மாலதி டீச்சர் - 2

சாரி மாலதி.. நான் செஞ்சது தப்புதான். மன்னிச்சிடுங்க.’ ‘ஸ்டாப் இட்.. நல்ல பையன் மாதிரி நடிச்சி என்னை ஏமாத்திட்ட.. ஐ ஹேட் யூ..’ ‘ப்ளீஸ் மாலதி.. மன்னிச்சிடுங்க..’ ‘நீ பண்ணினதுக்கு யாரும் மன்னிக்க மாட்டாங்க..’ ‘ஐ நோ.. மாலதி.. ப்ளீஸ்..’ ‘டோன்ட் டாக் டு மீ.. பை’ ‘சாரி சாரி ப்ளீஸ்..’ அதற்கப் பின் மெசேஜ் வரவில்லை. தூக்கமே வரவில்லை. அதிகாலை 4 மணிக்கு மீண்டும் ‘சாரி’ மெசேஜ் அனுப்பினேன். அரை மணி நேரம் கழித்து பதில் வந்தது. ‘ஐயோ.. மெசேஜ் அனுப்பாதனு சொன்னா கேக்க மாட்டியா நீ?’ ‘சாரி மாலதி..’ ‘இடியட் இப்போ என்ன வேணும் உனக்கு?’ ‘நீங்க என்கிட்ட எப்பவும் போல பேசணும்’

‘முடியாது.’ ‘ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்ஸ்’ ‘சரி சொல்லு’ ‘தேங்ஸ்’ ‘ஆமா இதுக்கு ஒன்னும் கொறச்சல் இல்ல’ ‘ஹா ஹா ஹா’ ‘சிரிக்காத கொன்னுடுவேன் ராஸ்கல்’ ‘ஓகே சாரி..’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘மாலதி....’ ‘சொல்லித் தொலை’ ‘ஒன்னுமில்ல..’ ‘ஏய்.. என்ன சொல்லு..’ ‘நத்திங்’ ‘சொல்லுடா பொறுக்கி என்னமோ சொல்ல வந்த.. என்னது?’ ‘வேணாம்.. நீங்க கோபப்படுவீங்க’ ‘நான் ஏற்கனவே கோபமாத்தான் இருக்கேன், சும்மா சொல்லு’ ‘வேணாம்ம்..’ ‘கோபத்த கிளராத சொல்லுடா நாயே..’ ‘ரொம்ப திட்டுறீங்க..’ ‘ஆமா பின்ன இவரு பண்ற காரியத்துக்கு திட்டாம கொஞ்சுவாங்களாக்கும்? என்ன சொல்ல வந்த? அத சொல்லு’ ‘ஒன்னுமில்ல.. உங்கள பாக்கனும் போல இருக்கு’ ‘எதுக்கு? ’ ‘தெரியல.. ஆனா பாக்கனும் போல இருக்கு..’ ‘இந்த நேரத்துல என்ன பாக்க வேண்டி கெடக்கு?’ ‘தெரியல.. எனக்கு பத்து நாளா உங்க நெனப்பாவே இருக்கு’ ‘இருக்கும். இருக்கும்.’ ‘நீங்க என்னை நெனக்கவே இல்லயா?’ ‘நான் எதுக்கு உன்னை நெனக்கனும்?’ ‘இல்ல... அன்னைக்கு தியேட்டர்ல நடந்தது....’ ‘ஏய்.. சும்மா இரு.., அதெல்லாம் ஞாபகப்படுத்தி என்னை கொலைகாரி ஆக்காத..’ ‘சாரி..’ ‘அப்பா.. என்ன தைரியம் உனக்கு? பப்ளிக் ப்ளேஸ்ல அதுவும் ஆர்த்திய பக்கத்துல வெச்சிகிட்டு.. பளார்னு அறைஞ்சிருக்கனும் உன்னய.. விட்டது தப்பு..’ ‘சாரி சாரி..’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘மாலதி..’ ‘என்ன?’ ‘என் லைப்ல மறக்க முடியாத நாள் அது.’ ‘ஏன்?’ ‘அதுதான் பர்ஸ்ட் டைம் ஒரு லேடிய டச் பண்ணினது.’ ‘பொய் சொல்லாத’ ‘நெஜமாதான்..’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘நல்லா இருந்துச்சு..’ ‘இருக்கும் இருக்கும்.. ஏன் இருக்காது..? பளார்னு ஒன்னு விட்டிருந்தா தெரியும்’ ‘ஏன் அறையல.? அறைய வேண்டியதுதான?’ ‘பப்ளிக் ப்ளேஸ்ல மானம் போகுமேனுதான் சும்மா விட்டேன். இல்லாட்டி கொன்னிருப்பேன்.’ ‘ம்ம்ம்.. சாரி மாலதி..’ ‘சரி விடு.. நெஜமா சொல்லு.. உனக்கு அதுதான் பர்ஸ்ட் டைமா?’ ‘ஆமா மாலதி.. நெஜமாத்தான்’ ‘ம்ம்ம்.. எப்படி இருந்துச்சு?’ ‘எது?’ ‘சீ.. சொல்லுடா’ ‘ம்ம்ம்.. நல்லா இருந்துச்சு?’ ‘எது?’ ‘உங்களோட .......’ ‘ஏய்.. சீ.. போதும்.’ ‘ம்ம்ம்’ ‘சரியான பொறுக்கி.. ’ ‘ம்ம்ம்.. உங்களுக்கு எப்படி இருந்துச்சு?’ ‘ஷாக்கா இருந்துச்சு? நீயா இப்படினு’ ‘பிடிக்கலையா? ’ ‘பிடிக்கல’ ‘நெஜமா?’ ‘ச்சீ.. போ..’ ‘சொல்லுங்க மாலதி’ ‘எனக்கு அழுகையே வரும் போல இருந்துச்சு’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘வீட்டுக்கு வந்து அழுதேன் தெரியுமா? ’ ‘சாரி..’‘ம்ம்ம்.. ஏண்டா அப்படி பண்ணின பொறுக்கி?’ ‘உங்க மேல உள்ள ஆசைய என்னால அடக்க முடியல..அதான்..’ ‘அதுக்காக அப்படியா? ரெண்டு நாள் வலிச்சுச்சு தெரியுமா?’ ‘எது?’ ‘போடா.. ஐயாவுக்கு ஒன்னுமே தெரியாது’ ‘நெஜமா தெரியாது..சொல்லுங்க’ ‘ஏய்.. போ ஒன்னும் வேணாம்.’ ‘சொல்லுங்க மாலதி ப்ளீஸ்’ ‘ம்ம்ம்.. எல்லாம் நீ பிடிச்சதுதான் வலிச்சுது. தியேட்டர்னு கூட பாக்காம எவ்வளவு முரட்டுத்தனமா செய்யிர? பொறுக்கி’ ‘ஓ.. சாரி மாலதி’ ‘ஆமா.. செய்யிரத செஞ்சிட்டு இத ஒன்ன சொல்லிடு.. சாரி பூரினு..’ ‘ஹா ஹா ஹா’ ‘சிரிக்காத.. ஏண்டா அவ்வளவு வெறித்தனமா பிடிச்ச?’ ‘பின்ன.. ரொம்ப நாள் ஆசப்பட்டது கைல கெடக்கும் போது சும்மா விட முடியுமா?’ ‘ஓகோ அவ்வளவு ஆசையா சாருக்கு?’ ‘ஆமா மேடம்’ ‘பொறுக்கி பொறுக்கி.. எனக்கு வயிறு எரியுது. அவரைத் தவிர யாருமே தொட்டதில்ல.. ஆனா நீ என்னமோ கட்டுன பொண்டாõட்டி மாதிரி ரொம்ப உரிமையா பண்ற.. சரியான பொம்பள பொறுக்கி’ ‘ஏய் மாலு.. நீ என் பொண்டாட்டியா இருந்திருந்தா நல்லாத்தான் இருந்திருக்கும்.’ ‘வாட் மாலுவா? என்ன மரியாதை தேயுது.?’ ‘சாரி.. உன்கிட்ட ஒன்னு சொல்லனும்’ ‘சொல்லித் தொலை’ ‘ஐ லவ் யூ’ ‘ஏய்.. சும்மா இரு..’ ‘ஏன்? பிடிக்கலையா?’ ‘சும்மா இரு சிவா’ ‘சொல்லு மாலு’ ‘வேணாம்.. சொல்ல மாட்டேன்’ ‘என்னை பிடிக்கலையா?’ ‘பிடிக்கலேனா இப்படி காலங்காத்தால உன் கூட பேசிட்டு இருப்பேனா?’ ‘அப்புறம் என்ன சொல்லு’ ‘என்ன சொல்ல?’ ‘டூ யூ லவ் மீ?’ ‘ஐயோ சிவா.. ப்ளீஸ்.. லவ் பண்ற வயசா எனக்கு?’ ‘ஐ லவ் யூ மாலு’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘சொல்லு’ ‘என்ன சொல்லனும்?’ ‘ஐ லவ் யூ சொல்லு’ ‘நோ.. ஆர் யூ மேட்? நான் ஒன்னும் காலேஜ் கேர்ள் இல்ல.. கல்யாணம் ஆனவ.. ரெண்டு பொண்ணுங்களுக்கு அம்மா.. புரிஞ்சுக்கோ’ ‘சே.. யூ டோன்ட் லவ் மீ?’ ‘நான் ஒன்னும் அப்படி சொல்லல.. எனக்கு தெரியாது’ ‘அப்படினா சொல்லு’ ‘அதெல்லாம் சொல்ல முடியாது சிவா.. புரிஞ்சுக்கோ’ ‘ஏய்.. மாலு..’ ‘ம்ம்ம்’ ‘சொல்லுடி..’ ‘என்னது ? டியா?’ ‘ஆமாண்டி சொல்லு’ ‘முடியாது.. முடியாது.. போடா’ ‘போடி..’ ‘ஹா ஹா ஹா’ ‘என்னடி சிரிப்பு? ப்ளீஸ் ஒரு தடவ சொல்லு..’ ‘என்னடா கொஞ்சம் விட்டா ரொம்ப டி சொல்லுற’ ‘ஏன் பிடிக்கலையா?’ ‘தெரியல..’ ‘சரி சொல்லுடி.. ப்ளீஸ்’ ‘என்ன சொல்லனும்?’ ‘எத்தன தடவ சொல்றது.. ஐ லவ் யூ சொல்லுடி..’ ‘போட மரமண்டை .. உனக்கு சொன்னாத்தான் புரியுமா?’ ‘புரியுதுடி.. இருந்தாலும் நீ சொன்னா நல்லா இருக்கும்..’ ‘இன்னொரு நாள் சொல்றேன்.. இப்ப விடு..’ ‘ம்ம்.. சரி.. நீ இப்ப எங்க இருக்க?’ ‘பெட்ரூம்ல. ஏன்?’ ‘அவர்?’ ‘பக்கத்துலதான் தூங்குறார்’ ‘அடிப்பாவி.. அவருக்கு மெசேஜ் சத்தம் கேட்காதா?’ ‘கேட்காது.. நல்லா தூங்குறார். போனை சைலன்ட்லதான் வெச்சிருக்கேன். போர்வைக்குள்ள இருந்துதான் மெசேஜ் அனுப்புறேன். அதனால லைட் வெளிச்சமும் தெரியாது.’ ‘ம்ம்ம்.. பத்து நாளா ஏண்டி என்கிட்ட பேசல?’ ‘ரொம்ப கோபமா இருந்தேன். நீ அப்படி நடந்துகிட்டது என்னால தாங்கவே முடியல.. பட் உண்மைய சொல்லணும்னா அதுக்கப்புறம் உன் நினைவுதான் அதிகமா வந்துச்சு.. ஆனாலும் பேசக் கூடாதுனு இருந்தேன்.’ ‘இப்போ ஏன் பேசுர?’

‘உன் கூட பேசாம என்னால இருக்க முடியல.. தப்புனு தெரிஞ்சாலும் உன் நினைவு வராம என்னால கட்டுப்படுத்தவே முடியல.. போடா பொறுக்கி ராஸ்கல்..’ ‘ஏண்டி?’ ‘தெரியல.. உன்னை ரொம்ப பிடிக்குது.. நீ என்னை விட ஆறேழு வயசு கம்மியா இருந்தாலும் என்னை உரிமையா டி போட்டு பேசுரது ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு. அவரு கூட என்னை இவ்வளவு டி போட்டு பேசினது இல்ல.’ ‘ம்ம்ம்ம்...’ ‘அப்புறம்...?’ ‘சொல்லுடி.. என்ன டிரஸ்ல இருக்க?’ ‘நைட்டிதான். ஏன்?’ ‘ம்ம்ம்.... ஒன்னுமில்ல..’ ‘சொல்லு..’ ‘நைட்டில கெஸ் பண்ணி பார்த்தேன்..’ ‘எதை?’ ‘தியேட்டர்ல நான் பிடிச்சிருந்த உன்னோட ............’ ‘ச்சீ... போ.. பொறுக்கி.. நான் போறேன்’ ‘ஏண்டி.. பிடிக்கலையா?’ ‘ஏய்.. மணி 6 ஆச்சுப்பா வேலை நெறய கெடக்கு.. கவுசல்யா வேற முழிச்சுடுவா.. நீ போய் தூங்கு’ ‘ஏய்.. ப்ளீஸ்.. போகாதடி..’ ‘ஐயோ.. நேரமாச்சுடா’ ‘ஓகே.. ஒன் மினிட்..’ ‘என்ன சொல்லு’ ‘எனக்கு ஒன்னு வேணும்’ ‘என்ன?’ ‘ஒரு கிஸ்’ ‘வாட்.. சீ.. போ..’ ‘ப்ளீஸ் குடுடி..’ ‘ஐயோ சும்மா இரு.. விளையாடாத’ ‘ப்ளீஸ்டி.. ஒன்னே ஒன்னு’ ‘வேணாம் சிவா.. ப்ளீஸ்.. கூச்சமா இருக்கு..’ ‘குடுடி..’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘குடு’ ‘உம்ம்ம்மா... போதுமா?’ ‘சோ ஸ்வீட்..’ ‘சரிடா நான் போறேன்.. பை’ ‘ஓகே பை.. ஐ லவ் யூ’ ‘ம்ம்ம்.. பை.’ நிம்மதியாயிருந்தது. என் தண்டு விறைத்து நீண்டிருந்தது. புரண்டு புரண்டு படுத்தேன். அடங்க வில்லை. பாத்ரூம் சென்று கையில் பிடித்தேன்.அன்று முழுவதும் உற்சாகம் கரைபுரண்டது. அலுவலகத்தில் வேலையே ஓடவில்லை. மாலதியின் நினைவாகவே இருந்தது. அவ்வப்போது போனிலும் மெசேஜிலும் பேசிக் கொண்டோம். அவளைப் பார்க்க வேண்டும் போல் இருந்தது. மாலை 5 மணிக்கே பெர்மிசன் போட்டு மாலதி வீட்டுக்குப் போனேன். நான் வருவதை அவளிடம் சொல்லவில்லை. என்னை அவள் எதிர்பார்க்கவே இல்லை. கண்களில் பதட்டம் தெரிந்தது. என்னை வரவேற்று சோபாவில் உட்கார வைத்தாள். கவுசல்யாவும் ஆர்த்தியும் தேர்வுக்குப் படித்துக் கொண்டிருந்தனர். மாலதி அடர்ந்த பச்சைநிற பிரின்டட் நைட்டி அணிந்திருந்தாள். சற்று இறுக்கமாயிருந்த நைட்டி அவளின் உடல் வளைவுகளையும் மேடு பள்ளங்களையும் உணர்த்தி என்னை நிலைகுலையச் செய்தது. கிச்சனுக்குப் போனவள் ஐந்து நிமிடமாகியும் வரவில்லை. இருப்பு கொள்ளாமல் நான் கிச்சனுக்குப் போனேன். காபி போட்டுக் கொண்டிருந்தாள். என்னைப் பார்த்ததும் சிரித்தாள். லேசான வெட்கம் தெரிந்தது. நான் அவளருகில் நின்று பேசிக் கொண்டிருந்தேன். என் பார்வை முழுவதும் அவளின் கொழுத்த முலைகள் மீதும் உருண்ட குண்டிகளின் மீதுமே இருந்தன. ‘மாலதி..’ ‘என்ன?’ ‘நைட்டி நல்லா இருக்கு’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘கும்முனு இருக்குடி..’ ‘என்னது?’ ‘எல்லாம்தான்..’ ‘சீ போ..’ வெட்கத்துடன் திரும்பிக் கொண்டாள். நான் பின்னாலிருந்து மெதுவாய் இடுப்பைப் பிடித்தேன். அதிர்ந்து திரும்பினாள். ‘ஏய்.. என்ன இது? விடு.’ நான் என் உடலோடு இறுக்கி பின்னாலிருந்து அணைத்தேன். ஏற்கனவே விறைத்திருந்த என் தண்டு அவளின் குண்டியில் உரசியது. திமிறினாள். என் கைகள் இடுப்பிலிருந்து மேலேறி செழித்து திரண்ட இரண்டு பழங்களைப் பிடித்தன. பிடித்த வேகத்தில் கசக்கின. அவள் கன்னம் சிவந்திருந்தது. உடல் வியர்த்தது. நடுங்கிப் போனாள். ‘ஸ்ஸ்.. சிவா.. என்ன விளையாட்டு இது.. விடு..ப்ளீஸ்.. அவளுக வந்துடப் போறாளுக.. விடு ப்ளீஸ்..’நான் விடவில்லை. இரண்டு முலைகளையும் நன்கு உருட்ட ஆரம்பித்தேன். கழுத்தில் முத்தமிட்டேன். கூசினாள். ‘ப்ப்ப்ளீஸ்ஸ் சிவாõ.. விடு.. வேணாம். பாத்துரப் போறாளுக..’ ‘வர மாட்டாளுகடி.. படிக்கிறாளுக.. வந்தாலும் தெரியும். நீ சும்மா இரு..’ ‘ஐயோ வேணாம்டா.. விடு.. இது ரொம்ப தப்பு.. சொன்னா கேளு..’ ‘மாலு.. ப்ளீஸ்ஸ்.. என்னால முடியலடி.. சும்மா இரு.. கொஞ்ச நேரம்..’ ப்ராவுக்குள் அடங்காமல் திமிறிய மாலதியின் இரண்டு கனிகளும் என் கைகளில் நன்கு கசங்கிக் கொண்டிருந்தன. அவள் திமிறியபடி கெஞ்சினாள். ‘சிவா.. வேணாம்பா.. இது தப்பு.. சொன்னா கேளு.. விடு என்னை.. ப்ளீஸ்..’ திடீரென்று கொலுசு சத்தம் கேட்டு அவசரமாக விலகினோம். கவுசல்யாதான் வந்தாள். நாங்கள் வெகு இயல்பாகப் பேசுவது போல் இருந்தோம். மாலதிக்கு நன்கு வியர்த்திருந்தது. அவள் கவுசல்யாவை திரும்பிப் பார்க்கவே இல்லை. நான் காபியை வாங்கிக் கொண்டு ஹாலுக்கு வந்தேன். ஆர்த்தியிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தேன். மாலதி காபியைக் கொண்டு வந்து இருவருக்கும் கொடுத்தாள். என்னைப் பார்த்து முறைத்தாள். நான் கண்சிமிட்டிச் சிரித்தேன். ஆர்த்தியிடம் சீறினாள். ‘நாளைக்கு எக்ஸாம் இருக்கு.. என்ன பல்ல காட்டிகிட்டு இருக்க. படிடி..’ ஆர்த்தி குனிந்து படிக்கத் தொடங்கினாள். மாலதி என்னிடம் திரும்பி ‘நீ இங்க இருந்தா இவளுக படிக்க மாட்டாளுக.. நீ மாடிக்குப் போ..’ என்றாள். நானும் காபியுடன் மாடிக்குச் சென்றேன். அவள் வீட்டு மொட்டை மாடியில் மாலை நேரச் சிவப்பு மேகங்களை ரசித்தபடி நின்றிருந்தேன். பத்து நிமிடங்கள் கழித்து மாலதி வந்தாள். வரும்போதே சீறினாள். ‘டேய்.. பொறுக்கி.. ரொம்பத்தான் உனக்கு தைரியம்.. வீட்டுல வந்து அப்படி சேட்ட பண்ற.. கவுசி பாத்திருந்தா என்னாயிருக்கும்.’ ‘பாக்குற மாதிரி பண்ணுவேனா?’ ‘அதுக்காக அவளுக இருக்கும் போதே இப்படியா நடந்துக்குவாங்க?’ ‘என்னடி செய்ய.. உன்னைப் பார்த்ததும் என்னால கன்ட்ரோல் பண்ண முடியல.. நைட்டில கொழு கொழுனு உங்கள பார்த்ததும் ரெண்டு கையும் அரிக்க ஆரம்பிச்சுடுச்சு..’ ‘ஓகோ.. கைய வெட்டிடுவேன்..’ ‘ஹா ஹா ஹா’ கொடியில் கிடந்த துணிகளை எடுத்துக் கொண்டு கீழே சென்றாள். அவள் நடக்கும் போது அசைந்த அந்த கொழுத்த குண்டிகளை ரசித்தபடி நின்றிருந்தேன். பின்னர் படிக்கட்டருகே சென்று அவளுக்காகக் காத்திருந்தேன். வந்தாள். படிக்கட்டில் என்னைப் பார்த்ததும் ‘என்ன இங்க வந்துட்ட..’ என்றபடி மேலேறி என்னருகே வந்தாள். ‘ஒன்னுமில்ல.. சும்மாதான்..’ என்று வழிந்தேன். அவள் புரியாமல் பார்த்தாள். என்னைத்தாண்டி மாடிக்குச் செல்ல முயன்றவளை இழுத்து அணைத்தேன். பதறினாள். ‘ஐயோ விடு.. சொன்னா கேளு..’ என்று படிக்கட்டின் வழியே கீழே பார்த்தாள். யாரும் வரவில்லை. நான் என் மார்போடு இறுக்கியணைத்து அவளுடைய புட்டங்களைப் பிடித்தேன். கொழுத்த அந்த சதைக் குன்றுகளை மெதுவாகப் பிசைந்தேன். அவள் திமிறிக் கொண்டு என்னை விலக்கப் பார்த்தாள். முடியவில்லை. ‘சிவா.. என்னடா இது.. வேணாம்.. நீ ரொம்ப ஓவரா போற..’ ‘ம்ம்ம்ம்..’ ‘விடு.. ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்.. நான் கல்யாணம் ஆனவ.. இதெல்லாம் தப்பு..’ ‘ம்ம்ம்ம்...’ ‘ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்.. ஏய்ய்.. சிவ்வா... ம்ம்.. யாராவது பாத்துடப் போறாங்க.. விடு என்னை.. ப்ளீஸ்..’ அவளுடைய முலைகள் என் மார்போடு அழுந்தின.. என் உறுதியான கைகள் அவளுடைய குண்டி மேடுகளைப் பதம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தன. நான் மெதுவாய் அவள் உதடுகளில் என் உதடுகளை வைத்தேன். திமிறினாள். வாயை இறுக்கி வைத்துக் கொள்ள முயற்சித்தாள். நான் என் தலையை சாய்த்து அவளுடைய உதடுகளைக் கடித்து இழுத்து மெதுவாய் இரண்டு உதடுகளையும் பிரித்தேன். நாக்கை உள்வே நீட்டி சுவைத்தேன். ‘ம்ம்ம்வ்வ்.. சிவா வேணாம்.. விடு..’ மாலதியின் உதடுகள் லேசாக முனங்கிக் கொண்டே என் உதடுகளை உள்வாங்கின. அவளுடைய நாக்கை பற்களால் இழுத்துச் சுவைத்தேன். இருவர் வாயிலும் எச்சில் தாராளமாகச் சுரந்தது. அவளை சுவற்றுப் பக்கமாக சாய்த்து முலைகளைப் பற்றினேன். அவளின் திமிறல் அடங்கியிருந்தது. அவளுடைய உதடுகளை நன்கு சுவைக்க விட்டு அவளும் சுவைத்தாள். என் நாக்கை இழுத்து எச்சிலை உறிஞ்சினாள். இருவரும் வெறித்தனமாக இதழ்ளைத் தின்று கொண்டிருந்தோம். நான் அவளுடைய முலைக்காம்பைப் பிடித்துத் திருகிக் கொண்டே கசக்கினேன். அவள் கைகள் என் கழுத்தை வளைத்திருந்தன.. ஏய்ய்.. சிவா.. வலிக்குது மெதுவா.. ப்ளீஸ்..’ ‘ம்ம்ம்..’ நான் அவளுடைய நைட்டி ஜிப்பைக் கீழிறக்கினேன். தடுத்தாள். ‘ஐயோ.. என்னடா பண்ற.. போதும் கீழ போகலாம்..’ ‘மாலு ப்ளீஸ் கொஞ்ச நேரம்டி..’ ‘நோ..நோ.. சொன்னா கேளு.. போதும்..’ நான் கேட்காமல் ஜிப்பை முழுதாக கீழிறக்கி நைட்டியைத் திறந்தேன். மங்கலான வெளிச்சத்தில் கருப்பு ப்ராவுக்குள் அடங்காத இரண்டு கொழு கொழு முலைகள் என்னைப் பார்த்து சிரித்தன. ஒன்றையொன்று உரசியபடி ப்ராவுக்குள் திமிறிக் கொண்டிருந்த அந்த முலைகளின் மேலாக தாலி மின்னியது. முலைகளுக்கு நடுவில் முகத்தை வைத்து முத்தமிட்டேன். சிலிர்த்தாள். ‘ம்ம்ம்... ஆஆ.. சிவாõ வேணாம். போதும்டா என்னை விடு.. ப்ளீஸ்.. யாராவது வந்துரப் போறாங்க.. நான் போறேன்ன்.. ம்ம்..’ நான் ப்ராவுக்குள் இருந்து வெளியே பிதுங்கிக் கொண்டிருந்த வலது முலையின் சதைப் பகுதியை லேசாகக் கடித்தேன். லேசாகச் சப்பினேன். நாக்கால் வருடினேன். அவள் கிறங்கினாள். எந்த எதிர்ப்பும் இல்லாமல் அடங்கிப் போயிருந்தாள். என் தலையை இறுக்கிப் பிடித்திருந்தாள். இடது முலையை அழுந்திக் கடித்தேன். துடித்தாள். ‘ஸ்ஸ்ஸ்ஆஆõ... ஏய்ய்.. வலிக்குதுடா.. மெதுவாõ.. ம்ம்ம்ம்... சிவா.. ஐ லவ்வ் யூடாõõ பொறுக்க்கி.. போதும் விடு ப்ப்ளீஸ்ஸ்..’ ‘ம்ம்ம்ம்....’ என் தலையைப் பிடித்து வலிக்க முயன்றாள். நான் நிமிர்ந்து பார்த்தேன் அவள் முகள் வியர்த்துச் சிவந்திருந்தது. என்னைப் பார்த்து வெட்கத்துடன் சிரித்தாள். ‘ப்ளீஸ்.. சிவா கீழ போகலாம்.. அவரு வர்ற நேரமாச்சு..’ ‘இன்னும் கொஞ்ச நேரம்டி. ப்ளீஸ்..’ ‘சீ.. போடா.. உனக்காக இவ்வளவு தூரம் ரிஸ்க் எடுத்திருக்கேன்ல.. புரிஞ்சுக்கோ.. போதும்...’ ‘ம்ம்ம்ம்..’ ‘வா. கீழ போகலாம்..’ ஜிப்பை மேலேற்றினாள். ‘ஏய்ய்.. மாலு.. அவ்வளவுதானா?’ பார்வையால் கெஞ்சினேன். என்னைப் பார்த்துச் சிரித்து ‘ஐயோ.. என்ன சிவா இது?’ என்று சிணுங்கிக் கொண்டே அருகே வந்து வாயில் முத்தமிட்டாள். நான் நாக்கை நீட்டினேன். அதைத் தன் இதழ்களால் கவ்விச் சுவைத்தாள். சற்று நீண்ட ஆழமான முத்தம்.. இருவரும் கிறங்கினோம். என் கைகள் தானாகவே மீண்டும் அவளுடைய முலைகளைப் பற்றின. அவள் சட்டென்று என் கைகளை விலக்கி, ‘சீ பொறுக்கி.. மறுபடியும் ஸ்டார்ட் பண்ணாத.. வா போகலாம்..’ என்று திரும்பி படியிறங்கினாள். நான் மெலிதான கோபத்துடன் அவளுடைய இடது குண்டியில் ஓங்கி அறைந்தேன். அவள் ‘ஆஆ..’ என்று லேசாக அலறியபடி திரும்பிப் பார்த்து முறைத்தாள். அடித்த இடத்தை தடவிக் கொண்டே வெட்கத்துடன் வேகமாகக் கீழறங்கினாள்.சிறிது நேரத்தில் மாலதியின் கணவர் வந்தார். அவருடன் பேசிக் கொண்டிருந்தேன். மாலதி சமையலில் ஈடுபட்டாள். அவ்வப்போது பார்வையால் பேசினாள். என் கண்களில் தெரிந்த குறும்பு அவளை வெட்கப்பட வைத்தது. என்னைப் பார்ப்பதையே தவிர்த்தாள். ஒரு வழியாக விடைபெற்று நான் வீட்டுக்குச் செல்ல 8 மணிக்கு மேலானது. சாப்பிட்டுவிட்டு 10 மணிக்கு படுக்கைக்கு வந்தேன். மாலதிக்கு மெசேஜ் அனுப்பினேன். ரிப்ளை வரவில்லை. இரவு 12 மணிக்கு மேல் அனுப்பினாள். ‘ஹாய் சிவா.. சாரி.. ரொம்ப வேலை. அதான் மெசேஜ் பாக்கல.. 11 மணிக்குத்தான் பார்த்த÷ன்.’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘அவர் முழிச்சிருந்தார். அதான் ரிப்ளை பண்ணல.’ ‘ம்ம். என்னடி பண்ற?’ ‘படுத்திருக்கேன்.’ ‘உன் புருசன் என்ன பண்றார்?’ ‘பக்கத்துலதான் படுத்திருக்கார். தூங்கிட்டார்.’ ‘ரிஸ்க் இல்லையா?’ ‘இல்லனு நெனக்கிறேன். கொஞ்சம் பயமா இருக்கு. போர்வைக்குள்ள இருந்துதான் மெசேஜ் பண்ணிட்டு இருக்கேன்.’ ‘ரிஸ்க்னா விடுடி..’ ‘இல்ல பரவால்ல.. பேசு.’ ‘ம்ம்ம். ஐ மிஸ் யூ டியர்.’ ‘மீ டூ டார்லிங்’ ‘இன்னொன்னு சொல்லவா?’ ‘சொல்லு’ ‘ஐ நீட் யூ’ ‘போடா..’ ‘ஐ நீட் யூ பேட்லி மாலு’ ‘பார் வாட்?’ ‘பார் எவ்ரிதிங்’ ‘ச்சீ.. பொறுக்கி. சும்மா இரு’ ‘நெஜமாத்தான்டி’ ‘ம்ம்ம்’ ‘உன்னை நெனச்சாலே எனக்கு இங்க தூக்குதுடி’ ‘வாட்?’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘என்ன சொல்ற?’ ‘தூக்கிடுச்சுனு சொல்றேன்.’ ‘என்னது?’ ‘உனக்கு தெரியாதா?’ ‘தெரியாது. சொல்லு’ ‘என்னோட.....’ ‘உன்னொட....?’ ‘சுண்ணி’ ‘அய்யோ.. சீ.. போடா.. நான் போறேன்.’ ‘ஏய்..இருடி..’ ‘போ நான் தூங்கப் போறேன்.’ ‘மாலு’ ‘குட் நைட்.’ ‘மாலு..’ ‘மாலு..’ ‘போடி குட்நைட்.’ ‘என்ன கோபமா?’ ‘ஆமா?’ ‘தூங்க போறேன்னு சொன்னல.. போ.’ ‘பின்ன நீ இப்படி அசிங்கமா பேசினா என்ன செய்வாங்களாம்?’ ‘நீதானடி கேட்ட..’ ‘அதுக்காக இப்படியா? டர்ட்டி பெலோ..’ ‘ஓகே. சாரி..’ ‘சாரி எல்லாம் வேணாம். நார்மலா பேசு.’

‘மாலு..’ ‘சொல்லுடா’ ‘இன்னைக்கி செமயா இருந்துச்சுடி.’ ‘எது?’ ‘உன்னோட கொழு கொழு முலை’ ‘ஐயோ ராமா’ ‘முலை மட்டும் இல்ல.’ ‘போதும்.. ப்ளீஸ்’ ‘உன் குண்டியும் நல்லா பலாப்பழம் மாதிரி ரொம்ப செக்ஸி..’ ‘ஏய். சிவா. என்ன இது? இப்படி பச்சையா பேசுற’ ‘பிடிக்கலையா?’ ‘வேணாம்.’ ‘பிடிக்கலைனா சொல்லுடி.. பேசல’ ‘போடா.. உன் இஷ்டம். எப்படியோ பேசிட்டு போ.. சொன்னா கேக்கவா போற?’ ‘ம்ம்ம்.. அது என்னடி செய்யுது?’ ‘எது?’ ‘உன்னோட கொழுத்த ரெண்டு முலையும்தான்’ ‘ச்சீ.. பொறுக்கி’ ‘சொல்லுடி.’ ‘அது பாட்டுக்கு இருக்கு.’ ‘எங்க இருக்கு’ ‘எங்க இருக்கனுமோ அங்க இருக்கு?’ ‘ப்ராவுக்குள்ளயா?’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘என்னை தேடலையா?’ ‘சும்மா இரு சிவா’ ‘சொல்லுடி.’ ‘தெரியல’ ‘ம்ம்ம்.. உன்னோட முலை சைஸ் என்னடி?’ ‘போ.. சொல்ல மாட்டேன்’ ‘சொல்லுடி’ ‘அது எதுக்கு உனக்கு?’ ‘சொல்லுடி முண்டம்’ ‘வாட்... முன்டமா? என்னடா ரொம்ப ஓவரா போற?’ ‘சரி சொல்லு’ ‘மாட்டேன்’ ‘ப்ளீஸ் டார்லிங் டெல் மி’ ‘ஏன் உனக்கு தெரியாதா?’ ‘எனக்கெப்படி தெரியும்.?’ ‘அய்ய.. ஒன்னுந் தெரியாத பாப்பா.. அதான் அன்னைக்கு தியேட்டர்லயும் இன்னக்கி வீட்லயும் ஆசை தீர அளந்து பாத்துட்டு இப்ப கேக்குறத பாரு பொறுக்கி..’ ‘ஹாஹாஹா.. சைஸ் எல்லாம் தெரியாதுடி.. ஆனா ரொம்ப பெரிசா இருந்துச்சு அதுதான் தெரியும்.’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘சொல்லுடி’ ‘ஐயோ.. 36 இன்ச் போதுமா?’ ‘குண்டி சைஸ்?’ ‘அய்யோ போடா’ ‘சொல்லுடி’ ‘சிவா.. போதும் விடு வேற ஏதாவது பேசு’ ‘நோ.. சொல்லுடி.’ ‘ம்ம்ம். 38 இருக்கும்’ ‘வாவ்..’ ‘என்ன வாவ்?’ ‘ஐ லவ் யுவர் பிக் ஆஸ்’ ‘ச்சீ.. பொறுக்கி போதும் நான் போறேன். குட் நைட்.’ என்று சொல்லி சிணுங்கினாள். ஆனால் போகவில்லை. கிட்டதட்ட 4 மணி வரை எஸ்எம்எஸ்சில் பேசினோம். கண்டபடி எல்லை மீறினேன். அவளால் என்னைத் தடுக்கவே முடியவில்லை. எஸ்எம்எஸ் வழியாக அவளுடைய அங்கங்களை ஒன்றுவிடாமல் ஆசைதீர சுவைத்தேன். அவள் தந்த விருந்தில் என் காமப்பசி அப்போதைக்கு அடங்கி கைலியை நனைத்தது.அடுத்த நாள் மாலதி என்னிடம் சரியாகப் பேசவில்லை. எனக்கு மனசு கஷ்டமாயிருந்தது. லஞ்ச் டைமில் போன் பண்ணினேன். ரொம்ப மெல்லிதான குரலில் பேசினாள். ‘ஹலோ.. சொல்லு சிவா’ ‘என்ன பண்றீங்க?’ ‘இப்பதான் சாப்பிட்டு முடிச்சேன். பர்ஸ்ட் அவர் கிளாஸ் இல்ல. சும்மாதான் இருக்கேன்.’ ‘ம்ம்ம்’. ‘நீ சாப்பிட்டியா?’ ‘இன்னும் இல்ல’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘என்ன ஆச்சு? டல்லா இருக்க’ ‘ஒன்னுமில்ல’ ‘ப்ளீஸ் சொல்லு’ ‘ஒன்னுமில்ல சிவா.. மனசு சரியில்ல. அவ்வளவுதான்’ ‘ஏன்.. என்கிட்ட சொல்ல கூடாதா?’ ‘வேணாம் சிவா.. விடு’ ‘சொல்லுடி.. என்ன ஆச்சு?’ ‘ஏன் உனக்கு தெரியாதா?’ ‘தெரியாது. சொல்லு’ ‘நேத்து நாம பண்ணினது ரொம்ப பெரிய தப்பு. காலைல அவர் முகத்தையும் பிள்ளைங்க முகத்தையும் என்னால பாத்து பேசவே முடியல.. அழுகையா வந்திச்சு..’ (சொல்லும் போதே அவள் குரல் உடைந்து தழுதழுத்தது..) ‘ம்ம்ம்’ ‘வேணாம் சிவா.. இனிமே அப்படி எல்லாம் நாம பேச வேணாம்.’ ‘ம்ம்ம்’ ‘என்னை புரிஞ்சுக்கோ.. ப்ளீஸ்’ ‘புரியுது மாலதி.’ ‘நாம நல்ல பிரண்ட்ஸா மட்டும் இருப்போம். சரியா?’ ‘ம்ம்ம்.. உன்னோட பீலிங்ஸ் எனக்கு புரியுது மாலதி. நீ என்னை பிரண்டா நினைப்பது உன் இஷ்டம். ஆனா உன்னை என்னால பிரண்டா எல்லாம் நினைக்க முடியாது. பட் உன்னை நான் போர்ஸ் பண்ண மாட்டேன். சோ.. இனிமே உன்கிட்ட நான் தப்பா எதுவும் பேச மாட்டேன்’ ‘தேங்ஸ் சிவா’ ‘ம்ம்ம்..’ சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு போனை வைத்தேன். எனக்கும் மனசு கஷ்டமாயிருந்தது. சாப்பிடவே தோன்ற வில்லை. இரண்டு நாட்கள் நாங்கள் சாதாரணமாகவே பழகினோம். நான் எந்த விதத்திலும் அவள் மனம் புண்படக் கூடாது என்று கண்ணியமாக நடந்து கொண்டேன். ஒரு முறை ஆபிசிலிருந்து வீட்டுக்கு வந்ததும் மாலதியிடமிருந்தே போன் வந்தது. ‘சிவா.. நாளைக்கு ஆர்த்திக்கு பெர்த்டே.. எனக்கு ஒரு ஹெல்ப் பண்ணனும்’ ‘ஓ.. குட்.. சொல்லு மாலதி’ ‘அவருக்கு நாளைக்கு ஆபீஸ்ல முக்கியமான மீட்டிங்காம்.. எப்பவும் பெர்த் டேனா கோயிலுக்குப் போவோம். நாளைக்கு ஆர்த்திக்கும் லீவு கிடைக்கல.. பெர்மிசன்தான் கிடைச்சிச்சு.’ ‘சரி.. அதனால என்ன?’ ‘நாளைக்கு அவள கோயிலுக்குக் கூட்டிட்டுப் போயி அர்ச்சனை பண்ணிட்டு அப்புறம் ஸ்கூல்ல விடனும்.. நீ பெர்மிசன் போட்டு வரமுடியுமா?’ ‘என்ன மாலதி.. இவ்வளவுதானா? கண்டிப்பா வரேன்.’ ‘தேங்ஸ்டா..’ அடுத்த நாள் சீக்கிரமே குளித்து முடித்து ஆர்த்திக்கு கிப்ட் வாங்கிக் கொண்டு மாலதியின் வீட்டுக்குப் போனேன். ஆர்த்திதான் கதவைத் திறந்தாள். சிவப்பு நிற புது சுடிதாரில் அழகாய்ச் சிரித்தாள். நான் கிப்டை நீட்டி ‘ஹேப்பி பர்த் டே ஆர்த்தி’ என்றேன். மகிழ்ச்சியுடன் ‘தேங்ஸ் அங்கிள்’ என்று வாங்கிக் கொண்டாள். ‘அம்மா குளிக்கிறாங்க.. நீங்க உக்காருங்க அங்கிள்’ என்றாள். நான் சோபாவில் உட்கார்ந்தேன். பாத் ரூமிலிருந்து மாலதியின் குரல் கேட்டது. ‘யாரு ஆர்த்தி?’ ‘சிவா அங்கிள் மா’ ‘ஓ.. அவருக்கு கேக் குடுத்து உட்கார வைம்மா.. நான் இதோ வந்துடறேன்.’ ‘சரிம்மா’ என்று ஆர்த்தி உள்ளே ஓடினாள். நான் பாத் ரூமிலிருந்து கேட்ட மாலதியின் குரலில் சொக்கிப் போயிருந்தேன். உள்ளே அவள் எப்படி இருப்பாள் என்ற கற்பனையில் கிறங்கினேன். என் தண்டு விறைத்தது. ஆர்த்தி கொண்டு வந்த கேக்கை சாப்பிட்டபடி சொட்டுச் சொட்டாக நனைந்த மாலதியின் உடலை மனதுக்குள் ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன். சிறிது நேரத்தில் குளித்து முடித்து மஞ்சள் நிற நைட்டியில் வெளியே வந்தாள். தலைக்கு குளித்து ஈரத்தலையை துவட்டியபடி என்னைப் பார்த்தாள். என் கண்கள் அவளை மேய்ந்தன. ‘சாரி சிவா.. காலைலருந்து ரொம்ப வேலை. அதான் கிளம்ப லேட்டாயிருச்சு. கொஞ்சம் இரு.. நான் இதோ வந்துடறேன்.’ ‘ஓகே .. நோ பிராப்ளம்.’ திரும்பி பெட்ரூமுக்குள் போனாள். நான் அவளுடைய பின்புற அசைவுகளில் லயித்தேன். கால் மணி நேரம் கழித்து ஆரஞ்ச் நிற காட்டன் சேலையில் தலையைப் பின்னியபடி வந்தாள். என்னைப் பார்த்துச் சிரித்தாள். நான் கண்கள் விரியப் பார்த்தேன். அவள் கூச்சத்துடன் மீண்டும் உள்ளே சென்று சிறிது நேரத்தில் மெலிதான மேக்கப்புடன் அழகாக வந்தாள். தலையில் பிரஷ்சான மல்லிகைப் பூவும் நெற்றியில் மெலிதான சந்தனக் கீற்றுமாக வந்த அவளைப் பார்த்துப் பிரமித்தேன். சற்று நேரத்துக்கு முன் இதே மாலதியை நிர்வாணமாகக் கற்பனையில் ரசித்ததை நினைத்த போது எனக்கே கூச்சமாயிருந்தது. ‘போகலாம் சிவா.. டைம் ஆயிடுச்சு..’ ‘ஓகே..’ என்று நான் கிளம்பினேன். வீட்டைப் பூட்டிவிட்டு பைக்கில் எனக்குப் பின்னால் ஆர்த்தியும் அவளுக்கப் பின்னால் மாலதியும் உட்கார்ந்தனர். அவள் சொன்ன பெருமாள் கோயிலை நோக்கிச் சென்றோம்.கோயிலில் அதிகக் கூட்டமில்லை. அவள் அர்ச்சனை தட்டைக் கொடுத்துவிட்டு பெருமாளைப் பரவசத்துடன் பார்த்தபடி நின்றாள். அர்ச்சனை முடிந்து சிறிது நேரம் கண்கள் மூடி பிரார்த்தித்தபடி நின்றாள். நான் காத்திருந்தேன். அவள் வந்து எனக்கும் ஆர்த்திக்கும் பிரசாதம் தந்தாள். நான் எடுத்துக்கொண்டேன். சிறிது நேரம் உட்கார்ந்திருந்தோம். ‘என்ன மாலதி.. ரொம்ப நேரம் ஏதோ ப்ரே பண்ணினீங்க’ ‘ஆமாõ எல்லாம் இவளுக நல்லா படிக்கனும்னுதான்’ ‘ஓகோ..’ ‘அவருக்கும் இப்போ சுகர், பிரசர்னு ரொம்ப கஷ்டப்படறார். எல்லாம் சரியாயிடனும்னு வேண்டிக்கிட்டேன்.’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘உங்களுக்காக ஒன்னும் வேண்டிக்கலையா?’ ‘எனக்கென்ன? நான் நல்லாத்தானே இருக்கேன்..’ என்று சிரித்தாள். ‘ம்ம்ம்..’ ‘அவரு நல்லா இருந்தாலே போதும். எனக்கு ஒரு குறையும் இருக்காது..’ ‘ம்ம்ம்.. இந்த சேலை உங்களுக்கு ரொம்ப நல்லா இருக்கு..’ ‘ஓகோ.. தேங்ஸ் சிவா..’ என்று சிரித்தாள். மூவரும் கிளம்பினோம். ஆர்த்தியை ஸ்கூலில் விட்டுவிட்டு நானும் மாலதியும் திரும்பினோம். பைக்கில் என் பின்னால் உட்கார்ந்து என் தோள் மேல் கையைப் போட்டுக் கொண்டாள். எனக்கு கூச்சமாயிருந்தது. ஏனென்று தெரியவில்லை. அவள் ஒரு முகவரியைச் சொல்லி அங்கே போகச் சொன்னாள். நான் சரி என்று அவள் சொன்ன முகவரிக்குச் சென்றேன். அது ஒரு தெருவோரச் சிறுவர்களுக்கான பாதுகாப்பு மையம். எனக்குப் புரியவில்லை. அவள் என்னையும் உள்ளே அழைத்துச் சென்றாள். அங்கிருந்த ஒரு பெண்மணி இவளைப் பார்த்துப் புன்னகைத்தாள். இவளும் நல்லா இருக்கீங்களா? என்று கேட்டுவிட்டு அலுவலக அறைக்குச் சென்றாள். அங்கிருத்த ஒரு நடுத்தர வயது நபரிடம் பேசிக்கொண்டிருந்து விட்டு ஹேண்ட் பேக்கிலிருந்து கொஞ்சம் பணம் எடுத்துத் தந்தாள். பின்னர் என்னை அழைத்துக்கொண்டு உள்ளே சென்றாள். அங்கு பலவயதுகளிலும் சிறுவர் சிறுமிகள் விளையாடிக் கொண்டிருந்தனர். சிலர் படித்துக் கொண்டிருந்தனர். இவளைப் பார்த்ததும் சிலர் ஓடி வந்து வணக்கம் சொன்னார்கள். இவள் அவர்களுக்குச் சாக்லேட் கொடுத்து சில குழந்தைகளை நலம் விசாரித்தாள். எனக்கு ஆச்சரியமாயிருந்தது. ‘சாரி சிவா.. உனக்கு ரொம்ப லேட்டாகுதுனு நெனக்கிறேன். வா போகலாம்.’ இருவரும் கிளம்பினோம். வழியில் அவளாகவே இதைப் பற்றிச் சொன்னாள். ‘நாங்க பிள்ளைகளோட பிறந்த நாள கிராண்டா கொண்டாடுறதில்ல சிவா.. எனக்கு அது பிடிக்கல.. அந்தப் பணத்துல இப்படி இல்லாதவங்களுக்கு செய்யலாம்னுதான் நான் ஆரம்பத்துல இருந்தே இவளுக பிறந்த நாளை இப்படி கொண்டாட ஆரம்பிச்சுட்டேன். முதல்ல அவருக்கு என் மேல கொஞ்சம் கோபம் இருந்துச்சு. அப்புறம் அவருக்கும் இது ரொம்ப பிடிச்சுப் போச்சு. எப்பவும் இங்க குடும்பத்தோடதான் வருவோம். இன்னைக்கு வரமுடியல. இந்த ஹோம்ல இன்னைக்கு ஒருநாள் அந்தக் குழந்தைகளுக்கு ஆகிற சாப்பாட்டுச் செலவை நான் கொடுத்துடுவேன். அதுல ஒரு மகிழ்ச்சி கிடைக்குது.’ எனக்கு அவள் சொன்னதைக் கேட்டு பிரமிப்பாயிருந்தது. இவளைப் போலவே இவளுடைய மனதும் இவ்வளவு அழகா என்று சிலிர்த்தேன். அதற்குள் வீடு வந்திருந்தது. வாசலில் கிடந்த செருப்புகளைப் பார்த்ததும், ‘யாரோ வந்திருக்காங்க’ என்றேன். அவள் பைக்கிலிருந்து இறங்கியபடி சொன்னாள் ‘அத்தை வந்திருக்காங்க.. எப்பவும் இவளுக பிறந்த நாளுக்கு அத்தையும் மாமாவும் வந்திடுவாங்க.. மதியம்தான் வருவேன்னு சொன்னாங்க. ஆனா சீக்கிரமே வந்துட்டாங்க போல. நீ வா. நான் அவங்களுக்கு உன்னை இன்ட்ரடியூஸ் பண்றேன்.’ ‘இல்ல பரவால்ல மாலதி. இன்னொரு நாள் வரேன். இப்பவே ரொம்ப லேட்டாயிடுச்சு..’ ‘ம்ம்ம்.. சரி. நான் வரேன்.’ ‘ரொம்ப தேங்ஸ் சிவா’ ‘ஹலோ எதுக்கு தேங்ஸ் எல்லாம்.. நான் வரேன். பை’ ‘ஓகே பை சிவா..’ நான் அலுவலகம் சென்று வேலைகளில் மூழ்கினேன். மாலதி இடையிடையே மாலதி நினைவு வந்தது. பேச வேண்டும் போல் இருந்தது. அவள் மாமனார், மாமியாருடன் பிசியாக இருப்பாள் என்று போன் பண்ணவில்லை. இரவு அவள் நினைவாகவே இருந்தது. மெசேஜ் அனுப்ப தயக்கமாயிருந்தது. ஆனாலும் அவளுடைய நினைவில் தவித்தேன். தயங்கியபடி நள்ளிரவில் மெசேஜ் அனுப்பினேன்.