சங்கீதா - இடை அழகி 4

மற்ற கேள்விகளை எல்லாம் தவிர்த்து ரம்யா கூறிய Soch branded உயர் ரக புடவைகளை நடுப்பக்கத்தில் காண பக்கங்களை புரட்டினாள் சங்கீதா. கருப்பு, மஞ்சள், மற்றும் மரூன் நிற புடவைகளில் models சேலையை கட்டி pose கொடுத்திருந்தார்கள். ஒவ்வொருவரும் sleeveless ரவிக்கையை அணிந்து, deep cut வைத்திருந்தார்கள். விட்டால் புடவையை ஜட்டி மீது கட்டும் அளவுக்கு தொப்புளில் இருந்து மூன்று இன்ச்சுகளுக்கும் கீழ் தங்களது புடவை கொசுரை இறக்கி க் கட்டி இருந்தார்கள். ஒரு ஒரு பக்கத்தையும் பார்க்கும்போது கடைசிப் பக்கத்தில் மிகவும் உயரமாக சிவப்பு நிற மேனி கொண்ட ஒரு மங்கை Dark violet நிற புடவை ஒன்றை கட்டி இருந்தாள், கிட்டத்தட்ட சங்கீதாவின் அகல இடுப்புதான் இருந்தது அவளுக்கும். அதில் அவள் புடவையை தன் தொப்புளுக்குக்கீழ் அணியாயத்தும் இறக்கி க் கட்டி இருந்தாள். அது இடுப்பில் புடவை கொசுரின் அருகில் அவள் உள்ளுக்குள் அணிந்திருக்கும் ஜட்டியின் மேல் புற elastic லைன் தெரியும் வண்ணம் இறக்கிக் கட்டி இருந்தாள். அதைப் பார்த்ததும் மனதுக்குள் “I would have looked even better than this lady” என்று மனதில் மெளனமாக நினைத்துக்கொண்டாள் சங்கீதா.

மரு பக்கத்தில் இன்னொரு model மஞ்சள் நிற சேலை அணிந்திருந்தாள், அலங்காரம் செய்த கொண்டையுடன் ஒரு அழகிய பூந்தோட்டத்தில், ஒரு மரத்தின் மீது சாய்ந்து ஒரு கையை தூக்கி மரத்தின் பின்பக்கம் பிடித்தவாறு மென்மையாக சிரித்து pose கொடுத்திருந்தாள். ஒவ்வொருவரும் ஒரு ஒரு விதத்தில் சேலையை கட்டி இருந்தார்கள். அதில் இந்த model இடுப்பருகில் sharp V கோணத்தில் இறக்கிக் கட்டி இருந்தாள். இதை ப் பார்த்த சங்கீதா நானும் என்றைக்காவது ஒரு நாள் இப்படி கட்டுவேன். என்று மனதில் எண்ணிக்கொண்டாள். மரத்தின் மீது சாய்ந்து pose குடுத்த model அவளது கைகளுக்கு அடியில் அக்குள் பக்கம் மயிர்களை முழுவதுமாக shave செய்யாமல் ஒட்ட trim செய்திருந்தாள், இயற்கையாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்காக. இதைப் பார்த்த பிறகுதான் ரம்யா வாங்கிக்குடுத்த fem நினைவுக்கு வந்தது சங்கீதாவுக்கு. இன்றைக்கு ராத்திரி எப்படியாவது fem apply பண்ணிடனும் னு மனதில் நினைத்துக்கொண்டாள். மறு பக்கம் திருப்பினாள் சங்கீதா. அப்போது அதில் “The magic of curd & lemon mix” என்றிருந்த தலைப்பை ப் பார்த்தாள். Interesting என்று நினைத்து படிக்க ஆரம்பித்தாள். ஒரு பிரபல skin specialist மங்கையின் படத்துடன் இருந்தது அந்த article. பெண்களின் உடலில் எப்பொழுதும் மறைவாக இருக்கும் அந்தரங்க சதைகளின் இடுக்கு ப் பகுதியில் முடிகள் இருக்கும். ஆகையால் அங்கே இருக்கும் சதையின் உட்புற இடுக்கினில் சற்று லேசாக கருமையான நிறம் இருக்கும் அதை சரி செய்ய எலுமிச்சம் பழ சாரும், கூடவே தயிரும் கலந்து தடவி முப்பது நிமிடங்கள் ஊற வைத்தால் நல்ல பலன் கிடைக்கும், வேலைக்கு செல்லும் பெண்கள் மாதத்துக்கு நான்கு முறை இதை தவறாமல் வாரக்கடைசியில் செய்து வரலாம். – என்று சென்ற இதழில் எழுதி இருந்தாள். இதை ப் படித்து வாசகர்கள் சிலர் தாங்கள் முயற்சி செய்து அதன் பலன் எப்படி இருந்தது என்று எழுதி இருந்தார்கள். அவற்றில் சில: ஷியாமளா, தாம்பரம் (Working women): Hi mam, myself & my boy friend are living together. எப்போதுமே என் boy friend என்னிடம் உடல் உறவுகொள்ளும் போது எனது மென்மையான பெரிய தொடைகளை மிகவும் ரசிப்பான். எனக்கோ தொடைகளின் மேலே உட்புற சதை இடுக்கில் கொஞ்சம் கருமையாக இருக்கும். சமீபகாலமாக அவனுக்கு அதில் சற்று நாட்டம் இல்லாமல் இருந்ததை உணர்ந்தேன். நீங்கள் சொன்ன குறிப்பை பார்த்து lemon & curd mix செய்து கிட்டத்தட்ட அவனுக்கு தெரியாமல் இரண்டு மாதங்கள் sincere ஆக தடவி ஊறவைத்து குளித்து வந்தேன். ஒரு நாள் office ல இருந்து ராத்திரி வீட்டுக்கு வந்தவன் எப்போவும் போல சாதாரணமா தான் TV பார்த்துக்குட்டு இருந்தான். அவனுக்கு சாப்பிட tiffin குடுத்துட்டு நான் ஒரு சின்ன thongs (சிறிய வகை ஜட்டி) போட்டுகுட்டு ஒரு micro mini skirt மாட்டிக்கிட்டு வந்தேன். In order to start the situation நான் அவன் எதிர்க்க குட்டை பாவாடையோட உட்கார்ந்தேன். அப்படியே ஒரு காலை இன்னொரு கால் மேல போட்டு உட்காரும்போது அவன் பார்வை எங்கே எல்லாம் மெய்ஞ்சிதுன்னு சொல்லவே கூச்சமா இருக்கு.. அதுக்கப்புறம் tiffin தட்டை வெச்சிட்டு என்னோட குட்டை பாவாடைக்குள்ள பூந்து விளையாட ஆரம்பிச்சிட்டான். ரொம்ப நாளைக்கு அப்புறம் அவன் தலை முழுக்க முழுக்க என்னோட பாவாடைக்குள்ள தான் இருந்துச்சி. இரவு முழுக்க என் தொடையில் மச்சங்களை எண்ணிக்கொண்டே தூங்கினான் என் செல்லம். Really so so soooo much thank you for making our love life excing mam. – Regards, Shyamala. – இதை ப் படித்த போது சங்கீதாவுக்கு முகம் சற்று கூசியது. “ச்சி” என்று லேசாக தனக்கு த் தானே மெதுவான குரலில் சொல்லிக் கொண்டாள். அடுத்த பக்கம் திருப்பும்போது “Best Joke of this month” என்று இருந்தது. சுவாரஸ்யமாக படித்தாள் சங்கீதா. ஒரு இளம் பெண் தன் அம்மாவிடம் பேசுகிறாள். அம்மா: சொல்லும்மா என்ன பிரச்சினை உனக்கு? பெண்: (லேசாக அழுது கொண்டே கையில் சிறிய tissue paper வைத்து துடைத்துக் கொண்டு பேசினாள்.. ) அம்மா, நான் என் boyfriend relationship ஐ கட் பண்ணிட்டேன். அம்மா: என்னடி பிரச்சினை. பெண்: “That idiot sent this message to me in face book mummy” என்று சொல்லி ஒரு கையால் cell phone ஐ அம்மாவிடம் நீட்டி காமித்து, மறு கையால் கண்களை tissue paper ல் குழந்தைபோல கசக்கிக்கொண்டு நின்றாள். அம்மா: “குடு பார்க்கலாம்” என்று சொல்லி பார்த்தாள் அம்மா. அதில் இருந்தது – “How do you feel when you open a big sized Lays chips packet and can see only 30% of the packet is filled with chips and 70% air…… The same way I felt when I came to know you are wearing highly thick cushion filled bra…. this is the biggest problem of youth today” இதை ப் பார்த்த பெண்ணின் அம்மா shock அடித்தாற்போல் இருக்கும் cartoon முகத்தை ப் பார்த்து சங்கீதா ஒரு நொடி “ஹஹாஹ்” என்று சத்தமாக சிரித்துவிட்டு உடனே அக்கம் பக்கம் ஒரு முறைப் பார்த்துவிட்டு மீண்டும் கைகளால் வாயை மூடி மெதுவாக சிரித்தாள். “ச்சி…. எவ்வளவு வெளிப்படையா இருக்குது இந்த காலத்து பசங்க?” என்று மெதுவாக மனதுக்குள் நினைத்துக்கொண்டாள் சங்கீதா. படித்துக் கொண்டிருந்தவள் சட்டென்று ஒரு முறை மணி என்ன என்று பார்த்தாள். கிளம்புவதற்கு இன்னும் இரண்டு மணி நேரம் அவகாசம் இருந்ததால் மிச்சம் மீதி இருக்கும் வேலைகள் அனைத்தையும் முடித்து நாளை வேண்டுமானால் Mr.Vasanthan சொன்னது போல ஓய்வு எடுத்துக்கொள்ளலாம் என்று எண்ணி கொஞ்சம் பம்பரமாக வேலையில் ஆழ்தாள். கிளம்பும் நேரம் நெருங்க தனது hand bag ல் அனைத்தையும் எடுத்து வைத்துக்கொண்டு அவசரமாக கிளம்பி க் கொண்டிருக்கும் ரம்யாவிடம் அவளது Femina இதழை க் குடுத்து விட்டு “bye da” என்று சொல்லி அவளது Honda activa வை நோக்கி விரைந்தாள். traffic ஐ சமாளித்து வீட்டை அடைந்தவுடன் ஸ்நேஹா “பேசும் Barbie” பொம்மையுடன் விளையாடிக்கொண்டிருந்தாள். கூடவே மறு பக்கம் remote control racing car பொம்மை இருந்தது. இரண்டுமே கொஞ்சம் விலை உயர்ந்ததுதான். வியப்பாக இவர்களைப் பார்த்து “ஏய் ஸ்நேஹா, என்னது இது? யார் குடுத்தது இதெல்லாம்?” என்று ஒன்றும் விளங்காத பார்வையில் கேட்டாள் சங்கீதா. ராகவ் மாமா வாங்கிக் குடுத்தார்மா – மழலை க் குரலில் அழகாய் சொன்னாள் ஸ்நேஹா. இதைக் கேட்டு சங்கீதாவுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. ராகவ் மாமா வா? நீங்க எப்போ அவரை ப் பார்த்தீங்க? இன்னிக்கி school க்கு வந்தாரும்மா.. எண்களை கூட்டிட்டு போக. school க்கா? அப்போ நீங்க van ல வரல? இன்னிக்கி van இல்லைன்னு சொல்லி எங்க class miss எல்லாருக்கும் போன் பண்ணாங்க மா, உங்களுக்கு கூட பண்ணேன் னு சொன்னாங்களே. நீங்க உங்க கூட வேலை ப் பார்க்குற ஒருத்தர அனுப்பி வேயக்குறேன்னு சொல்லி இருந்தீங்கலாமே. நானா?… – ஒன்றுமே விளங்கவில்லை சங்கீதாவுக்கு. நான் தான் பத்திரமா ரஞ்சித் பாப்பாவ school உள்ள இருக்குற play school ல இருந்து பத்திரமா பார்துகுட்டு ராகவ் மாமா வந்ததும் ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து அவர் கூட வீட்டுக்கு வந்துட்டோம். ஸ்நேஹா அவளுடைய வயதுக்கு ஒரு மிகவும் பெரிய காரியம் செய்தது போல உணர்ந்து சங்கீதாவிடம் பாராட்டுக்கு ஏங்கினாள். அழகாய் பேசிய ஸ்நேஹா வை கட்டி அனைத்து முத்தம் குடுத்தாள் சங்கீதா. அப்போது ஸ்நேஹா “இந்தாமா உன் phone, ராகவ் மாமா குடுக்க சொன்னாரு” என்று சங்கீதாவின் phone ஐ குடுத்தாள் ஸ்நேஹா. Thanks டா செல்லம். இதெல்லாம் எங்கேடா வாங்கினீங்க? என்று பொம்மைகளை காட்டி கேட்டாள் சங்கீதா இது ராகவ் மாமா ஏற்கனவே அவர் வண்டிக்குள்ள வச்சி இருந்தார் மா, எங்களை இறக்கி விடுறதுக்கு முன்னாடி குடுத்தாரு. நாங்க அவரோட வண்டியில ஏறும்போது school ல எல்லாரும் எங்களையே பார்த்தாங்க மா.. அவரோட கார் அவ்வளோ பெருஸ்ஸ்ஸ்சா இருந்துச்சி – இரு கைகளையும் அகலமாக விரித்து ஆச்சர்ய பார்வையுடன் அகண்ட விழிகள் வைத்து innocent ஆக கூறினாள் ஸ்நேஹா, இதற்கு ஆமாம் போடும் வகையில் ரஞ்சித் ஸ்நேஹா அருகில் வந்து “ஆ.. பெஸ் கா… பெஸ் கா..” என்று முக்கால் வாசி வார்த்தைகளை விழுங்கி கால் வாசி வார்த்தைகளை அழகாய் பேசினான் வாயில் வழியும் ஜொள்ளுடன். – தன் கண்மணிகள் இரண்டும் இப்படி மழலை சந்தோஷத்தில் பேசுவதை கண்கொட்டாமல் ரசித்தாள் சங்கீதா. பின்னாடியே கதவருகில் நிர்மலா வந்து நின்றாள். சங்கீதா, இன்னைக்கி உன் பசங்க school van வராதுன்னு சொல்லுறதுக்கு உனக்கு phone பண்ணி இருக்காங்க, ஆன உன் phone ஐ நீ யாரோ உன் கூட வேலைப்பார்குற ஒருத்தர் கிட்ட மறந்து வெச்சிட்டியாம்மே? பாவம் அந்த பய்யன் ரொம்ப பத்திரமா வந்து வாசல் வரைக்கும் விட்டுட்டு போனான். நான் வெளில வாசல் பார்த்துட்டு உட்கார்ந்திருந்தேன் அப்போ உன் பசங்கள பார்த்ததும் ஒன்னும் புரியல, யார் காருல இருந்தோ இறங்குறாங்களே னு நினைச்சேன், அப்புறம் அந்த ப் பையன் பூட்டி இருந்த வீட்டை ப் பார்த்துட்டு என்ன செய்யுறதுன்னு தெரியாம நின்னுக்குட்டு இருந்தான். அப்புறம் நானே போயி என்னை introduce பண்ணிக்குட்டு அந்த தம்பியோட பேரு என்னனு கேட்டேன், ராகவ் னு சொன்னான். எப்படி இந்த பசங்கள தெரியும் னு கேட்டேன், அப்போதான் சொன்னான் நீ அவனோட வேலை பார்குறேன்னும் இன்னைக்கி காலைல உன் phone அ அவனோட office ல வெச்சிட்டு வந்துட்டேன்னும். அப்போதான் மதியானம் உன் பசங்க school ல இருந்து phone வந்துச்சின்னு சொன்னான். “நானே வேலை எல்லாம் முடிச்சிட்டு கிளம்பலாம்னு இருந்தப்போ தான் phone வந்துச்சி, so போகும்போது அப்படியே இவங்களை drop பண்ணிட்டு போகலாம்னு வந்தேன்.” அப்படின்னு சொன்னான். சரிப்பா நான் பார்துக்குறேன்னு சொல்லி நான் என் கிட்ட இருந்த இன்னொரு spare சாவிய போட்டு open பண்ணி உட்காரவெச்சி ஒரு tumbler தண்ணிய குடுத்து குடிக்கச்சொல்லி அனுப்பி வெச்சேன். ரொம்ப thanks க்கா – சங்கீதாவும் நிர்மலாவும் பேசுகையில் ஸ்நேஹாவும் ரஞ்சித்தும் விளையாடிக் கொண்டிருந்தார்கள். நீ வரும்போதே கொஞ்சம் கலைச்சி போய் வருவேன்னு எனக்கு நல்லாவே தெரியும். அதனாலதான் kitchen உள்ள உனக்கு ஏற்கனவே நான் coffee போட்டு வெச்சிட்டேன். ஒரு தடவ சூடு பண்ணிக்கோமா – என்று மிகவும் அக்கறையாக கூறினாள் நிர்மலா. சரிக்கா, உங்களுக்குத்தான் சிரமம். இனிமே என்ன ஆனாலும் என் phone மறக்க மாட்டேன். இது எனக்கு ஒரு நல்ல பாடம். – என்றாள் சங்கீதா இருக்கட்டும் டி, அதான் உன் colleague அக்கறையா உன் பசங்களை இங்க கொண்டு வந்து விட்டுட்டாரே. அதுவரைக்கும் கடவுளுக்கு நன்றி சொல்லணும். நல்லவேளை நீ வேற எங்கேயும் உன் phone மறக்கல. சரிமா நான் கிளம்புறேன் நீ பார்த்துக்கோ. – என்று கூறிவிட்டு நிர்மலா அங்கிருந்து கிளம்பினாள். வரேண்டா கண்ணுங்களா… என்று நிர்மலா சங்கீதாவின் குழந்தைகளை பார்த்து கூற, அவர்களும், “டா டா ஆண்டி….” என்று சொல்லி விளையாட்டில் மூழ்கினர். kitchen க்கு சென்று நிர்மலா போட்ட coffee யை சூடு செய்து கொண்டே ராகவுக்கு தனது mobile ல் call செய்தாள் சங்கீதா. ringtone எதிரொலித்தது. phone எடுத்தான் ராகவ். ஹலோ.. ஹ்ம்ம், ஹலோ… சங்கீதா பேசுறேன்.. ஆங்…. சங்கீதா…( பேசும்போது அருகில் உள்ள யாரோ ஒருவரிடம் மும்மரமாக கணக்கு வழக்குகளை பேசிக்கொண்டிருந்தான் ராகவ்.) சங்கீதா, நான் அப்புறம் பேசுறேன் இப்போ கொஞ்சம் பிஸி, நீங்க குடுத்த profitability increment program பத்திதான் இங்கே இருக்குற financial team கிட்ட பேசிக்கிட்டு இருக்கேன். I will call you back & also இன்னிக்கி நான் கண்டிப்பா ஒரு முக்கியமான ஒரு விஷயம் பத்தி பேசியே ஆகணும். – என்று ராகவ் சொல்ல me too…. நானும் கண்டிப்பா நிறைய பேசணும், call me without fail – என்று சங்கீதா பேசி முடிப்பதற்குள், phone cut செய்துவிட்டான் ராகவ். coffee குடித்துகொண்டிருக்கும்போது குழந்தைகளிடம் வந்தாள் சங்கீதா, தன் இரு குழந்தைகளும் புது பொம்மைகளை வைத்து விளையாடுவதை சில நிமிடங்கள் காபி அருந்திக்கொண்டே நின்றபடி அதிகமாக ரசித்து ப் பார்த்தாள், அப்படியே fan னின் கீழ் உள்ள chair ல் வந்து அமர்ந்தபோது அருகில் உள்ள மேஜையின் மீது naihaa கவர் இருந்ததை கவனித்தாள், அதனுள் ரம்யா வாங்கிக்குடுத்த fem பாட்டிலை எடுத்து அதற்குள் இருக்கும் powder & பாதி cream mix செய்து, ஏற்கனவே காலியான ஒரு சிறிய வெள்ளை நிற fem டப்பாவில் போட்டு வைத்தாள். பிறகு அந்த கலவையை அன்று இரவு apply செய்துகொள்ள தனது fair & Lovely டப்பா அருகினில் வைத்தாள் சங்கீதா. “ஸ்நேஹா…., இங்கே வா….” (சங்கீதாவின் மடியில் அமர்ந்தாள் ஸ்நேஹா) “என்னென்ன பேசிக்கிட்டு வந்தீங்க ராகவ் மாமா கூட?” என்று கேட்டாள் சங்கீதா. school பத்தி பேசினோம், என் friends பத்தி பேசினோம், ரஞ்சித் எங்களை பேசவே விடல, சேட்டை பண்ணிக்குட்டே இருந்தான் மா. அப்புறம் நான் எனக்கு தெரிஞ்ச poems எல்லாம் சொன்னேன். very good, very good னு பாரட்டினார்மா. அப்போதான் எனக்கு இந்த Talking Barbie doll குடுத்தார் மா – என்று ரகாவிடம் பாராட்டு பெற்றதை முகமலர்ச்சியுடன் ஸ்நேஹா கூறும் விதத்தை ப் பார்த்து பூரித்துபோனாள் சங்கீதா. வேற என்னென்ன பேசுனீங்க மேடம்? – சிரித்துக் கொண்டே கேட்டாள் சங்கீதா. அவருக்கு எத்தினி friends னு கேட்டேன் மா…. எனக்கும் நிறைய friends இருக்காங்க னு சொன்னாருமா.. அப்புறம் அதுல உங்களுக்கு யாரு best friend னு கேட்டேன், அப்போ அவரு உங்க அம்மா எனக்கு one of the best friends I have னு சொன்னரும்மா.. ஒஹ்ஹ்..( மனதுக்குள் ஒருவிதமான மகிழ்ச்சியை உணர்ந்தாள் சங்கீதா.) அப்புறம் வர வழியில arun ice creams கடையில எனக்கு chocobar icecream வாங்கிக்குடுத்தாரும்மா. அதை ப் பார்த்துட்டு தம்பி பாப்பா அழுதான் அப்போ கொஞ்சம் அவனுக்கும் ஏதாவது வாங்கித்தரனும் னு யோசிச்சி நானே ஒரு சின்ன vannila cup எடுத்து குடுத்து வெச்சிக்கோடா னு சொன்னேன். அதைப் பார்த்துட்டு “you are so sweet caring sister for ranjith” னு சொல்லி முத்தம் குடுத்தாரும்மா. – இதை சொல்லும்போது ஸ்நேஹா வின் முகத்தினில் அப்படி ஒரு சந்தோஷம். அதைக்கண்ட சங்கீதாவின் கண்களின் ஓரத்தில் குழந்தைகள் சந்தோஷமாக இருப்பதைக் காணும் போது அவளையும் அறியாது எட்டிப்பார்த்தது சில சந்தோஷ நீர்த்துளிகள். சரி கொஞ்சம் இறங்கிக்கோ, அம்மா dinner ரெடி பண்ணிடுறேன். – என்று சொல்லி அன்றைய இரவுக்கு உணவு தயார் செய்ய kitchen உள்ளே சென்றாள். சமைத்து முடித்து விட்டு ஹாலுக்கு வந்து அமரும்போது மணி கிட்டத்தட்ட இரவு ஒன்பதுக்கும் மேல் ஆகி விட்டது. குமார் உள்ளே நுழைந்தான். வழக்கம் போல தொங்கிய முகத்துடன் சற்று களைப்பும் கலந்திருந்தது. உள்ளே நடந்து வருகையில் காலில் பொம்மைகளின் டப்பா தடுக்க.. என்னது இது? நடக்குரதுக்கு கூட வழி இல்லாம குப்பையா இருக்கு? ஒஹ்ஹ் சம்பள பணத்தை இப்படி costly பொம்மையா வாங்கிக்குடுத்து இறைசிட்டியா?… ஏன் இந்த கையால தள்ளி விடுற கார் பொம்மைய வாங்கிக்குடுத்தா விளையாட மாட்டேன் னு சொன்னானா ரஞ்சித்? remote control ல தான் கார் ஓட்டனுமா? இந்த ரெண்டு பொம்மைக்கும் கட்டின காசை மாசா மாசம் நீ உன் bank லயே self அ vehicle loan apply பண்ணி கட்டிக்குட்டு வந்தால் ஒரு four wheeler வாங்கிடலாமே? – புருவத்தை உயர்த்தி வழக்கமான ஆதிக்க குரலில் பேசினான் குமார். (குமாரின் இந்த வழக்கமான attitude பார்த்து இன்று மதியம் femina இதழில் படித்த கேள்வி பதில்கள்தான் நியாபகம் வந்தது சங்கீதாவுக்கு. உடனடியாக பதில் சொல்ல வில்லை… சில வினாடிகளுக்கு பிறகு தொடர்ந்தாள் சங்கீதா) பசங்க fees செலவு, என்னுடைய துணி மணி செலவு, வீட்டுக்கு மாச மாசம் மளிகை சாமான் செலவு, கரண்ட் பில், பால் பில், அப்புறம் என் வண்டிக்கு போடுற பெட்ரோல் முதற்கொண்டு எல்லாத்துக்கும் நான் என்னோட சம்பலத்துலதான் எடுத்து குடுத்துகிட்டு வரேன். … ( சில வினாடிகளுக்கு மெளனமாக இருந்துவிட்டு மீண்டும் தொடர்ந்தாள்..) நீங்க வாங்குற சம்பளத்துல எந்த காசையும் நானும் இன்னிக்கி வரைக்கும் கேட்டதில்ல, நீங்களாவும் குடுத்ததும் இல்லை. உங்க ரூமுக்கு AC வேணும்னு சொல்லி நீங்களா EMI scheme ல எங்க கிட்ட ஒரு வார்த்தை சொல்லிக்காம போயி வாங்கிட்டு வந்து மாட்டினீங்க, அதுக்கும் நான் எதுவும் கேட்டுக்கல. ஒவ்வொரு தடவையும் மத்தவங்க தேவைகள் ஏதாவது இருக்குதான்னு கொஞ்சம் கூட யோசிக்காம தனக்கு எது தேவைன்னு மட்டுமே பார்த்து வாழுறீங்க. இப்போ கூட மாசா மாசம் காசு கட்டி four wheeler வாங்குறதுக்கு பசங்க பொம்மை மேல உங்க கண்ணு போகுதே? ச்ச…. எப்போ பார்த்தாலும் வேறும் உங்களுடைய சௌகரியத்தை பத்தி மட்டுமே யோசிக்காதீங்க. விளையாடுற பசங்க முகத்துல இருக்குற சந்தோஷம் உங்க கண்ணுக்கு தெரியல, அதுங்க பொம்மை எவ்வளவு விலை இருக்கும்னு தான் தோணுது இல்லை? (மனதில் gift ஆக வந்த பொருள் என்று சொல்ல தோன்றவில்லை சங்கீதாவுக்கு. மாறாக “நாந்தான் வாங்கிக்குடுத்தேன், அதுக்கு என்ன இப்போ? என்று எண்ணிக்கொண்டு பேசினாள்” காரணம் குமாரின் சுயநலமான cheap எண்ணங்கள்.) போதும் போதும்…. உன் சம்பாதிக்குற திமிர ஓவரா காமிக்காத….( வாயில் சத்தம் அதிகம் இன்றி லேசாக முனு முனுத்துக்கொண்டான் குமார். ) குமார் முணுமுணுத்தது காதில் விழுந்தும் பதில் சொல்ல முன்வரவில்லை சங்கீதா. அப்படியே பேசினாலும் இது வீண் வாக்குவாதமாகும் என்று அவளுக்கு தெரியும். மற்றும் குழந்தைகளுக்கு முன்பாக அதிகம் சண்டை போடா மாட்டாள். அது அவர்களுடைய மனதை பாதிக்கும் என்கிற எண்ணத்தில் மெளனமாக இருந்து வந்தாள். சாப்பிடுறதுக்கு ஏதாவது செஞ்சி இருக்கியா? – தரையைப் பார்த்து கேட்டான் குமார். இப்போதான் செஞ்சேன், வேணுமா? – பசங்களைப் பார்த்துக் கொண்டே கூறினாள் சங்கீதா. தானாகவே சென்று தட்டில் செய்ததை போட்டு சாப்பிட்டு விட்டு அவனது பெட்ரூமுக்கு சென்று கதவை டமால் என்று நன்றாக பலத்த சத்தம் கேட்கும் விதம் சாத்தினான். ஹ்ம்ம்… இதுக்கெல்லாம் அய்யா கிட்ட குறைச்சல் இல்லை, புருவத்தை உயர்த்திக்கொண்டு தனக்குத்தானே முனுமுனுத்துக்கொண்டாள் சங்கீதா. குழந்தைகள் உணவை அருந்திய பிறகு தூக்கத்தில் ஆழ்திருந்ததை கவனித்து அவர்கள் இருவரையும் அவர்களது பெட்ரூமுக்கு தூக்கி சென்று கட்டிலில் படுக்க வைத்து விட்டு, வீட்டின் வெளியில் விளக்குகள் அனைத்திருக்கிறதா என்று ஒரு முறை ப் பார்த்துவிட்டு குழந்தைகளின் அறைக்கே படுக்க வந்தாள் சங்கீதா. உள்ளே நுழைந்து கதவை தாழ்ப்பாள் போட்டு விட்டு medium brightness ல் இருக்கும் night lamp on செய்து விட்டு chair ல் அமர்ந்தாள். ஹாலில் இருப்பதைக் காட்டிலும் குழந்தைகளின் பெட்ரூமினுள் இருக்கும் கண்ணாடியின் அளவு பெரியது. குழந்தைகளின் சந்தோஷம், அதே சமயம் வழக்கமாக குமாருடன் நடந்த சிறிய வாக்குவாதம், அதை விட முக்கியமாக ரகாவின் phone call வரும் என்கிற எதிர் பார்ப்பு, இவைகள் அனைத்தையும் மனதில் ஓட விட்டு தூக்கம் வராமல் இருந்தாள் சங்கீதா. உஷ்ணத்தின் காரணமாக சேலையை எடுத்துவிடலாம் என்று எண்ணி மெதுவாக எழுந்து தோள் மீதிருக்கும் safety pin நீக்கிவிட்டு முந்தானையை எடுத்துவிட்டு தன் சேலையை இடுப்பினில் இருந்து சுத்தி சுத்தி மெதுவாக உருவி, கடைசியாக கொசுரை வெளியில் எடுத்து, புடவையை பக்கத்தில் துவைக்க போடும் துணிகளில் போட்டாள். முன் பக்கம் நெஞ்சின்மீது இருக்கும் கூந்தலையும் மல்லிகையும் எடுத்து பின்னாடி போட்டுவிட்டு ரவிக்கையின் கொக்கிகளை கழட்ட ஆரம்பித்தாள். மொத்த கொக்கிகளையும் அவிழ்த்து முடித்தபோது ஒரு பெருமூச்சு விட்டாள். அந்த அளவுக்கு அழுத்தம். அப்போது ரம்யா தன்னை ப் பற்றி கிண்டலாக பேசுவது நியாபகம் வந்து லேசாக கண்ணாடியில் பார்த்துக்கொண்டே சிரித்தாள். ரம்யா வாங்கிக்குடுத்த புதிய பிராவை naihaa கவரில் இருந்து இப்போதுதான் எடுத்து ப் பார்க்கிறாள் சங்கீதா.. பிரா cup உள்ளே தனது விரல்களால் தடவிப்பார்த்தள் velvet துணியால் மழ மழ வென soft ஆக இருந்தது. கூடவே cup இன் கீழ் ஒரு மிருதுவான sponge லைனிங் stich செய்யப்பட்டிருந்தது. அது முலைகளின் சதை இடுக்கில் உருவாகும் வியர்வையை உரிய உதவும் பொருள். முன் பக்கம் silky finish செய்யப் பட்டிருந்தது. இது வரை இந்த வகையான பிராவை சங்கீதா கடைகளில் பார்திருக்கிறாலே தவிர அணிந்ததில்லை. முதல் முதலாய் அணிந்து பார்க்க வேண்டுமென்று ஆவலைத் தூண்டியது அவளுக்கு. பிறகு அதே கவருக்குள் நான்கு ஜட்டிகளை ப் பார்த்தாள். அனைத்தும் Calvin Klein வகை சேர்ந்த உயர் ரக ஜட்டிகள்தான். அவற்றையும் ஒரு முறை எடுத்துப் பார்த்தாள். ஜட்டியில் இப்போதுதான் முதல் முதலில் frill வைத்த வகையை பார்த்தாள் சங்கீதா. அவளுக்கு அது மிகவும் பிடித்து இருந்தது. இரண்டையும் ஒரு முறை போட்டுப் பார்க்க வேண்டுமென்று தோன்றியது அவளுக்கு. குழந்தைகளை ஒரு முறைப் பார்த்தாள், நன்றாக ஆழ்ந்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். பிறகு கண்ணாடியின் முன் நின்று கூந்தலை மீண்டும் முன்பக்கம் போட்டுவிட்டு, பிராவின் கொக்கியை பின் புறம் தனது கைகளை மடக்கி கொண்டு சென்று அவிழ்த்தாள். முன் புறம் இரு கைகளில் இருந்தும் strap களை உருவிய பிறகு, மொத்தமாக பிராவை அவிழ்க்கும்போது அவளுடைய cell phone சினுங்கியது…. பிராவை இரு கைகளாலும் மார்பின் மீது அப்படியே ப் பிடித்துக்கொண்டே உற்சாகமாக அருகில் இருந்த phone ஐ எடுத்தாள் சங்கீதா. எதிர்ப்பார்த்து போலவே “Raghav Calling….” என்று display வில் தெரிந்தது. காலை முதல் இரவு வரை சங்கீதாவுக்கு என்னென்ன கவலைகள் இருந்ததோ சந்தோஷங்கள் இருந்ததோ அதை எல்லாம் விட சங்கீதாவுக்கு அதிக உற்சாகம் தந்தது ரகாவிடம் இருந்து வரும் mobile அழைப்புதான். கிட்டத்தட்ட remote control car பார்த்த அவளது குழந்தைகளின் முகத்தினில் ஏற்ப்பட்ட சந்தோஷத்துக்கு இணையாக இருந்தது அவளது சந்தோஷம் இப்போது. ஹலோ… ( சிரித்து உற்சாகமாய் சொன்னாள் சங்கீதா..) ஹேய்.. ஹலோ சங்கீதா..sorry தூங்கிட்டீங்களா? No no.. actually தூக்கம் வரல… ஒஹ்ஹ் ஏன் ஏதாவது பிரச்சினையா? உண்மைய சொல்லனும்னா நான் உன் மேல கோவத்துல இருந்தேன். பேசக்கூடதுன்னு நினைச்சேன். ஆனா அதே சமயம் என் பசங்கள school வரைக்கும் போயி கூட்டிட்டு வந்து பத்திரமா விட்டதுக்கு எப்படி நன்றி சொல்றதுன்னும் தெரியல. ஹாஹாஹ்… சரி சரி, now one by one, எதுக்கு கோவம்? first அதை சொல்லுங்க.. தினமும் எவ்வளவோ பேசுறோம், உன் company ல ஏதோ award function இருக்குன்னு Mr.Vasanthan சொல்லி நான் தெரிஞ்சிக்கனுமா? உன்னால சொல்ல முடியாதா? – கண்ணாடியின் முன்பாக அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தாள் சங்கீதா. ஹஹ்ஹா…. அப்படியா? இப்போ உங்களுக்கு நான் கோவம் போக வெக்கட்டுமா? – அதே வசீகர சிரிப்பு.. எப்படி? நான் குடுத்த envelope பார்த்தீங்களா? – என்றான் ராகவ். oh my goodness….அதை எப்படி மறந்தேன்… இரு இரு ஒரு நிமிஷம் இரு.. – என்று சொல்லி ஒரு முரை ஹாலுக்கு விரைந்து அந்த envelope கவரை எடுத்து ரூமுக்கு வந்தாள். அதைப் பிரித்தாள். பார்த்தவளுக்கு நம்பவே முடியவில்லை. “This is the first Invitation I am giving for this function & every year I use to do like this for the person whom i treat very specially & admire a lot” என்று எழுதி இருந்ததைப் பார்த்துவிட்டு மெளனமாக என்ன பேசுவதென்றே தெரியாமல் நின்றாள். ஹலோ… இருக்கீங்களா? ஆங்…. இருக்கேன்… (Invitation ஐ ப் படித்துக்கொண்டிருந்தாள் சங்கீதா.. சுருக்கமாக function என்றிருன்ததே தவிர என்ன function என்று அதிகம் குறிப்பிடவில்லை.) sorry டா.. இந்த envelope பார்க்காமலேயே உன்னை தப்பா நினைச்சிட்டேன். எப்படியோ ஒரு வழியா என்னையும் கூப்டுட்ட. thanks டா – லேசான சந்தோஷம் கலந்த குரலில் பேசினாள் சங்கீதா. ஹாஹாஹ்.. நீங்க முக்கியமான matter இன்னும் படிக்கலா. அந்த invitation back side ல ஒரு விஷயம் இருக்கு படிங்க. உடனே சுவாரஸ்யமாக திருப்பிப் பார்த்தாள் சங்கீதா. அதில் “I take immense pleasure to announce that we have a new comperer to host the functions in our IOFI. Its non other than Mrs.Sangeetha” என்பதைப் படித்துவிட்டு இந்த sentenceக்கு க் கீழே அவளது புகைப்படமும் பார்தப்பிறகு ஒரு நிமிடம் அதிர்ச்சியில் கையால் நெஞ்சின்மீது பிடித்திருந்த பிராவை அப்படியே கீழே விட்டாள். கண்ணாடியின் முன்பு அந்த இரு அழகான பெரும் முலைகள் தொங்குவதை ப் பார்த்தாள் சங்கீதா. “my goodness… என்ன விளையாடுற? என்னை க் கேட்காம எப்படி நீயே முடிவு பண்ண? ராகவ்?” சங்கீதா…., just நீங்க எங்களுடைய function ஐ தொகுத்து வழங்கணும். ஒரு நட்புலதான் கேட்டேன். கூடவே இந்த function க்கு special dressing code இருக்கு, அந்த dresses எல்லாம் என் மனசுல உங்களை வெச்சி ஓட்டிப் பார்த்தேன். It was absolutely fitting you in my mind. தவிர உண்மையா ஒரு விஷயம் சொல்லணும். நான் என் மனசுல யார் யாரையோ யோசிச்சி வெச்சேன், but இன்னிக்கி காலைல நீங்க brown colour shiffan saree ல என்னுடைய cabin க்கு வந்ததைப் பார்த்தப்போ I was admiring you. அப்போவே முடிவு பண்ணிட்டேன் நீங்கதான் இந்த தடவ என் function க்கு compereing பண்ணனும்னு. அதுக்குதான் நீ என்னை உன் cabin உள்ள மூணு தடவ அப்படி சுத்தி சுத்தி தலைல இருந்து கால் வரைக்கும் என்னை ப் பார்த்தியா?…. இப்போதான் புரியுது… (சில வினாடிகளுக்கு பிறகு மீண்டும் தொடர்ந்தாள் ) எனக்கு இதுல முன்ன பின்ன அனுபவம் இல்லை ராகவ். ரொம்ப பயம் அதிகமா வருது. எனக்கு என்ன சொல்லுரதுன்னே புரியல!! எனக்கு இந்த வம்பு வேணாம் ராகவ் ப்ளீஸ்.. சங்கீதா வேண்டாம் என்று சொல்லி இரு புறமும் தலையை வேகமாக ஆட்ட, கண்ணாடியின் முன்பு அவளது இரு பெரும் முலைகளும் ஜோடி சேர்ந்து அவளை imitate செய்வது போல இரு புறமும் ஆடின. you are a bold women sangeetha!!, just தொகுத்து வழங்குறது தானே? உங்களுக்கு பயம் வேண்டாம் வேணும்னா சஞ்சனாவை கூடவே வெச்சிக்கோங்க, கூடவே உங்களுக்கு ரம்யா & நிர்மலா வேணும்னா கூட கூட்டிட்டு வாங்க. plus நானும் கூடவே இருக்குறேன். என்ன பயம் சங்கீதா? – ராகவ் மிகவும் requesting tone ல் பேச ஒரு நிமிடம் மெளனமாக இருந்தாள் சங்கீதா. கண்ணாடியில் தனது முகத்தைப் பார்த்தாள், அவளது அழகு என்னவென்று யாரும் விளக்க வேண்டிய அவசியம் தேவை இல்லை, அவளுக்கே நன்றாக தெரியும். ஒரு முறை தனது கைகளால் கண்ணத்தில் ஆரம்பித்து தனது திறந்த முலைகள் மீது தொடர்ந்து இடுப்பின் வளைவான பகுதி வரை தனது ஒரு கை விரலால் தனக்குத்தானே மேலிருந்து கீழ் வரை கண்ணாடியின் முன் தடவிப்பார்த்து விட்டு மீண்டும் சில வினாடிகள் ஆழ்ந்து சிந்தித்து “ஹ்ம்ம்..” என்று லேசான குழப்பம் கலந்த ஒரு பதில் தந்தாள் சங்கீதா. என்ன ஹ்ம்ம்…? I am excited raghav, but at the same time I dont know what to say… என்ன குழப்பம்? எத்தினியோ பேர் இருப்பாங்களே டா, இந்த compereing க்கு எதுக்கு என்னை மனசுல வெச்சி யோசிச்ச?. எவ்வளவோ models இதுக்குன்னே தன்னோட அழகை பராமரிசிக்குட்டு இருக்காங்களே? சரி, Let me clarify the difference here….wait…. வள வளன்னு விளக்குறதுக்கு பதிலா சுருக்கமா நச்சுன்னு சொல்லுறேன் கேட்டுக்கோங்க.. நீங்க சினிமா பார்ப்பீங்க இல்ல? ஆமாம்… ( மெதுவான குரலில் ரகாவிடம் பேசும்போது கண்ணாடியில் தனது கைகளுக்கு இடுக்கினில் அக்குள் பகுதியில் மூன்று வாரங்களாக வளர்ந்த மிதமான மயிர்கள், “நாங்க வளர்ந்துட்டோம்” என்று சொல்வதுபோல கைகளின் இடுக்கினில் இருந்து ஒன்றிரண்டு மயிர்கள் வெளியில் எட்டிப்பார்த்தது. அவற்றை நீக்க அவள் அருகினில் கலந்து வைத்த fem cream ஐ எடுத்தாள் சங்கீதா.) இன்னிக்கி தேதியில நிறைய ஹீரோயின்ஸ் இருக்காங்க, அதுல ஆடுகளம் ல நடிச்ச தாப்சி கிட்ட அழகுக்கு என்ன குறைச்சல்? வெள்ளையா இல்லையா? அழகா இல்லையா? ஆனா ஏன் நிறைய வாய்ப்பு அமலா பால் க்கு போகுது? ஆமா…. ஏன்? – புரியாமல் கேட்டாள் சங்கீதா. ஏன் எதுக்குன்னு எனக்கும் correct reason சொல்ல முடியாது, but one thing is sure….. என்னது? “expressions” (அழுத்தமாக சொன்னான் ராகவ்) முகபாவனை ஒரு முக்கியமான விஷயம். நான் பார்த்த வரைக்கும் நிறைய பேர் கிட்ட அழகு இருக்கு ஆன expressions இல்லை. சில பேர் கிட்ட expressions ரொம்ப நல்லா இருக்கும் ஆனால் அவங்க கிட்ட கொஞ்சமும் அழகு இல்லை. உங்க கிட்ட அது ரெண்டும் சேர்ந்து இருக்கு சங்கீதா… அதான் உங்களை இந்த விஷயத்துக்கு யோசிச்சேன். ஹாஹாஹ்… நீ மட்டும் bank ல வேலைக்கு சேர்ந்தா ஒரே நாள்ல என்னை முந்திக்குட்டு promotion வாங்கிடுவடா. எப்படிடா இப்படி பேசுற?…. யார் கத்து குடுக்குறாங்க உனக்கு? whatever you say is convincing da…. ஒத்துக்க வெக்குற மாதிரி பேசுற – என்று பாதி காற்றும் பாதி குரலும் கலந்த husky voice ல் பேசினாள் சங்கீதா. பேசும்போது இடது தோல்களால் mobile ஐ காதில் அழுத்தி வைத்துகொண்டு தனது வலது கையை மெதுவாக த் தூக்கி அக்குள் அடியில் லேசான மயிர்கள் மீது கண்ணாடியைப் பார்த்து hair removal cream தடவினாள். ரகாவின் வேண்டுகோளுக்கு மணம் முக்கால்வாசி ஒப்புக்கொண்டதால் இப்போது இதை செய்வது அவசியம் என்றும் தோன்றியது சங்கீதாவுக்கு. ஹாஹாஹ் really?…. எப்படியோ நீங்க convince ஆகி ஒத்துகுட்டா சரிதான்.. – அதே வசீகரமான குரலில் ரகாவின் குரல் எதிரொலித்தது. but எனக்கு இது கொஞ்சம் பயமா இருக்குடா… ( பேசும்போது இறுக்கமான பாவாடையின் நாடாவை தளர்த்தினாள், அப்போது இடுப்பை இறுக்கமாக பிடித்திருந்த நாடாவின் பகுதியில் லேசாக நமுச்ச்சல் எடுக்க அதை தன் அழகிய விரல்களால் லேசாக சொரிந்து கொண்டாள்.) பொதுவாக நாம் ஏதேனும் ஒரு விஷயத்தில் மூழ்கி இருக்கும்போது நமக்கு அருகில் இருக்கும் பொருள்களையோ அல்லது நம் மீதிருக்கும் துணியையோ நமது விரல்கள் ஏதாவது செய்துகொண்டே இருக்கும். அதுபோலதான் சங்கீதாவின் கைகளும் தன்னைத்தானே தீண்டிக்கொண்டிருந்ததது. நாளைக்கு function வெச்சிக்குட்டு இன்னிக்கி ராத்திரி சொல்லுறியே டா? – (பேசும்போது, பாவாடை நாடாவை தளர்தியப்பின் தொப்புளில் இருக்கும் நூல் உருண்டைகள் மற்றும் தூசியையும் தனது nail polish வைத்த விரல் நகங்களால் துழாவி எடுத்து தரையில் போட்டாள்.) அதனால என்ன? ஒரே நாள்ல நீங்க தயார் ஆயிடுவீங்கனு எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கு… If you could have told it in advance நான் parlour க்காவது போய் வந்திருப்பேன் டா.. no problem… அதெல்லாம் சஞ்சனா பார்த்துக்குவா.. by the way IOFI இருக்கும்போது parlour எதுக்கு? ஹாஹாஹ்.. கைல வெண்ணையை வெச்சிக்குட்டு நெய்க்கு அலையனுமா? சரி.. உன்னை நம்புறேன்… ஆனா எனக்கு நீ எல்லா help ம் செய்யனும். எத்தினி மணிக்கு வரணும் நான் IOFI க்கு? நானே காலைல உங்க வீட்டுக்கு கார் அனுப்புறேன். ஒஹ்ஹ்.. that should be comfortable & good…. ஹாஹாஹ் (சில வினாடிகளுக்கு பிறகு திடீரென ஒரு நிமிடம் லேசாக சிரித்தாள் சங்கீதா.) என்ன ஆச்சு? எதுக்கு சிரிக்கிறீங்க? – என்று ராகவ் ஒன்றும் புரியாமல் கேட்க ஒன்னும் இல்லை அந்த டிரைவர் தாத்தாவையும் சஞ்சனாவையும் யோசிச்சேன் சிரிப்பு வந்துச்சி… நாளைக்கும் அந்த தாத்தா தான் வருவாரா? ஹாஹாஹ் ஆமாம்.. ஏன் கேட்க்குறீங்க? இல்லை… வயசானாலும் கொஞ்சம் ஜொள்ளு பார்ட்டி தான் அவரு… அவருக்கு ஏத்த ஆள் சஞ்சனாதான், ஹஹா.. – husky voice ல் சிரித்தாள் சங்கீதா. சஞ்சனா னு சொல்லும்போதுதான் நியாபகம் வந்தது சங்கீதாவுக்கு.. ஏய்ய் ராகவ், உண்மையா ஒரு விஷயம் சொல்லன்னும்டா… சொல்லுங்க சங்கீதா.. you are a gem of a person da – மெதுவான குரலில் பேசினாலும் அடித்தொண்டையில் இருந்து குரல் வந்தது சந்கீதவுக்கு. (பேசும்போது ரம்யா வாங்கிக் குடுத்த Calvin Klein ஜட்டியை கையில் வைத்து ப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவளுக்கு அதை ப் போட்டு ப் பார்க்கலாம் என்று தோன்ற மெதுவாக எழுந்து நின்றாள், ஏற்கனவே நாடா அவிழ்க்கப்பட்டு இருந்ததால், அவளுடைய பாவாடை பாவமாக யாருடைய பிடிப்பும் இல்லாமல் தொப் என்று தரையில் விழுந்தது. விழுந்த கணமே எதிரில் கண்ணாடியில் சங்கீதாவின் வாளிப்பான இரு பெரும் தொடைகளும் தங்க நிறத்தினால் தெரிந்தது.. அதற்க்கு மேலும் அழகு கூட்டும் விதத்தில் வலது தொடையின் மேல் புறத்தினில் அவளது அந்தரங்க பெண் உறுப்பை மறைக்கும் ஜட்டியின் elastic lining அருகே ஒரு சிறிய மச்சம் இருந்தது. என்னதான் அவளது அந்தரங்க பெண் உறுப்பின் மீது படர்ந்திருக்கும் மயிர்கள் அடக்கமாய் ஜட்டியினுள் அடங்கி இருந்தாலும், அவளது தொடையில் உள்ள அந்த மச்சத்தின் அழகை அவளது ஜட்டியின் elastic lining தாண்டி ஒரு சில மிதமான மயிர்கள் வெளியில் வந்து எட்டிப்பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. அவளது தொடை அழகைக் கண்டு எங்கே அவள் கண்ணே பட்டுவிடுமோ என்று எண்ணி கடவுள் அவளது வலது தொடையின் மேல் அந்த திருஷ்டி பொட்டை ப் போல ஒரு சிறிய மச்சம் ஒன்றை படைத்திருக்கிறான்….!!!!) (நெத்தியில் பொட்டை எடுக்கவில்லை, தலையில் பின்னல் களைய வில்லை, மல்லிகை பூ விலக வில்லை, வளையல் கழட்டவில்லை, கூந்தலோ முன் புறம் மல்லிகயுடன் அவளது இடது பக்கம் திறந்த முலையின் மீதிருக்க, வலது கையால் கூந்தலை தடவிக்கொண்டே இடது கையை மெதுவாக தூக்கி அவளது அக்குளை ப் பார்த்தாள், பிறகு அங்கே உள்ள மிதமான மயிர்கள் மீதும் கொஞ்சம் fem cream தடவினாள், பிறகு வேறெங்காவது தடவ வேண்டுமா என்று வெறும் ஜட்டியுடன் நின்று கொண்டிருக்கும் தன் உடலை தலை முதல் கால் வரை சுத்தி சுத்தி ப் பார்த்தாள். பிறகு முலைகளின் நடுவினில் இருக்கும் அழகான கரு நிற திராட்சை க் காம்பை சுத்தி இருக்கும் ஓரிரு சிறிய ஊசி மயிர்களின் மீது தடவலாம் என்று எண்ணி அங்கேயும் லேசாக hair removal cream தடவினாள்.) “you are a gem of a person da” என்று சங்கீதா சொன்னதை க் கேட்டு “Thank you… Thank you… இந்த chance உங்களுக்கு குடுத்ததுக்கு ஏன் இவ்வளவு பெரிய வார்த்தை எல்லாம் சொல்லுறீங்க?” – ராகவ் கிண்டலாக சிரித்துக் கொண்டே சொல்ல ஹைய்யோ ராமா… நான் அதுக்கு சொல்லல டா… (பேசிக்கொண்டிருக்கும்போது ரம்யா வாங்கிக்குடுத்த ஜட்டியை எடுத்து ப் போட்டுப் பார்க்க தனது இடது தோளால் இடது பக்கம் காதில் phone ஐ அழுத்திப் பிடித்துக் கொண்டு தன் அழகிய இரு விரல்களின் நுனியால் இடுப்பின் இரு ஓரங்களிலும் ஜட்டியின் elastic lining மீது வைத்து முட்டிகளை நோக்கி கீழே தள்ள, அவளது ஜட்டியின் நடுப்புரம் அவளது இரு பெரும் தொடைகளுக்கு நடு இடுக்கினில் அவளது பெண் உருப்பினுள் சற்று ஆழமாக சொருகி இருக்க, உடனடியாக அவளாள் ஜட்டியை அவிழ்க்க முடியவில்லை…. தொடையின் இரு பக்கமும் சுருட்டி க் கொண்டு கெட்டியாக பாதி தொடை வரை இறங்கி சென்ற ஜட்டியின் இரு முனைகளும் இன்னும் கீழே இறங்கி முட்டி வரை செல்ல போராடுகின்றன… ஆனால் ஜட்டியின் நடுப்பக்கம் அவளது பெண் உறுப்பின் உள்ளே சிக்கிக்கொண்டு “நான் போக மாட்டேன்’ என்று சிறு குழந்தைகள் பள்ளிக்கு செல்லும்போது அம்மாவிடம் அடம் பிடிப்பது போல அங்கிருந்து வர மறுத்தது. பேசிக்கொண்டிருக்கும் சங்கீதாவுக்கு இது சற்றே சங்கடமாய் இருக்க… ஒரு நிமிஷம் ராகவ்…. – என்றாள் சங்கீதா.. என்ன ஆச்சு சங்கீதா? ஒன்னும் இல்லை one minute yaar…. just hold on – என்று சொல்லி விட்டு “வர மாட்டேன்” என்கிற வகையில் அவளது பெண் உறுப்பின் இடுக்கினில் சிக்கிக்கொண்டிருக்கும் ஜட்டியை உள்ளிருந்து வர வைக்க லேசாக குனிந்து தனது இரு பெரும் தொடைகளின் உட்புறத்தை லேசாக அகட்டி வைத்து ஜட்டியின் நடுப்பக்கம் சிக்கிக்கொண்டிருக்கும் இடத்தை ப் பார்த்தாள், முன் புறம் தொங்கும் கூந்தலும் மல்லிகையும் அங்கும் இங்கும் காற்றில் லேசாக ஆடிக்கொண்டிருந்தது. அப்போது தன் வலது கையால் கூந்தலை பிடித்து இடது கையால் தொடைகளை இன்னும் லேசாக அகட்டி தன் இரு விரல்களால் அவளது பெண் உறுப்பின் நடுவில் சிக்கி இருக்கும் ஜட்டியை ஒரு இழு இழுத்துவிட்டாள். அப்போது ஜட்டியின் இரு முனைகள் அவளது பாதி தொடைகள் அருகே இரு புறமும் இழுத்து க் கொண்டிருக்க “ச்சக்” என்ற சத்தத்துடன் பிணைந்த காதலர்கள் விடுவித்துக் கொள்வதுபோல அந்த ஜட்டியின் நடுப்பக்கம் அவளது பெண் உறுப்பின் உள்புரதிளிருந்து வெளியே வந்தது. ஒரு mould செய்த cake எப்படி இருக்குமோ அப்படி அவளுடைய அந்தரங்க பெண் உறுப்பின் இடுக்கில் அவளது ஜட்டி mould ஆகி இருந்தது. ஜட்டியின் உட்புறத்தில் துணி நேர்கோட்டில் மேல் புறம் இழுத்து இருந்தது (அவளது பெண் உறுப்பினுள் நீண்ட நேரம் சொருகி இருந்ததால்). இப்போது “செப்பாடா” என்று சொல்லி அவளது ஜட்டி முட்டியை கடந்து பாதங்களை தொப் என்று தொட்டு தரையில் விழுந்தது. இவற்றை எல்லாம் சங்கீதா செய்யும்போது ராகவுக்கு phone ல் elastic பட்டை ஏதோ ஒன்று பட் பட் என்று தட்டும் சத்தம் கேட்டது (ஜட்டியை இழுக்கும்போது எலாஸ்டிக் பட்டை அவலது தொடையில் பட்ட சத்தம்தான் அது.). ஓரளவுக்கு ஏதோ உள்ளாடைகளை சரி செய்து கொள்கிறாள் என்று எண்ணிக்கொண்டான் ராகவ். இருப்பினும் அந்த சத்தங்கள் அவனது மனதில் சந்கோஜத்தை ஏற்படுத்தியது.ஜட்டியை அவிழ்க்கும்போது ” ஒன்னும் இல்லை one minute yaar…. just hold on ” என்று சொன்ன சங்கீதா வெற்றிகரமாக ஜட்டியை அவிழ்த்து விட்ட பிறகு மீண்டும் “ஹலோ….” என்றாள்… Are you alright sangeetha?.. whats happening?… – என்றான் ராகவ் ஒன்னும் இல்லை… இன்றைக்கு க் காலைல சஞ்சனாவோட கதைய கேட்டேன்…அதான்….”you are a gem of a person da”…. – என்று சங்கீதா லேசாக இழுக்கும் குரலில் சொல்ல… ராகவ் புரிந்து கொண்டான். oh my god…. எல்லாத்தையும் காலைல சொல்லிட்டாளா சஞ்சனா? ஹ்ம்ம்ம்…. (ஒரு பெரு மூச்சு விட்டு மீன்றும் சில வினாடிகளுக்கு பிறகு தொடர்ந்தான் ராகவ்) அவளோட பேரு கேடக்கூடாதுன்னு தான் நானே உங்க கிட்ட அதை மறைச்சேன். இருக்கட்டும் ராகவ், ஒரு பொம்பளையோட கஷ்டம் இன்னொரு பொம்பளைக்கு புரியும் னு share பண்ணிகிட்டா? என்ன தப்பு.. ( சில நொடிகள் மௌனம்.. பிறகு தொடர்ந்தாள்..) ராகவ்…. – லேசாக இழுத்து பேசினாள் சங்கீதா… ஹ்ம்ம்… இருக்கேன் சொல்லுங்க?

என் குழந்தைங்க இவ்வளவு சந்தோஷமா சிரிச்சி பேசி ஒன்னோட ஒன்னு புது பொம்மைங்கள வெச்சி விளையாடி நான் பார்த்து ரொம்ப நாள் ஆச்சுடா… ரொம்ப ரொம்ப thanks…. actually நான் இன்னிக்கி உன் cabin ல என் phone மறந்து விட்டுட்டு வந்ததுக்கு கடவுள் கிட்ட நன்றி சொல்லிக்குறேன். (முழுவதும் நிர்வாணமாக கண்ணாடியின் முன்பு நின்றுகொண்டிருக்கும் சங்கீதா அவளது பெண் உறுப்புக்கு மேல் மெலிதாக வளர்ந்திருக்கும் மயிர்களை தடவிப் பார்த்தாள், பிறகு fem தடவலாமா என்று எண்ணி, சில நொடிகளுக்குப் பிறகு வேண்டாமென்று நினைத்து விட்டு விட்டாள். இப்போது ரம்யா குடுத்த புது ஜட்டியை மாட்டிப் பார்க்கலாம் என்று எண்ணுகையில் வியர்வை கொஞ்சம் அதிகம் இருக்குமோ என்று எண்ணி தன் வலது கைகளால் அவளது பெண் உறுப்பின் மேட்டை தடவிப் பார்த்தாள். சற்று வியர்வையின் ஈரம இருந்தது, எனவே கழட்டிய பழைய ஜட்டியை வைத்து நன்கு அழுத்தி தொடை இடுக்கில் சொருகி துடைத்துவிட்ட பிறகு பின் புற புட்டங்களின் அந்தரங்க இடுக்கினில் உள்ள பள்ளத்தாக்கினில் மல துவாரம் அருகில் இருக்கும் வியர்வையையும் அதே பழைய ஜட்டியால் நன்கு உள்ளே சொருகி அழுத்தி துடைத்துவிட்டு இப்போது ரம்யாவின் ஜட்டியை மாட்டிப் பார்க்க இரு கால்களையும் ஒன்றின் பின் ஒன்றாக குனிந்து புது ஜட்டியினுள் விட்டு தொடைகளுக்கு மேலே இழுத்தாள். தரையில் கிடக்கும் அவிழ்த்த ஜட்டி, பாவாடை, பிரா இவை அனைத்தையும் தூக்கி தரையில் துவைக்கப் போட்ட புடவை, ரவிக்கையின் மீது ஒரு ஓரமாய் ப் போட்டாள். ரம்யா குடுத்த ஜட்டியை மாட்டிய பின்பு அவளது தொடையால் அந்த ஜட்டிக்கு அழகு சேர்ந்தது. இதுக்கு போயி ஏன் thanks சொல்லுறீங்க? உங்க பசங்களை நானும் பார்க்கணும் னு ஆசைப்பட்டேன் அதான் அவங்க school க்கு போய் பார்த்து கூட்டிட்டு வந்தேன். எப்படி கண்டு புடிச்ச என் பசங்கள? school க்கு போனதும், அவங்க class teacher கிட்ட உங்க தேடைல்ஸ் சொன்னேன், அப்போ அவங்கதான் உங்க பசங்கள யாருன்னு காமிச்சாங்க. ஒஹ்ஹ்…. உங்களுக்கு அப்போ அப்போ நியாபக சக்தி கம்மி ஆயிடுமா சங்கீதா?… ஹஹா என் கெடக்குற ராகவ்?.. இல்ல… நீங்க phone மட்டும் மரக்குற பார்ட்டி மாதிரி தெரியல…. கஜினி சூர்யா மாதிரி நிறைய விஷயங்கள உங்க mobile phone ல memo ல ஸ்டோர் பண்ணி வெச்சி இருக்கீங்களே?… சங்கீதாவுக்கு ஒரு நிமிடம் மனதில் கொஞ்சம் embarassed ஆக இருந்தது… காரணம் அதில் நிறைய personal விஷயம் கூட store செய்து வைத்திருந்தாள். எண்ணத்த பார்த்த நீ அதுல? – சற்று பயம் கலந்த வெட்கத்துடன் கேட்டாள் சங்கீதா… ஒன்னும் இல்ல…. நிறைய memo டைப் பண்ணி வெச்சி இருந்தீங்க உங்க mobile ல, அதுல நான் பார்த்தது ரெண்டு மூனுதான் அது… “1. after going bank collect the eye-tex from ramya, 2. after going bank dont forget to collect the inner wears from ramya brought in naihaa…., 3. while returning back from bank go to pharmacy and buy whisp…” ராகவ் பேசி முடிப்பதற்குள் குறுக்கிட்டாள் சங்கீதா.. ரகாவ்வ்வ் ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்…. stop it, stop it, stop it…. thats fully ladies stuff.. you are making me to feel embarassed, எதுக்கு ராகவ் அதெல்லம் பார்த்த நீ? – கீச்சு குரலில் அழகாக சொன்னாள் சங்கீதா. okay…okay… just பார்த்தேன்….வேற எதுவும் பார்க்கல, உடனே க்ளோஸ் பண்ணிட்டேன்…. அதான் சொன்னேன்… – ராகவும் சற்று இழுத்து பேசினான்.. மூன்றாவது memo பத்தி எதற்கு அவசரப் பட்டு சொன்னோம் என்று ராகவ்க்கும் கொஞ்சம் சங்கோஜமாக இருந்தது… லேசாக உதட்டை கடித்துக்கொண்டான்…. இப்போது பேச்சை மாத்தி பேச ஆரம்பித்தான். very nice display image sangeetha… உங்க phone ல – ராகவ் பேசியதற்கு உடனடியாக பதில் சொல்லாமல் சில வினாடிகளுக்கு ப் பிறகு பேச ஆரம்பித்தாள். என்ன image பார்த்த? – தன் குழந்தைகளுடன் சிரித்துக் கொண்டே போன வருஷம் ரஞ்சித்தின் பிறந்த நாள் போது எடுத்த புகைப்படத்தை display image ஆக cell phone ல் வைத்திருந்தாள் சங்கீதா. phone ல ரெண்டு குழந்தை சிரிசிக்குட்டு இருந்துச்சி.. அதான் பார்க்க நல்ல இருக்குன்னு சொன்னேன்… – ராகவ் சந்கீதவையும் சேர்த்து குழந்தை னு சொல்லி நக்கல் அடிக்கிரான்னு தெரிஞ்சி “ஹஹா… போதும் அடங்குடா…” – என்றாள் கண்களை மூடி சிரித்துக்கொண்டே… ஹையூயூயூ…… what the hell…. ச்ச….. என்ன ஆச்சு சங்கீதா?…. “ஒன்னும் இல்லை fair & lovely cream….” – ராகாவுடன் பேசுகையில் இவ்வளவு நேரம் பூசிக்கொண்டிருப்பது fem என்று நினைத்து fair & lovely cream பூசி இருப்பதை முகர்ந்து பார்த்து இப்போதுதான் உணர்ந்தாள் சங்கீதா.. fair & lovely யா?…. என்ன சொல்லுறீங்க? – ராகவ் கேட்க என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் “fair&lovely வாங்கனும்னு நினைச்சேன், ஆன மறந்துட்டேன்” என்று சொல்லி சமாளித்தாள். fair and also lovely யா இருக்குற உங்களுக்கு எதுக்கு Fair&lovely, இருந்தாலும் உங்க mobile phone memo ல அதையும் add பண்ணிக்கோங்க.. ஹஹா… ஹேய்.. ஹஹா…போதும் அடங்கு…. சரி சரி, இப்போ மணி பகல் 3:00 ஆகுது. ஒரு 4 hours தூங்குங்க… நாளைக்கு காலைல கார் அனுப்பி வைக்குறேன்… ஒகே… மெளனமாக இருந்தாள் சங்கீதா…. ஹலோ…. ஹ்ம்ம்.. இருக்கேன்…. நான் கண்டிப்பா compere பண்ணனுமா ராகவ்?.. 100 % நீங்கதான் பண்ணனும், employees க் குடுத்த invitation எல்லாம் re-print பண்ண முடியாது… dont get confused & sleep well. – phone cut செய்ய முழு மணம் இல்லாமல் சில வினாடிகள் இரு முனைகளிலும் மௌனம்…. இருவருக்கும் மனதில் காதல் என்கிற உணர்வு “நான் வந்துட்டேன்” என்று இன்னும் சொல்ல வில்லை. இருப்பினும் ஒருவருக்கொருவர் most special person. ஒரு விதமான possessiveness இருவருக்கும் மனதில் உள்ளதை அவர்களே உணர்ந்தார்கள். சங்கீதா… ஹ்ம்ம்… I had a good time talking with you… see you tomorrow… good night. take care… me too – சாய்ந்த தலையுடன் கண்ணாடியைப் பார்த்துக்கொண்டே அவளும் phone கட் செய்ய மனதில்லாமல் கட் செய்தாள்.. இப்போது அருகில் உள்ள nighty யை எடுத்து ப் போட்டுக்கொண்டு ஸ்நேஹா அருகினில் வந்து படுத்தாள் சங்கீதா. லேசாக தூக்கம் களைந்த ஸ்நேஹா சங்கீதாவிடம் காதருகே வந்து ஒரு விஷயம் சொன்னாள். அம்மா.. sorry மா… எதுக்குடா செல்லம்? தூங்குமா…. இல்ல மா…. நான் ஒரு சின்ன பொய் சொல்லிட்டேன்… என்ன? நானும் ரஞ்சித்தும் கொஞ்சம் அடம் பிடிச்சதாலதான் ராகவ் மாமா கடைக்கு கூட்டிட்டு போய் remote control car வாங்கிக்குடுத்தார். அவரா எனக்கு gift பண்ணது talking barbie doll தான். நான் தப்பு பண்ணி இருந்தாள் sorry மா…. – என்று மனதில் எதையும் மறைக்க தெரியாத மழலை குரலில் சொன்னாள் ஸ்நேஹா… ஒரு சில நிமிடங்கள் மெளனமாக இருந்தாள் சங்கீதா…பிறகு.. “ஒன்னும் தப்பு பண்ணலடா நிம்மதியா தூங்கு….” என்றாள். அம்மா…. என்னமா?… மறக்காம இன்னொரு விஷயம் உங்க கிட்ட சொல்ல சொன்னரும்மா…. – சொல்லும்போது ஸ்நேஹா குறும்பாக சிரித்தாள். என்ன சொன்னான்….? – ஸ்நேஹாவின் கண்ணத்தில் லேசாக கிள்ளிக் கேட்டாள் சங்கீதா… நான் உங்கள மாதிரி அசிங்கமா இல்லையாம், பார்க்க உங்கள விட அழகா இருக்கேனாம் மா… ஹிஹி.. – என்று சொல்லி ஸ்நேஹா சிரிக்க… மெளனமாக சிரித்துக் கொண்டே மனதில் யோசித்தாள்.. ‘விடிய விடிய தாப்சி, அமலா பால் னு logic கலந்து என்னை புகழ்ந்துட்டு என் பொண்ணு கிட்ட இப்படி சொல்லி இருக்கானா அந்த cute rascal’ “நாளைக்கு நேருல பார்க்கும் போது இருக்குடா உனக்கு naughty….” – என்று கண்களை மூடி சிரித்துக்கொண்டே ஸ்நேஹாவை நெஞ்சோடு அனைத்து படுக்க வைத்து அவளுக்கு கேட்காதவாறு முணுமுணுத்துக்கொண்டே தூக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள் சங்கீதா….அடுத்த நாள் காலை விடிந்தது, கிட்டத்தட்ட நான்கு மணி நேரம் ஆழ்ந்த தூக்கம் தூங்கி எழுந்து கட்டிலில் அமர்ந்திருந்தாள், நேற்று இரவு ராகவ் கூறியது உண்மைதானா? இல்லை கணவா, இன்றைக்கி நான் IOFI award function ல நிஜமாவே நிகழ்ச்சியை தொகுத்து வழங்கப் போறேனா?’ என்று கேள்வி எழுவது போல மனதில் எண்ணிக் கொண்டிருந்தாள். மேடை பயம் (stage fear) சங்கீதாவுக்கு ஒருபோதும் இருந்ததில்லை, கல்லூரி நாட்களில் இருந்தே பல நிகழ்ச்சிகளுக்கு தொகுத்து வழங்கும் தைரியம் உடையவள் சங்கீதா. உயரம், நிறம், முக லட்சணம் என்று அனைத்திலும் சகலகலா வல்லி அவள். அதனால் தான் பேராசிரியர்கள் கூட எப்போதுமே கல்லூரியில் விழா ஏதேனும் வந்தால் சங்கீதாவை பரிந்துரைப்பார்கள். “டிரிங்ங்….” என்ற calling bell சத்தம் ஏதோ எண்ணத்தில் ஆழ்ந்திருப்பவளை லேசாக உலுக்கியது, எழுந்து சென்று கதவை த் திறந்து பால் பாக்கெட்களை எடுத்துக்கொண்டு கதவை சாத்தி விட்டு சமையல் அறைக்கு சென்று coffee போட ஆரம்பித்தாள். அப்போது அவளது cell phone பீப்.. பீப்.. என்று சிணுங்கும் சத்தம் கேட்டது. என்ன என்று பார்த்தாள் சங்கீதா. “Message from Raghav” என்று இருந்தது. அதில் “programs for today – 9 am – driver coming, 10 am – reaching IOFI, All program instructions & costumes will be given by sanjana, if possible please accompany ranjith, sneha, ramya & nirmala for some mental comfortness and support” என்று இருந்தது. இதைப் படித்துக்கொண்டே சூடான coffee யை மீண்டும் bedroomக்கு எடுத்து சென்று கட்டிலில் தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் தன் மகள் ஸ்நேஹா பக்கத்தில் அமர்ந்து சுவர் மீது சாய்ந்துகொண்டு ராகவுடன் பேசுவதற்கு phone செய்தாள் சங்கீதா. “ஹலோ.. good morning” – ராகவ் phone எடுத்ததும் அவள் மனதில் ஒருவிதமான மௌன ஆனந்தம். “ஹேய்ய்ய்…. சங்கீதா…. good morning.. – அதிகாலையில் தூக்கம் கலந்த குரலில் பேசினான் ராகவ். “ஹாய்… என்ன ஆச்சு? இன்னும் தூக்கம் போகலையா? ஹஹா..” – மென்மையாக புன்னகைத்தாள்.. “ஹ்ம்ம்…. message பார்த்தீங்களா?” - ஹ்ம்ம்…. பார்த்தேன். அதை படிச்சிட்டுதான் நீ எழுந்துட்டியோனு நினைச்சி phone பண்ணேன். காலைல எழுந்து உட்கார்ந்ததுல இருந்தே இன்னைக்கு நான் நிஜமாவே IOFI program compere பண்ண போறேனா இல்லை நேத்து ராத்திரி நீ பேசினதெல்லாம் வெறும் ஒரு கணவுதானா னு ஒரு சந்தேகமே வர்ற அளவுக்கு இருந்துச்சி. இது போல நான் நிறையவே காலேஜ் ல செஞ்சி இருக்கேன் ஆனா ரொம்ப பெரிய இடைவெளிக்கு அப்புறமா இப்போ திருப்பி மேடை ஏறணும் னு நினைக்கும்போது கொஞ்சம் பயமா இருக்குடா…. but at the same time I am excited raghav. ஹ்ம்ம்…. அது போதும் எனக்கு. அந்த excitement அப்படியே வெச்சிக்கோங்க. அதுதான் மேடை பயத்தை நீக்க உதவுற முக்கியமான விஷயம். I am sure you will rock today sangeetha – மிகுந்த நம்பிக்கை தரும் குரலில் பேசினான் ராகவ். ராகவ் பேச பேச மனதளவில் நிகழ்ச்சியை தொகுத்து வழங்க முடியும் என்கிற தன்னம்பிக்கை தானாகவே கொஞ்சம் அதிகரித்தது சங்கீதாவுக்கு. ஹலோ…..சங்கீதா.. என்ன ஆச்சு… இருக்கீங்களா? ஆங்… இருக்கேன்… (சில வினாடிகளுக்கு பிறகு..) ராகவ், நானே கேட்கலாம் னு இருந்தேன். பசங்களையும், ரம்யாவையும், நிர்மலவையும் கூட்டிட்டு வரலாமா னு…. ஆனால் நீயே உன் message ல கூட்டிட்டு வர சொல்லி இருந்தே, ரொம்ப thanks டா.. இதுக்கு போயி என்ன thanks சொல்லிக்குட்டு?… உண்மைய சொல்லனும்னா compere பண்ண நீங்க ஒத்துக்கிட்டதுக்கு நான் தான் உங்களுக்கு நன்றி சொல்லணும். நான் காலைல ஒன்பது மணிக்கு cab அனுப்பிடுறேன்… பசங்களையும், நிர்மலாவையும், ரம்யவையும் எப்படியாவது கூட்டிட்டு வாங்க. கண்டிப்பா…. ஏய், ராகவ், நான் ஏதாவது வரும்போது எடுத்துகுட்டு வரணுமா? இல்லைனா நான் சஞ்சனா கூட ரெடி ஆகுற இடத்துலேயே எல்லாம் இருக்குமா? I hope you understand, till now I didn’t go to parlour yaar. ஹஹ.. – மென்மையாக சிரித்து கேட்டாள் சங்கீதா. Absolutely எதுவும் தேவை படாது. இங்கே வந்தப்புறம் உங்க dressing room ஒரு கடல் மாதிரி இருக்கும். வந்து பாருங்க, ஹஹ. – சங்கீதா IOFI auditorium (அரங்கம்) உள்ளே இருக்கும் dressing room பார்த்ததில்லை, பார்த்தால் பரவசப்படுவாள் என்று எண்ணி ஒரு விதமான excitement ல் மென்மையாக சிரித்தான் ராகவ். oh nice… அப்படினா okay.. சங்கீதா…., உங்க costume details எல்லாமே நான் சஞ்சனா கிட்ட சொல்லி வெச்சி இருக்கேன். அவ உங்களுக்கு explain பண்ணும்போது ஏதாவது ரொம்ப ரொம்ப புதுசா இருக்கேன்னு நினைச்சி வேண்டாம் னு சொல்லிடாதீங்க. Its specifically designed for this function. – requesting toneல் பேசினான் ராகவ். ஏய்.., தப்பா நினைக்காத, costumes ல எதுவும் வில்லங்கமா இருக்காதுன்னு நினைக்கிறேன். am I correct? – கொஞ்சம் பயம் கலந்த excitement டுடன் கேட்டாள். ஹஹ ச்ச ச்ச… எதுவுமே மோசமா இருக்காது. உங்களை ரொம்பவே வித்யாசமா வேற ஒரு பரிநாமத்துல நீங்களே இன்னிக்கி பார்ப்பீங்க. சந்கீதாவுக்கே சங்கீதாவை ரொம்ப அதிகமா பிடிக்கும் thats for sure.. – சிரித்துக்கொண்டே பேசினான் ராகவ். ராகவ் பேசுவது ‘திருவிழாவில் இருக்கும் குழந்தை பத்திரமாக இருக்கவேண்டும்’ என்கிற எண்ணத்தில் அம்மா தன் குழந்தை கையை பிடித்துக்கொள்வது எப்படியோ அதுபோன்ற அக்கறை இருப்பதை உணர்ந்தாள் சங்கீதா. இது அவளுக்கு மனதளவில் ஒரு தெம்பு அளித்தது. ஒஹ்ஹ் really, சரி சரி…. அங்கே வந்து பார்க்குறேன் அப்படி என்ன costumes னு – excited ஆக பேசினாள் சங்கீதா. சரி அப்போ நான் கொஞ்சம் போயி ரெடி ஆகிடுறேன், கூடவே ரம்யாவுக்கும், நிர்மலவுக்கும் விஷயத்தை சொல்லிட்டு ரெடி ஆகிட சொல்லிடுறேன். (சில வினாடிகள் ஏதோ யோசித்தாள்….) I have one problem actually…(மனதில் குமாரை யோசித்தாள்.).. என்ன problem? எதுவா இருந்தாலும் solve பண்ணிடலாம் சொல்லுங்க. – ராகவ் இதை சொல்லும்போது சங்கீதா மௌனமாகவே இருந்தாள். ஒன்னும் இல்லை ராகவ், I will be ready by 9am & waiting for the cab, சரி, நான் இப்போ ரெடி ஆகிடுறேன். உன் phone full charge பண்ணி வெச்சிக்கோ, நிறைய calls attend பண்ணி battery low ஆயிடப்போகுது. I may call you at anytime, for asking any help ப்ளீஸ் டா புரிஞ்சிக்கோ. அது கூட தெரியாத முட்டாளா நான்? உங்க calls அட்டென்ட் பண்ண ஒரு phone தனியாவே வெச்சி இருக்கேன் that is for my personal use & official calls attend பண்ண இன்னொரு phone இருக்கு. dont worry எல்லாமே நான் பார்த்துக்குறேன். ஹ்ம்ம்.. so nice of you da… சரி என்னமோ திடீர்னு ஒன்னு தோணுச்சி சொல்லனும்னு…. – சற்று இழுத்தாள் சங்கீதா.. என்ன? – ஒன்றும் புரியாமல் கேட்டான் ராகவ். ராகவ்…. (சில வினாடிகளுக்கு பிறகு..தொடர்ந்தாள்) இன்னிக்கி நான் compere பண்ண போறதில்ல, நீ ஸ்நேஹா வ வெச்சி பண்ணிக்கோ டா – சொல்லும்போது உதடுகள் இரண்டையும் வாயினுள் இழுத்துக்கொண்டு கண்கள் ரெண்டும் விரிய மெளனமாக சிரித்துக்கொண்டே ரகாவின் பதில் என்னவாக இருக்கும் என்று யோசித்தாள். ஐய்யூ கடவுளே, என்ன ஆச்சு உங்களுக்கு, நான் ஏதாவது தப்பா பேசிட்டேனா? இப்படி ஒரு குண்ட போடாதீங்க சங்கீதா ப்ளீஸ், ஏதாவது திட்டணும்னா திட்டிடுங்க, இப்படி மட்டும் பேசாதீங்க ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் ப்ளீஸ்…. – ராகவ்க்கு ஒரு நிமிடம் இவள் விளையாடுகிறாள் என்று தெரிந்தாலும் மறுபக்கம் உண்மையாகவே சொல்கிறாளோ என்ற பயம் இருந்ததால் சற்று பதட்டத்தில் பேசினான். ஹாஹ்ஹா…, ஆள ப் பாரு, எப்படியோ நான் நினைச்ச மாதிரி உன்னை கொஞ்சம் நடுங்க வெச்சிட்டேன்… ஹஹா – என்று சங்கீதா குறும்பாக சிரிக்க. செப்பா…., என் வயித்துல பீற வார்தீங்க, உண்மையாவே ஒரு நிமிஷம் கதி கலங்கிட்டேன். எந்த நேரத்துக்கு என்ன பேசுறதுன்னு வெவஸ்தையே இல்லையா சங்கீதா உங்களுக்கு – ராகவ் சற்று உரிமையான கோவம் கலந்த குரலில் கேட்டான். ஒஹ்ஹ்.. அப்போ நீங்க அசிங்கமா இருக்குற பொம்பளைங்க compere பண்ண ஒத்துக்குவீங்களா Mr.Raghav? – தனது கூந்தலின் நுனியை சுருட்டிக்கொண்டே சிரித்துக்கொண்டு கேட்டாள் சங்கீதா. அசிங்கமா? அதுவும் உங்களையா? நான் எப்போ சொன்னேன் அப்படி? உன் கண்ணுக்குத்தான் என் பொண்ணு ஸ்நேஹா என்னை விட அழகா இருக்காளே.. அதான் சொன்னேன். ஹாஹா – கொஞ்சம் சத்தமாகவே சிரித்தாள் சங்கீதா. இப்போது புரிந்தது ரகாவ்க்கு. “இஸ்ஸ்ஸ்… ஒஹ்ஹ்…. அதுவா matter…. அது ஒன்னும் இல்ல…. school ல இருந்து பசங்களை கூட்டிட்டு வரும்போது ரஞ்சித் கூட கொஞ்ச நேரம் கார் ல விளயாடிட்டே இருந்தேன், அப்போ நான் ஸ்நேஹா பக்கம் கவணம் செலுத்தல னு கொஞ்சம் அவ கண்ணுல லேசான ஏக்கம் தெரிஞ்சுது, so அந்த situation சமாளிக்க “நீ பார்க்க உன் அம்மாவை விட அழகா இருக்கே னு சொன்னேன்..” சொன்ன உடனேயே அப்படி ஒரு சிரிப்பு அந்த சின்ன அழகான முகத்துல, she is really so cute you know?.. – என்று ராகவ் சொல்ல.. I know…. அவ என் பொண்ணாச்சே, என்ன மாதிரிதான் இருப்பா.. – என்று சொல்லி சிரித்தாள் சங்கீதா. செப்பா… ஆரம்பிச்சிடீங்களா?…. கொஞ்சம் அடங்குங்க ப்ளீஸ்…. – அவனுக்கே உரிய வசீகர சிரிப்புடன் பேசினான் ராகவ்.. “ஹஹா.. சரி சரி, நான் கிளம்ப ஆரம்பிக்குறேன். time correct அ இருக்கும் நான் இப்போ start பண்ணா!!!…. I will meet you at IOFI. bye da..” – என்று சொல்லிவிட்டு call cut செய்து விட்டு கிளம்ப ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா. தன் மீதிருக்கும் ஸ்நேஹா வின் கால்களை மெதுவாக எடுத்து பக்கத்தில் வைத்து. குழந்தைகளின் தூக்கம் கலையாத வண்ணம் மெதுவாக சத்தம் இன்றி எழுந்து போட்டிருக்கும் nighty யை அவிழ்த்துவிட்டு cupboard திறந்து அவளது டர்கி டவலை எடுத்து நெஞ்சில் இரு பெரும் முலைகளின் மேல் நடுப்பக்கம் சற்று தூக்கி இறுக்கி முடிச்சு போட்டு க் கட்டிக்கொண்டாள், நேற்று இரவு போட்டு ப் பார்பதற்காக ரம்யா வாங்கிக்குடுத்த ஜட்டியை அவுக்காமல் அப்படியே தூங்கி விட்டோமே என்று எண்ணி லேசாக தலையில் தட்டிக்கொண்டு அதை பத்திரமாக அவிழ்த்து மீண்டும் அதே naihaa கவருக்குள் சுருட்டி ப் போட்டாள். அதிகாலையில் alarm அடிப்பதற்கு முன்பாகவே எழுந்துவிட bedroom சற்று நிசப்தமாக இருந்தது. அருகில் உள்ள ரேடியோவில் ஏதேனும் பாட்டு கேட்டுக்கொண்டே இயங்கலாம் என்று எண்ணி tune செய்து விட்டு கண்ணாடியின் முன் அமர்ந்து பின்னல் போட்ட கூந்தலை முன்புறம் போட்டு மெதுவாக விரிக்க ஆரம்பித்தாள். அதிகாலை ஆரஞ்சு நிற சூரிய வெளிச்சம் ஜன்னலின் ஓரம் லேசாக எட்டிப்பார்க்க அது அவளின் பொன் நிற வெண்மையான வழு வழுப்பான தோள்களின் மீது படர கண்ணாடியில் அவளது தோள்கள் தங்கமாக மாறியது. தனது கைகளை தலைக்கு பின்னாடி கொண்டு சென்று மல்லிகைப் பூவை slide ல் இருந்து அகற்ற ஆரம்பித்தாள், கைகளை தூக்கியபோது பச்சை நிற கண்ணாடி வளையல்கள் தரும் சத்தம் சற்று லேசாக கேட்க, தலைக்கு பின் புறமாகவே தன் இரு கைகளில் இருந்தும் வளையலை மெல்ல கழட்ட ஆரம்பித்தாள். அப்போது ரேடியோவில் – “அடுத்த பாடல் இடம் பெரும் படம் வெடி.” என்ற அறிவிப்புக்கு பிறகு ஆரம்பித்தது அந்த அழகான இசை, “என்ன ஆச்சு எனக்கென்ன ஆச்சு, எங்குமே உன் முகம் பார்க்கிறேன். என்ன ஆச்சு எனக்கென்ன ஆச்சு மௌனத்தில் உன் குரல் கேட்க்கிறேன்…. (Click to listen)” என்ற அழகான பாடல் வந்தது.. இந்த வரிகளை கேட்ட உடன் சங்கீதாவின் கைகள் வளையலை கழட்டும்போது ஒரு நொடி அப்படியே நின்றது. கண்ணாடியில் அவளது கண்கள் சங்கீதாவின் கண்களை கூர்ந்து பார்த்தது.. காரணம் அவளையும் அறியாது அவளின் மனதில் ரகாவின் முகம் ஒரு கண நொடி ஓடியது. அப்படியே உறைந்து இருந்தவள் (சச்ச.. what is this? focus on what you are doing sangeetha….) என்று உள்ளுக்குள் சொல்லிக்கொண்டு லேசாக தலையை இருபுறமும் ஆட்டி முகத்தினில் லேசான சிரிப்புடன் பூவை slide நீக்கி அவிழ்த்து விட்டு பாடலை முணுமுணுத்துக்கொண்டே கூந்தலை மெதுவாக விரித்து க் கொண்டிருந்தாள். கூந்தலை விரித்து முடித்த பிறகு சுருங்கிய மல்லிகையை அருகில் உள்ள dustbin உள்ளே போட்டுவிட்டு குளியல் அறைக்கு சென்றாள், குளிக்கும்போதும் முணுமுணுத்துக்கொண்டே இருந்தாள் அந்த பாடலை. அது சட்டென்று நின்றவுடன் மணி ஆகிக்கொண்டே இருக்கிறது என்று எண்ணி சீக்கிரம் குளித்து விட்டு கூந்தலை துவட்டி டவளுடன் இணைத்து கொண்டை போட்டுக்கொண்டு, நேற்று இரவு கழட்டி தொங்க விட்டிருக்கும் பாவடையை நெஞ்சில் இருக்கிக்கட்டிகொண்டு பெட்ரூமுக்குள் விரைந்தாள் சங்கீதா. வழக்கமாக என்றைக்காவது முக்கியமான நாளாக இருந்தால் செண்டிமெண்ட் காரணமாக அந்த நாள் நன்றாக அமையவேண்டும் என்பதற்கு அவளது மஞ்சள் நீராட்டு விழாவின்போது அவளது அம்மா வாங்கிக்குடுத்த மஞ்சள் நிறத்தில் மிதமான சிகப்பு நிற border வைத்த பட்டுப்புடவையை தான் கட்டுவாள். சில வருடங்களாக dry clean செய்து எடுக்காமல் பத்திரமாக வைத்திருந்த அந்த புடவையை அன்று காலை அவளது bureau வினுள் இருந்து எடுத்து வெளிச்சத்தில் பார்த்தாள். இப்போது மணி ஏழு இருக்கும், சூரிய வெளிச்சத்தில் அவளது புடவை அவள் நினைவில் “அந்த” வயதுக்கு வந்த புரியாத புதிர் காலத்தை சில நொடிகள் நியாபகப்படுத்திவிட்டு சென்றது. தனக்குத்தானே சிரித்துக்கொண்டு அந்த புடவையை கண்ணாடியின் முன் கட்ட ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா. அதற்கு matching ஆக maroon நிற sleeveless silk blouse அணிந்த பிறகு வளையல், கொலுசு மூக்குத்தி என பெண்ணின் சகல சாதனமும் அவளது மேனியில் ஏறிக்கொண்டு தன் எஜமானிக்கு அழகு சேர்ப்பதில் கவனமாக இருந்தன. கண்ணாடியின் முன் மும்முரமாக கூந்தலை பின்னிக் கொண்டிருன்தவள் சில நொடி break குடுத்து தனது mobile phone ல் ரம்யாவுக்கு call செய்தாள். ஹலோ டி… சங்கீதா here… ஹலோ mam.. good morning – என்று தூக்கம் களைந்த குரலில் பேசினாள் ரம்யா. ஏய்ய் ரம்யா, கவனமா கேளு, இப்போ நான் முழுசா சொல்லுறதுக்கு நேரம் இல்ல, நீ சீக்கிரமா குளிச்சிட்டு கிளம்பி என் வீட்டுக்கு வந்துடு. இன்னைக்கு நாம IOFI award functionக்கு போறோம். wow… nice mam ஆனால் இன்னைக்கு bank க்கு leave apply பண்ணலையே? – என்றாள் பாவமாக.. நீ leave apply பண்ணா அதுக்கு approve பன்னுறவளே நான்தான் டி லூசு… நானே சொல்லுறேன், அப்புறம் என்ன சீன் போடுற? சீக்கிரமா கிளம்பி வா. அதுவும் இல்லாம இன்னைக்கு நிறைய பேர் சீக்கிரம் கிளம்பிடுவாங்கன்னு நேத்து Mr.Vasanthan என் கிட்ட சொன்னாரு. அப்போ நம்ம வேலை எல்லாம் யாரு செய்யுறது mam? public dealings க்கும் நமக்கும் சம்மந்தம் இல்லைடி, அவங்க bank ல இருப்பாங்க, நாம நம்முடைய வேலைய கொஞ்சம் pending வெச்சாலும் monday morning வந்து முடிச்சிக்கலாம். இப்போ நீ இந்த மாதிரி நிறைய கேள்வி கேட்க போறன்னா உனக்கு leave கிடையாது. இல்ல இல்ல…. நான் அப்படி சொல்லல, நாளைக்கு என் சங்கீதா மேடம் க்கு எந்த கேள்வியும் வந்துடக் கூடாதுன்னு நினைச்சி கேட்டேன்.. – என்று கிண்டலாக சொல்லி ரம்யா சிரிக்க… போதும் அடங்குடி வாலு… சீக்கிரமா கிளம்பி வா, நாம என் வீட்டுல இருந்து 9 மணிக்கு கிளம்பனும். சீக்கிரம் வந்தால் உனக்கு ஒரு surprise சொல்லுறேன். – என்றாள் சங்கீதா சிரித்துக்கொண்டே. என்ன surprise சங்கீதா சொல்லுங்க please – என்றாள் ரம்யா, excitement அடங்காமல். நான்தான் இன்னைக்கு அங்கே நிகழ்ச்சியை தொகுத்து வழங்க போறேன். raghav requested sincerely டி. கூடவே எனக்கும் கொஞ்சம் ஆர்வம இருந்துச்சி. அதான் ஒத்துகுட்டேன். – இதை சொன்ன உடன் ரம்யா ஏகத்துக்கும் excite ஆனாள்.. என்னது தொகுத்து வழங்க போறீங்களா? என்ன சொல்லுறீங்க? – நம்ப முடியாமல் கேட்டாள் ரம்யா. அது பெரிய கதைடி, வா பேசலாம், but நான் ஒத்துக்குட்டேன். “woww..mam… இந்த பூனையும் பால் குடிக்குமானு பார்த்தா cocktail ளே குடிக்குதே.. சூப்பர்… சூப்பர்… ஆனா…” – என்று இழுத்தாள் ரம்யா.. ஹஹ்ஹா… என்னடி ஆனா?… நீங்க உங்க புருஷன் கிட்ட சொல்லிடீன்களா? ஏதாவது சரியா புரிஞ்சிக்காம பேசப்போறாறு mam, சமாளிக்க முடியுமா? – என்று ரம்யா கேட்க உடனடியாக சந்கீதாவால் பதில் ஏதும் கூற முடியவில்லை. சில நொடிகளுக்கு பிறகு மௌனம் களைந்து கொஞ்சம் அழுத்தமாக ஒரு வார்த்தை சொன்னாள் சங்கீதா.. “முடியும்..”. உங்களால எதுவும் முடியும் மேடம்.. all the best.. சரி சரி நான் போயி என் வீட்டுக்காரரை எழுப்புறேன், அவர்தான் என்னை drop பண்ணனும், விட்டா மத்தியானம் வரைக்கும் தூங்குவாறு, அவரை எழுப்பிவிட்டு நானும் கிளம்புறேன் மேடம், உங்க வீட்டுல பார்க்கலாம் bye – என்று பரபரப்பாக பேசி phone கட் செய்தாள் ரம்யா. ரம்யா phone கட் செய்தவுடன், நிர்மலாவுக்கு phone செய்தாள் சங்கீதா.. என்னமா சங்கீதா?… – நிர்மலா எதிர்முனையில் பேசினாள். ஒன்னும் இல்லைக்கா, இன்னைக்கு என் கணவர் வேலை பார்க்குற company ல ஒரு award function இருக்கு, நீங்களும் என்னோட சேர்ந்து வரணும் னு ஆசை பட்டேன்க்கா அதான் phone பண்ணேன். ஹ்ம்ம்… (சற்று யோசித்து விட்டு பேச ஆரம்பித்தாள் நிர்மலா..) ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லமா, வீட்டுக்கு இன்னைக்கு யாரும் வர மாட்டங்க, ரோஹித்தும் excursion போய் இருக்கான். வீட்டுல சும்மா இருக்குறதுக்கு நான் உன் கூட வரேன்மா.. – என்று நிர்மலா சொல்ல சங்கீதாவின் முகத்தில் அவ்வளவு சந்தோஷம். thanks க்கா, ஒரு 9 மணிக்கு என் வீட்டுக்கு வந்துடுங்க, இங்கிருந்து நாம வண்டியில கிளம்பலாம். நீங்க வந்த பிறகு நான் ஒரு surprise சொல்லுறேன் வாங்க surprise அ, என்னமா surprise? – என்று நிர்மலா சிரித்துக்கொண்டே கேட்க… நீங்க வாங்க அப்புறம் சொல்லுறேன் – என்று சிறு குழந்தை சினிமாவுக்கு தயார் ஆகும்போது பரவசப்படுவது போல சிரித்து சொல்லிவிட்டு phone கட் செய்தாள் சங்கீதா. ஸ்நேஹா எழுந்த பிறகு ஹாலில் ஆதித்யா நகைச்சுவை சேனல் வைத்து ப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். ரஞ்சித், நேற்று மதியம் ராகவ் வாங்கிக்கொடுத்த remote control car வைத்து விளையாடிக்கொண்டிருந்தான். இதைப் பார்த்த சங்கீதா…. “ஒரு 30 minutes TV பார்த்துட்டு குளிச்சி ரெடி ஆயிடுங்க, அம்மா அப்புறம் இன்னைக்கு ஒரு function க்கு கூட்டிட்டு போறேன் சரியா?” என்று சொல்லிவிட்டு பாதியில் கூந்தலை பின்னிகொண்டிருப்பதை நிறுத்திய சங்கீதா மீதி பாதியை பின்ன தொடங்கினாள். அப்போது சற்றும் எதிர்பாராத வண்ணம் எதிர் முனையில் குமார் அவனது bedroom கதவை திறந்து வெளியே வரும்போது safari அணிந்து முழுவதுமாக ரெடி ஆகி வந்து நின்றான். சங்கீதா காலையிலேயே தயார் ஆவதை கண்டு ஒன்றும் புரியாமல் பார்த்தான். சங்கீதாவுக்கும் சட்டென்று பார்த்ததும் என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை.. ஹக் ஹ்ம்ம் – என்று லேசாக அடித் தொண்டையை கரகத்து சங்கீதாவை கேள்விக்குறி மற்றும் ஆச்சர்யக்குறி கலந்த பார்வையில் பார்த்தான் குமார். சொல்லுங்க… சீக்கிரமாவே கிளம்பிட்டீங்களே award functionக்கு? – என்று சங்கீதா கேட்டவுடன் இவளுக்கு எப்படி தெரியும் என்று யோசித்தான் குமார். நான்தான் இப்போ உனக்கு சொல்லலாம்னு இருந்தான் அதுக்கு முன்னாடி எப்படி உனக்கு இந்த விஷயம் தெரியும்? – புருவத்தை இறக்கி க் கேட்டான் குமார். “தெரியும்…” – கூந்தலை வாரிக்கொண்டு கண்ணாடியை ப் பார்த்துப் பேசினாள் சங்கீதா…. “அதான் எப்படின்னு கேட்டேன்…”.- தலையை சாய்த்து கண்களை மட்டும் உயர்த்தி கேட்டான் குமார். “I got invitation” – கூந்தலை பின்னி முடித்து clip மாட்டிக்கொண்டு கண்ணாடியில் குமாரின் முகத்தை ப் பார்த்து பேசினாள் சங்கீதா. “யார் குடுத்தா?” – ஆச்சர்யமாக கேட்டான் குமார். ஒரு வேலை வீட்டிற்கு post ல் வந்திருக்குமோ என்றும் எண்ணினான். காரணம் IOFI கம்பனியில் பணி புரியும் அனைவருக்கும் invitation குடுக்க மாட்டார்கள். முக்கால்வாசி அழைப்பு அட்டைகள் executives க்கு தான் வழங்கப்படும். மற்றபடி ஊழியர்கள் அனைவருக்கும் e-mail மூலம் விழாவை ப் பற்றி தெரிவித்துவிடுவார்கள். எனவே குமாருக்கு சங்கீதா இன்று நடக்கும் நிகழ்ச்சியை தொகுத்து வழங்க போகிறாள் என்பது தெரியாது. யார் குடுத்தா? என்று குமார் கேட்டதற்கு “உங்க கம்பெனி employee ஒருத்தர் என் மேனேஜர் Mr.Vasanthan க்கும் எனக்கும் குடுத்தார்….” என்று கூலாக பதில் அளித்தாள். “அப்படியா?.. குடுத்தவன் யாரு?” – கை கடிகாரத்தை சரி செய்துகொண்டு அலட்சியமாக கேட்டான் குமார். ஹ்ம்ம்…. – சங்கீதா, குமாரின் அலட்சியத்தை கண்டு பாவமாக க் கருதி மெதுவாக சத்தமின்றி சிரித்தாள். நான் யாருன்னு கேட்டதுக்கு இன்னும் பதில் வரல…. – என்று மீண்டும் தனது watch பார்த்து குரல் உயர்த்தி க் கேட்டான். “ஹ்ம்ம்… உங்க bossக்கும் bossக்கும் Boss அவன்” – என்று அழுத்தமாக சொல்லும்போது சங்கீதா லூசாக இருக்கும் புடவை கொசுரை வெளியே எடுத்து மீண்டும் சரி செய்து இடுப்பின் நடுவில் தொப்புள் அருகே உள்ளே சொருகி tight ஆக்கிக்கொண்டு பேசினாள். “யா..யாரது..” – ஒரு நிமிடம் குழம்பினான் குமார்.. படபடப்பு எட்டிப்பார்க்க ஆரம்பித்தது லேசாக.. “Mr.Raghav, உங்க கம்பெனி Chief executive Officer” – கேட்ட ஒரு நொடி குமாருக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. எப்… எப்படி உனக்கு அவரை தெரியும்? – தயங்கி க் கேட்டான். இப்போது வரை சங்கீதா மீது படாத குமாரின் கண்கள், முழுவதுமாக அவளையே பார்த்து கூர்ந்து கவனிக்க ஆரம்பித்தது இப்போது. I have official work with him, எங்க bankகுக்கு அதிக பணம் deposit செய்த elite candidate ராகவ். So என்னோட manager அவருக்கு financial consultation தரச் சொல்லி சொன்னார். அப்படிதான் எனக்கு அவரை தெரியும். so ராகவ் எனக்கு இந்த இன்விடேஷன் குடுத்தார். “ஒஹ்ஹ்…” – இன்னும் அவனால் நம்ப முடியவில்லை. “நீ பொய் எதுவும் சொல்லலையே?” – சங்கீதா கண்களை ப் பார்த்து அவள் சொல்வது பொய் தான் என்று கூறுவாள் என எதிர்பார்த்தான். “do you want me to give him a call?” – என்று தன் mobile எடுத்து காமித்து கேட்டாள். – குமார் ஸ்தம்பித்து நின்றான். சாதாரணமாக யாரேனும் இருவர் பேசுகையில் ஒருவர் “நான் இன்னைக்கி microsoft office ல ஒருத்தரை பார்த்தேன்” என்று சொல்லும்போது இன்னொருவர் “யார பார்த்த?” என்று கேட்டால் அதற்க்கு “Bill Gates” என்று கேட்டவருக்கு இன்னொருவர் விடை குடுத்தால் எப்படி இருக்கும்? – அதைப்போலத்தான் ராகவ் என்ற பெயரை கேட்டவுடன் குமாரும் நம்பமுடியாமல் திகைத்தான். ஒரு நிமிடம் குமாரின் ஆதிக்க மணம் நெருப்பில் பொசுங்கி சாம்பல் ஆனதுபோல உணர்ந்தான். அவனது மனது ஆரோக்கியமான சிந்தனைகளை கொண்டதல்ல, எனவே தன் மனைவிக்கு ராகவை தெரியும் என்று அவள் வாயாலேயே கேட்ட பிறகு அவள் முன்பாக தன்னை மிகவும் சிறுமையாக (inferior) நினைத்தான் குமார் (அப்படி நினைக்க அவசியம் இல்லையென்றாலும் குமாரின் மனதுக்கு சங்கீதாவை விட நாம் மிகவும் சாதாரனமான ஆள் என தோன்றியது). முந்தானையை பட்டையாக மடித்து, அவளது தோளில் போட்டு safety pin ஐ தனது sleeveless blouse தோள் பட்டையுடன் முந்தாயையை சரியாக வைத்து குத்திக்கொண்டே மீண்டும் கண்ணாடியில் குமாரின் முகத்தைப் பார்த்து பேச ஆரம்பித்தாள்…. – “இன்னொரு விஷயத்தை நான் உங்களுக்கு முன் கூட்டியே சொல்லிடுறேன். இன்னைக்கு நடக்க போற functionக்கு நான் தொகுப்பாளரா இருப்பேன். அப்புறம் உங்களுக்கு சொல்லலைன்னு அதுக்கும் ஏதாவது மனச போட்டு குழப்பிக்காதீங்க. என்னது? தொகுப்பாளரா? – குமாரால் சுத்தமாக நம்ப முடியவில்லை. “ஆமாம், Mr.Raghav request பண்ணி கேட்டார்.” “ஒஹ்ஹ் அவரே கேட்டாரா?” – “குரலில் வார்த்தைகள் அழுத்தி சத்தமாக வந்தன குமாரிடம் இருந்து” ஆமாம், ஆனால் அவர் கேட்டதுக்காக நான் இதை ஒத்துக்கல. Personally என் மனசுக்கு interested ஆக இருந்துச்சி, அதான் சம்மதிச்சேன்.” – வழக்கம் போல தாலியை இரு முலைகளுக்கும் இடுக்கினில் சொருகி ரவிக்கையின் மேல் கொக்கிகளை பிரா பட்டை தெரியாத வண்ணம் அழுத்தி மாட்டிக்கொண்டு பேசினாள். “இதுக்கு நான் சம்மதிக்க மாட்டேன்.” – மனைவியை நேசிக்கும் சில கணவர்களுக்கே தன் மனைவி சில நேரங்களில் புகழ்ச்சி அடைவதில் ஒரு ரகசிய பொறாமை இருக்கும். குமார் என்றாள் கேட்கவே வேண்டாம். உடனடியாக மனதில் எதையும் வைத்துக்கொள்ளாமல் மிகவும் obviousஆக (வெளிப்படையாக) முறைத்து ப் பார்த்து கத்தினான். “ஹ்ம்ம்… as expected..” – என்று மெதுவாக காதில் கம்மல் திருகாணியை திருகிக்கொண்டே கண்ணாடியை ப் பார்த்து முணுமுணுத்தாள் சங்கீதா. என்ன as expected? நான் பேசுறது உனக்கு அவ்வளவு எலக்காரமா இருக்கா? – நன்றாகவே குரலை உயர்த்தி பேசினான் குமார். அருகில் உள்ள ரஞ்சித்தின் பிளாஸ்டிக் sippar குமாரின் கோவத்துக்கு இறை ஆனது, அதை தன் கையில் அழுத்தி நசுக்கிக் கொண்டே கோவத்துடன் குமார் பேசிக்கொண்டிருக்க…. (தனது ஒரு விரலை குமார் நசுக்கும் sippar நோக்கி நீட்டியபடி பேச ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா..) “இந்த மாசம் அந்த மாதிரி இன்னொரு sippar நம்ம குழந்தைக்கு உங்களால வாங்கிக்குடுக்க முடியும்னா அதை நசுக்குங்க. இல்லைனா அதை அந்த இடத்துல வெச்சிட்டு வாய் பேசுற என் கிட்ட வாக்குவாதம் பண்ணுங்க. என் குழந்தையோட பொருள் மேல உங்க ஆவேசத்தை காமிக்காதீங்க. – ( குமார் அளவுக்கு குரல் எழுப்பவில்லை, அமைதியாகவே அவனை நோக்கி பேசினாலும் வார்த்தைகள் powerfull ஆக வந்தது சங்கீதாவின் வாயிலிருந்து.) ஒஹ்ஹ்…. தொட்டு தாலி கட்டின புருஷண்டி, என் கிட்டே அவ்வளோ திமிரா பேசுறியா நீ..?…. – முகம் சற்று வேர்த்தது குமாருக்கு. (கோவத்தில் blood pressure அதிகம் ஆனால் சற்று வியர்ப்பது இயற்கை) சங்கீதா அந்த வார்த்தைகளை கொஞ்சமும் மனதுக்கு எடுத்துக்கொள்ளவில்லை. தன்னை disturb செய்துகொள்ளாமல் அவளுக்கென முன்பு வாங்கி வைத்த make-up kit, மற்றும் dressing accessories எல்லாத்தையும் pack செய்துகொண்டிருந்தாள். ஆண்கள் கோவமாய் இருக்கும்போது பெண்கள் உடனுக்குடன் பதில் பேசினால் கூட பரவையில்லை, ஆனால் ஒரு ஆண் ஆவேசமாய் பேச பேச அதைக் கேட்டுக்கொண்டு அமைதியாய் மற்ற வேலைகளை அவன் கண் முன் அவள் செய்யும்போது ஏற்கனவே இருக்கும் கோவம் இன்னும் அதிகரிக்கும். அந்த வகையில், சங்கீதா பதில் ஏதும் கூறாமல் அவள் வேலையை அமைதியாய் தொடர்வதைக் கண்டு மீண்டும் கொதித்தான் குமார் “என்னடி நினைச்சிக்குட்டு இருக்கே பதில் பேசுடி” – மீண்டும் குரலை உயர்த்தினான் குமார். இஸ்ஸ்… செப்பா…. ஒன்னு சொல்லுறேன் கேட்டுக்கோங்க.. (ஒரு நொடி குமாரின் கண்களை நேருக்கு நேர் பார்த்தாள், ராகவ் சொன்னது ஒரு கணம் நினைவுக்கு வந்ததை அப்படியே கூறினாள்.) “Tie கட்டினவன் எல்லாம் professional ஆகிட முடியாது, தாலி கட்டினவன் எல்லாம் புருசன் ஆகிட முடியாது.” என் மனசுல உங்க மேல இருக்குற மரியாதை வளரனும்…. அதுக்கு ஒரு கணவனா நீங்க கவணம் செலுத்தணும், அது உங்க கடமை. சும்மா என்னை கட்டிக்குட்டு ரெண்டு பெத்துகுட்டா மட்டும் போதாது, கட்டிகிட்டவ மனச கொஞ்சம் புரிஞ்சிக்கனும்.சங்கீதா பேசுகையில் ஆதித்யா சேனலில் “எப்படி இருந்த நான் இப்படி ஆயிட்டேன்” என்ற விவேக் காமெடி ஓடிக்கொண்டிருந்தது அதைக் கேட்டவுடன் குமாருக்கு சாதாரணமாக இருந்த கோவம் இன்னும் அதிகம் ஆகி TV plug ஐ புடுங்கி எறிந்தான். – தாழ்வு மனப்பான்மை உடயவர்களுக்கே உரிய ஆபத்தான குணம் இது. தன்னை சுத்தி சம்மந்தம் இல்லாமல் நடக்கும் விஷயங்களையும் தன் பிரச்சினைகளுடன் கோர்த்துக்கொண்டு தனது கோவத்தை அவசியம் இன்றி அதிகப்படுத்திக் கொள்வார்கள். இதைக் காணும் இரு குழந்தைகளையும் “எழுந்து குளிச்சி ரெடி ஆகணும், சீக்கிரமா கிளம்புங்க வாங்க வாங்க வாங்க…” என்று சிரித்துக்கொண்டே ஹாலில் அவர்கள் கண் முன் ஒன்றும் நடக்கவில்லை என்பது போல அவர்கள் இருவரையும் பார்த்து கை பிடித்து bathroom க்கு அழைத்து சென்று குளிப்பாட்ட ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா. “முடிவா என்னதான் சொல்லுற?” – குழந்தைகளை குளிப்பாட்டிக் கொண்டிருக்கும் சந்கீதாவைப் பார்த்துக் கேட்டான் குமார். சில விஷயங்கள் நம்ம கிட்ட நமக்கே பிடிச்சி இருக்கும், அதை ஒரு சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும்போது வெளிப்படுத்தனும் னு நம்ம மணசு நினைக்குரதுல தப்பில்ல. அந்த வகைல நான் compering பண்ணி ரொம்ப நாள் ஆச்சு, stage fear கிடையாது, கூடவே எனக்கு அது செய்ய பிடிக்கும். (சில நொடி மௌனத்துக்கு பிறகு மீண்டும் தொடர்ந்தாள்..) உங்க கூட பழகுற சிலர் உங்க கிட்ட special அ ஏதாவது ஒன்னு இருக்குன்னு சொன்னா அதை நீங்க வெளிப்படுத்த நினைக்குரதுல தப்பில்ல குமார்.. – மிகவும் பொறுமையாக ஒரு குழந்தைக்கு புரிய வைப்பது போல பேசினாள் சங்கீதா. “திரும்ப திரும்ப சுத்தி சுத்தி நீ அந்த இடத்துக்கேதான் டி வர… phone போட்டு அவன் கிட்ட பண்ண முடியாதுன்னு சொல்ல்ல்லுடி” – (கோவத்தில் கடைசி வார்த்தையை சற்று அழுத்தி கூறினான்.. கல்கி படத்தில் வரும் பிரகாஷ் ராஜ் போலவே..!!..) குழந்தைகளை குளிப்பாட்டிக் கொண்டிருக்கையில் கைகளில் soap நுரை இருப்பதால் முழங்கையால் நெத்தியில் இருக்கும் வியர்வையை துடைத்து பெருமூச்சு விட்டு ஒரு நிமிடம் என்னதான் சொல்வதென்று தெரியாமல் மெளனமாக தரையைப் பார்த்து நின்றாள் சங்கீதா.. bathroom கதவின் ஓரம் நிற்கும் குமாரைப் பார்த்து சில நொடி மௌனத்துக்கு பிறகு பேசினாள்.. – “ஒன்னு தெளிவா புரியுதுங்க…., உங்களுக்கு நான் பொறுமையா எடுத்து சொல்லி புரிய வைக்க முடியும் னு நினைச்சது தப்பு. நீங்களே phone போட்டு ராகவ் கிட்ட தைரியமா என் பொண்டாட்டி உன் function க்கு compere பண்ண மாட்டா னு சொல்லிடுங்க. நான் போகல. – என்று சொல்லி தனது கைகளை துடைத்துக் கொண்டு phone எடுத்து ராகவ் number call செய்து speaker ல் போட்டாள். ரிங் சத்தம் கேட்டதும் பதறி அடித்து “ஏய்ய்ய்… ஏய்.. ஏய்.. ஏய்.. என்ன என்ன…..ஆ… என்ன இது… கட் கட் கட் பண்ணு முதல்ல…. கட் பண்ணு முதல்ல….” – நடுக்கத்தில் குமாருக்கு புருவங்கள் உயர்ந்தன, கண்கள் லேசான பயத்தில் விரிந்தன, வியர்வை நெத்தியில் வழிந்தது. phone ல் “ஹலோ” என்று ஒரு வார்த்தை கேட்டதும் லபக்கென குமாரே கட் செய்து விட்டான்… – ஒரு நிமிடம் பயத்தில் அளவுக்கு அதிகமாக மூச்சு வாங்கியது அவனுக்கு. அருகில் உள்ள தண்ணீர் bottle எடுத்து முழுவதும் குடித்தான், காரணம் எங்கே தனது வேலைக்கு உலை வந்துவிடுமோ என்று எண்ணி. (இந்த பயத்துக்கு அவசியம் இல்லை, சங்கீதா சொல்வது போல பேசினால் கூட ஏதேனும் மாற்றம் நடந்திருக்கலாம் ஆனால் குமாரின் எண்ணங்கள் அப்படி.) என்னைப் பத்தி அந்த Raghav கிட்ட ஏதாவது….? – தன்னைப் பற்றி ஏதாவது ராகவ் கிட்ட சொல்லி இருக்கியா என்று வார்த்தைகளை முழுவதுமாக முடிக்காமல் கண்களால் கேள்வியை எழுப்பினான் குமார் “பயப்படாதீங்க, நீங்க இன்னைக்கி வரைக்கும் IOFI ல வேலை செயுரீங்கன்னு நான் ராகவ் கிட்ட சொல்லிகவே இல்லை.” – சலித்துக்கொண்டே எரிச்சலில் மீண்டும் குழந்தைகளுக்கு உடம்பில் தண்ணி ஊத்த ஆரம்பித்தாள் சங்கீதா. அப்போது மெதுவாக “அப்படியே சொன்னாலும் தலைல தூக்கி வெச்சிக்குற மாதிரியா ஏதாவது செஞ்சி இருக்க போறீங்க?” என்று முணுமுணுக்க… குமாரின் காதில் பாதியாகத் தான் கேட்டது, உடனே. “என்ன சொன்ன? சொல்லு எனக்கு கேட்கல என்ன சொன்ன சொல்லு….” – கோவமும் முழுதாக காமிக்க முடியாமல், எரிச்சலும் காட்ட முடியாமல் குழப்பத்தில் டென்ஷன் ஆகி வியர்த்து நின்றான் குமார். “இப்போ எதுக்கு இவ்வளோ டென்ஷன்? உங்க வயசுல பாதிதான் அவருக்கு, பயப்படாம பேச வேண்டியதுதானே? – மீண்டும் phone ஐ அவனது கையில் குடுத்தாள் சங்கீதா.

என்னடி? நக்கலா?, – ( ஒரு நிமிடம் “வயசு கம்மின்னாலும் அவன் CEO, நான் வெறும் designer தான் அவன் கிட்ட உன் அளவுக்கு என்னால பேச முடியாது” என்று வெளிப்படையாக குமாரால் சங்கீதாவை ப் பார்த்து பேச முடியவில்லை. அந்த இயலாமையின் பிரதிபலிப்பு அவனது சுட்டெரிக்கும் பார்வையில் தெரிந்தது.) “என்னதான் உங்க பிரச்சினை குமார்? எதுக்கு நான் compere பண்ணக் கூடாதுன்னு சொல்லுறீங்க? come on lets be frank & have our heart transparent, எனக்கு பிடிச்சி இருக்கு அதனால நான் செய்யுறேன். what’s the problem?” – குழந்தைகளை குளிப்பாட்டி முடித்து விட்டு டவலால் ஸ்நேஹாவையும் ரஞ்சித்தையும் துவட்டி விட்டு ஸ்நேஹாவுக்கு ஷிமியும் ஜட்டியும் மாட்டிவிட்டு, கை அருகே buff வைத்த red frock ஒன்றை அணிவித்தாள். ரஞ்சித்துக்கு சமீபத்தில் அவனது பிறந்த நாளுக்கு வாங்கிய சிறிய அளவிலான suit & bow tie மாட்டிவிட்டு, தன் உதட்டுக்கு lip gloss தடவிக்கொண்டே கேட்டாள். அவள் கேட்ட கேள்விக்கு பதிலை நேரடியாக ஆத்திரம் தாங்க முடியாமல் இப்போது சொல்ல ஆரம்பித்தான். “நீ மேடை ஏறினதும் அவனவன் உன் முகத்தையும் உன் உடம்பையும் பார்க்குறப்போ அவனுங்க கண்ணாலேயே உன்னை கற்பழிப்பானுங்க டி, இவ்வளவு open அ பேசினது போதுமா, இல்லை இன்னும் சொல்லனுமா?” – நன்றாகவே அடித்தொண்டையில் இருந்து கத்தினான் குமார். ஒரு நிமிடம் அவன் பேசிய பிறகு குழந்தைகளை ப் பார்த்தாள் சங்கீதா, இருவரது கண்களும் சற்று மிரண்டு இருந்தது. குமார் பக்கம் சட்டென திரும்பி ஒரு முறைக்கும் பார்வை ப் பார்த்து பேசினாள். “How such cheap words came in your mouth kumar?” – குமாரை நெருங்கி வந்து அவனது கண்களை ப் பார்த்து க் கேட்டாள். “frank அ, transparent அ பேசலாம்னு சொன்ன்ன்ன இல்ல அதான் நல்லா opppppen அ பேசிட்..” – குமார் அழுத்தி அழுத்தி பேசுவதை கேட்டுக் கொண்டிருன்தவள் குறுக்கிட்டு ஒரு நொடி கண்களை அழுத்தி மூடி, பேசினது போதும் என்பது போல தன் இடது கையை சடாரென உயர்த்தி பாவனை செய்து காமித்தாள்.) இதுக்கும் மேல ஏதாவது என் குழந்தைங்க முன்னாடி நீங்க அசிங்கமா பேசினா…. ( பெருமூச்சு விட்டு சில வினாடிகளுக்கு பிறகு சொன்னாள்..) “நடக்குறதே வேற..” கண்களை இன்னும் அவள் திறக்கவில்லை, அவளது முகம் சிவந்து இருந்தது. குமாருக்கே ஒரு நொடி அவளின் மௌனமான கோவத்தை ப் பார்த்து இதற்கும் மேல் ஏதாவது பேசினால் பிரச்சினை ஆகும் என்று எண்ணி மெல்ல இரண்டடி பின் நகர்ந்து நின்றான். “டிங்ங்.. டிங்ங்…..” என்று calling bell சத்தம் கேட்டு கண் திறந்து கடிகாரத்தை ப் பார்த்தாள் சங்கீதா, மணி sharp 9:00 am ஆகி இருந்தது. வாசலில் இருந்து “மேடம்.. ரம்யா வந்திருக்கேன்….” என்ற குரல் கேட்டு. ஜன்னல் வழியே பார்த்தாள் சங்கீதா, அவளது கணவன் ஷங்கர் ரம்யாவை இறக்கிவிட்டு தனது bike ஐ ஸ்டார்ட் செய்து கிளம்பிக்கொண்டிருந்தான். அதை ப் பார்த்து “one minute please” என்று சொல்லி கிளம்பின ரம்யாவின் வீட்டுக்காரரை நிறுத்தினாள் சங்கீதா. கதவைத் திறப்பதற்கு முன் தன் கணவனைப் பார்த்து “Sometimes I want to give importance to my small wishes in between my routine robotic life, அதுல நீங்க குருக்கிடாதீங்க. இதுக்கும் மேல எனக்கு பேச நேரமும் இல்ல தெம்பும் இல்ல. இப்போ என் friend ம் அவ கணவரும் வந்திருக்காங்க, அவங்க எதிர்ல ஓவரா சீன் போடாதீங்க, எதுவா இருந்தாலும் ராத்திரி வந்த பிறகு நாம பேசிக்கலாம். புரிஞ்சிதா?” – என்று கண்டிப்பாக பேசினாள். “உம்..” – என்று மெல்லிய குரலில் அடித் தொண்டையிலிருந்து வந்தது குமாரின் குரல். வீட்டோடு மனைவியாய் இருந்து கொண்டு, அடுப்பினில் சமைத்துக்கொண்டு இருக்கும் பெண்களிடம் ஏகத்துக்கும் கத்தலாம். ஆனால் சந்கீதாவைப் போல வேலைக்கு சென்று சம்பாதிக்கின்ற , அதுவும் வங்கியில் கணமான பதவியில் இருக்கும் ஒருவளிடம் அதிக பட்சம் இவ்வளவுதான் பேசமுடியும், கூடவே இப்பொழுது ஓடிக்கொண்டிருக்கும் வேலையும் அவள் பார்த்து வைத்தது என்பதால் வார்த்தைகள் கம்மியாகத் தான் வந்தன குமாரின் வாயிலிருந்து. முகத்தை கண்ணாடியில் ஒரு முறைப் பார்த்து சரி செய்துகொண்டு விரைந்து சென்று கதவை திறந்தாள் சங்கீதா. வாங்க வாங்க… இவ்வளோ நாளா இல்லாம இன்னைக்கிதான் உங்களுக்கு time கிடைச்சிதா ஜோடியா வர்றதுக்கு? – சிரித்து அன்புடன் வரவேற்றாள் சங்கீதா. அப்படி இல்ல மேடம், எனக்கும் labaratory ல சில நேரம் லேட் ஆயிடும். ஏற்கனவே நோன்பு பூஜை, கொலு பண்டிகை நேரத்துல எல்லாம் என்னை உங்க வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போக சொல்லி விடாம தொந்தரவு பண்ணுவா ஆனா எனக்குதான் முடியாம போய்டும். மேடம் எதிர்க்கவே sorry கேட்டுக்குறேன் மா மகாராணி – என்று சங்கீதாவின் முன் ரம்யாவிடம் அவளது கணவன் ஷங்கர் தன் காதை பிடித்து தொப்புகர்ணம் போடுவது போல பாவனை செய்தான், இதைக்கண்டு சங்கீதாவும், ரம்யாவும் சிரித்தார்கள். சங்கீதாவிடம் மரியாதை நிமித்தமாக சற்று நேரம் நின்று பேசினான் ஷங்கர்…. ஒஹ்ஹ்…. பரவாயில்லையே.. ரம்யா கிட்ட ரொம்ப நல்லா sorry கேட்க்குரீங் ஹாஹாஹ். உட்காருங்க ஷங்கர், ரம்யா நீயும்தான்.. feel free like your home – என்று சொல்லி ஹாலில் அவர்கள் அமர்ந்த இடத்தில் fan போட்டாள் சங்கீதா. குழந்தைகள் ஸ்நேஹாவும் ரஞ்சித்தும் ரம்யாவை நோக்கி வந்தார்கள். ரம்யா ஸ்நேஹாவின் red colour frock பத்தி அவளிடம் புகழ்ந்தாள், கூடவே ஒரு BOURNBON biscuit packet ஒன்றை குடுத்தாள். ஷங்கர் ரஞ்சித்தை கொஞ்சிக்கொண்டிருந்தான். இதற்கிடையில் சங்கீதா மீண்டும் பெட்ரூமுக்கு சென்று, தன் கணவனிடம் “வந்திருக்குற விருந்தாளிங்க கிட்ட மரியாதைக்கு ஒரு வார்த்தையாவது பேசணும். போயி பேசிட்டு இருங்க நான் coffee எடுத்துட்டு வரேன்.” என்று சொல்லி விட்டு coffee போட்டு அனைவருக்கும் எடுத்து வந்தாள் சங்கீதா. குமார் சுருக்கமாக தான் என்ன வேலை செய்கிறேன். எப்படி இருக்கிறேன் என்பதை கஷ்டப்பட்டு சிரித்து மென்மையாக சொல்லிவிட்டு அமைதியாக அமர்ந்து ஓடிக்கொண்டிருக்கும் ஆதித்யா channel ஐ ப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். சங்கீதா அனைவரிடமும் சிரித்து பேசிக் கொண்டிருந்ததைப் பார்க்கும் யாருக்கும் சற்று முன் அவள் வீட்டில் எந்த வித வாக்குவாதமும் நடக்கவில்லை என்றுதான் தோன்றும். அந்த அளவுக்கு தனது பேச்சில் அனைத்தையும் மூடி மறைத்து அழகாக சமாளித்தாள் சங்கீதா. அனைவரும் coffee குடித்து முடிக்க, மீண்டும் “டிங்ங்…. டிங்ங்….” என்று calling bell சத்தம் கேட்டது. கதவை திறந்தாள் சங்கீதா. “good morning மேடம்” – என்றார் டிரைவர் தாத்தா, அகலமாக சிரித்துக்கொண்டு நெற்றியில் சுருக்கம் தெரிய புருவத்தை உயர்த்தி. ஒஹ்ஹ்… வந்துட்டீங்களா?… ஒரு நிமிஷம் இருங்க.. வந்துடுறோம். என்று சொல்லிவிட்டு சங்கீதா bedroom க்கு விரைந்து pack செய்த costumes எல்லாம் எடுத்து வைக்க, ஷங்கர் “அப்போ நான் கிளம்புறேன், நீங்க பார்த்துக்கோங்க” என்று சொல்லி விடை பெற்றான். “நானும் கிளம்புறேன்” – என்று சொல்லிவிட்டு குமார் அங்கிருந்து அமைதியாக விலகி நகர்ந்தான். “எங்க கூட வண்டியில வந்துடுங்க. நாங்களும் IOFI க்கு தான் போகிறோம்.” – என்று சங்கீதா அக்கறையாக சொல்ல.. “இல்ல பரவாயில்ல, வழியில கொஞ்சம் வேலை இருக்கு” – என்று சொல்லும்போது சேர்ந்து வர விருப்பம் இல்லை என்பதை கண்களால் சொல்லி விடை பெற்றான். okay take care, பார்த்து போங்க – என்று சொல்லி விட்டு திபு திபுவென அங்கும் இங்கும் பம்பரம் போல அனைத்தையும் எடுத்துக் கொண்டோமா என்று பார்த்தாள் சங்கீதா. நடுவில் “ஏய்ய் ரம்யா, அந்த naihaa கவரை அப்படியே வை. திருப்பி கலைச்சிட்டா எனக்கு எது எது எங்கே இருக்குன்னு confuse ஆகிடும்டி” என்று naihaa கவரை நொண்டும் ரம்யாவை லேசாக கடித்துக்கொண்டு, “ஏய் கண்ணுங்களா, சீக்கிரம் bathroomக்கு ஏதாவது போகணும்னா போய்டுங்க, வழியில அம்மாவ தொந்தரவு பண்ணாதீங்க” என்று ஸ்நேஹாவையும் ரஞ்சித்தையும் பார்த்து அன்பாக கண்டித்தாள். “பார்த்து பார்த்து… அரக்க பறக்க அங்கயும் இங்கயும் ஓடி நீ எங்கயாவது கீழ விழுந்துட போற டி” – இந்த குரலை க் கேட்டு வாசல் பக்கம் திரும்பிப் பார்த்தாள் சங்கீதா.. நிர்மலா பளிச்சென்று maroon கலர் பட்டுப் புடவையில் நின்றுகொண்டிருந்தாள். அவளை ப் பார்த்ததில் சங்கீதாவுக்கு மிகவும் தெம்பு வந்தது. wow… அக்கா வந்துட்டீங்களா? இருங்க ஒரு 2 minutes ல வந்துடுறேன். இவதான் ரம்யா, என் கூட bank ல வேலை பார்க்குறா. நான் சொல்லி இருக்கேனே அடிக்கடி இவளை ப் பத்தி உங்க கிட்ட.. “ஒஹ்ஹ் இவதானா அது? எப்படி இருக்கே மா..” – அக்கறையாக கேட்டாள் நிர்மலா. நல்லா இருக்கேங்க…. எப்படிமா வந்த?.. வீட்டுகாரர் இறக்கி விட்டுட்டு போனாருங்க – என்றாள் ரம்யா.. ரம்யாவும் நிர்மலாவும் பேசிக்கொண்டிருக்க, வீடு முழுவதும் அனைத்து கதவுகளும் சாத்தி இருக்கிறதா, விளக்குகள் அணைக்கப் பட்டிருக்கிறதா என்று ஒரு முறை check செய்து விட்டு ஒரு கையில் பசங்களை ப் பிடித்துக்கொண்டு மற்றொரு கையால் கதவை ப் பூட்டினாள். இப்போது அந்த மூன்று தேவதைகளும், IOFI executives Benz கார் கதவை தாத்தா திறக்க, தங்களது புடவை கசங்காத வண்ணம் கையால் தங்களது பின் புறத்தை தடவி அமர்ந்தார்கள், முன் பக்கம் அக்கறையாக தம்பி ரஞ்சித்தை மடியில் வைத்து அமர்ந்தாள் ஸ்நேஹா. வண்டி லேசாக உறுமி நகர ஆரம்பித்தது. செப்பா… எப்படியோ ஒரு வழியா timeக்கு கிளம்பிட்டோம். என்று ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து சொல்லிக் கொண்டார்கள். சங்கீதா ரம்யாவின் புடவை அழகாக இருக்கிறதென்று புகழ நிர்மலா மஞ்சள் புடவையில் இருக்கும் சங்கீதாவை புகழ மீதி இருவரும் சேர்ந்து நிர்மலாவின் புடவையையும் necklace யும் புகழ டிரைவர் தாத்தாவுக்கு Rear view mirror ல் அவர் கண்ணுக்கு ஒரு சிறப்பு விருந்து அமைந்தது. ஓட்டும்போது தாத்தா தங்களை அதிகம் கவனிப்பதை க் கண்ட சங்கீதா உடனே அவளது mobile phone எடுத்து “ஏய் சஞ்சனா, நீ இல்லாம டிரைவர் தாத்தாவுக்கு போர் அடிக்குதுடி, நீயும் வந்திருக்கலாம் இல்ல?” என்று சும்மா பேசுவது போல பாவனை செய்ய, தாத்தாவின் கவணம் சட்டென்று முழுக்க முழுக்க road மீது பாய்ந்தது.. இதைப் பார்த்து பின்னாடி அமர்ந்திருக்கும் மூவரும் சேர்ந்து சிரித்தனர். ஏன் சிரிக்கிறார்கள் என்ற அர்த்தம் புரியாமல் தன் பங்குக்கு அந்த இரு மழலைகளும் கூட கொஞ்சம் சிரித்தார்கள். அனைவரும் IOFI function பத்தியும், அவரவர் வீட்டு விஷயங்களையும் பேசி சிலாகித்துக் கொண்டிருக்க சட்டென்று சங்கீதாவின் phone பீப் பீப் என்று ஒலித்தது. ரகாவிடம் இருந்து sms வந்திருக்கும் என்று எண்ணினாள் சங்கீதா. ஆனால், phone எடுத்து பார்த்தபோது தெரிந்தது “unknown number” என்று. மெசேஜ் என்ன என்று படித்தாள் சங்கீதா. “You can do anything with IOFI, but dont indulge in investigating about that wooden piece, its not good for you, I am warning you second time.. treat it seriously” – என்று இருந்ததை அருகில் ரம்யாவும் பார்த்தாள். மேடம், என்னது இது? எனக்கு பயமா இருக்கு “I will give it up” னு reply பண்ணி தொலைங்க மேடம்.. ஏன் இந்த வம்பு நமக்கு? நமக்கு குடும்பம் குழந்தை னு இருக்கு, அதுல இந்த ரோதன வேறயா? சொன்னா கேளுங்க மேடம் please.. – என்று மன்றாடினாள் ரம்யா. sshhhh, finger on the lips – என்று சொல்லி ரம்யாவை அமைதி படுத்தினாள் சங்கீதா. சற்றும் அச்சம் இல்லாமல் கூலாக reply செய்தாள் சங்கீதா “you are too late Mr.Unknown number, I have already identified that wooden piece is used for making fake money, still I will proceed finding who is behind it. stop me if you can. & moreover if you have guts let me know your name, my name is sangeetha.” – என்று சங்கீதா reply செய்ததை ப் பார்த்து ரம்யாவுக்கு பயத்தில் கொஞ்சம் வேர்த்தது. மேடம் என்ன பண்ணுறீங்க?.. யாரவது ஒரு பேச்சுக்கு உங்களை விஜய சாந்தி னு புகழ்ந்தா நிஜமாவே அப்படி நினைச்சிகாதீங்க. – கொஞ்சம் பயந்துதான் பேசினாள் ரம்யா. “ஹாஹாஹ், பைத்தியக்காரி, இதுதான் என்னோட இயல்பு, யாரும் என்னை உசுப்பேத்த முடியாது.” – என்று சொல்லி ரம்யாவின் கண்ணத்தை அன்பாக தடவினாள் சங்கீதா. சற்று நிமிடம் கழித்து மீண்டும் பீப்… பீப்… என்று sms ஒலித்தது, எடுத்து பார்த்தாள் சங்கீதா… அதில் “You will have to face the consequences then… be prepared” (விளைவுகளை சந்திக்க தயாராய் இரு) என்று message வந்தது. இதற்கு சங்கீதா “So still you dont have guts to say who you are right? okay no issues….” – என்று reply செய்ததை ப் பார்த்து, இப்போ எதுக்கு இந்த வில்லங்கமான message என்று ரம்யா சொல்ல… “இப்படி குத்துரா மாதிரி மெசேஜ் அனுப்பினாவாவது ரோஷம் வந்து யாருன்னு சொல்லுவான்னு பார்த்தா வேண்டிய பதில் வர மாட்டேன்குதே…” என்று மெதுவாக முனு முனுத்தாள்.. சற்று நேரம் கழித்து phone ring ஆனது… ஒருவேளை ரோஷம் வந்து phone பண்ணிடானோ னு எண்ணி phone எடுத்தாள் சங்கீதா, phone display வில் “Ragav Calling” என்று இருந்தது. “ச்ச…” என்று ஒரு பக்கம் சலித்துக்கொன்டாலும் Raghav பெயரைப் பார்த்ததும் சந்தோஷமாக சிரித்து attend செய்தாள் சங்கீதா.. “ஹலோ, எங்கே இருக்கீங்க? time is running” – என்று ராகவ் பேசும்போது echo கேட்டது. auditorium உள்ளே அவன் அருகே பலரிடம் அவன் busy ஆக இருப்பது அவனை சுத்தி எழும் சத்தத்தில் சங்கீதாவுக்கு புரிந்தது. வந்துக்குட்டே இருக்கோம். (watch பார்த்தாள்) இன்னும் ஒரு 15 minutes ல இருப்போம் ராகவ். – என்றாள் சங்கீதா. 15 நிமிடங்களுக்கு பிறகு IOFI entrance ல் அதி நவீன முறையில் மிகப் பெரிய arch design செய்யப்பட்டு விலை உயர்ந்த பட்டு மற்றும் ஜிகினா கலந்த துணியால் பந்தல் போட்டு பெரிய பெரிய stylish velvette cloth ல் கவர் செய்யப்பட்ட KENWOOD speaker ல் இருந்து western மியூசிக் ஓடிக்கொண்டிருக்க, அந்த மிகப்பெரிய வளாகத்துக்குள் இருக்கும் பெண்கள் அனைவரும் மிக grand ஆக புடவையில் வளம் வருவதும் ஆண்கள் உயர் ரக pant shirts, மற்றும் suit ல் அங்கும் இங்கும் பேசிக்கொண்டு நிற்பதையும் அங்குள்ள குழந்தைகள் park ல் விளையாடுவதையும் பார்க்கையில் “இப்போவே ஒரு பெரிய திருவிழா மாதிரி இருக்கு சாயும்காலம் என்னவெல்லாம் நடக்குமோ” என்று எண்ணி பிரமித்தாள் சங்கீதா. இது வரை கண்டதெல்லாம் ஒண்ணுமேயில்லை. இன்னும் பல ஆச்சர்யங்கள் உள்ளே ஏராளமாய் க் காத்துக் கொண்டிருக்கிறது என்று அந்த Benz கார் மெல்ல நகர்ந்து IOFI auditorium entrance அருகே சென்று நின்றது.Benz கார் red carpet முன்பு நின்றது. ஆரவாரமாக ஆண்கள் மற்றும் பெண்களின் கூச்சல்கள், காற்றில் “IOFI” என்று அச்சிடப்பட்ட பெரிய சைஸ் baloon கள். ஆறடி உயரத்திற்கு board வைத்து அதன் மீது IOFI வரலாறு குறித்த சம்பவங்கள் marble கற்கள் மீது பதிக்கப் பட்டு இருந்தது. ஆடிட்டோரியம் மேல் புறம் ஒரு மாபெரும் semi-sphere, அதாவது – n shape ல்) சுவர் மூடி இருந்தது (Planetorium roof போல). அதன் மீது மிகவும் grand ஆக அலங்கரிக்கப் பட்ட மின் விளக்குகள். ஆங்காங்கே அழகுக்கு சிறிய குளம் உருவாக்கி அதில் artificial fountain water falls அமைத்து, அதன் கீழே அழகிய வாத்துகள் மிதந்து கொண்டிருந்தன. தலையில் பட்டு ஜரிகை வைத்து, வெண்மையான உடை உடுத்தி கஞ்சி போட்ட துணியைப் போல விறைப்பாக நிற்கும் சேவகர்கள். அனைத்தையும் மெளனமாக பார்த்து வியந்து கொண்டிருந்த சங்கீதாவுக்கு சட்டென யாரோ கார் கதவை த் திறக்கும் சத்தம் கேட்டு கண்ணாடியின் வழியாக திரும்பிப் பார்த்தாள். சுமாரான உயரம் கொண்டு, கிட்டத்தட்ட ராகவை விட கொஞ்சம் பெரியவன் என்று தோன்றும் வயதிருக்கும் ஒரு இளைஞன் வசீகர சிரிப்புடன் (ராகவ் அளவிற்கு கிடையாது) “ஹலோ” என்று கூறி கதவை த் திறந்தான். சங்கீதாவும் “ஹலோ” என்று சொல்லி இறங்க அந்த இலைஞன் பின்னாடி சஞ்சனா “Hai சங்கீதா” என்று உற்சாகமாக கூறிக்கொண்டு pink நிற புடவையில் லேசாக மார்பகம் குலுங்க, முந்தானையை காற்றில் சரி செய்தபடி ஓடி வந்தாள். அந்த இளைஞனை ப் பார்த்து “I can take care, you shall leave” என்று முகத்தை சற்று இறுக்கி வைத்து பேசினாள். இதைக் கண்ட சங்கீதா யார்டி அவன்? ஏன் இவ்வளோ கடுப்பா பதில் சொல்லி அனுப்புற? – என்று சங்கீதா புரியாமல் கேட்க.. “ஹ்ம்ம்.. he is only that bastard madam..” – என்று தன் கை வளையலை திருப்பி adjust செய்து கொண்டு தலையை குனிந்து பேசினாள் சஞ்சனா. யாரு.. (சில நொடிகள் யோசித்துவிட்டு) ஒஹ்ஹ்.. அந்த mithun? – மிகவும் ஆச்சர்யமாக குனிந்து சஞ்சனாவின் முகத்தை உயர்த்தி நம்ப முடியாமல் கேட்டாள் சங்கீதா. இஸ்ஸ்ஹ்ம்ம்…..(சத்தமின்றி மெதுவாக பெரிமூச்சு விட்டு சில நொடிகளுக்குப் பிறகு) yeah.. that bastard only.. – என்றாள் சஞ்சனா. இவனுக்கு எப்படி என்னை தெரியும்? – ஆச்சர்யமாக கேட்டாள் சங்கீதா. Raghav உங்களைப் பத்தி generalஅ சொல்லி இருக்கான். கூடவே இன்னைக்கி அவன் கொஞ்சம் busy யா இருக்குறதால என் கிட்டயும், அவன் கிட்டயும் IOFI executives Benz வந்தா மரியாதையோட receive பண்ணனும் னு சொல்லி வெச்சி இருந்தான். அதான் இந்த loafer நாக்கை தொங்க போட்டுக்குட்டு முதல்ல ஓடி வந்தான். அவன் தான் ராகவ் கிட்ட அடி வாங்கிட்டு எங்கயோ ஒடிப் போய்ட்டான் னு சொன்னியேடி அப்புறம் எப்படி இங்கே? ராகவ் கிட்ட தைரியம் அதிகம், திறமை அதிகம், அது போலவே மன்னிக்கிற குணமும் அதிகம், இவன் ரகாவ்க்கு ஒரு விதத்துல distance relative னு கேள்விப்பட்டேன். கூடவே இந்த விழாவுக்கு இன்னைக்கி ஒரு ஸ்பெஷல் effect இருக்கு, எதுக்குன்னா இந்த company ஆரம்பிச்சி இன்னியோட 25 வருஷம் முடியுது. அதுவும் இல்லாம இது ராகவ் குடும்ப company. so மனஸ்தாபம் ஏதாவது இருந்தால் மனசுல வெச்சிகாதேன்னு mithun அப்பா அம்மா request பன்னதால இந்த முகரகட்டய ராகவ் போனா போகுதுன்னு அனுமதிச்சி இருக்கான். அவனோட designation use பண்ணி இவனை dismiss பண்ண 2 minutes கூட ஆகாது. ஆனா அந்த நாயோட அப்பா, அம்மா ராகவ் கிட்ட “நடந்த விஷயம் எல்லாம் தெரியும்” னு சொல்லி இவன் சார்புல அவங்க மண்ணிப்பு கேட்டு இவனை இன்னைக்கி IOFI உள்ள விட்டு இருக்காங்க. குடும்ப influence மூலமா இன்னிக்கி விழாவுக்கு வந்திருக்கான். இவன் இப்போவும் ராகவ் மேல பொறாமைல தான் இருக்கான், அவனுடைய வளர்ச்சி என்ன ஏதுன்னு பார்த்து நோட்டம் விட்டுட்டு போகுரதுக்குதான் mainஅ வந்திருக்கான். crooked minded bastard!! – ஓரக்கண்ணால் முறைத்து பற்களை கடித்து சொன்னாள் சஞ்சனா. அய்யோ, போதும் டி எத்தனை தடவ அந்த வார்த்தைய வாய் வலிக்க சொல்லிக்கிட்டே இருப்பே? அக்கம்பக்கத்துல யாரவது கேட்டுட போறாங்க. – mithunஐ ப் பார்த்துக்கொண்டே சஞ்சனவிடம் பேசினாள் சங்கீதாவும். ஹ்ம்ம்… உலகத்துல அந்த வார்த்தைய யோசிச்சி உருவாக்கினதே இவனைப் போல ஆளுங்களுக்குதான் மேடம். அதை உபயோகப் படுத்த வேண்டிய இடத்துல கூட பண்ணலைனா எப்படி. சரி சரி, நாம சந்தோஷமா இருக்குற நேரத்துல எதுக்கு இவனைப் பத்தி பேசணும், விடுங்க.. மேடம், seriously you look awesome.. ஏற்கனவே செம உயரம் அதுலயும் இந்த மாதிரி மஞ்சள் நிற பட்டுப் புடவைல பார்க்கும்போது அப்படியே தேவதை மாதிரி இருக்கீங்க. thanks da.. – அழகாக சிரித்து சஞ்சனாவின் கண்ணத்தில் தட்டி கூறினாள் சங்கீதா. ரம்யா, சங்கீதாவின் பின்னாடி இருந்து சஞ்சனா கூறியதை கவனித்தாள். கூடவே சங்கீதா சஞ்சனவிடம் பேசும்போது mithun ஐ நோக்கிப் பார்ப்பதை கவனித்தாள். பிறகு மெல்ல நெருங்கி வந்து காதருகே சங்கீதாவிடம் கூறினாள் “மேடம்….” சொல்லுடி என்ன ஆச்சு? – ஏன் காதருகே வருகிறாள் என்று தெரியாமல் கேட்டாள் சங்கீதா.. ஒருவேளை அந்த Unknown number இவனா இருக்குமோ? “எனக்கும் அப்படி ஒரு சந்தேகம் இருக்குடி” – சற்றுமுன் சங்கீதாவும் mithunஐ உற்று கவனித்தது அந்த சந்தேக பார்வையில்தான். சரி சரி வாங்க உங்களுக்கு நிறைய விஷயம் சொல்லணும் ராகவ் பெரிய list குடுத்து இருக்கான். சீக்கிரம் உள்ள போகலாம் வாங்க. – என்று சஞ்சனா பரபரப்பாக பேசிக்கொண்டிருக்க சங்கீதாவின் பின்னால் ரம்யா, ஸ்நேஹா, நிர்மலா, மற்றும் நிர்மலாவின் இடுப்பில் ரஞ்சித் அமர்ந்திருப்பதை ப் பார்த்து சஞ்சனாவுக்கு ஆச்சர்யம். சட்டென புருவம் உயர்ந்தது அவளுக்கு. மேடம் இவங்க உங்க பசங்களா? – என்று சொல்லிவிட்டு உரிமையாக ரஞ்சித்தை நிர்மலாவிடமிருந்து துக்கி கொஞ்சினாள். ஹா ஹா, yes my sweet kids, இவங்க தான் ரம்யா, IOFI வந்தால் எப்படி எனக்கு நீ ஒரு வாளோ அந்த மாதிரி Bank ல இருக்கும்போது எனக்கு ஒரு வாளு இவ.. – என்று செல்லமாக காதை ப் பிடித்து ரம்யாவை சஞ்சனாவுக்கு அறிமுகம் செய்தாள் சங்கீதா. She is Nirmala, என்னுடைய well wisher, எனக்கு கடந்த ஏழு வருஷமா இவங்க ஒரு சொந்த அக்கா மாதிரி என்னைப் பார்த்துக்கிட்டு இருக்காங்க. ஒஹ்ஹ்… nice to meet you nirmala – அழகாக சிரித்து கைக் குலுக்கினாள் சஞ்சனா.

சரி சரி, எல்லாரையும் நிக்க வெச்சே பேசிட்டு இருக்கேனே, வாங்க எல்லாரும் உள்ள போகலாம். – என்று சொல்லி சஞ்சனா நடக்கையில், auditorium entrance முன்பு கிட்டத்தட்ட 50 அடி நீளத்துக்கு ஒரு நடை பாதை அமைத்து இருந்தது, இருபுறங்களிலும் ரோஜா பூக்களால் அலங்காரம். அந்த பாதையின் roof பார்க்கும்போது ரம்யாவுக்கும், நிர்மலாவுக்கும் ஒரு நிமிடம் ஆங்கில நாட்டு பழைமை வாய்ந்த castle களில் செய்யப்பட்டிருக்கும் design வேலைபாடுகள் நியாபகத்துக்கு வந்தன, அதை சஞ்சனா கவனித்து “Specially made by european designers” என்று அடக்கமாக விளக்கினாள். பாதையின் சுவர் அலங்காரம் என்ற பெயரில் உள்ளுக்குள் பலதரப்பட்ட மர வேலைப்பாடுகளாலும் ceramic stone பொருட்களால் செய்திருக்கும் art work அனைத்தையும் பார்த்து பிரமித்து போனார்கள். ஆடிட்டோரியம் உள்ளே சென்றதும் மிக நீளமான வரிசையில் இருக்கைகள் மேற்புறம் வழுவழுப்பான விலையுயர்ந்த சில்க் துணியால் செய்யப் பப்டிருந்தது. பளபளப்பான தூண்கள் கம்பீரமாக சுவரின் ஓரத்திலும் அதன் ஒவ்வொன்றிலும் பட்டு ஜரிகை துணியால் முழு நீளத்துக்கு கண்ணைப் பறிக்கும் வண்ணம் அலங்காரம் செய்யப்பட்டு இருந்தது. false ceiling ல் பதிக்கப்பட்ட மிகச்சிறிய குமிழ் விளக்குகளில் இருந்து விழும் பளிச்சென இருக்கும் மஞ்சள் வெளிச்சம் வைரம் போல் மின்னியதில் ஆடிட்டோரியம் உள்ளே கண்களைப் பறிக்கும் வண்ணம் ரம்யமான அழகு தங்க நிறத்தில் தவழ்து கொண்டிருந்தது. தரை முழுவதும் பொசு பொசு வென இருக்கும் சிகப்பு கார்பெட் கால்களுக்கு மசாஜ் செய்யும் விதத்தில் இருந்தது. ஆடிட்டோரியம் மேற்புறத்தில் பார்க்கும்போது ஆகாயத்தில் இரவு நேரத்தில் நட்சத்திரம் பார்ப்பது போல பல நூறு கணக்கில் சிறிய அளவில் led விளக்குகள் ஜொலித்தன. வெளியில் kenwood speaker ல் western music ஒலித்துக் கொண்டிருக்க, ஆடிட்டோரியம் உள்ளே மனதை வருடும் புல்லாங்குழல் இசை அதி நவீன BOSE Speaker ல் காற்றில் தவழ்ந்து கொண்டிருந்தது. எங்கு திரும்பினாலும் நன்கு மனதை மயக்கும் நறுமனம் வீசியது. stage ன் நீளம் வலது புறத்திலிருந்து இடது புறம் வரையில் கிட்டத்தட்ட 60 மீட்டர் நீளம், அதன் மேல்புறத்தில் மாபெரும் arch இரும்பில் செய்யப்பட்டு இருந்தது. பிரம்மாண்டம் எண்ணும் வார்த்தைக்கு பிரம்மாண்டம் சேர்த்தது அந்த stage. அப்படி ஒரு கம்பீரமான தோற்றம். “IOFI service team” என்கிற badge குத்திக்கொண்டு நிறைய சித்தாட்க்கள் fire works & lighting effects வேலையில் ஈடுபட்டு இருந்தார்கள். சங்கீதாவின் கண்ணத்தில் அறை வாங்கிய supervisor sampath ம் அங்கே அப்பாவியாக வேலை செய்யும் ஆட்களிடம் வழக்கம் போல அதட்டி வேலை வாங்கிக்கொண்டிருந்தான். அனைத்தையும் அண்ணார்ந்து பார்த்து பிரமித்து கொண்டிருக்கும்போது “ஹலோ…” – என்று சங்கீதா, ரம்யா, நிர்மலா ஆகிய மூவரையும் ஒரு நொடி சத்தமாக கூவி உலுக்கினாள் சஞ்சனா. என்ன ஆச்சு உங்களுக்கு? stage decoration முடியுறதுகுல்லையே இவ்வளோ தூரம் உத்து பார்க்குறீங்க, முடிஞ்ச பிறகு பார்த்தா இங்கே இருந்து போக மாட்டீங்க. ஹா ஹா – தான் வேலை செய்யும் கம்பெனியின் awards விழா அவ்வளவு grand என்கிற விதத்தில் சொல்லி பெருமிதப்பட்டாள் சஞ்சனா. சங்கீதாவின் காதருகே வந்து மெதுவாக “இப்போ நான் ஒருத்தன எப்படி கலாய்கிறேன் பாருங்க” என்று சொல்லி விட்டு “பட் பட்” என்று கை தட்டி sampath ஐ அழைத்து தனது கன்னத்தை லேசாக தடவி காமித்து “வலிக்குதா?” என்று சங்கீதாவை அருகில் வைத்துக்கொண்டு, கிண்டலும் கொஞ்சலும் கலந்த முக பாவனையில் நக்கலாக சிரித்து சொல்லி வெருப்பேத்தினாள் சஞ்சனா. ஒரு முறை சஞ்சனாவைப் பார்த்து முறைத்த sampath ன் கண்கள் சங்கீதாவை ப் பார்த்ததும் சங்கீதா அவனை ப் பார்த்து மென்மையாக சிரமப்பட்டு சிரித்தாள், ஏற்கனவே பெண்ணின் கரங்களால் அடி வாங்கிய ஆண்மை சூடேரியதால் சட்டென சங்கீதாவின் பார்வையில் இருந்து வேறு திசைக்கு திரும்பியது sampath ன் கண்கள். ஏண்டி நீ சும்மா இருக்க மாட்டியா? எப்போவுமே விளையாட்டுதான். வாலு வாலு, சரி நாம ஆக வேண்டிய வேலைய கவனிப்போம்.. ஒஹ்.. ஆமாம் time is running… okay ladies சீக்கிரம் நாம dressing ரூம் க்கு போவோம் once உள்ள போய்ட்டோம், அதுக்கு அப்புறம் நிறைய்ய்ய்ய வேலை இருக்கு நமக்கெல்லாம். – புருவத்தை உயர்த்தி தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டி குறும்பாக பேசினாள் சஞ்சனா. கீழ பார்த்து வாங்க எலெக்ட்ரிக் wires இருக்கும், கால்ல தடுக்க போகுது. – என்று சஞ்சனா எச்சரித்து மூவரையும் ஒரு வழியாக ட்ரெஸ்ஸிங் ரூமிற்குள் கூட்டி சென்றாள். வாவ்… இது dressing room ஆ? ராகவ் சொன்னா மாதிரி இது ஒரு கடல் தான் டி – கண்ணத்தில் கை வைத்து வியப்பாக சொன்னாள் சங்கீதா.. ஹ்ம்ம்.. ராகவ் அதுக்குள்ள ladies dressing ரூம் பத்தி கூட உங்க கிட்ட சொல்லிட்டானா? – சஞ்சனா தன் கையை வாயின் கீழ் வைத்து சிரித்து கேட்க சங்கீதாவுக்கு சஞ்சனாவை நேரில் பார்த்து சிரிக்க கூட கொஞ்சம் கூச்சமாக இருந்தது. இப்போது வாயில் கை வைத்து மூடி “பேசியது போதும், வேலைய கவனிக்கலாமா வாலு” என்று சொல்லாமல் முக பாவனை செய்து அழகாக சிரித்து dressing room entrance நோக்கி பார்த்தாள் சங்கீதா. ஹா ஹா… சரி சரி… இருங்க நான் catalouge எடுத்துட்டு வரேன். கொஞ்சம் உட்காருங்க, ரம்யா, நிர்மலா நீங்களும் உட்காருங்க. ஏய்ய் குட்டி பசங்களா என் கூட வாங்கடா, நான் உங்களை playing spot க்கு கூட்டிட்டு போய் விடுறேன், நிறைய dinasour பொம்மைகள் இருக்கு அங்கே விளையாடுங்க இங்கே உங்களுக்கு போர் அடிக்கும், நாங்க just dressing பண்ண போறோம் – என்று சொல்லி விட்டு சங்கீதாவின் permission எதிர்ப்பார்த்தாள் சஞ்சனா. பசங்க தனியா இருந்ததில்லடி, ஒன்னும் பயம் இல்லையே? – என்று தயங்கி கேட்டாள் சங்கீதா. “வந்திருக்குற நிறைய பேரோட பசங்க அங்கே தான் இருக்காங்க கூடவே நிறைய security இருக்காங்க ஒன்னும் பயம் இல்லை மேடம். கவலை படாதீங்க. ஒரு பத்து நிமிஷம் wait பண்ணுங்க, உங்களுக்கான programs information and cosmetics catalouge எடுத்துகுட்டு வந்துடுறேன்..” என்று அக்கறையாக கூறினாள் சஞ்சனா. சஞ்சனா வெளியே சென்றதும், ரம்யாவும், சங்கீதாவும் ஒரு முறை dressing room உள்ளே world’s top 10 cosmetic brands அறை முழுதும் சுத்தீரம் இருப்பதை கவனித்தனர், அவைகள் Maybelline, Avon, L’Oreal Paris, Lancom, Clinique, Revlon, Estee Lauder, Max Factor, Cover Girl, Shiseido. ரம்யா ஒரு நிமிடம் தலை சுத்துவது போல அனைத்தையும் பார்த்துவிட்டு தன்னை தானே கிள்ளி பார்த்தாள் “கணவு இல்லை நிஜம்தான்” என்று தனக்குத் தானே மெதுவாக சொல்லி க் கொண்டாள். நிர்மலாவுக்கும் கிட்டத்தட்ட அதே reaction அவளுடைய கண்ணில் தெரிந்தது. “வாவ்.. நாம நின்னுக்குட்டு இருக்குற இடத்துக்கும் போட்டுக்குட்டு இருக்குற dressக்கும் சம்மந்தமே இல்லாதது போல தெரியுது மேடம்.” சங்கீதாவும் ஒரு நிமிடம் உறைந்து போய் இருந்தாள். “ஆமாண்டி” என்று காற்று கலந்த குரலில் பிரமிப்பில் ஆழ்ந்து மெதுவாக பேசினாள். பக்கத்துக்கு பக்கம் ஒரு ஒரு முகம் பார்க்கும் கண்ணாடியும் ஆளுயரத்துக்கு சுவரின் உள்ளே பொதிந்து நின்றது. அதன் மேலே அழகாக வரிசையாய் வட்டம் வட்டமாக shelves செய்யப்பட்டு இருந்தது. சிறிய கண்ணாடிக் கதவால் மூடி இருந்தது. உள்ளுக்குள் சின்ன மஞ்சள் குமிழ் விளக்குகளின் வெளிச்சத்தில் பட்டுத் துணியின் மீது ஒரு ஒரு cosmetic brand பொருட்களும் கோபுரம் போன்ற வடிவில் அடுக்கி வைக்கப் பட்டு இருந்தன. நிர்மலா அனைத்தையும் மெதுவாக பார்த்துக் கொண்டே வந்து சங்கீதாவிடம் மெதுவாக சொன்னாள் “சங்கீதா, நான் கேட்க்குறேன்னு தப்பா நினைக்காத, நான் சில விஷயங்கள் parlour ல செஞ்சிக்கலாம் னு நினைச்சதெல்லாம் இங்கேயே cash pay பண்ணி பண்ணிக்காலாமா? rohit வெச்சிக்குட்டு போயிட்டு வர்றது கொஞ்சம் சிரமம் டி, வீட்டுக்காரரும் அதிகமா இதுக்கெல்லாம் interest காமிக்க மாட்டார். ஆனா எனக்கு இதுல கொஞ்சம் இஷ்டம் டி. நான் இப்படி கேட்குறதை உன்னோட friend சஞ்சனா எதுவும் தப்பா நினைச்சிக்க மாட்டா இல்ல?” என்று கேட்க்கும்போது நிர்மலாவின் இடுப்பில் யாரோ லேசாக தட்டுவது போல உணர்ந்து திரும்பி பார்த்தால் சஞ்சனா நின்று கொண்டிருந்தாள். நீங்க என்ன அவங்க கிட்ட கேட்க்குறீங்க? நான்தானே arrange பண்ணுறேன் எல்லாத்துக்கும், என் கிட்ட கேட்கக்கூடாதா நேரடியா? – நிர்மலாவிடம் உரிமையுடன் நட்பில் பேசினாள் சஞ்சனா. நிர்மலாவுக்கு ஒரு நிமிடம் என்ன பேசுவதென்றே தெரியவில்லை. “இல்ல அது வந்து… சந்கீதாதான் இன்னைக்கி compere பண்ண போறா, so அவளுக்கு மட்டும்தானே நீங்க எல்லாத்தையும் செய்வீங்க னு யோசிச்சி….” – என்று நிர்மலா பேசி முடிப்பதற்குள் சஞ்சனா ஆரம்பித்தாள்….

ஆமாம், சங்கீ mam தான் comperer அதுக்குன்னு நாமெல்லாம் இப்படியே சாதாரணமா மத்தவங்க கண்ணுக்கு தெரியனுமா என்ன?. இப்படி ரூம் முழுக்க குவிச்சி வெச்சி இருக்குறதெல்லாம் எதுக்கு? நம்மள மாதிரி அழகிங்களுக்குதானே, நீங்களும் ரம்யாவும், சந்கீதவோட வந்திருக்குற இன்னொரு முக்கிய guests, உங்களுக்கு இல்லாததா?- என்று சஞ்சனா சிரித்து சொல்லும்போது சங்கீதா “போதும் டி அடங்கவே மாட்டேன்குற நீ, கொஞ்சம் உன் பேச்சை குற” என்று சிணுங்கினாள். நிர்மலா மென்மையாக சிரித்து மெதுவான குரலில் “thanks sanjana” என்றாள். அருகில் ரம்யா சங்கீதாவை நோக்கி “எதுக்கு பேச்சை குறைக்கனும்? நீங்க சும்மா இருங்க சங்கீதா, அவங்க என்னை மாதிரி மனசுல பட்டதை freeயா விளையாட்டா பேசுறாங்க, எப்போப் பார்த்தாலும் சும்மா உங்களை மாதிரி “அவள் ஒரு தொடர்கதை” ல வர்ற சுஜாதா மாதிரி இருக்க சொல்லுறீங்களா? நீங்க சொன்னதுல ஒன்னும் தப்பில்ல சஞ்சனா, அவங்கள கண்டுக்காதீங்க. compere பண்ணுறவங்க எல்லாம் நம்முடைய பேச்சுல interfere ஆகக்கூடாது, நான் சொல்லுறது சரிதானே?” – பேசும்போது சங்கீதா பக்கம் விரலை நீட்டி சிரித்துக் கொண்டே சஞ்சணவைப் பார்த்து சிரித்தாள் ரம்யா. சஞ்சனா அதற்க்கு “correct ஆ பேசுனீங்க.. நீங்க என் கட்சி…” – என்று சொல்லிவிட்டு ரம்யாவும் சஞ்சனவும் Hi five செய்தார்கள் (கைக்குளுக்குவது போல, உற்சாகத்தில் இருக்கும்போது இருவர் கை தட்டுவது தான் Hi five)