கவிதா ஆண்டி 2

கொண்டிருந்த அவள் மாங்கணிகள்! என்ன அழகு!, என்ன கணம்!, என்ன ப்ரிமாணம்! என்ன நிறம்! ...ச்சே வவர்ணிக்க வார்த்தைகள் இல்லை.'ஆண்டி டவலை எடுத்துக் கொண்டு நிமிர்ந்தாள், நானும் சுயனினைவுக்கு வந்தேன், "காபியா ....டீயா....?" என்றாள். "ம்....ஆ...ண்....டீ....." திணறினேன். ஆண்டி என்னை படித்தவளாக, " நீ இப்போது இந்த உலகத்தில் இல்லை!" என்றாள், எனக்கு பகீரென்றது."குளித்து முடித்து, நிம்மதியாக தூங்கி எழுந்தால் சரியாகிவிடும்" என்றாள் தொடர்ந்து..சொல்லிக்கொண்டே கிச்சனுக்குள் நுழைந்தாள். 'அப்பாடா ' என்றிருந்தது எனக்கு. நான் எழுந்து வரவேற்பறையை ஒட்டியுள்ள கெஸ்ட் ரூமில் என் சூட்கேஸை வைத்து திறந்து லுங்கிக்கு மாறிக் கொண்டேன். பிறகு என்னிடம் தயாராக உள்ள பிரஸ்ஸை எடுத்து பேஸ்ட் தடவிக் கொண்டு, வெறும் பணியன் கைலியில் துண்டு ஒன்று எடுத்துக் கொண்டு ஹாலுக்கு வந்தேன்.

ஹாலைத்தாண்டித்தான் பாத்ரூம் போகவேண்டுமாதாலால், ஹாலைக் கடக்கும்போது, ஆண்டி கையில் காபியுடன் வந்தாள்."இந்தா ரவி, இதைக்குடித்துவிட்டு குளிக்ப்போ" என்று கையில் காபி கோப்பையை தந்தாள். தரும்போது பட்ட அவல் விரல் நுனிகள் எனக்கு வித்தியாசமாகப்பட்டது. சிலீரென்றது. இதுவரை எத்தனையோ முறை என்மேல் பட்ட அவள் தொடுகையைபற்றியெல்லாம் யோசித்ததில்லை. ஆனால் இன்று பட்ட ஒரு விரல் நுணி என்னுள் ஏதோ பண்ணுவதை உணர்ந்தேன். நான் தடுமாறுவது எனக்கே கண்கூடாக தெரியும்போது ஆண்டிக்கு என் வித்தியாசங்கள் கண்டிப்பாகப் புரியும். 'ச்சே.... என்ன நினைப்பாள். சிந்தனைய வலுக்கட்டாயமாக மாற்ற நினைத்தேன், 'ம்ஹ¥ம்' அது மாற மறுத்தது. ஆண்டி மறுபடியும் என் அசடு வழிந்த முகத்தை பார்த்து ஒரு புன்னகையை உதிர்த்துவிட்டு கிச்சனுக்குள்நுழைந்தாள். காபி கப்பை கையில் வாங்கியவன் மறுபடியும் சோபாவிலேயே அமர்ந்து, நிதானமாக குடித்து, முடித்து பாத்ரூமை நோக்கிப் போனேன். உள்ளே நுழைந்து முதல் வேலையாக கதவை தாழ்ப்பாழ் போட்டுக் கொண்டு,பாத்ரூம் உள்ளே நுழைந்ததும் எனக்கு சற்றுமுன் இதே பாத்ரூமில் பார்த்த ஆண்டியின் நினைவுதான் வந்தது. இதை நினைத்ததுமே என் தம்பி டாமாரமடிப்பது தெரிந்தது. கலியை விலக்கி பார்த்தேன், ஜட்டியை முட்டிக் கொண்டு இருந்தது. ஆசையாக தடவி விட்டேன். நான் தடவ தடவ தம்பி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மேலெழும்பினான். ஜட்டியை விலக்கிப் பார்த்தேன், தம்பி சிவந்து நல்ல சைனிங்காக தெரிந்தான். ஆசையாக மொட்டை தடவி விட்டுக்கொண்டேன். எனக்கு சமீபகாலமாக, அதாவது என் அண்ணியுடன் எனக்கு உறவு ஏற்பட்ட காலம் முதல் கையடிக்கும் பழக்கம் இல்லை. நான் கடைசியாக கையடித்து ஏழு எட்டு மாதங்களை கடந்திருக்கும்.அப்போதுதான் எனக்கு அந்த ஐடியா வந்தது. 'ஆண்டியை ட்ரைப் பன்ணிப் பார்த்தாலென்ன?, சற்றுமுன் ஆண்டியை அம்மணமாக பார்த்தது, அதைப்பற்றி ஆண்டி ஒன்றும் பெரிதாக கண்டுகொள்ளாதது, அங்கிள் வேறு குஜராத் டூர் போனது, என்று எல்லா விசயங்களும் எனக்கு சாதகமாக அமைந்தாலென்ன?' நினைத்த நேரத்தில் செயல்படுத்திப் பார்ப்பது என முடிவு செய்தேன். 'ஒருவேளை ஒத்துவராமல், அம்மாவிடம் சொல்லிவிட்டால் மானமே போய்விடும்.' என்று மனம் பயந்தாலும், ஆண்டியை நான் பார்த்த கோலமும், அப்போது என் தம்பி விடைத்து நின்ற வீரியமும், 'வந்தது வரட்டும், அப்படி பிரச்சினை பண்ணினால் ஏதாவது சொல்லி, கையை காலைப் பிடித்து சமாதானம் செய்து கொள்வோம்' என செயல்படுத்திவிடுவது என்ற முடிவுக்கு என் மனம் வந்திருந்தது. என்னுள் காமன் ஜெயிக்க ரம்பித்துவிட்டிருந்தான்!முடிவுக்கு வந்தவனாக, 'எப்படி ஆரம்பிப்பது?' என யோசித்தேன். யோசித்த மாத்திரத்தில் உடனடியாக கிடைத்தது ஒரு அருமையான வழி, அதாவது, நான் கொண்டுவந்திருந்த சூட்கேஸின் அடிப்பகுதியில் என் துணிகளுக்கிடையில் ஒரு பலான புத்தகம் இருக்கிறது. அதைமட்டும் ஆண்டி இந்த நேரம் பார்த்தால் ஆரம்பிப்பது மிக சுலபமாகிவிடும் என எண்ணி ஆட்டத்தின் முதற்கட்டத்தை செயல்படுத்தினேன். முதற்கட்டமாக லுங்கியையும் பணியனையும் உருகி ஹேங்கரில் மாட்டிவிட்டு வெறும் ஜட்டியுடன் நின்றேன்.

க்ஷவரை திறந்து அதன் கீழ் நின்றேன். தண்ணி தலையில் விழுந்ததும், நான் முழுவதுமாக நனந்ததும், பாத்ரூம் கதவை மெதுவாக தட்டி,"ஆண்டீ........ஆண்டீ........................" என்று சற்று சத்தமாகவே அழைத்தேன்.ஆண்டி கிச்சனுக்குள் இருந்திருப்பாள் போல, பதில் வராமல் போகவே,மறுபடியும் அழைத்தேன். "ஆண்டீ......ஆண்டீடீடீ..................................." "என்ன ரவி?" ண்டியின் குரல் பாத்ரூமின் வெகு அருகில் கேட்டது."ஒண்னுமில்ல ண்டி, என் சோப்பை மறந்துவிட்டு வந்துவிட்டேன். அது என் சூட்கேஸில் இருக்கிறது. கொஞ்சம் எடுத்து தாரீங்களா....?''" சரி இரு எடுத்து தருகிறேன்" என்று சொன்னவள் அங்கிருந்து விலகினாள். நிச்சயம் அவள் அந்த புத்தகத்தை பார்ப்பாள், படிப்பாள் என்ற என் நம்பிக்கை வீண் போகவில்லை. சாவித்துவாரத்தின் வழியாக எல்லாவற்றையும் தெளிவாக பார்க்க முடிந்தது. ஆண்டி சோப்பை தேடுவதற்காக என் திறந்திருந்த சூட்கேஸை கிளறியவளின் கண்ணில் அந்த புத்தகம் கண்ணில் பட்டிருக்க வேண்டும், ஒருகணம் அவள் முகம் ஒரு அதிர்ச்சிக்குப்போய் மீண்டதிலிருந்தே அது தெரிந்தது. ஆண்டி ஒரு தடவை பாத்ரூமை நோக்கி வேகமாக திரும்பிப் பார்த்தவள், மறுபடியும் சூட்கேஸில் இருந்த அந்த புத்தகத்தை கையில் எடுத்துப் பார்த்தாள். ஒருவித நடுக்கத்துடன் புத்தகத்தின் அட்டைப் படத்திலேயே கொஞ்ச நேரம் கண்களை எடுக்காமல் லயித்திருந்தாள். அதிலிருந்து கண்களை எடுத்து, மறுபடியும் ஒருமுறை பாத்ரூமை கதவை நோக்கிப் பார்த்தாள், 'ஒருவேளை நான் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேனோ, என்ற சந்தேகமோ என்னவோ?' . மறுபடியும் புத்தகத்தை பார்த்தவள் மெதுவாக பக்கங்களை புரட்டினாள். அந்த புத்தகம் கலர் படங்களையும், காமக்கதைகளையும் கொண்டது. அவள் முகபாவம் மறுவதை வைத்து இதுதான் சரியான சமயம் என முடிவெடுத்து,"ஆண்டீ...................................." என்று அழைத்தேன். திடீரென்ற என் அழைப்பில், ஆண்டி புத்தகத்தை அவசர, அவசரமாக சூட்கேஸில் வைத்து மூடிவிட்டு சோப்பை எடுத்துக் கொண்டு பாத்ரூமை நோக்கி வந்தாள். ஆண்டியின் நடையில் ஒரு பதட்டம் இருப்பதை காண முடிந்தது. முகம் வேர்த்திருந்தது. ஆண்டி கதவருகில் வந்துவிட்டாள். ஆண்டி வந்ததும், நான் சாவித்துவாரத்தில் இருந்த என் கண்களை எடுத்துக் கொண்டேன். என் முதற்கட்டம் மிக அருமையாக ஒர்க் அவுட் ஆகியிருக்கிறது.இனி அடுத்த கட்டம் என என்னை தயார்படுத்திக் கொண்டிருந்தவனுக்கு,"ர....வி...... உன் சோப்.........................." என்ற குரல் கேட்டது. அண்டியின் குரல் பிசிறியது. மெதுவாக கதவை திறந்தவன், என் முகத்தை மட்டும் வெளியிக் கொண்ர்ந்து ஒரு கையை நீட்டி வாங்க முயற்சித்தேன், 'ம்ஹ¥ம்....' கை எட்டவில்லை. ஆண்டி கொஞ்சம் முன்னேறி வந்து தந்தாள், நானும் கொஞ்சம் முன்னேறி என் ஒரு காலையும் வெளியில் தெரியுமாறு எடுத்து வைத்தேன்.

சோப்பை என் கையை நீட்டி வாங்கினேன், சோப் என் கைக்கு கிடைத்தது, இப்பொழுது அண்ணியால் என் ஜட்டியையும், அதனுள் ஒளிந்திருக்கும் என் வீரனின் எழுச்சியையும் காணமுடியும். ஆண்டி நிச்சயம் பார்ப்பாள், பார்க்கவேண்டும், அவள் பார்த்த அந்த புத்தகம் அவளை பார்க்கத்தூண்டும் என்ற என் எதிர்பார்ப்பு வீண்போகவில்லை. ஆண்டியும் சோப்பை தந்தவளாக நான் எதிர்பார்த்த அதை எதேச்சையாக பார்ப்பதுபோல் பார்த்தாள். ஏதோ அவசரமாக, தெரியாமல் பார்த்துவிட்டதைப் போல பாவனை செய்தவளாக பார்வையை விலக்கி முகத்தை பார்த்தாள். அவள் முகத்தில் அந்தப் பதட்டம் இருந்தது. அது நான் இதுவரை ஆண்டியின் முகத்தில் பார்த்திராத ஒருஉணர்ச்சி! அவள் கையிலிருந்து வாங்கிய சோப்பை வாங்க வெளியில் ஒரு காலை மட்டும் வைத்து வாங்கிவிட்டு உள்ளிலுக்கும்போது எனக்கு மறு கால் வழுக்கியது. நான் விழுவதை என்னால் உணர முடிவதுபோல் ஆண்டியாலும் உணரமுடிந்தது."ரவி..................பா..........ர்.......த்........து......தூ............................." என்று சொல்வதற்குள், என்னையுமறியாமல் (எனக்கு அறிந்துதான்!) விழுந்து கொண்டிருந்தேண். ஆண்டியின் பார்வையில், செயலில் ஒரு பதட்டம் தொற்றிக்கொண்டிருந்தது. ஆண்டி நான் கீழே விழுவதற்குள் பிடிப்பதாக நினைத்து பாத்ரூமிற்குள் காலடி எடுத்து வைத்துவிட்டாள். இதற்குள் நான் விழுந்திருந்தேன். நான் விழும்போது என் ஒரு காலும் என் இடுப்போடு சேர்ந்து வளைந்து அப்படியே மடங்கி விழுந்ததால் (இது நிஜம்தாங்க!) வலி உயிர் போய்விடும்போல் இருந்தது. ஆண்டி அப்படியே தரையில் உட்கார்ந்து என் காலை பிடித்து நேராக நிமிர்த்திவிட்டாள். "ஆ.......ஆ.................." கத்திவிட்டேன். "மெதுவா....சிவா...பார்த்து வாங்கக்கூடாது....." 'பார்த்துத்தான் வாங்கினேன்' என்று சொல்ல வேண்டும்போல் இருந்தது. மெது மெதுவாக காலை நிமிர்த்தி விட்டாள். மெதுவாக காலை நீட்டினேன். காலில்சுளுக்கு இருக்கும்போல் இருந்தது, விண் விண்னென்று வலித்தது. "வேற எங்கேயாவது அடி பட்டிருக்கா?"என்று மேலும் கீழும் பார்த்தாள். நல்லவேளை வேறு எங்கும் அடிபடவில்லை. ஒருவேளை பட்டிருந்தால் பின் சிரமமாகிவிடும். ஆண்டி எழுந்து க்ஷவரை அணைத்தாள், க்ஷவர் இதுவரை ஓடிக்கொண்டிருந்ததால் ஆண்டியும்.....