கொஞ்சம் முன்பு வெளியே கூட்டிச் சென்றபோது நான் எடுத்துக் கொடுத்த கவுணை அணிந்து கொண்டு என்னுடன் வந்திருக்கிறாள். அப்படி என்றால் இன்னும் கொஞ்சம் முயற்ச்சி செய்தால் இவளை மல்ளிக்காவைப் போல நல்ல ப்ரீயாக வெளியே நடமாட்டச் செய்ய முடியும் என்ற நம்பிக்கை எனக்கு வந்தது. நான் இப்போது அவளைப் பார்த்து 'என்ன சுதா....இப்படியே செஞ்சுக்கிட்டு இருந்தால் போதுமா...? மெயின் மேட்டருக்கு போக வேண்டாமா...?' என்று கேட்டவுடன் சட்டென்று தலையை தூக்கி என்னைப் பார்த்து, 'ம்ம்...சரி....' என்று சொல்லிக் கொண்டு எழுந்து உட்கார்ந்தால். அவளை கீல் படுக்கவைத்து கால்களை விரிக்கச் செய்து நான் அவளுக்குள் என்னுடைய சுன்னியை நுழைத்து கொஞ்ச நேரம் செய்து விட்டு அவளை எழுந்து நிற்கச் சொல்லி நான் படுத்துக் கொண்டு என்னை செய்ய சொன்னேன். அவளும் புரிந்து கொண்டு அதற்கேற்றாற்போல கொஞ்சம் கூட தயங்காமல் என்மேல் உட்கார்ந்து என்னை மேலேயிருந்து செய்தாள். அந்த நிலையிலேயே அவளை செய்யச் சொல்லி நான் என் கைகளை உயர்த்தி அவளது முலைகளை பிடித்து திருகி விட்டும் அமுக்கி விட்டும் அவளை நன்றாக உணர்ச்சி வசப் படும் நிலைக்கு கொண்டு வந்து பின்னர் அவளை திரும்பவும் படுக்க வைத்து நான் அவள் மேலேறி புணர்ந்து என் விந்தை அவளுக்குள் பாய்ச்சீனேன். நான் எதிர்பார்த்தது போலவே அவள் இப்போது நல்ல உணர்ச்சி வேகத்தில் இருந்ததாள். இப்போது நான் அவளை எழுப்பி கையைப் பிடித்துக் கொண்டு பாத் ரூமுக்கு கூட்டிப் போய் இருவரும் ஒன்றாக கிழித்து விட்டு வெளியே வந்தோம். அவளை ட்ரெஸ் போடா விடாமல் நிற்கச் செய்து மீண்டும் அவளை உடல் முழுக்க முத்தமிட்டும் சரசமாடியும் மேலும் மேலும் அவளது உணர்ச்சியை தூண்டி விட்டு பின்னர் அவளிடம் பேச்சு கொடுத்தேன். 'என்ன....சுதா....நான் வாங்கி தந்த தாலியை உனக்கு கட்டி விடனும்னு ஆசையா இருக்கு....நீ அதை எப்பவும் கழட்டாம போட்டுக்குவியா....?' அவள் பதில் எதுவும் சொல்லாமல் என்னை கூர்து பார்த்து, 'நானும் அப்படிதான் நினைக்கிறேன்....ஆனால் ரெண்டு தாலியை எப்படி எப்பவும் கழுத்தில் போட்டுக்க முடியும்....அதனால எனக்கு ஒரு யோசனை தோணுது....' 'சொல்லு சுதா.,...' 'நீங்க தப்பா நினைக்கலைன்னா நான் உங்க தாலியை என் இடுப்பில் போட்டுக்கவா...?' 'ஐயோ...இது நல்ல ஐடியாவா இருக்கே சுதா....அப்படியே செய்வோம் ....' என்று சொல்லி நாங்கள் வாங்கி வந்த தாலியை அவளிடம் எடுத்துக் கொடுக்க அவள் தன்னுடைய அரைஞான் கயிறை அவிழ்த்து அதில் கோர்த்து என்னிடம் தந்து கட்டி விடச் சொன்னாள். நான் அவள் சொன்ன மாதிரி அவள் இருப்பில் அதை கட்டி விட, அவள் தொப்புளுக்கு கீழே அந்த தாலி தொங்கி கொண்டு இருந்தது, 'நான் இனிமேல் இதை கழட்டவே மாட்டேன்...' 'அப்போ ... மணி இதைப் பாத்து என்னன்னு கேட்டா...?' 'நானா இதைப் பதி அவர்ட்ட எதுவும் சொல்ல மாட்டேன்....இதை எப்பவாவது பாத்துட்டு கேட்டா, அப்போ நான் மறைக்காம சொல்லிடுவேன்...' 'அப்போ மட்டும் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டானா...?' 'என்ன சொல்ல முடியும்...? அதுதான் நீங்க என்னை எல்லாம் செஞ்சுக்கிட்டு இருக்கீங்கன்னு அவருக்கே தெரியுமே...அப்புறம் என்ன....அது மட்டுமா.... மல்லிக்காவை அவர் கூட்டிக்கிட்டு போய்ட்டு அங்கே என்ன எல்லாம் பண்ணிகிட்டு இருக்கார்....? இதை எல்லாம் பண்ணிகிட்டு இந்த தாலியை உங்க நினைவா கட்டியிருந்தா என்ன தப்பு..." அவளது நீண்ட விளக்கம் எனக்குமே சந்தோஷமாக இருந்தது, 'அப்படின்னா....எனக்காக என்ன வேணும்னாலும் செய்வியா...?' 'உங்களுக்கு எதுக்கு இந்த சந்தேகம்...?' 'இல்லை....கேட்டேன்...' 'நீங்க என்ன சொன்னாலும் நான் செய்வேன்....என்ன செய்யனும்...சொல்லுங்க...?' 'இல்லை....என் கூட வெளிய எங்காவது வச்சு இப்படி செய்ய நீ ரெடியா...?' 'நிஜமாத்தான் கேக்குறீங்களா..?' 'அப்படித்தான்னு வச்சுகோயேன்...செய்வியா...?' நான் முகத்தை சீரியசாக வைத்துக் கொண்டு சொன்னதால் அவளும் என்னை ஒரு நிமிடம் தீர்க்கமாக பார்த்து, 'சரி....சொல்லுங்க....நான் என்ன செய்யனும்....?' 'இப்ப திரும்பவும் நாம எங்கேயாவது வெளியே போவோம்.... நான் சொல்ற மாதிரி புடவை கட்டிக்கணும்......அங்க வச்சு நாம கொஞ்சம் வெளிப்படையா செய்யனும்....அதை யார் பார்த்தாலும் நீ ஒன்னும் சொல்லக் கூடாது....சரியா...?' அவள் கொஞ்சம் யோசித்து விட்டு நிமிர்ந்து என்னைப் பார்த்து 'சரி...' என்று சொல்லிக் கொண்டு தலையாட்டினாள். எனக்கு உடனே 'கேட்வே' ஹோட்டல்தான் ஞாபகம் வந்தது. மல்லிகாவின் புடவைகளிலிருந்து எனக்குப் பிடித்த ஒரு புடவையை அதற்கு மேட்ச்சாக அதனுள்ளே மடித்து வைக்கப் பட்டிருந்த ப்ளவுசையும் எடுத்து அவளிடம் கொடுத்து கட்டச் சொன்னேன்,. நானும் மல்ளிகாவும் இரண்டு மூன்று முறை தனியாக வெளியே போன போது அவளும் இதைத்தான் விரும்பி கட்டிக் கொண்டு வந்தாள். காரணம் அதன் நிறம் மட்டுமல்லாமல் உள்ளே லைனிங்க் க்ளாத் கொடுக்காமல் மிக மெல்லியதான துணியில் தைக்கப் பட்டிருந்தது. முத்துக்கு புறம் நன்றாக கீழிறங்கி லேசாக கையை தூக்கினாலே அக்குள் தெரியும் படி இருந்தது. என்னிடமிருந்து அதை வாங்கிக் கொண்டு அங்கேயே நின்று அதை அணிந்து கொண்டு என்னை பார்க்க, நான் அவள் அருகில் சென்று தொப்புள் வெளியே தெரியும் படி இறக்கி விட்டேன். 'இப்படியேவா இருக்கணும்....' 'கண்டிப்பா....இப்படிதான் நீ என்னோட வரணும்.... நான் உன்னோட இருப்பில் கை வச்சிகிட்டு வருவேன்...' 'நீங்க ஒரு தீர்மானத்தோடததான் என்னை இப்படி எல்லாம் ரெடி பண்றீங்க...' 'அப்படித்தான்னு வச்சுகோயேன்....' 'சரி....நீங்கதான் என்னோட வர்றீங்களே...எனக்கு என்ன வந்தது...?' என்று என்னுடன் மீண்டும் வெளியே கிளம்ப ஆயத்தமானாள்... நானும் சுகாவும் வெளியே கிளம்ப ரெடியானவுடன் நான் மீண்டும் மணிக்கு போன் செய்து அவனிடமும்மல்லிகாவிடமும் நாங்கள் இருவரும் சாப்பிட்ட 'கேட்வே' ஹோட்டலுக்கு செல்லப் போவதாக சொல்லிவிட்டு கிளம்பினோம். சுதா இப்போது காரில் என்னோடு ஒட்டிக் கொண்டு உட்கார்ந்திருந்ததாள். அவளுக்கும் சரி....எனக்கும் சரி.....எங்களுக்கு புதிதாக கல்யாணம் ஆகி இருந்ததைப் போல ஒரு எண்ணம்மனசுக்குள் ஓடிக் கொண்டிருந்ததால் நாங்கள் இளம் ஜோடிகளைப் போல உணர்ந்தோம். அவள் என்மேல் ஒட்டிக் கொண்டு உட்கார்ந்திருந்ததால் எனக்கு காரை செலுத்த சற்று சிரமமாகஇருந்தாலும் அதை சமாளித்துக் கொண்டு காரை செலுத்தி அந்த ஹோட்டலுக்குள் நுழைந்தோம். நான் ஏற்கனவே அந்த ஹோட்டலுக்கு நிறைய தடவை எனது கஸ்டமர்களோடு வந்திருக்கிறேன். அது ஒரு ஆடம்பரமான இடம். பெரிய பெரிய செல்வந்தர்கள் பொழுது போக்குவதற்காக வந்து செல்லும் ஹோட்டல் அது. அங்கு வெளிநாட்டவர்களும் அதிகமாக வந்து போவதால் அங்கு வரும் பெருவாரியான பெண்கள்அணிந்திருக்கும் உடைகள் அந்த இடத்தையே கிளுகிளுப்படைய செய்யும். போதாதற்கு பக்கத்திலேயே நீச்சல் குளம் வேறு. சுமார் நீற்றைம்பது ஏக்கர் நிலத்தில் அமைந்திருந்த அந்த ஹோட்டலில் பாதுகாப்பு ஏற்பாடும் மிக அதிகம்என்பதால் வேறு எவரும் அத்தனை எளிதாக உள்ளே வர முடியாது. இத்தனை வசதிகளுக்கு ஏற்றாற்போல அந்த ஹோட்டலில் அனைத்து கட்டணங்களும் மிக மிகஅதிகம்தான். எங்களைப் போல நடுத்தர வசதி உள்ளவர்கள் அடிக்கடி எல்லாம் இங்கே வந்து செல்வது கடினம். இதற்கு முன் இங்கே வந்த பொழுதெல்லாம் கம்பெனி செலவில் வந்திருக்கிறேன். சொந்த செலவில் மாதம் ஓரிரு முறை வந்தாலே பட்ஜெட் கஷ்டமாகிப் போய் விடும். ஆனால் இப்போது எங்களுக்கு பணப் பிரச்சினை இல்லாததால் சுதாவை சந்தோசப் படுத்த இதுதான்சரியான இடம் என்று தீர்மானித்து இங்கே அவளை கூட்டிக் கொண்டு வருகிறேன். அந்த ஹோட்டலின் நுழைவாயிலிலிருந்து சாப்பிடும் ஹாலுக்கு போகவே ஒன்றரை கிலோமீட்டர் தூரம்கடக்க வேண்டி இருந்தது. நான் இதுவரை மல்ளிக்காவைக் கூட இங்கே அழைத்து வந்தது இல்லை. இப்போது அதை நினைத்துப் பார்த்தால் எனக்கே ஆச்சரியமாக இருந்தது. அவளை இங்கே கூடிக் கொண்டு வரவேண்டுமென்று எனக்கு ஏன் இது வரை தோன்ற வில்லை....? இன்னொரு முறை மல்லியை இங்கே கூடிக் கொண்டு வரவேண்டுமென்று நான் நினைத்துக் கொண்டேன். இருபுறமும் அடர்ந்து வளர்ந்திருந்த மரங்களுக்கு நடுவே பாம்பு போல வளைந்து வளைந்து சென்றுபாதையில் சென்று சற்று உயரமான இடத்தில் இருந்த ஹோட்டல் முன்பு இருந்த விஸ்தாரமானபோர்ட்டிக்கோவில் காரை நிறுத்த அங்கே முழு சீருடையில் நின்று கொண்டிருந்த பணியால் வந்துவணக்கம் சொல்லி கார் கதவை திறந்து விட்டான். கண்டிப்பாக சுதா இது மாதிரி எல்லாம் இதுவரை பார்த்திருக்க மாட்டாள். அவள் கண்களில் வியப்பும் கூடவே சற்று மிரட்சியும் தெரிந்தது. நாங்கள் இருவரும் காரை விட்டு இறங்கியவுடன் வேறு ஒரு ஆள் வேகமாக என்னை நோக்கி வந்துபணிவாக வணக்கம் சொல்லி கார் சாவியை கேட்க, அவன் ஒரு 'வேளத் திரிவர்' என்று உணர்ந்துஅவனிடம் கார் சாவியை நீட்டினேன். அவனிடம் கார் சாவியை கொடுத்து விட்டு சுதாவை கை பிடித்து அனைத்த மாதிரி கூட்டி கொண்டுஉள்ளே செல்ல இன்னும் கண்களில் மிரட்சி அகலாமல் என்னுடன் வந்தாள். தரையே தெரியாத அளவுக்கு விரிக்கப் பட்டிருந்த பஞ்சு போன்ற தரை விரிப்பில் கால் பட்டதுமே மேலும்வியப்படைந்து அந்த ரிசப்சன் ஹாலை சுற்றிலும் பார்வையை செலுத்தினாள். வெளிநாட்டவர்களே அசந்து போகும் அளவுக்கு அலங்கரிக்கப் பட்டிருந்த அந்த ஹால் அவளை மேலும்மிரட்டியது. அவள் என்னை நெருங்கி பிடித்தபடி என் காதருகில் முகத்தை வைத்து, 'என்னங்க .... இந்த இடம் இப்படி இருக்கு...?' என்று கேட்டாள்.
'என்ன சுதா...எப்படி இருக்கு...?' 'இல்லை...பாக்கவே ரொம்ப பணக்கார இடமா இருக்கு....இங்கே ரொம்ப செலவாகுமே.... நாம ரெண்டு பெரும் சாப்பிட்ட எவ்வளவு செல்வாகும்...?' 'அதை பத்தி நீ எதுக்கு கவலைப் படுற சுதா....?' 'அதுக்கு இல்ல....சும்மா தெரிஞ்சிக்கத்தான் கேட்டேன்...' இப்போது நாங்கள் ரிசப்ஷனை கடந்து ஒரு நீண்ட காரிடாரில் நடந்து கொண்டிருந்தோம். அந்த காரிடாரின் இரு புறமும் அலங்காரத்திற்காக வைக்கப்பட்டிருந்த சின்ன சின்ன சிற்பங்களையும் சுவரில் மட்டப்பட்டிருந்த விலை உயர்ந்த ஓவியங்களையும் பார்த்துக் கொண்டே என்னோடு நடந்தாள். 'என்ன....நாம ரெண்டுபேரும் சாப்பிட்ட ஒரு நாலாயிரம் ரூபாய் செலவாகும்...' அவள் நான் சொன்னதை கேட்டு ஒரு விநாடி நின்று விட்டாள். 'என்ன சுதா..என்னாச்சு....?' 'என்னது... நாலாயிரம் ரூபாயா..." அவளும் பணத்திற்கு குறைவில்லாத குடும்பத்தை சேர்ந்தவள்தான் என்றாலும் இந்த மாதிரி இடங்களுக்கெல்லாம் வந்ததில்லை என்பதால் நான் சொன்னதை கேட்டவுடன் அவள் அதிர்ச்சியாகி விட்டாள் போலும்.... 'வா சுதா....' என்று நான் அவளை இழுக்க, பிரமிப்பு மாறாமல் என்னுடன் தொடர்ந்து நடந்தாள். அந்த காரிடாரின் கடைசியில் இருந்த வட்ட வடிவத்தில் இருந்த மிகப் பெரிய டைனிங்க் ஹாலை சுற்றிலும் பார்த்து வாயை பிளந்து கொண்டு நிற்க, நான் அவளை கூட்டிக் கொண்டு ஒரு ஓரமாக கிடந்த ஒரு மேஜைக்கு சென்று அவளை உட்கார வைத்து நானும் அவளுக்கு அருகில் அமர்ந்தேன். இன்னும் அவளுக்கே நிதானமேற்படவில்லை. உட்கார்ந்தவள் அந்த ஹாலை சுற்றிப் பார்க்க நானும் அவள் பார்வை போகும் இடங்களுக்கெல்லாம் என் பார்வையை செலுத்தினேன். எங்களை சுற்றிலும் அமர்ந்திருந்த இளவயது மற்றும் நடுத்தர வயது பெண்கள் மிகவும் செக்ஸியாக அணிந்திருந்த உடைகள் எங்கள் பார்வைக்கு பட்டது. நாங்கள் அப்படி சுற்றிலும் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கும் போது மிக நேர்த்தியான சீருடை அணிந்த ஒரு பணியாள் எங்கள் அருகில் வந்து ஒரு மெனு கார்டை என்னிடம் தந்து, 'என்ன சாப்பிடுகிறீர்கள் ...?' என்று கேட்க, நான் சுதாவிடம் எதுவும் கேட்காமல் அந்த ஹோட்டலில் எனக்கு மிகவும் பிடித்த அசைவ உணவு வகைகளை ஆர்டர் செய்து விட்டு அவை ரெடியாகி வருவதற்கு கொஞ்சம் நேரமாகும் என்பதால் அதற்கு முன்பு ஒரு பியர் கொண்டு வரும் படி சொல்லி அவனை அனுப்பினேன். நான் ஆர்டர் செய்வதை அமைதியாக பார்த்துக் கொண்டிருந்து விட்டு அந்த பணியாள் எங்களிடமிருந்து நகர்ந்து போனவுடன், 'இங்கே பியர் எல்லாம் கொடுப்பாங்களா...?' என்று சுதா என்னைப் பார்த்துக் கேட்டாள். ''ஆமா சுதா,,, இங்கே வரவங்க எல்லாருமே ஆண் பெண் பாகுபாடில்லாம பியர் குடிப்பாங்க...வேணும்னா அங்கே பாரு...' என்று எங்களை சுற்றி இருந்த மேஜைகளை பார்க்க சொல்ல, அவளும் சுற்றி பார்த்து விட்டு ஆச்சரியப்பட்டு 'ஆமாங்க...நீங்க சொல்றது சரிதான்....' என்று சொல்ல, 'பியர் மட்டும்தான் இங்கே சப்ளை பண்ணுவாங்க....வேற ஹாட் ட்ரிங்க்ஸ் எதுவும் கிடைக்காது....' மொத்தமாக அவள் இப்போது வேறு ஒரு உலகத்தில் இருப்பது போல உட்கார்ந்து இருந்தாள். திடீரென்று அவள் என்னிடம் மெதுவான குரலில் சொன்னாள். 'ஐயோ....அதோ பாருங்க....அந்த பொம்பளை உடுத்தி இருக்க ட்ரெஸ் என்னங்க இப்படி இருக்கு....?' 'எப்படி இருக்கு....?' 'ம்ம்....அவ இதை கட்டியிருக்கவே வேண்டாம்....' 'இங்க அப்படிதான் சுதா....அவளை மட்டும் பாத்துட்டு இப்படி செல்றியே....மத்த பொம்பளைகளையும் பாரு...' இன்னும் கொஞ்சம் சுற்றி பார்த்து விட்டு, 'ஆமாங்க....நீங்க சொல்றது சரிதான்....' நான் அவள் கட்டியிருக்கும் உடையை இன்னும் கொஞ்சம் செக்ஸியாக காட்ட விரும்பி, 'வா சுதா....கை கழுவிட்டு வரலாம்...' என்று எழுந்து அவளை கூட்டிக் கொண்டு வாஷ் ரூமுக்கு சென்றேன். அதுவுமே அந்த ஹாலில் இருந்து சற்று தூரத்தில் இருந்தது. நல்ல அகலமான நீண்ட தரையே தெரியாத நடை பாதையில் சென்று கண்ணாடிக் கதவை தள்ளி உள்ளே செல்ல அந்த வாஷ் ரூமின் பிரமாண்டமும் அவளை வியப்படையச் செய்தது. வேறு எவரும் இல்லாத அந்த அகலமான இடத்தில் அவளை என்னைப் பார்த்து திருப்பி நிறுத்தி அவளுடைய புடவை தலைப்பை சுறுக்கி அவளது இரண்டு மார்புகளுக்கும் நடுவே இருப்பது மாதிரி போட்டேன். அதன் கீழே வயிற்றுப் பகுதியில் தொப்புள் தெரியும் படி ஒதுக்கி விட்டு அவளைப் பார்த்தேன். நான் செய்வதை எதுவும் சொல்லாமல் பார்த்துக் கொண்டு நின்றாள். அங்கே சுற்றிலும் இருந்த ஆளுயுற கண்ணாடியில் தெரிந்த அவளது உருவத்தைப் பார்த்து அவளையும் பார்க்குமாறு சொன்னேன். தன்னுடைய உருவத்தை எதிரே பார்த்து விட்டு முகம் முழுக்க நாணத்தில் சிவக்க என்னை நோக்கி, 'என்னங்க....இப்படி செஞ்சிச்சிட்டீங்க...? ரொம்ப அசிங்கமா இருக்குங்க....' 'இது அசிங்கம் இல்லை...சுதா....இந்த இடத்துல இதுதான் சரி....அங்கே இருக்கிற பொண்ணுங்களை பாத்தே இல்லையா...? அதே மாதிரி நீயும் இருந்தாதான் நல்லா இருக்கும்....அதான் உன்னை இங்கே கூட்டிக்கிட்டு வந்தேன்....உனக்கு இது பிடிச்சிருக்கா இல்லையா...?' 'பிடிச்சு இருக்கு....ஆனா வெக்கமா இருக்கே,....' 'அதெல்லாம் வெட்கப் பத்தாக் கூடாது சுதா....நான்தான் உன் கூட இருக்கேனே...' 'ம்ம்....சரி...' 'சுதா....இப்ப நான் முதல்ல இங்கே இருந்து வெளியே போய் நாம உட்கார்ந்து இருந்த இடத்துல போய் இருப்பேன்....நான் போன அப்புறம் ஒரு ரெண்டு நிமிஷம் கழிச்சு நீ வெளியே வா....வரும் போது நல்ல ஸ்டைலா நடந்து வா....சரியா...?' நான் சொல்வதைக் கேட்டு அவளுக்கு சிரிப்பு வந்து விட்டது. 'நீங்க...ஏதோ ப்ளான் பண்றீங்க.... சரி...நான் இந்த மாதிரி நடந்து வந்தா யாரும் எதுவும் செய்ய மாட்டாங்களா...?' 'என்ன செஞ்சுருவாங்க சுதா....மிஞ்சி மிஞ்சிப் போனா லேசா தட்டுவாங்க...அவ்வளவுதான்...அதை எல்லாம் கண்டுக்காதே...' 'ஐயோ....தட்டுவாங்களா...?' 'கண்டிப்பான்னு இல்லை.... சில நேரம் தட்டலாம்....இல்லை இடுப்பை தடவலாம்...' 'அய்யையோ....என்னென்னமோ சொல்றீங்களே....எனக்கு ஒரு மாதிறியா இருக்குங்க...' 'பயப்படாதே சுதா....நான்தான் இருக்கேனே....சரி....அப்படி யாராவது கை வச்சா நல்லா இருக்குமா இருக்காதா...?' 'எனக்கு என்ன சொல்லன்னு தெரியலைங்க...' 'சரி...நீ ஒன்னும் சொல்ல வேண்டாம்....நான் சொன்ன மாதிரி நடந்து வருவியா மாட்டியா...?' இப்போது அவள் என்னை தீர்க்கமாகப் பார்த்து என் முகத்தில் தெரிந்த ஏக்கத்தை பார்த்து சிரித்தபடி, 'சரி...நீங்க சொன்ன மாதிரியே நடந்து வாரேன்....போதுமா...?' 'இப்பத்தான் என் சுதா....சரி...நான் முன்னால போறேன்....நீ கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு வா...' என்று சொல்லி விட்டு நான் அவளைப் பிடித்து அனைத்து உதட்டில் ஒரு நீண்ட முத்தம் கொடுத்து விட்டு கதவை தள்ளித் திறந்து வெளியே சென்றேன். நான் அந்த நீண்ட பாதையில் நடந்து வெளியே வரும் போது எனக்கு எதிரில் ஒரு நடுத்தர வயது அங்கிள் உள்ளே வந்தார். நான் அவரைப் பார்த்து ஒரு சினேகப் புன்னகையுடன் அவருக்கே வழி விட்டு வெளியே வந்தேன். அவர் பதிலுக்கு எனக்கு நன்றி சொல்லி விட்டு உள்ளே சென்றார். நான் நடந்து வந்து எங்கள் மேஜையில் அமர்ந்து அவள் வரவை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். நான் சொல்லி விட்டு வந்தது போல அல்லாது அவள் வருவதற்கு கொஞ்சம் தாமதமாக்கியது. எதற்கு இவ்வளவு தாமதம் செய்கிறாள்.....ஒரு வேளை வெளியே வர வெட்கப் பட்டுக் கொண்டு நிற்கிறாளா...? என்று யோசனை செய்தபடி அவள் வரும் வழியைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அந்த பணியாள் என்னருகில் வந்து பியர் பாட்டிலையும் ஒரு வாயகன்ற கண்ணாடி டம்ளரையும் கொண்டு வந்து வைத்து என்னிடம் கேட்டு அந்த பாட்டிலை திறந்து அந்த டம்ளரில் பீரை நிரப்பி விட்டு அகன்றான். இன்னும் அவள் வெளியே வராததால் யோசனையுடன் வாஷ் ரூமுக்கு போகும் வழியில் இருந்த கதவைப் பார்த்தேன். எதனால் இவ்வளவு தாமதமாகிறது என்று யோசித்துக் கொண்டே அந்த டம்ளரை எடுத்து அதில் இருந்த பீரை ஒரு 'சிப்' ஊரிஞ்சி விட்டு மீண்டும் அந்த கதவைப் பார்க்க, அந்த அங்கிள் கதவை தள்ளி திறந்து வெளியே வர சற்று வெட்கத்துடன் தலையை குனிந்தபடி சுதா அவர் பின்னால் வர அவர் திரும்பி அவளிடம் என்னவோ சொல்ல பதிலுக்கு அவள் மேலும் வெட்கப்பட்டு தலையயை குனிந்தாற்போல சிரித்தபடி தலையாட்டி விட்டு என்னை நோக்கி நடந்து வந்தாள். நான் சற்று குழப்பத்துடன் அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருக்க என்னை நோக்கி நடந்து வந்த அவளை அந்த ஹாலில் இருந்தவர்கள் ஏறெடுத்துப் பார்த்து ரசித்தத்தையும் கவனிக்கத் தவறவில்லை. பிறகு ரசிக்காமல் என்ன செய்வார்கள்....? கையே இல்லாததைப் போல மிகவும் குட்டையாக தைக்கப் பட்டிருந்த அந்த ப்ளவுஸ் மிகவும் மெல்லிசாக இருந்தபடியால் அவளது திரண்ட முலைகளை நான்கு தரிசனம் கொடுக்கும் வகையில் புடவைத் தலைப்பு நடுவே கிடந்ததாலும் அதன் கீழே பளிச்சென்று தெரிந்த அவளது தொப்புள் பார்ப்பவர்களை 'வா...வா' என்று அழைப்பதைப் போல இருந்ததாலும் பெரும்பாலானவர்களின் பார்வைக்கு அவள் தப்ப வில்லை. அதோடு மட்டுமல்லாமல் அந்த ஹாலுக்கு நடுவே வந்து அதனை கடந்து ஓரத்தில் கிடந்து எங்கள் மேஜையை நோக்கி வந்த போது நான் சொல்லியிருந்தது போலவே தனது இடுப்பை ஆட்டியபடி ஸ்டைலாக நடந்ததால் அவளை கவனித்தவர்களின் பார்வை கொஞ்ச நேரம் அவளை விட்டு அகலாதபடி இருந்தது. இயற்கையாகவே இவளுக்கு இந்த மாதிரி எல்லாம் அனுபவிக்க அடிமனதில் ஆசை இருக்கிறது. ஆனால் அதை வெளிக்கொணர அவளுக்கு இது வரை வாய்ப்பு கிடைக்க வில்லை. அதனால்தான் இழுத்து போர்த்தி கொண்டு நடக்கிறாள். வெகு சீக்கிரத்திலேயே இவளையும் மல்லிகாவைப் போல மாற்ற வேண்டும் என்று எண்ணிக் கொண்டேன். ஆனால் இவளை அப்படி மாற்ற அப்படி ஒன்றும் சிரமப் பட வேண்டியதில்லை. லேசாக கொடு போட்டால் போதும்....இவள் சுலபமாக ரோடு போட்டு விடுவாள் என்று தோன்றியது. காரணம் இப்போது அவள் நடந்து வரும் ஸ்டைல் அப்படிதான் இருக்கிறது. அவள் என்னை நெருங்கி வந்து என்னைப் பார்த்து முகம் மலர்ந்து சிரித்தபடி என்னருகில் உட்கார, நான் அவளை பார்த்து, 'எதுக்கு சுதா.....இவ்வளவு லேட்டா வர்றே....?' அதற்கு பதில் ஒன்றும் சொல்லாமல் குனிந்தபடி சிரிக்க எனக்கு குழப்பம் ஏற்பட்டது. 'என்ன சுதா.....நீ சிரிக்கும் அளவுக்கு நான் என்ன சொல்லிட்டேன்...?' அவள் இப்போது மெதுவாகப் பேசினாள். 'நீங்க சொன்னது சரிதான்....?' 'நான் என்ன சொன்னேன்....என்ன சரி....' 'அதானே பார்த்தேன்.....சொல்லிட்டு எல்லாத்தையும் மறந்துட்டீங்களா...?' 'என்ன சுதா...கொஞ்சம் விளக்கமாத்தான் சொல்லேன்...' 'நீங்க என்னை கொஞ்சம் நேரம் கழிச்சு வரச் சொல்லிட்டு வந்துட்டீங்களா..? நானும் கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு கிளம்பலாம்னு நின்னுகிட்டு இருந்தேன். அப்போ அதோ என் கூட வெளியே வந்தாரே அந்த ஆள் உள்ளே வந்தார். அவர் நான் நின்ன கோலத்தைப் பார்த்து என்னை அப்டியே உத்து பாத்துகிட்டு என் கிட்ட வந்து விசில் அடிச்சார். நான் அவரை பார்க்க வெக்கப்பட்டுகிட்டு வெளியே வரப் பார்த்தேன். நீங்க என் சாரியை லூசாக்கி விட்டதால கொசுவம் கீழ இறங்கி என் கால்ல தட்டி கதவுல சாயப் போனேன். உடனே அவர் என்னை இடுப்போட சேர்த்து புடிச்சிக்கிட்டார். நான் சமாளிச்சிகிட்டு 'சாரி'ன்னு சொல்லவும் 'பரவாயில்லை'ன்னு சொல்லிகிட்டே இடுப்புல இருந்த கையை அப்படியே உடம்பை தேய்ச்சுக்கிட்டே மாரு வரைக்கும் வந்துட்டார். நான் அவர்ட்ட இருந்து தள்ளி வரப் பார்த்தேன். அப்போ...கொஞ்சம் இருங்களேன்...நானும் வந்துடறேன்...ன்னு சொல்லி என்னை நிக்கச் சொன்னார். என்னதான் நடந்துரும்னு நானும் நிக்க அவர் எம்பேரு என்ன ஊரு என்னன்னு கேட்டுக்கிட்டே டாய்லட் கதவை திறந்து வச்சுக்கிட்டு அசால்ட்டா ஒண்ணுக்கு இருந்துட்டு எம்முன்னாலேயே ஜீப்பை போட்டுக்கிட்டு என்னவோ ரொம்ப நாளா பழக்கப் பட்டவங்க மாதிரி பேசிகிட்டு என்கூட வெளியே வந்தார். இடையில அங்க நடந்து வரும் போது முன்னேயும் பின்னேயும் யாரும் வராங்களான்னு பாத்துகிட்டு திடீர்னு என் கன்னத்துல முத்தம் கொடுத்துட்டார். எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியலை....அதுக்குள்ளே கதவுப் பக்கத்துல வந்துட்டோம்....அதான் கதவை திறந்து விட்டுட்டு எனக்கு நன்றி சொல்லிட்டு போனார்...' என்று சொல்லி முடித்தாள். அவள் சொன்னதை எல்லாம் ஆச்சரியத்துடன் கேட்டு விட்டு, 'அடிப்பாவி....இந்த சின்ன கேப்புல இவ்வளவு நடந்துட்டா....?' என்று நான் அவளைப் பார்த்து கேட்க அதற்கு அவள் சிரிப்பு மாறாமல், 'அப்புறம் நடக்காமல் என்ன செய்யும்...? இப்படி தேவிடியா மாதிரி என்னை நிக்க வச்சா இவரு என்ன....90 வயசு கிழவன் பாத்தாலும் சும்மாவா போவான்...?' என்றாள். 'அதுவும் சரிதான்.....' 'என்ன சரிதான்....இங்க இருந்து போறதுக்குள்ள இன்னும் என்னென்ன நடக்கப் போவுதோ தெரியலை..." 'சரி...அதை விடு...இப்ப நான் கேக்கிறதுக்கு மட்டும் பதில் சொல்லு...' 'என்ன கேக்கப் போறீங்க...?' 'அந்த ஆளு உன் இடுப்புலயும் மாருலயும் கை வச்சப்ப உனக்கு பிடிச்சி இருந்துதா....?' 'என்ன இப்படி கேக்குறீங்க...?' 'உண்மையை சொல்லு....உனக்கு பிடிச்சு இருந்துச்சா.....இல்லையா...?' 'ம்ம்...பிடிச்சுதான் இருந்துச்சு....' என்று இழுக்க, 'அப்புறம் என்ன இழுவை வேண்டி கிடக்கு....உனக்கு பிடிச்சு இருக்கா இல்லையாங்கிறதுதான் முக்கியம்.... 'ம்ம்....அப்புறம்....' 'சரி... நான் நினச்சது நடந்துட்டு....இதை கொண்டாடுவோமா...?' 'ஐயே....இதை போய் கொண்டாட வேற வேனுமா...? என்ன செய்ய சொல்றீங்க...?' 'நீ இப்போ இதை குடிக்கணும்....' 'இதையா....நான் எப்படி குடிக்கறது...?' 'இப்படி வாய் வச்சுதான் குடிக்கணும்....' 'ஐயோ...வேண்டாங்க....' 'பாத்தியா.,....நான் என்ன சொன்னாலும் செய்வேன்னு சொல்லிட்டு இப்ப மாட்டேன்னு சொன்னா எப்படி சுதா...?' 'சொன்னேன்தான்.....ஆனா இதை எப்படிங்க....பழக்கமில்லையே....?' ம்ம்....நானும் அதுக்குத்தான் சொல்றேன்....இப்ப குடிச்சு பழக்கப் படுத்திக்கலாம்ல....?' அவள் முகத்தில் கலவையான உணர்ச்சிகள் தென்பட்டது. என் பேச்சை தட்ட முடியாதது ஒன்று... பியர் குடிக்க அடிமனதில் ஆசை இருப்பது ஒன்று.... என் முன்னால் எப்படி உடனே குடிப்பது என்ற குழப்பம் ஒன்று.
எல்லாம் சேர்ந்து அவளை குழப்ப மீண்டும் மீண்டும் நான் அவளை வற்புறுத்த வேறு வழியில்லாமல் சம்மதித்தாள். ஆனால் கொஞ்சம்தான் குடிக்க முடியும் என்ராள். 'நானும் அதைத்தான் சொல்றேன்....நீ ரொம்ப கேட்டாலும் நான் தர மாட்டேன்...' என்று அவளை கிண்டல் செய்து கொண்டே நான் குடித்து விட்டு வைத்திருந்த டம்ளரில் பீரை முக்கால்வாசி நிரப்பி அவள் பக்கம் தள்ளி வைக்க, தயக்கம் குறையாமல் என்னையே ப்பார்த்தாள். 'என்ன....என்னையே பாக்குற....குடி....ஆனா பிடிக்கலைன்னா எதுவும் சத்தம் போட்டுறாத...' என்று மேலும் அவளை வற்புறுத்த அவள் அந்த டம்ளரை கையில் எடுத்து குனிந்தபடி லேசாக உறிந்தாள். அது மேல்நாட்டு வகை பியர் என்பதால் எந்த வித குமட்டலோ எரிச்சலோ இல்லாமல் இருக்க, அதனுடைய லேசான புளித்த வாடையினால் சற்று முகத்தை சுளித்தபடி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக குடித்து நிறுத்த நான் மிச்சம் வைக்காமல் குடிக்கணும் என்று சொல்ல மீதம் இருந்ததையும் மெது மெதுவாக குடித்து முடித்தாள். 'எப்படி இருக்கு...சுதா....நல்லா இருக்கா..?' புறங்கையால் வாயை துடைத்துக் கொண்டே, 'ம்ம்.....நல்லா இருக்கு.....போதை எதும் வருமாங்க....?' 'அதெல்லாம் ஒன்னும் வராது.,....கொஞ்சே நேரம் கழிச்சு இன்னும் கொஞ்சம் குடி...சரியா...?' இப்போது முன்னை மாதிரி இல்லாம என்னைப் பார்த்து ஒரு கவர்ச்சி சிரிப்பு சிரித்து, 'அப்டியே செய்றேன்....என் புருஷா...' என்றாள். இவள் கொஞ்சம் ட்யூனாகி விட்டாள் என்று புரிந்தது. 'குட்....அப்படிதான் சொல்லணும் என் செல்லப் பொண்டாட்டி...' என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்தபோதே நான் ஆர்டர் செய்த சாப்பாடு வந்தது. அந்த பணியாள் அவைகளை மேஜை முழுவதும் பாரதி வைக்க அவைகளைப் பார்த்து 'எதுக்குங்க....இவ்வளவு ஆர்டர் குடுத்திட்டீங்க...? கண்டிப்பா வேஸ்டாகப் போவுது...' 'அதை பத்தி கவலைப் படாதே.,....உனக்கு என்ன வேணுமோ அதை சாப்பிடு...' என்று சொல்ல, இருவரும் சாப்பிடத் தொடங்கினோம்... நாங்கள் மற்றவர்களை அவ்வப்போது திரும்பி பார்த்துக் kontathaip போல matravarkalum enkalai அவ்வப்போது திரும்பி பார்த்து kontirunthaarkal. itaiyitaiye நான் சுதாவுக்கு silavatrai ootti vita avalum muthalil கொஞ்சம் sutru mutrum பார்த்து thayanki thayanki ennitamirunthu vaayil vaankiyaval neram pokap poka entha vitha lajjaiyum illaamal நான் ootti விட்ட போதெல்லாம் வாயி திறந்து வாங்கி சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தாள். அங்கே இருந்தவர்களும் பெரும்பாலும் அதே போலே கொஞ்சிக் கொண்டும் குலாவிக் கொண்டும் இருந்ததால், எங்களது சில்மிஷங்கம் அந்த சூழ்நிலையில் எவருக்கும் வித்தியாசமாக தெரியவில்லை. நான் மீண்டும் ஒரு பியர் கொண்டு varach சொல்லி அதை டம்ளரில் ஊற்றி அவளுக்கு கொடுக்கும் போது நாங்கள் இருந்த மேஜைக்கு முன்புறம் உட்கார்ந்து இருந்த ஒரு நடுத்தர வயது பெண் எழுந்து நின்றாள். அவள் எழுந்ததால் நகர்ந்த நாற்காலியால் உண்டான ஓசையில் நான் திரும்பி பார்த்தேன். அவள் போதையில் லேசாக ஆடுவதைப் போல தெரிந்தது. கண்கள் சொருகிய நிலையில் அவள் பக்கத்தில் உட்கார்ந்திருந்த ஆடவனிடம் கை கழுவி விட்டு வருவதாகச் சொல்லி விட்டு நகர முயன்றாள். ஆனால் கொஞ்சம் தடுமாறி மேஜையை பிடித்து கொண்டு நிதானித்து பின்னர் நடந்தாள். அவள் ஒரு டைட்டான குட்டை பேண்டும் முன்பக்கம் பட்டன் வைத்த ஒரு ஷர்ட்டும் அனிந்திருந்தாள். உள்ளே ஒன்றும் போட வில்லை போலும்....அந்த ஷர்ட்டின் மேலேயுள்ள இரண்டு பட்டன்கள் அவிழ்ந்திருக்க அவளது முக்கால்வாசி முலைகள் நன்றாக வெளியே தெரியும் வண்ணம் குலுங்கியது. நான் சுதாவை கையை சுரண்டி அவளை பார்க்க சொல்ல, திரும்பி அந்த பெண்ணை பார்த்தவள் மீண்டும் என்னைப் பார்த்து, 'இதுக்குத்தான் இங்க அடிக்கடி நீங்க வருவீங்களா....?' என்று கிண்டலாகக் கேட்டாள். 'ம்ம்....அப்படியும் வச்சுக்கலாம்...' நான் விட்டுக் கொடுக்காமல் பதில் சொன்னேன்.
No comments:
Post a Comment