராஸ்கல்!" (என் போலிக் கோபத்துடன்) யோகேஸ்வரி: " ( சிரித்துவிட்டு) நான் மற்ற முலையின் காம்பை அவனின் வாயில் வைக்க அவன், `போதாது யோகா. எனக்கு அவ்வளவு விடாய்,´ என்று எனக்கு நோக இழுத்து இல்லுத்து உறிஞ்சு குடிச்சான். காம்பில் அவனுடைய பற்கள் பட எனக்கு வலிக்க நான், `ஆ..ஸ்ஸ்..ஸ்ஸ்..ஆஹ்..கடியாதே. வலிக்குதடா,´என்று இன்னும் என் மார்பகத்தோடு அவனின் முகத்தை அமுக்கிப் பிடித்தேன். என் அமுக்கலில் அவனும் திக்கு முக்காடி, `ம்ம்..புளிச்...புளிச்..சப்..சப்..´என சப்பி குடிச்சான். எனக்கோ இன்ப சுகம் தாங்க முடியவில்லை. கணவனால் தர முடியாததை ராகவன் தருகிறானே என்ற புல்லரிப்பில் மயங்கிப் போய் அவனிடம், `ராகவா... நல்லா இருக்குடா..அப்படித்தான் விடாதேடா. சூப்பு..சூப்பு.. எல்லாத்தையும் முடிச்சிடாதேடா. குழந்தைக்கும் வை,´ என்று பால் நல்லா வர நான் முலையை அமுக்கி அமுக்கி பிழிந்தேன்." நான்: " நல்லா பால் பீச்சிச்சா? ம்ம்ஹீம்...யம்மி..யம்மி!" யோகேஸ்வரி: " ம்ம்ம்..பால் சரியாக பீச்சியது.
No comments:
Post a Comment