அச்சச்சோ அர்ச்சனா

அர்ச்சனாவை இதற்கு முன்னர் பலமுறை பார்த்திருந்தாலும் இன்று மிக அழகாக தெரிந்தாள் கறுப்பு நிற மெலிதான புடவையில் திரை சீலைக்கு பின்னால் இருக்கும் ஓவியம் போலே. அருகில் அவளை கணவன் ராஜேஷ் இருந்தாலும் அதையும் மீறி எனது கண்கள் அவளது அழகை புடவைய ஊடுருவி எதையோ தேடின. எனது பார்வையின் அர்த்தம் புரியாமல் குழந்தை சிரிப்புடன் வரவேற்ற அவளது அழகு முகம் என்னை கவர்ந்தது. என்ன ஆயிற்று எனக்கு இவளை பார்ப்பது ஒன்றும் எனக்கு புதிதில்லையே. காலேஜில் பொண்ணுங்களை ஒண்ணா சைட் அடிச்ச காலத்தில் இருந்து எனது நெருங்கிய சிநேகிதன் ராஜேஷ். திருமணமாகி இரண்டு வருடங்களாகின்றது. ராஜேஷ் அர்ச்சனாவை கை பிடிக்கும் நேரத்தில் மேடைக்கு அழைத்து சென்றதே நான்தான். அப்போது மணமகள் கோலத்தில் அருகில் பார்த்த போது வராத கிளர்ச்சி இன்று ஏன் எனக்கு. என் மனதில் ஆயிரம் யோசனைகள் இருந்தாலும் அவளது அழகையும் ரசிக்க என் கண்கள் மறக்கவில்லை. "வாங்க அசோக் உக்காருங்க. நீங்க வரீங்கன்னு இவர் சொல்லவே இல்லை. சொல்லி இருந்தா சாப்பிட ஏதாச்சும் தயார் பண்ணி இருப்பேன்.. ஏன் ராஜேஷ் நீங்க ஒரு வார்த்தை சொல்லி இருக்கலாம்ல.". அவள் அழகுக்கு கொஞ்சமும் குறைவில்லாத கனிவான குரலில் வரும் அன்பான் உபசரிப்பு கேட்டு முறுவலித்தேன். "அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம் அர்ச்சனா. ஏர்போர்ட் போக டாக்ஸி புக் பண்ணனும்னா சொன்னான். டாக்சி எதுக்குடா நானே உன்னை ட்ராப் பண்றேன்னு சொன்னேன். அவ்ளோதான்" நண்பனை விட்டு கொடுக்க மனமில்லை எனக்கு.

"சரி நான் காபி போட்டு எடுத்துட்டு வரேன்" என்று சொல்லி வேகமாக நடந்து சமையல் அறைக்கு சென்றாள். அவள் பின்னழகை காணும்போது நடந்து செல்கிறாளா அல்லது நடனமாடி செல்கிறாளா என்ற சந்தேகம் ஏன் எனக்கு. அவள் என் பார்வையில் இருந்து மறைந்த பின்தான் எனது புத்தி வேலை செய்ய ஆரம்பித்தது. அவள் மீண்டும் வருமுன் ஏன் இவ்வாறு என் மனம் அலைபாய்கிறது என யோசிக்க ஆரம்பிதேன். உள்ளே வர கதவை திறந்ததுல இருந்து மெதுவாக அசை போட ஆரம்பித்தேன். என் கண்களுக்குள் மீண்டும் அவளை கொண்டு வந்து மெதுவாக ரசிக்க ஆரம்பித்தேன். மிகவும் மெலிதான் புடவையில் நான் அவளை இன்று வரை பார்த்ததே இல்லை. ஒற்றை மடிப்பில் முந்தானை தழைய விட்டு ஓ.. இன்று அவளது low-cut blouse இதை எப்படி கவனிக்காமல் விட்டேன். குத்தி நின்ற முலைகள்தான் எனக்கு திரைக்கு பின் ஓவியமாக தெரிந்ததா. அழகான வட்ட முகம்... எங்கே இருக்கிறது என்று தேட வைக்கும் சிறிய பொட்டு. தலைக்கு பின்னல் முடித்து வைத்த மல்லிகை பூ.. ஓ சிவ பூஜையில் கரடியாக வந்து விட்டேனோ.. ஏதாவது காரணம் சொல்லி விட்டு பிறகு வர வேண்டும். ஏர்போர்ட் செல்வதற்கு இன்னும் இரண்டு மணி நேரம் இருக்கிறதே.. யோசித்து கொண்டு இருக்கையில். தங்க தாமரையாக அர்ச்சனா வந்தாள். சூரியன் வரும்போது தாமரை மலரும். ஆனால் அர்ச்சனா வரும்போது எனது முகத்தில் பிரகாசம். அவள் நடந்து வரும்போது முன்னழகுகள் குலையாமல் குலுங்க என்னருகில் வந்து "எடுத்துகோங்க" என்று சொல்ல... நான் என்னிலைக்கு வந்து அவளை மீண்டும் அருகினில் பார்த்தேன். இரு குன்றுகளின் பிளவு குவிந்து ரவிக்கையில் நிற்க "என்ன பார்த்துகிட்டு இருக்கீங்க.. எந்த கப்ல நிறைய இருக்குனு பார்த்து எடுக்க போறீங்களா.. இருங்க நானே எடுத்து தரேன்" சொல்லி ஒரு கப் எடுத்து கொடுத்தாள். அர்ச்சனாவிடமிருந்து வாங்கும் பொழுது இருவரின் விரல்கள் தீண்ட காபி சூடாக இருந்தாலும் அவள் விரலின் குளுமையான ஸ்பரிசத்தை ரசித்தேன். அவள் திரும்பி நின்று அவளது கணவனுக்கு காபி கொடுக்கும்போது பின்னழகு எனக்கு அருகாமையில் கண்ணுக்கு நல்ல விருந்தானது நான் மெதுவா காபியை ரசித்தபடி குடித்து கொண்டே. அவளது பின்புறத்தை ரசிக்க ஆரம்பிதேன். சேலை மிக மெலிவாக இருந்ததால் அவளது பின்புறத்தை இறுக்கமாக தடவி பிடித்திருந்தது.... எனது ஆழ் மனதில் ஒளிந்து கொண்டிருந்த காம மிருகம் மெல்ல என்னை ஆள்கொள்ள ஆரம்பித்தது.. சேலை மூடி இருக்கும் கொங்கைகளை பார்க்க மனம் துள்ளி எழுந்தது.. "ராஜேஷ் ரொம்ப A/C ஓடலையா. Fan போட்டு விடுடா." அவனோ ஏதா laptop-ல் பார்த்து கொண்டிருக்க அர்ச்சனா சென்று ஆன் செய்ய இடது கைய (என் அதிர்ஷ்டம்) மேலே தூக்கினாள். அவளது முந்தானை கைகளில் மேலே ஏறி அவளது கொழுத்த இடது மார்பகம் ரவிக்கையில் விம்மி நிற்க என்னுடைய ஆயுதமும் துடித்து நின்றது. குட்டைக்கை ரவிக்கை அவள் அக்குள் முடியை முழுதும் மறைக்காமல் இருக்க உள்ளே நானும் இருக்கிறேன் என எட்டி பார்த்தது.. அவள் அப்படியே கை தூக்கியவாறு நின்று "ராஜேஷ் fan வேகம் போதுமா இல்லை இன்னும் கூட்ட்டவா" என்று கேட்க.. "அசோக்குக்கு போதும்னா அப்டியே விட்டுடு" என்றான் அவளை நிமிர்ந்து கூட பார்க்காமல். அப்போதுதான் கவனித்தேன் அவளது முகத்தில் ஏமாற்றத்தை. இனிமேல் இங்கு நிற்பது உசிதமில்லை என உத்தேசித்து "ராஜேஷ் இன்னும் ஏர்போர்ட் போக நிறைய டைம் இருக்கு போல. நான் வெளியே போயிட்டு அரை மணி நேரத்தில் வரேன் நீ அதுக்குள்ளே எல்லாம் முடிச்சு ரெடியா இருடா".. "அர்ச்சனா Thanks for the nice coffee" நன்றி சொல்லிவிட்டு கிளம்ப எத்தனித்தேன். அவள் சமையலறை வாயிலில் நின்று கொண்டு தலை மட்டும் திருப்பி "சரி அசோக் போயிட்டு வாங்க" என்றாள்". அவள் இடுப்பை வளைத்து நிற்கும்போது அவளை சுற்றி நின்ற சேலை பின்னழகின் வடிவை இறுக்கமாக்கி பின்னழகும் தொடை அழகும் இணையும் மடிப்பு கூட வடிவாக காட்ட என் மனதையும் அவளோட சேர்த்து இறுக்கி கட்டியது. அவள் கூந்தல் பின்னழகில் தவழ அதை தொடர்ந்து மேலே நிமிர்ந்து பார்த்தேன்.. அவள் இடது புறம் திரும்பி நிற்க முலையின் இறுக்கம் ரவிக்கையில் தெறித்தது. சற்று முன் குனிந்தபோது தெரிந்ததை விட இப்போது பெரிதாக இருக்கிறதே. முற்றிலும் பார்த்தால்தான் முழுவடிவமும் தெரியுமோ.. இரு கனிகளையும் சுவைக்க ஆசை கூடினாலும்.. கண்ணுக்கேட்டியதெல்லாம் வாய்க்கு எட்டுவதில்லை என்று சமாதான படுத்திகொண்டேன்.. "இருடா எங்கே போரே.. இன்னும் ஒரு மணி நேரத்துல கிளம்பலாம். மணி ஐந்துதானே ஆகுது. கொஞ்ச நேரம் இருந்துட்டு போடா" என்றான் நண்பன். உன் மனைவி உனக்காக ஏங்கி நிற்பது எனக்கு புரிகிறது உனக்கு புரியவில்லையாடா என நினைத்துகொண்டே. "காபி குடிச்சதும் ஒரு தம் அடிக்கணும் போல இருக்குடா.. அதான் வெளிலே போயிட்டு வரேண்டா. உனக்கு ஏழு மணிக்குதானே பிளைட்.. நான் ஆறு மணி வாக்குல வரேண்டா" சொல்லி விட்டு கிளம்பினேன். நல்லவேளை அசோக் கிளம்பிவிட்டார். இப்போது ராஜேஷ் ஊருக்கு சென்றால் திரும்பி வர ஒரு வாரமாகும். கிளம்புவதற்கு முன்னால் அவர்என்னை கவனிப்பார் என்று நினைத்தால் laptop-எ கதி என்று இருக்கிறாரே என்னசெய்வது... என்று எண்ணங்கள் ஓட சமையலறையில் கப்பை சுத்தம் செய்து விட்டு ஹாலுக்கு வந்தாள். ராஜேஷ் பெட்ரூமில் அவனுடைய உடைகளை பயணத்திற்கு எடுத்துவைத்து ஆயத்தமாகுவதை பார்த்த போது இவ்வளவு நேரம் சிக்னல் காட்டியதை இந்த மனுஷன் புரிந்து கொள்ளவில்லையே.. என்று கோபம் கொப்பளிக்க அந்த கோபத்தைஅடக்கி அவளது காமம் மேலெழ அவன் பின்னால் சென்று மார்புகள் அவன் நெஞ்சில்சாய்ந்து கொண்டாள். பஞ்சு பொதிகள் அவன் முதுகில் அழுந்தி அதன் வடிவத்தை மாற்றி கொண்டு சுகம் தர அந்த சுகத்தில் கண்கள் செருகி கை விரல்களால் அவன் கழுத்தை கோர்த்து கன்னத்தில் இதழ் பதித்தாள்... "என்னடி கிளம்பற நேரத்துல வந்து உரசிக்கிட்டு நிக்கறே, எல்லாம் எடுத்துவச்சு சரியா இருக்கானு பார்க்கணும்டி" என்று அவள் முகம் பார்க்காமலே கூற அவள் தாமரை முகம் சுருங்கி போனது.. "ஏங்க இன்னும் ஒரு மணி நேரம் இருக்குல்ல அதுக்குள்ளே என்ன அவசரம். நேத்தும் நீங்க என்னை கண்டுக்கலை. இன்னைக்கு உங்களுக்காகத்தான் இந்த புடவை கட்டி உங்க முன்னாடி வந்து நின்னா நீங்க என்னை திரும்பி கூட பார்க்கமாட்டேங்கறீங்க" ராஜேஷ் அவளை முன்னே இழுத்து நிறுத்தி முத்தமிட்டு "இப்போ என்னடி பண்ணமுடியும். லேட்டாச்சுன்னா பிளைட் மிஸ் பண்ணிடுவேண்டி அப்புறம் ஆபீஸ்ல பதில்சொல்ல முடியாது.." "ஹ்ம்ம் அப்போ இந்தாங்க இதையும் சேர்த்து கொண்டு போங்க"கோபத்தில் அவளுடைய புடவையை கழட்டி அவன் பெட்டி மேலே வீசி விட்டு ராஜேஷ் முன்னாடி இடுப்பில் கை வைத்து ரவிக்கை பாவாடையில் நின்றாள். ராஜேஷ் அரைகுறை ஆடையில் நிற்கும் அழகை காண நேரம் இல்லாது அவன் வேலைகளை நிதானமாக முடித்து விட்டு அர்ச்சனாவை நிமிர்ந்து பார்க்க அர்ச்சனாவோ... மார்பகம் ரவிக்கையில் திமிற.. தொப்புளை மறைத்துநிற்கும் பாவாடை இடுப்பில் தேங்கி.. கண்களில் கொஞ்சம் கோபமும் கொப்பளிக்க நின்றிருந்தாள்... ஆனால் ராஜேஷின் கண்களோ அவள் உடல் மேலே மட்டுமே மேய அவனது ஆயுதம் மெதுவாக துடிக்க ஆரம்பித்தது.. "Wow u look so sexy" சொல்லி அவளை ரவிக்கையில் தடவி பார்த்தான். "ம்ம்ம்ம் இப்போ மட்டும் சும்மா தொடாதீங்க.கேட்கும்போது கண்டுக்க மாட்டீங்க" என்று சொல்லி அவனது கையை தள்ளி விட்டாள். "நீ கோபப்படும்போது கூட அழகாக தாண்டி இருக்கிரே" என்று ராஜேஷ் அவள் கன்னத்தை வருட.. கோபம் மேகமாய் கரைந்து மீண்டும் அவள் நெஞ்சை காமம் ஆட்கொள்ள படுக்கையில் சரிந்து அவிழ்த்தெறிந்த சேலையால் முகத்தை மூடி கொண்டாள். மெலிதான சேலை அது என்ன செய்யும் பாவம். அவள் சிறு பொட்டை கூட மறைக்கமுடியாமல் பால் நிலவை போல் அவள் முகத்தை காட்டியது. "Wait a minute.. Oh My God.. இதே புடவைலதான நீ அசோக் முன்னாடியும் வந்துநின்னே..."அவன் அந்த புடவைய கையில் எடுக்க அவனுடைய உள்ளங்கை அப்படியேகாட்டியது.. அர்ச்சனாவுக்கு ராஜேஷோட உள்ளங்கை பார்த்ததும் வெட்கம் பிடுங்கி திங்க அவளது முகம் வெட்கத்தில் சிவந்து போனது. "ஐயோ அவர் என்னை முழுசா பார்த்த மாதிரி பார்த்திருப்பாரே.. நான் உங்களுக்காகதான் இந்த புடவை கட்டினேன். ஆனா அசோக் இப்போ வருவாருன்னு நான்எதிர்பார்க்கவே இல்லீங்க. அவர் என்னை பத்தி என்ன நினைச்சிருப்பாரோ.. நினைச்சாலே உடம்பு கூசுதுங்க.." சொல்லிகிட்டே ராஜேஷை இழுத்து கட்டிகொண்டாள். ராஜேஷ்க்கு அர்ச்சனா சொன்னதை கேட்டதும் உணர்ச்சி மேலிட அவளின் உடல் அவன் கைகளுக்குள் சிறை பிடித்து இறுக்கி கொண்டான். அவன் கைசிறையில் அர்ச்சனாவின்எலும்புகள் வலித்தாலும் அது அவளுக்கு அப்போது தேவையாக இருந்தது.. "ஏங்க வலிக்குது மெல்லமா பண்ணுங்க" என்று அவன் காதுக்குள் சிணுங்க ராஜேஷ் வேகமாக ரவிக்கையை கழட்டி அவளோட ப்ரா மேலே கடித்தான். இவ்ளோ நேரம் வரை தன்னைகண்டுகொள்ளாத கணவரின் திடீர் வேகம் ஏன் என்று எண்ணியதில் அசோக்கின் முகம்அவள் நெஞ்சில் தோன்றியது. இதுதான் தன் புருஷனையும் தூண்டி விட்டதா என நினைக்கையில் அவள் உடல் சிலிர்த்தது.. அவள் மனசாட்சி இது தவறு என்றுகூறினாலும், காமமே மறுபடி வெல்ல "ஏங்கஅவருக்கு நான் காபி குனிஞ்சு கொடுக்கும்போது என்னோட ரவிக்கைக்குள்ள பார்த்திருப்பாரோ" சொல்லி உதட்டை கடித்தாள்.. உடனே ராஜேஷ் அவளோட ப்ரா ஹூக் கழட்டி ப்ராவை முழுசா கழட்டி விட்டு அவளோட 36 C முலையில் என்றும் இல்லாத வெறியோடு கடித்தான். அர்ச்சனா அப்படியே சுகத்தில் கண் சொருக ராஜேஷோட தலைய அவள் நெஞ்சோடு இறுக்கி அணைத்து கொண்டாள். இந்த சுகம் அவளுக்கு மேலும் வேண்டும் என்று தோன்ற "என்னங்க நான் fan போட திரும்பி நிக்கும்போது என் பின்னாடியும் பார்த்திருப்பாரோ." ராஜேஷ் அவளை அப்படியே திருப்பி அவளுடைய பாவாடையை மேலே தூக்கி ஜட்டி மேலே அர்ச்சனாவின் பின்னழகில் கடித்தான். "ஏங்க சீக்கிரமா சொருகுங்க அசோக் வந்துட போறாரு" னு.. கள்ளபுருஷன் கூட போடுற மாதிரி அவசர படுத்தினாள். ராஜேஷ்க்கு அதை கேட்டதும் முழு உணர்ச்சி ஏற அர்ச்சனாவை எழுப்பி அவள் ஜட்டியகழட்டி அப்படியே அர்ச்சனாவை கட்டிலில் நான்கு காலில் நிற்க வைத்து அவள்திரண்ட பின் கோளங்களைரசித்தான். "நீங்க இப்படி பார்த்துகிட்டே இருந்தீங்கன்னா எப்போ பண்ண போறீங்க அவர் வரதுக்குள்ளே நீங்க சீக்கிரமா பண்ணிட்டு கிளம்புங்க" என்று அர்ச்சனா அவனை அவசர படுத்த ராஜேஷ் அப்படியே அவன் கோலை அவள் அடர்ந்த மயிர் பிரதேசத்தில் சொருகி வேகமாக இயங்க ஆரம்பித்தான்.. அர்ச்சனாவின் பின்னால் அவன் இடிக்கும் ஒவ்வொரு இடிக்கும் ஏற்ப அவள் முலை குலுங்கி ஆடியது... அவள் முலையின் ஆட்டத்தை பார்த்த வெட்கத்தில்... "ஏங்க பெட்ல படுத்து நிதானமா பண்ணலாம்க. நீங்க என்ன என் கள்ள புருஷனா இப்படி அவசரமா குத்தறீங்க" னு சொன்னதும் ராஜேஷ் இன்னும் விறைப்பேறி வேகம்கூட...கூடிய வேகத்தில் அவளது அந்தரங்கத்தில் இருந்து நழுவி அவளின் மயிர் பிரதேசத்தில் தண்ணிர் பீய்ச்சி அடித்தது.. அர்ச்சனாவோட ஆசை கொஞ்சமும் அடங்காமல் "என்னங்க இது அதுக்குள்ளே முடிச்சுட்டீங்க.. இன்னும் கொஞ்ச நேரம் பண்ணி இருக்கலாம்லatleast உள்ளயாச்சும் விட்டிருக்கலாம் இப்படி வெளியே விட்டுட்டீங்களே" சொல்லி குறை பட்டு கொண்டாள். "என்னனு தெரியலைடி நீ வேற அசோக் அங்கே பார்த்தான் இங்கே பார்த்தான் சொல்லி என்னையும் உசுப்பேத்தி விட்டுட்டே. என்னால அடக்க முடியலைடீ" சொல்லி அவள் உதட்டில் முத்தமிட்டு எழுந்து பாத்ரூம் நோக்கி சென்றான்... கணவனின் விந்து அவள் முக்கோண முடியில் தேங்கி நிற்க நான்கு காலில் நின்று கொண்டிருந்த அர்ச்சனா அப்படியே குப்புற படுக்க முடியாமல்புரண்டு படுத்தாள்... வயிற்றின் மேலே இருந்த பாவாடையினை மேல் தூக்கி முகத்தை மூடிக்கொண்டு அசோக் தன்னை எப்படி ரசித்திருப்பான் என்று கற்பனை செய்ய ஆரம்பித்தாள். ராஜேஷ் எழுந்து குளிக்க சென்ற சிறிது நேரத்தில் அவனுடைய செல்போன் ஒலித்தது..அர்ச்சனா படுக்கையில் இருந்து அசையாமல் கை நீட்டி தன் கணவனின் செல்போனை எடுக்க அதில் அசோக்கின் பெயர் ஒளிர்ந்தது அவள் முகத்திலும்தான் ஒரு குறும்பு புன்னகை..அர்ச்சனாவின் நினைவுகளை அசை போட்டு கொண்டு அசோக் தனது பாக்கெட்டில் இருந்து சிகரெட்டை எடுக்க பற்ற வைத்தான். சற்று முன் பார்த்த அங்கங்களினால் அலைந்து கொண்டிருந்த அவன் மனதை சிகரட் புகை சற்று ஆற்றியது போல் இருந்தது. ஆனாலும் அவளின் முலை பிளவுகள் மீண்டும் அவன் மனதை ஆட்கொள்ள அவன் மனம் மீண்டும் முருங்கை மரம் ஏறியது. அவன் எண்ணங்கள் அர்ச்சனாவின் முன்னழகிலும் பின்னழகிலும் மீண்டும் மீண்டும் லயிக்க சிகரெட்டின் நெருப்பு அவன் விரல்களில் சுட்டு தன்னிலை கொண்டு வந்தது.. இன்னும் இருக்கும் 2 மணி நேரத்தை சிகரெட்டில் செலவழிக்க முடியாது.. அர்ச்சனாவை பார்த்து கொண்டே இருக்க வேண்டும் என்ற ஆசை மனதில் தோன்றினாலும் ராஜேஷ்-அர்ச்சனாவின் தனிமையை மீண்டும் குலைக்க விரும்பவில்லை. நண்பன் அழைத்ததால் அலுவலகத்தில் இருந்து நேராக வந்தது நினைவுக்கு வந்தது.. வீட்டிற்கு சென்று குளித்து கிளம்பி வரலாம் என்று அவனது காரில் வீடு நோக்கி சென்றான். கார் வீடு நோக்கி சென்று கொண்டிருந்தாலும் அவன மனம் ஏனோ அர்ச்சனாவை சுற்றி வந்து கொண்டிருந்தது.. வீட்டில் சென்று ஆடைகளை களைந்து நிர்வாணமாக குளியல் அறையில் நிற்க shower குளியல் அவன் உடம்பையும் உள்ளத்தையும் புத்துணர்ச்சி ஊட்டியது.. தலையில் இருந்து கால்கள் வழியே தண்ணீர் வழிந்தோட அந்த தண்ணீர் அர்ச்சனாவின் நினைவுகளையும் இழுத்து செல்வதாக உணர்ந்தான். குளியல் அறையில் இருந்து வெளியே வரும்போது துவட்டிய துண்டு மட்டும் இடுப்பில் நிற்க கண்ணாடியில் அவன் உடலை பார்த்தான். பெரிதாக அவன் உடலுக்கு கவனம் செலுத்தாவிடினும், சிறு வயதில் இருந்து கால்பந்து விளையாடி வந்தது அவன் உடனுக்கு இயற்கையான வலிமையும் கவர்ச்சியையும் கொடுத்திருந்தது. கண்ணாடியின் அருகில் இருந்த கடிகாரம் மணி 6 என்று காட்ட ராஜேஷிடம் கூறிவிட்டு கிளம்பலாம் என்று நினைத்து செல்போனில் அழைத்தான். "ஹே மச்சி கிளம்பிட்டியா" "ஹாய் அசோக்" - அர்ச்சனாவின் குரல் கேட்டு திகைத்தான் "ஓ அர்ச்சனா நீங்களா சாரி ராஜேஷ்னு நினைச்சு பேசிட்டேன்." "ஏன் எங்கிட்ட பேச மாட்டீங்கள உங்க நண்பர்கிட்டதான் பேசுவீங்களா" "அப்படி இல்லை ராஜேஷ்னு நினைச்சு மச்சினு சொல்லிட்டேன்." "அப்போ என்னை நினைச்சு மச்சினினு சொல்லுவீங்களா " -- கூறி விட்டு நாக்கை கடித்துகொண்டாள். "ஹ்ம்ம் சொல்ல ஆசைதான்... ராஜேஷ் கிளம்பியாச்சா அவன்கிட்டே போன் கொடுங்களேன்." "அவர் குளிக்க போயிருக்காரு இப்போ வந்துடுவாரு.. நீங்க கிளம்பி வாங்க சரியா இருக்கும்." தான் இன்னும் மேலாடை கூட இல்லாததை நினைத்து.. அவர் இப்போது உடனே வந்தால் எப்படி இருக்கும் என்று நினைக்கும் பொழுது உடல் புல்லரித்தது "சரி அர்ச்சனா நான் இப்போ கிளம்பி வரேன்.. ராஜேஷை சீக்கிரம் ரெடியா இருக்க சொல்லுங்க" "ஹ்ம்ம் சரி சொல்றேன் நானும் ரெடியாதான் இருக்கேன். நீங்க வந்ததும் கிளம்பலாம்.." "நீங்களும் வரீங்களா... ராஜேஷ் சொல்லவே இல்லை..." "அவர் எதைத்தான் ஒழுங்கா பண்ணி இருக்காரு... வழியனுப்ப நானும் வர வேண்டாமா" "ஆமா நீங்களும் வந்தாதான் நல்லா இருக்கும்.. சரி இப்போ நான் வைச்சுட்டு கிளம்பறேன்.. பை பை" "பை பை".... என்று கூறி முகத்தின் மேலிருந்த பாவாடை விலக்காமலே செல்போனை கை நீட்டி எடுத்த இடத்திலேயே வைத்தாள்.. ராஜேஷ் குளியல் அறையில் இருந்து வெளியே வரும்போது அவள் மனைவி படுத்திருந்த நிலை கண்டு ஆச்சர்யம் அடைந்தான். எப்போதுமே உறவு முடிந்ததும் முதல் வேலையாக பாத்ரூம் சென்று சுத்தம் செய்து கொண்டு வருபவள்.. இன்று அதிசயமாக கால்களை விரித்து அவள் அந்தரங்கள் தெளிவாக தெரிய... பாவாடை கொண்டு வயிற்றிற்கு மேலே முகம் வரை மூடி செல்போனில் பேசி கொண்டிருப்பதை பார்த்தான்.. இப்படி யாருடன் பேசிக் கொண்டிருக்கிறாள் என்று நினைக்கும்போது கோபம் வராமல் அவனுக்கு மீண்டும் ஒரு வித கிளர்ச்சியை உண்டு செய்தது.. அவன் தெளித்த விந்து இன்னும் அவள் மயிர்கள் மேலே ஒட்டி இருக்க அவன் அதை சுவைக்க விரும்பி அவள் முக்கோணத்தில் வாய் வைத்தான்.. திடுக்கிட்டு எழுந்த அர்ச்சனா தன் கணவன் தனது அந்தரங்கத்தை சுவைக்க போவதை பார்த்து "ஐய்யோ சீ என்னங்கே பண்றீங்க அங்கே ஏன் பொய் வாய் வைக்கறீங்க.." அவன் அர்ச்சனாவின் கேள்வியை கண்டு கொள்ளாமல்.. "என்ன அர்ச்சனா யாரு கால் பண்ணினா" "அசோக்தாங்க கால் பண்ணினாரு.. நீங்க ரெடியா ஆயிட்டீங்களா கிளம்பி வரவான்னு கேட்டாரு.. நான் கிளம்பி வாங்க சரியா இருக்கும்னு சொல்லி வர சொல்லிட்டேங்க"

"ஹ்ம்ம் அவன் இப்போ வந்தா சரியாதாண்டி இருக்கும்" னு சொல்லி மீண்டும் அவள் அந்தரங்கத்தை சுவைத்தான்.. "ஹைய்யோ சும்மா இருங்க உங்க கிண்டலை.. நான் போய் குளிச்சுட்டு வேற புடவை கட்டணும்".. அவன் தெளித்த நீரை அவனே முழுவதுமாக நாக்கினால் சுத்தம் செய்து... "ஏண்டி இப்போ நீ குளிச்சு வேற புடவை கட்டினா நாம ரெண்டு பேரும் இப்போ ஆட்டம் போட்டதை guess பண்ண மாட்டானா.." "அதுக்காக கொஞ்சம் கூட clean பண்ணாம ஏர்போர்ட் வரை போக முடியுமா" "அதுதான் நான் நக்கியே clean பண்ணிட்டேனே.. நீ புடவை கட்டிட்டு சீக்கிரம் கிளம்புடி..." "மறுபடி அதே புடவை கட்டவா.. அது எப்படி இருக்கும்னு தெரிஞ்ச பிறகும் நான் எப்படி அவர் முன்னாடி போய் நிக்கறது.. அதுவும் ஏர்போர்ட் வர எப்படிங்க போறது..." "அவன் வரும்போது எப்படி இருந்தியோ அதே மாதிரியே இருடீ அப்போதான் அவனுக்கு சந்தேகம் வராது..." "ஏங்க நான் உங்களுக்கு பொண்டாட்டியா அவருக்கு பொண்டாட்டியா அசோக்குக்கு சந்தேகம் வந்தா என்ன வராட்டி எனக்கு என்னங்க" அவளை உற்று பார்த்த ராஜேஷ் அவள் கண்களில் தெரிந்த குறும்பை கண்டு கொண்டான்... "உனக்கு என்ன ஆசையோ அதை செய்து கொள் " என்று கூற வாசலில் காலிங் பெல் அடித்தது...."சரி அசோக் வந்துட்டான்னு நினைக்கறேன்.. நான் ஹாலில் அவனை உக்கார வச்சிருக்கேன் நீ சீக்கிரம் கிளம்பி வா" ஒரு நொடி இப்படியே போய் அசோக்கை தான் வரவேற்கலாமா என்று யோசித்தாள் அர்ச்சனா... ச்சே நான் ஏன் இப்படி நினைக்கிறேன் என்று தன்னை தானே திட்டிக்கொண்டு.. குளிக்க போகலாமா இன்னும் அரை மணி நேரமே இருக்கிறது.. புடவை மட்டும் கட்டிக்கொண்டு செல்லலாம்.. இதற்கு மேலும் நேரத்தை வீணடிக்க வேண்டாம் என எண்ணி கண்ணாடி முன்னே நின்றாள்.. எழுந்து நின்றதும் அவள் பாவாடை அதுவே சரி செய்து கொள்ள அதிகப்படியான எடையால் சற்றே சரிந்த அவளது முலைகளில் பெருமிதம் கொண்டாள். ஒரு ரூபாய் அளவில் கருத்த மச்சம் கலச குன்றமாக நிற்க அதில் குத்தி நின்ற முள் அவளை இன்னும் கர்வம் செய்து கொள்ள செய்தது... கட்டிலில் மீது அலங்கோலமாக கிடந்த ஆடைகளை பார்த்ததும்.. அவள் கணவன் மீது கோபமும் வந்தது. ராஜேஷ் மட்டும் ஒழுங்காக இருந்தால் நான் ஏன் இப்போ அசோக் முன்னாடி போய் நிற்கப் போகிறேன் என்று... ஆனாலும் அவனை நினைத்த போது அவளுக்கு வந்த கிளர்ச்சியும் ராஜேஷின் வேகமும் வெட்கத்தை கொண்டு வர.. அசோக்கின் பார்வை இன்று தன்னை விட்டு விலகாமல் பார்த்து கொள்ள எண்ணினாள்... முதலில் ப்ராவை எடுத்து பின் வேண்டாம் என முடிவெடுத்து அதை கட்டிலின் மீதே ஓய்வெடுக்க விட்டாள். ரவிக்கை மட்டும் அணிந்து அவளது முலைகளுக்கு ஒரு தடுப்பு மட்டுமே கொடுத்தாள்.. சேலை எப்படியும் அதன் வேலையை செய்ய போவதில்லை என்று தெரிந்தாலும், தன் அழகுக்கு அழகு கூட்ட அதையும் அணிந்து கொண்டாள்.. சேலை கட்டி கொசுவம் சொருக அவளது அடி முடியை தொட நேரிட்ட போது... ச்சே ஜட்டி போட மறந்து விட்டேன் என்று தன்னை தானே கடிந்து கொண்டு கட்டிலில் கிடந்த ஜட்டியை எடுத்து அணிந்து கொண்டாள். லேசாக முகத்துக்கு ஒப்பனை செய்து கொண்டு முழு கண்ணாடியில் அவளை பார்த்த பொழுது அவளுக்கே அவள் மீது பொறாமை வந்தது.. ஏதோ ஒன்று குறைந்தது போல தோன்ற.. கூர்ந்து கவனித்து தொப்புளுக்கு கீழே பாவாடையும் சேலையும் இறக்கி கட்டிகொண்டாள்... ஆடை சூடிய மலர் பள்ளியறையில் (பெட்ரூம்) இருந்து வெளி வந்து அசோக்கின் பார்வைக்காக ஏங்கி நின்றது இப்போது.. அசோக்கின் பார்வையோ இப்போது புதிதாக தெரிந்த தொப்புளின் ஆழத்தில் லயிக்க அர்ச்சனா தனது வெற்றியை மகிழ்ந்து புன்னகையுடன் அவனை நோக்கி நடந்தாள்... "அசோக் உங்களுக்கு பால் கொண்டு வரவா"... அவள் அழகில் மயங்கினானா அல்லது குரலில் மயங்கினானா என மயங்கி நின்றவன் தலை அசைக்க அவள் பால் எடுத்து வந்தாள்... "சூடா இருக்கு பார்த்து குடிங்க " என்று அவள் கப்பில் பால் கொடுத்தாளா அல்லது குனிந்து நின்று கலசத்தில் கொடுத்தாளா என்று தெரியாமல் அசோக் விழிக்க "எவ்ளோ நேரம் பார்த்துகிட்டே இருப்பீங்க... எப்போதான் குடிக்க போறீங்க? " என்று சிரிக்க அசோக் அசடு வழிந்து கொண்டு கப்பை கையில் வாங்கி கொண்டான். "அவனுக்கு இப்போ ஏன் பால் மட்டும் கொடுக்கறே.. நைட் டின்னர் கொடுக்கலாம்ல" ராஜேஷ் குறிப்பு எடுத்து கொடுக்க.. "ஆமாங்க அசோக்குக்கு நான்தான் இன்னைக்கு நைட்டுக்கு.. அசோக் நீங்க இன்னைக்கு எங்க வீட்டுல சாப்பிடுங்க எனக்கு ஒரு கம்பனினு இருக்கும்.. இவர் இல்லாத போது" என்று சொல்லி புன்னகைத்தாள் "ராஜேஷ் இல்லாத போது மட்டும்தான் கொடுப்பீங்களா அவர் இருக்கும் போது தர மாட்டீங்களா" அசோக்கும் அவர்கள் விளையாட்டில் கலந்து கொண்டான்.. "இப்போதைக்கு அவர் இல்லாத போது கிடைக்கும் அவர் ஊரில இருந்து வந்த பிறகு ரெண்டு பேருக்கும் சேர்த்து சமைக்கிறேன்" என்று கூறி விட்டு அர்ச்சனா வேகமாக குனிந்து அசோக்கிடம் கப்பை வாங்க அவள் முலை சற்று அதிகமாகவே குலுங்குவதை கவனித்தான்.. ஒ உள்ளாடை எங்கே போனது என்ற கேள்வி அசோக்கை துளைக்க ஆரம்பித்தது..... "சரி அவகிட்டே பேசினா பேசிகிட்டேதான் இருப்பா... அர்ச்சனா நாங்க லக்கேஜ் எடுத்துட்டு கீழே போறோம்.. நீ கதவை பூட்டிட்டு கீழே வந்துடு...." கூறிக்கொண்டே ராஜேஷ் ஒரு சுமை எடுக்க அசோக் இன்னொரு பேக்கை எடுத்து கொண்டான்... இருவரும் படியில் இறங்கி சென்று லக்கேஜை அசோக்கின் காரில் வைத்துவிட்டு அர்ச்சனாவுக்கு காத்திருந்தனர்..அர்ச்சனா பெட்ரூம் சென்று தனது ஹேன்ட் பேக்கை எடுத்து கொண்டு திரும்ப எத்தனிக்கும்போது அவளை முழுமையாக கண்ணாடியில் பார்த்தாள்.. இது நேரம் வரை அசோக் பார்ப்பதற்காக கட்டிய சேலை இப்போது ஏர்போர்ட் செல்லும்போது ஏன் வேண்டும் என்ற கேள்வி அவள் மனதில் தோன்றியது. இந்த சேலை அசோக்கிற்காகத்தானே நான் கட்டினேன். இப்போது ஏர்போர்ட்டில் யார் யாரோ பார்க்க ஏன் இடம் கொடுக்க வேண்டும் என்ற கேள்வி வர அணிந்திருந்த சேலையை அவசரமாக அவிழ்த்தெறிந்து குடும்பப்பாங்கான ஒரு சேலை உடுத்திகொண்டாள்.. கண்ணாடியில் பார்த்து கொண்டு முந்தானை சரி செய்ய.. புதிய புடவை அனைத்தையும் மறைத்தாலும் அவள் அங்கங்களின் செழிப்பை மறைக்க தவறியதை பார்த்து அவள் உதட்டில் புன்னகை அரும்பியது... புடவை மாற்ற நேரம் ஆனதால் கதவை பூட்டி விட்டு அவசரமாக மாடி படிகளில் கீழே இறங்கி வந்தாள்... படிகளில் அவள் குதித்திறங்க அவள் முலைகளும் குலுங்கி ஒற்றை தடுப்பை மீறி வர முயற்சி செய்தன...காரின் அருகில் நின்ற இருவருக்கும் குலுங்கும் கனிகள் கண்ணை கவர.. அர்ச்சனாவோ இருவரும் சேர்ந்து எப்போது தன்னிடம் சேர்வார்கள் என எண்ணி வெட்கமடைந்தாள்.. அர்ச்சனா அருகில் வர அசோக் அவளுக்கு பின் கதவை திறந்து கொடுக்க அர்ச்சனா அவனை பார்த்து புன்னகைத்து கொண்டே காரில் உள்ளே உட்கார தலையில் இடித்து கொண்டாள். என்ன அர்ச்சனா பார்த்து உட்காரலம்ல என்று கூறி அசோக் அர்ச்சனாவின் தலையை தேய்த்து கொடுக்க.. பரவாயில்லீங்க வலி இல்லை போதும் என்று அவன் கையை எடுத்து விட்டாள்.. அவளே அவன் கை எடுத்து விட்டாலும்.. அவள் இதயம் ஏன் இப்படி செய்தாய் இன்னும் சிறிது நேரம் அவனது கையின் ஸ்பரிசம் இருந்திருக்கலாமே என்று கடிந்து கொண்டது... அசோக்கின் எண்ணம் முழுவதும் அவள் அணிந்திருந்த சேலையை சுற்றியே வந்தது. சிறிது நேரத்திற்கு முன்னாடி இருந்த சேலையில் அவள் படி இறங்கி வரும் அழகை ரசிக்க ஏங்கி நின்றவன் ஏமாற்றம் அடைந்து நின்றாலும், அவள் தலையில் தடவி கொடுத்த பொழுது அவன் கண்களுக்கு விருந்தான முன்னழகை ரசித்து சமாதான படுத்தி கொண்டான். கார் புறப்பட்டு சிறிது நேரம் மௌனத்திலேயே நேரம் கரைந்தது... ஒவ்வொருவரின் எண்ண ஓட்டமும் எங்கெங்கோ ஓட கார் மட்டும் சாலையில் ஒழுங்காக ஓடி கொண்டிருந்தது.. "அசோக் அர்ச்சனாவை டிராப் பண்ணிட்டு வேற ஏதும் ப்ரோக்ராம் வச்சிருக்கியா" "இல்லைடா உன்னை ஏர்போர்ட்ல விட்டுட்டு மறுபடி அர்ச்சனாவை வீட்டுல கொண்டு போய் விட மணி ஒன்பது ஆயிடும். அப்புறம் எங்கே போறது". "அவ்ளோ லேட்டாயிடும்னா நீயும் அர்ச்சனாவும் வேணும்னா ஹோட்டல் போலாம்ல. வீட்டுல போய் சமைக்கலாம்ல" "ஏங்க அவர் தினமும் ஹோட்டல்லதான் சாப்பிடறாரு.. இன்னைக்கு ஒரு நாள் நல்லா வீட்டு சாப்பாடு சாப்பிடட்டுமே.." "இல்லைடி லேட்டாச்சுன்னா அப்புறம் டின்னர் ரெடி பண்ண ரொம்ப நேரம் ஆயிடும்ல". "அதெல்லாம் ஒன்னும் ஆகாது.. நான் அரை மணி நேரத்துல ரெடி பண்ணிடுவேங்க". "என்ன அசோக் உனக்கு ஒகேதானே" "நல்ல வீட்டு சாப்பாடு கிடைக்கணும்னா எவ்ளோ நேரம் வேணும்னாலும் காதிருக்க்கலாம்டா.. அதுவும் அர்ச்சனாவோடதுனா எனக்கு டபுள் ஓகேடா"... "ஹ்ம்ம் அவரே சாப்பிடறேன்னு சொல்றாரு அப்புறம் உங்களுக்கு என்னங்க" "எனக்கு என்னடி எனக்கு ஒண்ணுமில்லை..." "ஆமா உங்களை யாரு ஒரு மாசத்துக்கு டூர் போட சொன்னது.. அதனால உங்களுக்கு ஒன்னும் கிடையாது.. அசோக் வீட்டிற்கு வந்தா அவருக்குதான்".. சொல்லி சிரித்தாள்... "ஆபீஸ் வேலை.. நான் என்ன பண்றது... இல்லாட்டி உன்னை பக்கத்துல இருந்து பார்க்க எனக்கும் ஆசையாதான் இருக்கு.." "சரி சரி அதெல்லாம் வந்த பின்னாடி நல்லா பார்த்துக்கலாம்.. போற இடத்துல ஒழுங்கா இருங்க.." "சரிங்க " ராஜேஷ் பவ்யமாக அவளிடம் முகம் காட்டி நடிக்கறான்.. "ஆமா இதுக்கு மட்டும் குறைச்சலில்லை" என்று சொல்லி அவன் கையை கிள்ளி விடுகிறாள்.. "போகும்போது கூட உங்க சண்டையா.. பொண்டாட்டி புருஷன்னா சண்டை இருக்கும்தான்.. அதுக்காக நான் இருக்கும்போது கூடவா" அசோக் சொல்ல. "ஏன் எங்க சண்டையில நீங்களும் சேர்ந்துக்கோங்க.. ராஜேஷ்க்கு நீங்க சப்போர்ட் பண்ணினா அவர் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டாரு.." "அப்போ உனக்கு சப்போர்ட் வேண்டாமா அர்ச்சனா " -- அசோக்... "எனக்கு ஒன்னும் தேவை இல்லை.. உங்க ரெண்டு பேரையும் நான் ஒரே நேரத்தில சமாளிச்சுக்குவேன்.. " "டேய் அவ எல்லாம் சமாளிச்சுக்குவா. அசோக் அப்புறம் இன்னொரு விஷயம்" "என்னடா" "நீ திரும்பி போகும்போது அர்ச்சனா கார் டிரைவிங் பண்ண கேட்டா அவகிட்டே கொடுக்காதேடா:" "ஏண்டா அர்ச்சனாவுக்கு ஓட்ட தெரியும்ல" "அதெல்லாம் தெரியும் ஆனா அவ வேகமா ஓட்டுவா. வேகத்துக்கு ஏத்த மாதிரி கண்ட்ரோல் பண்ண மாட்டாடா" "அதெல்லாம் நான் நல்லா கண்ட்ரோல் பண்ணித்தான் ஓட்டுவேன். இவர்தான் மெதுவா ஓட்டுவாரு பயந்துகிட்டே அதுக்காக அதே மாதிரி நானும் ஓட்டமுடியுமா நீங்களே சொல்லுங்க அசோக்". "டேய் நான் சொல்றதை சொல்லிட்டேன்.. நீயுமே ரொம்ப வேகமா ஓட்டுவே.. இதுல இவளும் உன்கூட சேர்ந்தா என்ன ஆகுமோ.. கொஞ்சம் பாதுகாப்பா ஓட்டுங்க ரெண்டு பேருமே" "அதெல்லாம் நான் பார்த்துகறேன்டா நீ பத்திரமா போய்ட்டு வா... ஏர்போர்ட் வந்தாச்சு... அர்ச்சனா நீ போய் ராஜேஷை வழியனுப்பி வச்சுட்டு வாங்க..." ராஜேஷ் இறங்கி லக்கேஜை காரில் இருந்து எடுத்து கீழே இறக்கி வைக்க.. அசோக் டிராலி எடுத்து வந்தான்.. ராஜேஷ் ட்ராலியில் லக்கேஜை எடுத்து வைத்து ஏர்போர்ட் வாசலை நோக்கி நடக்க அர்ச்சனா நல்ல மனைவியாக அவனை பின்பற்றி நடந்தாள்... இந்த பொண்ணுங்க வீட்டுல என்ன அராஜகம் பண்ணினாலும் வெளில வரும்போது இந்த பொண்ணா அப்படின்னு சொல்ல வச்சிடுவாங்க.. ஏர்போர்ட் வாசலில் அர்ச்சனா கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்து "போயிட்டு வரேன் அர்ச்சனா.. நீ தனியா வீட்டுல பத்திரமா.. நல்ல பூட்டிகிட்டு இருந்துக்கோ.. துணைக்கு வேணும்னா அசோக் கூப்பிட்டுக்கோ".. "சரிங்க அதேல்லாம் நான் பார்த்துக்கறேன்.. நீங்க பத்திரமா போயிட்டு சீக்கிரம் வாங்க.." இருவரும் கை அசைத்து விட்டு பிரிவதை பார்த்த அசோக்கின் முகத்தில் ஒரு புன்னகை.. இனி அர்ச்சனாவுடன் தனியாக இருக்க போகும் ஒரு மாதத்தை நினைத்து.....ராஜேஷை வழி அனுப்பி வைத்து விட்டு மெதுவா அசோக்கை நோக்கி நடந்து வந்தாள் அர்ச்சனா.. அவள் கண்களில் மின்னிய குறும்பு கன்னத்தில் சிவந்த வெட்கம் உதட்டில் மெலிதான புன்னகை இவை எல்லாம் சேர்ந்து அவளை மேலும் அழகாக்கியது.. அந்த அழகை ரசித்து ருசிக்க அசோக் காத்திருந்தான்... "அர்ச்சனா உங்களுக்கு நல்லா ஓட்டத்தெரியும்ல" "ஹ்ம்ம் லைசென்ஸ் கூட வாங்கியாச்சு." "லைசென்ஸ் வாங்கின எல்லாரும் நல்லா ஓட்டுவாங்கனு சொல்ல முடியுமா" "ஹ்ம்ம் சந்தேகமா சாவி கொடுங்க நானே ஓட்டறேன் இப்போ" அசோக் ஏதும் பேசாமல் டிரைவர் கதவை திறந்து விட்டான். "தைரியமா என்கிட்டே தர்றதெல்லாம் சரி தான் ஆனா நான் ஓட்டி அப்புறம் உங்க டப்பா காருக்கு ஏதும் ஆச்சுனா நான் பொறுப்பு கிடையாது.." "என்னோடது புதுசு நல்லா ஸ்ட்ராங்தான் நானும் பக்கத்துலதானே இருக்கேன்..".. "சரி சரி அப்போ நான் ஓட்டறேன்" சொல்லி அவள் காரை ஸ்டார்ட் செய்ய அசோக் பாசன்ஜெர் சீட்டில் அமர்ந்தான்.. வண்டி ஓடி கொண்டிருக்க.. அர்ச்சனாவின் பார்வை சாலையில்.. அசோக்கின் பார்வை அவளது சேலையில்... அசோக்கின் பார்வை தன் மீது இருப்பதை கவனித்த அர்ச்சனாவுக்கு கூச்சமாக இருந்தது. தனக்கு இடது புறம் இருந்து அவன் எதை பார்த்து கொண்டிருப்பான் என நினைத்து பார்த்ததில் அவள் நெஞ்சம் குறுகுறுத்தது.. தானே தேவை இல்லாமல் அவன் விரித்த வலையில் வீழ்ந்தது போல் உணர்ந்தாள்.. அவனது பார்வையை மாற்ற எண்ணி "கார் ஓட்டும்போது முன்னாடி சாலையை பார்க்கணும். சேலையை பார்க்க கூடாது அசோக்".... "அர்ச்சனா இப்போ கார் ஓட்டுறது நீ.. பிளஸ்.. இப்போ நான் சேலையை பார்க்கலை... ஆனா அதுக்கும் மேலே..." சொல்லி அவள் முலை இருக்கும் இடத்தை கண்ணாலேயே காட்டினான்.. "ஹ்ம்ம்ம் யார் பார்த்தாலும் ரெண்டு பேருக்குமே ஆபத்துதான்".. சொல்லிகிட்டே அவள் கியர் மாற்ற கை அசைக்க ரவிக்கையில் பொதிந்த அவள் முலை அந்த வினாடிகள் அவனுக்கு காட்சி தர அவள் மீண்டும் கைகளை எடுத்து ஸ்டியரிங்கில் கை வைக்க இப்போது கீழே சரிந்து மீண்டும் அவளது கண்களை கவர ஆரம்பித்தது. "அர்ச்சனா நீங்க மெதுவா பார்த்து ஓட்டறீங்க.. ராஜேஷ் இதுக்குதான் நீ வேகமா ஒட்டுவேனு அந்த பில்டப் கொடுத்தானா" "ஹ்ம்ம் எனக்கு இவ்ளோதான் ஓட்ட தெரியும்.. அதோட அவரு கொஞ்சம் பாதுகாப்பா இருன்னு சொன்னாரே மறந்துட்டீங்களா இதுக்கு மேலேனா நீங்கதான் ஒட்டிக்கணும்..... வேகமா " "எல்லாம் மனசுல இருக்கு ஆனா இவ்ளோ மெதுவா ஓட்டினா எப்போ போய் வீட்டுக்ககு சேர்ரது சரி சரி இன்னைக்கு ஒரு நாள் மட்டும் நீ ஓட்டிக்க.. நாளையில இருந்து நான் ஓட்டிக்கறேன்.." "ஹ்ம்ம் ஓட்டுங்க ஓட்டுங்க" மனதிற்குள் சொல்லிக்கொண்டே சிரித்து கொண்டாள்... கணவன் அருகிலிருக்கும்போது தைரியமாக தனது அழகை காட்டியவள் இப்போது மறைத்து வைக்கிறாளே என்று நினைத்தாலும். .அவளுடைய கலகலப்பான பேச்சும்.. தான் எங்கே பார்க்கிறேன் என்று தெரிந்தும் அதை கண்டுகொள்ளாமல் விட்டதும், ராஜேஷ்கு ஒரு வித நம்பிக்கை கொடுத்தது.. ஆனாலும் உயிர் நண்பனின் மனைவி என்பதால் தயக்கமும் இருந்தது.. அர்ச்சனாவுக்கோ தனது கணவனின் விருப்பம் நன்கு அறிந்ததால் அசோக்குடன் தான் எந்த எல்லையும் மீறலாம் என்று நன்கு உணர்ந்திருந்தாள்.. ஆயினும் அவனை சீண்டி விட்டு அவன் தவிப்பதை பார்த்து சந்தோஷமடைந்த அவள் இப்போதைக்கு அதை மட்டுமே தொடர விரும்பினாள்... இரவானதால் இதற்கு மேல் அவனை வதைக்க கூடாது என்று கட்டிய சேலைக்கு ஏற்ப குடும்ப பெண்ணாகவே நடந்து கொண்டாள்... கணவன் கூறியது போல நன்கு சமைத்து அவனது வயிற்றிற்கு மட்டும் உணவிட்டாள்... அசோக்கிற்கோ குழப்பம் அவன் மனதை வாட்டி வதைத்தது.. பகலில் நன்றாகவே பேசினாள்.. ஒருவேளை கணவன் ஊருக்கு சென்றதும் பயம் கொண்டு விட்டாளோ என்று நினைத்து சமாதான படுத்தி கொண்டான்.. இரவு உணவு முடிந்ததும்... "அசோக் நீங்க அந்த பெட்ரூம்ல படுத்துக்கறீங்களா.. நான் இங்கே எங்களோட பெட்ரூம்ல படுத்துக்கறேன்.." என்று கூற அசோக் பதிலேதும் கூறாமல் எழுந்து சென்றான்.. "என்ன அதுக்குள்ளே தூக்கம் வந்துடுச்சா ஒரு நிமிஷம் இருங்க.. பால் தரேன் குடிச்சுட்டு போய் படுங்க:.".. "டிரஸ் மாத்திட்டு வந்து பால் கலந்து தரேன்.. புடவை கட்டிக்கிட்டு இருக்கறது ப்ரீயா இல்ல.." சொல்லி கொண்டு அவன் பதிலை எதிர்பாராது உள்ளே சென்றாள்.. இரவு வந்ததில் இருந்து அவனை குழப்பத்தில் ஆழ்த்தி மகிழ்ந்த அர்ச்சனா அவன் தூங்க செல்வதற்கு முன் அவன் தூக்கம் கலைக்கும்படி உடை அணிய முடிவு செய்தாள். அவளுடைய உடலின் வடிவத்தை மட்டுமே வெளிக்காட்டும் விதத்தில் நைட்டி தேடினாள்... வடிவத்தை காட்டி அதற்குள் உள்ளவற்றை அவனது கற்பனைக்கு விட்டு அவன் இரவு தன்னை பற்றிய கனவிலேயே களிய வேண்டும் என விரும்பினாள். கோடை காலத்தில் அவள் விரும்பி அணியும் பனியன் துணியால் ஆன நைட்டி அவள் கண்களில் பட்டது.. அவளது உடலை கனகச்சிதமாக கவ்வி அவளது உருண்டைகளை உள்ளது உள்ளபடி காட்டும் வடிவானது... அகன்ற கழுத்து கொண்டதால் அவ்வப்போது தேவைக்கு அதிகமாகவே அது கழுத்துக்கு கீழே வருவதால் அதை அவள் போடுவதில்லை.. மேலும் கால்களில் சற்று அதிக உயரமாக இருப்பதால் அவள் கெண்டை காலுக்கு மேலேதான் எப்போதும் இருக்கும்... பெட்ரூம் கதவை சாத்தி வைத்து விட்டு தனது சேலை பாவாடை ரவிக்கையை கழற்றினாள்.. ரவிக்கையை கழட்டியதும் அவளுடைய முலைகள் விடுதலை அடைந்த சந்தோஷத்தில் லேசாக ஆடி கொண்டன... அப்படியே நைட்டியைஎடுத்து போட்டுகொண்டாள்.. உள்ளே ஜட்டி மட்டுமே.. கண்ணாடியில் பார்க்கும்போது அகன்ற கழுத்து பகுதி கீழே இழு பட்டு இடது முலை காம்பு வெளியே தெரிவதை கவனித்தாள்.. அவளை அறியாமலும் வெட்கம் வர அதை உள்ளே போட்டு கொண்டு நைட்டியை சரி செய்து கொண்டு பிளவு மட்டும் லேசாக தெரியுமாறு வைத்து கொண்டாள். பெட்ரூமிலிருந்து வெளி வந்து "அசோக் ரெண்டு நிமிஷம் வெயிட் பண்ணுங்க நான் பால் எடுத்துட்டு வந்துடறேன்" சொல்லி விட்டு வேகமாக அடுப்படி நோக்கி நடந்தாள். சற்று வேகமாக நடந்ததால் அந்த இதமான நைட்டி அவளது குண்டி பிளவில் மாட்டி அசோக்கிற்கு அவள் பிளவின் ஆழத்தை காட்டியது.. அதை கவனிக்காத அர்ச்சனா பால் சூடாக்கி இருவருக்கும் கலந்து எடுத்து வந்தாள். "அசோக் இந்தாங்க எடுத்துகோங்க " அவள் சற்று தேவைக்கு அதிகமாகவே குனிய அவளது இரு முலைகளின் நடுவே அவளின் வயிறு அதை தொடர்ந்து கருப்பு நிற ஜட்டியும் தெரிந்தது.. "பால் சூடா இருக்கு போல. ஆனா இப்போவே குடிச்சுடலாமா அர்ச்சனா".. "ஹ்ம்ம் முதலில் கைல வாங்குங்க அப்புறமா எப்போ குடிக்கனும்னு யோசிங்க" சொல்லி இன்னும் குனிந்து அவன் முன்னாடி டீப்பாய் மேலே வைத்து விட்டு அவன் எதிரே அமர்ந்தாள்.. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்வையாலே விழுங்கியவாறு வார்த்தைகள் ஏதும் பேசாமல் பால் குடித்தனர்.. குடித்த பாலை விட சூடான நிலைமையில் இருவரும் இருந்தனர்.. அசோக்கின் பார்வை அர்ச்சனாவின் நெஞ்சை மேய அவளின் பார்வையோ அவனின் கண்கள் பார்த்து அவன் மேயும் இடத்தை ரசித்து கொண்டிருந்தாள்.. அவன் ஏக்கத்தை இன்னும் அதிக படுத்த அவள் தன் கைகளை மார்புக்கு குறுக்காக கட்டிக்கொண்டு முலையின் பரிணாமத்தை கூட்டி வெளி வர செய்தாள்...

அசோக்கின் கட்டுப்பாடு தகர்ந்து கை நீட்டி எதிரே இருக்கும் முலைய கைப்பற்றலாமா என்று யோசிக்க அவன் மனதில் ஒரு பெரும் போராட்டமே நடந்து கொண்டிருந்தது.. அர்ச்சனாவோ எப்போது அவன் தன்னை தொடுவான் என்று ஏங்கி கொண்டிருந்தாள்... அப்போது அர்ச்சனாவின் கைபேசி அலற அங்கே அவள் கணவன் அழைத்து கொண்டிருந்தான்.. அர்ச்சனாவின் மனதில் எரிச்சல் தோன்றினாலும் அதை முகத்தில் காட்டாது கைபேசியை எடுத்தாள்... "என்னங்க டெல்லி போய் சேந்தாச்சா".. "......." "ஏங்க ஒரு நிமிஷம்." அவள் கைபேசியை பொத்திக் கொண்டு.. "அசோக் குட் நைட் மார்னிங் பார்க்கலாம்" என்று கூறிவிட்டு கணவனிடம் பேசி கொண்டே பெட்ரூம் உள்ளே சென்றாள்.. நேரம் கூடி வரும் நேரத்தில் போன் செய்து கெடுத்த நண்பனை திட்டிக்கொண்டே அசோக் அவனது ரூம் நோக்கி நடந்து சென்றான்.."என்னங்க டெல்லில குளிர் எப்படி இருக்கு. ஸ்வட்டர் போட்டுக்கிட்டீங்களா" "ஹ்ம்ம் அதெல்லாம் போட்டாச்சு.. அசோக் என்னடி பண்றேன்" "சாப்பிட்டிட்டு தூங்க போயிட்டாருங்க" "என்னடி அதுக்குள்ள தூங்க போயிட்டானா வேற ஒன்னும் பண்ணலையா" "வேற என்ன பண்ணனும் அவரு...." "நான் இருக்கும்போதே உன்னை அந்த பார்வை பார்த்தான்னு சொன்னே இப்போ நீ தனியா இருக்கும்போது ஒன்னும் பண்ணலையா" "ஹ்ம்ம் நீங்க எங்கே பண்ண விட்டீங்க அதுக்குள்ளேதான் போன் பண்ணிட்டீங்களே" -- பேசி கொண்டிருக்கும்போதே அர்ச்சனாவின் கை அவள் ஜட்டியை கழட்டி அவளது பெண்மையினை தடவ ஆரம்பித்தது.. "சும்மா என்னை சொல்றியா.. நீ ஏர்போர்ட் வரும்போது புடவை மாத்தும்போதே நினைச்சேன்.. இதுக்கு மேலே ஒன்னும் இருக்காதுன்னு..." "அதுக்காக ஏர்போர்ட் போகும்போதும் அதே புடவை கட்ட முடியுமா... அது வேறே உள்ளே இருக்கறது எல்லாம் அப்படியே தெரியுது.." "அதுதான் நாங்க ரெண்டு பேருமே பார்த்துட்டோமே.. பிறகு என்னடி.." "ஹ்ம்ம்.. நீங்க ரெண்டு பேரு மட்டும் பார்த்தா போதும். வேற யாரும் பார்க்க வேண்டாம்.". "இப்பவும் அதே புடவை கட்டி இருக்கியா" "இல்லீங்க நைட்டிக்கு மாறிட்டேன். உங்களுக்கு புடிச்ச ஆரஞ்சு கலர்.." "ஹே அது சும்மா சும்மா கீழே இறங்கி உன் முலையை காட்டுமே அந்த நைட்டியா." "ஹ்ம்ம்ம்" "அப்போ மறுபடி அசோக்குக்கு தரிசனமா" "எங்கே பார்க்க விட்டீங்க நீங்க " "சரி சரி நான் வைக்கறேன்.. நீ போய் உன் ஷோவை நடத்து." "ம்க்கூம் அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம். அவரை ரூமுக்கு போக சொல்லிட்டேன்.. நான் இப்போ பெட்ரூம்ல" "பெட்ரூம்ல தனியா என்னடி பண்றே" "ஒன்னும் இல்லீங்க.... நாம ரெண்டு பேரும் கடைசியா பண்ணினதை நினைச்சா" "நினைச்சு பார்த்தியா" "ஹ்ம்ம் வெட்கமா இருக்குங்க.. நானா உங்ககிட்டே அப்படி எல்லாம் பேசினேன்னு.." "வெட்கப்பட்டா சுகம் அனுபவிக்க முடியுமாடி.." "அதுக்காக இப்படி எல்லாம் பண்ணலாமா " புருஷன்கிட்டே பேசினாலும் அவள் விரல் அவளை ஊடுருவி பார்த்து கொண்டிருந்தது... "உனக்கு புடிச்சிருக்கோ இல்லையோ ஆனால் எனக்கு ரொம்ப புடிச்சிருக்குடி".. "ஆமா உங்களுக்கு எதுதான் புடிக்காது.. " "நைட்டி போட்ட பிறகு அவன் உன்னை பார்த்தானா" "ஹ்ம்ம் பால் கொடுக்கும்போது பார்த்தாருங்க" "ஒ பால் கொடுத்தியா அவனுக்கு.. அந்த நைட்டி வசதியா இருந்திருக்கும்" "ச்சீ சும்மா இருங்க. கப்லதான் கொடுத்தேன்." "ஹே நீ குனிஞ்சு கொடுத்தியா என்ன " "ஹ்ம்ம் ஆமா ஏங்க".. "அதுல நீ குனிஞ்சு கொடுத்தா உள்ளே உன் தொடை கூட நல்ல தெரியும்டி.." "என்னங்க சொல்றீங்க.. நீங்க நிறைய தரம் பார்த்திருக்கீங்க என்கிட்ட ஒருமுறை கூட சொன்னது இல்லையே.." "சும்மாவே நீ அந்த நைட்டி போட மாட்டே.. இதை வேற சொல்லி இருந்தா அதை எப்போவே தூக்கி கடாசிருப்பே.." "அட போங்க அப்போ அவர் புல்லா பார்த்திருப்பாரா.." "நீ ப்ரா போட்டிருந்தியா நைட்டி மாத்தும்போது.." "ப்ரா போடலீங்க அப்படியே ப்ரீயா இருக்கட்டும்னு விட்டுட்டேன்.. ஆனா ஜட்டி போட்டிருந்தேன்.." "அப்போ உன் முலை நடுவில உன் ஜட்டிய பார்த்திருப்பான்டி.. இப்போ அனேகமா அவன் உன்னை நினைச்சு என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருக்கானோ" "என்னங்க பண்ணுவாரு.." "அதை நீயே போய் பார்த்துக்கோடி" "ச்சீ அவர் என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருப்பாரோ அதை போய் பார்த்தா அசிங்கம்.." "சரி அவன் என்னவோ பண்ணிக்கிட்டு போகட்டும்... நீ என்னடி பண்ணிக்கிட்டு இருக்கே." "நான் ஒன்னும் பண்ணலீங்க சும்மாதான் இருக்கேன்" - சொல்லும்போது இரு விரல்கள் ஆழமாக அவளை குத்தி கொண்டிருந்தன.. "சரிடி அப்போ நீ தூங்கு எனக்கு காலையில மீட்டிங் இருக்கு கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுக்கணும்" "சரிங்க குட் நைட் பை" "பை டார்லிங்"நண்பன் போன் செய்து கெடுத்தாலும் நண்பனின் மனைவி கொடுத்த முலை தரிசனத்தால் உணர்ச்சியின் மிகுதியால் அசோக்கின் ஆண்மை தவித்து கொண்டிருந்தது.. தவித்து கொண்டிருந்த நிலைமையில் தூங்க வாய்ப்பில்லை என்பதால்., தனது கையாலேயே அவன் சமாதானம் செய்து கொண்டிருந்தான். மாலையில் இருந்து பார்த்து ரசித்த அர்ச்சனாவின் அழகுகள் அவனது ஆண்மையை வலிமை பெற செய்ய நிதானமாக அவளது அழகை மீண்டும் கண்களில் கொண்டு வந்து சுய இன்பம் செய்து கொண்டிருந்தான். பேண்ட் ஷர்ட் கழட்டி போட்டு நண்பனின் லுங்கியை உடுத்தியிருந்தது எல்லாவற்றிக்கும் வசதியாக இருந்தது... இடுப்பில் கட்டிய லுங்கியை மேலே தூக்கி அவனது உறுப்பை உருவி உரசல் இன்பம் கண்டு கொண்டிருந்தான்... கணவனுடன் போன் பேசும்போது விரல் போட்டாலும் அர்ச்சனாவிற்கு அருகில் இருக்கும் அசோக்கின் அறைக்கு சென்று மீண்டும் அவனை சீண்ட ஆசை வந்தது... படுக்கையிலிருந்து எழுந்து தன் குறியினால் நனைந்த விரலை அவளது பேன்ட்டியில் துடைத்து விட்டு அசோக் ரூம் நோக்கி அவள் கால்கள் நடக்க அர்ச்சனாவிற்கு அவளை பிடித்த காமம் தூக்கி செல்வதோ போலவே மிதந்து சென்றாள்.. சாத்தி இருந்த கதவில் கை வைக்க அது தானாகவே திறந்து கொள்ள அங்கே அவள் கண்டது அவளை எங்கோ கொண்டு போனது.. தான் அசோக்குடன் போன் பேசும்போது பாவாடையை மேலே தூக்கி போட்டு படுத்திருந்தது போலவே அவனும் படுத்திருந்தான். அவன் இரு கால்களின் நடுவில் சீறி கொண்டிருந்த பாம்பை பார்த்ததும் அவளது பொந்து உள்வாங்கிகொள்ள துடித்தது.. கதவு திறந்ததை கவனித்ததும் அசோக் அவசரமாக அவன் லுங்கிய சரி செய்து பெட் ஷீட்டினால் அவனை மூடி கொண்டான்.. "சாரி அர்ச்சனா நீங்க இப்போ வருவீங்கன்னு எதிர்பார்க்கல" "ஹ்ம்ம் எதிர்பார்த்திருந்தீங்கன்னா என்ன பண்ணி இருப்பீங்க" - கேட்டு கொண்டே உள்ளே வந்தாள். "லைட்டையாச்சும் ஆப் செய்திருக்கலாம்ல.. அவ்ளோ அவசரமா...." "A/C ஓடுதா இல்லையானு பார்க்க வந்தேன்.." என்று கூறி கொண்டே A/C ஆன் செய்து விட்டாள். "இனிமேலே குளுகுளு ன்னு இருக்கும் என்ஜாய் பண்ணுங்க".. - சொல்லி கொண்டே அவன் கட்டிலை நோக்கி திரும்பினாள். "அய்யோ.. இந்த ராஜேஷ் இப்படிதான்.. அவர் புது ஷர்ட்ல இருந்த pin, clip எல்லாம் பெட்லேயே போட்டிருக்காரு நீங்க அதை கூட கவனிக்காம அவசரமா படுத்திட்டீங்களா". சற்று குனிந்து பெட்டில் இருந்து சிதறி கிடந்து pinகளை எடுத்தவள்., அவளது இடது காலை எடுத்து பெட் மேலே வைத்து கொண்டு பொறுக்க ஆரம்பித்தாள்.. அவளது இடது முலை இடது முட்டியில் அழுந்தி வெளியே வர துடித்து கொண்டிருந்தது.. அவள் அங்கு இங்கு அசைந்து எடுக்க வலது முலை சுதந்திரமாக தவழ, இடது முலை அவளது நைட்டியிலிருந்து மெதுவாக எட்டி பார்க்க ஆரம்பித்தது.. இடது காலை கட்டிலில் தூக்கி வைத்திருந்தது அவளது அழகிய தொடை அழகை இரு கால்களின் ஊடே லேசாக காட்டியது... அசோக்கின் தலையணை அருகில் கிடந்த இரண்டு குண்டூசிகளை எடுக்க இடது கைய நீட்டி எடுக்க இடது முழங்கால் அவளது நைட்டியை பற்றி கொள்ள அவள் முலை மட்டும் நழுவி வெளியே வந்தது.. அவளது முலையை முழுவதுமாக பார்த்ததும் அவனது ஆண்மை துடித்தெழுந்தது.. ஏற்கனவே விரல்களின் ஸ்பரிசம் அவனை உச்ச நிலைக்கு அருகில் கொண்டு போயிருக்க அவளது பெரிய முலையை பார்த்தது அவனை இன்னும் உந்தி தள்ளியது.. முலை வெளி வந்ததை எதிர்பாராத அர்ச்சனா அவசரமாக நிமிர்ந்து இடது கையினால் அவளது நைட்டியை மேலே தூக்கி முலையை மறைத்தாள்.. மேலே தூக்கும்போது சற்று தேவைக்கு அதிகமாகவே நைட்டிய உயர்த்த அவள் இடது முழங்காலில் இருந்து நைட்டி விடுபட்டு மேலே ஏறியது.. மேலே முலைய கவனித்து உள்ளே தள்ளியவள் கீழே அவளது மயிர் பிரதேசம் தெரிவதை அறியாமல் நின்றாள். அந்த இரு வினாடிகள் தரிசனம்.. அசோக்கை உச்சத்துக்கு தள்ள அவனும் லுங்கியை கீழே இழுத்து அவனது உறுப்பில் கை வைத்து அர்ச்சனாவை நோக்கி வைக்க அவனது வெள்ளம் அவளது தொடையிலும் சிறு துளிகள் அவளது மயிர் பிரதேசத்திலும் தெரித்தது..

திடீரென அவள் தொடையில் சூடான திரவம் வழிவதை உணர்ந்த அவள் கீழே நோக்க அவளது இடது தொடைக்கு மேலே நைட்டி ஏறி இருப்பதையும் அதில் அசோக்கின் வெண்மை படிந்திருப்பதையும் பார்த்த அவளுக்கு வெட்கமும் வந்தது சற்று கோபமும் வந்தது... அசோக்கும் ராஜேஷ் மாதிரியே உள்ளே விடாமல் அவளது மயிரில் விட்டதே அந்த கோபத்திற்கு காரணம்.. வெட்கமும் கோபமும் கலந்து அவளை ஏதோ செய்ய அர்ச்சனா ஏதும் பேசாமல் அறையை விட்டு வெளியேறினாள்.. தண்ணீர் வெளியேற்றி அவனது காமம் அடங்கினாலும், அர்ச்சனா மீதான ஆசை அசோக்கிற்கு இன்னும் அதிகரித்தது.. நைட்டிக்குள்ளே ஒன்றுமே இல்லாமல் வந்ததால், அவளும் ஆசைப்பட்டுதான் வந்திருக்கிறாள் என உணர்ந்தாலும் அவசரப்பட்டு அவள் தொடையில் பீச்சியதை எண்ணி அவனுக்கும் கொஞ்சம் வெட்கம் வந்தது...